THE TRUE BIBLE CODE: Every Bible Account Has 1 Literal or Symbolic Meaning And 0-4 Extra Noun Symbolic Meanings Each of Which Has 1 or 2 Fulfilments Home | Welcome | Our History | The Bible Code | Help/Abbreviations | Joining/Leaving Us | Basic Bible Plot | Online Bibles | Biblical Lunar Calendar | Master Chronology | Introduction Site | Site Index | Download Site/Fonts | Donate | Q & A | Thanks to God | Translate Site | Meetings | The Appointed Times Sunday May 25 2025 (Gregorian GMT) Search Site 2024 undefined 21 until sunset (Biblical Lunar)

Verses Codex deabbreviated, from www.codexsinaiticus.org (4th Century Codex from St. Catherine's Monastery)

Mat 1:1 βιβλος γενεσεως Iησου Cριστου υιου δαδ υιου αβρααμ
Mat 1:2 αβρααμ εγεννησεν τον ισακ ισακ εγεννησεν τον ιακωβ ιακωβ δε εγεννησε τον ιουδαν και τους αδελφους αυτου
Mat 1:3 ιουδας δε εγεννησεν τον φαρες και τον ζαρα εκ της θαμαρ φαρες δε εγεννησεν τον εσρωμ εσρωμ δε εγεννησεν τον αραμ :
Mat 1:4 αραμ δε εγεννησεν το αμιναδαβ αμιναδαμ δε εγεννησε τον ναασσων ναασσων δε εγεννησεν τον σαλμων
Mat 1:5 σαλμων δε εγεννησεν τον βοες εκ της ραχαβ βοες δε εγεννησεν τον ιωβηδ εκ της ρουθ : ιωβηδ δε εγεννησεν τον ιεσσαι
Mat 1:6 ιεσσαι δε εγεννησεν τον δαδ τον βασιλεα : δαυειδ δε εγεννησεν τον σαλομων εκ της του ουριου :
Mat 1:7 σολομων δε εγεννησεν τον ροβοαμ ροβοαμ δε εγεννησεν τον αβια αβιας δε εγεννησεν τον ασαφ
Mat 1:8 ασαφ δε εγεννησε τον ιωσαφατ ιωσαφατ δε εγεννησεν τον ιωραμ ιωραμ δε εγεννησεν τον οζειαν
Mat 1:9 οζιας δε εγεννησεν τον ιωαθαμ ιωαθαμ δε εγεννησεν τον αχας : αχας δε εγεννησε τον εζεκιαν
Mat 1:10 εζεκιας δε εγεννησεν τον μανασσης μανασσης δε εγεννησεν τον αμως αμως δε εγεννησεν τον ιωσειαν
Mat 1:11 ιωσειας δε εγεννησεν τον ιεχονιαν και τους αδελφους αυτου επι της μετοικεσιας βαβυλωνος
Mat 1:12 μετα δε την μετοικεσιαν βαβυλωνος ιεχονιας εγεννησεν τον σαλαθιηλ σαλαθιηλ δε εγεννησεν τον ζοροβαβελ
Mat 1:13 ζοροβαβελ δε εγεννησεν τον αβιουτ : αβιουδ δε εγεννησεν τον ελιακειμ ελιακειμ δε εγεννησεν τον αζωρ :
Mat 1:14 αζωρ δε εγεννησε τον σαδωχ : σαδωχ δε εγεννησεν τον αχειμ : αχειμ δε εγεννησεν τον ελιουτ :
Mat 1:15 ελιουτ δε εγεννησεν τον ελεαζαρ : ελεαζαρ δε εγεννησεν τον ματθαν ματθαν δε εγεννησεν τον ιακωβ :
Mat 1:16 ιακωβ δε εγεννησεν τον ιωσηφ τον ανδρα μαριας εξ ης εγεννηθη Iησους ο λεγομενος Cριστος
Mat 1:17 πασαι ουν αι γενεαι απο αβρααμ εως δαδ γενεαι ιδ και απο δαδ εως της μετοικεσιας βαβυλωνος γενεαι ιδ και απο της μετοικεσιας βαβυλωνος εως του Cριστου γενεαι ιδ
Mat 1:18 του δε Iησου Cριστου η γενεσις ουτως ην μνησστευθισης της μητρος αυτου μαριας τω ιωσηφ πριν η συνελθιν αυτους ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκ πνευματος αγιου
Mat 1:19 ιωσηφ δε ο ανηρ αυτης δικαιος ων και μη θελων αυτην παραδιγματισαι εβουληθη λαθρα απολυσε αυτην
Mat 1:20 ταυτα δε αυτου ενθυμηθεντος ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ εφανη αυτω λεγων ιωσηφ υιος δαδ μη φοβηθης παραλαβειν μαριαμ την γυναικα σου το γαρ εν αυτη γεννηθεν εκ πνευματος εστιν αγιου
Mat 1:21 τεξεται δε υν και καλεσεις το ονομα αυτου Iησουν αυτος γαρ σωσι τον λαον αυτου απο των αμαρτιων αυτων
Mat 1:22 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντος
Mat 1:23 ιδου η παρθενος εν γαστρι εξι και τεξετε υν και καλεσουσι το ονομα αυτου εμμανουηλ ο εστιν μεθερμηνευομενο μεθ ημων ο θεος
Mat 1:24 εγερθεις δε ιωσηφ απο του υπνου εποιησεν ως προσεταξεν αυτω ο αγγελος κυριου και παρελαβεν την γυνεκα αυτου
Mat 1:25 και ουκ εγινωσκεν αυτην εως ου ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου Iησουν
Mat 2:1 του δε Iησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ της ιουδαιας εν ημερες ηρωδου του βασιλεως ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο Iησους ιεροσολυμα
Mat 2:2 λεγοντες που εστιν ο τεχθεις βασιλευς των ιουδαιων ιδομεν γαρ αυτου τον αστεραν τη ανατολη και ηλθομεν προσκυνησαι αυτω :
Mat 2:3 ακουσας δε ο βασιλευς ηρωδης εταραχθη και πασα ιεροσολυμα μετ αυτου
Mat 2:4 και συναγαγω παντας τους αρχιερεις και γραμματεις του λαου επυνθανετο παρ αυτω που ο Cριστος γεννατε
Mat 2:5 οι δε ειπαν αυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας : ουτως γαρ γεγραπται δια του προφητου
Mat 2:6 και συ βηθλεεμ γη ιουδα ουδαμως ελαχιστη ει εν τοις ηγεμοσιν ιουδα εξ ου εξελευσεται ηγουμενος οστις ποιμανι τον λαο μου τον ισραηλ
Mat 2:7 τοτε ηρωδης λαθρα καλεσας τους μαγους ηκριβωσεν παρ αυτων τον χρονον του φαινομενου αστερος
Mat 2:8 και πεμψας αυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες εξετασατε ακριβως περι του πεδιου επα δε ευρητε απαγγιλατε μοι οπως καγω ελθων προσκυνησω αυτω
Mat 2:9 οι δε ακουσαντες του βασιλεως επορευθησαν και ιδου ο αστηρ ον ιδον εν τη ανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εσταθη επανω ου ην το παιδιον
Mat 2:10 ιδοντες δε τον αστεραν εχαρησαν χαραν μεγαλην σφοδρα
Mat 2:11 και ελθοντες εις την οικιαν ιδον το παιδιον μετα μαριας της μητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτω και ανοιξαντες τους θησαυρους αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανο και σμυρναν
Mat 2:12 και χρηματισθεντες κατ οναρ μη ανακαμψαι προς ηρωδην δι αλλης οδου ανεχωρησαν εις την εαυτων χωραν
Mat 2:13 αναχωρησαντω δε αυτων ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και φευγε εις αιγυπτο και ισθι εκει εως αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδης ζητιν το πεδιον του απολεσε αυτο
Mat 2:14 ο δε εγερθεις παρελαβε το πεδιον και την μητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν εις αιγυπτον
Mat 2:15 και η εκι εως της τελευτης ηρωδου ινα πληρωθη το ρηθε υπο κυριου δια του προφητου λεγοντος εξ αιγυπτου εκαλεσα τον υν μου
Mat 2:16 τοτε ηρωδης ιδω οτι ενεπεχθη υπο των μαγων εθυμωθη λειαν και αποστιλας ανειλεν παντας τους παιδας τους εν βηθλεεμ και εν πασι τοις οριοις αυτης απο διετους και κατωτερω κατα τον χρονον ον ηκριβωσεν παρα των μαγων
Mat 2:17 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος
Mat 2:18 φωνη εν ραμα ηκουσθη κλαυθμος και οδυρμος πολυς ραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτης και ουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκ εισιν
Mat 2:19 τελευτησαντος δε του ηρωδου ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ εν αιγυπτω
Mat 2:20 λεγων : εγερθεις παραλαβε το παιδιον και τη μητερα αυτου και πορευου εις γην ισραηλ τεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες την ψυχην του πεδιου
Mat 2:21 ο δε εγερθις παρελαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και εισηλθεν εις γην ισραηλ
Mat 2:22 ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει της ιουδαιας αντι του πατρος αυτου ηρωδου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρ ανεχωρησεν εις τα μερη της γαλιλαιας
Mat 2:23 και ελθων κατωκησεν εις πολιν λεγομενη ναζαρετ οπως πληρωθη το ρηθε δια των προφητω οτι ναζωραιος κληθησεται :
Mat 3:1 εν δε ταις ημερες εκειναις παραγεινεται ιωαννης ο βαπτιστης κηρυσσων εν τη ερημω της ιουδεας
Mat 3:2 λεγω μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλια των ουνων
Mat 3:3 ουτος γαρ εστιν ο ρηθις δια ησαιου του προφητου λεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθιας ποιειται τας τριβους αυτου
Mat 3:4 αυτος δε ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη ην αυτου ακριδες και μελι αγριον
Mat 3:5 τοτε εξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδεα κ(αι) πασα η περιχωρος του ιορδανου
Mat 3:6 και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη ποταμω εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων :
Mat 3:7 ιδων δε πολλους των φαρισαιων και σαδδουκαιω ερχομενους επι το βαπτισμα ειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγιν απο της μελλουσης ορ γης
Mat 3:8 ποιησατε ουν καρπον αξιον της μετανοιας
Mat 3:9 και μη δοξητε λεγιν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγιραι τεκνα τω αβρααμ
Mat 3:10 ηδη δε η αξινη προς την ριζαν των δεδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
Mat 3:11 εγω μεν γαρ υμας βαπτιζω εν υδατι εις μετανοια ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματα βαστασαι αυτος υμας βαπτισι εν πνευματι αγιω και πυρι
Mat 3:12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτο αυτου εις την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσι πυρι ασβεστω
Mat 3:13 τοτε παραγινεται ο Iησους απο της γαλιλαιας επι τον ιορδανην προς τον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου
Mat 3:14 ο δε διεκωλυεν αυτον λεγω εγω χριαν εχω υπο σου βαπτισθηνε και συ ερχη προς με :
Mat 3:15 αποκριθεις δε ο Iησους ειπεν προς αυτον αφες αρτι ουτω γαρ πρεπον εστιν ημας πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον :
Mat 3:16 βαπτισθεις δε ο Iησους ευθυς ανεβη απο του υδατος και ιδου ανεωχθησαν οι ουρανοι και ειδεν πνευμα θεου καταβαινον ωσει περιστεραν ερχομενον επ αυτο
Mat 3:17 και ιδου φωνη εκ των ουνων λεγουσα ουτος εστιν ο υς μου ο αγαπητος εν ω ηυδοκησα
Mat 4:1 τοτε ο Iησους ανηχθη υπο του πνευματος εις την ερημον πιρασθηνει υπο του διαβολου
Mat 4:2 και νηστευσας ημερας τεσσερακοντα κ(αι) τεσσερακοντα νυκτας υστερον επινασεν
Mat 4:3 και προσελθων ο πιραζων ειπε αυτω ει υιος ει του θεου ειπε ινα οι λιθοι ουτοι αρτοι γενωνται :
Mat 4:4 ο δε αποκριθεις ειπεν γεγραπται ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος αλλ επι παντι ρηματι εκπορευομενω δια στοματος θεου :
Mat 4:5 τοτε παραλαμβανι αυτον ο διαβολος εις την αγιαν πολιν και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου
Mat 4:6 και λεγει αυτω ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον κατω : γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελιτε περι σου και επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου
Mat 4:7 εφη αυτω ο Iησους παλιν γεγραπται ουκ εκπιρασεις κυριον τον θεον σου
Mat 4:8 παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον λιαν και δικνυει αυτω πασας τας βασιλιας του κοσμου και την δοξαν αυτω
Mat 4:9 και ειπεν αυτω ταυτα σοι παντα δωσω εαν πεσω προσκυνησης μοι
Mat 4:10 τοτε λεγι αυτω ο Iησους υπαγε σατανα γεγραπται γαρ κυριον τον θεον σου προσκυνησης και αυτω μονω λατρευσις :
Mat 4:11 τοτε αφιησιν αυτον ο διαβολος και ιδου αγγελοι προσηλθον και διηκονουν αυτω :
Mat 4:12 ακουσας δε ιωαννης οτι παρεδοθη ανεχωρησε εις την γαλιλαια :
Mat 4:13 και καταλιπων την ναζαρεθ ελθων κατωκησε εις καφαρναουμ την παρα θαλασσα εν οριοις ζαβουλων και νεφθαλειμ
Mat 4:14 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος
Mat 4:15 γη ζαβουλων και γη νεφθαλειμ οδον θαλασσης περαν του ιορδανου γαλιλαια των εθνων
Mat 4:16 ο λαος ο καθημενος εν σκοτι φως ιδεν μεγα και τοις καθημενοις εν χωρα και σκια θανατου φως ανετιλεν αυτοις :
Mat 4:17 απο τοτε ηρξατο ο Iησους κηρυσσιν και λεγιν μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλια των ουρανων :
Mat 4:18 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν δυο αδελφους σιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις την θαλασσαν ησαν γαρ αλεεις
Mat 4:19 και λεγει αυτοις δευ τε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαι αλιεις ανθρωπων
Mat 4:20 οι δε ευθεως αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω
Mat 4:21 και προβας εκειθεν ιδεν αλλους δυο αδελφους ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου εν τω πλοιω μετα ζεβεδαιου του πατρος αυτων καταρτιζοντας τα δικτυα αυτων και εκαλεσεν αυτους
Mat 4:22 οι δε ευθεως αφετες το πλοιον αυτων και τον πατερα αυτων ηκολουθησαν αυτω :
Mat 4:23 και περιηγεν ο Iησους εν τη γαλιλαια διδασκων αυτους εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλιας και θεραπευω πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω
Mat 4:24 και εξηλθεν η ακοη αυτου εις πασαν την συριαν και προσηνεγκα αυτω παντας τους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και βασανους συνεχομενους και δεμονιαζομενους και σεληνιαζομενους και παραλυτικους και εθεραπευσεν αυτους
Mat 4:25 και ηκολουθησα αυτω οχλοι πολλοι απο της γαλιλαιας και δεκαπολεως και ιεροσολυμων και ιουδαιας και περαν του ιορδανου :
Mat 5:1 ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος και καθισαντος αυτου προσηλθαν αυτω οι μαθηται αυτου
Mat 5:2 και ανοιξας το στομα αυτου εδιδασκεν αυτους λεγω :
Mat 5:3 μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλια των ουνω
Mat 5:4 μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοι παρακληθησονται
Mat 5:5 μακαριοι οι πραεις οτι αυτοι κληρονομησουσιν την γην
Mat 5:6 μακαριοι οι πινωτες και διψωντες την δικαιοσυνη οτι αυτοι χορτασθησονται
Mat 5:7 μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοι ελεηθησονται
Mat 5:8 μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεον οψονται
Mat 5:9 μακαριοι οι ιρηνοποιοι οτι υιοι θεου κληθησονται
Mat 5:10 μακαριοι οι δεδιωγμενοι ενεκε δικαιοσυνης οτι αυτων εστιν η βασιλια των ουρανω
Mat 5:11 μακαριοι εστε οτα ονειδισωσιν υμας και διωξουσιν και ειπωσιν παν πονηρον καθ υμων ψευδομενοι ενεκεν εμου
Mat 5:12 χαιρεται και αγαλλιασθε οτι ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουνοις ουτως γαρ εδιωξαν τους προφητας τους προ υμων
Mat 5:13 υμις εστε το αλα της γης εαν δε το αλα μωρανθη εν τινι αλισθησεται εις ουδεν ισχυει ετι ει μη βληθεν εξω καταπατισθε υπο των ανθρωπων
Mat 5:14 υμεις εσται το φως του κοσμου ου δυναται πολις κρυβηναι επανω ορους κειμενη
Mat 5:15 ουδε κεουσιν λυχνο και τιθεασιν αυτον υπο τον μοδιο αλλ επι την λυχνιαν και λαμπι πασιν τοις εν τη οικια
Mat 5:16 ουτως λαμψατω το φως υμων εμπροσθε των ανθρωπων οπως ιδωσιν υμων τα καλα εργα και δοξασωσιν τον πατερα υμων τον εν τοις ουνοις
Mat 5:17 μη νομισητε οτι ηλθον καταλυσαι τον νομον η τους προφητας ουκ ηλθον καταλυσαι αλλα πληρωσαι
Mat 5:18 αμην γαρ λεγω υμιν εως αν παρελθη ο ουρανος και η γη ιωτα εν η μια κεραια ου μη παρελθη απο του νομου εως αν παντα γενηται
Mat 5:19 ος εαν ουν λυση μιαν των εντολω τουτων των ελαχιστων και διδαξη ουτως τους αθρωπους ελαχιστος κληθησετε εν τη βασιλια τω ουνων
Mat 5:20 λεγω γαρ υμιν οτι εαν μη περισσευση υμω η δικαιοσυνη πλεον των γραμματεων και φαρισαιων ου μη εισελθηται εις την βασιλιαν των ουρανων
Mat 5:21 ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ου φονευσεις ος δ αν φονευση ενοχος εσται τη κρισει
Mat 5:22 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τω αδελφω αυτου ενοχος εστε τη κρισει ος δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ραχα ενοχος εσται τω συνεδριω ος δ αν ειπη μωρε ενοχος εστε εις την γεενναν του πυρος
Mat 5:23 εαν ουν προσφερης το δωρον σου επι το θυσιαστηριον κακει μνησθης οτι ο αδελφος σου εχι τι κατα σου
Mat 5:24 αφες εκι το δωρον σου εμπροσθεν του θυσιαστηριου και υπαγε πρωτον διαλλαγηθι τω αδελφω σου και τοτε ελθων προσφερε το δωρον σου
Mat 5:25 ισθι ευνοων τω αντιδικω σου ταχυ εως οτου ει μετ αυτου εν τη οδω μηποτε σε παραδω ο αντιδικος τω κριτη και ο κριτης τω υπηρετη και εις φυλακην βληθηση
Mat 5:26 αμην λεγω σοι ου μη εξελθης εκιθεν εως αν αποδως τον εσχατο κοδραντην
Mat 5:27 ηκουσατε οτι ερρεθη ου μοιχευσις
Mat 5:28 εγω δε λεγω υμι οτι πας ο βλεπω γυναικα προς το επιθυμησε ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια αυτου
Mat 5:29 ει δε ο οφθαλμος σου ο δεξιος σκανδαλιζι σε εξελε αυτον και βαλε απο σου συμφερι γαρ σοι ινα αποληται εν των μελω σου και μη ολον το σωμα σου βληθη εις γεενναν
Mat 5:30 και ει η δεξια σου χειρ σκανδαλιζι σε εκκοψον αυτη και βαλε απο σου συμφερι γαρ σοι ινα αποληται εν τω μελων σου η ολον το σωμα σου εις γεενναν απελθη
Mat 5:31 ερρεθη ος αν απολυση την γυναικα αυτου δοτω αυτη αποστασιον
Mat 5:32 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο απολυων τη γυναικα αυτου παρεκτος λογου πορνιας ποιει αυτην μοιχευθηναι και ος αν απολελυμενην γαμηση μοιχατε :
Mat 5:33 παλιν ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ουκ εφιορκησεις αποδωσις δε τω κυριω τους ορκους σου :
Mat 5:34 εγω δε λεγω υμι μη ομοσαι ολως μητε εν τω ουνω οτι θρονος εστιν του θεου
Mat 5:35 μητε εν τη γη οτι υποποδιον εστιν των ποδων αυτου μητε εις ιεροσολυμα οτι πολις εστιν του μεγαλου βασιλεως
Mat 5:36 μητε εν τη κεφαλη σου ομοσης οτι ου δυνασαι μιαν τριχαν λευκη ποιησαι η μελαιναν
Mat 5:37 εστω δε ο λογος υμων ναι ναι ου ου το δε περισσον τουτων εκ του πονηρου εστιν :
Mat 5:38 ηκουσατε οτι ερρεθη οφθαλμον αντι οφθαλμου και οδοντα αντι οδοτος
Mat 5:39 εγω δε λεγω υμιν μη αντισταθηναι τω πονηρω : αλλ οστις σε ραπιζι εις την δεξιαν σιαγονα στρεψον αυτω και τη αλλην
Mat 5:40 και τω θελοντι σοι κριθηναι και τον χιτωνα σου λαβιν αφες τουτω και το ιματιον σου :
Mat 5:41 και οστις σε εαν ενγαρευση μιλιον εν υπαγε μετ αυτου δυο
Mat 5:42 τω αιτουντι σοι δος και τον θελοντα απο σου δανισασθαι μη αποστραφης
Mat 5:43 ηκουσατε οτι ερρεθη αγαπησεις τον πλησιον σου και μισησεις τον εχθρον σου
Mat 5:44 εγω δε λεγω υμιν αγαπατε τους εχθρους υμων και προσευχεσθαι υπερ των διωκοντων υμας
Mat 5:45 οπως γενησθε υιοι του πατρος υμων του εν ουρανοις οτι τον ηλιον αυτου ανατελλι επι πονηρους και αγαθους και βρεχι επι
Mat 5:46 εαν γαρ αγαπησητε τους αγαπωντας υμας τινα μισθον εχετε και οι τελωναι το αυτο ποιουσιν
Mat 5:47 και εαν ασπασησθε τους αδελφους υμων μονον τι περισσον ποιειται ουχι και οι εθνικοι το αυτο ποιουσιν
Mat 5:48 εσεσθε ουν υμις τελιοι ως ο πηρ υμω ο ουρανιος τελιος εστιν :
Mat 6:1 προσεχετε δε την δικαιοσυνην υμων μη ποιειν εμπροσθεν των ανθρωπων προς το θεαθηνε αυτοις ει δε μη γε μισθον ουκ εχετε παρα τω πατρι υμω τω εν ουνοις
Mat 6:2 οταν ουν ποιησεις ελεημοσυνην μη σαλπισης εμπροσθεν σου ωσπερ οι υποκριται ποιουσιν εν τες συναγωγες και εν ταις ρυμαις οπως δοξασθωσι υπο των ανθρωπων αμην αμην λεγω υμιν απεχουσι τον μισθον αυτω
Mat 6:3 σου δε ποιουντος ελαιημοσυνην μη γνωτω η αριστερα σου τι ποιει η δεξια σου
Mat 6:4 οπως η σου ελεημοσυνη η εν τω κρυπτω και ο πηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσι σοι
Mat 6:5 και οταν προσευχη ουκ εσεσθε ως οι υποκριται οτι φιλουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις γωνιαις τω πλατιων εστωτες προσευχεσθε οπως φανωσιν τοις ανθρωποις αμην λεγω υμιν απεχουσι τον μισθον αυτων
Mat 6:6 συ δε οταν προσευχης εισελθε εις το ταμιον σου και κλισας την θυραν σου προσευξε τω πατρι σου τω εν τω κρυπτω και ο πηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσι σοι
Mat 6:7 προσευχομενοι δε μη βατταλογησηται ωσπερ οι εθνικοι δοκουσιν γαρ οτι εν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται
Mat 6:8 μη ουν ομοιωθητε αυτοις οιδεν γαρ ο πηρ υμων ων χριαν εχετε προ του υμας αιτησαι αυτον
Mat 6:9 ουτως ουν προσευχεσθαι υμεις περ ημων εν τοις ουνοις αγιασθητω το ονομα σου
Mat 6:10 ελθατω η βασιλια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι γης
Mat 6:11 τον αρτον ημων τον επιουσιον δος ημιν σημερον
Mat 6:12 και αφες ημιν τα οφιληματα ημω ως και ημις αφηκαμεν τοις οφιλεταις ημων
Mat 6:13 και μη εισενεγκης ημας εις πιρασμο αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου :
Mat 6:14 εαν γαρ αφηται τοις ανθρωποις τα παραπτωματα υτων αφησι και υμιν ο πηρ υμων ο ουρανιος
Mat 6:15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις ουδε ο πηρ υμιν αφησι τα παραπτωματα υμων
Mat 6:16 και οταν δε νηστευητε μη γινεσθε ως υποκριται σκυθρωποι αφανιζουσι γαρ το προσωπο αυτων οπως φανωσι τοις ανθρωποις νηστευοντες αμην γαρ λεγω υμι απεχουσιν τον μισθον αυτων
Mat 6:17 συ δε νηστευων αλιψε σου την κεφαλην και το προσωπον σου νιψαι
Mat 6:18 οπως μη φανης τοις ανθρωποις νηστευων αλλα τω πατρι σου τω εν τω κρυφαιω και ο πηρ ο βλεπων ε τω κρυφεω αποδωσι σοι
Mat 6:19 μη θησαυριζετε υμιν θησαυρους επι της γης οπου σης και βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται διορυσσουσι και κλεπτουσιν
Mat 6:20 θησαυριζετε δε υμιν θησαυρους εν ουνω οπου ουτε σης ουτε βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται ου διορυσσουσι και κλεπτουσιν
Mat 6:21 οπου γαρ εστι ο θησαυρος σου εκι εσται και η καρδια σου
Mat 6:22 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος εαν η ο οφθαλμος σου απλους ολον το σωμα σου φωτινον εστε
Mat 6:23 εαν δε η ο οφθαλμος σου πονηρος ολον το σωμα σου σκοτινον εσται ει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον
Mat 6:24 ουδεις δυναται δυσι κυριοις δουλευειν ει γαρ τον ενα μισησι και τον ετερον αγαπησι η ενος ανθεξετε και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα
Mat 6:25 δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμναται τη ψυχη υμω τι φαγηται μηδε τω σωματι τι ενδυσησθε ουχι η ψυχη πλειον εστι της τροφης κ(αι) το σωμα του ενδυματος
Mat 6:26 εμβλεψαται εις τα πετινα του ουνου οτι ου σπιρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδε συναγουσι εις αποθηκας και ο πηρ υμων ο ουρανιος τρεφι αυτα ουχ υμεις μαλλον διαφερεται αυτων
Mat 6:27 τις δε εξ υμων μεριμνω δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα
Mat 6:28 και περι ενδυματος τι μεριμναται καταμαθεται τα κρινα του αγρου πως αυξανουσιν ου κοπιωσιν ουδε νηθουσιν
Mat 6:29 λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομω εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων
Mat 6:30 ι δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσι ου πολλω μαλλο υμας ολιγοπιστοι
Mat 6:31 μη ουν μεριμνησητε λεγοντες τι φαγωμεν η τι πιωμεν η τι περιβαλωμεθα
Mat 6:32 ταυτα γαρ παντα τα εθνη επιζητουσιν οιδεν γαρ ο θεος ο πηρ υμων οτι χρηζετε τουτων απαν των
Mat 6:33 ζητειτε δε πρωτον την βασιλειαν και την δικαιοσυνην αυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν
Mat 6:34 μη ουν μεριμνησητε εις την αυριον η γαρ αυριον μεριμνησι εαυτης αρκετον τη ημερα η κακια αυτης
Mat 7:1 μη κρινεται ινα μη κριθητε
Mat 7:2 εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθαι και εν ω μετρω μετριται μετρηθησεται υμιν
Mat 7:3 τι δε βλεπις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω σω οφθαλμω ου κατανοεις
Mat 7:4 η πως λεγις τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω το καρφος εκ του οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου
Mat 7:5 υποκριτα εκβαλε πρωτον εκ του οφθαλμου σου την δοκον και τοτε διαβλεψις εκβαλλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου
Mat 7:6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν τω χοιρων μηποτε καταπατησωσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας
Mat 7:7 αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουεται και ανοιγησεται υμιν
Mat 7:8 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητω ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται :
Mat 7:9 η τις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον αιτησει ο υς αυτου αρτον μη λιθον επιδωσι αυτω
Mat 7:10 η και ιχθυν αιτησι μη οφιν επιδωσει αυτω
Mat 7:11 ει ουν υμις πονηροι οντες οιδαται δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμω ποσω μαλλον ο πηρ υμων ο εν τοις ουνοις δωσει αγαθα τοις αιτουσι αυτον
Mat 7:12 παντα οσα εαν θεληται ινα ποιωσι υμειν οι ανθρωποι ουτως και υμις ποιειται αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται
Mat 7:13 εισελθατε δια της στενης πυλης οτι πλατια και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις τη απωλιαν και πολλοι οι εισερχομενοι δι αυτης
Mat 7:14 οτι στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην :
Mat 7:15 προσεχεται απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασι προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες
Mat 7:16 απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους : μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλας η απο τριβολων συκα
Mat 7:17 ουτω παν δενδρο αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει :
Mat 7:18 ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ποιειν ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ενεγκειν
Mat 7:19 παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
Mat 7:20 αρα γε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθαι αυτους :
Mat 7:21 ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλιαν των ουρανων αλλ ο ποιω τα θεληματα του πατρος μου του εν τοις ουνοις
Mat 7:22 πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι επροφητευσαμεν και τω σω ονοματι δεμονια πολλα εξεβαλλομεν και τω σω ονοματι δυναμις πολλας εποιησαμεν
Mat 7:23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν
Mat 7:24 πας ουν οστις ακουει μου τους λογους τουτους και ποιει αυτους ομοιωθησεται ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την πετραν
Mat 7:25 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσα οι ανεμοι και προσεπεσεν τη οικια εκινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι τη πετραν
Mat 7:26 και πας και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιω αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την αμμον
Mat 7:27 και κατεβη η βροχη και ηλθα οι ποταμοι και προσεκοψαν τη οικια εκινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη
Mat 7:28 και εγενετο οτε ετελεσεν ο Iησους τους λογους τουτους εξεπληττοντο επι τη διδαχη αυτου οι οχλοι
Mat 7:29 ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις αυτων
Mat 8:1 καταβαντι δε αυτω απο του ορους ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι
Mat 8:2 και ιδου λεπρος προσελθων προσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Mat 8:3 και εκτινας τη χειρα αυτου ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και εκαθαρισθη αυτου η λεπρα
Mat 8:4 και ειπεν αυτω ο Iησους ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σεαυτον διξον τω ιερει και προσενεγκε το δωρον ο προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριο αυτοις
Mat 8:5 εισελθοντος δε αυτου εις καφαρναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχης παρακαλων αυτον
Mat 8:6 και λεγων ο παις μου βεβληται εν τη οικια παραλυτικος δινως βασανιζομενος
Mat 8:7 και λεγι αυτω ακολουθι μοι εγω ελθων θεραπευσω αυτον
Mat 8:8 αποκριθεις δε ο εκατονταρχης ειπεν κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μου υπο την στεγην εισελθης αλλα μονο ειπε λογω και ιαθησεται ο παις μου
Mat 8:9 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχω υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευετε και αλλω ερχου και ερχετε και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει
Mat 8:10 ακουσας δε ο Iησους εθαυμασεν και ειπεν τοις ακολουθουσιν αμην λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον
Mat 8:11 λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμω ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ και ισακ και ιακωβ εν τη βασιλεια των ουρανων
Mat 8:12 οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερον εκει εστε ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντω
Mat 8:13 και ειπεν ο Iησους τω εκατονταρχη υπαγε ως επιστευσας γενηθητω σοι και ιαθη ο παις εν τη ωρα εκεινη και υποστρεψας ο εκατοταρχος εις τον οικον αυτου εν αυτη τη ωρα ευρεν το παιδα υγιαινοντα
Mat 8:14 και ελθων ο Iησους εις την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν
Mat 8:15 και ηψατο της χιρος αυτης και αφηκεν αυτη ο πυρετος και εγερθις διηκονι αυτοις
Mat 8:16 οψιας δε γενομενης προσηνεγκα αυτω δαιμονιζομενους πολλους και εξεβαλεν τα πνατα λογω και παντας τους κακως εχοντας εθεραπευσε
Mat 8:17 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος αυτος τας ασθενιας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν
Mat 8:18 ιδων δε ο Iησους οχλους περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν
Mat 8:19 και προσελθων εις γραμματευς ειπε αυτω διδασκαλε ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη
Mat 8:20 και λεγει αυτω ο Iησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετινα του ουνου κατασκηνωσις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχι που την κεφαλη κλινη
Mat 8:21 ετερος δε των μαθητων ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψε τον πατερα μου
Mat 8:22 ο δε λεγι αυτω ακολουθι μοι και αφες τους νεκρους θαψε τους εαυτων νεκρους
Mat 8:23 και εμβαντι αυτω εις το πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθητε αυτου
Mat 8:24 και ιδου σισμος μεγας εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθε υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδεν
Mat 8:25 και προσελθοντες ηγιραν αυτον λεγοντες κυριε σωσον απολλυμεθα
Mat 8:26 και λεγι αυτοις τι διλοι εστε ολιγοπιστοι τοτε εγερθις επετιμησεν τω ανεμω και τη θαλλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη
Mat 8:27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστιν ουτος οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα αυτω υπακουουσι
Mat 8:28 και ελθοντων αυτων εις το περα εις την χωραν τω γαζαρηνων υπητησαν αυτω δυο δεμονιζομενοι εκ των μνημιω εξερχομενοι χαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκινης
Mat 8:29 και ιδου εκραξαν λεγοντες τι ημιν κ(αι) σοι υιε του θεου ηλθες ωδε ημας απολεσαι προ καιρου
Mat 8:30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη
Mat 8:31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτο λεγοντες ει εκβαλλις ημας αποστιλον ημας εις την αγελην των χοιρων
Mat 8:32 και ειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον εις τους χοιρους και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασιν
Mat 8:33 οι δε βοσκοντες εφυγον και απελθοντες εις την πολιν απηγγιλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων
Mat 8:34 και ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις υπατησιν του Iησου και ειδοντες αυτον παρεκαλεσαν οπως μεταβη απο των οριων αυτω
Mat 9:1 και εμβας εις πλοιον διεπερασεν κ(αι) ηλθεν εις την ιδιαν πολιν
Mat 9:2 και ιδου προσεφερον αυτω παραλυτικον επι κλινης βεβλημενον και ειδων ο Iησους την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω θαρσει τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι
Mat 9:3 και ιδου τινες τω γραμματεων ειπον εν εαυτοις ουτος βλασφημει
Mat 9:4 και ιδων ο Iησους τας εθυμησεις αυτων ειπεν ινατι ενθυμεισθε πονηρα εν ταις καρδιες υμων
Mat 9:5 τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφιονται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε περιπατι
Mat 9:6 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχι ο υς του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τω παραλυτικω εγερθεις αρον σου την κλινην και πορευου εις τον οικον σου
Mat 9:7 και εγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτου
Mat 9:8 ιδοντες δε οι οχλοι εφοβηθησαν κ(αι) εδοξασαν τον θεον τον δοντα εξουσιαν τοιαυτην τοις ανθρωποις
Mat 9:9 και παραγων ο Iησους ειδεν ανθρωπον καθημενον επι το τελωνιον μαθθαιον λεγομενον λεγι αυτω ακολουθι μοι και αναστας ηκολουθει αυτω
Mat 9:10 και ανακειμενω εν τη οικια ιδου πολλοι τελωνε και αμαρτωλοι συνανεκιντο τω Iησου και τοις μαθητες αυτου
Mat 9:11 και ιδοντες οι φαρισαιοι ελεγο τοις μαθηταις αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλος υμων
Mat 9:12 ο δε ακουσας ειπε ου χριαν εχουσι οι ισχυοντες ιατρω αλλ οι κακως εχοτες
Mat 9:13 πορευθεντες δε μαθεται τι εστι ελεος θελω και ου θυσιαν ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους
Mat 9:14 τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες δια τι ημις και οι φαρισαιοι νηστευομεν οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν
Mat 9:15 και ειπεν αυτοις ο Iησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσον μετ αυτω εστιν ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν
Mat 9:16 ουδεις δε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφου επι ιματιω παλεω αιρι γαρ το πληρωμα απο του ιματιου και χειρον σχισμα γεινεται
Mat 9:17 ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολλυνται αλλ οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον και αμφοτεροι συντηρουται
Mat 9:18 ταυτα αυτου λαλουτος αυτοις ιδου αρχων προσελθω προσεκυνι αυτω λεγων η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν αλλα ελθω επιθες την χειρα σου επ αυτην και ζησεται
Mat 9:19 και εγερθεις ο Iησους ηκολουθει αυτω και οι μαθηται αυτου
Mat 9:20 και ιδου γυνη αιμαροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου
Mat 9:21 ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν αψωμαι του ιματιου αυτου σωθησομαι
Mat 9:22 ο δε στραφεις και ιδων αυτην ειπε θαρσι θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκινης
Mat 9:23 και ελθω ο Iησους εις την οικια του αρχοντος και ιδων τους αυλη τας και τον οχλον θορυβουμενον
Mat 9:24 ελεγεν αναχωριτε ου γαρ απεθανε το κορασιον αλλα καθευδει και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν
Mat 9:25 οτε δε εξεβληθη ο οχλος εισελθω εκρατησεν της χιρος αυτης και ηγερθη το κορασιο
Mat 9:26 και εξηλθεν η φημη αυτης εις ολην την γην εκεινην
Mat 9:27 και παραγοντι εκειθεν τω Iησου ηκολουθησαν αυτω δυο τυφλοι κραυγαζοτες και λεγοντες ελεησον ημας υιε δαδ
Mat 9:28 εισελθοντι δε αυτω εις την οικιαν προσηλθον αυτω οι δυο τυφλοι και λεγει αυτοις Iησους πιστευετε οτι δυναμαι υμιν τουτο ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε
Mat 9:29 τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγω κατα την πιστιν υμων γενηθητω υμιν
Mat 9:30 και ανεωχθησαν οι οφθαλμοι και ενεβριμηθη αυτοις ο Iησους λεγω ορατε μηδις γινωσκετω
Mat 9:31 οι δε εξελθοντες διεφημισαν αυτον εν τη γη εκεινη
Mat 9:32 αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω κωφον δαιμονιζομενον
Mat 9:33 και εκβληθετος του δαιμονιου ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι λεγοτες ουδεποτε εφανη ουτως εν τω ισραηλ
Mat 9:34 οι δε φαρισαιοι ελεγον τω αρχοτι των δαιμονιων εκβαλλει τα δεμονια
Mat 9:35 και περιηγεν ο Iησους τας πολις πασας και τας κωμας διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτω κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω και ηκολουθησα αυτω
Mat 9:36 ιδων δε τους οχλους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εσκυλμενοι και εριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα
Mat 9:37 τοτε λεγι τοις μαθητες αυτου ο με θερισμος πολυς οι δε εργατε ολιγοι
Mat 9:38 δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτου :
Mat 10:1 και προσκαλεσαμενος τους ιβ μαθητας αυτου εδωκεν αυτοις εξουσιαν πνατων ακαθαρτων ωστε εκβαλλιν αυτα και θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν :
Mat 10:2 των δε ιβ αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα : πρωτος σιμων ο λεγομενος πετρος και ανδρεας ο αδελφος αυτου κ(αι) ιακωβος ο του ζεβεδαιου και ιωαννης ο αδελφος αυτου
Mat 10:3 φιλιππος και βαρθολομεος θωμας και μαθθεος ο τελωνης ιακωβος ο του αλφαιου θαδδαιος
Mat 10:4 σιμων ο κανανιτης και ο ιουδας ο ισκαριωτης ο και παραδους αυτον
Mat 10:5 τουτους τους ιβ απεστιλεν ο Iησους παραγγιλας αυτοις εις οδον μη απελθηται και εις πολιν σαμαριτων μη εισελθηται
Mat 10:6 πορευεσθε δε μαλλον προς τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισλ
Mat 10:7 πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντες οτι ηγγικεν η βασιλια των ουνων
Mat 10:8 ασθενουντας θεραπευετε νεκρους εγειρεται λεπρους καθαριζεται δαιμονια εκβαλλετε δωρεαν ελαβετε δωρεαν δοτε
Mat 10:9 μη κτησησθαι χρυσον μηδε χαλκον εις τας ζωνας υμων
Mat 10:10 μη πηραν εις οδον μηδε δυο χιτωνας μηδε υποδηματα μηδε ραβδον αξιος γαρ ο εργατης της τροφης αυτου
Mat 10:11 εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθηται εξετασαται εν αυτη τις αξιος εστι κακει μινατε εως αν εξελθηται
Mat 10:12 εισερχομενοι δε εις την οικιαν ασπασασθε αυτην λεγοτες ειρηνη τω οικω τουτω
Mat 10:13 και εαν μεν η η οικια αξια ελθατω η ιρηνη υμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ιρηνη υμω εφ υμας επιστραφητω
Mat 10:14 και ος αν μη δεξηται υμας μηδε ακουση τους λογους υμων εξερχομενοι εξω της οικιας η πολεως η κωμης εκινης εκτιναξατε τον κονιορτον εκ τω ποδων υμων
Mat 10:15 αμην λεγω υμιν ανεκτοτερον εσται γη σοδομω και γη γομορρων εν ημερα κρισεως η τη πολι εκινη
Mat 10:16 ιδου εγω αποστελλω υμας ως προβατα εν μεσω λυκω γινεσθε ουν φρονιμοι ως ο οφις και ακαιρεοι ως αι περιστεραι
Mat 10:17 προσε χετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εν ταις συναγωγαις αυτων μαστιγωσουσιν υμας
Mat 10:18 και επι ηγεμονας δε και βασιλις αχθησεσθαι ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις κ(αι) τοις εθνεσιν
Mat 10:19 οταν δε παραδωσι υμας μη μεριμνησητε πως η τι λαλησητε δοθησεται γαρ υμιν εν εκινη τη ωρα τι λαλησητε
Mat 10:20 ου γαρ υμις εστε οι λαλουτες αλλα το πνευμα του πατρος υμων το λαλουν εν υμι
Mat 10:21 παραδωσι δε αδελφος αδελφος εις θανατον και πηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονις και θανατωσουσιν αυτους
Mat 10:22 κ(αι) εσεσθε μισουμενοι υπο παντω δια το ονομα μου ο δε υπομινας εις τελος ουτος σωθησεται
Mat 10:23 οταν δε διωκωσιν υμας εν τη πολι ταυτη φευγεται εις την ετεραν αμην γαρ λεγω υμιν ου μη τελεσητε τας πολις του ισραηλ εως ελθη ο υς του ανθρωπου
Mat 10:24 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον αυτου ουδε δουλος υπερ τον κυριον αυτου
Mat 10:25 αρκετο τω μαθητη ινα γενηται ως ο διδασκαλος αυτου και ο δουλος ως ο κυριος αυτου ει τον οικοδεσποτη βεεζεβουλ επεκαλεσαντο ποσω μαλλον τους οικιακους αυτου
Mat 10:26 μη ουν φοβηθητε αυτους ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθησετε και κρυπτον ο ου γνωσθησετε
Mat 10:27 ο λεγω υμιν εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο εις το ους ακουετε κηρυξατε επι των δωματων
Mat 10:28 και μη φοβισθε απο των αποκτεννοντω το σωμα την δε ψυχην μη δυναμενων αποκτιναι φοβισθε δε μαλλο τον δυναμενον και ψυχην και το σωμα απολεσε ε γεεννη
Mat 10:29 ουχι δυο στρουθια ασσαριου πωλειτε και εν εξ αυτων ου πεσιται επι την γην ανευ του πατρος υμων
Mat 10:30 υμων δε και αι τριχες της κεφαλης πασαι ηριθμημενε εισιν
Mat 10:31 μη ουν φοβισθε πολλω στρουθιων διαφερεται υμις
Mat 10:32 πας ουν οστις ομολογησι εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων ομολογησω καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις
Mat 10:33 οστις δ αν αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομε καγω αυτο εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις
Mat 10:34 μη νομισηται οτι ηλθον ιρηνην βαλιν επι την γην ουκ ηλθο βαλιν ιρηνην αλλα μαχαιραν
Mat 10:35 ηλθο γαρ διχασαι ανθρωπον κατα του πατρος αυτου και θυγατερα κατα της μητρος αυτης και νυμφη κατα της πενθερας αυτης
Mat 10:36 και εχθροι του ανθρωπου οι οικιακοι αυτου
Mat 10:37 ο φιλων πατερα η μητερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος και ο φιλων υιον η θυγατερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος
Mat 10:38 και ος ου λαμβανι τον σταυρον αυτου και ακολουθι οπισω μου ουκ εστιν μου αξιος
Mat 10:39 ο απολεσας την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησι αυτην
Mat 10:40 ο δεχομενος υμας εμε δεχετε ο δε εμε δεχομενος δεχετε τον αποστιλαντα με
Mat 10:41 ο δεχομενος προφητην εις ονομα προφητου μισθον προφητου λημψετε και ο δεχομενος δικαιο εις ονομα δικαιου μισθον δικεου λημψετε :
Mat 10:42 και ος εαν ποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εις ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου
Mat 11:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο Iησους διατασσων τοις ιβ μαθηταις αυτου μετεβη εκειθε του διδασκιν και κηρυσσιν εν ταις πολεσιν αυτων
Mat 11:2 ο δε ιωαννης ακουσας εν τω δεσμωτηριω τα εργα του Cριστου πεμψας δια των μαθητω αυτου
Mat 11:3 ειπεν αυτω συ ει ο ερχομενος η ετερον προσδοκωμεν
Mat 11:4 και αποκριθις ο Iησους ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγιλατε τω ιωαννη α ακουετε και βλεπετε
Mat 11:5 τυφλοι αναβλεπουσιν και χωλοι περιπατουσι λεπροι καθαριζοτε και κωφοι ακουουσιν και νεκροι εγιροντε και πτωχοι ευαγγελιζοντε
Mat 11:6 και μακαριος εστιν ος εαν μη σκαδαλισθη εν εμοι
Mat 11:7 τουτων δε πορευομενων ηρξατο ο Iησους λεγιν τοις οχλοις περι ιωαννου τι εξηλθατε εις τη ερημον θεασασθε καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον
Mat 11:8 αλλα τι εξηλθαται ανθρωπον ιδιν εν μαλακοις ημφιεσμενον ιδου οι τα μαλακα φορουντες εν τοις οικοις των βασιλεων
Mat 11:9 αλλα τι εξηλθατε προφητην ιδι ναι λεγω υμιν κ(αι) περισσοτερον προφητου
Mat 11:10 ουτος εστιν περι ου γεγραπται ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασι την οδον σου εμπροσθεν σου
Mat 11:11 αμην λεγω υμιν ουκ εγηγερτε εν γεννητοις γυνεκων μιζων ιωανου του βαπτιστου ο δε μικροτερος εν τη βασιλια τω ουνων μιζων αυτου εστιν
Mat 11:12 απο δε των ημερω ιωαννου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλια των ουρανων βιαζετε κ(αι) βιαζετε αρπαζουσιν αυτην
Mat 11:13 παντες γαρ οι προφηται και ο νομος εως ιωαννου επροφητευσαν
Mat 11:14 και ει θελετε δεξασθε αυτος εστι ηλιας ο μελλων ερχεσθε
Mat 11:15 ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
Mat 11:16 τινι δε ομοιωσω την γενεαν ταυτη ομοια εστιν παιδιοις καθημενοις εν τες αγορες α προσφωνουντα τοις ετεροις
Mat 11:17 λεγουσιν ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν και ουκ εκοψασθε
Mat 11:18 ηλθεν γαρ ιωαννης μητε εσθιω μητε πινων και λεγουσιν δεμονιον εχει
Mat 11:19 ηλθεν ο υς του ανθρωπου εσθιων και πινων κ(αι) και λεγουσιν ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης φιλος τελωνων και αμαρτωλων και εδικεωθη η σοφια απο των εργων αυτης
Mat 11:20 τοτε ηρξατο ονιδιζειν τας πολεις εν αις εγενοντο αι πλισται δυναμις αυτου οτι ου μετενοησαν
Mat 11:21 ουαι σοι χοραζειν ουαι σοι βηδσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενοντο αι δυναμις αι γενομεναι εν υμι παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημενοι μετενοησαν
Mat 11:22 πλην λεγω υμιν τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εστε εν ημερα κρισεως η υμιν
Mat 11:23 και συ καφαρναουμ μη εως ουνου υψωθηση εως αδου καταβιβασθηση οτι ει εν σοδομοις εγενηθησαν αι δυναμις αι γενομεναι εν σοι εμεινε αν μεχρι της σημερον
Mat 11:24 πλην λεγω υμιν ανεκτοτερον εστε γη σοδομων εν ημερα κρισεως η σοι
Mat 11:25 εν εκινω τω καιρω αποκριθις ο Iησους ειπε εξομολογουμαι σοι περ κυριε του ουρανου και της γης οτι εκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις
Mat 11:26 ναι ο πηρ οτι ουτως ευδοκια εγενετο εμπροσθεν σου
Mat 11:27 παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος και ουδις επιγινωσκι τον υν ει μη ο πηρ ουδε τον πατερα τις επιγινωσκι ει μη ο υς και ω εαν βουλητε ο υς αποκαλυψε
Mat 11:28 δευτε προς με πατες οι κοπιωντες και πεφορτισμενοι καγω αναπαυσω υμας
Mat 11:29 αρατε τον ζυγον μ(ου) εφ υμας και μαθετε οτι πραυς ειμι και ταπινος τη καρδια και ευρησετε αναπαυσιν ταις ψυχες υμων
Mat 11:30 ο γαρ ζυγος μου χρηστος και το φορτιον μου ελαφρον εστιν :
Mat 12:1 εν εκινω τω καιρω επορευθη ο Iησους τοις σαββασιν δια των σποριμω οι δε μαθητε αυτου επινασαν και ηρξαντο τιλλιν σταχυας και εσθιειν
Mat 12:2 οι δε φαρισαιοι ιδοτες ειπαν αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν ε σαββατω
Mat 12:3 ο δε ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαδ οτε επινασεν και οι μετ αυτου
Mat 12:4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως εφαγο ους ουκ εξον ην αυτω φαγιν ουδε τοις μετ αυτου ει μη τοις ιερευσιν μονοις
Mat 12:5 η ουκ ανεγνωτε εν τω νομω οτι τοις σαββασιν οι ιερις εν τω ιερω το σαββατον βεβηλουσιν και αναιτιοι εισιν
Mat 12:6 λεγω δε υμιν οτι του ιερου μιζον εστιν ωδε
Mat 12:7 ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ουκ αν κατεδικασατε τους αναιτιους
Mat 12:8 κυριος γαρ εστιν του σαββατου ο υς του ανθρωπου
Mat 12:9 και μεταβας εκιθε ηλθεν εις την συναγωγην αυτων
Mat 12:10 και ιδου ανθρωπος χιρα εχων ξηραν και επηρωτησαν αυτον λεγοντες ει εξεστιν τοις σαββασιν θεραπευσε ινα κατηγορησωσιν αυτου
Mat 12:11 ο δε ειπεν αυτοις τις εσται εξ υμω ανθρωπος ος εξι προβατον εν και εαν πεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνο ουχι κρατησας εγερει αυτο
Mat 12:12 ποσω ουν διαφερι ανθρωπος προβατου ωστε εξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν
Mat 12:13 τοτε λεγι τω ανθρωπω εκτινον σου την χειρα και εξετινε και απεκατεσταθη υγιης
Mat 12:14 εξελθοντες δε οι φαρισεοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν
Mat 12:15 ο δε Iησους γνους ανεχωρησεν εκιθε και ηκολουθησα αυτω πολλοι και εθεραπευσεν αυτους παντας
Mat 12:16 και επετιμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν
Mat 12:17 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος
Mat 12:18 ιδου ο παις μου ον ηρετισα ο αγαπητος μου ον ηυδοκησεν η ψυχη μου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισι τοις εθνεσιν απαγγελει
Mat 12:19 ουκ ερισει ουδε κραυγασει ουδε ακουσει τις εν τες πλατιαις την φωνην αυτου
Mat 12:20 καλαμον συντετριμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ου σβεσι εως αν εκβαλη εις νικος την κρισιν
Mat 12:21 και τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσιν
Mat 12:22 τοτε προσηνεχθη αυτω δαιμονιζομενος τυφλος και κωφος και εθεραπευσεν αυτους ωστε τον κωφον λαλειν και βλεπιν :
Mat 12:23 και εξισταντο παντες οι οχλοι και ελεγον μητι ουτος εστιν ο υς δαδ :
Mat 12:24 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες ειπον ουτος ουκ εκβαλλι τα δαιμονια ει μη εν τω βεεζεβουλ αρχοντι των δεμονιων
Mat 12:25 ιδως δε τας ενθυμησεις αυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλια μερισθισα καθ εαυτης ερημουται και πασα πολις η οικια μερισθισα καθ εαυτης ου σταθησεται
Mat 12:26 και ει ο σατανας τον σαταναν εκβαλλι εφ εαυτον εμερισθη πως ουν σταθησετε η βασιλια αυτου
Mat 12:27 και ει εγω εν βεεζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι κριται εσονται υμω
Mat 12:28 ει δε εν πνευματι θεου εγω εκβαλλω τα δεμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλια του θεου
Mat 12:29 η πως δυναται τις εισελθιν εις την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρο και τοτε την οικιαν αυτου διαρπαση
Mat 12:30 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν κ(αι) ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζι με
Mat 12:31 δια τουτο λεγω υμιν πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησετε τοις ανθρωποις η δε του πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησετε
Mat 12:32 και ος εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησετε αυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ου μη αφεθησετε αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι
Mat 12:33 η ποιησαται το δενδρον καλον και το καρπον αυτου αλον η ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωσκετε
Mat 12:34 γεννημα εχιδνω πως δυνασθε αγαθα λαλιν πονηροι οντες εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλει
Mat 12:35 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου εκβαλλει τα αγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα
Mat 12:36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργο ο λαλησουσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως
Mat 12:37 εκ γαρ των λογων σου δικεωθηση και εκ τω λογων καταδικασθηση
Mat 12:38 τοτε απε κριθησαν αυτω τινες των γραμματεων και φαρισεων λεγοντες διδασκαλε θελομε απο σου σημιον ιδιν
Mat 12:39 ο δε αποκριθις ειπεν αυτοις γενεα πονηρα και μοιχαλις σημιον επιζητι και σημιον ου δοθησετε αυτη ει μη το σημιον ιωνα του προφητου
Mat 12:40 ωσπερ γαρ ην ιωνας εν τη κοιλια του κητους τρις ημερας και τρις νυκτας ουτως εστε ο υς του ανθρωπου εν τη καρδια της γης τρις ημερας και γ νυκτας
Mat 12:41 ανδρες νινευειτε αναστησοντε ε τη κρισι μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσι αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε
Mat 12:42 βασιλισσα νοτου εγερθησετε εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινι αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσε την σοφιαν σολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε
Mat 12:43 οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχετε δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και ουχ ευρισκει
Mat 12:44 τοτε λεγι εις τον οικο μου επιστρεψω οθεν εξηλθον κ(αι) ελθον ευρισκει σχολαζοντα και σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
Mat 12:45 τοτε πορευετε κ(αι) παραλαμβανι μεθ εαυτου επτα ετερα πνατα πονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικι εκι και γινετε τα εσχατα του ανθρωπου εκινου χιρονα των πρωτων ουτως εστε και τη γενεα ταυτη τη πονηρα :
Mat 12:46 ετι αυτου λαλουντος τοις οχλοις ιδου η μητηρ και οι αδελφοι αυτου ιστηκισαν εξω
Mat 12:47 
Mat 12:48 ο δε αποκριθεις ειπεν τω λεγοντι αυτω τις εστι η μηρ μου και τινες εισιν οι αδελφοι μου
Mat 12:49 και εκτινας την χιρα αυτου επι τους μαθητας αυτου ειπεν ιδου η μηρ μου και οι αδελφοι μου
Mat 12:50 οστις γαρ αν ποιηση το θελημα του πατρος μου του εν ουνοις αυτος μου αδελφος κ(αι) αδελφη και μηρ εστιν :
Mat 13:1 εν τη ημερα εκινη εξελθων ο Iησους εκ της οικιας εκαθητο παρα τη θαλασσαν
Mat 13:2 και συνηχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοι ωστε αυτον εις πλοιον εμβατα καθησθε και πας ο οχλος επι τον αιγιαλον ιστηκι
Mat 13:3 και ελαλησεν αυτοις πολλα εν παραβολαις λεγων ιδου εξηλθεν ο σπιρων του σπιρε
Mat 13:4 και εν τω σπιριν αυτον α μεν επεσε παρα την οδον και ηλθεν τα πετινα και κατεφαγεν αυτα
Mat 13:5 αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γη πολλην και ευθεως εξανετιλεν δια το μη εχιν βαθος γης
Mat 13:6 ηλιου δε ανατιλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
Mat 13:7 αλλα δε επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και επνιξαν αυτα
Mat 13:8 αλλα δε επεσεν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοτα ο δε λ
Mat 13:9 ο εχων ωτα ακουετω
Mat 13:10 και προσελθοντες οι μαθηται ειπα αυτω δια τι εν παραβολαις αυτοις λαλεις
Mat 13:11 ο δε αποκριθεις ειπεν οτι υμιν δεδοται γνωνε τα μυστηρια της βασιλιας των ουρανων εκινοις δε ου δεδοται
Mat 13:12 οστις γαρ εχει δοθησετε αυτω και περισσευθησετε οστις δε ουκ εχι και ο εχει αρθησετε απ αυτου
Mat 13:13 δια τουτο εν παραβολες αυτοις λαλω οτι βλεποντες ου βλεπουσιν και ακουοντες ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσιν
Mat 13:14 και αναπληρουται αυτοις η προφητια ησαιου η λεγουσα ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψητε και ου μη ιδητε
Mat 13:15 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν αυτω βαρεως ηκουσα και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσι και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομε αυτους
Mat 13:16 υμων δε μακαρι οι οι οφθαλμοι οτι βλεπουσιν και τα ωτα υμων οτι ακουουσιν
Mat 13:17 αμην λεγω υμιν οτι πολλοι προφητε και δικεοι επεθυμησαν ιδι α βλεπετε και ουκ ιδαν και ακουσε α ακουετε και ουκ ηκουσαν
Mat 13:18 υμις ουν ακουσατε την παραβολην του σπιραντος
Mat 13:19 παντος ακουοτος τον λογον της βασιλιας και μη συνιεντος ερχετε ο πονηρος και αρπαζι το εσπαρμενον εν τη καρδια αυτου ουτος εστιν ο παρα την οδον σπαρις
Mat 13:20 ο δε επι τα πετρωδη σπαρις ουτος εστιν ο τον λογο ακουων και ευθυς μετα χαρας λαμβανων αυτον
Mat 13:21 ουκ εχι δε ριζαν εν εαυτω αλλα προσκαιρος εστιν γενομενης δε θλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζεται
Mat 13:22 ο δε εις τας ακανθας σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και η μεριμνα του αιωνος και η απατη του πλουτου συνπνιγει τον λογον και ακαρπος γινετε
Mat 13:23 ο δε επι την καλη γην σπαρις ουτος εστιν ο τον λογο ακουων και συνιεις ος δη καρποφορι και ποιει ο μεν ρ ο δε ξ ο δε λ
Mat 13:24 αλλην παραβολη παρεθηκεν αυτοις λεγων ωμοιωθη η βασιλια τω ουρανων ανθρωπω σπιραντι καλον σπερμα εν τω αγρω αυτου
Mat 13:25 εν δε τω καθευδιν τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος κ(αι) επεσπαρκεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθεν
Mat 13:26 οτε δε εβλαστησεν ο χορτος και καρπον εποιησεν τοτε εφανη και τα ζιζανια
Mat 13:27 προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερμα εσπιρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχι τα ζιζανια
Mat 13:28 ο δε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν οι δε δουλοι λεγουσιν αυτω θελις ουν απελθοντες συλλεξωμεν αυτα
Mat 13:29 ο δε φησιν ου μηποτε συλλεγοτες τα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοις τον σιτον
Mat 13:30 αφετε συναυξανεσθε αμφοτερα αχρι του θερισμου και εν τω καιρω του θερισμου ερω τοις θεριστες συλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δησατε αυτα εις δεσμας προς το κατακαυσε αυτα τον δε σιτον συναγαγετε εις την αποθηκην μου
Mat 13:31 αλλην παραβολη παρεθηκεν αυτοις λεγων ομοια εστιν η βασιλια των ουρανων κοκκω σιναπεως ο λαβων ανθρωπος εσπιρεν εν τω αγρω αυτου
Mat 13:32 ο μικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματων οτα δε αυξηθη μειζο των λαχανων εστιν και γινετε δενδρον ωστε ελθειν τα πετινα του ουνου και κατασκηνουν ε τοις κλαδοις αυτου
Mat 13:33 αλλην παραβολη ελαλησεν αυτοις λεγων ομοια εστι η βασιλεια των ουνων ζυμη η λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον
Mat 13:34 ταυτα παντα ελαλησεν ο Iησους εν παραβολαις τοις οχλοις και χωρις παραβολης ουδεν ελαλησεν αυτοις
Mat 13:35 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος ανοιξω εν παραβολες το στομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβολης κοσμου
Mat 13:36 τοτε αφις τους οχλους εισηλθεν εις την οικιαν και προσηλθον αυτω οι μαθητε αυτου λεγοντες διασαφησον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου
Mat 13:37 ο δε αποκριθεις ειπεν ο σπιρων το καλον σπερμα εστιν ο υς του ανθρωπου
Mat 13:38 ο δε αγρος εστιν ο κοσμος το δε καλον σπερμα ουτοι εισιν οι υιοι της βασιλιας τα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρου
Mat 13:39 ο δε εχθρος ο σπιρας αυτα εστι ο διαβολος οι δε θερισται αγγελοι εισιν
Mat 13:40 ωσπερ ουν συλλεγετε τα ζιζανια και πυρι κατακαιεται ουτως εστε εν τη συντελια του αιωνος
Mat 13:41 αποστελι ο υς του ανθρωπου τους αγγελους και συλλεξουσιν εκ της βασιλιας αυτου παντα τα σκανδαλα και τους ποιουντας την ανομιαν
Mat 13:42 και βαλλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκι εστε ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοτων
Mat 13:43 τοτε οι δικεοι εκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατρος αυτων ο εχων ωτα ακουετω
Mat 13:44 ομοια εστιν η βασιλια των ουνων θησαυρω κεκρυμμενω ον ευρω ανθρωπος εκρυψεν κ(αι) απο της χαρας αυτου υπαγι και πωλι παντα οσα εχι και αγοραζει τον αγρον εκινον
Mat 13:45 παλιν ομοια εστι η βασιλια των ουρανων εμπορω ζητουντι καλους μαργαριτας
Mat 13:46 ευρω δε ενα πολυτιμο μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οσα ειχεν και ηγορασεν αυτο
Mat 13:47 παλιν ομοια εστι η βασιλια των ουρανων σαγηνη βληθιση εις την θαλασσαν και εκ παντος γενους συναγαγουση
Mat 13:48 ην οτε επληρωθη αναβιβασαντες επι τον αιγιαλον και καθισαντες συνελεξαν τα καλα εις αγγη τα δε σαπρα εξω εβαλλο
Mat 13:49 ουτως εστε εν τη συντελια του αιωνος εξελευσοντε οι αγγελοι και αφοριουσι τους πονηρους εκ μεσου των δικαιων
Mat 13:50 και βαλλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εστε ο κλαυθμος και ο βρυγμος τω οδοντων
Mat 13:51 συνηκατε ταυτα παντα λεγουσιν αυτω ναι
Mat 13:52 ο δε ειπεν αυτοις δια τουτο πας γραμματευς μαθητευθις τη βασιλια τω ουρανων ομοια εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαια
Mat 13:53 και εγενετο οτε ετελεσεν ο Iησους τας παραβολας ταυτας μετηρεν εκιθεν
Mat 13:54 και ελθων εις τη αντιπατριδα αυτου εδιδασκεν αυτους εν τη συναγωγη αυτων ωστε εκπλησσεσθε αυτους και λεγειν ποθε τουτω η σοφια αυτη και αι δυναμις
Mat 13:55 ουχ ουτος εστιν ο του τεκτονος υς ουχ η μηρ αυτου λεγετε μαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβος και ιωσηφ και σιμων και ιουδας
Mat 13:56 και αι αδελφαι αυτου ουχι πασαι προς ημας εισιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα
Mat 13:57 και εσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ειπεν αυτοις ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη ιδια πατριδι και εν τη οικια αυτου
Mat 13:58 και ουκ εποιησεν εκι δυναμις πολλας δια την απιστιαν αυτων
Mat 14:1 ηκουσεν ηρωδης εν εκινω τω καιρω ο τετρααρχης την ακοην Iησου
Mat 14:2 και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστι ιωαννης ο βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρω και δια τουτο αι δυναμις ενεργουσι εν αυτω :
Mat 14:3 ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησε και εν φυλακη απεθετο δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου
Mat 14:4 ελεγεν γαρ ιωαννης ουκ εξεστιν σοι εχιν αυτην
Mat 14:5 κ(αι) θελων αυτον αποκτιναι εφοβηθη τον οχλον οτι ως προφητην αυτον ειχον
Mat 14:6 γενεσιοις δε γενομενοις του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη
Mat 14:7 οθεν μετα ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται
Mat 14:8 η δε προβιβασθισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
Mat 14:9 και ελυπηθη ο βασιλευς δια δε τους ορκους και τους συνανακιμενους εκελευσεν δοθηναι
Mat 14:10 και πεμψας απεκεφαλισε ιωαννην εν τη φυλακη
Mat 14:11 και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης
Mat 14:12 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρα το πτωμα αυτου και εθαψαν αυτον και ελθοντες απηγγιλαν τω Iησου
Mat 14:13 ακουσας δε ο Iησους ανεχωρησεν εκιθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζοι απο των πολεων
Mat 14:14 και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτω
Mat 14:15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθητε λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα παρηλθεν ηδη απολυσον ουν τους οχλους ινα απελθοντες εις τας χωρας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα
Mat 14:16 ο δε ειπεν αυτοις ου χριαν εχουσιν απελθιν δοτε αυτοις υμις φαγιν
Mat 14:17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε αρτους ει μη πεντε και δυο ιχθυας
Mat 14:18 ο δε ειπεν φερετε μοι ωδε αυτους
Mat 14:19 και εκελευσεν τους οχλους ανακλιθηναι επι του χορτου και λαβων τους ε αρτους και τους β ιχθυας αναβλεψας εις τον ουνον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις
Mat 14:20 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευο των κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις
Mat 14:21 οι δε εσθιοντες ησα ανδρες ωσι πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων και παιδιων :
Mat 14:22 και ηναγκασεν τους μαθητας εμβηνε εις το πλοιον και προαγιν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους
Mat 14:23 και ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθε οψιας δε γενομενης μονος ην εκει :
Mat 14:24 το δε πλοιον ηδη μεσον της θαλασσης ην βασανιζομενον υπο των κυματω ην γαρ εναντιος ο ανεμος
Mat 14:25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος ηλθεν προς αυτους περιπατων επι τη θαλασσαν
Mat 14:26 ιδοντες δε αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν
Mat 14:27 ευθυς δε ελαλησεν αυτοις λεγων θαρσιτε εγω ειμι μη φοβισθε
Mat 14:28 αποκριθις δε αυτω ο πετρος ειπεν ει συ ει κυριε κελευσον με ελθιν προς σε επι τα υδατα
Mat 14:29 ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα ελθιν ηλθεν ουν προς το Iησουν
Mat 14:30 βλεπων δε το ανεμον εφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθε εκραξεν λεγων κυριε σωσον με
Mat 14:31 ευθυς δε ο Iησους εκτινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας
Mat 14:32 και αναβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος
Mat 14:33 οι δε εν τω πλοιω προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υς ει :
Mat 14:34 και διαπερασαντες ηλθον επι την γην εις γενησαρετ :
Mat 14:35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου απεστιλαν εις ολη την περιχωρον εκινην και προσηνεγκαν αυτω πατας τους κακως εχοντας
Mat 14:36 και παρεκαλουν αυτον ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι ηψαντο εσωθησαν
Mat 15:1 τοτε προσερχοντε τω Iησου απο ιεροσολυμων φαρισαιοι και γραμματεις λεγοντες
Mat 15:2 δια τι οι μαθητε σου παραβενουσι την παραδοσιν των πρεσβυτερων ου γαρ νιπτονται τας χιρας οταν αρτον εσθιωσιν
Mat 15:3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δια τι υμεις παραβενετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων
Mat 15:4 ο γαρ θεος ενετιλατο λεγων τιμα τον πατερα και την μητερα και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
Mat 15:5 υμις δε λεγετε ος α ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης ουδεν εστιν
Mat 15:6 ου μη τιμηση τον πατερα αυτου και ηκυρωσατε τον νομον του θεου δια την παραδοσιν υμων
Mat 15:7 υποκριται καλως επροφητευσεν περι υμων ησαιας λεγων
Mat 15:8 ο λαος ουτος τοις χιλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτω πορρω απεχει απ εμου
Mat 15:9 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων
Mat 15:10 και προσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεν αυτοις ακουετε και συνιετε
Mat 15:11 ου το εισερχομενον εις το στομα τουτο κοινοι τον ανθρωπον αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον
Mat 15:12 τοτε προσελθοντες οι μαθηται ειπαν αυτω οιδας οτι οι φαρισαιοι ακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησαν
Mat 15:13 ο δε αποκριθις ειπε πασα φυτια ην ου κ εφυτευσεν ο πηρ μου ο ουρανιος εκριζωθησετε
Mat 15:14 αφετε αυτους οδηγοι εισιν τυφλοι τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται
Mat 15:15 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω φρασον ημιν την παραβολην
Mat 15:16 ο δε ειπεν ακμην και υμις ασυνετοι εστε
Mat 15:17 ουπω νοιτε οτι παν το εισπορευομενον εις το στομα εις την κοιλιαν χωρι και εις τον αφεδρωνα εκβαλλετε
Mat 15:18 τα δε εκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιας
Mat 15:19 εξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοι μοιχειαι πορνιαι κλοπαι ψευδομαρτυριαι βλασφημιαι
Mat 15:20 ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον το δε ανιπτοις χερσιν φαγιν ου κοινοι τον ανθρωπον
Mat 15:21 και εξελθων εκιθεν ο Iησους ανεχωρησεν εις τα μερη τυρου και σιδωνος
Mat 15:22 και ιδου γυνη χαναναια απο των οριων εκινων εξελθουσα εκραξε λεγουσα ελεησον με κυριε υιε δαδ η θυγατηρ μου κακως δαιμονιζετε
Mat 15:23 ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρωτου αυτον λεγοντες απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθε ημων
Mat 15:24 ο δε αποκριθις ειπεν ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ
Mat 15:25 η δε ελθουσα προσεκυνι αυτω λεγουσα κυριε βοηθι μοι
Mat 15:26 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ εστιν καλον λαβιν τον αρτον των τεκνω και βαλιν τοις κυναριοις
Mat 15:27 η δε ειπε ναι κυριε και γαρ τα κυναρια εσθιει απο τω ψιχιων των πιπτοτων απο της τραπεζης των κυριων αυτων
Mat 15:28 τοτε αποκριθεις ο Iησους ειπε αυτη ω γυναι μεγαλη σου η πιστις γενηθητω σοι ως θελις και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκινης :
Mat 15:29 και μεταβας εκιθεν ο Iησους ηλθε παρα την θαλασσα της γαλιλαιας και αναβας εις το ορος εκαθητο εκει
Mat 15:30 και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντες μεθ εαυτω χωλους τυφλους κυλλους κωφους και ετερους πολλους και εριψαν αυτους παρα τους ποδας αυτου και εθεραπευσε αυτους
Mat 15:31 ωστε τον οχλον θαυμασε βλεποντας κωφους λαλουντας και χωλους περιπατουντας : και τυφλους βλεποντας και εδοξαζον τον θεον ισλ
Mat 15:32 ο δε Iησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας ειπεν αυτοις σπλαγχνιζομε επι τον οχλον οτι ηδη ημερας γ προσμενουσι μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν και απολυσε αυτους νηστις ου θελω μη εκλυθωσιν εν τη οδω
Mat 15:33 και λεγουσιν αυτω οι μαθηται ποθε ημιν εν ερημια αρτοι τοσουτοι ωστε χορτασε οχλον τοσουτον
Mat 15:34 και λεγι αυτοις ο Iησους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπαν επτα και ολιγα ιχθυδια
Mat 15:35 και παραγγιλας τω οχλω αναπεσιν επι την γην
Mat 15:36 ελαβε τους επτα αρτους κ(αι) τους δυο ιχθυας και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις οχλοις
Mat 15:37 και εφαγο παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευο των κλασματω επτα σπυριδας πληρις
Mat 15:38 οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσι τετρακισχιλιοι χωρις πεδιων και γυνεκων
Mat 15:39 και απολυσας τους οχλους ενεβη εις το πλοιον και ηλθε εις τα ορια μαγαδα
Mat 16:1 και προσελθοντες οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πιραζοντες επηρωτων αυτον σημιον εκ του ουνου επιδιξε αυτοις
Mat 16:2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις
Mat 16:3 
Mat 16:4 γενεα πονηρα και μοιχαλις σημιον επιζητει και σημιον ου δοθησετε αυτη ει μη το σημιον ιωνα και καταλιπων αυτους απηλθεν
Mat 16:5 και ελθοντες οι μαθηται εις το περαν επελαθοντο αρτους λαβειν
Mat 16:6 ο δε Iησους ειπεν ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιω
Mat 16:7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοτες οτι αρτους ουκ ελαβομεν
Mat 16:8 γνους δε ο Iησους ειπε τι διαλογιζεσθε εν εαυτοις ολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ εχετε
Mat 16:9 ουπω νοειτε τους πεντε αρτους τω πεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετε
Mat 16:10 ουδε τους ζ αρτους τω τετρακισχιλιων και ποσας σπυριδας ελαβετε
Mat 16:11 πως ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν προσεχετε δε απο της ζυμης τω φαρεισαιων και σαδδουκαιων
Mat 16:12 τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης τω φαρεισαιων και σαδδουκαιων αλλα απο της διδασκαλιας των φαρεισαιων κ(αι) σαδδουκαιων
Mat 16:13 ελθων δε ο Iησους εις τα μερη καισαριας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα οι ανθρωποι ειναι λεγουσι τον υιον του ανθρωπου
Mat 16:14 οι δε ειπον οι μεν ιωανην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλια ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητω
Mat 16:15 λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι
Mat 16:16 αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συ ει ο Cριστος ο υς του θεου του ζωτος
Mat 16:17 αποκριθεις δε ο Iησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλα ο πηρ μου ο εν τοις ουρανοις
Mat 16:18 καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης
Mat 16:19 δωσω σοι τας κλιδας της βασιλειας των ουρανων και ο εαν δησης επι την γην εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις και ο εαν λυσης επι της γης εσται λελυμενον εν τοις ουρανοις
Mat 16:20 τοτε διεστειλατο τοις μαθηταις ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ο Cριστος
Mat 16:21 απο τοτε ηρξατο Iησους Cριστος δικνυειν τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον εις ιεροσολυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκταθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
Mat 16:22 και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ειλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο
Mat 16:23 ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον ει εμου οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
Mat 16:24 τοτε ο Iησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον κ(αι) αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
Mat 16:25 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτη ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
Mat 16:26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωπος εαν το κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχη αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος αταλλαγμα της ψυχης αυτου
Mat 16:27 μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελω αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου
Mat 16:28 αμη λεγω υμιν οτι εισι τινες των ωδε εστωτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου
Mat 17:1 και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο Iησους τον πετρον και τον ιακωβον και ιωανην τον αδελφον αυτου και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν
Mat 17:2 και μετεμορφωθη εμπροσθε αυτων και ελαμψε το προσωπον αυτου ως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως το φως
Mat 17:3 και ιδου ωφθη αυτοις μωυσης και ηλειας συλαλουντες μετ αυτου
Mat 17:4 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τω Iησου κυριε καλον εστιν ημας ωδε ειναι ει θελεις ποιησω ωδε τρεις σκηνας σοι μια και μωυσει μιαν και ηλεια μιαν
Mat 17:5 ετι αυτου λαλουντος ιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτους και ιδου φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα ακουετε αυτου
Mat 17:6 και ακουσαντες οι μαθηται επεσαν επι προσωπον αυτων κ(αι) εφοβηθησαν σφοδρα
Mat 17:7 και προσηλθε ο Iησους και αψαμενος αυτων ειπεν εγερθητε και μη φοβεισθε
Mat 17:8 επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουδενα ειδον ει μη Iησουν αυτο μονον
Mat 17:9 και καταβαινοντων αυτω εκ του ορους ενετειλατο αυτοις ο Iησους λεγων μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη
Mat 17:10 και πηρωτησαν αυτον οι μαθηται λεγοντες τι ουν οι γραμματεις λεγουσιν οτι ηλειαν δει ελθειν πρωτον
Mat 17:11 ο δε αποκριθεις ειπε αυτοις οτι ηλειας μεν ερχεται και αποκαταστησει πατα
Mat 17:12 λεγω δε υμιν οτι ηλειας ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλ εποιησαν αυτω οσα ηθελησαν ουτως και ο υιος του ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτω
Mat 17:13 τοτε συνηκαν οι μαθηται οτι περι ιωανου του βαπτιστου ειπεν αυτοις
Mat 17:14 και ελθοντω προς τον οχλον προσηλθεν αυτω ανθρωπος γονυπετων αυτον
Mat 17:15 και λεγων ελεησον μου τον υιον οτι σεληνιαζεται και κακως εχει πολλακις γαρ πιπτει εις το πυρ κ(αι) πολλακις εις το υδωρ
Mat 17:16 και προσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου και ουκ ηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαι
Mat 17:17 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε μεθ υμων εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε μοι αυτον ωδε
Mat 17:18 και επετιμησεν αυτω ο Iησους και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιον και εθεραπευθη απο της ωρας εκεινης
Mat 17:19 τοτε προσελθοντες οι μαθηται τω Iησου κατ ιδιαν ειπαν δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
Mat 17:20 ο δε λεγει αυτοις δια τη ολιγοπιστιαν υμω αμην γαρ λεγω υμι εαν εχητε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ερειτε τω ορει τουτω μεταβα ενθεν εκει και μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμιν
Mat 17:21 
Mat 17:22 συστρεφομενων δε αυτω εν τη γαλειλαια ειπεν αυτοις ο Iησους μελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπω
Mat 17:23 και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα εγερθησεται και ελυπηθησαν σφοδρα
Mat 17:24 ελθοντων δε αυτων εις καφαρναουμ προσηλθον οι τα διδραχμα λαμβανοντες τω πετρω και ειπον ο διδασκαλος υμω ου τελει διδραχμα
Mat 17:25 λεγει ναι και εισελθοντα εις την οικιαν προεφθασεν αυτον ο Iησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεις της γης απο τινων λαμβανουσιν τελη η κηνσον απο των υιων αυτω η απο των αλλοτριων
Mat 17:26 ο δε εφη απο των αλλοτριω ειποντος δε απο των αλλοτριων εφη αυτω ο Iησους αρα γε ελευθεροι εισιν οι υιοι
Mat 17:27 ινα δε μη σκανδαλιζωμεν αυτους πορευθεις εις θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτο ιχθυν αρον και ανοιξας το στομα αυτου ευρησεις στατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου
Mat 18:1 εν εκεινη τη ωρα προσηλθον οι μαθηται τω Iησου λεγοντες τις αρα μειζων εστιν εν τη βασιλεια των ουρανων
Mat 18:2 και προσκαλεσαμενος παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων
Mat 18:3 και ειπεν αμην λεγω υμιν εαν μη στραφητε και γενησθε ως τα παιδια ου μη εισελθηε εις την βασιλειαν των ουρανων
Mat 18:4 οστις ουν ταπινωσει εαυτον ως το παιδιον τουτο ουτος εστι ο μειζων εν τη βασιλεια των ουρανων
Mat 18:5 και ος εαν δεξηται παιδιον εν τοιουτο επι τω ονοματι μου εμε δεχεται
Mat 18:6 ος δ αν σκαδαλιση ενα των μεικρων τουτω των πιστευοντω εις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και καταποτισθη εν τω πελαγι της θαλασσης
Mat 18:7 ουαι τω κοσμω απο των σκανδαλων αναγκη γαρ εστιν ελθειν τα σκανδαλα πλην ουαι τω ανθρωπω δι ου το σκανδαλο ερχεται
Mat 18:8 ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκαδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωη κυλλον η χωλον η δυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον
Mat 18:9 και ει ο οφθαλμος σου σκαδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστι μονοφθαλμον εις την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος
Mat 18:10 ορατε μη καταφρονησητε ενος τω μεικρων τουτω λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτω εν ουρανοις δια παντος βλεπουσι το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις
Mat 18:11 
Mat 18:12 τι υμιν δοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη ε εξ αυτων ουχι αφις τα ενενηκοτα εννεα πορευθεις ζητι το πλανωμενον
Mat 18:13 και εαν γενηται ευριν αυτο αμην λεγω υμιν οτι χαιρι επ αυτω μαλλον η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις
Mat 18:14 ουτως ουκ εστιν θελημα του πατρος υμων του εν ουρανοις ινα αποληται εν των μικρω τουτων
Mat 18:15 εαν δε αμαρτηση ο αδελφος σου υπαγε ελεγξον αυτον μεταξυ σου κ(αι) αυτου μονου εα σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου
Mat 18:16 εαν δε μη ακουση παραλαβε μετα σεαυτου ετι ενα η δυο ινα επι στοματος δυο η τριων μαρτυρων σταθη παν ρημα
Mat 18:17 εαν δε παρακουση αυτων ειπον τη εκκλησια εαν δε και της εκκλησιας παρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελωνης
Mat 18:18 αμην λεγω υμι ος εαν δησητε επι της γης εσται δεδεμενα εν τοις ουρανοις κ(αι) οσα αν λυσηται επι της γης εσται λελυμενα εν ουρανω
Mat 18:19 παλιν λεγω υμιν οτι εαν δυο συμφωνησουσιν εξ υμων επι της γης περι παντος πραγματος ου εα αιτησωνται αυτοις γενησεται παρα του πατρος μου του εν ουνοις
Mat 18:20 ου γαρ εισιν δυο γ συνηγμενοι εις το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσω αυτων
Mat 18:21 τοτε προσελθω ο πετρος ειπεν κυριε ποσακις αμαρτησι εις εμε ο αδελφος μου και αφησω αυτω εως επτακις
Mat 18:22 λεγι αυτω ο Iησους ου λεγω σοι εως επτακις αλλ εως εβδομηκοντακις επτα
Mat 18:23 δια τουτο ωμοιωθη η βασιλια των ουνων ανθρωπω βασιλι ος ηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου
Mat 18:24 αρξαμενου δε αυτου συναιρι προσηνεχθη εις αυτω οφιλετης πολλων ταλαντω
Mat 18:25 μη εχοντος δε αυτου αποδουνε εκελευσεν αυτο ο κυριος πραθηνε και την γυνεκα και τα πεδια και παντα οσα ειχεν και αποδοθηνε
Mat 18:26 πεσων ουν ο δουλος προσεκυνι αυτω λεγω κυριε μακροθυμησο επ εμοι και παντα αποδωσω σοι
Mat 18:27 σπλαγχνισθις δε ο κυριος του δουλου εκινου απελυσεν αυτον και το δανιον αφηκεν αυτω
Mat 18:28 εξελθων δε ο δουλος εκινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφιλεν αυτω εκατο δηναρια και κρατησας αυτον επνιγε λεγων αποδος ει τι οφιλις
Mat 18:29 πεσων ουν ο συνδουλος αυτου παρεκαλι αυτον λεγων μακροθυμησον επ εμοι και αποδωσω σοι
Mat 18:30 ο δε ουκ ηθελεν και απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακη εως αποδη το οφιλομενον
Mat 18:31 ιδοτες ουν οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρα οι δε ελθοντες διεσαφησαν τω κυριω εαυτων παντα τα γενομενα
Mat 18:32 τοτε προσκαλεσαμενος αυτον ο κυριος αυτου λεγι αυτω δουλε πονηρε πασαν την οφιλην εκινην αφηκα σοι επι παρεκαλεσας με
Mat 18:33 ουκ εδει και σε ελεησε τον συνδουλον σου ως καγω σε ηλεησα
Mat 18:34 και οργισθις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτον τοις βασανισταις εως ου αποδω παν το οφιλομενο αυτω
Mat 18:35 ουτως και ο πηρ μου ο ουρανιος ποιησι υμι εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφω αυτου απο τω καρδιων υμων
Mat 19:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο Iησους τους λογους τουτους μετηρεν απο της γαλιλαιας και ηλθεν και ηλθεν εις τα ορια της ιουδεας περαν του ιορδανου
Mat 19:2 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκι :
Mat 19:3 και προσηλθον αυτω οι φαρισεοι πιραζοτες αυτον και λεγοντες ει εξεστι απολυσε την γυνεκα αυτου κατα πασαν αιτιαν
Mat 19:4 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ ανεγνωτε οτι ο ποιησας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους
Mat 19:5 και ειπεν ενεκα τουτου καταλιψι ανθρωπος τον πατερα και την μητερα και προσκολληθησετε τη γυνε κι αυτου και εσοτε οι δυο εις σαρκα μιαν
Mat 19:6 ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ ο ου ο θεος συνεζευξε ανθρωπος μη χωριζετω
Mat 19:7 λεγουσιν αυτω τι ουν μωσης ενετιλατο δουνε βιβλιον αποστασιου και απολυσε :
Mat 19:8 λεγι αυτοις ο Iησους οτι μωυσης προς τη σκληροκαρδιαν υμων επετρεψε υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως
Mat 19:9 λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυση τη γυνεκα αυτου μη επι πορνια και γαμηση αλλην μοιχατε
Mat 19:10 λεγουσιν οι μαθηται ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυνεκος ου συμφερι γαμησαι
Mat 19:11 ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσι τον λογο τουτον αλλ οις δεδοτε
Mat 19:12 εισιν ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο τω ανθρωπων και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισα εαυτους δια την βασιλειαν των ουνων : ο δυναμενος χωριν χωριτω :
Mat 19:13 τοτε προσηνεχθησαν αυτω πεδια ινα τας χιρας επιθη αυτοις και προσευξητε οι δε μαθητε επετιμησα αυτοις
Mat 19:14 ο δε Iησους ειπεν αυτοις αφετε τα πεδια και μη κωλυετε αυτα ελθιν προς εμε των γαρ τοιουτω εστιν η βασιλια τω ουνων :
Mat 19:15 και επιθις τας χιρας επ αυτους επορευθη εκειθεν
Mat 19:16 και ιδου εις προσελθων αυτω ειπεν διδασκαλε τι αγαθον ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω :
Mat 19:17 ο δε ειπεν αυτω τι με ερωτας περι του αγαθου εις εστιν ο αγαθος ει δε θελις εις την ζωην εισελθιν τηρησον τας εντολας :
Mat 19:18 ποιας φησιν : ο δε Iησους ειπεν το ου φονευσις ου ψευδομαρτυρησις
Mat 19:19 τιμα τον πατερα και την μητερα και αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Mat 19:20 λεγι αυτω ο νεανισκος παντα ταυτα εφυλαξα τι ετι υστερω :
Mat 19:21 εφη αυτω ο Iησους ει θελις τελιος γενεσθε υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουνω και δευρο ακολουθι μοι
Mat 19:22 ακουσας δε ο νεανισκος απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
Mat 19:23 ο δε Iησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολως εισελευσετε εις την βασιλιαν των ουνω
Mat 19:24 παλιν δε λεγω υμιν οτι ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρηματος ραφιδος εισελθιν η πλουσιον εις τη βασιλιαν του θεου
Mat 19:25 ακουσαντες οι μαθηται εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοτες τις αρα δυνατε σωθηνε
Mat 19:26 εμβλεψας δε ο Iησους ειπεν αυτοις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω δυνατα παντα
Mat 19:27 τοτε αποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμε σοι τι αρα εσται ημιν
Mat 19:28 ο δε Iησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμι οτι υμις οι ακολουθησαντες μοι εν τη παλινγενεσια οταν καθιση ο υς του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθησεσθε και αυτοι επι ιβ θρονους κρινοντες τας ιβ φυλας του ισραηλ
Mat 19:29 και πας οστις αφηκεν αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκα του εμου ονοματος εκατονταπλασιονα λημψετε και ζωην αιωνιον κληρονομησι
Mat 19:30 πολλοι δε εσοντε εσχατοι πρωτοι και πρωτοι εσχατοι
Mat 20:1 ομοια γαρ εστιν η βασιλια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εξηλθε αμα πρωι μισθωσασθε εργατας εις τον αμπελωνα αυτου
Mat 20:2 συμφωνησας δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστιλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου
Mat 20:3 και εξελθων περι τριτην ωραν ειδεν αλλους εστωτας εν τη αγορα αργους
Mat 20:4 και εκεινοις ειπεν υπαγετε κ(αι) υμις εις τον αμπελωνα μου και ο εαν η δικεον δωσω υμιν
Mat 20:5 οι δε απηλθον παλιν δε εξελθω περι εκτην και ενατην ωραν εποιησε ωσαυτως
Mat 20:6 περι δε την ενδεκατην εξελθων ευρε αλλους εστωτας και λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολη την ημεραν αργοι
Mat 20:7 λεγουσιν αυτω οτι ουδις εμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετε και υμις εις το αμπελωνα
Mat 20:8 οψιας δε γενομενης λεγι ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπω αυτου καλεσον τους εργατας και αποδος τον μισθον αρξαμενος απο των εσχατων εως τω πρωτων
Mat 20:9 και ελθοτες οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον
Mat 20:10 ελθοντες δε οι πρωτοι ενομισαν οτι πλιονα λημψοται και ελαβον το ανα δηναριον και αυτοι
Mat 20:11 λαβοντες δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου
Mat 20:12 λεγοντες ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησα και ισους αυτους ημιν εποιησας τοις βαστασασι το βαρος της ημερας και το καυσωνα
Mat 20:13 ο δε αποκριθεις ενι αυτων ειπεν ετερε ουχ αδικω σε ουχι δηναριου συνεφωνησας μοι
Mat 20:14 αρον το σον και υπαγε θελω δε τουτω ω εσχατω δουναι ως και συ
Mat 20:15 η ουκ εξεστιν μοι ο θελω ποιησε εν τοις εμοις η ο οφθαλμος σου πονηρος εστιν οτι εγω αγαθος ειμι
Mat 20:16 ουτως εσοντε οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι
Mat 20:17 και αναβενων ο Iησους Iησους ιεροσολυμα παρελαβεν τους ιβ κατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις
Mat 20:18 ιδου αναβενομεν Iησους ιεροσολυμα και ο υς του ανθρωπου παραδοθησετε τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτο εις θανατον
Mat 20:19 και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπεξε και μαστιγωσε και σταυρωσε τη τριτη ημερα εγερθησετε
Mat 20:20 τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ τω υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτης προσκυνουσα και αιτουσα τι παρ αυτου
Mat 20:21 ο δε ειπεν αυτη τι θελις λεγι αυτω ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμω σου εν τη βασιλια σου
Mat 20:22 αποκριθις δε ο Iησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινιν λεγουσιν αυτω δυναμεθα
Mat 20:23 λεγι αυτοις το με ποτηριον μου πιεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουνε αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου
Mat 20:24 και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτιν περι των δυο αδελφω
Mat 20:25 ο δε Iησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντες τω εθνων κατακυριευουσιν αυτω και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσι αυτων
Mat 20:26 ουχ ουτως εστε εν υμι αλλ οσ εαν θελη εν υμιν μεγας γενεσθε εστε υμων διακονος
Mat 20:27 και ος αν θελη εν υμιν εινε πρωτος εστε υμων δουλος
Mat 20:28 ωσπερ ο υς του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησε και δουνε την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
Mat 20:29 και εκπορευομενων αυτων απο ιεριχω ηκολουθησεν οχλος πολυς
Mat 20:30 και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσατες ο Iησους παραγει εκραξαν λεγοντες ελεησον ημας Iησου υιε δαδ
Mat 20:31 ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε πολλω μαλλον εκραξαν λεγοτες κυριε ελεησον ημας υυ δαδ
Mat 20:32 και στας ο Iησους εφωνησεν αυτους και ειπεν τι θελετε ποιησω υμιν
Mat 20:33 λεγουσι αυτω κυριε ινα ανυγωσιν οι οφθαλμοι υμων
Mat 20:34 σπλαγχνισθεις δε ο Iησους ηψατο των οφθαλμων αυτου και ευθεως ανεβλεψαν και ηκολουθησαν αυτω
Mat 21:1 και οτε ηγγισαν Iησους ιεροσολυμα και ηλθεν εις βηθφαγη προς το ορος τω ελεων τοτε ο Iησους απεστιλεν β μαθητας
Mat 21:2 λεγω αυτοις πορευεσθε εις τη κωμην την κατεναντει υμων και ευθυς ευρησετε ονον δεδεμενη και πωλον μετ αυ της λυσαντες αγαγετε μοι
Mat 21:3 και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτου χριαν εχει ευθυς δε αποστελι αυτους
Mat 21:4 τουτο δε γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος
Mat 21:5 ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχετε σοι πραυς και επιβεβηκως επι ονον και επι πωλον υιον υπο ζυγιου
Mat 21:6 πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως προσεταξεν αυτοις ο Iησους
Mat 21:7 ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκα επ αυτων τα ιματια και εκαθισαν επανω επ αυτω
Mat 21:8 ο δε πλιστος οχλος εστρωσαν εαυτω τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτο κλαδους απο τω δενδρων και εστρωσαν εν τη οδω
Mat 21:9 οι δε οχλοι οι προαγοντες αυτον κ(αι) οι ακολουθουντες εκραζον λεγοτες ωσαννα τω υυω δαδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα ε τοις υψιστοις
Mat 21:10 και ελθοντος αυτου ις ιεροσολυμα εσισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτος
Mat 21:11 οι δε οχλοι ελεγο ουτος εστιν ο προφητης Iησους ο απο ναζαρεθ της γαλιλεας
Mat 21:12 και εισηλθεν Iησους εις το ιερον και εξεβαλεν παντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουτων τας περιστερας
Mat 21:13 και λεγι αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησετε υμις δε αυτον ποιειτε σπηλεον ληστων
Mat 21:14 και προσηλθον αυτω τυφλοι και χωλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτους
Mat 21:15 ιδοντες δε οι αρχιερις και οι γραμματις τα θαυμασια α εποιησεν και τους παιδας τους κραζοτας εν τω ιερω και λεγοντας ωσαννα τω υιω δαδ ηγανακτησαν
Mat 21:16 και ειπαν αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσι ο δε Iησους λεγι αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω ενο
Mat 21:17 και καταλιπων αυτους εξηλθεν εις βηθανιαν και ηυλισθη εκει
Mat 21:18 πρωι δε επαναγαγω εις την πολιν επινασεν
Mat 21:19 και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σου καρπος γενοιτο εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη
Mat 21:20 και ιδοντες οι μαθητε εθαυμασαν λεγοντες πως παραχρημα εξηρανθη η συκη
Mat 21:21 αποκριθεις δε ο Iησους ειπεν αυτοις αμη λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα κα τω ορι τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσα γενησετε :
Mat 21:22 και παντα οσα αν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντες λημψεσθε :
Mat 21:23 και ελθοντος αυτου εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην
Mat 21:24 αποκριθεις δε ο Iησους ειπεν αυτοις ερωτησω υμας και εγω λογον ενα ον εαν ειπητε μοι και εγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mat 21:25 το βαπτισμα το ιωαννου ποθεν η εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο παρ εαυτοις λεγοτες εαν ειπωμε εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
Mat 21:26 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρ ως προφητην εχουσι το ιωαννην
Mat 21:27 και αποκριθεντες τω Iησου ειπαν ουκ οιδαμεν εφη αυτοις ο Iησους ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mat 21:28 τι δε υμιν δοκει ανθρωπος ειχεν τεκνα β προσελθων τω πρωτω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου ε τω αμπελωνι
Mat 21:29 ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον μεταμεληθις απηλθεν
Mat 21:30 προσελθων δε τω ετερω ειπεν ωσαυτως εγω κυριε και ουκ απηλθεν
Mat 21:31 τις εκ των β εποιησε το θελημα του πατρος λεγουσιν ο πρωτος λεγι αυτοις ο Iησους αμην λεγω υμιν οι τελωνε και αι πορναι προαγουσι υμας εις την βασιλιαν του θεου
Mat 21:32 ηλθεν γαρ ιωαννης προς υμας εν οδω δικεοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωνε και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμις δε ειδοντες ου μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω
Mat 21:33 αλλην παραβολη ακουσατε ανθρωπος η οικοδεσποτης οστις εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν αυτω ληνο και ωκοδομησε πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησε
Mat 21:34 οτε δε ηγγισεν ο κ(αι)ρος των καρπων απεστιλεν τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου
Mat 21:35 και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον μεν εδιρα ον δε απεκτινα ον δε ελιθοβολησαν
Mat 21:36 και παλιν απεστιλεν αλλους δουλους πλιονας των πρωτων και εποιησα αυτοις ωσαυτως :
Mat 21:37 υστερον δε απεστιλεν προς αυτους τον υν αυτου λεγω εντραπησονται τον υν μου
Mat 21:38 οι δε γεωργοι ιδοντες τον υν ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτινωμεν αυτον και σχωμεν την κληρονομιαν αυτου
Mat 21:39 και λαβοντες αυτο εβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτιναν
Mat 21:40 οταν ουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησι τοις γεωργοις εκινοις
Mat 21:41 λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσι αυτους και τον αμπελωνα εκδωσετε αλλοις γεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτων
Mat 21:42 λεγει αυτοις ο Iησους ουδεποτε ανεγνωτε εν τες γραφες λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριω εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων
Mat 21:43 δια τουτο λεγω υμιν αρθησετε αφ υμων η βασιλια του θεου και δοθησετε εθνι ποιουντι τους καρκαρπους αυτου
Mat 21:44 κ(αι) ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησετε εφ ο δ αν πεση λικμησι αυτον
Mat 21:45 ακουσαντες δε οι αρχιερις και οι φαρισεοι τας παραβολας αυτου εγνωσαν οτι περι αυτω λεγει
Mat 21:46 και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τον οχλον επι εις προφητην αυτο ειχον
Mat 22:1 και αποκριθεις ο Iησους παλιν ειπεν παραβολαις αυτοις λεγων
Mat 22:2 ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανω ανθρωπω βασιλι οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου
Mat 22:3 και απεστιλεν τους δουλους αυτου καλεσε τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθιν
Mat 22:4 παλιν απεστιλε αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους
Mat 22:5 οι δε αμελησαντες απηλθον ο μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι την εμπορια αυτου
Mat 22:6 οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτιναν
Mat 22:7 ο δε βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονις εκινους κ(αι) την πολιν αυτω ενεπρησεν
Mat 22:8 τοτε λεγι τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστι οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι
Mat 22:9 πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους εα ευρητε καλεσατε εις τους γαμους
Mat 22:10 και εξελθοντες οι δουλοι εκινοι εις τας οδους συνηγαγο παντας ους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο νυμφων ανακιμενων
Mat 22:11 εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθε τους ανακιμενους ειδεν ανθρωπον ουκ εδεδυμενον ενδυμα γαμου
Mat 22:12 και λεγι αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμ(ου) ο δε εφιμωθη
Mat 22:13 τοτε ο βασιλευς ειπεν τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χιρας εκβαλετε αυτον εις το σκοτος το εξωτερον εκι εστε ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 22:14 πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι
Mat 22:15 τοτε πορευθεντες οι φαρισεοι συμβουλιον οπως αυτον παγιδευσωσιν
Mat 22:16 και αποστελλουσι αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοτας διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ι και την οδον του θεου εν αληθια διδασκεις και ου μελι σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπις εις προσωπον ανθρωπων
Mat 22:17 ειπε ουν ημιν τι σοι δοκι εξεστιν δουναι κησον καισαρι η ου
Mat 22:18 γνους δε ο Iησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πιραζετε υποκριται
Mat 22:19 επιδιξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον
Mat 22:20 και λεγι αυτοις τινος η ικων αυτη και η επιγραφη
Mat 22:21 λεγουσι κεσαρος τοτε λεγι αυτοις αποδοτε ουν τα κεσαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
Mat 22:22 και ακουσαντες εθαυμασαν και αφετες αυτον απηλθο
Mat 22:23 και εν εκινη τη ημερα προσηλθον σαδδουκαιοι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον
Mat 22:24 λεγοντες διδασκαλε μωσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσι ο αδελφος αυτου τη γυνεκα αυτου και αναστησι σπερμα τω αδελφω αυτου
Mat 22:25 ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γημας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυνεκα αυτου τω αδελφω αυτου
Mat 22:26 ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα
Mat 22:27 υστερον δε παντω απεθανεν η γυνη
Mat 22:28 εν τη αναστασι ου τινος των επτα εστε γυνη παντες γαρ εσχον αυτην
Mat 22:29 και αποκριθις ο Iησους ειπεν αυτοις πλανασθαι μη ιδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
Mat 22:30 εν γαρ τη αναστασι ουτε γαμουσι ουτε γαμιζονται αλλ ως αγγελοι θεου εν τω ουνω εισιν
Mat 22:31 περι δε της αναστασεως των νεκρω ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος
Mat 22:32 εγω ειμι ο θεος αβρααμ και θεος ισακ και θεος ιακωβ ουκ εστιν θεος νεκρων αλλα ζωντων
Mat 22:33 και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοτο επι τη διδαχη αυτου :
Mat 22:34 οι δε φαρισεοι ακουσαντες οτι εφιμωσε τους σαδδουκεους συνηχθησαν επι το αυτο
Mat 22:35 και επηρωτησεν εις εξ αυτων νομικος πιραζων αυτο
Mat 22:36 διδασκαλε ποια ετολη μεγαλη εν τω νομω
Mat 22:37 ο δε εφη αυτω αγαπησις κυριον τον θεον σου εν ολη καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου
Mat 22:38 αυτη εστιν η μεγαλη και πρωτη εντολη
Mat 22:39 δευτερα ομοια αυτη αγαπησις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Mat 22:40 εν ταυτες τες δυσι εντολες ο νομος κρεμαται και οι προφητε
Mat 22:41 συνηγμενων δε των φαρισεων επηρωτησεν αυτους ο Iησους
Mat 22:42 λεγων τι υμι δοκι περι του Cριστου τινος υς εστιν λεγουσιν αυτω δαδ
Mat 22:43 λεγι αυτοις πως ουν δαδ εν πνευματι καλι κυριον αυτον λεγων
Mat 22:44 ειπεν κυριος τω κυριω μ(ου) καθου εκ δεξιων μου εως αν θεω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου
Mat 22:45 ει ουν δαδ καλι αυτον κυριον πως υς αυτου εστιν
Mat 22:46 και ουδεις εδυνατο αποκριθηνε αυτω λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκινης της ημερας επερωτησε αυτον ουκετι
Mat 23:1 τοτε ο Iησους ελαλησεν τοις οχλοις και τοις μαθητες αυτου
Mat 23:2 λεγων επι της μωυσεως καθεδρας εκαθισα οι γραμματεις και οι φαρισεοι
Mat 23:3 παντα ουν οσα εαν ειπωσιν υμιν ποιησατε κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν
Mat 23:4 δεσμευουσιν δε φορτια μεγαλα βαρεα και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπων αυτοι δε τω δακτυλω αυτων ου θελουσιν κινησε αυτα
Mat 23:5 παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηνε τοις ανθρωποις πλατυνουσι γαρ τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσι τα κρασπεδα
Mat 23:6 φιλουσι δε την πρωτοκλισιαν ε τοις διπνοις και τας πρωτοκαθεδριας εν τες συναγωγες
Mat 23:7 και τους ασπασμους εν τες αγορες και καλεισθε υπο των ανθρωπων ραββει
Mat 23:8 εις γαρ εστιν υμω ο καθηγητης παντες δε υμις αδελφοι εστε
Mat 23:9 και πατερα μη καλεση τε υμων επι της γης εις γαρ εστιν υμω ο πηρ ο ουρανιος
Mat 23:10 μηδε κληθητε καθηγηται εις γαρ εστιν υμων ο καθηγητης ο Cριστος
Mat 23:11 ο δε μιζων υμων εσται διακονος
Mat 23:12 οστις δε υψωσει εαυτον ταπινωθησετε και οστις ταπινωσει εαυτο υψωθησετε
Mat 23:13 ουαι υμιν γραμματις και φαρισαιοι υποκριτε οτι κλιετε την βασιλιαν των ουρανων εμπροσθεν των αννω υμεις γαρ ουκ ισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετε εισελθειν
Mat 23:14 
Mat 23:15 ουαι υμιν γραμματις και φαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσα και την ξηραν ποιησε ενα προσηλυτον και οταν γενητε ποιειτε αυτον υν γεεννης διπλοτερον υμων
Mat 23:16 ουαι υμιν οδηγοι οι τυφλοι οι λεγοντες ος αν ομοση εν τω ναω ουδεν εστι ος δ αν ομοση εν τω χρυσω του ναου οφιλει
Mat 23:17 μωροι και τυφλοι τις γαρ μιζων εστιν ο χρυσος η ο ναος ο αγιασας τον χρυσον
Mat 23:18 και ος αν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφιλι
Mat 23:19 τυφλοι τι γαρ μιζο το δωρον η το θυσιαστηριον το αγιαζον το δωρον
Mat 23:20 ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυι εν αυτω κ(αι) εν πασι τοις επανω αυτου
Mat 23:21 και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικουντι αυτον
Mat 23:22 και ο ομοσας εν τω ουνω ομνυι εν τω θρονω του θεου και εν τω καθημενω επανω αυτου
Mat 23:23 ουαι υμιν γραμματις και φαρισαιοι υποκριτε οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το ανηθον και το κυμινο και αφηκατε τα βαρυτερα του νομου την κρισιν και το ελεος και την πιστιν ταυτα εδει ποιησε κακινα μη αφινε
Mat 23:24 οδηγοι τυφλοι οι διυλιζοντες τον κωνωπα την δε καμηλον καταπινοντες
Mat 23:25 ουαι υμιν γραμματις και φαρισεοι υποκριτε οτι καθαριζετε το εξωθε του ποτηριου κυριε της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσιν εξ αρπαγης κυριε ακρασιας
Mat 23:26 φαρισαιε τυφλε καθαρισον πρωτο το εντος του ποτηριου και της παροψιδος ινα γενηται κυριε το εντος αυτω καθαρον
Mat 23:27 ουαι υμιν γραμματις και φαρισεοι υποκριτε οτι παρομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοις εξωθεν μεν φενοντε ωρεοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων κυριε πασης ακαθαρσιας
Mat 23:28 ουτως κυριε υμις εξωθε μεν φενεσθε τοις ανθρωποις δικεοι εσωθεν δε εστε μεστοι υποκρισεως κυριε ανομιας
Mat 23:29 ουαι υμιν γραμματις και φαρισεοι υποκριτε οτι οικοδομειτε τους ταφους των προφητων και κοσμιτε τα μνημια των δικεων
Mat 23:30 και λεγεται ει ημεθα εν τες ημερες τω πρων ημων ουκ αν ημεθα κοινωνοι αυτων εν τω αιματι τω προφητων
Mat 23:31 ωστε μαρτυριτε εαυτοις οτι υιοι εστε των φονευσαντω τους προφητας
Mat 23:32 κ(αι) υμις πληρωσατε το μετρον των πατερων υμων
Mat 23:33 οφις γεννηματα εχιδνων πως φυγητε απο της κρισεως της γεεννης
Mat 23:34 δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματις εξ αυτων αποκτενιτε και σταυρωσετε εξ αυτων και μαστιγωσετε εν τες συναγωγες υμων και διωξετε απο πολεως εις πολιν
Mat 23:35 οπως ελθη εφ υμας αιμα δικεον εκχυννομενον επι της γης απο του αιματος αβελ του δικαιου εως του αιματος ζαχαριου ον εφονευσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηριου
Mat 23:36 αμην λεγω υμιν ηξι ταυτα παντα επι την γενεαν ταυτην
Mat 23:37 ιηλμ ιηλμ τους προφητας αποκτενουσα και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναγειν τα τεκνα σου ον τροπο ορνις επισυναγι τα νοσσια αυτης υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε
Mat 23:38 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμω ερημος
Mat 23:39 λεγω γαρ υμιν ου μη με ιδητε απ αρ τι εως αν ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Mat 24:1 και εξελθων ο Iησους απο του ιερου επορευετο και προσηλθον οι μαθητε αυτου επιδιξε αυτω τας οικοδομας του ιερου
Mat 24:2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ου βλεπετε ταυτα παντα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται
Mat 24:3 καθημενου δε αυτου επι του ορους τω ελεων προσηλθο αυτω οι μαθηται καθ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ταυτα εστε και τι το σημιον της σης παρουσιας και συντελιας του αιωνος
Mat 24:4 και αποκριθεις ο Iησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
Mat 24:5 πολλοι γαρ ελευσοντε επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι ο Cριστος και πολλους πλανησουσιν
Mat 24:6 μελλησετε δε ακουειν πολεμους κ(αι) ακοας πολεμω ορατε μη θροεισθε δι γαρ γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος
Mat 24:7 εγερθησετε γαρ εθνος επ εθνος κ(αι) βασιλια επι βασιλιαν και εσοντε σισμοι και λιμοι κατα τοπους
Mat 24:8 παντα δε ταυτα αρχη ωδινων
Mat 24:9 τοτε παραδωσουσι υμας εις θλιψιν κ(αι) αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο των εθνων δια το ονομα μου
Mat 24:10 και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν εις θλιψιν
Mat 24:11 και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πολλους πλανησουσι
Mat 24:12 και δια το πληθυνθηνε την ανομιαν ψυγησετε η αγαπη τω πολλων
Mat 24:13 ο δε υπομινας εις τελος ουτος σωθησετε :
Mat 24:14 και κηρυχθησετε τουτο το ευαγγελιον της βασιλιας εις ολην τη οικουμενην εις μαρτυριον πασι τοις εθνεσιν και τοτε ηξι το τελος
Mat 24:15 οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθε δια ισραηλ του προφητου εστος εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω :
Mat 24:16 τοτε οι εν τη ιουδεα φευγετωσαν επι τα ορη
Mat 24:17 ο επι του δωματος μη καταβατω αραι το εκ της οικιας αυτου
Mat 24:18 και ο ε τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αρε το ιματιον αυτου
Mat 24:19 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσες και ταις θηλαζουσες εν εκινες ταις ημερες
Mat 24:20 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χιμωνος μηδε σαββατω
Mat 24:21 εστε γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ουκ εγενετο απ αρχης κοσμου εως του νυ ουδ ου μη γενητε
Mat 24:22 και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκιναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους εκολοβωθησαν αι ημεραι εκιναι
Mat 24:23 τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο Cριστος η ωδε μη πιστευσητε
Mat 24:24 εγερθησονται γαρ ι ψευδοχριστοι και ψευδοπροφητε και δωσουσιν σημια και τερατα ωστε πλανηθηναι ει δυνατον και τους εκλεκτους :
Mat 24:25 ιδου προειρηκα υμι
Mat 24:26 εαν ειπωσιν υμι ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμιοις μη πιστευσητε :
Mat 24:27 ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχετε απο ανατολων και φαινετε εως δυσμω ουτως εστε η παρουσια του υυ του ανθρωπου
Mat 24:28 που εαν η το σωμα εκι συναχθησοντε οι αετοι
Mat 24:29 ευθεως δε μετα τη θλιψιν των ημερω εκινων ο ηλιος σκοτισθησετε και η σεληνη ου δωσι το φεγγος αυτης κ(αι) οι αστερες πεσουται εκ του ουνου και αι δυναμις τω ουνων σαλευθησονται
Mat 24:30 και τοτε φανησετε το σημιο του υυ του ανθρωπου εν ουρανω και κοψοτε πασε ε φυλαι της γης : και οψοντε το υν του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουνου μετα δυναμεως κ(αι) δοξης πολλης
Mat 24:31 και αποστελι τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος μεγαλης και επισυναξι τους εκλεκτους αυτου εκ των δ ανεμω απ ακρων ουρανω εως ακρων αυτω
Mat 24:32 απο δε της συκης μαθετε την παραβολη οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενητε απαλος και φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος
Mat 24:33 ουτως και υμις οταν ιδητε ταυτα παντα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
Mat 24:34 αμην λεγω υμιν ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως παντα ταυτα γενητε
Mat 24:35 
Mat 24:36 περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδε ουδε οι αγγελοι τω ουρανων ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ μονος
Mat 24:37 ωσπερ δε αι ημεραι του νωε ουτως εσται η παρουσια του αθρωπου
Mat 24:38 ως γαρ ησαν εν ταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πεινοτες γαμουντες κ(αι) γαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον
Mat 24:39 και ουκ εγνωσαν ο εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου
Mat 24:40 τοτε εσονται δυο ε τω αγρω εις παραλαμβανετε και εις αφιετε
Mat 24:41 δυο αληθουσαι εν τω μυλω μια παραλαμβανεται και μια αφιεται
Mat 24:42 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ημερα ο κυριος υμων ερχεται
Mat 24:43 εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησε αν και ουκ αν ειασε διορυχθηναι την οικιαν αυτου
Mat 24:44 δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ου δοκειτε ωρα ο υιος του ανθρωπου ερχεται
Mat 24:45 τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον καταστησει ο κυριος επι της οικιας αυτου του δουναι αυτοις την τροφην εν καιρω
Mat 24:46 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθω ο κυριος αυτου ευρησει ουτως ποιουτα
Mat 24:47 αμην λεγω υμι οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτο
Mat 24:48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εν τη καρδια εαυτου χρονιζει μου ο κυριος
Mat 24:49 και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους εαυτου εσθιη δε και πινη μετα των μεθυοντων
Mat 24:50 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει
Mat 24:51 κ(αι) διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 25:1 τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοις αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων εξηλθον εις υπαντησιν του νυμφιου
Mat 25:2 πεντε δε εξ αυτων ησαν μωραι και πεντε φρονιμοι
Mat 25:3 αι γαρ μωραι λαβουσαι τας λαμπαδας ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιο
Mat 25:4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγιοις μετα των λαμπαδων εαυτω
Mat 25:5 χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδον
Mat 25:6 μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος εξερχεσθε εις απαντησιν
Mat 25:7 τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησα τας λαμπαδας εαυτων
Mat 25:8 αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπον δοτε ημιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδες ημω σβεννυνται
Mat 25:9 απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ουκ αρκεση υμιν και ημιν πορευεσθε μαλλο προς τους πωλουτας και αγορασατε εαυταις
Mat 25:10 απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλισθη η θυρα
Mat 25:11 υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν
Mat 25:12 ο δε αποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας
Mat 25:13 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε τη ημεραν ουδε την ωραν
Mat 25:14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτου
Mat 25:15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμι και απεδημησεν ευθεως
Mat 25:16 πορευθεις ο τα πεντε αλαντα λαβων ηργασατο εν αυτοις και εποιησεν αλλα πεντε ταλαντα
Mat 25:17 ωσαυτως ο τα δυο εκερδησε αλλα δυο
Mat 25:18 ο δε το ε λαβων απελθων ωρυξεν γην και εκρυψεν το αργυριο του κυριου αυτου
Mat 25:19 μετα δε πολυν χρονον ερχεται ο κυριος των δουλω εκεινων και συναιρει λογον μετ αυτω
Mat 25:20 και προσελθων ο τα πεντε λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλατα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα
Mat 25:21 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
Mat 25:22 προσελθων και ο τα δυο ταλαντα λαβω ειπεν δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα
Mat 25:23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
Mat 25:24 προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σε οτι ανθρωπος αυστηρος ει θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισας
Mat 25:25 και φοβηθεις απελθω εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεις το σον
Mat 25:26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα
Mat 25:27 εδει σε ουν βαλειν τα αργυρια μου τοις τραπεζειταις και ελθω εγω εκομισαμην αν το εμον συν τοκω
Mat 25:28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοτι τα δεκα ταλαντα
Mat 25:29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται του δε μη εχοτος και ο εχει αρθησεται απ αυτου
Mat 25:30 κ(αι) τον αχριον δουλο εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερο εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 25:31 οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου
Mat 25:32 και συναχθησονται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη κ(αι) αφορισει αυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφων
Mat 25:33 και στησει τα με προβατα εκ δεξιω τα δε εριφια εξ ευωνυμων αυτου
Mat 25:34 τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του πατρος μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν απο καταβολης κοσμου
Mat 25:35 επινασα γαρ και εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε με ξενος ημην και συνηγαγετε με
Mat 25:36 γυμνος και περιεβαλετε με ησθενησα κ(αι) επεσκεψασθε με εν φυλακη ημη και ηλθατε προς εμε
Mat 25:37 τοτε αποκριθησοται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν
Mat 25:38 ποτε δε σε ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν
Mat 25:39 ποτε δε σε ειδομεν ασθενη η εν φυλακη και ηλθομεν προς σε
Mat 25:40 και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενι τουτων τω αδελφων μου τω ελαχιστων εμοι εποιησατε
Mat 25:41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων υπαγετε απ εμου κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου
Mat 25:42 επινασα γαρ και ουκ εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και ουκ εποτισατε με
Mat 25:43 ξενος ημη και ου συνηγαγετε με ασθενης κ(αι) εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθε με
Mat 25:44 τοτε αποκριθησονται αυτω οι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακη και ουκ ηδιηκονησαμεν σοι
Mat 25:45 τοτε αποκριθησεται αυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε
Mat 25:46 και απελευσονται ουτοι εις κολασι αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον
Mat 26:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο Iησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου
Mat 26:2 οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
Mat 26:3 τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλη του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα
Mat 26:4 και συνεβουλευσαντο ινα τον Iησουν δολω κρατησωσιν και αποκτεινωσιν
Mat 26:5 ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται ε τω λαω
Mat 26:6 του δε Iησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου
Mat 26:7 προσηλθεν αυτω γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου πολυτιμου και κατεχεεν επι της κεφαλης αυτου ανακιμενου
Mat 26:8 ιδοντες δε οι μαθηται ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλια αυτη
Mat 26:9 εδυνατο γαρ τουτο πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις
Mat 26:10 γνους δε ο Iησους ειπε αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυνεκι εργον γαρ καλο ηργασατο εις εμε
Mat 26:11 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
Mat 26:12 βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν
Mat 26:13 αμην λεγω υμι οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιο τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησετε και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης
Mat 26:14 τοτε πορευθις εις των ιβ ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιερις
Mat 26:15 ειπεν τι θελεται μοι δωνε και εγω υμιν παραδωσω αυτο οι δε εστησαν αυτω λ αργυρια
Mat 26:16 και απο τοτε εζητι ευκεριαν ινα αυτον παραδω
Mat 26:17 τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω Iησου λεγοντες που θελις ετοιμασωμεν σοι φαγιν το πασχα
Mat 26:18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
Mat 26:19 και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξε αυτοις ο Iησους και ητοιμασαν το πασχα
Mat 26:20 οψιας δε γενομενης ανεκιτο μετα των ιβ μαθητω
Mat 26:21 και εσθιοντων αυτων λεγι αμη λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσι με
Mat 26:22 και λυπουμενοι σφοδρα ηρξατο λεγιν αυτω εις εκαστος μητι εγω ειμι κυριε
Mat 26:23 ο δε αποκριθις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου την χιρα εν τω τρυβλιω ουτος με παραδωσει
Mat 26:24 ο μεν υς του ανθρωπου υπαγι καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υς του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκινος
Mat 26:25 αποκριθις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββει λεγει αυτω ο Iησους συ ειπας
Mat 26:26 εσθιοντων δε αυτων λαβων ο Iησους αρτον και ευλογησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθητες ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
Mat 26:27 και λαβων ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
Mat 26:28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου της διαθηκης το περι πολλων εκχυννομενον εις αφεσιν αμαρτιων
Mat 26:29 λεγω δε υμιν ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκινης οταν αυτο πινω μεθ υμω κενον εν τη βασιλεια του πατρος μου
Mat 26:30 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Mat 26:31 τοτε λεγι αυτοις ο Iησους παντες υμις σκανδαλισθησεσθαι εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησοντε τα προβατα της ποιμνης
Mat 26:32 μετα δε το εγερθηνε με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
Mat 26:33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω παντες σκανδαλισθησονται ε σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομε
Mat 26:34 εφη αυτω ο Iησους αμη λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις με απαρνηση
Mat 26:35 λεγι αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανιν ου μη σε απαρνησομαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπον
Mat 26:36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο Iησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανι και λεγι τοις μαθηταις αυτου καθισατε εως απελθων εκι προσευξωμε
Mat 26:37 και παραλαβων το πετρον και τους δυο υιους ζεβεδεου ηρξατο λυπισθε και αδημονιν
Mat 26:38 τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστι η ψυχη μου εως θανατου μινατε ωδε και γρηγοριτε μετ εμου
Mat 26:39 και προσελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων περ μου ει δυνατον ε στιν παρελθατω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ
Mat 26:40 και ερχετε προς τους μαθητας και ευρισκι αυτους καθευδοντας και λεγι τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησε μετ εμου
Mat 26:41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθηται εις πιρασμο το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Mat 26:42 παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων περ μου ει ου δυνατε τουτο παρελθιν εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
Mat 26:43 και ελθων παλιν ευρεν αυτους καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
Mat 26:44 και αφις αυτους παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον εκ τριτου λογον ειπων παλιν :
Mat 26:45 τοτε ερχετε προς τους μαθητας και λεγι αυτοις : καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υς του ανθρωπου παραδιδοται εις χιρας αμαρτωλων
Mat 26:46 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδων με
Mat 26:47 και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των ιβ ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχερων και ξυλων απο των αρχιερεω και πρεσβυτερων του λαου
Mat 26:48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημιον λεγων ον εαν φιλησω αυτος εστιν κρατησαται αυτον
Mat 26:49 και ευθεως προσελθων τω Iησου ειπεν χαιρε ραββει και κατεφιλησεν αυτον
Mat 26:50 ο δε ειπεν αυτω εταιρε εφ ο παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χιρας επι τον Iησουν και εκρατησαν αυτον
Mat 26:51 κ(αι) ιδου εις των μετα Iησου εκτινας την χιρα απεσπασε την μαχαιραν αυτου κ(αι) παταξας τον δουλο του αρχιερεως αφιλεν αυτου το ωτιο
Mat 26:52 τοτε λεγει αυτω ο Iησους αποστρεψον την μαχαιραν σου εις το τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρη απολουντε
Mat 26:53 η δοκεις οτι ου δυναμαι παρακαλεσε τον πατερα μου και παραστησει μοι ωδε αρτι πλειω δωδεκα λεγιωνων αγγελους
Mat 26:54 πως ουν πληρωθωσιν αι γραφε οτι ουτως δι γενεσθε
Mat 26:55 εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο Iησους τοις οχλοις ως επι ληστη εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν εν τω ιερω εκαθεζομη διδασκων και ουκ εκρατησατε με
Mat 26:56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφε των προφητων τοτε οι μαθηται πατες αφεντες αυτον εφυγον :
Mat 26:57 οι δε κρατησαντες τον Iησουν απηγαγον προς καιαφα τον αρχιερεα οπου οι γραμματις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
Mat 26:58 ο δε πετρος ηκολουθι αυτω μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος
Mat 26:59 οι δε αρχιερις και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του Iησου οπως αυτον θανατωσωσιν
Mat 26:60 και ουχ ευρον πολλων προσελθοντων ψευδομαρτυρω
Mat 26:61 υστερον δε προσελθοντες β ειπαν ουτος εφη δυναμαι καταλυσε τον ναο του θεου και δια τριω ημερων αυτον οικοδομησαι
Mat 26:62 και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω
Mat 26:63 εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο Cριστος ο υς του θεου
Mat 26:64 λεγει αυτω ο Iησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υν του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελω του ουνου
Mat 26:65 τοτε αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου και λεγει ιδε εβλασφημησεν τι ετι χριαν εχομεν μαρτυριων ιδε νυ ηκουσατε την βλασφημιαν
Mat 26:66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπαν ενοχος θανατου εστι
Mat 26:67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε εραπισα
Mat 26:68 λεγοντες προφητευσον ημιν Cριστε τις εστιν ο παισας σε
Mat 26:69 ο δε πετρος εκαθητο εξω εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα Iησου του γαλιλεου
Mat 26:70 ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντω λεγων ουκ οιδα τι λεγεις :
Mat 26:71 εξελθοντα δε εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει ουτος ην μετα Iησου του ναζωραιου
Mat 26:72 και παλιν ηρνησατο μετα ορκου ου κ οιδα τον ανθρωπον
Mat 26:73 μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
Mat 26:74 τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν :
Mat 26:75 και εμνησθη ο πετρος του ρηματος Iησου ειρηκοτος οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως
Mat 27:1 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον πατες οι αρχιερις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του Iησου ωστε θανατωσαι αυτον
Mat 27:2 και δησαντες αυτον απηγαγον : και παρεδωκαν πιλατω τω ηγεμονι
Mat 27:3 τοτε ιδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μετεμεληθη και εστρεψεν τα λ αργυρια τοις αρχιερευσι και πρεσβυτεροις
