KJV Verses Vaticanus B Tischendorf 1867 corrected against Cozza and Vercelloni 1868
Mat 1:1 βιβλος γενεσεως ιησου χριστου υιου δαυειδ υιου αβρααμ
Mat 1:2 αβρααμ εγεννησεν τον ισαακ ισαακ δε εγεννησεν τον ιακωβ ιακωβ δε εγεννησεν τον ιουδαν και τους αδελφους αυτου
Mat 1:3 ιουδας δε εγεννησεν τον φαρες και τον ζαρε εκ της θαμαρ φαρες δε εγεννησεν τον εσρωμ εσρωμ δε εγεννησεν τον αραμ
Mat 1:4 αραμ δε εγεννησεν τον αμειναδαβ αμειναδαβ δε εγεννησεν τον ναασσων ναασσων δε εγεννησεν τον σαλμων
Mat 1:5 σαλμων δε εγεννησεν τον βοες εκ της ραχαβ βοες δε εγεννησεν τον ιωβηδ εκ της ρουθ ιωβηδ δε εγεννησεν τον ιεσσαι
Mat 1:6 ιεσσαι δε εγεννησεν τον δαυειδ τον βασιλεα δαυειδ δε εγεννησεν τον σολομωνα εκ της του ουρειου
Mat 1:7 σολομων δε εγεννησεν τον ροβοαμ ροβοαμ δε εγεννησεν τον αβια αβια δε εγεννησεν τον ασαφ
Mat 1:8 ασαφ δε εγεννησεν τον ιωσαφατ ιωσαφατ δε εγεννησεν τον ιωραμ ιωραμ δε εγεννησεν τον οζειαν
Mat 1:9 οζειας δε εγεννησεν τον ιωαθαμ ιωαθαμ δε εγεννησεν τον αχαζ αχαζ δε εγεννησεν τον εζεκιαν
Mat 1:10 εζεκιας δε εγεννησεν τον μανασση μανασση δε εγεννησεν τον αμως αμως δε εγεννησεν τον ιωσειαν
Mat 1:11 ιωσειας δε εγεννησεν τον ιεχονιαν και τους αδελφους αυτου επι της μετοικεσιας βαβυλωνος
Mat 1:12 μετα δε την μετοικεσιαν βαβυλωνος ιεχονιας γεννα τον σελαθιηλ σελαθιηλ δε γεννα τον ζοροβαβελ
Mat 1:13 ζοροβαβελ δε γεννα τον αβιουδ αβιουδ δε εγεννησεν τον ελιακειμ ελιακειμ δε εγεννησεν τον αζωρ
Mat 1:14 αζωρ δε εγεννησεν τον σαδωκ σαδωκ δε εγεννησεν τον αχειμ αχειμ δε εγεννησεν τον ελιουδ
Mat 1:15 ελιουδ δε εγεννησεν τον ελεαζαρ ελεαζαρ δε εγεννησεν τον μαθθαν μαθθαν δε εγεννησεν τον ιακωβ
Mat 1:16 ιακωβ δε εγεννησεν τον ιωσηφ τον ανδρα μαριας εξ ης εγεννηθη ιησους ο λεγομενος χριστος
Mat 1:17 πασαι ουν αι γενεαι απο αβρααμ εως δαυειδ γενεαι δεκατεσσαρες και απο δαυειδ εως της μετοικεσιας βαβυλωνος γενεαι δεκατεσσαρες και απο της μετοικεσιας βαβυλωνος εως του χριστου γενεαι δεκατεσσαρες
Mat 1:18 του δε χριστου ιησου η γενεσις ουτως ην μνηστευθεισης της μητρος αυτου μαριας τω ιωσηφ πριν η συνελθειν αυτους ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκ πνευματος αγιου
Mat 1:19 ιωσηφ δε ο ανηρ αυτης δικαιος ων και μη θελων αυτην δειγματισαι εβουληθη λαθρα απολυσαι αυτην
Mat 1:20 ταυτα δε αυτου ενθυμηθεντος ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ εφανη αυτω λεγων ιωσηφ υιος δαυειδ μη φοβηθης παραλαβειν μαριαν την γυναικα σου το γαρ εν αυτη γεννηθεν εκ πνευματος εστιν αγιου
Mat 1:21 τεξεται δε υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν αυτος γαρ σωσει τον λαον αυτου απο των αμαρτιων αυτων
Mat 1:22 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντος
Mat 1:23 ιδου η παρθενος εν γαστρι εξει και τεξεται υιον και καλεσουσιν το ονομα αυτου εμμανουηλ ο εστιν μεθερμηνευομενον μεθ ημων ο θεος
Mat 1:24 εγερθεις δε ο ιωσηφ απο του υπνου εποιησεν ως προσεταξεν αυτω ο αγγελος κυριου και παρελαβεν την γυναικα αυτου
Mat 1:25 και ουκ εγεινωσκεν αυτην εως ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν
Mat 2:1 του δε ιησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ της ιουδαιας εν ημεραις ηρωδου του βασιλεως ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εις ιεροσολυμα
Mat 2:2 λεγοντες που εστιν ο τεχθεις βασιλευς των ιουδαιων ειδομεν γαρ αυτου τον αστερα εν τη ανατολη και ηλθομεν προσκυνησαι αυτω
Mat 2:3 ακουσας δε ο βασιλευς ηρωδης εταραχθη και πασα ιεροσολυμα μετ αυτου
Mat 2:4 και συναγαγων παντας τους αρχιερεις και γραμματεις του λαου επυνθανετο παρ αυτων που ο χριστος γενναται
Mat 2:5 οι δε ειπαν αυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας ουτως γαρ γεγραπται δια του προφητου
Mat 2:6 και συ βηθλεεμ γη ιουδα ουδαμως ελαχιστη ει εν τοις ηγεμοσιν ιουδα εξ σου γαρ εξελευσεται ηγουμενος οστις ποιμανει τον λαον μου τον ισραηλ
Mat 2:7 τοτε ηρωδης λαθρα καλεσας τους μαγους ηκρειβωσεν παρ αυτων τον χρονον του φαινομενου αστερος
Mat 2:8 και πεμψας αυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες εξετασατε ακρειβως περι του παιδιου επαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπως καγω ελθων προσκυνησω αυτω
Mat 2:9 οι δε ακουσαντες του βασιλεως επορευθησαν και ιδου ο αστηρ ον ειδον εν τη ανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εσταθη επανω ου ην το παιδιον
Mat 2:10 ιδοντες δε τον αστερα εχαρησαν χαραν μεγαλην σφοδρα
Mat 2:11 και ελθοντες εις την οικιαν ειδον το παιδιον μετα μαριας της μητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτω και ανοιξαντες τους θησαυρους αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανον και σμυρναν
Mat 2:12 και χρηματισθεντες κατ οναρ μη ανακαμψαι προς ηρωδην δι αλλης οδου ανεχωρησαν εις την χωραν αυτων
Mat 2:13 αναχωρησαντων δε αυτων εις την χωραν αυτων ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ εφανη τω ιωσηφ λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και φευγε εις αιγυπτον και ισθι εκει εως αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδης ζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτο
Mat 2:14 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν εις αιγυπτον
Mat 2:15 και ην εκει εως της τελευτης ηρωδου ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντος εξ αιγυπτου εκαλεσα τον υιον μου
Mat 2:16 τοτε ηρωδης ιδων οτι ενεπαιχθη υπο των μαγων εθυμωθη λειαν και αποστειλας ανειλεν παντας τους παιδας τους εν βηθλεεμ και εν πασιν τοις οριοις αυτης απο διετους και κατωτερω κατα τον χρονον ον ηκρειβωσεν παρα των μαγων
Mat 2:17 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος
Mat 2:18 φωνη εν ραμα ηκουσθη κλαυθμος και οδυρμος πολυς ραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτης και ουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκ εισιν
Mat 2:19 τελευτησαντος δε του ηρωδου ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ εν αιγυπτω
Mat 2:20 λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και πορευου εις γην ισραηλ τεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες την ψυχην του παιδιου
Mat 2:21 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου και εισηλθεν εις γην ισραηλ
Mat 2:22 ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει της ιουδαιας αντι του πατρος αυτου ηρωδου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρ ανεχωρησεν εις τα μερη της γαλειλαιας
Mat 2:23 και ελθων κατωκησεν εις πολιν λεγομενην ναζαρετ οπως πληρωθη το ρηθεν δια των προφητων οτι ναζωραιος κληθησεται
Mat 3:1 εν δε ταις ημεραις εκειναις παραγεινεται ιωανης ο βαπτιστης κηρυσσων εν τη ερημω της ιουδαιας
Mat 3:2 λεγων μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων
Mat 3:3 ουτος γαρ εστιν ο ρηθεις δια ησαιου του προφητου λεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
Mat 3:4 αυτος δε ο ιωανης ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη ην αυτου ακριδες και μελι αγριον
Mat 3:5 τοτε εξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδαια και πασα η περιχωρος του ιορδανου
Mat 3:6 και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων
Mat 3:7 ιδων δε πολλους των φαρεισαιων και σαδδουκαιων ερχομενους επι το βαπτισμα ειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης
Mat 3:8 ποιησατε ουν καρπον αξιον της μετανοιας
Mat 3:9 και μη δοξητε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ
Mat 3:10 ηδη δε η αξεινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
Mat 3:11 εγω μεν υμας βαπτιζω εν υδατι εις μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματα βαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι
Mat 3:12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σειτον αυτου εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω
Mat 3:13 τοτε παραγεινεται ο ιησους απο της γαλειλαιας επι τον ιορδανην προς τον ιωανην του βαπτισθηναι υπ αυτου
Mat 3:14 ο δε διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προς με
Mat 3:15 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτω αφες αρτι ουτω γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον
Mat 3:16 βαπτισθεις δε ο ιησους ευθυς ανεβη απο του υδατος και ιδου ηνεωχθησαν οι ουρανοι και ειδεν πνευμα θεου καταβαινον ωσει περιστεραν ερχομενον επ αυτον
Mat 3:17 και ιδου φωνη εκ των ουρανων λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα
Mat 4:1 τοτε ιησους ανηχθη εις την ερημον υπο του πνευματος πειρασθηναι υπο του διαβολου
Mat 4:2 και νηστευσας ημερας τεσσερακοντα και νυκτας τεσσερακοντα υστερον επεινασεν