Mat 27:4 λεγω ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψη
Mat 27:5 και ριψας τα λ αργυρια εις τον ναον ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο
Mat 27:6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστι βαλιν αυτα εις το κορβαναν επι τιμη αιματος εστι
Mat 27:7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρο του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις
Mat 27:8 διο εκληθη ο αγρος εκινος αγρος αιματος εως της σημερον
Mat 27:9 και επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα λ αργυρια τη τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλ
Mat 27:10 και εδωκα αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος
Mat 27:11 ο δε Iησους εσταθη εμπροσθεν του ηγεμονος : και επηρωτησεν αυτον ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε Iησους εφη συ λεγις
Mat 27:12 και εν τω κατηγορισθε αυτον υπο των αρχιερεων και πρεσβυτερω ουδεν απεκρινατο
Mat 27:13 τοτε λεγι αυτω ο πιλατος ουκ ακουεις ποσα σου καταμαρτυρουσιν
Mat 27:14 και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζι τον ηγεμονα λια
Mat 27:15 κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ο παρητουντο
Mat 27:16 ειχο δε τον τε δεσμιον επισημον λεγομενον βαραββαν
Mat 27:17 συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατος τινα θελετε απολυσω υμι βαραββαν η Iησουν τον λεγομενον Cριστον
Mat 27:18 ηδι γαρ οτι δια φθονο παρεδωκαν αυτο
Mat 27:19 καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστιλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον
Mat 27:20 οι δε αρχιερις και οι πρεσβυτεροι επισα τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε Iησουν απολεσωσιν
Mat 27:21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των β απολυσω υμιν οι δε ειπο τον βαραββαν
Mat 27:22 λεγι αυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω Iησουν τον λεγομενον Cριστον λεγουσιν παντες σταυρωθητω
Mat 27:23 ο δε εφη τι γαρ κακο εποιησεν οι δε περισσω εκραζον λεγοντες σταυρωθητω
Mat 27:24 ιδων δε ο πιλατος οτι ουδεν ωφελι αλλα μαλλον θορυβος γεινεται λαβω υδωρ απενιψατο τας χιρας απεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι απο του αιματος του δικαιου τουτου υμεις δε οψεσθαι
Mat 27:25 και αποκριθις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων
Mat 27:26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε Iησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ινα σταυρωθη
Mat 27:27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον Iησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτο ολην την σπιραν
Mat 27:28 και εκδυσαντες αυτον χλαμυδα κοκκινην περιεθηκα αυτω
Mat 27:29 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι της κεφαλης αυτου και καλαμον εν τη δεξια αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπεξαν αυτω λεγοντες χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων :
Mat 27:30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτο εις την κεφαλην αυτου
Mat 27:31 και οτε ενεπεξαν αυτω εκδυσατες αυτον την χλαμυδα ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι
Mat 27:32 εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηνεον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου
Mat 27:33 και ελθοντες εις τοπον γολγοθα ο εστιν κρανιου τοπος λεγομενος
Mat 27:34 εδωκαν αυτω πιν οινο μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενος ουκ ηθελησεν πιν
Mat 27:35 σταυρωσατες δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλοντες κληρον
Mat 27:36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει
Mat 27:37 και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην ουτος εστιν Iησους ο βασιλευς των ιουδεων
Mat 27:38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο ληστε εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμω
Mat 27:39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουτες τας κεφαλας αυτων
Mat 27:40 και λεγοντες ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομω σωσον σεαυτον ει υιος ει του θεου και καταβηθι απο του σταυρου :
Mat 27:41 ομοιως οι αρχιερις εμπεζοντες μετα των πρεσβυτερω και γραμματαιω ελεγον
Mat 27:42 αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι βασιλευς ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσωμε επ αυτον
Mat 27:43 πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω νυν ει θελι αυτον ειπε γαρ οτι θεου ειμι υς
Mat 27:44 το δ αυτο και οι λησται οι συνσταυρωθεντες συν αυτω ωνειδιζο αυτον
Mat 27:45 απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο εως ωρας ενατης
Mat 27:46 περι δε την ενατην ωραν ανεβοησεν ο Iησους φωνη μεγαλη λεγω ελωι ελωι λεμα σαβαχθανει τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινατι με εγκατελιπες
Mat 27:47 τινες δε των εκει εστηκοτων ακουσαντες ελεγον ηλιαν φωνι ουτος
Mat 27:48 και ευθεως δραμω εις και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζο αυτον
Mat 27:49 οι δε λοιποι ελεγο αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσαι αυτον αλλος δε λαβων λογχη ενυξεν αυτου τη πλευραν και εξηλθεν υδωρ και αιμα
Mat 27:50 ο δε Iησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα
Mat 27:51 και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο ανωθεν εως κατω και η γη εσισθη και αι πετραι εσχισθησαν
Mat 27:52 και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθησαν
Mat 27:53 και εξελθοντες εκ των μνημιων μετα την εγερσιν αυτου εις την αγιαν πολιν ενεφανισθησαν πολλοις
Mat 27:54 ο δε εκατονταρχης και οι μετ αυτου τηρουντες τον Iησουν ιδοντες τον σισμο και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως υς ην του θεου ουτος
Mat 27:55 ησαν δε κακει γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησα τω Iησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω
Mat 27:56 εν αις ην μαρια η του ιακωβου και η μαρια η ιωσηφ και η μαρια η των υιων ζεβεδεου
Mat 27:57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευθη τω Iησου
Mat 27:58 ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του Iησου τοτε ο πιλατος εκελευσεν αποδοθηνε
Mat 27:59 και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα
Mat 27:60 και εθηκεν εν τω καινω αυτου μνημιω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημιου απηλθεν
Mat 27:61 ην δε εκει μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημενε απεναντι του ταφου
Mat 27:62 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα τη παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πιλατον
Mat 27:63 λεγοντες κυριε εμνησθημε οτι εκινος ο πλανος ειπεν ετι ζω μετα τρις ημερας εγιρομαι
Mat 27:64 κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφο εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται κλεψουσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρο της πρωτης
Mat 27:65 εφη δε αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθαι ως οιδατε
Mat 27:66 οι δε πορευθεντες ησφαλισατο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθο μετα της κουστωδιας
Mat 28:1 οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατω ηλθεν μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφο
Mat 28:2 και ιδου σισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουνου και προσελθων απεκυλισε τον λιθο και εκαθητο επανω αυτου
Mat 28:3 ως αστραπη και το εδυμα αυτου λευκον ως χιων :
Mat 28:4 απο δε του φοβου αυτου εσισθησαν οι τηρουντες και εγενηθησαν ως νεκροι
Mat 28:5 αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν μη φοβηθηται υμις οιδα γαρ οτι Iησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε
Mat 28:6 ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ειδετε τον τοπον οπου εκειτο
Mat 28:7 και ταχυ πορευθισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρω και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτο οψεσθαι ιδου ειπα υμιν
Mat 28:8 και απελθουσαι ταχυ απο του μνημιου μετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμον απαγγιλαι τοις μαθηταις αυτου
Mat 28:9 και ιδου Iησους υπηντησεν αυταις λεγω χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω
Mat 28:10 τοτε λεγει αυταις ο Iησους μη φοβεισθε υπαγεται απαγγιλατε τοις αδελφοις ινα ελθωσιν εις την γαλιλαιαν και εκει με οψονται
Mat 28:11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες εις την πολιν ανηγγιλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα
Mat 28:12 και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε εποιησαν αργυρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταις
Mat 28:13 λεγοντες οτι ειπατε οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημω κοιμωμενων
Mat 28:14 και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν και υμας αμεριμνους ποιησωμεν
Mat 28:15 οι δε λαβοντες αργυρια εποιησαν ως εδιδαχθησαν και εφημισθη ο λογος ουτος παρα ιουδαιοις εως της σημερον
Mat 28:16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαια εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο Iησους
Mat 28:17 και ιδοντες αυτο προσεκυνησαν οι δε εδιστασαν
Mat 28:18 και προσελθων ο Iησους ελαλησεν λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανω και επι γης
Mat 28:19 πορευθεντες μαθητευσατε πατα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος
Mat 28:20 διδασκοντες αυτους τηριν παντα οσα ενετιλαμην υμιν και ιδου εγω ειμι μεθ υμων πασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνος :
Mar 1:1 αρχη του ευαγγελιου Iησου Cριστου
Mar 1:2 καθως γεγραπται εν τω ησαια τω προφητη ιδου εγω αποστελω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου
Mar 1:3 φωνη βοωντος ε τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθιας ποιειτε τας τριβους αυτου
Mar 1:4 και εγενετο ιωαννης ο βαπτιζων εν τη ερημω και κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσι αμαρτιων
Mar 1:5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμειτε παντες εβαπτιζοτο υπ αυτου εν τω ιορδανη ποταμω εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτω
Mar 1:6 και ην ο ιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθων ακριδας και μελι αγριον
Mar 1:7 και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω μου ου ουκ ειμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου
Mar 1:8 εγω εβαπτισα υμας υδατι αυτος δε βαπτισει εν πνευματι αγιω
Mar 1:9 και εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν Iησους απο ναζαρετ της γαλιλαιας και εβαπτισθη εις τον ιορδανην υπο ιωαννου
Mar 1:10 και ευθυς αναβενων εκ του υδατος ειδεν σχιζομενους τους ουνους και το πνευμα ως περιστεραν καταβαινον και μενον επ αυτον
Mar 1:11 και φωνη εκ τω ουνων συ ει ο υς μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα
Mar 1:12 και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον
Mar 1:13 και ην εν τη ερημω μ ημερας πιραζομενος υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονου αυτω
Mar 1:14 μετα δε το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο Iησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον του θεου
Mar 1:15 οτι πεπληρωται ο καιρος και ηγγεικεν η βασιλια του θεου μετανοειτε και πιστευεται εν τω ευαγγελιω
Mar 1:16 και παραγων παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον σιμωνος αμφιβαλλοντας εν τη θαλασση ησα γαρ αλιεις
Mar 1:17 και ειπε αυτοις ο Iησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθε αλεεις ανθρωπων
Mar 1:18 και ευθυς αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω
Mar 1:19 και προβας εκειθε ιδεν ιακωβον το του ζεβεδεου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα
Mar 1:20 και ευθυς εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδεον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου
Mar 1:21 και εισπορευονται εις καφαρναουμ και ευθυς τοις σαββασιν εδιδαξεν εις την συναγωγην :
Mar 1:22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχω και ουχ ως οι γραμματεις :
Mar 1:23 και ευθυς ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος ε πνευματι ακαθαρτω κ(αι) ανεκραξεν
Mar 1:24 λεγω τι ημιν και σοι Iησου ναζαρηνε ηλθες απολεσε ημας οιδαμεν σε τις ει ο αγιος του θεου
Mar 1:25 και επετιμησεν αυτω ο Iησους φιμωθητι κ(αι) εξελθε εξ αυτου
Mar 1:26 και σπαραξαν αυτο το πνευμα το ακαθαρτο και φωνησαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου
Mar 1:27 και εθαμβηθησαν απαντες ωστε συζητιν αυτους λεγοτας τι εστιν τουτο διδαχη καινη κατ εξουσιαν και τοις πνασι τοις ακαθαρτοις επιτασσι και υπακουουσιν αυτω
Mar 1:28 και εξηλθεν η ακοη αυτου εις ολην τη περιχωρον της ιουδαιας :
Mar 1:29 και ευθυς εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθο εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου
Mar 1:30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθυς λεγουσιν αυτω περι αυτης
Mar 1:31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χιρος και αφηκεν αυτην ο πυρετος και διηκονει αυτοις
Mar 1:32 οψιας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας
Mar 1:33 
Mar 1:34 και δαιμονια πολλα εξεβαλλεν και ουκ ηφιε λαλιν τα δαιμονια οτι ηδισαν αυτον
Mar 1:35 και πρωι εννυχα λειαν αναστας ε ξηλθεν και απηλθεν εις ερημον τοπον κακι προσηυχετο
Mar 1:36 και κατεδιωξεν αυτον σιμω και οι μετ αυτου
Mar 1:37 και ευρον αυτον και λεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσιν σε
Mar 1:38 και λεγει αυτοις αγομεν αλλαχου εις τας εχομενας κωμοπολις ινα κακει κηρυξω εις τουτο γαρ εξηλθο
Mar 1:39 και ηλθεν κηρυσσι εις τας συναγωγας αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων
Mar 1:40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον και γονυπετων λεγων αυτω οτι εαν θελης δυνασε με καθαρισαι
Mar 1:41 και σπλαγχνισθεις εκτινας την χειρα αυτου ηψατο κ(αι) λεγει θελω καθαρισθητι
Mar 1:42 και ευθυς απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη
Mar 1:43 και εμβριμησαμενος αυτω ευθυς εξεβαλε αυτον
Mar 1:44 και λεγει αυτω ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σαυτον διξο τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριο αυτοις
Mar 1:45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσιν πολλα και διαφημιζι τον λογον ωστε μηκετι δυνασθε αυτον εις πολιν φανερως εισελθι αλλ εξω επ ερημοις τοποις ην και ηρχοντο προς αυτον παντοθεν
Mar 2:1 και εισελθων παλι εις καφαρναουμ δι ημερων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν
Mar 2:2 και συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωριν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον
Mar 2:3 και ερχονται φεροτες προς αυτον παραλυτικον αιρομενον υπο δ
Mar 2:4 και μη δυναμενοι προσενεγκαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσι τον κραβακτο οπου ο παραλυτικος κατεκειτο
Mar 2:5 και ιδων ο Iησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον μου αφεωνται σου αι αμαρτιαι
Mar 2:6 ησαν δε τινες των γραμματεω εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιες αυτων
Mar 2:7 τι ουτος ουτως λαλει βλασφημει τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος
Mar 2:8 και ευθυς ο Iησους επιγνους τω πνευματι αυτου οτι ουτως διαλογιζονται εν εαυτοις λεγει αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιες υμων
Mar 2:9 τι εστι ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και αρον τον κραβακτον σου και υπαγε
Mar 2:10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχι ο υς του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας λεγει τω παραλυτικω
Mar 2:11 εγειρε σοι λεγω αρον τον κραβακτον σου και υπαγε εις τον οικο σου
Mar 2:12 και ηγερθη και ευθυς αρας τον κραβακτον εξηλθεν εμπροσθεν παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζιν τον θεον λεγοντας οτι ουτως ουδεποτε εφανη εν τω ισραηλ
Mar 2:13 και εξηλθον παλιν εις την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτους και εδιδασκεν αυτους
Mar 2:14 και παραγων ειδε λευει τον του αλφαιου καθημενο επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθι μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
Mar 2:15 και γινεται κατακισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκιντο τω Iησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθουν αυτω
Mar 2:16 και γραμματεις των φαρισαιω και ιδοντες οτι ησθιεν μετα των τελωνων και αμαρτωλων ελεγον τοις μαθηταις αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλος υμων
Mar 2:17 και ακουσας ο Iησους λεγει αυτοις ου χριαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους
Mar 2:18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι φαρισαιοι νηστευοντες και ερχοται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι μαθηται των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν
Mar 2:19 και ειπεν αυτοις ο Iησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφι ος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον εχουσι τον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανται νηστευει
Mar 2:20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα
Mar 2:21 ουδις επιβλημα ρακους αγναφου επιραπτι επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιρει πληρωμα απ αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γεινεται
Mar 2:22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρηξει ο οινος τους ασκους και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα οινον νεον εις ασκους καινους
Mar 2:23 και εγενετο αυτο εν τοις σαββασιν παραπορευεσθε δια των σποριμω και οι μαθηται αυτου ηρξαντο οδο ποιειν τιλλοντες τους σταχυας
Mar 2:24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστι
Mar 2:25 και λεγει αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαδ οτε χριαν εσχεν και επινασεν αυτος και οι μετ αυτου
Mar 2:26 πως εισηλθε εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγι ει μη τους ιερεις και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν :
Mar 2:27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο και ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον
Mar 2:28 ωστε κυριος εστιν ο υς του ανθρωπου και του σαββατου
Mar 3:1 και εισηλθεν παλιν εις συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα
Mar 3:2 και παρετηρουν αυτον ει εν τοις σαββασι θεραπευει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου
Mar 3:3 και λεγει τω ανθρωπω τω την ξηραν χιρα εχοντι εγειρε εις το μεσον
Mar 3:4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθον ποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτιναι οι δε εσιωπων
Mar 3:5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συνλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδι αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτινον την χιρα σου και εξετινεν και απεκατεσταθη η χιρ αυτου
Mar 3:6 και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθυς μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εποιησαν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν
Mar 3:7 και ο Iησους μετα των μαθητων αυτου ανεχωρησεν προς την θαλασσαν : και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας και απο της ιουδαιας ηκολουθησαν
Mar 3:8 κ(αι) απο ιεροσολυμω και περαν του ιορδανου περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουοντες οσα εποιει ηλθον προς αυτον
Mar 3:9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον
Mar 3:10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας
Mar 3:11 και τα πνατα τα ακαθαρτα οταν αυτο εθεωρουν προσεπιπτον αυτω και εκραζον λεγοντες οτι συ ει ο υς του θεου
Mar 3:12 και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν :
Mar 3:13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος οι δε απηλθον προς αυτον
Mar 3:14 και εποιησεν ιβ ους και αποστολους ωνομασεν ινα ωσι μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσει
Mar 3:15 και εχειν εξουσια εκβαλλειν τα δαιμονια και εποιησεν τους ιβ
Mar 3:16 και επεθηκεν ονομα τω σιμωνι πετρον
Mar 3:17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανηργες ο εστιν υιοι βροτης
Mar 3:18 και ανδραιαν και φιλιππον και βαρθολομαιο και ματθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον καναναιον
Mar 3:19 και ιουδαν ισκαριωθ ος και παρεδωκε αυτον : και ερχεται εις οικον
Mar 3:20 και συνερχεται παλιν οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μητε αρτον φαγιν
Mar 3:21 και ακουσατες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη
Mar 3:22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
Mar 3:23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγε αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν
Mar 3:24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηνε η βασιλεια εκεινη
Mar 3:25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυνησεται η οικια εκεινη σταθηναι
Mar 3:26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτο εμερισθη και ου δυναται στηναι αλλα τελος εχει
Mar 3:27 αλλ ου δυναται ουδις εισελθων εις την οικιαν του ισχυρου τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει
Mar 3:28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησετε τοις υιοις τω ανθρωπων τα αμαρτηματα και αι βλασφημιαι οσα αν βλασφημησωσιν
Mar 3:29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχι αφεσιν εις τον αιωνα αλλα ενοχος εσται αιωνιου αμαρτηματος
Mar 3:30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει
Mar 3:31 και ερχεται η μηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξω σταντες απεστιλαν προς αυτον καλουντες αυτο
Mar 3:32 και εκαθητο προς αυτον οχλος και λεγουσιν αυτω ιδου η μηρ σου και οι αδελφοι σου εξω ζητουσιν σε
Mar 3:33 και αποκριθεις αυτοις λεγει τις εστι η μηρ μου και οι αδελφοι μου
Mar 3:34 και περιβλεψαμενος τους περι αυτον κυκλω καθημενους λεγει ειδε η μηρ μου και οι αδελφοι μου
Mar 3:35 ος γαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη και μηρ εστιν
Mar 4:1 και παλιν ηρξατο διδασκιν παρα τη θαλασσαν και συναγεται προς αυτον οχλος πλιστος ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθε εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επι της γης ησαν
Mar 4:2 και εδιδασκεν αυτους πολλα εν παραβολαις και ελεγεν αυτοις εν τη διδαχη αυτου
Mar 4:3 ακουετε ιδου εξηλθεν ο σπιρων σπειραι
Mar 4:4 και εγενετο εν τω σπιρειν ο μεν επεσε παρα την οδον και ηλθεν τα πετινα και κατεφαγε αυτο
Mar 4:5 και αλλο επεσεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθυς εξανετιλεν δια το μη εχι βαθος γης
Mar 4:6 και οτε ανετιλεν ο ηλιος εκαυματισθη και δια το μη εχιν ριζαν εξηρανθη
Mar 4:7 και αλλος επεσε εις τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν
Mar 4:8 και αλλα επεσεν εις την γην την καλην και εδιδου καρπον αναβαινοντα και αυξανομενα και εφερον εις λ και εις ξ και εις ρ
Mar 4:9 και ελεγε ος εχει ωτα ακουειν ακουετω
Mar 4:10 και οτε εγενετο κατα μονας ηρωτουν αυτον οι περι αυτον συν τοις ιβ τας παραβολας
Mar 4:11 και ελεγεν αυτοις υμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλιας του θεου εκεινοις δε τοις εξω εν παραβολαις πατα γεινεται
Mar 4:12 ινα βλεποντες βλεπωσι και μη ιδωσι και ακουοντες ακουωσι και μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοις
Mar 4:13 και λεγει αυτοις ουκ οιδατε την παραβολην ταυτην και πως πασας τας παραβολας γνωσεσθαι
Mar 4:14 ο σπιρων τον λογο σπερει
Mar 4:15 ουτοι δε εισιν οι παρα τη οδον οπου σπιρεται ο λογος και οταν ακουσωσιν ευθυς ερχεται ο σατανας και αρπαζει τον λογον το εσπαρμενον εν αυτοις
Mar 4:16 και ουτοι ομοιως εισιν οι επι τα πετρωδη σπιρομενοι οι οταν ακουσωσιν τον λογον ευθυς μετα χαρας λαμβανουσιν αυτον
Mar 4:17 και ουκ εχουσι ριζαν εν εαυτοις αλλα προσκαιροι εισιν ειτα γενομενης θλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζονται
Mar 4:18 και αλλοι εισιν οι επι τας ακανθας σπιρομενοι ου τοι εισιν οι ακουσατες τον λογον
Mar 4:19 και αι μεριμναι του αιωνος και η απατη του πλουτου συνπνιγει τον λογον και αι παρα τα λοιπα επιθυμιαι εισπορευομεναι και ακαρπος γεινεται
Mar 4:20 και εκεινοι εισιν οι επι την γην τη καλην σπαρεντες οιτινες ακουουσι τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν λ και εν ξ και εν ρ
Mar 4:21 και ελεγεν αυτοις μητι ερχεται ο λυχνος υπο τον μοδιον τεθηναι η υπο την κλινην ουχ ινα υπο την λυχνιαν τεθη
Mar 4:22 ου γαρ εστιν τι κρυπτο εαν μη ινα φανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλ ινα ελθη εις φανερον
Mar 4:23 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω
Mar 4:24 και ελεγεν αυτοις βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετριτε μετρηθησεται υμιν και προστεθησετε υμιν :
Mar 4:25 ος γαρ εχει δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου
Mar 4:26 και ελεγεν ουτως εστιν η βασιλεια του θεου ως ανθρωπος βαλη τον σπορο επι της γης
Mar 4:27 και καθευδη και εγειρεται νυκτα και ημεραν και ο σπορος βλαστανη και μηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτος
Mar 4:28 αυτοματη η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτεν πληρη σιτον εν τω σταχυι
Mar 4:29 οταν δε παραδοι ο καρπος ευθυς αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμος
Mar 4:30 και ελεγεν πως ομοιωσωμεν τη βασιλειαν του θεου η εν τινι αυτην παραβολη θωμε
Mar 4:31 ως κοκκω σιναπεως οταν σπαρη επι της γης ο μικροτερον ον πατων των σπερματων των επι της γης
Mar 4:32 και οταν σπαρη αναβαινι και γεινεται μειζον παντων των λαχανων και ποιει κλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υπο την σκιαν αυτου τα πετινα του ουνου κατασκηνουν
Mar 4:33 και τοιαυταις παραβολαις πολλαις ελαλει αυτοις το λογον καθως ηδυναντο ακουει
Mar 4:34 χωρις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις ιδιοις μαθηταις επελυεν παντα
Mar 4:35 και λεγει αυτοις εν εκινη τη ημερα οψιας γενομενης διελθωμεν εις το περαν
Mar 4:36 και αφεντες τον οχλον παραλαμβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα πλοια ησαν μετ αυτου
Mar 4:37 και γεινεται λαιλαψ μεγας ανεμου και τα κυματα επεβαλεν εις το πλοιον
Mar 4:38 και αυτος ην εν τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων : και εγιρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου μελι σοι οτι απολλυμεθα
Mar 4:39 και διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και ειπεν τη θαλασση σιωπα πεφιμωσο και εκοπασεν ο ανεμος και εγενετο γαληνη μεγαλη
Mar 4:40 και ειπεν αυτοις τι δειλοι εστε ουπω εχετε πιστι
Mar 4:41 και εφοβηθησα φοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και ο ανεμος και η θαλασσα αυτω υπακουει
Mar 5:1 και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των γερασηνω
Mar 5:2 και εξελθοντος αυτου εκ του πλοιου ευθυς υπηντησε αυτω εκ των μνημιων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω
Mar 5:3 ος τη κατοικησιν ειχε εν τοις μνημασι και ουδε αλυσεσι ουκετι ουδεις εδυνατο αυτον δησαι
Mar 5:4 δι αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσι δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσις και τας παιδας συτετριφθαι και ουδις ισχυσεν αυτο
Mar 5:5 και δια παντος νυκτος και ημερας ε τοις μνημασιν κ(αι) εν τοις ορεσιν η κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις
Mar 5:6 και ιδων τον Iησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτω
Mar 5:7 και κραξας φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και σοι Iησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης
Mar 5:8 και ελεγεν αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου
Mar 5:9 και επηρωτα αυτο τι ονομα σοι και λεγι αυτω λεγιω ονομα μοι οτι πολλοι εσμεν
Mar 5:10 κ(αι) παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτον αποστιλη εξω της χωρας :
Mar 5:11 ην δε εκει προς τω αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη
Mar 5:12 και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν
Mar 5:13 και επετρεψεν αυτοις και εξελθοντα τα πνατα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσα ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση
Mar 5:14 και οι βοσκοντες αυτους εφυγον και απηγγιλον εις την πολιν και εις τους αγρους και εξηλθο ιδειν τι εστιν το γεγονος
Mar 5:15 και ηρχοντο προς τον Iησουν και θεωρουσι τον δαιμονιζομενον καθημενον ιματισμενο και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγιωνα και εφοβηθησαν
Mar 5:16 και διηγησαντο αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
Mar 5:17 και ηρξαντο παρακαλιν αυτο απελθιν απο τω οριων αυτων
Mar 5:18 και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιο παρεκαλει αυτο ο δαιμονισθεις ινα μετ αυτου η :
Mar 5:19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις το οικον σου προς τους σους και απαγγειλον αυτοις οσα ο κυριος πεποιηκεν σοι κ(αι) ηλεησεν σε
Mar 5:20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσει εν τη δεκαπολι οσα εποιησεν αυτω ο Iησους και παντες εθαυμαζον
Mar 5:21 και διαπερασαντος του Iησου εν τω πλοιω εις το περα παλιν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτο και ην παρα την θαλασσαν
Mar 5:22 και ερχεται εις τω αρχισυναγωγων ονοματι ιαιρος κ(αι) ιδων αυτον πιπτι προς τους ποδας αυτου
Mar 5:23 και παρακαλει αυτον πολλα λεγω οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης τας χιρας αυτη ινα σωθη και ζηση
Mar 5:24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθι αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτον
Mar 5:25 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος δωδεκα ετη
Mar 5:26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ εαυτης πατα και μηδεν ωφεληθισα αλλα μαλλον εις το χειρο ελθουσα
Mar 5:27 ακουσασα τα περι του Iησου ελθουσα εν τω οχλω οπιθεν ηψατο του ιματιου αυτου
Mar 5:28 ελεγεν γαρ οτι εαν αψωμαι καν του ιματιου αυτου σωθησομαι
Mar 5:29 και ευθυς εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος
Mar 5:30 και ευθυς ο Iησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγε τις μου ηψατο τω ιματιων
Mar 5:31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλο συνθλιβοντα σε και λεγις τις μου ηψατο
Mar 5:32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν
Mar 5:33 η δε γυνη φοβηθισα και τρεμουσα και ιδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθιαν
Mar 5:34 ο δε ειπεν αυτη θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ιρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου
Mar 5:35 ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανε τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον
Mar 5:36 ο δε Iησους παρακαουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε
Mar 5:37 και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ει μη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου
Mar 5:38 και ερχονται εις το οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα
Mar 5:39 και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδι
Mar 5:40 και κατεγελων αυτου αυτος δε εκβαλω παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον
Mar 5:41 και κρατησας της χιρος του πεδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμ ο εστι μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειρε
Mar 5:42 και ευθυς ανεστη το κορασιον και περιεπατι ην γαρ ωσει ετων ιβ και εξεστησαν ευθυς εκστασι μεγαλη
Mar 5:43 και διεστιλατο αυτοις πολλα ινα μηδις γνω τουτο και ειπε δοθηναι αυτη φαγιν
Mar 6:1 και εξηλθεν εκιθε και ερχεται εις τη πατριδα αυτου κ(αι) ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
Mar 6:2 και γενομενου σαββατου ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη και πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα παντα και τις η σοφια η δοθισα τουτω και αι δυναμις τοιαυται δια τω χειρων αυτου γινομεναι
Mar 6:3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτων ο υς της μαριας και ο αδελφος ιακωβου και ιωσηφ και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω
Mar 6:4 και ελεγεν αυτοις ο Iησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι εαυτου και εν τη οικια αυτου
Mar 6:5 και ουκ ηδυνατο εκει ποιησαι ουδεμιαν δυναμι ει μη ολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χιρας εθεραπευσεν :
Mar 6:6 και εθαυμασε δια την απιστια αυτων και περιηγεν ο Iησους τας κωμας κυκλω διδασκων
Mar 6:7 και προσκαλειται τους ιβ και ηρξατο αυτους αποστελλιν δυο δυο και εδιδου αυτοις
Mar 6:8 ινα μηδεν αρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εις την ζωνην χαλκο
Mar 6:9 αλλα υποδεδεμενους σανδαλια και μη ενδυσησθε δυο χιτωνας
Mar 6:10 και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μινατε εως αν εξελθητε εκιθεν
Mar 6:11 και οσ αν τοπος μη δεξηται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις
Mar 6:12 και εξελθοντες εκηρυξαν αυτοις ινα μετανοησωσι
Mar 6:13 και δαιμονια πολλα εξεβαλλον κ(αι) ηλειφον ελαιω πολλους αρρωστους και εθεραπευον
Mar 6:14 και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγεν οτι ιωαννης ο βαπτιζω εγηγερται εκ νεκρω και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμις εν αυτω
Mar 6:15 αλλοι δε ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε οτι προφητης ως εις τω προφητων
Mar 6:16 ακουσας δε ο ηρωδης ελεγεν ον εγω απεκεφαλισα ουτος ιωαννης ηγερθη :
Mar 6:17 αυτος γαρ ο ηρωδης αποστιλας εκρατησε τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτη εγαμησεν
Mar 6:18 ελεγεν γαρ ο ιωανης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχι την γυναικα του αδελφου σου
Mar 6:19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτιναι και ουκ ηδυνατο
Mar 6:20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιο και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα ηπορει και ηδεως αυτου ηκουε
Mar 6:21 και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου διπνον εποιησε τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιας
Mar 6:22 και ελθουσης της θυγατρος αυτου ηρωδιαδος και ορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη κ(αι) τοις συνανακειμενοις ο δε βασιλευς ειπε τω κορασιω αιτησαι με ο εαν θελης και δωσω σοι
Mar 6:23 και ωμοσεν αυτη οτι ο εαν αιτησης δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μου
Mar 6:24 και εξελθουσα ειπε τη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεν την κεφαλη ιωαννου του βαπτιζοντος
Mar 6:25 και ελθουσα ευθυς μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα εξαυτης δως μοι επι πινακι τη κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
Mar 6:26 και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους κ(αι) τους συνανακειμενους ουκ ηθελησεν αθετησαι αυτην
Mar 6:27 και ευθυς αποστι λας ο βασιλευς σπεκουλατορα επεταξεν ενεγκε την κεφαλην αυτου
Mar 6:28 επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτης :
Mar 6:29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημιω :
Mar 6:30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον Iησουν και απηγγιλαν αυτω παντα οσα εποιησαν και εδιδαξαν
Mar 6:31 και λεγει αυτοις δευτε υμις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημο τοπον και αναπαυεσθαι ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν
Mar 6:32 και απηλθον εν πλοιω εις ερημο τοπον κατ ιδιαν
Mar 6:33 και ιδον αυτους υπαγοντας και επεγνωσαν αυτους πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμο εκει και προηλθο αυτους
Mar 6:34 και εξελθων ειδε οχλον πολυν κ(αι) εσπλαγχνισθη επ αυτους οτι ησα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκιν αυτους πολλα
Mar 6:35 και ηδη ωρας πολλης γινομενης προσελθοντες οι μαθηται αυτου ελεγον οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη
Mar 6:36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα τι φαγωσιν
Mar 6:37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγιν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτους και δωσωμεν αυτοις φαγει
Mar 6:38 ο δε λεγει αυτοις ποσους αρτους εχετε υπαγετε ιδετε και ελθοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας
Mar 6:39 και επεταξεν αυτοις ανακλιθηναι παντας συμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω
Mar 6:40 και ανεπεσα πρασιαι κατα εκατο και κατα ν
Mar 6:41 και λαβων τους πετε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησε και κλασας τους αρτους εδιδου τοις μαθηταις ινα παρατιθωσιν αυτοις και τους β ιχθυας εμερισεν πασιν
Mar 6:42 κ(αι) εφαγον παντες και εχορτασθησα
Mar 6:43 και ηραν κλασματων ιβ κοφινων πληρωματα και απο των δυο ιχθυων
Mar 6:44 και ησαν οι φαγοντες ως πεντακισχιλιοι ανδρες :
Mar 6:45 και ευθυς ηναγκασε τους μαθητας αυτου εμβηναι εις πλοιον και προαγειν εις το περα προς βηθσαιδαν εως αυτος απολυει τον οχλον :
Mar 6:46 και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι
Mar 6:47 και οψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης και αυτος μονος επι της γης
Mar 6:48 και ιδων αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνιν η γαρ εναντιος ο ανεμος αυτοις περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθει αυτους
Mar 6:49 οι δε ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτι φατασμα εστιν και ανεκραξαν
Mar 6:50 παντες γαρ αυτον ειδαν και εταραχθησαν ο δε ευθυς ελαλησε μετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
Mar 6:51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμος και λιαν εν εαυτοις εξιστατο
Mar 6:52 ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη
Mar 6:53 και διαπερασαντες επι την γην ηλθον εις γεννησαρετ και προσωρμηθησαν :
Mar 6:54 και εξελθοτων αυτων εκ του πλοιου ευθυς επιγνοντες αυτον
Mar 6:55 περιεδραμον ολη την χωραν εκεινη και ηρξαντο εν τοις τοις κραβακτοις τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουσθη οτι εστιν
Mar 6:56 και οπου εαν εισεπορευετο εις κωμας η εις πολις η εις αγρους η εν ταις αγοραις ετιθεσαν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωται και οσοι ηψαντο αυτου εσωζοντο
Mar 7:1 και συναγονται προς αυτον οι φαρισαιοι και τινες των γραμ ματαιων ελθοντες απο ιεροσολυμων
Mar 7:2 και ιδοντες τινες των μαθητων αυτου οτι κοιναις χερσιν τουτ εστιν ανιπτοις εσθιουσιν αρτον
Mar 7:3 οι γαρ φαρισαιοι κ(αι) παντες οι ιουδαιοι εαν μη πυκνα νιψωνται τας χειρας ουκ εσθιωσιν κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων
Mar 7:4 και απο αγορας εαν μη ραντισωντε ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα εστι α παρελαβον κρατι βαπτισμους ποτηριων και ξεστω και χαλκιων
Mar 7:5 και επερωτωσιν αυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματις δια τι ου περιπατουσιν οι μαθηται σου κατα την παραδοσι των πρεσβυτερω αλλα κοιναις χερσι εσθιουσιν τον αρτο
Mar 7:6 ο δε ειπεν αυτοις καλως επροφητευσε ησαιας περι υμω των υποκριτων ως γεγραπται οτι ουτος ο λαος τοις χιλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου
Mar 7:7 ματην δε σεβοντε με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων
Mar 7:8 αφεντες την εντολην του θεου κρατειτε την παραδοσι των ανθρωπων
Mar 7:9 και ελεγεν αυτοις καλως αθετιτε τη εντολην του θεου ινα την παραδοσι υμων τηρησητε
Mar 7:10 μωυσης γαρ ειπε τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου και ο κακολογω πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
Mar 7:11 υμεις δε λεγεται εαν ειπη ανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβα ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης
Mar 7:12 ουκετι αφιεται αυτον ουδε ποιησε τω πατρι η τη μητρι
Mar 7:13 ακυρουντες τον λογον του θεου τη παραδοσι υμω η παρεδωκατε και παρομοια πολλα τοιαυτα ποιειτε :
Mar 7:14 και προσκαλεσαμενος παλιν τον οχλον ελεγεν αυτοις ακουετε και συνιετε
Mar 7:15 ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον επ αυτο ο δυναται κοινωσαι αυτον αλλα τα εκ του ανθρωπου εκπορευομενα εστιν τα κοιναυντα το ανθρωπον
Mar 7:16 
Mar 7:17 και οτε εισηλθον εις τον οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου την παραβολην
Mar 7:18 και λεγει αυτοις ουτω και υμις ασυνετοι εστε ουπω νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον ου κοινοι το ανθρωπον
Mar 7:19 οτι ουκ εισπορευετε αυτου εις την καρδιαν αλλ εις την κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκβαλλετε καθαριζων παντα τα βρωματα
Mar 7:20 ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκινο κοινοι τον ανο
Mar 7:21 εσωθεν γαρ εκ της καρδιας των ανθρωπων οι διαλογισμοι οι κακοι εκπορευοται πορνιαι κλοπαι φονοι
Mar 7:22 μοιχιαι πλεονεξιαι πονηριαι δολος ασελγια οφθαλμος πονηρος βλασφημια υπερηφανια αφροσυνη
Mar 7:23 παντα ταυτα τα πονηρα εσωθεν εκπορευεται κακεινα κοινοι τον ανθρωπον
Mar 7:24 εκειθεν δε αναστας απηλθεν εις τα ορια τυρου και σιδωνος και εισελθω εις οικιαν ουδενα ηθελησεν γνωναι και ουκ ηδυνασθη λαλειν
Mar 7:25 αλλα ευθυς ακουσασα γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριον πνευμα ακαθαρτον εισελθουσα προσεπεσεν προς τους ποδας αυτου
Mar 7:26 η δε γυνη ην ελληνις συροφοινικισσα τω γενι και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον εκβαλη εκ της θυγατρος αυτης
Mar 7:27 και ελεγεν αυτη αφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρ εστιν καλο λαβειν τον αρτο των τεκνων και τοις κυναριοις βαλειν
Mar 7:28 η δε απεκριθη και λεγει αυτω ναι κυριε και τα κυναρια εσθιουσιν αποτατω της τραπεζης απο των ψιχιων των παιδιων
Mar 7:29 και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογο υπαγε εξεληλυθε εκ της θυγατρος σου το δεμονιον
Mar 7:30 και απελθουσα εις τον οικον εαυτης ευρεν το παιδιο βεβλημενον επι την κλινην και το δαιμονιον εξεληλυθος
Mar 7:31 και παλιν εξελθω εκ των οριων τυρου ηλθεν δια σιδωνος εις την θαλασσαν της γαλιλαιας ανα μεσον των οριων δεκα πολεως
Mar 7:32 και φερουσιν αυτω κωφον και μογιλαλον και παρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω τας χιρας
Mar 7:33 και απολαβομενος αυτον κατ ιδιαν απο του οχλου ελαβεν τους δακτυλους εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου
Mar 7:34 και αναβλεψας εις τον ουνον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστιν διανυχθητι
Mar 7:35 και ηνυγησαν αυτου αι ακοαι και ευθυς ελυθη ο δεσμος της γλωσσης αυτου και ελαλει ορθως
Mar 7:36 και διεστιλατο αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν οσον δε αυτοις διεστελλετο αυτοι μαλλον περισσοτερως εκηρυσσο
Mar 7:37 και υπερπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντες καλως παντα πεποιηκε και τους κωφους ποιει ακουειν και αλαλους λαλι
Mar 8:1 εν εκειναις ταις ημεραις παλιν πολλου οχλου οντος και μη εχοντω τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος τους μαθητας λεγει αυτοις
Mar 8:2 σπλαγχνιζομε επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρις προσμενουσι μοι και ουκ εχουσι τι φαγωσι
Mar 8:3 και εαν απολυσω αυτους νηστις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω και τινες αυτων απο μακροθε ηκασιν
Mar 8:4 και απεκριθησαν οι μαθηται αυτου και ειπαν ποθε τουτους δυνησετε τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας
Mar 8:5 και ηρωτα αυτους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπαν ζ
Mar 8:6 και παραγγελλι τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους ζ αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω
Mar 8:7 και ειχα ιχθυδια ολιγα και ευλογησας αυτα παρεθηκεν
Mar 8:8 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν τα περισσευματα κλασματων επτα σφυριδας
Mar 8:9 ησα δε τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους
Mar 8:10 και ευθυς εμβας εις το πλοιον μετα τω μαθητων αυτου ηλθεν ο Iησους εις τα μερη δαλμανουθα :
Mar 8:11 και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συνζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημιον ιδιν απο του ουρανου πιραζοτες αυτον
Mar 8:12 και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη ζητι σημιον αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημιο
Mar 8:13 και αφις αυτους παλιν εμβας απηλθε εις το περαν
Mar 8:14 και επελαθοντο λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτω εν τω πλοιω :
Mar 8:15 και διετελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου
Mar 8:16 και διελογιζοντο προς αλληλους οτι αρτους ουκ εχομεν
Mar 8:17 και γνους ο Iησους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε πεπωρωμενην εχετε την καρδια υμων
Mar 8:18 οφθαλμους εχοντες ου βλεπεται ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε
Mar 8:19 οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πετακισχιλιους και ποσους κοφινους κλασματων πληρις ηρατε λεγουσιν αυτω ιβ
Mar 8:20 οτε και τους επτα αρτους εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν επτα
Mar 8:21 και ελεγεν αυτοις ουπω συνιετε
Mar 8:22 και ερχεται εις βηθσαιδα και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται
Mar 8:23 και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χιρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπει
Mar 8:24 και αναβλεψας ειπε βλεπω τους ανθρωπους οτι ως δενδρα ορω περιπατουντας
Mar 8:25 ειτα παλιν επεθηκεν τας χιρας επι τους οφθαλμους αυτου και διεβλεψεν και απεκατεστη και εβλεψεν δηλαυγως απαντα
Mar 8:26 και απεστιλεν εις οικον αυτον αυτου λεγων μη εις την κωμην εισελθης
Mar 8:27 και εξηλθεν ο Iησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαριας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτους τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι
Mar 8:28 οι δε ειπαν αυτω λε γοντες οτι ιωαννη τον βαπτιστην κ(αι) αλλοι ηλειαν αλλοι δε οτι εις των προφητων
Mar 8:29 και αυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα με λεγεται εινε αποκριθεις δε ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο Cριστος ο υς του θεου
Mar 8:30 και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου
Mar 8:31 και ηρξατο διδασκι αυτους οτι δει τον υν του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηνε υπο των πρεσβυτερω και των αρχιερεων και των γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι
Mar 8:32 και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω
Mar 8:33 ο δε επιστραφις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν πετρω και λεγει υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
Mar 8:34 και προσκαλεσαμενος τον οχλο συν τοις μαθητες αυτου ειπεν αυτοις ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτο και αρατω τον σταυρον εαυτου και ακολουθιτω μοι
Mar 8:35 ος γαρ εαν θελη τη ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτη ος δ αν απολεσει την ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου σωσει αυτην
Mar 8:36 τι γαρ ωφελι ανθρωπος κερδησαι τον κοσμον ολον και ζημιωθηναι την ψυχην αυτου
Mar 8:37 τι γαρ δοι ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
Mar 8:38 ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υς του ανθρωπου επαισχυθησετε αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελω των αγιων
Mar 9:1 και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμι οτι εισιν τινες των ωδε εστωτω οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλιαν του θεου εληλυθυιαν ε δυναμει
Mar 9:2 και μετα ημερας εξ παραλαμβανι ο Iησους τον πετρον και τον ιακωβο και τον ιωαννη και αναφερι αυτους εις ορος υψηλον λιαν κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθε αυτων
Mar 9:3 και τα ιματια αυτου εγενετο στιλβοντα λευκα λιαν οια γναφευς επι της γης ου δυναται ουτως λευκανε
Mar 9:4 και ωφθη αυτοις ηλιας συν μωυση και ησαν λαλουτες τω Iησου
Mar 9:5 και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω Iησου ραββει καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν γ σκηνας σοι μια και μωυσει μιαν και ηλια μιαν
Mar 9:6 ου γαρ ηδι τι απεκριθη εκφοβοι γαρ εγενοντο
Mar 9:7 και εγενετο νεφελη επεισκιαζουσα αυτοις και εγενετο εκ της νεφελης φωνη ουτος εστιν ο υς μου ο αγαπητος ακουετε αυτου
Mar 9:8 και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδο ει μη τον Iησουν μονον μεθ εαυτω
Mar 9:9 και καταβαινοντω αυτων απο του ορους διεστιλατο αυτοις ινα μηδενι α ειδον διηγησωνται οταν ο υς του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη
Mar 9:10 και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συνζητουντες τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναι
Mar 9:11 και επηρωτων αυτο λεγοντες οτι λεγουσιν οι φαρισαιοι κ(αι) οι γραμματις οτι ηλιαν δι ελθειν πρωτον
Mar 9:12 ο δε εφη αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον αποκαταστανι παντα κ(αι) πως γεγραπται επι τον υν του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουθενωθη
Mar 9:13 αλλα λεγω υμιν και ηλιας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελον καθως γεγραπτε επ αυτον
Mar 9:14 και ελθοντες προς τους μαθητας ειδον οχλον πολυ περι αυτους και γραμματεις συνζητουντας προς εαυτους
Mar 9:15 και ευθυς πας ο οχλος ιδοντες αυτον εξεθαμβηθησαν και προστρεχοντες ησπαζοντο αυτον
Mar 9:16 και επηρωτησεν αυτους τι συνζητειτε προς εαυτους
Mar 9:17 και απεκριθη αυτω εις εκ του οχλου διδασκαλε ηνεγκα τον υν μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον
Mar 9:18 και οπου αυτον καταλαβη ρησσει και αφριζει και τριζει τους οδοντας και ξηραινεται και ειπα τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσι και ουκ ισχυσαν
Mar 9:19 ο δε αποκριθεις αυτοις λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς εμε
Mar 9:20 και ηνεγκα αυτον προς αυτον και ιδων αυτον το πνευμα ευθυς συνεσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων
Mar 9:21 και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστι ως τουτο γεγονε αυτω ο δε ειπεν εκ παιδιοθεν
Mar 9:22 και πολλακις και εις πυρ αυτον εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλα ει τι δυνη βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας
Mar 9:23 ο δε Iησους ειπεν αυτω το ει δυνη παντα δυνατα τω πιστευοντι
Mar 9:24 και κραξας ο πηρ του παιδιου ελεγεν πιστευω βοηθει μου τη απιστια
Mar 9:25 ιδων δε ο Iησους οτι επισυντρεχει ο οχλος επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το αλαλον και κωφον πνευμα επιτασσω σοι εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον
Mar 9:26 και κραξας και πολλα σπαραξας αυτο εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστε τους πολλους λεγειν οτι απεθανεν
Mar 9:27 ο δε Iησους κρατησας της χιρος αυτου ηγειρεν αυτον και ανεστη
Mar 9:28 και εισελθοντος αυτου εις οικον οι μαθηται αυτου κατ ιδιαν επηρωτων αυτον οτι ημις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
Mar 9:29 και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυνατε εξελθειν ει μη ε προσευχη
Mar 9:30 κακειθεν εξελθοντες παρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκ ηθελε ινα τις γνοι
Mar 9:31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοις οτι ο υς του ανθρωπου παραδιδοται εις χιρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθις μετα τρις ημερας αναστησεται
Mar 9:32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουτο αυτον επερωτησαι
Mar 9:33 και ηλθον εις καφαρναουμ και ε τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω διελογιζεσθε
Mar 9:34 οι δε εσιωπων προς αλληλους γαρ διελεγχθησαν εν τη οδω τις μειζων εστιν
Mar 9:35 και καθισας εφωνησεν τους ιβ και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εστε παντω εσχατος και παντων διακονος
Mar 9:36 και λαβων παιδιο εστησεν αυτο ε μεσω αυτων και ειπ εναγκαλισαμενος αυτο ειπε αυτοις
Mar 9:37 ος αν εν τω παιδιων τουτω δεξητε επι τω ονοματι μου εμε δεχεται : και οσ εμε δεχετε ουκ εμε δεχετε αλλα το αποστιλαντα με
Mar 9:38 εφη αυτω ο ιωαννης διδασκαλε ειδομεν τινα ε τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ηκολουθι ημιν
Mar 9:39 ο δε Iησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησετε ταχυ κακολογησαι με
Mar 9:40 ος γαρ ουκ εστιν καθ ημω υπερ ημων εστι
Mar 9:41 ος γαρ εαν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν ονοματι μου οτι εμον εσται αμην λεγω υμιν οτι ου μη απολεση τον μισθο αυτου
Mar 9:42 και ος αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων τω πιστευοντων καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικιται μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβλητε εις την θαλασσα
Mar 9:43 και εαν σκανδαλιση σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλο εστιν σε κυλλον εισελθειν εις τη ζωην η τας δυο χειρας εχοντα εισελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον
Mar 9:44 
Mar 9:45 και εαν ο πους σου σκανδαλιζει σε αποκοψον αυτο καλον εστιν σε εις την ζωην εισελθιν κυλλον η χωλον η τους δυο ποδας εχοντα εις τη γεενναν βληθηναι
Mar 9:46 
Mar 9:47 και εαν ο οφθαλμος σου σκαδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σε εστιν μονοφθαλμον εις την ζω σιλιαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν
Mar 9:48 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
Mar 9:49 πας γαρ εν πυρι αλισθησεται
Mar 9:50 καλον το αλας εαν δε το αλα αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις αλα και ιρηνευετε εν αλληλοις :
Mar 10:1 και εκειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας και περαν του ιορδανου και συνπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους
Mar 10:2 και προσελθοντες οι φαρισαιοι επηρωτων αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πιραζοντες αυτο
Mar 10:3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωυσης
Mar 10:4 οι δε ειπαν επετρεψεν μωυσης βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι
Mar 10:5 ο δε Iησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτη
Mar 10:6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους
Mar 10:7 ενεκεν τουτου καταλιψι ανθρωπω τον πατερα αυτου και την μητερα αυτου
Mar 10:8 και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν : ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια
Mar 10:9 ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
Mar 10:10 και εις την οικιαν παλιν οι μαθηται περι τουτων επηρωτων αυτον
Mar 10:11 και λεγει αυτοις ος αν απολυση τη γυναικα αυτου κ(αι) γαμηση αλλην μοιχατε επ αυτην
Mar 10:12 και εαν αυτη απολυσασα τον ανδρα αυτης γαμηση αλλον μοιχαται
Mar 10:13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αυτων αψηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις
Mar 10:14 ιδων δε ο Iησους ηγανακτησεν και ειπε αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθε προς με και μη κωλυετε αυτα τω γαρ τοιουτων εστιν η βασιλια του θεου
Mar 10:15 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξητε την βασιλια του θεου ως πεδιο ου μη εισελθη εις αυτην
Mar 10:16 και εναγκαλισαμενος αυτα κατευλογει τιθεις τας χιρας επ αυτα
Mar 10:17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωη αιωνιον κληρονομησω
Mar 10:18 ο δε Iησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθο ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
Mar 10:19 τας εντολας οιδας μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου
Mar 10:20 ο δε εφη αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου
Mar 10:21 ο δε Iησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω ετι εν σε υστερι υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθι μοι
Mar 10:22 ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθε λυπουμενος η γαρ εχων κτηματα πολλα
Mar 10:23 και περιβλεψαμενος ο Iησους ελεγεν τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλιαν του θεου εισελευσοντε
Mar 10:24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε Iησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν εις τη βασιλειαν του θεου εισελθειν
Mar 10:25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρηματος ραφιδος εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλιαν του θεου εισελθιν
Mar 10:26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς αυτον κ(αι) τις δυναται σωθηναι
Mar 10:27 εμβλεψας αυτοις ο Iησους ειπεν παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα θεω παντα γαρ δυνατα παρα τω θεω
Mar 10:28 ηρξατο λεγιν ο πετρος αυτω ιδου ημις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν :
Mar 10:29 εφη αυτω ο Iησους αμη λεγω υμιν ουδις εστιν ος αφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η τεκνα η αγρους ενεκεν του ευαγγελιου
Mar 10:30 εαν μη απολαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωη αιωνιον
Mar 10:31 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι κ(αι) εσχατοι πρωτοι
Mar 10:32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο Iησους και εθαμβουντο οι δε ακολουθουτες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους ιβ ηρξατο αυτοις λεγιν τα μελλοντα αυτω συμβαινιν
Mar 10:33 οτι ιδου αναβενομεν ις ιεροσολυμα και ο υς του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσι και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν
Mar 10:34 και εμπεξουσιν αυτω κ(αι) εμπτυουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον και αποκτενουσιν και μετα τρις ημερας αναστησεται
Mar 10:35 και παραπορευοται αυτω ιακωβος και ιωαννης οι υιοι ζεβεδαιου λεγοτες αυτω διδασκαλε θελομεν
Mar 10:36 
Mar 10:37 ινα εις σου εκ δεξιων κ(αι) εις σου εξ ευωνυμων καθισωμε εν τη δοξη σου
Mar 10:38 ο δε Iησους ειπεν αυτοις ουκ οιδαται τι αιτισθε δυνασθαι πιειν το ποτηριο ο εγω πινω η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομε βαπτισθηναι
Mar 10:39 οι δε ειπα αυτω δυναμεθα ο δε Iησους ειπεν αυτοις το ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομε βαπτισθησεσθε
Mar 10:40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου
Mar 10:41 και ακουσατες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν κ(αι) περι ιακωβου και ιωαννου
Mar 10:42 και προσκαλεσαμενος αυτους Iησους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνω κατακυριευουσιν αυτων και οι βασιλεις κατεξουσιαζουσιν αυτων
Mar 10:43 ουχ ουτως δε εστιν εν υμι αλλ ος αν θελη μεγας γενεσθαι εν υμιν εστω υμων διακονος
Mar 10:44 και ος αν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εσται παντων δουλος
Mar 10:45 και γαρ ο υς του ανθρωπου ουκ ηλθε διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
Mar 10:46 και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιερειχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιος τιμαιου βαρτιμαιος τυφλος και προσαιτης εκαθητο παρα τη οδον
Mar 10:47 και ακουσας οτι Iησους ο ναζωραιος εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν υε δαδ Iησου ελεησον με
Mar 10:48 και επετιμω αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαδ ελεησον με
Mar 10:49 και στας ο Iησους ειπεν φωνησατε αυτον και φωνουσι τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειρε φωνει σε
Mar 10:50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναπηδησας ηλθεν προς τον Iησουν
Mar 10:51 και αποκριθεις αυτω ο Iησους ειπεν τι σοι θελεις ποιησω ο δε τυφλος ειπε αυτω ραββουνι ινα αναβλεψω
Mar 10:52 ο δε Iησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθυς ανεβλεψε και ηκολουθει αυτω εν τη οδω
Mar 11:1 και οτε εγγιζουσι εις ιεροσολυμα εις βηθφαγη και εις βηθανιαν προς το ορος των ελεω αποστελλει δυο των μαθητων αυτου
Mar 11:2 και λεγι αυτοις υπαγετε εις την κωμην και ευθυς εισπορευομενοι εις αυτη ευρησετε πωλο δεδεμενον εφ ο ουδις ανθρωπω ουπω εκαθισεν λυσατε αυτον και φερετε
Mar 11:3 και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε οτι ο κυριος αυτου χριαν εχει και ευθυς αυτον αποστελλει παλι ωδε
Mar 11:4 και απηλθον και ευρον τον πωλον δεδεμενον προς την θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτο
Mar 11:5 και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τον πωλον
Mar 11:6 οι δε ειπον αυτοις καθως ειπεν ο Iησους και αφηκαν αυτους
Mar 11:7 και αγουσιν τον πωλον προς τον Iησουν και επιβαλλουσιν αυτων τα ιματια αυτω και εκαθισα επ αυτον
Mar 11:8 και πολλοι τα ιματια αυτω εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε στιβαδας κοψαντες εκ των αγρων
Mar 11:9 και οι προαγοντες και οι ακολουθουτες εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Mar 11:10 ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια του πατρος ημων δαδ ωσανα εν τοις υψιστοις
Mar 11:11 και εισηλθεν ις ιεροσολυμα εις το ιερον και περιβλεψαμενος παντα οψε ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν εις βηθανιαν μετα των ιβ
Mar 11:12 και τη επαυριον εξελθοτων αυτων απο βηθανιας
Mar 11:13 και ιδων συκην μια απο μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα τι ευρησι εν αυτη και ελθων επ αυτη ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ο γαρ καιρος ουκ ην συκων
Mar 11:14 και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι εις τον αιωνα εκ σου μηδις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου
Mar 11:15 και ερχονται ις ιεροσολυμα και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλει τους πωλουντας και τους αγοραζοτας εν τω ιερω κ(αι) τας τραπεζας τω κολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας
Mar 11:16 και ουκ ηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια του ιερου
Mar 11:17 και εδιδασκεν και ελεγεν αυτοις ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε εποιησατε αυτον σπηλαιον ληστων
Mar 11:18 και ηκουσαν οι αρχιερις και οι γραμματις και εζητου πως αυτον απολεσωσιν εφοβουτο γαρ αυτον πας γαρ ο οχλος εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου
Mar 11:19 και οταν οψε εγενετο εξεπορευετο εξω της πολεως
Mar 11:20 και παρεπορευετο πρωι και ιδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων
Mar 11:21 και αναμνησθις ο πετρος λεγει αυτω ραββει ειδε η συκη ην κατηρασω εξηρανται
Mar 11:22 και αποκριθεις ο Iησους λεγει αυτοις ει εχετε πιστιν θεου
Mar 11:23 αμην λεγω υμιν ος αν ειπη τω ορι τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευη οτι ο λαλει γινεται εστε αυτω
Mar 11:24 δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα προσευχεσθε και αιτισθε πιστευετε οτι ελαβετε και εστε υμιν :
Mar 11:25 και οταν στητε προσευχομενοι αφιεται ει τι εχεται κατα τινος ινα κ(αι) ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφη υμιν τα παραπτωματα υμω
Mar 11:26 
Mar 11:27 και ερχονται παλι ις ιεροσολυμα κ(αι) εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματις και οι πρεσβυτεροι
Mar 11:28 και ελεγον αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην ινα ταυτα ποιης
Mar 11:29 ο δε Iησους ειπεν αυτοις επερωτησω υμας καγω ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mar 11:30 το βαπτισμα το ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων αποκριθητε μοι
Mar 11:31 κ(αι) προσελογιζοντο προς εαυτους λεγοτες εαν ειπωμε εξ ουρανου ερει δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
Mar 11:32 αλλα ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουτο τον οχλον πατες γαρ ειχον τον ιωαννην οτι προφητης ην
Mar 11:33 και αποκριθεντες τω Iησου λεγουσιν ουκ οιδαμεν και ο Iησους λεγι αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mar 12:1 και ηρξατο αυτοις ε παραβολαις λαλι αμπελωνα ανθρωπος εφυτευσεν κ(αι) περιεθηκεν φραγμον και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν
Mar 12:2 κ(αι) απεστιλεν προς τους γεωργους τω καιρω δουλον ινα παρα των γεωργω λαβοι απο των καρπων του αμπελωνος
Mar 12:3 και λαβοντες αυτον εδειραν και απεστιλαν καινο
Mar 12:4 και παλιν απεστιλεν προς αυτους αλλον κακεινον εκεφαλιωσαν και ητιμασαν
Mar 12:5 και αλλον απεστιλεν κακεινον απεκτινα και πολλους ολλους ους μεν δεροντες ους δε αποκτεννοτες
Mar 12:6 ετι ενα ειχεν υν αγαπητον απεστιλεν αυτον εσχατον προς αυτους λεγων οτι εντραπησονται τον υν μου
Mar 12:7 εκινοι δε οι γεωργοι προς εαυτους ειπαν οτι ουτος εστι ο κληρονομος δευτε αποκτινωμεν αυτον και ημων εστε η κληρονομια
Mar 12:8 και λαβοντες απεκτιναν αυτον και εξεβαλον εξω του αμπελωνος
Mar 12:9 τι ουν ποιησει ο κυριος του αμπελωνος ελευσεται και απολεσει τους γεωργους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις
Mar 12:10 ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
Mar 12:11 παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων
Mar 12:12 και εζητουν αυτο κρατησαι και εφοβηθησαν τον οχλο εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους την παραβολην ειπε και αφεντες αυτο απηλθον
Mar 12:13 και αποστελλουσι προς αυτον τινας των φαρισαιων και των ηρωδιανων ινα αυτον αγρευσωσιν λογω
Mar 12:14 και ελθοντες λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και ου μελι σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπις εις προσωπο ανθρωπων αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκις εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου
Mar 12:15 δωμεν η μη δωμεν ο δε ιδων αυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοις τι με πιραζετε φερετε μοι δηναριον ωδε ινα ειδω
Mar 12:16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτω καισαρος
Mar 12:17 ο δε Iησους ειπε αυτοις τα καισαρος αποδοτε καισαρι και τα του θεου τω θεω και εξεθαυμαζο επ αυτω
Mar 12:18 και ερχοται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν μη ειναι κ(αι) επηρωτων αυτον λεγοντες
Mar 12:19 διδασκαλε μωυσης εγραψε ημιν οτι εαν τινος αδελφος αποθανη και καταλιψη γυναικα και μη αφη τεκνα ινα λαβη ο αδελφος αυτου τη γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου
Mar 12:20 ζ αδελφοι ησαν και ο εις ελαβεν γυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκε σπερμα
Mar 12:21 και ο δευτερος ελαβεν αυτην και απεθανε μη καταλιπων σπερμα και ο τριτος ωσαυτως
Mar 12:22 και οι επτα ουκ αφηκεν σπερμα εσχατον παντων και η γυνη απεθανεν
Mar 12:23 εν τη αναστασει τινος αυτων εσται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα
Mar 12:24 εφη αυτοις ο Iησους ου δια τουτο πλανασθαι μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
Mar 12:25 οταν γαρ εκ νεκρων αναστωσι ουτε γαμιζονται αλλ εισιν ως αγγελοι εν τοις ουρανοις
Mar 12:26 περι δε των νεκρων οτι εγειροται ουκ ανεγνωται εν τη βιβλω μωυσεως επι του βατου πως ειπεν αυτω ο θεος λεγω εγω ο θεος αβρααμ και ο θεος ισακ και ο θεος ιακωβ
Mar 12:27 ουκ εστιν ο θεος νεκρων αλλα ζωντων πολυ πλανασθε
Mar 12:28 και προσελθων εις των γραμματεων ακουσας αυτω συνζητουντων ιδων οτι καλως απεκριθη αυτοις επηρωτησεν αυτον ποια εστιν ετολη πρωτη παντων
Mar 12:29 απεκριθη ο Iησους οτι πρωτη εστι ακουε ισραηλ κυριος ο θεος ημων κυριος εις εστι
Mar 12:30 και αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης της καρδιας σου κ(αι) εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της διανοιας σου και εξ ολης της ισχυος σου
Mar 12:31 δευτερα αυτη εστιν αγαπησις τον πλησιον σου ως σεαυτον μειζων δε τουτων αλλη εντολη ουκ εστιν
Mar 12:32 και ειπεν αυτω ο γραμματευς καλως διδασκαλε επ αληθιας ειπες οτι εις εστιν και ουκ εστι αλλος πλην αυτου
Mar 12:33 και το αγαπαν αυτο εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της συνεσεως και εξ ολης ισχυος και το αγαπαν τον πλησιον σου ως σεαυτον περισσοτερο εστιν παντων τω ολοκαυτωματω και των θυσιων
Mar 12:34 και ο Iησους ειδων οτι νουνεχως απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν απο της βασιλιας του θεου και ουδις ουκετι ετολμα επερωτησε αυτον
Mar 12:35 και αποκριθεις ο Iησους ελεγεν διδασκω εν τω ιερω πως λεγουσιν οι γραμματις οτι ο Cριστος υιος δαδ εστιν
Mar 12:36 αυτος δαδ ειπεν εν τω πνευματι τω αγιω ειπε ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μ(ου) εως αν θεω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδω σου
Mar 12:37 αυτος δαδ λεγει αυτον κυριον και πως υς αυτου εστι και πολυς οχλος ηκουσεν αυτου ηδεως
Mar 12:38 και εν τη διδαχη αυτου λεγεν βλεπετε απο των γραμματαιων των θελοτων εν στολαις περιπατιν και ασπασμους εν ταις αγοραις
Mar 12:39 και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοις διπνοις
Mar 12:40 οι κατεσθιοντες τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχομενοι ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα
Mar 12:41 και καθισας κατεναντι του γαζοφυλακιου θεωρει πως ο οχλος βαλλει το χαλκον εις το γαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοι εξεβαλλον πολλα
Mar 12:42 και ελθουσα μια γυνη χηρα πτωχη εβαλε λεπτα δυο ο εστι κοδραντης
Mar 12:43 και προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλεον παντω εβαλλεν των βαλλοντων εις το γαζοφυλακιον
Mar 12:44 πατες γαρ εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκ της υστερησεως αυτης παντα οσα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτης
Mar 13:1 και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτου διδασκαλε διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι
Mar 13:2 και ο Iησους ειπεν αυτω βλεπις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησετε
Mar 13:3 και καθημενου αυτου εις το ορος τω ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτα αυτον κατ ιδιαν ο πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας
Mar 13:4 ειπον ημι ποτε ταυτα εσται και τι το σημιον οταν μελλη ταυτα συντελισθαι παντα
Mar 13:5 ο δε Iησους ηρξατο λεγιν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
Mar 13:6 πολλοι ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν
Mar 13:7 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γενεσθαι αλλ ουπω το τελος
Mar 13:8 εγερθησετε γαρ εθνος επ εθνος και βασιλειαν εσονται σισμοι αρχη ωδινων ταυτα :
Mar 13:9 βλεπετε δε υμεις παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις
Mar 13:10 και εις παντα τα εθνη πρωτον λαον δει κηρυχθηναι το ευαγγελιον
Mar 13:11 και οταν αγωσιν υμας παραδιδοντες μη προμεριμναται τι λαλησητε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλιτε ου γαρ εστε υμις οι λαλουτες αλλα το πνευμα το αγιον
Mar 13:12 και παραδωσει αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνο και επαναστησοται τεκνα επι γονις και θανατωσουσι αυτους
Mar 13:13 και εσεσθε μισουμενοι υπο πατων δια το ονομα μου ο δε υπομινας εις τελος ουτος σωθησεται
Mar 13:14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως εστηκοτα οπου ου δι ο αναγινωσκων νοειτω : τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη
Mar 13:15 ο δε επι του δωματος μη καταβατω μηδε εισελθατω αραι τι εκ της οικιας αυτου
Mar 13:16 και ο εις τον αγρον μη επιστρεψατω οπισω αραι το ιματιον αυτου
Mar 13:17 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
Mar 13:18 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται χιμωνος
Mar 13:19 εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ην εκτισε ο θεος εως του νυν κ(αι) ου μη γενηται
Mar 13:20 και ει μη εκολοβωσεν κυριος τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας
Mar 13:21 και τοτε εαν τις υμι ειπη ειδε ωδε ο Cριστος ειδε εκει μη πιστευετε
Mar 13:22 εγερθησοται δε ψευδοχριστοι και ψευδοπροφητε και δωσουσιν σημια και τερατα προς το αποπλανα ει δυνατον τους εκλεκτους
Mar 13:23 υμεις δε βλεπετε ιδου προειρηκα υμιν παντα
Mar 13:24 αλλα εν εκειναις ταις ημεραις μετα τη θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσι το φεγγος αυτης
Mar 13:25 και οι αστερες εσονται εκ του ουρανου πιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουνοις σαλευθησονται
Mar 13:26 και τοτε οψονται τον υν του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης
Mar 13:27 και τοτε αποστελλι τους αγγελους αυτου και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ τω τεσσαρων ανεμω απ ακρου γης εως ακρου ουρανου
Mar 13:28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλος γενηται κ(αι) εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστι
Mar 13:29 ουτως και υμις οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
Mar 13:30 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρι ταυτα παντα γενηται
Mar 13:31 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελευσονται
Mar 13:32 περι δε της ημερας εκεινης και της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι ε ουρανω ουδε ο υς ει μη ο πατηρ :
Mar 13:33 βλεπετε αγρυπνιτε και προσευχεσθε ουκ οιδαται γαρ ποτε ο καιρος εστι
Mar 13:34 ως ανθρωπος αποδημος αφις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν εκαστω το εργο αυτου και τω θυρωρω ενετιλατο ινα γρηγορη
Mar 13:35 γρηγοριτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται η οψε η μεσονυκτιο η αλεκτοροφωνιας η πρωι
Mar 13:36 μη ελθων εξεφνης ευρη υμας καθευδοτας
Mar 13:37 ο δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε :
Mar 14:1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας : και εζητουν οι αρχιερις και οι γραμματις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτινωσι
Mar 14:2 ελεγον γαρ μη εν τη εορτη μηποτε εσται θορυβος του λαου :
Mar 14:3 και οντος αυτου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους συντριψασα τον αλαβαστρον κατεχεεν αυτου της κεφαλης
Mar 14:4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς αυτους εις τι η απωλια αυτη του μυρου γεγονεν
Mar 14:5 ηδυνατο γαρ το μυρο πραθηναι επανω δηναριων τριακοσιων και δοθηνε τοις πτωχοις και ενεβριμουντο αυτη
Mar 14:6 ο δε Iησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον γαρ εργον ηργασατο εν εμοι
Mar 14:7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθαι ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
Mar 14:8 ο εσχεν εποιησεν προελαβεν μυρισαι το σωμα μου εις τον ενταφιασμον
Mar 14:9 αμην δε λεγω υμι οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιο εις ολον τον κοσμο και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης :
Mar 14:10 και ιουδας ισκαριωθ εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερις ινα αυτον παραδω αυτοις
Mar 14:11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και απηγγιλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητι πως αυτον ευκαιρως παραδω
Mar 14:12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
Mar 14:13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτοις και λεγει αυτοις υπαγεται εις την πολιν και απαντησι υμι ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
Mar 14:14 και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστι το καταλυμα μου οπου το πασχα μετα των μαθητω μου φαγω
Mar 14:15 και αυτος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον ετοιμον κακει ετοιμασαται ημιν
Mar 14:16 και εξηλθον οι μαθηται εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Mar 14:17 και οψιας γενομενους ερχεται μετα των δωδεκα :
Mar 14:18 και ανακειμενω αυτων και εσθιοντων ο Iησους ειπεν αμην λεγω υμι οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
Mar 14:19 ηρξαντο λυπισθαι και λεγιν αυτω εις κατα εις μητι εγω :
Mar 14:20 ο δε ειπεν αυτοις εις των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
Mar 14:21 οτι ο μεν υς του ανθρωπου υπαγι καθως γεγραπται πε ρι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκινω δι ου ο υς του ανθρωπου παραδιδοται καλο ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
Mar 14:22 και εσθιοντων αυτω λαβων ο Iησους αρτον εκλασεν ευλογησας και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε τουτο εστιν το σωμα μου
Mar 14:23 και λαβω ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
Mar 14:24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου της διαθηκης το εκχυννομενον υπερ πολλων
Mar 14:25 αμην λεγω υμιν οτι ου μη πιω εκ του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
Mar 14:26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Mar 14:27 και λεγει αυτοις ο Iησους οτι παντες σκαδαλισθησεσθαι οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και τα προβατα διασκορπισθησονται
Mar 14:28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις τη γαλιλαιαν :
Mar 14:29 ο δε πετρος εφη αυτω ει και παντες σκαδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
Mar 14:30 και λεγει αυτω ο Iησους αμην λεγω σοι οτι σημερον ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις με απαρνησει
Mar 14:31 ο δε εκπερισσως ελαλει εαν με η συναποθανιν σοι ου μη σε απαρνησωμε ομοιως δε και πατες ελεγον
Mar 14:32 και ερχονται εις χωριο ου το ονομα γεθσημανει και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
Mar 14:33 και παραλαμβανει πετρο και ιακωβον και ιωαννην μετ αυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονιν
Mar 14:34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μινατε ωδε και γρηγορειτε
Mar 14:35 και προελθων μικρον επιπτεν επι της γης και προσηυχετο ει δυνατο παρελθιν απ αυτου η ωρα
Mar 14:36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκαι το ποτηριον τουτο απ εμου αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
Mar 14:37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
Mar 14:38 γρηγορειτε και προσευχεσθαι ινα μη ελθηται εις πιρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Mar 14:39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτο λογον ειπων
Mar 14:40 και παλιν ελθων ευρεν αυτους καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι καταβεβαρημενοι και ουκ ηδισαν τι αποκριθωσιν αυτω
Mar 14:41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθε η ωρα ιδου παραδιδοται ο υς του ανθρωπου εις τας χιρας των αμαρτωλω
Mar 14:42 εγειρεσθε αγωμε ιδου ο παραδιδους με ηγγισεν :
Mar 14:43 και ευθυς ετι αυτου λαλουντος παραγεινεται ιουδας εις των δωδεκα και μετ αυτου οχλος μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και πρεσβυτερων :
Mar 14:44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συνσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγετε ασφαλως
Mar 14:45 και ελθων ευθυς και προσελθων αυτω λεγει ραββει και κατεφιλησεν αυτον
Mar 14:46 οι δε επεβαλαν τας χιρας αυτων και εκρατησαν αυτον :
Mar 14:47 εις δε των παρεστηκοτων σπασαμενος τη μαχαιραν και επεσεν τον δουλο του αρχιερεως και αφιλεν αυτου το ωταριον
Mar 14:48 και αποκριθεις ο Iησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθαται μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβιν με
Mar 14:49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησαται με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
Mar 14:50 και αφεντες αυτον εφυγον παντες
Mar 14:51 και νεανισκος τις συνηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον :
Mar 14:52 ο δε καταλιπων τη σινδονα γυμνος εφυγεν
Mar 14:53 και απηγαγον τον Iησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται πατες οι αρχιερις και οι πρεσβυτεροι κ(αι) οι γραμματεις
Mar 14:54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολου θησεν αυτω εως εσω εις την αυλη του αρχιερεως και ην συνκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
Mar 14:55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του Iησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
Mar 14:56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρου κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
Mar 14:57 και τινες αναστατες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
Mar 14:58 οτι ειπεν οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριω ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
Mar 14:59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτω
Mar 14:60 και αναστας ο αρχιερευς εις μεσον επηρωτησεν το Iησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Mar 14:61 ο δε Iησους εσιωπα και ουκ απεκρινατο ουδε παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον κ(αι) λεγει αυτω συ ει ο Cριστος ο υς του θεου
Mar 14:62 ο δε Iησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων καθημενον της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
Mar 14:63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομε μαρτυρων
Mar 14:64 ιδε νυ ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ενοχον ειναι θανατου
Mar 14:65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτει αυτου το προσωπο και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσο και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον ελαβον
Mar 14:66 και οντος του πετρου κατω εν τη αυλη ερχεται μια παιδισκη του αρχιερεως
Mar 14:67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του Iησου ησθα του ναζαρηνου
Mar 14:68 ο δε ηρνησατο λεγω ουτε οιδα ουτε επισταμαι συ τι λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον
Mar 14:69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον ηρξατο παλιν λεγειν τοις παρεστωσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
Mar 14:70 ο δε παλιν ηρνειτο μετα μεικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλειλαιος ει
Mar 14:71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα το ανθρωπον
Mar 14:72 και ευθυς αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος το ρημα ως ειπεν αυτω ο Iησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις με απαρνηση και επιβαλων εκλαυσεν :
Mar 15:1 και ευθυς πρωι συμβουλιον ετοιμασαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και τω γραμματεων και ολον το συνεδριο δησαντες τον Iησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν πειλατω
Mar 15:2 και επηρωτησεν αυτον ο πειλατος συ ει ο βασιλευς τω ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις
Mar 15:3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα
Mar 15:4 ο δε πειλατος παλιν επηρωτησε αυτον ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσιν :
Mar 15:5 ο δε Iησους ουκετι ουδε απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πειλατον
Mar 15:6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο
Mar 15:7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των στασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασι φονον τινα πεποιηκεισαν
Mar 15:8 και αναβας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως εποιει αυτοις :
Mar 15:9 ο δε πειλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμι τον βασιλεα των ιουδαιων
Mar 15:10 εγνωκει γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεις
Mar 15:11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις :
Mar 15:12 ο δε πειλατος παλιν αποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ου ποιησω ον λεγετε τον βασιλεα των ιουδαιων
Mar 15:13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσο αυτον
Mar 15:14 ο δε πειλατος ελεγεν τι γαρ κακο εποιησεν οι δε περισσως εκραξαν λεγοντες σταυρωσον αυτο
Mar 15:15 ο δε πειλατος βουλομενος ποιησαι το ικανον τω οχλω απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκε τον Iησουν φραγελλωσας ινα στρθη
Mar 15:16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συκαλουσιν ολην την σπειραν
Mar 15:17 και εδιδυσκουσιν αυτο πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινο στεφανον
Mar 15:18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον και λεγειν χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
Mar 15:19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
Mar 15:20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιδια ιματια αυτου και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν
Mar 15:21 και εγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου
Mar 15:22 και φερουσιν αυτον επι τον γολγοθαν οπερ εστι μεθερμηνευομενον κρανιου τοπος
Mar 15:23 και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενο οινον ος δε ουκ ελαβεν
Mar 15:24 και σταυρωσαντες αυτον διαμεριζοται τα ιματια εαυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
Mar 15:25 ην δε ωρα τριτη κ(αι) εσταυρωσαν αυτον
Mar 15:26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
Mar 15:27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων κ(αι) ενα εξ ευωνυμω αυτου
Mar 15:28 
Mar 15:29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κεινουντες τας κεφαλας αυτων κ(αι) λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων
Mar 15:30 σωσον σεαυτον καταβας απο του σταυρου
Mar 15:31 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοτες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
Mar 15:32 ο Cριστος ο βασιλευς ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι συν αυτω ωνειδιζον αυτον
Mar 15:33 και γενομενης ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
Mar 15:34 και τη ενατη ωρα εβοησεν ο Iησους φωνη μεγαλη ελωι ελωι λεμα σαβακτανει ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου ο θεος μου εις τι εκατελιπες με
Mar 15:35 και τινες των παρεστωτων ακουσαντες ελεγον ιδε ηλειαν φωνει
Mar 15:36 δραμων δε τις και γεμισας σπογγον οξους περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλειας καθελειν αυτον
Mar 15:37 ο δε Iησους αφεις φωνη μεγαλην εξεπνευσεν
Mar 15:38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω
Mar 15:39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεν αληθως ουτος ο ανθρωπος υιος θεου ην
Mar 15:40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθε θεωρουσαι εν αις και μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου του μικρου και ιωση μητηρ και σαλωμη
Mar 15:41 αι οτε ην εν τη γαλειλαια ηκολουθου αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συαναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
Mar 15:42 και ηδη οψειας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατο
Mar 15:43 ελθων ιωσηφ ο απο αρειμαθαιας ευσχημων βουλευτης και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς τον πειλατον και ητησατο το σωμα του Iησου
Mar 15:44 ο δε πειλατος εθαυμαζεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος το κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανε
Mar 15:45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το πτωμα τω ιωσηφ
Mar 15:46 και αγορασας σινδονα καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και εθηκεν αυτον εν μνηματι ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον μεγα επι την θυραν του μνημειου
Mar 15:47 
Mar 16:1 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου και σαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι αλιψωσιν αυτον :
Mar 16:2 και λιαν πρωι τη μια των σαββατω ερχονται επι το μνημα ανατιλατος του ηλιου
Mar 16:3 και ελεγον προς εαυτας τις αποκυλισει ημιν τον λιθον εκ της θυρας του μνημειου
Mar 16:4 και αναβλεψασαι θεωρουσιν ανακεκυλισμενο τον λιθον ην γαρ μεγας σφοδρα
Mar 16:5 και εισελθουσαι εις το μνημειον ειδον νεανισκον καθημενον εν τοις δεξιοις περιβεβλημενον στολην λευκην και εξεθαμβηθησαν
Mar 16:6 ο δε λεγει αυταις μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον εσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοπος οπου εθηκαν αυτον
Mar 16:7 αλλα υπαγετε ειπατε τοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμας εις την γαλειλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθως ειπεν υμιν
Mar 16:8 και εξελθουσαι εφυγον απο του μνημειου ειχεν γαρ αυτας τρομος και εκστασις και ουδενι ουδεν ειπον εφοβουντο γαρ
Mar 16:9 
Mar 16:10 
Mar 16:11 
Mar 16:12 
Mar 16:13 
Mar 16:14 
Mar 16:15 
Mar 16:16 
Mar 16:17 
Mar 16:18 
Mar 16:19 
Mar 16:20 
Luk 1:1 επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματω
Luk 1:2 καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου
Luk 1:3 εδοξε καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακρειβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε
Luk 1:4 ινα επιγνοις περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλιαν
Luk 1:5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ
Luk 1:6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι
Luk 1:7 και ουκ η αυτοις τεκνον καθοτι ην η ελεισαβετ στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν
Luk 1:8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον ε τη ταξει της εφημεριας αυτου ενατιον του θεου
Luk 1:9 κατα το εθος της ιερατειας ελαχε του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου
Luk 1:10 και παν το πληθος ην του λαου προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος
Luk 1:11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος
Luk 1:12 και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον
Luk 1:13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελεισαβετ γεννησει υιον σου και καλεσεις το ονομα αυτου ιωανην
Luk 1:14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονται
Luk 1:15 εσται γαρ μεγας ενωπιον κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου
Luk 1:16 και πολλους των υιων ισλ επιστρεψει επι κυριον το θεον αυτων
Luk 1:17 και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλεια επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενο
Luk 1:18 και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης
Luk 1:19 και αποκριθεις ο αγγελος ειπε αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα
Luk 1:20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ω ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων
Luk 1:21 και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν αυτον εν τω ναω
Luk 1:22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος
Luk 1:23 και εγενετο ως επλησθησα αι ημεραι της λιτουργιας αυτου απηλθε εις τον οικον αυτου
Luk 1:24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελεισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα
Luk 1:25 οτι ουτως μοι πεποιηκεν κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελει ονειδος μου εν ανθρωποις
Luk 1:26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ απο του θεου εις πολιν της ιουδαιας η ονομα ναζαρετ
Luk 1:27 προς παρθενον εμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου και πατριας δαδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ
Luk 1:28 και εισελθων προς αυτην ο αγγελος ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου
Luk 1:29 η δε επι τω λογω διεταραχθη κ(αι) διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος
Luk 1:30 και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω
Luk 1:31 και ιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου Iησουν
Luk 1:32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος το θρονον δαδ του πατρος αυτου
Luk 1:33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος
Luk 1:34 ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει αδρα ου γινωσκω
Luk 1:35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιο κληθησεται υιος θεου
Luk 1:36 και ιδου ελεισαβετ η συγγενις σου και αυτη συνειληφεν υιο εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστι αυτη τη καλουμενη στειρα
Luk 1:37 οτι ουκ αδυνατησει παρα του θεου παν ρημα
Luk 1:38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος
Luk 1:39 αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευετο εις την ορινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα
Luk 1:40 και εισηλθε εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελεισαβετ
Luk 1:41 και εγενετο ως ηκουσεν τον ασπασμο της μαριας η ελεισαβετ εσκιρτησεν ε αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελεισαβετ
Luk 1:42 κ(αι) ανεβοησεν φωνη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ ε γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου
Luk 1:43 και ποθε μοι τουτο ινα ελθη η μηρ του κυριου μου προς εμε
Luk 1:44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησε εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου
Luk 1:45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου
Luk 1:46 και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον
Luk 1:47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σρι μου
Luk 1:48 οτι επεβλεψεν επι την ταπινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι
Luk 1:49 οτι εποιησεν μοι μεγαλα ο δυνατος και αγιον το ελεος αυτου
Luk 1:50 και το ελεος αυτου εις γενεαν και γενεαν τοις φοβουμενοις αυτον
Luk 1:51 εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισε υπερηφανους διανοια καρδιας αυτω
Luk 1:52 καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους
Luk 1:53 πεινωντας ενεπλησεν αγαθων κ(αι) πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους
Luk 1:54 αντελαβετο ισλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους
Luk 1:55 καθως ελαλησεν προς τους πρας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις το αιωνα
Luk 1:56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ως μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης
Luk 1:57 τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιο
Luk 1:58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη
Luk 1:59 και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθον περιτεμι το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν
Luk 1:60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης
Luk 1:61 και ειπαν προς αυτην οτι ουδις εστι εκ της συγγενιας σου ος καλειται τω ονοματι τουτω
Luk 1:62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλισθε αυτο
Luk 1:63 και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν το ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες
Luk 1:64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλι ευλογων τον θεον
Luk 1:65 εγενετο δε επι πατας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορινη της ιουδαιας δια τα ρηματα ταυτα
Luk 1:66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτω λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρ χιρ κυριου ην μετ αυτου
Luk 1:67 και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και επροφητευσεν λεγων
Luk 1:68 ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο κ(αι) εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου
Luk 1:69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν οικω δαδ παιδος αυτου
Luk 1:70 καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων απ αιωνος αυτου προφητων
Luk 1:71 σωτηριαν εξ εχθρω ημων και εκ χειρος παντων τω μισουντων ημας
Luk 1:72 ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου
Luk 1:73 ορκον ο ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων του δουνε ημιν
Luk 1:74 αφοβως εκ χιρος εχθρων ρυσθεντας λατρευει αυτω
Luk 1:75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασας τας ημερας ημων
Luk 1:76 και συ δε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ ενωπιον κυριου ετοιμασαι οδους αυτου
Luk 1:77 του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσι αμαρτιων αυτω
Luk 1:78 δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επισκεψεται ημας ανατολη εξ υψους
Luk 1:79 επιφαναι τοις εν σκοτι και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ιρηνης
Luk 1:80 το δε παιδιον ηυξανεν και εκρατεουτο πνευματι και ην ε ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ
Luk 2:1 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκιναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αγουστου απογραφεσθε πασαν την οικουμενην
Luk 2:2 αυτην απογραφην εγενετο πρωτη ηγεμονευοντος της συριας κυρηνιου
Luk 2:3 και επορευοντο εκαστος απογραφεσθε εις την εαυτων πολιν
Luk 2:4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις την πολιν δαδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαδ
Luk 2:5 απογραφεσθαι συν μαριαμ τη εμνηστευμενη αυτω ουση ενκυω
Luk 2:6 εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκι αυτην
Luk 2:7 και ετεκε τον υν αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον επι φατνη διοτι ουκ η αυτοις τοπος εν τω καταλυματι
Luk 2:8 και ποιμαινες ησα εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτων
Luk 2:9 και αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριου επελαμψεν αυτοις και εφοβηθησαν φοβον μεγαν
Luk 2:10 και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητις εστιν παντι τω λαω
Luk 2:11 οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ ος εστιν Cριστος κυριος εν πολι δαδ
Luk 2:12 και τουτο ημι το σημιον ευρησεται βρεφος εσσπαργανωμενον επι φατνη
Luk 2:13 και εξεφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατιας ουρανιου αι νουντων τον θεον και λεγοντων
Luk 2:14 δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ιρηνη εν ανθρωποις ευδοκιας
Luk 2:15 και εγενετο ως απηλθον απ αυτω εις τον ουρανον οι αγγελοι ποιμαινες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν
Luk 2:16 και ηλθον σπευσαντες και ανευρον την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και το βρεφος κειμενον εν τη φατνη
Luk 2:17 ιδοντες δε εγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου
Luk 2:18 και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντω υπο των ποιμενων προς αυτους
Luk 2:19 η δε μαρια παντα συνετηρι τα ρηματα ταυτα συνβαλλουσα εν τη καρδια αυτης
Luk 2:20 και υπεστρεψαν οι ποιμαινες δοξαζοντες και αινουντες το θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ιδον καθως ελαληθη προς αυτους
Luk 2:21 και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμιν αυτον και εκληθη το ονομα αυτου Iησους το λεχθεν υπο του αγγελου προ του συλλημφθηναι αυτη εν τη κοιλια
Luk 2:22 και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου αυτων κατα τον νομον μωυσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησεται τω κυριω
Luk 2:23 καθως γεγραπται εν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγων μητραν αγιον τω κυριω κληθησεται
Luk 2:24 και του δουναι θυσια κατα το ειρημενο εν τω νομω κυριου ζευγος τρυγονω η δυο νοσσους περιστερων
Luk 2:25 και ιδου ανθρωπος ην εν ιερουσαλημ ω ονομα αυτου συμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευσεβης προσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ κ(αι) πνευμα ην αγιον επ αυτον
Luk 2:26 και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μη ιδιν θανατον εως αν ιδη τον Cριστον κυριου
Luk 2:27 και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιον του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενο του νομου περι αυτου
Luk 2:28 και αυτος δε εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας και ευλογησεν τον θεον και ειπεν
Luk 2:29 νυν απολλυεις τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη
Luk 2:30 οτι ειδον οι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου
Luk 2:31 ο ητοιμασας κατα προσωπον πατων των λαων
Luk 2:32 φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ
Luk 2:33 κ(αι) ην ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοις περι αυτου
Luk 2:34 και ηυλογησεν αυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασι πολλων εν τω ισλ και σημιον αντιλεγομενον
Luk 2:35 και σου δε αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι πονηροι
Luk 2:36 και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαις χηρευσασα μετα ανδρος ετη ζ απο της παρθενιας αυτης
Luk 2:37 και αυτη χηρα εως ετων εβδομηκοντα τεσσαρων η ουκ αφιστατο εκ του ιερου νηστιας και δεησεσι λατρευουσα νυκτα και ημεραν
Luk 2:38 και αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογιτο τω θεω και ελαλει περι αυτου πασι τοις προσδεχομενοις λυτρωσι ιηλμ
Luk 2:39 και ως ετελεσεν παντα κατα τον νομον κυριου επεστρεψε εις γαλιλαιαν εις πολιν εαυτων ναζαρετ
Luk 2:40 το δε παιδιο ηυξανεν και εκραταιουτο πληρουμενον σοφιας κ(αι) χαρις θεου ην επ αυτο
Luk 2:41 και επορευοντο οι γονις αυτου κατ εθος Iησους ιηλμ τη εορτη του πασχα
Luk 2:42 και οτε εγενετο οτων ιβ και αναβαινοντων αυτων κατα το εθος της εορτης
Luk 2:43 και τελιωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνωσαν οι γονις αυτου
Luk 2:44 νομισαντες δε αυτο ειναι εν τη συνοδια ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενεσιν
Luk 2:45 και μη ευροντες υπεστρεψαν ις ιερουσαλημ ζητουντες αυτο
Luk 2:46 και εγενετο μετα ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω τω διδασκαλων κ(αι) ακουοντα αυτω και επηρωτωντα αυτους
Luk 2:47 εξιστατο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσι και ταις αποκρισεσιν αυτου
Luk 2:48 και ιδοντες αυτο εξεπλαγησαν και ειπεν προς αυτο η μητηρ αυτου τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγω οδυνωμενοι ζητουμεν σε
Luk 2:49 και ειπεν προς αυτους τι οτι ζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δι εινε με
Luk 2:50 και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις
Luk 2:51 και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρετ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρι πατα τα ρηματα εν τη καρδια αυτης
Luk 2:52 και ο Iησους προεκοπτεν εν τη σοφια και ηλικια και χαριτι θεου και ανθρωποις
Luk 3:1 εν ετι δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονιας τιβεριου καισαρος ηγεμονευοτος ποντιου πιλατου και τετρααρχουτος της γαλιλαιας ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετρααρχουντος της ιτουραιας τε τραχωνιτιδος χωρας και λυσανιου της αβιληνης τετρααρχουντος
Luk 3:2 επι αρχιερεως αννα και καιαφα εγενετο ρημα θεου επι ιωαννην το ζαχαριου υιον ε τη ερημω
Luk 3:3 και ηλθεν εις πασαν τη περιχωρον του ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσι αμαρτιων
Luk 3:4 ως γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιου του προφητου φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθιας ποιειται τας τριβους αυτου
Luk 3:5 πασα φαραγξ πληρωθησεται και πα ορος και βουνος ταπινωθησετε και εστε τα σκολια εις ευθιαν και αι τροχιαι εις οδους λιας
Luk 3:6 και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου
Luk 3:7 ελεγον ουν τοις εκπορευομενοις οχλοις βαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχιδνω τις υπεδιξεν υμι φυγειν απο της μελλουσης οργης
Luk 3:8 ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας και μη αρξησθε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ
Luk 3:9 ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δεδρων κειται πα ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται :
Luk 3:10 και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντες τι ουν ποιησωμε
Luk 3:11 αποκριθεις δε ελεγεν αυτοις ο εχω δυο χιτωνας μεταδοτω τω μη εχοτι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω
Luk 3:12 ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπο προς αυτον διδασκαλε τι ποιησωμεν
Luk 3:13 ο δε μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμιν πρασσετε
Luk 3:14 επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντες τι ποιησωμεν και ημις και ειπε προς αυτους μηδενα διασεισητε μηδενα συκοφατησητε και αρκισθαι τοις οψωνιοις υμων
Luk 3:15 προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενων παντων εν ταις καρδιαις αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτος ειη ο Cριστος
Luk 3:16 απεκρινατο λεγων πασι ο ιωαννης : εγω μεν υδατι βαπτιζω υμας ερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ιμι ικανος λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου υμας βαπτισει ε πνευματι αγιω και πυρι
Luk 3:17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαρε την αλωνα αυτου και συναγαγειν τον σιτον εις την αποθηκη αυτου το δε αχυρο κατασβεσι πυρι ασβεστω
Luk 3:18 πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλω ευηγγελιζε τον λαον :
Luk 3:19 ο δε ηρωδης ο τετρααρχης ελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος της γυναικος του αδελφου αυτου περι παντων τω πονηρων ων εποιησεν ο ηρωδης
Luk 3:20 προσεθηκεν και τουτο επι πασιν κατεκλισεν τον ιωαννην εν φυλακη
Luk 3:21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι πατα τον λαον και Iησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ανεωχθηνε τον ουρανον
Luk 3:22 και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδι ως περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι συ ει ο υς μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα :
Luk 3:23 και αυτος ην Iησους αρχομενος ωσει ετων λ ων υιος ως ενομιζετο ιωσηφ του ηλει
Luk 3:24 του μαθεαθ του λευει του μελχει του ιανναι του ιωσηφ
Luk 3:25 του ματταθιου του αμως του ναουμ του εσλει του ναγγαι
Luk 3:26 του μααθ του ματταθιου του σεμεειν του ιωσηχ του ιωδα
Luk 3:27 του ιωναν του ρησα του ζοροβαβελ του σαλαθιηλ του νηρει
Luk 3:28 του μελχει του αδδει του κωσα του ελμαδαμ του ηρ
Luk 3:29 του ιησου του ελιαζερ του ιωριμ του μαθθααθ του λευει
Luk 3:30 του συμεων του ιουδα του ιωσηφ του ιωναμ του ελιακειμ
Luk 3:31 του μελεα του μεννα του ματταθα του ναθαμ του δαδ
Luk 3:32 του ιεσσαι του ιωβηλ του βαλλς του σαλα του ναασσω
Luk 3:33 του αδαμ του αδμιν του αρνει του εσρωμ του φαρες του ιουδα
Luk 3:34 του ιακωβ του ισακ του αβρααμ του θαρα του ναχωρ
Luk 3:35 του σερουχ του ραγαυ του φαλεκ του εβερ του σαλα
Luk 3:36 του καιναμ του αρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ
Luk 3:37 του μαθουσαλα του ενωχ του ιαρετ του μελελεηλ του καιναμ
Luk 3:38 του ενως του σης του αδαμ του θεου
Luk 4:1 Iησους δε πληρης πνευματος αγιου απο του ιορδανου και ηγετοτο εν τω πνευματι εν τη ερημω
Luk 4:2 ημερας μ πειραζομενος υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν ουδεν εν ταις ημεραις εκειναις και συντελεσθισω αυτων επινασε
Luk 4:3 ειπεν δε αυτω ο διαβολος ει υς ι του θεου ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτος
Luk 4:4 και αποκριθη προς αυτον ο Iησους γεγραπται οτι ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος
Luk 4:5 και αναγαγων αυτον εδιξεν αυτω πασας τας βασιλιας της οικουμενης εν στιγμη χρονου
Luk 4:6 και ειπε αυτω ο διαβολος σοι δωσω την εξουσιαν ταυτην πασαν και την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω εαν θελω δωσω αυτην
Luk 4:7 συ ουν εαν προσκυνησης μοι ενωπιον εμου εστε σου πασα
Luk 4:8 και αποκριθεις ο Iησους ειπε αυτω γεγραπται κυριον τον θεον σου προσκυνησεις και αυτω μονω λατρευσεις
Luk 4:9 ηγαγε δε αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω
Luk 4:10 γεγραπται οτι τοις αγγελοις αυτου εντελιται περι σου του διαφυλαξαι σε
Luk 4:11 και οτι επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου
Luk 4:12 και αποκριθεις ειπεν αυτω ο Iησους οτι ειρηται ουκ εκπιρασεις κυριον τον θεον σου
Luk 4:13 και συντελεσας παντα πιρασμον ο διαβολος απεστη απ αυτου αχρι καιρου
Luk 4:14 και υπεστρεψεν ο Iησους εν τη δυναμι του πνευματος εις τη γαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ ολης της χωρας περι αυτου
Luk 4:15 και αυτος εδιδασκεν εν ταις συναγωγαις αυτω δοξαζομενος υπο παντων
Luk 4:16 και ηλθεν εις ναζαρα ου ην ανατεθραμμενος και εισηλθεν κατα το ειωθος αυτω εν τη ημερα των σαββατω εις την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι
Luk 4:17 και επεδοθη αυτω βιβλιον του προφητου ησαιου και αναπτυξας το βιβλιον ευρεν τοπον ου ην γεγραμμενον
Luk 4:18 πνευμα κυριου επ εμε ου εινεκε εχρισεν με ευαγγελισασθαι πτωχοις απεσταλκεν με κηρυξαι αιχμαλωτοις αφεσιν και τυφλοις αναβλεψιν αποστιλαι τεθραυσμενους εν αφεσι
Luk 4:19 κηρυξαι ενιαυτον κυριου δεκτο
Luk 4:20 και πτυξας το βιβλιον αποδους τω υπηρετη εκαθισεν και παντων οι οφθαλμοι εν τη συναγωγη ησαν ατενιζοντες αυτω
Luk 4:21 ηρξατο δε λεγιν προς αυτους οτι σημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσιν υμων :
Luk 4:22 και παντες εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοις λογοις της χαριτος τοις εκπορευομενοις εκ του στοματος αυτου και ελεγον ουχι υς εστιν ιωσηφ ουτος
Luk 4:23 και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε μοι την παραβολην ταυτην ιατρε θεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμε γενομενα εις τη καφαρναουμ ποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου
Luk 4:24 ειπεν δε αμην λεγω υμιν οτι ουδις προφητης δεκτος εστιν εν τη πατριδι εαυτου
Luk 4:25 επ αληθιας δε λεγω υμι οτι πολλαι χηραι ησαν εν ταις ημεραις ηλιου εν τω ισραηλ οτε εκλισθη ο ουρανος επι ετη τρια και μηνας εξ ως εγενετο λιμος μεγας επι πασαν την γην
Luk 4:26 και προς ουδεμιαν αυτω επεμφθη ηλειας ει μη εις σαρεπτα της σιδωνιας προς γυναικα χηραν
Luk 4:27 και πολλοι λεπροι ησαν εν τω ισραηλ επι ελισαιου του προφητου και ουδις αυτων εκαθαρισθη ει μη ναιμαν ο συρος
Luk 4:28 και επλησθησαν παντες θυμου εν τη συναγωγη ακουοντες ταυτα
Luk 4:29 και ανασταντες εξεβαλον εξω της πολεως και ηγαγο αυτον εως οφρυος του ορους εφ ου η πολις ωκοδομητο αυτων ωστε κατακρημνισαι αυτον
Luk 4:30 αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο
Luk 4:31 και κατηλθεν εις καφαρναουμ πολιν της γαλιλαιας και ην διδασκω αυτους εν τοις σαββασιν
Luk 4:32 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογος αυτου
Luk 4:33 και εν τη συναγωγη ην ανθρωπος εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξε φωνη μεγαλη
Luk 4:34 εα τι ημιν και σοι Iησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου
Luk 4:35 και επετιμησεν αυτω ο Iησους λεγων φιμωθητι και εξελθε απ αυτου και ριψα αυτον το δαιμονιον εις το μεσο εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον
Luk 4:36 και εγενετο θαμβος επι παντας και συνελαλουν προς αλληλους λεγοντες τις ο λογος ουτος οτι εν εξουσια και δυναμι επιτασσει τοις ακαθαρτοις πνασιν και υπακουουσιν αυτω
Luk 4:37 κ(αι) εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις πατα τοπον της περιχωρου
Luk 4:38 αναστας δε απο της συναγωγης εισηλθε εις την οικιαν του σιμωνος πεθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτης
Luk 4:39 και επιστας επανω αυτης επετιμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην ο πυρετος παραχρημα δε αναστασα διηκονι αυτοις
Luk 4:40 δυνοντος δε του ηλιου παντες οσοι ειχο ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων επιθεις τας χιρας εθεραπευσεν αυτους
Luk 4:41 εξηρχοντο δε και δαιμονια πολλων κραζοντων και λεγοντα οτι συ ει ο υς του θεου και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλιν οτι ηδισαν τον Cριστον αυτον ειναι
Luk 4:42 γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον και οι οχλοι επεζητουν αυτο και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτω
Luk 4:43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει το ευαγγελιον του θεου οτι επι τουτο απεσταλην
Luk 4:44 και ην κηρυσσων εις τας συναγωγας της ιουδαιας
Luk 5:1 εγενετο δε εν τω συναχθηναι τον οχλον και ακουει τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την γεννησαρετ
Luk 5:2 και ειδε πλοια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλεεις αυτων αποβαντες επλυναν τα δικτυα
Luk 5:3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο η σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγιν ολιγον καθισας δε εν τω πλοιω εδιδασκεν τους οχλους
Luk 5:4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν
Luk 5:5 και αποκριθεις ειπεν σιμων επιστατα δι ολης νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω τα δικτυα
Luk 5:6 και τουτο ποιησατες συνεκλισαν πληθος ιχθυων πολυ διερρησσετο δε τα δικτυα αυτω
Luk 5:7 και κατενευσεν τοις μετοχοις εν τω ετερω πλοιω τους ελθοντας συλαμβανεσθε αυτοις και ηλθαν και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα
Luk 5:8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν Iησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι
Luk 5:9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτους και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων η συνελαβον
Luk 5:10 ομοιως δε και ιακωβος και ιωαννης οι υιοι ζεβεδαιου οι ησα κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο Iησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων
Luk 5:11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφετες παντα ηκολουθησαν αυτω
Luk 5:12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεω και ιδου ανηρ πληρης λεπρας ιδων δε τον Iησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Luk 5:13 και εκτινας την χειρα ηψατο αυτου εγων θελω καθαρισθητι και ευθεως α η λεπρα απηλθεν απ αυτου
Luk 5:14 και αυτος παρηγγιλεν αυτω μηδενι ειπιν αλλα απελθων προσενεγκαι περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις
Luk 5:15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απο τω ασθενιων αυτω
Luk 5:16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος
Luk 5:17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτον
Luk 5:18 και ιδου ανδρες φεροντες ανθρωπο επι κλινης βεβληβλημενον ος η παραλελυμενος και εζητουν αυτο εισενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου
Luk 5:19 και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτο δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του Iησου
Luk 5:20 και ιδων την πιστι αυτων ειπεν ανθρωπε αφεωντε σου αι αμαρτιαι
Luk 5:21 και ηρξαντο διαλογιζεσθε οι γραμματις και οι φαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη μονος ο θεος
Luk 5:22 επιγνους δε ο Iησους τους διαλογισμους αυτω αποκριθεις ειπε προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιες υμων
Luk 5:23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και περιπατι
Luk 5:24 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υς του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλυτικω σοι λεγω εγειρε και αρον το κλινιδιον σου και πορευου εις τον οικον σου
Luk 5:25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτου αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον
Luk 5:26 και εκστασεις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον
Luk 5:27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευειν καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθι μοι
Luk 5:28 και καταλιπων απαντας αναστας ηκολουθησεν αυτω
Luk 5:29 και εποιησεν δοχην μεγαλην λευεις εν τω οικω αυτου και ην οχλος πολυς τελωνων οι ησαν μετ αυτω κατακειμενοι
Luk 5:30 και εγογγυζον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις προς τους μαθητας αυτου λεγοντες δια τι μετα των τελωνων κ(αι) αμαρτωλων εσθιεται και πινετε
Luk 5:31 και αποκριθεις ο Iησους ειπεν προς αυτους ου χριαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες
Luk 5:32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα ασεβεις εις μετανοιαν
Luk 5:33 οι δε ειπον προς αυτον δια τι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν
Luk 5:34 ο δε Iησους ειπεν προς αυτους μη δυναται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν
Luk 5:35 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
Luk 5:36 ελεγεν προς αυτους παραβολην οτι ουδις επιβλημα απο ιματιου καινου σχισας επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε το καινον σχισει και τω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο του καινου
Luk 5:37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουται
Luk 5:38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βαλλουσιν
Luk 5:39 και ουδις πιων παλαιον θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστος εστιν
Luk 6:1 εγενετο δε εν σαββατω διαπορευεσθαι αυτον δια σποριμων και ετιλλο οι μαθηται αυτου σταχυας και ησθιον ψωχοντες ταις χερσιν
Luk 6:2 τινες δε των φαρισαιων ειπον τι ποιειται ο ουχ εξεστιν ποιειν τοις σαββασιν
Luk 6:3 και αποκριθεις ο Iησους προς αυτους ειπεν ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν δαδ οτε επινασεν αυτος και οι μετ αυτου
Luk 6:4 ως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν και εδωκεν και τοις μετ αυτου ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονους τους ιερεις
Luk 6:5 και ελεγεν αυτοις κυριος εστιν του σαββατου ο υς του ανθρωπου
Luk 6:6 εγενετο δε εν ετερω σαββατω εισελθιν αυτον εις την συναγωγην και διδασκιν και ην ανθρωπος εκει και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα
Luk 6:7 παρετηρουν δε αυτο οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ει εν τω σαββατω θεραπευει ινα ευρωσιν κατηγοριν αυτου
Luk 6:8 αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων ειπεν δε τω ανδρι τω την ξηραν εχοτι την χειρα εγειρε και στηθι εις το μεσον και αναστας εστη
Luk 6:9 ειπεν δε ο Iησους προς αυτους επερωτω υμας ει εξεστιν τω σαββατω αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η απολεσαι
Luk 6:10 και περιβλεψαμενος παντας αυτους ειπεν τω ανθρωπω εκτινον τη χειρα σου ο δε εξετινεν και απεκατεστη η χειρ αυτου
Luk 6:11 αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους τι αν ποιησιεν τω Iησου
Luk 6:12 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις εξελθειν αυτον εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων επι τη προσευχη του θεου
Luk 6:13 και οτε εγενετο ημερα προσεφωνησεν τους μαθητας αυτου και εκλεξαμενος απ αυτων δωδεκα ους και αποστολους ωνομασεν
Luk 6:14 σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον και αδρεαν τον αδελφον αυτου και ιακωβον και ιωαννην και φιλιππον
Luk 6:15 και μαθθαιον και θωμαν και ιακωβον αλφαιου και σιμωνα τον καλουμενον ζηλωτη
Luk 6:16 και ιουδαν ιακωβου και ιουδαν ισκαριωθ ος εγενετο προδοτης :
Luk 6:17 και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπου πεδινου και οχλος πολυς μαθητων αυτου και πληθος πολυ απο πασης της ιουδαιας και ιερουσαλημ και πιραιας κ(αι) της παραλιου τυρου και σειδωνος οι ηλθον ακουσαι αυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτων
Luk 6:18 και οι ενοχλουμενοι απο πνατω ακαθαρτων εθεραπευοντο
Luk 6:19 και πας ο οχλος εζητου απτεσθαι αυτου οτι δυναμις παρ αυτου εξηρχετο και ιατο παντας
Luk 6:20 και αυτος επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστι η βασιλια του θεου
Luk 6:21 μακαριοι οι πινωτες νυν οτι χορτασθησονται μακαριοι οι κλαιοντες νυν οτι γελασεται
Luk 6:22 μακαριοι εστε οτα μισησωσιν υμας οι ανθρωποι και οταν αφορισωσιν υμας και ονιδισωσι και εκβαλωσιν το ονομα υμων ως πονηρον ενεκα του υιου του ανθρωπου
Luk 6:23 χαρητε εν εκεινη τη ημερα και σκιρτησαται ιδου γαρ ο μισθος υμων πολυς εν τω ουνω κατα ταυτα γαρ εποιου τοις προφηταις οι πατερες αυτων
Luk 6:24 πλην ουαι υμιν τοις πλουσιοις οτι απεχεται την παρακλησιν υμω
Luk 6:25 ουαι υμιν οι εμπεπλησμενοι νυν οτι πινασετε ουαι οι γελωντες νυ οτι πενθησεται και κλαυσεται
Luk 6:26 ουαι οταν καλως ειπωσιν υμας οι ανθρωποι παντες κατα ταυτα γαρ εποιου τοις ψευδοπροφηταις οι πατερες αυτων
Luk 6:27 αλλα υμιν λεγω τοις ακουουσιν αγαπαται τους εχθρους υμων καλως ποιειται τοις μισουσιν υμας
Luk 6:28 ευλογιται τους καταρωμενους υμας προσευχεσθαι περι των επηρεαζοντων υμας
Luk 6:29 τω τυπτοντι σε εις τη δεξιαν σιαγονα παρεχε και την αλλην και απο του αιροντος σου το ιματιον και τον χιτωνα μη κωλυσης
Luk 6:30 παντι αιτουντι σε διδου και απο του αιροντος τα σα μη απαιτει
Luk 6:31 και καθως θελετε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι και υμις ποιειται αυτοις ομοιως
Luk 6:32 και ει αγαπατε τους αγαπωντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι τους αγαπωντας αυτους αγαπωσιν
Luk 6:33 και γαρ εαν αγαθοποιητε τους αγαθοποιουντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσι
Luk 6:34 και εαν δανισηται παρ ων ελπιζεται λαβιν ποια υμιν χαρις εστιν και αμαρτωλοι αμαρτωλοις δανιζουσι ινα απολαβωσιν τα εισα
Luk 6:35 πλην αγαπαται τους εχθρους υμων και αγαθοποιειται και δανιζεται μηδενα απελπιζοντες και εσται ο μισθος υμων πολυς και εσεσθαι υιοι υψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επι τους αχαριστους και πονηρους
Luk 6:36 γεινεσθε οικτιρμονες καθως ο πατηρ υμων οικτιρμων εστιν
Luk 6:37 και μη κρινετε και ου μη κριθητε και μη καταδικαζετε και ου μη καταδικασθηται απολυεται και απολυθησεσθαι
Luk 6:38 διδοται και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιασμενον σεσαλευμενο υπερεκχυννομενον δωσουσιν εις τον κολπον υμω ω γαρ μετρω μετριται αντιμετρηθησεται υμιν
Luk 6:39 ειπεν δε και παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουκ αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουται
Luk 6:40 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον κατηρτισμενος δε εστω ως ο διδασκαλος αυτου
Luk 6:41 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεις
Luk 6:42 πως δε δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκο ου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις εκβαλιν το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου
Luk 6:43 ου γαρ εστιν δενδρον καλον ποιου καρπον σαπρον ουδε παλιν δενδρον σαπρον ποιουν καρπον καλο
Luk 6:44 εκαστον γαρ δενδρον εκ του ιδιου καρπου γεινωσκεται ου γαρ εξ ακανθων συνλεγουσιν συκα ουδε εκ βλαστου σταφυλη τρυγωσιν
Luk 6:45 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας προφερει το αγαθον και ο πονηρος εκ του πονηρου προφερει το πονηρον εκ γαρ περισσευματος καρδιας το στο μα αυτου λαλει
Luk 6:46 τι δε με καλειται κυριε κε και ου ποιειται α λεγω
Luk 6:47 πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων μου και ποιων αυτους υποδιξω υμιν τινι εστιν ομοιος
Luk 6:48 ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετραν πλημμυρης δε γενομενης προσερηξεν ο ποταμος τη οικια εκινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην δια το καλως οικοδομησθαι αυτην
Luk 6:49 ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομησαντι οικιαν επι την γην χωρις θεμελιου η προσερρηξεν ο ποταμος και ευθυς συνεπεσεν και εγενετο το ρηγμα της οικιας εκεινης μεγα
Luk 7:1 επει δε επληρωσε τα ρηματα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλθεν εις καφαρναουμ
Luk 7:2 εκατονταρχου δε τινος δουλος ημελλεν τελευταν ος ην αυτω εντιμος
Luk 7:3 ακουσας δε περι του Iησου απεστιλεν προς αυτον πρεσβυτερους των ιουδαιων ερωτω αυτον οπως αυτος ελθων διασωση τον δουλον αυτου
Luk 7:4 οι δε παραγενομενοι προς τον Iησουν ηρωτων αυτον σπουδαιως λεγοτες οτι αξιος εστι ω παρεξη τουτο
Luk 7:5 αγαπα γαρ το εθνος ημων και την συναγωγην αυτος ωκοδομησεν ημιν
Luk 7:6 ο δε Iησους επορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακραν απεχοντος της οικιας επεμψεν φιλους ο εκατονταρχος λεγων κυριε μη σκυλλου ου γαρ ικανος μι ινα μου υπο την στεγην εισελθης
Luk 7:7 διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προς σε ελθει αλλ ειπε λογω και ιαθησεται ο παις μου
Luk 7:8 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπ εμαυτο στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μ(ου) ποιησον τουτο και ποιει
Luk 7:9 ακουσας δε ταυτα ο Iησους εθαυμασεν αυτον και στραφεις τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον
Luk 7:10 και υποστρεψαντες εις τον οικον οι πεμφθεντες ευρον τον δουλον υγιαινοντα
Luk 7:11 και εγενετο εν τη εξης επορευθη εις πολιν ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου και οχλος πολυς
Luk 7:12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκως μονογενης υς τη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλος της πολεως ικανος ην συν αυτη
Luk 7:13 και ιδων αυτην ο κυριος εσπλαγχνισθη επ αυτην και ειπεν αυτη μη κλαιε
Luk 7:14 και προσελθων ηψατο της σορου οι δε βασταζοντες εστησαν και ειπεν νεανισκε σοι λεγω εγερθητι
Luk 7:15 και ανεκαθισεν ο νεκρος και ηρξατο λαλιν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτου
Luk 7:16 ελαβεν δε φοβος απαντας και εδοξαζον τον θεον λεγοντες οτι προφητης μεγας ηγερθη εν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεος τον λαον αυτου
Luk 7:17 και εξηλθεν ο λογος ουτος εν ολη τη ιουδαια και παση τη περιχωρω
Luk 7:18 και απηγγιλαν ιωαννει οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων
Luk 7:19 και προσκαλεσαμενος δυο τινας των μαθητων αυτου ο ιωαννης επεμψεν προς το Iησουν λεγων συ ει ο ερχομενος η ετερον προσδοκωμε
Luk 7:20 παραγενομενοι δε προς αυτον ειπαν ιωαννης ο βαπτιστης απεστιλεν ημας προς σε λεγων συ ει ο ερχομενος η ετερο προσδοκωμεν
Luk 7:21 εν εκεινη τη ημερα εθεραπευσεν πολλους απο νοσων και μαστιγων και πνατω ακαθαρτων και τυφλοις πολλοις εχαρισατο βλεπει
Luk 7:22 και αποκριθεις ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγιλατε ιωαννει α ειδετε και ηκουσατε τυφλοι αναβλεπουσι χωλοι περιπατουσι λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουσι νεκροι εγειρονται και πτωχοι ευαγγελιζονται
Luk 7:23 και μακαριος εστιν ος α μη σκανδαλισθη εν εμοι
Luk 7:24 απελθοντων δε τω αγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν τοις οχλοις περι ιωανου τι εξηλθαται εις την ερημον θεασασθε καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον
Luk 7:25 αλλα τι εξηλθαται ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ιματιοις ημφιεσμενον ιδου οι εν ιματισμω ενδοξω και τρυφη υπαρχοντες εν τοις βασιλειοις εισιν
Luk 7:26 αλλα τι εξηλθαται ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητου
Luk 7:27 ουτος εστιν περι ου γεγραπται ιδου αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
Luk 7:28 αμην λεγω υμιν μειζων εν γεννηται γυναικων ιωαννου ουδεις εστιν ο δε μεικροτερος εν τη βασιλεια του θεου μειζων αυτου εστιν
Luk 7:29 και πας ο λαος ακουσας και οι τελωναι εδικαιωσαν τον θεον βαπτισθετες το βαπτισμα ιωαννου
Luk 7:30 οι δε φαρισαιοι και οι νομικοι την βουλη του θεου ηθετησαν μη βαπτισθεντες υπ αυτου
Luk 7:31 τινι δε ομοιωσω τους ανθρωπους της γενεας ταυτης και τινι εισιν ομοιοι
Luk 7:32 ομοιοι εισιν παιδιοις τοις εν αγορα καθημενοις και προσφωνουσιν αλληλοις α λεγει ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθαι εθρηνησαμεν και ουκ εκλαυσατε
Luk 7:33 εληλυθεν γαρ ιωαννης ο βαπτιστης μη εσθιων αρτον μηδε πινων οινο και λεγεται δαιμονιον εχει
Luk 7:34 εληλυθεν ο υς του ανθρωπου εσθιω και πινων και λεγεται ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης φιλος τελωνων και αμαρτωλων
Luk 7:35 και εδικαιωθη η σοφια απο παντω των εργων αυτης
Luk 7:36 ηρωτα δε τις αυτο των φαρισαιων ινα φαγη μετ αυτου και εισελθω εις τον οικον του φαρισαιου κατεκειτο
Luk 7:37 και ιδου γυνη ητις ην εν τη πολει αμαρτωλος και επιγνουσα οτι κατακειται εν τη οικια του φαρισαιου κομισασα αλαβαστρον μυρου
Luk 7:38 και στασα οπισω παρα τους ποδας αυτου κλαιουσα τοις δακρυσιν ηρξατο βρεχειν τους ποδας αυτου και ταις θριξιν της κεφαλης αυτης εξεμαξεν και κατεφιλει τους ποδας αυτου και ηλειφεν τω μυρω
Luk 7:39 ιδων δε ο φαρισαιος ο καλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτος ει ην προφητης εγεινωσκεν αν τις και ποταπη η γυνη ητις απτεται αυτου οτι αμαρτωλος εστι
Luk 7:40 και αποκριθεις ο Iησους ειπεν προς αυτο σιμων εχω σοι τι ειπιν ο δε διδασκαλε ειπε φησι
Luk 7:41 δυο χρεοφιλεται ησαν δανιστη τινι ο εις ωφιλεν δηναρια πεντακοσια ο δε ετερος πεντηκοντα
Luk 7:42 μη εχοντων δε αυτω αποδουναι αμφοτεροις εχαρισατο τις ουν αυτων πλειον αγαπησει αυτο
Luk 7:43 αποκριθεις δε σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλιον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθως εκρινας
Luk 7:44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπις ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εις την οικιαν υδωρ μου επι τους ποδας ουκ εδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταις θριξιν αυτης εξεμαξεν
Luk 7:45 φιλημα μοι ουκ εδωκας αυτη δε αφ ης εισηλθον ου διελειπεν καταφιλουσα μου τους ποδας
Luk 7:46 ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλιψας αυτη δε μυρω ηλιψεν μου τους ποδας
Luk 7:47 ου χαριν ειπο σοι αφεονται αυτης αι αμαρτιαι αι πολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται ολιγον αγαπα
Luk 7:48 ειπεν δε αυτη αφεονται σου αι αμαρτιαι
Luk 7:49 και ηρξαντο οι συνανακειμενοι λεγειν εν εαυτοις τις ουτος εστιν ος και αμαρτιας αφιησιν
Luk 7:50 ειπεν δε προς τη γυναικα η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην
Luk 8:1 και εγενετο εν τω καθεξης και αυτος διωδευσεν κατα πολιν και κωμη κηρυσσων και ευαγγελιζομενος την βασιλειαν του θεου και οι δωδεκα συν αυτω
Luk 8:2 και γυναικες τινες αι ησαν τεθεραπευμεναι απο πνατω ακαθαρτων και ασθενειων μαρια η καλουμενη μαγδαληνη αφ ης δαιμονια επτα εξεληλυθει
Luk 8:3 και ιωαννα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα και ετεραι πολλαι αιτινες διηκονουν αυτω εκ τω υπαρχοντων αυτων
Luk 8:4 συνοντος δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτον ειπε δια παραβολης
Luk 8:5 εξηλθεν ο σπιρω του σπιραι τον σπορον αυτου και εν τω σπιρειν αυτον ο μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη και τα πετινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο
Luk 8:6 και ετερον επεσεν επι την πετραν και φυεν εξηραθη και δια το μη εχιν ικμαδα
Luk 8:7 και ετερον επεσε εν μεσω των ακανθων και συνφυεισαι αι ακανθαι επνιξαν αυτο
Luk 8:8 και ετερον εφυε εις την γην την αγαθην και εφυε και εποιησεν καρπον εκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
Luk 8:9 επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου τις αυτη ειη η παραβολη
Luk 8:10 ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τας μυστηρια της βασιλειας του θεου τοις δε λοιποις ε παραβολαις ινα βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουοντες ακουωσιν και μη συνιωσιν
Luk 8:11 εστιν δε αυτη η παραβολη ο σπορος εστιν ο λογος του θεου
Luk 8:12 οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουσαντες ειτα ερχεται ο διαβολος και αιρει τον λογον απο της καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν
Luk 8:13 οι δε επι την πετρα οι οταν ακουσωσι μετα χαρας δεχοται τον λογον του θεου ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρον πιστευουσι και εν καιρω πιρασμου αφιστανται
Luk 8:14 το δε εις τας ακανθας πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοι συνπνιγονται κ(αι) ου τελεσφορουσιν
Luk 8:15 το δε εν τη καλη γη ουτοι εισιν οιτινεσνες εν καρδια καλη και αγαθη ακουσαντες τον λογο κατεχουσιν και καρποφορουσιν εν υπομονη
Luk 8:16 ουδεις δε λυχνον αψας καλυπτι αυτον σκευει η υποκατω κλινης τιθησιν αλλ επι την λυχνιαν τιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιν το φως
Luk 8:17 ου γαρ εστιν κρυπτο ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφον ο ου μη γνωσθη και εις φανερον ελθη
Luk 8:18 βλεπεται ουν πως ακουεται ος αν γαρ εχη δοθησεται αυτω και ος αν μη εχη και ο δοκει εχιν αρθησεται απ αυτου
Luk 8:19 παρεγενοντο δε προς αυτον η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συτυχιν αυτω δια τον οχλον
Luk 8:20 απηγγελη δε αυτω οτι η μητηρ και οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδιν σε θελοντες
Luk 8:21 ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρ μου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον ακουοντες και ποιουντες
Luk 8:22 εγενετο δε μια τω ημερων ενεβη εις πλοιον και οι μαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν
Luk 8:23 πλεοντων δε αυτω αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εις την λιμνη και συνεπληρουντο και εκινδυνευο
Luk 8:24 προσελθοντες δε διηγειραν αυτον λεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δε διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και του κλυδωνι του υδατος και επαυσατο και εγενετο γαληνη
Luk 8:25 ειπεν δε αυτοις που η πιστις υμων οι δε φοβηθεντες εθαυμασαν λεγοντες τις αρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοις επιτασσει και τω υδατι και υπακουουσιν αυτω
Luk 8:26 και κατεπλυσαν εις την χωραν των γεργεσηνων ητις εστι αντιπερα της γαλιλαιας
Luk 8:27 εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν ανηρ τις εκ της πολεως εχων δαιμονια και χρονω ικανω ουκ ενεδυσατο ιματιον και εν οικια ουκ εμενεν αλλ εν τοις μνημασιν
Luk 8:28 ιδων δε τον Iησουν ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι Iησου υιε του θεου του υψιστου δαιομε σου μη με βασανισης
Luk 8:29 παρηγγελλεν γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοις συνηρπακει αυτον και εδεσμευετο αλυσεσιν και παιδες φυλασσομενος διαρρησσων τα δεμονια ηλαυνετο υπο του δαιμονιου εις τας ερημους
Luk 8:30 επηρωτησεν δε αυτον τι σοι ονομα εστιν ο δε ειπεν λεγιω οτι εισηλθεν δαιμονια πολλα εις αυτον
Luk 8:31 και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξη αυτοις εις την αβυσσον απελθιν
Luk 8:32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανω βοσκομενη εν τω ορει και παρεκαλουν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν
Luk 8:33 εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν κ(αι) απεπνιγη
Luk 8:34 ιδοντες δε οι βοσκοτες το γεγονος εφυγον και απηγγιλαν εις την πολιν και εις τους αγρους
Luk 8:35 εξηλθον δε ιδιν το γεγονος και ηλθον προς τον Iησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξηλθεν ιματισμενον κ(αι) σωφρονουντα παρα τους ποδας του Iησου και εφοβηθησαν
Luk 8:36 απηγγειλαν δε λεγοντες αυτοις οι ιδοντες πως εσωθη ο δεμονισθεις
Luk 8:37 και ηρωτησεν αυτον παν το πληθος της περιχωρου των γεργεσηνων απελθιν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνιχοντο αυτος δε εμβας εις πλοιον επεστρεψαν
Luk 8:38 εδεετο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτο λεγων
Luk 8:39 υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα σοι εποιησεν ο θεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο Iησους
Luk 8:40 εγενετο δε εν τω υποστρεφειν το Iησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησαν γαρ παντες προσδοκωντες τον θεον
Luk 8:41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαειρος και αυτος αρχων της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας Iησου παρεκαλει αυτον εισελθι εις τον οικον αυτου
Luk 8:42 οτι θυγατηρ μονογενης αυτω ως ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγο αυτον
Luk 8:43 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος απο ετων δωδεκα ητις ιατροις προσαναλωσασα ολον τον βιον εαυτης και ουκ ισχυσεν υπ ουδνενος θεραπευθηναι
Luk 8:44 προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου και παραχρημα εστη η ρυσις του αιματος αυτης
Luk 8:45 και ειπεν ο Iησους τις ο αψαμενος μου αρνουμενων δε πατων ειπεν ο πετρος και οι συν αυτω επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλιβουσιν
Luk 8:46 ο δε Iησους ειπεν ηψατο μου τις εγω γαρ εγνων δυναμιν εξεληλυθυιαν απ εμου
Luk 8:47 και προσπεσουσα αυτω διηγγειλεν ενωπιον παντος του λαου και ως ειαθη παραχρημα
Luk 8:48 ο δε ειπεν θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην
Luk 8:49 ετι αυτου λαλουντος ερχεται τις παρα του αρχισυναγωγου λεγων οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μηκετι σκυλλε τον διδασκαλον
Luk 8:50 ο δε Iησους ακουσας ειπεν αυτω μη φοβου μονον πιστευε και σωθησεται
Luk 8:51 ελθων δε εις την οικιαν ουδενα αφηκεν συνεισελθει αυτω ει μη πετρον και ιακωβον και ιωαννην και τον πατερα της παιδος και την μητερα
Luk 8:52 εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ου γαρ απεθανεν αλλα καθευδει
Luk 8:53 και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν
Luk 8:54 αυτος δε κρατησας της χειρος αυτης εφωνησε λεγων η παις εγειρε
Luk 8:55 και επεστρεψε το πνευμα αυτης και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν
Luk 8:56 και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπι το γεγονος
Luk 9:1 συνκαλεσαμενος δε τους δωδεκα αποστολους δεδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευειν
Luk 9:2 και απεστιλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι τους ασθενις
Luk 9:3 και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μηδε αργυριον μητε δυο χιτωνας
Luk 9:4 και εις ην αν οικιαν εισελθητε εκει μινατε και εκειθεν εξερχεσθε
Luk 9:5 και οσοι αν μη δεχωνται υμας εξερχομενοι εκ της πολεως εκινης τον κονιορτον απο των ποδω υμων αποτινασσεται εις μαρτυριο αυτοις
Luk 9:6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα κωμας ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχου
Luk 9:7 ηκουσεν δε ηρωδης τα γεινομενα παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννης ηγερθη εκ νεκρων
Luk 9:8 υπο τινων δε οτι ηλειας εφανη αλλων δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη
Luk 9:9 ειπεν δε ηρωδης ιωαννην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου ακοιω τοιαυτα και εζητει ιδιν αυτον
Luk 9:10 και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω α εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις τοπον ερημον
Luk 9:11 οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησα αυτω και αποδεξαμενος αυτους ελαλησεν αυτοις περι της βασιλιας του θεου και τους χρειαν εχοντας θεραπειας ιατο
Luk 9:12 η δε ημερα ηρξαντο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπον αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμας κ(αι) αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν
Luk 9:13 ειπεν δε αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν οι δε ειπαν ουκ εισιν ημιν πλειονες αρτοι πεντε και ιχθυες δυο ει μητι πορευθεντες ημις αγορασωμεν εις πατα τον λαον τουτο βρωματα
Luk 9:14 ησαν δε ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλινατε αυτους κλισιας ωσει ανα πεντηκοντα
Luk 9:15 και εποιησαν ουτως και κατεκλιναν παντας
Luk 9:16 λαβων δε τους πετε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παραθειναι τω οχλω
Luk 9:17 και εφαγον και εχορτασθησαν πατες και ηρθη το περισσευσαν των κλασματων κοφινοι δωδεκα
Luk 9:18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενο κατα μονας συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους ο Iησους λεγω τινα με οι οχλοι λεγουσιν ειναι
Luk 9:19 οι δε αποκριθεντες ειπαν ιωαννην τον βαπτιστη αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη
Luk 9:20 ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγεται ειναι πετρος δε αποκριθεις ειπεν τον Cριστον του θεου
Luk 9:21 ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγιλεν μηδενι λεγειν τουτο ι
Luk 9:22 ειπων οτι τον υν του ανθρωπου δει πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
Luk 9:23 ελεγεν δε προς πατας ει τις θελι οπισω μου ερχεσθαι αρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθιτω μοι
Luk 9:24 ος γαρ εαν θελη τη ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτη ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην
Luk 9:25 τι γαρ ωφελει ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσας η ζημιωθεις
Luk 9:26 ος γαρ αν επεσχυθη με και τους εμους λογους τουτον ο υς του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη ε τη δοξη αυτου και του πατρος και τω αγιων αγγελων :
Luk 9:27 λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των αυτου εστηκοτω οι ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσι την βασιλιαν του θεου
Luk 9:28 εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω παραλαβων πετρο και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευχεσθαι
Luk 9:29 και εν τω προσευξασθαι αυτον το ειδος του προσωπου αυτου εγενετο ετερον και ο ειματισμος αυτου λευκος εξαστραπτων
Luk 9:30 και ιδου ανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτινες ησαν μωυσης και ηλειας
Luk 9:31 οι οφθεντες εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην ημελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ
Luk 9:32 ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ειδαν την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω
Luk 9:33 και εγενετο ε τω διαχωριζεσθε αυτους απ αυτου ειπεν ο πετρος προς τον Iησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησομεν σκηνας τρις σοι μιαν και μωσει μιαν και μιαν ηλια μη ειδως ο λεγει
Luk 9:34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιαζεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω εισελθειν αυτους εις την νεφελην
Luk 9:35 και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υς μου ο εκλελεγμενος αυτου ακουετε
Luk 9:36 και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη Iησους μονος κ(αι) αυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγιλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ων εωρακασι
Luk 9:37 εγενετο δε τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς
Luk 9:38 και ιδου ανηρ απο του οχλου εβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου επιβλεψον επι τον υν μου οτι μονογενης μοι εστι
Luk 9:39 και πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνης κραζει και ρασσει και σπαρασσει αυτο μετα αφρου και μογις αποχωρει απ αυτου συντριβουν αυτον
Luk 9:40 και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν
Luk 9:41 αποκριθεις δε ο Iησους ειπεν ω γεναια απιστος και διεστραμμενη εως ποτε μεθ υμων εσομαι και ανεξομαι υμω προσαγαγε ωδε το υιον σου
Luk 9:42 ετι δε προσευχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο Iησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου :
Luk 9:43 εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλιοτητι του θεου : παντων δε θαυμαζοντω επι πασιν οις εποιει προς τους μαθητας αυτου
Luk 9:44 θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υς του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χιρας ανθρωπων
Luk 9:45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη εσθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτο περι του ρηματος τουτου :
Luk 9:46 εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μιζον αυτων
Luk 9:47 ο δε Iησους ειδως τον διαλογισμον της καρδιας αυτων επιλαβομενος παιδιου εστησεν αυτο παρ εαυτω
Luk 9:48 και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το πεδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εμε δεχεται δεχεται τον αποστιλατα με ο γαρ μεικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εστιν μεγας
Luk 9:49 αποκριθεις δε ο ιωαννης ειπεν επιστατα ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων
Luk 9:50 ειπεν δε προς αυτον Iησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ ημων εστιν
Luk 9:51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναλημψεως και αυτος το προσω πον αυτου εστηριξεν του πορευεσθαι εις ιερουσαλημ
Luk 9:52 και απεστιλε αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον εις πολιν σαμαριτων ως ετοιμασαι αυτω
Luk 9:53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ
Luk 9:54 ιδοντες δε οι μαθηται ιακωβος και ιωαννης ειπαν κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτους
Luk 9:55 στραφεις δε επετιμησεν αυτοις
Luk 9:56 και επορευθησαν εις ετεραν κωμην :
Luk 9:57 κ(αι) πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτο ακολουθησω σοι οπου αν απερχη
Luk 9:58 και ειπεν αυτω ο Iησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υς του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλη κλινη
Luk 9:59 ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθοντι θαψαι τον πατερα μου
Luk 9:60 ειπεν δε αυτω αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε τη βασιλειαν του θεου
Luk 9:61 ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις το οικον μου
Luk 9:62 ειπεν δε προς αυτο ο Iησους ουδις επιβαλω την χειρα αυτου επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν τη βασιλεια του θεου
Luk 10:1 μετα δε ταυτα ανεδιξεν ο κυριος και ετερους εβδομηκοντα και απεστιλεν αυτους ανα δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτος ερχεσθαι
Luk 10:2 ελεγεν δε προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθηται ου του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτου
Luk 10:3 υπαγετε ιδου αποστελλω υμας ως αρνας εν μεσω λυκων
Luk 10:4 μη βασταζετε βαλλαντιον μη πηραν μη υποδηματα μηδενα κατα τη οδον ασπασησθε
Luk 10:5 εις ην δ αν εισελθηται οικιαν πρωτον λεγεται ειρηνη τω οικω τουτω
Luk 10:6 και εαν η εκι ο υιος ειρηνης επαναπαησεται επ αυτο η ειρηνη υμων ει δε μη γε εφ υμας ανακαμψει
Luk 10:7 εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιαν
Luk 10:8 κ(αι) εις ην αν πολιν εισερχησθε και δεχωνται υμας εσθιετε τα παρατιθεμενα υμιν
Luk 10:9 κ(αι) θεραπευετε τους εν αυτη ασθενις και λεγετε αυτοις ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
Luk 10:10 εις ην δ αν πολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατιας αυτης ειπατε
Luk 10:11 και τον κονιορτον τον κολληθεντα υμιν εκ της πολεως υμων εις τους ποδας απομασσομεθα υμιν πλην τουτο γεινωσκετε υμις οτι ηγγεικεν η βασιλεια του θεου
Luk 10:12 λεγω δε υμιν οτι σοδομοις εν τη ημερα εκεινη ανεκτοτερον εσται η τη πολει εκινη
Luk 10:13 ουαι σοι χοραζειν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενηθησαν αι δυναμις αι γενομεναι εν υμι παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημενοι μετενοησαν
Luk 10:14 πλην τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν τη κρισει η υμιν
Luk 10:15 και συ καφαρναουμ μη εως ουρανου υψωθηση εως ο αδου καταβιβασθηση
Luk 10:16 ο ακουω υμων εμου ακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποστιλαντα με
Luk 10:17 υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα μετα χαρας λεγοντες κυριε και τα δαιμονια υποτασσεται ημι εν τω ονοματι σου
Luk 10:18 ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν ως αστραπη εκ του ουρανου πεσοντα
Luk 10:19 ιδου δεδωκα υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιων και επι πασαν την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμας αδικησει
Luk 10:20 πλην εν τουτω μη χαιρετε χ οτι τα πνατα υμιν υποτασσεται χερετε δε οτι τα ονοματα υμων ενγεγραπται εν τοις ουρανοις
Luk 10:21 εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο εν τω πνευματι τω α γιω και ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις ναι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθε σου
Luk 10:22 παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδις γινωσκει τις εστιν ο υς ει μη ο πατηρ και τις εστιν ο πατηρ ει μη ο υς και ω εαν βουληται ο υς αποκαλυψαι
Luk 10:23 και στραφεις προς τους μαθητας κατ ιδιαν ειπε μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε
Luk 10:24 λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησα ειδειν α υμεις βλεπεται και ουκ ιδα και ακουσαι α ακουεται και ουκ ηκουσαν
Luk 10:25 και ιδου νομικος τις ανεστη εκπιραζων αυτον λεγων διδασκαλε τι ποιησας ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω
Luk 10:26 ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκις
Luk 10:27 ο δε αποκριθεις ειπε αγαπησεις κυριον το θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη ισχυι σου και εν ολη τη διανοια σου και τον πλησιον σου ως σεαυτον
Luk 10:28 ειπε δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση
Luk 10:29 ο δε θελων δικαιωσαι αυτον ειπε προς τον Iησουν και τις εστιν μου πλησιον
Luk 10:30 υπολαβων ο Iησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινεν απο ιερουσαλημ ις ειεριχω και λησταις περιεπεσε οι και εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντες απηλθον αφεντες ημιθανη
Luk 10:31 κατα συγκυριαν δε ιερευς τις κατεβαινεν εν τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθε
Luk 10:32 
Luk 10:33 σαμαριτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδω εσπλαγχνισθη
Luk 10:34 και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελεο και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοκιον και επεμεληθη αυτου
Luk 10:35 και επι τη αυριον εκβαλω δυο δηναρια εδωκεν τω πανδοκει και ειπεν αυτω επιμεληθητι αυτου και ο τι αν προσδαπανησης εν τω επανερχεσθε με αποδωσω σοι
Luk 10:36 τις τουτων τριων πλησιον δοκει σοι γεγονεναι του εμπεσοντος εις τους ληστας
Luk 10:37 ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν δε αυτω ο Iησους πορευου και σοι ποιει ομοιως
Luk 10:38 εν δε τω πορευεσθαι αυτους αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον εις την οικιαν
Luk 10:39 και αι τηδε ην αδελφη καλουμενη μαριαμ και παρακαθεσθισα προς τους ποδας του κυριου ηκουε τον λογον αυτου
Luk 10:40 η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριε ου μελι σοι οτι η αδελφη μου μονην με κατελιπεν διακονιν ειπε ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβητε
Luk 10:41 αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο κυριος μαρθα μαρθα μεριμνας και θορυβαζη περι πολλα
Luk 10:42 ολιγων δε εστι η ενος μαρια γαρ την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφερεθησεται αυτης
Luk 11:1 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενον ως επαυσατο ειπεν τις των μαθητων αυτου προς αυτον κυριε διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως εδιδαξεν τους μαθητας αυτου
Luk 11:2 ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετε πατερ αγιασθητω το ονομα σου ελθατω η βασιλια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω ουτω και επι γης
Luk 11:3 τον αρτον ημων τον επιουσιον δος ημιν καθ ημεραν
Luk 11:4 και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων ως και αυτοι αφιεμεν παντι οφιλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πιρασμο
Luk 11:5 και ειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προς αυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρις αρτους
Luk 11:6 επιδη φιλος μου παρεγενετο εξ οδου προς με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω
Luk 11:7 κακεινος εσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρα κεκλισται και τα παιδια μου εις την κοιτην μετ εμου εισιν και ου δυναμαι αναστας δουναι σοι
Luk 11:8 λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια το ειναι φιλον αυτου δια δε την αναιδιαν αυτου εγερθεις δωσει αυτω οσων χρηζει
Luk 11:9 καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανυγησεται υμιν
Luk 11:10 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανυγησετε
Luk 11:11 τις δε εξ υμων το πατερα αιτησει αρτον μη λιθο επιδωσει αυτω η ιχθυν μη αντι ιχθυος οφιν επιδωσει αυτω
Luk 11:12 η και αιτησει ωον μη επιδωσει αυτω σκορπιον
Luk 11:13 ει ουν υμις πονηροι οντες οιδαται δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοις αιτουσιν αυτον
Luk 11:14 και ην εκβαλλω δαιμονιον κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι
Luk 11:15 τινες δε εξ αυτων ειπο εν βεεζεβουλ τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
Luk 11:16 ετεροι δε πιραζοτες σημιον εξ ουρανου εζητουν παρ αυτου
Luk 11:17 αυτος δε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλεια διαμερισθεισα εφ εαυτη ερημουται και οικος επι οικον πιπτει
Luk 11:18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτον εμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου τι λεγετε εν βεεζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια
Luk 11:19 ει δε εγω εν βεεζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσι δια τουτο αυτοι κριται εσονται υμων
Luk 11:20 ει δε εν δακτυλω θεου εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
Luk 11:21 οταν ισχυρος καθωπλισμενος φυλασση τη εαυτου αυλην εν ειρηνη εσται τα υπαρχοντα αυτου
Luk 11:22 επαν δε ισχυροτερος αυτου εστι επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου ερει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν
Luk 11:23 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει με
Luk 11:24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπω ζητουν αναπαυσι και μη ευρισκον λεγει υποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον
Luk 11:25 και ελθον ευρισκι σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
Luk 11:26 τοτε πορευετε κ(αι) παραλαμβανι μεθ εαυτου ετερα πνατα πονηροτερα εαυτου επτα και εισελθοντα κατοικει εκει και γινετε τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτω
Luk 11:27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις φωνην γυνη εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ους εθηλασας
Luk 11:28 αυτος δε ειπεν μενου μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου και φυλασσοντες τον λογον του θεου
Luk 11:29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη γενεα πονηρα εστιν σημιον ζητει και σημιον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημιον ιωνα
Luk 11:30 καθως εγενετο ιωνας τοις νινευειταις σημειον ουτως εσται και ο υς του ανθρωπου τη γενεα ταυτη
Luk 11:31 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανθρωπων της γενεας ταυτης και κατακρινι αυτους οτι ηλθεν εκ τω περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε
Luk 11:32 ανδρες νινευειται αναστησονται εν τη κρισι μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσι αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε
Luk 11:33 ουδεις λυχνον αψας εις κρυπτην τιθησιν ουδε υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φως βλεπουσιν
Luk 11:34 ο λυχνος του σωματος εστι ο οφθαλμος σου οταν ο οφθαλμος σου απλους η και ολον το σωμα σου φωτινον εστιν επαν δε πονηρος η και το σωμα σου σκοτινον
Luk 11:35 σκοπι ουν μη το φως το εν σοι σκοτος εστι
Luk 11:36 ει ουν το σωμα σου ολον φωτινον μη εχον τι μερος σκοτινον εσται φωτινον ολον ως οταν λυχνος τη αστραπη φωτιζη σε
Luk 11:37 εν δε τω λαλησαι ερωτα αυτον φαρισαιος οπως αριστηση παρ αυτω εισελθω δε ανεπεσεν
Luk 11:38 ο δε φαρισαιος ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστου
Luk 11:39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακος καθαριζεται το δε εσωθεν υμω γεμει αρπαγης κ(αι) πονηριας
Luk 11:40 ο αφρονες ουχ ο ποιησας το εξωθεν και το εσωθεν εποιησε 
Luk 11:41 πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνη και ιδου παντα καθαρα υμιν εστιν
Luk 11:42 αλλα ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αποδεκατουται το ηδυσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθαι την κρισιν κ(αι) την αγαπην του θεου ταυτα εδει ποισαι κακεινα μη αφειναι
Luk 11:43 ουαι υμιν φαρισαιοι οτι αγαπατε τη πρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις
Luk 11:44 ουαι υμιν οτι εστε ως τα μνημια τα αδηλα και οι ανθρωποι οι περιπατουντες επανω ουκ οιδασι
Luk 11:45 αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημας υβριζεις
Luk 11:46 ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοις φορτιοις
Luk 11:47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημια των προφητων και οι πατερες υμων απεκτιναν αυτους
Luk 11:48 αρα μαρτυρες εστε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμω οτι αυτοι μεν απεκτιναν αυτους υμεις δε οικοδομειτε
Luk 11:49 δια τουτο κ(αι) η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτους προφητας και αποστολους και εξ αυτω αποκτινουσιν κ(αι) διωξουσιν
Luk 11:50 ινα εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων το εκχυννομενον απο καταβολης κοσμου απο της γενεας ταυτης
Luk 11:51 απο αιματος αβελ εως αιματος ζαχαριου του απολομενου μετοξυ του θυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεται απο της γενεας ταυτης
Luk 11:52 ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα της γνωσεως αυτοι ουκ εισηλθατε και τους εισερχομενους εκωλυσατε
Luk 11:53 κακειθεν εξελθοντος αυτου ηρξαντο οι γραμματεις και οι φαρισαιοι δινως ενεχιν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονων
Luk 11:54 ενεδρευοντες θηρευσαι τι εκ του στοματος αυτου
Luk 12:1 εν οις επισυναχθισων των μυριαδων του οχλου ωστε καταπατειν αλληλους ηρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτου πρωτον προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης τω φαρισαιων ητις εστιν υποκρισις
Luk 12:2 ουδεν κεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτο ο ου γνωσθησεται
Luk 12:3 ανθ ων οσα εν τη σκοτια ειπατε ε τω φωτι ακουσθησεται και ο προς το ους ελαλησατε ε τοις ταμιοις κηρυχθησεται επι τω δωματων
Luk 12:4 λεγω δε υμιν τοις φιλοις μου μη φοβηθητε απο των αποκτεννοντω το σωμα και μετ αυτα μη εχοντω περισσοτερον τι ποιησαι
Luk 12:5 υποδιξω υμιν τινα φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχοντα εξουσια εμβαλλειν εις τη γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθηται
Luk 12:6 ουχι πετε στρουθια πωλουται ασσαριων δυο και εν εξ αυτων ουκ εστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου
Luk 12:7 αλλα και αι τριχες της κεφαλης υμων πασαι ηριθμην ται μη ουν φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε
Luk 12:8 λεγω δε υμιν οτι πας ος αν ομολογηση εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ο υς του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεν των αγγελων του θεου
Luk 12:9 ο δε αρνησαμενος με ενωπιον τω ανθρωπων απαρνησεται ενωπιον των αγγελω του θεου
Luk 12:10 και πας ος αιρει λογον εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις το αγιον πνευμα βλασφημουντι ουκ αφεθησεται
Luk 12:11 οταν δε εισφερωσιν υμας εις τας συναγωγας και τας αρχας και τας εξουσιας μη μεριμνησητε πως η τι απολογησησθε η τι ειπητε
Luk 12:12 το γαρ αγιον πνευμα διδαξει υμας εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν
Luk 12:13 ειπεν δε τις εκ του οχλου αυτω διδασκαλε ειπε τω αδελφω μου μερισασθε μετ εμου την κληρονομιαν
Luk 12:14 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τις με κατεστησεν κριτην η μεριστην εφ υμων
Luk 12:15 ειπεν δε προς αυτους οραται και φυλασσεσθαι απο πασης πλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστιν εκ των υπαρχοντω αυτου
Luk 12:16 ειπεν δε παραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινος πλουσιου ευφορησεν η χωρα
Luk 12:17 και διελογιζετο εν εαυτω λεγων τι ποιησω οτι ουκ εχω που συναξω τους καρπους μου
Luk 12:18 και ειπεν τουτο ποιησω καθελω μου τας αποθηκας κ(αι) μειζονας ανοικοδομησω και συναξω εκει παντα τα γενηματα μου
Luk 12:19 και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχεις πολλα αγαθα κειμενα εις ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφρενου
Luk 12:20 ειπεν δε αυτω ο θεος αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου απαιτουσιν απο σου α δε ητοιμασας τινι εσται
Luk 12:21 ουτως ο θησαυριζων αυτω και μη εις θεον πλουτων
Luk 12:22 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμναται τη ψυχη τι φαγητε μηδε τω σωματι τι ενδυσησθε
Luk 12:23 η γαρ ψυχη πλειον εστι της τροφης και το σωμα του ενδυματος
Luk 12:24 κατανοησατε τους κορακας οτι ουτε σπιρουσιν ουτε θεριζουσιν οις ουκ εστιν ταμιον ουδε αποθηκη και ο θεος τρεφει αυτους ποσω μαλλον υμεις διαφερετε των πετινων
Luk 12:25 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν
Luk 12:26 ει ουν ουδε ελαχιστον τι δυνασθαι τι περι των λοιπων μεριμναται
Luk 12:27 κατανοησαται τα κρινα πως αυξανι ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτω
Luk 12:28 ι δε εν αγρω τον χορτον οντα σημερον και αυριο εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσι ποσω μαλλον υμας ολιγοπιστοι
Luk 12:29 και υμεις ζητειτε τι φαγητε και τι πιητε μηδε τω σωματι και μη μετεωριζεσθε
Luk 12:30 ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοσμου επιζητουσιν υμων δε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτω
Luk 12:31 πλην ζητειτε τη βασιλειαν αυτου και ταυτα προστεθησετε υμιν
Luk 12:32 μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτι ευδοκησεν υμων ο πατηρ δουναι υμιν την βασιλειαν
Luk 12:33 πωλησατε τα υπαρχοντα υμω και δοτε ελεημοσυνην ποιησατε εαυτοις βαλλαντια μη παλαιουμενα θησαυρον ανεκλιπτον εν τοις ουρανοις οπου κλεπτης ουκ ενγιζει ουδε σης διαφθειρει
Luk 12:34 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμων εκει και η καρδια υμων εσται
Luk 12:35 εστωσαν υμων αι οσφυες περιεζωσμεναι και οι λυχνοι καιομενοι
Luk 12:36 και υμεις ομοιοι ανθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον εαυτων ποτε αναλυση εκ τω γαμων ινα ελθοντος και κρουσαντος ευθεως ανοιξωσιν αυτω
Luk 12:37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθω ο κυριος ευρησει γρηγορουντας αμην λεγω υμιν οτι περιζωσεται και ανακλινει αυτους
Luk 12:38 κα εν τη δευτερα καν εν τη τριτη φυλακη ελθη και ευρη ουτως μακαριοι εισι
Luk 12:39 τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεται ουκ αν αφηκεν διορυχθηναι τον οικον αυτου
Luk 12:40 και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υς του ανθρωπου ερχεται
Luk 12:41 ειπεν δε αυτω ο πετρος κυριε προς ημας την παραβολην ταυτην λεγεις η και προς παντας
Luk 12:42 και ειπε ο κυριος τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος επι της θεραπειας αυτου του διαδουναι εν καιρω το σιτομετριο
Luk 12:43 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθω ο κυριος αυτου ευρησει ουτως ποιουντα
Luk 12:44 αληθως λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
Luk 12:45 εαν δε ειπη ο δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει μου ο κυριος ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και τας πεδισκας εσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι
Luk 12:46 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει και διχοτομησει αυτο και το μερος αυτου μετα των απιστων θησει
Luk 12:47 εκεινος δε ο δουλος ο γνους το θελημα του κυριου αυτου και μη ετοιμασας η ποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας
Luk 12:48 ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγων δαρησεται ολιγας παντι ω εδοθη πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περισσοτερον αιτησουσιν αυτον
Luk 12:49 πυρ ηλθον βαλει επι την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη
Luk 12:50 βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πως συνεχομαι εως οτου τελεσθη
Luk 12:51 δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμερισμενοι
Luk 12:52 τρεις επι δυσι και δυο επι τρισιν
Luk 12:53 διαμερισθησονται πατηρ επι υιω και υς επι πατρι και μητηρ επι θυγατερα και θυγατηρ επι μητερα πενθερα επι την νυμφην και νυμφη επι την πενθερα
Luk 12:54 ελεγεν δε και τοις οχλοις οταν ιδητε νεφελην ανατελλουσαν επι δυσμων ευθεως λεγεται οτι ομβρος ερχεται και γεινεται ουτως
Luk 12:55 και οτα νοτον πνεοντα λεγετε καυσων ερχεται και γεινεται
Luk 12:56 υποκριται το προσωπον της γης κ(αι) του ουρανου οιδαται δοκιμαζειν τον δε καιρον τουτον πως ουκ οιδαται δοκιμαζειν
Luk 12:57 τι δε και αφ εαυτω ου κρινετε το δικ(αι)ον
Luk 12:58 ως γαρ υπαγεις μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δος εργασιαν απηλλαχθαι απ αυτου μηποτε κατασυρη σε προς τον κριτην και ο κριτης σε παραδωσει τω πρακτορι κ(αι) ο πρακτωρ σε βαλει εις φυλακη
Luk 12:59 λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως και το εσχατον λεπτον αποδως
Luk 13:1 παρησαν δε τινες εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντες αυτω περι των γαλιλαιων ων το αιμα πειλατος εμιξεν μετα των θυσιων αυτων
Luk 13:2 και αποκριθεις ειπεν αυτοις δοκειτε οτι οι γαλιλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παρα παντας τους γαλιλαιους εγενοντο οτι ταυτα πεποθασιν
Luk 13:3 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντες ομοιως απολεισθε
Luk 13:4 η εκεινοι οι δεκαοκτω εφ ους επεπεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμ και απεκτινεν αυτους δοκειται οτι αυτοι οφιλεται εγενοντο παρα παντας τους ανθρωπους τους κατοικουντας εν ιερουσαλημ
Luk 13:5 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοησητε παντες ωσαυτως απολεισθαι
Luk 13:6 ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τις πεφυτευμενην εν ανπελωνι αυτου και ηλθεν ζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρεν
Luk 13:7 ειπεν δε προς τον αμπελουργον ιδου τρια ετη αφ ου ερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον αυτην ινατι και την γην καταργει
Luk 13:8 ο δε αποκριθεις λεγει αυτω κυριε αφες αυτην και τουτο τοτο ετος εως οτου σκαψω περι αυτην και βαλω κοπρια
Luk 13:9 καν μεν ποιηση καρπον εις το μελλον ει δε μη γε εκκοψεις αυτην
Luk 13:10 ην δε διδασκων εν μια των συναγωγων εν τοις σαββασιν
Luk 13:11 και ιδου γυνη πνευμα εχουσα ασθενιας ετη δεκαοκτω και ην συκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυψαι εις το παντελες
Luk 13:12 ιδων δε αυτην ο Iησους προσεφωνησεν και ειπε αυτη γυναι απολελυσαι απο της ασθενιας σου
Luk 13:13 και επεθηκεν αυτη τας χιρας και παραχρημα ανωρθωθη και εδοξαζεν τον θεον
Luk 13:14 αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο Iησους ελεγεν τω οχλω οτι εξ ημεραι εισιν εν αυταις ουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα του σαββατου
Luk 13:15 απεκριθη δε αυτω ο κυριος και ειπεν υποκριται εκαστος υμων ου λυει τον βουν αυτου η τον ονον απο της φατνης και απαγω ποτιζει
Luk 13:16 ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σατανας ιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδι λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερα του σαββατου
Luk 13:17 και ταυτα λεγοντος αυτου κατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοι αυτω και πας ο οχλος εχαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις τοις λεγομενοις υπ αυτου
Luk 13:18 ελεγεν ουν τινι ομοια εστιν η βασιλια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην
Luk 13:19 ομοια εστι κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εισβαλε εις κηπον αυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον και τα πετινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου
Luk 13:20 και παλιν ειπεν τινι ομοιωσω την βασιλειαν του θεου
Luk 13:21 ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον
Luk 13:22 και διεπορευετο κατα πολις και κωμας διδασκω και ποριαν ποιουμενος εις ιεροσολυμα
Luk 13:23 ειπεν δε τις αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προς αυτους
Luk 13:24 αγωνιζεσθαι εισελθιν δια της στενης θυρας οτι πολλοι λεγω υμι ζητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσιν
Luk 13:25 αφ ου αν εγερθη ο οικοδεσποτης και αποκλιση την θυραν και αρξησθε κρουειν την θυραν λεγοντες κυριε ανοιξον ημιν και αποκριθεις ερει υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε
Luk 13:26 τοτε αρξησθαι λεγει εφαγομεν ενωπιον σου και επιομεν και εν ταις πλατιαις ημων εδιδαξας
Luk 13:27 και ερει υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε αποστηται απ εμου πατες εργαται αδικιας
Luk 13:28 εκει εστε ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων οταν ιδητε αβρααμ και ισακ και ιακωβ και παντας τους προφητας εν τη βασιλεια του θεου υμας δε εκβαλλομενους εξω
Luk 13:29 και ηξουσιν απο ανατολω και δυσμων και βορρα και νοτου και ανακλιθησονται εν τη βασιλεια του θεου
Luk 13:30 και ιδου εισιν εσχατοι οι εσοται πρωτοι και εισιν πρωτοι οι εσοται εσχατοι
Luk 13:31 εν αυτη τη ωρα προσηλθον τινες φαρισαιοι λεγοντες αυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτι ηρωδης θελει σε αποκτειναι
Luk 13:32 και ειπεν αυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεις αποτελω σημερον και αυριον και τη τριτη τελειουμαι
Luk 13:33 πλην δει με σημερον και τη ερχομενη πορευεσθαι οτι ουκ ενδεχεται προφητην απολεσθαι εξω ιερουσαλημ
Luk 13:34 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτον ποσακις ηθελησα επισυναξαι τα τεκνα σου ον τροπον ορνιξ την εαυτου νοσσιαν υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησαται
Luk 13:35 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμω λεγω υμιν ου μη ιδητε με εως αν ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Luk 14:1 και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εις οικον τινος τω αρχοντων φαρισαιων σαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν παρατηρουμενοι αυτον
Luk 14:2 και ιδου ανθρωπος τις ην υδρωπικος εμπροσθεν αυτου
Luk 14:3 και αποκριθεις ο Iησους ειπεν προς τους νομικους και φαρισαιους λεγων εξεστιν τω σαββατω θεραπευσαι η ου
Luk 14:4 οι δε ησυχασαν και επιλαβομενος ιασατο αυτον και απελυσεν
Luk 14:5 και αποκριθις προς αυτον ειπεν τινος υμων ονος η βους εις φρεαρ πεσειτε και ουκ ευθεως ανασπασει αυτο εν ημερα του σαββατου
Luk 14:6 και ουκ ισχυσα αποκριθηναι προς ταυτα
Luk 14:7 ελεγεν δε προς τους κεκλημενους παραβολην επεχων πως τας πρωτοκλισιας εξελεγοτο λεγων προς αυτους
Luk 14:8 οταν κληθης υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθης εις την πρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτερος σου η κεκλημενος αυτου
Luk 14:9 και ελθων ο σε και αυτον καλεσας ερει σοι δος τουτω τοπον και τοτε αρξη μετα αισχυνης τον εσχατον τοπον κατεχιν
Luk 14:10 αλλ οταν κληθης πορευθεις αναπεσε εις τον εσχατον τοπο ινα οταν ελθη ο κεκληκως σε ερι σοι φιλε προσαναβηθι ανωτερον τοτε εστε δοξα ενωπιον παντων των συνανακειμενω σοι
Luk 14:11 οτι πας ο υψω εαυτον ταπινωθησεται και ο ταπινων εαυτον υψωθησεται
Luk 14:12 ελεγεν δε και τω κεκληκοτι αυτον οταν ποιης αριστον η διπνο μη φωνει τους φιλους σου μηδε τους αδελφους σου μηδε τους συγγενεις μηδε γιτονας πλουσιους μηποτε και αυτοι αντικαλεσωσιν σε και γενηται ανταποδομα σοι
Luk 14:13 αλλ οταν δοχη ποιησης καλει πτωχους αναπιρους χωλους τυφλους
Luk 14:14 και μακαριος εση οτι ουκ εχουσιν ανταποδουναι σοι ανταποδοθησεται δε σοι εν τη αναστασι των δικαιων
Luk 14:15 ακουσας δε τις των συνανακειμενων ειπε αυτω
Luk 14:16 ανθρωπος τις εποιει διπνον μεγα και εκαλεσε πολλους
Luk 14:17 και απεστιλεν τον δουλο αυτου τη ωρα του διπνου ειπειν τοις κεκλημενοις ερχεσθαι οτι ηδη ετοιμα εισιν
Luk 14:18 και ηρξατο απο μιας παντες παρετισθαι ο πρωτος ειπεν αυτω αγρον ηγορασα και εχω αναγκην εξελθων ιδειν αυτον ερωτω εχε με παρητημενο
Luk 14:19 και ετερος ειπεν ζευγη βοων ηγορασα πεντε και πορευομαι δοκιμασαι αυτα ερωτω σε εχε με παρητημενον
Luk 14:20 και ετερος ειπεν γυναικα εγημα και δια τουτο ου δυναμαι ελθιν
Luk 14:21 και παραγενομενος ο δουλος απηγγιλε τω κυριω αυτου ταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτης ειπε τω δουλω αυτου εξελθε ταχεως εις τας πλατειας και ρυμας της πολεως και τους πτωχους και αναπιρους και τυφλους και χωλους εισαγαγε ωδε
Luk 14:22 και ειπεν ο δουλος κυριε γεγονεν ο επεταξας κ(αι) ετι τοπος εστιν
Luk 14:23 και ειπεν ο κυριος προς το δουλον ι εξελθε εις τας οδους και φραγμους και αναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη μου ο οικος
Luk 14:24 λεγω γαρ υμι οτι ουδις των ανθρωπων εκεινω των κεκλημενω γευσεται μου του διπνου
Luk 14:25 συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφις ειπεν προς αυτους
Luk 14:26 ει τις ερχεται προς εμε και ου μισει τον πατερα αυτου και την μητερα και την γυναικα και τα τεκνα και τους αδελφους και τας αδελφας ετι δε και την ψυχη εαυτου ου δυναται ειναι μου μαθητης
Luk 14:27 οστις ου βασταζει τον σταυρον αυτου και ερχεται οπισω μου ου δυναται ειναι μου μαθητης
Luk 14:28 τις γαρ εξ υμων θελων πυργον οικοδομησαι ουχι πρωτον καθισας ψηφιζει την δαπανην ει εχει τα εις απαρτισμον
Luk 14:29 ινα μηποτε θεντος αυτου θεμελιο και μη ισχυοντος εκτελεσαι παντες οι θεωρουντες αρξωνται αυτω εμπεζιν
Luk 14:30 λεγοντες οτι ουτος ο ανθρωπος ηρξατο οικοδομιν και ουκ ισχυσεν εκτελεσαι
Luk 14:31 η τις βασιλευς πορευομενος ετερω βασιλει συμβαλλειν εις πολεμον ουχι καθισας πρωτον βουλευσεται ει δυνατος εστιν εν δεκα χιλιασιν υπαντησαι τω μετα εικοσι χειλιαδων ερχομενω επ αυτον
Luk 14:32 ει δε μη γε ετι αυτου πορρω οντος πρεσβειαν αποστιλας ερωτα προς ειρηνην
Luk 14:33 ουτως ουν πας εξ υμω ος ουκ αποτασσεται πασι τοις εαυτου υπαρχουσιν ου δυναται ειναι μου μαθητης
Luk 14:34 καλον ουν το αλα ε αν δε και το αλα μωρανθη εν τινι αρτυθησεται
Luk 14:35 ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετον εστιν εξω βαλλουσιν αυτο ο εχω ωτα ακουειν ακουετω
Luk 15:1 ησαν δε αυτω εγγιζοντες παντες οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου
Luk 15:2 και διεγογγυζον οι τε φαρισαιοι κ(αι) οι γραμματεις λεγοντες οτι αμαρτωλους προσδεχετε και συνεσθιει αυτοις
Luk 15:3 ειπεν δε προς αυτους την παραβολην ταυτη λεγων
Luk 15:4 τις ανθρωπος εξ υμων εχω εκατον προβατα και απολεσας εξ αυτων εν ου καταλιπει τα ενενηκοντα εννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλος εως ου ευρη αυτο
Luk 15:5 και ευρων επιτιθησιν επι τους ωμους αυτου χαιρω
Luk 15:6 και ελθων εις τον οικον συνκαλει τους φιλους και τους γειτονας λεγων αυτοις συνχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλος
Luk 15:7 λεγω υμιν οτι ουτως χαρα εν τω ουρανω εστε επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επι ενενηκοκοντα εννεα δικαιοις οιτινες ου χρια εχουσι μετανοιας
Luk 15:8 η τις γυνη δραχμας εχουσα δεκα εαν απολεση δραχμη μιαν ουχι απτι λυχνον και σαροι τη οικιαν και ζητι επιμελως εως ου ευρη
Luk 15:9 και ευρουσα συνκαλει τας φιλας και γειτονας λεγουσα συνχαρητε μοι οτι ευρον την δραχμην ην απωλεσα
Luk 15:10 ουτως λεγω υμιν γεινεται χαρα ενωπιον των αγγελω του θεου επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι
Luk 15:11 ειπεν δε ανθρωπος τις ειχεν δυο υιους
Luk 15:12 και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι δος μοι το επιβαλλον μερος της ουσιας και διειλεν αυτοις τον βιον
Luk 15:13 κ(αι) μετ ου πολλας ημερας συναγαγων απαντα ο νεωτερος υιος απεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισε την ουσιαν εαυτου εις χωραν μακραν
Luk 15:14 δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λειμος ισχυρα κατα την χωραν εκεινην και αυτος ηρξατο υστερισθαι
Luk 15:15 και πορευθις εκολληθη ενι τω πολειτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους
Luk 15:16 και επεθυμει χορτασθηναι εκ των κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω
Luk 15:17 εις εαυτον δε ελθων εφη ποσοι μισθιοι του πατρος μου περισσευουσι αρτων εγω δε λειμω ωδε απολλυμαι
Luk 15:18 αναστας δε πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανο και ενωπιον σου
Luk 15:19 ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου
Luk 15:20 και αναστας ηλθεν προς τον πατερα αυτου ετι δε αυτου μακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον
Luk 15:21 ειπεν δε αυτω ο υς πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υς σου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου
Luk 15:22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους εαυτου ταχυ εξενεγκαται στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις τη χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας
Luk 15:23 και φερετε τον μοσχον τον σιτευτον θυσατε και φαγοντες ευφρανθωμεν
Luk 15:24 οτι ο υιος μου ουτος νεκρος ην και ανεζησεν ην απολωλος και ευρεθη ηρξαντο ευφρενεσθαι
Luk 15:25 ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων
Luk 15:26 και προσκαλεσαμενος ενα των παιδων επυθανετο τι ειη ταυτα
Luk 15:27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτο οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν
Luk 15:28 ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθι ο δε πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον
Luk 15:29 ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω
Luk 15:30 οτε δε ο υς σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα πορνων ηλθεν εθυσας αυτω τον σιτευτον μοσχο
Luk 15:31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και πατα τα εμα σα εστιν
Luk 15:32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφος σου ουτος νεκρος ην και εζησεν απολωλως ην και ευρεθη
Luk 16:1 ελεγεν δε και προς τους μαθητας ανθρωπος τις ην πλουσιος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοτα αυτου
Luk 16:2 και φωνησας αυτον ειπεν τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας σου ου γαρ ετι δυνη οικονομιν
Luk 16:3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιριται την οικονομιαν απ εμου σκαπτιν ουκ ισχυω επαιτιν αισχυνομαι
Luk 16:4 εγνων τι ποιησω ινα αν μετασταθω εκ της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους εαυτω
Luk 16:5 και προσκαλεσαμενος ενα εκαστο των χρεοφιλετω του κυριου αυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφιλεις τω κυριω μου
Luk 16:6 ο δε ειπε αυτω εκατον βαδους ελαιου ο δε ειπεν αυτω δεξαι σου τα γραμματα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα
Luk 16:7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφιλεις ο δε ειπε εκατον κορους σιτου λεγει δε αυτω δεξαι σου τα γραμματα και γραψον ογδοηκοντα
Luk 16:8 και επηνεσεν ο κυριος το οικονομον της αδικιας οτι φρονιμως εποιησε οτι φρονιμωτεροι οι υιοι του αιωνος τουτου υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν ταυτην εαυτω εισιν
Luk 16:9 και εγω υμιν λεγω εαυτοις ποιησατε φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλιπη δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας
Luk 16:10 ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν
Luk 16:11 ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθαι το αληθινον τις υμιν πιστευσει
Luk 16:12 και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθαι το υμετερον τις δωσει υμιν
Luk 16:13 ουδεις οικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευειν ει γαρ τον ενα μισησι και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθαι θεω δουλευειν και μαμωνα
Luk 16:14 ηκουον δε ταυτα παντα φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον
Luk 16:15 και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου
Luk 16:16 ο νομος και οι προφηται μεχρι ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται
Luk 16:17 ευκοπωτερον δε εστιν το ουρανον και την γην παρελθιν η του νομου μιαν καιρεαν πεσιν
Luk 16:18 πας ο απολυων τη γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και πας ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει
Luk 16:19 ανθρωπος δε τις η πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως
Luk 16:20 πτωχος δε τις ονοματι λαζαρος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ειλκωμενος
Luk 16:21 και επιθυμων χορτασθηναι απο των πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι επελειχον τα ελκη αυτου
Luk 16:22 εγενετο δε αποθανιν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο τω αγγελων εις τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη
Luk 16:23 εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου
Luk 16:24 και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησο με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατι και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη
Luk 16:25 ειπε δε αβρααμ μνησθητι τεκνον οτι απελαβες τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε ωδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι
Luk 16:26 και εν πασι τουτοις μεταξυ ημων και υμω χασμα μεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι ενθεν προς υμας μη δυνωνται μηδε εκειθεν προς ημας διαπερωσιν
Luk 16:27 ειπεν δε ερωτω ουν σε πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου
Luk 16:28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου
Luk 16:29 λεγει δε αβρααμ εχουσι μωσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων
Luk 16:30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων αναστη προς αυτους μετανοησουσιν
Luk 16:31 ειπεν δε αυτω ει μωσεως κ(αι) των προφητων ουκ ακουουσιν ουδε εαν τις εκ νεκρων αναστη πισθησονται
Luk 17:1 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου ανενδεκτον εστι του τα σκανδαλα μη ελθιν πλην ουαι δι ου ερχεται
Luk 17:2 λυσιτελει αυτω ει λιθος μυλικος περικειται περι το τραχηλον αυτου και ερρειπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση τω μικρων τουτων ενα
Luk 17:3 προσεχετε εαυτοις εαν αμαρτη ο αδελφος σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω
Luk 17:4 και εαν επτακις της ημερας αμαρτη εις σε και επτακις επιστρεψη προς σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω
Luk 17:5 και ειπαν οι αποστολοι τω κυριω προσθες ημιν πιστιν
Luk 17:6 ειπεν δε ο κυριος ει εχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν
Luk 17:7 τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοτι εκ του αγρου ερει αυτω ευθεως παρελθων αναπεσε
Luk 17:8 αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον μοι τι διπνησω και περιζωσαμενος διακονι μοι εως φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσε και πιεσε συ
Luk 17:9 μη εχι χαριν οτι εποιησεν τα διαταχθεντα
Luk 17:10 υμιν λεγετε οτι δουλοι αχριοι εσμεν ο ωφειλαμεν ποιησαι πεποιηκαμεν
Luk 17:11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια μεσον σαμαριας και γαλιλαιας
Luk 17:12 και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην υπηντησα αυτω δεκα λεπροι ανδρες
Luk 17:13 και αυτοι ηραν την φωνη λεγοντες Iησου επιστατα ελεησον ημας
Luk 17:14 και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδιξατε εαυτους τοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγιν αυτους εκαθαρισθησαν
Luk 17:15 εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον
Luk 17:16 και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος η σαμαριτης και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαριτης
Luk 17:17 αποκριθεις δε ο Iησους ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δε εννεα που
Luk 17:18 ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξα τω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος
Luk 17:19 και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σου σεσωκεν σε
Luk 17:20 επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως
Luk 17:21 ουδε ερουσιν ιδου ωδε η εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντος υμων εστιν
Luk 17:22 ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσοται ημεραι οτε επιθυμησεται μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθαι
Luk 17:23 και ερουσιν υμιν ιδου εκει και ιδου ωδε μη απελθηται μητε διωξηται
Luk 17:24 ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται ο υς του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου
Luk 17:25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθιν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης
Luk 17:26 και καθως εγενετο εν ταις ημεραις νωε ουτως εσται και εν ταις ημεραις του υιου του ανθρωπου
Luk 17:27 ησθιον επινον εγαμου εγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας
Luk 17:28 ομοιως καθως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν
Luk 17:29 η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θιον απ ουρανου κ(αι) απωλεσεν απαντας
Luk 17:30 κατα ταυτα εστε η ημερα ο υς του ανθρωπου αποκαλυπτεται
Luk 17:31 εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια αυτου μη καταβατω αραι αυτα και ο εν αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω
Luk 17:32 μνημονευεται της γυναικος λωτ
Luk 17:33 ος δαν εαν ζητηση την ψυχην αυτου σωσαι απολεσι αυτην ος δ αν απολεσι ζωογονησει αυτην
Luk 17:34 λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινης μιας ο εις παραλημφθησεται κ(αι) ο ετερος αφεθησεται
Luk 17:35 
Luk 17:36 
Luk 17:37 και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει και οι αετοι επισυναχθησονται
Luk 18:1 ελεγεν δε παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι αυτους και μη ενκακειν
Luk 18:2 λεγων κριτης τις ην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενος και ανθρωπον μη εντρεπομενος
Luk 18:3 χηρα δε ην εν τη πολει εκινη και ηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του ατιδικου μου
Luk 18:4 και ουκ ηθελεν επι χρονον μετα δε ταυτα ειπεν εν εαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαι ουδε ανθρωπον εντρεπομαι
Luk 18:5 δια γε το παρενοχλειν μοι κοπους την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με
Luk 18:6 ειπεν δε ο κυριος τι ο κριτης της αδικιας λεγει
Luk 18:7 ο δε θεος ου μη ποιηση την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων αυτω ημερας και νυκτος και μακροθυμει επ αυτοις
Luk 18:8 λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων ε ταχει πλην ο υς του ανθρωπου ελθω αρα ευρησει την πιστιν επι της γης
Luk 18:9 ειπεν δε και προς τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοις οτι εισιν δικαιοι και εξουδενουντας τους λοιπους την παραβολην ταυτην
Luk 18:10 ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον προσευξασθε ο εις φαρισαιος και ο ετερος τελωνης
Luk 18:11 ο φαρισαιος σταθεις ταυτα προσηυχετο ο θεος ευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι των ανθρωπων αρπαγες αδικοι μοιχοι η και ως ουτος ο τελωνης
Luk 18:12 νηστευω δις του σαββατου αποδεκατευω πατα οσα κτωμαι
Luk 18:13 ο δε τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραι εις τον ουρανο αλλ ετυπτε το στηθος αυτου λεγων ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω
Luk 18:14 λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου παρ εκινον οτι πας ο υψων εαυτον ταπινωθησεται ο δε ταπινων εαυτον υψωθησεται
Luk 18:15 προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντες δε οι μαθηται επετιμω αυτοις
Luk 18:16 ο δε Iησους προσεκαλεσατο αυτα λεγων αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα τω γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου
Luk 18:17 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλιαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην
Luk 18:18 και επηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων διδασκαλε αγαθε τι ποιησας ζωη αιωνιον κληρονομησω
Luk 18:19 ειπεν δε αυτω ο Iησους τι με λεγεις αγαθον ουδις αγαθος ει μη εις θεος
Luk 18:20 τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου
Luk 18:21 ο δε ειπεν ταυτα πατα εφυλαξα εκ νεοτητος μου
Luk 18:22 ακουσας δε ο Iησους ειπεν αυτω οτι εν σοι λιπει πατα οσα εχις πωλησον και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανοις και δευρο ακολουθι μοι
Luk 18:23 ο δε ακουσας ταυτα παντα περιλυπος εγενηθη ην γαρ πλουσιος σφοδρα
Luk 18:24 ιδων δε αυτον ο Iησους ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις τη βασιλειαν του θεου εισελευσονται
Luk 18:25 ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλο δια τρηματος βελονης εισελθειν η πλουσιον εις τη βασιλειαν του θεου εισελθειν
Luk 18:26 ειπαν δε οι ακουσαντες και τις δυναται σωθηναι
Luk 18:27 ο δε ειπεν τα αδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα παρα τω θεω εστιν
Luk 18:28 ειπεν δε ο πετρος ιδου ημις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι
Luk 18:29 ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η γυναικα η αδελφους η γονις η τεκνα εινεκεν της βασιλειας του θεου
Luk 18:30 ος ουχι μη απολαβη πολλαπλασιονα εν τω καιρω τουτω και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον
Luk 18:31 παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν εις ιερουσαλημ και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τω υιω του αθρωπου
Luk 18:32 παραδοθησεται γαρ τοις εθνεσιν και εμπεχθησεται και υβρισθησεται και εμπτυσθησεται
Luk 18:33 και μαστιγωσαντες αποκτενουσιν αυτον και τη ημερα τη τριτη αναστησεται
Luk 18:34 και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων και ουκ εγινωσκον τα λεγομενα
Luk 18:35 εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον επαιτω
Luk 18:36 ακουσας δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο
Luk 18:37 οι δε απηγγιλαν οτι Iησους ο ναζωραιος παρερχετε
Luk 18:38 και εβοησεν λεγω Iησου υιε δαδ ελεησο με
Luk 18:39 και οι προαγοντες επετιμων αυτω ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν Iησου υυ δαδ ελεησον με
Luk 18:40 σταθεις δε ο Iησους εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον
Luk 18:41 τι σοι θελεις ποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω
Luk 18:42 και ο Iησους ειπεν αυτω αναβλεψον η πιστις σου σεσωκεν σε
Luk 18:43 και παραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτον δοξαζων τον θεον κ(αι) πας ο λαος ιδων εδωκεν αινον τω θεω
Luk 19:1 και εισελθων διηρχετο την ιερειχω
Luk 19:2 και ιδου ανηρ ονοματι καλουμενος ζακχαιος και αυτος ην αρχιτελωνης και ην πλουσιος
Luk 19:3 και εζητει ιδιν τον Iησουν τις εστιν και ουκ ηδυνατο απο του οχλου οτι τη ηλικια μικρος ην
Luk 19:4 και προδραμων εις το εμπροσθε ανεβη επι συκομορεαν του ιδειν αυτον οτι εκεινης ημελλεν διερχεσθαι
Luk 19:5 και ως ηλθε επι τον τοπον αναβλεψας ο Iησους ειπεν προς αυτον ζακχαιε σπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικω σου δι με μειναι
Luk 19:6 και σπευσας κατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων
Luk 19:7 και ιδοντες παντες διεγογγυζον λεγοντες οτι παρα ανδρι αμαρτωλω εισηλθεν καταλυσαι
Luk 19:8 σταθεις δε ο ζακχαιος ειπεν προς τον κυριον ιδου τα ημισια μου τω υπαρχοντων κυριε τοις πτωχοις διδωμι και ει τινος τι εσυκοφαντησα αποδιδωμι τετραπλουν
Luk 19:9 ειπεν δε προς αυτον ο Iησους οτι σημερο σωτηρια τω οικω τουτω εγενετο καθοτι και αυτος υιος αβρααμ
Luk 19:10 ηλθε γαρ ο υιος του ανθρωπου ζητησαι και σωσαι το αποαπολωλος
Luk 19:11 ακουοντων δε αυτω ταυτα προσθεις ειπεν παραβολη δια το εγγυς ειναι ιερουσαλημ αυτο και δοκει αυτοις οτι παραχρημα η βασιλεια του θεου μελλει αναφαινεσθαι
Luk 19:12 ειπεν ουν ανθρωπος τις ευγενης επορευθη εις χωραν μακραν λαβει εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι
Luk 19:13 καλεσας δε δεκα δουλους εαυτου εδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπεν προς αυτους πραγματευσασθαι εν ω ερχομαι
Luk 19:14 οι δε πολειται αυτου εμισουν αυτον κ(αι) απεστιλαν πρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντες ου θελομε τουτον βασιλευσαι εφ ημας
Luk 19:15 και εγενετο εν τω επανελθι αυτον λαβοντα τη βασιλειαν και ειπε φωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτους οις δεδωκει το αργυριον ινα γνοι τι διεπραγματευσατο
Luk 19:16 παρεγενετο δε ο πρωτος λεγω κυριε η μνα σου δεκα προσηργασα μνας
Luk 19:17 και ειπεν αυτω ευ δουλε αγαθε οτι εν ελαχιστω πιστος εγενου ισθι εξουσιαν εχων επανω δεκα πολεων
Luk 19:18 και ηλθεν ο δευτερος λεγων η μνα σου κυριε εποιησεν πεντε μνας
Luk 19:19 ειπεν δε και τουτω και συ επανω γεινου πεντε πολεων
Luk 19:20 και ο τερος ηλθεν λεγων κυριε ιδου η μνα σου ην ειχο αποκειμενην εν σουδαριω
Luk 19:21 εφοβουμην γαρ σε οτι ανθρωπος αυστηρος ει αιρις ο ουκ εθηκας και θεριζεις ο ουκ εσπιρας
Luk 19:22 λεγει αυτω εκ του στοματος σου κρινω σε πονηρε δουλε ηδις οτι εγω ανθρωπος αυστηρος ειμι αιρων ο ουκ εθηκα και θεριζω ο ουκ εσπιρα
Luk 19:23 και δια τι ουκ εδωκας μου το αργυριον επι τραπεζαν καγω ελθων ουν συ τοκω αν αυτο επραξα
Luk 19:24 και τοις παρεστωσιν ειπεν αρε απ αυτου την μναν και δοτε τω τας δεκα μνας εχοντι
Luk 19:25 και ειπαν αυτω κυριε εχει δεκα μνας
Luk 19:26 λεγω οτι παντι τω εχοντι δοθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται
Luk 19:27 πλην τους εχθρους μου τουτους τους μη θελησαντας με βασιλευσαι επ αυτους αγαγετε ωδε και κατασφαξετε αυτους εμπροσθεν μου
Luk 19:28 και ειπων ταυτα επορευετο εμπροσθεν αναβαινω εις ιεροσολυμα
Luk 19:29 και εγενετο ως ηγγισεν εις βηθφαγη και βηθανια προς το ορος το καλουμενον ελεων απεστιλεν δυο των μαθητων
Luk 19:30 λεγων υπαγετε εις την κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοι ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδις πωποτε ανθρωπων εκαθισεν λυσαντες αυτον αγαγετε
Luk 19:31 και εαν τις υμας ερωτα δια τι λυετε ουτως ερειτε οτι ο κυριος αυτου χριαν εχει
Luk 19:32 απελθοτες δε οι απεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις
Luk 19:33 λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπαν οι κυριοι αυτου προς αυτους τι λυετε το πωλον
Luk 19:34 οι δε ειπα οτι ο κυριος αυτου χρια εχει
Luk 19:35 και ηγαγον αυτον προς τον Iησουν και επιριψαντες αυτω τα ιματια επι τον πωλον επεβιβασαν τον Iησουν
Luk 19:36 πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματια αυτων εν τη οδω
Luk 19:37 εγγιζοντος δε αυτου ηδη προς τη καταβασει του ορους τω ελαιων ηρξαντο απαν το πληθος των μαθητων χαιροντες αινιν τον θεον φωνη μεγαλη περι πασων ω ειδον δυναμεων
Luk 19:38 λεγοντες ευλογημενος ο βασιλευς εν ονοματι κυριου εν ουρανω εν ιρηνη και δοξα εν υψιστοις
Luk 19:39 και τινες των φαρισαιων απο του οχλου ειπαν προς αυτον διδασκαλε επιτιμησον τοις μαθηταις σου
Luk 19:40 και αποκριθεις ειπε λεγω υμιν οτι εαν ουτοι σιωπησουσι οι λιθοι κραξουσιν
Luk 19:41 και ως ηγγισεν ιδω την πολιν εκλαυσε επ αυτην
Luk 19:42 λεγων οτι ει εγνως εν τη ημερα ταυτη και συ τα προς ιρηνην νυν δε εκρυβη απο οφθαλμων σου
Luk 19:43 οτι ηξουσιν ημεραι επι σε και παρεμβαλουσιν οι εχθροι σου χαρακα σοι και περικυκλωσουσι και συνεξουσιν παντοθεν
Luk 19:44 και εδαφιουσιν σε και τα τεκνα σου εν σοι και ουκ αφησουσι λιθον επι λιθον εν σοι ανθ ων ουκ εγνως τον καιρον της επισκοπης σου
Luk 19:45 και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας
Luk 19:46 λεγω αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστον
Luk 19:47 και η διδασκων το καθ ημεραν εν τω αρχιερεις και οι γραμματεις εζητουν αυτον απολεσε και οι πρωτοι του λαου
Luk 19:48 και ουχ ευρισκον το τι ποιη σωσιν ο λαος γαρ απας εξεκρεμετο αυτου ακουων
Luk 20:1 και εγενετο εν μια των ημερων διδασκοντος αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενοι επεστησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις
Luk 20:2 και ειπαν λεγοντες προς αυτον εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτην
Luk 20:3 αποκριθεις δε ειπε προς αυτον ερωτησω υμας καγω λογο και ειπατε μοι
Luk 20:4 το βαπτισμα το ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων
Luk 20:5 οι δε συνελογιζοντο προς αυτους λεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιστευσαται αυτω
Luk 20:6 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων ο λαος απας καταλιθασει ημας πεπισμενος γαρ εστιν ιωαννην προφητην ειναι
Luk 20:7 και απεκριθησαν ειδεναι ποθεν
Luk 20:8 και αποκριθεις ειπε αυτοις ουδ εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Luk 20:9 ηρξατο δε προς το λαον την παραβολην ταυτην ανθρωπος εφυτευσεν αμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν χρονους ικανους
Luk 20:10 και κερω απεστιλε προς τους γεωργους δουλον ινα απο του αμπελωνος δωσουσιν αυτω οι δε γεωργοι εξαπεστιλαν αυτον διρατες καινον
Luk 20:11 και εθετο ετερον πεμψαι δουλον οι δε κακινον διραντες και ατιμασαντες εξαπεστιλαν καινον
Luk 20:12 και προσεθετο τριτον πεμψαι οι δε κ(αι) τουτον τραυματισατες εξεβαλον
Luk 20:13 ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υν μου τον αγαπητον ισως τουτον εντραπησονται
Luk 20:14 ιδοτες δε οι γεωργοι διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια
Luk 20:15 και εκβαλοντες αυτον εξω του αμπελωνος απεκτιναν τι ουν ποιησει αυτοις ο κυριος του αμπελωνος
Luk 20:16 ελευσεται και απολεσει τουτους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις ακουσαντες δε ειπαν μη γενοιτο
Luk 20:17 ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστι το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
Luk 20:18 πας ο πεσω επ εκινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτο
Luk 20:19 και εζητησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις επιβαλειν επ αυτον τας χιρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν τον λαον οτι προς αυτους ειπεν την παραβολη ταυτην
Luk 20:20 και παρατηρησαντες απεστιλαν ενκαθετους αποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ωστε παραδουναι αυτον τη αρχη και εξουσια του ηγεμονος
Luk 20:21 και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε οιδαμε οτι ορθως λεγεις και διδασκις και ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας την οδο του θεου διδασκις
Luk 20:22 εξεστιν ημας καισαρι φορον δουναι η ου
Luk 20:23 κατανοησας δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους
Luk 20:24 δειξατε μοι δηναριον οι δε εδειξαν αυτω και ειπαν τινος εχει εικονα και επιγραφην οι δε ειπαν καισαρος
Luk 20:25 ο δε ειπεν προς αυτους τοινυν αποδοτε τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
Luk 20:26 και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι του ρηματος εναντιον του λαου και θαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτου εσιγησαν
Luk 20:27 προσελθοντες δε τινες των σαδδουκαιων οι λεγοντες αναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτον
Luk 20:28 λεγοντες διδασκαλε μωσης εγραψεν ημιν εαν τινος αδελφος αποθανη εχων γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου
Luk 20:29 επτα ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνος
Luk 20:30 και ο δευτερος
Luk 20:31 και ο τριτος ελαβεν αυτην ωσαυτως δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνα και απεθανον
Luk 20:32 υστερον και η γυνη απεθανε
Luk 20:33 εν τη αναστασι τινος εσται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα
Luk 20:34 και ειπεν αυτοις ο Iησους οι υιοι του αιωνος τουτου γαμου σι και γαμισκονται
Luk 20:35 οι δε καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχειν και της αναστασεως της εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται
Luk 20:36 ουτε γαρ αποθανιν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρ εσιν και υιοι θεου εισιν της αναστασεως υιοι οντες
Luk 20:37 οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωσης εμηνυσεν επι της βατου ως λεγει κυριον το θεον αβρααμ και θεον ισακ και θεον ιακωβ
Luk 20:38 θεος δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωτων παντες γαρ αυτω ζωσιν
Luk 20:39 αποκριθεντες δε τινες των γραμματεων ειπαν αυτω διδασκαλε καλως ειπας
Luk 20:40 ουκετι γαρ ετολμων επερωταν αυτον ουδε
Luk 20:41 ειπεν δε προς αυτους πως λεγουσι τον Cριστον ειναι δαδ υν
Luk 20:42 αυτος γαρ δαδ λεγει εν βιβλω ψαλμω ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου
Luk 20:43 εως αν θεω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Luk 20:44 δαδ ουν κυριον αυτον καλει και πως υς αυτου εστιν
Luk 20:45 ακουοντος δε πατος του λαου ειπε τοις μαθηταις αυτου
Luk 20:46 προσεχετε απο των γραμματεω των θελοντων εν στολαις περιπατειν και φιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραις και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοις διπνοις
Luk 20:47 οι κατεσθιουσι τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχονται ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα
Luk 21:1 αναβλεψας δε ειδε τους βαλλοντας εις το γαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιους
Luk 21:2 ειδεν δε τινα χηραν πενιχρα βαλλουσαν εκει λεπτα δυο
Luk 21:3 και ειπεν αληθως λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλεον παντω εβαλεν
Luk 21:4 παντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν
Luk 21:5 και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοις καλοις και αναθεμασιν κεκοσμηται ειπεν
Luk 21:6 ταυτα α θεορειτε ελευσονται ημεραι εν αις ουκ αφεθησεται λιθος επι λιθω ωδε ος ου καταλυθησεται
Luk 21:7 επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημιο οταν μελλη ταυτα γεινεσθαι
Luk 21:8 ο δε ειπε βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι κ(αι) πορευθηται οπισω αυτων
Luk 21:9 οταν δε ακουσηται πολεμους και ακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεως το τελος
Luk 21:10 τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησετε εθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν
Luk 21:11 σεισμοι τε μεγαλοι και κατα τοπους λειμοι και λοιμοι εσονται φοβητρα τε και σημια μεγαλα απ ουρανου εσται
Luk 21:12 προ δε τουτων παντων επιβαλουσιν επ αυτους τας χιρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις τας συναγωγας και φυλακας απαγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου
Luk 21:13 αποβησεται υμιν εις μαρτυριο
Luk 21:14 θετε εν ταις καρδιαις υμων μη προμελεταν απολογηθηναι
Luk 21:15 εγω γαρ δωσω υμι στομα και σοφιαν η ου δυνησονται αντιστηναι η αντειπιν παντες οι αντικειμενοι υμι
Luk 21:16 παραδοθησεσθε δε και υπο γονεω και αδελφων και συγγενων και φιλων και θανατωσουσιν εξ υμων
Luk 21:17 και εσεσθαι μισουμενοι υπο παντω δια το ονομα μου
Luk 21:18 και θριξ εκ της κεφαλης υμων ου μη αποληται
Luk 21:19 εν τη υπομονη υμων κτησασθαι τας ψυχας υμων
Luk 21:20 οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπαιδων ιηλμ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης
Luk 21:21 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτης εκχωριτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτη
Luk 21:22 οτι ημεραι εκδικησεως αυται του πλησθηναι παντα τα γεγραμμενα
Luk 21:23 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις εστε γαρ εν εκιναις ταις ημεραις αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη τω λαω τουτω
Luk 21:24 και πεσουνται στοματι μαχαιρας και αιχμαλωτισθησοται εις τα εθνη πατα και ιηλμ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρι ου πληρωθωσιν καιροι εθνων
Luk 21:25 και εσονται σημια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γης συνοχη εθνων και εν απορια ηχους θαλασσης και σαλου
Luk 21:26 αποψυχοντω ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιας των επαρχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμις των ουρανων σαλευθησονται
Luk 21:27 και τοτε τ οψονται τον υν του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελη μετα δυναμεως και δοξης πολλης
Luk 21:28 αρχομενων δε τουτω γεινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμω
Luk 21:29 και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε την συκην και πατα τα δενδρα
Luk 21:30 οταν προβαλωσιν ηδη βλεποντες αυτω αφ εαυτων γεινωσκετε γεινωσκετε οτι εγγυς εστιν ηδη το θερος
Luk 21:31 ουτως και υμις οταν ιδητε ταυτα γεινομενα γεινωσκετε οτι εγγυς εστιν η βασιλεια του θεου
Luk 21:32 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως παντα γενηται
Luk 21:33 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελευσονται
Luk 21:34 προσεχετε εαυτοις μηποτε βαρηθωσιν υμων αι καρδιαι εν κρεπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και επιστη εφ υμας εφνιδιος η ημερα εκεινη
Luk 21:35 ως παγις επισελευσεται γαρ επι παντας τους καθημενους επι προσωπον πασης της γης
Luk 21:36 αγρυπνειτε δε εν παντι καιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε εκφυγειν παντα τα μελλοντα γεινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υυ του ανθρωπου
Luk 21:37 ην δε τας ημερας ε τω ιερω διδασκω τας δε νυκτας εξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιω
Luk 21:38 και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ιερω ακουει αυτου
Luk 22:1 ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα
Luk 22:2 και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματις το πως ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον
Luk 22:3 εισηλθεν δε σατανας εις ιουδαν το καλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου τω δωδεκα
Luk 22:4 και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και στρατηγοις το πως αυτοις παραδω αυτον
Luk 22:5 και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι
Luk 22:6 και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοις
Luk 22:7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμων εν η εδει θυεσθαι το πασχα
Luk 22:8 και απεστιλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθεντες ετοιμασατε ημιν το πασχα ινα φαγωμεν
Luk 22:9 οι δε ειπαν αυτω που θελις ετοιμασωμε
Luk 22:10 ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντω υμων εις την πολιν συναντησι υμιν ανθρωπος κεραμειον βασταζων ακολουθησαται αυτω εις την οικιαν εις ην εισπορευεται
Luk 22:11 και ερειτε τω οικοδεσποτη της οικιας λεγοτες λεγει σοι ο διδασκαλος που εστι το καταλυμα μου οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
Luk 22:12 κακεινος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον κακει ετοιμασατε
Luk 22:13 απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκει αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Luk 22:14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσε και οι αποστολοι συν αυτω
Luk 22:15 και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν
Luk 22:16 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω αυτο εως οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεου
Luk 22:17 και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε και διαμερισατε αλληλοις
Luk 22:18 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη πιω απο του νυν απο του γενηματος της αμπελου εως ου η βασιλεια του θεου ελθη
Luk 22:19 και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγω τουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειται εις την εμην αναμνησιν
Luk 22:20 και το ποτηριον ωσαυτως μετα το διπνησαι λεγων του το το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου το υπερ υμων εκχυννομενον
Luk 22:21 πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντος με μετ εμου επι της τραπεζης
Luk 22:22 οτι ο υς του ανθρωπου κατα το ωρισμενον πορευεται πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται
Luk 22:23 και αυτοι ηρξαντο συνζητειν προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ειη ο τουτο μελλων πρασσειν
Luk 22:24 εγενετο δε φιλονικια εις εαυτους το τις αυτων δοκει ειναι μιζων
Luk 22:25 ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι αρχοντες των εξουσιαζουσιν αυτων και ευεργεται καλουνται
Luk 22:26 υμεις δε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γεινεσθω ως ο νεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων
Luk 22:27 τις γαρ ο μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχι ο ανακειμενος εγω δε εν μεσω υμων ειμι ως ο διακονων
Luk 22:28 υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πιρασμοις μου
Luk 22:29 καγω διατιθεμαι υμιν καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν
Luk 22:30 ινα εσθιηται και πινηται επι της τραπεζης μ(ου) εν τη βασιλεια μου και καθησεσθε επι θρονων κρινοτες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ
Luk 22:31 ειπεν δε ο κυριος σιμων ιδου ο σατανας εξητησατο υμας του ξινιασαι ως τον σιτον
Luk 22:32 εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλιπη η πιστις σου και συ ποτε επιστρεψας στηρισον τους αδελφους σου
Luk 22:33 ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι
Luk 22:34 ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου φωνησει σημερον αλεκτωρ εως τρεις με απαρνηση ειδεναι
Luk 22:35 και ειπεν αυτοις οτε απεστιλα υμας ατερ βαλλαντιου και μηρας και υποδηματων μη τι υστερησαται οι δε ειπον ουδενος
Luk 22:36 ο δε ειπεν αυτοις αλλα νυν ο εχω βαλλαντιον αρατω ομοιως και πηραν και ο μη εχω πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατω μαχαιραν
Luk 22:37 λεγω γαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι το και μετα ανομων ελογισθη και γαρ το περι εμου τελος εχει
Luk 22:38 οι δε ειπαν ιδου μαχαιρε ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν
Luk 22:39 και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται
Luk 22:40 γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθαι μη εισελθειν εις πιρασμον
Luk 22:41 και αυτος απεσπαθη απ αυτων ωσει λιθου βολην και θεις τα γονατα προσηυξατο
Luk 22:42 λεγων πατερ ει βουλι παρενεγκαι τουτο το ποτηριον τουτο απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το σον γεινεσθω
Luk 22:43 ωφθη δε αυτω αγγελος απ ουρανου ενισχυων αυτον
Luk 22:44 και γεναμενος εν αγωνια εκτενεστερον προσηυχετο και εγενετο ιδρως αυτου ωσι θρομβοι αιματος καταβαινοντος επι την γην
Luk 22:45 και αναστας απο της προσευχης ελθων προς τους μαθητας ευρεν κοιμωμενους αυτους απο της λυπης
Luk 22:46 και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθαι ινα μη εισελθηται εις πιρασμον
Luk 22:47 ετι αυτου λαλουντος ιδου οχλος κ(αι) ο λεγομενος ιουδας εις των δωδεκα προηρχετο αυτους και ηγγισεν τω Iησου φιλησαι αυτον
Luk 22:48 Iησους δε ειπεν αυτω φιληματι τον υν του ανθρωπου παραδιδως
Luk 22:49 ειδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπαν κυριε ει παταξομεν εν μαχαιρη
Luk 22:50 και επαταξεν εις τις εξ αυτων του αρχιερεως τον δουλον και αφιλεν το ους αυτου το δεξιον
Luk 22:51 αποκριθεις δε ο Iησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος του ωτιου ιασατο αυτον
Luk 22:52 ειπεν δε Iησους προς τους παραγενομενους προς αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστη εξηλθαται μετα μαχαιρων και ξυλω
Luk 22:53 καθ ημεραν οντος μου μεθ υμω εν τω ιερω ουκ εξετινατε τας χειρας επ εμε αλλ αυτη εστιν η ωρα κ(αι) η εξουσια του σκοτους
Luk 22:54 συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εις την οικιαν του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθι μακροθεν
Luk 22:55 περιαψαντων δε πυρ εν μεσω της αυλης και συνκαθισαντων εκαθητο ο πετρος ε μεσω αυτων
Luk 22:56 ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην
Luk 22:57 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα αυτον γυναι
Luk 22:58 και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτο εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετρος εφη ανθρωπε ουκ ειμι
Luk 22:59 και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων επ αληθιας και ουτος μετ αυτου και γαρ γαλιλαιος εστιν
Luk 22:60 ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ οιδα τι λεγεις και παραχρημα ετι λαλουτος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ
Luk 22:61 και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετρος του ρηματος του κυριου ως ειπε αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησε σημερον απαρνηση με τρις
Luk 22:62 και εξελθω εξω εκλαυσεν πικρως
Luk 22:63 και οι ανδρες οι συνεχοντες αυτον ενεπεζαν αυτω δεροντες
Luk 22:64 και περικαλυψαντες επηρωτων αυτο λεγοντες προφητευσον τις εστιν ο παισας σε
Luk 22:65 και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον
Luk 22:66 και ως ημερα εγενετο συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεις τε και γραμματις και απηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων
Luk 22:67 λεγοντες ει συ ει ο Cριστος ειπον ημιν ειπεν δε αυτοις εα ειπω ου μη πιστευσητε
Luk 22:68 εαν δε ερωτησω ου μη αποκριθητε
Luk 22:69 απο του νυν δε εσται ο υς του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του θεου
Luk 22:70 ειπαν δε παντες συ ουν ει ο υς του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι
Luk 22:71 οι δε ειπαν τι ετι χριαν εχομεν μαρτυριας αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου
Luk 23:1 και ανασταν απαν το πληθος αυτων ηγαγον αυτον επι τον πιλατον
Luk 23:2 ηρξαντο δε κατηγοριν αυτου λεγοντες τουτον ευρομεν διαστρεφοντα το εθνος ημων και κωλυοντα φορους καισαρι διδοναι και λεγοντα εαυτο Cριστον βασιλεα ειναι
Luk 23:3 ο δε πιλατος ηρωτησεν αυτον λεγω συ ει ο βασιλευς τω ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις
Luk 23:4 ο δε πιλατος ειπε προς τους αρχιερις και τους οχλους ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω
Luk 23:5 οι δε επισχυον λεγοτες οτι ανασι τον οχλον καθ ολης της ιουδαιας και αρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε
Luk 23:6 πειλατος δε ακουσας επηρωτησεν ει ο ανθρωπος γαλιλαιος εστιν
Luk 23:7 και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδην οντα κατ αυτον εν ιεροσολυμοις εν αυταις ταις ημεραις
Luk 23:8 ο ηρωδης ιδων τον Iησουν εχαρη λιαν ην γαρ εξ ικανων χρονων θελων ιδι αυτον δια το ακουειν περι αυτου κ(αι) ηλπιζε τι σημιον ιδιν υπ αυτου γεινομενον
Luk 23:9 επηρωτα αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουκ απεκριναντο αυτω
Luk 23:10 ιστηκεισαν δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονως κατηγορουτες αυτου
Luk 23:11 εξουθενησας τε και ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και ενπεξας περιβαλων αισθητα λαμπρα επεμψεν αυτον τω πιλατω
Luk 23:12 εγενοτο δε φιλοι ο τε ηρωδης και ο πιλατος εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχοντο γαρ εν εχθρα οντες προς αυτους
Luk 23:13 πιλατος δε συνκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον
Luk 23:14 ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρινας ουθεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε αυτου
Luk 23:15 αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψε γαρ αυτον προς ημας κ(αι) ο ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω
Luk 23:16 παιδευσας ουν αυτον απολυσω
Luk 23:17 αναγκην δε ειχεν απολυειν αυτοις κατα εορτην ινα
Luk 23:18 ανεκραγον δε πανπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιν το βαραββαν
Luk 23:19 οστις η δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονον εν τη φυλακη
Luk 23:20 παλιν δε ο πιλατος προσεφωνησεν αυτοις θελων απολυσαι τον Iησουν
Luk 23:21 οι δε επεφωνου λεγοντες σταυρου σταυρου αυτον
Luk 23:22 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρο εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω
Luk 23:23 οι δε εκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι κ(αι) κατισχυον αι φωναι αυτων
Luk 23:24 και πιλατος επεκρινεν γενεσθαι το αιτημα αυτω
Luk 23:25 απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενο εις φυλακην ον ητουντο τον δε Iησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτω
Luk 23:26 και ως απηγαγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνα τινα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου επεθηκεν αυτω τον σταυρο οπισθεν του Iησου
Luk 23:27 ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων εκοπτοτο και εθρηνουν αυτον
Luk 23:28 στραφεις δε προς αυτας Iησους ειπεν θυγατεραις ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων
Luk 23:29 οτι ιδου ημεραι ερχονται εν αις ερουσιν μακαριαι στειραι και αι κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοι οι ουκ εθρεψαν
Luk 23:30 τοτε αρξονται λεγει τοις ορεσιν πεσετε εφ ημας και τοις βουνοις καλυψατε ημας
Luk 23:31 οτι ει εν τω υγρω ξυλαω ταυτα ποιουσι εν τω ξηρω τι γενηται
Luk 23:32 ηγοντο δε και ετεροι κακουργοι δυο συν αυτω αναιρεθηναι
Luk 23:33 και οτε ηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιω ον δε εξ αριστερω
Luk 23:34 ο δε Iησους ελεγεν πατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι ποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον κληρον
Luk 23:35 και ιστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε οι αρχοντες λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστι ο Cριστος ο του θεου ο εκλεκτος
Luk 23:36 ενεπεξαν δε αυτω οι στρατιωται προσερχομενοι οξος προσφεροντες αυτω
Luk 23:37 και λεγοντες ει συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσον σεαυτον
Luk 23:38 ην δε και επιγραφη επ αυτω γραμμασιν ελληνικοις ρωμαικοις εβραικοις ο βασιλευς τω ιουδαιων ουτος
Luk 23:39 εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημι αυτον λεγων ουχι συ ει ο Cριστος σωσον σεαυτον και ημας
Luk 23:40 αποκριθεις δε ο ετερος επιτιμων αυτω εφη ου φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει
Luk 23:41 και ημις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεν απολαμβανομεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν
Luk 23:42 και ελεγε Iησου μνησθητι μου οταν ελθης εν τη βασιλια σου
Luk 23:43 κ(αι) ειπεν αυτω αμην λεγω σοι σημερον μετ εμου εση εν τω παραδισω
Luk 23:44 και ην ωρα ωσει εκτη σκοτος εγενετο εφ ολην τη γην εως ωρας ενατης
Luk 23:45 του ηλιου εκλιποντος εσχισθη δε το καταπετασμα του ναου μεσον
Luk 23:46 και φωνησας φωνη μεγαλη ο Iησους ειπεν πατερ εις χιρας σου παρατιθεμαι το πνευμα μου τουτο δε ειπων εξεπνευσεν
Luk 23:47 ιδων δε ο εκατοταρχης το γενομενον εδοξαζεν τον θεον λεγω οτι οντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ην
Luk 23:48 και παντες οι συνπαραγενομενοι οχλοι εις την θεωριαν ταυτην θεωρησαντες τα γενομενα τυπτοντες τα στηθη υπε τρεφον
Luk 23:49 ειστηκισαν δε πατες οι γνωστοι αυτου απο μακροθε και γυναικες αι συνακολουθουσαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυτα
Luk 23:50 και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχω και ανηρ αγαθος και δικαιος
Luk 23:51 ουτος ουκ ην συνκατατιθεμενος τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιας πολεως των ιουδαιων ος προσεδεχετο την βασιλειαν του θεου
Luk 23:52 ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του Iησου
Luk 23:53 και καθελων ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτον εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεις ουδεπω κειμενος
Luk 23:54 και ημερα ην παρασκευης και σαββατον επεφωσκε
Luk 23:55 κατακολουθησασαι δε γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι εκ της γαλιλαιας αυτω εθεασαντο το μνημιον και ως ετεθη το σωμα αυτου
Luk 23:56 υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα τη εντολην
Luk 24:1 τη δε μια των σαββατων ορθου βαθεως επι το μνημιον ηλθον φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα
Luk 24:2 ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημιου
Luk 24:3 εισελθουσαι δε ουκ ευρον το σωμα του κυριου Iησου
Luk 24:4 και εγενετο εν τω απορισθαι αυτας περι τουτου και ιδου ανδρες δυο επεστησαν αυταις εν εσθητι αστραπτουση
Luk 24:5 εμφοβων δε γενομενων αυτω και κλινουσων τα προσωπα εις τη γην ειπαν προς αυτας τι ζητειτε το ζωντα μετα των νεκρων
Luk 24:6 ουκ εστιν ωδε αλλα ηγερθη μνησθηται ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια
Luk 24:7 λεγων τον υν του ανθρωπου οτι δει παραδοθηναι εις χιρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
Luk 24:8 και εμνησθησαν των ρηματων αυτου
Luk 24:9 και υποστρεψασαι απο του μνημιου απηγγιλαν παντα ταυτα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις
Luk 24:10 ησαν δε η μαγδαληνη μαριαμ και ιωαννα και μαρια η ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις ελεγον προς τους αποστολους ταυτα
Luk 24:11 και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα ταυτα και ηπιστουν αυταις
Luk 24:12 ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημιον και παρακυψας βλεπει τα οθονια και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζω το γεγονος
Luk 24:13 και ιδου δυο εξ αυτων εν τη αυτη ημερα ησαν δε πορευομενοι εις κωμη απεχουσαν σταδιους εκατον εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους
Luk 24:14 και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων τω συμβεβηκοτω τουτων
Luk 24:15 και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συνζητειν και αυτος Iησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις Iησουν
Luk 24:16 οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον
Luk 24:17 ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλεται προς αλληλουσλους περιπατουτες και εσταθησα σκυθρωποι
Luk 24:18 αποκριθεις δε εις ονοματι κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις ιηλμ και ταυτα ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις
Luk 24:19 και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπαν αυτω τα περι Iησου του ναζαρηνου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν λογω και εργω εναντιον του θεου και παντος του λαου
Luk 24:20 οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον
Luk 24:21 ημεις δε ελπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε και συν πασι τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αφ ου ταυτα εγενετο
Luk 24:22 αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι ορθριναι επι το μνημιον
Luk 24:23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελω εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην
Luk 24:24 και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημιον κ(αι) ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον αυτο δε ουκ ειδον
Luk 24:25 και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται
Luk 24:26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον Cριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου
Luk 24:27 και αρξαμενος απο μωσεως και απο πατων των προφητων και διερμηνευειν αυτοις τι ην εν ταις γραφαις τα περι εαυτου
Luk 24:28 κ(αι) ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιησατο πορρωτερωτερω πορευεσθαι
Luk 24:29 και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μινον μεθ ημω οτι προς εσπερα εστιν και κεκλικεν ηδη η ημερα και εισηλθεν του μιναι συν αυτοις
Luk 24:30 και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων και λαβων τον αρτον ηυλογησεν και κλασας εδιδου αυτοις
Luk 24:31 αυτων δε διηνυγησαν οι οφθαλμοι και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων
Luk 24:32 και ειπαν προς αλληλους ουχι η καρδια ημων κεομενη ην εν ημιν ως ελαλει ημιν εν τη οδω ως διηνυγεν ημιν τας γραφας
Luk 24:33 και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον ηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις
Luk 24:34 λεγοτας οτι οντως ηγερθη ο κυριος και ωφθη τω σιμωνι
Luk 24:35 και αυτοι εξηγουτο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου
Luk 24:36 ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
Luk 24:37 φοβηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν
Luk 24:38 και ειπε αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν ταις καρδιαις υμων
Luk 24:39 ειδετε τους ποδας μου και τας χιρας μου οτι εγω ειμι αυτος ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκας και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειται εχοντα
Luk 24:40 και τουτο ειπων εδιξεν αυτοις τας χιρας και τους ποδας
Luk 24:41 ετι δε απιστουντω αυτων απο της χαρας και θαυμαζοτων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμο ωδε
Luk 24:42 οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος
Luk 24:43 και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν
Luk 24:44 ειπεν δε προς αυτους ουτοι οι λογοι ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα ε τω νομω μωσεως εν τοις προφηταις και ψαλμοι περι εμου
Luk 24:45 τοτε διηνυξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας
Luk 24:46 και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται παθειν τον Cριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα
Luk 24:47 κ(αι) κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν εις αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενοι απο ιερουσαλημ
Luk 24:48 υμεις εστε μαρτυρες τουτων
Luk 24:49 καγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει εως ου ενδυσησθε εξ υψους δυναμιν
Luk 24:50 εξηγαγεν δε αυτους εως προς βηθανιαν και επαρας τας χιρας αυτου ηυλογησεν αυτους
Luk 24:51 και εγενετο εν τω ευλογιν αυτο αυτους διεστη απ αυτων
Luk 24:52 και αυτοι προσκυνησατες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης
Luk 24:53 και ησαν δια παντος εν τω ιερω ευλογουντες τον θεον
Joh 1:1 εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος
Joh 1:2 ουτος ην εν αρχη προς τον θεον
Joh 1:3 πατα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδεν ο γεγονεν
Joh 1:4 εν αυτω ζωη εστιν και η ζωη ην το φως των ανθρωπων
Joh 1:5 και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
Joh 1:6 εγενετο ανθρωπος απεσταλμενος παρα θεου ην ονομα αυτω ιωαννης
Joh 1:7 ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
Joh 1:8 ουκ ην εκινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
Joh 1:9 ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα ανθρωπον ερχομενον εις τον κοσμον
Joh 1:10 εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτον εγενετο και ο κοσμος αυτο ουκ εγνω :
Joh 1:11 εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
Joh 1:12 οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθε τοις πιστευουσι εις το ονομα αυτου
Joh 1:13 οι ουκ εξ αιματω ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε θεληματος ανδρος αλλ εκ θεου εγεννηθησαν :
Joh 1:14 και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξα αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πατρος πληρης χαριτος και αληθιας
Joh 1:15 ιωαννης μαρτυρι περι αυτου και κεκραγεν ουτος ην ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην :
Joh 1:16 οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
Joh 1:17 οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθια δια Iησου εγενετο
Joh 1:18 θεον ουδεις εωρακεν πωποτε μονογενης θεος εις το κολπον του πατρος εκεινος εξηγησατο
Joh 1:19 και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστιλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερις και λευειτας ινα επερωτησωσιν αυτον συ τις ει
Joh 1:20 και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο οτι εγω ουκ ιμι ο Cριστος
Joh 1:21 και επηρωτησαν παλιν τι ου ηλιας ει λεγει ουκ ειμι προφητης ει συ και απεκριθη ου
Joh 1:22 ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
Joh 1:23 εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυριου καθως ειπεν ησαιας ο προφητης :
Joh 1:24 και απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
Joh 1:25 και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο Cριστος ουδε ηλιας ουδε ο προφητης :
Joh 1:26 απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγω εγω βαπτιζω εν τω υδατι μεσος υμων εστηκει ον υμεις ουκ οιδατε
Joh 1:27 οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος :
Joh 1:28 ταυτα εγενετο εν βηθανια περαν του ιορδανου ποταμου : οπου ην ο ιωαννης βαπτιζων
Joh 1:29 τη επαυριον βλεπι τον Iησουν ερχομενο προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο ερων την αμαρτιαν του κοσμου
Joh 1:30 ουτος εστιν υπερ ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ οσ εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
Joh 1:31 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισλ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων :
Joh 1:32 και εμαρτυρησεν ιωαννης οτι τεθεαμαι το πνευμα ως περιστεραν καταβαινον εκ του ουρανου και μενο επ αυτον
Joh 1:33 και εγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν τω υδατι εκινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πνευματι αγιω
Joh 1:34 καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο εκλεκτος του θεου :
Joh 1:35 τη επαυριον παλι ιστηκι ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
Joh 1:36 και εμβλεψας τω Iησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θεου
Joh 1:37 ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουτος και ηκολουθησαν τω Iησου :
Joh 1:38 στραφεις ο Iησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββει ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
Joh 1:39 λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μαινει και παρ αυτω εμιναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη :
Joh 1:40 ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντω αυτω :
Joh 1:41 ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον Cριστος
Joh 1:42 ηγαγεν αυτον προς τον Iησουν εμβλεψας αυτω ο Iησους ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωαννου συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
Joh 1:43 τη επαυριον ηθελησεν εξελθιν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππο και λεγει αυτω Iησους ακολουθι μοι
Joh 1:44 η φιλιππος απο βηθσαιδαν της πολεως ανδρεου και πετρου
Joh 1:45 ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν Iησουν υν του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
Joh 1:46 ειπεν αυτω ναθαναηλ : εκ ναζαρετ δυναται αγαθον τι ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
Joh 1:47 ιδων ο Iησους τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον λεγει περι του ναθαναηλ ιδε αληθως ισδραηλειτης εν ω δολος ουκ εστιν
Joh 1:48 λεγει αυτω ναθαναηλ ποθε με γινωσκεις απεκριθη ο Iησους και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ιδον σε
Joh 1:49 απεκριθη ναθαναηλ και ειπεν ραββει συ ει ο υς του θεου συ ει ο βασιλευς του ισραηλ
Joh 1:50 απεκριθη Iησους και ειπεν αυτω οτι ειπο σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζονα τουτων οψη
Joh 1:51 και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθαι το ουρανον ηνεωγοτα και τους αγγελους του θεου αναβαινοντας κ(αι) καταβαινοντας επι τον υν του ανθρωπου
Joh 2:1 και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του Iησου εκει
Joh 2:2 εκληθη δε και ο Iησους και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
Joh 2:3 και υστερησαντος οινου ελεσθη ο οινος του γαμου ειτα λεγει η μητηρ του Iησου προς αυτον οινος ουκ εστιν
Joh 2:4 λεγει αυτη ο Iησους τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
Joh 2:5 λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις οτι ο αν λεγη υμι ποιησατε
Joh 2:6 ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις
Joh 2:7 και λεγει αυτοις ο Iησους γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
Joh 2:8 και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν
Joh 2:9 ως δε εγευσατο ο αρχιτλικινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος
Joh 2:10 και λεγει πας ανθρωπος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσι τον ελασσω συ δε τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
Joh 2:11 ταυτην εποιησεν την αρχην των σημιων ο Iησους εν κανα της γαλιλαιας πρωτην και εφανερωσεν τη δοξαν και επιστευσαν οι μαθηται αυτου εις αυτον
Joh 2:12 μετα τουτο κατεβη εις καφαρναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εκει εμιναν ου πολλας ημερας :
Joh 2:13 εγγυς δε ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ις ιεροσολυμα ο Iησους
Joh 2:14 και ευρε εν τω ιερω τους πωλουντας και τα προβατα και βοας και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
Joh 2:15 εποιησεν φραγελλιον εκ σχοινιων και παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα προβατα και τους βοας και τω κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας κατεστρεψεν
Joh 2:16 και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειται τον οικον του πατρος μου οικον εμποριου
Joh 2:17 εμνησθησαν οι μαθηται αυτου ο τι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
Joh 2:18 απεκριθησαν ου οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημιον δικνυεις ημι οτι ταυτα ποιεις :
Joh 2:19 απεκριθη ο Iησους και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
Joh 2:20 ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετεσι οικοδομηθη ο ναος ουτος και συ τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
Joh 2:21 εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος
Joh 2:22 οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ον ειπεν ο Iησους
Joh 2:23 ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημια α εποιει
Joh 2:24 αυτος δε ο ις ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το γιγνωσκιν παντας
Joh 2:25 και οτι χριαν ουκ ειχε ινα τις μαρτυρηση περι του ανθρωπου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τι ην εν τω ανθρω πω
Joh 3:1 ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιω νικοδημος ονοματι αρχων των ιουδαιων
Joh 3:2 ουτος ηλθεν νυκτος προς αυτον και ειπεν αυτω ραββει οιδαμεν οτι απο θεου εληλυθας διδασκαλος και ουδις δυναται ταυτα τα σημια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μετ αυτου
Joh 3:3 απεκριθη ο Iησους αμη αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θεου :
Joh 3:4 λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται ανθρωπος γερων ων γεννηθηναι μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθιν και γεννηθηναι
Joh 3:5 απεκριθη Iησους αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις εξ υδατος και πνευματος γεννηθη ου δυναται ειδειν την βασιλιαν των ουρανων
Joh 3:6 το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενο εκ του πνευματος πνευμα εστι
Joh 3:7 μη θαυμασης οτι ειπον σοι δι υμας γεννηθηναι ανωθεν
Joh 3:8 το πνευμα οπου θελει πνευματι και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του υδατος και του πνευματος
Joh 3:9 απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
Joh 3:10 απεκριθη ο Iησους και ειπε αυτω συ ει ο διδασκαλος του ισραηλ και ταυτα ου γινωσκις
Joh 3:11 αμην αμη λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμε και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανεται
Joh 3:12 ει τα επιγια ειπο υμιν και ου πιστευεται πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσεται
Joh 3:13 και ουδεις αναβεβηκε εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υς του ανθρωπου
Joh 3:14 και καθως μωυσης υψωσεν τον οφι εν τη ερημω ουτως ο υψωθηναι δι τον υν του ανθρωπου
Joh 3:15 ινα πας ο πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον
Joh 3:16 ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμο ωστε τον υν τον μονογενη ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
Joh 3:17 ου γαρ απεστιλεν ο θεος τον υιον εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
Joh 3:18 ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου
Joh 3:19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και οι ανθρωποι ηγαπησα το σκοτος μαλλον η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
Joh 3:20 πας γαρ ο φαυλα πρασσων μεισει το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
Joh 3:21 οτι εν θεω εστιν ειργασμενον
Joh 3:22 μετα ταυτα ηλθεν ο Iησους εις την ιουδαιαν γην και οι μαθηται αυτου κακει διετριβε μετ αυτων και εβαπτιζεν
Joh 3:23 ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων ενγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοτο και εβαπτιζοντο
Joh 3:24 ουπω γαρ ην βεβλημενος εις τη φυλακην ιωαννης
Joh 3:25 εγενετο δε συνζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων πε ρι καθαρισμου
Joh 3:26 και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββει οσ ην μετα σου περα του ιορδανου ως συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζι και παντες ερχονται προς αυτον
Joh 3:27 απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται ανθρωπος λαβιν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
Joh 3:28 αυτοι υμις μαρτυριται οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο Cριστος αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
Joh 3:29 ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως αυτου και ακουων χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
Joh 3:30 εκεινον δει αυξανιν εμε δε ελαττουσθαι
Joh 3:31 ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο δε ω επι της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουνου ερχομενος
Joh 3:32 ον εωρακε και ηκουσε μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδις λαμβανει
Joh 3:33 ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστιν
Joh 3:34 ον γαρ απεστιλεν ο θεος τα ρηματα του θεου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσι το πνευμα
Joh 3:35 ο πατηρ αγαπα τον υν και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
Joh 3:36 ο πιστευων εις τον υν εχει ζωην αιωνιον ο απιθων τω υιω ουκ εχει ζωην αλλ η οργη του θεου επ αυτον μενει
Joh 4:1 ως ουν εγνω ο Iησους οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι Iησους πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
Joh 4:2 καιτοιγε Iησους αυτος ουκ εβαπτιζε αλλ οι μαθηται αυτου
Joh 4:3 αφηκεν τη ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις τη γαλιλαιαν
Joh 4:4 εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας
Joh 4:5 λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω ιωσηφ τω υιω αυτου
Joh 4:6 ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν Iησους κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα η ως εκτη
Joh 4:7 ερχεται τις γυνη εκ της σαμαριας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο Iησους δος μοι πιν
Joh 4:8 οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθισαν εις τη πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
Joh 4:9 λεγει αυτω η γυνη η σαμαριτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιν αιτις γυναικος σαμαριτιδος ουσης
Joh 4:10 απεκριθη Iησους και ειπε αυτη ει ηδις την δωρεαν του θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
Joh 4:11 λεγει αυτω εκεινη κυριε ουτε αντλημα εχεις κ(αι) το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν εχεις το υδωρ το ζων
Joh 4:12 μη συ μειζον ει του πατρος ημων ιακωβ οστις εδωκεν ημι το φρεαρ αυτος και εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
Joh 4:13 απεκριθη Iησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλι
Joh 4:14 ο δε πινων εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
Joh 4:15 λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη δειψω μηδε διερχωμαι ωδε αντλειν
Joh 4:16 λεγει αυτη Iησους καλ υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
Joh 4:17 απεκριθη η γυνη ανδρα ουκ εχω λεγει αυτη ο Iησους καλως ειπες οτι ανδρα ουκ εχις
Joh 4:18 πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθως ειρηκας
Joh 4:19 λεγει αυτω η γυνη θεωρω οτι προφητης ει συ
Joh 4:20 οι πατερες ημω εν τω ορι τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγεται οτι εν ιεροσολυμοις εστιν οπου προσκυνιν δει
Joh 4:21 λεγει αυτη ο Iησους πιστευε μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησεται τω πατρι
Joh 4:22 υμις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