Mat 4:3 και προσελθων ο πειραζων ειπεν αυτω ει υιος ει του θεου ειπε ινα οι λιθοι ουτοι αρτοι γενωνται
Mat 4:4 ο δε αποκριθεις ειπεν γεγραπται ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος αλλ επι παντι ρηματι εκπορευομενω δια στοματος θεου
Mat 4:5 τοτε παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις την αγιαν πολιν και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου
Mat 4:6 και λεγει αυτω ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον κατω γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου και επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου
Mat 4:7 εφη αυτω ο ιησους παλιν γεγραπται ουκ εκπειρασεις κυριον τον θεον σου
Mat 4:8 παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον λειαν και δεικνυσιν αυτω πασας τας βασιλειας του κοσμου και την δοξαν αυτων
Mat 4:9 και ειπεν αυτω ταυτα σοι παντα δωσω εαν πεσων προσκυνησης μοι
Mat 4:10 τοτε λεγει αυτω ο ιησους υπαγε σατανα γεγραπται γαρ κυριον τον θεον σου προσκυνησεις και αυτω μονω λατρευσεις
Mat 4:11 τοτε αφιησιν αυτον ο διαβολος και ιδου αγγελοι προσηλθον και διηκονουν αυτω
Mat 4:12 ακουσας δε οτι ιωανης παρεδοθη ανεχωρησεν εις την γαλειλαιαν
Mat 4:13 και καταλιπων την ναζαρα ελθων κατωκησεν εις καφαρναουμ την παραθαλασσιαν εν οριοις ζαβουλων και νεφθαλειμ
Mat 4:14 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος
Mat 4:15 γη ζαβουλων και γη νεφθαλειμ οδον θαλασσης περαν του ιορδανου γαλειλαια των εθνων
Mat 4:16 ο λαος ο καθημενος εν σκοτια φως ειδεν μεγα και τοις καθημενοις εν χωρα και σκια θανατου φως ανετειλεν αυτοις
Mat 4:17 απο τοτε ηρξατο ο ιησους κηρυσσειν και λεγειν μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων
Mat 4:18 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλειλαιας ειδεν δυο αδελφους σιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις την θαλασσαν ησαν γαρ αλεεις
Mat 4:19 και λεγει αυτοις δευτε οπισω μου και ποιησω υμας αλεεις ανθρωπων
Mat 4:20 οι δε ευθεως αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω
Mat 4:21 και προβας εκειθεν ειδεν αλλους δυο αδελφους ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωανην τον αδελφον αυτου εν τω πλοιω μετα ζεβεδαιου του πατρος αυτων καταρτιζοντας τα δικτυα αυτων και εκαλεσεν αυτους
Mat 4:22 οι δε ευθεως αφεντες το πλοιον και τον πατερα αυτων ηκολουθησαν αυτω
Mat 4:23 και περιηγεν εν ολη τη γαλειλαια διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω
Mat 4:24 και απηλθεν η ακοη αυτου εις ολην την συριαν και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και βασανοις συνεχομενους δαιμονιζομενους και σεληνιαζομενους και παραλυτικους και εθεραπευσεν αυτους
Mat 4:25 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι απο της γαλειλαιας και δεκαπολεως και ιεροσολυμων και ιουδαιας και περαν του ιορδανου
Mat 5:1 ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος και καθισαντος αυτου προσηλθαν οι μαθηται αυτου
Mat 5:2 και ανοιξας το στομα αυτου εδιδασκεν αυτους λεγων
Mat 5:3 μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
Mat 5:4 μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοι παρακληθησονται
Mat 5:5 μακαριοι οι πραεις οτι αυτοι κληρονομησουσιν την γην
Mat 5:6 μακαριοι οι πεινωντες και διψωντες την δικαιοσυνην οτι αυτοι χορτασθησονται
Mat 5:7 μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοι ελεηθησονται
Mat 5:8 μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεον οψονται
Mat 5:9 μακαριοι οι ειρηνοποιοι οτι αυτοι υιοι θεου κληθησονται
Mat 5:10 μακαριοι οι δεδιωγμενοι ενεκα δικαιοσυνης οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
Mat 5:11 μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμας και διωξωσιν και ειπωσιν παν πονηρον καθ υμων ψευδομενοι ενεκα εμου
Mat 5:12 χαιρετε και αγαλλιασθε οτι ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουρανοις ουτως γαρ εδιωξαν τους προφητας τους προ υμων
Mat 5:13 υμεις εστε το αλας της γης εαν δε το αλας μωρανθη εν τινι αλισθησεται εις ουδεν ισχυει ετι ει μη βληθεν εξω καταπατεισθαι υπο των ανθρωπων
Mat 5:14 υμεις εστε το φως του κοσμου ου δυναται πολις κρυβηναι επανω ορους κειμενη
Mat 5:15 ουδε καιουσιν λυχνον και τιθεασιν αυτον υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν και λαμπει πασιν τοις εν τη οικια
Mat 5:16 ουτως λαμψατω το φως υμων εμπροσθεν των ανθρωπων οπως ιδωσιν υμων τα καλα εργα και δοξασωσιν τον πατερα υμων τον εν τοις ουρανοις
Mat 5:17 μη νομισητε οτι ηλθον καταλυσαι τον νομον η τους προφητας ουκ ηλθον καταλυσαι αλλα πληρωσαι
Mat 5:18 αμην γαρ λεγω υμιν εως αν παρελθη ο ουρανος και η γη ιωτα εν η μια κερεα ου μη παρελθη απο του νομου εως αν παντα γενηται
Mat 5:19 ος εαν ουν λυση μιαν των εντολων τουτων των ελαχιστων και διδαξη ουτως τους ανθρωπους ελαχιστος κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων ος δ αν ποιηση και διδαξη ουτος μεγας κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων
Mat 5:20 λεγω γαρ υμιν οτι εαν μη περισσευση υμων η δικαιοσυνη πλειον των γραμματεων και φαρεισαιων ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων
Mat 5:21 ηκουσατε οτι ερρηθη τοις αρχαιοις ου φονευσεις ος δ αν φονευση ενοχος εσται τη κρισει
Mat 5:22 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τω αδελφω αυτου ενοχος εσται τη κρισει ος δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ρακα ενοχος εσται τω συνεδριω ος δ αν ειπη μωρε ενοχος εσται εις την γεενναν του πυρος
Mat 5:23 εαν ουν προσφερης το δωρον σου επι το θυσιαστηριον κακει μνησθης οτι ο αδελφος σου εχει τι κατα σου
Mat 5:24 αφες εκει το δωρον σου εμπροσθεν του θυσιαστηριου και υπαγε πρωτον διαλλαγηθι τω αδελφω σου και τοτε ελθων προσφερε το δωρον σου
Mat 5:25 ισθι ευνοων τω αντιδικω σου ταχυ εως οτου ει μετ αυτου εν τη οδω μηποτε σε παραδω ο αντιδικος τω κριτη και ο κριτης τω υπηρετη και εις φυλακην βληθηση
Mat 5:26 αμην λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως αν αποδως τον εσχατον κοδραντην
Mat 5:27 ηκουσατε οτι ερρεθη ου μοιχευσεις
Mat 5:28 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο βλεπων γυναικα προς το επιθυμησαι αυτην ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια εαυτου
Mat 5:29 ει δε ο οφθαλμος σου ο δεξιος σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου βληθη εις γεενναν
Mat 5:30 και ει η δεξια σου χειρ σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτην και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου εις γεενναν απελθη
Mat 5:31 ερρεθη δε ος αν απολυση την γυναικα αυτου δοτω αυτη αποστασιον
Mat 5:32 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο απολυων την γυναικα αυτου παρεκτος λογου πορνειας ποιει αυτην μοιχευθηναι και ο απολελυμενην γαμησας μοιχαται
Mat 5:33 παλιν ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ουκ επιορκησεις αποδωσεις δε τω κυριω τους ορκους σου
Mat 5:34 εγω δε λεγω υμιν μη ομοσαι ολως μητε εν τω ουρανω οτι θρονος εστιν του θεου
Mat 5:35 μητε εν τη γη οτι υποποδιον εστιν των ποδων αυτου μητε εις ιεροσολυμα οτι πολις εστιν του μεγαλου βασιλεως
Mat 5:36 μητε εν τη κεφαλη σου ομοσης οτι ου δυνασαι μιαν τριχα λευκην ποιησαι η μελαιναν
Mat 5:37 εσται δε ο λογος υμων ναι ναι ου ου το δε περισον τουτων εκ του πονηρου εστιν
Mat 5:38 ηκουσατε οτι ερρεθη οφθαλμον αντι οφθαλμου και οδοντα αντι οδοντος
Mat 5:39 εγω δε λεγω υμιν μη αντιστηναι τω πονηρω αλλ οστις σε ραπιζει εις την δεξιαν σιαγονα σου στρεψον αυτω και την αλλην
Mat 5:40 και τω θελοντι σοι κριθηναι και τον χιτωνα σου λαβειν αφες αυτω και το ιματιον
Mat 5:41 και οστις σε αγγαρευσει μειλιον εν υπαγε μετ αυτου δυο
Mat 5:42 τω αιτουντι σε δος και τον θελοντα απο σου δανισασθαι μη αποστραφης
Mat 5:43 ηκουσατε οτι ερρεθη αγαπησεις τον πλησιον σου και μεισησεις τον εχθρον σου
Mat 5:44 εγω δε λεγω υμιν αγαπατε τους εχθρους υμων και προσευχεσθε υπερ των διωκοντων υμας
Mat 5:45 οπως γενησθε υιοι του πατρος υμων του εν ουρανοις οτι τον ηλιον αυτου ανατελλει επι πονηρους και αγαθους και βρεχει επι δικαιους και αδικους
Mat 5:46 εαν γαρ αγαπησητε τους αγαπωντας υμας τινα μισθον εχετε ουχι και οι τελωναι το αυτο ποιουσιν
Mat 5:47 και εαν ασπασησθε τους αδελφους υμων μονον τι περισσον ποιειτε ουχι και οι εθνικοι το αυτο ποιουσιν
Mat 5:48 εσεσθε ουν υμεις τελειοι ως ο πατηρ υμων ο ουρανιος τελειος εστιν
Mat 6:1 προσεχετε την δικαιοσυνην υμων μη ποιειν εμπροσθεν των ανθρωπων προς το θεαθηναι αυτοις ει δε μη γε μισθον ουκ εχετε παρα τω πατρι υμων τω εν τοις ουρανοις
Mat 6:2 οταν ουν ποιης ελεημοσυνην μη σαλπισης εμπροσθεν σου ωσπερ οι υποκριται ποιουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις ρυμαις οπως δοξασθωσιν υπο των ανθρωπων αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων
Mat 6:3 σου δε ποιουντος ελεημοσυνην μη γνωτω η αριστερα σου τι ποιει η δεξια σου
Mat 6:4 οπως η σου η ελεημοσυνη εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι
Mat 6:5 και οταν προσευχησθε ουκ εσεσθε ως οι υποκριται οτι φιλουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις γωνιαις των πλατειων εστωτες προσευχεσθαι οπως φανωσιν τοις ανθρωποις αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων
Mat 6:6 συ δε οταν προσευχη εισελθε εις το ταμειον σου και κλεισας την θυραν σου προσευξαι τω πατρι σου τω εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι
Mat 6:7 προσευχομενοι δε μη βατταλογησητε ωσπερ οι υποκριται δοκουσιν γαρ οτι εν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται
Mat 6:8 μη ουν ομοιωθητε αυτοις οιδεν γαρ ο θεος ο πατηρ υμων ων χρειαν εχετε προ του υμας αιτησαι αυτον
Mat 6:9 ουτως ουν προσευχεσθε υμεις πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομα σου
Mat 6:10 ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι γης
Mat 6:11 τον αρτον ημων τον επιουσιον δος ημιν σημερον
Mat 6:12 και αφες ημιν τα οφειληματα ημων ως και ημεις αφηκαμεν τοις οφειλεταις ημων
Mat 6:13 και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου
Mat 6:14 εαν γαρ αφητε τοις ανθρωποις τα παραπτωματα αυτων αφησει και υμιν ο πατηρ υμων ο ουρανιος
Mat 6:15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις τα παραπτωματα αυτων ουδε ο πατηρ υμων αφησει τα παραπτωματα υμων
Mat 6:16 οταν δε νηστευητε μη γεινεσθε ως οι υποκριται σκυθρωποι αφανιζουσιν γαρ τα προσωπα εαυτων οπως φανωσιν τοις ανθρωποις νηστευοντες αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων
Mat 6:17 συ δε νηστευων αλειψαι σου την κεφαλην και το προσωπον σου νιψαι
Mat 6:18 οπως μη φανης νηστευων τοις ανθρωποις αλλα τω πατρι σου τω εν τω κρυφαιω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυφαιω αποδωσει σοι
Mat 6:19 μη θησαυριζετε υμιν θησαυρους επι της γης οπου σης και βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται διορυσσουσιν και κλεπτουσιν
Mat 6:20 θησαυριζετε δε υμιν θησαυρους εν ουρανω οπου ουτε σης ουτε βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται ου διορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν
Mat 6:21 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος σου εκει εσται η καρδια σου
Mat 6:22 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος σου εαν ουν η ο οφθαλμος σου απλους ολον το σωμα σου φωτεινον εσται
Mat 6:23 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος η ολον το σωμα σου σκοτεινον εσται ει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον
Mat 6:24 ουδεις δυναται δυσιν κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μεισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα
Mat 6:25 δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη ημων τι φαγητε η τι πιητε μηδε τω σωματι υμων τι ενδυσησθε ουχι η ψυχη πλειον εστιν της τροφης και το σωμα του ενδυματος
Mat 6:26 εμβλεψατε εις τα πετεινα του ουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδε συναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρ υμων ο ουρανιος τρεφει αυτα ουχ υμεις μαλλον διαφερετε αυτων
Mat 6:27 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα
Mat 6:28 και περι ενδυματος τι μεριμνατε καταμαθετε τα κρινα του αγρου πως αυξανουσιν ου κοπιουσιν ουδε νηθουσιν
Mat 6:29 λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων
Mat 6:30 ει δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα και αυριον εις κλειβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ου πολλω μαλλον υμας ολιγοπιστοι
Mat 6:31 μη ουν μεριμνησητε λεγοντες τι φαγωμεν η τι πιωμεν η τι περιβαλωμεθα
Mat 6:32 παντα γαρ ταυτα τα εθνη επιζητουσιν οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ο ουρανιος οτι χρηζετε τουτων απαντων
Mat 6:33 ζητειτε δε πρωτον την δικαιοσυνην και την βασιλειαν αυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν
Mat 6:34 μη ουν μεριμνησητε εις την αυριον η γαρ αυριον μεριμνησει αυτης αρκετον τη ημερα η κακια αυτης
Mat 7:1 μη κρεινετε ινα μη κριθητε
Mat 7:2 εν ω γαρ κριματι κρεινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν
Mat 7:3 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις
Mat 7:4 η πως ερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος εκ του οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου
Mat 7:5 υποκριτα εκβαλε πρωτον εκ του οφθαλμου σου την δοκον και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου
Mat 7:6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαρειτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησουσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας
Mat 7:7 αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν
Mat 7:8 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγεται
Mat 7:9 η τις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον αιτησει ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω
Mat 7:10 η και ιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω
Mat 7:11 ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον
Mat 7:12 παντα ουν οσα αν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται
Mat 7:13 εισελθατε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης
Mat 7:14 οτι δε στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην
Mat 7:15 προσεχετε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες
Mat 7:16 απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλας η απο τριβολων συκα
Mat 7:17 ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους ποιει καλους το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει
Mat 7:18 ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ενεγκειν ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν
Mat 7:19 παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
Mat 7:20 αρα γε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους
Mat 7:21 ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν τοις ουρανοις
Mat 7:22 πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι επροφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμεν
Mat 7:23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν
Mat 7:24 πας ουν οστις ακουει μου τους λογους τουτους και ποιει αυτους ομοιωθησεται ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την πετραν
Mat 7:25 και κατεβη η βροχη και ηλθαν οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεπεσαν τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν
Mat 7:26 και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την αμμον
Mat 7:27 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικεια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη
Mat 7:28 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου
Mat 7:29 ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις αυτων
Mat 8:1 καταβαντος δε αυτου απο του ορους ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι
Mat 8:2 και ιδου λεπρος προσελθων προσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Mat 8:3 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως εκαθερισθη αυτου η λεπρα
Mat 8:4 και λεγει αυτω ο ιησους ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκον το δωρον ο προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις
Mat 8:5 εισελθοντος δε αυτου εις καφαρναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχος παρακαλων αυτον
Mat 8:6 και λεγων κυριε ο παις μου βεβληται εν τη οικια παραλυτικος δεινως βασανιζομενος
Mat 8:7 λεγει αυτω εγω ελθων θεραπευσω αυτον
Mat 8:8 αποκριθεις δε ο εκατονταρχος εφη κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μου υπο την στεγην εισελθης αλλα μονον ειπε λογω και ιαθησεται ο παις μου
Mat 8:9 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει
Mat 8:10 ακουσας δε ο ιησους εθαυμασεν και ειπεν τοις ακολουθουσιν αμην λεγω υμιν παρ ουδενι τοσαυτην πιστιν εν τω ισραηλ ευρον
Mat 8:11 λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εν τη βασιλεια των ουρανων
Mat 8:12 οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 8:13 και ειπεν ο ιησους τω εκατονταρχη υπαγε ως επιστευσας γενηθητω σοι και ιαθη ο παις εν τη ωρα εκεινη
Mat 8:14 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν
Mat 8:15 και ηψατο της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος και ηγερθη και διεκονει αυτω