Joh 4:23 αλλα ερχεται ωρα και νυ εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητι τους προσκυνουτας αυτω
Joh 4:24 πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας εν πνευματι αληθειας προσκυνι δει
Joh 4:25 λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος Cριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελ λει ημιν απαντα
Joh 4:26 λεγει αυτη ο Iησους εγω ειμι ο λαλων σοι
Joh 4:27 και εν τουτω επηλθαν οι μαθηται αυτου και εθαυμαζο οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν αυτω τι ζητις η τι λαλεις μετ αυτης
Joh 4:28 αφηκε ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρωποις
Joh 4:29 δευτε ιδετε ανθρωπο ος ειπε μοι παντα α εποιησα μητι ουτος εστιν ο Cριστος
Joh 4:30 εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
Joh 4:31 εν τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββει φαγε
Joh 4:32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγιν ην υμις ουκ οιδατε
Joh 4:33 λεγουσι οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
Joh 4:34 λεγει αυτοις ο Iησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελιωσω αυτου το εργον
Joh 4:35 ουχ υμις λεγεται οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
Joh 4:36 ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγι καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπιρων ομου χαιρη και ο θεριζων
Joh 4:37 εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπιρων κ(αι) αλλος ο θεριζων
Joh 4:38 εγω απεσταλκα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
Joh 4:39 εκ δε της πολεως εκινης πολλοι επιστευσαν των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπε μοι παντα α εποιησα
Joh 4:40 ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαριται ηρωτων αυτο μειναι παρ αυτοις και εμινεν παρ αυτοις ημερας δυο
Joh 4:41 και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
Joh 4:42 και ελεγον τη γυναικι οτι ουκετι δια την σην μαρτυριαν πιστευομε αυτοι γαρ ακηκοαμεν παρ αυτου και οιδαμεν οτι αληθως ουτος εστιν ο σωρ του κοσμου
Joh 4:43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν
Joh 4:44 αυτος γαρ Iησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
Joh 4:45 ως ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν οι εωρακοτες πατα α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ εληλυθισαν εις την εορτην
Joh 4:46 ηλθαν ουν παλι εις την καναν της γαλιλαιας οπου εποιησαν το υδωρ οινον ην δε τις βασιλικος ου ο υιος ησθενι εν καφαρναουμ
Joh 4:47 ακουσας οτι ο Iησους ηκι εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν ηλθεν ουν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υν ημελλε γαρ αποθνησκειν
Joh 4:48 ειπεν ουν ο Iησους προς αυτον εαν μη σημια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσηται
Joh 4:49 λεγει προς αυτο ο βασιλικος κυριε καταβηθι πριν αποθανιν τον παιδα μου
Joh 4:50 λεγει αυτω ο Iησους πορευου ο υς σου ζη επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω του Iησου και επορευετο
Joh 4:51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι υπηντησαν αυτω και ηγγειλαν οτι ο παις αυτου ζη
Joh 4:52 επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι εχθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτο ο πυρετος
Joh 4:53 εγνω ουν ο πατηρ οτι εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
Joh 4:54 τουτο παλιν δευτερον εποιησεν σημιο ο Iησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν :
Joh 5:1 μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιω και ανεβη ο Iησους εις ιεροσολυμα
Joh 5:2 εντιν δε εν τοις ιεροσολυμοις προβατικη κολυμβηθρα το λεγομενον εβραιστι βηθζαθα πεντε στοας εχουσα
Joh 5:3 εν ταυταις κατεκειτο πληθος των ασθενουντω τυφλων χωλων ξηρων
Joh 5:4 
Joh 5:5 ην δε τις ανθρωπος τριακοντα και οκτω ετη εχων ε τη ασθενια αυτου
Joh 5:6 τουτον ιδων ο Iησους ανακειμενον και γνους οτι πολυν χρονον εχει λεγει αυτω θελις υγιης γενεσθαι
Joh 5:7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθρα εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινι
Joh 5:8 λεγει αυτω ο Iησους εγειρε αρον τον κραβακτον σου και περιπατει
Joh 5:9 εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηγερθη και ηρε τον κραβακτο αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκινη τη ημερα
Joh 5:10 ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστι σοι αραι τον κραβακτον σου
Joh 5:11 ο δε απεκρινατο αυτοις ο ποιησας με υγιην εκεινος μοι ειπεν αραι τον κραβακτον και περιπατειν
Joh 5:12 ηρωτησαν αυτο τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι αραι και περιπατι
Joh 5:13 ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ Iησους ενευσεν οχλου οντος εν τω μεσω
Joh 5:14 μετα ταυτα ευρισκει ο Iησους τον τεθεραπευμενον εν τω ιερω και λεγει αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται :
Joh 5:15 απηλθεν ο ανθρωπος και ειπεν τοις ιουδαιοις οτι Iησους εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
Joh 5:16 και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον Iησουν οτι ταυτα εποιει εν σαββατω :
Joh 5:17 ο δε απεκρινετο αυτοις ο πατηρ μου εως αρτι εργαζετε καγω εργαζομαι
Joh 5:18 δια τουτο μαλλον εζητου αυτον οι ιουδαιοι αποκτιναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πατερα ιδιον ελεγε τον θεον ισο εαυτον ποιων τω θεω
Joh 5:19 ελεγεν ου αυτοις ο Iησους αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υς ποιειν αφ εαυτου ουδεν αν μη τι βλεπη τον πατερα ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υς ποιει ομοιως
Joh 5:20 ο γαρ πατηρ φιλι το υν και παντα δικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μιζονα τουτων εργα δειξει αυτω ινα υμεις θαυμαζετε
Joh 5:21 ως γαρ ο πατηρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υς ους θελει ζωοποιει
Joh 5:22 ουδε γαρ ο πατηρ κρινει ουδενα αλλα τη κρισιν πασαν δεδωκεν τω υιω
Joh 5:23 ινα παντες τιμωσι τον υν καθως τιμωσι τον πατερα ο μη τιμων το υν ου τειμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον :
Joh 5:24 αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογο μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην :
Joh 5:25 αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα οτε οι νεκροι ακουσωσι της φωνης του υιου του θεου και ακουσαντες ζησουσιν
Joh 5:26 ως γαρ ο πατηρ ζωη εχει εν εαυτω
Joh 5:27 και κρισιν εδωκεν αυτω εξουσιαν ποιειν οτι υς ανθρωπου εστιν
Joh 5:28 μη θαυμαζεται τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημιοις ακουσωσιν της φωνης αυτου
Joh 5:29 κ(αι) εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξατες εις αναστασιν κρισεως
Joh 5:30 ου δυναμαι ποιειν εγω απ εμαυτου ουδε καθως ακουω κρινω η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
Joh 5:31 εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
Joh 5:32 αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδαται οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρι περι εμου
Joh 5:33 υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθια
Joh 5:34 εγω δε ου παρα ανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
Joh 5:35 εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμις ηθελησαται αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
Joh 5:36 εγω δε εχω μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελιωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρι περι εμου οτι ο πατηρ εμε απεσταλκεν
Joh 5:37 και ο πεμψας με πατηρ εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυ του πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
Joh 5:38 και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστιλεν εκινος τουτω υμις ου πιστευετε
Joh 5:39 εραυνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειται εν αυταις ζωην αιωνιον εχι και εκειναι εισι αι μαρτυρουσαι περι εμου
Joh 5:40 και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
Joh 5:41 δοξαν παρα ανθρωπων ου λαμβανω
Joh 5:42 αλλ εγνωκα υμας οτι ουκ εχετε την αγαπην του θεου ουκ εχετε εν εαυτοις
Joh 5:43 εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πατρος μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθαι
Joh 5:44 πως δυνασθαι υμις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξα την παρα του μονου θεου ου ζητουντες
Joh 5:45 μη δοκειται οτι εγω κατηγορησω υμων προς το πατερα εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
Joh 5:46 ει γαρ επιστευετε μωσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος γεγραφεν
Joh 5:47 ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευεται πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσετε
Joh 6:1 μετα ταυτα απηλθεν ο Iησους περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
Joh 6:2 ηκολουθει δε αυτω πολυς οχλος οτι εωρων τα σημεια α εποιει περι των ασθενουντων :
Joh 6:3 και απηλθε εις το ορος Iησους και εκαθεζετο μετα των μαθητων αυτου 
Joh 6:4 ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
Joh 6:5 επαρας ουν τους οφθαλμους Iησους και θεασαμενος οτι οχλος πολυς ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππο ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα ουτοι φαγωσιν
Joh 6:6 τουτο γαρ ελεγεν πιραζων αυτον αυτος δε ηδει τι εμελλε ποιειν
Joh 6:7 αποκρινεται ουν ο φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
Joh 6:8 λεγει αυτω εις εκ τω μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
Joh 6:9 εστιν παιδαριον ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
Joh 6:10 ειπεν ο Iησους ποιησατε τους ανθρωπους αναπεσιν ην δε τοπος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ως τρισχιλιοι
Joh 6:11 ελαβεν δε τους αρτους ο Iησους και ευχαριστησεν και εδωκεν τοις ανακιμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
Joh 6:12 ως δε ενεπλησθησαν λεγι τοις μαθηταις αυτου συναγαγεται τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται
Joh 6:13 συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματω εκ των πεντε αρτων των κριθινω α επερισσευσεν τοις βεβρωκοσιν
Joh 6:14 οι ουν ανθρωποι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ελεγον ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμο ερχομενος
Joh 6:15 Iησους ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον και αναδικνυναι βασιλεα φευγει παλιν εις το ορος μονος αυτος
Joh 6:16 ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
Joh 6:17 και εμβαντες εις πλοιον ερχονται περαν της θαλασσης εις καφαρναουμ κατελαβεν δε αυτους η σκοτια και ουπω εληλυθει Iησους προς αυτους
Joh 6:18 η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
Joh 6:19 εληλακοτες ου ως σταδια εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιν το Iησουν περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον κ(αι) εφοβηθησαν
Joh 6:20 και λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβισθαι
Joh 6:21 ηλθον ουν λαβιν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιον εγενετο επι την γην εις η υπηντησεν :
Joh 6:22 τη επαυριον ο οχλος ο εστως περαν της θαλασσης ειδεν οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν κεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηται του Iησου κ(αι) οπου συνεληλυθι αυτοις ο Iησους εις το πλοιαν αλλα μονοι οι μαθηται αυτου
Joh 6:23 επελθοντων ου των πλοιων εκ τιβεριαδος εγγυς ου σης οπου και εφαγον αρτον ευχαριστησαντος του κυριου
Joh 6:24 και ιδοντες οτι ουκ ην εκει ο Iησους ουδε οι μαθηται ανεβησαν εις το πλοιον και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον Iησουν
Joh 6:25 και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββει ποτε ωδε ηλθες
Joh 6:26 απεκριθη αυτοις Iησους και ειπεν αμη αμην λεγω υμι ουχ οτι ειδετε σημια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε :
Joh 6:27 εργαζεσθαι βρωσι μη την απολλυμενην αλλα την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του ανθρωπου διδωσιν υμι τουτον γαρ ο πατηρ ο θεος
Joh 6:28 ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ιν εργαζωμεθα τα εργα του θεου
Joh 6:29 απεκριθη Iησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θεου ινα πιστευηται εις ον απεστιλεν εκεινος
Joh 6:30 ειπον ουν αυτω τι ποιεις σημιο συ ινα ειδωμεν και πιστευσωμε σοι τι εργαζη
Joh 6:31 οι πατερες ημων το μαννα εφαγο εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον εκ του ουρανου δεδωκεν αυτοις φαγειν
Joh 6:32 ειπεν ουν αυτοις ο Iησους αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινο
Joh 6:33 ο γαρ αρτος ο του θεου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
Joh 6:34 ειπον ουν προς αυτον παντοτε κυριε δος ημιν τον αρτον τουτον
Joh 6:35 ειπεν ουν αυτοις ο Iησους εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς εμε ου μη πιναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
Joh 6:36 αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε και ου πιστευεται
Joh 6:37 παν ο διδωσιν μοι ο πατηρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς εμε ου μη εκβαλω
Joh 6:38 οπου καταβεβηκα εκ του ουρανου ινα ποιησω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
Joh 6:39 ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
Joh 6:40 τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρω τον υν και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα
Joh 6:41 εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
Joh 6:42 και ελεγον ουχ ουτος εστιν Iησους ο υς ιωσηφ ου ημις οιδαμεν και τον πατερα πως ουν ουτος λεγει εγω εκ του ουρανου καταβεβηκα
Joh 6:43 απεκριθη ουν Iησους αυτοις και ειπεν μη γογγυζεται μετ αλληλων
Joh 6:44 ουδις δυναται ελθιν προς με εαν μη ο πατηρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
Joh 6:45 εστι γεγραμμενο εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θεου πας ο ακουσας παρα του πατρος και μαθων ερχεται προς εμε
Joh 6:46 ουχ οτι τον πατερα εωρακεν τις ει μη ο ων παρα του πατρος ουτος εωρακεν τον θεον
Joh 6:47 αμην αμην λεγω υμιν οτι ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον :
Joh 6:48 εγω ειμι ο αρτος της ζωης
Joh 6:49 οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανο
Joh 6:50 ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινω ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη :
Joh 6:51 εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του εμου αρτου ζησει εις τον αιωνα ο αρτος ον εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης η σαρξ μου εστιν
Joh 6:52 εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουν δυναται ημιν ουτος δουναι την σαρκα φαγιν
Joh 6:53 ειπεν ουν αυτοις ο Iησους αμην αμην λεγω υμιν αν μη φαγηται την σαρκα του υυ του ανθρωπου και πιητε το αιμα αυτου ουκ εχετε ζωην αιωνιον εν εαυτοις
Joh 6:54 ο τρωγων μου τη σαρκα και πινω μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα :
Joh 6:55 η γαρ σαρξ μου αληθως εστι ποτον
Joh 6:56 ο τρωγω μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
Joh 6:57 καθως απεστιλεν με ο ζων πηρ καγω ζω δια τον πατερα και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
Joh 6:58 εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ου καθως οι πατερες εφαγον και απεθανον ο τρωγω τουτον τον αρτο ζησει εις τον αιωνα :
Joh 6:59 ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκω εν καφαρναουμ
Joh 6:60 πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
Joh 6:61 εγνω ουν Iησους εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου και ειπεν αυτοις : τουτο υμας σκανδαλιζι
Joh 6:62 εαν θεωρηται αναβενοντα το υν του ανθρωπου οπου ην το προτερον
Joh 6:63 πνευμα εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευμα εστιν και ζωη
Joh 6:64 αλλ εξ υμων εισιν τινες οι ου πιστευουσιν : ηδει γαρ απ αρχης ο σωτηρ τινες εισιν οι πιστευοντες και ην ο μελλων αυτον παραδιδοναι
Joh 6:65 και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδις δυναται ελθειν προς εμε εαν μη η δεδομενον εκ του πατρος
Joh 6:66 εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητω απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
Joh 6:67 ειπεν ουν ο Iησους τοις δωδεκα μη και υμις θελεται υπαγειν
Joh 6:68 απεκριθη αυτω σιμων πετρος κυριε προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
Joh 6:69 και ημις πεπιστευκαμεν κ(αι) εγνωκαμεν οτι συ ει ο αγιος του θεου
Joh 6:70 απεκριθη Iησους και ειπεν αυτοις ουχι εγω υμας εξελεξαμην δωδεκα και εξ υμω διαβολος εστιν
Joh 6:71 ελεγεν δε ιουδα σιμωνος απο καρυωτου ουτος γαρ και εμελλον αυτον παραδιδοναι εις ων εκ τω δωδεκα :
Joh 7:1 μετα ταυτα περιεπατει ο Iησους εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτιναι :
Joh 7:2 ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιω η σκηνοπηγια
Joh 7:3 ειπον ουν οι αδελφοι αυτου προς αυτον μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρουσιν τα εργα α ποιεις
Joh 7:4 ουδις γαρ τι εν κρυπτω ποιων ζητι αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
Joh 7:5 ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
Joh 7:6 λεγει αυτοις Iησους ο καιρος ο εμος ου παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος
Joh 7:7 ο κοσμος ου δυναται μισειν υμας εμε δε μισει οτι μαρτυρω οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
Joh 7:8 υμεις αναβηται εις την εορτην ταυτην εγω ουκ αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι εμος καιρος ουπω πεπληρωται
Joh 7:9 ταυτα ειπων αυτος εμινεν εν τη γαλιλαια
Joh 7:10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλ εν κρυπτω
Joh 7:11 οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκινος
Joh 7:12 και γογγυσμος πολυς ην περι αυτου εν τω οχλω οι με ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγο ου αλλα πλανα το οχλον
Joh 7:13 ουδις μεντοι παρρησια περι αυτου ελαλει δια τον φοβον των ιουδαιων
Joh 7:14 ηδη δε της ερτης μεσουσης ανεβη Iησους εις το ιερον και εδιδασκεν
Joh 7:15 εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
Joh 7:16 απεκριθη ουν αυτοις Iησους και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
Joh 7:17 εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ θεου εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
Joh 7:18 ο αφ εαυτου λαλω την δοξαν την ι διαν ζητι και ο ζητων την δοξα του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστι
Joh 7:19 ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειται αποκτιναι
Joh 7:20 απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζητι αποκτιναι :
Joh 7:21 απεκριθη Iησους και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
Joh 7:22 ο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωσεως εστιν αλλ οτι εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε ανθρωπον :
Joh 7:23 ει περιτομην λαμβανι ανθρωπος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος ο μωυσεως εμοι χολαται οτι ολον ανθρωπον υγιη εποιησα εν σαββατω
Joh 7:24 μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε
Joh 7:25 ελεγον ουν τινες των ιεροσολυμειτω ουκ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτιναι
Joh 7:26 και ιδε παρρησια λαλι και ουδεν αυτω λεγουσιν μη τι αληθως εγνωσαν οι αρχιερεις οτι ουτος εστιν ο Cριστος
Joh 7:27 αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο Cριστος οταν ελθη μη πλιονα σημια ποιησει η οταν ερχεται ουδις γινωσκει αυτον ποθεν εστιν :
Joh 7:28 εκραξεν ουν ο Iησους εν τω ιερω διδασκων και λεγων και εμε οιδατε και οιδατε ποθε ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλα εστιν αληθης ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδαται
Joh 7:29 εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτω ειμι κακεινος με απεσταλκεν
Joh 7:30 οι δε εζητουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
Joh 7:31 πολλοι δε επιστευσαν εκ του οχλου εις αυτον και ελεγον ο Cριστος οταν ελθη μη πλιονα σημεια ποιησει ω ουτος ποιει
Joh 7:32 ηκουσαν δε οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος ταυτα περι αυτου και απεστιλαν τους υπηρετας οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι ινα πιασωσιν αυτον :
Joh 7:33 ειπεν ουν ο Iησους ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
Joh 7:34 ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμις ου δυνασθαι ελθιν
Joh 7:35 ειπον ουν οι ιουδαιοι που ουτος μελλει πορευεσθε οτι ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασπορα των ελληνων μελλει πορευεσθε και διδασκιν τους ελληνας
Joh 7:36 τι εστιν ουτος ο λογος ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμις ου δυνασθαι ελθι
Joh 7:37 εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ιστηκει ο Iησους και εκραζεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω και πινετω
Joh 7:38 ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
Joh 7:39 τουτο δε ελεγεν περι του πνευματος ου ημελλον λαμβανιν οι πιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πνευμα οτι Iησους ουπω δεδοξαστο
Joh 7:40 εκ του οχλου ουν ακουσατες αυτου των λογων τουτων ελεγο αληθως ουτος εστιν ο προφητης
Joh 7:41 αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο Cριστος αλλοι ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο Cριστος ερχεται
Joh 7:42 ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην ο δαδ ο Cριστος ερχεται
Joh 7:43 σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
Joh 7:44 τινες δε ελεγον εξ αυτω πιασαι αυτον αλλ ουδις επεβαλεν αυτω τας χιρας
Joh 7:45 ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και λεγουσιν αυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον
Joh 7:46 οι δε υπηρεται απεκριθησα ουδεποτε ουτως ανθρωπος ελαλησεν ως ουτος λαλει ο ανθρωπος
Joh 7:47 απεκριθησαν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμις πεπλανησθαι
Joh 7:48 μη τις εκ των αρχοντων πιστευει εις αυτον η εκ τω φαρισαιων
Joh 7:49 αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρατοι εισιν :
Joh 7:50 ειπεν δε νικοδημος προς αυτους εις ων εξ αυτων
Joh 7:51 μη ο νομος ημω κρινι τον ανθρωπον εαν μη ακουση πρωτον και γνω τι ποιει
Joh 7:52 απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει εραυνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγειρεται
Joh 7:53 
Joh 8:1 
Joh 8:2 
Joh 8:3 
Joh 8:4 
Joh 8:5 
Joh 8:6 
Joh 8:7 
Joh 8:8 
Joh 8:9 
Joh 8:10 
Joh 8:11 
Joh 8:12 παλι ουν αυτοις ελαλησεν ο Iησους λεγων εγω φως ειμι του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εχει το φως της ζωης
Joh 8:13 ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
Joh 8:14 ειπεν αυτοις ο Iησους καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμις ουκ οιδαται ποθεν ερχομαι και που υπαγω
Joh 8:15 υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα
Joh 8:16 καν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστι οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με
Joh 8:17 και ε τω νομω δε τω υμετερω γεγραμμενον εστιν οτι δυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν
Joh 8:18 εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πατηρ
Joh 8:19 ελεγο ουν αυτω που εστιν ο πατηρ σου απεκριθη ο Iησους και ειπεν ουτε εμε οιδαται ουτε το πατερα μου ει εμε ηδειται και το πατερα ηδειται αν :
Joh 8:20 ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω και ουδις επιασε αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
Joh 8:21 ελεγεν ου αυτοις εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανισθαι οπου εγω υπαγω υμις ου δυνασθαι ελθιν
Joh 8:22 ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου αν εγω υπαγω υμις ου δυνασθαι ελθι
Joh 8:23 ελεγεν ουν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ τω ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
Joh 8:24 ειπον υμι οτι αποθανισθαι εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσηται μοι οτι εγω ειμι αποθανισθαι εν ταις αμαρτιαις υμω
Joh 8:25 ελεγον αυτω συ τις ει ειπεν ουν αυτοις ο Iησους την αρχην ο τι και εν λαλω υμιν
Joh 8:26 πολλα εχω περι υμων λαλιν και κρινιν αλλ ο πεμψας με πατηρ αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτω ταυτα λαλω εις τον κοσμον
Joh 8:27 ουκ εγνωσαν οτι τον πατερα αυτοις ελεγεν τον θεον
Joh 8:28 ειπεν ουν αυτοις ο Iησους παλιν οταν υψωσητε τον υν του ανθρωπου τοτε γνωσεσθαι οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πατηρ ουτως λαλω
Joh 8:29 και ο πεμψας με ουκ αφηκε με μονον μετ εμου εστιν οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
Joh 8:30 ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσα εις αυτον
Joh 8:31 ελεγεν ουν Iησους προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμις μινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται εστε
Joh 8:32 κ(αι) γνωσεσθαι την αληθειαν και η αληθια ελευθερωσει υμας
Joh 8:33 απεκριθησαν προς αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
Joh 8:34 απεκριθη αυτοις ο Iησους αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστι της αμαρτιας
Joh 8:35 ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα
Joh 8:36 εαν ουν ο υς υμας ελευθερωθη οντως ελευθεροι εσεσθαι
Joh 8:37 οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτιναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμι
Joh 8:38 α εγω εωρακα παρα τω πατρι μου λαλω και υμις ουν α εωρακατε παρα του πατρος υμων ποιειται
Joh 8:39 απεκριθησα και ειπαν αυτω ο πατηρ ημων αβρααμ εστιν απεκριθη αυτοις ο Iησους ει τεκνα του αβρααμ εστε τα εργα του αβρααμ εποιειται
Joh 8:40 νυν δε ζητιτε με αποκτιναι ανθρωπο οσ την αληθιαν υμιν λελαληκα η ηκουσα παρα του θεου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
Joh 8:41 υμεις ποιειται τα εργα του πατρος υμω ειπαν αυτω ημις εκ πορνιας ουκ εγεν νημεθα ενα πατερα εχομεν τον θεον
Joh 8:42 ειπεν ουν αυτοις ο Iησους ει ο θεος πατηρ ημων ην ηγαπατε α εμε εγω γαρ εκ του θεου εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστιλεν
Joh 8:43 διατι την λαλιαν την εμην ου γινωσκεται οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογο τον εμον
Joh 8:44 υμεις εκ του πατρος του διαβολου εσται και τας επιθυμιας του πατρος υμων θελετε ποιειν εκινος ανθρωποκτονος η απ αρχης και εν τη αληθια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστι αληθια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πατηρ αυτου
Joh 8:45 εγω δε οτι την αληθιαν λεγω ου πιστευετε μοι
Joh 8:46 τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθιαν λεγω διατι υμεις ου πιστευεται μοι
Joh 8:47 ο ων εκ του θεου τα ρηματα του θεου ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θεου ουκ εστε
Joh 8:48 απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπα αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαριτης ει και δαιμονιον εχεις
Joh 8:49 απεκριθη Iησους και ειπεν εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πατερα μου και υμις ατιμαζετε με
Joh 8:50 εγω δε ου ζητω τη δοξαν μου εστι ο ζητων και κρινω
Joh 8:51 αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρησει θανατον ου μη θεωρησει εις τον αιωνα
Joh 8:52 ειπα αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμε οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις το λογον μου τηρηση ου μη γευσηται εις τον αιωνα
Joh 8:53 μη συ μιζων ει του πατρος ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανο τινα σεαυτον ποιεις
Joh 8:54 απεκριθη ο Iησους εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πατηρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγεται οτι θεος υμων εστιν
Joh 8:55 και ουκ εγνωκαται αυτον εγω δε οιδα αυτον καν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτο και τον λογον αυτου τηρω
Joh 8:56 αβρααμ ο πηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ειδη την ημεραν την εμην και ειδεν κ(αι) εχαρη
Joh 8:57 ειπαν ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακεν σε
Joh 8:58 ειπεν αυτοις ο Iησους αμην αμη λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
Joh 8:59 ηραν ου λιθους ινα βαλωσι επ αυτον Iησους δε εκρυβη και εξηλθε εκ του ιερου
Joh 9:1 και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλο εκ γενετης
Joh 9:2 και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
Joh 9:3 απεκριθη Iησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω
Joh 9:4 ημας δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος ημας εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδις δυναται εργαζεσθαι
Joh 9:5 οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
Joh 9:6 ταυτα ειπω επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους
Joh 9:7 και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις τη κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπω
Joh 9:8 οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερο οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτω
Joh 9:9 αλλοι ελεγον ουτος εστιν αλλοι δε ελεγον ουχι αλλα ομοιος αυτω εστι εκεινος δε ελεγε οτι εγω ειμι
Joh 9:10 ελεγα ουν οι ιουδαιο αυτω πως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
Joh 9:11 απεκριθη εκεινος ο ανθρωπος ο λεγομενος Iησους πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι : οτι υπαγε εις τον σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
Joh 9:12 και ειπαν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
Joh 9:13 αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
Joh 9:14 ην δε σαββατον εν η ημερα τον πηλον εποιησεν ο Iησους και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
Joh 9:15 παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλο επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
Joh 9:16 ελεγαν ουν εκ τω φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θεου ο ανθρωπος οτι το σαββατον ου τηρι αλλοι δε ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημια ποιει και σχισμα ην εν αυτοις
Joh 9:17 λεγουσιν ουν τω ποτε τυφλω παλιν ουν τι συ λεγεις περι σεαυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
Joh 9:18 ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονις αυτου του αναβλεψατος
Joh 9:19 και ηρωτησαν αυτους ει ουτος εστιν ο υς υμων ον υμεις λεγεται οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπι αρτι
Joh 9:20 απεκριθησαν ουν οι γονις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υς ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
Joh 9:21 πως δε νυ βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνυξε αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει περι εαυτου λαλησει
Joh 9:22 ταυτα ειπαν οι γονις αυτου οτι εφοβουτο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθιτο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση Cριστον αποσυναγωγος γενηται
Joh 9:23 δια τουτο οι γονις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν αυτον επερωτησαται :
Joh 9:24 εφωνησαν ουν τον ανθρωπον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπαν αυτω δος δοξαν τω θεω ημις οιδαμεν οτι ουτος ο αθρωπος ο αμαρτωλος εστιν
Joh 9:25 απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλος εστι ουκ οιδα εν δε οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
Joh 9:26 ειπα αυτω τι εποιησαν σοι πως ηνυξεν σου τους οφθαλμους
Joh 9:27 απεκριθη αυτοις ειπον υμι ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελεται ακουειν μη και υμις θελεται μαθηται αυτου γενεσθαι
Joh 9:28 και ελοιδορησαν αυτον και ειπαν συ μαθητης ει εκινου ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται
Joh 9:29 ημις οιδαμεν οτι μωυσει λελαληκεν ο θεος τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
Joh 9:30 απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν τουτω γαρ το θαυμαστο εστιν οτι υμεις ουκ οιδαται ποθεν εστιν και ηνοιξε μου τους οφθαλμους
Joh 9:31 οιδαμεν οτι αμαρτωλων ο θεος ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
Joh 9:32 εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
Joh 9:33 ει μη ην ουτος παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
Joh 9:34 απεκριθησα και ειπαν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλο αυτον εξω
Joh 9:35 και ηκουσεν Iησους οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν συ πιστευεις εις τον υν του ανθρωπου
Joh 9:36 απεκριθη εκινος και ειπεν κυριε τις εστι ινα πιστευσω εις αυτον
Joh 9:37 εφη αυτω ο Iησους και εωρακας αυτο και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
Joh 9:38 
Joh 9:39 εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
Joh 9:40 ηκουσαν εκ των φαρισαιων οι μετ αυτου οντες και ειπαν αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
Joh 9:41 ειπεν αυτοις ο Iησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει :
Joh 10:1 αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστι και ληστης
Joh 10:2 ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμη εστιν των προβατων
Joh 10:3 τουτω ο θυρωρος ανυγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
Joh 10:4 οταν τα ιδια εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθι οτι οιδασιν την φωνην αυτου
Joh 10:5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι τω αλλοτριων την φωνην
Joh 10:6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο Iησους και ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
Joh 10:7 ειπεν ουν αυτοις παλιν ο Iησους αμη αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατω
Joh 10:8 παντες οσοι ηλθο κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
Joh 10:9 εγω η ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
Joh 10:10 ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωη αιωνιον εχωσι και περισσον εχωσιν
Joh 10:11 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου διδωσιν υπερ τω προβατων
Joh 10:12 ο δε μισθωτος και ουκ ω ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρι τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
Joh 10:13 οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
Joh 10:14 εγω ειμι ο ποιμη ο καλος και γεινωσκω τα εμα κ(αι) γεινωσκουσι με τα εμα
Joh 10:15 καθως γινωσκι με ο πατηρ καγω γινωσκω τον πατερα και τη ψυχην μου διδωμι υπερ των προβατων
Joh 10:16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγιν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
Joh 10:17 δια τουτο με ο πατηρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
Joh 10:18 ουδις ηρεν αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβιν αυτην ταυτη την εντολην ελαβον παρα του πατρος μου
Joh 10:19 σχισμα παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
Joh 10:20 ελεγαν ουν πολλοι εξ αυτω δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουεται
Joh 10:21 αλλοι δε ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανυξαι :
Joh 10:22 εγενετο δε τα ενκαινια εν ιεροσολυμοις χειμων η
Joh 10:23 και περιεπατει ο Iησους εν τω ιερω εν τη στοα σολομωνος
Joh 10:24 εκυκλωσαν ουν οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων ερεις ει συ ει ο Cριστος ειπον ημι παρρησια
Joh 10:25 απεκριθη ο Iησους ειπον υμι και ου πιστευεται τα εργα α εγω ποιω εν ονοματι του πατρος μου ταυτα μαρτυρι περι εμου
Joh 10:26 αλλα υμις ου πιστευετε οτι ουκ εσται εκ των προβατων των εμω
Joh 10:27 τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν και γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
Joh 10:28 καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη αποληται εις τον αιωνα και ου μη αρπαση τις αυτα εκ της χειρος μου
Joh 10:29 ο πατηρ ο δεδωκεν μοι παντω μειζων εστιν και ουδις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πατρος
Joh 10:30 εγω και ο πατηρ εν εσμεν
Joh 10:31 εβαστασαν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτο
Joh 10:32 απεκριθη αυτοις ο Iησους πολλα εργα καλα εδιξα υμιν εκ του πατρος δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
Joh 10:33 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας οτι συ ανθρωπος ων ποιεις σεαυτον θεον
Joh 10:34 απεκριθη αυτοις ο Iησους ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω οτι ειπα θεοι εστε
Joh 10:35 ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
Joh 10:36 ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστιλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημις οτι ειπον υιος θεου ειμι
Joh 10:37 ει ου ποιω τα εργα του πατρος μου μη πιστευετε μοι
Joh 10:38 ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευεται τοις εργοις πιστευεται ινα γνωτε και πιστευητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν τω πατρι :
Joh 10:39 εζητουν ου αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
Joh 10:40 και απηλθεν παλιν πε ραν του ιορδανου οπου ην ιωαννης το προτερον βαπτιζων και εμινεν εκει
Joh 10:41 και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον ιωαννης μεν σημιον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
Joh 10:42 και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει :
Joh 11:1 ην δε τις ασθενω λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης της μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
Joh 11:2 ην δε μαρια η αλιψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενι
Joh 11:3 απεστιλαν ουν προς αυτον αι αδελφαι λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλεις ασθενει :
Joh 11:4 ακουσας δε ο Iησους ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θεου αλλ ινα δοξασθη ο υς του θεου δι αυτης
Joh 11:5 ηγαπα δε ο Iησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
Joh 11:6 ως ουν ηκουσε οτι ασθενει τοτε μεν εμινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
Joh 11:7 επιτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμε εις την ιουδαια
Joh 11:8 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββει νυν εζητουν σε λιθασε οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει :
Joh 11:9 απεκριθη Iησους ουχι δωδεκα ωραι εισι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου του βλεπει
Joh 11:10 εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτει προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
Joh 11:11 ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτο
Joh 11:12 ειπαν ουν αυτω οι μαθηται κυριε ει κεκοιμηται σωθησεται
Joh 11:13 ειρηκι δε ο Iησους περι του θανατου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
Joh 11:14 τοτε ουν ειπεν αυτοις Iησους παρησια λαζαρος απεθανεν
Joh 11:15 και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημη εκι αλλα αγωμεν προς αυτον
Joh 11:16 ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συνμαθηταις αγωμεν και ημις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
Joh 11:17 ελθω ουν ο Iησους ευρεν αυτον τεσσαρες ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημιω
Joh 11:18 ην δε βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιω δεκαπεντε
Joh 11:19 πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθισαν προς την μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου
Joh 11:20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι Iησους ερχεται υπηντησε αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
Joh 11:21 ειπεν ουν η μαρθα προς Iησουν κυριε ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μου
Joh 11:22 και νυν οιδα οτι οσα εαν αιτησει τον θεον δωσει σοι ο θεος
Joh 11:23 λεγει αυτη ο Iησους αναστησεται ο αδελφος σου
Joh 11:24 λεγι αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
Joh 11:25 ειπεν δε αυτη ο Iησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
Joh 11:26 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
Joh 11:27 λεγει αυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο Cριστος ο υς του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος
Joh 11:28 και τουτο ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
Joh 11:29 εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
Joh 11:30 ουπω δε εληλυθει ο Iησους εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησε αυτω η μαρθα
Joh 11:31 οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι Iησους υπαγει εις το μνημιον ινα κλαυση εκει
Joh 11:32 η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην Iησους ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κυριε ει ης ω δε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
Joh 11:33 Iησους ουν ειδεν αυτη κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας εβριμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτον
Joh 11:34 και ειπεν που τεθικαται αυτον λεγουσιν αυτω κυριε ερχου και ιδε
Joh 11:35 και εδακρυσεν Iησους
Joh 11:36 ελεγαν ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
Joh 11:37 τινες δε εξ αυτων ειπαν ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη :
Joh 11:38 Iησους ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημιον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο αυτω
Joh 11:39 λεγει ο Iησους αρατε τον λιθον λεγι αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
Joh 11:40 λεγει αυτη ο Iησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θεου
Joh 11:41 ηραν ουν τον λιθον ο δε Iησους ηρεν τους οφθαλμους ανω κ(αι) ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
Joh 11:42 εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον το περιεστωτα ειπο ινα πιστευσωσι οτι συ με απεστιλας
Joh 11:43 και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγαζε λαζαρ δευρο εξω
Joh 11:44 και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χιρας κιριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο Iησους λυσατε αυτον και αφεται υπαγειν :
Joh 11:45 πολλοι δε εκ των ιουδαιων οι ελθοτες προς την μαριαν και θεασαμενοι α εποιησεν Iησους επιστευσαν εις αυτον
Joh 11:46 τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπαν αυτοις α εποιησεν ο Iησους
Joh 11:47 συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγαν τι ποιουμεν οτι ουτος ο ανθρωπος πολλα ποιει σημια
Joh 11:48 εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον κ(αι) το εθνος :
Joh 11:49 εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμις ουκ οιδατε ουδεν
Joh 11:50 ουδε λογιζεσθε οτι συμφερει ινα εις ανθρωπος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
Joh 11:51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκινου επροφητευσε οτι εμελλεν Iησους αποθνησκιν υπερ του εθνους
Joh 11:52 και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θεου τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν :
Joh 11:53 απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτινωσιν αυτον :
Joh 11:54 ο ουν Iησους ουκετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφρεμ λεγομενην πολι κακει εμινεν μετα των μαθητω
Joh 11:55 ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
Joh 11:56 εζητουν ουν τον Iησουν και ελεγαν μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτη
Joh 11:57 δεδωκισαν δε οι αρχιερις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον :
Joh 12:1 ο ουν Iησους προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ον ηγειρεν Iησους εκ νεκρων
Joh 12:2 εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονι ο δε λαζαρος εις ην εκ των ανακειμενων συν αυτω :
Joh 12:3 η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλιψεν τους ποδας του Iησου και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
Joh 12:4 λεγει δε ιουδας ο ισκαριωτης εις εκ τω μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι
Joh 12:5 διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
Joh 12:6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι τω πτωχων εμελε αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ε χων τα βαλλομενα εβασταζεν
Joh 12:7 ειπεν ουν ο Iησους αφες αυτην ινα εις τη ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο
Joh 12:8 τους πτωχους γαρ πατοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε :
Joh 12:9 εγνω ουν ο οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον Iησουν μονο αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
Joh 12:10 εβουλευσατο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτινωσι
Joh 12:11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον τω ιουδαιων και επιστευον εις το Iησουν
Joh 12:12 τη επαυριον οχλος πολυς ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται Iησους εις ιεροσολυμα
Joh 12:13 ελαβον τα βαια των φοινικω και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραυγαζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου και ο βασιλευς του ισραηλ :
Joh 12:14 ευρων δε ο Iησους οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστι γεγραμμενον
Joh 12:15 μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
Joh 12:16 ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη Iησους τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα επ αυτω η γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
Joh 12:17 εμαρτυρι ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημιου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
Joh 12:18 δια τουτο και υπητησεν αυτω οχλος πολυς οτι ηκουσαν αυτον τουτο πεποιηκεναι το σημειον
Joh 12:19 οι ουν φαρισαιοι ειπαν προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ειδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν :
Joh 12:20 ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
Joh 12:21 ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτο λεγοντες κυριε θελομεν τον Iησουν ιδιν
Joh 12:22 ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδραια και παλιν ερχεται ανδρεας και φιλιππος κ(αι) λεγουσιν τω Iησου
Joh 12:23 ο δε Iησους αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου
Joh 12:24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
Joh 12:25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μεισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον
Joh 12:26 εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθιτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη σειμησει αυτον ο πατηρ
Joh 12:27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσο με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
Joh 12:28 πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
Joh 12:29 ο ουν οχλος ο εστως ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
Joh 12:30 απεκριθη Iησους ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
Joh 12:31 νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου και εκβληθησεται εξω
Joh 12:32 καγω εαν υψωθω εκ της γης παντα ελκυσω προς εμαυτο
Joh 12:33 τουτον δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνησκειν
Joh 12:34 απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο Cριστος μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγις οτι δει υψωθηναι τον υν του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υς του ανθρωπου
Joh 12:35 ειπεν ουν αυτοις ο Iησους ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστι περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
Joh 12:36 ως το φως εχετε πιστευεται εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν Iησους και απελθων εκρυβη απ αυτων
Joh 12:37 τοσαυτα δε αυτου σημια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτω ουκ επιστευον εις αυτον
Joh 12:38 ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη
Joh 12:39 δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
Joh 12:40 τετυφλωκεν αυτω τους οφθαλμους και επηρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωσιν τοις οφθαλμοις και τη καρδια συνωσιν και στραφωσι και ιασομαι αυτους
Joh 12:41 ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
Joh 12:42 ομως μεντοι και εκ των αρχοντω πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
Joh 12:43 ηγαπησαν γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον υπερ την δοξαν του θεου
Joh 12:44 Iησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλα εις το πεμψαντα με
Joh 12:45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με :
Joh 12:46 εγω φως εις το κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευω εις εμε εν τη σκοτια μη μινη
Joh 12:47 και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω το κοσμον
Joh 12:48 ο αθετω εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
Joh 12:49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
Joh 12:50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω :
Joh 13:1 προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο Iησους οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα αγαπησας τους ιουδαιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους :
Joh 13:2 και διπνου γεινομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις τη καρδιαν ινα παραδοι αυτον ιουδας σιμωνος ισκαριωτης :
Joh 13:3 ιδως οτι πατα εδωκεν αυτω ο πατηρ εις τας χιρας και οτι απο θεου εξηλθεν και προς τον θεον υπαγει
Joh 13:4 εγειρεται εκ του διπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
Joh 13:5 ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων κ(αι) εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
Joh 13:6 ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγι αυτω συ μου νιπτις τους ποδας
Joh 13:7 απεκριθη Iησους και ειπε αυτω α εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
Joh 13:8 λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη αυτω ο Iησους εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
Joh 13:9 λεγει αυτω σιμω πετρος μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χιρας και την κεφαλην
Joh 13:10 λεγει αυτω ο Iησους ο λελουμενος ουκ εχι χρειαν νιψασθαι αλλα εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
Joh 13:11 ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
Joh 13:12 οτε ου ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβε τα ιματια αυτων και ανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοις γεινωσκεται τι πεποιηκα υμιν
Joh 13:13 υμις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κυριος και καλως λεγεται ειμι γαρ
Joh 13:14 ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλος και υμεις οφιλεται νιπτειν αλληλων τους ποδδας
Joh 13:15 υποδιγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμις ποιηται
Joh 13:16 αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μιζων του κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτο
Joh 13:17 ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα :
Joh 13:18 ου περι παντων υμω λεγω εγω γαρ οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου το αρτον επηρκεν επ εμε την πτερναν αυτου
Joh 13:19 απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα πιστευσηται οτα γενηται οτι εγω ειμι :
Joh 13:20 αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανω αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανι τον πεμψαν τα με
Joh 13:21 ταυτα ειπων Iησους εταραχθη τω πνευματι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμη λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
Joh 13:22 εβλεπον ου ουν οι ιουδαιοι εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
Joh 13:23 ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του Iησου ον ηγαπα ο Iησους :
Joh 13:24 νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου ελεγεν και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
Joh 13:25 επιπεσων ουν εκεινος επι το στηθος του Iησου λεγει αυτω κυριε τις εστιν
Joh 13:26 αποκρινεται ο Iησους και λεγει εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιον επιδωσω βαψας ουν το ψωμιο διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
Joh 13:27 και μετα το ψωμιον εισηλθε εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο Iησους ο ποιεις ποιησον ταχειον
Joh 13:28 τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενω προς τι ειπεν αυτω
Joh 13:29 τινες γαρ εδοκουν επι το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω Iησους αγορασο ων χριαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
Joh 13:30 λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
Joh 13:31 οτε ουν εξηλθεν λεγει Iησους νυ εδοξασθη ο υς του ανθρωπου και ο θεος εδοξασθη εν αυτω
Joh 13:32 και ο θεος δοξασει αυτον εν αυτω και ευθυς δοξασει αυτον
Joh 13:33 τεκνια ετι μεικρο χρονον μεθ υμω ειμι ζητησεται με και καθως ειπο τοις ιουδαιοις οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθιν και υμιν λεγω αρτι
Joh 13:34 εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας και υμεις αγαπατε αλληλους
Joh 13:35 εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχηται μετ αλληλω :
Joh 13:36 λεγει αυτω σιμω πετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη αυτω ο Iησους οπου εγω υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
Joh 13:37 λεγει αυτω πετρος διατι ου δυναμε σοι ακολουθησαι αρτι υπερ σου την ψυχη μου θησω
Joh 13:38 αποκρινεται Iησους τη ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμη αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρις :
Joh 14:1 μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευεται εις τον θεον και εις εμε πιστευετε
Joh 14:2 εν τη οικια του πατρος μου μοναι πολλαι εισι ει δε μη ειπον υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
Joh 14:3 και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμι παλιν ερχομαι και παραλημψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμις ητε
Joh 14:4 και οπου εγω υπαγω οιδατε τη οδον
Joh 14:5 λεγει αυτω θωμας κυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως την οδον ειδεναι δυναμεθα
Joh 14:6 λεγει αυτω Iησους εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδις ερχεται προς τον πατερα ει μη δι εμου
Joh 14:7 ει εγνωκατε εμε και τον πατερα μου γνωσεσθαι και απ αρτι γνωσεσθαι αυτον και εωρακαται αυτον
Joh 14:8 λεγει αυτω ο φιλιππος κυριε δειξο ημιν τον πατερα και αρκει ημιν
Joh 14:9 λεγει αυτω ο Iησους τοσουτω χρονω μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν το πατερα πως συ λεγις οτι δειξον ημιν τον πατερα
Joh 14:10 ου πιστευεις οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν : τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πατηρ ο εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτου
Joh 14:11 πιστευεται μοι οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι ει δε μη τα εργα αυτα πιστευετε :
Joh 14:12 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πατερα πορευομαι
Joh 14:13 και ο τι αν αιτησητε ε τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω
Joh 14:14 εα τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω :
Joh 14:15 εαν αγαπατε τας εντολας τας εμας τηρησητε
Joh 14:16 καγω τηρησω τον πατε ρα και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μεθ υμω η εις τον αιωνα
Joh 14:17 το πνευμα της αληθιας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει υμις γεινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται
Joh 14:18 ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
Joh 14:19 ετι μικρον και ο κοσμος με ουκετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
Joh 14:20 εν εκινη τη ημερα γνωσεσθαι υμις οτι εγω εν τω πατρι μου και υμις εν εμοι καγω εν υμιν :
Joh 14:21 ο εχων τας εντολας μου και τηρω αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατρος μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον :
Joh 14:22 λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κυριε και τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
Joh 14:23 απεκριθη Iησους και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρηση και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτο ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
Joh 14:24 ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουεται ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πατρος :
Joh 14:25 ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενω
Joh 14:26 ο δε παρακλητος πεμψει το πνευμα το αγιον ο πατηρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν :
Joh 14:27 ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην τη εμην διδωμι υμι ου καθως ο κοσμος διδωσιν υμιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμω η καρδια μηδε διλιατω
Joh 14:28 ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πατερα οτι ο πατηρ μου μειζων μου εστι
Joh 14:29 και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθε ιν οταν γενηται πιστευσητε
Joh 14:30 ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
Joh 14:31 αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πατερα και καθως ενετιλατο μοι ο πατηρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμε εντευθεν :
Joh 15:1 εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πατηρ μου ο γεωργος εστιν
Joh 15:2 παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερο καθαιρει αυτον ινα καρπον πλειω φερη
Joh 15:3 ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
Joh 15:4 μινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμις εαν μη εν εμοι μενητε
Joh 15:5 εγω ειμι η αμπελος υμις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
Joh 15:6 εα μη τις μενη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτο και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται :
Joh 15:7 εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υ μινη οσα εαν θελητε αιτησεσθε και γενησεται υμιν :
Joh 15:8 εν τουτω εδοξασθη ο πατηρ μου ινα καρπον πολυν φερηται και γενησεσθαι μοι μαθηται
Joh 15:9 καθως ηγαπησεν με ο πατηρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
Joh 15:10 καθως καγω του πατρος μου τας εντολας μου ετηρησα και μενω αυτου εν τη αγαπη
Joh 15:11 ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαρα υμων πληρωθη
Joh 15:12 αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας :
Joh 15:13 μειζονα ταυτης αγαπη ουδις εχει ινα τη ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου :
Joh 15:14 υμεις γαρ φιλοι μου εστε εαν ποιηται α εγω εντελλομαι υμιν
Joh 15:15 ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδε τι ποιει αυτου ο κυριος : υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πατρος μου εγνωρισα υμιν
Joh 15:16 ουχ υμις εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υ μας ινα υμις υπαγητε και καρπον φερηται και ο καρπος υμων μενη ο τι εαν αιτησηται τον πατερα εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
Joh 15:17 ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
Joh 15:18 ει ο κοσμος υμας μεισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον εμισηκεν
Joh 15:19 ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιο εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο ο κοσμος μισει υμας :
Joh 15:20 μνημονευεται τον λογον ον ελαλησα υμασιν ουκ εστι δουλος μειζων του κυριου αυτου : ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησωσι
Joh 15:21 αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με :
Joh 15:22 ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν προφασιν ουκ εχουσι περι της αμαρτιας αυτων :
Joh 15:23 ο εμε μεισων και τον πατερα μου μισει :
Joh 15:24 ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πατερα μου
Joh 15:25 αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο ε τω κοσμω αυτω γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν
Joh 15:26 οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πατρος το πνευμα της αληθειας ο παρα του πατρος εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
Joh 15:27 και υμεις δε μαρτυριτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
Joh 16:1 ταυτα λελαληκα υμιν ινα σκανδαλισθητε
Joh 16:2 αποσυναγωγους γαρ ποιησωσιν υμας αλλα ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτινας υμας δοξη λατριαν προσφεριν τω θεω
Joh 16:3 και ταυτα ποιησωσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε
Joh 16:4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα αν ελθη η ωρα μνημονευηται αυτων οτι εγω ειπον : ταυτα δε υμι εξ αρχης ουκ ειπο οτι μεθ υμων ημην
Joh 16:5 νυν δε εγω υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδις εξ υμων ερωτα με που υπαγει
Joh 16:6 αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμω την καρδιαν
Joh 16:7 αλλ εγω την αληθεια λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς ημας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
Joh 16:8 και ελθων εκεινος ελεγξει το κοσμον : περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
Joh 16:9 περι αμαρτιας μεν οτι πιστευουσιν εις εμε
Joh 16:10 περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα υπαγω και ουκετι θεωρειτε με
Joh 16:11 περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
Joh 16:12 ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν
Joh 16:13 οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθιας οδηγησει υμας εν τη αληθεια ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα ακουει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελλει ημιν :
Joh 16:14 εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται κ(αι) αναγγελλει υμιν
Joh 16:15 
Joh 16:16 μεικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με
Joh 16:17 ειπο ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημι μικρον και οψεσθε με και ω υπαγω προς τον πατερα
Joh 16:18 ελεγον ουν τι εστιν τουτο το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
Joh 16:19 εγνω ο Iησους οτι ημελλον αυτο ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλι μικρον και οψεσθε με
Joh 16:20 αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησητε υμις ο δε κοσμος χαρησεται υμις λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
Joh 16:21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαρα οτι εγεννηθη ο αθρωπος εις τον κοσμον
Joh 16:22 και υμεις νυ μεν ουν λυπην εχεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδις αιρει αφ υμων
Joh 16:23 και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησηται ου δεν : αμην αμην λεγω υμιν οτι ο αν αιτησηται τον πατερα δωσει υμιν εν τω ονοματι μου
Joh 16:24 εως αρτι ουκ ητησαται ουδεν εν τω ονοματι μου αιτησασθαι και λημψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
Joh 16:25 ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμι ερχεται ωρα οπου ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατρος απαγγελλω υμιν
Joh 16:26 εν εκεινη τη ημερα αιτησασθαι εν τω ονοματι μου και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων
Joh 16:27 αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις με πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θεου εξηλθον
Joh 16:28 εξηλθον παρα του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμο και πορευομαι προς τον πατερα
Joh 16:29 λεγουσιν οι μαθηται αυτω ιδε νυν εν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
Joh 16:30 νυ οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χριαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθες
Joh 16:31 απεκριθη αυτοις ο Iησους αρτι πιστευεται
Joh 16:32 ιδου ερχεται ωρα και εληλυθε η ωρα ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν
Joh 16:33 ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχηται εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειται εγω νενικηκα τον κοσμο
Joh 17:1 ταυτα λελαληκεν Iησους και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υν ινα ο υς δοξαση σε
Joh 17:2 καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσω αυτω ζωην αιωνιον :
Joh 17:3 αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θεον και ον απεστιλας Iησουν Cριστον
Joh 17:4 εγω σε εδοξασα επι της γης το εργο τελιωσας ο δεδωκας με ινα ποιησω
Joh 17:5 και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη ην ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
Joh 17:6 εφανερωσα σου το ονομα τοις ανθρωποις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου ετηρησαν
Joh 17:7 νυν εγνων οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν
Joh 17:8 οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσας οτι συ με απεστιλας
Joh 17:9 εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
Joh 17:10 και εμοι αυτους εδωκας και δεδοξασμε εν αυτοις
Joh 17:11 και ουκετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισιν καγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω εδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις
Joh 17:12 οτε ημην μετ αυτων εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι κ σου και εφυλασσον και ουδις εξ αυτω απωλετο ει μη ο υς της απωλιας ινα η γραφη πληρωθη
Joh 17:13 νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωκενην εν αυτοις
Joh 17:14 εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως ουκ ειμι εκ του κοσμου
Joh 17:15 ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
Joh 17:16 εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
Joh 17:17 αγιασον αυτους εν τη αληθια εστιν
Joh 17:18 καθως εμε απεστιλας εις τον κοσμον καγω απεστιλα αυτους εις τον κοσμον
Joh 17:19 κ(αι) υπερ αυτων αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθια
Joh 17:20 ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
Joh 17:21 ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα κ(αι) αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευη οτι συ με απεστιλας
Joh 17:22 καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσι εν καθως ημεις
Joh 17:23 εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελιωμενοι εις εν και γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστιλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
Joh 17:24 πατερ ο δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
Joh 17:25 πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων : και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστιλας
Joh 17:26 και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας αυτους εν αυτοις η καγω εν αυτοις :
Joh 18:1 ταυτα ειπων Iησους εξηλθεν συν αυτοις μαθηταις αυτου περαν του χιμαρρου του κεδρου οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου :
Joh 18:2 ηδει δε κ(αι) ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη Iησους εκει μετα των μαθητων αυτου
Joh 18:3 ο ου ιουδας λαβων τη σπειραν και εκ τω αρχιερεων και εκ των φαρισαιων υπηρετας ερχεται μετα φανων και λαμπαδων και οπλων :
Joh 18:4 Iησους δε ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπε αυτοις τινα ζητειτε
Joh 18:5 απεκριθησαν αυτω Iησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοις Iησους εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
Joh 18:6 ως ουν ειπεν εγω ειμι απηλθαν εις τα οπισω και επεσαν χαμαι
Joh 18:7 παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον Iησουν το ναζωραιον
Joh 18:8 απεκριθη Iησους ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
Joh 18:9 ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτω ουδενα :
Joh 18:10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον δουλον του αρχιερεως και απεκοψεν αυτου το ωταριον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος :
Joh 18:11 ειπεν ουν ο Iησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιω αυτο
Joh 18:12 η ουν σπιρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον Iησουν και εδησαν αυτον
Joh 18:13 και ηγαγον προς ανναν πρωτον η γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
Joh 18:14 ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανιν υπερ του λαου
Joh 18:15 ηκολουθι δε τω Iησου σιμων πετρος και αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω Iησου εις την αυλη του αρχιερεως
Joh 18:16 ο δε πετρος ιστηκει εξω προς τη θυρα εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηνεγκε τον πετρον
Joh 18:17 λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του ανθρωπου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
Joh 18:18 ιστηκισαν δε και οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο η δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
Joh 18:19 ο ουν αρχιερευς ηρωτησε τον Iησουν περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
Joh 18:20 και απεκριθη Iησους αυτω εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχοται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν :
Joh 18:21 τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
Joh 18:22 ταυτα δε αυτου ειποτος εις παρεστηκως των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω Iησου ειπω ουτως αποκρινη τω αρχιερει :
Joh 18:23 ο δε Iησους ειπεν αυτω ει κακως ειπον μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερις :
Joh 18:24 απεστιλεν δε αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα :
Joh 18:25 ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μα θητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
Joh 18:26 λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συνγενης ων ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ιδον εν τω κηπω μετ αυτου
Joh 18:27 παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν :
Joh 18:28 αγουσι ουν τον Iησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον : ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσι το πασχα
Joh 18:29 εξηλθεν ουν προς αυτους ο πιλατος εξω και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε του ανθρωπου τουτου
Joh 18:30 απεκριθησαν και ειπαν αυτω ει μη ην ουτος κακον ποιησας ουκ αν σοι παρεδωκειμεν αυτον
Joh 18:31 ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμις και κατα το νομον υμων κρινατε ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστι αποκτιναι ουδενα ι ουδενα
Joh 18:32 ινα ο λογος του Iησου πληρωθη σημαινω ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκιν :
Joh 18:33 εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τον Iησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
Joh 18:34 απεκριθη αυτω ο Iησους απο σεαυτου τουτο ειπας η αλλοι σοι ειπον περι εμου
Joh 18:35 απεκριθη ο πιλατος μη εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και ο αρχιερευς παρεδωκα σε εμοι τι εποιησας
Joh 18:36 απεκριθη Iησους η εμη βασιλεια ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η εμη βασιλια και οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο αν ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυ δε η εμη βασιλεια ουκ εστιν εντευθεν
Joh 18:37 ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ : απεκριθη ο Iησους συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις το κοσμον ινα μαρτυρηση περι της αληθιας πας ο ω της αληθιας ακουει μου της φωνης
Joh 18:38 λεγει αυτω ο πιλατος τις εστι αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω :
Joh 18:39 εστιν δε συνηθια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν εν τω πασχα βουλεσθε ουν ινα απολυσω υμιν το βασιλεα των ιουδαιων :
Joh 18:40 εκραυγασα ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββα ην δε ο βαραββας ληστης
Joh 19:1 τοτε ουν λαβων ο πιλατος το Iησουν εμαστιγωσεν
Joh 19:2 και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκεν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτο
Joh 19:3 και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε βασιλευ τω ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα :
Joh 19:4 εξηλθεν παλιν ο πιλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτο εξω ινα γνωτε τι αιτιαν ουδεμιαν ευρισκω
Joh 19:5 εξηλθεν ου ο Iησους εξω φορων το ακανθινον στεφανον και πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο ανθρωπος :
Joh 19:6 οτε ουν ιδον αυτο οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραξα σταυρωσον σταυρωσον αυτον και λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτο υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
Joh 19:7 απεκριθησα οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομο οφιλει αποθανι οτι υν θεου εαυτο εποιησεν :
Joh 19:8 οτε ου ηκουσεν ο πιλατος τον λογον τουτον μαλλον εφοβηθη
Joh 19:9 και εισηλθεν εις το πραιτωριο και λεγει τω Iησου ποθεν ει συ ο δε Iησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω :
Joh 19:10 λεγει αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω απολυσαι σε και εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε
Joh 19:11 απεκριθη αυτω ο Iησους ουκ εχις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην δεδομενον σοι ανωθε δια τουτο ο παραδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
Joh 19:12 εκ τουτου ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι ελεγον εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
Joh 19:13 ο ουν πιλατος ακουσας των λογω τουτων ηγαγεν εξω τον Iησουν και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι γολγοθα
Joh 19:14 ην δε παρασκευη του πασχα ωρα η ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμω
Joh 19:15 οι δε ελεγον αρον αρον σταυρωσο αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
Joh 19:16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτοις αυτο ινα σταυρωθη οι δε λαβοντες τον Iησουν απηγαγον αυτον
Joh 19:17 και βασταζω εαυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβραιστι γολγοθα
Joh 19:18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθε μεσον δε τον Iησουν
Joh 19:19 εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον Iησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
Joh 19:20 
Joh 19:21 αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
Joh 19:22 απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
Joh 19:23 οι ουν στρατιωται οι σταυρωσαντες τον Iησουν ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσερα μερη εκαστω στρατιωτη μερος ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
Joh 19:24 ειπαν ουν προς αυτους μη σχισωμε αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη διεμερισαντο μου τα ιματια εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλο κληρον οι μεν ου στρατιωται ταυτα εποιησαν :
Joh 19:25 ιστηκισαν δε παρα τω σταυρω του Iησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαριαμ η του κλωπα και μαριαμ η μαγδαληνη
Joh 19:26 και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα και λεγει τη μητρι γυναι ιδου ο υιος σου
Joh 19:27 ειτα λεγει τω μαθητη ειδε η μητηρ σου και απ εκινης της ωρας ελαβεν αυτη ο μαθητης εις τα ιδια
Joh 19:28 μετα τουτο ειδως ο Iησους οτι παντα ηδη τετελεσται ινα πληρωθη η γραφη λεγει διψω
Joh 19:29 σκευος δε εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
Joh 19:30 οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν τετελεσται και κλεινας την κεφαλην παρεδωκεν το πνευμα
Joh 19:31 οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν ουν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
Joh 19:32 ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνσταυρωθεντος αυτω
Joh 19:33 επι δε τον Iησουν ελθοντες ευρο αυτον ηδη τεθνηκοτα και ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
Joh 19:34 αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ
Joh 19:35 και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθης αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμις πιστευητε
Joh 19:36 εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται απ αυτου
Joh 19:37 και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν :
Joh 19:38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατο ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του Iησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του Iησου και επετρεψεν ο πιλατος : ηλθον ουν και ηραν αυτον
Joh 19:39 ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς το Iησουν νυκτος το πρωτο εχων ελιγμα σζμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον :
Joh 19:40 ελαβον ουν το σωμα του Iησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος ην τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
Joh 19:41 ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημιον καινον εν ω ουδις ουδεπω ην τεθειμενος
Joh 19:42 εκει ου δια την παρασκευη των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημιον οπου εθηκαν τον Iησουν :
Joh 20:1 τη δε μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ε τι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενο απο της θυρας εκ του μνημιου :
Joh 20:2 τρεχει ου και ερχεται προς το σιμωνα πετρον και προς τον αλλο μαθητην ον εφιλει ο Iησους και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ του μνημιου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
Joh 20:3 εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης
Joh 20:4 και ετρεχον οι δυο ομου προεδραμεν δε ταχιον του πετρου και ηλθεν εις το μνημιο πρωτος
Joh 20:5 και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα
Joh 20:6 
Joh 20:7 και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενο αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
Joh 20:8 τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημιον και ειδεν και επιστευσεν
Joh 20:9 ουδεπω γαρ ηδει την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
Joh 20:10 απηλθον ουν παλιν προς αυτους οι μαθηται :
Joh 20:11 μαριαμ δε ιστηκει εν τω μνημιω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημιον
Joh 20:12 και θεωρει αγγελους καθεζομενους εν λευκοις ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσι οπου εκειτο το σωμα του Iησου :
Joh 20:13 λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου κ(αι) ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
Joh 20:14 ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω κ(αι) θεωρει τον Iησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι Iησους εστιν
Joh 20:15 λεγει αυτη Iησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δε δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ ει ο βαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
Joh 20:16 λεγει αυτη ο Iησους μαριαμ στραφεισα δε εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
Joh 20:17 λεγει αυτη ο Iησους μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα πορευου δε προς τους αδελφους και ειπε αυτοις ιδου αναβαινω προς το πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων
Joh 20:18 ερχεται μαριαμ η μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη
Joh 20:19 ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη μια σαββατων και των θυρων κεκλισμενων οπου ησαν οι μαθηται δια τον φοβον τω ιουδαιων ηλθεν ο Iησους και εστη εις το μεσον και λεγει ιρηνη υμιν
Joh 20:20 και τουτο ειπων εδιξεν τας χιρας και την πλευραν αυτοις : εχαρησα ουν οι μαθηται ιδοντες τον κυριον
Joh 20:21 ειπεν ουν αυτοις παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμψω υμας
Joh 20:22 και τουτο ειπων ενεφυσησε και λεγει αυτοις λαβετε πνευμα αγιον
Joh 20:23 αν τινων αφηται τας αμαρτιας αφεθησεται αυτοις εαν δε τινων κρατηνται κεκρατηνται :
Joh 20:24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ουν ηλθεν Iησους
Joh 20:25 ελεγον αυτω οι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ειδω εν ταις χερσιν το τυπον των ηλω και βαλω μου τον δακτυλον εις την χειραν αυτου και βαλω μου την χειρα εις την πλευρα αυτου ου μη πιστευσω
Joh 20:26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται και θωμας μετ αυτων ερχεται ο Iησους των θυρων κεκλισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ιρηνη υμιν
Joh 20:27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος
Joh 20:28 απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεος μου
Joh 20:29 ειπεν δε αυτω ο Iησους οτι εωρακας με και πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες με και πιστευσατες
Joh 20:30 πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο Iησους ενωπιον τω μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
Joh 20:31 ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευητε οτι Iησους εστιν ο Cριστος ο υς του θεου ινα πιστευοντες ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
Joh 21:1 μετα ταυτα εφανερωσεν παλιν εαυτον ο Iησους τοις μαθηταις επι της θαλας σης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
Joh 21:2 ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι υιοι ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο :
Joh 21:3 λεγει αυτοις σιμω πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα κ(αι) ημεις συν σοι εξηλθον ουν και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκινη τη νυκτι εκοπιασαν ουδεν
Joh 21:4 πρωιας δε γενομενης εστη Iησους επι τον αιγιαλον ου μεντοι εγνωσαν οι μαθηται οτι Iησους εστιν
Joh 21:5 λεγει ουν αυτοις Iησους παιδια μη προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
Joh 21:6 λεγει αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε οι δε εβαλον και ουκετι αυτο ιλκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
Joh 21:7 λεγει ου ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο Iησους τω πετρω ο κυριος εστι σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος κ(αι) εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
Joh 21:8 οι δε αλλοι μαθηται τω αλλω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλα ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων :
Joh 21:9 ως ουν ανεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
Joh 21:10 λεγει αυτοις ο Iησους ενεγκαται απο τω οψαριων ων επιασατε νυν :
Joh 21:11 ενεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον εις την γην μεστο ιχθυων μεγαλω εκατον πεντηκοτατριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
Joh 21:12 λεγει αυτοις ο Iησους δευτε αριστησατε ουδις δε ετολμα των μαθητω εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν
Joh 21:13 ερχεται ο Iησους και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις κ(αι) το οψαριον ομοιως :
Joh 21:14 τουτο δε ηδη τριτον εφανερωθη ο Iησους τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
Joh 21:15 οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο Iησους σιμων αγαπας με πλεον τουτω λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
Joh 21:16 παλιν λεγει αυτω σιμων ιωαννου αγαπας με : λεγει αυτω κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
Joh 21:17 λεγει αυτω το τριτο σιμων ιωαννου φιλεις με : ελυπηθη δε ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον και φιλεις με και λεγει αυτω κυριε παντα συ οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε και λεγει αυτω βοσκε τα προβατα μου
Joh 21:18 αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενις τη χιραν σου και αλλοι ζωσουσιν σε και ποιησουσιν σοι οσα ου θελις
Joh 21:19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθι μοι
Joh 21:20 επιστραφεις δε ο πετρος βλεπι το μαθητην ον ηγαπα ο Iησους και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και λεγει αυτω κυριε τις εστιν ο παραδιδους σε
Joh 21:21 τουτο ουν ιδων ο πετρος ειπεν τω Iησου ουτος δε τι
Joh 21:22 λεγει αυτω ο Iησους εαν αυτον θελω μενιν εως ερχομαι τι προς σε συ μοι ακολουθι
Joh 21:23 εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει ουκ ειπεν δε αυτω ο Iησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι
Joh 21:24 ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
Joh 21:25 εστιν δε και αλλα πολλα α εποιησεν ο Iησους ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησει τα γραφομενα βιβλια :
Act 1:1 τον μεν πρωτο λογον εποιησαμην περι παντω ω θεοφιλε ων ηρξατο ο Iησους ποιειν τε και διδασκιν
Act 1:2 αχρι ης ημερας εντιλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιου ους εξελεξατο ανελημφθη
Act 1:3 οις και παρεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθει αυτον εν πολλοις τεκμηριοις δι ημερων τεσσερακοντα οπτανομενος αυτοις κ(αι) λεγων τα περι της βασιλειας του θεου
Act 1:4 και συναλιζομενος παρηγγειλε αυτοις απο ιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενιν την επαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατε μου
Act 1:5 οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε εν πνευματι βαπτισθησεσθαι αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας
Act 1:6 οι μεν ουν ελθοτες ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλ
Act 1:7 ειπεν δε προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους η καιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια
Act 1:8 αλλα λημψεσθαι δυναμιν επελθοτος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθε μου μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και εν παση τη ιουδαια και σαμαρια και εως αισχατου της γης
Act 1:9 και ταυτα ειποντω βλεποντων αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβε αυτον απο των οφθαλμων αυτων
Act 1:10 και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παριστηκισαν αυτοις εν εσθησεσι λευκαις
Act 1:11 οι και ειπαν ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε βλεποντες εις το ουρανον ουτος ο Iησους ο αναλημφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθαι αυτον πορευομενον εις τον ουρανον
Act 1:12 τοτε υπεστρεψαν εις ιηλμ απο ορους του καλουμενου ελεωνος ο εστι εγγυς ιηλμ σαββατου εχον οδον
Act 1:13 και οτε εισηλθο εις το υπερωον ου ησαν καταμενοντες ο τε πετρος και ιωαννης και ιακωβος και ανδρεας φιλιππος και θωμας βαρθολομεος και μαθθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ζηλωτης και ιουδας ιακωβου
Act 1:14 ουτοι παντες ησα ομοθυμαδον προσκαρτερουντες ομοθυμαδο τη προσευχη συ γυναιξιν και μαρια τη μητρι του Iησου και τοις αδελφοις αυτου
Act 1:15 και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εν μεσω των αδελφων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο ωσει εκατον εικοσι
Act 1:16 ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην ην προειπεν το πνευμα το αγιον δια στοματος δαδ περι ιουδα του γενομενου οδηγου τοις συλλαβουσιν Iησουν
Act 1:17 οτι κατηριθμημενος εν ημιν και ελαχεν τον κληρον της διακονιας ταυτης
Act 1:18 ουτος μεν ουν εκτησατο χωριο εκ μισθου της αδικιας και πρινης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου
Act 1:19 ο και γνωστον εγενετο πασι τοις κατοικουσιν ιηλμ ωστε κληθηναι το χωριο εκεινο τη διαλεκτω αυτων αχελδαμαχ τουτ εστι χωριον αιματος
Act 1:20 γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβετω ετερος
Act 1:21 δι ουν των συνελθοντων ημιν ανδρων εν παντι χρονω ω εισηλθε και εξηλθεν εφ ημας ο κυριος Iησους
Act 1:22 αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου αχρι της ημερας ης ανελημφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεως αυτου συν ημιν γενεσθαι ενα τουτων
Act 1:23 και εστησα δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαρσαββαν ος επεκληθη ιουστος και ματθιαν
Act 1:24 και προσευξαμενοι ειπαν συ κυριε καρδιογνωστα παντων αναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυο ενα
Act 1:25 λαβειν τον κληρον της διακονιας ταυτης κ(αι) αποστολης αφ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον
Act 1:26 και εδωκα κληρους αυτοις και επεσεν ο κληρος επι ματθιαν και κατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων
Act 2:1 και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν ομου επι το αυτο
Act 2:2 και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον το οικον ου ησαν καθημενοι
Act 2:3 και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσει πυρος και εκαθισαν εφ ενα εκαστον αυτων
Act 2:4 και επλησθησαν παντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλιν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αποφθεγγεσθαι αυτοις
Act 2:5 ησαν δε εις ιηλμ κατοικουντες αδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον
Act 2:6 γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθε το πληθος και συνεχυθη οτι ηκουσεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτω
Act 2:7 εξισταντο δε απατες και εθαυμαζο λεγοντες ουχ ιδου απαντες ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι
Act 2:8 και πως ημις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημω εν η εγεννηθημεν
Act 2:9 παρθοι και μηδοι και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καππαδοκιαν ποντο και την ασιαν
Act 2:10 φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτο και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην και οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε και προσηλυτοι
Act 2:11 κρητες και αραβες ακουομεν λαλουτων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου
Act 2:12 εξισταντο δε παντες και διηπορουτο αλλος προς αλλον λεγοντες τι θελοι τουτο ειναι
Act 2:13 ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν
Act 2:14 σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιηλμ παντες τουτο υμι γνωστον εστω και ενωτισασθαι τα ρηματα μου
Act 2:15 ου γαρ ως υμεις υπολαμβανεται ουτοι μεθυουσιν εστι γαρ ωρα τριτη της ημερας
Act 2:16 αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ
Act 2:17 και εστε εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνιοις ενυπνιασθησονται
Act 2:18 και γε επι τας δουλας μου και επι τους δουλους μου εν ταις ημεραις εκιναις εκχεω απο του πνευματος μου κ(αι) προφητευσουσι
Act 2:19 και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημια επι της γης κατω αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου
Act 2:20 ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ελθιν ημεραν κυριου τη μεγαλην
Act 2:21 
Act 2:22 ανδρες ισδραηλειτε ακουσατε τους λογους τουτους Iησουν τον ναζοραιον ανδρα αποδεδιγμενον απο του θεου εις υμας δυναμεσι και τερασι και σημιοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθως αυτοι οιδαται
Act 2:23 τουτο τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον δια χειρος ανομων προσπηξαντες ανειλατε
Act 2:24 ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδεινας του θανατου καθοτι ουκ η δυνατον κρατισθαι αυτον υπ αυτου
Act 2:25 δαδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμη τον κυριον μου ενωπιον μου δια πατος οτι εκ δεξιω μου εστιν ινα μη σαλευθω
Act 2:26 δια τουτο ηυφρανθη μου η καρδια και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει εφ ελπιδι
Act 2:27 οτι ουκ εγκαταλιψεις την ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθορα
Act 2:28 εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου
Act 2:29 ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου δαδ οτι και ετελευτησε και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης
Act 2:30 προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου καθισε επι τον θρονον αυτου
Act 2:31 προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του Cριστου οτι ουτε ενκατελιφθη εις αδην ουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν
Act 2:32 τουτον τον Iησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες εσμε ημεις μαρτυρες
Act 2:33 τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος του αγιου λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ο υμεις βλεπετε και ακουετε
Act 2:34 ου γαρ δαδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου
Act 2:35 εως αν θεω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Act 2:36 ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ιηλ οτι και κυριον αυτον και Cριστον εποιησεν ο θεος τουτον τον Iησουν ον υμεις εσταυρωσατε
Act 2:37 ακουσατες δε κατενυγησαν την καρδια ειποντες προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησωμεν ανδρες αδελφοι
Act 2:38 πετρος δε προς αυτους μετανοησατε φησιν και βαπτισθητω εκαστος υμω επι τω ονοματι Iησου Cριστου εις αφεσιν των αμαρτιων υμων και λημψεσθαι την δωρεαν του αγιου πνευματος
Act 2:39 υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασι τοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσητε κυριος ο θεος ημων
Act 2:40 ετεροις τε λογοις πλιοσιν διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθηται απο της γενεας της σκολιας ταυτης
Act 2:41 οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησα και προσετεθησα εν τη ημερα εκινη ψυχαι ως τρισχιλιαι
Act 2:42 ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια τη κλασι του αρτου και ταις προσευχαις
Act 2:43 εγινετο δε παση ψυχη φοβος πολλα δε τερατα και σημια δια των αποστολων εγινετο εν ιηλμ φοβος τε ην μεγας επι παντας
Act 2:44 και παντες δε οι πιστευσαντες ησαν επι το αυτο και ειχο απαντα κοινα
Act 2:45 κ(αι) τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν καθοτι α τις χριαν ειχεν
Act 2:46 καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδο εν τω ιερω κλωτες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας
Act 2:47 αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν επι το αυτο
Act 3:1 πετρος δε και ιωαννης ανεβαινο εις το ιερον επι τη ωραν της προσευχης την ενατην
Act 3:2 κ(αι) τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθου καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτιν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον
Act 3:3 ος ιδων πετρο και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην λαβιν
Act 3:4 ατενισας δε πετρος προς αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας
Act 3:5 ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβιν
Act 3:6 ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιο ουκ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι Iησου Cριστου του ναζοραιου περιπατει
Act 3:7 και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν αυτον παραχρημα δε εστερεωθησαν αι βασις αυτου και στα σφυδρα
Act 3:8 και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατω και αλλομενος και αινων τον θεον
Act 3:9 και ειδεν πας ο λαος αυτον περιπατου τα και αινουντα το θεον
Act 3:10 επεγινωσκον δε οτι αυτος ην ο προς την ελαιημοσυνην καθημενος επι την ωραιαν πυλην του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω
Act 3:11 κρατουντος δε αυτου τον πετρο και τον ιωαννην συνεδραμεν πας ο λαος προς αυτους επι τη στοα τη καλουμενη σολομωτος εκθαμβοι
Act 3:12 ιδω δε ο πετρος απεκρινατο προς τον λαο ανδρες ισδραηλειται τι θαυμαζετε επι τουτω ει ημιν τι ατενιζεται ως ιδια δυναμι η ευσεβια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον
Act 3:13 ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ο θεος τω πρων ημων εδοξασεν τον πατερα αυτου Iησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκινου απολλυειν
Act 3:14 υμεις δε τον αγιο και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθαι ανδρα φονεα χαρισθηναι υμι
Act 3:15 τον δε αρχηγον της ζωης απεκτινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημις μαρτυρες εσμεν
Act 3:16 και τη πιστι του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδαται εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκε αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων
Act 3:17 και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοτες υμων
Act 3:18 ο δε θεος α προκατηγγιλεν δια στοματος παντων των προφητων παθιν τον Cριστον αυτου επληρωσεν ουτως
Act 3:19 μετανοησαται ουν και επιστρεψαται προς το εξαλιφθηναι υμων τας αμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου
Act 3:20 και αποστιλη τον προκεχειρισμενο υμιν Cριστον Iησουν
Act 3:21 ον δι ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονω αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος των αγιω απ αιωνος αυτου προφητων
Act 3:22 μωσης μεν ειπε οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος ημων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας
Act 3:23 εσται δε πασα ψυχη ητις εαν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολοθρευθησεται εκ του λαου
Act 3:24 και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οι ελαλησαν και κατηγγιλαν τας ημερας ταυτας
Act 3:25 υμεις εστε οι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τους πατερας ημω λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου ενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης
Act 3:26 υμι πρωτον αναστησας ο θεος τον παιδα αυτου απεστιλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφιν εκαστον απο των πονηριων υμων
Act 4:1 λαλουντων δε αυτω προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι
Act 4:2 διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλιν εν τω Iησου την αναστασιν την εκ νεκρω
Act 4:3 και επεβαλον αυτοις τας χιρας και εθεντο εις τηρησι εις την γαυριον η γαρ εσπερα ηδη
Act 4:4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογο επιστευσαν και εγενηθη αριθμος τω ανδρων χιλιαδες πεντε
Act 4:5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις εις ιηλμ
Act 4:6 και αννας ο αρχιερευς και καιαφας και ιωαννης και αλεξανδρος και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου
Act 4:7 και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμι η εν ποιω ονοματι τουτο εποιησατε υμις
Act 4:8 τοτε πετρος πλησθις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοτες του λαου και πρεσβυτεροι
Act 4:9 ει ημις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωται
Act 4:10 γνωστον εστω πασιν υμιν και παν τω λαω ισλ οτι εν τω ονοματι Iησου Cριστου του ναζοραιου ον υμις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης
Act 4:11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθις υφ υ μων των οικοδομων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας
Act 4:12 και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουδε γαρ ετερον ονομα εστιν υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας
Act 4:13 θεωρουντες δε τη του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισι και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω Iησου ησαν
Act 4:14 τον τε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενο ουδεν ειχον αντειπιν
Act 4:15 κελευσαντος δε αυτους εξω του συνεδριου απελθει συνεβαλλον προς αλληλους
Act 4:16 λεγοντες τι ποιησωμε τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασι τοις κατοικουσιν ιηλμ φανερον και ου δυναμεθα αρνισθαι
Act 4:17 αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απιλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλιν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπω
Act 4:18 και καλεσαντες αυτους παρηγγιλαν καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του Iησου
Act 4:19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες ειπον προς αυτους ει δικαιον εστι ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κριναται
Act 4:20 ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδαμεν και ηκουσαμεν μη λαλιν
Act 4:21 οι δε προσαπιλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζο τον θεον επι τω γεγονοτι
Act 4:22 ετων γαρ ην πλειονων τεσσερακοντα ο ανθρωπος εφ ο εγεγονει το σημιον τουτο της ιασεως
Act 4:23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και ανηγγιλαν οσα προς αυτους οι αρχιερις και οι πρεσβυτεροι ειπα
Act 4:24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηρα φωνην προς τον θεον και ειπαν δεσποτα συ ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
Act 4:25 ο του πατρος ημων δια πνευματος αγιου στοματος δαδ παιδος σου ειπων ινατι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν καινα
Act 4:26 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του Cριστου αυ του
Act 4:27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας εν τη πολι ταυτη επι το αγιον παιδα σου Iησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ιηλ
Act 4:28 ποιησαι οσα η χιρ σου και η βουλη σου προωρισεν γενεσθαι
Act 4:29 και τα νυν κυριε επιδε επι τας απιλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλιν το λογον σου
Act 4:30 εν τω την χιρα σου εκτινιν σε Iησους ιασιν και σημια και τερατα γεινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου Iησου
Act 4:31 και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησα συνηγμενοι και επλησθησαν πατες του αγιου πνευματος και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας
Act 4:32 του δε πληθους τω πιστευσαντων ην καρδια και ψυχη μια και ουδε εις τι των υπαρχοντω αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα
Act 4:33 και δυναμι μεγαλη απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως Iησου Cριστου του κυριου χαρις τε μεγαλη ην επι πατας αυτους
Act 4:34 ουδε γαρ ενδεης τις ην εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριω η οικιων πωλουτες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων
Act 4:35 και ετιθου παρα τους ποδας τω αποστολων διεδιδετο δε εκαστω καθοτι αν τις χριαν ειχεν
Act 4:36 ιωσηφ δε ο επικληθεις βαρναβας απο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει
Act 4:37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν προς τους ποδας των αποστολων
Act 5:1 ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν παμφιρη τη γυναικι αυτου επωλησε κτημα
Act 5:2 ενοσφισατο απο της τιμης συνιδυης και της γυναικος και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν
Act 5:3 ειπεν δε ο πετρος ανανια δια τι επηρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι απο της τιμης του χωριου
Act 5:4 ουχι εμενο σοι εμενεν και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχε τι οτι εθου εν τη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα τω θεω
Act 5:5 ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο φοβος μεγας επι πατας τους ακουοντας
Act 5:6 ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστιλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν
Act 5:7 εγενετο δε εως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ιδυια το γεγονος εισηλθεν
Act 5:8 απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθαι η δε ειπεν ναι τοσουτου
Act 5:9 ο δε πετρος προς αυτην τι ουν οτι συνεφωνηθη υμι πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα και εξοισουσιν σε
Act 5:10 επεσεν δε παραχρημα προς τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης
Act 5:11 και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι παντας τους ακουοντας ταυτα
Act 5:12 δια δε των χιρων των αποστολω εγινετο σημια και τερατα πολλα εν τω λαω και ησα ομοθυμαδον απαντες εν τη στοα σαλομωντος
Act 5:13 των δε λοιπων ουδις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος
Act 5:14 μαλλον δε προσετιθετο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρω τε και γυναικων
Act 5:15 ωστε και εις τας πλατιας εκφερει τους ασθενις και τιθεναι επι κλιναριων και κραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια επισκιαση τινι αυτω
Act 5:16 συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων ιηλμ φεροτες ασθενις και οχλουμενους υπο πνατων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες
Act 5:17 αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσεις των σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλου
Act 5:18 και επεβαλο τας χιρας επι τους αποστολους και εθεντο αυτους ε τηρησει δημοσια
Act 5:19 αγγελος δε κυριου δια νυκτος ανοιξας τας θυρας της φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν
Act 5:20 πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης ταυτης
Act 5:21 ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκο παραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν τω υιων ισλ και απεστιλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους
Act 5:22 οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγιλον
Act 5:23 λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομεν κεκλισμενον εν παση ασφαλεια και τους φυλακας εστωτας επι των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν
Act 5:24 ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων το τι αν γενοιτο τουτο
Act 5:25 παραγενομενος δε τις απηγγιλεν αυτοις οτι ιδου ανδρες ους εθεσθαι εν τη φυλακη εισι εν τω ιερω διδασκοτες τον λαον
Act 5:26 τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγεν αυτους ου μετα βιας εφοβουτο γαρ τον λαον μη λιθασθωσιν
Act 5:27 αγαγοτες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς
Act 5:28 λεγων παραγγελια παρηγγιλαμεν υμιν μη διδασκι επι τω ονοματι τουτω και ιδου επληρωσαται την ιηλμ της διδαχης υμω και βουλεσθαι επαγαγειν εφ ημας το αιμα του ανθρωπου τουτου
Act 5:29 αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπαν πιθαρχειν δι θεω μαλλον η ανθρωποις
Act 5:30 ο δε θεος των πατε ρων ημων ηγειρεν Iησουν ον υμεις διεχιρισασθε κρεμασαντες επι ξυλου
Act 5:31 τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου του δουναι μετανοιαν τω ισλ και αφεσιν αμαρτιων
Act 5:32 και ημεις εσμεν μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πιθαρχουσιν αυτω
Act 5:33 οι δε ακουσαντες διεπριοντο και εβουλευοντο αναιλειν αυτους
Act 5:34 αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τους ανθρωπους ποιησαι
Act 5:35 ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισδραηλειται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλεται πραττειν
Act 5:36 προ γαρ τουτω των ημερων ανεστη θευδας λεγω ειναι τινα εαυτο ω προσεκλιθη αδρων αριθμος ωσει τετρακοσιοι ος ανηρεθη και παντες οσοι επιθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν
Act 5:37 μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησεν λαον οπισω αυτου κακινος απωλετο και παντες οσοι επιθοντο αυτω διεσκορπισθησα
Act 5:38 και τα νυν λεγω αποστηται απο τω ανθρωπων τουτων και αφετε αυτους οτι εαν η εξ αθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται
Act 5:39 ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθαι καταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε
Act 5:40 επισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγιλα μη λαλιν επι τω ονοματι του Iησου και απελυσαν
Act 5:41 οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι κατηξιωθησαν υπερ του ονοματος ατιμασθηναι
Act 5:42 πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοτο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι τον Cριστον Iησουν
Act 6:1 εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοτων των μαθητω εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων
Act 6:2 προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπον ουκ αρεστον εστιν ημας καταλιψαντας τον λογον του θεου διακονιν τραπεζαις
Act 6:3 επισκεψασθαι δε αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος σοφιας ους καταστησομε επι της χριας ταυτης
Act 6:4 ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν
Act 6:5 και ηρεσε ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξατον στεφανον αδρα πληρης πνευματος και πιστεως αγιου και φιλιππον και προχορον και νικανορα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτον αντιοχεα
Act 6:6 ους εστησαν ενωπιο των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας
Act 6:7 και ο λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο ο αριθμος τω μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυς τε οχλος τω ιουδαιων υπηκουον τη πιστι :
Act 6:8 στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως εποιει τερατα και σημια μεγαλα εν τω λαω
Act 6:9 ανεστησαν δε τινες εκ της συναγωγης των λεγομενων λιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας και ασιας συνζητουντες τω στεφανω
Act 6:10 και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει
Act 6:11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντες οτι ακηκοαμεν αυτου λεγοντος ρηματα βλασφημιας Iησους μωυσην και τον θεον
Act 6:12 συνεκινησαν τε τον λαον κ(αι) τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον
Act 6:13 εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντες ο ανθρωπος ουτος ου παυεται λαλων ρηματα κατα του τοπου του αγιου και του νομου
Act 6:14 ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι Iησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν μωυσης
Act 6:15 και ατενισατες αυτον παντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπο αυτου ωσει προσωπον αγγελου
Act 7:1 ειπεν δε ο αρχιερευς ει ταυτα ουτως εχει
Act 7:2 ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημω αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαρραν
Act 7:3 και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενιας σου και δευρο εις την γην ην εαν σοι διξω
Act 7:4 τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανιν το πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις η υμεις νυν κατοικιτε
Act 7:5 και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγιλατο δουναι αυτην εις κατασχεσιν αυτω και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου
Act 7:6 ελαλησεν δε αυτω ο θεος οτι εσται το σπερμα σου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσι αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια
Act 7:7 και το εθνος ω εαν δουλευσωσιν κρινω εγω ο θεος ειπεν και μετα ταυτα εξελευσοται και λατρευσουσι μοι εν τω τοπω τουτω
Act 7:8 και εδωκε αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη εβδομη και ισαακ τον ιακωβ και ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας
Act 7:9 και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοτο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου
Act 7:10 και εξιλατο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντι φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και εφ ολον τον οικον αυτου
Act 7:11 ηλθεν δε λιμος εφ ολην την αιγυπτον και χαναα και θλιψεις μεγαλη και ουχ ευρισκο χορτασματα οι πατερες ημων
Act 7:12 ακουσας δε ιακωβ οντα σιτια εις αιγυπτο εξαπεστιλαν τους πατερας ημων πρωτον
Act 7:13 και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου κ(αι) φανερον εγενετο φαραω το γενος αυτου
Act 7:14 αποστιλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου και πασαν την συγγενειαν εν ψυχαις εβδομηκοτα πεντε
Act 7:15 και κατεβη ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων
Act 7:16 και μετετεθησαν εις συχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ω ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων εμμωρ εν συχεμ
Act 7:17 καθως δε ηγγιζε ο χρονος της επαγγελιας ης ομολογησεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυθη εν αιγυπτω
Act 7:18 αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος επ εγυπτον ος ουκ ηδει τον ιωσηφ
Act 7:19 ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσε τους πατερας του ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτων εις το μη ζωογονεισθαι
Act 7:20 εν ω καιρω εγεννηθη μωυσης και ην αστιος τω θεω ος ανετραφη μηνας τρεις εν τω οικω του πατρος μου
Act 7:21 εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον
Act 7:22 και επεδευθη μωυσης εν παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτου
Act 7:23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσερακοταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ιηλ
Act 7:24 και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον
Act 7:25 ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσι σωτηριαν αυτοις οι δε ου συνηκαν
Act 7:26 τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλλασσεν αυτους εις ειρηνην ειπω ανδρες αδελφοι εστε ινατι αδεικειτε αλληλους
Act 7:27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοτα και δικαστην ε φ ημων
Act 7:28 μη αναιλειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες εχθες τον αιγυπτιον
Act 7:29 εφυγεν δε μωυσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο
Act 7:30 και πληρωθεντων ετων τεσσερακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος εν φλογι πυρος βατου
Act 7:31 ο δε μωυσης ιδω εθαυμαζεν το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου
Act 7:32 εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εντρομος δε μωυσης γενομενος ουκ ετολμησεν κατανοησαι
Act 7:33 ειπε δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος εφ ω εστηκας γη αγια εστιν
Act 7:34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυ δευρο αποστιλω σε εις αιγυπτον
Act 7:35 τουτον τον μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοτα και δικαστην εφ ημων τουτον ο θεος αρχοντα και δικαστην απεσταλκεν εν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω
Act 7:36 ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημια εν γη αιγυπτω και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσερακοντα
Act 7:37 ουτος εστιν ο μωυσης ο ειπας τοις υιοις ιηλ προφητην υμιν αναστησι ο θεος εκ των αδελφων ως εμε
Act 7:38 ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορι σινα και των πατερω υμων ος εδεξατο λογια ζωντα δουναι υμιν
Act 7:39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλα απωσαντο και εστραφησαν και εν ταις καρδιες αυτω εις αιγυπτον
Act 7:40 ειποτες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης ουτος ο ανθρωπος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι εγενετο αυτω
Act 7:41 και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις τω χειρων αυτων
Act 7:42 εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσερακοντα εν τη ερημω οικος ιηλ
Act 7:43 και ανελαβετε την σκηνη του μολοχ και το αστρον του θεου υμω ρομφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνιν αυτοις και μετοικιω υμας επεκινα βαβυλωνος
Act 7:44 η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως εταξατο ο λαλων τω μωυση ποιησαι αυτη κατα τον τυπο ον εωρακει
Act 7:45 ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα Iησου εν τη κατασχεσει τω εθνων ων εξεωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων δαδ
Act 7:46 ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου κ(αι) ευριν σκηνωμα τω οικω ιακωβ
Act 7:47 σαλομων δε ωκοδομησεν αυτω οικον
Act 7:48 αλλ ουχ ο υψιστος εν χιροποιητοις κατοικι καθως ο προφητης λεγει
Act 7:49 ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον τω ποδων μου ποιο οικον οικοδομησεται μοι λεγι κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου
Act 7:50 ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυτα παντα
Act 7:51 σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι ταις καρδιαις υμων και τοις ωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτεται ως οι πατερες υμων και υμις
Act 7:52 τινα τω προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτιναν τους προκαταγγιλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονις εγενεσθαι
Act 7:53 οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελω και ουκ εφυλαξατε
Act 7:54 ακουοντες δε διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον
Act 7:55 υπαρχων δε πληρης πιστεως και πνευματος αγιου ατενισας εις το ουρανον ειδεν δοξαν θεου και Iησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου
Act 7:56 και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους διηνοιγμενους και τον υν του ανθρωπου εστωτα εκ δεξιω του θεου
Act 7:57 κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδο επ αυτον
Act 7:58 και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου
Act 7:59 και ελιθοβολουν το στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε Iησου δεξαι το πνευμα μου
Act 7:60 θεις δε τα γονατα εκραξεν κυριε μη στησης αυτοις την αμαρτιαν ταυτην και τουτο ειπων εκοιμηθη
Act 8:1 σαυλος δε ην συνευδοκω τη αναιρεσι αυτου εγενετο δε εν εκινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαριας πλην των αποστολων
Act 8:2 συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω
Act 8:3 σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε τους ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην
Act 8:4 οι μεν ουν διασπαρεντες ηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον
Act 8:5 φιλιππος δε κατελθω εις την πολιν της καισαριας εκηρυσσεν αυτοις τον Cριστον
Act 8:6 προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον ε τω ακουειν αυτου και βλεπιν τα σημια α εποιει
Act 8:7 πολλοι γαρ των εχοντων πνατα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν
Act 8:8 εγενετο δε πολλη χαρα εν τη πολι εκεινη
Act 8:9 ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολι μαγευων και εξιστανων το εθνος της σαμαριας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν
Act 8:10 ω προσειχαν παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου η καλουμενη μεγαλη
Act 8:11 προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγιαις εξεστακεναι αυτους 
Act 8:12 οτε δε επιστευσαν του φιλιππου ευαγγελιζομενου περι της βασιλιας του κυριου και του ονοματος Iησου Cριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες
Act 8:13 ο δε σιμων και αυτος επιστευσε και βαπτισθεις η προσκαρτερων τω φιλιππω θεορων τε σημια και δυναμις μεγαλας γεινομενας εξισταντο
Act 8:14 ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρια τον λογον του Cριστου απεστιλαν προς αυτους πετρον και ιωαννην
Act 8:15 οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον
Act 8:16 ουδεπω γαρ η επ ουδενι αυτω επιπεπτωκος μονον δε εβαπτισμενοι υπηρχο εις το ονομα του κυριου Iησου
Act 8:17 τοτε επετιθεσαν τας χιρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιο
Act 8:18 ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χιρω των αποστολω διδοται το πνευμα προσηνεγκεν αυτοις χρηματα
Act 8:19 λεγων δοτε καμοι την εξουσια ταυτην ινα ω εα επιθω τας χιρας λαμβανη πνευμα αγιον
Act 8:20 πετρος δε ειπεν προς αυτους το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλιαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι
Act 8:21 ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθια εναντι του θεου
Act 8:22 μετανοησον ου απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του κυριου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου
Act 8:23 εις γαρ χολην πικριας και συδεσμον αδικιας ορω σε οντα
Act 8:24 αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθηται υμις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε
Act 8:25 οι μεν ουν διαμαρτυρομενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου υ πεστρεφον εις ιεροσολυμα πολλας τε κωμας των σαμαριτων ευηγγελιζοντο