Mat 8:16 οψιας δε γενομενης προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενους πολλους και εξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντας τους κακως εχοντας εθεραπευσεν
Mat 8:17 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος αυτος τας ασθενειας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν
Mat 8:18 ιδων δε ο ιησους οχλον περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν
Mat 8:19 και προσελθων εις γραμματευς ειπεν αυτω διδασκαλε ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη
Mat 8:20 και λεγει αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλεινη
Mat 8:21 ετερος δε των μαθητων ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου
Mat 8:22 ο δε ιησους λεγει αυτω ακολουθει μοι και αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους
Mat 8:23 και εμβαντι αυτω εις πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτου
Mat 8:24 και ιδου σεισμος μεγας εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδεν
Mat 8:25 και προσελθοντες ηγειραν αυτον λεγοντες κυριε σωσον απολλυμεθα
Mat 8:26 και λεγει αυτοις τι δειλοι εστε ολιγοπιστοι τοτε εγερθεις επετειμησεν τοις ανεμοις και τη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη
Mat 8:27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστιν ουτος οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα αυτω υπακουουσιν
Mat 8:28 και ελθοντος αυτου εις το περαν εις την χωραν των γαδαρηνων υπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι χαλεποι λειαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκεινης
Mat 8:29 και ιδου εκραξαν λεγοντες τι ημιν και σοι υιε του θεου ηλθες ωδε προ καιρου βασανισαι ημας
Mat 8:30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη
Mat 8:31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημας αποστειλον ημας εις την αγελην των χοιρων
Mat 8:32 και ειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθαν εις τους χοιρους και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασιν
Mat 8:33 οι δε βοσκοντες εφυγον και απελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων
Mat 8:34 και ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις υπαντησιν τω ιησου και ιδοντες αυτον παρεκαλεσαν ινα μεταβη απο των οριων αυτων
Mat 9:1 και εμβας εις πλοιον διεπερασεν και ηλθεν εις την ιδιαν πολιν
Mat 9:2 και ιδου προσεφερον αυτω παραλυτικον επι κλεινης βεβλημενον και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω θαρσει τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι
Mat 9:3 και ιδου τινες των γραμματεων ειπαν εν εαυτοις ουτος βλασφημει
Mat 9:4 και ειδως ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν ινα τι ενθυμεισθε πονηρα εν ταις καρδιαις υμων
Mat 9:5 τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειραι και περιπατει
Mat 9:6 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τω παραλυτικω εγειρε αρον σου την κλεινην και υπαγε εις τον οικον σου
Mat 9:7 και εγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτου
Mat 9:8 ιδοντες δε οι οχλοι εφοβηθησαν και εδοξασαν τον θεον τον δοντα εξουσιαν τοιαυτην τοις ανθρωποις
Mat 9:9 και παραγων ο ιησους εκειθεν ειδεν ανθρωπον καθημενον επι το τελωνιον μαθθαιον λεγομενον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
Mat 9:10 και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικια και ιδου πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου
Mat 9:11 και ιδοντες οι φαρεισαιοι ελεγον τοις μαθηταις αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλος υμων
Mat 9:12 ο δε ακουσας ειπεν ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλα οι κακως εχοντες
Mat 9:13 πορευθεντες δε μαθετε τι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους
Mat 9:14 τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωανου λεγοντες δια τι ημεις και οι φαρεισαιοι νηστευομεν οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν
Mat 9:15 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν
Mat 9:16 ουδεις δε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφου επι ιματιω παλαιω αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρον σχισμα γεινεται
Mat 9:17 ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολλυνται αλλα βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους καινους και αμφοτεροι συντηρουνται
Mat 9:18 ταυτα αυτου λαλουντος αυτοις ιδου αρχων εις προσελθων προσεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν αλλα ελθων επιθες την χειρα σου επ αυτην και ζησεται
Mat 9:19 και εγερθεις ο ιησους ηκολουθησεν αυτω και οι μαθηται αυτου
Mat 9:20 και ιδου γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου
Mat 9:21 ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτου σωθησομαι
Mat 9:22 ο δε ιησους στραφεις και ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκεινης
Mat 9:23 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν του αρχοντος και ιδων τους αυλητας και τον οχλον θορυβουμενον
Mat 9:24 ελεγεν αναχωρειτε ου γαρ απεθανεν το κορασιον αλλα καθευδει και κατεγελων αυτου
Mat 9:25 οτε δε εξεβληθη ο οχλος εισελθων εκρατησεν της χειρος αυτης και ηγερθη το κορασιον
Mat 9:26 και εξηλθεν η φημη αυτη εις ολην την γην εκεινην
Mat 9:27 και παραγοντι εκειθεν τω ιησου ηκολουθησαν δυο τυφλοι κραζοντες και λεγοντες ελεησον ημας υιος δαυειδ
Mat 9:28 ελθοντι δε εις την οικιαν προσηλθαν αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοις ο ιησους πιστευετε οτι τουτο δυναμαι ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε
Mat 9:29 τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιστιν υμων γενηθητω υμιν
Mat 9:30 και ηνεωχθησαν αυτων οι οφθαλμοι και ενεβρειμηθη αυτοις ο ιησους λεγων ορατε μηδεις γεινωσκετω
Mat 9:31 οι δε εξελθοντες διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη
Mat 9:32 αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω κωφον δαιμονιζομενον
Mat 9:33 και εκβληθεντος του δαιμονιου ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι λεγοντες ουδεποτε εφανη ουτως εν τω ισραηλ
Mat 9:34 οι δε φαρεισαιοι ελεγον εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
Mat 9:35 και περιηγεν ο ιησους τας πολεις πασας και τας κωμας διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν
Mat 9:36 ιδων δε τους οχλους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εσκυλμενοι και εριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα
Mat 9:37 τοτε λεγει τοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι
Mat 9:38 δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτου
Mat 10:1 και προσκαλεσαμενος τους δωδεκα μαθητας αυτου εδωκεν αυτοις εξουσιαν πνευματων ακαθαρτων ωστε εκβαλλειν αυτα και θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν
Mat 10:2 των δε δωδεκα αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα πρωτος σιμων ο λεγομενος πετρος και ανδρεας ο αδελφος αυτου και ιακωβος ο του ζεβεδαιου και ιωανης ο αδελφος αυτου
Mat 10:3 φιλιππος και βαρθολομαιος θωμας και μαθθαιος ο τελωνης ιακωβος ο του αλφαιου και θαδδαιος
Mat 10:4 σιμων ο καναναιος και ιουδας ο ισκαριωτης ο και παραδους αυτον
Mat 10:5 τουτους τους δωδεκα απεστειλεν ο ιησους παραγγειλας αυτοις λεγων εις οδον εθνων μη απελθητε και εις πολιν σαμαρειτων μη εισελθητε
Mat 10:6 πορευεσθε δε μαλλον προς τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ
Mat 10:7 πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντες ηγγικεν η βασιλεια των ουρανων
Mat 10:8 ασθενουντας θεραπευετε νεκρους εγειρετε λεπρους καθαριζετε δαιμονια εκβαλλετε δωρεαν ελαβετε δωρεαν δοτε
Mat 10:9 μη κτησησθε χρυσον μηδε αργυρον μηδε χαλκον εις τας ζωνας υμων
Mat 10:10 μη πηραν εις οδον μηδε δυο χιτωνας μηδε υποδηματα μηδε ραβδον αξιος γαρ ο εργατης της τροφης αυτου
Mat 10:11 εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε εξετασατε τις εν αυτη αξιος εστιν κακει μεινατε εως αν εξελθητε
Mat 10:12 εισερχομενοι δε εις την οικιαν ασπασασθε αυτην
Mat 10:13 και εαν μεν η η οικια αξια ελθετω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ειρηνη υμων εφ υμας επιστραφητω
Mat 10:14 και ος αν μην δεξητ[ υμας μηδε ακουση τους λογους υμων εξερχομενοι εξω της οικιας η της πολεως εκεινης εκτιναξατε τον κονιορτον των ποδων υμων
Mat 10:15 αμην λεγω υμιν ανεκτοτερον εσται γη σοδομων και γομορρων εν ημερα κρισεως η τη πολει εκεινη
Mat 10:16 ιδου εγω αποστελλω υμας ως προβατα εις μεσον λυκων γεινεσθε ουν φρονιμοι ως οι οφις και ακεραιοι ως αι περιστεραι
Mat 10:17 προσεχετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εν ταις συναγωγαις αυτων μαστιγωσουσιν υμας