Act 8:26 αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππο λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καλουμενην καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος
Act 8:27 και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ
Act 8:28 ην τε υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου ανεγινωσκεν το προφητην ησαιαν
Act 8:29 ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω
Act 8:30 προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοτος ησαιαν τον προφητην και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις
Act 8:31 ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγησει με παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισε συν αυτω
Act 8:32 η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκε ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του κιραντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανυγει το στομα αυτου
Act 8:33 εν τη ταπινωσει η κρισις αυτου ηρθη την γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου
Act 8:34 αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος
Act 8:35 ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης και ευηγγελισατο αυτω τον Iησουν
Act 8:36 ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου ιδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι
Act 8:37 
Act 8:38 και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον
Act 8:39 οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρω
Act 8:40 φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολις πασας εως του ελθιν αυτον εις καισαριαν
Act 9:1 ο δε σαυλος ενπνεων απιλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει
Act 9:2 ητησατο επιστολας παρ αυτου εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως αν τινας ευρη οντας της οδου ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ
Act 9:3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτο εγγιζειν τη δαμασκω εξεφνης τε αυτον περιηστραψεν φως εκ του ουρανου
Act 9:4 και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσα αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις
Act 9:5 ειπεν δε τις ει κυριε ο δε ειπεν εγω ειμι Iησους ον συ διωκεις
Act 9:6 αλλα αναστηθι κ(αι) εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιειν
Act 9:7 οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ιστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε ορωντες
Act 9:8 ηγερθη δε σαυλος απο της γης ηνυγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν χειραγωγουτες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκο
Act 9:9 και ην ημερας τρις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν
Act 9:10 ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτο εν οραματι ο κυριος ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε
Act 9:11 ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι τη ρυμην την καλουμενην ευθιαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται
Act 9:12 και ιδεν ανδρα ανανιαν ονοματι εισελθοντα και επιθεντα αυτω χιρας οπως αναβλεψη
Act 9:13 απεκριθη δε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα τοις αγιοις σου εποιησεν εν ιερουσαλημ
Act 9:14 και ωδε εχει εξουσια παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλουμενους το ονομα σου
Act 9:15 ειπεν δε προς αυτο ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστιν μοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιο εθνων τε και βασιλεων υιων τε ισλ
Act 9:16 εγω γαρ υποδιξω αυτω οσα δει αυτο υπερ του ονοματος μου παθειν
Act 9:17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χιρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με Iησους ο οφθεις σοι εν τη οδω οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου
Act 9:18 και ευθεως απεπεσαν απο των οφθαλμων αυτου ως λεπιδες ανεβλεψεν δε και αναστας εβαπτισθη
Act 9:19 και λαβων τροφη ενισχυσεν εγενετο δε μετα τω εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας
Act 9:20 και ευθεως ε ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον Iησουν οτι ουτος εστιν ο υς του θεου
Act 9:21 εξιστατο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας εις ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις
Act 9:22 σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο κ(αι) συνεχυννε ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο Cριστος
Act 9:23 ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
Act 9:24 εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον αναιλωσι
Act 9:25 λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια του τιχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σφυριδι
Act 9:26 παραγενομενος δε εις ιηλμ επιραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
Act 9:27 βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω πως εν δαμασκω επαρρησιασατο ε τω ονοματι του Iησου
Act 9:28 και ην μετ αυτω εισπορευομενος και εκπορευομενος εις ιηλμ παρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου
Act 9:29 ελαλει τε και συνεζητει τε προς τους ελληνιστας οι δε επεχιρουν ανελειν αυτον
Act 9:30 επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτο εις καισαριαν και εξαπεστιλαν αυτο εις ταρσον
Act 9:31 η μεν ουν εκκλησια καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαριας ειχε ειρηνην οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνετο
Act 9:32 εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθι και προς τους αγιους τους κατοικουτας εν λυδδα
Act 9:33 ευρε δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραβακτου ος η παραλελυμενος
Act 9:34 και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε Iησους Cριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη
Act 9:35 και ειδο αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδα και σαρρωνα οιτινες επεστρεψα επι τον κυριον
Act 9:36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης αγαθων εργων και ελαιημοσυνων ων εποιει
Act 9:37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκιναις ασθενησασαν αυτην αποθανιν λουσαντες δε εθηκαν αυτην εν υπερωω
Act 9:38 εγγυς δε ουσης λυδδας τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστιλα δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουτες μη οκνησης διελθιν εως ημω
Act 9:39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενο ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλεουσαι και επιδικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας
Act 9:40 εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξε τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν
Act 9:41 δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτη φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν
Act 9:42 γνωστον δε εγενετο καθ ολης της ιοππης και επιστευσαν πολλοι επι το κυριον
Act 9:43 εγενετο δε ημερας ικανας μιναι εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει
Act 10:1 ανηρ δε τις εν καισαρια ονοματι κορνηλιος εκατοταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης
Act 10:2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια πατος
Act 10:3 ωεδεν οραματι φανερως ως περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
Act 10:4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπε τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εμπροσθεν του θεου
Act 10:5 και νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος
Act 10:6 ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν
Act 10:7 ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω φωνησας δυο των οικετω και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
Act 10:8 και εξηγησαμενος απαντα αυτοις απεστιλεν αυτους εις την ιοππην
Act 10:9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων αυτων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθε περι ωραν εκτην
Act 10:10 εγενετο δε προσπινος και ηθελεν γευσασθε παρασκευαζοντω δε αυτων εγενετο επ αυτον εκστασις
Act 10:11 και θεωρι τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινο σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενον επι της γης
Act 10:12 εν ω υπηρχεν πατα τα τετραποδα και ερπετα της γης και πετινα του ουρανου
Act 10:13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
Act 10:14 ο δε πετρος ειπε μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγο παν κοινον και ακαθαρτον
Act 10:15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
Act 10:16 τουτο δε εγενετο επι τρεις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανο
Act 10:17 ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι υπο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
Act 10:18 και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
Act 10:19 του δε πετρου διενθυμενου περι του οραματος ειπεν το πνευμα αυτω ιδου ανδρες τρις ζητουτες σε
Act 10:20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος οτι εγω απεσταλκα αυτους
Act 10:21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε
Act 10:22 οι δε ειπαν κορνηλιος εκατοταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους τω ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
Act 10:23 εισκαλεσαμενος ου αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφω των απο ιοππης συνηλθον αυτω
Act 10:24 τη δε επαυριον εισηλθαν εις την κεσαριαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συνκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
Act 10:25 ως δε εγενετο του εισελθιν τον πετρο συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησε
Act 10:26 ο δε πετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και εγω αυτος ανθρωπος ειμι
Act 10:27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
Act 10:28 εφη τε προς αυτους υμις επιστασθαι ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι εδιξεν ο θεος μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν αν θρωπον
Act 10:29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομε ουν τινι λογω μετεπεμψασθαι με
Act 10:30 και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην τη ενατην προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον εμου εν εσθητι λαμπρα
Act 10:31 και φησι κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιο του θεου
Act 10:32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν
Act 10:33 εξαυτης ου επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του κυριου
Act 10:34 ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωπολημπτης ο θεος
Act 10:35 αλλ εν παντι εθνι ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
Act 10:36 τον λογον ον απεστιλεν τοις υιοις ισηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια Iησου Cριστου ουτος εστιν παντω κυριος
Act 10:37 υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης
Act 10:38 Iησουν τον απο ναζαρεθ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ως διηλθεν ευεργετων και ιωμενος πατας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου
Act 10:39 και ημις μαρτυρες παντων ω εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον και ανιλαν κρεμασατες επι ξυλου
Act 10:40 τουτο ο θεος ηγειρεν εν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
Act 10:41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσι τοις προκεχιροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν κ(αι) συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρω
Act 10:42 και παρηγγιλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
Act 10:43 τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβιν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
Act 10:44 ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσε το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
Act 10:45 και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθα τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται
Act 10:46 ηκουον γαρ αυτων λαλουτων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη πετρος
Act 10:47 μητι το υδωρ δυναται κωλυσαι τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον ως και ημεις
Act 10:48 προσεταξεν δε αυτοις εν τω ονοματι Iησου Cριστου βαπτισθηναι τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας
Act 11:1 ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου
Act 11:2 οτε δε ανεβη πετρος εις ιηλμ διεκρινοτο προς αυτον οι εκ περιτομης
Act 11:3 λεγοντες οτι εισηλθες προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας και συνεφαγες αυτοις
Act 11:4 αρξαμενος δε πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων
Act 11:5 εγω ημην εν πολι ιοππη και ειδον εν εκστασι οραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρι εμου
Act 11:6 εις ην ατενισας κατενοου και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα πετα και τα πετινα του ουρανου
Act 11:7 ηκουσα δε και φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε
Act 11:8 ειπον δε μηδαμως κυριε οτι κοινον η ακαθαρτο ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου
Act 11:9 απεκριθη δε φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
Act 11:10 τουτο δε εγενετο επι τρις και ανεσπασθη παλιν απαντα εις τον ουρανον
Act 11:11 και ιδου εξαυτης τρις ανδρες επεστησα επι την οικιαν εν η ημεν απεσταλμενοι απο καισαριας προς εμε
Act 11:12 ειπεν δε το πνευμα μοι συνελθιν αυτοις μηδεν διακρινοτα ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος
Act 11:13 απηγγειλεν δε ημιν πως ειδεν τον αγγελον εν τω οικω αυτου σταθετα και ειποντα αποστιλον εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
Act 11:14 ος λαλησι ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου
Act 11:15 εν δε τω αρξασθαι με λαλιν επεπεσε το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ κ(αι) εφ ημας εν αρχη
Act 11:16 εμνησθην δε του ρηματος του κυριου ως ελεγεν ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθαι εν πνευματι αγιω
Act 11:17 ει ουν την ισην δωρεαν δεδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασι επι τον κυριον Iησουν Cριστον εγω τις ημην δυνατος κωλυσαι το θεον
Act 11:18 ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξασαν τον θεον λεγοντες αρα και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εις ζωην εδωκε
Act 11:19 οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλιψεως της γενομενης επι στεφανω διηλθον εως φοινικης και κυπρου και αντιοχιας μηδενι λαλουτες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοι
Act 11:20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες ελθοντες εις αντιοχιαν ελαλουν και προς τους ευαγγελιστας ευαγγελιζομενοι το κυριον Iησουν
Act 11:21 και ην χειρ κυριου μετ αυτων πολυς τε αριθμος ο πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον
Act 11:22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της ουσης εν ιερουσαλημ περι αυτων και εξαπεστιλαν βαρναβαν εως αντιοχειας
Act 11:23 ος παραγενομενος και ιδων την χαριν την του θεου εχαρη και παρεκαλει παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενιν τω κυριω
Act 11:24 οτι ανηρ η αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω
Act 11:25 εξηλθεν δε εις ταρσον αναζητησαι σαυλον
Act 11:26 και ευρω ηγαγεν εις αντιοχιαν εγενετο δε αυτοις και ενιαυτον ολο συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτως εν αντιοχια τους μαθητας χρηστιανους
Act 11:27 εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμω προφηται εις αντιοχειαν
Act 11:28 αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος εσημανε δια του πνευματος λιμο μεγαλην μελλι εσεσθαι εφ ολην την οικουμενη ητις εγενετο επι κλαυδιου
Act 11:29 των δε μαθητων καθως ευποριτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις
Act 11:30 ο και ο εποιησαν αποστιλαντες προς τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα και σαυλου
Act 12:1 κατ εκεινον δε το καιρον επεβαλεν ο βασιλευς ηρωδης τας χιρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας
Act 12:2 ανιλεν δε ιακωβον τον αδελφο ιωαννου μαχαιρη
Act 12:3 ιδων δε οτι αρεστο τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβιν και πετρον ησαν δε ημεραι των αζυμω
Act 12:4 ον και πιασας εθετο εις φυλακη παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσει αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγιν αυτον τω λαω
Act 12:5 ο μεν ουν πετρος ετηριτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενως γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον περι αυτου
Act 12:6 οτε δε ημελλεν προσαγειν αυτον ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσι δυσιν φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακη
Act 12:7 και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσαν αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων
Act 12:8 ειπεν τε ο αγ γελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγι αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθι μοι
Act 12:9 και εξελθων ηκολουθι και ουκ ηδι οτι αληθες εστι το γινομενον δια του αγγελου εδοκι οραμα βλεπι
Act 12:10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην τη σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνυγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμη μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου
Act 12:11 και ο πετρος εν εαυτω γενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστιλεν κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλατο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιω
Act 12:12 συνιδων τε ηλθε επι την οικιαν της μαριας της μητρος ιωαννου του επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι και προσευχομενοι
Act 12:13 κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προηλθε παιδισκη υπακουουσα ονοματι ροδη
Act 12:14 και επιγνουσα την φωνη του πετρου απο της χαρας ουκ ηνυξε το πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγιλεν εσταναι τον πετρο προ του πυλωνος
Act 12:15 οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγο αγγελος εστιν αυτου
Act 12:16 ο δε πετρος επεμενε κρουων ανοιξαντες δε ειδον αυτον και εξεστησαν
Act 12:17 κατασισας δε αυτοις τη χιρι σιγαν διηγησατο πως ο κυριος αυτον εξηγαγε εκ της φυλακης ειπεν τε απαγγιλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα κ(αι) εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον
Act 12:18 γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουχ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο
Act 12:19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις καισαριαν διετριβεν
Act 12:20 ην δε θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της βασιλικης
Act 12:21 τακτη δε ημερα ο ηρωδης ενδυσαμενος αισθητα βασιλικην καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους
Act 12:22 ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπων
Act 12:23 παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκε τη δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν
Act 12:24 ο δε λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο
Act 12:25 βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εις ιηλμ πληρωσαντες τη διακονιαν συνπαραλαβοντες ιωαννην τον επικαλουμενον μαρκον
Act 13:1 ησαν δε εν αντιοχια κατα την ουσαν εκκλησιαν προφηται και διδασκαλοι ο τε βαρναβας κ(αι) συμεων ο καλουμενος νιγερ και λουκιος ο κυρηναιος μαναην τε ηρωδου του τετρααρχου συντροφος και σαυλος
Act 13:2 λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντω ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον βαρναβαν και τον σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους
Act 13:3 τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και επιθεντες τας χιρας αυτοις απελυσαν
Act 13:4 αυτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του αγιου πνευματος κατηλθον εις σελευκιαν εκειθεν τε απεπλευσαν εις κυπρον
Act 13:5 και γενομενοι εις σαλαμινη κατηγγελλον τον λογον του θεου εν ταις συναγωγαις των ιουδαιων ειχον δε και ιωαννην υπηρετην
Act 13:6 διελθοντες δε ολη την νησον αχρι παφου ευρον ανδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα βαριησου
Act 13:7 ος η συν τω ανθυπατω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτος προσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλον επεζητησεν ακουσαι τον λογο του θεου
Act 13:8 ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως
Act 13:9 σαυλος δε ο και παυ λος πλησθεις πνευματος αγιου ατενισας εις αυτον
Act 13:10 ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασης ραδιουργιας υιε διαβολου εχθρε πασης δικαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τας οδους του κυριου τας ευθιας
Act 13:11 και νυν ιδου χιρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα τε επεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητι χιραγωγους
Act 13:12 τοτε ιδων ο ανθυπατος το γεγονος επιστευσεν εκπλησσομενος επι τη διδαχη του κυριου
Act 13:13 αναχθεντες δε απο της παφου οι περι παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωανης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψαν εις ιεροσολυμα
Act 13:14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν την πισιδιαν και ελθοντες εις την συναγωγην τη ημερα των σαββατω εκαθισαν
Act 13:15 μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστιλαν οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει τις εστιν εν υμι λογος παρακλησεως προς τον λαον λεγετε
Act 13:16 αναστας δε παυλος και κατασισας τη χειρι ειπε ανδρες ισδραηλειται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσατε
Act 13:17 ο θεος του λαου τουτου ισηλ εξελεξατο τους πατερας ημων και τον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτου και μετα βραχειονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτης
Act 13:18 και ως τεσσερακοταετη χρονον ετροποφορησεν αυτους εν τη ερημω
Act 13:19 και καθελων εθνη επτα εν γη χανααν κατεκληρονομησεν την γην αυτων
Act 13:20 ως ετεσι τετρακοσιοις και πεντηκοντα και μετα ταυτα εδωκεν κριτας εως σαμουηλ προφητου
Act 13:21 κακιθε ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλ υιον κεις ανδρα εκ φυλης βενιαμειν ετη τεσσερακοντα
Act 13:22 και μεταστησας αυτον ηγειρεν τον δαυειδ αυτοις εις βασιλεα ω και ειπε μαρτυρησας ευρον δαδ τον του ιεσσαι ανδρα κατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου
Act 13:23 τουτου ο θεος κατ επαγγελιαν ηγαγεν τω ισραηλ σωτηρα Iησουν
Act 13:24 προκηρυξαντος ιωαννου προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας παντι τω λαω ισραηλ
Act 13:25 ως δε επληρου ιωαννης τον δρομο ελεγεν τι εμε υπονοειται ειναι ουκ ειμι εγω αλλ ειδου ερχετε μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα των ποδω λυσε
Act 13:26 ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ και οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεον ημιν ο λογος της σωτηριας ταυτης εξαπεσταλη
Act 13:27 οι γαρ κατοικουντες εν ιερουσαλημ και οι αρχοντες αυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν σαββατον αναγινωσκομενας κριναντες επληρωσαν
Act 13:28 και μηδεμιαν αιτια θανατου ευροντες ητησαν τον πιλατον αναιρεθηναι αυτον
Act 13:29 ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημιον
Act 13:30 ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
Act 13:31 ος ωφθη επι ημερας πλιους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες εισι νυν μαρτυρες αυτου προς τον λαο
Act 13:32 και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατερας επαγγελιαν γενομενην οτι ταυτη ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις ημων αναστησας Iησουν
Act 13:33 ως και εν τω ψαλμω γεγραπται τω δευτερω υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε
Act 13:34 οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφιν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαδ τα πιστα
Act 13:35 διοτι και εν ετερω λεγει ου δωσεις τον οσιον σου ειδιν διαφθοραν
Act 13:36 δαδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθη και προσετεθη προς τους πατερας αυτου και ειδεν διαφθοραν
Act 13:37 ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν διαφθοραν
Act 13:38 γνωστον ουν υμι εστω ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσις αμαρτιων καταγγελλεται
Act 13:39 απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν νομω μωυσεως δικαιωθηναι εν τουτω πας ο πιστευων δικαιουται
Act 13:40 βλεπετε ουν μη απελθη το ειρημενο εν τοις προφηταις
Act 13:41 ειδετε οι καταφρονησατε και θαυμασετε και αφανισθητε οτι εργον ο εγω εργαζομε εγω εν ταις ημεραις υμω εργον ο ου μη πιστευσηται εαν τις εκδιηγηται υμιν
Act 13:42 εξιοντων δε αυτω παρεκαλουν εις το μεταξυ σαββατο λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα
Act 13:43 λυθισης δε αυτοις της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιων και των σεβομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουτες αυτοις επιθο αυτους προσμενιν τη χαριτι του θεου
Act 13:44 τω δε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολις συνηχθη ακουσαι τον λογον του κυριου
Act 13:45 ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησαν ζηλου και αντελεγο τοις υπο παυλου λαλουμενοις βλασφημουντες
Act 13:46 παρρησιασαμενοι τε ο παυλος και ο βαρναβας ειπα υμιν ην αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επιδη απωθισθαι αυτον και ουκ αξιους κρινεται εαυτους της αιωνιου ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη
Act 13:47 ουτω γαρ εντεταλται ημιν κυριος τεθικα σαι εις φως εθνων του ειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γης
Act 13:48 ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον τον λογον του κυριου και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον
Act 13:49 διεφερετο δε ο λογος του κυριου καθ ολης της χωρας
Act 13:50 οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας και τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγιρα διωγμον επι το παυλον και βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριων αυτων
Act 13:51 οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτο των ποδων επ αυτους ηλθον εις ικονιον
Act 13:52 οι δε μαθηται επληρουντο χαρας και πνευματος αγιου
Act 14:1 εγενετο δε εν εικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος
Act 14:2 οι δε απιθησατες ιουδαιοι επηγιραν και εκακωσα τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφων
Act 14:3 ικανον μεν ουν χρονον διετριψα παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι επι τω λογω της χαριτος αυτου διδοντος σημια και τερατα γεινεσθαι δια των χιρων αυτων
Act 14:4 εσχισθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοις
Act 14:5 ως δε εγενετο ορμη τω εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους
Act 14:6 συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολεις της λυκαονιας λυστραν και δερβην και την περιχωρον
Act 14:7 κακει ευαγγελιζομενοι ησαν
Act 14:8 και τις ανηρ αδυνατος εν λυστροις τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου ος ουδεποτε περιεπατησεν
Act 14:9 ουτος ουκ ηκουσεν του παυλου λεγοντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτι εχει πιστιν του σωθηναι
Act 14:10 ειπεν μεγαλη φωνη αναστηθι επι τους ποδας σου ορθος και ηλατο και περιεπατει
Act 14:11 οι τε οχλοι ειδοντες ο εποιησεν παυλος επηραν την φωνην λυκαονιστι λεγοτες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποι κατεβησαν προς ημας
Act 14:12 εκαλου τε τον βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επι αυτος ην ο ηγουμενος του λογου
Act 14:13 ο τε ιερευς του διος του οντος προ της πολεως ταυρους και στεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν θυειν
Act 14:14 ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια αυτων εξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες
Act 14:15 και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιων επιστρεφιν επι θεον το ζωντα ος εποιησεν τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
Act 14:16 ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ιασεν παντα τα εθνη πορευεσθε ταις οδοις αυτω
Act 14:17 καιτοι γε ουκ αμαρτυρον αυτον αφηκεν αγαθουργων ουρανοθεν υμιν διδους υετους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης και ευφροσυνης τας καρδιας υμων
Act 14:18 και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειν αυτοις
Act 14:19 επηλθαν δε απο αντιοχιας και ικονιου ιουδαιοι και πισαντες τους οχλους και λιθασατες τον παυλον εσυρον της πολεως νομιζοντες αυτον τεθνηκεναι
Act 14:20 κυκλωσαντων δε των μαθητω αυτον αναστας εισηλθεν εις την πολιν
Act 14:21 εκεινην και μαθητευσαντες ικανους υπεστρεψαν εις την λυστραν και εις εικονιον και εις αντιοχιαν
Act 14:22 επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων παρακαλουντες ε ενμενιν τη πιστει και οτι δια πολλω θλιψεων δει ημας εισελθιν εις την βασιλειαν του θεου
Act 14:23 χειροτονησαντες δε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστιων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ο πεπιστευκισαν
Act 14:24 και διελθοντες εις την πισιδιαν ηλθον εις την παμφυλιαν
Act 14:25 και λαλησατες εις την περγη τον λογον του κυριου κατεβησαν εις ατταλιαν
Act 14:26 κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχειαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θεου εις το εργον ο επληρωσαν
Act 14:27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγελλον οσα ο θεος εποιησεν μετ αυτων και οτι ηνυξεν τοις εθνεσιν θυραν πιστεως
Act 14:28 διετριβον δε χρονον ουχ ολιγον συν τοις μαθηταις
Act 15:1 και τινες κατελθοτες απο της ιουδαιας εδιδασκον τους αδελφους οτι εα μη περιτμηθητε τω εθνι τω μωυσεως ου δυνασθαι σωθηναι
Act 15:2 γενομενης δε στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινι παυλον και βαρναβαν και τινας εξ αυτων αλλους προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου
Act 15:3 οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο την τε φοινικην και σαμαριαν διηγουμενοι την επιστροφην των εθνων και εποιουν χαραν μεγαλην πασι τοις αδελφοις
Act 15:4 παραγενομενοι δε εις ιερουσαλημ παρεδεχθησαν υπο της εκκλησιας των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγιλαν οσα ο θεος εποιησεν μετ αυτων
Act 15:5 εξανεστησαν δε τινες τω απο της αιρεσεως των φαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλιν τε τηριν τον νομο μωυσεως
Act 15:6 συνηχθησαν δε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ειδιν περι του λογου τουτου
Act 15:7 πολλης δε ζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθαι αφ ημερων αρχαιων εν υμιν εξελεξατο ο θεος δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη το λογον του ευαγγελιου και πιστευσαι
Act 15:8 και ο καρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοις δους το πνευμα το αγιον καθως και ημιν
Act 15:9 και ουδεν διεκρινεν μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστι καθαρισας τας καρδιας αυτων
Act 15:10 νυν ουν τι πιραζετε το θεον επιθειναι επι τον τραχηλον τω μαθητων ον ουτε οι πατερες ημω ουτε ημις ισχυσαμεν βαστασαι
Act 15:11 αλλα δια της χαριτος του κυριου Iησου πιστευσομεν σωθηναι καθ ον τροπον κακεινοι
Act 15:12 εσιγησεν δε παν το πληθος και ηκουον βαρναβα κ(αι) παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημια κ(αι) τερατα εν τοις εθνεσιν δι αυτων
Act 15:13 μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοι ακουσαται μου
Act 15:14 συ μεων εξηγησατο καθως πρωτο ο θεος επεσκεψατο λαβιν εξ εθνων λαον τω ονοματι αυτου
Act 15:15 και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι των προφητων καθως γεγραπται
Act 15:16 μετα ταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω την σκηνη δαδ την πεπτωκυιαν και τα κατεστραμμενα αυτης ανοικοδομησω και ανορθωσω αυτην
Act 15:17 οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγει κυριος ποιων ταυτα
Act 15:18 γνωστα απ αιωνος
Act 15:19 διο εγω κρινω μη παρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσιν επι τον θεον
Act 15:20 αλλα επιστιλαι αυτοις του απεχεσθαι των αλισγηματων τω ειδωλων και της πορνιας και του πνικτου και του αιματος
Act 15:21 μωυσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τους κηρυσσοντας αυτου εχει εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγινωσκομενος
Act 15:22 τοτε εδοξε τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχιαν συν τω παυλω κ(αι) βαρναβα ιουδαν το καλουμενον βαρσαββαν και σιλαν ανδρας ηγουμενοις εν τοις αδελφοις
Act 15:23 γραψαντες δια χειρος αυτων οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι αδελφοι τοις κατα την αντιοχιαν και συριαν και κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν
Act 15:24 επι δε ηκουσαμεν οτι τινες εξ υμω εταραξαν υμας λογοις ανασκευαζοτες τας ψυχας υμω οις ου διεστιλαμεθα
Act 15:25 εδοξεν ημιν γενομενοις ομοθυμαδον εκλεξαμενους ανδρας πεμψαι προς υμας συν τοις αγαπητοις ημων βαρναβα και παυλω
Act 15:26 ανθρωποις παραδεδωκοσι τας ψυχας αυτω υπερ του ονοματος του κυριου ημων Iησου Cριστου
Act 15:27 απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλα και αυτους δια λογου απαγγελλοντας τα αυτα
Act 15:28 εδοξεν γαρ τω πνευματι τω αγιω και ημιν κ μηδεν πλεον επιτιθεσθαι υμιν βαρος πλην τουτων επαναγκαις
Act 15:29 απεχεσθαι ειδωλοθυτων και αιματος και πνικτων και πορνιας εξ ων διατηρουντες εαυτους ευ πραξετε ερρωσθαι
Act 15:30 οι μεν ουν απολυθεντες κατηλθο εις αντιοχειαν και συναγαγοντες το πληθος επεδωκαν την επιστολη
Act 15:31 αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει
Act 15:32 ιουδας τε και σιλας και αυτοι προφηται οντες δια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους
Act 15:33 ποιησατες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφων προς τους αποστιλαντας εαυτους
Act 15:34 
Act 15:35 παυλος δε και βαρναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τον λογον του κυριου
Act 15:36 μετα δε τινας ημερας ειπεν προς βαρναβαν παυλος επιστρεψαντες δε επισκεψωμεθα τους αδελφους κατα πολιν πασαν εν αις κατηγγιλαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσιν
Act 15:37 βαρναβας δε εβουλετο συνπαραλαβι και τον ιωαννην τον καλουμενον μαρκον
Act 15:38 παυλος δε ηξιου τον αποστατα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συνπαραλαμβανιν τουτον
Act 15:39 εγενετο δε παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρον
Act 15:40 παυλος δε επιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν παραδοθεις τη χαριτι του κυριου υπο των αδελφων
Act 15:41 διηρχετο δε την συριαν και κιλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιας
Act 16:1 κατηντησεν δε εις δερβη και εις λυστραν κ(αι) ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος
Act 16:2 ος εμαρτυριτο υπο των εν λυστροις και ικονιου αδελφων
Act 16:3 τουτο ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθιν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκινοις ηδεισαν γαρ απαντες οτι ελλην ο πατηρ αυτου υπηρχεν
Act 16:4 ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσιν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και πρεσβυτερων των εν ιεροσολυμοις
Act 16:5 αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστι και επερισσευον τω αριθμω καθ ημεραν
Act 16:6 διηλθον δε την φρυγιαν και γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια
Act 16:7 ελθοντες δε κατα την μυσιαν επιραζον εις την βιθυνιαν πορευθηναι και ουκ ιασεν αυτους το πνευμα Iησου
Act 16:8 παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα
Act 16:9 και οραμα δια της νυκτος τω παυλω ωφθη ανηρ μακαιδων τις ην εστως και παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησον ημιν
Act 16:10 ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εξητησαμεν εξελθιν εις μακαιδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ο θεος ευαγγελισασθαι αυτους
Act 16:11 αναχθεντες δε απο τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δε επιουση εις νεαν πολιν
Act 16:12 κακειθε εις φιλιππους ητις εστιν πρωτη της μεριδος μακαιδονιας πολις κολωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τινας
Act 16:13 τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομε εξω της πυλης παρα ποταμον ου ενομιζεν προσευχη ειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταις συνελθουσαις ημιν γυναιξιν
Act 16:14 και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριος διηνυξεν την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο του παυλου
Act 16:15 ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μενετε και παρεβιασατο υμας
Act 16:16 εγενετο δε πορευομενω ημων εις την προσευχην παιδισκην τινα οχουσαν πνευμα πυθωνα υπαντησαι υμιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη
Act 16:17 αυτη κατακολουθουσα τω παυλω και ημιν εκραζε λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινες καταγγελλουσιν υμι οδον σωτηριας
Act 16:18 τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν ονοματι Iησου Cριστου εξελθιν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα
Act 16:19 ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοτας
Act 16:20 και προσαγαγοτες αυτους τοις στρατηγοις ειπαν ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες
Act 16:21 και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοις ουσι
Act 16:22 και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν
Act 16:23 πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακη παραγγιλας τε τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηριν αυτους
Act 16:24 ος παραγγελιαν τοιαυτην λαβων εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακη και τους ποδας ησφαλισατο αυτων εις το ξυλον
Act 16:25 κατα δε μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι
Act 16:26 αφνω δε σισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου ηνοιχθησαν δε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανελυθη
Act 16:27 εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλας και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της φυλακης σπασαμενος μαχαιραν ημελλε εαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιους
Act 16:28 εφωνησεν δε φωνη μεγαλη παυλος λεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμε ενθαδε
Act 16:29 αιτησας δε φωτα εισεπηδησε και εντρομος γενομενος προσεπεσε τω παυλω και τω σιλα
Act 16:30 και προαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω
Act 16:31 οι δε ειπα πιστευσαν επι το κυριον Iησουν και σωθηση συ και ο οικος σου
Act 16:32 και ελαλησαν αυτω τον λογον του θεου συμ πασι τοις εν τη οικια αυτου
Act 16:33 και παραλαβων αυτους εν εκινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγω και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου απαντες παραχρημα
Act 16:34 αναγαγων τε αυτους εις τον οικον αυτου παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιασατο πανοικει πεπιστευκως τω θεω
Act 16:35 ημερας δε γενομενης απεστιλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινους
Act 16:36 απηγγιλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους τουτους προς τον παυλον οτι απεσταλκαν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυ ουν εξελθοντες πορευεσθε εις ιρηνην
Act 16:37 ο δε παυλος εφη προς αυτους διραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλον εις φυλακην και νυ λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν
Act 16:38 απηγγιλαν τε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα εφοβηθησαν δε ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισι
Act 16:39 και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτων απελθι απο της πολεως
Act 16:40 εξελθοντες δε απο της φυλακης εισηλθον προς τη λυδιαν και ιδοντες παρεκαλεσαν τους αδελφους και εξηλθαν
Act 17:1 διοδευσαντες δε την πολιν και την απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην συναγωγη των ιουδαιων
Act 17:2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων
Act 17:3 διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον Cριστον εδει παθιν και αναστηναι εκ νεκρω και οτι ουτος εστι Iησους Cριστος ον εγω καταγγελλω υμιν
Act 17:4 και τινες εξ αυτω επισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων πληθος πολυ γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
Act 17:5 ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων τινας ανδρας πονηρους κ(αι) οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν και επιστατες τη οικια ιασονος εζητουν αυτους προαγαγειν εις τον δημον
Act 17:6 μη ευροντες δε αυτους ευρον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
Act 17:7 ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι πατες απεναντι τω δογματων καισαρος πρασσουσι βασιλεα ετερον λεγοντες ειναι Iησουν
Act 17:8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
Act 17:9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
Act 17:10 οι δε αδελφοι ευθεως εξεπεμψαν δια νυκτος το τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην των ιουδαιων απηεσαν
Act 17:11 ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογο μετα πασης προθυμιας καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως
Act 17:12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσα και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι
Act 17:13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες και ταρασσοντες τους οχλους
Act 17:14 ευθεως δε τοτε τον παυλο εξαπεστιλαν οι αδελφοι πορευεσθαι εως επι την θαλασσαν υπεμιναν τε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει
Act 17:15 οι δε καθισπαντες τον παυλο ηγαγον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τον τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν
Act 17:16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντος κατιδωλον ουσαν την πολιν
Act 17:17 διελεγετο μεν ου εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
Act 17:18 τινες δε και των επικουριων και στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιω δοκει καταγγελλευς ειναι οτι τον Iησουν και την αναστασιν ευηγγελιζετο
Act 17:19 επιλαβομενοι τε αυτου επι τον αριον παγο ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη
Act 17:20 ξενιζοτα γαρ τινα εισφερει εις τας ακοας ημω βουλομεθα ουν γνωναι τινα θελει ταυτα ειναι
Act 17:21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδε ετερον ηυκερουν η λεγειν τι η ακουει τι καινοτερον
Act 17:22 σταθεις δε παυλος εν μεσω του αριου παγου ειπεν ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δισιδεμονεστερους υμας θεωρω
Act 17:23 διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβαστα υμων ευρο και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ο ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτο εγω καταγγελλω υμιν
Act 17:24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης υπαρχων κυριος ουκ εν χιροποιητοις ναοις κατοικει
Act 17:25 ουδε υπο ανθρωπινων χιρων θεραπευεται ως προσδεομενος τινος αυτος διδους πασι ζωην και πνοην και παντα
Act 17:26 εποιησε τε εξ ενος παν εθνος ανθρωπων κατοικιν επι παντος προσωπου της γης ορισας προστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων
Act 17:27 ζητειν τον θεον ει αρα γε ψηλαφησειε αυτον και ευροιεν καιτοι γε ου μακρα απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα
Act 17:28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
Act 17:29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφιλομεν νομιζειν χρυσιω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θιον ειναι ομοιον
Act 17:30 τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν απαγγελλει τοις ανθρωποις παντας πανταχου μετανοειν
Act 17:31 καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινιν τη οικουμενην εν δικαιοσυνη εν αδρι ω ωρισεν πιστι παρασχων πασιν αναστησας αυτο εκ νεκρων
Act 17:32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρω οι μεν εχλευαζο οι δε ειπαν ακουσομεθα σου περι τουτου και παλιν
Act 17:33 ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
Act 17:34 τινες δε ανδρες κολληθετες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις
Act 18:1 μετα ταυτα χωρισθεις εκ τω αθηνων ηλθεν εις κορινθον
Act 18:2 και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενι προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας κ(αι) πρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το τεχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους απο της ρωμης προσηλθεν αυτοις
Act 18:3 και δια το ομοτεχνον ειναι εμενε παρ αυτοις και ηργαζοντο ησαν γαρ σκηνοποιοι τη τεχνη
Act 18:4 διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επιθεν τε ιουδαιους και ελληνας
Act 18:5 ως δε κατηλθον απο της μακαιδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω λογω ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις ειναι τον Cριστον Iησουν
Act 18:6 αντιτασσομενω δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι
Act 18:7 και μεταβας εκειθε εισηλθεν εις οικιαν τινος ονοματι τιτου ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη
Act 18:8 κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοτο
Act 18:9 ειπεν δε ο κυριος εν νυκτι δι οραματος τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης
Act 18:10 αλλα διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδις επιθησεται σοι του κακωσε σε διοτι λαος εστι μοι πολυς εν τη πολι ταυτη
Act 18:11 εκαθισεν δε ενιαυτον κ ενα και μηνας εξ διδασκω εν αυτοις τον λογο του θεου
Act 18:12 γαλλιωνος δε ανθυπατου οντος της αχαιας κατεπεστησαν ομοθυμαδο οι ιουδαιοι τω παυλω και ηγαγον αυτο παρα το βημα
Act 18:13 λεγοτες οτι παρα τον νομον αναπειθει ουτος τους ανθρωπους σεβεσθαι τον θεον
Act 18:14 μελλοντος δε του παυλου ανοιγιν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους ιουδαιους ει μεν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρο ω ιουδαιοι κατα λογον αν ανεσχομην υμων
Act 18:15 ει δε ζητηματα εστι περι λογου και ονοματων και νομ(ου) του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης εγω τουτων ου βουλομαι ειναι
Act 18:16 και απηλασεν αυτους απο του βηματος
Act 18:17 επιλαβομενοι δε παντες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθε του βηματος και ουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελλε
Act 18:18 ο δε παυλος εφη ετι προσμινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κενχραιαις την κεφαλην ειχεν γαρ ευχην
Act 18:19 κατηντησαν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν εκει αυτος δε εισελθω εις την συναγωγην διελεξατο τοις ιουδαιοις
Act 18:20 ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι ουκ επενευσεν
Act 18:21 αλλα αποταξαμενος και ειπω παλιν ανακαμψω προς υμας του θεου θελοντος ανηχθη δε απο της εφεσου
Act 18:22 και κατελθων εις καισαριαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν
Act 18:23 και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν διερχομενος και καθεξης την γαλατικη χωραν και φρυγιαν στηριζων παντας τους μαθητας
Act 18:24 ιουδαιος δε τις απελλης ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ω εν ταις γραφαις
Act 18:25 ουτος ην κατηχημενος την οδον του κυριου και ζεων τω πνευματι ω ελαλει και εδιδασκεν ακριβως τα περι του Iησου επισταμενος μονον το βαπτισμα ιωαννου
Act 18:26 ουτος τε ηρξατο παρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου πρισκιλλα και ακυλα προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την οδον του θεου
Act 18:27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτο ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος
Act 18:28 ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσια επιδικνυς δια των γραφων ειναι τον Cριστον Iησουν
Act 19:1 εγενετο δε εν τω τον απελλην ειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικα μερη κατελθιν εις εφεσον και ευριν τινας μαθητας
Act 19:2 ειπεν τε προς αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετε πιστευσαντες οι δε προς αυτο αλλ ουδ ει πνευμα αγιο εστιν ηκουσαμε
Act 19:3 ο δε ειπεν εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπαν εις το ιωαννου βαπτισμα
Act 19:4 ειπεν δε παυλος ιωαννης εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν εις τον Iησουν
Act 19:5 ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου Iησου
Act 19:6 και επιθεντος αυτοις του παυλου χιρας ηλθε το πνευμα το αγιον επ αυτους ελαλουν τε γλωσσαις και επροφητευον
Act 19:7 ησαν δε οι παντες ανδρες ωσει δωδεκα
Act 19:8 εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρις διαλεγομενος και πιθω τα περι της βασιλειας του θεου
Act 19:9 ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπιθουν κακολογουντες τη οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθ ημερα διαλεγομενος τη σχολη τυραννου
Act 19:10 τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τους κατοικουντας την ασια ακουσαι τον λογο του κυριου ιουδαιους τε και ελληνας
Act 19:11 δυναμις τε ου τας τυχουσας ο θεος εποιει δια των χιρων παυλου
Act 19:12 ωστε και επι τους ασθενουντας αποφερεσθαι απο του χρωτος αυτου σουδαρια η σιμικινθια και απαλλασσεσθαι απ αυτων τας νοσους τα τε πνατα τα πονηρα εκπορευεσθαι
Act 19:13 επεχιρησαν δε τινες και των περιερχομενων ιουδαιων εξορκιστω ονομαζειν επι τους εχοντας τα πνατα τα πονηρα το ονομα του κυριου Iησου λεγοντες ορκιζω υμας το κυριον Iησουν ον παυλος κηρυσσει
Act 19:14 ησαν δε τινες σκευα ιουδαιου αρχιερεως επτα υιοι τουτο ποιουντες
Act 19:15 αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοις τον Iησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε
Act 19:16 και εφαλομενος ο ανθρωπος επ αυτους εν ω ην το πνευμα το πονηρο και κατακυριευσας αμφοτερων ενισχυσεν κατ αυτω ωστε γυμνους και τετραυματισμενους εκφυγειν εκ του οικου εκεινου
Act 19:17 τουτο δε εγενετο γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοις κατοικουσιν την εφεσο και επεπεσεν ο φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου Iησου
Act 19:18 πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντο εξομολογουμενοι και αναγγελλοντες τας πραξεις αυτων
Act 19:19 ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκατες τας βιβλους κατεκεον ενωπιον πατων και συνεψηφισα τας τιμας αυτων και ευρον αργυριου μυριαδας πεντε
Act 19:20 ουτως κατα κρατος του κυριου ο λογος ηυξανεν και ισχυσεν
Act 19:21 ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθων την μακαιδονιαν και αχαιαν πορευεσθαι εις ιεροσολυμα ειπων οτι μετα το γενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν
Act 19:22 αποστιλας δε εις μακαιδονιαν δυο τω διακονουντων αυτω ειπ τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν χρονον εις την ασιαν
Act 19:23 εγενετο δε κατα το καιρον εκινον ταραχος ουχ ολιγος περι της οδου
Act 19:24 δημητριος γαρ τις ονοματι αργυροκοπος ποιων ναον αργυρουν αρτεμιδος παρειχετο τοις τεχνιταις ουχ ολιγην εργασιαν
Act 19:25 ους συναθροισας και τους περι τα τοιαυτας εργατας ειπεν ανδρες επιστασθαι οτι εκ ταυτης της εργασιας η ευπορια ημιν εστιν
Act 19:26 και θεωρειτε και ακουετε οτι ου μονον εφεσου αλλα σχεδον πασης της ασιας ο παυλος ουτος μετεστησεν ικανον οχλον λεγω οτι ουκ εισιν θεοι δια χειρων γινομενοι
Act 19:27 ου μονον δε τουτο κινδυνευσι ημιν το μερος εις απελεγμον ελθειν και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον εις ουθεν λογισθηναι μελλειν τε κ(αι) καθαιρεισθαι της μεγαλιοτητος αυτης ην ολη η ασια και η οικουμενη σεβεται
Act 19:28 ακουσαντες δε και γενομενοι πληρις θυμ(ου) εκραζον λεγοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
Act 19:29 και επλησθη η πολις της συγχυσεως ωρμησα τε ομοθυμαδον εις το θεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχον μακαιδονας συνεκδημους παυλου
Act 19:30 παυλου δε βουλομενου εισελθιν εις το δημον ουκ ιων αυτον οι μαθηται
Act 19:31 τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουν μη δουναι αυτον εις το θεατρον
Act 19:32 αλλοι μεν ουν αλλο τι εκραζο ην γαρ η εκκλησια συνκεχυμενη και οι πλειους ουκ ηδεισαν τινος ενεκα συνεληλυθισαν
Act 19:33 εκ δε του οχλου συνεβιβασαν αλεξαδρον προβαλοντω αυτον των ιουδαιων ο δ ουν αλεξανδρος κατασισας τη χειρα ηλθεν απολογεισθαι τω δημω
Act 19:34 επιγνοντες δε οτι ιουδαιος εστιν φωνη εγενετο μια εκ παντων ως επι ωρας δυο κραζοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
Act 19:35 καταστιλας δε ο γραμματευς τον οχλον φησιν ανδρες αδελφοι τις γαρ εστι ανθρωπων ος ου γινωσκι την εφεσιων πολιν νεωκορον ουσαν και της μεγαλης αρτεμιδος και του διοπετους
Act 19:36 αναντιρρη των ουν οντων δεον εστιν υμας κατεσταλμενους υπαρχιν και μηδεν προπετες πρασσιν
Act 19:37 ηγαγετε γαρ τους ανδρας τουτους ουτε ιεροσυλους ουτε βλασφημουντας την θεον ημων
Act 19:38 ει μεν ουν δημητριος και οι συν αυτω τεχνιται εχουσιν προς τινα λογον αγοραιοι αγονται και ανθυπατοι εισιν εγκαλειτωσα αλληλοις
Act 19:39 ει δε τι περι ετερων επιζητειται εν τη εννομω εκκλησια επιλυθησεται
Act 19:40 και γαρ κινδυνευομε εγκαλισθαι στασεως περι της σημερον μηδενος αιτιου υπαρχοντος περι ου ου δυνησομεθα αποδουναι λογον περι της συστροφης ταυτης και ταυτα ειπων απελυσε την εκκλησιαν
Act 20:1 μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον μεταπεμψαμενος ο παυλος τους μαθητας και παρακαλεσας και ασπασαμενος εξηλθε πορευεσθαι εις μακαιδονιαν
Act 20:2 διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα
Act 20:3 ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης επιβουλης αυτω υπο των ιουδαιω μελλοντι αναγεσθαι εις την συρια εγενετο γνωμης του υποστρεφιν δια μακεδονιας
Act 20:4 συνειπετο δε αυτω σωπατρος πυρρου βεροιος θεσσαλονικαιων δε αρισταρχος και σεκουδος και γαιος δερβαιος και τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος
Act 20:5 ουτοι δε προσελθοντες εμεινον ημας εν τρωαδει
Act 20:6 ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμω απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα απο ημερων πεντε οπου διετριψαμεν ημερας επτα
Act 20:7 εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλω εξιεναι τη επαυριον παρετινεν τε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου
Act 20:8 ησα δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι
Act 20:9 καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερομενος υπνω βαθει διαλεγομενου του παυλου επι πλιον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω και ηρθη νεκρος
Act 20:10 καταβας δε ο παυλος επεπεσε αυτω και συνπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν
Act 20:11 αναβας δε και κλασας τον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομιλησας αχρι αυτης ουτως εξηλθεν
Act 20:12 ηγαγον δε το παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως
Act 20:13 ημεις δε προελθοτες επι το πλοιον ανηχθημεν επι την ασσον εκειθε μελλοντες αναλαμβανιν τον παυλον ουτως γαρ διατεταγμενος ην μελλων αυτος πεζευειν
Act 20:14 ως δε συνεβαλλον ημιν επι την ασσον αναλαβοντες αυτο ηλθομεν εις μιτυληνην
Act 20:15 κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν ατικρυς χιου τη δε ετερα παρεβαλομε εις σαμον τη δε εχομενη ηλθομε εις μιλητον
Act 20:16 κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατον ειη αυτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιερουσαλημ
Act 20:17 απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσο μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιας
Act 20:18 ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθαι απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμω τον παντα χρονον εγενομην
Act 20:19 δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπινοφροσυνης και δακρυω και πιρασμων τω συμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις των ιουδαιων
Act 20:20 ως ουδεν υπεστιλαμην των συμφεροτων του μη αναγγιλαι υμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικους
Act 20:21 διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησι την εις θεον μετανοιαν και πιστιν εις τον κυριον ημω Iησουν Cριστον
Act 20:22 και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι πορευομε εις ιερουσαλημ τα εν αυτη συναντησοντα εμοι μη ειδως
Act 20:23 πλη οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον οτι δεσμα και θλιψις με μενουσιν
Act 20:24 αλλ ουδενος λογου ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτω ως τελιωσω τον δρομον μου και την διακονιαν ην ελαβον παρα του κυριου Iησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιο της χαριτος του θεου
Act 20:25 και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκ οψεσθε το προσωπο μου υμεις παντες εν οις διηλθον κηρυσσων την βασιλειαν
Act 20:26 διοτι μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος ειμι απο του αιματος παντων
Act 20:27 ου γαρ υπεστιλαμην του μη αναγγιλαι πασαν την βουλην του θεου υμιν
Act 20:28 προσεχετε εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμενιν την εκκλησιαν του θεου ην περιεποιησατο δια του αιματος του ιδιου
Act 20:29 εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα τη αφιξιν μου λυκοι βαρις εις υμας μη φιδομενοι του ποιμνιου
Act 20:30 και εξ υμω αυτων αναστησοται ανδρες λαλουτες διεστραμμενα του αποσπαν τους μαθητας οπισω εαυτων
Act 20:31 διο γρηγοριται μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην μετα δακρυων νουθετω ενα εκαστον
Act 20:32 και τα νυν παρατιθεμαι υμιν τω θεω και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω οικοδομησαι και δουναι την κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασιν
Act 20:33 αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουθενος επεθυμησα
Act 20:34 αυτοι γινωσκετε οτι ταις χριαις μου και τοις ουσι μετ εμου υπηρετησα αι χιρες αυται
Act 20:35 παντα υπεδειξα υμι οτι ουτως κοπιωτας δει αντιλαμβανεσθαι των ασθενουντων μνημονευειν τε των λογων του κυριου Iησου οτι αυτος ειπεν μακαριον εστιν μαλλον διδοναι η λαμβανιν
Act 20:36 και ταυτα ειπων θις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο
Act 20:37 ικανος τε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλων αυτον
Act 20:38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον αυτου θεωριν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον
Act 21:1 ως δε εγενετο αναχθεντας ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κυριω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
Act 21:2 και ευροτες πλοιον διαπερων εις φοινικη επιβαντες ανηχθημεν
Act 21:3 αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν κ(αι) κατηλθομεν εις τυρον εκεισε γαρ το πλοιον ην αποφορτιζομενον τον γομον
Act 21:4 ανευροντες δε τους μαθητας επεμιναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη επιβαινιν ις ιεροσολυμα
Act 21:5 οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποτων ημας παντω συν γυναιξι και τεκνοις εξω της πολεως και θεντες τα γονατα προσευξαμενοι επι τον αιγιαλον προσευξαμενοι
Act 21:6 απησπασαμεθα αλληλους και ανεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
Act 21:7 ημεις δε τον πλου διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδαν και ασπασαμενοι τους αδελφους εμιναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
Act 21:8 τη δε επαυριον εξελθοντες ς ηλθομε εις καισαριαν και εισελθοντες εις το οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οτος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
Act 21:9 τουτω δε ησαν θυγατερες τεσσαρες παρθενοι προφητευουσαι
Act 21:10 επιμενοντων δε αυτων ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
Act 21:11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας εαυτου τους ποδας και τας χιρας ειπεν ταδε λεγι το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσι εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παρα δωσουσιν εις τας χιρας εθνων
Act 21:12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινιν αυτον εις ιερουσαλημ
Act 21:13 τοτε απεκριθη ο παυλος και ειπεν τι ποιειτε συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανι εν ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου Iησου
Act 21:14 μη πιθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες του κυριου το θελημα γεινεσθω
Act 21:15 μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενον εις ιεροσολυμα
Act 21:16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαριας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν ιασονι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
Act 21:17 γενομενων δε ημων Iησους ιεροσολυμα ασμενως απεδεξαντο ημας οι αδελφοι
Act 21:18 τη τε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβο παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι
Act 21:19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν της διακονιας αυτου
Act 21:20 οι δε ακουσαντες εδοξασαν τον θεον ειπαν τε αυτω θεωρις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
Act 21:21 κατηχηθησαν περι σου οτι αποστασιαν διδασκις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγω μη περιτεμνι αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατιν
Act 21:22 τι ουν εστι παντως δει συνελθειν πληθος ακουσονται εληλυθας
Act 21:23 τουτο ουν ποιησο ο σοι λεγομεν εισι ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοτες αφ εαυτων
Act 21:24 τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησο επ αυτοις ινα ξυρησονται την κεφαλην και γνωσονται παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος φυλασσων τον νομον
Act 21:25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστιλαμε κριναντες φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και αιμα και πνικτον και πορνιαν
Act 21:26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμ(ου) εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
Act 21:27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτο εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλα επ αυτον τας χιρας
Act 21:28 κραζοντες ανδρες ισδραηλειται βοηθιται ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτους παντας πανταχη διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωνκεν τον αγιον τοπον τουτο
Act 21:29 ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμο εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
Act 21:30 εκεινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου εκλισθη ευθεως
Act 21:31 ζητουντων τε αυτον αποκτιναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπιρης οτι ολη συνχυννεται ιηλμ
Act 21:32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχας κατεδραμε επ αυτους οι δε ιδοτες τον χιλιαρχο και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
Act 21:33 τοτε εγγισας ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσε δεθηναι αλυσεσι δυσι και επυθανετο τις ειη και τι εστιν πεποιηκως
Act 21:34 αλλοι δε αλλο τι επεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενου δε αυτου γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
Act 21:35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτο υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
Act 21:36 ηκολουθι γαρ το πληθος του λαου κραζοντες αιρε αυτον
Act 21:37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπει τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκις
Act 21:38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτω των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας τω σικαριων
Act 21:39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος με ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λογον λαλησαι προς τον λαον
Act 21:40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμω κατεσισε τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγω
Act 22:1 ανδρες αδελφοι κ(αι) πατερες ακουσατε μου της προς υμας νυνι απολογιας
Act 22:2 ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει αυτοις μαλλον παρεσχον ησυχιαν και φησιν
Act 22:3 εγω ανηρ ειμι ιουδαιος γεγεννημενος εν ταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενος δε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλ πεπαιδευμενος κατα ακριβιαν του πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχων του θεου καθως παντες υμεις εστε σημερο
Act 22:4 ος ταυτην την οδον εδιωξα αχρι θανατου δεσμευων και παραδιδους εις φυλακας ανδρας τε και γυναικας
Act 22:5 ως και ο αρχιερευς μαρτυρι μοι και παν το πρεσβυτεριον παρ ων και επιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους εις δαμασκον επορευομην αξων και τους εκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημ ινα τιμωρηθωσιν
Act 22:6 εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκω περι μεσημβριαν εξαιφνης εκ του ουρανου περιαστραψαι φως ικανον περι εμε
Act 22:7 επεσα τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνης λεγουσης μοι σαουλ σαουλ τι με διωκεις
Act 22:8 εγω δε απεκριθην και ειπα τις ει κυριε ειπεν τε προς εμε εγω ειμι Iησους ο ναζοραιος ον συ διωκεις
Act 22:9 οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεατο την δε φωνη ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι
Act 22:10 ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπε προς με αναστας πορευου εις δαμασκον κακι σοι λαληθησεται περι παντων ων τετακται σοι ποιησαι
Act 22:11 ως δε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινου χειραγωγουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον
Act 22:12 ανανιας δε τις ανηρ ευλαβης κατα τον νομον μαρτυρουμενος υπο παντω των κατοικουντω ιουδαιων
Act 22:13 ελθω προς εμε και επιστας ειπεν μοι σαουλ αδελφε αναβλεψον καγω αυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον
Act 22:14 ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημων προσεχειρησατο σε γνωναι το θελημα αυτου και ιδιν τον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου
Act 22:15 οτι εση μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους ων εωρακας και ηκουσας
Act 22:16 και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενος το ονομα αυτου
Act 22:17 εγενετο δε μοι υποστρεψαντι ις ιερουσαλημ και προσευχομενου μου εν τω ιερω γενεσθαισθαι με εν εκστασι
Act 22:18 και ιδον αυτον λεγοντα μοι σπευσο και εξελθε εν ταχι εξ ιερουσαλημ διοτι ου παραδεξονται σου μαρτυριαν περι εμου
Act 22:19 καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημην φυλακιζων και δερων κατα τας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε
Act 22:20 και οτε εξεχυννετο το αιμα στεφανου του μαρτυρος σου και αυτος ημην εφεστως και συνευδοκω και φυλασσων τα ιματια των αναιρουντων αυτον
Act 22:21 και ειπεν προς με πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελω σε
Act 22:22 ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκε αυτον ζην
Act 22:23 κραυγαζοντων δε αυτω και ριπτουντων τα ιματια και κονιορτον βαλλοντω εις τον αεραν
Act 22:24 εκελευσεν ο χιλιαρχος εισαγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην ειπας μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνου αυτω
Act 22:25 ως δε προετιναν αυτον τοις ιμασι ειπεν προς τον ε στωτα εκατονταρχον ο παυλος ει αθρωπον ρωμαιον και ακατακριτο εστιν υμιν μαστιζειν
Act 22:26 ακουσας δε ο εκατονταρχης προσελθων τω χιλιαρχω απηγγιλεν λεγων τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν
Act 22:27 προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναι
Act 22:28 απεκριθη δε ο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου τη πολιτιαν ταυτη εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω και γεγεννημαι
Act 22:29 ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον αναιταζειν και ο χιλιαρχος εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστι και οτι αυτον ην δεδεκως
Act 22:30 τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγοριται υπο τω ιουδαιων ελυσεν αυτον και εκελευσεν συνελθειν τους αρχιερεις και παν το συνεδριο και καταγαγων το παυλον εστησεν εις αυτους
Act 23:1 ατενισας δε τω συνεδριω ο παυλος ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνιδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημερας
Act 23:2 ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξε τοις παρεστωσιν τυπτιν αυτου το στομα
Act 23:3 τοτε προς αυτον ο παυλος ειπεν τυπτιν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατα τον νομον κ(αι) παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι
Act 23:4 οι δε παρεστωτες ειπαν τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις
Act 23:5 εφη τε ο παυλος ουκ ηδι αδελφοι οτι εστι αρχιερευς γεγραπται γαρ οτι αρχοντα του λαου σου ουκ ερις κακως
Act 23:6 γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερον φαρισαιων εκραζεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιω περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι
Act 23:7 τουτο δε αυτου ειπαντος εγενετο στασις των σαδδουκαιων και φαρισαιων και εσχισθη το πληθος
Act 23:8 σαδδουκαι μεν γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν μητε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα
Act 23:9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες τινες τω γραμματεων του μερους των φαρισαιων διεμαχοτο προς αλληλους λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομε τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος
Act 23:10 πολλης δε γινομενος στασεως φοβηθις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον αγειν τε εις την παρεμβολη
Act 23:11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτω σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι
Act 23:12 γενομενης δε ημερας ποιησαντες συστροφην οι ιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητε φαγιν μητε πιει εως ου αποκτινωσιν τον παυλο
Act 23:13 ησαν δε πλειους τεσσερακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν ποιησαμενοι
Act 23:14 οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσι και τοις πρεσβυτεροις ειπαν αναθεματι ανεθεματισαμε εαυτους μηδενος γευσασθε εως ου αποκτινωμεν τον παυλον
Act 23:15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως καταγαγη αυτον εις υμας ως μελλοντας διαγινωσκιν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν ανελειν αυτον
Act 23:16 ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου την ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις τη παρεμβολην απηγγιλεν τω παυλω
Act 23:17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον απαγε προς τον χιλιαρχον εχει γαρ τι απαγγιλαι αυτω
Act 23:18 ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγε προς τον χιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησε τουτον τον νεανι σκον αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι
Act 23:19 επιλαβομενου δε της χιρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχις απαγγειλαι μοι
Act 23:20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον παυλον καταγαγης εις το συνεδριον ως μελλον τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου
Act 23:21 συ ουν μη πισθης αυτοις ενεδρευουσι γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους τεσσερακοντα οιτινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγιν μητε πιειν εως ου ανελωσιν αυτον και νυν εισιν ετοιμοι προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν
Act 23:22 ο μεν ουν χιλιαρχος απελυσε τον νεανισκον παραγγιλας μηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισας προς εμε
Act 23:23 και προσκαλεσαμενος τινας δυο των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εως καισαριας και ιππεις εβδομηκοντα και δεξιολαβους διακοσιους απο τριτης ωρας της νυκτος
Act 23:24 κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασατες τον παυλον διασωσωσι προς φιλικα τον ηγεμονα
Act 23:25 γραψας επιστολην εχουσαν τον τυπον τουτον
Act 23:26 κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φηλικι χαιρειν
Act 23:27 τον ανδρα τουτον συλλημφθεντα υπο των ιουδαιων και μελλοντα αναιρεισθε υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξειλαμην μαθων οτι ρωμαιος εστιν
Act 23:28 βουλομενος τε επιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω κατηγαγον εις το συνεδριον αυτων
Act 23:29 ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματω του νομου αυτω μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμω εχοντα εγκλημα
Act 23:30 μηνυθισης δε μοι επιβουλης εις το ανδρα εσεσθαι εξ αυτων επεμψα προς σε παραγγιλας και τοις κατηγοροις λεγιν αυτους επι σου ερρωσο
Act 23:31 οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια νυκτος εις την αντιπατριδα
Act 23:32 τη δε επαυριο εασαντες τους ιππεις απερχεσθε συν αυτω επεστρεψαν εις την παρεμβολην
Act 23:33 οιτινες εισελθοντες εις την καισαριαν και αναδοντες την επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και το παυλον αυτω
Act 23:34 αναγνους δε και επερωτησας εκ ποιας επαρχειας εστιν και πυθομενος οτι απο κιλικιας εστιν
Act 23:35 διακουσομε σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται κελευσατος εν τω πραιτωριω του ηρωδου φυλασσεσθαι αυτο
Act 24:1 μετα δε πεντε ημερας κατεβη ο αρχιερευς ανανιας μετα πρεσβυτερω τινων και ρητορος τερτυλλου τινος οιτινες ενεφανισαν τω ηγεμονι κατα του παυλου
Act 24:2 κληθεντος δε αυτου ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγων πολλης ειρηνης τυγχανοτες δια σου και διορθωματων γινομενων τω εθνι τουτω δια της σης προνοιας
Act 24:3 παντη τε κ(αι) πανταχου αποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ μετα πασης ευχαριστιας
Act 24:4 ινα δε μη επι πλειον σε ενκοπτω παρακαλω ακουσαι σε ημων συντομως τη ση επιεικια
Act 24:5 ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιμο και κινουντα στασις πασι τοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενη πρωτοστατην τε της των ναζωραιων ερεσεως
Act 24:6 ος κ(αι) το ιερον επιρασεν βεβηλωσαι ον και εκρατησαμεν
Act 24:7 
Act 24:8 παρ ου δυνηση αυτος ανακρινας περι παντων τουτων επιγνωναι ων ημεις κατηγορουμεν αυτου
Act 24:9 συνεπεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυτα ουτως εχειν
Act 24:10 απεκριθη τε ο παυλος νευσαντος αυτω του ηγεμονος λεγειν εκ πολλων ετων οντα σε κριτην τω εθνι τουτω επισταμενος ευθυμως τα περι εμαυτου απολογουμαι
Act 24:11 δυναμενου σου επιγνωναι οτι ου πλειους εισιν μοι ημεραι δωδεκα αφ ης ανεβην προς κυνησων εις ιερουσαλημ
Act 24:12 και ουτε ε τω ιερω ευρον με προς τινα διαλεγομενον η επιστασι ποιουντα οχλου ουτε εν ταις συναγωγαις ουτε κατα την πολιν
Act 24:13 ουδε παραστησαι δυναται σοι περι ων νυνι κατηγορουσιν μου
Act 24:14 ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα την οδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευω τω πατρωω θεω πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ε τοις προφηταις γεγραμμενοις
Act 24:15 ελπιδα εχων προς τον θεον ην και αυτοι προσδεχονται αναστασιν μελλι εσεσθαι δικαιω τε και αδικων
Act 24:16 εν τουτω και αυτος ασκω απροσκοπον συνιδησιν εχειν προς τον θεον και τους ανθρωπους δια παντος
Act 24:17 δι ετων δε πλειονων ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου παρεγενομην και προσφορας
Act 24:18 εν αις ευρον με ηγνισμενο εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μετα θορυβου τινες δε απο της ασιας ιουδαιοι
Act 24:19 ους εδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει τι εχοιεν προς εμε
Act 24:20 η αυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευρον αδικημα σταντος μου επι του συνεδριου
Act 24:21 η περι μιας ταυτης φωνης ης εκεκραξα εν αυτοις εστως οτι περι αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι σημερον υφ υμων
Act 24:22 ανεβαλετο δε αυτους ο φηλιξ ακριβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπας οτα λυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα κατεσε υμας
Act 24:23 διαταξαμενος τω εκατονταρχη τηρισθαι αυτον εχιν τε ανεσιν και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετιν αυτω
Act 24:24 μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τη γυναικι αυτου ουση ιουδαια και μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις Cριστον Iησουν πιστεως
Act 24:25 διαλεγομενου δε αυτου περι εγκρατιας και δικ(αι)οσυνης και του κριματος του μελλοντος εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβω μετακαλεσομαι σε
Act 24:26 αμα και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται αυτω υπο του παυλου διο και πυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος ωμιλει αυτω
Act 24:27 διετιας δε πληρωθισης ελαβεν διαδοχον ο φηλιξ πορκιον φηστον θελω τε χαριτα καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξ κατελιπε τον παυλον δεδεμενον
Act 25:1 φηστος ουν επιβας τη επαρχιω μετα τρις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαριας
Act 25:2 ενεφανισαν τε αυτω οι αρχιερεις και οι πρωτοι των ιουδεων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον
Act 25:3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον
Act 25:4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρισθαι τον παυλον εις καισαριαν εαυτο δε μελλιν εν ταχει εκπορευεσθαι
Act 25:5 οι ουν εν ημιν φησιν δυνατοι καταβαντες ει τι εστι εν τω ανδρι ατοπο κατηγοριτωσαν αυτου
Act 25:6 διατριψας δε εν αυτοις ου πλειους ημερας οκτω η δεκα καταβας εις κεσαριαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον προαχθηναι
Act 25:7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμω καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιωματα καταφεροντες α ουκ ισχυσαν αποδιξαι
Act 25:8 του παυλου απολογουμενου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιω ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον
Act 25:9 ο φηστος δε θελω τοις ιουδαιοις χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κριθηναι επ εμου
Act 25:10 ειπεν δε ο παυλος εστως επι του βηματος καισαρος ειμι ου με δι κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικηκα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις
Act 25:11 ει μεν ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμε το αποθανιν ει δε ουδεν εστιν ω ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι
Act 25:12 τοτε ο φηστος συνλαλησας μετα του συμβουλιου απε κριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
Act 25:13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατητησαν εις καισαριαν ασπασαμενοι τον φηστον
Act 25:14 ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλο λεγων ανηρ τις εστιν καταλελιμμενος υπο φηλικος δεσμιος
Act 25:15 περι ου γενομενου μου ις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι τω ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου καταδικην
Act 25:16 προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον πριν η ο κατηγορουμενος εχοι κατα προσωπον τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος
Act 25:17 συνελθοντων ουν αυτων ενθαδε αναβολην μηδεμια ποιησαμενοι τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον αδρα
Act 25:18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν εφερον ων εγω υπενοουν πονηρα
Act 25:19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος Iησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην
Act 25:20 απορουμενος δε εγω την περι τουτων ζητησιν ελεγο ει βουλοιτο κρινεσθαι εις ιεροσολυμα κακει κρινεσθαι περι τουτων
Act 25:21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρισθαι αυτον εως ου αναπεμψω αυτον προς καισαρα
Act 25:22 αγριππας δε προς το φηστον εβουλομη και αυτος του ανθρωπου ακουσαι αυριον φησιν ακουση αυτου
Act 25:23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακρωτηριον συν τε χιλιαρχοις και ανδρασι τοις κατ εξοχην της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
Act 25:24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συνπαροντες ημιν αδρες θεωρειτε τουτο περι ου απαν το πληθος των ιουδαιω ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε βοωτες μη δειν αυτο ζην μηκετι
Act 25:25 εγω δε καταλαβομενος μηδεν αξιον θανατου αυτον πεπραχεναι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστο εκρινα πεμπιν
Act 25:26 περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψω
Act 25:27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι
Act 26:1 αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται σοι περι σεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος εκτινας την χιρα απελογιτο
Act 26:2 περι παντω ων εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαι εμαυτον μακαριον επι σου μελλων σημερον απολογισθαι
Act 26:3 μαλιστα γνωστην σε οντα παντων των κατα ιουδαιους εθων τε και ζητηματων διο δεομαι μακροθυμως ακουσαι μ(ου)
Act 26:4 την μεν ουν βιωσιν μου την εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εν τω εθνι μου εν τε ιεροσολυμοις ισασι παντες οι ιουδαιοι
Act 26:5 προγινωσκοτες με ανωθεν εαν θελωσι μαρτυριν οτι κατα την ακριβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκιας εζησα φαρισαιος
Act 26:6 και νυν επ ελπιδι της εις τους πατερας ημων επαγγελιας γενομενης υπο του θεου εστηκα κρινομενος
Act 26:7 εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευο ελπιζι καταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ
Act 26:8 τι απιστον κρινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρει
Act 26:9 εγω μεν ουν εδοξα εμαυτω προς το ονομα του Iησου του ναζοραιου δειν πολλα εναντια πραξαι
Act 26:10 ο και εποιησαν εν ιεροσολυμοις και πολλους τε των αγιων εγω εν φυλακαις κατεκλισα τη παρα των αρχιερεων εξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτων κατηνεγκαν ψηφον
Act 26:11 και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημιν περισσως τε εμμενομενος αυτοις εδιωκον εως και εις τας εξω πολεις
Act 26:12 εν οις πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της των αρχιερεων
Act 26:13 μεσης κατην οδον ειδον βασιλευ ουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως και τους συν εμοι πορευομενους
Act 26:14 παντων τε καταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνην λεγουσαν προς με τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις σκληρο σοι προς κεντρα λακτιζειν
Act 26:15 εγω δε ειπον τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι Iησους ον συ διωκεις
Act 26:16 αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθην σοι προχειρισασθαι σοι υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδες ων τε οφθησομε σοι
Act 26:17 εξερουμενος σε εκ του λαου και εκ των εθνων εις ους εγω αποστελλω σε
Act 26:18 ανυξαι οφθαλμους αυτω του επιστρεψαι απο σκοτους εις φως και της εξουσιας του σατανα επι το θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστι τη εις εμε
Act 26:19 οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομη απιθης τη ουρανιω οπτασια
Act 26:20 αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον τε και ιεροσολυμοις πασα τε την χωραν της ιουδαιας και τοις εθνεσιν απηγγελλον μετανοειν και επιστρεφιν επι τον θεον αξια της μετανοιας εργα πρασσοντας
Act 26:21 ενεκα τουτων με ιουδαιοι συλλαβουμενοι οντα με εν τω ιερω επιρωντο διαχιρωσασθαι
Act 26:22 επικουριας ουν τυχων της απο του θεου αχρι της ημερας ταυτης εστηκα μαρτυρομενος μικρω τε και μεγαλω ουδεν εκτος λεγων ων τε οι προφηται ελαλησαν μελλοντω γινεσθαι και μωυσης
Act 26:23 ει παθητος ο Cριστος ει πρωτος εξ αναστασεως νεκρων φως μελλι καταγγελλειν τω τε λαω και τοις εθνεσιν
Act 26:24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει
Act 26:25 ο δε παυλος ου μαινομε φησιν κρατιστε φηστε αλλα αληθιας και σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι
Act 26:26 επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ον και παρρησιαζομενος λαλω λανθανιν γαρ αυτο τι τουτων ου πιθομαι ουθεν ου γαρ εστιν εν γωνια πεπραγμενον τουτο
Act 26:27 πιστευεις βασιλευ αγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις
Act 26:28 ο δε αγριππας προς τον παυλον εν ολιγω με πιθεις χρηστιανον ποιησαι
Act 26:29 ο δε παυλος ευξαμην αν τω θεω και εν ολιγω και εν μεγαλω ου μονο σε αλλα και παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαι τοιουτους οποιος καγω ειμι παρεκτος τω δεσμων τουτω
Act 26:30 ανεστη τε ο βασιλευς και ο ηγεμων η τε βερνικη και οι συνκαθημενοι αυτοις
Act 26:31 και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες οτι ουδεν θανατου η δεσμων αξιον τι πρασσει ο ανθρωπος ουτος
Act 26:32 αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωπος ουτος ει μη επεκεκλητο καισαρα
Act 27:1 ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν τον τε παυλον και τινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη ιουλιω ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης
Act 27:2 επιβαντες δε πλοιω αδραμυττηνω μελλοντι πλειν εις τους κατα την ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχος μακαιδονος θεσσαλονικεως
Act 27:3 τη τε ετερα κατηχθημεν εις σιδονα φιλανθρωπως τε ο ιουλιος τω παυλω χρησαμενος επετρεψε προς τους φιλους πορευθεντι επιμελιας τυχειν
Act 27:4 κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρο δια το τους ανεμους ειναι εναντιους
Act 27:5 το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιαν διαπλευσαντες κατηλθαμεν εις λυστραν της λυκιας
Act 27:6 κακει ευρων ο εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρινον πλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ημας εις αυτο τουτο
Act 27:7 εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουτες και μολις γενομενοι κατα την κνιδον μη προσεεωντος ημας του ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητη κατα σαλμωνην
Act 27:8 μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενο καλους λιμενας ω εγγυς πολις ην λασσαια
Act 27:9 ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους του πλοος δια το κ(αι) την νηστιαν ηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος
Act 27:10 λεγων αυτοις ανδρες θεορω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του φορτιου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν
Act 27:11 ο δε εκατονταρχης τω κυβερνητη και τω ναυκληρω μαλλον επιθετο η τοις υπο παυλου λεγομενοις
Act 27:12 ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοτος προς παραχειμασιαν οι πλιονες εθεντο βουλην αναχθηναι εκειθεν ει πως δυναιντο καταντησαντες εις φοινικα παραχειμασαι λειμενα της κρητης βλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον
Act 27:13 υποπνευσαντες δε νοτου δοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναι αρατες ασσον παρελεγοτο την κρητην
Act 27:14 μετ ου πολυ δε εβαλεν κατα ταυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος ευρακυλων
Act 27:15 συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμιν τω ανεμω επιδοντες εφερομεθα
Act 27:16 νησιο δε τι υποδραμοντες καλουμενον κλαυδα ισχυσαμε μολις περικρατις γενεσθαι της σκαφης
Act 27:17 ην αραντες βοηθιαν εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτιν εκπλεσωσιν χαλασαντες σκευος ουτως εφεροντο
Act 27:18 σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβολην εποιουντο
Act 27:19 και τη τριτη αυτοχειρες τη σκευην του πλοιου εριψαν
Act 27:20 μητε δε ηλιου μητε αστρω επιφαινοντων επι πλειους ημερας χειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο πασα ελπις του σωζεσθαι ημας
Act 27:21 πολλης τε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθις ο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πιθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησε τε την υβριν ταυτην και τη ζημιαν
Act 27:22 και τα νυν παραινω υμας ευθυμιν αποβολη γαρ ουδεμια ψυχης εσται εξ υμω πλην του πλοιου
Act 27:23 παρεστη γαρ μοι τηδε τη νυκτι του θεου ου ειμι εγω ω και λατρευω αγγελος
Act 27:24 λεγων μη φοβου παυλε καισαρι σε δει παραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο θεος παντας τους πλεοντας μετα σου
Act 27:25 διο ευθυμειται ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ ον τροπο λελαληται μοι
Act 27:26 εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν
Act 27:27 ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενω ημων εν τω αδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυται προαγαγειν τινα αυτοις χωραν
Act 27:28 οιτινες βολισατες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες και παλιν βολισαντες ευρον οργυιας δεκαπεντε
Act 27:29 φοβουμενοι δε μη κατα τραχεις τοπους εμπεσωμεν εκ πρυμνης ριψαντες αγκυρας τεσσαρες ηυχοντο ημεραν γενεσθαι
Act 27:30 των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις την θαλασσαν προφασει ως εκ πλωρης μελλοντων αγκυρας εκτινειν
Act 27:31 ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι εν τω πλοιω μινωσιν υμεις σωθηναι ου δυνασθε
Act 27:32 τοτε απεκοψαν οι στρατιωται τα σχοινια της σκαφης και ιασαν αυτην εκπεσειν
Act 27:33 αχρι δε ου ημερα εμελλε γεινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειν τροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατη σημερον ημερα προσδοκωντες ασιτοι διατελειται μηθεν προσλαβομενοι
Act 27:34 διο παρακα υμας μεταλαβειν τι τροφης τουτο γαρ προς της υμετερας σωτηριας υπαρχει ουδενος γαρ υμω θριξ εκ της κεφαλης απολειται
Act 27:35 ειπας δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησας τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθιειν
Act 27:36 ευθυμοι δε γενομενοι απαντες και αυτοι μεταλαβαν τροφης
Act 27:37 ημεθα δε αι πασαι ψυχαι εν τω πλοιω διακοσιαι εβδομηκοντα εξ
Act 27:38 κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τον σιτον εις θαλασσα
Act 27:39 οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπο δε τινα κατενοου εχοντα αιγιαλον εις ον εβουλευοντο ει δυναιντο εξωσαι το πλοιον
Act 27:40 και τας αγκυρας προελοντες ειων εις τη θαλασσαν αμα ανετες τας ζευκτηριας τω πηδαλιων και επαραντες τον αρτεμωνα τη πνεουση κατειχον εις τον αιγιαλον
Act 27:41 περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επεκειλαν την ναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυτο απο της βιας
Act 27:42 των δε στρατιωτω βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτινωσιν μη τις εκκολυβησας διαφυγη
Act 27:43 ο δε εκατοταρχης βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν αυτους του βηματος εκελευσεν τε τους δυναμενους κολυμβαν αποριψαντας πρωτους επι της γης εξιεναι
Act 27:44 και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην
Act 28:1 και διασωθεντες τοτε επεγνωμεν οτι μελιτη η νησος καλειται
Act 28:2 οι δε βαρβαροι παρειχαν ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημι αψαντες γαρ πυρα προσανελαμβανο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και το ψυχος
Act 28:3 συστρεψαντος δε του παυλου σφρυγανων πληθος και επιθεντες επι την πυραν εχιδνα απο της θερμης εξελθουσα καθηψε της χιρος αυτου
Act 28:4 ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενο το θηριον εκ της χιρος αυτου προς αλληλους ελεγον πατως φονευς εστι ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ θαλασσης η δικη ζην ουκ ιασεν
Act 28:5 ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδε
Act 28:6 οι δε προσεδοκω αυτον μελλιν εμπιπρασθαι η καταπιπτιν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωτων και θεωρωτων μηδεν ατοπον εις αυτον γεινομενον μεταβαλλομενοι ελεγο αυτον ειναι θεον
Act 28:7 εν δε τοις περι τον τοπον εκινον υπηρχε χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρις ημερας φιλοφρονως εξενισεν
Act 28:8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριω συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθις τας χιρας αυτω ιασατο αυτον
Act 28:9 τουτου δε γενομενου και οι λοιποι οι εν τη νησω εχοντες ασθενειας προσηρχοντο και εθεραπευοντο
Act 28:10 οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο προς τας χρειας
Act 28:11 μετα δε τρις μηνας ανηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις
Act 28:12 και καταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμεν ημερας τρις
Act 28:13 οθεν περιελοτες κατηντησαμε εις ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτερεοι ηλθομε εις ποτιολους
Act 28:14 ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν παρ αυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτως εις την ρωμην ηλθαμεν
Act 28:15 κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων ηλθα εις υπαντησιν υμιν αχρι π αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβε θαρσος
Act 28:16 οτε δε εισηλθομεν εις την ρωμην επετραπη τω παυλω μενιν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη
Act 28:17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συνκαλεσασθαι αυτον τους οντας τω ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε δε αυτων ελεγεν προς αυτους λεγω ανδρες αδελφοι ουδεν εναντιο ποιησας τω λαω η τοις εθεσι τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμω παρεδοθην εις τας χιρας των ρωμαιων
Act 28:18 οιτινες ανακρινοντες με εβουλοντο με απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι
Act 28:19 αντιλεγοντων δε των ιουδαιω ηναγκασθην επικαλεσασθαι κεσαρα ουχ ως του εθνους μου ου εχων τι κατηγορειν
Act 28:20 δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσαν υμας ιδιν και προσλαλησαι εινεκεν γαρ της ελπιδος του ισδραηλ την αλυσι ταυτην περικειμαι
Act 28:21 οι δε προς αυτον ειπαν ημις ουτε γραμματα κατα σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφω απηγγιλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον
Act 28:22 αξιουμεν δε ακουσαι παρα σου α φρονις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον ημι εστιν οτι πανταχου αντιλεγεται
Act 28:23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηλθο προς αυτον εις τη ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυραμενοι τη βασιλειαν του θεου πιθων αυτους περι του Iησου απο τε του νομου μωυσεως και των προφητω απο πρωι εως εσπερας
Act 28:24 και οι μεν ουν επιθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν
Act 28:25 ασυμφωνοι τε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν περι ησαιου του προφητου προς τους πατερας υμων
Act 28:26 λεγων πορευθητι προς τον λαον τουτον και ειπον ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε
Act 28:27 εβαρυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν αυτω βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσα μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις κ(αι) τοις ωσιν ακουσωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους
Act 28:28 γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη τουτο το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσοται
Act 28:29 
Act 28:30 ενεμιναν δε διαιτιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο πατας τους εισπορευομενους προς αυτο
Act 28:31 κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου Iησου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως
Rom 1:1 παυλος δουλος Iησου Cριστου κλητος αποστολος αφωρισμενος εις ευαγγελιον θεου
Rom 1:2 ο προεπηγγιλατο δια των προφητω αυτου εν γραφαις αγιαις
Rom 1:3 περι του υιου αυτου του γενομενου εκ σπερματος δαδ κατα σαρκα
Rom 1:4 του ορισθεντος υιου θεου εν δυναμι κατα πνευμα αγιωσυνης εξ αναστασεως νεκρων Iησου Cριστου του κυριου ημω
Rom 1:5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολη εις υπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου
Rom 1:6 εν οις εστε και υμις κλητοι Iησου Cριστου
Rom 1:7 πασι τοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοις χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου Iησου Cριστου
Rom 1:8 πρωτον μεν ευχαριστω τω θεω μου περι παντων υμω οτι η πιστις υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοσμω
Rom 1:9 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματι μου εν τω ευαγγελιω του υυ αυτου ως αδιαλειπτως μνιαν υμω ποιουμαι
Rom 1:10 παντοτε επι των προσευχων μου δεομενος ει πως ηδη ποτε ευοδωθησομε εν τω θεληματι του θεου ελθιν προς υμας
Rom 1:11 επιποθω γαρ ιδιν υμας ινα τι μεταδω χαρισμα υμι πνικον εις το στηριχθηναι υμας
Rom 1:12 τουτο δε εστιν συνπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοις πιστεως υμων τε και εμου
Rom 1:13 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι πολλακις προεθεμην ελθιν προς υμας και εκωλυθη αχρι του δευρο ινα τινα καρπον σχω και εν υμιν καθως και εν τοις λοιποις εθνεσιν
Rom 1:14 ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφιλετης ειμι
Rom 1:15 ουτω το κατ εμε προθυμον και υμιν τοις εν ρωμη ευαγγελισασθαι
Rom 1:16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον δυναμις γαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοτι ιουδε πρωτον κ(αι) ελληνι
Rom 1:17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικ(αι)ος εκ πιστεως ζησεται
Rom 1:18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου επι πασαν ασεβεια και αδικιαν ανθρωπων των την αληθιαν εν αδικια κατεχοντων
Rom 1:19 διοτι το γνωστον του θεου φανερον εστι εν αυτοις ο θεος γαρ αυτοις εφανερωσεν
Rom 1:20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθορατε η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους
Rom 1:21 διοτι γνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν η ηυχαριστησαν αλλ εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτω και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδια
Rom 1:22 φασκοντες ειναι σοφοι εμωρανθησαν
Rom 1:23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου θεου εν ομοιωματι εικονος φθαρτου αθρωπου και πετινων και τετραποδων και ερπετω
Rom 1:24 διο παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταις επιθυμιαις των καρδιων αυτων εις ακαθαρσιαν του ατιμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν αυτοις
Rom 1:25 οιτινες μετηλλαξαν την αληθιαν του θεου εν τω ψευδει και εσεβασθησαν και ελατρευσα τη κτισει παρα τον κτισαντα ος εστι ευλογητος εις τους αιωνας αμην
Rom 1:26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτω μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν
Rom 1:27 ομοιως τε και οι αρρενες αφεντες τη φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων εις αλληλους αρρενες εν αρρεσι την ασχημοσυνη κατεργαζομενοι και την αντιμισθιαν ην εδει της πλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες
Rom 1:28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσι παρεδωκεν αυτους εις αδοκιμον νου ποιειν τα μη καθηκοντα
Rom 1:29 πεπληρωμενους παση αδικια πονηρια κακια πλεονεξια μεστους φθονου φονου εριδος δολου κακοηθιας ψιθυριστας
Rom 1:30 καταλαλους θεοστυγεις υβριστας υπερηφανους αλαζονας εφευρετας κακων γονευσιν απιθεις
Rom 1:31 ασυνετους ασυνθετους αστοργους ανελεημονας
Rom 1:32 οιτινες το δικαιωμα του θεου επιγνοντες οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονον αυτα ποιουσιν αλλα και συνευδοκουσιν τοις πρασσουσιν
Rom 2:1 διο αναπολογητος ι ω ανε πας ο κρινω εν ω γαρ κρινις το ετερον σεαυτον κατακρινις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινω
Rom 2:2 οιδαμεν γαρ οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας
Rom 2:3 λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινω τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου
Rom 2:4 η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει
Rom 2:5 κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας του θεου
Rom 2:6 ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου
Rom 2:7 τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον
Rom 2:8 τοις δε εξ εριθειας και απιθουσι τη αληθια πιθομενοις δε τη αδικια οργη και θυμος
Rom 2:9 θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχη ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακο ιουδαιου τε πρωτο και ελληνος
Rom 2:10 δοξα δε και τιμη κ(αι) ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι
Rom 2:11 ου γαρ εστιν προσωπολημψια παρα τω θεω
Rom 2:12 οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομω ημαρτον δια νομου κριθησονται
Rom 2:13 ου γαρ οι ακροαται νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται νομου δικαιωθησονται
Rom 2:14 οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιωσιν ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος
Rom 2:15 οιτινες ενδικνυνται το εργον του νομου γραπτο εν ταις καρδιες αυτων συνμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλω των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων
Rom 2:16 εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια Iησου Cριστου
Rom 2:17 ει δε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη νομω και καυχασαι εν θεω
Rom 2:18 και γινωσκις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου
Rom 2:19 πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτι
Rom 2:20 παιδευτην αφρονω διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω
Rom 2:21 ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτιν κλεπτις
Rom 2:22 ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ιδωλα ιεροσυλεις
Rom 2:23 ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις
Rom 2:24 το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημιται εν τοις εθνεσι καθως γεγραπται
Rom 2:25 περιτομη μεν γαρ ωφελι εαν νομο πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονε
Rom 2:26 εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχ η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται
Rom 2:27 και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον δια γραμματος και περιτομης παραβατην νομου
Rom 2:28 ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη
Rom 2:29 αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου
Rom 3:1 τι ουν το περισσον του ιουδαιου η τις ωφελια της περιτομης
Rom 3:2 πολυ κατα παντα τροπον πρωτον μεν γαρ οτι επιστευθησαν τα λογια του θεου
Rom 3:3 τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη η απιστια αυτω την πιστιν του θεου καταργησει
Rom 3:4 μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθης πας δε ανθρωπος ψευστης καθαπερ γεγραπτε οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησεις εν τω κρινεσθαι σε
Rom 3:5 ει δε η αδικια ημω θεου δικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος ο θεος ο ε πιφερων την οργην αυτου κατα ανθρωπον λεγω
Rom 3:6 μη γενοιτο επει πως κρινι ο θεος τον κοσμον
Rom 3:7 ει δε η αληθια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι
Rom 3:8 και μη καθως βλασφημουμεθα και καθως φασιν τινες ημας λεγιν οτι ποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εστιν
Rom 3:9 τι ουν προεχομεθα ου παντως προητιασαμεθα γαρ ιουδαιους τε και ελληνας παντας υφ αμαρτιαν ειναι
Rom 3:10 καθως γεγραπται οτι ουκ εστιν δικ(αι)ος ουδε εις
Rom 3:11 ουκ εστιν ο συνιων ουκ εστιν ο εκζητω τον θεον
Rom 3:12 παντες εξεκλιναν αμα ηχρεωθησαν ουκ εστιν ο ποιω χρηστοτητα ουκ εστιν εως αινος
Rom 3:13 ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτω ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσαν ιος ασπιδων υπο τα χιλη αυτων
Rom 3:14 ων το στομα αρας και πικριας γεμει
Rom 3:15 οξεις οι ποδες αυ των εκχεαι αιμα
Rom 3:16 συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων
Rom 3:17 και οδον ιρηνης ουκ εγνωσαν
Rom 3:18 ουκ εστι φοβος θεου απεναν τι των οφθαλμω αυτων
Rom 3:19 οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λαλει τοις εν τω νομω λαλει ινα παν στομα φραγη και υποδικος γενηται πας ο κοσμος τω θεω
Rom 3:20 διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας
Rom 3:21 νυνει δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων
Rom 3:22 δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως Iησου Cριστου εις παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστολη
Rom 3:23 παντες γαρ ημαρτον και υστερουνται της δοξης του θεου
Rom 3:24 δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν Cριστω Iησου
Rom 3:25 ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια πιστεως εν τω αυτου αιματι εις ενδιξι της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματων
Rom 3:26 εν τη ανοχη του θεου προς την ενδιξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν κ(αι)ρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεως Iησου
Rom 3:27 που ουν η καυχησις εξεκλισθη δια ποιου νομου τω εργων ουχι αλλα δια νομου πιστεως
Rom 3:28 λογιζομεθα γαρ δικαιουσθαι πιστι ανθρωπον χωρις εργων νομου
Rom 3:29 η ιουδαιων ο θεος μονον ουχι και εθνω ναι και εθνων
Rom 3:30 ειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεως
Rom 3:31 νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μη γενοιτο αλλα νομον ιστανομεν
Rom 4:1 τι ουν ερουμεν ευρηκεναι αβρααμ τον προπατορα ημων κατα σαρκα
Rom 4:2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προς θεον
Rom 4:3 τι γ γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνη :
Rom 4:4 τω δε εργαζομενω ο μισθος ου λογιζεται κατα χαριν αλλα κατα οφιλημα
Rom 4:5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουτα τον ασεβην λογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνη
Rom 4:6 καθαπερ και δαδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεος λογιζεται δικαιοσυνην χωρις εργων
Rom 4:7 μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι
Rom 4:8 μακαριος ανηρ ου ου μη λογισηται κυριος αμαρτιαν
Rom 4:9 ο μακαρισμος ου ουτος επι την περιτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην
Rom 4:10 πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυστια
Rom 4:11 και σημιον ελαβε περιτομης σφραγιδα της δικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευοντων δι ακροβυστιας εις το λογισθηναι αυτοις δικαιοσυνην
Rom 4:12 και πατερα περιτομης μονον αλλα και τοις στοιχουσιν τοις ιχνεσιν της εν ακροβυστια του πατρος ημων αβρααμ
Rom 4:13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ τω σπερματι αυτου το κληρονομο αυτον ειναι κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεως
Rom 4:14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιστις και κατηργηται η επαγγελια
Rom 4:15 ο γαρ νομος οργην κατεργαζεται ου δε ουκ εστιν νομος ουδε παραβασις
Rom 4:16 δια τουτο εκ πιστεως εινα κατα χαρι εις το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκ πιστεως αβρααμ ος εστιν πατηρ παντων ημων
Rom 4:17 καθως γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνων τεθικα σε κατεναντι ου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουτος τα μη οντα ως οντα
Rom 4:18 ος παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα κατα το ειρημενο ουτως εσται το σπερμα σου
Rom 4:19 και μη ασθενησας τη πιστι κατενοησεν το εαυτου σωμα ηδη νενεκρωμενον εκατοταετης που υπαρχων και την νεκρωσιν της μητρας σαρρας
Rom 4:20 εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστι δους δοξαν τω θεω
Rom 4:21 και πληροφορηθεις οτι ο επηγγελται δυνατος εστιν και ποιησαι
Rom 4:22 διο και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
Rom 4:23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω
Rom 4:24 αλλα κ(αι) δι ημας οις μελλει λογιζεσθε τοις πιστευουσιν επι το εγιραντα Iησουν τον κυριον ημων εκ νεκρων
Rom 4:25 ος παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικεωσιν ημων
Rom 5:1 δικαιωθεντες ου εκ πιστεως ειρηνην εχωμεν προς τον θεον δια του κυριου ημων Iησου Cριστου
Rom 5:2 δι ου και την προσαγωγην εσχηκαμε τη πιστι εις την χαριν ταυτην εν η εστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης του θεου
Rom 5:3 ου μονον δε αλλα και χαυχωμεθα εν ταις θλιψεσιν ειδοτες οτι η θλιψις υπομονην κατεργαζεται
Rom 5:4 η δε υπομονη δοκιμη η δε δοκιμη ελπιδα
Rom 5:5 η δε ελπις ου καταισχυνει οτι η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταις καρδιες υμων δια πνευματος αγιου του δοθεντος ημιν
Rom 5:6 ετι γαρ Cριστος οντων ημων ασθενων ετι κατα καιρον υπερ ασεβων απεθανεν
Rom 5:7 μογις γαρ υπερ δικ(αι)ου τις αποθανιται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τις και τολμα αποθανιν
Rom 5:8 συνιστησιν δε τη εαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων Cριστος υπερ ημων απεθανεν
Rom 5:9 πολλω ουν μαλλο δικαιωθεντες ε νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργης
Rom 5:10 ει γαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεω δια του θανατου του υιου αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντες σωθησομεθα εν τη ζωη αυτου
Rom 5:11 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θεω δια του κυριου ημων Iησου Cριστου δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν
Rom 5:12 δια τουτο ωσπερ δι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμον εισηλθε και δια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις παντας ανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω παντες ημαρτον
Rom 5:13 αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμω αμαρτια δε ουκ ενελογειτο μη οντος νομου
Rom 5:14 αλλ εβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι μωυσεως και επι τους μη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματι της παραβασεως αδαμ ος εστιν τυπος του μελλοντος
Rom 5:15 αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως και το χαρισμα ει γαρ τω του ενος παραπτωματι οι πολλοι απεθανο πολλω μαλλον η χαρις του θεου και η δωρεα εν χαριτι τη του ενος ανθρωπου Iησου Cριστου εις τους πολλους επερισσευσεν
Rom 5:16 και ουχ ως δι ενος αμαρτητος το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματω εις δικαιωμα
Rom 5:17 ει γαρ τω του ενος παραπτωματι ο θανατος εβασιλευσεν δια του ενος πολλω μαλλον οι την περισσειαν της χαριτος και της δωρεας της δικαιοσυνης λαμβανοντες εν ζωη βασιλευσουσι δια του ενος Iησου Cριστου
Rom 5:18 αρα ουν ως δι ενος ανθρωπου παραπτωματος εις πατας ανθρωπους εις κατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος εις παντας ανθρωπους εις δικαιωσι ζωης
Rom 5:19 ωσπερ γαρ δια της παρακοης του ενος ανθρωπου αμαρτωλοι κατεσταθησαν οι πολλοι ουτως και δια της υπακοης του ενος δικαιοι κατασταθησονται οι πολλοι
Rom 5:20 νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση το παραπτωμα ου δε επλεονασε η αμαρτια υπερεπερισσευσεν η χαρις
Rom 5:21 ινα ωσπερ εβασιλευσεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και η χαρις βασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια Iησου Cριστου του κυριου ημων
Rom 6:1 τι ουν ερουμεν επιμενομεν τη αμαρτια ινα η χαρις πλεοναση
Rom 6:2 μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τη αμαρτια πως ετι ζησομεν εν αυτη
Rom 6:3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις Cριστον Iησουν εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν
Rom 6:4 συνεταφημεν ου αυτω δια του βαπτισματος εις τον θανατον ινα ωσπερ ηγερθη Cριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως και ημις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν
Rom 6:5 ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλα και της αναστασεως εσομεθα
Rom 6:6 τουτο γινωσκοντες οτι ο παλαιος ημων ανθρωπος συνεσταυρωθη ινα καταργηθη το σωμα της αμαρτιας του μηκετι δουλευειν ημας τη αμαρτια
Rom 6:7 ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο της αμαρτιας
Rom 6:8 ει δε απεθανομεν συν Cριστω πιστευομε οτι και συνζησομε αυτω
Rom 6:9 ειδοτες οτι Cριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκει θανατος αυτου ουκετι κυριευει
Rom 6:10 ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανε εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω
Rom 6:11 ουτως και υμεις λογιζεσθε εαυτους ειναι νεκρους μεν τη αμαρτια ζωντας δε τω θεω εν Cριστω Iησου τω κυριω ημων
Rom 6:12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι εις το υπακουειν ταις επιθυμιαις αυτου
Rom 6:13 μηδε παριστανετε τα μελη υμων οπλα αδικιας τη αμαρτια αλλα παραστησατε εαυτους τω θεω ωσει εκ νεκρων ζωντας και τα μελη υμων οπλα δικαιοσυνης τω θεω
Rom 6:14 αμαρτια γαρ υμων ουκετι κυριευσει ου γαρ εστε υπο νομον αλλα υπο χαριν
Rom 6:15 τι ουν αμαρτησωμεν οτι ουκ εσμε υπο νομον αλλα υπο χαριν μη γενοιτο
Rom 6:16 ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοην δουλοι εστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατον η υπακοης εις δικαιοσυνη
Rom 6:17 χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκ καρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης
Rom 6:18 ελευθερωθεντες ουν απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνη
Rom 6:19 ανθρωπινον λεγω δια την ασθενιαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμω δουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια εις την ανομιαν ουτω νυν παραστησατε τα μελη υμω δουλα τη δικαιοσυνη εις αγιασμον
Rom 6:20 οτε γαρ δουλοι ητε της αμαρτιας ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη
Rom 6:21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οις νυν επεσχυνεσθε το γαρ τελος εκινων θανατος
Rom 6:22 νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθετες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμων εις αγιασμο το δε τελος ζωην αιωνιον
Rom 6:23 τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα του θεου ζωη αιωνιος ε Cριστω Iησου τω κυριω ημων
Rom 7:1 η αγνοειτε αδελφοι γινωσκουσιν γαρ νομον λαλω οτι ο νομος κυριευει του ανθρωπου εφ οσον χρονον ζη
Rom 7:2 η γαρ υπανδρος γυνη τω ζωντι ανδρι δεδεται νομω εα δε αποθανη ο ανηρ κατηργηται απο του νομου του ανδρος
Rom 7:3 αρα ουν ζωντος του ανδρος μοιχαλις χρηματισει εαν γενηται ανδρι εταιρω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν απο του νομ(ου) του μη ειναι αυτη μοιχαλιδα γενομενην ανδρι εταιρω
Rom 7:4 ωστε και υμεις αδελφοι μου εθανατωθητε τω νομω δια του σωματος του χρυ εις το γενεσθαι υμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι ινα καρποφορησωμεν τω θεω
Rom 7:5 οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι τα παθηματα των αμαρτιων τα δια του νομου ενηργειτο εν τοις μελεσιν ημων εις το καρποφορησαι τω θανατω
Rom 7:6 νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου αποθανοντες εν ω κατειχομεθα ωστε δουλευειν ημας εν καινοτητι πνευματος και ου παλαιοτητι γραμματος
Rom 7:7 τι ουν ερουμεν ο νομος αμαρτια μη γενοιτο αλλα την αμαρτια ουκ εγνων ει μη δια νομου την τε γαρ επιθυμιαν ουκ ηδιν ει μη ο νομος ελεγεν ουκ επιθυμησεις
Rom 7:8 αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια δια της εντολης κατειργασατο εν εμοι πασαν επιθυμιαν χωρις γαρ νομου αμαρτια νεκρα
Rom 7:9 εγω δε εζων χωρις νομου ποτε ελθουσης δε της εντολης η αμαρτια ανεζησεν εγω δε απεθανον
Rom 7:10 και ευρεθη μοι η εντολη η εις ζωην αυτη εις θανατον
Rom 7:11 η γαρ αμαρτια αφορμην λαβουσα δια της εντολης εξηπατησεν με και δι αυτης απεκτινεν
Rom 7:12 ωστε ο μεν νομος αγιος και η εντολη αγια και δικαια και αγαθη
Rom 7:13 το ουν αγαθον εμοι εγενετο θανατος μη γενοιτο αλλα η αμαρτια ινα φανη αμαρτια δια του αγαθου μοι κατεργαζομενη θανατον ινα γενηται καθ υπερβολην αμαρτωλος η αμαρτια δια της εντολης
Rom 7:14 οιδαμεν γαρ οτι ο νομος πνικος εστιν εγω δε σαρκινος ειμι πεπραμενος υπο την αμαρτιαν
Rom 7:15 ο γαρ κατεργαζομαι ου γινωσκω ου γαρ ο θελω τουτο πρασσω αλλα ο μισω τουτο ποιω
Rom 7:16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω συνφημι τω νομω οτι καλος
Rom 7:17 νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλ η ενοικουσα εν εμοι αμαρτια
Rom 7:18 οιδα γαρ οτι ουκ οικει εν εμοι τουτ εστι εν τη σαρκι μου αγαθον το γαρ θελιν παρακειται μοι το δε κατεργαζεσθε το καλον ου
Rom 7:19 ου γαρ ο θελω ποιω αγαθον αλλα ο ου θελω κακον τουτο πρασσω
Rom 7:20 ει δε ο ου θελω εγω τουτο ποιω ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η οικουσα εν εμοι αμαρτια
Rom 7:21 ευρισκω αρα τον νομον τω θελοντι εμοι ποιειν το καλον οτι εμοι το κακον παρακειται
Rom 7:22 συνηδομαι γαρ τω νομω του θεου κατα τον εσω ανθρωπο
Rom 7:23 βλεπω δε ετερον νομον εν τοις μελεσιν μου αντιστρατευομενον τω νομω του νοος μου και αιχμαλωτιζοντα με ε τω νομω της αμαρτιας τω οντι ε τοις μελεσιν μου
Rom 7:24 ταλαιπωρος εγω ανθρωπος τις με ρυσεται εκ του σωματος του θανατου τουτου
Rom 7:25 ευχαριστω τω θεω δια Iησου Cριστου του κυριου ημων αρα ουν αυτος εγω τω νοι δουλευω νομω θεου τη δε σαρκι νομω αμαρτιας
Rom 8:1 ουδεν αρα νυν κατακριμα τοις εν Cριστω Iησου
Rom 8:2 ο γαρ νομος του πνευματος της ζωης εν Cριστω Iησου ηλευθερωσε σε απο του νομου της αμαρτιας και του θανατου
Rom 8:3 το γαρ αδυνατον του νομου εν ω ησθενει δια της σαρκος ο θεος τον εαυτου υν πεμψας εν ομοιωματι σαρκος αμαρτιας και περι αμαρτιας κατεκρινε την αμαρτιαν εν τη σαρκι
Rom 8:4 ινα το δικαιωμα του νομου πληρωθη εν ημιν τοις μη κατα σαρκα περιπατουσιν αλλα κατα πνευμα
Rom 8:5 οι γαρ κατα σαρκα οτες τα της σαρκος φρονουσιν οι δε κατα πνευμα τα του πνευματος
Rom 8:6 το γαρ φρονημα της σαρκος θανατος το δε φρονημα του πνευματος ζωη και ειρηνη
Rom 8:7 διοτι το φρονημα της σαρκος εχθρα εις θεον τω γαρ νομω του θεου ουχ υποτασσεται ουδε γαρ ουναται
Rom 8:8 οι δε ε σαρκι οντες θεω αρεσαι ου δυνανται
Rom 8:9 υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλα εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τις πνευμα Cριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστι αυτου
Rom 8:10 ει δε Cριστος εν υμιν το μεν σωμα νεκρο δι αμαρτιαν το δε πνευμα ζωη δια δικαιοσυνην
Rom 8:11 ει δε το πνευμα του εγιραντος τον Iησουν εκ νεκρων οικει εν υμιν ο εγειρας εκ νεκρων Cριστον Iησουν ζωοποιησει τα θνητα σωματα υμων δια του ενοικουντος αυτου πνευματος εν υμι
Rom 8:12 αρα ουν αδελφοι οφιλεται εσμεν ου τη σαρκι του κατα σαρκα ζην
Rom 8:13 ει γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε αποθνησκειν ει δε πνευματι τας πραξις του σωματος θανατουτε ζησεσθε
Rom 8:14 οσοι γαρ πνευματι θεου αγοται ουτοι υιοι θεου εισιν
Rom 8:15 ου γαρ ελαβετε πνευμα δουλιας παλι εις φοβον αλλα ελαβετε πνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββα ο πηρ
Rom 8:16 αυτο το πνευμα συνμαρτυρει τω πνευματι ημω οτι εσμεν τεκνα θεου
Rom 8:17 ει δε τεκνα και κληρονομοι κληρονομοι μεν θεου συνκληρονομοι δε Cριστου ειπερ συνπασχομε ινα και συνδοξασθωμεν