Mat 10:18 και επι ηγεμονας δε και βασιλεις αχθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις και τοις εθνεσιν
Mat 10:19 οταν δε παραδωσιν υμας μη μεριμνησητε πως η τι λαλησητε δοθησεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ωρα τι λαλησητε
Mat 10:20 ου γαρ υμεις εστε οι λαλουντες αλλα το πνευμα του πατρος υμων το λαλουν εν υμιν
Mat 10:21 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησεται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους
Mat 10:22 και εσεσθε μεισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
Mat 10:23 οταν δε διωκωσιν υμας εν τη πολει ταυτη φευγετε εις την ετεραν αμην γαρ λεγω υμιν ου μη τελεσητε τας πολεις ισραηλ εως ελθη ο υιος του ανθρωπου
Mat 10:24 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον ουδε δουλος υπερ τον κυριον αυτου
Mat 10:25 αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ως ο διδασκαλος αυτου ο δουλος ως ο κυριος αυτου ει τω οικοδεσποτην βεεζεβουλ επεκαλεσαν ποσω μαλλον τοις οικιακοις αυτου
Mat 10:26 μη ουν φοβηθητε αυτους ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται
Mat 10:27 ο λεγω υμιν εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο εις το ους ακουετε κηρυξατε επι των δωματων
Mat 10:28 και μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το σωμα την δε ψυχην μη δυναμενων αποκτειναι φοβεισθε δε μαλλον τον δυναμενον και ψυχην και σωμα απολεσαι εν γεεννη
Mat 10:29 ουχι δυο στρουθια ασσαριου πωλειται και εν εξ αυτων ου πεσειται επι την γην ανευ του πατρος υμων
Mat 10:30 υμων δε και αι τριχες της κεφαλης πασαι ηριθμημεναι εισιν
Mat 10:31 μη ουν φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε υμεις
Mat 10:32 πας ουν οστις ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων ομολογησω καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατρος μου του εν τοις ουρανοις
Mat 10:33 οστις δε αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομαι καγω αυτον εμπροσθεν του πατρος μου του εν τοις ουρανοις
Mat 10:34 μη νομισητε οτι ηλθον βαλειν ειρηνην επι την γην ουκ ηλθον βαλειν ειρηνην αλλα μαχαιραν
Mat 10:35 ηλθον γαρ διχασαι ανθρωπον κατα του πατρος αυτου και θυγατερα κατα της μητρος αυτης και νυμφην κατα της πενθερας αυτης
Mat 10:36 και εχθροι του ανθρωπου οι οικιακοι αυτου
Mat 10:37 ο φιλων πατερα η μητερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος
Mat 10:38 και ος ου λαμβανει τον σταυρον αυτου και ακολουθει οπισω μου ουκ εστιν μου αξιος
Mat 10:39 ο ευρων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο απολεσας την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
Mat 10:40 ο δεχομενος υμας εμε δεχεται και ο εμε δεχομενος δεχεται τον αποστειλαντα με
Mat 10:41 ο δεχομενος προφητην εις ονομα προφητου μισθον προφητου λημψεται και ο δεχομενος δικαιον εις ονομα δικαιου μισθον δικαιου λημψεται
Mat 10:42 και ος αν ποτιση ενα των μεικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εις ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου
Mat 11:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους διατασσων τοις δωδεκα μαθηταις αυτου μετεβη εκειθεν του διδασκειν και κηρυσσειν εν ταις πολεσιν αυτων
Mat 11:2 ο δε ιωανης ακουσας εν τω δεσμωτηριω τα εργα του χριστου πεμψας δια των μαθητων αυτου
Mat 11:3 ειπεν αυτω συ ει ο ερχομενος η ετερον προσδοκωμεν
Mat 11:4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατε ιωανη α ακουετε και βλεπετε
Mat 11:5 τυφλοι αναβλεπουσιν και χωλοι περιπατουσιν λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουσιν και νεκροι εγειροντε και πτωχοι ευαγγελιζονται
Mat 11:6 και μακαριος εστιν ος αν μη σκανδαλισθη εν εμοι
Mat 11:7 τουτων δε πορευομενων ηρξατο ο ιησους λεγειν τοις οχλοις περι ιωανου τι εξηλθατε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον
Mat 11:8 αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ημφιεσμενον ιδου οι τα μαλακα φορουντες εν τοις οικοις των βασιλεων
Mat 11:9 αλλα τι εξηλθατε προφητην ιδειν ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητου
Mat 11:10 ουτος εστιν περι ου γεγραπται ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
Mat 11:11 αμην λεγω υμιν ουκ εγηγερται εν γεννητοις γυναικων μειζων ιωανου του βαπτιστου ο δε μεικροτερος εν τη βασιλεια των ουρανων μειζων αυτου εστιν
Mat 11:12 απο δε των ημερων ιωανου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλεια των ουρανων βιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτην
Mat 11:13 παντες γαρ οι προφηται και ο νομος εως ιωανου επροφητευσαν
Mat 11:14 και ει θελετε δεξασθαι αυτος εστιν ηλειας ο μελλων ερχεσθαι
Mat 11:15 ο εχων ωτα ακουετω
Mat 11:16 τινι δε ομοιωσω την γενεαν ταυτην ομοια εστιν παιδιοις καθημενοις εν ταις αγοραις α προσφωνουντα τοις ετεροις
Mat 11:17 λεγουσιν ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν και ουκ εκοψασθε
Mat 11:18 ηλθεν γαρ ιωανης μητε εσθιων μητε πεινων και λεγουσιν δαιμονιον εχει
Mat 11:19 ηλθεν ο υιος του ανθρωπου εσθειων και πεινων και λεγουσιν ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης τελωνων φιλος και αμαρτωλων και εδικαιωθη η σοφια απο των εργων αυτης
Mat 11:20 τοτε ηρξατο ονειδιζειν τας πολεις εν αις εγενοντο αι πλεισται δυναμεις αυτου οτι ου μετενοησαν
Mat 11:21 ουαι σοι χοραζειν ουαι σοι βηθσαιδαν οτι ει εν τυρω και σειδωνι εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω μετενοησαν
Mat 11:22 πλην λεγω υμιν τυρω και σειδωνι ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεως η υμιν
Mat 11:23 και συ καφαρναουμ μη εως ουρανου υψωθηση εως αδου καταβηση οτι ει εν σοδομοις εγενηθησαν αι δυναμεις αι γενομεναι εν σοι εμεινεν αν μεχρι της σημερον
Mat 11:24 πλην λεγω υμιν οτι γη σοδομων ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεως η σοι
Mat 11:25 εν εκεινω τω καιρω αποκριθεις ο ιησους ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι εκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις
Mat 11:26 ναι ο πατηρ οτι ουτως ευδοκια εγενετο εμπροσθεν σου
Mat 11:27 παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδεις επιγινωσκει τον υιον ει μη ο πατηρ ουδε τον πατερα τις επιγεινωσκει ει μη ο υιος και ω εαν βουληται ο υιος αποκαλυψαι
Mat 11:28 δευτε προς με παντες οι κοπιωντες και πεφορτισμενοι καγω αναπαυσω υμας
Mat 11:29 αρατε τον ζυγον μου εφ υμας και μαθετε απ εμου οτι πραυς ειμι και ταπεινος τη καρδια και ευρησετε αναπαυσιν ταις ψυχαις υμων
Mat 11:30 ο γαρ ζυγος μου χρηστος και το φορτιον μου ελαφρον εστιν
Mat 12:1 εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησους τοις σαββατοις δια των σποριμων οι δε μαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο τιλλειν σταχυας και εσθιειν
Mat 12:2 οι δε φαρεισαιοι ιδοντες ειπαν αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω
Mat 12:3 ο δε ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυειδ οτε επεινασεν και οι μετ αυτου
Mat 12:4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως εφαγον ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ αυτου ει μη τοις ιερευσιν μονοις
Mat 12:5 η ουκ ανεγνωτε εν τω νομω οτι τοις σαββασιν οι ιερεις εν τω ιερω το σαββατον βεβηλουσιν και αναιτιοι εισιν
Mat 12:6 λεγω δε υμιν οτι του ιερου μειζον εστιν ωδε
Mat 12:7 ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ουκ αν κατεδικασατε τους αναιτιους
Mat 12:8 κυριος γαρ εστιν του σαββατου ο υιος του ανθρωπου
Mat 12:9 και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων
Mat 12:10 και ιδου ανθρωπος χειρα εχων ξηραν και επηρωτησαν αυτον λεγοντες ει εξεστιν τοις σαββασιν θεραπευειν ινα κατηγορησωσιν αυτου
Mat 12:11 ο δε ειπεν αυτοις τις εσται εξ υμων ανθρωπος ος εξει προβατον εν και εαν εμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνον ουχι κρατησει αυτο και εγερει
Mat 12:12 ποσω ουν διαφερει ανθρωπος προβατου ωστε εξεστιν τοις σαββατοις καλως ποιειν
Mat 12:13 τοτε λεγει τω ανθρωπω εκτεινον σου την χειρα και εξετεινεν και απεκατεσταθη υγιης ως η αλλη
Mat 12:14 εξελθοντες δε οι φαρεισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν
Mat 12:15 ο δε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθεν και ηκολουθησαν αυτω πολλοι και εθεραπευσεν αυτους παντας
Mat 12:16 και επετειμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν
Mat 12:17 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος
Mat 12:18 ιδου ο παις μου ον ηρετισα ο αγαπητος μου ον ευδοκησεν η ψυχη μου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοις εθνεσιν απαγγελει
Mat 12:19 ουκ ερεισει ουδε κραυγασει ουδε ακουσει τις εν ταις πλατειαις την φωνην αυτου
Mat 12:20 καλαμον συντετρειμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ου σβεσει εως αν εκβαλη εις νεικος την κρισιν
Mat 12:21 και τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσιν
Mat 12:22 τοτε προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενον τυφλον και κωφον και εθεραπευσεν αυτον ωστε τον κωφον λαλειν και βλεπειν
Mat 12:23 και εξισταντο παντες οι οχλοι και ελεγον μητι ουτος εστιν ο υιος δαυειδ
Mat 12:24 οι δε φαρεισαιοι ακουσαντες ειπον ουτος ουκ εκβαλλει τα δαιμονια ει μη εν τω βεεζεβουλ αρχοντι των δαιμονιων
Mat 12:25 ειδως δε τας ενθυμησεις αυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλεια μερισθεισα καθ εαυτης ερημουται και πασα πολις η οικια μερισθεισα καθ εαυτης ου σταθησεται
Mat 12:26 και ει ο σατανας τον σαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθη πως ουν σταθησεται η βασιλεια αυτου
Mat 12:27 και ει εγω εν βεεζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι κριται εσονται υμων
Mat 12:28 ει δε εν πνευματι θεου εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
Mat 12:29 η πως δυναται τις εισελθειν εις την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτου αρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει
Mat 12:30 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει
Mat 12:31 δια τουτο λεγω υμιν πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεται υμιν τοις ανθρωποις η δε του πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησεται
Mat 12:32 και ος εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεται αυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ου μη αφεθη αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι
Mat 12:33 η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον η ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γεινωσκεται
Mat 12:34 γεννηματα εχιδνων πως δυνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντες εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλει
Mat 12:35 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου εκβαλλει αγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα
Mat 12:36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο λαλησουσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως
Mat 12:37 εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση και εκ των λογων σου καταδικασθηση
Mat 12:38 τοτε απεκριθησαν αυτω τινες των γραμματεων λεγοντες διδασκαλε θελομεν απο σου σημειον ιδειν
Mat 12:39 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου
Mat 12:40 ωσπερ γαρ ην ιωνας εν τη κοιλια του κητους τρεις ημερας και τρεις νυκτας ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη καρδια της γης τρεις ημερας και τρεις νυκτας
Mat 12:41 ανδρες νινευειται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε
Mat 12:42 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε
Mat 12:43 οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και ουχ ευρισκει
Mat 12:44 τοτε λεγει εις τον οικον μου επιστρεψω οθεν εξηλθον και ελθον ευρισκει σχολαζοντα σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
Mat 12:45 τοτε πορευεται και παραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει εκει και γεινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων ουτως εσται και τη γενεα ταυτη τη πονηρα
Mat 12:46 ετι αυτου λαλουντος τοις οχλοις ιδου η μητηρ και οι αδελφοι αυτου ιστηκεισαν εξω ζητουντες αυτω λαλησαι
Mat 12:47
Mat 12:48 ο δε αποκριθεις ειπεν τω λεγοντι αυτω τις εστιν η μητηρ μου και τινες εισιν οι αδελφοι
Mat 12:49 και εκτεινας την χειρα αυτου επι τους μαθητας αυτου ειπεν ιδου η μητηρ μου και οι αδελφοι μου
Mat 12:50 οστις γαρ αν ποιηση το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις αυτος μου αδελφος και αδελφη και μητηρ εστιν
Mat 13:1 εν τη ημερα εκεινη εξελθων ο ιησους της οικιας εκαθητο παρα την θαλασσαν
Mat 13:2 και συνηχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοι ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθαι και πας ο οχλος επι τον αιγιαλον ιστηκει
Mat 13:3 και ελαλησεν αυτοις πολλα εν παραβολαις λεγων ιδου εξηλθεν ο σπειρων του σπειρειν
Mat 13:4 και εν τω σπειρειν αυτον α μεν επεσεν παρα την οδον και ελθοντα τα πετεινα κατεφαγεν αυτα
Mat 13:5 αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθεως εξανετειλαν δια το μη εχειν βαθος της γης
Mat 13:6 ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματωθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
Mat 13:7 αλλα δε επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και απεπνιξαν αυτα
Mat 13:8 αλλα δε επεσεν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα
Mat 13:9 ο εχων ωτα ακουετω
Mat 13:10 και προσελθοντες οι μαθηται ειπαν αυτω δια τι εν παραβολαις λαλεις αυτοις
Mat 13:11 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας των ουρανων εκεινοις δε ου δεδοται
Mat 13:12 οστις γαρ εχει δοθησεται αυτω και περισσευθησεται οστις δε ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου
Mat 13:13 δια τουτο εν παραβολαις αυτοις λαλω οτι βλεποντες ου βλεπουσιν και ακουοντες ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσιν
Mat 13:14 και αναπληρουται αυτοις η προφητεια ησαιου η λεγουσα ακοη ακουσατε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε
Mat 13:15 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους
Mat 13:16 υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουσιν και τα ωτα οτι ακουουσιν
Mat 13:17 αμην γαρ λεγω υμιν οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμησαν ιδειν α βλεπετε και ουκ ειδαν και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν
Mat 13:18 υμεις ουν ακουσατε την παραβολην του σπειραντος
Mat 13:19 παντος ακουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος ερχεται ο πονηρος και αρπαζει το εσπαρμενον εν τη καρδια αυτου ουτος εστιν ο παρα την οδον σπαρεις
Mat 13:20 ο δε επι τα πετρωδη σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και ευθυς μετα χαρας λαμβανων αυτον
Mat 13:21 ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προσκαιρος εστιν γενομενης δε θλειψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζεται
Mat 13:22 ο δε εις τας ακανθας σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και η μεριμνα του αιωνος και η απατη του πλουτου συνπνειγει τον λογον και ακαρπος γεινεται
Mat 13:23 ο δε επι την καλην γην σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και συνιεις ος δη καρποφορει και ποιει ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα
Mat 13:24 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω σπειραντι καλον σπερμα εν τω αγρω εαυτου
Mat 13:25 εν δε τω καθευδειν τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος και επεσπειρεν ζειζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθεν
Mat 13:26 οτε δε εβλαστησεν ο χορτος και καρπον εποιησεν τοτε εφανη και τα ζειζανια
Mat 13:27 προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερμα εσπειρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει ζειζανια
Mat 13:28 ο δε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν οι δε αυτω λεγουσιν θελεις ουν απελθοντες συλλεξωμεν αυτα
Mat 13:29 ο δε φησιν ου μηποτε συλλεγοντες τα ζειζανια εκριζωσητε αμα αυτοις τον σιτον
Mat 13:30 αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα εως του θερισμου και εν καιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις συλλεξατε πρωτον τα ζειζανια και δησατε αυτα εις δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα τον δε σιτον συναγετε εις την αποθηκην μου
Mat 13:31 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εσπειρεν εν τω αγρω αυτου
Mat 13:32 ο μεικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματων οταν δε αυξηθη μειζον των λαχανων εστιν και γινεται δενδρον ωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανου και κατασκηνοιν εν τοις κλαδοις αυτου
Mat 13:33 αλλην παραβολην ελαλησεν αυτοις ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον
Mat 13:34 ταυτα παντα ελαλησεν ο ιησους εν παραβολαις τοις οχλοις και χωρις παραβολης ουδεν ελαλει αυτοις
Mat 13:35 οπως πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος ανοιξω εν παραβολαις το στομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβολης
Mat 13:36 τοτε αφεις τους οχλους ηλθεν εις την οικιαν και προσηλθαν αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες διασαφησον ημιν την παραβολην των ζειζανιων του αγρου
Mat 13:37 ο δε αποκριθεις ειπεν ο σπειρων το καλον σπερμα εστιν ο υιος του ανθρωπου