Rom 8:18 λογιζομαι γαρ οτι ουκ αξια τα παθηματα του νυν καιρου προς την μελλουσαν δοξαν αποκαλυφθηναι εις ημας
Rom 8:19 η γαρ αποκαραδοκια της κτισεως την αποκαλυψιν των υιων του θεου απεκδεχεται
Rom 8:20 τη γαρ ματαιοτητι η κτισις υπεταγη ουχ εκουσα αλλα δια τον υποταξαντα εφ ελπιδι
Rom 8:21 διοτι και αυτη η κτισις ελευθερωθησεται απο της δουλιας της φθορας εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του θεου
Rom 8:22 οιδαμεν γαρ οτι πασα η κτισις συστεναζει και συνωδινει αχρι του νυν
Rom 8:23 ου μονον δε αλλα και αυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντες ημεις και αυτοι εν εαυτοις στεναζομεν υιοθεσιαν απεκδεχομενοι την απολυτρωσιν του σωματος ημων
Rom 8:24 τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις και υπομενει
Rom 8:25 ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα
Rom 8:26 ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται τη ασθενεια ημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλα αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει στεναγμοις αλαλητοις
Rom 8:27 ο δε εραυνων τας καρδιας οιδεν τι το φρονημα του πνευματος οτι κατα θεον εντυγχανι υπερ αγιων :
Rom 8:28 οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εις αγαθον τοις κατα προθεσιν κλητοις ουσιν
Rom 8:29 οτι ους προεγνω κ(αι) προωρισεν συνμορφους της εικονος του υιου αυτου εις το ειναι αυτο πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις
Rom 8:30 ους δε προωρισεν τουτους και εκαλεσεν και ους εκαλεσεν τουτους και εδικ(αι)ωσεν ους δε εδικαιωσεν τουτους και εδοξασεν
Rom 8:31 τι ουν ερουμεν προς ταυτα ει ο θεος υπερ ημων τις καθ ημω
Rom 8:32 ος γε του ιδιου υιου ουκ εφισατο αλλα υπερ ημων παντω παρεδωκεν αυτο πως ουχι και συν αυτω τα παντα ημιν χαρισεται
Rom 8:33 τις εγκαλεσει κατα εκλεκτων θεου θεος ο δικαιων
Rom 8:34 τις ο κατακρινων Cριστος Iησους ο αποθανων μαλλον δε εγερθεις εκ νεκρων ος εστιν εν δεξια του θεου ος και εντυγχανει υπερ ημων
Rom 8:35 τις ημας χωρισει απο της αγαπης του θεου θλιψις η στενοχωρια η διωγμος η λιμος η γυμνοτης η κινδυνος η μαχαιρα
Rom 8:36 καθως γεγραπται οτι ενεκεν σου θανατουμεθα ολην την ημεραν ελογισθημεν ως προβατα σφαγης
Rom 8:37 αλλ εν τουτοις πασι υπερνικωμεν δια του αγαπησαντος ημας
Rom 8:38 πεπισμαι γαρ οτι ουτε θανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτε αρχαι ουτε ενεστωτα ουτε μελλοντα ουτε δυναμεις
Rom 8:39 ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε τις κτισις ετερα δυνησεται ημας χωρισαι απο της αγαπης του θεου της ε Cριστω Iησου τω κυριω ημω :
Rom 9:1 αληθειαν λεγω εν Cριστω ου ψευδομαι συνμαρτυρουσης μοι της συνειδησεως μου εν πνευματι αγιω
Rom 9:2 οτι λυπη μοι εστιν μεγαλη και αδιαλιπτος οδυνη τη καρδια μου
Rom 9:3 ηυχομην γαρ ειναι αναθεμα αυτος εγω απο του Cριστου υπερ των αδελφων μου των συγγενων μου κατα σαρκα
Rom 9:4 οιτινες εισιν ισραηλειται ων η υιοθεσια και η δοξα και αι διαθηκαι και η νομοθεσια και η λατρεια και αι επαγγελιαι
Rom 9:5 ων οι πατερες και εξ ων ο Cριστος το κατα σαρκα ο ων επι πατων θεος ευλογητος εις τους αιωνας αμην
Rom 9:6 ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκεν ο λογος του θεου ου γαρ παντες οι εξ ιηλ ουτοι ισραηλ
Rom 9:7 ουδ οτι εισιν σπερμα αβρααμ παντες τεκνα αλλ εν ισακ κληθησεται σοι σπερμα
Rom 9:8 τουτ εστι ου τα τεκνα της σαρκος ταυτα τεκνα του θεου αλλα τα τεκνα της επαγγελιας λογιζεται εις σπερμα
Rom 9:9 επαγγελιας γαρ ο λογος ουτος κατα το καιρον τουτον ελευσομαι και εστε τη σαρρα υιος
Rom 9:10 ου μονον δε αλλα και ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσα ισαακ του πατρος ημων
Rom 9:11 μηπω γαρ γεννηθεντων μηδε πραξαντων τι αγαθον η φαυλον ινα η κατ εκλογην προθεσις του θεου μενη ουκ εξ εργω αλλ εκ του καλουντος
Rom 9:12 ερρεθη αυτη οτι ο μειζον δουλευσει τω ελασσονι
Rom 9:13 καθως γεγραπται τον ιακωβ ηγαπησα τον δε ησαυ εμισησα
Rom 9:14 τι ουν ερουμεν μη αδικια παρα τω θεω μη γενοιτο
Rom 9:15 τω μωυσει γαρ λεγει ελεησω ον αν ελεω και οικτιρησω ον αν οικτιρω
Rom 9:16 αρα ουν ου του θελοντος ουδε του τρεχοντος αλλα του ελεωντος θεου
Rom 9:17 λεγει γαρ η γραφη τω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρα σε οπως ενδιξωμαι εν σοι την δυναμιν μου και οπως διαγγελη το ονομα μου εν παση τη γη
Rom 9:18 αρα ουν ον θελει ελεει ον δε θελει σκληρυνει
Rom 9:19 ερις μοι ουν τι ετι μεμφεται τω γαρ βουληματι αυτου τις ανθεστηκεν :
Rom 9:20 ω ανθρωπε μενουγε συ τις ει ο ανταποκρινομενος τω θεω μη ερει το πλασμα τω πλασαντι τι με εποιησας ουτως
Rom 9:21 η ουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος ο δε εις ατιμιαν
Rom 9:22 ει δε θελων ο θεος ενδειξασθε την οργη και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα εις απωλιαν
Rom 9:23 και ινα γνωριση το πλουτον της δοξης αυτου επι σκευη ελεους α προητοιμασεν εις δοξαν
Rom 9:24 ους και εκαλεσεν ημας ου μονον εξ ιουδαιων αλλα και εξ εθνων
Rom 9:25 ως και εν τω ωσηε λεγι καλεσω τον ου λαον μου λαον μ(ου) και την ουκ ηγαπημενην ηγαπημενην
Rom 9:26 και εσται εν τω τοπω ω ερρεθη αυτοις ου λαος μου υμεις εκει κληθησονται υιοι θεου ζωντος
Rom 9:27 ησαιας δε κραζει υπερ του ισραηλ εαν η ο αριθμος των υιω ισραηλ ως η αμμος της θαλασσης το υπολιμμα σωθησεται
Rom 9:28 λογον γαρ συντελω και συντεμνων ποιησει κυριος επι της γης
Rom 9:29 και καθως προειρηκεν ησαιας ει μη κυριος σαβαωθ ενκατελιπεν ημιν σπερμα ως σοδομα αν εγενηθημεν και ως γομορρα αν ωμοιωθημεν
Rom 9:30 τι ουν ερουμεν οτι εθνη τα μη διωκοτα δικαιοσυνην κατελαβεν δικαιοσυνην δικαιοσυνη δε την εκ πιστεως
Rom 9:31 ισραηλ δε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον ουκ εφθασεν
Rom 9:32 δια τι οτι ουκ εκ πιστεως αλλ ως εξ εργων προσεκοψεν τω λιθω του προσκομματος
Rom 9:33 καθως γεγραπται ιδου τιθημι εν σιων λιθον προσκομματος και πετραν σκανδαλου και ο πιστευων επ αυτω ου κατεσχυνθησεται :
Rom 10:1 αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησις προς τον θεον υπερ αυτω εις σωτηριαν
Rom 10:2 μαρτυρω γαρ αυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν
Rom 10:3 αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην και την ιδιαν δικαιοσυνην ζητουντες στησαι τη δικαιοσυνη του θεου ουχ υπεταγησαν
Rom 10:4 τελος γαρ νομου Cριστος εις δικαιοσυνην παντι τω πιστευοτι
Rom 10:5 μωυσης γαρ γραφει οτι την δικαιοσυνην την εκ νομου ο ποιησας ανθρωπος ζησεται εν αυτη
Rom 10:6 η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σου τις αναβησεται εις το ουρανον τουτ εστιν Cριστον καταγαγειν
Rom 10:7 η τις καταβησεται εις την αβυσσον τουτ εστιν Cριστον εκ νεκρων αναγαγει
Rom 10:8 αλλα τι λεγει εγγυς σου το ρημα εστιν εν τω στοματι σου κ(αι) εν τη καρδια σου τουτ εστιν το ρημα της πιστεως ο κηρυσσομεν
Rom 10:9 οτι εαν ομολογησης εν τω στοματι σου κυριον Iησουν και πιστευσης εν τη καρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκ νεκρων σωθηση
Rom 10:10 καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται εις σωτηρια :
Rom 10:11 λεγει γαρ η γραφη πας ο πιστευων επ αυτω ου κατεσχυνθησεται
Rom 10:12 ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτο
Rom 10:13 πας γαρ ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
Rom 10:14 πως ουν επικαλεσωνται εις ον ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσωσι ου ουκ ηκουσαν πως δε ακουσονται χωρις κηρυσσοντος
Rom 10:15 πως δε κηρυξωσιν εαν μη αποσταλωσι καθως γεγραπται ως ωρεοι οι ποδες τω ευαγγελιζομενω τα αγαθα
Rom 10:16 αλλ ου παντες υπηκουσαν εν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων
Rom 10:17 αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος Cριστου
Rom 10:18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γη εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτω
Rom 10:19 αλλα λεγω μη ισραηλ ουκ εγνω πρωτος μωυσης λεγει εγω παραζηλωσω υμας επ ουκ εθνι επ εθνι ασυνετω παροργιω υμας
Rom 10:20 ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθη τοις εμε μη ζητουσιν εμφανης εγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν
Rom 10:21 προς δε τον ισραηλ λεγι ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειρας μου προς λαον απιθουντα και αντιλεγοντα
Rom 11:1 λεγω ουν μη απωσατο ο θεος τον λαον αυτου μη γενοιτο και γαρ εγω ισδραηλειτης ειμι εκ σπερματος αβρααμ φυλης βενιαμειν
Rom 11:2 ουκ απωσατο ο θεος τον λαον αυτου ον προεγνω : η ουκ οιδατε εν ηλια τι λεγει η γραφη ως εντυγχανει τω θεω κατα του ισραηλ λεγω
Rom 11:3 κυριε τους προφητας σου απεκτιναν τα θυσιαστηρια σου κατεσκαψαν καγω υπελιφθην μονος και ζητουσιν την ψυχην μου
Rom 11:4 αλλα τι λεγει αυτω ο χρηματισμος κατελιπον εμαυτω επτακισχιλιους αδρας οιτινες ουκ εκαμψαν γονυ τη βααλ
Rom 11:5 ουτως ουν και εν τω νυν καιρω λιμμα κατ εκλογην χαριτος γεγονεν
Rom 11:6 ει δε χαριτι ουκετι εξ εργων επι η χαρις ουκετι γεινεται χαρις
Rom 11:7 τι ουν ο επιζητει ισραηλ τουτο ουκ επετυχε η δε εκλογη επετυχεν οι δε λοιποι επωρωθησαν
Rom 11:8 καθαπερ γεγραπται εδωκεν αυτοις ο ο θεος πνευμα κατανυξεως οφθαλμους του μη βλεπειν και ωτα του μη ακουειν εως της σημερον ημερας
Rom 11:9 και δαδ λεγει γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις θηραν και εις σκανδαλον και εις ανταποδομα αυτοις
Rom 11:10 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συκαμψον
Rom 11:11 λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσιν μη γενοιτο αλλα τω αυτων παραπτωματι η σωτηρια τοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους
Rom 11:12 ει δε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημα αυτων πλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμα αυτων :
Rom 11:13 υμιν δε λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ουν ειμι εγω εθνων αποστολος την διακονιαν μου δοξαζω
Rom 11:14 ει πως παραζηλωσω μου τη σαρκα και σωσω τινας εξ αυτων
Rom 11:15 ει γαρ η αποβολη αυτω καταλλαγη κοσμου τις η προσλημψις ει μη ζωη εκ νεκρων
Rom 11:16 ει δε η απαρχη αγια και το φυραμα και ει η ριζα αγια και οι κλαδοι
Rom 11:17 ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησα συ δε αγριελεος ω ενεκεντρισθης εν αυτοις και συνκοινωνος της ριζης της πιοτητος της ελεας εγενου
Rom 11:18 μη κατακαυχω τω κλαδων ει δε κατακαυχασαι ου συ την ριζαν βασταζεις αλλα η ριζα σε
Rom 11:19 ερις ουν εξεκλασθησαν κλαδοι ινα εγω ενκεντρισθω
Rom 11:20 καλως τη απιστια εξεκλασθησαν συ δε τη πιστι εστηκας μη υψηλα φρονει αλλα φοβου
Rom 11:21 ει γαρ ο θεος των κατα φυσι κλαδων ουκ εφισατο ουδε σου φισεται
Rom 11:22 ιδε ουν χρηστοτητα και αποτομιαν θεου επι μεν τους πεσοτας αποτομια επι δε σε χρηστοτητος θεου εαν επιμενης τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπηση
Rom 11:23 κακεινοι δε εαν μη επιμενωσιν τη απιστια ενκεντρισθησονται δυνατος γαρ εστιν ο θεος παλιν ενκεντρισαι αυτους
Rom 11:24 ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπης αγριελαιου και παρα φυσιν ενεκεντρισθης εις καλλιελαιο ποσω μαλλον ουτοι οι κατα φυσιν ενκεντρισθησοται τη ιδια ελαια :
Rom 11:25 ου θελω γαρ υμας αγνοειν αδελφοι το μυστηριον τουτο ινα μη ητε παρ εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απο μερους τω ισραηλ γεγονεν αχρις ου το πληρωμα των εθνω εισελθη
Rom 11:26 και ουτω πας ισραηλ σωθησεται καθως γεγραπται ηξει εκ σιων ο ρυομενος αποστρεψει ασεβιας απο ιακωβ
Rom 11:27 και αυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταν αφελωμαι τας αμαρτιας αυτων
Rom 11:28 κατα μεν το ευαγγελιον εχθροι δι υμας κατα δε την εκλογη αγαπητοι δια τους πατρος
Rom 11:29 αμεταμελητα γαρ τα χαρισματα και η κλησις του θεου
Rom 11:30 
Rom 11:31 ουτως και ουτοι νυν ηπιθησαν τω υμετερω ελεει ινα και νυν ελεηθωσιν
Rom 11:32 συνεκλισεν γαρ ο θεος τους πατας εις απιθιαν ινα τους παντας ελεηση
Rom 11:33 ω βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως θεου ως ανεξεραυνητα τα κριματα αυτου και ανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου
Rom 11:34 τις γαρ εγνω νουν κυριου η τις συμβουλος αυτου εγενετο
Rom 11:35 η τις προεδωκεν αυτω και ανταποδοθησετε αυτω
Rom 11:36 οτι εξ αυτου και δι αυτου και εις αυτον τα παντα αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην :
Rom 12:1 παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν τω θεω ευαρεστο την λογικην λατριαν υμων
Rom 12:2 και μη συνσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθαι τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειο
Rom 12:3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονιν παρ ο δει φρονιν αλλα φρονιν εις το σωφρονιν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρο πιστεως :
Rom 12:4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι πολλα μελη εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
Rom 12:5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν Cριστω : το δε καθ Iησους αλληλων μελη :
Rom 12:6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθισαν ημι διαφορα ειτε προφητιαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
Rom 12:7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκω εν τη διδασκαλια
Rom 12:8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προιστανομενος εν σπουδη ο ελαιων εν ιλαροτητι
Rom 12:9 η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
Rom 12:10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
Rom 12:11 τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες
Rom 12:12 τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψι υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
Rom 12:13 ταις χριαις των αγιων κοινωνουτες την φιλοξενιαν διωκοντες
Rom 12:14 ευλογειτε τουσ διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε :
Rom 12:15 χαιρειν μετα χαιροντων κλαιειν μετα κλαιοντων
Rom 12:16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπινοις συναπαγομενοι μη γινεσθαι φρονιμοι παρ εαυτοις
Rom 12:17 μηδενι κακον ατι κακου αποδιδοτες προνοουμενοι καλα ενωπιο παντων ανθρωπων
Rom 12:18 ει δυνατον το εξ υμων μετα παντω ανθρωπων ειρηνευοντες
Rom 12:19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησεις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
Rom 12:20 αλλ εαν πινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου
Rom 12:21 μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον :
Rom 13:1 πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μη υπο θεου αι δε ουσαι υπο θεου τεταγμεναι εισιν
Rom 13:2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε ανθεστηκοτες εαυτοις κριμα λημψονται
Rom 13:3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος τω αγαθω εργω αλλα τω κακω θελεις δε μη φοβεισθε την εξουσιαν το αγαθο ποιει και εξις επαινον εξ αυτης
Rom 13:4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθο εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εις οργην εκδικος τω το κακον πρασσοντι
Rom 13:5 διο αναγκη υποτασσεσθαι ου μονο δια την οργην αλλα και δια την συνιδησιν
Rom 13:6 δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λιτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες
Rom 13:7 αποδοτε πασι τας οφιλας τω τον φορον τον φορο τω το τελος το τελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τιμην την τιμην
Rom 13:8 μηδενι μηδεν οφιλοντες ει μη το αλληλους αγαπαν ο γαρ αγαπων τον ετερον νομον πεπληρωκεν
Rom 13:9 το γαρ ου μοιχευσις ου φονευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησις ουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εστιν εντολη εν τω λογω τουτω ανακεφαλαιουται ε τω αγαπησις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Rom 13:10 η αγαπη τω πλησιον κακο ουκ εργαζεται πληρωμα ουν νομου η αγαπη
Rom 13:11 και τουτο ειδοτες τον καιρον οτι ωρα ηδη υμας εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρ εγγυτερο ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμεν
Rom 13:12 η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους ενδυσωμεθα τα οπλα του φωτος
Rom 13:13 ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταις και ασελγιαις μη εριδι και ζηλω
Rom 13:14 αλλ ενδυσασθε το κυριον Iησουν Cριστον και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθαι εις επιθυμιας
Rom 14:1 τον δε ασθενουντα τη πιστι προσλαμβανεσθε μη εις διακρισεις διαλογισμων
Rom 14:2 ος με πιστευει φαγιν πατα ο δε ασθενων λαχανα εσθιει
Rom 14:3 ο εσθιων τον μη εσθιοντα μη εξουθενιτω ο δε μη εσθιων τον εσθιοντα μη κρινετω ο θεος γαρ αυτον προσελαβετο
Rom 14:4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτει σταθησεται δε δυνατι γαρ ο κυριος στησαι αυτον
Rom 14:5 ος μεν γαρ κρινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρινει πασαν ημεραν εκαστος εν τω ιδιω νοει πληροφορισθω :
Rom 14:6 ο φρονων την ημεραν κυριω φρονει και ο εσθιων κυριω εσθιει ευχαριστι γαρ τω θεω και ο μη εσθιων κυριω ουκ εσθιει και ευχαριστι τω θεω
Rom 14:7 ουδις γαρ ημων εαυτω ζη και ουδις εαυτω αποθνησκι
Rom 14:8 εαν τε γαρ ζωμεν τω κυριω ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν τω κυριω αποθνησκωμε εαν τε ουν ζωμε εαν τε αποθνησκωμεν του κυριου εσμεν
Rom 14:9 εις τουτο γαρ Cριστος απεθανεν και εζησεν ινα και νεκρων και ζωντων κυριευση :
Rom 14:10 συ δε τι κρινεις τον αδελφον σου η και συ τι εξουθενις το αδελφον σου παντες γαρ παραστησομεθα τω βηματι του θεου
Rom 14:11 γεγραπται γαρ ζω εγω λεγει κυριος οτι εμοι καμψει παν γονυ και πασα γλωσσα εξομολογησεται τω θεω
Rom 14:12 αρα ουν εκαστος ημων περι εαυτου λογο δωσει τω θεω
Rom 14:13 μηκετι ουν αλληλους κρινωμεν αλλα τουτο κρινατε μαλλον το μη τιθεναι προσκομμα τω αδελφω η σκανδαλον
Rom 14:14 οιδα και πεπισμαι εν κυριω Iησου οτι ουδεν κοινον δι εαυτου ει μη τω λογιζομενω τι κοινον ειναι εκεινω κοινο
Rom 14:15 ει γαρ δια βρωμα ο αδελφος σου λυπειται ουκετι κατα αγαπην περιπατεις μη τω βρωματι σου εκεινον απολλυε υπερ ου Cριστος απεθανεν
Rom 14:16 μη βλασφημισθω ουν υμω το αγαθον
Rom 14:17 ου γαρ εστιν η βασιλεια του θεου βρωσις και ποσις αλλα δικαιοσυνη και ειρηνη και χαρα εν πνευματι αγιω
Rom 14:18 ο γαρ εν τουτω δουλευων τω Cριστω ευαρεστος τω θεω και δοκιμος τοις ανθρωποις
Rom 14:19 αρα ουν τα της ειρηνης διωκομεν και τα της οικοδομης της εις αλληλους
Rom 14:20 μη ενεκεν βρωματος απολλυε το εργον του θεου παντα μεν καθαρα αλλα κακον τω ανθρωπω τω δια προσκομματος εσθιοντι
Rom 14:21 καλον το μη φαγειν κρεα μηδε πιειν οινον μηδε εν ω ο αδελφος σου λυπειται
Rom 14:22 συ πιστιν ην εχεις κατα σεαυτον εχε μακαριος ο μη κρινων εαυτον εν ω δοκιμαζει
Rom 14:23 ο δε διακρινομενος εα φαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως αμαρτια εστιν
Rom 15:1 οφιλομεν δε ημις οι δυνατοι τα ασθενηματα των αδυνατων βασταζειν και μη εαυτοις αρεσκιν
Rom 15:2 εκαστος ημων τω πλησιον αρεσκετω προς οικοδομην
Rom 15:3 και γαρ ο Cριστος ουχ εαυτω ηρεσεν αλλα καθως γεγραπται οι ονιδισμοι των ονιδειζοντων σε επεπεσαν επ εμε
Rom 15:4 οσα γαρ προεγραφη εις την ημετερα διδασκαλιαν εγραφη ινα δια της υπομονης και δια της παρακλησεως των γραφων την ελπιδα εχωμε
Rom 15:5 ο δε θεος της υπομονης και της παρακλησεως δωη υμι το αυτο φρονιν εν αλληλοις κατα Iησουν Cριστον 
Rom 15:6 ινα ομοθυμαδο εν ενι στοματι δοξαζητε τον θεον και πατερα του κυριου ημων Iησου Cριστου
Rom 15:7 διο προσλαμβανεσθαι αλληλους καθως και ο Cριστος προσελαβετο υμας εις δοξαν του θεου
Rom 15:8 λεγω γαρ Cριστον διακονον γεγενησθαι περιτομης υπερ αληθιας θεου εις το βεβαιωσαι τας επαγγελιας των πατερω
Rom 15:9 τα δε εθνη υπερ ελεους δοξασαι τον θεον καθως γεγραπται δια του προφητου εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν και τω ονοματι σου ψαλω
Rom 15:10 και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετα του λαου αυτου
Rom 15:11 και παλιν αινειται παντα τα εθνη τον κυριον και επαινεσατωσαν αυτον πατες οι λαοι
Rom 15:12 και παλιν λεγει ησαιας εσται η ριζα του ιεσσαι και ο ανιστανομενος αρχειν εθνων επ αυτω εθνη ελπιουσιν 
Rom 15:13 ο δε θεος της ελπιδος πληρωσαι υμας πασης χαρας και ειρηνης εν τω πιστευειν εις το περισσευειν υμας εν τη ελπιδι εν δυναμι πνευματος αγιου
Rom 15:14 πεπισμαι δε αδελφοι μου και αυτος εγω περι υμων οτι και αυτοι μεστοι εστε αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης της γνωσεως δυναμενοι και αλληλους νουθετειν
Rom 15:15 τολμηροτερον δε εγραψα υμιν απο μερους ως επαναμιμνησκων υμας δια την χαρι την δοθισαν μοι απο του θεου
Rom 15:16 εις το ειναι με λιτουργον Cριστου Iησου εις τα εθνη ιερουργουντα το ευαγγελιον του θεου ινα γενηται η προσφορα των εθνω ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω
Rom 15:17 εχω ουν καυχησιν εν Cριστω Iησου τα προς τον θεον
Rom 15:18 ου γαρ τολμησω τι λαλιν ων ου κατειργασατο Cριστος δι εμου εις υπακοη εθνων λογω και εργω
Rom 15:19 εν δυναμει σημειων και τερατω εν δυναμει πνευματος θεου ωστε με απο ιηλμ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικου πεπληρωκεναι το ευαγγελιον του Cριστου
Rom 15:20 ουτως δε φιλοτιμουμενον ευαγγελιζεσθαι ουχ οπου ωνομασθη Cριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιον οικοδομω
Rom 15:21 αλλα καθως γεγραπται οις ουκ ανηγγελλη περι αυτου οψονται και οι ουκ ακηκοασιν συνησουσιν
Rom 15:22 διο και ενεκοπτομη τα πολλα του ελθι προς υμας
Rom 15:23 νυνι δε μηκετι τοπον εχων εν τοις κλιμασι τουτοις επιποθιαν δε εχων του ελθιν προς υμας απο πολλω ετων
Rom 15:24 ως αν πορευωμαι εις την σπανιαν ελπιζω γαρ διαπορευομενος θεασασθαι υμας κ(αι) υφ υμων προπεμφθηναι εκει εαν υμων πρωτον απο μερους εμπλησθω
Rom 15:25 νυνι δε πορευομαι εις ιηλμ διακονησων τοις αγιοις
Rom 15:26 ηυδοκησαν γαρ μακαιδονια και αχαια κοινωνια τινα ποιησασθαι εις τους πτωχους των αγιων των εν ιηλμ
Rom 15:27 ηυδοκησαν γαρ και οφιλεται εισιν αυτων ει γαρ τοις πνικοις αυτων εκοινωνησαν τα εθνη οφιλουσιν και εν τοις σαρκικοις λιτουργησαι αυτοις
Rom 15:28 τουτο ουν επιτελεσας και σφραγισαμενοις αυτοις τον καρπον τουτον απελευσομαι δι υμω εις σπανιαν
Rom 15:29 οιδα δε οτι ερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιας Cριστου ελευσομαι
Rom 15:30 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του κυριου ημων Iησου Cριστου και δια της αγαπης του πνευματος συναγωνισασθαι μοι εν ταις προσευχαις υπερ εμου προς τον θεον
Rom 15:31 ινα ρυσθω απο τω απιθουντων εν τη ιουδαια και η διακονια μου η ις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος τοις αγιοις γενηται
Rom 15:32 ινα ελθω εν χαρα προς υμας δια θεληματος Iησου Cριστου συναναπαυσωμαι υμιν
Rom 15:33 ο δε θεος της ιρηνης μετα παντων υμων αμην
Rom 16:1 συνιστημι δε υμι φοιβην την αδελφην ημων ουσα διακονον της εκκλησιας της εν κεχραιαις
Rom 16:2 ινα αυτη προσδεξησθε εν κυριω αξιως των αγιων και παραστητε αυτη εν ω αν υμων χρηζη πραγματι και γαρ αυτη προστατις πολλω εγενηθη και αυτου και εμου
Rom 16:3 ασπασασθαι πρισκα και ακυλαν τους συνεργους μου εν Cριστω Iησου
Rom 16:4 οιτινες υπερ της ψυχης μου το εαυτων τραχηλον υπεθηκαν οις ουκ εγω μονος ευχαριστω αλλα και πασαι αι εκκλησιαι τω εθνων
Rom 16:5 και την κατ οικον αυτων εκκλησιαν ασπασασθαι επαινετον τον αγαπητον μου ος εστιν απαρχη της ασιας εις Cριστον
Rom 16:6 ασπασασθε μαριαμ ητις πολλα εκοπιασεν εις υμας
Rom 16:7 ασπασασθαι ανδρονικον και ιουνια τους συγγενεις μου και συνεχμαλωτους μου οιτινες εισιν επισημοι ε τοις αποστολοις και προ εμου γεγοναν εν Cριστω
Rom 16:8 ασπασασθαι αμπλιατον τον αγαπητο μου εν κυριω
Rom 16:9 ασπασασθε ουρβανο τον συνεργον ημων εν Cριστω και σταχυν τον αγαπητο μου
Rom 16:10 ασπασασθε απελλην τον δοκιμο εν Cριστω ασπασασθε τους εκ των αριστοβουλου
Rom 16:11 ασπασασθε ηρωδιωνα τον συγγενη μου ασπασασθε τους εκ των ναρκισσου τους οντας εν κυριω
Rom 16:12 ασπασασθαι τρυφεναν και τρυφωσα τας κοπιωσας εν κυριω ασπασασθαι περσιδα την αγαπητην ητις πολλα εκοπιασεν εν κυριω
Rom 16:13 ασπασασθε ρουφον τον εκλεκτον εν κυριω και την μητερα αυτου και εμου
Rom 16:14 ασπασασθε ασυνκριτον φλεγοντα ερμην πατροβαν ερμαν και τους συν αυτοις αδελφους
Rom 16:15 ασπασασθε φιλολογον και ιουλιαν νηρεα και την αδελφην αυτου και ολυμπαν και τους συν αυτοις παντας αγιους
Rom 16:16 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι πασαι του Cριστου
Rom 16:17 παρακαλω δε υμας αδελφοι σκοπειν τους τας διχοστασιας και τα σκανδαλα παρα την διδαχην ην υμεις εμαθετε ποιουντας και εκκλινετε απ αυτων
Rom 16:18 οι γαρ τοιουτοι τω κυριω ημων Cριστω ου δουλευουσι αλλα τη εαυτων κοιλια και δια της χρηστολογιας και ευλογιας εξαπατωσι τας καρδιας τω ακακων
Rom 16:19 η γαρ υμων υπακοη εις παντας αφικετο εφ υμιν ουν χαιρω θελω δε υμας σοφους μεν ειναι εις το αγαθον ακαιρεους δε εις το κακο
Rom 16:20 ο δε θεος της ειρηνης συντριψι τον σαταναν υπο τους ποδας υμων εν ταχι η χαρις του κυριου ημω Iησου μεθ υμων
Rom 16:21 ασπαζεται υμας τιμοθεος ο συνεργος μου και λουκιος και ιασων και σωσιπατρος οι συγγενεις μου
Rom 16:22 ασπαζομαι υμας εγω τερτιος ο γραψας την επιστολην ε κυριω
Rom 16:23 ασπαζεται υμας γαιος ο ξενος μου κ(αι) ολης της εκκλησιας ασπαζετε υμας εραστος ο οικονομος της πολεως και κουαρτος ο αδελφος
Rom 16:24 
Rom 16:25 τω δε δυναμενω υμας στηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και κυριου Iησου Cριστου κατα αποκαλυψι μυστηριου χρονοις αιωνιοις σεσιγημενου
Rom 16:26 φανερωθεντος δε νυν δια τε γραφω προφητικων κατ επιταγην του αιωνιου θεου εις υπακοην πιστεως εις παντα τα εθνη γνωρισθεντος
Rom 16:27 μονω σοφω θεω δια Iησου Cριστου ω η δοξα εις τους αιωνας τω αιωνων αμην
1Co 1:1 παυλος κλητος αποστολος Iησου Cριστου δια θεληματος θεου και σωσθενης ο αδελφος
1Co 1:2 τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω ηγιασμενοις εν Cριστω Iησου κλητοις αγιοις συν πασι τοις επικαλουμενοις το ονομα του κυριου ημων Iησου Cριστου εν πατι τοπω αυτων και ημων
1Co 1:3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημω και κυριου Iησου Cριστου
1Co 1:4 ευχαριστω τω θεω παντοτε περι υμω επι τη χαριτι του θεου τη δοθιση υμιν ε Cριστω Iησου
1Co 1:5 οτι εν παντι επλουτισθητε εν εν αυτω εν παντι λογω και παση γνωσει
1Co 1:6 καθως το μαρτυριον του Cριστου εβεβαιωθη εν υμιν
1Co 1:7 ωστε υμας μη υστερισθαι εν μηδενι χαρισματι απεκδεχομενους την αποκαλυψιν του κυριου ημων Iησου Cριστου
1Co 1:8 ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εν τη ημερα του κυριου ημω Iησου Cριστου ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εν τη ημερα του κυριου ημων Iησου Cριστου
1Co 1:9 πιστος ο θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν του υιου αυτου Iησου Cριστου του κυριου ημων
1Co 1:10 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος του κυριου ημων Iησου Cριστου ινα το αυτο λεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματα ητε δε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι κ(αι) εν τη αυτη γνωμη
1Co 1:11 εδηλωθη γαρ μοι περι υμων αδελφοι μου υπο των χλοης οτι εριδες εν υμιν εισιν
1Co 1:12 λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι παυλου εγω δε απολλω εγω δε κηφα εγω δε Cριστου
1Co 1:13 μεμερισται ο Cριστος μη παυλος εσταυρωθη υπερ υμω η εις το ονομα παυλου εβαπτισθητε
1Co 1:14 ευχαριστω οτι ουδενα υμων εβαπτισα ει μη πρισκο και γαιον
1Co 1:15 ινα μη τις ειπη οτι εις το εμον ονομα εβαπτισθητε
1Co 1:16 εβαπτισα δε και τον στεφανα οικον λοιπον ουκ οιδα ει τινα αλλον εβαπτισα
1Co 1:17 ου γαρ απεστιλεν με Cριστος βαπτιζειν αλλα ευαγγελιζεσθε ουκ εν σοφια λογου ινα μη κενωθη ο σταυρος του Cριστου
1Co 1:18 ο λογος γαρ ο του σταυρου τοις μεν απολλυμενοις μωρια εστιν τοις δε σω μενοις ημιν δυναμις θεου εστιν
1Co 1:19 γεγραπται γαρ απολω την σοφιαν των σοφων και τη συνεσιν των συνετων αθετησω
1Co 1:20 που σοφος που γραμματευς που συνζητητης του αιωνος τουτου ουχι εμωρανεν ο θεος την σοφιαν του κοσμου
1Co 1:21 επιδη γαρ εν τη σοφια του θεου ουκ εγνω ο κοσμος δια της σοφιας τον θεον ευδοκησεν ο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι τους πιστευοτας
1Co 1:22 επειδη και ιουδαιοι σημια αιτουσι και ελληνες σοφιαν ζητουσιν
1Co 1:23 ημεις δε κηρυσσομεν Cριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μεν σκανδαλον εθνεσιν δε μωριαν
1Co 1:24 αυτοις δε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν Cριστον θεου δυναμιν και θεου σοφιαν
1Co 1:25 οτι το μωρον του θεου σοφωτερον τω ανθρωπων εστι και το ασθενες του θεου ισχυροτερον των ανθρωπων
1Co 1:26 βλεπεται γαρ την κλησιν υμων αδελφοι οτι ου πολλοι σοφοι κατα σαρκα ου πολλοι δυνατοι ου πολλοι ευγενις
1Co 1:27 αλλα τα μωρα του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα κατεσχυνη τους σοφους και τα ασθενη του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα κατεσχυνη τα ισχυρα
1Co 1:28 και τα ασθενη του κοσμου και τα εξουθενημενα εξελεξατο ο θεος τα μη οντα ινα τα οντα καταργηση
1Co 1:29 οπως μη καυχησηται πασα σαρξ ενωπιον του θεου
1Co 1:30 εξ αυτου δε υμεις εστε εν Cριστω Iησου ος εγενηθη σοφια ημιν απο θεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσις
1Co 1:31 ινα καθως γεγραπται ο καυχωμενος εν κυριω καυχασθω
1Co 2:1 καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλω υμιν το μυστηριον του θεου
1Co 2:2 ου γαρ εκρινα ειδεναι τι εν υμιν ει μη Iησουν Cριστον και τουτον εσταυρωμενον
1Co 2:3 καγω εν ασθενια και εν φοβω και ε τρομω πολλω εγενομην προς υμας
1Co 2:4 και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πιθοις σοφιας λογος αλλ εν αποδειξει πνευματος κ(αι) δυναμεως
1Co 2:5 ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμι θεου
1Co 2:6 σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελιοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων
1Co 2:7 αλλα λαλουμεν θεου σοφιαν εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ τω αιωνων εις δοξαν ημων
1Co 2:8 ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσα ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσα
1Co 2:9 αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη α ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον
1Co 2:10 ημιν δε απεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος το γαρ πνευμα πατα εραυνα και τα βαθη του θεου
1Co 2:11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευμα του θεου
1Co 2:12 ημις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθετα ημιν
1Co 2:13 α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις αθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος πνικοις πνικα συνκρινοντες
1Co 2:14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνικως ανακρινεται
1Co 2:15 
1Co 2:16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν Cριστου εχομεν
1Co 3:1 καγω αδελφοι ουκ ηδυνηθην λαλησαι υμιν ως πνικοις αλλ ως σαρκινοις ως νηπιοις εν Cριστω
1Co 3:2 γαλα υμας εποτισα ου βρωμα ουπω γαρ εδυνασθε αλλ ουδε ετι νυν δυνασθε
1Co 3:3 ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υμιν ζηλος και ερις ουχι σαρκικοι εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε
1Co 3:4 οταν γαρ λεγη τις εγω μεν ειμι παυλου ετερος δε εγω απολλω ουκ ανθρωποι εστε
1Co 3:5 τι ουν εστι απολλως τι δε εστι παυλος διακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστω ως ο κυριος εδωκεν
1Co 3:6 εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλα ο θεος ηυξανεν
1Co 3:7 ωστε ουτε ο φυτευων εστιν τι ουδε ο ποτιζων αλλ ο αυξανων θεος
1Co 3:8 ο φυτευων δε και ο ποτιζων εν εισι εκαστος δε τον ιδιον μισθον λημψεται κατα τον ιδιον κοπον
1Co 3:9 θεου γαρ εσμεν συνεργοι θεου γεωργιον θεου οικοδομη εστε
1Co 3:10 κατα την χαριν του θεου την δοθισα μοι ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθηκα αλλος δε εποικοδομει εκαστος δε βλεπετω πως εποικοδομει
1Co 3:11 θεμελιον γαρ αλλον ουδεις δυναται θειναι παρα τον κειμενον ος εστιν Iησους Cριστος
1Co 3:12 ει δε τις εποικοδομει επι τον θεμελιον χρυσιον αργυριον λιθους τιμιους ξυλα χορτον καλαμην
1Co 3:13 εκαστου το εργον φανερο γενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτι εν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το πυρ δοκιμασει
1Co 3:14 ει τινος το εργον μενει ο εποικοδομησεν μισθο λημψεται
1Co 3:15 ει τινος το εργον κατακαησεται ζημιωθησεται αυτος δε σωθησεται ουτως δε ως δια πυρος
1Co 3:16 ουκ οιδατε οτι ναος θεου εστε και το πνευμα του θεου οικει εν υμι
1Co 3:17 ει τις τον ναον του θεου φθειρει φθερει τουτον ο θεος ο γαρ ναος του θεου αγιος εστιν οιτινες εστε υμις
1Co 3:18 μηδεις εαυτον εξαπατατω ει τις δοκει σοφος ειναι εν υμιν εν τω αιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηται σοφος
1Co 3:19 η γαρ σοφια του κοσμ(ου) τουτου μωρια παρα τω θεω εστιν γεγραπται γαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τη πανουργια αυτων
1Co 3:20 και παλιν κυριος γινωσκι τους διαλογισμους τω σοφων οτι εισιν ματαιοι
1Co 3:21 ωστε μηδις καυχασθω εν ανθρωποις παντα γαρ υμων εστιν
1Co 3:22 ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε ενεστωτα ειτε μελλοντα παντα υμων
1Co 3:23 υμεις δε Cριστου Cριστος δε θεου
1Co 4:1 ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωπος ως υπηρετας Cριστου και οικονομους μυστηριων θεου
1Co 4:2 ωδε λοιπον τι ζητειτε εν τοις οικονομοις ινα πιστος τις ευρεθη
1Co 4:3 εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ υμω ανακριθω η υπο ανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτον ανακρινω
1Co 4:4 ουδεν γαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτω δεδικ(αι)ωμαι ο γαρ ανακρινων με κυριος εστιν
1Co 4:5 ωστε μη προ καιρου τι κρινεται εως α ελθη ο κυριος ος και φωτισει τα κρυπτα του σκοτους και φανερωσει τας βουλας των καρδιων και τοτε ο επαινος γενησεται εκαστω απο του θεου
1Co 4:6 ταυτα αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτον και απολλων δι υμας ινα εν ημιν μαθητε το μη υπερ α γεγραπτε ινα μη εις υπερ του ενος φυσιουσθαι κατα του ετερου
1Co 4:7 τις γαρ σε διακρινει τι δε εχεις ο ουκ ελαβες ει δε και ελαβες τι καυχασαι ως μη λαβων
1Co 4:8 ηδη κεκορεσμενοι εστε ηδη επλουτησατε χωρις ημων εβασιλευσατε και οφελον γε εβασιλευσατε ινα και ημις υμιν συνβασιλευσωμεν
1Co 4:9 δοκω γαρ ο θεος ημας τους αποστολους εσχατους απεδιξε ως επιθανατιους οτι θεατρον εγενηθημεν τω κοσμω και αγγελοις και αθρωποις
1Co 4:10 ημεις μωροι δια Cριστον υμεις δε φρονιμοι εν Cριστω ημεις ασθενεις υμεις δε ισχυροι υμεις ενδοξοι ημεις δε ατιμοι
1Co 4:11 αχρι της αρτι ωρας και πινωμεν και διψωμεν και γυμνιτευομε και κολαφιζομεθα και αστατουμεν
1Co 4:12 και κοπιωμεν εργαζομενοι ταις ιδιαις χερσιν λοιδορουμενοι ευλογουμεν διωκομενοι ανεχομεθα
1Co 4:13 δυσφημουμενοι παρακαλουμεν ως περικαθαρματα του κοσμου εγενηθημεν παντων περιψημα εως αρτι
1Co 4:14 ουκ εντρεπων υμας γραφω ταυτα αλλ ως τεκνα μου αγαπητα νουθετω
1Co 4:15 εαν γαρ μυριους παιδαγωγους εχη τε εν Cριστω αλλ ου πολλους πατερας εν γαρ Cριστω Iησου δια του ευαγγελιου εγω υμας εγεννησα
1Co 4:16 παρακαλω ουν υμας μιμηται μου γινεσθε
1Co 4:17 δια τουτο αυτο επεμψα υμιν τιμοθεον ος εστιν μου τεκνον αγαπητο και πιστον εν κυριω ος υμας αναμνησει τας οδους μου τας εν Cριστω Iησου καθως πανταχου εν παση εκκλησια διδασκω
1Co 4:18 ως μη ερχομενου δε μου προς υμας εφυσιωθησαν τινες
1Co 4:19 ελευσομαι δε ταχεως προς υμας εαν ο κυριος θεληση και γνωσομαι ου τον λογον των πεφυσιωμενων αλλα την δυναμι
1Co 4:20 ου γαρ εν λογω η βασιλεια του θεου αλλ εν δυναμι
1Co 4:21 τι θελετε εν ραβδω ελθω προς υμας η εν αγαπη πνευματι τε πραοτητος
1Co 5:1 ολως ακουετε εν υμιν πορνια και τοιαυτη πορνια ητις ουδε εν τοις εθνεσιν ωστε γυναικα τινα του πατρος εχιν
1Co 5:2 και υμις πεφυσιωμενοι εστε και ουχι μαλλον επενθησατε ινα αρθη εκ μεσου υμων ο το εργον τουτο πραξας
1Co 5:3 εγω μεν γαρ απω τω σωματι παρω δε τω πνευματι ηδη κεκρικα ως παρων τον ουτως τουτο κατεργασαμενον
1Co 5:4 εν τω ονοματι του κυριου Iησου Cριστου συναχθετων υμων και του εμου πνευματος συν τη δυναμι του κυριου ημων Iησου
1Co 5:5 παραδουναι τον τοιουτο τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευμα σωθη εν τη ημερα του κυριου Iησου
1Co 5:6 ου καλον το καυχημα υμων ουκ οιδατε οτι μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι
1Co 5:7 εκκαθαρατε την παλαιαν ζυμην ινα ητε νεον φυραμα καθως εστε αζυμοι και γαρ το πασχα ημων ετυθη Cριστος
1Co 5:8 ωστε εορταζωμεν μη εν ζυμη παλαια μηδε εν ζυμη κακιας και πονηριας αλλ εν αζυμοις ειλικρινιας και αληθιας
1Co 5:9 εγραψα υμιν εν τη επιστολη μη συναναμιγνυσθαι πορνοις
1Co 5:10 ου παντως τοις πορνοις του κοσμου τουτου η τοις πλεονεκταις και αρπαξιν η ειδωλολατραις επει ωφιλετε αρα εκ του κοσμου εξελθιν
1Co 5:11 νυνι δε εγραψα υμι μη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφος ονομαζομενος η πορνος η πλεονεκτης η ειδωλολατρης η λοιδορος η μεθυσος η αρπαξ τω τοιουτω μηδε συνεσθιειν
1Co 5:12 τι γαρ μοι τους εξω κρινειν ουχι τους εσω υμεις κρινειτε
1Co 5:13 τους δε εξω ο θεος κρινει εξαρατε τον πονηρον εξ υμων αυτων
1Co 6:1 τολμα τις υμων πραγμα εχων προς τον ετερον κρινεσθαι επι των αδικων και ουχι επι των αγιων
1Co 6:2 η ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσμο κρινουσιν και ει εν υμιν κρινεται ο κοσμος αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων
1Co 6:3 ουκ οιδατε οτι αγγελους κρινουμεν μητι γε βιωτικα
1Co 6:4 βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητε τους εξουθενημενους εν τη εκκλησια τουτους καθιζετε
1Co 6:5 προς εντροπην υμιν λεγω ουτως ουκ ενι εν υμιν ουδεις σοφος ος δυνησεται ανακριναι ανα μεσο του αδελφου αυτου 
1Co 6:6 αλλα αδελφος μετα αδελφου κρινεται και τουτο επι απιστων
1Co 6:7 ηδη μεν ολως ηττημα υμιν εστιν οτι κριμα εχετε μεθ εαυτων δια τι ουχι μαλλον αδικεισθε δια τι ουχι μαλλον αποστερεισθε
1Co 6:8 αλλα υμεις αδικειτε και αποστερειτε και τουτο αδελφους
1Co 6:9 η ουκ οιδατε οτι αδικοι θεου βασιλειαν ου κληρονομησουσιν μη πλανασθαι ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε μοιχοι ουτε μαλακοι ουτε αρσενοκοιται
1Co 6:10 ουτε κλεπται ουτε πλεονεκται ου μεθυσοι ου λοιδοροι ουχ αρπαγες βασιλειαν θεου κληρονομησουσιν
1Co 6:11 και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλα ηγιασθητε αλλα εδικαιωθητε εν τω ονοματι του κυριου Iησου Cριστου και εν τω πνευματι του θεου ημων
1Co 6:12 παντα μοι εξεστι αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ ουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινος
1Co 6:13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοις βρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτα καταργησει το δε σωμα ου τη πορνια αλλα τω κυριω και ο κυριος τω σωματι
1Co 6:14 ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξεγερει δια της δυμεως αυτου
1Co 6:15 ουκ οιδατε οτι τα σωματα ημων μελη Cριστου εστιν αρας ουν τα μελη του Cριστου ποιησω πορνης μελη μη γενοιτο
1Co 6:16 η ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονται γαρ φησιν οι δυο εις σαρκα μιαν
1Co 6:17 ο δε κολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν
1Co 6:18 φευγετε την πορνιαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανι
1Co 6:19 η ουκ οιδαται οτι το σωμα υμων ναος του εν υμιν αγιου πνευματος εστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εστε αυτων
1Co 6:20 ηγορασθητε γαρ τιμης δοξασατε τον θεον εν τω σωματι υμων
1Co 7:1 περι δε ων εγραψατε καλον ανθρωπω γυναικος μη απτεσθαι
1Co 7:2 δια δε τας πορνιας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω και εκαστη το ιδιον ανδρα εχετω
1Co 7:3 τη γυναικι ο ανηρ την οφιλην αποδιδοτω ομοιως δε και η γυνη τω αδρι
1Co 7:4 η γυνη του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα ο ανηρ ομοιως δε και ο ανηρ του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα η γυνη
1Co 7:5 μη αποστεριτε αλληλους ει μητι α εκ συμφωνου προς καιρον ινα σχολασητε τη προσευχη και παλιν επι το αυτο ητε ινα μη πιραζη υμας ο σατανας δια την ακρασιαν υμων
1Co 7:6 τουτο δε λεγω κατα συγγνωμην ου κατ επιταγην
1Co 7:7 θελω δε παντας ανθρωπους ειναι ως και εμαυτον αλλ εκαστος ιδιο εχει χαρισμα εκ θεου ο μεν ουτως ο δε ουτως
1Co 7:8 λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλον αυτοις εαν μινωσιν ως καγω
1Co 7:9 ει δε ουκ εγκρατευονται γαμησατωσαν κριττον γαρ εστιν γαμιν η πυρουσθε
1Co 7:10 τοις δε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω αλλα ο κυριος γυναικα απο ανδρος μη χωρισθηναι
1Co 7:11 εαν δε και χωρισθη μενετω αγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω κ(αι) ανδρα γυναικα μη αφιεναι
1Co 7:12 τοις δε λοιποις λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετω αυτην
1Co 7:13 και γυνη ει τις εχει ανδρα απιστον και ουτος συνευδοκει οικειν μετ αυτης μη αφιετω αυτον ανδρα
1Co 7:14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος εν τη γυναικι και ηγιασται η γυνη η απι εν τω αδελφω επει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιν νυν δε αγια εστιν
1Co 7:15 ει δε ο απιστος χωριζετε χωριζεσθω ου δεδουλωται ο αδελφος η αδελφη εν τοις τοιουτοις εν δε ειρηνη κεκληκεν υμας ο θεος
1Co 7:16 τι γαρ οιδας γυναι ει τον ανδρα σωσις η τι οιδας ανερ ει την γυναικα σωσεις
1Co 7:17 ει μη εκαστω ως μεμερικεν ο κυριος εκαστον ως κεκληκεν ο θεος ουτω περιπατειτω και ουτως εν πασαις ταις εκκλησιαις διατασσομαι
1Co 7:18 περιτετμημενος τις εκληθη μη επισπασθω εν ακροβυστια κεκληται τις μη περιτεμνεσθω
1Co 7:19 η περιτομη ουδεν εστιν και η ακροβυστια ουδεν εστιν αλλα τηρησις εντολων θεου 
1Co 7:20 εκαστος εν τη κλησει η εκληθη εν ταυτη μενετω
1Co 7:21 δουλος εκληθης μη σοι μελετω αλλ ει και δυνασαι ελευθερος γενεσθαι μαλλον χρησαι
1Co 7:22 ο γαρ εν κυριω κληθεις δουλος απελευθερος κυριου εστιν ομοιως ο ελευθερος κληθεις δουλος Cριστου εστιν
1Co 7:23 τιμης ηγορασθητε μη γεινεσθε δουλοι ανθρωπων
1Co 7:24 εκαστος εν ω εκληθη αδελφοι εν τουτω μενετω παρα θεω
1Co 7:25 περι δε των παρθενων επιταγην κυριου ουκ εχω γνωμη δε διδωμι ως ηλεημενος υπο κυριου πιστος ειναι
1Co 7:26 νομιζω ουν τουτο καλον υπαρχειν δια την ενεστωσαν αναγκην οτι καλον ανθρωπω το ουτως ειναι
1Co 7:27 δεδεσε γυναικι μη ζητι λυσιν λελυσαι απο γυναικος μη ζητι γυ ναικα
1Co 7:28 εαν δε και γαμησης ουχ ημαρτες και εαν γημη η παρθενος ουχ ημαρτεν θλιψι δε τη σαρκι εξουσι οι τοιουτοι εγω δε υμων φιδομαι
1Co 7:29 τουτο δε φημι αδελφοι ο καιρος συννεσταλμενος εστι το λοιπον ινα και οι εχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσιν
1Co 7:30 και οι κλαιοντες ως μη κλαιοντες και οι χαιροντες ως μη χαιροντες και οι αγοραζοντες ως μη κατεχοντες
1Co 7:31 και οι χρωμενοι τον κοσμον ως μη καταχρωμενοι παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου
1Co 7:32 θελω δε υμας αμεριμνους ειναι ο αγαμος μεριμνα τα του κυριου πως αρεση τω κυριω
1Co 7:33 ο δε γαμησας μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τη γυναικι
1Co 7:34 και μεμερισται κ(αι) η γυνη η αγαμος και η παρθενος η αγαμος μεριμνα τα του κυριου ινα η αγια κ(αι) τω σωματι και τω πνευματι η δε γαμησασα μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τω ανδρι
1Co 7:35 τουτο δε προς το υμων αυτων συμφορο λεγω ουχ ινα βροχο υμιν επιβαλω αλλα προς το ευσχημον και ευπαρεδρο τω κυριω απερισπαστως
1Co 7:36 ει δε τις ασχημονι επι την παρθενον αυτου νομιζει εαν η υπερακμος και ουτως οφιλει γινεσθε ο θελει ποιειτω ουχ αμαρτανει γαμιτωσαν
1Co 7:37 ος δε εστηκεν εν τη καρδια αυτου εδραιος μη εχων αναγκην εξουσιαν δε εχει περι του ιδιου θεληματος και τουτο κεκρικε εν τη ιδια καρδια τηριν την εαυτου παρθενον καλως ποιησει
1Co 7:38 ωστε και ο γαμιζων την εαυτου παρθενον καλως ποιει και ο μη γαμιζων κρισσον ποιησει
1Co 7:39 γυνη δεδεται εφ οσον χρονον ζη ο ανηρ αυτης εαν δε κοιμηθη ο ανηρ ελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι μονον εν κυριω
1Co 7:40 μακαριωτερα δε εστιν εαν ουτως μινη κατα την εμην γνωμην δοκω δε καγω πνευμα θεου εχειν
1Co 8:1 περι δε των ιδωλοθυτων οιδαμεν οτι παντες γνωσιν εχομεν η γνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει
1Co 8:2 ει τις δοκει εγνωκεναι τι ουπω εγνω καθως δει γνωναι
1Co 8:3 ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται
1Co 8:4 περι της βρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι ουδεν ειδωλο εν κοσμω και οτι ουδις θεος ει μη εις
1Co 8:5 και γαρ ειπερ εισιν λεγομενοι θεοι ειτε εν ουρανω ειτε επι γης ωσπερ εισιν θεοι πολλοι και κυριοι πολλοι
1Co 8:6 αλλ ημιν εις ο πατηρ εξ ου τα παντα και ημις εις αυτο και εις κυριος Iησους Cριστος δι ου τα παντα και ημις δι αυτου
1Co 8:7 αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δε τη συνηθια εως αρτι του ειδωλου ως ειδωλοθυτον εστιν και η συνιδησεις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται
1Co 8:8 βρωμα δε υμας ου παραστησει τω θεω ουτε εαν φαγωμε περισσευομεν ουτε εαν μη φαγωμεν υστερουμεθα
1Co 8:9 βλεπετε δε μη πως η εξουσια υμων αυτη προσκομμα γενηται τοις ασθενεσιν
1Co 8:10 εαν γαρ τις ιδη σε το γνωσιν εχοντα εν ιδωλιω κατακειμενον ουχι η συνιδησεις αυτου ασθενους οντος οικοδομηθησεται εις το τα ιδωλοθυτα εσθιειν
1Co 8:11 απολλυται γαρ ο ασθενω εν τη ση γνωσει ο αδελφος δι ον Cριστος απεθανεν
1Co 8:12 ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους και τυπτοτες αυτων την συνιδησιν ασθενουσαν εις Cριστον αμαρτανετε
1Co 8:13 διοπερ ει βρωμα σκαδαλιζει τον αδελφον μου ου μη φαγω κρεας εις τον αιωνα ινα μη το αδελφον μου σκαδαλισω
1Co 9:1 ουκ ειμι ελευθερος ουκ ειμι αποστολος ουχι Iησουν τον κυριον ημων εορακα ου το εργον μου υμεις εστε εν κυριω
1Co 9:2 ει αλλοις ουκ ειμι αποστολος αλλα γε υμιν ειμι η γαρ σφραγις μου της αποστολης υμεις εστε ε κυριω
1Co 9:3 η εμη απολογια τοις εμε ανακρινουσιν εστιν αυτη
1Co 9:4 μη ουκ εχομεν εξουσιαν φαγειν και πιν
1Co 9:5 μη ουκ εχομεν εξουσιαν αδελφην γυναικα περιαγειν ως και οι λοιποι αποστολοι και οι αδελφοι του κυριου και κηφας
1Co 9:6 η μονος εγω και βαρναβας ουκ εχομεν εξουσιαν μη εργαζεσθαι
1Co 9:7 τις στρατευεται ιδιοις οψωνιοις ποτε τις φυτευει αμπελωνα και τον καρπον αυτου ουκ εσθιει η τις ποιμαινει ποιμνην και εκ του γαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει
1Co 9:8 μη κατα ανθρωπον ταυτα λαλω η και ο νομος ταυτα ου λεγει
1Co 9:9 εν γαρ τω μωυσεως νομω γεγραπται ου φιμωσεις βουν αλοωντα μη των βοων μελει τω θεω
1Co 9:10 η δι ημας παντως λεγει δι ημας γαρ εγραφη οτι οφιλει επ ελπιδι ο αροτριων αροτριαν και ο αλοω επ ελπιδι του μετεχειν
1Co 9:11 ει ημις υμιν τα πνικα εσπιραμεν μεγα ει ημις υμω τα σαρκικα θερισομεν
1Co 9:12 ει αλλοι της υμων εξουσιας μετεχουσιν ου μαλλον ημις αλλ ουκ εχρησαμεθα τη εξουσια ταυτη αλλα παντα στεγομεν ινα μη τινα εκκοπην δωμεν τω ευαγγελιω του Cριστου
1Co 9:13 ουκ οιδατε οτι οι τα ιερα εργαζομενοι τα εκ του ιερου εσθιουσιν οι τω θυσιαστηριω παρεδρευοντες τω θυσιαστηριω συμμεριζονται
1Co 9:14 ουτως και ο κυριος διεταξεν τοις το ευαγγελιο καταγγελλουσιν εκ του ευαγγελιου ζη
1Co 9:15 εγω δε ου κεχρημαι ουδενι τουτω ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται εν εμοι καλο γαρ μοι μαλλον αποθανιν η το καυχημα μου ουδις κενωσει
1Co 9:16 εαν γαρ ευαγγελιζωμαι ουκ εστιν μοι χαρις αναγκη γαρ μοι επικειται ουαι γαρ μοι εστιν εα μη ευαγγελιζωμαι
1Co 9:17 ει γαρ εκων τουτο πρασσω μισθο εχω ει δε ακων οικονομιαν πεπιστευμαι
1Co 9:18 τις ουν μου εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενος αδαπανον θησω το ευαγγελιον εις το μη καταχρησασθαι εν τη εξουσια μου εν τω ευαγγελιω
1Co 9:19 ελευθερος γαρ ων εκ παντων πασι εμαυτον εδουλωσα ινα τους πλιονας κερδησω
1Co 9:20 κ(αι) εγενομην τοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιους κερδησω τοις υπο νομον ως υπο νομον μη ων αυτος υπο νομον ινα τους υπο νομον κερδησω
1Co 9:21 τοις ανομοις ως ανομος μη ων ανομος θεου αλλ εννομος Cριστου ινα κερδανω τους ανομους
1Co 9:22 εγενομην τοις ασθενεσιν ασθενης ινα τους ασθενεις κερδησω τοις πασι γεγονα παντα ινα παντως τινας σωσω
1Co 9:23 παντα δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωμαι
1Co 9:24 ουκ οιδατε οτι οι ε σταδιω τρεχοντες παντες μεν τρεχουσιν εις δε λαμβανι το βραβιο ουτως τρεχετε ινα καταλαβητε
1Co 9:25 πας δε ο αγωνιζομενος παντα εγκρατευεται εκεινοι μεν ουν ινα φθαρτον στεφανον λαβωσιν ημεις δε φθαρτο
1Co 9:26 εγω τοινυν ουτως τρεχω ως ουκ αδηλως ουτως πυκτευω ως ουκ αερα δερων
1Co 9:27 αλλ υπωπιαζω μου το σωμα και δουλαγωγω μη πως αλλοις κηρυξας αυτος αδοκιμος γενωμαι
1Co 10:1 ου θελω γαρ υμας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ημων παντες υπο την νεφελην ησα και παντες δια της θαλασσης διηλθο
1Co 10:2 και παντες εις το μωσην εβαπτισθησαν εν τη νεφελη και εν τη θαλασση
1Co 10:3 και παντες πνικον βρωμα εφαγο
1Co 10:4 και παντες το αυτο πνικον επιον πομα επινον γαρ εκ πνικης ακολουθουσης πετρας η πετρα δε ην ο Cριστος
1Co 10:5 αλλ ουκ ε τοις πλειοσιν αυτων ευδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω
1Co 10:6 ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησα εις το μη ειναι ημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν
1Co 10:7 μηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθως τινες αυτω ωσπερ γεγραπται εκαθισεν ο λαος φαγειν και πιν κ(αι) ανεστησαν πεζι
1Co 10:8 μηδε πορνευωμε καθως τινες αυτων επορνευσα και επεσαν μια ημερα εικοσι τρις χιλιαδες
1Co 10:9 μηδε εκπιραζωμεν τον κυριον καθως τινες εξεπιρασαν και υπο των οφεων απωλλυντο
1Co 10:10 μηδε γογγυζωμε καθαπερ τινες αυ των εγογγυσαν και απωλοντο υπο του ολοθρευτου
1Co 10:11 παντα δε ταυτα τυπικως συνεβαινε εκεινοις εγραφη δε εις νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνω κατηντηκεν
1Co 10:12 ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση
1Co 10:13 πιρασμος υμας ουκ ειληφε ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει υμας πιρασθηναι υπερ ο δυνασθαι αλλα ποιησει συν τω πιρασμω και την εκβασιν του δυνασθαι υπενεγκειν
1Co 10:14 διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της ιδωλολατριας
1Co 10:15 ως φρονιμοις λεγω κρινατε υμας ο φημι
1Co 10:16 το ποτηριον της ευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνιας του αιματος του Cριστου εστιν τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια του σωματος του Cριστου εστιν
1Co 10:17 οτι εις αρτος εν σωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκ του ενος αρτου μετεχομεν
1Co 10:18 βλεπετε τον ιηλ κατα σαρκα ουχ οι εσθιοντες τας θυσιας κοινωνοι του θυσιαστηριου εισι
1Co 10:19 τι ουν φημι οτι ειδωλοθυτον εστι
1Co 10:20 αλλ οτι α θυουσιν τα εθνη δαιμονιοις και ου θεω θυουσιν ου θελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γεινεσθαι
1Co 10:21 ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινι και ποτηριον δαιμονιων ου δυνασθε τραπεζης κυριου μετεχιν και τραπεζης δαιμονιων
1Co 10:22 η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν
1Co 10:23 παντα εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα εξεστι αλλ ου παντα οικοδομει
1Co 10:24 μηδεις το εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου
1Co 10:25 παν το εν μακελλω πωλουμενο εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνιδησιν
1Co 10:26 του κυριου γαρ η γη και το πληρωμα αυτης
1Co 10:27 ει τις καλει υμας των απιστων και θελεται πορευεσθε παν το παρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια τη συνιδησιν
1Co 10:28 εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ιεροθυτο εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνιδησιν
1Co 10:29 συνιδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινατι γαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως
1Co 10:30 ει εγω χαριτι μετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω
1Co 10:31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε παντα εις δοξαν θεου ποιειτε
1Co 10:32 απροσκοποι και ιουδαιοις γεινεσθε και ελλησιν και τη εκκλησια του θεου
1Co 10:33 καθως καγω παντα πασιν αρεσκω μη ζητω το εμαυτου συμφορον αλλα το τω πολλων ινα σωθωσιν
1Co 11:1 μιμηται μου γεινεσθαι καθως καγω Cριστου
1Co 11:2 επαινω δε υμας οτι παντα μου μεμνησθαι και καθως παραδεδωκα υμιν τας παραδοσεις κατεχετε
1Co 11:3 θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος αδρος η κεφαλη ο Cριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του Cριστου ο θεος
1Co 11:4 πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου
1Co 11:5 πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει τη κεφαλην αυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη
1Co 11:6 ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη κ(αι) κειρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω
1Co 11:7 ανηρ μεν γαρ ουκ οφιλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλη εικων και δοξα θεου υπαρχων γυνη δε δοξα ανδρος εστιν
1Co 11:8 ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξ ανδρος
1Co 11:9 και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια την γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα
1Co 11:10 δια τουτο οφιλει η γυνη εξουσιαν εχει επι της κεφαλης δια τους αγγελους
1Co 11:11 πλην ουτε γυνη χωρις ανδρος ουτε ανηρ χωρις γυναικος εν κυριω
1Co 11:12 ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια της γυναικος τα δε παντα εκ του θεου
1Co 11:13 εν υμιν αυτοις κρινατε πρεπον εστι γυναικα ακατακαλυπτον τω θεω προσευχεσθαι
1Co 11:14 ουδε η φυσις αυτη διδασκει υμας οτι ανηρ μεν γαρ εαν κομα ατιμια αυτω εστιν
1Co 11:15 γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιου δεδοται αυτη
1Co 11:16 ει δε τις δοκει φιλονικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθιαν ουκ εχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου
1Co 11:17 τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρισσον αλλ εις το ησσον συνερχεσθε
1Co 11:18 πρωτον μεν γαρ συνερχομενων υμων εν εκκλησια ακουω σχισματα εν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω
1Co 11:19 δει γαρ και αιρεσις εν υμιν ειναι ινα οι δοκιμοι φανεροι γενωνται εν υμιν
1Co 11:20 συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον διπνο φαγει
1Co 11:21 εκαστος γαρ το ιδιον διπνο προλαμβανει ε τω φαγιν και ος μεν πινα ος δε μεθυει
1Co 11:22 μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πινιν η της εκκλησιας του θεου καταφρονιτε και κατεσχυνετε τους μη εχοντας τι ειπω υμιν επαινεσω υμας εν τουτω ουκ επαινω
1Co 11:23 εγω γαρ παρελαβο απο του κυριου ο και παρεδωκα υμιν οτι ο κυριος Iησους εν τη νυκτι η παρεδιδετο ελαβεν αρτον
1Co 11:24 και ευχαριστησας εκλασεν και ειπε τουτο μου εστιν το σωμα το υπερ υμων τουτο ποιειται εις την εμην αναμνησι
1Co 11:25 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το διπνησαι λεγω τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματι τουτο ποιειτε οσακις εαν πινητε εις την εμην αναμνησιν
1Co 11:26 οσακις γαρ εαν εσθιητε τον αρτο τουτο και το ποτηριον πινητε τον θανατον του κυριου καταγγελλετε αχρι ου ελθη
1Co 11:27 ωστε ος αν εσθιη τον αρτον η πινη το ποτηριον του κυριου αναξιως του κυριου ενοχος εστε του σωματος και του αιματος του κυριου
1Co 11:28 δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριου πινετω
1Co 11:29 ο γαρ εσθιων και πινων κριμα εαυτω εσθιει και πινι μη διακρινων το σωμα
1Co 11:30 δια τουτο εν υμιν πολλοι ασθενις και αρρωστοι και κοιμωνται ικανοι
1Co 11:31 ει δε εαυτους διεκρινομεν ουκ αν εκρινομεθα
1Co 11:32 κρινομενοι δε υπο του κυριου παιδευομεθα ινα μη συ τω κοσμω κατακριθωμεν
1Co 11:33 ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγιν αλληλους εκδεχεσθε
1Co 11:34 ει τις πινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξομαι
1Co 12:1 περι δε των πνικω αδελφοι ου θελω υμας αγνοειν
1Co 12:2 οιδατε οτι οτε εθνη ητε προς τα ιδωλα τα αφωνα ως αν ηγεσθε απαγομενοι
1Co 12:3 διο γνωριζω υμιν οτι ουδις εν πνευματι θεου λαλω λεγει αναθεμα Iησους και ουδις δυναται ειπειν κυριος Iησους ει μη εν πνευματι αγιω
1Co 12:4 διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν το δε αυτο πνευμα
1Co 12:5 και διαιρεσεις διακονιων εισιν και ο αυτος κυριος
1Co 12:6 και διερεσεις ενεργηματων εισιν ο δε αυτος θεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν
1Co 12:7 εκαστω δε διδοται η φανερωσις του πνευματος προς το συμφερον
1Co 12:8 ω με γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα το αυτο πνευμα
1Co 12:9 ετερω πιστις εν τω αυτω πνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματων εν τω αυτω πνευματι
1Co 12:10 αλλω δε ενεργηματα δυναμεων αλλω δε προφητια αλλω δε διακρισις πνατων ετερω γενη γλωσσων αλλω δε ερμηνια γλωσσων
1Co 12:11 παντα δε ταυτα ενεργι το εν και το αυτο πνευμα διαιρου ιδια εκαστω καθως βουλεται
1Co 12:12 καθαπερ γαρ το σωμα εν εστιν και μελη πολλα εχει παντα δε τα μεληλη του σωματος πολλα οντα εν εστιν σωμα ουτως και ο Cριστος
1Co 12:13 και γαρ εν ενι πνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημεν ειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και παντες εν πνευμα εποτισθημεν
1Co 12:14 και γαρ το σωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα
1Co 12:15 εαν ειπη ο πους οτι ου κ ειμι χειρ ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος
1Co 12:16 και εαν ειπη το ους οτι ουκ ειμι οφθαλμος ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος
1Co 12:17 ει ολο το σωμα οφθαλμος που η ακοη ει ολον ακοη που η οσφρησις
1Co 12:18 νυνι δε ο θεος εθετο τα μελη εν εκαστο αυτων εν τω σωματι καθως ηθελησεν
1Co 12:19 ει δε ην τα παντα εν μελος που το σωμα
1Co 12:20 νυν δε πολλα με μελη εν δε σωμα
1Co 12:21 ου δυναται δε ο οφθαλμος ειπιν τη χειρι χριαν σου ουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν χριαν υμω ουκ εχω
1Co 12:22 αλλα πολλω μαλλο τα δοκουντα μελη του σωματος ασθενεστερα υπαρχει αναγκαια εστιν
1Co 12:23 και α δοκουμεν ατιμοτερα ειναι του σωματος τουτοις τιμην περισσοτεραν περιτιθεμε και τα ασχημονα ημων ευσχημοσυνην περισσοτεραν εχει
1Co 12:24 τα δε ευσχημονα ημων ου χριαν εχει αλλα ο θεος συνεκερασεν σωμα τω υστερουμενω περισσοτεραν δους τιμη
1Co 12:25 ινα μη η σχισματα εν τω σωματι αλλα το αυτο υπερ αλληλων μεριμνωσι τα μελη
1Co 12:26 και ειτε πασχει εν μελος συνπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεται μελος συγχαιρει πατα τα μελη
1Co 12:27 υμεις δε εστε σωμα Cριστου και μελη εκ μερους
1Co 12:28 και ους με εθετο ο θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους δευτερον προφητας τριτον διδασκαλους επειτα δυναμις επειτα χαρισματα ιαματων αντιλημψεις κυβερνησις γλωσσων
1Co 12:29 μη παντες αποστολοι μη παντες προφηται μη παντες διδασκαλοι μη παντες δυναμις
1Co 12:30 μη παντες χαρισματα εχουσιν ιαματω μη παντες γλωσσαις λαλουσι μη παντες διερμηνευουσι
1Co 12:31 ζηλουτε δε τα χαρισματα τα μιζονα και ετι καθ υπερβολην οδον υμι δικνυμι
1Co 13:1 εαν ταις γλωσσαις των αθρωπων λαλω κ(αι) των αγγελων αγαπην δε μη εχω
1Co 13:2 ουθεν ειμι
1Co 13:3 και εαν ψωμισω παντα τα υπαρχοτα μου και εαν παραδω το σωμα μου ινα καυχησωμαι αγαπην δε μη εχω ουθεν ωφελουμαι
1Co 13:4 η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι η αγαπη ου περπερευεται ου φυσιουται
1Co 13:5 ουκ ασχημονει ου ζητι τα εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακο
1Co 13:6 ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρι δε τη αληθια
1Co 13:7 παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει
1Co 13:8 η αγαπη ουδεποτε πιπτει ειτε δε προφητιαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησονται
1Co 13:9 εκ μερους γαρ γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν
1Co 13:10 οταν δε ελθη το τελιον το εκ μερους καταργηθησεται
1Co 13:11 οτε ημην νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιος ελογιζομην ως νηπιος οτε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου
1Co 13:12 βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προς προσωπον αρτι γινωσκω εκ μερους το δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην
1Co 13:13 νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μιζω δε τουτων η αγαπη
1Co 14:1 διωκετε την αγαπην ζηλουτε δε τα πνικα μαλλον δε ινα προφητευητε
1Co 14:2 ο γαρ λαλων γλωσση ουχ ανθρωποις λαλει αλλα θεω ουθις γαρ ακουει πνευματι δε λαλει μυστηρια
1Co 14:3 ο δε προφητευω ανθρωποις λαλει οικοδομην και παρακλησιν και παραμυθιαν
1Co 14:4 ο λαλων γλωσση εαυτον οικοδομει ο δε προφητευω εκκλησιαν οικοδομει
1Co 14:5 θελω δε παντας υμας λαλιν γλωσσαις μαλλον δε ινα προφητευητε μειζων δε ο προφητευων η ο λαλων γλωσσαις εκ τος ει μη διερμηνευη ινα η εκκλησια οικοδομην λαβη
1Co 14:6 νυν δε αδελφοι εαν ελθω προς υμας γλωσσαις λαλων τι υμας ωφελησω εαν μη υμιν λαλησω εν αποκαλυψει η εν γνωσει η εν προφητια η διδαχη
1Co 14:7 ομως τα αψυχα φωνην διδοντα ειτε αυλος ειτε κιθαρα εαν διαστολη τοις φθογγοις μη δω πως γνωσθησεται το αυλουμενον η το κιθαριζομενον
1Co 14:8 και γαρ εαν αδηλον σαλπιγξ φωνην δω τις παρασκευασεται εις πολεμον
1Co 14:9 ουτως και υμις δια της γλωσσης εα μη ευσημον λογο δωτε πως γνωσθησεται το λαλουμενον εσεσθε γαρ εις αερα λαλουντες
1Co 14:10 τοσαυτα ει τυχοι γενη φωνων εισιν ε κοσμω και ουδε αφωνον
1Co 14:11 εαν ου μη ειδω την δυναμιν της φωνης εσομαι τω λαλουντι βαρβαρος και ο λαλων εν εμοι βαρβαρος
1Co 14:12 ουτως και υμεις επι ζηλωται εστε πνατων προς τη οικοδομην της εκκλησιας ζητιτε ινα περισσευητε
1Co 14:13 διο ο λαλων γλωσση προσευχεσθω ινα διερμηνευη
1Co 14:14 εαν γαρ προσευχωμαι γλωσση το πνευμα μου προσευχεται ο δε νους μου ακαρπος εστι
1Co 14:15 τι ουν εστιν προσευξωμαι τω πνευματι προσευξομαι δε και τω νοι ψαλω τω πνευματι ψαλω δε και τω νοι
1Co 14:16 επει εαν ευλογης πνευματι ο αναπληρω τον τοπον του ιδιωτου πως ερει το αμην επι τη ση ευχαριστια επειδη τι λεγεις ουκ οιδεν
1Co 14:17 συ μεν γαρ καλως ευχαριστις αλλ ο ετερος ουκ οικοδομειται
1Co 14:18 ευχαριστω τω θεω παντων υμων μαλλον γλωσση λαλω
1Co 14:19 εν εκκλησια θελω πεντε λογους τω νοι μου λαλησαι ινα και αλλους κατηχησω η μυριους λογους εν γλωσση
1Co 14:20 αδελφοι μη παιδια γεινεσθε ταις φρεσιν αλλα τη κακια νηπιαζετε ταις δε φρεσιν τελειοι γινεσθε
1Co 14:21 εν τω νομω τι γεγραπται οτι εν ετερογλωσσοις και εν χειλεσιν ετερων λαλησω τω λαω τουτω και ουδ ουτως εισακουσονται μου λεγει κυριος
1Co 14:22 ωστε αι γλωσσαι εις σημιον εισιν ου τοις πιστευουσιν αλλα τοις απιστοις η δε προφητια ου τοις απιστοις αλλα τοις πιστευουσιν
1Co 14:23 εαν ουν συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και πατες λαλωσιν γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωται η απιστοι ουκ ερουσιν οτι μαινεσθε
1Co 14:24 εαν δε παντες προφητευωσιν εισελθη δε τις απιστος η ιδιωτης ελεγχεται υπο πατων ανακρινεται υπο παντων
1Co 14:25 τα κρυπτα της καρδιας αυτου φανερα γεινεται και ουτως πεσων επι προσωπον προσκυνησει τω θεω απαγγελλω οτι οντως θεος εν υμιν εστιν
1Co 14:26 τι ουν εστιν αδελφοι οταν συνερχησθε εκαστος ψαλμον εχει διδαχην εχει αποκαλυψιν εχει γλωσσαν εχει ερμηνιαν εχει παντα προς οικοδομην γινεσθω
1Co 14:27 ειτε γλωσση τις λαλι κατα δυο η το πλιστον τρις και ανα μερος και εις διερμηνευετω
1Co 14:28 εαν δε μη η διερμηνευτης σιγατω εν εκκλησια εαυτω δε λαλειτω και τω θεω
1Co 14:29 προφηται δε δυο η τρις λαλειτωσαν και οι αλλοι διακρινετωσαν
1Co 14:30 εα δε αλλω αποκαλυφθη οπθημενω ο πρωτος σιγατω
1Co 14:31 δυνασθε γαρ καθ ενα παντες προφητευειν ινα παντες μανθανωσι και παντες παρακαλωνται
1Co 14:32 και πνατα προφητων προφηταις υποτασσεται
1Co 14:33 ου γαρ εστιν ακαταστασιας ο θεος αλλα ειρηνης ως εν πασαις ταις εκκλησιαις των αγιων
1Co 14:34 αι γυναικες εν ταις εκκλησιαις σιγατωσαν ου γαρ επιτρεπεται αυταις λαλει αλλα υποτασσεσθωσαν καθως και ο νομος λεγει
1Co 14:35 ει δε τι μανθανειν θελουσιν εν οικω τους ιδιους ανδρας επερωτατωσαν αισχρο γαρ εστι γυναικι λαλειν εν εκκλησια
1Co 14:36 η αφ υμων ο λογος του θεου εξηλθεν η εις υμας μονους κατηντησεν
1Co 14:37 ει τις δοκει προφητης ειναι η πνικος επιγινωσκετω α γραφω υμιν οτι κυριου εντολη εστιν
1Co 14:38 ει δε τις αγνοει αγνοειται
1Co 14:39 ωστε αδελφοι μου ζηλουτε το προφητευειν και το λαλειν μη κωλυετε γλωσσαις
1Co 14:40 παντα δε ευσχημονως και κατα ταξι γινεσθω
1Co 15:1 γνωριζω α δε υμι αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν ο κ(αι) παρελαβετε εν ω και εστηκατε
1Co 15:2 δι ου και σωζεσθε τινι λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτος ει μη εικη επιστευσατε
1Co 15:3 παρεδωκα γαρ υμι εν πρωτοις ο και παρελαβον οτι Cριστος απεθανεν υπερ των αμαρτιων ημων κατα τας γραφας
1Co 15:4 και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη ημερα τη τριτη κατα τας γραφας
1Co 15:5 και οτι ωφθη κηφα επειτα τοις ιβ
1Co 15:6 επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ων οι πλιονες μενουσιν εως αρτι τινες δε εκοιμηθησαν
1Co 15:7 επειτα ωφθη ιακωβω επειτα τοις αποστολοις πασι
1Co 15:8 εσχατον δε παντω ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι
1Co 15:9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος των αποστολων ος ουκ ιμι ικανος καλεισθαι αποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του θεου
1Co 15:10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων απαντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλα η χαρις του θεου συν εμοι
1Co 15:11 ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτως πιστευσατε
1Co 15:12 ει δε Cριστος κηρυσσετε οτι εκ νεκρων εγηγερται πως λεγουσιν εν υμιν τινες οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν
1Co 15:13 ουδε Cριστος εγηγερται
1Co 15:14 ει δε Cριστος ουκ εγηγερται κενον αρα και το κηρυγμα ημω καινη και η πιστις υμων
1Co 15:15 ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμε κατα του θεου οτι ηγειρεν τον Cριστον αυτου ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται
1Co 15:16 ει γαρ νεκροι ουκ εγιρονται ουδε Cριστος εγηγερται
1Co 15:17 ει δε Cριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμω και ετι εστε εν ταις αμαρτιαις υμων
1Co 15:18 αρα και οι κοιμηθετες εν Cριστω απωλοτο
1Co 15:19 ει εν τη ζωη ταυτη εν Cριστω ηλπικοτες εσμεν μονο ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν
1Co 15:20 νυνι δε Cριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων
1Co 15:21 επιδη γαρ δι ανθρωπου θανατος και δι ανθρωπου αναστασις νεκρω
1Co 15:22 ωσπερ γαρ εν τω αδαμ παντες αποθνησκουσιν ουτως και εν τω Cριστω παντες ζωοποιηθησονται
1Co 15:23 εκαστος εν τω ιδιω ταγματι απαρχη Cριστος επειτα οι του Cριστου εν τη παρουσια αυτου
1Co 15:24 ειτα το τελος οταν παραδιδω την βασιλιαν του θεου και πατρι οταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν
1Co 15:25 δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρι ου θη παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου
1Co 15:26 εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος
1Co 15:27 οταν δε ειπη οτι τα παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα
1Co 15:28 παντα τοτε και αυτος ο υιος υποταγησεται τω υποταξατι αυτω τα παντα ινα η ο θεος τα παντα εν πασιν
1Co 15:29 επει τι ποιησουσι οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρω ει ολως νεκροι ουκ εγιρονται τι και βαπτιζονται υπερ αυτων
1Co 15:30 τι και ημις κινδυνευομεν πασαν ωραν
1Co 15:31 καθ ημεραν αποθνησκω νη την υμετεραν καυχησιν αδελφοι ην εχω εν Cριστω Iησου τω κυριω ημων
1Co 15:32 ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι το οφελος ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμε και πιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν
1Co 15:33 μη πλανασθαι φθειρουσιν ηθη χρηστα ομιλιαι κακαι
1Co 15:34 εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεου τινες εχουσιν προς εντροπην υμιν λαλω
1Co 15:35 αλλ ερι τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται
1Co 15:36 αφρων συ ο σπιρεις ου ζωοποιειται εις την εαν μη αποθανη
1Co 15:37 και ο σπιρεις ου το σωμα το γενησομενον αλλα γυμνο κοκκον ει τυχοι σιτου η τινος των λοι πων
1Co 15:38 ο δε θεος διδωσιν αυτω σωμα καθως ηθελησε και εκαστω των σπερματων ιδιο σωμα
1Co 15:39 ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε σαρξ πτηνων αλλη δε ιχθυων
1Co 15:40 και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλα ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων
1Co 15:41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνης και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξη
1Co 15:42 ουτως και η αναστασις των νεκρω σπιρεται εν φθορα εγιρεται εν αφθαρσια
1Co 15:43 σπειρεται εν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενια εγειρεται εν δυναμι
1Co 15:44 σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται σωμα πνικο ε εστιν σωμα ψυχικον εστιν και πνικον
1Co 15:45 ουτως και γεγραπται εγενετο ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχην ζωσαν ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν
1Co 15:46 αλλ ου πρωτον το πνικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνικον
1Co 15:47 ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος εξ ουρανου
1Co 15:48 οιος ο χοικος τοιουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοι και οι επουρανιοι
1Co 15:49 και καθως εφορεσαμεν τη εικονα του χοικου φορεσωμε και την εικονα του επουρανιου
1Co 15:50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλεια θεου κληρονομησαι ου δυναται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει
1Co 15:51 ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες μεν κοιμηθησομεθα ου πατες δε αλλαγησομεθα
1Co 15:52 εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οι νεκροι εγερθησοται αφθαρτοι κ(αι) ημεις αλλαγησομεθα
1Co 15:53 δει γαρ το φθαρτο τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν
1Co 15:54 οταν δε το θνητον τουτο ενδυσηται τη αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νικος
1Co 15:55 που σου θανατε το νικος που σου θανατε το κεντρον
1Co 15:56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος
1Co 15:57 τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νεικος δια του κυριου ημων Iησου Cριστου
1Co 15:58 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γεινεσθε αμετακινητοι περισσευοντες εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκ εστιν κενος ε κυριω
1Co 16:1 περι δε της λογιας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις της γαλατειας ουτως και υμις ποιησατε
1Co 16:2 κατα μιαν σαββατω εκαστος υμω παρ εαυτω τιθετω θησαυριζων ο τι αν ευοδωται ινα μη οταν ελθω τοτε λογιαι γινωται
1Co 16:3 οταν δε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασηται δι επιστολων τουτους πεμψω απενεγκιν την χαριν υμων Iησους ιηλμ
1Co 16:4 εα δε η αξιον του καμε πορευεσθαι συν εμοι πορευσονται
1Co 16:5 ελευσομαι δε προς υμας οταν μακαιδονιαν διελθω μακαιδονιαν γαρ διερχομαι
1Co 16:6 προς υμας δε τυχον παραμενω η και παραχειμασω ινα υμεις με προπεμψητε ου εαν πορευωμαι
1Co 16:7 ου θελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ειδιν ελπιζω γαρ χρονον τινα επιμειναι προς υμας εαν ο κυριος επιτρεψη
1Co 16:8 επιμενω δε εν εφεσω εως της πετηκοστης
1Co 16:9 θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη και ενεργης και αντικιμενοι πολλοι
1Co 16:10 εαν δε ελθη τιμοθεος βλεπεται ινα αφοβως γενηται προς υμας το γαρ εργον κυριου εργαζεται ως καγω
1Co 16:11 μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε αυτον εν ιρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετα των αδελφων
1Co 16:12 περι δε του αδελφου δηλω υμιν οτι πολλα παρεκαλεσα αυτο ινα ελθη προς υμας μετα των αδελφων και παν τως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκερηση
1Co 16:13 γρηγορειτε στηκετε εν τη πιστι ανδριζεσθε κρατεουσθαι
1Co 16:14 παντα υμων εν αγαπη γινεσθω
1Co 16:15 παρακαλω υμας αδελφοι οιδατε τη οικιαν στεφανα οτι εστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους
1Co 16:16 ινα και υμεις υποτασσησθε τοις τοιουτοις και παντι τω συνεργουντι και κοπιωντι
1Co 16:17 χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα και φορτουνατου και αχαικου οτι το υμων υστερημα ουτοι ανεπληρωσαν
1Co 16:18 ανεπαυσαν γαρ το εμον πνευμα και το υμων επιγινωσκεται ουν τους τοιουτους
1Co 16:19 ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι της ασιας ασπαζεται υμας εν κυριω πολλα ακυλας και πρισκα συν τη κατ οικον αυτων εκκλησια
1Co 16:20 ασπαζονται υμας οι αδελφοι παντες ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω
1Co 16:21 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου
1Co 16:22 ει τις ου φιλει τον κυριον ητω αναθεμα μαρανα θα
1Co 16:23 η χαρις του κυριου Iησου μεθ υμων
1Co 16:24 η αγαπη μου μετα πατων υμων εν Cριστω Iησου αμην
2Co 1:1 παυλος αποστολος Cριστου Iησου δια θεληματος θεου και τιμοθεος ο αδελφος τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω συν τοις αγιοις πασιν τοις ουσιν εν ολη τη αχαια
2Co 1:2 χαρις υμι και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου Iησου Cριστου
2Co 1:3 ευλογητος ο θεος κ(αι) πατηρ του κυριου ημων Iησου Cριστου ο πατηρ των οικτιρμω και θεος πασης παρακλησεως
2Co 1:4 ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ης παρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου
2Co 1:5 οτι καθως περισσευει τα παθηματα του Cριστου εις ημας ουτως δια του Cριστου περισσευει και η παρακλησις ημων
2Co 1:6 ειτε δε θλιβομεθα υπερ της υμω παρακλησεως και σωτηριας ειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμω παρακλησεως της ενεργουμενης εν υπομονη τω αυτων παθηματων ων και ημις πασχομεν και η ελπις ημω βεβαια υπερ υμω
2Co 1:7 ειδοτες οτι ως κοινωνοι εστε των παθηματων ουτως και της παρακλησεως
2Co 1:8 ου γαρ θελομεν υμας αγνοειν αδελφοι περι της θλιψεως ημων της γενομενης εν τη ασια οτι καθ υπερβολην υπερ δυναμιν εβαρηθημε ωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζη
2Co 1:9 αλλ αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατου εσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτες ωμεν εφ εαυτοις αλλ επι τω θεω τω εγιροντι τους νεκρους
2Co 1:10 ος εκ τηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας και ρυσεται εις ον ηλπικαμε οτι και ετι ρυσεται
2Co 1:11 συνυπουργουντων και υμων υπερ υμων τη δεησει ινα εκ πολλω προσωπων το εις ημας χαρισμα δια πολλων ευχαριστηθη υπερ ημων
2Co 1:12 η γαρ καυχησις ημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεως υμων οτι εν αγιοτητι και ειλικρινια του θεου ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ ε χαριτι θεου ανεστρα φημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας
2Co 1:13 ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ η α αναγεινωσκεται η και επιγινωσκετε ελπιζω δε οτι εως τελους επιγνωσεσθε
2Co 1:14 καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ και υμις ημων εν τη ημερα του κυριου ημων Iησου
2Co 1:15 και ταυτη τη πεποιθησει εβουλομη προς υμας ελθει ινα δευτεραν χαριν σχητε
2Co 1:16 και δι υμων διελθιν εις μακαιδονιαν και παλιν απο μακαιδονιας ελθειν προς υμας κ(αι) υφ υμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν
2Co 1:17 τουτο ουν βουλομενος μητι αρα τη ελαφρια εχρησαμην η α βουλευομαι κατα σαρκα βουλευομαι ινα η παρ εμοι το ναι ναι και το ου ου
2Co 1:18 πιστος δε ο θεος οτι ο λογος ημων ο προς υμας ουκ εστιν ναι και ου
2Co 1:19 ο του θεου γαρ υς Cριστος Iησους ο εν υμιν δι ημω κηρυχθεις δι εμου και σιλουανου και τιμοθεου ουκ εγενετο ναι και ου αλλα ναι εν αυτω γεγονεν
2Co 1:20 οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εν αυτω το ναι διο και δι αυτου αμην τω θεω προς δοξαν δι ημων
2Co 1:21 ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις Cριστον κ(αι) χρεισας ημας θεος
2Co 1:22 και σφραγισαμενος ημας και δους τον αραβωνα του πνευματος εν ταις καρδιες ημων
2Co 1:23 εγω δε μαρτυρα το θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχην οτι φειδομενος υμων ουκετι ηλθον εις κορινθον
2Co 1:24 ουχ οτι κυριευομεν υμων της πιστεως αλλα συνεργοι εσμεν της χαρας υμων τη γαρ πιστι εστηκατε
2Co 2:1 εκρινα δε εμαυτω τουτο το μη παλι εν λυπη προς υμας ελθειν
2Co 2:2 ι γαρ εγω ο λυπω υμας και τις ο ευφραινων με ει μη ο λυπουμενος εξ εμου
2Co 2:3 και εγραψα τουτο αυτο ινα μη ελθω λυπην σχω αφ ω εδει με χαιρειν πεποιθως επι παντας υμας οτι η εμη χαρα παντω υμων εστιν
2Co 2:4 εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχης καρδιας εγραψα υμι δια πολλων δακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα την αγαπην ινα γνωτε η εχω περισσοτερως εις υμας
2Co 2:5 ει δε τις λελυπηκε ουκ εμε λελυπηκε αλλα απο μερους ινα μη επιβαρω παντας υμας
2Co 2:6 ικανον τω τοιουτω η επιτιμια αυτη η υπο των πλειονω
2Co 2:7 ωστε τουναντιον μαλλον υμας χαρισασθαι και παρακαλεσαι μη πως τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος
2Co 2:8 διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην
2Co 2:9 εις τουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων ει εις παντα υπηκοοι εστε
2Co 2:10 ω δε τι χαριζεσθε καγω και γαρ εγω ο κεχαρισμαι ει τι κεχαρισμαι δι υμας εν προσωπω Cριστου
2Co 2:11 ινα μη πλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματα αγνοουμεν
2Co 2:12 ελθων δε εις την τρωαδα εις το ευαγγελιον του Cριστου και θυρας μοι ανεωγμενης εν κυριω
2Co 2:13 ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου του μη ευριν με τιτον τον αδελφον μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακαιδονιαν
2Co 2:14 τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω Cριστω και την οσμη τη γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω
2Co 2:15 οτι Cριστου ευωδια εσμεν τω θεω εν τοις σωζομενοις και εν τοις απολλυμενοις
2Co 2:16 οις μεν οσμη εκ θανατου εις θανατον οις δε οσμη εκ ζωην εις ζωην και προς ταυτα τις ικανος
2Co 2:17 ου γαρ εσμε ως οι πολλοι καπηλευοντες τον λογο του θεου αλλ ως εξ ιλικρινιας αλλ ως εκ θεου κατεναντι θεου ε Cριστω λαλουμεν
2Co 3:1 αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανιν η μη χρηζομε ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων
2Co 3:2 η επιστολη ημων υμεις εστε ενγεγραμμενη εν ταις καρδιες υμων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
2Co 3:3 φανερουμενοι οτι εστε επιστολη Cριστου διακονηθισα υφ ημων ενγεγραμ μενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξι λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις
2Co 3:4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του Cριστου προς τον θεον
2Co 3:5 ουχ οτι αφ εαυτων ικανοι εσμε λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
2Co 3:6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεννι το δε πνευμα ζωοποιει
2Co 3:7 ει δε η διακονια του θεου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθε ατενισαι τους υιους ιηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν αυτου προσωπου αυτου την καταργουμενην
2Co 3:8 πως ουδι μαλλον η διακονια του πνευματος εστε εν δοξη
2Co 3:9 ει γαρ τη διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικεοσυνης δοξα
2Co 3:10 και γαρ ου δεδοξασται το δεδοξασμενο εν τουτω τω μερει εινεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
2Co 3:11 ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
2Co 3:12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
2Co 3:13 και ου καθαπερ μωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον εαυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου
2Co 3:14 αλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτο καλυμμα επει τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενο οτι εν Cριστω καταργειται
2Co 3:15 αλλ εως σημερον ηνικα αν αναγεινωσκηται μωυσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
2Co 3:16 ηνικα δε εαν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα
2Co 3:17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια
2Co 3:18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταφορμορφουμεθα απο δοξης εις δοξα καθαπερ απο κυριου πνευματος
2Co 4:1 δια τουτο εχοντες την διακονιαν ταυτην καθως ηλεηθημεν ουκ εγκακουμεν
2Co 4:2 αλλα απειπαμεθα τα κρυπτα της αισχυνης μη περιπατουντες ε πανουργια μηδε δολουντες τον λογον του θεου αλλα τη φανερωσει της αληθιας συνισταντες εαυτους προς πασαν συνιδησιν αθρωπων ενωπιον του θεου
2Co 4:3 ει δε και εστιν κεκαλυμμενον το ευαγγελιον ημων εν τοις απολλυμενοις εστι κεκαλυμμενον
2Co 4:4 εν οις ο θεος του αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα των απιστω εις το μη αυγασαι τον φωτισμον του ευαγγελιου της δοξης του Cριστου ος εστι εικων του θεου
2Co 4:5 ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλα Iησουν Cριστον κυριον εαυτους δε δουλους ημων δια Cριστου
2Co 4:6 οτι ο θεος ο ειπων ο εκ σκοτους φως λαμψει ος ελαμψε εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του θεου εν προσωπω Iησου Cριστου
2Co 4:7 εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα η υπερβολη της δυναμεως η του θεου και μη εξ ημων
2Co 4:8 εν παντι θλιβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοι απορουμενοι αλλ ουκ εξαπορουμενοι
2Co 4:9 διωκομενοι αλλ ουκ εγκαταλειπομενοι καταβαλλομενοι αλλ ουκ απολλυμενοι
2Co 4:10 παντοτε την νεκρωσιν του Iησου εν τω σωματι περιφεροντες ινα και η ζωη του Iησου εν τοις σωμασιν ημων φανερωθη
2Co 4:11 αει γαρ ημεις οι ζωτες εις θανατον παραδιδομεθα δια Iησουν ινα και η ζωη του Iησου φανερωθη εν τη θνητη σαρκι ημων
2Co 4:12 ωστε θανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη εν υμιν
2Co 4:13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον επιστευσα διο και ελαλησα και ημις πιστευομεν διο και λαλουμεν
2Co 4:14 ειδοτες οτι ο εγειρας τον κυριον Iησουν και ημας συν ιιυ εγερει και παραστησει συν υμιν
2Co 4:15 τα γαρ παντα δι υμας ινα η χαρις πλεονασασα δια των πλειονων την ευχαριστιαν περισσευση εις τη δοξαν του θεου
2Co 4:16 διο ουκ εγκακουμε αλλ ει και ο εξω ημων ανθρωπος διαφθιρεται αλλ ο εσω ημων ανακαινουται ημερα και ημερα
2Co 4:17 το γαρ παραυτικα ελαφρον της θλιψεως ημων καθ υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ημιν
2Co 4:18 μη σκοπουντων ημων τα βλεπομενα αλλα τα μη βλεπομενα τα γαρ βλεπομενα προσκαιρα τα δε μη βλεπομενα αιωνια
2Co 5:1 οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγιος ημω οικια του σκηνους καταλυθη οικοδομην εκ θεου εχομεν οικιαν αχιροποιητον αιωνιον εν τοις ουρανοις
2Co 5:2 και γαρ εν τουτω στεναζομεν το οικητηριον ημων το εξ ουρανου επενδυσασθαι επιποθουτες
2Co 5:3 ει γε και ενδυσαμενοι ου γυμνοι ευρεθησομεθα
2Co 5:4 και γαρ οι οντες ε τω σκηνι στεναζομεν βαρουμενοι εφ ω ου θελομεν εκδυσασθαι αλλα επενδυσασθαι ινα καταποθη το θνητον υπο της ζωης
2Co 5:5 ο δε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτο ο θεος ο δους ημι τον αραβωνα του πνευματος
2Co 5:6 θαρρουντες ουν παντοτε και ειδοτες οτι ενδημουτες εν τω σωματι εκδημουμεν απο του κυριου
2Co 5:7 δια πιστεως γαρ περιπατουμεν ου δια ειδους
2Co 5:8 θαρρουντες δε και ευδοκουμεν μαλλον εκδημησαι του σωματος και ενδημησαι προς τον κυριον
2Co 5:9 διο και φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντες ειτε εκδημουντες ευαρεστοι αυτω ειναι
2Co 5:10 τους γαρ παντας ημας φανερωθηναι δει εμπροσθε του βηματος του Cριστου ινα εκομισηται εκαστος τα δια του σωματος προς α επραξεν ειτε αγαθον ειτε φαυλο
2Co 5:11 ειδοτες ουν τον φοβον του κυριου ανθρωπους πειθομεν θεω δε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και εν ταις συνιδησεσιν υμων πεφανερωσθαι
2Co 5:12 ου παλιν εαυτους συνιστανομεν υμιν αλλα αφορμη διδοντες υμιν καυχηματος υπερ υμων ινα εχητε προς τους εν προσωπω καυχωμενους και μη ε καρδια
2Co 5:13 ειτε γαρ εξεστημε θεω ειτε σωφρονουμεν υμιν
2Co 5:14 η γαρ αγαπη του Cριστου συνεχει ημας κριναντας τουτο οτι εις υπερ παντων απεθανεν αρα οι παντες απεθανεν
2Co 5:15 κ(αι) υπερ παντων απεθανεν ινα οι ζωτες μηκετι εαυτοις ζωσιν αλλα τω υπερ αυτων αποθανοντι και εγερθεντι
2Co 5:16 ωστε ημις απο του νυ ουδενα οιδαμε κατα σαρκα ει και εγνωκαμεν κατα σαρκα Cριστον αλλα νυ ουκετι γινωσκομεν
2Co 5:17 ωστε ει τις εν Cριστω καινη κτισις τα αρχαια παρηλθε ιδου γεγονεν καινα
2Co 5:18 τα δε παντα εκ του θεου του καταλλαξατος ημας εαυτω δια Cριστου και δοντος ημιν την διακονιαν της καταλλαγης
2Co 5:19 ως οτι θεος ην εν Cριστω κοσμον καταλασσων εαυτω μη λογιζομενος αυτοις τα παραπτωματα αυτων και θεμενος εν ημιν τον λογο της καταλλαγης
2Co 5:20 υπερ Cριστου ουν πρεσβευομεν ως του θεου παρακαλουντος δι ημων δεομεθα υπερ Cριστου καταλλαγητε τω θεω
2Co 5:21 τον μη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιησεν ινα ημις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου εν αυτω
2Co 6:1 συνεργουντες δε και παρακαλουμε μη εις καινον τη χαριν του θεου δεξασθαι ημας
2Co 6:2 λεγει γαρ καιρω δε επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιρος ευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας
2Co 6:3 μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια
2Co 6:4 αλλ εν παντι συνισταντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις
2Co 6:5 εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαις εν νηστιαις
2Co 6:6 εν αγνοτητι εν γνωσι εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω
2Co 6:7 εν λογω αληθιας εν δυναμι θεου δια των οπλων της δικαιοσυνης τω δεξιων και αριστερων
2Co 6:8 δια δοξης και ατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθεις
2Co 6:9 ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοτες και ιδου ζωμε ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι
2Co 6:10 ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες
2Co 6:11 το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια υμων πεπλατυνται
2Co 6:12 ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρισθαι δε εν τοις σπλαγχνοις υμων
2Co 6:13 την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμις
2Co 6:14 μη γινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τις γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια η τις κοινωνια φωτι προς σκοτος
2Co 6:15 τις δε συμφωνησις Cριστου προς βελιαρ η τις μερις πιστω μετα απιστου
2Co 6:16 τις δε συγκαταθεσεις ναω θεου μετα ειδωλων ημεις γαρ ναοι θεου εσμεν ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και εμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μου λαος
2Co 6:17 διο εξελθαται εκ μεσου αυτω και αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας
2Co 6:18 και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους και θυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ
2Co 7:1 ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουτες αγιωσυνην εν φοβω θεου
2Co 7:2 χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα εφθιραμεν ουδενα επλεονεκτησαμεν
2Co 7:3 προς κατακρισιν ου λεγω προειρηκα γαρ οτι εστε εν ταις καρδιαις υμων εστε εις το συναποθανιν και συνζην
2Co 7:4 πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησι υπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τη θλιψει ημων
2Co 7:5 και γαρ ελθοντω ημων εις μακαιδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθε μαχαι εσωθεν φοβοι
2Co 7:6 αλλ ο παρακαλων τους ταπινους παρεκαλεσεν ημας ο θεος εν τη παρουσια τιτου
2Co 7:7 ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων υμιν την υμων επιποθησι τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι
2Co 7:8 οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει και μετεμελομην βλεπω γαρ οτι η επιστολη εκινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας
2Co 7:9 νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων
2Co 7:10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον εργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται
2Co 7:11 ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα ανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθιαν αλλα ζηλον αλλα εκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι τω πραγματι
2Co 7:12 αρα ει και εγραψα υμιν ουκ ενεκεν του αδικησαντος ουδε ενεκεν του αδικηθεντος αλλ ενεκεν του φανερωθηναι την σπουδην υμων την υπερ υμων προς υμας ενωπιον του θεου
2Co 7:13 δια τουτο παρακεκλημεθα επι δε τη παρακλησει ημων περισσοτερως μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντω υμων
2Co 7:14 οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν ουτως και η καυχησις ημω επι τιτου αληθεια εγενηθη
2Co 7:15 και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υ μας εστιν αναμιμνησκομενου την υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθαι αυτον
2Co 7:16 χαιρω οτι εν παντι θαρρω εν υμιν
2Co 8:1 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι τη χαριν του θεου την δεδομενην εν ταις εκκλησιαις της μακαιδονιας
2Co 8:2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις το πλουτος της απλοτητος αυτων
2Co 8:3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και παρα δυναμι αυθερετοι
2Co 8:4 μετα πολλης παρακλησεως δεομενοι ημων την χαρι και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους
2Co 8:5 και ου καθως ηλπισαμεν αλλ εαυτους εδωκαν πρωτον τω κυριω και ημι δια θεληματος θεου
2Co 8:6 εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως προενηρξατο ουτως και επιτελεση εις υμας και την χαρι ταυτην
2Co 8:7 αλλ ωσπερ εν πατι περισσευετε εν πιστι και λογω και γνωσει και παση σπουδη και τη εξ υμων εν ημιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περισσευητε
2Co 8:8 ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια της ετερων σπουδης και το της υμετερας αγαπης γνησιο δοκιμαζων
2Co 8:9 γινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημω Iησου Cριστου οτι δι υμας επτωχευσεν πλουσιος ων ινα υμεις τη εκεινου πτωχια πλουτησητε
2Co 8:10 και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινες ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελει προενηρξασθε απο περυσι
2Co 8:11 νυνι δε και το ποιησαι επιτελεσαται οπως καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτως και το επιτελεσε εκ του εχιν
2Co 8:12 ει γαρ η προθυμια προκειται καθο αν εχη ευπροσδεκτος ου καθο ουκ εχει
2Co 8:13 ου γαρ ινα αλλοις ανεσις υμιν θλιψις αλλ εξ ισοτητος εν τω νυν καιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινων υστερημα
2Co 8:14 ινα και ο εκεινω περισσευμα γενηται εις το υμων υστερημα οπως γενηται ισοτης
2Co 8:15 καθως γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν
2Co 8:16 χαρις δε τω θεω τω διδοντι την αυτη σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου
2Co 8:17 οτι την μεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτερος δε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθεν προς υμας
2Co 8:18 συνεπεμψαμεν δε τον αδελφον μετ αυτου ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασω των εκκλησιων
2Co 8:19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημος ημων συ τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προς την αυτου του κυριου δοξαν και προθυμιαν ημων
2Co 8:20 στελλομενοι τουτο μη τις ημας μωμησηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων
2Co 8:21 προνοουμεν γαρ καλα ου μονον ενωπιο κυριου αλλα και ανθρωπων
2Co 8:22 συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν ε πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εις υμας
2Co 8:23 ειτε υπερ τιτου κοινωνος εμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοι ημω αποστολοι εκκλησιων δοξα Cριστου
2Co 8:24 τη ουν ενδιξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμων εις αυτους ενδιξασθαι εις προσωπον τω εκκλησιων
2Co 9:1 περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον μοι εστιν το γραφειν υμιν
2Co 9:2 οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παραεσκευασται απο περυσι κ(αι) το υμων ζηλος ηρεθισε τους πλειονας
2Co 9:3 επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημω το υπερ υμων κενωθη εν τω μερι τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε
2Co 9:4 μη πως εαν ελθωσι συν εμοι μακαιδονες και ευρωσι υμας απαρασκευαστους καταισχυθωμεν ημεις ινα μη λεγωμεν υμεις εν τη υποστα σει ταυτη
2Co 9:5 αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσι την προεπηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν μη ως πλεονεξιαν
2Co 9:6 τουτο δε ο σπιρω φειδομενως φιδομενως και θερισει και ο σπιρω επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει
2Co 9:7 εκαστος καθως προηρηται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρο γαρ δοτην αγαπα ο θεος
2Co 9:8 δυνατει δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθο
2Co 9:9 καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις το αιωνα
2Co 9:10 ο δε επιχορηγων σπερμα τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησει και πληθυνει τον σπορον υμων και αυξησει τα γενηματα της δικαιοσυνης υμω
2Co 9:11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασα απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστιαν τω θεω
2Co 9:12 οτι η διακονια της λιτουργιας ταυτης ου μονον εστιν προσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω θεω
2Co 9:13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες το θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του Cριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας
2Co 9:14 και αυτων δεησει υπερ ημων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν
2Co 9:15 χαρις τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα
2Co 10:1 αυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας δια της πραυτητος και επιεικιας του Cριστου ος κατα προσωπον μεν ταπινος εν υμιν απων δε θαρρω εις υμας
2Co 10:2 δεομαι δε το μη παρων θαρρησαι τη πεποιθησει η λογιζομαι τολμησαι επι τινας τους λογιζομενους ημας ως κατα σαρκα περιπατουντας
2Co 10:3 εν σαρκι γαρ περιπατουντες ου κατα σαρκα στρατευομεθα
2Co 10:4 τα γαρ οπλα της στρατιας ημω ου σαρκικα αλλα δυνατα τω θεω προς καθερεσιν οχυρωματων λογισμους καθαιρουντες
2Co 10:5 και παν υψωμα επαιρομενον κατα της γνωσεως του θεου και αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις την υπακοην του Cριστου
2Co 10:6 και εν ετοιμω εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοην οταν πληρωθη υμων η υπακοη
2Co 10:7 τα κατα προσωπον βλεπετε ει τις πεποιθεν εαυτω Cριστου ειναι τουτο λογιζεσθω παλιν εφ εαυτου οτι καθως αυτος Cριστου ουτως κ(αι) ημις
2Co 10:8 εαν τε γαρ περισσοτερον τι καυχησομαι περι της εξουσιας ημων ης εδωκεν ο κυριος εις οικοδομην κ(αι) ουκ εις καθαιρεσι υμων ουκ αισχυθησομαι
2Co 10:9 ινα μη δοξω ως αν εκφοβιν υμας δια των επιστολων
2Co 10:10 οτι αι επιστολαι με φησιν βαρειαι και ισχυραι η δε παρουσια του σωματος ασθενης και ο λογος εξουθενημενος
2Co 10:11 τουτο λογιζεσθω ο τοιουτος οτι οιοι εσμεν τω λογω δι επιστολω αποντες τοιουτοι και παροντες τω εργω
2Co 10:12 ου γαρ τολμωμεν εγκριναι η συγκριναι εαυτους τισι των εαυτους συνιστανοντων αλλα αυτοι εν εαυτοις μετρουντες και συγκρινοντες εαυτους εαυτοις ου συνισασιν
2Co 10:13 ημεις δε ουκ εις τα αμετρα καυχησομεθα αλλα κατα το μετρον του κανονος ου εμερισε ημιν ο θεος μετρου εφικεσθαι αχρι και υμων
2Co 10:14 ου γαρ ως μη εφικνουμενοι εις υμας υπερεκτινομεν εαυτους αχρι και υμων εφθασαμεν εν τω ευαγγελιω του Cριστου
2Co 10:15 ουκ εις τα αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποις ελπιδα δε εχοντες αυξανομενης της πιστεως υμων εν υμιν μεγαλυνθηναι κατα τον κανονα υμων εις περισσιαν
2Co 10:16 εις τα υπερεκεινα υμων ευαγγελισασθαι ουκ εν αλλοτριω κανο νι εις τα ετοιμα καυχησασθαι
2Co 10:17 ο δε καυχωμενος εν κυριω καυχασθω
2Co 10:18 ο γαρ εαυτον συνιστανων εκεινος δοκιμος εστιν αλλ ον ο κυριος συνιστησιν
2Co 11:1 οφελον ανειχεσθε μου μικρον τι αφροσυνης αλλα και ανασχεσθε μ(ου)
2Co 11:2 ζηλω γαρ υμας θεου ζηλω ηρμοσαμη γαρ υμας ενι ανδρι παρθενον αγνην παραστησαι τω Cριστω
2Co 11:3 φοβουμαι δε μη πως ως ο οφις εξηπατησεν υμιν εν τη πανουργια αυτου φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος και της αγνοτητος της εις Cριστον
2Co 11:4 ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον Iησουν κηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμεν η πνευμα ετερον λαμβανετε ο ουκ ελαβετε η ευαγγελιον ετερον ετερον ο ουκ εδεξασθε καλως ανειχεσθε
2Co 11:5 λογιζομαι γαρ μηδεν υστερηκεναι των υπερλιαν αποστολων
2Co 11:6 ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ εν παντι φανερωσαντες εν πασιν εις υμας
2Co 11:7 η αμαρτιαν εποιησα εμαυτον ταπινων ινα υμεις υψωθητε οτι δωρεαν το του θεου ευαγγελιον ευηγγελισαμην υμιν
2Co 11:8 αλλας εκλησιας εσυλησα λαβων οψωνιον προς τη υμων διακονια
2Co 11:9 και παρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησα ουθενος το γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οι αδελφοι ελθοντες απο μακαιδονιας και εν παντι αβαρη εμαυτον υμιν ετηρησα και τηρησω
2Co 11:10 εστιν αληθεια Cριστου εν εμοι οτι η καυχησις αυτη ου φραγησεται εις εμε εν τοις κλιμασι της αχαιας
2Co 11:11 δια τι οτι ουκ αγαπω υμας ο θεος οιδεν
2Co 11:12 ο δε ποιω και ποιησω ινα εκκοψω την αφορμη των θελοντων αφορμην ινα εν ω καυχωνται ευρεθωσιν καθως και ημις
2Co 11:13 οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοι εργαται δολιοι μετασχηματιζομενοι εις αποστολους Cριστου
2Co 11:14 και ου θαυμα αυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος
2Co 11:15 ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ως διακονοι δικαιοσυνης ων το τελος εσται κατα τα εργα αυτων
2Co 11:16 παλιν λεγω μη τις με δοξη αφρονα ειναι ει δε μη γε καν ως αφρονα δεξασθε με ινα καγω μικρον τι καυχησωμαι
2Co 11:17 ο λαλω ου κατα κυριον λαλω αλλ ως εν αφροσυνη εν ταυτη τη υποστασει της καυχησεως
2Co 11:18 επει πολλοι καυχωται κατα σαρκα καγω καυχησομαι
2Co 11:19 ηδεως γαρ ανεχεσθε των αφρονω φρονιμοι οντες
2Co 11:20 ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιει ει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις εις προσωπο υμας δερι
2Co 11:21 κατα ατιμιαν λεγω ως οτι ημις ησθενηκαμεν εν ω δ αν τις τολμα εν αφροσυνη τολμω καγω
2Co 11:22 εβρεοι εισιν καγω ισδραηλιται εισιν καγω σπερμα αβρααμ εισιν καγω
2Co 11:23 διακονοι Cριστου εισι παραφρονων λαλω υπερ εγω εν κοποις περισσοτερως εν πληγαις περισσοτερως εν φυλακαις υπερβαλλοντως εν θανατοις πολλακις
2Co 11:24 υπο ιουδαιω πεντακις τεσσερακοντα παρα μιαν ελαβον
2Co 11:25 τρεις εραβδισθην απαξ ελιθασθην τρεις εναυαγησα νυχθημερον εν τω βυθω πεποιηκα
2Co 11:26 οδοιποριαις πολλακις κινδυνοις ποταμω κινδυνοις ληστω κινδυνοις εκ γενους κινδυνοις εξ εθνω κινδυνοις εν πολει κινδυνοις εν ερημια κινδυνοις εν θαλασση κινδυνοις εν ψευδαδελφοις
2Co 11:27 κοπω και μοχθω εν αγρυπνιαις πολλακις εν λειμω και διψει εν νηστιαις πολλακις εν ψυχι και γυμνοτητι
2Co 11:28 χωρις των παρεκτος η επιστασις μοι η καθ ημερα η μεριμνα πασω των εκκλησιων
2Co 11:29 τις ασθενι και ουκ ασθενω τις σκαδαλειζεται και ουκ εγω πυρουμαι
2Co 11:30 ει καυχασθαι δει τα της ασθενειας μ(ου) καυχησομαι
2Co 11:31 ο θεος και πατηρ του κυριου Iησου οιδεν ο ων ευλογητος εις τους αιωνας οτι ου ψευδομαι
2Co 11:32 εν δαμασκω ο εθναρχης αρετα του βασιλεως εφρουρι την πολιν δαμα σκηνων πιασαι με θελων
2Co 11:33 και δια θυριδος εν σαργανη εχαλασθη δια του τιχους κ(αι) εξεφυγον τας χιρας αυτου
2Co 12:1 καυχασθαι δε ου συμφερον μεν ελευσομαι δε εις οπτασιας και αποκαλυψεις κυριου
2Co 12:2 οιδα ανθρωπον εν Cριστω προ ετων δεκατεσσαρων ειτε εν σωματι ουκ οιδα ειτε εκτος του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν αρπαγεντα τον τοιουτον εως τρυτου ουρανου
2Co 12:3 και οιδα τον τοιουτον ανθρωπον ειτε εν σωματι ειτε εκτος του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν
2Co 12:4 οτι ηρπαγη εις τον παραδισο και ηκουσεν αρρητα ρηματα α ουκ εξον ανθρωπω λαλησαι
2Co 12:5 υπερ του τοιουτου καυχησομαι υπερ δε εμαυτου καυχησομαι ει μη εν ταις ασθενιαις μου
2Co 12:6 εαν γαρ θελησω καυχησασθαι ουκ εσομαι αφρων αληθειαν γαρ ερω φειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται υπερ ο βλεπει με η ακουει εξ εμου
2Co 12:7 και τη υπερβολη των αποκαλυψεων διο ινα μη υπεραιρωμαι εδοθη μοι σκολοψ τη σαρκι αγγελος σατανα ινα με κολαφιζη
2Co 12:8 υπερ τουτου τρις το κυριον παρεκαλεσα ινα αποστη απ εμου
2Co 12:9 και ειρηκεν μοι αρκει σοι η χαρις μου η γαρ δυναμις εν ασθενια τελειται ηδιστα ουν μαλλο καυχησομαι εν ταις ασθενιαις μ(ου) ινα επισκηνωση επ εμε η δυναμις του Cριστου
2Co 12:10 διο ευδοκω εν ασθενιαις εν υβρεσιν και εναγκαις εν διωγμοις και στενοχωριαις υπερ Cριστου οταν γαρ ασθενω τοτε δυνατος ειμι
2Co 12:11 γεγονα αφρων υμεις με ηναγκασατε εγω γαρ ωφειλο υφ υμων συνιστασθαι ουδεν γαρ υστερησα των υπερλιαν αποστολων ει και ουδεν ειμι
2Co 12:12 τα μεν σημεια του αποστολου κατειργασθη εν υμιν εν παση υπομονη σημιοις τε και τερασι και δυναμεσιν
2Co 12:13 τι γαρ εστιν ο ησσωθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ει μη οτι αυτος εγω ου κατεναρκησα υμων χαρισασθε μοι την αδικιαν ταυτην
2Co 12:14 ιδου τριτον τουτο ετοιμως εχω ελθειν προς υμας και ου καταναρκησω ου γαρ ζητω τα υμων αλλα υμας ου γαρ οφιλει τα τεκνα τοις γονευσι θησαυριζει αλλα οι γονις τοις τεκνοις
2Co 12:15 εγω δε ηδιστα δαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχων υμων ει περισσοτερως υμας αγαπω ησσο αγαπωμαι
2Co 12:16 εστω δε εγω ου κατεναρκησα υμω αλλα υπαρχων πανουργος δολω υμας ελαβον
2Co 12:17 μη τινα ων απεσταλκα προς υμας δι αυτου επλεονεκτησα υμας
2Co 12:18 παρεκαλεσα τιτον και συναπεστιλα τον αδελφον μητι επλεονεκτησεν υμας τιτος ου τω αυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοις αυτοις ιχνεσιν
2Co 12:19 παλαι δοκειτε οτι υμιν απολογουμεθα κατεναντι θεου εν Cριστω λαλουμε τα δε παντα αγαπητοι υπερ της υμων οικοδομης
2Co 12:20 φοβουμαι γαρ μη πως ελθων ουχ οιους θελω ευρω υμας καγω ευρεθω υμιν οιον ου θελετε μη πως ερις ζηλοι θυμοι εριθιαι καταλαλιαι ψιθυρισμοι φυσιωσεις ακαταστασιαι
2Co 12:21 μη παλιν ελθοντος μου ταπινωση με ο θεος μου προς υμας και πενθησω πολλους των προημαρτηκοτων και μη μετανοησατων επι τη ακαθαρσια και πορνια και ασελγεια η επραξαν
2Co 13:1 τριτον τουτο ερχομαι προς υμας ινα επι στοματος δυο μαρτυρων η τριων σταθησεται παν ρημα
2Co 13:2 προειρηκα και προλεγω ως παρων το δευτερον και απων νυν τοις προημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω εις το παλιν ου φισομαι
2Co 13:3 επει δοκιμην ζητειτε του εν εμοι λαλουντος Cριστου ος εις υμας ουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν
2Co 13:4 και γαρ εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου κ(αι) γαρ ημεις ασθενουμεν συν αυτω αλλα ζησομεν συν αυτω εκ δυναμεως θεου εις υμας
2Co 13:5 εαυτους πιραζετε ει εστε εν τη πιστι εαυτους δοκιμαζετε ουκ επιγινωσκετε εαυτους οτι Cριστος Iησους εν υμιν εστιν ει μητι αδοκιμοι εστε
2Co 13:6 ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημις ε ουκ εσμεν αδοκιμοι
2Co 13:7 ευχομεθα δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδε ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμε αλλ ινα ημεις το καλον ποιειτε ημεις δε ως αδοκιμοι ωμεν
2Co 13:8 ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθιας αλλα υπερ της αληθιας
2Co 13:9 χαιρομεν γαρ οτα ημεις ασθενωμε υμεις δε δυνατοι ητε τουτο και ευχομεθα την υμων καταρτισιν
2Co 13:10 δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαι κατα την εξουσια ην ο κυριος εδωκεν μοι εις οικοδομη και ουκ εις καθαιρεσιν
2Co 13:11 λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθαι παρακαλεισθε το αυτο φρονειτε ιρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ιρηνης εσται μεθ υμων
2Co 13:12 ασπασασθε αλληλους εν αγιω φιληματι ασπαζονται υμας οι αγιοι παντες
2Co 13:13 η χαρις του κυριου Iησου Cριστου και η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων
Gal 1:1 παυλος αποστολος ουκ απ ανθρωπω ουδε δι ανθρωπου αλλα δια Iησου Cριστου και θεου πατρος του εγιραντος αυτων εκ νεκρω
Gal 1:2 και οι συν εμοι πατες αδελφοι ταις εκκλησιαις της γαλατιας
Gal 1:3 χαρις υμιν κ(αι) ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου Iησου Cριστου
Gal 1:4 του δοντος εαυτον περι των αμαρτιων ημω οπως εξεληται ημας εκ του αιωνος του ενεστωτος πονηρου κατα θελημα του θεου και πατρος ημων
Gal 1:5 ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
Gal 1:6 θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατιθεσθαι απο του καλεσαντος υμας εν χαριτι Cριστου εις ετερο ευαγγελιον
Gal 1:7 ο ουκ εστιν αλλο ει μη τινες εισιν οι ταρασσοντες υμας μεταστρεψαι το ευαγγελιον του Cριστου
Gal 1:8 αλλα και εαν ημεις η αγγελος εξ ουρανου ευαγγελισηται παρ ο ευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμα εστω
Gal 1:9 ως προειρηκα και αρτι παλιν λεγω ει τις υμας ευαγγελιζεται παρ ο παρελαβετε αναθεμα εστω
Gal 1:10 αρτι γαρ ανθρωπους πιθω η τον θεον η ζητω ανθρωποις αρεσκιν ει ετι ανθρωποις ηρεσκο Cριστου δουλος ουκ αν ημην
Gal 1:11 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον το ευαγγελισθεν υπ εμου οτι ουκ εστιν κατα ανθρωπον
Gal 1:12 ουδε γαρ εγω παρα ανθρωπου παρελαβον αυτο ουδε εδιδαχθην αλλα δι αποκαλυψεως Iησου Cριστου
Gal 1:13 ηκουσατε γαρ την εμην αναστροφη ποτε εν τω ιουδαισμω οτι καθ υπερβολην εδιωκον την εκκλησιαν του θεου και επορθουν αυτην
Gal 1:14 και προεκοπτο εν τω ιουδαισμω υπερ πολλους συνηλικιωτας εν τω γενι μου περισσοτερως ζηλωτης υπαρχων των πατρικων μου παραδοσεων
Gal 1:15 οτε δε ευδοκησεν ο θεος ο αφορισας με εκ κοιλιας μητρος μου και καλεσας δια της χαριτος αυτου
Gal 1:16 αποκαλυψαι τον υν αυτου εν εμοι ινα ευαγγελιζωμαι αυτον εν τοις εθνεσιν ευθεως ου προσανεθεμη σαρκι και αιματι
Gal 1:17 ουδε ανηλθον εις ιεροσολυμα προς τους προ εμου αποστολους αλλα απηλθον εις αραβιαν κ(αι) παλιν υπεστρεψα εις δαμασκον
Gal 1:18 επειτα μετα τρια ετη ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι κηφαν και επεμεινα προς αυτο ημερας δεκαπεντε
Gal 1:19 ετερον δε των αποστολων ουκ ιδον ει μη ιακωβο τον αδελφον του κυριου
Gal 1:20 α δε γραφω υμι ιδου ενωπιον του θεου οτι ου ψευδομαι
Gal 1:21 επειτα ηλθον εις τα κλιματα της συριας και κιλικιας
Gal 1:22 ημη δε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις της ιουδαιας ταις εν Cριστω
Gal 1:23 μονον δε ακουοτες ησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζεται την πιστιν ην ποτε επορθει
Gal 1:24 και εδοξαζον εν εμοι τον θεον
Gal 2:1 επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλιν ανεβην εις ιεροσολυμα μετα βαρναβα συνπαραλαβων και τιτον
Gal 2:2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσι μη πως εις κενο τρεχω η εδραμον
Gal 2:3 αλλ ουδε τιτος ο συν εμοι ελλην ω ηναγκασθη περιτμηθηναι
Gal 2:4 δια δε τους παρισακτους ψευδαδελφους οιτινες παρεισηλθο κατασκοπησαι τη ελευθεριαν ημω ην εχομεν εν Cριστω Iησου ινα ημας καταδουλωσουσιν
Gal 2:5 οις ουδε προς ωραν ειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθια του ευαγγελιου διαμεινη προς υμας
Gal 2:6 απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτ ησαν ουδε μοι διαφερι προσωπον ο θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο
Gal 2:7 αλλα τουναντιον ειδοντες οτι πεπιστευμαι το ευαγγελιον της ακροβυστιας καθως πετρος της περιτομης
Gal 2:8 ενηργησεν και εμοι εις τα εθνη
Gal 2:9 και γνοντες την χαριν την δοθεισα μοι ιακωβος και κηφας και ιωαννης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις εις τα εθνη αυτοι δε εις τη περιτομην
Gal 2:10 μονο των πτωχων ινα μνημονευωμεν ο και εσπουδασα αυτο τουτο ποιησαι
Gal 2:11 οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχιαν κατα προσωπον αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος η
Gal 2:12 προ του γαρ ελθιν τινας απο ιακωβου μετα των εθνων συνησθιεν οτε δε ηλθεν υπεστελλε και αφωριζεν εαυτο φοβουμενος τους εκ περιτομης
Gal 2:13 και συνυπεκριθησα αυτω και οι λοιποι ιουδαιοι παντες ωστε και βαρναβας συναπηχθη αυτων τη υποκρισι
Gal 2:14 αλλ οτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουσι προς την αληθεια του ευαγγελιου ειπον τω κηφα εμπροσθεν παντω ει συ ιουδαιος υπαρχων εθνικως και ουχ ιουδαικως ζης πως τα εθνη αναγκαζεις ιουδαιζειν
Gal 2:15 ημεις φυσει ιουδεοι και ουκ εξ εθνω αμαρτωλοι
Gal 2:16 ειδοτες δε οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη δια πιστεως Iησου Cριστου και ημις εις Cριστον Iησουν επιστευσαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως Cριστου και ουκ εξ εργων νομου οτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ
Gal 2:17 ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν Cριστω ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αρα Cριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο
Gal 2:18 ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλιν οικοδομω παραβατη εμαυτον συνιστανω
Gal 2:19 εγω γαρ δια νομου νομω απεθανο ινα θεω ζησω Cριστω συνεσταυρωμαι
Gal 2:20 ζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι Cριστος ο δε νυν ς ζω εν σαρκι εν πιστι ζω τη του υιου του θεου του αγαπησαντος με και παραδοντος εαυτον υπερ εμου
Gal 2:21 ουκ αθετω την χαριν του θεου ει γαρ δια νομου δικαιοσυνη αρα Cριστος δωρεαν απεθανεν
Gal 3:1 ω ανοητοι γαλαται τις υμας εβασκανεν οις κατ οφθαλμους Iησους Cριστος προεγραφη εσταυρωμενος
Gal 3:2 τουτο μονον θελω μαθειν αφ υμω εξ εργων νομου το πνευμα ελαβετε η εξ ακοης πιστεως
Gal 3:3 ουτως ανοητοι εστε εναρξαμενοι πνευματι νυν σαρκι επιτελεισθαι
Gal 3:4 τοσαυτα επαθετε εικη ει γε και εικη
Gal 3:5 ο ουν επιχορηγων υμι το πνευμα και ενεργω δυναμις εν υμιν εξ εργων νομου η εξ ακοης πιστεως
Gal 3:6 καθως αβρααμ επι στευσεν τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
Gal 3:7 γινωσκετε αρα οτι οι εκ πιστεως ουτοι υιοι εισιν αβρααμ
Gal 3:8 προιδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεως τα εθνη δικαιοι ο θεος προευηγγελισατο τω αβρααμ οτι ενευλογηθησονται εν σοι παντα τα εθνη
Gal 3:9 ωστε οι εκ πιστεως ευλογουνται συν τω πιστω αβρααμ
Gal 3:10 οσοι γαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταραν εισιν γεγραπται γαρ οτι επικαταρατος πας ος ουκ εμμενει πασιν τοις γεγραμμενοις εν τω βιβλιω του νομου του ποιησαι αυτα
Gal 3:11 οτι δε εν νομω ουδεις δικαιουται παρα τω θεω δηλο οτι ο δικαιος εκ πιστεως ζησεται
Gal 3:12 ο δε νομος ουκ εστιν εκ πιστεως αλλα ο ποιησας αυτα ζησεται εν αυτοις
Gal 3:13 Cριστος ημας εξηγορασεν εκ της καταρας του νομου γενομενος υπερ ημων καταρα γεγραπται γαρ επικαταρατος πας ο κρεμαμενος επι ξυλου
Gal 3:14 ινα εις τα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηται εν ιιυ Cριστου ινα την επαγγελιαν του πνευματος λαβωμεν δια της πιστεως
Gal 3:15 αδελφοι κατα ανθρωπον λεγω ομως ανθρωπου κεκυρωμενην διαθηκην ουδις αθετι η επιδιατασσεται
Gal 3:16 τω δε αβρααμ ερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματι αυτου ου λεγει και τοις σπερμασι ως επι πολλων αλλ ως εφ ενος και τω σπερματι σου ος εστιν Cριστος
Gal 3:17 τουτο δε λεγω διαθηκην προκεκυρωμενην υπο του θεου ο μετα τετρακοσια και τριακοντα ετη γεγονως νομος ουκ ακυροι εις το καταργησαι την επαγγελιαν
Gal 3:18 ει γαρ εκ νομου η κληρονομια ουκετι εξ επαγγελιας τω δε αβρααμ δι επαγγελιας κεχαρισται ο θεος
Gal 3:19 τι ουν ο νομος τω παραβασεων χαριν προσετεθη αχρις ου ελθη το σπερμα ω επηγγελται διαταγεις δι αγγελων εν χιρι μεσιτου
Gal 3:20 ο δε μεσιτης ενος ουκ εστιν ο δε θεος εις εστιν
Gal 3:21 ο ουν νομος κατα των επαγγελιων του θεου μη γενοιτο ει γαρ εδοθη νομος ο δυναμενος ζωοποιησαι οντως εκ νομου ην αν η δικεοσυνη
Gal 3:22 αλλα συνεκλισεν η γραφη τα παντα υπο αμαρτιαν ινα η επαγγελια εκ πιστεως Iησου Cριστου δοθη τοις πιστευουσιν
Gal 3:23 προ του δε ελθιν τη πιστιν υπο νομο εφρουρουμεθα συνκλιομενοι εις τη μελλουσαν πιστι αποκαλυφθηναι
Gal 3:24 ωστε ο νομος παιδαγωγος ημων γεγονεν εις Cριστον ινα εκ πιστεως δικαιωθωμεν
Gal 3:25 ελθουσης δε της πιστεως ουκετι υπο παιδαγωγον εσμεν
Gal 3:26 παντες γαρ υιοι οι θεου εστε δια της πιστεως εν Cριστω Iησου
Gal 3:27 οσοι γαρ εις Cριστον εβαπτισθητε Cριστον ενεδυσασθε
Gal 3:28 ουκ ενι ιουδαιος ουδε ελλην ουκ ενι δουλος ουδε ελευθερος ουκ ενι αρρεν και θηλυ απαντες γαρ υμεις εστε εν Cριστου Iησου
Gal 3:29 ει δε υμεις Cριστου αρα του αβρααμ σπερμα εστε κατα επαγγελιαν κληρονομοι
Gal 4:1 λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερι δουλου κυριος πατων ων
Gal 4:2 αλλα υπο επιτροπους εστι και οικονομους αχρι της προθεσμιας του πατρος
Gal 4:3 ουτως και ημις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχια του κοσμ(ου) ημεθα δεδουλωμενοι
Gal 4:4 οτε δε ηλθε το πληρωμα του χρονου εξαπεστιλεν ο θεος τον υν αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον
Gal 4:5 ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαν απολαβωμεν
Gal 4:6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστιλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημων κραζον αββα ο πατηρ
Gal 4:7 ωστε ουκετι ει δουλος αλλα υιος ει δε υιος και κληρονομος δια θεου
Gal 4:8 αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοις φυσει μη ουσι θεοις
Gal 4:9 νυ δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχια οις παλι ανωθεν δουλευσε θελετε
Gal 4:10 ημερας παρατηρεισθε και μηνας και καιρους και ενιαυτους
Gal 4:11 φοβουμαι υμας μη πως εικη κεκοπιακα εις υμας
Gal 4:12 γινεσθε ως εγω οτι καγω ως υμις αδελφοι δεομαι υμων ουδεν με ηδικησαται
Gal 4:13 οιδαται δε οτι δι ασθενιαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερον
Gal 4:14 και τον πιρασμο υμων εν τη σαρκι μου εξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλ ως αγγελον θεου εδεξασθε με ως Cριστον Iησουν
Gal 4:15 που ουν ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμω εξορυξαντες εδωκατε μοι
Gal 4:16 ωστε εχθρος υμω γεγονα αληθευων υμιν
Gal 4:17 ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε
Gal 4:18 καλον δε ζηλουσθε εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμας
Gal 4:19 τεκνα μου ους παλιν ωδινω μεχρις ου μορφωθη Cριστος εν υμιν
Gal 4:20 ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι τη φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν
Gal 4:21 λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκ ακουετε
Gal 4:22 γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχε ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ της ελευθερας
Gal 4:23 αλλ ο μεν εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθεριας δι επαγγελιας
Gal 4:24 ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν αι δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σινα εις δουλιαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ
Gal 4:25 το γαρ σινα ορος εστιν ο εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυν ιηλμ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης
Gal 4:26 η δε ανω ιηλμ ελευθερα εστιν μητηρ ημων
Gal 4:27 γεγραπται γαρ ευφραθητι στιρα η ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσης τον ανδρα
Gal 4:28 ημεις δε αδελφοι κατα ισακ επαγγελιας τεκνα εσμεν
Gal 4:29 αλλ ωσπερ τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκε τον κατα πνευμα ουτως κ(αι) νυν
Gal 4:30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην και τον υιον αυτης ου γαρ μη κληρονομησει ο υιος της παιδισκης μετα της ελευθερας
Gal 4:31 διο αδελφοι ουκ εσμεν πεδισκης τεκνα αλλα της ελευθερας
Gal 5:1 τη ελευθερια ημας Cριστος ηλευθερωσεν στηκετε ουν και μη παλιν ζυγω δουλιας ενεχεσθε
Gal 5:2 ιδε εγω λεγω υμιν οτι εαν περιτεμνησθε Cριστος υμας ουδε ωφελησει
Gal 5:3 μαρτυρομαι δε παλιν παντι ανθρωπω περιτεμνομενω οφιλετης εστιν ολον τον νομον ποιησαι
Gal 5:4 κατηργηθηται απο Cριστου οιτινες εν νομω δικαιουσθε της χαριτος εξεπεσατε
Gal 5:5 ημεις γαρ πνευματι εκ πιστεως ελπιδα δικαιοσυνης εκδεχομεθα
Gal 5:6 εν γαρ Cριστω Iησου ουτε περιτομη τι ισχυει ουτε ακροβυστια αλλα πιστις δι αγαπης ενεργουμενη
Gal 5:7 ετρεχετε καλως τις υμας ενεκοψε αληθια μη πιθεσθαι
Gal 5:8 η πισμονη ουκ εκ του καλουτας υμας
Gal 5:9 μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι
Gal 5:10 εγω πεποιθα εις υμας εν κυριω οτι ουδεν αλλο φρονησετε ο δε ταρασσω υμας βαστασει το κριμα οστις εαν η
Gal 5:11 εγω δε αδελφοι ει περιτομην ετι κηρυσσω τι ετι διωκομαι αρα κατηργηται το σκανδαλον του σταυρου
Gal 5:12 οφελον και αποκοψονται οι αναστατουντες υμας
Gal 5:13 υμεις γαρ επ ελευθερια εκληθητε αδελφοι μονον μη την ελευθεριαν εις αφορμην τη σαρκι αλλα δια της αγαπης δουλευεται αλληλοις
Gal 5:14 ο γαρ πας νομος εν ενι λογω πεπληρωται εν τω αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Gal 5:15 ει δε αλληλους δακνετε και καταισθιετε βλεπετε μη υπ αλληλων αναλωθητε
Gal 5:16 λεγω δε πνευματι περιπατειτε και επιθυμιαν σαρκος ου μη τελεσητε
Gal 5:17 η γαρ σαρξ επιθυμει κατα του πνευματος το δε πνευμα κατα της σαρκος ταυτα γαρ αντικειται αλληλοις ινα μη α εαν θελητε ταυτα ποιητε
Gal 5:18 ει δε πνευματι αγεσθε ουκ εστε υπο νομον
Gal 5:19 φανερα δε εστιν τα εργα της σαρκος ατινα εστιν πορνια ακαθαρσια ασελγια
Gal 5:20 ειδωλολατρεια φαρμακια εχθραι ερις ζηλοι θυμοι εριθειαι διχοστασιαι αιρεσις
Gal 5:21 φθονοι μεθαι κωμαι και τα ομοια τουτοις α προλεγω υμιν καθως ειπον οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες βασιλιαν θεου ου κληρονομησουσιν
Gal 5:22 ο δε καρπος του πνευματος εστιν αγαπη χαρα ειρηνη μακροθυμια χρηστοτης αγαθωσυνη πιστις
Gal 5:23 πραυτης εγκρατεια κατα τω τοιουτων ουκ εστιν νομος
Gal 5:24 οι δε του κυριου Cριστου Iησου την σαρκα εσταυρωσαν συν τοις παθημασι και ταις επιθυμιαις
Gal 5:25 ει ζωμεν πνευματι πνευμα και στοιχωμεν
Gal 5:26 μη γινωμεθα κενοδοξοι αλληλους προκαλουμενοι αλληλοις φθονουντες
Gal 6:1 αδελφοι εαν και προλημφθη ανθρωπος εν τινι παραπτωματι υμις οι πνικοι καταρτιζετε τον τοιουτον εν πνευματι πραυτητος σκοπων σεαυτον μη και συ πιρασθης
Gal 6:2 αλληλων τα βαρη βαστασετε και ουτως αναπληρωσατε τον νομον του Cριστου
Gal 6:3 ει γαρ δοκει τις ειναι τι μηδεν ω φρεναπατα εαυτο
Gal 6:4 το δε εργον εαυτου δοκιμαζετω εκαστος και τοτε εις εαυτον μονον το καυχημα εξει και ουκ εις τον ετερον
Gal 6:5 εκαστος γαρ το ιδιον φορτιο βαστασει
Gal 6:6 κοινωνειτω δε ο κατηχουμενος τον λογον τω κατηχουτι εν πασιν αγαθοις
Gal 6:7 μη πλανασθε θεος ου μυκτηριζετε ο γαρ εαν σπειρη ανθρωπος τουτο και θερισει
Gal 6:8 οτι ο σπιρων εις την σαρκα εαυτου εκ της σαρκος θερισισει φθοραν ο δε σπιρων εις το πνευμα εκ του πνευματος θερισι ζωην αιωνιον
Gal 6:9 το δε καλον ποιουτες μη εγκακωμεν καιρω γαρ ιδιω θερισωμεν μη εκλυομενοι
Gal 6:10 αρα ουν ως καιρο εχωμεν εργαζωμεθα το αγαθον προς παντας μαλιστα δε προς τους οικειους της πιστεως
Gal 6:11 ιδετε πηλικοις υμι γραμμασιν εγραψα τη εμη χειρι
Gal 6:12 οσοι θελουσιν ευπροσωπησαι εν σαρκι ουτοι αναγκαζουσιν υμας περιτεμνεσθε μονον ινα τω σταυρω του Cριστου μη διωκωνται
Gal 6:13 ουδε γαρ οι περιτεμνομενοι αυτοι νομον φυλασσουσιν αλλα θελουσι υμας περιτεμνεσθαι ινα εν τη υμετερα σαρκι καυχησωνται
Gal 6:14 εμοι δε μη γενοιτο καυχασθαι ει μη εν τω σταυρω του κυριου ημων Iησου Cριστου δι ου εμοι κοσμος εσταυρωται καγω κοσμω
Gal 6:15 εν γαρ Cριστω Iησου ουτε περιτομη τι εστιν ουτε ακροβυστια αλλα καινη κτισις
Gal 6:16 κ(αι) οσοι τω κανονι τουτω στοιχησουσι ιρηνη επ αυτους και ελεος και επι τον ισραηλ του θεου
Gal 6:17 του λοιπου κοπους μοι μηδις παρεχετω εγω γαρ τα στιγματα του κυριου Iησου Cριστου εν τω σωματι μου βασταζω
Gal 6:18 η χαρις του κυριου Iησου Cριστου μετα του πνευματος υμω αδελφοι αμην
Eph 1:1 παυλος αποστολος Iησου Cριστου δια θεληματος θεου τοις αγιοις τοις ουσι και πιστοις εν Cριστω Iησου
Eph 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου Iησου Cριστου
Eph 1:3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου και σωτηρος ημων Iησου Cριστου ο ευλογησας εν παση ευλογια πνικη εν τοις επουρανιοις εν Cριστω
Eph 1:4 καθως εξελεξατο ημας εν αυτω προ καταβολης κοσμου ειναι ημας αγιους και αμωμους κατενωπιον αυτου εν αγαπη
Eph 1:5 προορισας ημας εις υιοθεσιαν δια Iησου Cριστου εις αυτον κατα την ευδοκιαν του θεληματος αυτου
Eph 1:6 εις επαινον δοξης της χαριτος αυτου ης εχαριτωσεν ημας εν τω ηγαπημενω
Eph 1:7 εν ω εσχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου την αφεσιν των παραπτωματω κατα το πλουτος της χαριτος αυτου
Eph 1:8 ης επερισσευσεν εις ημας εν παση σοφια και φρονησει
Eph 1:9 γνωρισας ημι το μυστηριον του θεληματος αυτου κατα την ευδοκιαν αυτου ην προεθετο εν αυτω
Eph 1:10 εις εις οικονομιαν του πληρωματος των καιρων ανακεφαλαιωσασθε τα παντα εν τω Cριστω τα επι τοις ουρανοις και τα επι της γης εν αυτω
Eph 1:11 εν ω και εκληρωθημεν προορισθεντες κατα προθεσιν του τα παντα ενεργουντος κατα την βουλην του θεληματος αυτου
Eph 1:12 εις το ειναι ημας εις επαινον δοξης αυτου τους προηλπικοτας ε τω Cριστω
Eph 1:13 εν ω και υμις ακουσαντες τον λογον της αληθιας το ευαγγελιον της σωτηριας υμων εν ω και πιστευσαντες εσφραγισθητε τω πνευματι της επαγγελιας τω αγιω
Eph 1:14 ος εστι αρραβων της κληρονομιας ημω εις απολυτρωσι της περιποιησεως εις επαινον δοξης αυτου
Eph 1:15 δια τουτο καγω ακουσας την καθ υμας πιστιν εν τω κυριω Iησου και την εις παντας τους αγιους
Eph 1:16 ου παυομαι ευχαριστων υπερ υμω μνιαν ποιουμενος επι των προσευχων μου
Eph 1:17 ινα ο θεος του κυριου ημων Iησου Cριστου ο πατηρ της δοξης δωη υμιν πνευμα σοφιας και αποκαλυψεως εν επιγνωσει αυτου
Eph 1:18 πεφωτισμενους τους οφθαλμους της καρδιας υμω εις το ειδεναι υμας τις εστιν η ελπις της κλησεως αυτου τις ο πλουτος της κληρονομιας της δοξης αυτου εν τοις αγιοις
Eph 1:19 και τι το υπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημας τους πιστευοντας κατα την ενεργιαν του κρατους της ισχυος αυτου
Eph 1:20 ην ενηργησε εν τω Cριστω εγειρας αυτον εκ νεκρων και καθισας αυτον εν δεξια αυτου εν τοις επουρανιοις
Eph 1:21 υπερανω πασης αρχης και εξουσιας και δυναμεως και κυριοτητος και παντος ονοματος ονομαζομενου ου μονον εν τω αιωνι τουτω αλλα και εν τω μελλοντι
Eph 1:22 και παντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου και αυτον εδωκεν κεφαλην υπερ παντα τη εκκλησια
Eph 1:23 ητις εστι το σωμα αυτου το πληρωμα του τα παντα εν πασιν πληρουμενου
Eph 2:1 και υμας οντας νεκρους τοις παραπτωμασιν και ταις αμαρτιαις υμων
Eph 2:2 εν αις ποτε περιεπατησατε κατα το αιωνα του κοσμου τουτου κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αερος του πνευματος του νυν ενεργουντος εν τοις υιοις της απιθιας
Eph 2:3 εν οις και ημις πατες ανεστραφημε ποτε εν ταις επιθυμιαις της σαρκος ημων ποιουτες τα θεληματα της σαρκος και τω διανοιων και ημεθα τεκνα φυσει οργης ως και οι λοιποι ο
Eph 2:4 ο δε θεος πλουσιος ω ελεει δια την πολλην αγαπην αυτου ην ηγαπησεν ημας
Eph 2:5 και οντας ημας νεκρους τοις παραπτωμασιν συνεζωοποιησε τω Cριστω χαριτι εστε σεσωσμενοι
Eph 2:6 και συνηγειρεν και συνεκαθισεν εν τοις επουρανιοις εν Cριστω Iησου
Eph 2:7 
Eph 2:8 τη γαρ χαριτι εστε σεσωσμενοι δια πιστεως και τουτο ουκ εξ υμων θεου το δωρον
Eph 2:9 ουκ εξ εργων ινα μη τις καυχησηται
Eph 2:10 θεου γαρ εσμεν ποιημα κτισθεντες εν Cριστω Iησου επι εργοις αγαθοις οις προητοιμασεν ο θεος ινα εν αυτοις περιπατησωμε
Eph 2:11 διο μνημονευετε οτι ποτε υμεις τα εθνη εν σαρκι οι λεγομενοι ακροβυστια υπο της λεγομενης περιτομης εν σαρκι χειροποιητου
Eph 2:12 οτι ητε τω καιρω εκεινω χωρις Cριστου απηλλοτριωμενοι της πολιτειας του ισραηλ και ξενοι των διαθηκων της ελιαγγελιας ελπιδα μη εχοντες και αθεοι εν τω κοσμω
Eph 2:13 νυνι δε εν Cριστω Iησου υμεις οι ποτε οντες μακραν εγενηθητε εγγυς εν τω αιματι του Cριστου
Eph 2:14 αυτος γαρ εστιν η ειρηνη ημων ο ποιησας τα αμφοτερα εν κ(αι) το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας
Eph 2:15 την εχθραν εν τη σαρκι αυτου τον νομο των εντολων εν δογμασιν καταργησας ινα τους δυο κτιση εν αυτω εις ενα καινον ανθρωπον ποιων ιρηνην
Eph 2:16 και αποκαταλλαξη τους αμφοτερους εν ενι σωματι τω θεω δια του σταυρου αποκτινας την εχθρα εν αυτω
Eph 2:17 και ελθων ευηγγελισατο ιρηνην υμιν τοις μακραν και ιρηνην τοις εγγυς
Eph 2:18 οτι δι αυτου οι αμφοτεροι εν ενι εχομεν την προσαγωγην οι αμφοτεροι εν ενι πνευματι προς τον πατερα
Eph 2:19 αρα ουν ουκετι εστε ξενοι και παροικοι αλλα εστε συνπολιται των αγιων και οικειοι του θεου
Eph 2:20 εποικοδομηθεντες επι τω θεμελιω των αποστολων και προφητων οντος ακρογωνιαιου του Cριστου
Eph 2:21 εν ω πασα οικοδομη συναρμολογουμενη αυξει εις ναον αγιον ε κυριω
Eph 2:22 εν ω και υμις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του θεου εν πνευματι
Eph 3:1 τουτου χαριν εγω παυλος ο δεσμιος του Cριστου υπερ υμων των εθνω
Eph 3:2 ει γε ηκουσατε τη οικονομιαν της χαριτος του θεου της δοθισης μοι εις υμας
Eph 3:3 οτι κατα αποκαλυψιν εγνωρισθη μοι το μυστηριον καθως προεγραψεν ολιγω
Eph 3:4 προς ο δυνασθε αναγινωσκοντες νοησαι την συνεσι μου εν τω μυστηριω του Cριστου
Eph 3:5 ο ετεραις γενεαις ουκ εγνωρισθη τοις υιοις των ανθρωπων ως νυ απεκαλυφθη τοις αγιοις αποστολοις αυτου και προφηταις εν πνευματι
Eph 3:6 ειναι τα εθνη συνκληρονομα και συνσωμα και συνμετοχα της επαγγελιας εν Cριστω Iησου δια του ευαγγελιου
Eph 3:7 ου εγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθισης μοι κατα την ενεργειαν της δυναμεως αυτου
Eph 3:8 εμοι τω ελαχιστοτερω παντων αγιων εδοθη η χαρις αυτη τοις εθνεσιν ευαγγελισασθαι το ανεξιχνιαστον πλουτος του Cριστου
Eph 3:9 και φωτισαι τις η οικονομια του μυστηριου του αποκεκρυμμενου απο των αιωνων τω θεω τω τα παντα κτισαντι
Eph 3:10 ινα γνωρισθη νυ ταις αρχαις και ταις εξουσιαις εν τοις επουρανιοις δια της εκκλησιας η πολυποικιλος σοφια του θεου
Eph 3:11 κατα προθεσιν τω αιωνων ην εποιησεν εν Cριστω Iησου τω κυριω ημων
Eph 3:12 εν ω εχομεν την παρρησιαν και προσαγωγην εν πεποιθησει δια της πιστεως αυτου
Eph 3:13 διο αιτουμαι μη εγκακιν εν ταις θλιψεσιν μου υπερ υμων ητις εστιν δοξα υμω
Eph 3:14 τουτου χαριν καμπτω τα γονατα μου προς τον πατερα
Eph 3:15 εξ ου πασα πατρια εν ουρανοις και επι γης ονομαζεται
Eph 3:16 ινα δω υμιν κατα το πλουτος της δοξης αυτου δυναμι κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπον
Eph 3:17 κατοικησαι τον Cριστον δια της πιστεως εν ταις καρδιαις υμων
Eph 3:18 εν αγαπη ερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοι ινα εξισχυσηται καταλαβεσθαι συν πασι τοις αγιοις τι το πλατος και μηκος και βαθος και υψος
Eph 3:19 γνωναι τε τη υπερβαλλουσαν της γνωσεως αγαπην του Cριστου ινα πληρωθητε εις παν το πληρωμα του θεου
Eph 3:20 τω δε δυναμενω υπερ παντα ποιησαι υπερεκπερισσου ων αιτουμεθα η νοουμεν κατα τη δυναμιν την ενεργουμενην εν ημιν
Eph 3:21 αυτω η δοξα εν τη εκκλησια και εν Cριστω Iησου εις πασας τας γενεας του αιωνος των αιωνων αμην
Eph 4:1 παρακαλω ουν υμας εγω ο δεσμιος εν Cριστω αξιως περιπατησαι της κλησεως ης εκληθηται
Eph 4:2 μετα πασης ταπινοφροσυνης και πραυτητος μετα μακροθυμιας ανεχομενοι αλληλων εν αγαπη
Eph 4:3 σπουδαζοντες τηριν τη ενοτητα του πνευματος εν τω συνδεσμω της ειρηνης
Eph 4:4 εν σωμα και εν πνευμα καθως και εκληθητε εν μια ελπιδι της κλησεως υμων
Eph 4:5 εις κυριος μια πιστις εν βαπτισμα
Eph 4:6 εις θεος και πατηρ παντω ο επι παντων και δια παντων και εν πασιν
Eph 4:7 ενι δε εκαστω ημω εδοθη η χαρις κατα το μετρον της δωρεας του Cριστου
Eph 4:8 διο λεγει αναβας εις υψος ηχμαλωτευσεν αιχμαλωσιαν εδωκεν δοματα τοις ανθρωποις
Eph 4:9 το δε ανεβη τι εστιν ει μη οτι και κατεβη εις τα κατωτερα μερη της γης
Eph 4:10 ο καταβας αυτος εστιν και ο αναβας υπερανω παντων των ουρανων ινα πληρωση τα παντα
Eph 4:11 και αυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δε προφητας τους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμενας και διδασκαλους
Eph 4:12 προς τον καταρ τισμον των αγιων εις εργον διακονιας εις οικοδομην του σωματος του Cριστου
Eph 4:13 μεχρι καταντησωμεν οι παντες εις την ενοτητα της πιστεως και της επιγνωσεως του υιου του θεου εις ανδρα τελιον εις μετρον ηλικιας του πληρωματος του Cριστου
Eph 4:14 ινα μηκετι ωμεν νηπιοι κλυδωνιζομενοι και περιφερομενοι παντι ανεμω της διδασκαλιας εν τη κυβια των ανθρωπων εν πανουργια προς την μεθοδιαν της πλανης
Eph 4:15 αληθευοντες δε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα παντα ος εστιν η κεφαλη Cριστος
Eph 4:16 εξ ου παν το σωμα συαρμολογουμενο και συνβιβαζομενον δια πασης αφης της επιχορηγιας κατ ενεργιαν εν μετρω ενος εκαστου μερους τη αυξησιν του σωματος ποιειται εις οικοδομην αυτου εν αγαπη
Eph 4:17 τουτο ουν λεγω κ(αι) μαρτυρομαι εν κυριω μηκετι υμας περιπατειν καθως και τα εθνη περιπατει εν ματαιοτητι του νοος αυτων
Eph 4:18 εσκοτωμενοι τη διανοια οντες απηλλοτριωμενοι της ζωης του θεου δια την αγνοιαν την ουσαν εν αυτοις δια την πωρωσι της καρδιας αυτω
Eph 4:19 οιτινες απηλγηκοτες εαυτους παρεδωκαν τη ασελγεια εις εργασιαν ακαθαρσιας πασης εν πλεονεξια
Eph 4:20 υμεις δε ουχ ουτως εμαθετε τον Cριστον
Eph 4:21 ει γε αυτον ηκουσατε και εν αυτω εδιδαχθητε καθως εστιν αληθεια εν τω Iησου
Eph 4:22 αποθεσθαι υμας κατα την προτεραν αναστροφη τον παλαιον ανθρωπον τον φθιρομενον κατα τας επιθυμιας της απατης
Eph 4:23 ανανεουσθαι δε τω πνευματι του νοος υμων
Eph 4:24 και εδυσασθε τον καινον ανθρωπον τον κατα θεον κτισθεντα εν οσιοτητι και δικαιοσυνη της αληθειας
Eph 4:25 διο αποθεμενοι το ψευδος λαλειτε εκαστος αληθειαν προς τον πλησιον αυτου οτι εσμεν αλληλων μελη
Eph 4:26 οργιζεσθε και μη αμαρτανετε ο ηλιος μη επιδυετω επι παροργισμω υμων
Eph 4:27 μηδε διδοτε τοπον τω διαβολω
Eph 4:28 ο κλεπτων μηκετι κλεπτετω μαλλον δε κοπιατω εργαζομενος ταις ιδιαις χερσιν το αγαθον ινα εχηται μεταδιδοναι τω χριαν εχοντι
Eph 4:29 πας λογος σαπρος εκ του στοματος υμων μη εκπορευεσθω αλλ ει τις αγαθος προς οικοδομην της χριας ινα δω χαριν τοις ακουουσιν
Eph 4:30 και μη λυπειτε το πνευμα το αγιον του θεου εν ω εσφραγισθητε εις ημεραν απολυτρωσεως
Eph 4:31 πασα πικρια και θυμος και οργη και κραυγη και βλασφημια αρθητω αφ υμων συμπαση κακια
Eph 4:32 γεινεσθε δε εις αλληλους χρηστοι ευσπλαγχνοι χαριζομενοι εαυτοις καθως και ο θεος εν Cριστω εχαρισατο υμι
Eph 5:1 γεινεσθε ουν μιμητε του θεου ως τεκνα αγαπητα
Eph 5:2 και περιπατειτε εν αγαπη καθως και ο Cριστος ηγαπησεν υμας και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων θυσιαν και προσφοραν τω θεω εις οσμην ευωδιας
Eph 5:3 πορνια δε και ακαθαρσια πασα η πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω εν υμι καθως πρεπει αγιοις
Eph 5:4 και αισχροτης η μωρολογια η ευτραπελεια α ουκ ανηκε αλλα μαλλον ευχαριστια
Eph 5:5 τουτο γαρ ιστε γινωσκοντες οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης ο εστιν ειδωλολατρης ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του Cριστου και θεου
Eph 5:6 μηδεις υμας απατατω καινοις λογοις δια ταυτα ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απιθιας
Eph 5:7 μη ουν γεινεσθαι συνμετοχοι αυτω
Eph 5:8 ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φως εν κυριω ως τεκνα φωτος περιπατειτε
Eph 5:9 ο γαρ καρπος του φωτος εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια
Eph 5:10 δοκειμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τω κυριω
Eph 5:11 και μη συνκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δε και ελεγχεται
Eph 5:12 τα γαρ κρυφη γινομενα υπ αυτων αισχρον εστιν και λεγειν
Eph 5:13 τα δε παντα ελεγχομενα υ πο του φωτος φανερουται παν γαρ το φανερουμενο φως εστιν
Eph 5:14 διο λεγι εγιρε ο καθευδων και αναστα εκ των νεκρω και επιφαυσι σοι ο Cριστος
Eph 5:15 βλεπετε ουν ακριβως πως περιπατειτε μη ως ασοφοι αλλ ως σοφοι
Eph 5:16 εξαγοραζομενοι τον καιρον οτι αι ημεραι πονηραι εισιν
Eph 5:17 δια τουτο μη γινεσθε αφρονες αλλα συνιετε τι το φρονημα του κυριου
Eph 5:18 και μη μεθυσκεσθαι οινω εν ω εστιν ασωτια αλλα πληρουσθαι εν πνευματι
Eph 5:19 λαλουντες εαυτοις ψαλμοις και υμνοις και ωδαις κα πνικαις αδοντες και ψαλλοντες τη καρδια υμων τω κυριω
Eph 5:20 ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εν ονοματι του κυριου Iησου Cριστου τω θεω και πατρι
Eph 5:21 υποτασσομενοι αλληλοις εν φοβω Cριστου
Eph 5:22 αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν υποτασσεσθωσαν ως τω κυριω
Eph 5:23 οτι ανηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ως και ο Cριστος κεφαλη της εκκλησιας αυτος ο σωτηρ του σωματος
Eph 5:24 αλλ ως η εκκλησια υποτασσεται τω Cριστω ουτως και αι γυναικες τοις ανδρασιν εν παντι
Eph 5:25 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας καθως και ο Cριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης
Eph 5:26 ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι
Eph 5:27 ινα παραστηση αυτος αυτω ενδοξο την εκκλησιαν μη εχουσαν σπιλον η ρυτιδα των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος
Eph 5:28 ουτως οφιλουσιν οι ανδρες αγαπαν τας εαυτω γυναικας ως τα εαυτων τεκνα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτο αγαπα
Eph 5:29 ουδις γαρ ποτε την σαρκα αυτου εμισησεν αλλ εκτρεφει και θαλπει αυτην καθως και ο Cριστος την εκκλησιαν
Eph 5:30 οτι μελη εσμε του σωματος αυτου
Eph 5:31 αντι τουτου καταλιψι ανθρωπος τον πατερα και τη μητερα και προσκολληθησεται τη γυναικι και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
Eph 5:32 το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις Cριστον και εις την εκκλησια
Eph 5:33 πλην και υμις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως αγαπατω ως εαυτον η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα
Eph 6:1 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν υμων εν κυριω τουτο γαρ εστιν δικαιον
Eph 6:2 τιμα τον πατερα σου και την μητερα ητις εστιν εντολη πρωτη εν επαγγελια
Eph 6:3 ινα ευ σοι γενηται και εση μακροχρονιος επι της γης ινα ευ σοι γενηται και εση μακροχρονιος επι της γης
Eph 6:4 και οι πατερες μη παροργιζετε τα τεκνα υμων αλλα εκτρεφεται αυτα εν παιδια και νουθεσια κυριου
Eph 6:5 οι δουλοι υπακουετε τοις κατα σαρκα κυριοις μετα φοβου και τρομου εν απλοτητι καρδιας υμων ως τω Cριστω
Eph 6:6 μη κατ οφθαλμοδουλιαν ως αθρωπαρεσκοι αλλ ως δουλοι Cριστου ποιουντες το θελημα του θεου εκ ψυχης
Eph 6:7 μετ ευνοιας δουλευοντες ως τω κυριω και ουκ ανθρωποις
Eph 6:8 ειδοτες οτι εαν ποιηση εκαστος αγαθον τουτο κομισεται παρα κυριου ειτε δουλος ειτε ελευθερος
Eph 6:9 και οι κυριοι τα αυτα ποιειτε προς αυτους ανιεντες τη απιλην ειδοτες οτι και εαυτων και υμων ο κυριος εστιν εν ουρανω και προσωπολημψια ουκ εστιν παρ αυτω
Eph 6:10 του λοιπου ενδυναμουσθαι εν τω κυριω και εν τω κρατι της ισχυος αυτου
Eph 6:11 ενδυσασθε την πανοπλιαν του θεου προς το δυνασθαι υμας στηναι προς τας μεθοδιας του διαβολου
Eph 6:12 οτι ουκ εστι ημιν η παλη προς αιμα και σαρκα αλλα προς τας αρχας προς τας εξουσιας προς τους κοσμοκρατορας του σκοτους τουτου προς τα πνικα της πονηριας εν τοις επουρανιοις
Eph 6:13 δια τουτο αναλαβετε την πανοπλιαν του θεου ινα δυνηθητε αντιστηναι εν τη ημερα τη πονηρα και απαντα κατεργασαμενοι στηναι
Eph 6:14 στητε ουν περιζωσαμενοι την οσφυν υμων εν αληθια και ενδυσαμενοι τον θωρακα της δικαιοσυνης
Eph 6:15 και υποδησαμε νοι τους ποδας εν ετοιμασια του ευαγγελιου της ειρηνης
Eph 6:16 εν πασιν αναλαβοτες τον θυρεον της πιστεως εν ω δυνησεσθαι παντα τα βελη του πονηρου τα πεπυρωμενα σβεσαι
Eph 6:17 και την περικεφαλαιαν του σωτηριου δεξασθε και τη μαχαιραν του πνευματος ο εστιν ρημα θεου
Eph 6:18 δια πασης προσευχης και δεησεως προσευχομενοι εν παντι καιρω εν πνευματι και εις αυτο αγρυπνουτες εν παση προσκαρτερησει και δεησει περι παντω των αγιων
Eph 6:19 και υπερ εμου ινα δοθη μοι λογος εν ανοιξει του στοματος μου εν παρρησια γνωρισαι το μυστηριον του ευαγγελιου
Eph 6:20 υπερ ου πρεσβευω εν αλυσει ινα παρρησιασωμαι εν αυτω ως δει με λαλησαι
Eph 6:21 ινα δε και υμεις ιδητε τα κατ εμε τι πρασσω παντα υ γνωρισει υμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος εν κυριω
Eph 6:22 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων
Eph 6:23 ειρηνη τοις αδελφοις και αγαπη μετα πιστεως απο θεου πατρος και κυριου Iησου Cριστου
Eph 6:24 η χαρις μετα παντω των αγαπωντων τον κυριον ημων Iησουν Cριστον εν αφθαρσια
Phi 1:1 παυλος και τιμοθεος δουλοι Cριστου Iησου πασι τοις αγιοις εν Cριστω Iησου τοις ουσιν εν φιλιπποις συν επισκοποις και διακονοις
Phi 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου Iησου Cριστου
Phi 1:3 ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων
Phi 1:4 παντοτε εν παση τη δεησει μου υπερ πατων υμων μετα χαρας την δεησιν ποιουμενος
Phi 1:5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο της πρωτης ημερας αχρι του νυν
Phi 1:6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργο αγαθον επιτελεσι αχρι ημερας Iησου Cριστου
Phi 1:7 καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχειν με εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και εν τη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιου συκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας
Phi 1:8 μαρτυς γαρ μου ο θεος ως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοις Cριστου Iησου
Phi 1:9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει
Phi 1:10 εις το δοκιμαζειν τα διαφεροντα ινα ητε αλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν Cριστου
Phi 1:11 πεπληρωμενοι καρπον δικαιοσυνης τον δια Iησου Cριστου εις δοξαν και επαινον θεου
Phi 1:12 γεινωσκιν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν
Phi 1:13 ωστε τους δεσμους μου φανερους εν τω Cριστω γεγονεναι εν ολω τω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν
Phi 1:14 και τους πλειονας των αδελφων εν κυριω πεποιθοτας τοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον του θεου λαλι
Phi 1:15 τινες μεν και δια φθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαν τον Cριστον κηρυσσειν
Phi 1:16 οι μεν εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι
Phi 1:17 οι δε εξ εριθειας τον Cριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνως οιομενοι θλιψιν εγειρειν τοις δεσμοις μου
Phi 1:18 τι γαρ πλην οτι παντι τροπω ειτε προφασει ειτε ε αληθεια Cριστος καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι
Phi 1:19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του πνευματος Iησου Cριστου
Phi 1:20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μ(ου) οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται Cριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου
Phi 1:21 εμοι γαρ το ζην Cριστος και το αποθανειν κερδος
Phi 1:22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ου γνωριζω
Phi 1:23 συνεχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχω εις το αναλυσαι και συν Cριστω ειναι πολλω μαλλον κρισσο
Phi 1:24 το δε επιμενιν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας
Phi 1:25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και παραμενω πασιν υμιν εις την υμω προκοπην και χαραν της πιστεως υμων
Phi 1:26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν Cριστω Iησου εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμας
Phi 1:27 μονον αξιως του ευαγγελιου πολιτευεσθαι ινα ειτε ελθων και ειδω υμας ακουω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουτες τη πιστι του ευαγγελιου
Phi 1:28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις εστιν αυτοις ενδειξεις απωλιας υμων δε σωτηριας και τουτο απο θεου
Phi 1:29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ Cριστου ου μονον το εις αυτο πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν
Phi 1:30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι
Phi 2:1 ει τις ουν παρακλησις εν Cριστω ει τι παραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνια πνευματος ει τις σπλαγχνα και οικτιρμοι
Phi 2:2 πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε τη αυτην αγαπην εχοντες συμψυχοι το αυτο φρονουτες
Phi 2:3 μηδεν κατ εριθιαν μηδε κατα κενοδοξιαν αλλα τη ταπινοφροσυνη αλληλους ηγουμενοι υπερεχοντας εαυτων
Phi 2:4 μη τα εαυτων εκαστος σκοπουτες αλλα και τα ετερων εκαστοι
Phi 2:5 τουτο φρονειτε εν υμιν ο και εν Cριστω Iησου
Phi 2:6 ος εν μορφη θεου υπαρχω ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω
Phi 2:7 αλλα εαυτον εκενωσεν μορφη δουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενος και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος
Phi 2:8 εταπινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε του σταυρου
Phi 2:9 διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερ παν ονομα
Phi 2:10 ινα εν τω ονοματι Iησου Cριστου παν γονυ καμψη επουρανιων και επιγιων και καταχθονιων
Phi 2:11 και πασα γλωσσα εξομολογησητε οτι κυριος Iησους Cριστος εις δοξαν θεου πατρος
Phi 2:12 ωστε αγαπητοι μ(ου) καθως παντοτε υπηκουσατε μη ως εν τη παρουσια μ(ου) μονον αλλα νυ πολλω μαλλον εν τη απουσια μ(ου) μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε
Phi 2:13 θεος γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερ της ευδοκιας
Phi 2:14 παντα ποιειτε χωρις γογγυσμων και διαλογισμω
Phi 2:15 ινα γενησθε αμεμπτοι και ακαιρεοι τεκνα θεου αμωμα μεσον γενεας σκολιας και διεστραμμενης εν οις φαινεσθε ως φωστηρες εν κοσμω
Phi 2:16 λογο ζωης εχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν Cριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα
Phi 2:17 αλλ ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λιτουργια της πιστεως υμων χαιρω πασιν υμιν
Phi 2:18 το δε αυτο και υμις χαιρετε και συγχαιρετε μοι
Phi 2:19 ελπιζω δε εν κυριω Iησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμι ινα καγω ευψυχω γνους τα περι υμω
Phi 2:20 ουδενα γαρ εχω ισοψυχον οστις γνησιως τα περι υμω μεριμνησει
Phi 2:21 οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα Iησου Cριστου
Phi 2:22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνο συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον
Phi 2:23 τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως α αφιδω τα περι εμε εξαυτης
Phi 2:24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυ τος ταχεως ελευσομαι προς υμας
Phi 2:25 αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργο και συστρατιωτη μου υμων δε αποστολον και λιτουργον της χρειας μου πεμψαι προς υμας
Phi 2:26 επειδη επιποθων ην παντας υμας ιδειν και αδημονων διοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν
Phi 2:27 και γαρ ησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλα ο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτον δε μονο αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπην σχω
Phi 2:28 σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτο ινα ειδοντες αυτον παλιν χαρητε καγω αλυποτερος ω
Phi 2:29 προσδεξασθαι ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτους εντιμους εχετε
Phi 2:30 οτι δια το εργον κυριου μεχρι θανατου ηγγισεν παραβολευσαμενος τη ψυχη ινα αναπληρωσει το υμων υστερημα της προς εμε λιτουργιας
Phi 3:1 το λοιπον αδελφοι μου χαιρετε εν κυριω ταυτα γραφειν υμι εμοι μεν ουκ οκνηρον υμιν δε ασφαλες
Phi 3:2 βλεπετε τους κυνας βλεπετε τους κακους εργατας βλεπετε την κατατομην
Phi 3:3 ημεις γαρ εσμεν η περιτομη οι πνευματι θεου λατρευοντες και καυχωμενοι εν Cριστω Iησου και ουκ ε σαρκι πεποιθοτες
Phi 3:4 καιπερ εγω εχων πεποιθησιν και εν σαρκι ει τις δοκει αλλος πεποιθεναι εν σαρκι πε μαλλον
Phi 3:5 περιτομη οκταημερος εκ γενους ισραηλ φυλης βενιαμειν εβραιος εξ εβραιων κατα νομον φαρισαιος
Phi 3:6 κατα ζηλος διωκων την εκκλησιαν κατα δικαιοσυνην την εν νομω γενομενος αμεμπτος
Phi 3:7 ατινα ην μοι κερδη ταυτα ηγημαι δια τον Cριστον ζημια
Phi 3:8 αλλα μενουνγε ηγουμαι παντα ζημιαν ειναι δια το υπερεχον της γνωσεως Cριστου Iησου του κυριου μου δι ον τα παντα εζημιωθην και ηγουμαι σκυβαλα ινα Cριστον κερδησω
Phi 3:9 και ευρεθω εν αυτω μη εχω δικαιοσυνην εμην την εκ νομ(ου) αλλα την δια πιστεως Cριστου την εκ θεου δικαιοσυνην επι τη πιστι
Phi 3:10 του γνωναι αυτον κ(αι) την δυναμιν της γνωσεως αυτου και κοινωνιαν παθηματων αυτου συνμορφιζομενος τω θανατω αυτου
Phi 3:11 ει πως καταντησω εις την εξαναστασι την εκ νεκρων
Phi 3:12 ουχ οτι ηδη ελαβο η ηδη τετελιωμαι διωκω δε ει καταλαβω εφ ω ει κατελημφθην υπο Cριστου Iησου
Phi 3:13 αδελφοι εγω εμαυτον ουπω λογιζομαι κατειληφεναι εν δε τα μεν οπισω επιλανθανομενος τοις δε εμπροσθεν επεκτινομενος
Phi 3:14 κατα σκοπον διωκω εις το βραβιον της ανω κλησεως του θεου εν Cριστω Iησου
Phi 3:15 οσοι ουν τελιοι τουτο ουν φρονουμε και ει τι ετερως φρονειτε και τουτο ο θεος υμιν αποκαλυψει
Phi 3:16 πλην εις ο εφθασαμεν τω αυτω στοιχειν
Phi 3:17 συνμιμητε μου γινεσθε αδελφοι και σκοπειτε τους ουτω περιπατουτας καθως εχετε τυπον ημας
Phi 3:18 πολλοι γαρ περιπατουσιν ους πολλακις ελεγον υμιν νυν δε και κλαιω λεγω τους εχθρους του σταυρου του Cριστου
Phi 3:19 ων το τελος απωλια ων ο θεος η κοιλια και η δοξα εν τη αισχυνη αυτων οι τα επιγια φρονουντες
Phi 3:20 ημων γαρ το πολιτευμα εν ουρανοις υπαρχει εξ ου και σωτηρα απεκδεχομεθα κυριον Iησουν Cριστον
Phi 3:21 ος μετασχηματισει το σωμα της ταπινωσεως ημων συνμορφον τω σωματι της δοξης αυτου κατα την ενεργειαν του δυνασθαι αυτον και υποταξαι αυτω τα παντα
Phi 4:1 ωστε αδελφοι μου κ αγαπητοι και επιποθητοι χαρα και στεφανος μου ουτως στηκετε εν κυριω αγαπητοι
Phi 4:2 ευοδιαν παρακαλω και συντυχην παρακαλω το αυτο φρονιν εν κυριω
Phi 4:3 ναι ερωτω και σε γνησιε συζυγε συλαμβανου αυταις αιτινες εν τω ευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα και κλημεντος και των συνεργων μ(ου) και των λοιπων ων τα ονοματα ε βιβλω ζωης
Phi 4:4 χαιρετε εν κυριω παντοτε παλιν ερω χαιρετε
Phi 4:5 το επιεικες υμων γνωσθητω πασιν ανθρωποις ο κυριος εγγυς
Phi 4:6 μηδεν μεριμνατε αλλ εν παντι τη προσευχη και τη δεησει μετ ευχαριστιας τα αιτηματα υμων γνωριζεσθω προς τον θεον
Phi 4:7 και η ειρηνη του θεου η υπερεχουσα παντα νουν φρουρησει τας καρδιας υμων και τα νοηματα υμων εν Cριστω Iησου
Phi 4:8 το λοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσα σεμνα οσα δικαια οσα αγνα οσα προσφιλη οσα ευφημα ει τις αρετη και ει τις επενος ταυτα λογιζεσθε
Phi 4:9 α και εμαθετε και παρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε εν εμοι ταυτα πρασσετε και ο θεος της ιρηνης εσται μεθ υμων
Phi 4:10 εχαρην δε εν κυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετε το υπερ εμου φρονιν εφ ω και εφρονειτε ηκαιρισθε δε
Phi 4:11 ουχ οτι καθ υστερησιν λεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμι αυταρκης ειναι
Phi 4:12 οιδα και ταπινουσθαι οιδα και περισσευειν εν παντι και εν πασι μεμυημαι και χορταζεσθαι και πινα και περισσευειν και υστερισθαι
Phi 4:13 παντα ισχυω εν τω ενδυναμουντι με
Phi 4:14 πλην καλως εποιησατε συγκοινωνησαντες μου τη θλιψει
Phi 4:15 οιδαται δε και υμις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθο απο μακαιδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και λημψεως ει μη υμις μονοι
Phi 4:16 οτι και εν θεσσαλονικη και απαξ και δις εις τη χριαν μοι επεμψατε
Phi 4:17 ουχ οτι επιζητω το δομα αλλ επιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εις λογον υμων
Phi 4:18 απεχω δε παντα και περισσευω πεπληρωμαι δεξαμενος παρα επαφροδειτου τα παρ υμων οσμη ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστον τω θεω
Phi 4:19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χριαν υμων κατα το πλουτος αυτου δοξη ε Cριστω Iησου
Phi 4:20 τω δε θεω κ(αι) πατρι ημων ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
Phi 4:21 ασπασασθαι παντα αγιον εν Cριστω Iησου ασπαζονται υμας οι συν εμοι αδελφοι
Phi 4:22 ασπαζονται υμας παντες οι αγιοι μαλιστα δε οι εκ της καισαρος οικιας
Phi 4:23 η χαρις του κυριου Iησου Cριστου μετα του πνευματος υμων αμην
Col 1:1 παυλος αποστολος Cριστου Iησου δια θεληματος θεου και τιμοθεος ο αδελφος
Col 1:2 τοις εν κολοσσαις αγιοις και πιστοις αδελφοις εν Cριστω χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου Iησου Cριστου
Col 1:3 ευχαριστουμεν τω θεω και πατρι του κυριου ημων Iησου Cριστου παντοτε περι υμω προσευχομενοι
Col 1:4 ακουσαντες την πιστιν υμων εν κυριω Iησου και την αγαπην ην εχετε εις παντας τους αγιους
Col 1:5 δια την ελπιδα την αποκειμενην υμιν εν τοις ουρανοις ην προηκουσατε εν τω λογω της αληθιας του ευαγγελιου
Col 1:6 του παροτος εις υμας καθως και εν παντι τω κοσμω εστιν καρποφορουμενον και αυξανομενο καθως και εν υμι αφ ης ημερας ηκουσατε και επεγνωτε την χαριν του θεου εν αληθια
Col 1:7 καθως εμαθατε απο επαφρα του αγαπητου συνδουλου ημω ος εστιν πιστος υπερ ημων διακονος του Cριστου
Col 1:8 ο και δηλωσας ημιν την υμων αγαπην εν πνευματι
Col 1:9 δια τουτο και ημις αφ ης ημερας ηκου σαμεν ου παυομεθα υπερ υμων προσευχομενοι και αιτουμενοι ινα πληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου ε παση σοφια και συνεσει πνικη
Col 1:10 περιπατησαι αξιως του κυριου εις πασαν αρεσκιαν εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντες και αυξανομενοι τη επιγνωσει του θεου
Col 1:11 εν παση δυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν μετα χαρας
Col 1:12 ευχαριστουντες τω θεω πατρι τω ικανωσαντι υμας εις την μεριδα του κληρου τω αγιων εν τω φωτι
Col 1:13 ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου
Col 1:14 εν ω εχομεν την απολυτρωσιν την αφεσιν των αμαρτιων
Col 1:15 ος εστιν εικων του θεου του αορατου πρωτοτοκος πασης κτισεως
Col 1:16 οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα εν τοις ουρανοις και επι της γης τα ορατα και τα αορατα ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι τα παντα δι αυτου και εις αυτον εκτισται
Col 1:17 και αυτος εστιν προ παντων και τα παντα εν αυτω συνεστηκεν
Col 1:18 και αυτος εστιν η κεφαλη του σωματος της εκκλησιας ος εστιν αρχη πρωτοτοκος των νεκρων ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευων
Col 1:19 οτι εν αυτω εδοκησεν παν το πληρωμα κατοικησαι
Col 1:20 και δι αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον ειρηνοποιησας δια του αιματος του σταυρου αυτου δι αυτου ειτε τα επι της γης ειτε τα εν τοις ουρανοις
Col 1:21 και υμας ποτε οντας απηλλοτριωμενους και εχθρους τη διανοια εν τοις εργοις τοις πονηροις νυνι δε αποκατηλλαξεν
Col 1:22 εν τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατου αυτου παραστησαι υμας αγιους και αμωμους και ανεγκλητους κατενωπιον αυτου
Col 1:23 ει γε επιμενετε τη πιστι τεθεμελιωμενοι και εδραιοι και μη μετακινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου ου ηκουσατε του κηρυχθεντος εν παση κτισει τη υπο τον ουρανον ου εγενομην εγω παυλος κηρυξ κ(αι) αποστολος
Col 1:24 νυν χαιρω εν τοις παθημασιν υμω και ανταναπληρω τα υστερηματα τω θλιψεων του Cριστου ε τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτου ο εστιν η εκκλησια
Col 1:25 ης εγενομην εγω παυλος διακονος κατα την οικονομιαν του θεου την δοθισαν μοι εις υμας πληρωσαι τον λογον του θεου
Col 1:26 το μυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο των γενεων νυ δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτου
Col 1:27 οις ηθελησεν ο θεος γνωρισαι τις ο πλουτος της δοξης του μυστηριου του εν τοις εθνεσιν ος εστιν Cριστος εν υμι η ελπις της δοξης
Col 1:28 ον ημεις καταγγελλομεν νουθετουτες παντα ανθρωπον και διδασκοντες παντα ανθρωπον εν παση σοφια ινα παραστησωμεν παντα ανθρωπον τελειον εν Cριστω
Col 1:29 εις ο και κοπιω αγωνιζομενος κατα την ενεργιαν αυτου την ενεργουμενην εν εμοι εν δυναμει
Col 2:1 θελω γαρ υμας ειδεναι ηλικον αγωνα εχω υπερ υμω και των εν λαοδικια και οσοι ουχ εορακαν το προσωπον μου
Col 2:2 ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συμβιβασθεντες εν αγαπη και εις παν πλουτος της πληροφοριας της συνεσεως εις επιγνωσιν του μυστηριου του θεου πατρος Cριστου
Col 2:3 εν ω εισι παντες οι θησαυροι της σοφιας και γνωσεως αποκρυφοι
Col 2:4 τουτο λεγω ινα μηδεις υμας παραλογιζηται εν πιθανολογια
Col 2:5 ει γαρ και τη σαρκι απειμι αλλα τω πνευματι συν υμιν ειμι χαιρων και βλεπω υμων την ταξιν κ(αι) το στερεωμα της εις Cριστον πιστεως υμων
Col 2:6 ως ουν παρελαβετε τον Cριστον Iησουν τον κυριον εν αυτω περιπατειτε
Col 2:7 ερριζωμενοι και εποικοδομου μενοι και βεβαιουμενοι εν τη πιστει καθως εδιδαχθητε περισσευοτες εν ευχαριστια
Col 2:8 βλεπεται μη τις εσται υμας ο συλαγων δια της φιλοσοφιας και κενης απατης κατα την παραδοσιν των αθρωπων κατα τα στοιχια του κοσμ(ου) και ου κατα Cριστον
Col 2:9 οτι εν αυτω κατοικει παν το πληρωμα της θεοτητος σωματικως
Col 2:10 και εστε εν αυτω πεπληρωμενοι ος εστιν η κεφαλη πασης της αρχης εκκλησιας
Col 2:11 εν ω και περιετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τη απεκδυσει του σωματος της σαρκος εν τη περιτομη του Cριστου
Col 2:12 συνταφετες αυτω εν τω βαπτισματι εν ω και συνηγερθητε δια της πιστεως της ενεργειας του θεου του εγειραντος αυτον εκ νεκρων
Col 2:13 και υμας νεκρους οντας τοις παραπτωμασιν και τη ακροβυστια της σαρκος υμων συνεζωοποιησεν υμας συν αυτω χαρισαμενος ημι παντα τα παραπτωματα
Col 2:14 εξαλιψας το καθ ημων χειρογραφον τοις δογμασιν ο ην υπενατιον ημων και αυτο ηρκεν εκ του μεσου προσηλωσας αυτο τω σταυρω
Col 2:15 απεκδυσαμενος τας αρχας και τας εξουσιας εδιγματισεν εν παρρησια θριαμβευσας αυτους εν αυτω
Col 2:16 μη ουν τις υμας κρινετω εν βρωσι η εν ποσει η ε μερει εορτης η νουμηνιας η σαββατων
Col 2:17 α εστιν σκια των μελλοντω το δε σωμα του Cριστου
Col 2:18 μηδις υμας καταβραβευετω θελω ταπινοφροσυνη και θρησκεια τω μελλοντων αγγελων α εορακεν εμβατευων εικη φυσιουμενος υπο του νοος της σαρκος αυτων
Col 2:19 και ου κρατων την κεφαλην εξ ου παν το σωμα δια των αφων και συνδεσμω επιχορηγουμενον και συμβιβαζομενον αυξη την αυξησιν του θεου
Col 2:20 ει αποθανετε ου συν Cριστω απο των στοιχιων του κοσμου τι ως ζωντες εν κοσμω δογματιζεσθε
Col 2:21 μη αψη μηδε γευση μηδε θιγης
Col 2:22 α εστιν παντα εις φθοραν τη αποχρησει κατα τα ενταλματα και διδασκαλιας τω ανθρωπων
Col 2:23 ατινα εστιν λογο μεν εχοντα σοφιας εν εθελοθρησκια και ταπινοφροσυνη και αφιδια σωματος ουκ ε τιμη τινι προς πλησμονην της σαρκος
Col 3:1 ει ουν συνηγερθητε εν Cριστω τα ανω ζητειτε ου ο Cριστος εν δεξια του θεου καθημενος
Col 3:2 τα ανω φρονειτε μη τα επι της γης
Col 3:3 απεθανετε γαρ και η ζωη υμων κεκρυπται συν τω Cριστω εν τω θεω
Col 3:4 οταν ο Cριστος φανερωθη η ζωη υμων τοτε και υμις συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξη
Col 3:5 νεκρωσατε ουν τα μελη τα επι της γης πορνιαν ακαθαρσιαν παθος επιθυμιαν κακην και την πλεονεξειαν ητις εστιν ειδωλολατρια
Col 3:6 δι α ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απιθιας
Col 3:7 εν οις και υμις περιεπατησατε ποτε οτε εζητε εν τουτοις
Col 3:8 νυνι δε αποθεσθε τα παντα οργην θυμον κακιαν βλασφημιαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων
Col 3:9 μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι το παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου
Col 3:10 και επεδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ εικονα του κτισαντος αυτον
Col 3:11 οπου ουκ ενι ελλη και ιουδαιος περιτομη και ακροβυστια βαρβαρος σκυθης δουλος ελευθερος αλλα παντα και εν πασιν Cριστος
Col 3:12 ενδυσασθε ουν ως εκλεκτοι του θεου αγιοι και ηγαπημενοι σπλαγχνα οικτιρμου χρηστοτητα ταπινοφροσυνη πραυτητα μακροθυμιαν
Col 3:13 ανεχομενοι αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαν τις προς τινα εχη μομφη καθως και ο θεος εχαρισατο υμιν ουτως και υμις
Col 3:14 επι πασι δε τουτοις την αγαπην ος εστιν συνδεσμος της τελειοτητος
Col 3:15 και η ειρηνη του Cριστου βραβευετω εν ταις καρδιαις υμω εις ην και εκληθητε εν ενι σωματι και ευχαριστοι γινεσθε
Col 3:16 ο λογος του κυριου ενοικιτω εν υμιν πλου σιως εν παση σοφια διδασκοντες και νουθετουντες εαυτους ψαλμοις υμνοις ωδαις πνικαις εν χαριτι αδοντες εν ταις καρδιες υμω τω θεω
Col 3:17 και παν ο τι αν ποιητε εν λογω η εν εργω παντα εν ονοματι κυριου Iησου Cριστου ευχαριστουντες τω θεω πατρι δι αυτου
Col 3:18 αι γυναικες υποτασσεσθαι τοις ανδρασιν ως ανηκε εν κυριω
Col 3:19 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας και μη πικρενεσθε προς αυτας
Col 3:20 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα τουτο γαρ ευαρεστον εστι εν κυριω
Col 3:21 οι πατερες μη παροργιζεται τα τεκνα υμων ινα μη αθυμωσιν
Col 3:22 οι δουλοι υπακουετε κατα παντα τοις κατα σαρκα κυριοις μη εν οφθαλμοδουλιαις ως ανθρωπαρεσκοι αλλ εν απλοτητι καρδιας φοβουμενοι τον κυριον
Col 3:23 ο εαν ποιητε εκ ψυχης εργαζεσθε ως τω κυριω και ουκ ανθρωποις
Col 3:24 ειδοτες οτι απο κυριου απολημψεσθε την αταποδοσιν της κληρονομιας τω κυριω Cριστω δουλευετε
Col 3:25 ο γαρ αδικων κομιειται ο ηδικησεν και ουκ εστιν προσωπολημψια
Col 4:1 οι κυριοι το δικαιον και την ισοτητα τοις δουλοις παρεχεσθε ειδοτες οτι και υμεις εχετε κυριον εν ουρανω
Col 4:2 τη προσευχη προσκαρτεριτε γρηγορουτες εν ευχαριστια
Col 4:3 προσευχομενοι αμα και περι ημω ινα ο θεος ανοιξη ημιν θυραν του λογου λαλησαι το μυστηριον του Cριστου δι ο και δεδεμαι
Col 4:4 ινα φανερωσω αυτο ως δι με λαλησαι
Col 4:5 εν σοφια περιπατειτε προς τους εξω το καιρον εξαγοραζομενοι
Col 4:6 ο λογος υμων παντοτε εν χαριτι αλατι ηρτυμενος ειδεναι πως δει υμας ενει εκαστω αποκρινεσθαι
Col 4:7 τα δε κατ εμε παντα γνωρισει υμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος εν κυριω
Col 4:8 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι υμων και παρακαλεση τς καρδιας υμων
Col 4:9 συν ονησιμω τω πιστω και αγαπητω αδελφω ος εστιν εξ υμων παντα υμιν γνωριουσιν τα ωδε
Col 4:10 ασπαζεται υμας αρισταρχος ο συναιχμαλωτος μου και μαρκος ο ανεψιος βαρναβα περι ου ελαβετε εντολας εαν ελθη προς υμας δεξασθε αυτον
Col 4:11 και ιησους ο λεγομενος ιουστος οι οντες εκ περιτομης ουτοι μονοι συνεργοι εις την βασιλειαν του θεου οιτινες εγενηθησαν μοι παρηγορια
Col 4:12 ασπαζετε υμας επαφρας ο εξ υμω δουλος Cριστου Iησου παντοτε αγωνιζομενος υπερ ημων εν ταις προσευχαις ινα σταθητε τελιοι και πεπληροφορημενοι εν παντι θεληματι του θεου
Col 4:13 μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυν πονον υπερ υμων και των εν λαοδικια και των εν ιεραπολει
Col 4:14 ασπαζεται υμας λουκας ο ιατρος ο αγαπητος και δημας
Col 4:15 ασπασασθε τους εν λαοδικια αδελφους και νυμφαν και την κατ οικον αυτων εκκλησιαν
Col 4:16 και οταν αναγνωσθη παρ υμιν η επιστολη ποιησατε ινα και εν τη λαοδικαιων εκκλησια αναγνωσθη και τη εκ λαοδικιας ινα και υμις αναγνωτε
Col 4:17 και ειπατε αρχιππω βλεπε την διακονιαν ην παρελαβες ε κυριω ινα αυτην πληροις
Col 4:18 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου μνημονευετε μου τω δεσμων η χαρις μεθ υμων
1Th 1:1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονικεων εν θεω πατρι και κυριω Iησου Cριστω χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου Iησου Cριστου
1Th 1:2 ευχαριστουμεν τω θεω παντοτε περι παντων υμων μνιαν ποιουμενοι επι των προσευχων ημων αδειαλιπτως
1Th 1:3 μνημονευοντες υμων του εργου της πιστεως και του κοπου της αγαπης και της υπομονης της ελπιδος του κυριου ημων Iησου Cριστου εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων
1Th 1:4 ειδοτες αδελφοι ηγαπημενοι υπο του θεου την εκλογη υμων
1Th 1:5 οτι το ευαγγελιον του θεου ημω ουκ εγενηθη εις υμας εν λογω μονον αλλα και εν δυναμι και εν πνευματι αγιω και πληροφορια πολλη καθως οιδατε οιοι εγενηθημεν υμιν δι υμας
1Th 1:6 και υμεις μιμητε ημων εγενηθητε και του κυριου δεξαμενοι τον λογο εν θλιψει πολλη μετα χαρας πνευματος αγιου
1Th 1:7 ωστε γενεσθαι υμας τυπους πασιν τοις πιστευουσιν εν τη μακαιδονια και εν τη αχαια
1Th 1:8 αφ υμων εξηχηται ο λογος του θεου ου μονον εν τη μακαιδονια και εν τη αχαια αλλα παντι τοπω η πιστις υμων η προς τον θεον εξεληλυθε ωστε μη χριαν εχιν ημας λαλειν τι
1Th 1:9 αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς το θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι και αληθινω
1Th 1:10 και αναμενι τον υν αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ των νεκρων Iησουν τον ρυομενον ημας εκ της οργης της ερχομενης
1Th 2:1 αυτοι γαρ οιδαται αδελφοι την εισοδον ημων την προς υμας οτι ου κενη γεγονεν
1Th 2:2 αλλα προπαθοντες και υβρισθεντες καθως οιδαται εν φιλιπποις επαρρησιασαμεθα εν τω θεω ημων λαλησαι προς υμας το ευαγγελιον του θεου εν πολλω αγωνι
1Th 2:3 η γαρ παρακλησις ημων ουκ εκ πλανης ουδε εξ ακαθαρσιας ουδε εν δολω
1Th 2:4 αλλα καθως δεδοκιμασμεθα υπο του θεου πιστευθηναι το ευαγγελιον ουτως λαλουμεν ουχ ως ανθρωποις αρεσκοντες αλλα θεω τω δοκιμαζοτι τας καρδιας ημων
1Th 2:5 ουτε γαρ ποτε εν λογω κολακιας εγενηθημεν καθως οιδατε ουτε εν προφασει πλεονεξιας θεος μαρτυς
1Th 2:6 ουτε ζητουντες εξ ανθρωπων δοξαν ουτε αφ υμων ουτε απ αλλων δυναμενοι εν βαρει ειναι ως Cριστου αποστολοι
1Th 2:7 αλλα εγενηθημε νηπιοι εν μεσω υμων ως αν τροφος θαλπη τα εαυτης τεκνα
1Th 2:8 ουτως ομειρομενοι υμων ευδοκουμεν μεταδουναι υμιν ου μονο το ευαγγελιον του θεου αλλα και τας εαυτων ψυχας διοτι αγαπητοι ημιν εγενηθητε
1Th 2:9 μνημονευετε γαρ αδελφοι τον κοπο ημων και τον μοχθον νυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων εκηρυξαμεν υμιν το ευαγγελιον του θεου
1Th 2:10 υμεις μαρτυρες και ο θεος ως οσιως και δικαιως και αμεμπτως υμιν τοις πιστευουσιν εγενηθημεν
1Th 2:11 καθαπερ οιδατε ως ενα εκαστον υμων ως πατηρ τεκνα εαυτου παρακαλουντες και παραμυθουμενοι
1Th 2:12 και μαρτυρομενοι εις το περιπατειν υμας αξιως του θεου του καλεσαντος υμας εις την εαυτου βασιλειαν και δοξα
1Th 2:13 και δια τουτο και ημεις ευχαριστουμεν τω θεω αδιαλιπτως οτι παραλαβοντες λογον ακοης παρ ημων του θεου εδεξασθε ου λογον ανθρωπω αλλα καθως εστι λογον θεου ος και ενεργειται εν ημι τοις πιστευουσιν
1Th 2:14 υμις γαρ μιμηται εγενηθητε αδελφοι των εκκλησιων του θεου εδεξασθε ου λογον ανθρωπων αλλα καθως εστιν λογον θεου ος και ενεργιται εν ημιν τοις πιστευουσιν υμεις γαρ μιμηθητε εγενηθητε αδελφοι των εκκλησιων του θεου των ουσων εν τη ιουδαια εν Cριστω Iησου οτι τα αυτα επαθετε και υμις υπο των ιδιω συμφυλετων καθως και αυτοι υπο των ιουδαιων
1Th 2:15 τω και τον κυριον αποκτινατων Iησουν και τους προφητας και ημας εκδιωξαντων και θεω μη αρεσκοντων κ(αι) πασιν ανθρωποις εναντιων
1Th 2:16 κωλυοντων ημας τοις εθνεσιν λαλησαι ινα σωθωσι εις το αναπληρωσαι αυτων τας αμαρτιας παντοτε εφθασε δε επ αυτους η οργη εις τελος
1Th 2:17 ημεις δε αδελφοι απορφανισθεντες αφ υμων προς καιρον ωρας προσωπω ου καρδια περισσοτερως εσπουδασαμεν το προσωπον υμων ιδειν ε πολλη επιθυμια
1Th 2:18 διοτι ηθελησαμεν ελθειν προς υμας εγω μεν παυλος και απαξ και δις και ενεκοψε ημας ο σατανας
1Th 2:19 τις γαρ ημων ελπις η χαρα η στεφανος καυχησεως ουχι και υμεις εμπροσθεν του κυριου ημων Iησου εν τη αυτου παρουσια
1Th 2:20 υμεις γαρ εσται η δοξα ημω και χαρα
1Th 3:1 διο μηκετι στεγοντες ηυδοκησαμεν καταλιφθηναι εν αθηναις μονοι
1Th 3:2 και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφο ημων και διακονο του θεου εν τω ευαγγελιω του Cριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υπερ της πιστεως υμων
1Th 3:3 το μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσι ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα
1Th 3:4 και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως κ(αι) εγενετο και οιδατε
1Th 3:5 δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι τη πιστιν υμων μη πως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων
1Th 3:6 αρτι δε ελθοτος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την υμων πιστιν και την αγαπη υμων και οτι εχετε μνιαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας
1Th 3:7 δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη αναγκη και θλιψει ημων δια της υμων πιστεως
1Th 3:8 οτι νυν ζωμε εαν υμεις στηκητε εν κυριω
1Th 3:9 τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω κυριω ανταποδουναι περι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του κυριου ημων
1Th 3:10 νυκτος και ημερας υπερεκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων
1Th 3:11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημω και ο κυριος ημων Iησους κατευθυναι την οδο υμων προς υμας
1Th 3:12 υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας
1Th 3:13 εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθε του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων Iησου μετα παντων των αγιων αυτου αμην
1Th 4:1 λοιπον ουν αδελφοι ερωτωμεν υμας και παρακαλουμε εν τω κυριω Iησου καθως παρελαβετε παρ ημων το πως δει υμας περιπατειν κ(αι) αρεσκειν θεω καθως και περιπατειτε ινα περισσευητε μαλλον
1Th 4:2 οιδατε γαρ τινας παραγγελιας δεδωκαμεν υμιν δια του κυριου Iησου
1Th 4:3 τουτο γαρ εστιν θελημα του θεου ο αγιασμος υμων απεχεσθαι υμας απο της πορνειας
1Th 4:4 ειδεναι εκαστον υμων το εαυτου σκευος κτασθαι εν αγιασμω και εν τιμη
1Th 4:5 μη εν παθει επιθυμιας καθαπερ και τα εθνη τα μη ειδοτα τον θεον
1Th 4:6 το μη υπερβαινειν και πλεονεκτειν εν τω πραγματι τον αδελφον αυτου διοτι εκδικος κυριος περι παντων τουτων καθως και προειπαμεν υμιν και διεμαρτυραμεθα
1Th 4:7 ου γαρ εκαλεσεν ημας ο θεος επι ακαθαρσια αλλ εν αγιασμω
1Th 4:8 τοιγαρουν ο αθετων ουκ ανθρωπο αθετει αλλα τον θεον τον και διδοντα το πνευμα αυτου το αγιον εις υμας
1Th 4:9 περι δε της φιλαδελφιας ου χρειαν εχετε γραφειν υμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοι εστε εις το αγαπαν αλληλους
1Th 4:10 και γαρ ποιειτε αυτο εις παντας τους αδελφους υμων εν ολη τη μακεδονια παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι περισσευειν μαλλον
1Th 4:11 και φιλοτιμεισθαι ησυχαζειν και πρασσειν τα ιδια και εργαζεσθαι ταις ιδιαις χερσιν υμων καθως υμι παρηγγιλαμεν
1Th 4:12 ινα περιπατητε ευσχημονως προς τους εξω και μηδενος χρειαν εχητε
1Th 4:13 ου θελομεν δε υμας αγνοειν αδελφοι περι των κοιμωμενων ινα μη λυ πησθε καθως κ(αι) οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα
1Th 4:14 ει γαρ επιστευομεν οτι Iησους απεθανεν και ανεστη ουτως και ο θεος τους κοιμηθεντας δια του Iησου αξει συν αυτω
1Th 4:15 τουτο γαρ υμιν λεγομεν εν λογω κυριου οτι ημεις οι ζωτες οι περιλειπομενοι εις την παρουσιαν του κυριου ου μη φθασωμε τους κοιμηθεντας
1Th 4:16 οτι αυτος ο κυριος εν κελευσματι ε φωνη αρχαγγελου και εν σαλπιγγι θεου καταβησεται απ ουρανου και οι νεκροι εν Cριστω αναστησονται πρωτον
1Th 4:17 επειτα ημεις οι ζωντες οι περιλιπομενοι αμα συν αυτοις αρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιν του κυριου εις αερα και ουτως παντοτε συν κυριω εσομεθα
1Th 4:18 ωστε παρακαλειτε αλληλους εν τοις λογοις τουτοις
1Th 5:1 περι δε των χρονων και των καιρων αδελφοι ου χρειαν εχετε του γραφεσθαι υμιν
1Th 5:2 αυτοι γαρ ακρειβως οιδατε οτι ημερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτι ουτως ερχεται
1Th 5:3 οταν λεγωσιν ειρηνη και ασφαλεια τοτε αιφνιδιος αυτοις επισταται ολεθρος ωσπερ η ωδειν τη εν γαστρι εχουση και ου μη εκφυγωσι
1Th 5:4 υμεις δε αδελφοι ουκ εσται εν σκοτει ινα η ημερα υμας ως κλεπτης καταλαβη
1Th 5:5 παντες γαρ υμεις υιοι φωτος εσται και υιοι ημερας ουκ εσμεν νυκτος ουδε σκοτους
1Th 5:6 αρα ουν μη καθευδωμεν ως οι λοιποι αλλα γρηγορωμεν και νηφωμε
1Th 5:7 οι γαρ καθευδοντες νυκτος καθευδουσιν και οι μεθυσκομενοι νυκτος μεθυουσιν
1Th 5:8 ημεις δε ημερας οντες νηφωμε ενδυσαμενοι θωρακα πιστεως και περικεφαλαιαν ελπιδα σωτηριας
1Th 5:9 οτι ουκ εθετο ημας ο θεος εις οργη αλλα εις περιποιησιν σωτηριας δια του κυριου ημω Iησου Cριστου
1Th 5:10 του αποθανοντος περι ημω ινα ειτε γρηγορωμεν ειτε καθευδωμεν αμα συν αυτω ζησωμεν
1Th 5:11 διο παρακαλειτε αλληλους και οικοδομειτε εις τον ενα καθως και ποιειτε
1Th 5:12 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι ειδεναι τους κοπιωντας εν υμιν και προιστανομενους υμων εν κυριω και νουθετουντας υμας
1Th 5:13 και ηγεισθαι αυτους υπερεκπερισσου εν αγαπη δια το εργον αυτων και ειρηνευετε εν αυτοις
1Th 5:14 παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι νουθετειτε τους ατακτους παραμυθεισθε τους ολιγοψυχους αντεχεσθε των ασθενων μακροθυμειτε προς παντας
1Th 5:15 ορατε μη τις κακον αντι κακου τινι αποδοι αλλα παντοτε το αγαθον διωκετε εις αλληλους και εις παντας
1Th 5:16 παντοτε χαιρετε
1Th 5:17 αδιαλιπτως προσευχεσθε
1Th 5:18 εν παντι ευχαριστειτε τουτο γαρ θελημα του θεου εν Cριστω Iησου εις υμας
1Th 5:19 το πνευμα μη σβεννυτε
1Th 5:20 προφητειας μη εξουθενειτε
1Th 5:21 παντα δοκιμαζετε το καλο κατεχετε
1Th 5:22 απο πατος ειδους πονηρου απεχεσθε
1Th 5:23 αυτος δε ο θεος της ειρηνης αγιασαι υμας ολοτελεις και ολοκληρον υμων το πνευμα και η ψυχη και το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσια του κυριου ημων Iησου Cριστου τηρηθειη
1Th 5:24 πιστος ο καλων υμας ος και ποιησει
1Th 5:25 αδελφοι προσευχεσθε περι ημων
1Th 5:26 ασπασασθε τους αδελφους παντας εν φιληματι αγιω
1Th 5:27 ορκιζω υμας το κυριον αναγνωσθηναι την επιστολη πασι τοις αδελφοις
1Th 5:28 η χαρις του κυριου ημων Iησου Cριστου μεθ υμων αμην
2Th 1:1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονικεων εν θεω και πατρι ημων και κυριω Iησου Cριστω
2Th 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου Iησου Cριστου
2Th 1:3 ευχαριστειν οφιλομεν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι καθως αξιον εστιν οτι υπεραυξανει η πιστις υμω και πλεοναζει η αγαπη ενος εκαστου παντων εις αλληλους
2Th 1:4 ωστε αυτους ημας εν υμιν εγκαυχασθαι εν ταις εκκλησιαις του θεου υπερ της υπομονης υμων και πιστεως εν πασι τοις διωγμοις υμων και ταις θλιψεσιν αις ανεχεσθε
2Th 1:5 ενδιγμα της δικαιας κρισεως του θεου εις το καταξιωθηναι υμας της βασιλειας του θεου υπερ ης και πασχετε
2Th 1:6 ειπερ δικαιον παρα θεω ανταποδουναι τοις θλιβουσι υμας θλιψιν
2Th 1:7 και υμιν τοις θλιβομενοις ανεσιν μεθ υμων εν τη αποκαλυψει του κυριου Iησου απ ουρανου μετ αγγελων δυναμεως αυτου
2Th 1:8 εν πυρι φλογος διδοντος εκδικησιν τοις μη ειδοσι θεον και τοις μη υπακουουσιν τω ευαγγελιω του κυριου ημων Iησου Cριστου
2Th 1:9 οιτινες δικην τισουσιν ολεθρον αιωνιον απο προσωπου του κυριου και απο της δοξης της ισχυος αυτου
2Th 1:10 οταν ελθη ενδοξασθηναι εν τοις αγιοις αυτου και θαυμασθηναι εν πασι τοις πιστευσασι οτι επιστευθη το μαρτυριον ημω εφ υμας εν τη ημερα εκεινη
2Th 1:11 εις ο και προσευχομεθα παντοτε περι υμων ινα υμας αξιωση της κλησεως ο θεος ημων και πληρωση πασαν ευδοκιαν αγαθωσυνης και εργον πιστεως εν δυναμει
2Th 1:12 οπως ενδοξασθη το ονομα του κυριου ημων Iησου εν υμιν και υμεις εν αυτω κατα την χαριν του θεου ημων και κυριου Iησου Cριστου
2Th 2:1 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου ημων Iησου Cριστου και ημων επισυναγωγης επ αυτον
2Th 2:2 εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του κυριου
2Th 2:3 μη τις υμας εξαπατηση κατα μηδενα τροπον οτι εαν μη ελθη η αποστασια πρωτο και αποκαλυφθη ο ανθρωπος της ανομιας ο υιος της απωλειας
2Th 2:4 ο αντικειμενος επι πατα λεγομενον θεον η σεβασμα ωστε αυτον εις τον ναον του θεου καθισαι αποδικνυντα εαυτον οτι εστιν θεος
2Th 2:5 ου μνημονευετε οτι ετι ων προς υμας ταυτα ελεγον υμιν
2Th 2:6 και νυν το κατεχο οιδαται εις το αποκαλυφθηναι αυτο εν τω αυτου καιρω
2Th 2:7 το γαρ μυστηριον ηδη γαρ ενεργειται της ανομιας μονον ο κατεχων αρτι εως εκ μεσου γενηται
2Th 2:8 και τοτε αποκαλυφθησεται ο ανομος ον ο κυριος Iησους αναλοι τω πνευματι του στοματος αυτου και καταργησει τη επιφανεια της παρουσιας αυτου
2Th 2:9 ου εστιν η παρουσια κατ ενεργιαν του σατανα εν παση δυναμι και σημιοις και τερασιν ψευδους
2Th 2:10 και εν παση απατη αδικιας τοις απολλυμενοις ανθ ων την αγαπη της αληθειας ουκ εδεξαντο εις το σωθηναι αυτους
2Th 2:11 και δια τουτο πεμπει αυτοις ο θεος ενεργειαν πλανης εις το πιστευσαι αυτους τω ψευδει
2Th 2:12 ινα κριθωσιν απαντες οι μη πιστευσαντες τη αληθεια αλλα ευδοκησαντες τη αδικεια
2Th 2:13 ημεις δε οφιλομε ευχαριστιν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι ηγαπημενοι υπο του κυριου οτι ειλατο ημας ο θεος απ αρχης εις σωτηριαν εν αγιασμω πνευματος και πιστι αληθειας
2Th 2:14 εις ο και εκαλεσεν υμας δια του ευαγγελιου υμων εις περιποιησιν δοξης του κυριου ημων Iησου Cριστου
2Th 2:15 αρα ουν αδελφοι στηκετε και κρατειτε τας παραδοσεις ας εδιδαχθητε ειτε δια λογου ειτε δι επιστολης ημω
2Th 2:16 αυτος δε ο κυριος ημω Iησους Cριστος ο θεος ο πατηρ ημων και δους παρακλησιν αιωνιαν και ελπιδα αγαθην εν χαριτι
2Th 2:17 παρακαλεσαι τας καρδιας υμων και στηριξαι εν παντι εργω και λογω αγαθω
2Th 3:1 το λοιπον προσευχεσθαι αδελφοι περι ημων ινα ο λογος του κυριου τρεχη και δοξαζηται καθως και προς υμας
2Th 3:2 και ινα ρυσθωμε απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων ου γαρ πατων η πιστις
2Th 3:3 πιστος δε ο κυριος εστι ος στηριξει υμας και φυλαξει απο του πονηρου
2Th 3:4 πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι α παραγγελλομε ποιειτε και ποιησετε
2Th 3:5 ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεου και εις την υπομονην του Cριστου
2Th 3:6 παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου ημων Iησου Cριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτως περιπατουτος και μη κατα τη παραδοσιν ην παρελαβοσαν παρ ημων
2Th 3:7 αυτοι γαρ οιδαται πως δει μιμισθαι ημας οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν
2Th 3:8 ουδε δωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινος αλλα εν κοπω και μοχθω νυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων
2Th 3:9 ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμε υμιν εις το μιμισθαι ημας
2Th 3:10 και γαρ οτε ημεν προς υμας παρηγγελλομεν υμιν οτι ει τις ου θελει εργαζεσθε μηδε εσθιετω
2Th 3:11 ακουομεν γαρ τινας περιπατουντας εν υμιν ατακτως μηδεν εργαζομενους αλλα περιεργαζομενους
2Th 3:12 τοις δε τοιουτοις παραγγελλομεν και παρακαλουμε εν κυριω Iησου Cριστω ινα μετα ησυχιας εργαζομενοι τον εαυτων αρτον εσθιωσιν
2Th 3:13 υμεις δε αδελφοι μη εγκακησητε καλοποιουντες
2Th 3:14 ει δε τις ουχ υπακουει τω λογω ημω δια της επιστολης τουτον σημιουσθαι μη συναναμιγνυσθαι αυτω ινα εντραπη
2Th 3:15 και μη ως εχθρον ηγεισθε αλλα νουθετιται ως αδελφον
2Th 3:16 αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν την ειρηνη δια παντος εν πατι τροπω ο κυριος μετα παντων υμων
2Th 3:17 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημιον εν παση επιστολη ουτως γραφω
2Th 3:18 η χαρις του κυριου ημων Iησου Cριστου μετα παντων υμων
1Ti 1:1 παυλος αποστολος Cριστου Iησου κατ επαγγελιαν θεου σρς ημω και κυριου Iησου Cριστου της ελπιδος ημων
1Ti 1:2 τιμοθεω γνησιω τεκνω εν πιστι χαρις ελεος ιρηνη απο θεου πατρος και Cριστου Iησου του κυριου ημω
1Ti 1:3 καθως παρεκαλεσα σε προσμειναι εν εφεσω πορευομενος εις μακαιδονιαν ινα παραγγιλης τισιν μη ετεροδιδασκαλιν
1Ti 1:4 μηδε προσεχειν μυθοις και γενεαλογιαις απεραντοις αιτινες εκζητησεις παρεχουσι μαλλον η οικονομιαν θεου την εν πιστει
1Ti 1:5 το δε τελος της παραγγελιας εστιν αγαπη εκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως αγαθης και πιστεως ανυποκριτου
1Ti 1:6 ων τινες αστοχησαντες εξετραπησαν εις ματαιολογιαν
1Ti 1:7 θελοντες ειναι νομοδιδασκαλοι μη νοουτες μητε α λεγουσιν μητε περι τινων διαβεβαιουται
1Ti 1:8 οιδαμεν δε οτι καλος ο νομος εαν τις αυτω νομιμως χρηται
1Ti 1:9 ειδως τουτο οτι δικαιω νομος ου κιται ανομοις δε και ανυποτακτοις ασεβεσι και αμαρτωλοις ανοσιοις και βεβηλοις πατρολωαις και μητρολωαις ανδροφονοις
1Ti 1:10 πορνοις αρσενοκοιταις ανδραποδισταις ψευσταις επιορκοις και ει τι ετερον τη υγιαινουση διδασκαλια αντικειται
1Ti 1:11 κατα το ευαγγελιο της δοξης του μακαριου θεου ο επιστευθην εγω
1Ti 1:12 χαριν εχω τω ενδυναμουντι Cριστω Iησου τω κυριω ημων οτι πιστον με ηγησατο θεμενος εις διακονιαν
1Ti 1:13 το προτερον οντα βλασφημον και διωκτην και υβριστην αλλα ηλεηθην οτι αγνοων εποιησα εν απιστια
1Ti 1:14 υπερεπλεονασεν δε η χαρις του κυριου ημω μετα πιστεως και αγαπης της εν Cριστω Iησου
1Ti 1:15 πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος οτι Cριστος Iησους ηλθεν εις κοσμον αμαρτωλους σωσαι ων πρωτος ειμι εγω
1Ti 1:16 αλλα δια τουτο ηλεηθην ινα εν εμοι πρωτω ενδιξηται Iησους Cριστος τη απασαν μακροθυμιαν προς υποτυπωσιν των μελλοντων αγαθων πιστευειν επ αυτω εις ζωην αιωνιον
1Ti 1:17 τω δε βασιλει των αιωνων αφθαρτω αορατω μονω θεω τιμη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
1Ti 1:18 ταυτην την παραγγελιαν παρατιθεμαι σοι τεκνον τιμοθεε κατα τας προαγουσας επι σε προφητειας ινα στρατευση εν αυταις την καλη στρατειαν
1Ti 1:19 εχων πιστιν και αγαθη συνιδησιν ην τινες απωσαμενοι περι την πιστι εναυαγησαν
1Ti 1:20 ων εστιν υμενεος και αλεξανδρος ους παρεδωκα τω σατανα ινα παιδευθωσι μη βλασφημιν
1Ti 2:1 παρακαλω ουν πρωτον παντω ποιεισθαι δεησεις προσευχας εντευξεις ευχαριστιας υπερ παντων ανθρωπων
1Ti 2:2 υπερ βασιλεων και πατων των εν υπεροχη οντων ινα ηρεμον και ησυχιον βιον διαγωμεν εν παση ευσεβια και σεμνοτητι
1Ti 2:3 τουτο καλον κ(αι) αποδεκτον ενωπιον του σρς ημω θεου
1Ti 2:4 ος παντας ανθρωπους θελει σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειας ελθιν
1Ti 2:5 εις γαρ θεος εις και μεσειτης θεου και ανθρωπων ανθρωπος Cριστος Iησους
1Ti 2:6 ο δους εαυτον αντιλυτρο υπερ παντων κ(αι) μαρτυριον καιροις ιδιοις
1Ti 2:7 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος αληθειαν λεγω εν Cριστω ου ψευδομαι διδασκαλος εθνων εν γνωσι και αληθεια
1Ti 2:8 βουλομαι ουν προσευχεσθαι τους αδρας εν παντι τοπω επαιροντας οσιους χιρας χωρις οργης και διαλογισμου
1Ti 2:9 ωσαυτως γυναικας εν καταστολη κοσμιω μετα αιδους και σωφροσυνης κοσμιν εαυτας μη εν πλεγμασιν και χρυσω η μαργαριταις η ιματισμω πολυτελει
1Ti 2:10 αλλ ο πρεπει γυναιξιν επαγγελλομεναις θεοσεβειαν δι εργων αγαθων
1Ti 2:11 γυνη εν ησυχια μανθανετω εν παση υποταγη
1Ti 2:12 διδασκιν δε γυναικι ουκ επιτρεπω ουδε αυθεντειν ανδρος αλλ ειναι εν ησυχια
1Ti 2:13 αδαμ γαρ πρωτος επλασθη ειτα ευα
1Ti 2:14 και αδαμ ουκ ηπατηθη η δε γυνη εξαπατηθεισα εν παραβασει γεγονε
1Ti 2:15 σωθησεται δε δια της τεκνογονιας εαν μινωσιν εν πιστι και αγαπη και αγιασμω μετα σωφροσυνης
1Ti 3:1 πιστος ο λογος ει τις επισκοπης ορεγεται καλου εργου επιθυμει
1Ti 3:2 δι ουν τον επισκοπον ανεπιλημπτον ειναι μιας γυναικος ανδρα νηφαλιο σωφρονα κοσμιον φιλοξενον διδακτικον
1Ti 3:3 μη παροινον μη πληκτην αλλα επιεικη αμαχο αφιλαργυρον
1Ti 3:4 του ιδιου οικου καλως προιστανομενον τεκνα εχοντα εν υποταγη μετα πασης σεμνοτητος
1Ti 3:5 ει δε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιας θεου επιμελησεται
1Ti 3:6 μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις εις κριμα εμπεση του διαβολου
1Ti 3:7 δει δε και μαρτυριαν καλην εχιν απο των εξωθεν ινα μη εις ονιδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου
1Ti 3:8 διακονους ωσαυτως μη διλογους μη οινω πολλω προσεχοντας μη αισχροκερδεις
1Ti 3:9 εχοντας το μυστηριον της πιστεως και καθαρας συνειδησεως
1Ti 3:10 και ουτοι δε δοκειμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονιτωσαν ανεγκλητοι οντες
1Ti 3:11 γυναικας ωσαυτως σεμνας μη διαβολους νηφαλιους πιστας εν πασιν
1Ti 3:12 διακονοι εστωσα μιας γυναικος αδρες τεκνων καλως προισταμενοι και των ιδιω οικων
1Ti 3:13 οι γαρ καλως διακονησαντες βαθμο εαυτοις καλον περιποιουνται και πολλην παρρησιαν εν πιστι τη εν Cριστω Iησου
1Ti 3:14 ταυτα σοι γραφω ελπιζων ελθιν προς σε ταχιον
1Ti 3:15 εαν δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεου αναστρεφεσθαι ητις εστιν εκκλησια θεου ζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθιας
1Ti 3:16 και ομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειας μυστηριον ος εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθη ε ν κοσμω ανελημφθη εν δοξη
1Ti 4:1 το δε πνευμα ρητως λεγει οτι εν υστεροις καιροις αποστησονται τινες της πιστεως προσεχοντες πνασι πλανοις και διδασκαλειας δαιμονιων
1Ti 4:2 εν υποκρισει ψευδολογων κεκαυστηριασμενων την ιδιαν συνιδησιν
1Ti 4:3 κωλυοντων γαμειν απεχεσθαι βρωματων α ο θεος εκτισεν εις μεταλημψιν μετα ευχαριστιας τοις πιστοις και επεγνωκοσι την αληθιαν
1Ti 4:4 οτι παν κτισμα θεου καλον και ουδεν αποβλητον μετα ευχαριστιας λαμβανομενον
1Ti 4:5 αγιαζεται γαρ δια λογου θεου και εντευξεως
1Ti 4:6 ταυτα υποτιθεμενος τοις αδελφοις καλος εση διακονος Cριστου Iησου εντρεφομενος τοις λογοις της πιστεως και της καλης διδασκαλιας η παρηκολουθηκας
1Ti 4:7 τους δε βεβηλους και γραωδεις μυθους παραιτου γυμναζε δε σεαυτο προς ευσεβιαν
1Ti 4:8 η γαρ σωματικη γυμνασια ολιγον εστιν ωφελιμος η δε ευσεβεια προς παντα ωφελιμος εστιν επαγγελιαν εχουσα ζωης της νυν και της μελλουσης
1Ti 4:9 πιστος ο λογος και αποδοχης αξιος
1Ti 4:10 εις τουτο γαρ κοπιωμεν και αγωνιζομεθα οτι ηλπικαμεν επι θεω ζωντι ος εστιν σωτηρ παντων ανθρωπων μαλιστα πιστων
1Ti 4:11 παραγγελλε ταυτα και διδασκε
1Ti 4:12 μηδις σου της νεοτητος καταφρονιτω αλλα τυπος γινου τω πιστων εν λογω εν αναστροφη εν αγαπη εν πιστι εν αγνια
1Ti 4:13 εως ερχομαι προσεχε τη αναγνωσει τη παρακλησει τη διδασκαλια
1Ti 4:14 μη αμελει του εν σοι χαρισματος ο εδοθη σοι δια προφητειας μετα επιθεσεως των χειρων του πρεσβυτερου
1Ti 4:15 ταυτα μελετα εν τουτοις ισθι ινα σου η προκοπη φανερα η πασιν
1Ti 4:16 επεχε σεαυτω και τη διδασκαλια επιμενε αυτοις τουτο γαρ ποιων και σεαυτον σωσεις και τους ακουοντας
1Ti 5:1 πρεσβυτερω μη επιπληξης αλλα παρακαλει νεωτερους ως αδελφους
1Ti 5:2 πρεσβυτερας ως μητερας νεωτερας ως αδελφας εν παση αγνια
1Ti 5:3 χηρας τιμα τας οντως χηρας
1Ti 5:4 ει δε τις χηρα τεκνα η εκγονα εχει μανθανετωσα πρωτον τον ιδιο οικον ευσεβιν και αμοιβας αποδιδοναι τοις προγονοις τουτο γαρ εστιν αποδεκτο ενωπιον του θεου
1Ti 5:5 η δε οντως χηρα και μεμονωμενη ηλπικεν επι κυριον και προσμενει ταις δεησεσιν και ταις προσευχαις νυκτος και ημερας
1Ti 5:6 η δε σπαταλωσα ζωσα τεθνηκεν
1Ti 5:7 και ταυτα παραγγελλε ινα ανεπιλημπτοι ωσιν
1Ti 5:8 ει δε τις των ιδιω και μαλιστα οικιων ου προνοειται την πιστιν ηρνηται και εστιν απιστου χειρων
1Ti 5:9 χηρα καταλεγεσθω μη ελαττον ετω εξηκοντα γεγονυια ενος ανδρος γυνη
1Ti 5:10 εν εργοις καλοις μαρτυρουμενη ει ετεκνοτροφησεν ει εξενοδοχησεν ει αγιων ποδας ενιψεν ει θλιβομενοις επηρκεσεν ει παντι εργω αγαθω επηκολουθησεν
1Ti 5:11 νεωτερας δε χηρας παραιτου οταν γαρ καταστρηνιασωσιν του Cριστου γαμιν θελουσιν
1Ti 5:12 εχουσαι κριμα οτι την πρωτην πιστιν ηθετησαν
1Ti 5:13 αμα δε και αργαι μανθανουσιν περιερχομεναι τας οικιας ου μονον δε αργαι αλλα και φλυαροι και περιεργοι λαλουσαι τα μη δεοντα
1Ti 5:14 βουλομαι ουν νεωτερας γαμιν τεκνογονειν οικοδεσποτιν μηδεμιαν αφορμην διδοναι τω αντικειμενω λοιδοριας χαριν
1Ti 5:15 ηδη γαρ τινες εξετραπησαν οπισω του σατανα
1Ti 5:16 ει τις πιστη εχει χηρας επαρκεισθω αυταις και μη βαρεισθω η εκκλησια ινα ταις οντως χηραις επαρκεση
1Ti 5:17 οι καλως προεστωτες πρεσβυτεροι διπλης τιμης αξιουσθωσαν μαλιστα οι κοπιωντες εν λογω και διδασκαλια
1Ti 5:18 λεγει γραρ η γραφη βουν αλοωντα ου φιμωσεις και αξιος ο εργατης του μισθου αυτου
1Ti 5:19 κατα πρεσβυτερου κατηγοριαν μη παραδεχου εκτος ει μη επι δυο η τριω μαρτυρων
1Ti 5:20 τους αμαρτανοντας ενωπιον παντω ελεγχε ινα και οι λοιποι φοβον εχωσι
1Ti 5:21 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου και Cριστου Iησου και των εκλεκτων αγγελων ινα ταυτα φυλαξης χωρις προκριματος μηδεν ποιω κατα προσκλισιν
1Ti 5:22 χειρας ταχεως μηδενι επιτιθει μηδε κοινωνει αμαρτιαις αλλοτριαις σεαυτον αγνον τηρει
1Ti 5:23 μηκετι υδροποτει αλλα οινω ολιγω χρω δια τον στομαχον και τας πυκνας σου ασθενειας
1Ti 5:24 τινων ανθρωπω αι αμαρτιαι προδηλοι εισιν προαγουσαι εις κρισιν τισιν δε και επακολουθουσιν
1Ti 5:25 ωσαυτως και τα εργα τα καλα προδηλα και τα αλλως εχοντα κρυβηναι ου δυναται
1Ti 6:1 οσοι εισιν υπο ζυγο δουλοι π τους ιδιους δεσποτας πασης τιμης αξιους ηγεισθωσαν ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλια βλασφημηται
1Ti 6:2 οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μη καταφρονιτωσαν αλλα μαλλον δουλευετωσαν οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσιας αντιλαμβανομενοι ταυτα διδασκε και παρακαλει
1Ti 6:3 ει τις ετεροδιδασκαλει και μη προσεχετε υγιαινουσι λογοις τοις του κυριου ημων Iησου Cριστου και τη κατ ευσεβιαν διδασκαλια
1Ti 6:4 τετυφωται μηδε επισταμενος αλλα νοσων περι ζητησεις και λογομαχιας εξ ων γινεται φθονος ερις βλασφημιαι υπονοιαι πονηραι
1Ti 6:5 διαπαρατριβαι διεφθαρμενων ανθρωπω τον νουν και απεστερημενων της αληθειας νομιζοτων πορισμον ειναι την ευσεβιαν
1Ti 6:6 εστιν δε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετα αυταρκειας
1Ti 6:7 ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εις τον κοσμον οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναμεθα
1Ti 6:8 εχοντες δε διατροφας και σκεπασματα τουτοις αρκεσθησομεθα
1Ti 6:9 οι δε βουλομενοι πλουτιν εμπιπτουσιν εις πιρασμον και παγιδα και επιθυμιας πολλας ανοητους και βλα βερας αιτινες βυθιζουσι τους ανθρωπους εις ολεθρον και απωλιαν
1Ti 6:10 ριζα γαρ παντων των κακων εστι η φιλαργυρια ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναις ποικιλαις
1Ti 6:11 συ δε ω ανθρωπε θεου ταυτα φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην υπομονην πραυπαθιαν
1Ti 6:12 αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιου ζωης εις ην εκληθης και ωμολογησας την καλην ομολογιαν ενωπιο πολλων μαρτυρω
1Ti 6:13 παραγγελλω ενωπιον θεου του ζωοποιουντος τα πατα και Iησου Cριστου του μαρτυρησαντος επι ποντιου πιλατου την καλην ομολογιαν
1Ti 6:14 τηρησαι σε την εντολην ασπιλον ανεπιλημπτον μεχρι της επιφανειας του κυριου ημων Cριστου Iησου
1Ti 6:15 ην καιροις ιδιοις διξει ο μακαριος και μονος δυναστης ο βασιλευς των βασιλευοντων και κυριος των κυριευοντων
1Ti 6:16 ο μονος εχων αθανασιαν φως οικων απροσιτο ον ειδεν ουδεις ανθρωπων ουδε ιδειν δυναται ω τιμη και το κρατος αιωνιον αμην
1Ti 6:17 τοις πλουσιοις εν τω νυν καιρω παραγγελλε μη υψηλα φρονιν μηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλ επι θεω τω παρεχοντι ημιν πατα πλουσιως εις απολαυσιν
1Ti 6:18 αγαθοεργειν πλουτιν εν εργοις καλοις ευμεταδοτους ειναι κοινωνικους
1Ti 6:19 αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιο καλον εις το μελλον ινα επιλαβωται της οντως ζωης
1Ti 6:20 ω τιμοθεε την παραθηκην φυλαξο εκτρεπομενος τας βεβηλους κενοφωνιας και ατιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως
1Ti 6:21 ην τινες επαγγελλομενοι περι την πιστιν ηστοχησαν η χαρις μεθ υμων
2Ti 1:1 παυλος αποστολος Cριστου Iησου δια θεληματος θεου κατ επαγγελιας ζωης της εν Cριστω Iησου
2Ti 1:2 τιμοθεω αγαπητω τεκνω χαρις ελεος ιρηνη απο θεου πατρος και κυριου Iησου Cριστου του κυριου ημων
2Ti 1:3 χαριν εχω τω θεω ω λατρευω απο προγονων εν καθαρα συνιδησι ως αδιαλειπτον εχω την περι σου μνιαν εν ταις δεησεσιν μου νυκτος κ(αι) ημερας
2Ti 1:4 επιποθω σε ιδειν μεμνημενος σου των δακρυων ινα χαρας πληρωθω
2Ti 1:5 υπομνησιν λαβω της εν σοι ανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησεν πρωτον εν τη μαμμη σου λωιδι και τη μητρι σου ευνικη πεπισμαι δε οτι και εν σοι
2Ti 1:6 δι ην αιτιαν αναμιμνησκω σε αναζωπυρειν το θελημα του θεου ο εστιν εν σοι δια της επιθεσεως των χιρων μου
2Ti 1:7 ου γαρ εδωκεν ημι ο θεος πνευμα δειλιας αλλα δυναμεως και αγαπης και σωφρονισμου
2Ti 1:8 μη ουν επεσχυνθης το μαρτυριον του κυριου μηδε εμε το δεσμιον αυτου αλλα συνκακοπαθησον τω ευαγγελιω κατα δυναμιν θεου
2Ti 1:9 του σωσαντος ημας και καλεσαντος κλησει αγια ου κατα τα εργα ημων αλλα κατα ιδιαν προθεσιν και χαριν τη δοθισαν ημιν εν Cριστω Iησου προ χρονων αιωνιαν
2Ti 1:10 φανερωθεισαν δε νυν δια της επιφανειας του σρς ημων Cριστου Iησου καταργησαντος μεν τον θανατο φωτισαντος δε ζωην και αφθαρσιαν δια του ευαγγελιου
2Ti 1:11 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος και διδασκαλος
2Ti 1:12 δι ην αιτιαν ταυτα πασχω αλλ ουκ επαισχυνομαι οιδα γαρ ω πεπιστευκα και πεπισμαι οτι δυνατος εστιν την παραθηκην μου φυλαξαι εις εκινην την ημεραν
2Ti 1:13 υποτυπωσιν εχε υγιαινοντων λογων ων παρ εμου ηκουσας εν πιστει και αγαπη τη εν Cριστω Iησου
2Ti 1:14 την καλην παραθηκην φυλαξον δια πνευματος αγιου του ενοικουντος εν ημιν
2Ti 1:15 οιδας τουτο οτι απεστραφησαν με παντες οι εν τη ασια ων εστιν φυ γελος και ερμογενης
2Ti 1:16 δωη ελεος ο κυριος τω ονησιφορου οικω οτι πολλακις με ανεψυξεν και την αλυσιν μου ουκ επησχυνθη
2Ti 1:17 αλλα γενομενος εν ρωμη σπουδαιως εζητησεν με και ευρεν
2Ti 1:18 δωη αυτω ο κυριος ευρειν ελεος παρα κυριου εν εκεινη τη ημερα και οσα εν εφεσω διηκονησε βελτιον συ γινωσκεις
2Ti 2:1 συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν Cριστω Iησου
2Ti 2:2 και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι
2Ti 2:3 συγκακοπαθησον ως καλος στρατιωτης Cριστου Iησου
2Ti 2:4 ουδεις στρατευομενος εμπλεκετε ταις του βιου πραγματιαις ινα τω στρατολογησατι αρεση
2Ti 2:5 εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση
2Ti 2:6 τον κοπιωντα γεωργον δει πρωοτερο των καρπων μεταλαμβανιν
2Ti 2:7 νοει ο λεγω δωσει γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν
2Ti 2:8 μνημονευε Iησουν Cριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαδ κατα το ευαγγελιον μου
2Ti 2:9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλα ο λογος του θεου δεδεται
2Ti 2:10 δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της εν Cριστω Iησου μετα δοξης αιωνιου
2Ti 2:11 πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συνζησομεν
2Ti 2:12 ει υπομενομεν και συνβασιλευσομεν ει αρνησομεθα κακεινος αρνησεται ημας
2Ti 2:13 ει απιστουμεν εκινος πιστος μενει αρνησασθαι γαρ εαυτον ου δυναται
2Ti 2:14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιον του θεου μη λογομαχειν επ ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων
2Ti 2:15 σπουδασον σεαυτο δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατη ανεπεσχυντον ορθοτομουντα το λογον της αληθειας
2Ti 2:16 τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας
2Ti 2:17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξι ων εστιν υμεναιος και φιλητος
2Ti 2:18 οιτινες περι την αληθιαν ηστοχησαν λεγοντες αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την πιστιν τη τινων
2Ti 2:19 ο μεντοι στερεος θεμελιος του κυριου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος παντας τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα κυριου
2Ti 2:20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονο σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν
2Ti 2:21 εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εις τιμην ηγιασμενον ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον
2Ti 2:22 τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας
2Ti 2:23 τας δε μωρας και απεδευτους ζητησις παραιτου ειδως οτι γεννωσι μαχας
2Ti 2:24 δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλα ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον
2Ti 2:25 εν πραυτητι πεδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δωη αυτοις ο θεος εις επιγνωσιν αληθειας
2Ti 2:26 και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα
2Ti 3:1 τουτο δε γινωσκε οτι εν εσχαταις ημεραις ενστησοται καιροι χαλεποι
2Ti 3:2 εσονται γαρ ανθρωποι φιλαυτοι φιλαργυροι αλαζονες υπερηφανοι βλασφημοι γονευσιν απιθεις αχαριστοι ανοσιοι
2Ti 3:3 ασπονδοι διαβολοι ακρατεις ανημεροι αφιλαγαθοι
2Ti 3:4 προδοται προπετεις τετυφωμενοι φιληδονοι μαλλο η φιλοθεοι
2Ti 3:5 εχοντες μορφωσιν ευσεβιας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενοι και τουτους αποτρεπου
2Ti 3:6 εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντες εις τας οικιας και αιχμαλωτιζοντες γυναικαρια σεσωρευμενα αμαρτιαις αγομενα επιθυμιαις ποικιλαις
2Ti 3:7 παντοτε μανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιν αληθιας ελθειν δυναμενα
2Ti 3:8 ον τροπον δε ιαννης και ιαμβρης ατεστησαν μωυσει ουτως και ουτοι ανθιστανται τη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοι τον νουν αδοκιμοι περι την πιστι
2Ti 3:9 αλλ ου προκοψουσι επι πλειον η γαρ ανοια αυτων εκδηλος εσται πασιν ως και η εκινων εγενετο
2Ti 3:10 συ δε παρηκολουθησας μου τη διδασκαλια τη αγωγη τη προθεσει τη πιστι τη μακροθυμια τη αγαπη τη υπομονη
2Ti 3:11 τοις διωγμοις τοις παθημασιν οια μοι εγενετο εν αντιοχια εν εικονιω εν λυστροις οιους διωγμους υπηνεγκα και εκ παντων με ερρυσατο ο κυριος
2Ti 3:12 και παντες δε οι θελοντες ζην ευσεβως εν Cριστω Iησου διωχθησονται
2Ti 3:13 πονηροι δε ανθρωποι κ(αι) γοητες προκοψουσι επι το χειρον πλανωντες και πλανωμενοι
2Ti 3:14 συ δε μενε εν οις εμαθες και επιστωθης ειδως παρα τινων εμαθες
2Ti 3:15 και οτι απο βρεφους ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σε σοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν Cριστω Iησου
2Ti 3:16 πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν προς ελεγμον προς επανορθωσιν προς παιδιαν την εν δικαιοσυνη
2Ti 3:17 ινα αρτιος η ο του θεου ανθρωπος προς παν εργον αγαθο εξηρτισμενος
2Ti 4:1 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου και Cριστου Iησου του μελλοντος κρινιν ζωτας και νεκρους και την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου
2Ti 4:2 κηρυξον τον λογο επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξον παρακαλεσο επιτιμησον εν μαση μακροθυμια και διδαχη
2Ti 4:3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας ιδιας επιθυμιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην
2Ti 4:4 και απο μεν της αληθιας την ακοη αποστρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται
2Ti 4:5 συ δε νηφε εν πασι εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον
2Ti 4:6 εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιρος της αναλυσεως μου εφεστηκεν
2Ti 4:7 τον καλον αγωνα ηγωνισμαι τον δρομο τετελεκα την πιστι τετηρηκα
2Ti 4:8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκινη τη ημερα ο δικ(αι)ος κριτης ου μονο δε εμοι αλλα και πασι την επιφανειαν αυτου
2Ti 4:9 σπουδασον ελθιν προς με ταχεως
2Ti 4:10 δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλλιαν τιτος εις δαλματιαν
2Ti 4:11 λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβω αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονια
2Ti 4:12 τυχικον δε απεστιλα εις εφεσον
2Ti 4:13 τον φελονην ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας
2Ti 4:14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδιξατο αποδωσει αυτω ο κυριος κατα τα εργα
2Ti 4:15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ αντεστη τοις ημετεροις λογοις
2Ti 4:16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι παρεγενετο αλλα παντες με ενκατελιπον μη αυτοις λογισθιη
2Ti 4:17 ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουσωσιν παντα τα εθνη και ερυσθην εκ στοματος λεοτος
2Ti 4:18 ρυσετε με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
2Ti 4:19 ασπασαι πρισκαν κ(αι) ακυλαν και τον ονησιφορου οικον
2Ti 4:20 εραστος εμινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητω ασθενουντα
2Ti 4:21 σπουδασον προ χειμωνος ελθει ασπαζετε σε ευβουλος και πουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελ φοι
2Ti 4:22 ο κυριος μετα του πνευματος σου η χαρις μεθ υμων
Tit 1:1 παυλος δουλος θεου αποστολος δε Iησου Cριστου κατα πιστιν εκλεκτων θεου και επιγνωσιν αληθειας της κατ ευσεβειαν
Tit 1:2 επ ελπιδι ζωης αιωνιου ην επηγγειλατο ο αψευδης θεος προ χρονων αιωνιων
Tit 1:3 εφανερωσε δε καιροις ιδιοις τον λογον αυτου εν κηρυγματι ο επιστευθην εγω κατ επιταγην του σρς ημων θεου
Tit 1:4 τιτω γνησιω τεκνω κατα κοινην πιστι χαρις και ειρηνη απο θεου πατρος και Cριστου Iησου του σρς ημων
Tit 1:5 τουτου χαριν απελιπον σε εν κρητη ινα τα λιποντα επιδιορθωση και καταστησης κατα πολιν πρεσβυτερους ως εγω σοι διεταξαμην
Tit 1:6 ει τις εστι ανηεγκλητος μιας γυναικος ανηρ τεκνα εχων πιστα μη εν κατηγορια ασωτιας η ανυποτακτα
Tit 1:7 δει γαρ τον επισκοπον ανεγκλητον ειναι ως θεου οικονομον μη αυθαδη μη οργιλον μη παροινον μη πληκτην μη αισχροκερδη
Tit 1:8 αλλα φιλοξενον φιλαγαθον σωφρονα δικαιον οσιον εγκρατη
Tit 1:9 αντεχομενον του κατα την διδαχην πιστου λογου ινα δυνατος η και παρακαλειν εν τη διδασκαλια τη υγιαινουση και τους αντιλεγοντας ελεγχι
Tit 1:10 εισιν γαρ πολλοι ανυποτακτοι ματαιολογοι και φρεναπαται μαλιστα οι εκ της περιτομης
Tit 1:11 ους δει επιστομιζειν οιτινες ολους οικους ανατρεπουσιν διδασκοτες α μη δι αισχρου κερδους χαριν
Tit 1:12 ειπεν δε τις εξ αυτω ιδιος αυτων προφητης κρητες αει ψευσται κακα θηρια γαστερες αργαι
Tit 1:13 η μαρτυρια αυτη εστι αληθης δι ην αιτιαν ελεγχε αυτους αποτομως ινα υγιαινωσιν τη πιστι
Tit 1:14 μη προσεχοντες ιουδαικοις μυθοις και εντολαις ανθρωπων αποστρεφομενων την αληθιαν
Tit 1:15 παντα καθαρα τοις καθαροις τοις δε μεμιαμμενοις και απιστοις ουδε καθαρον αλλα μεμιανται αυτων και ο νους και η συνιδησις
Tit 1:16 θεον ομολογουσιν ειδεναι τοις δε εργοις αρνουνται βδελυκτοι οντες και απιθεις προς παν εργον αδοκιμοι
Tit 2:1 συ δε α λαλει α πρεπι τη υγιαινουση διδασκαλια
Tit 2:2 πρεσβυτας νηφαλιους ειναι σεμνους σωφρονας υγιαινοντας τη πιστι τη αγαπη τη υπομονη
Tit 2:3 πρεσβυτιδας ωσαυτως εν καταστηματι ιεροπρεπις μη διαβολους μηδε οινω πολλω δεδουλωμενας καλοδιδασκαλους
Tit 2:4 ινα σωφρονιζουσι τας νεας φιλανδρους ειναι φιλοτεκνους
Tit 2:5 σωφρονας αγνας οικουργους αγαθας υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασι ινα μη ο λογος του θεου βλασφημηται
Tit 2:6 τους νεωτερους ωσαυτως παρακαλει σωφρονει
Tit 2:7 περι παντα σεαυτο τυπον παρεχομενος καλων εργω εν τη διδασκαλια αφθοριαν σεμνοτητα
Tit 2:8 λογον υγιη ακαταγνωστον ινα ο εξ εναντιας εντραπη μηδεν εχω λεγειν περι ημων φαυλον
Tit 2:9 δουλους ιδιοις δεσποταις υποτασσεσθαι εν πασιν ευαρεστους ειναι μη αντιλεγοντας
Tit 2:10 μη νοσφιζομενους αλλα πασαν ενδικνυμενους αγαθην ινα την διδασκαλιαν την του σρς ημων θεου κοσμωσιν εν πασιν
Tit 2:11 επεφανη γαρ η χαρις του θεου σωτηρος πασιν ανθρωποις
Tit 2:12 πεδευουσα ημας ινα αρνησαμενοι την ασεβειαν και τας κοσμικας επιθυμιας σωφρονως και δικαιως και ευσεβως ζησωμεν εν τω νυν αιωνι
Tit 2:13 προσδεχομενοι την μακαρια ελπιδα και επιφανειαν της δοξης του μεγαλου θεου και σωτηρος ημων Cριστου Iησου
Tit 2:14 ος εδωκεν αυτον υπερ ημων ινα λυτρωσηται ημας απο πασης ανομιας και καθαριση εαυτω λαον περιουσιον ζηλωτην καλων εργων
Tit 2:15 ταυτα λαλει και παρακαλει και ελεγχε μετα πασης επιταγης μηδις σου περιφρονειτω
Tit 3:1 υπομιμνησκε αυτους αρχαις εξουσιαις υποτασσεσθαι πιθαρχιν προς πα εργον αγαθους ετοιμους ειναι
Tit 3:2 μηδενα βλασφημιν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδικνυσθαι σπουδη τα προς παντας αθρωπους
Tit 3:3 ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απιθεις πλανωμενοι δουλευοντες εν επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοτες στυγηται μεισουντες αλληλους
Tit 3:4 οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σρς ημων θεου
Tit 3:5 ουκ εξ εργων των ε δικαιοσυνη α εποιησαμεν ημεις αλλα κατα το αυτου ελεος εσωσεν ημας δια λουτρου παλινγενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου
Tit 3:6 ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια Iησου Cριστου του σρς ημων
Tit 3:7 ινα δικαιωθεντος τη εκεινου χαριτι κληρονομοι γενηθωμεν κατ ελπιδα ζωης αιωνιου
Tit 3:8 πιστος ο λογος και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβεουσθαι ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες θεω ταυτα εστιν καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις
Tit 3:9 μωρας δε ζητησις και γενεαλογιας και εριν και μαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελις και ματαιοι
Tit 3:10 αιρετικον ανθρωπο μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου
Tit 3:11 ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ων αυτοκατακριτος
Tit 3:12 οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προς με εις νεικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχιμασαι
Tit 3:13 ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεν αυτοις λιπη
Tit 3:14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χριας ινα μη ωσιν ακαρποι
Tit 3:15 ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους φιλουντας ημας εν πιστι η χαρις μετα παντων υμων
Phm 1:1 παυλος δεσμιος Cριστου Iησου και τιμοθεος ο αδελφος φιλημονι τω αγαπητω και συνεργω ημων
Phm 1:2 και απφια τη αδελφη και αρχιππω τω συστρατιωτη ημω και τη κατ οικον σου εκκλησια
Phm 1:3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος και κυριου Iησου Cριστου
Phm 1:4 ευχαριστω τω θεω μου παντοτε μνιαν σου ποιουμενος επι των προσευχων μου
Phm 1:5 ακουων σου την αγαπην και την πιστιν ην εχεις προς τον κυριον Iησουν και εις παντας τους αγιους
Phm 1:6 οπως η κοινωνια της πιστεως σου ενεργης γενηται εν επιγνωσι παντος αγαθου του εν υμιν εις Cριστον
Phm 1:7 χαραν γαρ πολλην εσχον επι τη αγαπη σου οτι τα σπλαγχνα των αγιων αναπεπαυται δια σου αδελφε
Phm 1:8 διο πολλην εν Cριστω παρρησιαν εχω επιτασσιν σοι το ανηκον
Phm 1:9 δια την αγαπην μαλλον παρακαλω τοιουτος ων ως παυλος πρεσβυτης νυνι δε και δεσμιος Cριστου Iησου
Phm 1:10 παρακαλω σε περι του εμου τεκνου ον εγεννησα εν τοις δεσμοις ονησιμον
Phm 1:11 τον ποτε σοι αχρηστον νυνι δε και σοι και εμοι ευχρηστον
Phm 1:12 ον ανεπεμψα σοι αυτον τουτ εστι τα εμα σπλαγχνα
Phm 1:13 ον εγω ηβουλομην προς εμαυτον κατεχιν ινα υπερ σου μοι διακονη εν τοις δεσμοις του ευαγγελιου
Phm 1:14 χωρις δε της σης γνωμης ουδεν ηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατα αναγκην το αγαθον σου η αλλα κατα εκουσιον
Phm 1:15 ταχα γαρ δια τουτο εχωρισθη προς ωραν ινα αιωνιον αυτον απεχης
Phm 1:16 ουκετι ως δουλον αλλα υπερ δουλον αγαπητον μαλιστα εμοι ποσω δε μαλλον σοι και ε σαρκι και εν κυριω
Phm 1:17 ει ουν με εχεις κοινωνον προσλαβου αυτον ως εμε
Phm 1:18 ει δε τι ηδικησεν σε η οφιλει τουτο εμοι ελλογα
Phm 1:19 εγω παυλος εγραψα τη εμη χειρι εγω αποτισω ινα μη λεγω σοι οτι κ(αι) σεαυτον μοι προσοφιλεις
Phm 1:20 ναι αδελφε εγω σου οναιμην εν κυριω αναπαυσον μου τα σπλαγχνα εν Cριστω
Phm 1:21 πεποιθως τη υπακοη σου εγραψα σοι ειδως οτι και υπερ α λεγω ποιησεις
Phm 1:22 αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιαν ελπιζω γαρ οτι δια των προσευχω υμων χαρισθησομαι υμιν
Phm 1:23 ασπαζεται σε επαφρας ο συναιχμαλωτος μου εν Cριστω Iησου
Phm 1:24 μαρκος αρισταρχος δημας λουκας οι συνεργοι μου
Phm 1:25 η χαρις του κυριου Iησου Cριστου μετα του πνευματος υμων αμην
Heb 1:1 πολυμερως και πολυτροπως παλαι ο θεος λαλησας τοις πατρασιν εν τοις προφηταις επ εσχατου των ημερων τουτων ελαλησεν ημιν εν υιω
Heb 1:2 ον εθηκεν κληρονομον παντων δι ου και εποιησεν τους αιωνας
Heb 1:3 ος ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου φερω τε τα παντα τω ρηματι της δυναμεως αυτου καθαρισμο των αμαρτιων ποιησαμενος εκαθισε εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις
Heb 1:4 τοσουτω κριττων γενομενος των αγγελων οσω διαφορωτερον παρ αυτους κεκληρονομηκεν ονομα
Heb 1:5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαι εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υν
Heb 1:6 οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου
Heb 1:7 και προς μεν τους αγγελους λεγει ο ποιων τους αγγελους αυτου πνατα και τους λιτουργους αυτου πυρος φλογα
Heb 1:8 προς δε τον υν ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα του αιωνος και η ραβδος της βασιλειας αυτου
Heb 1:9 ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας αδικιαν δια τουτο εχρισεν σε ο θεος ο θεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τους μετοχους σου
Heb 1:10 και συ κατ αρχας κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι
Heb 1:11 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται
Heb 1:12 και ωσει περιβολαιον αλλαξεις αυτους ως ιματιον και αλλαγησονται συ δε και ο αυτος ει κ(αι) τα ετη σου ουκ εκλιψουσιν
Heb 1:13 προς τινα δε των αγγελων ειρηκε ποτε καθου εκ δεξιων μου εως αν θεω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Heb 1:14 ουχι παντες εισιν λιτουργικα πνατα εις διακονιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομειν σωτηριαν
Heb 2:1 δια τουτο περισσοτερως δει προσεχιν ημας τοις ακουσθισι μηποτε παραρυωμεν
Heb 2:2 ει γαρ ο δι αγγελων λαληθεις λογος εγενετο βεβαιος και πασα παραβασις κ(αι) παρακοη ελαβεν ενδικον μισθαποδοσιαν
Heb 2:3 πως ημεις εκφευξομεθα τηλικαυτης αμελησαντες σωτηριας ητις αρχην λαβουσα λαλισθαι δια του κυριου υπο τω ακουσαντων εις ημας εβεβαιωθη
Heb 2:4 συνεπιμαρτυρουντος του θεου σημιοις τε και τερασι και ποικιλαις δυναμεσι και πνευματος αγιου θερισμοις κατα την αυτου θελησιν
Heb 2:5 ου γαρ αγγελοις υπεταξεν την οικουμενην την μελλουσαν περι ης λαλουμεν
Heb 2:6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγων τι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκη αυτου η υς ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον
Heb 2:7 ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τιμη εστεφανωσας αυτον και κατεστησας αυτον επι τα εργα των χειρων σου
Heb 2:8 παντα υπεταξα υποκατω των ποδων αυτου εν τω γαρ υποταξαι αυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυ δε ουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμενα
Heb 2:9 τον δε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενο βλεπομεν Iησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τιμη εστεφανωμενον οπως χαριτι θεου υπερ παντος γευσηται θανατου
Heb 2:10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων δια παθηματων τελιωσαι
Heb 2:11 ο τε γαρ αγιαζων κ(αι) οι αγιαζομενοι εξ ενος παντες δι ην αιτιαν ουκ επαισχυνεται αδελφους αυτους καλειν
Heb 2:12 λεγων απαγγελω το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε
Heb 2:13 και παλιν εγω εσομαι πεποιθως επ αυτω και παλιν ιδου εγω και τα παιδια α μοι εδωκεν ο θεος
Heb 2:14 επει ουν τα παιδια κεκοινωνηκεν αιματος και σαρκος και αυτος παραπλησιως μετεσχεν των αυτων ινα δια του θανατου καταργηση τον το κρατος εχοντα του θανατου τουτ εστιν τον διαβολον
Heb 2:15 και απαλλαξη τουτους οσοι φοβω θανατου δια παντος του ζην ενοχοι ησα δουλιας
Heb 2:16 ου γαρ δηπου αγγελων επιλαμβανεται αλλα σπερματος αβρααμ επιλαμβανεται
Heb 2:17 οθεν ωφειλεν κατα παντα τοις αδελφοις ομοιωθηναι ινα ελεημων γενηται και πιστος αρχιερευς τα προς τον θεον εις το ιλασκεσθαι τας αμαρτιας του λαου
Heb 2:18 εν ω γαρ πεπονθε αυτος δυναται τοις πιραζομενοις βοηθησαι
Heb 3:1 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων Iησουν
Heb 3:2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωσης εν ολω τω οικω αυτου
Heb 3:3 πλειονος γαρ ουτος δοξης παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
Heb 3:4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε παντα κατασκευασας θεος
Heb 3:5 και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων
Heb 3:6 Cριστος δε ως υς επι τον οικο αυτου ου οικος εσμεν ημεις καν την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμε
Heb 3:7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε
Heb 3:8 μη σκληρυνητε τας καρδιας υμω ως εν τω πιρασμω κατα την ημεραν του πιρασμου εν τη ερημω
Heb 3:9 ου επιρασαν οι πατερες υμων εν δοκιμασια και ειδον τα εργα μου
Heb 3:10 τεσσερακοτα ετη διο προσωχθισα τη γενεα ταυτη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου
Heb 3:11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
Heb 3:12 βλεπετε αδελφοι μηποτε εστε εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
Heb 3:13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη τις εξ υμων απατη τη αμαρτια
Heb 3:14 μετοχοι γαρ του Cριστου γεγοναμεν εανπερ την αρχη της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
Heb 3:15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως ε τω παραπικρασμω
Heb 3:16 τινες γαρ ακουσατες παρεπικρανα αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ εγυπτου δια μωυσεως
Heb 3:17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσερακοτα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ω τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
Heb 3:18 τισιν δε ωμοσε μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απιθησασιν
Heb 3:19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθιν δι απιστιαν
Heb 4:1 φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλιπομενης επαγγελιας εισελθιν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι
Heb 4:2 και γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μη συνκεκερασμενος τη πιστι τοις ακουσασιν
Heb 4:3 εισερχομεθα ουν εις την καταπαυσι οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντω
Heb 4:4 ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου
Heb 4:5 και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
Heb 4:6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθει εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απιστιαν
Heb 4:7 παλιν οριζει τινα ημεραν σημερον εν δαυειδ λεγω μετα τοσουτον χρονον καθως προειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνηται τας καρδιας υμων
Heb 4:8 ει γαρ αυτους Iησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας
Heb 4:9 
Heb 4:10 ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο τω εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιω ο θεος
Heb 4:11 σπουδασωμεν ου εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν εινα μη εν τω αυτω υποδιγματι πεση της απιθιας
Heb 4:12 ζων γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας
Heb 4:13 και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιο αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος
Heb 4:14 εχοντες ουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθα τους ουρανους Iησουν τον υν του θεου κρατωμεν της ομολογιας
Heb 4:15 ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συνπαθησαι ταις ασθενιαις ημων πεπιρασμενον δε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας
Heb 4:16 προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμε ελεος και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν
Heb 5:1 πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπω λαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταται τα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα τε και θυσιας υπερ αμαρτιω
Heb 5:2 μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσι και πλανωμενοις επει και αυτος περικειται ασθενιαν
Heb 5:3 και δι αυτην οφειλει καθως περι του λαου ουτως και περι εαυτου προσφερει περι αμαρτιων
Heb 5:4 και ουχ εαυτω τις λαμβανει την τιμην αλλα καλουμενος υπο του θεου καθωσπερ και ααρων
Heb 5:5 ουτως και ο Cριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτο υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε
Heb 5:6 καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ
Heb 5:7 ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε κ(αι) ικετηριας προς τον δυναμενον σωζει αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας
Heb 5:8 καιπερ ων υς εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην
Heb 5:9 και τελειωθεις εγενετο πασιν τοις υπακουουσιν αυτω αιτιος σωτηριας αιωνιου
Heb 5:10 προσαγορευθεις υπο του θεου αρχιερευς κατα τη ταξιν μελχισεδεκ
Heb 5:11 περι ου πολυς ημι ο λογος και δυσερμηνευτος λεγειν επει νωθροι γεγονατε ταις ακοαις
Heb 5:12 και γαρ οφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον παλιν χρια εχετε του διδασκει υμας τινα τα στοιχια της αρχης των λογιων του θεου και γεγονατε χρειαν εχοντες γαλακτος ου στερεας τροφης
Heb 5:13 πας γαρ ο μετεχω γαλακτος απειρος λογου δικαιοσυνης νηπιος γαρ εστιν
Heb 5:14 τελειων δε εστιν η στερεα τροφη τω δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου
Heb 6:1 διο αφεντες τον της αρχης του Cριστου λογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρων εργω και πιστεως επι θεον
Heb 6:2 βαπτισμων διδαχης επιθεσεως τε χειρων αναστασεως τε νεκρων και κριματος αιωνιου
Heb 6:3 κ(αι) τουτο ποιησομε εανπερ επιτρεπη ο θεος
Heb 6:4 αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθετας γευσαμενους τε της δωρεας της επουρανιου και μετοχους γενηθετας πνευματος αγιου
Heb 6:5 και καλον γευσαμενους θεου ρημα δυναμεις τε μελλοντος αιωνος
Heb 6:6 και παραπεσοτας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υν του θεου και παραδιγματιζοντας
Heb 6:7 γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης ερχομενον πολλακις υετο και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου
Heb 6:8 εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος κ(αι) καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσιν
Heb 6:9 πεπεισμεθα δε περι υμων αδελφοι τα κρισσονα και εχομενα σωτηριας ει και ουτως λαλουμε
Heb 6:10 ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και της αγαπης ης ενεδειξασθαι εις το ονομα αυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουτες
Heb 6:11 επιθυμουμε δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδη προς την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους
Heb 6:12 ινα μη νωθροι γενησθε μειμηται δε των δια πιστεως και μακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιας
Heb 6:13 τω γαρ αβρααμ επαγγιλαμενος ο θεος επει κατ ουδενος ειχεν μειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτου
Heb 6:14 λεγω ει μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω σε
Heb 6:15 και ουτως μακροθυμησας επετυχεν της επαγγελιας
Heb 6:16 ανθρωποι γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος
Heb 6:17 εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοις της επαγγελιας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσε ορκω
Heb 6:18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατον ψευσασθαι τον θεον ισχυραν παρακλησιν εχωμεν οι καταφυγον τες κρατησαι της προκιμενης ελπιδος
Heb 6:19 ην ως αγκυραν εχομεν της ψυχης ασφαλη τε και βεβαιαν και εισερχομενη εις το εσωτερον του καταπετασματος
Heb 6:20 οπου προδρομος υπερ ημων εισηλθεν Iησους κατα την ταξιν μελχεισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τον αιωνα
Heb 7:1 ουτος γαρ ο μελχεισεδεκ βασιλευς σαλημ ιερευς του θεου του υψιστου ος συναντησας αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των βασιλεων και ευλογησας αυτον
Heb 7:2 ω και δεκατην εμερισεν απο παντων αβρααμ πρωτον μεν ερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δε και βασιλευς σαλημ ο εστιν βασιλευς ειρηνης
Heb 7:3 απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχην ημερων μητε ζωης τελος εχων αφωμοιωμενος δε τω υιω του θεου μενει ιερευς εις το διηνεκες
Heb 7:4 θεωρειτε δε πηλικος ουτος ω και δεκατην αβρααμ εδωκε εκ των ακροθινιω ο πατριαρχης
Heb 7:5 και οι μεν εκ των υιω λευει την ιερατια λαμβανοντες εντολην εχουσιν αποδεκατουν τον λαο κατα τον νομον τουτ εστιν τους αδελφους αυτων κ(αι)περ εξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμ
Heb 7:6 ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτω δεδεκατωκεν αβρααμ και τον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκεν
Heb 7:7 χωρις δε πασης αντιλογιας το ελαττον υπο του κριττονος ευλογειται
Heb 7:8 και ωδε με δεκατας αποθνησκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν εκει δε μαρτυρουμενος οτι ζη
Heb 7:9 και ως επος ειπειν δι αβρααμ κ(αι) λευει ο δεκατας λαμβανων δεδεκατωται
Heb 7:10 εν τη οσφυι του πατρος ην οτε συνηντησεν αυτω μελχισεδεκ
Heb 7:11 ει μεν ου τελειωσις δια της λευειτικης ιερωσυνης ην ο λαος γαρ επ αυτης νενομοθετηται τις ετι χρεια κατα την ταξιν μελχισεδεκ ετερο ανιστασθαι ιερεα και ου κατα την ταξιν ααρων λεγεσθαι
Heb 7:12 μετατιθεμενης γαρ της ιερωσυνης εξ αναγκης και νομου μεταθεσις γινεται
Heb 7:13 εφ ον γαρ λεγεται ταυτα φυλης ετερας μετεσχηκεν αφ ης ουδεις προσεσχηκεν τω θυσιαστηριω
Heb 7:14 προδηλον γαρ οτι εξ ιουδα ανατεταλκεν ο κυριος ημων εις ην φυλη περι ιερεων μωυσης ουδεν ελαλησε
Heb 7:15 και περισσοτερον ετι καταδηλον εστι ει κατα την ομοιοτητα μελχεισεδεκ ανισταται ιερευς ετερος
Heb 7:16 ος ου κατα νομον εντολης σαρκινης γεγονεν αλλα κατα δυναμιν ζωης ακαταλυτου
Heb 7:17 μαρτυρειτε γαρ οτι συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξι μελχισεδεκ
Heb 7:18 αθετησις μεν γαρ γινεται προαγουσης εντολης δια το αυτης ασθενες και ανωφελες
Heb 7:19 ουδεν γαρ ετελειωσεν ο νομος επεισαγωγη δε κριττονος ελπιδος δι ης εγγιζομεν τω θεω
Heb 7:20 και καθ οσον ου χωρις ορκωμοσιας οι μεν γαρ χωρις ορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτες
Heb 7:21 ο δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμεληθησεται συ ιερευς
Heb 7:22 κατα τοσουτο και κριττονος διαθηκης γεγονε εγγυος Iησους
Heb 7:23 και οι μεν πλειονες εισιν γεγονοτες ιερεις δια το θανατω κωλυεσθαι παραμενειν
Heb 7:24 ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνην
Heb 7:25 οθεν και σωζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους δι αυτου τω θεω παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων
Heb 7:26 τοιουτος γαρ ημιν επρεπεν αρχιερευς οσιος ακακος αμιαντος κεχωρισμενος απο τω αμαρτωλων και υψηλοτερος των ουρανων γενομενος
Heb 7:27 ος ουκ εχει καθ ημεραν αναγκην ωσπερ οι αρχιερεις προτερον υπερ των ιδιων αμαρτιων θυσιας αναφερειν επειτα τω του λαου τουτο γαρ εποιησεν εφαπαξ εαυτον προσενεγκας
Heb 7:28 ο νομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχοντας ασθενειαν ο λογος δε της ορκωμοσιας της μετα τον νομον υιον εις τον αιωνα τετελειωμενον
Heb 8:1 κεφαλαιον δε επι τοις λεγομενοις τοιουτον εχομε αρχιερεα ος εκαθισεν εν δεξια του θρονου της μεγαλωσυνης εν τοις ουρανοις
Heb 8:2 των αγιων λιτουργος και της σκηνης της αληθινης η επηξεν ο κυριος ουκ αθρωπος
Heb 8:3 πας γαρ αρχιερευς εις το προσφερει δωρα τε και θυσιας καθισταται οθεν αναγκαιον εχει τι τουτον ο προσενεγκη
Heb 8:4 ει μεν ουν ην επι γης ουδ αν ην ιερευς οντων των προσφεροντων κατα νομον τα δωρα
Heb 8:5 οιτινες υποδιγματι και σκια λατρευουσιν των επουρανιων καθως κεχρηματισται μωυσης μελλων επιτελειν την σκηνην ορα γαρ φησιν ποιησις παντα κατα τον τυπον τον δειχθετα σοι εν τω ορει
Heb 8:6 νυνι δε διαφορωτερας τετυχε λιτουργιας οσω και κρειττονοσιν επαγγελιαις νενομοθετηται
Heb 8:7 ει γαρ η πρωτη εκεινη ην αμεμπτος ουκ αν δευτερας εζητειτο τοπος
Heb 8:8 μεμφομενος γαρ αυτους λεγει ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και συντελεσω επι τον οικο ισλ και επι τον οι ιουδα διαθηκην καινην
Heb 8:9 ου κατα την διαθηκην η εποιησα τοις πατρασιν αυτων εν ημερα επιλαβομενου μου της χειρος αυτων εξαγαγειν αυτους εκ γης αιγυπτου οτι αυτοι ουκ ενεμιναν εν τη διαθηκη μου καγω ημελησα αυτω λεγει κυριος
Heb 8:10 οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τω οικω ισραηλ μετα τας ημερας εκινας λεγει κυριος διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων και επι καρδιαν αυτων επιγραψω αυτους και εσομαι αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον
Heb 8:11 και ου μη διδαξωσιν εκαστος το πολιτην αυτου κ(αι) εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων γνωθι τον κυριον οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου εως μεγαλου αυτω
Heb 8:12 οτι ιλεως εσομαι ταις αδικιαις αυτω και των αμαρτιω αυτων ου μη μνησθω ετι
Heb 8:13 εν τω λεγειν κενη πεπαλαιωκε την πρωτην το δε παλαιουμενον και γηρασκον εγγυς αφανισμου
Heb 9:1 ειχε μεν ουν και η πρωτη δικαιωματα λατριας το τε αγιον κοσμικον
Heb 9:2 σκηνη γαρ κατεσκευασθη η πρωτη εν η η τε λυχνια και η τραπεζα και η προθεσις των αρτω ητις λεγεται αγια
Heb 9:3 μετα δε το δευτερο καταπετασμα σκηνη η λεγομενη αγια αγιων
Heb 9:4 χρυσου εχουσα θυμιατηριον και την κιβωτον της διαθηκης περικεκαλυμμενην παντοθεν χρυσιω εν η σταμνος χρυση εχουσα το μαννα και η ραβδος ααρων η βλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης
Heb 9:5 υπερανω δε αυτης χερουβιν δοξης κατασκιαζοντα το ιλαστηριον περι ων ουκ ενεστι νυν λεγειν κατα μερος
Heb 9:6 τουτων δε ουτως κατεσκευασμενων εις μεν την πρωτην σκηνην δια παντος εισιασιν οι ιερεις τας λατρειας επιτελουντες
Heb 9:7 εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου μονος ο αρχιερευς ου χωρις αιματος ο προσφερει υπερ εαυτου κ(αι) των του λαου αγνοηματων
Heb 9:8 τουτο δηλουντος του πνευματος του αγιου μηπω πεφανερωσθαι την των αγιων οδον ετι της πρωτης σκηνης εχουσης στασιν
Heb 9:9 ητις παραβολη εις τον καιρον τον ενεστηκοτα καθ η δωρα τε και θυσιαι προσφερονται μη δυναμεναι κατα συνιδησιν τελιωσαι τον λατρευοτα
Heb 9:10 μονον επι βρωμασιν και πομασι και διαφοροις βαπτισμοις δικαιωματα σαρκος μεχρι καιρου διορθωσεως επικειμενα
Heb 9:11 Cριστος δε παραγενομενος αρχιερευς τω μελλοντων αγαθων δια της μειζονος και τελειοτερας σκηνης ου χειροποιητου τουτ εστιν ου ταυτης της κτισεως
Heb 9:12 ουδε δι αιματος τραγων και μοσχων δια δε του ιδιου αιματος εισηλθεν εις τα αγια εφαπαξ εις τα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενος
Heb 9:13 ει γαρ το αιμα τραγω και ταυρων και σποδος δαμαλεως ρατιζουσα τους κεκοινωμενους αγιαζει προς την της σαρκος καθαροτητα
Heb 9:14 ποσω μαλλον το αιμα του Cριστου ος δια πνευματος αιωνιου εαυτον προσηνεγκεν αμωμον τω θεω καθαριει την συνειδησιν υμων απο νεκρων εργω εις το λατρευειν θεω ζωντι
Heb 9:15 και δια τουτο διαθηκης καινης μεσιτης εστιν οπως θανατου γενομενου εις απολυτρωσιν των επι τη πρωτη διαθηκη παραβασεων την επαγγελιαν λαβωσιν οι κεκλημενοι της αιωνιου κληρονομιας
Heb 9:16 οπου γαρ διαθηκη θανατον αναγκη φερεσθαι του διαθεμενου
Heb 9:17 διαθηκη γαρ επι νεκροις βεβαια επει μη τοτε εισχυι οτε ζη ο διαθεμενος
Heb 9:18 οθεν ουδ η πρωτη χωρις αιματος ενκεκενισται
Heb 9:19 λαληθεισης γαρ πασης εντολης κατα νομον υπο μωυσεως παντι τω λαω λαβων το αιμα των μοσχω και των τραγων μετα υδατος και εριου κοκκινου και υσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον ερατισεν
Heb 9:20 λεγων τουτο το αιμα της διαθηκης ης ενετιλατο προς υμας ο θεος
Heb 9:21 και την σκηνην δε και παντα τα σκευη της λιτουργιας τω αιματι ομοιως εραντισεν
Heb 9:22 και σχεδον εν αιματι πατα καθαριζεται κατα τον νομον και χωρις αιματεκχυσιας ου γινεται αφεσις
Heb 9:23 αναγκη ουν τα με υποδιγματα των εν τοις ουρανοις τουτοις καθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανια κριττοσι θυσιαις παρα ταυτας
Heb 9:24 ου γαρ εις χιροποιητα εισηλθεν αγια Cριστος αντιτυπα τω αληθινων αλλ εις αυτον τον ουρανο νυν εμφανισθηναι τω προσωπω του θεου υπερ ημω
Heb 9:25 ουδ ινα πολλακις προσφερη εαυτο ωσπερ ο αρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατ ενιαυτο εν αιματι αλλοτριω
Heb 9:26 επει εδει αυτο πολλακις παθει απο καταβολης κοσμου νυνι δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν της αμαρτιας δια της θυσιας αυτου πεφανερωται
Heb 9:27 και καθ οσον αποκειται τοις ανθρωποις απαξ αποθανειν μετα δε τουτο κρισις
Heb 9:28 ουτως και ο Cριστος απαξ προσενεχθεις εις το πολλων ανενεγκειν αμαρτιας εκ δευτερου χωρις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτον απεκδεχομενοις εις σωτηριαν
Heb 10:1 σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθω ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτο ταις αυταις θυσιαις αυτων ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε δυνανται τους προσερχομενους τελιωσαι
Heb 10:2 επει ουκ αν επαυσατο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχιν ετι συνιδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ κεκαθαρισμενους
Heb 10:3 αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιω κατ ενιαυτον
Heb 10:4 αδυνατον γαρ αιμα τραγων και ταυρων αφεριν αμαρτιας
Heb 10:5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι
Heb 10:6 ολοκαυτωματα κ(αι) περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας
Heb 10:7 τοτε ειπον ιδου εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημα σου
Heb 10:8 ανωτερον λεγων οτι θυσιας και προσφορας και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας ουδε ευδοκησας αιτινες κατα νομον προσφερονται
Heb 10:9 τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι το θελημα σου αναιρει το πρωτο ινα το δευτερον στηση
Heb 10:10 εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν δια της προσφορας του σωματος Iησου Cριστου εφαπαξ
Heb 10:11 και πας μεν ιερευς εστηκεν λιτουργων καθ ημεραν και τας αυτας πολλακις προσφερω θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας
Heb 10:12 ουτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εκ δεξια του θεου
Heb 10:13 το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιο των ποδων αυτου
Heb 10:14 μια γαρ προσφορα τετελιωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενους
Heb 10:15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιο μετα γαρ το ειρηκεναι
Heb 10:16 αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι την διανοιαν αυτων επιγραψω αυτους
Heb 10:17 και των αμαρτιων αυτων και των ανομιω αυτων ου μη μνησθησομαι ετι
Heb 10:18 οπου δε αφεις ουκετι προσφορα περι αμαρτιας
Heb 10:19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον τω αγιων εν τω αιματι Iησου
Heb 10:20 ην ενεκαινισε ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου
Heb 10:21 και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου
Heb 10:22 προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως ρεραντισμενοι τας καρδιας απο συνιδησεως πονηρας και λελουσμενοι το σωμα υδατι καθαρω
Heb 10:23 κατεχωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ημω ακλινη πιστος γαρ ο επαγγειλαμενος
Heb 10:24 και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγαπης και καλω εργων
Heb 10:25 μη εγκαταλιποντες την επισυναγωγην αυτω καθως εθος τισιν αλλα παρακαλουντες και τοσουτω μαλλον οσον βλεπετε εγγιζουσαν τη ημεραν
Heb 10:26 εκουσιως γαρ αμαρτανοντων ημω μετα το λαβειν της επιγνωσιαν της αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολιπεται θυσια
Heb 10:27 φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιει μελλοντος τους υπεναντιους
Heb 10:28 αθετησας τις νομο μωυσεως χωρις οικτιρμων επι δυσιν η τρισιν μαρτυσιν αποθνησκει
Heb 10:29 ποσω δοκειτε χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο το υιον του θεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκης κοινον ηγησαμενος εν ω ηγιασθη και το πνευμα της χαριτος ενυβρισας
Heb 10:30 οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησεις εγω ανταποδωσω και παλιν κρινει κυριος τον λαον αυτου
Heb 10:31 φοβερον το εμπεσιν εις χιρας θεου ζωντος
Heb 10:32 αναμιμνησκεσθε δε τας προτερον αμαρτιας υμων εν αις φωτισθεντες πολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων
Heb 10:33 τουτο μεν ονιδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθετες
Heb 10:34 και γαρ τοις δεσμοις μου συνεπαθησατε και την αρπαγην των υπαρχοντων υμων μετα χαρας προσεδεξασθε γινωσκο εχειν εαυτους κρισσονα υπαρξιν και μενουσαν
Heb 10:35 μη αποβαλητε ουν την παρρησιαν υμων ητις εχει μεγαλην μισθαποδοσιαν
Heb 10:36 υπομονης γαρ χριαν εχετε ινα το θελημα του θεου ποιησαντες κομισασθαι την επαγγελιαν
Heb 10:37 ετι γαρ μικρον οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονισει
Heb 10:38 ο δε δικαιος μου εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστιληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω
Heb 10:39 ημεις δε ουκ εσμε υποστολης εις απωλιας αλλα πιστεως εις περιποιησι ψυχης
Heb 11:1 εστιν δε πιστις ελπιζομενων υποστασις πραγματων ελεγχος ου βλεπομενων
Heb 11:2 ε ταυτη γαρ εμαρτυρηθησαν οι πρεσβυτεροι
Heb 11:3 πιστι νοουμεν κατηρτισθαι τους αιωνας ρηματι θεου εις το μη εκ φαιν το βλεπομενον γεγονεναι
Heb 11:4 πιστι πλειονα θυσιαν αβελ παρα καιν προσηνεγκεν τω θεω δι ης εμαρτυρηθη ειναι δικαιος μαρτυρουντος επι τοις δωροις αυτου τω θεω και δι αυτης αποθανων ετι λαλει
Heb 11:5 πιστει ενωχ μετετεθη του μη ιδειν θανατον και ουχ ηυρισκετο οτι μετετεθηκεν αυτον ο θεος προ γαρ της μεταθεσεως μεμαρτυρηται ευηρεστηκεναι τω θεω
Heb 11:6 χωρις δε πιστεως αδυνατον ευαρεστησαι πιστευσαι γαρ δει τον προσερχομενον θεω οτι εστιν και τοις εκζητουσιν αυτον μισθαποδοτης γεινεται
Heb 11:7 πιστει χρηματισθεις νωε περι των μηδεπω βλεπομενω ευλαβηθεις κατεσκευασεν κιβωτο εις σωτηριαν του οικου αυτου δι ης κατεκρινε τον κοσμον και της κατα πιστιν δικαιοσυνης εγενετο κληρονομος
Heb 11:8 πιστι καλουμενος αβρααμ υπηκουσε εξελθειν εις τοπο ον ημελλεν κληρονομιαν λαμβανιν και εξηλθεν μη επισταμενος που ερχεται
Heb 11:9 πιστι παρωκησεν εις γην της επαγγελιας ως αλλοτριαν εν σκηναις κατοικησας μετα ισαακ και ιακωβ των συνκληρονομω της επαγγελιας αυτης
Heb 11:10 εξεδεχετο γαρ την τους θεμελιους εχουσαν πολιν ης τεχνιτης και δημιουργος ο θεος
Heb 11:11 πιστι και αυτη σαρρα δυναμιν εις καταβολην σπερματος ελαβεν και παρα κ(αι)ρον ηλικιας επει πιστον ηγησατο τον επαγγειλαμενον
Heb 11:12 διο και αφ ενος εγεννηθησαν και ταυτα νενεκρωμενου καθως τα αστρα του ουρανου τω πληθει και ως η αμμος η παρα το χιλος της θαλασσης η αναριθμητος
Heb 11:13 κατα πιστιν απεθανον ουτοι παντες μη κομισαμενοι τας επαγγελιας αλλα πορρωθεν αυτας ιδοντες και ασπασαμενοι και ομολογησαντες οτι ξενοι και παρεπιδημοι εισιν επι της γης
Heb 11:14 οι γαρ τοιαυτα λεγοτες εμφανιζουσι οτι πατριδα επιζητουσιν
Heb 11:15 και ει μεν εκεινης μνημονευουσιν αφ ης εξεβησαν ειχον α καιρον ανακαμψαι
Heb 11:16 νυν δε κριττονος ορεγονται τουτ εστιν επουρανιου διο ουκ επεσχυνεται αυτους ο θεος θς επικαλεισθαι αυτων ητοιμασεν γαρ αυτοις πολιν
Heb 11:17 πειστι προσενηνοχεν αβρααμ τον ισακ πιραζομενος και τον μονογενη προσεφερεν ο τας επαγγελιας αναδεξαμενος
Heb 11:18 προς ο ελαληθη οτι εν ισακ κληθησεται σοι σπερμα
Heb 11:19 λογισαμενος οτι και εκ νεκρων εγιρειν δυνατος ο θεος οθε αυτον και εν παραβολη εκομισατο
Heb 11:20 πειστι περι μελλοτων ευλογησεν τον ιακωβ και το ησαυ
Heb 11:21 πιστι ιακωβ αποθνησκων εκαστο των υιων ιωσηφ ευλογησεν και προσεκυνησεν επι το ακρον της ραβδου αυτου
Heb 11:22 πιστι ιωσηφ τελευτων περι της εξοδου των υιων ισηλ εμνημονευσε και περι των οστεων αυτου ενετιλατο
Heb 11:23 πιστι μωυσης γεννηθεις εκρυβη τριμηνον υπο των πατερων αυτου διοτι ειδον αστιον το παιδιον και ουκ εφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως
Heb 11:24 πιστι μωυσης μεγας γενομενος ηρνησατο λεγεσθαι υιος θυγατρος φαραω
Heb 11:25 μαλλον ελομενος συνκακουχισθαι τω λαω του θεου η προσκαιρον εχει αμαρτιας απολαυσιν
Heb 11:26 μιζονα πλουτον ηγησαμενος των αιγυπτου θησαυρων τον ονειδισμον του Cριστου απεβλεπεν γαρ εις την μισθαποδοσιαν
Heb 11:27 πιστει κατελιπεν αιγυπτον μη φοβηθεις τον θυμον του βασιλεως τον γαρ αορατον ως ορω εκαρτερησεν
Heb 11:28 πιστι πεποιηκεν το πασχα και την προσχυσιν του αιματος ινα μη ο ολοθρευων τα πρωτοτοκα θιγη αυτω
Heb 11:29 πιστι διεβησαν τη ερυθραν θαλασσα ως δια ξηρας γης ης πειραν λαβοντες οι αιγυπτιοι κατεποθησαν
Heb 11:30 πιστι τα τειχη ιερειχω επεσαν κυκλωθεντα επι επτα ημερας
Heb 11:31 πιστι ρααβ η επιλεγομενη πορνη ου συναπωλετο τοις απιθησασιν δεξαμενη τους κατασκοπους μετ ειρηνης
Heb 11:32 και τι ετι λεγω επιλειψι με γαρ διηγουμενον ο χρονος περι γεδεων βαρακ σαμψων ιεφθαε δαυειδ τε και σαμουηλ και των προφητων
Heb 11:33 οι δια πιστεως κατηγωνισαντο βασιλειας ηργασαντο δικαιοσυνην επετυχο επαγγελιων εφραξαν στοματα λεοντων
Heb 11:34 εσβεσαν δυναμιν πυρος εφυγον στοματα μαχαιρης εδυναμωθησαν απο ασθενειας εγενηθησαν ισχυροι εν πολεμω παρεμβολας εκλιναν αλλοτριων
Heb 11:35 ελαβον γυναικας εξ αναστασεως τους νεκρους αυτων αλλοι δε ετυμπανισθησαν ου προσδεξαμενοι την απολυτρωσιν ινα κριττονος αναστασεως τυχωσιν
Heb 11:36 ετεροι δε ενπεγμω και μαστιγων πιραν ελαβον ετι δε δεσμων και φυλακης
Heb 11:37 ελιθασθησαν επιρασθησαν επρισθησαν εν φονω μαχαιρης απεθανον περιηλθον εν μηλωταις εν αιγιοις δερμασι υστερουμενοι θλιβομενοι κακουχουμενοι
Heb 11:38 ων ουκ ην αξιος ο κοσμος επι ερημιαις πλανωμενοι και ορεσι και σπηλαιοις και ταις οπαις της γης
Heb 11:39 και ουτοι παντες μαρτυρηθεντες δια της πιστεως ουκ εκομισαντο την επαγγελιαν
Heb 11:40 του θεου περι ημω κριττον τι προβλεψαμενου ινα μη χωρις ημων τελιωθωσιν
Heb 12:1 τοιγαρουν και ημις τηλικουτον εχοτες περικειμενο ημιν νεφος μαρτυρων ογκον αποθεμενοι παντα κ(αι) την ευπεριστατο αμαρτιαν δι υπομονης τρεχωμε τον προκειμενο ημιν αγωνα
Heb 12:2 αφορωντες εις τον της πιστεως αρχηγον και τελειωτην Iησουν ος αντι της προκειμενης αυτω χαρας υπεμινεν σταυρον αισχυνης καταφρονησας εν δεξια τε του θρονου κεκαθικεν
Heb 12:3 αναλογισασθε γαρ τον τοιαυτην υπομεμενηκοτα υπο των αμαρτωλω εις εαυτους αντιλογιαν ινα μη καμητε ταις ψυχαις υμων εκλυομενοι
Heb 12:4 ουπω μεχρις αιματος αντικατεστητε προς την αμαρτιαν ανταγωνιζομενοι
Heb 12:5 και εκλελησθαι της παρακλησεως ητις υμιν ως υιοις διαλεγεται υιε μου μη ολιγωρει παιδιας κυριου μηδε εκλυου υπ αυτου ελεγχομενος
Heb 12:6 ον γαρ αγαπα κυριος παιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ον παραδεχεται
Heb 12:7 εις παιδιαν υπομενετε ως υιοις υμι προσφερεται ο θεος τις γαρ υιος ον ου παιδευει πατηρ
Heb 12:8 ει δε χωρις εστε παιδιας ης μετοχοι γεγονασι παντες αρα νοθοι και ουχ υιοι εστε
Heb 12:9 ειτα τους μεν της σαρκος ημων πατερας ειχομεν παιδευτας και ενετρεπομεθα ου πολυ μαλλον υποταγησομεθα τω πατρι των πνατων και ζησομεν
Heb 12:10 ο μεν γαρ προς ολιγας ημερας κατα το δοκουν αυτοις επεδευον ο δε επι το συμφερον μεταταβειν της αγιοτητος αυτου
Heb 12:11 πασα μεν παιδια προς μεν το παρο ου δοκει χαρας ειναι αλλα λυπης υστερον δε καρπο ιρηνικον τοις δι αυτης γεγυμνασμενοις αποδιδωσι δικαιοσυνης
Heb 12:12 διο τας παρειμενας χιρας και τα παραλελυμενα γονατα ανορθωσατε
Heb 12:13 και τροχιας ορθας ποιειτε τοις ποσιν υμων ινα μη το χωλον εκτραπη ιαθη δε μαλλον
Heb 12:14 ειρηνην διωκετε μετα παντων κ(αι) τον αγιασμον ου χωρις ουδις οψεται τον κυριον
Heb 12:15 επισκοπουντες μη τις υστερων απο της χαριτος του θεου μη τις ριζα πικριας ανω φυουσα ενοχλη και δια ταυτης μιανθωσιν οι πολλοι
Heb 12:16 μη τις πορνος η βεβηλος ως ησαυ ος αντι βρωσεως μιας απεδοτο τα πρωτοτοκια εαυτου
Heb 12:17 ιστε γαρ οτι και μετεπειτα θελων κληρονομησαι την ευλογιαν απεδοκιμασθη μετανοιας γαρ τοπον ουχ ευρεν καιπερ μετα δακρυων εκζητησας αυτην
Heb 12:18 ου γαρ προσεληλυθατε ψηλαφωμενω και κεκαυμενω πυρι και γνοφω και ζοφω και θυελλη
Heb 12:19 και σαλπιγγος ηχω και φωνη ρηματων ης οι ακουσαντες παρητησαντο προστεθηναι αυτοις λογον
Heb 12:20 ουκ εφερον γαρ το διαστελλομενο καν θηριον θιγη του ορους λιθοβοληθησεται
Heb 12:21 και ουτω φοβερον η το φανταζομενον μωυσης ειπεν εκφοβος και εκτρομος
Heb 12:22 αλλα προσεληλυθατε σιων ορει και πολει θεου ζωντος ιηλμ επουρανιω και μυριασιν αγγελων πανηγυρει
Heb 12:23 και εκκλησια πρωτοτοκων απογεγραμμενω εν ουρανοις και κριτη θεω παντω και πνασι τελιων δεδικαιωμενοις
Heb 12:24 και διαθηκης νεας μεσιτη Iησου και αιματι ραντισμου κριττον λαλουντι παρα τον αβελ
Heb 12:25 βλεπετε μη παραιτησησθε τον λαλουτα ει γαρ εκεινοι ουκ εξεφυγον επι γης παραιτησαμενοι τον χρηματιζοντα πολυ μαλλο ημεις οι τον απ ουρανων αποστρεφομενοι
Heb 12:26 ου η φωνη την γη εσαλευσεν τοτε νυ δε επηγγελται λεγω ετι απαξ εγω σισω ου μονον την γη αλλα και τον ουρανο
Heb 12:27 το δε ετι απαξ δηλοι την των σαλευομενων μεταθεσιν ως πεποιημενων ινα μινη τα μη σαλευομενα
Heb 12:28 διο βασιλειαν ασαλευτον παραλαμβανοντες εχομε χαριν δι ης λατρευομεν ευαρεστως τω θεω μετα ευλαβιας και δεους
Heb 12:29 και γαρ ο θεος ημων πυρ καταναλισκον
Heb 13:1 η φιλαδελφια μενετω
Heb 13:2 την φιλοξενιαν μη επιλαθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελους
Heb 13:3 μιμνησκεσθαι τω δεσμιων ως συδεδεμενοι των κακουχουμενω ως και αυτοι οντες εν σωματι
Heb 13:4 τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους γαρ και μοιχους κρινι ο θεος
Heb 13:5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλειπω
Heb 13:6 ωστε θαρρουτας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος
Heb 13:7 μνημονευετε τω ηγουμενων υμω οιτινες ελαλησα υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθαι τη πιστιν
Heb 13:8 Iησους Cριστος εχθες και σημερον ο αυτος κ(αι) εις τους αιωνας
Heb 13:9 διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη παραφερεσθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθε την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οι περιπατουντες
Heb 13:10 εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγει ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τη σκηνη λατρευοντες
Heb 13:11 ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης
Heb 13:12 διο και Iησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαο εξω της πυλης
Heb 13:13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες
Heb 13:14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν
Heb 13:15 δι αυτου αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως δια παντος τω θεω τουτ εστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου
Heb 13:16 της δε ευποιιας κ(αι) κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστιται ο θεος
Heb 13:17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοτες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο
Heb 13:18 προσευχεσθε περι ημων οτι καληθα γαρ οτι καλην συνιδησιν εχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι
Heb 13:19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχειον αποκατασταθω υμιν
Heb 13:20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατω τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων Iησουν
Heb 13:21 καταρτισαι υμας εν παντι αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου αυτω ποιων εν ημιν το ευαρεστον ενωπιο αυτου δια Iησου Cριστου ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνω αμην
Heb 13:22 παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και δια βραχεων επεστιλα υμιν
Heb 13:23 γεινωσκετε τον αδελφον ημων τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχιον ερχησθε οψομαι υμας
Heb 13:24 ασπασασθαι παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας
Heb 13:25 η χαρις μετα παντων υμων
Jam 1:1 ιακωβος θεου και κυριου Iησου Cριστου δουλος ταις δωδεκα φυλαις ταις εν τη διασπορα χαιρειν
Jam 1:2 πασαν χαραν ηγησασθαι αδελφοι μ(ου) οταν πιρασμοις περιπεσηται ποικιλοις
Jam 1:3 γινωσκοντες οτι το δοκιμειον υμων της πιστεως κατεργαζεται υπομονην
Jam 1:4 η δε υπομονη εργον τελιον εχετω ινα ητε τελιοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι
Jam 1:5 ει δε τις υμων λειπεται σοφιας αιτιτω παρα του διδοντος θεου πασιν απλως και μη ονιδιζοντος κ(αι) δοθησεται αυτω
Jam 1:6 αιτειτω δε εν πιστι μηδεν διακρινομενος ο γαρ διακρινομενος εοικεν κλυδωνι θαλασσης ανεμιζομενω και ριπιζομενω
Jam 1:7 μη γαρ οιεσθω ο ανθρωπος εκεινος οτι λημψετε παρα του κυριου
Jam 1:8 ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου
Jam 1:9 καυχασθω δε ο αδελφος ο ταπινος εν τω υψει αυτου
Jam 1:10 ο δε πλουσιος εν τη ταπινωσει αυτου οτι ως ανθος χορτου παρελευσεται
Jam 1:11 ανετιλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπια του προσωπου αυτου απωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις ποριαις αυτου μαρανθησεται
Jam 1:12 μακαριος ανηρ ος υπομενι πειρασμον οτι δοκιμος γενομενος λημψεται τον στεφανον της ζωης ον επηγγιλατο τοις αγαπωσιν αυτον
Jam 1:13 μηδις πιραζομενος λεγετω οτι υπο θεου πειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδενα
Jam 1:14 εκαστος δε πιραζετε υπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος και δελεαζομενος
Jam 1:15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθισα αποκυει θανατον
Jam 1:16 μη πλανασθαι αδελφοι μου αγαπητοι
Jam 1:17 πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθε εστιν καταβενον απο του πατρος τω φωτων παρ ω ουκ εστιν παραλλαγη η τροπης αποσκιασματος
Jam 1:18 βουληθις απεκυησεν ημας λογω αληθιας εις το ειναι ημας απαρχην τινα τω αυτου κτισματω
Jam 1:19 ιστω αδελφοι μου αγαπητοι εστω δε πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργη
Jam 1:20 οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνην θεου ουκ εργαζεται
Jam 1:21 διο αποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσιαν κακιας εμ πραυτητι δεξασθαι τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων
Jam 1:22 γεινεσθαι δε ποιηται λογου και μη μονον ακροαται παραλογιζομενοι εαυτους
Jam 1:23 οτι ει τις ακροατης λογου εστι και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντες το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρω
Jam 1:24 κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιος ην
Jam 1:25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμινας ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται
Jam 1:26 ει τις δοκει θρησκος ειναι μη χαλιναγωγων γλωσσαν αυτου αλλα απατω καρδιαν αυτου του ματαιος η θρησκια
Jam 1:27 θρησκια καθαρα και αμιαντος παρα θεω και πατρι αυτη εστιν επισκεπτεσθε ορφανους και χηρας εν τη θλιψει αυτων ασπιλο εαυτον τηριν απο του κοσμου
Jam 2:1 αδελφοι μου μη εν προσωπολημψιαις εχετε την πιστιν του κυριου ημων Iησου Cριστου της δοξης
Jam 2:2 εαν γαρ εισελθη εις συναγωγην υμων ανηρ χρυσοδακτυλιος εν αισθητι λαμπρα εισελθη δε και πτωχος εν ρυπαρα αισθητι
Jam 2:3 κ(αι) επιβλεψηται επι το φορουντα την εσθητα την λαμπρα και ειπητε συ καθου ωδε καλως και τω πτωχω ειπητε συ στηθι εκει η καθου ωδε υπο το ποποδιον μου
Jam 2:4 ου διεκριθηται εν εαυτοις και εγενεσθαι κριται διαλογισμων πονηρων
Jam 2:5 ακουσατε αδελφοι μου αγαπητοι ουκ ο θεος εξελεξατο τους πτωχους τω κοσμω πλουσιους εν πιστι και κληρονομους της επαγγελιας ης επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτον
Jam 2:6 υμεις δε ητιμασατε τον πτωχον ουχ οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμας και αυτοι ελκουσιν υμας εις κριτηρια
Jam 2:7 ουκ αυτοι βλασφημουσι το καλον ονομα το επικληθεν εφ υμας
Jam 2:8 ει μεντοι νομον τελιται βασιλικον κατα την γραφην αγαπησεις το πλησιον σου ως σεαυτον καλως ποιειται
Jam 2:9 ει δε προσωπολημπτιται αμαρτιαν εργαζεσθαι ελεγχομενοι υπο του νομου ως παραβαται
Jam 2:10 οστις γαρ ολον τον νομον τηρηση πταιση δε εν ενι γεγονεν παντω ενοχος
Jam 2:11 ο γαρ ειπων μη μοιχευσις ειπεν και μη φονευσης ει δε ου μοιχευεις φονευεις δε γεγονας παραβατης νομου
Jam 2:12 ουτως λαλειτε κ(αι) ουτω ποιειτε ως δια νομου ελευθεριας μελλοντες κρινεσθαι
Jam 2:13 η γαρ κρισις ανελεος τω μη ποιησαντι ελεος κατακαυχαται ελεος κρισεως
Jam 2:14 τι το οφελος αδελφοι μου εαν πιστιν λεγη τις εχειν εργα δε μη εχη μη δυναται η πιστις σωσαι αυτον
Jam 2:15 εαν αδελφος η αδελφη γυμνοι υπαρχωσιν και λειπομενοι της εφημερου τροφης
Jam 2:16 ειπε δε τι αυτοις εξ υμων υπαγεται εν ιρηνη θερμαινεσθαι και χορταζεσθαι μη δωτε δε αυτοις τα επιτηδια του σωματος τι το οφελος
Jam 2:17 ουτως και η πιστις εαν μη εχη εργα νεκρα εστιν καθ εαυτην
Jam 2:18 αλλ ερι τις συ πιστιν εχεις καγω εργα εχω διξο μοι την πιστιν σου χωρις των εργων καγω σοι δειξω εκ των εργων μου τη πιστιν
Jam 2:19 συ πιστευεις οτι εις εστιν ο θεος καλως ποιεις και τα δαιμονια πιστευουσιν και φρισσουσιν
Jam 2:20 θελεις δε γνωνε ω ανθρωπε καινε οτι η πιστις χωρις των εργων νεκρα εστιν
Jam 2:21 αβρααμ ο πατηρ ημων ουκ εξ εργων εδικαιωθη ανενεγκας ισαακ τον υν αυτου επι το θυσιαστηριον
Jam 2:22 βλεπεις οτι η πιστις συνεργει τοις εργοις αυτου και εκ των εργων η πιστις ετελειωθη
Jam 2:23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην και φιλος θεου εκληθη
Jam 2:24 ορατε οτι εξ εργων δικαιουται ανθρωπος και ουκ εκ πιστεως μονον
Jam 2:25 ομοιως δε και ρααβ η πορνη ουκ εξ εργω εδικαιωθη υποδεξαμενη τους αγγελους και ετερα οδω εκβαλουσα
Jam 2:26 ωσπερ γαρ το σωμα χωρις πνευματος νεκρον εστι ουτως και η πιστις χωρις εργων νεκρα εστιν
Jam 3:1 μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα λημψομεθα
Jam 3:2 πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυναμενος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
Jam 3:3 ειδε γαρ των ιππω τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν εις το πιθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτω μεταγομεν
Jam 3:4 ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο ανεμων σκληρω ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου η ορμη του ευθυνοντος βουλεται
Jam 3:5 ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλαυχει ιδου ηλικον πυρ ηλικην υλην αναπτι
Jam 3:6 η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσι ημων και σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα το τροχον της γενεσεως ημων και φλογιζομενη υπο της γεεννης
Jam 3:7 πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπινη
Jam 3:8 την δε γλωσσαν ουδεις δυναται δαμασαι ανθρωπων ακαταστατον κακον μεστη ιου θανατηφορου
Jam 3:9 εν αυτη ευλογουμεν τον κυριον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας
Jam 3:10 εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι
Jam 3:11 μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
Jam 3:12 μη δυναται αδελφοι μου συκη ελεας ποιησαι η αμπελος συκα ουτως ουδε αλυκον γλυκυ ποιησαι υδωρ
Jam 3:13 τις σοφος και επιστημων εν υμι δειξατω εκ της κα λης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
Jam 3:14 ει δε ζηλον πικρο εχετε και εριθιαν εν ταις καρδιαις υμων μη κατακαυχασθαι της αληθιας και ψευδεσθαι
Jam 3:15 ουκ εστιν αυτη η σοφια ανοθεν κατερχομενη αλλα επιγιος ψυχικη δαιμονιωδης
Jam 3:16 οπου γαρ ζηλος και εριθια εκει κ(αι) ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
Jam 3:17 η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ιρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος ανυποκριτος
Jam 3:18 καρπος δε ο δικαιοσυνης εν ειρηνη σπιρεται τοις ποιουσιν ειρηνην
Jam 4:1 ποθεν πολεμοι και ποθεν μαχαι εν υμιν ουκ εντευθεν εκ των ηδονων υμων των στρατευομενων εν τοις μελεσιν υμων
Jam 4:2 επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθαι επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε και ουκ εχετε δια το μη αιτισθαι υμας
Jam 4:3 αιτιτε και ου λαμβανετε διοτι κακως αιτισθαι ινα εν ταις ηδοναις υμων καταδαπανησητε
Jam 4:4 μοιχαλειδες ουκ οιδατε οτι η φιλια του κοσμου τουτου εχθρα εστι τω θεω εαν ουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρα του θεου καθισταται
Jam 4:5 η δοκειται οτι κενως η γραφη λεγει προς φθονον επιποθει το πνευμα ο κατωκισε εν ημιν
Jam 4:6 μιζονα δε διδωσιν χαρι διο λεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπινοις δε διδωσιν χαρι
Jam 4:7 υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε δε τω διαβολω και φευξετε αφ υμων
Jam 4:8 εγγισατε τω θεω και εγγιει υμι καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι και αγνισατε καρδιας διψυχοι
Jam 4:9 ταλαιπωρησατε κ(αι) πενθησατε κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθος μεταστραφητω και η χαρα εις κατηφιαν
Jam 4:10 ταπινωθητε ουν ενωπιον κυριου και υψωσει υμας
Jam 4:11 μη καταλαλειται αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου η κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου κ(αι) κρινι νομον ει δε νομον κρινις ουκ ει ποιητης νομ(ου) αλλα κριτης
Jam 4:12 εις εστιν ο νομοθετης και κριτης ο δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ δε τις ει ο κρινων τον πλησιον
Jam 4:13 αγε νυν οι λεγοντες σημερον η αυριον πορευσομεθα εις τηνδε την πολιν και ποιησωμεν εκει ενιαυτον και εμπορευσομεθα και κερδησομεν
Jam 4:14 οιτινες ουκ επιστασθε το της αυριον ποια η ζωη υμων η προς ολιγον φαινομενη επειτα και αφανιζομενη
Jam 4:15 αντι του λεγιν υμας εαν ο κυριος θεληση και ζησομεν και ποιησομεν τουτο η εκινο
Jam 4:16 νυν δε κατακαυχασθε εν ταις αλαζονιαις υμων απασα καυχησεις τοιαυτη πονηρα εστι
Jam 4:17 ειδοτι ουν καλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν
Jam 5:1 αγε νυν οι πλουσιοι κλαυσατε ολολυζοντες επι ταις ταλαιπωριες υμω ταις επερχομεναις υμιν
Jam 5:2 ο πλουτος υμων σεσηπεν και τα ιματια υμων σητοβρωτα γεγονεν
Jam 5:3 ο χρυσος υμων και ο αργυρος κατιωται και ο ιος αυτων εις μαρτυριον υμιν εστε και φαινετε τας σαρκας υμω ως πυρ εθησαυρισατε εν εσχαταις ημεραις
Jam 5:4 ιδου ο μισθος των εργατων των αμησαντων τας χωρας υμων ο αφυστερημενος αφ υμων κραζει και αι βοαι των θερισαντω εις τα ωτα κυριου σαβαωθ εισεληλυθασι
Jam 5:5 ετρυφησατε επι της γης και εσπαταλησατε εθρεψατε τας καρδιας υμω εν ημερα σφαγης
Jam 5:6 κατεδικασατε εφονευσατε τον δικαιον ουκ αντιτασσεται υμιν
Jam 5:7 μακροθυμησατε ουν αδελφοι εως της παρουσιας του κυριου ιδου ο γεωργος εκδεχεται τον τιμιον καρπον της γης μακροθυμω επ αυτω εως αν λαβη καρπον τον προιμον και οψιμον
Jam 5:8 μακροθυμησατε ουν και υμις στηριξατε τας καρδιας υμων οτι η παρουσια του κυριου ηγγικεν
Jam 5:9 μη στεναζετε κατα αλληλων αδελφοι ινα μη κριθητε ιδου ο κριτης προ των θυρων ε στηκεν
Jam 5:10 υποδιγμα λαβετε αδελφοι μου της καλοκαγαθιας και της μακροθυμιας τους προφητας οι ελαλησαν εν ονοματι κυριου
Jam 5:11 ιδου μακαριζομεν τους υπομιναντας τη υπομονην ιωβ ηκουσατε και το τελος κυριου ειδετε οτι πολυσπλαγχνος εστιν ο κυριος και οικτειρμων
Jam 5:12 προ παντων ουν αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ουρανον μητε την γην μητε αλλον τινα ορκο ητω δε ο λογος υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μη υπο κρισιν πεσητε
Jam 5:13 κακοπαθει τις εν υμιν προσευχεσθω ευθυμι τις ψαλλετω
Jam 5:14 ασθενι τις ας εν υμιν προσκαλεσασθω τους πρεσβυτερους της εκκλησιας και προσευξασθωσαν επ αυτους αλιψαντες αυτον ελαιω εν τω ονοματι του κυριου
Jam 5:15 και η ευχη της πιστεως σωσει τον καμνοτα και εγερι αυτον ο κυριος καν αμαρτιας η πεποιηκως αφεθησεται αυτω
Jam 5:16 εξομολογισθαι ου αλληλοις τας αμαρτιας και ευχεσθαι υπερ αλληλων οπως ιαθητε πολυ ισχυει δεησις δικαιου ενεργουμενη
Jam 5:17 ηλιας ανθρωπος ην ομοιοπαθης ημιν και προσευχη προσηυξατο του μη βρεξαι και ουκ εβρεξεν επι της γης ενιαυτους τρις και μηνας εξ
Jam 5:18 και παλιν προσηυξατο και ο ουρανος εδωκεν τον υετον και η γη εβλαστησε τον καρπον αυτης
Jam 5:19 αδελφοι μου εαν τις εν υμιν πλανηθη απο της οδου της αληθιας και επιστρεψη τις αυτον
Jam 5:20 γιγνωσκετω οτι ο επιστρεψας αμαρτωλον εκ πλανης οδου αυτου σωσει ψυχην αυτου εκ θανατου κ(αι) καλυψει πληθος αμαρτιων :
1Pe 1:1 πετρος αποστολος Iησου Cριστου εκλεκτοις κ(αι) παρεπιδημοις διασπορας ποντου γαλατειας καππαδοκειας και βιθυνιας
1Pe 1:2 κατα προγνωσιν θεου πατρος εν αγιασμω πνευματος εις υπακοην και ραντισμον αιματος Iησου Cριστου χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθιη
1Pe 1:3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημω Iησου Cριστου ο κατα το πολυ αυτου ελεος αναγεννησας ημας εις ελπιδα ζωσαν δια αναστασεως Iησου Cριστου εκ νεκρων
1Pe 1:4 εις κληρονομιαν αφθαρτον και αμαραντον και αμιατον τετηρημενο εν ουρανω εις υμας
1Pe 1:5 τους εν δυναμι θεου φρουρουμενους δια πιστεως εις σωτηριαν ετοιμως αποκαλυφθηναι εν καιρω εσχατω
1Pe 1:6 εν ω αγαλλιασθε ολιγο αρτι ει δεον λυπηθεντας εν ποικιλοις πιρασμοις
1Pe 1:7 ινα το δοκιμιον υμων της πιστεως πολυτιμοτερον χρυσιου του απολλυμενου δια πυρος δε δοκιμαζομενου ευρεθη εις επενο και δοξαν και τιμη εν αποκαλυψει Iησου Cριστου
1Pe 1:8 ον ουκ ιδοντες αγαπατε εις ον αρτι μη ορωντες πιστευοντες δε αγαλλιασθαι χαρα ανεκλαλητω και δεδοξασμενη
1Pe 1:9 κομιζομενοι το τελος της πιστεως υμων σωτηριαν ψυχων
1Pe 1:10 περι ης σωτηριας εξεζητησαν και εξηραυνησαν προφηται οι περι της εις υμας χαριτος προφητευσαντες
1Pe 1:11 εραυνωντες εις τινα η ποιον καιρο εδηλου το εν αυτοις πνευμα Cριστου προμαρτυρομενον τα εις Cριστον παθηματα και τας μετα ταυτα δοξας
1Pe 1:12 οις απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δε διηκονου αυτα α νυν ανηγγελη υμιν δια των ευαγγελισαμενω υμας εν πνευματι αγιω αποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι
1Pe 1:13 διο αναζωσαμενοι τας οσφυας της διανοιας υμων νηφοντες τελιως ελπισατε επι την φερομενην υμιν χαριν εν αποκαλυψει Iησου Cριστου
1Pe 1:14 ως τεκνα υπακοης μη συσχηματιζομενοι ταις προτερον εν τη αγνοια υμω επιθυμιαις
1Pe 1:15 αλλα κατα τον καλεσαν τα υμας αγιον και αυτοι αγιοι εν παση αναστροφη γενηθητε
1Pe 1:16 διο γεγραπται αγιοι εσεσθαι διοτι εγω αγιος
1Pe 1:17 και ει πατερα επικαλεισθαι τον απροσωπολημπτως κρινοντα κατα το εκαστου εργον εν φοβω τον της παροικιας υμων χρονο αναστρεφομενοι
1Pe 1:18 ειδοτες οτι ου φθαρτου αργυριου η χρυσιω ελωυτρωθητε εκ της ματαιας υμων αναστροφης πατροπαραδοτου
1Pe 1:19 αλλα τιμιω αιματι ως αμνου αμωμου και ασπιλου Cριστου
1Pe 1:20 ανεγνωσμενου μεν προ καταβολης κοσμου φανερωθεντος δε επ εσχατου του χρονου δι υμασ
1Pe 1:21 τους δι αυτου πιστευοτας εις θεον τον εγειροντα αυτον εκ νεκρων και δοξαν αυτω δοντα ωστε την πιστι υμων και ελπιδα ειναι εις θεον
1Pe 1:22 τας ψυχας υμω ηγνικοτες εν τη υπακοη της αληθιας εις φιλαδελφιαν ανυποκριτον εκ καθαρας καρδιας αλληλους αγαπησατε εκτενως
1Pe 1:23 αναγεγεννημενοι ουκ εκ φθορας φθαρτης αλλα αφθαρτου δια λογου ζωντος θεου και μενοντος
1Pe 1:24 διοτι πασα σαρξ ωσι χορτος και πασα η δοξα αυτου ως ανθος χορτου εξηρανθη ο χορτος και το ανθος εξεπεσεν
1Pe 1:25 το δε ρημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δε εστιν το ρημα το ευαγγελισθεν εις υμας
1Pe 2:1 αποθεμενοι ουν πασαν κακιαν και παντα δολον και υποκρισις και φθονους και πασαν καταλαλιαν
1Pe 2:2 ως αρτιγεννητα βρεφη το λογικον αδολο γαλα επιποθησατε ινα εν αυτω αυξηθηται εις σωτηριαν
1Pe 2:3 ει εγευσασθαι οτι χρηστος ο κυριος
1Pe 2:4 προς ον προσερχομενοι λιθον ζωντα υπο ανθρωπων μεν αποδεδοκιμασμενον παρα δε θεω εκλεκτον εντιμον
1Pe 2:5 και αυτοι ως λιθος οντες εποικοδομεισθαι οικος πνευματος ις ιερατευμα αγιον ανενεγκας θυσιας ευπροσδεκτους θεω δια Iησου Cριστου
1Pe 2:6 διοτι περιεχει εν γραφη ιδου τιθημι εν σιων λιθον ακρογωνιαιον εκλεκτον εντιμον και ο πιστευων επ αυτον ου μη καταισχυνθη
1Pe 2:7 ημιν ουν η τιμη τοις πιστευουσι απιστουσιν δε λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
1Pe 2:8 και λιθος προσκομματος και πετραν σκανδαλου οι προσκοπτουσι τω λογω απιθουτες εις ο και ετεθησαν
1Pe 2:9 υμεις δε γενος εκλεκτον βασιλιον ιερατευμα εθνος αγιον λαος εις περιποιησιν οπως τας αρετας εξαγγιληται του εκ σκοτους υμας καλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως
1Pe 2:10 οι ποτε ου λαος νυν δε λαος θεου οι ουκ ηλεημενοι νυν δε ελεηθεντες
1Pe 2:11 αγαπητοι παρακαλω ως παροικους και παρεπιδημους απεχεσθαι των σαρκικων επιθυμιων αιτινες στρατευονται κατα της ψυχης
1Pe 2:12 την αναστροφην υμιν εν τοις εθνεσιν εχοντες καλην ινα εν ω καταλαλουσιν υμω ως κακοποιων εκ των καλων εργων εποπτευοντες δοξας ου τρεμουσιν τον θεον εν ημερα επισκοπης
1Pe 2:13 υποταγητε παση κτισει δια τον κυριον ειτε βασιλει ως υπερεχοντι
1Pe 2:14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησιν κακοποιων επαινο δε αγαθοποιων
1Pe 2:15 οτι ουτως εστιν το θελημα του θεου αγαθοποιουντας φιμοιν την των αφρονων ανθρωπων αγνωσιαν
1Pe 2:16 ως ελευθεροι και μη ως επικαλυμμα εχοντες της κακιας την ελευθεριαν αλλ ως θεου δουλοι
1Pe 2:17 παντες τιμησατε την αδελφοτητα αγαπατε τον θεον φοβεισθαι τον βασιλεα τιματε
1Pe 2:18 οι οικεται εν παντι φοβω υποτασσομενοι τοις δεσποταις υμων ου μονον τοις αγαθοις και επιεικεσιν αλλα και τοις σκολιοις
1Pe 2:19 τουτο γαρ χαρις ει δια συνιδησιν θεου υποφερει τις λυπας πασχων αδικως
1Pe 2:20 ποιον γαρ κλεος ει αμαρτανοντες και κολαφιζομενοι υπομενειτε αλλ ει αγαθοποιουντες και πασχοντες υπομε νειτε τουτο χαρις παρα θεω
1Pe 2:21 εις τουτο γαρ εκληθητε οτι και ο Cριστος απεθανεν υπερ υμων υμιν υπολιμπανων υπογραμμο ινα επακολουθησητε τοις ιχνεσιν αυτου
1Pe 2:22 ος αμαρτιαν ουκ εποιησεν ουδε ηυρεθη δολος εν τω στοματι αυτου
1Pe 2:23 ος λοιδορουμενος ουκ ελοιδορει πασχων ουκ ηπιλει παρεδιδου δε τω κρινοντι δικαιως
1Pe 2:24 ος τας αμαρτιας ημων αυτος ανηνεγκεν τω σωματι αυτου επι το ξυλον ινα ταις αμαρτιαις απογενομενοι τη δικαιοσυνη ζησωμεν ου τω μωλωπι αυτου ιαθητε
1Pe 2:25 ητε γαρ ως προβατα πλανωμενοι αλλ επιστραφητε νυν επι τον ποιμενα και επισκοπον των ψυχων υμων
1Pe 3:1 ομοιως γυναικες υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν ινα και ει τινες απιθουσιν τω λογω δια της των γυναικων αναστροφης ανευ λογου κερδηθησονται
1Pe 3:2 εποπτευοντες την εν φοβω αγνην αναστροφη υμων
1Pe 3:3 ων εστω ουκ ο εξωθεν εμπλοκης τριχων και περιθεσεως χρυσιω η ενδυσεως ιματιων κοσμος
1Pe 3:4 αλλ ο κρυπτος της καρδιας ανθρωπος εν αφθαρτω του πραεως ησυχιους πνευματος ο εστιν ενωπιον του θεου πολυτελες
1Pe 3:5 ουτως γαρ ποτε και αι αγιαι γυναικες εκοσμουν εαυτας αι ελπιζουσαι επι τον θεον υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν
1Pe 3:6 ως σαρρα υπηκουσεν τω αβρααμ κυριον αυτον καλουσα ης εγενηθητε τεκνα αγαθοποιουσαι και μη φοβουμεναι μηδεμιαν πτοησιν
1Pe 3:7 οι ανδρες ομοιως συνομιλουντες ως ασθενεστερω σκευει τω γυνεκειω απονεμοντες τιμην ως και συνκληρονομους ποικιλης χαριτος ζωης εις το μη ενκοπτεσθαι τας προσευχας υμων
1Pe 3:8 το δε τελος παντες ομοφρονες συμπαθεις φιλαδελφοι ευσπλαγχνοι ταπινοφρονες
1Pe 3:9 μη αποδιδοντες κακον αντι κακου η λοιδοριαν αντι λοιδοριας τουνατιον δε ευλογουντες οτι εις τουτο εκληθητε ινα ευλογιαν κληρονομησητε
1Pe 3:10 ο γαρ θελω ζωην αγαπαν και ιδιν ημερας αγαθας παυσατω την γλωσσαν αυτου απο κακου και ιλη του μη λαλησαι δολον
1Pe 3:11 εκκλινατω απο κακου και ποιησατω αγαθον ζητησατω ιρηνη και διωξατω αυτη
1Pe 3:12 οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα
1Pe 3:13 και τις ο κακωσω υμας εαν του αγαθου ζηλωται γενεσθαι
1Pe 3:14 αλλα ει και πασχοιτε δια δικαιοσυνην μακαριοι εσται τον δε φοβον αυτων μη φοβηθηται μηδε ταραχθητε
1Pe 3:15 κυριον δε τον Cριστον αγιασατε εν ταις καρδιαις υμω ετοιμοι αει προς απολογιαν παντι τω αιτουντι υμας λογον περι της εν υμιν ελπιδος αλλα μετα πραυτητος και φοβου
1Pe 3:16 συνιδησιν εχοντες αγαθην ινα εν ω καταλαλουσιν υμων ως κακοποιων κατεσχυνθωσι οι επηρεαζοντες υμων την αγαθη εις Cριστον αναστροφην
1Pe 3:17 κριττον γαρ αγαθοποιουντας ει θελοι το θελημα του θεου πασχει ει κακοποιουντας
1Pe 3:18 οτι Cριστος απαξ περι τω αμαρτιων υπερ ημων απεθανεν δικαιος υπερ αδικων ινα προσαγαγη τω θεω θανατωθεις μεν σαρκει ζωοποιηθεις δε πνευματι
1Pe 3:19 εν ω και τοις εν φυλακη πνασιν πορευθεις εκηρυξεν
1Pe 3:20 απιθησασιν ποτε οτε απεξεδεχετο την του θεου μακροθυμιαν εν ημεραις νωε κατασκευαζομενης κιβωτου εις ην ολιγοι τουτ εστιν οκτω ψυχαι διεσωθησα δι υδατος
1Pe 3:21 και υμας νυν αντιτυπον σωζει βαπτισμα ου σαρκος αποθεσις ρυπου αλλα συνειδησεως αγαθης επερωτημα εις θεον δι αναστασεως Iησου Cριστου
1Pe 3:22 ος εστιν εν δεξια θεου πορευθεις εις ουρανον υποταγεντων αυτω αγγελων και εξουσιων και δυναμεων
1Pe 4:1 Cριστου ουν αποθανοντος υπερ υμων σαρκι και υμεις την αυτην εννοιαν οπλι σασθε οτι ο παθων σαρκι πεπαυται αμαρτιας
1Pe 4:2 εις το μηκετι ανθρωπον επιθυμιαις αλλα θεληματι ανθρωπου τον επιλοιπο εν σαρκι βιωσαι χρονον
1Pe 4:3 αρκετος γαρ υμιν ο παρεληλυθος χρονος το βουλημα των εθνων κατιργασθε πορευμενους εν ασελγιαις επιθυμιαις οινοφρυγιαις κωμοις ποτοις και αθεμιτοις ειδωλολατριαις
1Pe 4:4 εν ω ξενιζονται μη συτρεχοντων υμω εις την αυτην της ασωτιας αναχυσι και βλασφημουσι
1Pe 4:5 οι ετοιμως εχοντι κριναι ζωντας και νεκρους
1Pe 4:6 εις τουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσι μεν κατα ανθρωπους σαρκι ζωσι δε κατα θεον πνευματι
1Pe 4:7 παντων δε το τελος ηγγικεν σωφρονησατε ουν νηψατε εις προσευχας
1Pe 4:8 προ παντων την εις εαυτους αγαπην εκτενη εχοτες οτι αγαπη καλυψει πληθος αμαρτιων
1Pe 4:9 φιλοξενοι εις αλληλους ανευ γογγυσμου
1Pe 4:10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου
1Pe 4:11 ει τις λαλει ως λογια θεου ει τις διακονει ως εξ ισχυος ης χορηγει ο θεος ινα εν πασι δοξαζητε ο θεος δια Iησου Cριστου ω εστιν η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας τω αιωνων αμην
1Pe 4:12 αγαπητοι μη ξενιζεσθε τη εν υμιν πυρωσει προς πιρασμον υμιν γινομενη ως ξενου υμιν συμβαινοντος
1Pe 4:13 αλλα καθο κοινωνειτε τοις του Cριστου παθημασιν χαιρετε ινα και ε τη αποκαλυψει της δοξης αυτου χαρητε αγαλλιωμενοι
1Pe 4:14 ει ονιδιζεσθαι ονοματι Cριστου μακαριοι οτι το της δοξης και της δυναμεως αυτου και το του θεου πνευμα εφ υμας αναπαυεται
1Pe 4:15 μη γαρ τις υμων πασχετω ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ως αλλοτριεπισκοπος
1Pe 4:16 ει δε ως χρηστιανος μη εσχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεον εν τω ονοματι τουτω
1Pe 4:17 οτι καιρος του αρξασθαι το κριμα απο του οικου του θεου ει δε πρωτον αφ υμων τι το τελος των απιθουτων τω λογω του θεου ευαγγελιω
1Pe 4:18 και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο ασεβης και ο αμαρτωλος που φανειτε
1Pe 4:19 ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του θεου πιστω κτιστη παρατιθεσθωσαν τας ψυχας αυτων εν αγαθοποιια
1Pe 5:1 πρεσβυτερους τ τους εν υμιν παρακαλω ο συνπρεσβυτερος και μαρτυς των του Cριστου παθηματων ο και της μελλουσης αποκαλυπτεσθαι δοξης κοινωνος
1Pe 5:2 ποιμαναται το ενυμνιον του θεου μη αναγκαστως αλλα εκουσιως κατα θεον μηδε αισχροκερδως αλλα προθυμως
1Pe 5:3 μηδ ως κατακυριευοτες των κληρων αλλα τυποι γινομενοι του ποιμνιου
1Pe 5:4 και φανερωθετος του αρχιποιμαινος κομιεισθαι τον αμαραντινον της δοξης στεφανον
1Pe 5:5 ομοιως δε νεωτεροι υποταγητε τοις πρεσβυτεροις παντες δε αλληλοις την ταπινοφροσυνην ενκομβωσασθαι οτι ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπινοις δε διδωσιν χαριν
1Pe 5:6 ταπινωθητε ουν υπο την κραταιαν χειραν του θεου ινα υμας υψωση εν κερω
1Pe 5:7 πασαν την μεριμναν υμων επιριψαντες επ αυτον οτι αυτω μελει περι ημων
1Pe 5:8 νηψατε γρηγορησατε ο αντιδικος υμων διαβολος ως λεων ωρυομενος περιπατι ζητων τινα καταπιν
1Pe 5:9 ω αντιστητε στερεοι τη πιστι ειδοτες τα αυτα των παθηματων την εν τω κοσμω υμων αδελφοτητι επιτελεισθε
1Pe 5:10 ο δε θεος πασης χαριτος ο καλεσας υμας εις την αιωνιον αυτου δοξαν εν Cριστω ολιγον παθοντας αυτος καταρτισει στηριξει σθενωσι θεμελιωσει
1Pe 5:11 αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην
1Pe 5:12 δια σιλουανου υμι του πιστου αδελφου ως λογιζομαι δι ολιγων εγραψα παρακαλων και επιμαρτυρω και ταυτην ειναι αληθη χαριν του θεου εις ην στητε
1Pe 5:13 ασπαζετε υμας η ε βαβυλωνι εκκλησια συνεκλεκτη και μαρκος ο υιος μου
1Pe 5:14 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγαπης ειρηνης υμιν πασιν τοις εν Cριστω Iησου αμην
2Pe 1:1 συμεων πετρος δουλος και αποστολος Iησου Cριστου τοις ισοτιμον ημιν λαχουσιν πιστιν εις δικαιοσυνην του κυριου ημων και σωτηρος Iησου Cριστου
2Pe 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθιη εν επιγνωσι του θεου και Iησου Cριστου του κυριου ημων
2Pe 1:3 ως τα πατα ημιν της θιας δυναμεως αυτου τα προς τον θεον και ζωην και ευσεβιαν δεδωρημενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας ιδια δοξη και αρετη
2Pe 1:4 δι ω τα τιμια ημιν και μεγιστα επαγγελματα δεδωρηται ινα δια τουτων γενησθε θειας φυσεως κοινωνοι αποφυγοντες την εν τω κοσμω επιθυμιαν φθορας
2Pe 1:5 και αυτο δε τουτο σπουδην πασα παρεισενεγκαντες χορηγησατε εν τη πιστι υμων την αρετην εν δε τη αρετη την γνωσιν
2Pe 1:6 εν δε τη γνωσι την εγκρατιαν εν δε τη εγκρατια την υπομονην εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν
2Pe 1:7 εν δε την ευσεβια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην
2Pe 1:8 ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργους ουδε ακαρπους ουδ καθιστησιν εις την του κυριου ημων Iησου Cριστου επιγνωσιν
2Pe 1:9 ω γαρ μη παρεστιν ταυτα τυφλος εστι μυωπαζων ληθη λαβων του καθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτηματων
2Pe 1:10 διο μαλλον αδελφοι σπουδασατε ινα δια των καλων εργων βεβαιαν υμων την κλησιν και εκλογην ποιεισθαι ταυτα γαρ ποιουντες ου μη πτεσητε ποτε
2Pe 1:11 ουτως γαρ πλουσιως επιχορηγηθησεται υμιν εισοδος εις την αιωνιον βασιλιαν του κυριου ημων και σωτηρος Iησου Cριστου
2Pe 1:12 διο μελλησω αει περι τουτων υπομιμνησκιν υμας
2Pe 1:13 εν τη υπομνησει
2Pe 1:14 ειδως οτι ταχεινη εστι η αποθεσις του σκηνωματος μου Iησους Cριστος εδηλωσεν μοι
2Pe 1:15 σπουδαζω δε και εκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον τη τουτων μνημη ποιεισθαι
2Pe 1:16 ου γαρ σεσοφισμενοις μυθοις εξακολουθησαντες εγνωρισαμεν υμιν τη του κυριου ημων Iησου Cριστου δυναμιν και παρουσιαν αλλ εποπται γενηθεντες της εκεινου μεγαλειοτητος
2Pe 1:17 λαβων γαρ παρα του θεου πατρος τιμην και δοξαν φωνης ενεχθισης αυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπρεπους δοξης ουτος εστι ο υς μου ο αγαπητος εις ον εγω ευδοκησα
2Pe 1:18 και ταυτην την φωνην ημεις ηκουσαμεν εκ του ουρανου ενεχθεισαν ουν αυτω οντες εν τω ορι τω αγιω
2Pe 1:19 και εχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογο ω καλως ποιειται προσεχοντες ως λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπω εως ου η ημερα διαυγαση και φωσφορος ανατιλη εν ταις καρδιαις υμω
2Pe 1:20 τουτο πρωτον γινωσκοντες οτι πασα προφητια γραφης ιδιας επιλυσεως ου γινεται
2Pe 1:21 ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη ποτε προφητεια αλλα υπο πνευματος αγιου φερομενοι ελαλησαν αγιοι θεου ανθρωποι
2Pe 2:1 εγενοντο δε και ψευ δοπροφηται εν τω λαω ως και εν υμιν εσονται ψευδοδιδασκαλοι οιτινες παρισαξουσι αιρεσεις απωλιας και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοι επαγοντες εαυτοις ταχινην απωλιαν
2Pe 2:2 και πολλοι εξακολουθησουσιν αυτων ταις ασελγιαις δι ους η οδος της αληθιας βλασφημηθησεται
2Pe 2:3 και εν πλεονεξια πλαστοις λογοις υμας εκπορευσοται οις το κριμα εκπαλαι ουκ αργει και η απωλεια αυτω ου νυσταζει
2Pe 2:4 η γαρ ο θεος αγγελων αμαρτησαντων ουκ εφισατο αλλα σιροις ζοφοις ταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισιν κολαζομενους τηριν
2Pe 2:5 και αρχαιου κοσμου ουκ εφισατο αλλα ογδοον νωε δικαιοσυνης κηρυκα εφυλαξε κατακλυσμον κοσμον ασεβων επαξας
2Pe 2:6 και πολις σοδομων και γομορρας τεφρωσας καταστροφη κατεκρινεν υποδιγμα μελλοντω ασεβειν τεθικως
2Pe 2:7 και δικαιον λωτ καταπονουμενο υπο της των αθεσμων εν ασελγια αναστροφης ερρυσατο
2Pe 2:8 βλεμματι γαρ και ακοη ο δικαιος ενκατοικων εν αυτοις ημεραν εξ ημερας ψυχην δικαιαν ανομοις εργοις εβασανιζεν
2Pe 2:9 οιδε κυριος ευσεβεις εκ πιρασμων ρυεσθαι αδικους δε πεφυλακισμενους εις ηραν κρισεως κολαζομενους τηριν
2Pe 2:10 μαλιστα δε τους οπισω σαρκος εν επιθυμιας μιασμου πορευομενους και κυριοτητος καταφρονουτας τολμηται αυθαδις δοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες
2Pe 2:11 οπου αγγελοι ισχυει και δυναμι μιζονες οντες ου φερουσι κατ αυτων παρα κυριω βλασφημον κρισιν
2Pe 2:12 αυτοι δε ως αλογα ζωα γεγενημενα φυσικα εις αλωσιν και φθοραν εν οις αγνοουτες βλασφημουσι εν τη φθορα αυτω και φθαρησονται
2Pe 2:13 αδικουμενοι μισθον αδικιας ηδονην ηγουμενοι την εν ημερα τρυφην σπιλοι και μωμοι εντρυφωντες εν ταις απαταις αυτω συνευωχουμενοι υμιν
2Pe 2:14 οφθαλμους εχοντες μεστους μοιχαλιας και ακαταπαυστους αμαρτιαις δελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιαν γεγυμνασμενην πλεονεξιας εχοντες καταρας τεκνα
2Pe 2:15 καταλειποντες ευθειαν οδον επλανηθησαν εξακολουθησαντες τη οδω του βαλααμ του βεωορσορ μισθο αδικιας ηγαπησε
2Pe 2:16 ελεγξειν δε εσχε ιδιας παρανομιας υποζυγιον αφωνον ανθρωπου φωνη φθεγξαμενον εκωλυσεν την του προφητου παραφρονιαν
2Pe 2:17 ουτοι εισιν πηγαι ανυδροι και ομιχλαι υπο λελαπος ελαυνομεναι οις ο ζοφος του σκοτους τετηρηται
2Pe 2:18 υπερογκα γαρ μαθηταιοτητος φθεγγομενοι δελεαζουσιν εν επιθυμιαις σαρκος ασελγιαις του οντως αποφευγοντας τους εν πλανη αναστρεφομενους
2Pe 2:19 ελευθεριαν ελευθεριαν αυτοις επαγγελλομενοι αυτοι δουλοι υπαρχοντες της φθορας ω γαρ τις ηττηται τουτω δεδουλωται
2Pe 2:20 ει γαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου εν επιγνωσει του κυριου ημων και σωτηρος Iησου Cριστου τουτοις δε παλιν εμπλακεντες ηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων
2Pe 2:21 κρισσον γαρ ην αυτοις μη επεγνωκεναι την οδον της δικ(αι)οσυνης η επιγνουσι εις τα οπισω ανακαμψαι απο της παραδοθισης αυτοις αγιας εντολης
2Pe 2:22 συμβεβηκεν αυτοις το της αληθους παροιμιας κυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα και υς λουσαμενη εις κυλισμα βορβορου
2Pe 3:1 ταυτην ηδη αγαπητοι δευτεραν υμιν γραφω επιστολην εν αις διεγειρω υμων εν υπομνησι την ειλικρινη διανοιαν
2Pe 3:2 μνησθηναι των προειρημενων ρηματων υπο των αγιων προφητων και της των αποστολων υμων εντολης του κυριου και σωτηρος
2Pe 3:3 τουτο πρω τον γιγνωσκοντες οτι ελευσονται επ εσχατων των ημερων εν εμπεγμονη εμπεκται κατα τας ιδιας αυτων επιθυμιας πορευομενοι
2Pe 3:4 κ(αι) λεγοντες που εστιν η επαγγελια της παρουσιας αυτου αφ ης γαρ οι πατερες εκοιμηθησαν παντα ουτως διαμενι απ αρχης κτισεως
2Pe 3:5 λανθανει γαρ αυτους τουτο θελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαι και γη εξ υδατος και δια υδατος συνεστωτα τω του θεου λογω
2Pe 3:6 δι ων ο τοτε κοσμος υδατι κατακλυσθεις απωλετο
2Pe 3:7 οι δε νυ ουρανοι και η γη τω αυτου λογω τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις ημεραν κρισεως και απωλειας των ασεβων ανθρωπων
2Pe 3:8 εν δε τουτο μη λανθανετω υμας αγαπητοι οτι μια ημερα παρα κυριου ως χιλια ετη ως ημερα μια
2Pe 3:9 ου βραδυνει κυριος της επαγγελιας ως τινες βραδυτητα ηγουνται αλλα μακροθυμι δι υμας μη βουλομενος τινας απολεσθαι αλλα παντες εις μετανοια χωρησαι
2Pe 3:10 ηξει δε η ημερα κυριου ως κλεπτης εν η ουρανοι μεν ρυζηδον παρελευσοται στοιχεια δε καυσουμενα λυθησεται γη και τα εν αυτη εργα ευρεθησεται
2Pe 3:11 τουτων ουν παντων λυομενω ποταπους δει υπαρχειν ημας εν αγιαις αναστροφαις και ευσεβειαις
2Pe 3:12 προσδοκωντας τη παρουσιαν της του θεου ημερας δι ην ουρανοι πυρουμενοι λυθησονται και στοιχια καυσουμενα τηκεται
2Pe 3:13 καινους δε ουρανους και κενην γην κατα τα επαγγελματα αυτου προσδοκωμε εν οις δικαιοσυνη κατοικει
2Pe 3:14 διο αγαπητοι ταυτα προσδοκωντες σπουδασατε ασπιλοι και αμωμητοι αυτω ευρεθηναι εν ειρηνη
2Pe 3:15 και την του κυριου ημω μακροθυμιαν σωτηριαν αγεισθαι καθως και ο αγαπητος ημων αδελφος παυλος κατα την δοθειαν αυτω σοφιαν εγραψεν υμιν
2Pe 3:16 ως και εν πασαις ταις επιστολαις λαλων εν αυταις περι τουτων εν αις εστιν δυσνοητα τινα α οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλουσιν ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν
2Pe 3:17 υμεις ουν αγαπητοι προγινωσκοντες φυλασσεσθαι ινα μη τη των αθεσμω πλανη συναπαχθεντες εκπεσητε του ιδιου στηριγμου
2Pe 3:18 αυξανετε δε εν χαριτι και γνωσι του κυριου ημων και σωτηρος Iησου Cριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος αμην
1Jo 1:1 ο ην απ αρχης ο ακηκοαμεν ο εωρακαμεν τοις οφθαλμοις ημων ο εθεασαμεθα και αι χειρες ημων εψηλαφησαν περι του λογου της ζωης
1Jo 1:2 και η ζωη εφανερωθη και εωρακαμε και μαρτυρουμε και απαγγελλομεν υμιν την ζωην την αιωνιον ητις ην προς τον πατερα και εφανερωθη ημιν
1Jo 1:3 ο ακηκοαμεν και εωρακαμεν και απαγγελλομεν ι και υμιν ινα και υμις κοινωνιαν εχηται μεθ ημω και η κοινωνια δε η ημετερα υμω μετα του πατρος και μετα του υιου αυτου Iησου Cριστου
1Jo 1:4 και ταυτα γραφομεν ημεις ινα η χαρα ημων η πεπληρωμενη
1Jo 1:5 και εστι αυτη η απαγγελιας ην ακηκοαμε απ αυτου και αναγγελλομεν υμιν οτι ο θεος φως εστι και σκοτια εν αυτω ουκ εστιν ουδεμια
1Jo 1:6 εαν ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μετ αυτου και εν τω σκοτι περιπατωμεν ψευδομεθα και ου ποιουμεν την αληθιαν
1Jo 1:7 εαν δε εν τω φωτι περιπατωμεν ως αυτος εστιν εν τω φωτι κοινωνιαν εχομεν μετ αλληλων και το αιμα Iησου του υυ αυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας
1Jo 1:8 εαν ειπωμεν οτι αμαρτιαν ουκ εχομεν εαυτους πλανωμεν και η αληθεια ουκ εστιν εν ημιν
1Jo 1:9 εαν ομολογωμε τας αμαρτιας ημω πιστος και δικαιος ινα αφη ημιν τας αμαρτιας ημω και καθαριση ημας απο πασης αδικιας
1Jo 1:10 εαν ειπωμεν οτι ουκ ημαρτηκαμεν ψευστη ποιουμεν αυτο και ο λογος αυτου ουκ εστιν εν ημι
1Jo 2:1 τεκνια μου ταυτα γραφω υμιν ινα μη αμαρτητε και εαν τις αμαρτη παρακλητον εχομεν προς τον πατερα Iησουν Cριστον δικαιον
1Jo 2:2 και αυτος ιλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημων ου περι των ημετερων δε μονον αλλα και περι ολου του κοσμου
1Jo 2:3 και εν τουτω γινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν τας εντολας αυτου φυλαξωμεν
1Jo 2:4 ο λεγων οτι εγνωκα αυτον και τας ετολας αυτου μη τηρων ψευστης εστι και η αληθια του θεου ουκ εστιν
1Jo 2:5 ος δ αν τηρη αυτου τον λογον αληθως εν τουτω η αγαπη του θεου τετελειωται εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν
1Jo 2:6 ο λεγων εν αυτω μενιν οφιλει καθως εκεινος περιεπατησεν και αυτος ουτως περιπατειν
1Jo 2:7 αγαπητοι ουκ εντολην καινην γραφω υμιν αλλ εντολην παλαιαν ην ειχετε απ αρχης η εντολη η παλαια εστιν ο λογος ον ηκουσατε
1Jo 2:8 παλιν εντολην καινη γραφω υμιν ο εστιν αληθες και εν αυτω και εν υμιν οτι η σκοτια παραγεται και το φως τον αληθινον ηδη φαινει
1Jo 2:9 ο λεγων εν τω φωτι ειναι και το αδελφον αυτου μεισων ψευστης εστιν και εν τη σκοτια εστιν εως αρτι
1Jo 2:10 ο αγαπω τον αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει και σκανδαλον ουκ εστιν εν αυτω
1Jo 2:11 ο δε μισω τον αδελφον αυτου εν τη σκοτια εστι και εν τη σκοτια περιπατει και ουκ οιδεν που υπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεν τους οφθαλμους αυτου
1Jo 2:12 γραφω υμιν τεκνια οτι αφεονται υμιν αι αμαρτιαι δια το ονομα αυτου
1Jo 2:13 γραφω υμιν πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης γραφω υμιν νεανισκοι οτι νενικηκατε το πονηρον εγραψα υμιν παιδια οτι εγνωκατε τον πατερα
1Jo 2:14 εγραψα υμιν πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης εγραψα υμιν νεανισκοι οτι ισχυροι εστε και ο λογος του θεου εν υμιν μενει και νενικηκατε τον πονηρο
1Jo 2:15 μη αγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω εαν τις αγαπα τον κοσμον ουκ εστι η αγαπη του πατρος εν αυτω
1Jo 2:16 οτι παν το εν τω κοσμω η επιθυμια της σαρκος και η επιθυμια των οφθαλμω και η αλαζονια του βιου ουκ εστι εκ του πατρος αλλ εκ του κοσμου εστιν
1Jo 2:17 και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια αυτου ο δε ποιων το θελημα του θεου μενει εις τον αιωνα
1Jo 2:18 παιδια εσχατη ωρα εστιν και καθως ηκουσατε οτι αντιχριστος ερχεται και νυν αντιχριστοι πολλοι γεγονασιν οθεν γινωσκομεν οτι εσχατη ωρα εστιν
1Jo 2:19 εξ ημων εξηλθον αλλ ουκ ησαν εξ ημων ει γαρ ησαν εξ ημων μεμενηκισαν αν μεθ ημων αλλ ινα φανερωθωσιν οτι ουκ εισιν παντες εξ ημων
1Jo 2:20 και υμις χρισμα εχετε απο του αγιου και οιδαται παντες
1Jo 2:21 ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθιαν αλλ οτι οιδαται αυτην και οτι παν ψευδος εκ της αληθιας ουκ εστιν
1Jo 2:22 τις εστιν ο ψευστης ει μη ο αρνουμενος οτι Iησους ουκ εστιν ο Cριστος ουτος εστιν ο αντιχριστος ο αρνουμενος κ(αι) τον πατερα και τον υν
1Jo 2:23 πας ο αρνουμενος τον υν ουδε τον πατερα εχει ο ομολογων τον υν και τον πατερα εχει
1Jo 2:24 υμεις ο ακηκοατε απ αρχης εν υμιν μενετω εαν υμιν μινη ο ακηκοατε απ αρχης και υμεις ε τω πατρι και εν τω υιω μενειτε
1Jo 2:25 και αυτη εστιν η επαγγελια ην αυτος επηγγιλατο ημιν την ζωην τη αιωνιον
1Jo 2:26 ταυτα δε εγραψα υμιν περι των πλανωτων υμας
1Jo 2:27 και υμις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτου μενει εν υμιν και ου χριαν εχετε ινα τις διδασκη υμας αλλ ως το αυτου πνευμα διδασκει υμας περι παντω και αληθης εστι και ουκ εστιν ψευδος και καθως εδιδαξεν υμας μενετε εν αυτω
1Jo 2:28 ινα εαν φανερωθη εχωμεν παρρησιαν και μη αισχυθωμεν εν τη παρουσια αυτου απ αυτου
1Jo 2:29 εαν ειδητε οτι δικαιος εστιν γινωσκετε οτι και πας ο ποιων την δικαιοσυνην εξ αυτου γεγεννηται
1Jo 3:1 ειδετε ποταπην αγαπην δεδωκε ημιν ο πατηρ ινα τεκνα θεου κληθωμεν και εσμε δια τουτο ο κοσμος ου γινωσκει υμας οτι ουκ εγνω αυτον
1Jo 3:2 αγαπητοι νυν τεκνα θεου εσμεν κ(αι) ουπω εφανερωθη τι εσομεθα οιδαμεν οτι εαν φανερωθη ομοιοι αυτω εσομεθα οτι οψομεθα αυτον καθως εστιν
1Jo 3:3 και πας ο εχων την ελπιδα ταυτην επ αυτω αγνιζι εαυτον καθως εκινος αγνος εστιν
1Jo 3:4 πας ο ποιων την αμαρτιαν και την ανομιαν ποιει και η αμαρτια εστι και η ανομια
1Jo 3:5 και οιδαμεν οτι εκεινος εφανερωθη ινα τας αμαρτιας ημων αρη και αμαρτια ουκ εστιν εν αυτω
1Jo 3:6 πας ο εν αυτω μενων ουχ αμαρτανι πας ο αμαρτανων ουχ εωρακεν αυτον ουδε εγνωκεν αυτον
1Jo 3:7 τεκνια μηδεις πλανατω υμας ο ποιων δικαιοσυνη δικαιος εστιν καθως εκεινος δικ(αι)ος εστιν
1Jo 3:8 ο ποιων την αμαρτιαν εκ του διαβολου εστι οτι απ αρχης ο διαβολος αμαρτανι εις τουτο εφανερωθη ο υς του θεου ινα λυση τα εργα του διαβολου
1Jo 3:9 πας ο γεγεννημενος εκ του θεου αμαρτια ου ποιει οτι σπερμα αυτου εν αυτω μενει και ου δυναται αμαρτανιν οτι εκ του θεου γεγεννηται
1Jo 3:10 εν τουτω φανερα εστιν τα τεκνα του θεου και τα τεκνα του διαβολου πας ο μη ποιων δικεοσυνην ουκ εστι εκ του θεου και ο μη αγαπων τον αδελφον αυτου
1Jo 3:11 οτι αυτη εστιν η επαγγελια ην ηκουσαται απ αρχης ινα αγαπωμεν αλληλους
1Jo 3:12 ου καθως καιν εκ του πονηρου ην και εσφαξεν τον αδελφον αυτου και χαριν τινος εσσφαξεν αυτον οτι τα εργα αυτου πονηρα ην τα δε του αδελφου αυτου δικαια
1Jo 3:13 και μη θαυμαζετε αδελφοι ει μισι υμας ο κοσμος
1Jo 3:14 ημεις οιδαμεν οτι μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην οτι αγαπωμε τους αδελφους ημων ο μη αγαπω μενει εν τω θανατω
1Jo 3:15 πας ο μισω τον αδελφον αυτου ανθρωποκτονος εστιν και οιδατε οτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ζωην αιωνιον εν εαυτω μενουσαν
1Jo 3:16 εν τουτω εγνωκαμεν την αγαπην οτι εκεινος υπερ ημων την ψυχην αυτου εθηκεν και ημις οφειλομεν υπερ των αδελφων τας ψυχας θειναι
1Jo 3:17 ος δ αν εχη τον βιον του κοσμου και θεωρη τον αδελφον αυτου χριαν εχοντα και κλιση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτου πως η αγαπη του θεου μενει εν αυτω
1Jo 3:18 τεκνια μη αγαπωμεν λογω και γλωσση αλλα εν εργω και αληθια
1Jo 3:19 και ε τουτω γνωσομεθα οτι εκ της αληθειας εσμεν και εκπροσθεν αυτου πεισομεν τας καρδιας ημων
1Jo 3:20 οτι εαν καταγιγνωσκη ημων η καρδια οτι μειζων εστιν ο θεος της καρδιας ημων και γινωσκι παντα
1Jo 3:21 αδελφοι εαν η καρδια ημων μη καταγινωσκω ημω παρρησιαν εχομεν προς τον θεον
1Jo 3:22 και ο εαν αιτωμεθα λαμβανομεν απ αυτου οτι τας εντολας αυτου τηρωμεν και τα αρεστα ενωπιον αυτου ποιουμεν
1Jo 3:23 και αυτη εστιν η εντολη αυτου ινα πιστευωμεν τω ονοματι του υυ αυτου Iησου Cριστου και αγαπωμεν αλληλους καθως εδωκεν εντολην ημιν
1Jo 3:24 και ο τηρων τας εντολας αυτου εν αυτω μενει και αυτος εν αυτω εν τουτω γινωσκομεν οτι μενει εν ημιν εκ του πνευματος ου εδωκε ημιν
1Jo 4:1 αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνατα ει εκ του θεου εστι οτι πολλοι γευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον
1Jo 4:2 εν τουτω γινωσκομεν το πνευμα του θεου παν πνευμα ο ομολογει Iησουν Cριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου εστιν
1Jo 4:3 και παν πνευμα ο μη ομολογει Iησουν κυριον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστου οτι ακηκοαμεν οτι ερχεται και νυν εν τω κοσμω εστιν ηδη
1Jo 4:4 υμεις εκ του θεου εστε τεκνια και νενικηκατε αυτους οτι μειζων εστι ο εν υμιν η ο εν τω κοσμω
1Jo 4:5 αυτοι εκ του κοσμου εισιν δια τουτο εκ του κοσμου λαλουσιν και ο κοσμος αυτων ακουει
1Jo 4:6 ημις εκ του θεου εσμε ο γινωσκων τον θεον ακουει ημων ος ουκ εστιν εκ του θεου ουκ ακουει ημω εκ τουτου γινωσκομεν το πνευμα της αληθειας και το πνευμα της πλανης
1Jo 4:7 αγαπητοι αγαπωμεν αλληλους οτι η αγαπη εκ του θεου εστιν και πας ο αγαπων εκ του θεου γεγεννηται και γιγνωσκει τον θεον
1Jo 4:8 οτι ο θεος αγαπη εστι
1Jo 4:9 εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι το υν αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τον κοσμον ινα ζωμεν δι αυτου
1Jo 4:10 εν τουτω εστιν η αγαπη του θεου ουχ οτι ημις ηγαπησε τον θεον αλλ οτι αυτος ηγαπησεν ημας και απεσταλκεν τον υν αυτου ιλασμον περι τω αμαρτιων ημω
1Jo 4:11 αγαπητοι ει ουτως ο θεος ηγαπησεν ημας και ημις οφιλομεν αλληλους αγαπαν
1Jo 4:12 θεον ουδεις πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλους ο θεος εν ημιν μενει και η αγαπη αυτου τετελειωμενη εν ημιν εστιν
1Jo 4:13 εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτι εκ του πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν
1Jo 4:14 και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο πατηρ απεσταλκεν τον υιον σωτηρα του κοσμου
1Jo 4:15 ος αν ομολογηση οτι Iησους εστιν ο υς του θεου ο θεος εν αυτω μενι και αυτος εν τω θεω
1Jo 4:16 και ημις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην ην εχει ο θεος εν ημιν ο θεος αγαπη εστιν και ο μενων εν τη αγαπη εν τω θεω μενι και θεος εν αυτω μενι
1Jo 4:17 εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων εν ημιν ινα παρρησιαν εχομεν εν τη αγαπη της κρισεως οτι καθως εκεινος εστιν και ημεις εσομεθα εν τω κοσμω τουτω
1Jo 4:18 φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει το φοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη
1Jo 4:19 ημις αγαπωμεν τον θεον οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας
1Jo 4:20 εαν τις αγαπω τον θεον και τον αδελφον αυτου μειση ψευστης εστιν ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν τον θεον ον ουχ εωρακεν ου δυνατε αγαπαν
1Jo 4:21 και ταυτην την εντολην εχομε απ αυτου ινα ο αγαπων τον θεον αγαπα και τον αδελφον αυτου
1Jo 5:1 πας ο πιστευων οτι Iησους εστιν ο Cριστος εκ του θεου γεγεννηται και πας ο αγαπων τον γεννησαντα αγαπα και το γεγεννημενο εξ αυτου
1Jo 5:2 εν τουτω γεινωσκομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα του θεου οτα τον θεον αγαπωμε και τας εντολας αυτου τηρωμεν
1Jo 5:3 αυτη γαρ εστιν η αγαπη του θεου ινα τας εντολας αυτου τηρωμεν και αι εντολαι αυτου βαρειαι ουκ εισιν
1Jo 5:4 οτι παν το γεγεννημενον εκ του θεου νικα τον κοσμον και αυτης εστιν η νικη η νικησασα τον κοσμον η πιστις ημων
1Jo 5:5 τις δε εστιν ο νεικων τον κοσμον ει μη ο πιστευων οτι Iησους εστιν ο υς του θεου
1Jo 5:6 ουτος εστιν ο ελθων δια υδατος και αιματος και πνευματος Iησους Cριστος ουκ εν τω υδατι μονον αλλ εν τω υδατι και τω αιματι και το πνευμα εστιν το μαρτυρουν οτι το πνευμα εστιν η αληθεια
1Jo 5:7 οτι οι τρεις εισιν οι μαρτυρουτες
1Jo 5:8 το πνευμα και το υδωρ και το αιμα και οι τρεις εις το εν εισιν
1Jo 5:9 ει την μαρτυριαν του θεου λαμβανομεν η μαρτυρια του θεου μειζω εστιν οτι αυτη εστιν η μαρτυρια του θεου οτι μεμαρτυρηκεν περι του υυ αυτου
1Jo 5:10 ο πιστευω εις τον υν του θεου εχει την μαρτυριαν εν εαυτω ο μη πιστευων τω θεω ψευστην πεποιηκεν αυτον οτι ουκ επιστευκεν εις την μαρτυριαν η εμαρτυρηκεν ο θεος περι του υυ αυτου
1Jo 5:11 και αυτη εστι η μαρτυρια οτι ζωην αιωνιον εδωκεν ημιν ο θεος κ(αι) αυτη η ζωη εν τω υιω αυτου εστιν
1Jo 5:12 ο εχων τον υν εχει την ζωην ο μη εχων τον υν του θεου την ζωην ουκ εχει
1Jo 5:13 ταυτα εγραψα υμιν ινα ειδητε οτι ζωην αιωνιον εχετε τοις πιστευουσιν εις το ονομα του υιου του θεου
1Jo 5:14 και αυτη εστιν η παρρησια ην εχομεν προς αυτο οτι εαν τι αιτωμεθα κατα το θελημα αυτου ακουει ημων
1Jo 5:15 ο εαν αιτωμεθα οιδαμεν οτι εαν εχωμεν τα αιτηματα α ητηκαμεν απ αυτου
1Jo 5:16 εαν τις ιδη τον αδελφον αυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προς θανατον αιτησις και δωσεις αυτω ζωην τοις αμαρτανουσιν μη προς θανατον εστιν αμαρτια προς θανατον ου περι εκεινης λεγω ινα ερωτηση
1Jo 5:17 πασα αδικια αμαρτια εστιν και εστι αμαρτια ου προς θανατον
1Jo 5:18 οιδαμε οτι πας ο γεγεννημενος εκ του θεου ουχ αμαρτανι αλλ ο γεννηθεις εκ του θεου τηρι εαυτον και ο πονηρος ουχ απτεται αυτου
1Jo 5:19 οιδαμεν οτι εκ του θεου εσμεν και ο κοσμος ολος εν τω πονηρω κειται
1Jo 5:20 οιδαμε δε οτι ο υς του θεου ηκει και δεδωκε ημιν διανοιαν ινα γινωσκομε το αληθινον και εσμεν εν τω αληθινω εν τω υιω αυτου Iησου Cριστου ουτος εστιν ο αληθινος θεος και ζωη αιωνιος
1Jo 5:21 τεκνια φυλαξατε εαυτα απο των ειδωλων
2Jo 1:1 ο πρεσβυτερος εκλεκτη κυρια και τοις τεκνοις αυτης ους εγω αγαπω εν αληθια και ουκ εγω μονος αλλα και πατες οι εγνωκοτες την αληθειαν
2Jo 1:2 δια την αληθειαν την μενουσαν εν ημιν και μεθ ημων εσται εις τον αιωνα
2Jo 1:3 εσται μεθ ημων χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και κυριου Iησου Cριστου του υυ αυτου του πατρος εν αληθεια και αγαπη
2Jo 1:4 εχαρην λιαν οτι ευρηκα εκ των τεκνων σου περιπατουντας εν αληθεια καθως εντολην ελαβον παρα του πατρος
2Jo 1:5 και νυν ερωτω σε κυρια ουχ ως εντολην καινη γραφων σοι αλλα εντολην ην ειχαμεν απ αρχης ινα αγαπωμεν αλληλους
2Jo 1:6 και αυτη εστιν η αγαπη ινα περιπατωμε κατα τας εντολας αυτου ινα καθως αυτη εστιν η εντο αυτου ινα καθως ηκουσατε απ αρχης ινα εν αυτη περιπατησητε
2Jo 1:7 οτι πολλοι πλανοι εξηλθον εις τον κοσμο οι μη ομολογουντες Iησουν Cριστον ερχομε νον εν σαρκι ουτος εστιν ο πλανος κ(αι) αντιχριστος
2Jo 1:8 βλεπετε εαυτους ινα μη απολησθε α ειργασασθαι αλλα μισθον πληρη απολαβητε
2Jo 1:9 πας ο προαγων και μη μενων και μη εν τη διδαχη του Cριστου θεον ουκ εχει ο μενω εν τη διδαχη ουτος και τον πατερα και τον υν εχει
2Jo 1:10 ει τις ερχεται προς υμας και ταυτην την ε διδαχην ου φερι μη λαμβανετε αυτον εις οικιαν και χαιρειν αυτω μη λεγετε
2Jo 1:11 ο λεγω γαρ αυτω χαιρειν κοινωνι τοις εργοις αυτου τοις πονηροις
2Jo 1:12 πολλα εχω υμιν γραφειν ουκ εβουληθην δια χαρτου και μελανος αλλα ελπιζω γενεσθαι προς υμας και στοματι προς στομα λαλησαι ινα η χαρα ημων πεπληρωμενη ην
2Jo 1:13 ασπαζετε σε τα τεκνα της αδελφης σου της εκλεκτης
3Jo 1:1 ο πρεσβυτερος γαιω τω αγαπητω ον εγω αγαπω εν αληθια
3Jo 1:2 αγαπητε περι παντων ευχομε σε ευοδουσθε και υγιαινειν καθως ευοδουται σου η ψυχη
3Jo 1:3 εχαρην λιαν ερχομενων αδελφω και μαρτυρουντων σου τη αληθεια καθως συ εν αληθεια περιπατεις
3Jo 1:4 μιζοτεραν τουτων ουκ εχω χαραν ινα ακουω τα εμα τεκνα εν αληθεια περιπατουντα
3Jo 1:5 αγαπητε πιστο ποιεις ο εαν εργαση εις τους αδελφους και τουτο ξενους
3Jo 1:6 οι εμαρτυρησαν σου τη αγαπη ενωπιον εκκλησιας ους καλως ποιησεις προπεμψας αξιως του θεου
3Jo 1:7 υπερ γαρ γαρ του ονοματος εξηλθαν μηδεν λαμβανοντες απο των εθνικω
3Jo 1:8 ημεις ουν οφιλομεν υπολαμβανιν τους τοιουτους ινα συνεργοι γινωμεθα τη εκκλησια
3Jo 1:9 εγραψα τι τη εκκλησια αλλ ο φιλοπρωτευων αυτων διοτρεφης ουκ επιδεχεται ημας
3Jo 1:10 δια τουτο εαν ελθω υπομνησω αυτου τα εργα α ποιει λογοις πονηροις φλοιαρων ημας και μη αρκουμενος επι τουτοις ουτε αυτος επιδεχετε τους αδελφους και τους βουλομενους κωλυει και της εκκλησιας εκβαλλει
3Jo 1:11 αγαπητε μη μιμου το κακον αλλα το αγαθον ο αγαθοποιων εκ του θεου εστιν ο κακοποιων ουχ εωρακεν τον θεον
3Jo 1:12 δημητριω μεμαρτυρηται υπο παντων και υπο αυτης της αληθιας και ημεις δε μαρτυρουμεν και οιδας οτι η μαρτυρια ημων αληθης εστιν
3Jo 1:13 πολλα ειχον γραψαι σοι αλλ ου θελω δια μελανος και καλαμου σοι γραφει
3Jo 1:14 ελπιζω δε ευθεως ιδειν σε και στομα προς στομα λαλησαμεν
3Jo 1:15 ειρηνη σοι ασπαζονται σε οι φιλοι ασπασαι τους φιλους κατ ονομα
Jud 1:1 ιουδας Iησου Cριστου δουλος αδελφος δε ιακωβου τοις εν θεω πατρι ηγαπημενοις και Iησου Cριστω τετηρημενοις κλητοις
Jud 1:2 ελεος υμιν και ειρηνη και αγαπη πληθυνθιη
Jud 1:3 αγαπητοι πασαν σπουδην ποιουμενος του γραφειν υμιν περι της κοινης ημων σωτηριας και ζωης αναγκην εσχον γραφιν υμι παρακαλων επαγωνιζεσθαι τη απαξ παραδοθειση τοις αγιοις πιστι
Jud 1:4 παρεισεδυσαν γαρ τινες ανθρωποι οι και παλαι προγεγραμμενοι εις τουτο το κριμα ασεβεις την του θεου ημων χαριν μετατιθεντες εις ασελγιαν και τον μονον δεσποτην και κυριον ημω Iησουν Cριστον αρνουμενοι
Jud 1:5 υπομνησαι δε υμας βουλομαι ειδοτας υμας παντα οτι κυριος απαξ λαον εκ γης αιγυπτου σωσας το δευτερον τους μη πιστευσαντας απωλεσε
Jud 1:6 αγγελους τε τους μη τηρησαντας την εαυτων αρχη αλλα απολιποντας το ιδιον οικητηριον εις κρισιν μεγαλης ημερας δεσμοις αιδιοις υπο ζοφον τετηρηκεν
Jud 1:7 ως σοδομα και γομορρα και αι περι αυτας πολεις τον ομοιον τροπον τουτοις εκπορνευσασαι και απελθουσαι οπισω σαρκος ετερας προκινται δε διγμα πυρος αιωνιου δικη ουκ εχουσιν
Jud 1:8 ομοιως μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοι σαρκα μεν μιαινουσιν κυριοτητας δε αθετουσιν δοξας δε βλασφημουσιν
Jud 1:9 ο δε μιχαηλ ο αρχαγγελος οτε τω διαβολω διακρινομενος διελεγετο περι του μωυσεως σωματος ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκειν βλασφημιας αλλ ειπεν επιτιμησε σοι ο θεος
Jud 1:10 ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσα δε φυσικως ως τα αλογα ζωα επιστανται εν τουτοις φθειρονται
Jud 1:11 ουαι αυτοις οτι τη οδω του καιν επορευθησαν και τη πλανη του βαλααμ μισθου εξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορε απωλοντο
Jud 1:12 ουτοι εισιν γογγυσται μεμψιμυροι κα τας επιθυμιας αυτων πορευομενοι εν ταις αγαπαις υμων σπιλαδες συνευωχουμενοι αφοβως εαυτους ποιμαινοντες νεφελαι ανυδροι παντι ανεμω παραφερομεναι δενδρα φθινοπωρικα ακαρπα δις αποθανοντα εκριζωθεντα
Jud 1:13 αγρια κυματα θαλασσης επαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερες πλανηται οις ο ζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηται
Jud 1:14 προεπροφητευσεν δε και τουτοις εβδομος απο αδαμ ενωχ λεγω ιδου ηλθεν ο κυριος εν μυριασιν αγιων αγγελων
Jud 1:15 ποιησαι κρισιν κατα παντω και ελεγξαι πασαν ψυχην περι παντων των εργων ων ησεβησαν και περι παντων τω σκληρων λογων ων ελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβεις
Jud 1:16 ουτοι εισι γογγυσται μεμψιμυροι κατα τας επιθυμιας αυτω πορευομενοι και το στομα αυτων λαλει υπερογκα θαυμαζοντες προσωπα ωφελειας χαριν
Jud 1:17 υμεις δε αγαπητοι μνησθητε των ρηματων των προειρημενων υπο των αποστολων του κυριου ημων Iησου Cριστου
Jud 1:18 οτι ελεγον υμι επ εσχατου του χρονου εσονται εμπεκται κατα τας επιθυμιας αυτων πορευομενοι των ασεβειω
Jud 1:19 ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντες ψυχικοι πνευμα μη εχοντες
Jud 1:20 υμεις δε αγαπητοι εποικοδομουντες εαυτους τη αγιωτατη υμων πιστι εν πνευματι αγιω προσευχομενοι
Jud 1:21 εαυτους εν αγαπη θεου τηρησατε προσδεχομενοι το ελεος του κυριου ημων Iησου Cριστου εις ζωην αιωνιον
Jud 1:22 και ους μεν ελεατε διακρινομενους ους δε σωζετε εκ πυρος αρπαζοντες
Jud 1:23 ους δε ελεατε εν φοβω μισουντες και τον απο της σαρκος εσπιλωμενον χιτωνα
Jud 1:24 τω δε δυναμενω φυλαξαι υμας απτεστους και στησαι κατενωπιον της δοξης αυτου αμωμους εν αγαλλιασι
Jud 1:25 μονω θεω σωτηρι ημων δια Iησου Cριστου του κυριου ημων ω δοξα μεγαλωσυνη κρατος και εξουσια προ παντος του αιωνος και νυν και εις τους αιωνας αμην
Rev 1:1 αποκαλυψις Iησου Cριστου ην εδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοις αγιοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει και εσημανεν αποστειλας δια του αγγελου αυτου τω δουλω αυτου ιωανει
Rev 1:2 ος εμαρτυρησεν τον λογον του θεου και την μαρτυριαν Iησου Cριστου οσα ιδε
Rev 1:3 μακαριος ο αναγινωσκων και οι ακουοντες τον λογον της προφητιας και τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμενα ο γαρ καιρος εγγυς
Rev 1:4 ιωανης ταις επτα εκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υμιν και ειρηνη απο ο ων και ο ην και ο ερχομενος και απο των επτα πνατων των ενωπιον του θρονου αυτου
Rev 1:5 και απο Iησου Cριστου ο μαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος τω νεκρων και ο αρχω των βασειλειων της γης αγαπωντι ημας και λυσαντι εκ των αμαρτιων ημων εν τω αιματι αυτου
Rev 1:6 και εποιησεν ημας βασιλεια ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω η δοξα και το κρατος εις το αιωνα των αιωνω αμην
Rev 1:7 ιδου ερχεται μετα των νεφελω και οψονται αυτον παρ οφθαλμος και οιτινες εξεκεντησαν και κοψονται αυτον πασαι αι φυλαι της γης ναι αμη
Rev 1:8 εγω ειμι το αλφα και εγω και το ω αρχη και τελος λεγει κυριος ο θεος ο ων και ο ην και ο ερχομενος ο παντοκρατωρ
Rev 1:9 εγω ιανης ο αδελφος υμων και συνκοινωνος εν τη θλιψι και βασιλεια και υπομονη ενι Iησου εγενομην εν τη νησω τη καλουμενη πατμω δια τον λογο του θεου και δια την μαρτυριαν Iησου
Rev 1:10 εγενομην εν πνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσα οπισω μου φωνην μεγαλην ως σαλπιγγος
Rev 1:11 λεγουσης γραψον εις το βιβλιον πεμψον ταις επτα εκκλησιαις εις εφεσον και εις περγαμον και εις θυατειρα και εις ζμυρναν και εις φιλαδελφια και εις λαοδικιαν
Rev 1:12 και επεστρεψα βλεπιν την φωνην ητις ελαλει μετ εμ(ου) και επιστρεψας ειδον επτα λυχνιας χρυσας
Rev 1:13 και μεσον των επτα λυχνιω ομοιον υν ανθρωπου ενδεδυμενον ποδηρη και περιεζωσμενον προς τοις μασθοις ζωνην χρυσαν
Rev 1:14 η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ως εριο λευκον ως χιων και οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος
Rev 1:15 και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινω πεπυρωμενω και η φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλων
Rev 1:16 και ειχεν εν τη δεξια χειρι αυτου αστερας επτα και εκ του στοματος αυτου ρομφαια διστομος οξεια εκπορευομενη και η οψις αυτου φαινει ως ο ηλιος εν τη δυναμει αυτου
Rev 1:17 και οτε ειδον αυτον επεσα εις τους ποδας αυτου ωσι νεκρος και επεθηκε την δεξιαν αυτου επ εμε λεγων εγω ειμι ο πρωτος και ο εσχατος
Rev 1:18 ο ζων και εγενομην νεκρος και ιδου ζων ειμι εις τους αιωνας των αιωνων και εχω τας κλεις του θανατου και του αδου
Rev 1:19 γραψον ουν α ειδες και α εισιν και α δει μελλειν γενεσθαι μετα ταυτα
Rev 1:20 το μυστηριον των επτα αστερων ους ειδες επι της δεξιας μου κ(αι) τας επτα λυχνιας τας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοι των επτα εκκλησιων και επτα λυχνιαι επτα εκκλησιαι εισιν
Rev 2:1 τω αγγελω της εν εφεσω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο κρατων τους επτα αστερας εν τη δεξια αυτου χειρι ο περιπατων εν μεσω των επτα λυχνιω των χρυσων
Rev 2:2 οιδα τα εργα σου και τον κοπον σου και τη υπομονην σου κ(αι) οτι ου δυνη βαστασαι κακους και επιρασας τους λεγοντας εαυτους αποστολους και ουκ εισιν και ευρες αυτους ψευδεις
Rev 2:3 και υπομονην εχις και θλιψις πασας και εβαστασας δια το ονομα μου και ουκ εκοπιασας
Rev 2:4 αλλα εχω κατα σου οτι την αγαπην σου την πρωτην αφηκες
Rev 2:5 μνημονευε ουν ποθε πεπτωκες και μετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησο ει δε μη ερχομαι σοι και κινησω τη λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εα μη μετανοησης
Rev 2:6 αλλα τουτο εχεις οτι μισεις τα εργα των νικολαιτων α καγω μισω
Rev 2:7 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις τω νεικωντι δωσω φαγειν εκ του ξυλου της ζωης ο εστι εν τω παραδισω του θεου
Rev 2:8 και τω αγγελω της ε ζμυρνη εκκλησιας γραψο ταδε λεγει ο πρωτος και ο εσχατος ος εγενετο νεκρος και εζησεν
Rev 2:9 οιδα σου τα εργα και την θλιψιν και την πτωχιαν αλλα πλουσιος ει και την βλασφημιαν την εκ των λεγοντων ιουδαιων ειναι εαυτους και ουκ εισιν αλλα συναγωγη του σατανα
Rev 2:10 μηδεν φοβου α μελλεις πασχειν ιδου μελλει βαλλει βαλιν εξ υμων ο διαβολος εις φυλακην ινα πιρασθηται και εξεται θλιψιν ημερων δεκα πιστος αχρι θανατου και δωσω σοι το στεφανον της ζωης
Rev 2:11 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις ο νικω ου μη αδικηθη εκ του θανατου του δευτερου
Rev 2:12 και τω αγγελω της εν περγαμω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων την ρομφαιαν την διστομον την οξειαν
Rev 2:13 οιδα που κατοικεις οπου ο θρονος του σατανα και κρατεις το ονομα σου και ουκ ηρνησω την πιστιν μου εν ταις ημεραις εν ταις αντιπας ο μαρτυς μου ο πιστος ος απεκταθη παρ υμιν οπου ο σατανας κατοικει
Rev 2:14 αλλ εχω ολιγα οτι εχεις εκει κρατουντας την διδαχην βαλααμ ος εδιδασκεν βαλειν σκανδαλο ενωπιον των υιων ισλ φαγειν ειδωλοθυτα και πορνευσαι
Rev 2:15 ουτως εχεις και συ κρατουντας την διδαχην των νικολαιτων ομοιως
Rev 2:16 μετανοησον ει δε μη ερχομαι συ ταχυ και πολεμησω μετ αυτων εν τη ρομφαια του στοματος μου
Rev 2:17 ο εχω ους ακουσατω τι το πνευμα λεγι ταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσω εκ του μαννα του κεκρυμμενου και ψηφον λευκην και επι τη ψηφον ονομα καινον γεγραμμενο ουδεις οιδεν ει μη ο λαμβανων
Rev 2:18 και τω αγγελω της εν θυατειροις εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο υιος του θεου ο εχων τους οφθαλμους αυτου ως φλοξ πυρος κ(αι) οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω
Rev 2:19 οιδα σου τα εργα και την αγαπην και την πιστιν και την υπομονην και τα εργα σου τα εσχατα πλειονα τω πρωτων
Rev 2:20 αλλ εχω κατα σου πολυ οτι αφεις την γυναικα ιαζαβελ η λεγουσα αυτην προφητειαν ειναι και διδασκει και πλανα τους εμους δουλους πορνευσαι και φαγειν ειδωλοθυτα
Rev 2:21 και εδωκα αυτη χρονο ινα μετανοηση εκ της πορνιας ταυτης
Rev 2:22 ιδου καλω αυτην εις κλινην κ(αι) τους μοιχευοντας μετ αυτης εις θλιψιν μεγαλην εαν μη μετανοησουσιν εκ των εργων αυτης
Rev 2:23 και τα τεκνα αυτης αποκτενω εν θανατω και γνωσοται πασαι αι εκκλησιαι οτι εγω ειμι ο ερευνων νεφρους και καρδιας και δωσω υμιν εκαστω κατα τα εργα
Rev 2:24 υμιν δε λεγω τοις εν λοιποις τοις εν θυατειροις οσοι εχουσιν την διδαχην ταυτην οιτινες ουκ εγνωσαν τα βαθη του σατανα ως λεγουσιν ου βαλω εφ υμας αλλο βαρος
Rev 2:25 πλη ο εχεται κρατησαται αχρι ου αν ηξω
Rev 2:26 και ο νικων και ο τηρων αχρι τελοις τα εργα μου δωσω αυτω εξουσιαν των εθνων
Rev 2:27 και ποιμανι αυτους εν ραβδω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραμικα συντριβεται ως καγω ειληφα παρα του πατρος μου
Rev 2:28 και δωσω αυτω τον αστερα το πρωινον
Rev 2:29 ο εχω ους ακουσατω τι το πνευμα λεγι ταις εκκλησιαις
Rev 3:1 και τω αγγελω της ε σαρδεσιν εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων τα επτα πνατα του θεου και τους επτα αστερας οιδα σου τα εργα οτι ονομα εχεις οτι ζης και νεκρος ει
Rev 3:2 γινου εγρηγορων και στηριξον τα λοιπα α εμελλον αποθανιν ου γαρ ευρηκα σου τα εργα πεπληρωμενα ενωπιον του θεου μου
Rev 3:3 μνημονευε πως ειληφας και ηκουσας και τηρει και μετανοησον εαν ουν μη μετανοησης ηξω επι σε ως κλεπτης και ου μη γνωση οιαν ωραν ηξω επι σε
Rev 3:4 αλλα εχις ολιγα ονοματα εν σαρδεσι α ουκ εμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατησουσι μετ εμου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν
Rev 3:5 ο νικων ουτως περιβαλειται εν ιματιοις λευκοις και ου μη εξαλιψω το ονομα αυτου εκ της βιβλου της ζωης και ομολογησω το ονομα αυτου εμπροσθεν του πατρος μου και ενωπιον των αγγελων αυτου
Rev 3:6 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
Rev 3:7 και τω αγγελω της εν φιλαδελφια εκκλησιαις γραψον ταδε λεγει ο αληθινος ο αγιος ο εχων κλιν του δαδ και ανυγων και ουδις κλισει και κλειω και ουδις ανυξει
Rev 3:8 οιδα τα εργα σου ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ηνεωγμενην ην ουδεις δυναται κλεισαι οτι μικραν εχεις δυναμιν και ετηρησας μου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου
Rev 3:9 ιδου δεδωκα εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντω εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ινα ηξουσιν και προσκυνησουσι ενωπιον των ποδων σου και γνωση οτι εγω ηγαπησα σε
Rev 3:10 οτι ετηρησας τον λογον της υπομονης μου καγω σε εκ της ωρας του πιρασμου της μελλουσης ερχεσθε επι της οικουμενης ολης πιρασαι τους κατοικουντας επι της γης
Rev 3:11 ερχομαι ταχυ κρατι ο εχις ινα μηδις λαβη το στεφανον σου
Rev 3:12 ο νικων ποιησω αυτω στυλον τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη και γραψω επ αυτον το ονομα του θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της κενης ιηλμ η καταβαινουσα εκ του ουρανου απο του θεου μου και το ονομα μου το καινον
Rev 3:13 εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγι ταις εκκλησιαις
Rev 3:14 και τω αγγελω της εν λαοδικια εκκλησιας γραψο ταδε λεγει ο αμη και ο μαρτυς ο πιστος και ο αληθινος και η αρχη της εκκλησιας του θεου
Rev 3:15 οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ουτε ζεστος οφελος ψυχρος ης η ζεστος
Rev 3:16 οτι ουτως χλιερος ει και ουτε ζεστρος ουτε ψυχρος ει παυσε του στοματος σου
Rev 3:17 οτι λεγεις πλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδενος χριαν εχω και ουκ οιδας οτι ταλαιπωρος ει και ελεεινος και πτωχος και τυφλος και γυμνος
Rev 3:18 συμβουλευω σοι αγορασαι παρ εμου χρυσιον πεπυρωμενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιματια λευκα ινα περιβαλη κ(αι) μη φανερωθη η αισχυνη της γυμνοτητος σου και κολλυριον ενχρισαι τους οφθαλμους σου ινα βλεπης
Rev 3:19 εγω οσους αν φιλω ελεγχω και παιδευω ζηλωσον ουν και μετανοησον
Rev 3:20 ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνης μου και ανοιξω την θυραν και εισελευσομαι προς αυτον και διπνησω μετ αυτου και αυτος μετ εμου
Rev 3:21 ο νικων δωσω αυτω καθισαι μετ εμ(ου) εν τω θρονω μου ως καγω ενικησα και εκαθισα μετα του πατρος μου εν τω θρονω αυτου
Rev 3:22 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
Rev 4:1 μετα ταυτα ιδον κ(αι) ιδου θυρα ηνεωγμενη εν τω ουνω και ιδου η φωνη η πρωτη ην ηκουσα ως σαλπιγγος λαλουσαν μετ εμου λεγων αναβα ωδε και διξω σοι α δι γενεσθαι μετα ταυτα
Rev 4:2 ευθεως εγενομην εν πνευματι και ιδου θρονος εκειτο εν τω ουνω και ο επι τον θρονον καθημενος
Rev 4:3 και ο καθημενος ομοιος ορασει λιθω ιασπιδι και σαρδιω και ιερεις κυκλοθεν του θρονου
Rev 4:4 θρονους εικοσι τεσσαρες και πρεσβυτερους καθημενους περιβεβλημενους εν λευκοις και επι τας κεφαλας αυτων στεφανους χρυσεους
Rev 4:5 και εκ του θρονου εκπορευονται αστραπαι και φωναι και βρονται και επτα λαμπαδες πυρος καιομεναι ενωπιον του θρονου
Rev 4:6 ως θαλασσα υαλινη ομοια κρυσταλλω και εν μεσω του θρονου και κυκλω του θρονου τεσσαρα ζωα γεμοντα οφθαλμων ενπροσθεν και οπισθε
Rev 4:7 και το ζωον το πρωτον ομοιον λεοντι και το δευτερον ζωον ομοιον μοσχω και το τριτον ζωον εχον το προσωπον ως ομοιον ανθρωπω και το τεταρτον ζωον ομοιον αετω πετομενω
Rev 4:8 και τα τεσσερα ζωα εν εκαστο αυτων ειχον ανα πτερυγας εξ κυκλοθεν και εσοθεν γεμουσιν οφθαλμω και αναπαυσιν ουχ εξοσαν ημερας και νυκτος λεγοντες αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος αγιος κυριος θεος παντοκρατωρ ο ην και ο ων και ο ερχομενος
Rev 4:9 και οταν δωσωσιν τα ζωα και τιμην και ευχαριστιαν τω καθημενω επι τω θρονω τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων αμην
Rev 4:10 και πεσουνται οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιον του καθημενου επι του θρονου και προσκυνησουσιν τω ζωτι εις τους αιωνας των αιωνων αμη και βαλλουσιν τους στεφανους αυτω ενωπιον του θρονου εντες
Rev 4:11 αξιος ει κυριε ο κυριος και θεος ημω λαβειν την δοξα και τιμην και την δυναμιν οτι συ εκτισας τα παντα και δια το θελημα σου ησαν και εκτισθησαν
Rev 5:1 και ειδον επι την δεξιαν του καθημενου επι του θρονου εμπροσθεν και οπισθεν κατεσφραγισμενον σφραγισιν πτα
Rev 5:2 κ(αι) ειδον αγγελον κηρυσσοντα ισχυρο εν φωνη μεγαλη τις αξιος ανοιξε το βιβλιον και λυσαι τας σφραγιδας αυτου
Rev 5:3 και ουδεις εδυνατο εν τω ουνω ουτε επι της γης ανοιξε το βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο
Rev 5:4 και εκλααν πολυ οτι ουδεις αξιος ευρεθησεται ανοιξαι το βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο
Rev 5:5 και εις εκ των πρεσβυτερων λεγει μοι μη κλαιε ιδου ενικησε ο λεων εκ της φυλης ιουδα η ριζα δαδ ανοιξαι το βιβλιον και λυσαι τας επτα σφραγιδας αυτου
Rev 5:6 και ειδον εν μεσω του θρονου και των τεσσαρων ζωων και εν μεσω των πρεσβυτερων αρνιον εστηκως ως εσφαγμενον εχων κερατα επτα και οφθαλμους επτα οι εισιν τα επτα πνατα του θεου απεσταλμενα εις πασαν την γην
Rev 5:7 και ηλθεν και ειληφεν εκ της δεξιας της καθημενου επι του θρονου
Rev 5:8 και οτε ελαβεν το βιβλιον τα τεσσερα ζωα και οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι επεσα ενωπιον του αρνιου εκαστος εχοντες κιθαραν και φιαλας χρυσεας γεμουσας θυμιαματων α εισιν προσευχαι των αγιων
Rev 5:9 και αδουσιν ωδην καινην λεγοντες αξιος ει λαβιν το βιβλιον και ανοιξαι τας σφραγιδας αυτου οτι εσφαγης και ηγορασας τω θεω ημας εν τω αιματι σου εκ πασης φυλης και γλωσσης και λαου και εθνους
Rev 5:10 και εποιησας αυτους τω θεω ημων βασιλιαν και ιερατειαν και βασιλευσουσιν επι της γης
Rev 5:11 και ειδον και ηκουσα ως φωνην αγγελων πολλων κυκλω του θρονου και των ζωων και των πρεσβυτερων και ην ο αριθμος αυτων μυριαδες μυριαδω και χιλιαδες χιλιαδων
Rev 5:12 λεγοντες φωνη μεγαλη αξιον εστιν το αρνιον το εσφαγμενον λαβιν την δυναμι και πλουτον και σοφιαν και ισχυν και τιμην και δοξαν και ευλογιαν
Rev 5:13 και παν κτισμα το ε τω ουνω και επι της γης και τα εν τη θαλασση και τα εν αυτοις παντα και ηκουσα λεγοντας τω καθημενω επι του θρονου και τω αρνιω η ευλογια και η τιμη και η δοξα παντοκρατορος εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 5:14 και τα τεσσαρα ζωα ελεγον αμην και οι πρεσβυτεροι επεσαν και προσεκυνησαν
Rev 6:1 και ιδον οτε ηνυξεν το αρνιον μιαν εκ των επτα και ηκουσα ενος των τεσσαρω ζωων λεγοντων ως φωνην βροντης ερχου και ιδε
Rev 6:2 και ειδον και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον ο εχων τοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθεν νικων και ενικησεν
Rev 6:3 και οτε ηνυξεν την σφραγιδα την δευτεραν ηκουσα του δευτερου ζωου λεγοντος ερχου
Rev 6:4 και ιδε και ιδον και ιδου εξηλθεν αλλος ιππος πυρρος και τω καθημενω επ αυτον εδοθη αυτω λαβειν την ειρηνην εκ της γης και εινα αλληλους σφαξωσιν και εδοθη αυτω μαχαιρα μεγαλη
Rev 6:5 και οτε ηνυξε την σφραγιδα την τριτην ηκουσα του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και ιδε και ειδον και ιδου ιππος μελας και ο καθημενος επ αυτον εχων ζυγον εν τη χιρι αυτου
Rev 6:6 και ηκουσα ως φωνην εν μεσω τω τεσσαρων ζωων λεγουσαν χοινιξ σιτου δηναριου και τρις χοινικες κριθω δηναριου και το ελαιον και τον οινον μη αδικησης
Rev 6:7 και οτε ηνυξεν τη σφραγιδα την τεταρτην ηκουσα φωνην του τεταρτου ζωου λεγοντος ερχου και ιδε
Rev 6:8 και ιδο και ιδου ιππος χλωρος και ο καθημενος επανω αυτου ονομα αυτω θανατος και ο αδης ηκολουθι αυτω και εδοθη αυτοις εξουσια επι το τεταρτον της γης αποκτειναι εν ρομφαια και λιμω και θανατω και υπο των θηριω της γης
Rev 6:9 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδαν την ειδον υποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχας των ανθρωπω των εσφαγμενω δια τον λογον του θεου και δια την μαρτυριαν και δια την μαρτυριαν ην εσχο
Rev 6:10 και εκραξαν φωνη μεγαλη λεγοντες εως ποτε ο δεσποτης ο αγιος και αληθινος ου κρινεις κ(αι) εκδικησεις το αιμα ημων εκ των κατοικουντων επι της γης
Rev 6:11 και εδοθη αυτοις εκαστω στολη λευκη και ερεθη αυτοις ινα αναπαυσωνται επι χρονον μικρο εως πληρωσωσι και οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων οι μελλοντες αποκτεννεσθαι υπο αυτω ως και αυτοι
Rev 6:12 και ειδον οτε ενυξεν την σφραγιδα τη εκτην και σισμος μεγας εγενετο και ο ηλιος μελας εγενετο ως σακκος τριχινος και η σεληνη ολη εγενετο ως αιμα
Rev 6:13 και οι αστερες του ουνου επεσαν επι την γην ως συκη βαλλουσα τους ολυθους αυτης απο ανεμου με μειγαλου σιομενη
Rev 6:14 και ο ουνος απεχωρισθη ως βιβλιον ελισσομενος και παν ορος και βουνος εκ των τοπων εκινησαν
Rev 6:15 και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οι χιλιαρχοι και οι πλουσιοι και ισχυροι και πας δουλος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλεα και εις τας πετρας τω ορεων
Rev 6:16 και λεγουσι τοις ορεσιν και ταις πετραις πεσεται εφ ημας και κρυψεται ημας απο προσωπου του καθημενου επι τω θρονω και επι της οργης του αρνιου
Rev 6:17 οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτω και τις δυναται σταθηναι
Rev 7:1 και μετα τουτο ιδον δ αγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσαρας ανεμους της γης ινα μη πνευση ανεμος επι της γης μητε επι της θαλασσης μητε επι παν δενδρον
Rev 7:2 και ειδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο ανατολης ηλιου εχοντα σφαγιδα θεου ζωντος και εκραξεν φωνη μεγαλη τοις τεσσαρες αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γη και την θαλασσα
Rev 7:3 λεγων μη αδικησεται την γην μηδε την θαλασσαν μηδε τα δενδρα αχρις σφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι των μετωπων αυτων
Rev 7:4 και ηκουσαν τον αριθμον των εσφραγισμενων εκατο τεσσερακοντα χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ πασης φυλης υιων ισλ
Rev 7:5 εκ φυλης ιουδα δωδεκα χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ρουβην δωδεκα χιλιαδες
Rev 7:6 εκ φυλης ασηρ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης νεφθαλι δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης μανασση δωδεκα χιλιαδες
Rev 7:7 εκ φυλης λευει δωδεκα χειλιαδες εκ φυλης ισσαχαρ δωδεκα χιλιαδες
Rev 7:8 εκ φυλης ζαβουλω δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης βενιαμι δωδεκα χειλιαδες εκ φυλης ιωσηφ δωδεκα χειλιαδες εσφραγισμενοι
Rev 7:9 μετα ταυτα ιδον και ιδου οχλος πολυς ος αριθμησαι αυτο ουδις εδυνατο εκ παντος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτες ενωπιο του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενους στολας λευκας και φοινικας εν ταις χερσιν αυτω
Rev 7:10 και κραζουσιν φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω θεω ημων επι τω θρονω και τω αρνιω εις τους αιωνας των αιωνων αμη
Rev 7:11 και παντες αγγελοι ιστηκισαν κυκλω του θρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρω ζωων και επεσα ενωπιον του θρονου επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω
Rev 7:12 λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια και ευχαριστια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνων αμην :
Rev 7:13 και απεκριθη εις τω πρεσβυτερων λεγων μοι εις των πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οι περιβεβλημενοι τας τολας τας λευκας τινες εισιν και ποθεν ηλθον
Rev 7:14 και ειρηκα αυτω κυριε μου συ οιδας και ειπεν ουτοι εισιν οι ερχομενοι εκ της θλιψεως της μεγαλης και επλυναν τας στολας αυτων και ελευκαναν αυτας ε τω αιματι του αρνιου
Rev 7:15 δια τουτο εισιν ενωπιον του θρονου του θεου και λατρευουσιν αυτω ημερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι του θρονου γινωσκει αυτους
Rev 7:16 ου πινασουσιν ουδε διψασουσιν ετι ουδε μη πεση επ αυτους ο ηλιος ετι ουδε παν καυμα
Rev 7:17 οτι το αρνιον το ανα μεσον του θρονου ποιμανει αυτους και οδηγησει αυτους επι ζωης πηγας υδατων και εξαλιψει ο θεος παν δρακυον απο των οφθαλμων αυτων
Rev 8:1 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εβδομην εγενετο σιγη εν τω ουνω ως ειμιωριον
Rev 8:2 και ιδον τους επτα αγγελους οι ενωπιον του θεου εστηκασιν και εδοθησα αυτοις επτα σαλπιγγες
Rev 8:3 και αλλος αγγελος ηλθεν και εσταθη επι του θυσιαστηριου εχων λιβανωτον χρυσου και εδοθη αυτω θυμιαματα πολλα ινα δωσει ταις προσευχαις των αγιω παντων επι το θυσιαστηριον το χρυσουν ενωπιον του θρονου
Rev 8:4 και αναβη καπνος των θυμιαματων ταις προσευχαις των αγιων εκ χιρος του αγγελου ενωπιον του θεου
Rev 8:5 και ειληφεν ο αγγελος το λιβανωτον και εγεμισεν αυτον εκ του πυρος του θυσιαστηριου και εβαλεν εις την γη και εγενοντο βροται και φωναι και αστραπαι και σεισμος
Rev 8:6 και οι επτα αγγελοι εχοντες τας επτα σαλπιγγας ητοιμασαν αυτους ινα σαλπισωσιν
Rev 8:7 και ο πρωτος εσαλπισεν και εγενετο χαλαζα και πυρ μεμιγμενον εν αιματι και εβληθη εις τη γην και το τριτον της γης κατεκαη και το τριτον των δενδρων κατεκαη και πας χορτος χλωρος κατεκαη
Rev 8:8 και ο δευτερος εσαλπισεν και ως ορος μεγα πυρι καιομενον εβληθη εις την θαλασσαν και εγενηθη το τριτον της θαλασσης αιμα
Rev 8:9 και απεθανε το τριτο μερος των κτισματων των εν τη θαλασση τα εχοντα ψυχην και το τριτον των πλοιων διεφθαρησαν
Rev 8:10 και ο τριτος αγγελος εσαλπισεν και επεσεν εκ του ουνου αστηρ μεγας καιομενος ως λαμπας και επεσεν επι το τριτον των ποταμων και επι τας πηγας των υδατων
Rev 8:11 και το ονομα του αστερος λεγεται αψινθιον και λεγεται και εγενετο το τριτον των υδατων εις αψινθιον και πολλοι των ανθρωπων απεθανον εκ των υδατων οτι επικρανθησαν
Rev 8:12 και ο τεταρτος αγγελος εσαλπισεν και επληγη το τριτον του ηλιου και το τριτον της σεληνης και το τριτον των αστερων ινα σκοτισθη το τριτον αυτων και η ημερα μη φανη το τριτον αυτης και η νυξ ομοιως
Rev 8:13 και ειδο και ηκουσα αετου πετομενου μεσουρανηματι λεγοντος φωνη μεγαλη ουαι ουαι ουαι τους κατοικουντας επι της γης εκ των λοιπων φωνων της σαλπιγγος των τριων αγγελων των μελλοντων σαλπιζειν
Rev 9:1 και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν και ειδον αστερας εκ του ουνου πεπτωκοτας εις την γην και εδοθη αυτω η κλις του φρεατος της αβυσσου
Rev 9:2 και ανεβη καπνος επι του φρεατος ως καμινος καμινου μεγαλης και εσκοτισθη ο ηλιος και ο αηρ εκ του καπνου
Rev 9:3 εξηλθον ακριδες εις την γην και εδοθη αυτοις εξουσια ως εχουσιν εξουσιαν οι κορπιοι της γης
Rev 9:4 και ερρεθη αυτοις ινα μη αδικησωσιν τον χορτον της γης ουδε παν δενδρον ει μη τους ανθρωπους οιτινες ουκ εχουσιν την σφραγιδα του θεου επι των μετωπων
Rev 9:5 και εδοθη αυτοις ινα μη αποκτινωσιν αυτους αλλ ινα βασανισθησονται μηνας πετε και ο βασανισμος αυτων ως βασανισμος σκορπιου οταν πεση ανθρωπον
Rev 9:6 και εν ταις ημεραις εκειναις ζητησουσι οι ανθρωποι τον θανατον και ου μη ευρησουσιν αυτον και επιθυμησουσιν αποθανιν και φυγη ο θανατος απ αυτων
Rev 9:7 και τα ομοιωματα των ακριδω ομοιοι ιπποις ητοιμασμενοις εις πολεμον και επι τας κεφαλας αυτων ως στεφανοι ομοιοι χρυσω και τα προσωπα αυτων ως προσωπα ανθρωπων
Rev 9:8 και ειχαν τριχας ως τριχας γυναικων και οι οδοντες αυτων ως λεοτων ησαν
Rev 9:9 και ειχο θωρακας ως θωρακας σιδηρους κ(αι) η φωνη των πτερυγων αυτων ως φωνη αρματων ιππων πολλων τρεχοντων εις πολεμον
Rev 9:10 και εχουσιν ουρας ομοιοις σκορπιοις και κεντρα και εν ταις ουραις αυτων η εξουσια αυτων αδικησαι τους ανθρωπους μηνας πεντε
Rev 9:11 εχουσιν εαυτων τον βασιλεα τον αγγελον της αβυσσου ω ονομα αυτω εβραιστι αβαδδων και εν τη ελληνιδι εχι ονομα απολλυων
Rev 9:12 ουαι μια απηλθεν ιδου ερχεται ετι δυο ουαι μετα ταυτα
Rev 9:13 ο εκτος αγγελος εσαλπισε και ηκουσα φωνη του θυσιαστηριου του χρυσου του ενωπιον του θεου
Rev 9:14 λεγοντα τω εκτω αγγελω ο εχων την σαλπιγγα λυσον τους τεσσαρες αγγελους τους δεδεμενους επι τω ποταμω τω μεγαλω ευφρατη
Rev 9:15 και ελυθησαν οι τεσσαρες αγγελοι ητοιμασμενοι εις την ωραν και μηνα και ενιαυτο ινα μη αποκτινωσιν το τριτον των ανθρωπων
Rev 9:16 και ο αριθμος των στρατευματων του ιππικου δυο μυριαδων μυριαδας ηκουσα τον αριθμον αυτων
Rev 9:17 και ουτως ειδον τους ιππους εν τη ορασει και τους καθημενους επανω αυτω εχοντας θωρακας πυρινους και υακινθινους και θυωδεις και αι κεφαλαι των ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκ των στοματων αυτω εκπορευεται πυρ και καπνος και θιον
Rev 9:18 απο των πληγων τουτων απεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπων εκ του πυρος και του καπνου και του θειου του εκπορευομενου εκ των στοματων αυτων
Rev 9:19 η γαρ εξουσια των ιππων εν τω στοματι αυτων εστιν και εν ταις ουραις αυτω αι γαρ ουραι αυτων ομοιαι οφεσιν εχουσας κεφαλας και εν αυταις αδικουσιν
Rev 9:20 και οι λοιποι των ανθρωπων οι ουκ απεκτανθησαν εν ταις πληγαις αυτων ταυταις ουδε μετενοησα εκ των εργων τω χιρων αυτων ινα μη προσκυνησουσι τα δαιμονια και τα ιδωλα τα χρυσαια και τα αργυρα και τα χαλκεα και τα ξυλινα και τα λιθινα α ουτε βλεπειν δυνανται ουτε ακουειν ουτε περιπατει
Rev 9:21 και ου μετενοησαν εκ των φωνων αυτων ουτε εκ των φαρμακω αυτων ουτε εκ της πονηριας αυτων ουτε εκ των κλεμματων αυτων
Rev 10:1 και ειδον αλλον αγγελο ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουνου περιβεβλημενο νεφελην και η θριξ επι της κεφαλης αυτου και το προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος
Rev 10:2 και εχων εν τη χειρι αυτου βιβλαριδιον ηνεωγμενον και εθηκε τον ποδα αυτου το δεξιον επι της θαλασσης τον δε ευωνυμον επι της γης
Rev 10:3 και εκραξεν φωνη μεγαλη ωσπερ λεων μυκατε και οτε εκραξεν ως ελαλησαν επτα φωναι ταις εαυτων φωναις
Rev 10:4 και οσα ελαλησαν αι επτα βρονται εμελλον γραφει και ηκουσα φωνη εκ του ουνου λεγουσαν σφραγισον οσα ελαλησαν αι επτα βρονται και μη αυτα γραψης
Rev 10:5 και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της θαλασσης και επι της γης ηρεν την χειρα αυτου την δεξιαν εις τον ουρανον
Rev 10:6 και ωμοσε τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνω ος εκτισεν τον ουνον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη οτι χρονος ουκετι εστιν
Rev 10:7 αλλ εν ταις ημεραις της φωνης του αγγελου του εβδομου οταν μελλη σαλπιζειν και ετελεσθη το μυστηριον του θεου ως ευηγγελισεν τους εαυτου δουλους και τους προφητας
Rev 10:8 και η φωνη ην ηκουσα εκ του ουνου παλι λαλουσαν μετ εμου και λεγουσαν υπαγε λαβε το βιβλαριδιον το ηνεωγμενον εν τη χειρι του αγγελου του εστωτος επι της γης
Rev 10:9 και απηλθον προς το αγγελον λεγων αυτω δουναι μοι το βιβλιον και λεγει μοι λαβε αυτο και καταφαγε και πικρανι σου την κοιλιαν αλλα εν τω στοματι σου εσται γλυκυ ως μελι
Rev 10:10 και ελαβον το βιβλιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου ως μελει γλυκυ και οτε εφαγον αυτο εγεμισθη η κοιλια μου
Rev 10:11 και λεγουσιν μοι δι σε παλιν προφητευσαι επι λαοις και εθνεσιν και γλωσσαις και βασιλευσιν πολλοις
Rev 11:1 και εδοθη μοι καλαμος ομοιος ραβδω λεγει εγειρε και μετρησον το ναον του θεου και το θυσιαστηριον και τους προσκυνουντας εν αυτω
Rev 11:2 και της αυλης της εσωθε του λαου και εκβαλε εσω και μη αυτην μετρησης οτι εδοθη και τοις εθνεσιν και την πολιν την αγιαν πατησουσιν μηνας τεσσερακοντα δυο
Rev 11:3 και δωσω τοις δυσιν μαρτυσιν μου και προφητευσουσι ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα περιβεβλημενους σακκους
Rev 11:4 ουτοι εισιν οι δυο ελαιαι και δυο λυχνιαι ενωπιον του κυριου της γης εστωτες
Rev 11:5 και ει τις θελει αυτους αδικησαι πυρ εκπορευεται εκ του στοματος αυτων και κατεσθιει τους εχθρους αυτων και η τις θεληση αδικησαι αυτους ουτως δι αυτον αποκτανθηναι
Rev 11:6 ουτοι εχουσιν εξουσιαν κλεισαι τον ουρανον ινα μη υετος βρεχη τας ημερας της προφητιας αυτων και εξουσιαν εχουσιν επι των υδατων στρεφειν αυτα εις αιμα παταξαι την γην εν παση πληγη οσακις εαν θελησωσι
Rev 11:7 και οταν τελεσωσιν την μαρτυριαν αυτων το θηριον τοτε αναβαινον εκ της αβυσσου ποιησει μετ αυτων πολεμον και νικησει αυτους και αποκτενει αυτους
Rev 11:8 και τα πτωματα αυτων επι της πλατιας της πολεως της μεγαλης ητις καλειται πνικως σοδομα και αιγυπτος οπου και ο κυριος εσ(τρ)ωθη
Rev 11:9 και βλεπουσιν εκ των φυλων κ(αι) λαων γλωσσων και εθνων το πτωμα αυτων ημερας τρεις και ημισυ και τα πτωματα αυτω ουκ αφιουσιν τεθηναι εις μνημα
Rev 11:10 και οι κατοικουντες επι της γης χαιρουσιν επ αυτοις κ(αι) ευφραινονται κ(αι) δωρα πεμπουσιν αλληλοις οτι ουτοι οι προφηται οι δυο εβασανισαν τους κατοικουντας επι της γης
Rev 11:11 και μετα τρις ημερας και ημισου πνευμα ζωης εκ του θεου εισηλθε εις αυτους και εστησαν επι τους ποδας αυτων και φοβος μεγας επεσε επι τους θεορουτας αυτους
Rev 11:12 και ηκουσαν φωνης μεγαλης εκ του ουνου λεγουσης αυτοις αναβατε ωδε και ανεβησαν εις τον ουνον εν τη νεφελη και εθεωρησαν αυτους οι εχθροι αυτων
Rev 11:13 και εν εκινη τη ωρα εγενετο σισμος μεγας και το δεκατον της πολεως επεσεν και απεκτανθησα εν τω σισμω ονοματα ανθρωπων χιλιαδες επτα και οι λοιποι εν φοβω εγενοτο και εδωκαν δοξαν τω θεω του ουρανου
Rev 11:14 η ουαι η δευτερα παρηλθεν ιδου ερχεται η ουαι η τριτη ταχυ
Rev 11:15 και ο εβδομος αγγελος εσαλπισεν και εγενετο φωναι μεγαλαι εν τω ουνω λεγουσαι εγενετο η βασιλια του κοσμου του κυριου ημων και του Cριστου αυτου και βασιλευσει εις τους αιωνας των αιωνω αμην
Rev 11:16 και εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι οι ενωπιον του θεου οι καθηνται επι τους θρονους αυτω και επεσαν επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω
Rev 11:17 λεγοντες ευχαριστουμεν σοι κυριος ο θεος παντοκρατωρ ο ων και ο ην και οτι ειληφας τη δυναμιν σου την μεγαλην και εβασιλευσας
Rev 11:18 και τα εθνη ωργισθη και ηλθε η οργη σου και ο κ(αι)ρος των νεκρων κριθηναι και δουναι τον μισθον τοις δουλοις σου τοις προφηταις και τοις αγιοις και φοβουμενοις το ονομα σου τους μικρους και τους μεγαλους και διαφθειραι τους διαφθειροντας τη γην
Rev 11:19 και ηνυγη ο ναος του θεου εν τω ουρανω ανω και ω φθη η κιβωτος της διαθηκης του θεου ε τω ναω αυτου και εγενετο αστραπαι και φωναι και βροται και σεισμος και χαλαζα μεγαλη
Rev 12:1 και σημιον μεγα ωφθη εν τω ουνω γυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και την σεληνην υποκατω των ποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα
Rev 12:2 και εν γαστρι εχουσα και κραζει ωδινουσα και βασανιζομενη τεκειν
Rev 12:3 κ(αι) ωφθη αλλο σημιον εν τω ουνω κ(αι) ιδου δρακων πυρρος μεγας εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτου επτα διαδηματα
Rev 12:4 και η ουρα αυτου συρι το τριτον των αστερων το τριτο του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη
Rev 12:5 και ετεκεν υιον αρρενα ος μελλει ποιμενιν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπαγη το τεκνον αυτης προς τον θεον και προς τον θρονον αυτου
Rev 12:6 και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχι εκει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφουσιν αυτον ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα
Rev 12:7 και εγενετο πολεμος εν τω ουνω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου πολεμησαι μετα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οι αγγελοι αυτου
Rev 12:8 και ουκ ισχυσαν προς αυτον ουδε τοτε ευρεθη ετι εν τω ουνω
Rev 12:9 και εβληθη ο δρακω ο μεγας οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γη και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν
Rev 12:10 και ηκουσα φωνην μεγαλη εν τω ουνω λεγουσαν αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλια του θεου ημω και η εξουσια του χριστου αυτου οτι εβληθη ο κατηγορος των αδελφω ημων ο κατηγορων αυτων ενωπιον του θεου ημω ημερας και νυκτος
Rev 12:11 και ουτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου κ(αι) δια τον λογον της μαρτυριας αυτω και ουκ ηγαπησα την ψυχην αυτω αχρι θανατου
Rev 12:12 δια τουτο ευφρενεσθε ουνοι και οι κατοικουντες εν αυτοις ουαι εις την γην και την θαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον ειδως οτι ολιγον καιρον εχει
Rev 12:13 και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδωκεν την γυναικα ητις ετεκεν το αρσενα
Rev 12:14 και εδοθησαν τη γυναικι δυο πτερυγες αετου του μεγαλου ινα πετηται εις την ερημον εις τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει και κερους και ημισου καιρου απο προσωπου του οφεως
Rev 12:15 και εβαλεν ο οφις εκ του στοματος αυτου οπισω της γυναικος υδωρ ως ποταμον ινα αυτην ποταμοφορητο ποιηση
Rev 12:16 και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιε τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακω εκ του στοματος αυτου
Rev 12:17 και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθε πολεμον ποιησαι μετα των επιλοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντων τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν του θεου
Rev 12:18 και εσταθη επι την αμμον της θαλασσης
Rev 13:1 και ειδον εκ της θαλασσης θηριον αναβαινον εχον κερατα δεκα και κεφαλας επτα και επι των κερατων αυτων διαδηματα δεκα και επι τας κεφαλας αυτου ονομα βλασφημιας
Rev 13:2 και το θηριον ο ειδον ην ομοιον παρδαλι και οι ποδες αυτου ως αρκου και το στομα αυτου ως στομα λεοντω και εδωκεν αυτω δρακων την δυναμιν αυτου και το θρονον αυτου και εξουσιαν μεγαλην
Rev 13:3 και μιαν εκ τω κεφαλων αυτου ως εσφαγμενην εις θανατον και η πληγη του θανατου θανατου εθεραπευθη και εθαυμασεν ολη η γη οπισω του θηριου
Rev 13:4 και προσεκυνησα τω δρακοντι οτι εδωκεν την εξουσιαν τω θηριω και προσεκυνησαν τω θηριω λεγοντες τις ομοιος τω θηριω και τις δυναται πολεμησαι μετ αυτου
Rev 13:5 και εδοθη αυτω στομα λαλουν μεγαλα και βλασφημιας και εδοθη αυτω ποιησαι ο θελει μηνας τεσσερακοντα δυο
Rev 13:6 και ηνοιξε το στομα αυτου εις βλασφημιας προς τον θεον βλασφημησαι αυτον και την σκηνην αυτου τους ε τω ουνω σκηνουτες
Rev 13:7 και εδοθη αυτω ποιησαι πολεμον μετα των αγιων και νικησαι αυτους και εδοθη αυτω εξουσιαν επι πασαν φυλην και λαον και γλωσσα και εθνος
Rev 13:8 και προσκυνησουσιν αυτω παντες οι κατοικουντες επι της γης ων γεγραπται τα ονοματα αυτω εν βιβλω της ζωης του αρνιου του εσφαγμενου απο καταβολης κοσμ(ου)
Rev 13:9 ει τις εχει ους ακουσατω
Rev 13:10 ει τις εις αιχμαλωσιαν υπαγει ει τις εν μαχαιρα αποκτεινει δει αυτον εν μαχαιρα αποκτανθηναι ωδε εστιν η υπομονη και υ η πιστις των αγιων
Rev 13:11 και ειδον αλλο θηριον αναβαινον εκ της γης και ειχεν κερατα δυο ομοια αρνιω και ελαλει ως δρακων
Rev 13:12 και την εξουσιαν του πρωτου θηριου πασαν ποιει ενωπιον αυτου και ποιει την γην και τους εν αυτη κατοικουντας προσκυνιν το θηριον το πρωτον ου εθεραπευθη η πληγη του θανατου αυτου
Rev 13:13 και ποιει σημια μεγαλα ινα και πυρ ποιη καταβαινειν εκ του ουνου εις την γην ενωπιον των ανθρωπων
Rev 13:14 και πλανα τους κατοικουντας επι της γης δια τα σημια α εδοθη αυτω ποιησαι ενωπιον του θηριου λεγων τοις κατοικουσιν επι της γης και ποιησαι εικονα τω θηριω ο εχει πληγης της μαχαιρης και εζησεν
Rev 13:15 και εδοθη αυτω δουναι πνευμα τη εικονι του θηριου ινα και λαληση η εικων του θηριου και ποιησει οσοι αν μη προσκυνησουσιν τη εικονι του θηριου αποκτανθωσιν
Rev 13:16 και ποιει παντας τους μικρους και μεγαλους και τους πτωχους και τους πλουσιους και τους ελευθερους και τους δουλους ινα δωσιν αυτω χαραγμα επι της χειρος αυτων της δεξιας η επι το μετωπον αυτων
Rev 13:17 ινα μη τις δυνηται αγορασαι η πωλησαι ει μη ο εχων το χαραγμα του θηριου η το ονομα αυτου η το αριθμον του ονοματος αυτου
Rev 13:18 ωδε η σοφια εστιν ο εχων ους ψηφισατω τον αριθμο του θηριου αριθμος γαρ ανθρωπου εστιν εξακοσιαι εξηκοτα εξ
Rev 14:1 και ειδον κ(αι) ιδου το αρνιον εστος επι το ορος σιων και μετ αυτου εκατον τεσσερακοντα τεσσαρες χιλιαδες εχουσαι το ονομα του και το ονομα του πατρος αυτου γεγραμμενον επι των μετωπω αυτω
Rev 14:2 και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου ως φωνη υδατων πολλων και ως φωνην βροντης και η φωνη ην ηκουσα ως κιθαρωδων κιθαριζοντων εν ταις κιθαραις αυτω
Rev 14:3 και αδουσιν ωδη καινην και ενωπιον του θρονου και ενωπιον τω των τεσσαρων ζωων και ενωπιον των πρεσβυτερων και ουδεις εδυνατο μαθειν την ωδην ει μη αι εκατον τεσσερακοτα μιαν χιλιαδες οι ηγορασμενοι απο της γης
Rev 14:4 ουτοι εισιν οι μετα γυναικων ουκ εμολυνθησαν παρθενοι γαρ εισιν ουτοι ακολουθουντες τω αρνιω οπου α υπαγη ουτοι ηγορασθησαν απο των ανθρωπων απ αρχης τω θεω και εν τω αρνιω
Rev 14:5 και εν τω στοματι αυτων ουχ ευρεθη ψευδος αμωμοι γαρ εισιν
Rev 14:6 και ειδον αγγελον πεταμενον εν μεσω ουρανηματι εχοντα ευαγγελιον αιωνιον ευαγγελισασθε επι τους καθημενους επι της γης και επι παν εθνος και φυλην και γλωσσα και λαον
Rev 14:7 εν φωνη μεγαλη φοβηθητε τον θεον και δοτε αυτω δοξαν οτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτου και προσκυνησατε τω πατρι ησαντι τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και πηγας υδατων
Rev 14:8 και αλλος δευτερος ηκολουθησεν
Rev 14:9 αυτοις λεγων εν φωνη μεγαλη ει τις προσκυνι το θηριον και την εικονα αυτου και λαμβανι χαραγμα επι τω μετωπω αυτου η επι τη χειρα αυτου
Rev 14:10 και αυτος πιεται εκ του οινου του θυμου του θεου του κεκερασμενου ακρατου ε τω ποτηριω της οργης αυτου και βασανισθησεται εν πυρι και θειω ενωπιον αγγελω αγιων και ενωπιον του αρνιου
Rev 14:11 και ο καπνος του βασανισμου αυτω εις εωνας των αιωνων αναβαινει και ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημερας και νυκτος οι προσκυνουντες το θηριον και τη εικονα αυτου και ει τις λαμβανει το χαραγμα του ονοματος αυτου
Rev 14:12 ωδε η υπομονη των αγιων εστι των τηρουντων τας εντολας του θεου και την πιστιν Iησου
Rev 14:13 και ηκουσα φωνης λεγουσης εκ του ουνου γραψο μακαριοι οι νεκροι οι εν κυριω αποθνησκοντες απ αρτι λεγει το πνευμα ινα αναπαησονται εκ των κοπω αυτων τα γαρ εργα αυτων ακολουθι μετ αυτων
Rev 14:14 και ιδου νεφελη λευκη και επι την νεφελην καθημενον ομοιον υιο ανθρωπου εχοτα επι της κεφαλης αυτου στεφανον χρυσουν και εν τη χειρι αυτου δρεπανον οξυ
Rev 14:15 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου αυτου κραζω εν φωνη μεγαλη τω καθημενω επι της νεφελης πεμψον το δρεπανον σου και θερισον οτι ηλθεν η ωρα του θερισμ(ου) οτι εξηρανθη ο θερισμος της γης
Rev 14:16 και εβαλεν ο καθημενος επι της νεφελης το δρεπανον αυτου επι την γην και εθερισθη η γη
Rev 14:17 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τω ουνω εχων και αυτος δρεπανον οξυ
Rev 14:18 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του θυσιαστηριου εχω εξουσιαν επι του πυρος και εφωνησεν φωνη μεγαλη τω εχοντι το δρεπανον το οξυ λεγω πεμψον το δρεπανον σου το οξυ και τρυγησον τους βοτρυας της αμπελου της γης οτι ηκμασαν αι σταφυλαι αυτης
Rev 14:19 και εβαλεν ο αγγελος το δρεπανο αυτου επι της γης και ετρυγησεν τη αμπελον της γης και εβαλεν εις τη ληνον του θυμου σου θεου την μεγαλη
Rev 14:20 και επατηθη η ληνος εξω της πολεως και εξηλθε αιμα εκ της ληνου αχρι των χαλινω των ιππων απο σταδιων χιλιων διακοσιων
Rev 15:1 και ιδον αλλο σημιον εν τω ουνω μεγα και θαυμαστον αγγελους επτα εχοντας πληγας επτα τας εσχατας οτι εν αυταις ετελεσθη ο θυμος του θεου
Rev 15:2 και ειδον ως θαλασσαν υαλινην μεμιγμενη πυρι και τους νικωντας εκ του θηριου και της εικονος αυτου και εκ του αριθμου του ονοματος αυτ εστωτας επι την θαλασσαν την υαλινην εχοντας κιθαρας κυριου του θεου
Rev 15:3 και αδοντας την ωδην μωυσεως του δουλου του θεου και την ωδην του αρνιου λεγοντες μεγαλα και θαυμαστα τα εργα σου κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ δικαιαι και αληθιναι αι οδοι σου βασιλευ των αιωνων
Rev 15:4 τις σε ου φοβηθη κυριε και δοξαση το ονομα σου οτι μονος οσιος οτι παντα τα εθνη ηξουσιν και προσκυνησουσιν ενωπιον σου οτι δικ(αι)ωματα ενωπιο σου εφανερωθησαν
Rev 15:5 και μετα ταυτα ειδον και ηνυγη ο ναος της σκηνης του μαρτυριου εν τω ουνω
Rev 15:6 και εξηλθον οι επτα αγγελοι εχοντες τας επτα πληγας εκ του ναου ενδεδυμενοι καθαρους λινους λαμπρους και περιεζωσμενοι περι τα στηθη ζωνας χρυσας
Rev 15:7 και εκ των τεσσαρω ζωων εδωκεν τοις επτα αγγελοις φιαλας χρυσας γεμουσας του θυμου του θεου του ζωντος εις τους αιωνας των αιωνων αμην
Rev 15:8 και εγεμισθη ο ναος καπνου εκ της δοξης του θεου κ(αι) εκ της δυναμεως αυτου και ουδις ηδυνατο εις τον ναον εισελθειν αχρι τελεσθωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελων
Rev 16:1 κ(αι) ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του ναου λεγουσης τοις επτα αγγελοις υπαγεται και εκχεεται τας επτα φιαλας του θυμου του θεου εις τη γην
Rev 16:2 και εγενετο ελκον πονηρον και κακον επι τους αθρωπους τους εχοτας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας την εικονα αυτου
Rev 16:3 εις τη φιαλην αυτου εις την θαλασσαν και εγενετο αιμα ωσι νεκρου και πασα ψυχη ζωσα απεθανεν επι της θαλασσης
Rev 16:4 και ο τριτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τους ποταμους και τας πηγας των υδατω και εγενετο αιμα
Rev 16:5 και ηκουσα των αγγελου των υδατω λεγοντος δικαιος ει ο ων και ο ην ο οσιος οτι ταυτα εκρινας
Rev 16:6 οτι αιματα αγιων και προφητων εξεχεαν και αιμα εδωκας αυτοις πιει οπερ αξιοι εισιν
Rev 16:7 και ηκουσα του θυσιαστηριου λεγοντος ναι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ αληθιναι και δικαιαι αι κρισις σου
Rev 16:8 και ο τεταρτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ηλιον και εδοθη αυτω καυματισαι τους ανθρωπους πυρι
Rev 16:9 και εκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμα μεγα και εβλασφημησαν το ονομα το α αυ εχοντος την εξουσιαν επι τας πληγας ταυτας και ου μετενοησαν δουναι αυτω δοξαν
Rev 16:10 και ο πεμπτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον θρονον του θηριου και εγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενη και εμασωτο τας γλωσσας αυτων απο του πονου
Rev 16:11 και εβλασφημησαν τον θεον του ουρανου εκ των πονων αυτων και ου μετενοησαν
Rev 16:12 και ο εκτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ποταμον τον μεγαν ευφρατη και εξηρανθη το υδωρ αυτου ινα ετοιμασθη η οδος τω βασιλεων των απο ανατολης ηλιου
Rev 16:13 και εδοθη εκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνατα τρια ακαθαρτα ειωσει βατραχους
Rev 16:14 εισιν γαρ πνατα δαιμονιων ποιουντα σημεια εκπορευεσθαι εις τους βασιλεις της οικουμενης ολης συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον της ημερας της μεγαλης του θεου του παντοκρατορος
Rev 16:15 ιδου ερχεται ως κλεπτης μακαριος ο τε γρηγορων κ(αι) τηρων τα ιματια αυτου ινα μη γυμνος περιπατη και βλεπωσιν την ασχημοσυνην αυτου
Rev 16:16 και συνηγαγον αυτους εις τοπον το καλουμενον εβραιστι αρμαγεδω
Rev 16:17 και οτε εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον αερα και εξηλθεν φωνη μεγαλη εκ του ναου του θεου λεγουσα γεγονεν
Rev 16:18 και εγενοντο βρονται και αστραπαι και φωναι και βρονται και σισμος εγενετο μεγας οις ουκ εγενοντο αφ ου ανθρωποι εγενοντο επι της γης τηλικουτος σισμος ουτω μεγας
Rev 16:19 και εγενετο η πολις η μεγαλη εις τρια μερη κ(αι) η πολις των εθνω επεσεν και βαβυλων η μεγαλη εμνησθη ενωπιον του θεου του δουναι αυτη ποτηριο οινου του θυμου της οργης
Rev 16:20 και πασα νησος εφυγεν και ορη ουχ ευρεθησαν
Rev 16:21 και χαλαζα μεγαλη ταλαντιαια καταβαινει εκ του ουνου επι τους ανθρωπους και εβλασφημησαν οι ανθρωποι τον θεον εκ της πληγης της χαλαζης οτι μεγαλη εστιν η πληγη αυτης σφοδρα
Rev 17:1 και ηλθεν εις των επτα αγγελων των εχοντω τας επτα φιαλας και ελαλησεν μετ εμου λεγων δευρο διξω σοι το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης επι υδατων πολλων
Rev 17:2 μεθ ης εποιησα πορνιαν οι βασιλεις της γης και εμεθυσθησαν οι κατοικουντες την γην εκ του οικου της πορνιας αυτης
Rev 17:3 και απηνεγκεν με εις ερημον εν πνευματι και ειδον γυναικα καθημενην επι θηριον κοκκινον γεμοτα ονοματα βλασφημιας εχοντα κεφαλας επτα και κερατα δεκα
Rev 17:4 και η γυνη ην περιβεβλημενη πορφυρου και κοκκινον κ(αι) κεχρυσωμενη χρυσω και λιθω τιμιω και μαργαριταις εχουσα ποτηριον χρουσουν εν τη χειρι αυτης γεμω βδελυγματων και τα ακαθαρτα της πορνιας αυτης και της γης
Rev 17:5 και επι το μετωπον αυτης ονομα γεγραμμενον μυστηριον βαβυλων η μεγαλη η μητηρ των πορνων και των βδελυγματων της γης
Rev 17:6 και ειδα τη γυναικα μεθυουσα τω αιματι των αγιων και εκ του αιματος των μαρτυρων Iησου και εθαυμασα θαυμα μεγα ειδων αυτην
Rev 17:7 και ειπεν μοι ο αγγελος δια τι εθαυμασας εγω σοι ερω το μυστηριον της γυναικος και του θηριου του βασταζοντος αυτη του εχοντος τας επτα κεφαλας και τα δεκα κερατα
Rev 17:8 το θηριον ο ειδες ην και ουκ εστιν και μελλει αναβαινι εκ της αβυσσου κ(αι) εις απωλιαν υπαγειν και θαυμασοται οι κατοικουντες επι της γης ω ου γεγραπται τα ονοματα επι το βιβλιον της ζωης απο καταβολης κοσμου βλεποντω το θηριον οτι ην και ουκ εστιν και παλιν παρεστε
Rev 17:9 ωδε ο νους ο εχων σοφιαν αι επτα κεφαλαι επτα ορη εισι οπου η γυνη καθηται επ αυτων
Rev 17:10 και επτα βασιλεις εσιν οι πεντε επεσαν ο εις εστιν ο αλλος ουπω ηλθεν και οταν ελθη ολιγο αυτον μινε ζει
Rev 17:11 και το θηριον ο ην και ουκ εστιν ουτος ο ογδοος εστιν και εκ των επτα εστι και εις απωλιαν υπαγει
Rev 17:12 και τα δεκα καιρατα α ειδες δεκα βασιλεις εισιν οιτινες βασιλιαν ουτω ελαβο αλλα εξουσιν ως βασιλεις βα μιαν ωραν λαμβανουσι μετα του θηριου
Rev 17:13 ουτοι μιαν γνωμη εχουσιν και την δυναμιν και τη εξουσιαν αυτων τω θηριω διδοασι
Rev 17:14 ουτοι μετα του αρνιου πολεμησουσιν και το αρνιον νικησι αυτους οτι κυριος κων εστιν κ(αι) βασιλευς βασιλεων και οι μετ αυτου κλητοι και εκλεκτοι και πιστοι
Rev 17:15 και λεγει μοι ταυτα α ειδε ου πορνη καθηται και λαοι και οχλοι εισιν και εθνη και γλωσσαι
Rev 17:16 και τα δεκα κερατα α ειδες και το θηριον ουτοι μισησουσιν την πορνην και ηρημωμενην ποιησουσιν αυτην και γυμνη και τας σαρκας αυτης φαγονται και αυτην κατακαυσουσιν πυρι
Rev 17:17 ο γαρ θεος εδωκεν εις τας καρδιας αυτου ποιησαι την γνωμη αυτου και ποιησε μιαν γνωμην κ(αι) δουναι την βασιλιαν αυτων τω θηριω αχρι τελεσθησονται οι λογοι του θεου
Rev 17:18 και η γυνη ην ειδες εστι η πολις η μεγαλη εχουσα βασιλεια επι των βασιλειων της γης
Rev 18:1 μετα ταυτα ειδον αλλον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοτα εξουσιαν μεγαλην και η γη εφωτισθη εκ της δοξης αυτου
Rev 18:2 και εκραξεν ισχυρα φωνη λεγων επεσε βαβυλων η μεγαλη και εγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνατος ακαθαρτου και φυλακη παντος ορνεου ακαθαρτου και μεμισημενου
Rev 18:3 οτι εκ του οινου του θυμου της πορνιας αυτης πεπτωκασιν παντα τα εθνη κ(αι) οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροι της γης μετα της επορνευσα εκ της δυναμεως του στρηνους αυτης επλουτησαν
Rev 18:4 και ηκουσα αλλη φωνην εκ του ουνου λεγουσαν εξελθαται ο λαος μου εξ αυτης ινα μη συνκοινωνησηται ταις αμαρτιαις αυτης και εκ των πληγων αυτης ινα μη λαβηται
Rev 18:5 οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αχρι του ουνου και εμνημονευσεν ο θεος τα αδικηματα αυτης
Rev 18:6 αποδοτε αυτη ως και αυτη απεδωκεν διπλωσατε τα διπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω αυτης ω εκερασεν κερασαται αυτη διπλου
Rev 18:7 οσα εδοξασεν αυτην και εστρηνιασεν τοσουτον δοτε αυτη βασανισμο και πενθος οτι ε τη καρδια αυτης λεγει οτι καθημε βασιλισσα και χηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ειδω
Rev 18:8 δια τουτο εν μια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτης θανατος και πενθος και λιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτι ισχυρος ο θεος ο κυριος ο κρινας αυτην
Rev 18:9 και κλαυσονται και κοψονται επ αυτην οι βασιλεις της γης οι μετ αυτης πορνευσαντες οταν ιδωσιν τον καπνον της πτωσεως αυτης
Rev 18:10 απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον του βασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη βαβυλων η πολις η ισχυρα οτι μια ωρα ηλθεν η κρισις σου
Rev 18:11 και οι εμποροι της γης σου κλαιουσιν και πενθουσιν επ αυτην οτι τον γομον αυτων ουδεις αγοραζει ουκετι
Rev 18:12 γομον χρυσου και αργυρου και λιθου τιμιου και μαργαριτων και βυσσινω και πορφυρας και σιρικου και κοκκινου και παν ξυλον θυινον και παν σκευος ελεφαντινον και παν σκευος εκ ξυλου τιμιωτατου και χαλκου και σιδηρου
Rev 18:13 και κιναμωμου και αμωμον και θυμιαματα και μυρον και λιβανον και οινον και ελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και κτηνη και προβατα και ιππων και ρεδων και σωματων κ(αι) ψυχας ανθρωπων
Rev 18:14 και η οπωρα σου της επιθυμιας της ψυχης απηλθεν απο σου και παντα τα ριπαρα και λαμπρα απωλοντο απο σου και ουκετι ου μη αυτα ευρησουσιν
Rev 18:15 οι εμποροι τουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντες και πενθουτες
Rev 18:16 λεγοντες ουαι ουαι η πολις μενη βυσσινον και πορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενον εν χρυσω και λιθω τιμιω και μαργαριτη
Rev 18:17 οτι μια ωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος και πας κυβερνητης και πας ο επι τον τοπον πλεω και ναυται και οσοι την θαλασσαν εργαζονται απο μακροθεν εστησαν
Rev 18:18 και εκραζον λεγοτες τον καπνον της πυρωσεως αυτης λεγοντες τις ομοια τη πολι τη μεγαλη
Rev 18:19 και εβαλον χουν επι της κεφαλης αυτων και εκραζον κλαιοντες και πενθουντες λεγοντες ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησαν παντες οι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ της τιμιοτητος αυτης οτι μια ωρα ηρημωθη
Rev 18:20 ευφρενου επ αυτη ουραναι και οι αγιοι και οι αποστολοι και οι προφηται οτι εκρινε ο θεος το κριμα υμω εξ αυτης
Rev 18:21 και ηρεν εις αγγελος λιθον ισχυρο ως λιθον μεγα και εβαλεν εις τη θαλασσαν λεγω οτι ουτως ορμηματι βληθησεται βαβυλων η μεγαλη πολις και ου μη ευρεθη ετι εν αυτη
Rev 18:22 φωνη κιθαρωδων και μουσικων και αυλητω και σαλπιγγων ου μη ακουσθη εν σοι ετι και πας τεχνιτης ου μη ευρεθη εν σοι ετι
Rev 18:23 και φως λυχνου ου μη φανη εν σοι ετι και φωνην νυμφιου και νυμφης ου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι οι εμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γης οτι εν τη φαρμακια σου επλανηθησαν παντα τα εθνη
Rev 18:24 και εν αυτη αιμα προφητων και αγιων ευρεθη και παντων των εσφαγμενων επι της γης
Rev 19:1 μετα ταυτα ηκουσα ως φωνην μεγαλην οχλου πολλου εν τω ουνω λεγοτων αλληλουια η σωτηρια και η δυναμις του θεου ημων
Rev 19:2 οτι αληθιναι και δικαιαι αι κρισεις αυτου οτι εκρινεν την πορνν την μεγαλην ητις εφθιρεν τη γην εν τη πορνια αυτης και εξεδικησεν το αιμα τω δουλων αυτης εκ χιρος αυτης
Rev 19:3 και δευτερον ειρηκα αλληλουια και ο καπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 19:4 και επεσαν οι πρεσβυτεροι οι εικοσι τεσσαρες και τα τεσσερα και προσεκυνησαν τω θεω τω καθημενω επι τω θρονω λεγοντες αμην αλληλουια
Rev 19:5 και φωναι εξηλθο εκ του θρονου λεγουσαι αινειται τω θεω ημων παντες οι δουλοι αυτου οι φοβουμενοι αυτο οι μικροι και οι μεγαλοι
Rev 19:6 και ηκουσα ως φωνην οχλου πολλου και ως φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βροντων ισχυρων λεγουσων αλληλουια οτι εβασιλευσεν ο θεος ο κυριος ημων ο παντοκρατωρ
Rev 19:7 χαιρωμεν και αγαλλιωμεν και δωμεν την δοξαν αυτων οτι ηλθεν ο γαμος του αρνιου και η γυνη αυτου ητοιμασεν εαυτη
Rev 19:8 και εδοθη αυτη ινα περιβαληται βυσσινον λαμπρον καθαρον το γαρ βυσσινον τα δικαιωματα των αγιων εστιν
Rev 19:9 και λεγε μοι γραψον μακαριοι οι εις το διπνον του αρνιου κεκλημενοι ουτοι οι λογοι μου αληθινοι εισιν του θεου
Rev 19:10 και επεσα εμπροσθεν των ποδων αυτου προσκυνησαι αυτω και λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων των εχοντων την μαρτυριαν Iησου τω θεω προσκυνησον η γαρ μαρτυρια Iησου εστι το πνευμα της προφητιας
Rev 19:11 και ειδον το ουνον ηνεωγμενον και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον πιστος καλουμενος και αληθινος και εν δικαιοσυνη κρινει και πολεμι
Rev 19:12 οι δε οι οφθαλμοι αυτου φλοξ πυρος και επι την κεφαλην αυτου διαδηματα πολλα εχων ονομα οιδε η μη αυτος
Rev 19:13 και περιβεβλημενος ιματιον περιρεραμμενον αιματι και κεκλη το ονομα αυτου ο λογος του θεου
Rev 19:14 και τα στρατευματα εν τω ουνω ηκολουθι αυτω εφ ιπποις λευκοις ενδεδυμενοις βυσσινον λευκον και καθαρον
Rev 19:15 και εκ του στοματος αυτου εκπορευεται ρομφαια οξεια ινα εν αυτη παταξει τα εθνη και αυτος ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα και αυτος πατει την ληνον του οινου της οργης του θυμου του θεου του παντοκρατορος
Rev 19:16 και εχει επι το ιματιον και τον μηρον αυτου ονομα γεγραμμενον βασιλευς βασιλεων και κυριος κων
Rev 19:17 και ειδον αλλον αγγελο εστωτα εν τω ηλιω και εκραξεν εν φωνη μεγαλη λεγων πασιν τοις ορνεοις τοις πετομενοις εν μεσουρανηματι δευτε συναχθητε εις το διπνον το μεγα του θεου
Rev 19:18 ινα φαγηται σαρκας βασιλεων και σαρκας χιλιαρχω και σαρκας ισχυρω και σαρκας ιππω και των καθημενων επ αυτοις κ(αι) σαρκας παντων ελευθερων τε και δουλων και μικρω και των μεγαλω
Rev 19:19 και ιδον το θηριο και τους βασιλεις της γης κατα τα στρατευματα αυτων συνηγμενα ποιησαι τον πολεμον μετα του καθημενου επι του ιππου και μετα του στρατευματος αυτου
Rev 19:20 και επιασθη το θηριον και μετ αυτου ο ψευδοπροφητης ο ποιησας τα σημια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν τους λαβοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουτας την εικονα αυτου ζωντες εβληθησαν οι δυο εις την λιμνην του πυρος της κεομενης εν θιω
Rev 19:21 και οι λοιποι απεκτανθησαν εν τη ρομφαια του καθημενου επι του ιππου τη εξελθουση εκ του στοματος αυτου και παντα τα ορνεα εχορτασθησα εκ των σαρκων αυτων
Rev 20:1 και ειδον αγγε καταβαινοντα εχοντα την κλιν της αβυσσου και αλυσεσιν μεγαλη εν τη χειρι αυτου
Rev 20:2 και εκρατησεν τον δρακοντα τον οφι τον αρχαιον ο εστι ο διαβολος και ο σατανας και εδησε αυτον
Rev 20:3 εις την αβυσσον και εκλισεν κ(αι) εσφραγισεν επανω αυτου ινα μη πλανησει ετι τα εθνη αχρι τελεσθη τα χιλια ετη μετα ταυτα δι αυτον λυθηναι μικρον χρονον
Rev 20:4 και ειδον θρονους και εκαθισαν επ αυτους και κριμα εδοθη αυτοις και τας ψυχας των πεπελεκισμενω δια την μαρτυριαν Iησου και δια τον λογον του θεου ειτινες ουν προσεκυνησα το θηριον ουδε τη εικονα αυτου και ουκ ελαβον το χαραγμα επι το μετωπον και επι την χειρα αυτων και εζησαν και εβασιλευσαν μετα του Cριστου χιλια ετη
Rev 20:5 αυτη η αναστασις η πρωτη
Rev 20:6 μακαριος και αγιος ο εχων μερος εν τη αναστασι τη πρωτη επι τουτων ο δευτερος θανατος ουκ εχει εξουσιαν αλλα εσοται ιερεις και του θεου και του Cριστου και βασιλευσουσιν μετ αυτου τα χιλια ετη
Rev 20:7 και οταν τελεσθησε τα χιλια ετη λυθησεται ο σατανας εκ της φυλακης αυτου
Rev 20:8 και εξελευσεται πλανησαι παντα τα εθνη εν ταις τετρασι γωνιαις τωγ και μαγωγ κ(αι) συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον ων ο αριθμος αυτων ως η αμμος της θαλασσης
Rev 20:9 και ανεβησαν επι το πλατος της γης και εκυκλωσαν την παρεμβολην των αγιων και την πολιν την ηγαπημενην και κατεβη
Rev 20:10 του πυρος και του θιου οπου το θηριον και οπου ο ψευδοπροφητης και βασανισθησονται ημερας και νυκτος εις τους αιωνας τω αιωνων
Rev 20:11 και ειδον θρονον μεγαν λευκον και τον καθημενον επανω αυτου ου απο του προσωπου εφυγεν η γη και ο ουνος και τοπος ουχ ευρεθη αυτοις
Rev 20:12 και ειδον τους νεκρους και μεγαλους και τους μικρους εστωτας επι του θρονου και βιβλια ηνεωχθη ο εστιν της ζωης και εκριθησαν οι νεκροι εκ των γεγραμμενων εν ταις βιβλοις κατα τα εργα αυτων
Rev 20:13 και εδωκεν η θαλασσα τους νεκρους τους εν αυτη και οτα θανατος και ο αδης εδωκαν τους νεκρους τους εν αυτοις και κατεκριθησαν εκαστος κατα τα εργα αυτων
Rev 20:14 και ο θανατος και ο αδης εβληθησα εις την λιμνην του πυρος και ουτος ο δευτερος θανατος εστιν η λιμνη του πυρος
Rev 20:15 και ει τις ουχ ευρεθησεται εν τη βιβλω της ζωης γεγραμμενος εβληθη εις την λιμνην του πυρος
Rev 21:1 κ(αι) ειδον ουνον κενο και γην κενην ο γαρ πρωτος ουνος και η πρωτη γη απηλθαν και η θαλασσα ουκ εστιν ετι
Rev 21:2 και την πολιν τη αγιαν ιηλμ κενη ειδον καταβαινουσαν εκ του ουνου απο του θεου ητοιμασμενην ως νυμφην κεκοσμημενη τω ανδρι αυτης
Rev 21:3 κ(αι) φωνη μεγαλη εκ του θρονου λεγουσα ιδου η σκηνη του θεου μετα των ανθρωπων και εσκηνωσεν μετ αυτων και αυτοι λαοι αυτου εσονται αυτος ο θεος εσται μετ αυτων
Rev 21:4 και εξαλιψει παν δρακυ εκ των οφθαλμων αυτων και ο θανατος ουκ εσται ετι ουτε κραυγη ουτε πενθος ουκ εσται οτι τα προβατα απηλθεν
Rev 21:5 και ειπεν ο καθημενος επι τω θρονω ιδου κενα ποιω παντα κ(αι) λεγει μοι γραψον οτι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι εισιν
Rev 21:6 και λεγει μοι γεγονα εγω το αλφα και το ω η αρχη και το τελος εγω τω διψωντι δωσω εκ της πηγης του υδατος της ζωης δωρεας
Rev 21:7 ο νικω κληρονομησι ταυτα και εσομαι αυτω θεος και αυτος εσται μου υς
Rev 21:8 τοις δε ως διλοις και απιστοις και εβδελυγμενοις και π φονευσει κ(αι) πορνοις και φαρμακοις και ιδωλολατραις και πασιν τοις ψευδεσιν το μερος αυτων εν τη λιμνη τη καιομενη πυρι και θιω ο εστιν ο θανατος ο δευτερος
Rev 21:9 κ(αι) ηλθεν εις εκ τω επτα αγγελων τω εχοντων τας επτα φιαλας των γεμοντων των επτα πληγων τω εσχατων και ελαλησεν μετ εμου λεγων δευρο διξω σοι την νυμφην την γυναικα του αρνιου
Rev 21:10 και απηνεγκεν με εν πνευματι επι ορος μεγα και υψηλον και εδιξε μοι την πολιν την αγιαν ιηλμ καταβαινουσαν εκ του ουνου απο του θεου
Rev 21:11 εχουσαν τη δοξαν απο του θεου ο φωστηρ αυτης ομοιος λιθω τιμιωτατω ως λιθω ιασπιδι κρυσταλλιζοντι
Rev 21:12 εχοντι τιχος μεγα και υψηλο εχοντας πυλωνας δωδεκα και επι τους πυλωνας αγγελους ιβ και ονοματα αυτων γεγραμμενα α εστιν των ιβ φυλων υιων ισλ
Rev 21:13 απο ανατολης πυλωνες τρεις και απο βορρα πυλωνες γ και απο βορρα πυλωνες γ και απο νοτου πυλωνες τρεις
Rev 21:14 και το τιχος της πολεως θεμελιους ιβ και επ αυτων δωδεκα ονοματα των ιβ αποστολων του αρνιου
Rev 21:15 και ο λαλω μετ εμου ειχεν μετρον καλαμο χρυσουν ινα μετρηση την πολιν και τους πυλωνας αυτης και το τειχος αυτης
Rev 21:16 και η πολις αυτης τετραγωνος κειται και το μηκος οσον το πλατος και εμετρησε την πολιν τω καλαμω επι σταδιων δωδεκα χιλιαδω το μηκος και το πλατος και το υψος αυτης εισα εστιν
Rev 21:17 και εμετρησεν το χιλος αυτης εκατο μδ πηχεων μετρο ανθρωπου ο εστιν αγγελου
Rev 21:18 και ην ενδωμασι του τιχους αυτης ειασπις και η πολις χρυσιον καθαρον ομοιο υαλω καθαρω
Rev 21:19 και οι θεμελιοι του τιχους της πολεως παντι λιθω τιμιω κεκοσμημενοι ο θεμελιος ο εις ιασπις και ο δευτερος σαπφειρος και ο γ χαλκηδων ο δ σμαραγδος
Rev 21:20 ο ε σαρδονυξ ο ς σαρδιον ο ζ χρυσολιθος ο η βηρυλλος ο ε θ τοπαδιον ο ι χρυσοπρασος ο ια υακινθος ο ιβ αμεθυστινος
Rev 21:21 και οι ιβ πυλωνες μαργαρειται ανα εις εκαστος των πυλωνων ων ην εξ ενος μαργαριτου και η πλατια της πολεως χρυσιον καθαρον ως υαλος δι αυτης
Rev 21:22 και ναο ουκ ειδον εν αυτη οτι ο κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ναος αυτης εστι και το αρνιον
Rev 21:23 και η πολις ου χριαν εχει του ηλιου ουδε της σεληνης ινα φαινωσιν αυτη η γαρ δοξα του θεου εφωτισε αυτην και ο λυχνος αυτης το αρνιον
Rev 21:24 και περιπατησουσιν δ τα εθνη δια του φωτος αυτης και οι βασιλεις της γης φερουσιν την δοξαν αυτων εις αυτην
Rev 21:25 και οι πυλωνες αυτης ου μη κλεισθωσιν ημερα νυξ γαρ ουκ εστε εκει
Rev 21:26 και οισουσιν τη δοξαν και την τιμην των εθνω εις αυτην
Rev 21:27 και ου μη εισελθωσιν εις αυτην παν κοινον και ο ποιωσει βδελυγμα και ψευδος ει μη οι γεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης του ουνου
Rev 22:1 και εδιξεν μοι ποταμον υδατος ζωης λαμπρον ως κρυσταλλον εκπορευομενο εκ θρονου του θεου και του αρνιου
Rev 22:2 ε μεσω της πλατιας αυτης και του ποταμου ενθεν και ποιουν καρπους ιβ κατα μηνα εκαστον αποδιδους τους καρπους αυτου και τα φυλλα των ξυλων εις θεραπειαν εθνων
Rev 22:3 και παν καταγμα ουκ εσται και θρονος του θεου και του αρνιου εν αυτη εσται και οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω
Rev 22:4 και οψοται το προσωπον αυτου και το ονομα αυτου και επι των μετωπων αυτων
Rev 22:5 και νυξ ουκ εσται ετι και ουκ εχουσιν χρεια φωτος λυχνου κ(αι) φωτος ηλιου οτι κυριος ο θεος φωτιει επ αυτους και βασιλευσουσιν εις τους αιωνας τω αιωνων
Rev 22:6 και ειπεν μοι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι και ο κυριος ο θεος των πνατων των προφητων απεστιλε με τον αγγελον αυτου διξαι τοις δουλοις αυτου α δι γενεσθαι εν ταχει
Rev 22:7 και ιδου ερχομαι ταχυ μακαριος ο τηρω τους λογους της προφητας του βιβλιου τουτου
Rev 22:8 καγω ιωαννης ο βλεπων και ακουων ταυτα και οτε ηκουσα και εβλεψα επεσα προσκυνησαι εμπροσθεν των ποδων του αγγελου του δικνυντος μοι ταυτα
Rev 22:9 και λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και τω αδελφων σου τω προφητων και των τηρουντων τους λογους του βιβλιου τουτου τω θεω προσκυνησον
Rev 22:10 και λεγει μοι μη σφραγισης τους λογους τουτους της προφητειας του βιβλιου τουτου ο καιρος γαρ ενγυς εστιν
Rev 22:11 ο αδικων αδικησατω ετι και ο ρυπαρος ρυπανθητω ετι και ο δικαιος δικαιοσυνην ποιησατω ετι και ο αγιος αγιασθητω ετι
Rev 22:12 ιδου ερχομαι ταχυ και ο μισθος μου μετ εμου αποδοθηναι εκαστω ως το εργον εστι αυτου
Rev 22:13 εγω το αλφα και το ω ο πρωτος κ(αι) ο εσχατος η αρχη κ(αι) το τελος
Rev 22:14 μακαριοι οι πλυνοντες τας στολας αυτων ινα εσται η εξουσια αυτω ως δε η εξουσια επι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις την πολιν
Rev 22:15 εξω οι κυνες και οι φαρμακοι και οι πορνοι και οι φονεις και οι ιδωλολατραι και πας ποιων και φιλων ψευδος
Rev 22:16 εγω Iησους επεμψα το αγγελον μου μαρτυρησαι υμιν ταυτα επι ταις εκκλησιαις εγω ειμι η ριζα και το γενος δαδ ο αστηρ ο λαμπρος ο πρωινος
Rev 22:17 και π πνευμα και νυμφη λεγουσι ερχου και ο ακουων ειπατω ερχου και ο διψων ερχεσθω ο θελων λαβετω υδωρ ζωης δωρεαν
Rev 22:18 η μαρτυρω εγω παντι τω ακουοντι τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου εαν τις επιθησει επ αυτον ο θεος τας πληγας τας γεγραμμενας ε τω βιβλιω τουτω
Rev 22:19 και αν τις αφελη απο των λογων τουτων του βιβλιου της προφητιας ταυτης αφελι ο θεος το μερος αυτου απο του ξυλου της ζωης και εκ της πολεως της αγιας των γεγραμμενων εν τω βιβλιω τουτω
Rev 22:20 λεγι ο μαρτυρων ταυτα ειναι ναι ερχομαι ταχυ ερχου κυριε ιησου
Rev 22:21 η χαρις του κυριου Iησου μετα των αγιων αμην :

The Lords Witnesses, 218 The Vale Golders Green, London, NW11 8SR email: help at lordswits.com Feel free to contact us by phone or email Philadelphia Pennsylvania Nuremberg Germany Graz Austria Northampton UK Dorset UK London UK Tel: 1 - 267 917 6811 (US) Please ask for Frank: Tel: +49 151 200 98 619 Pease ask for Daniel: Tel: +43 670 403 6725 Please ask for Mike: Tel: 07709 259454 Please ask for Dave: Tel: 07426 764705 Please ask for Alan: Tel: 0208 458 1132 Please ask for Gordon: francissonofcharles(at)gmail.com lwgermany(at)datengarage.info lwoe(at)gmx.at david(at)lordswitnesses.net qwertyal(at)hotmail.com help(at)lordswits.com or help(at)lordswitnesses.net