Mat 13:38 ο δε αγρος εστιν ο κοσμος το δε καλον σπερμα ουτοι εισιν οι υιοι της βασιλειας τα δε ζειζανια εισιν οι υιοι του πονηρου
Mat 13:39 ο δε εχθρος εστιν ο σπειρας αυτα ο διαβολος ο δε θερισμος συντελεια αιωνος εστιν οι δε θερισται αγγελοι εισιν
Mat 13:40 ωσπερ ουν συλλεγεται τα ζειζανια και πυρι κατακαιεται ουτως εσται εν τη συντελεια του αιωνος
Mat 13:41 αποστελει ο υιος του ανθρωπου τους αγγελους αυτου και συλλεξουσιν εκ της βασιλειας αυτου παντα τα σκανδαλα και τους ποιουντας την ανομιαν
Mat 13:42 και βαλουσιν αυτους εις την καμεινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 13:43 τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατρος αυτων ο εχων ωτα ακουετω
Mat 13:44 ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων θησαυρω κεκρυμμενω εν τω αγρω ον ευρων ανθρωπος εκρυψεν και απο της χαρας αυτου υπαγει και πωλει οσα εχει και αγοραζει τον αγρον εκεινον
Mat 13:45 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων εμπορω ζητουντι καλους μαργαρειτας
Mat 13:46 ευρων δε ενα πολυτειμον μαργαρειτην απελθων πεπρακεν παντα οσα ειχεν και ηγορασεν αυτον
Mat 13:47 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων σαγηνη βληθειση εις την θαλασσαν και εκ παντος γενους συναγαγουση
Mat 13:48 ην οτε επληρωθη αναβιβασαντες επι τον αιγιαλον και καθισαντες συνελεξαν τα καλα εις αγγη τα δε σαπρα εξω εβαλον
Mat 13:49 ουτως εσται εν τη συντελεια του αιωνος εξελευσονται οι αγγελοι και αφοριουσιν τους πονηρους εκ μεσου των δικαιων
Mat 13:50 και βαλουσιν αυτους εις την καμεινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 13:51 συνηκατε ταυτα παντα λεγουσιν αυτω ναι
Mat 13:52 ο δε ειπεν αυτοις δια τουτο πας γραμματευς μαθητευθεις τη βασιλεια των ουρανων ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαια
Mat 13:53 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τας παραβολας ταυτας μετηρεν εκειθεν
Mat 13:54 και ελθων εις την πατριδα αυτου εδιδασκεν αυτους εν τη συναγωγη αυτων ωστε εκπλησσεσθαι αυτους και λεγειν ποθεν τουτω η σοφια αυτη και αι δυναμεις
Mat 13:55 ουχ ουτος εστιν ο του τεκτονος υιος ουχ η μητηρ αυτου λεγεται μαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβος και ιωσηφ και σιμων και ιουδας
Mat 13:56 και αι αδελφαι αυτου ουχι πασαι προς ημας εισιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα
Mat 13:57 και εσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ εστιν προφητης ατειμος ει μη εν τη πατριδι και εν τη οικια αυτου
Mat 13:58 και ουκ εποιησεν εκει δυναμεις πολλας δια την απιστιαν αυτων
Mat 14:1 εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης ο τετραρχης την ακοην ιησου
Mat 14:2 και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωανης ο βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρων και αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω
Mat 14:3 ο γαρ ηρωδης τοτε κρατησας τον ιωανην εδησεν και εν τη φυλακη απεθετο δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου
Mat 14:4 ελεγεν γαρ ο ιωανης αυτω ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην
Mat 14:5 και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον επει ως προφητην αυτον ειχον
Mat 14:6 γενεσιοις δε γενομενοις του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη
Mat 14:7 οθεν μεθ ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο αν αιτησηται
Mat 14:8 η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωανου του βαπτιστου
Mat 14:9 και λυπηθεις ο βασιλευς δια τους ορκους και τους συνανακειμενους εκελευσεν δοθηναι
Mat 14:10 και πεμψας απεκεφαλισεν ιωανην εν τη φυλακη
Mat 14:11 και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης
Mat 14:12 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν το πτωμα και εθαψαν αυτον και ελθοντες απηγγειλαν τω ιησου
Mat 14:13 ακουσας δε ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων
Mat 14:14 και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων
Mat 14:15 οψιας δε γενομενης προσηλθαν αυτω οι μαθηται λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα
Mat 14:16 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν
Mat 14:17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυας
Mat 14:18 ο δε ειπεν φερετε μοι ωδε αυτους
Mat 14:19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι του χορτου λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις
Mat 14:20 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις
Mat 14:21 οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχειλιοι χωρις γυναικων και παιδιων
Mat 14:22 και ευθεως ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις πλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους
Mat 14:23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκει
Mat 14:24 το δε πλοιον ηδη σταδιους πολλους απο της γης απειχεν βασανιζομενον υπο των κυματων ην γαρ εναντιος ο ανεμος
Mat 14:25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος ηλθεν προς αυτους περιπατων επι την θαλασσαν
Mat 14:26 οι δε μαθηται ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν
Mat 14:27 ευθυς δε ελαλησεν ο ιησους αυτοις λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
Mat 14:28 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω κυριε ει συ ει κελευσον με ελθειν προς σε επι τα υδατα
Mat 14:29 ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα και ηλθεν προς τον ιησουν
Mat 14:30 βλεπων δε τον ανεμον εφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με
Mat 14:31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας
Mat 14:32 και αναβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος
Mat 14:33 οι δε εν τω πλοιω προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υιος ει
Mat 14:34 και διαπερασαντες ηλθον επι την γην εις γεννησαρετ
Mat 14:35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας
Mat 14:36 και παρεκαλουν ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι ηψαντο διεσωθησαν
Mat 15:1 τοτε προσερχονται τω ιησου απο ιεροσολυμων φαρεισαιοι και γραμματεις λεγοντες
Mat 15:2 δια τι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερων ου γαρ νιπτονται τας χειρας οταν αρτον εσθιωσιν
Mat 15:3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δια τι και υμεις παραβαινετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων
Mat 15:4 ο γαρ θεος ειπεν τειμα τον πατερα και την μητερα και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
Mat 15:5 υμεις δε λεγετε ος αν ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης
Mat 15:6 ου μη τιμησει τον πατερα αυτου και ηκυρωσατε τον λογον του θεου δια την παραδοσιν υμων
Mat 15:7 υποκριται καλως επροφητευσεν περι υμων ησαιας λεγων
Mat 15:8 ο λαος ουτος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου
Mat 15:9 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων
Mat 15:10 και προσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεν αυτοις ακουετε και συνιετε
Mat 15:11 ου το ερχομενον εις το στομα κοινοι τον ανθρωπον αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον
Mat 15:12 τοτε προσελθοντες οι μαθηται λεγουσιν αυτω οιδας οτι οι φαρεισαιοι ακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησαν
Mat 15:13 ο δε αποκριθεις ειπεν πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιος εκριζωθησεται
Mat 15:14 αφετε αυτους τυφλοι εισιν οδηγοι τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται
Mat 15:15 αποκριθεις δε ο πετρος αυτω ειπεν φρασον ημιν την παραβολην
Mat 15:16 ο δε ειπεν ακμην και υμεις ασυνετοι εστε
Mat 15:17 ου νοειτε οτι παν το εισερχομενον εις το στομα εις την κοιλιαν χωρει και εις αφεδρωνα εκβαλλεται
Mat 15:18 τα δε εκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιας εξερχεται κακεινα κοινοι τον ανθρωπον
Mat 15:19 εκ γαρ της καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοι μοιχειαι πορνειαι κλοπαι ψευδομαρτυριαι βλασφημιαι
Mat 15:20 ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον το δε ανιπτοις χερσιν φαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον
Mat 15:21 και εξελθων εκειθεν ο ιησους ανεχωρησεν εις τα μερη τυρου και σειδωνος
Mat 15:22 και ιδου γυνη χαναναια απο των οριων εκεινων εξελθουσα εκραζεν λεγουσα ελεησον με κυριε υιος δαυειδ η θυγατηρ μου κακως δαιμονιζεται
Mat 15:23 ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρωτουν αυτον λεγοντες απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθεν ημων
Mat 15:24 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ
Mat 15:25 η δε ελθουσα προσεκυνει αυτω λεγουσα κυριε βοηθει μοι
Mat 15:26 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις
Mat 15:27 η δε ειπεν ναι κυριε και τα κυναρια εσθειει απο των ψειχιων των πειπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτων
Mat 15:28 τοτε αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτη ω γυναι μεγαλη σου η πιστις γενηθητω σοι ως θελεις και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκεινης
Mat 15:29 και μεταβας εκειθεν ο ιησους ηλθεν παρα την θαλασσαν της γαλειλαιας και αναβας εις το ορος εκαθητο εκει
Mat 15:30 και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντες μεθ εαυτων χωλους κυλλους τυφλους κωφους και ετερους πολλους και ερριψαν αυτους παρα τους ποδας αυτου και εθεραπευσεν αυτους
Mat 15:31 ωστε τους οχλους βλεποντας θαυμασαι κωφους ακουοντας κυλλους υγιεις και χωλους περιπατουντας και τυφλους βλεποντας και εδοξασαν τον θεον ισραηλ
Mat 15:32 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν και απολυσαι αυτους νηστεις ου θελω μηποτε εκλυθωσιν εν τη οδω
Mat 15:33 και λεγουσιν αυτω οι μαθηται ποθεν ημιν εν ερημια αρτοι τοσουτοι ωστε χορτασαι οχλον τοσουτον
Mat 15:34 και λεγει αυτοις ο ιησους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπον επτα και ολιγα ιχθυδια
Mat 15:35 και παραγγειλας τω οχλω αναπεσειν επι την γην
Mat 15:36 ελαβεν τους επτα αρτους και τους ιχθυας και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις οχλοις
Mat 15:37 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και το περισσευον των κλασματων ηραν επτα σπυριδας πληρεις
Mat 15:38 οι δε εσθιοντες ησαν ως τετρακισχειλιοι ανδρες χωρις γυναικων και παιδιων
Mat 15:39 και απολυσας τους οχλους ενεβη εις το πλοιον και ηλθεν εις τα ορια μαγαδαν
Mat 16:1 και προσελθοντες οι φαρεισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντες επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοις
Mat 16:2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις
Mat 16:3
Mat 16:4 γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα και καταλιπων αυτους απηλθεν
Mat 16:5 και ελθοντες οι μαθηται εις το περαν επελαθοντο λαβειν αρτους
Mat 16:6 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρεισαιων και σαδδουκαιων
Mat 16:7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες οτι αρτους ουκ ελαβομεν
Mat 16:8 γνους δε ο ιησους ειπεν τι διαλογιζεσθε εν εαυτοις ολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ εχετε
Mat 16:9 ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τους πεντε αρτους των πεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετε
Mat 16:10 ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχειλιων και ποσας σφυριδας ελαβετε
Mat 16:11 πως ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν προσεχετε δε απο της ζυμης των φαρεισαιων και σαδδουκαιων
Mat 16:12 τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης των αρτων αλλα απο της διδαχης των σαδδουκαιων και φαρεισαιων
Mat 16:13 ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου
Mat 16:14 οι δε ειπαν οι μεν ιωανην τον βαπτιστην οι δε ηλειαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων
Mat 16:15 λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι
Mat 16:16 αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντος
Mat 16:17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν ουρανοις
Mat 16:18 καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης
Mat 16:19 δωσω σοι τας κλειδας της βασιλειας των ουρανων και ο αν δησης επι της γης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις και ο εαν λυσης επι της γης εσται λελυμενον εν τοις ουρανοις
Mat 16:20 τοτε επετειμησεν τοις μαθηταις ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ο χριστος
Mat 16:21 απο τοτε ηρξατο ιησους χριστος δεικνυναι τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον εις ιεροσολυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
Mat 16:22 και προσλαβομενος αυτον ο πετρος λεγει αυτω επιτειμων ειλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο
Mat 16:23 ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον ει εμου οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
Mat 16:24 τοτε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
Mat 16:25 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
Mat 16:26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
Mat 16:27 μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου
Mat 16:28 αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστωτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου
Mat 17:1 και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και ιακωβον και ιωανην τον αδελφον αυτου και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον καθ ιδιαν
Mat 17:2 και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων και ελαμψεν το προσωπον αυτου ως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως το φως
Mat 17:3 και ιδου ωφθη αυτοις μωυσης και ηλειας συνλαλουντες μετ αυτου
Mat 17:4 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τω ιησου κυριε καλον εστιν ημας ωδε ειναι ει θελεις ποιησω ωδε σκηνας τρεις σοι μιαν και μωυσει μιαν και μιαν ηλεια
Mat 17:5 ετι αυτου λαλουντος ιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτους και ιδου φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα ακουετε αυτου
Mat 17:6 και ακουσαντες οι μαθηται επεσαν επι προσωπον αυτων και εφοβηθησαν σφοδρα
Mat 17:7 και προσηλθεν ο ιησους και αψαμενος αυτων ειπεν εγερθητε και μη φοβεισθε
Mat 17:8 επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουδενα ειδον ει μη αυτον ιησουν μονον
Mat 17:9 και καταβαινοντων αυτων εκ του ορους ενετειλατο αυτοις ο ιησους λεγων μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων εγερθη
Mat 17:10 και επηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες τι ουν οι γραμματεις λεγουσιν οτι ηλειαν δι ελθειν πρωτον
Mat 17:11 ο δε αποκριθεις ειπεν ηλειας μεν ερχεται και αποκαταστησει παντα
Mat 17:12 λεγω δε υμιν οτι ηλειας ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλ εποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτως και ο υιος του ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτων
Mat 17:13 τοτε συνηκαν οι μαθηται οτι περι ιωανου του βαπτιστου ειπεν αυτοις
Mat 17:14 και ελθοντων προς τον οχλον προσηλθεν αυτω ανθρωπος γονυπετων αυτον
Mat 17:15 και λεγων κυριε ελεησον μου τον υιον μου οτι σεληνιαζεται και κακως εχει πολλακις γαρ πειπτει εις το πυρ και πολλακις εις το υδωρ
Mat 17:16 και προσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου και ουκ ηδυνασθησαν αυτον θεραπευσαι
Mat 17:17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε μεθ υμων εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε μοι αυτον ωδε
Mat 17:18 και επετειμησεν αυτω ο ιησους και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιον και εθεραπευθη ο παις απο της ωρας εκεινης
Mat 17:19 τοτε προσελθοντες οι μαθηται τω ιησου καθ ιδιαν ειπον δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
Mat 17:20 ο δε λεγει αυτοις δια την ολιγοπιστιαν υμων αμην γαρ λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ερειτε τω ορει τουτω μεταβα ενθεν εκει και μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμιν
Mat 17:21
Mat 17:22 συστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλειλαια ειπεν αυτοις ο ιησους μελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων
Mat 17:23 και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα αναστησεται και ελυπηθησαν σφοδρα
Mat 17:24 ελθοντων δε αυτων εις καφαρναουμ προσηλθον οι τα διδραχμα λαμβανοντες τω πετρω και ειπαν ο διδασκαλος υμων ου τελει τα διδραχμα
Mat 17:25 λεγει ναι και ελθοντα εις την οικιαν προεφθασεν αυτον ο ιησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεις της γης απο τινος λαμβανουσιν τελη η κηνσον απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριων
Mat 17:26 ειποντος δε απο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησους αρα γε ελευθεροι εισιν οι υιοι
Mat 17:27 ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτους πορευθεις εις θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυν αρον και ανοιξας το στομα αυτου ευρησεις στατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου
Mat 18:1 εν εκεινη δε τη ωρα προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες τις αρα μειζων εστιν εν τη βασιλεια των ουρανων
Mat 18:2 και προσκαλεσαμενος παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων
Mat 18:3 και ειπεν αμην λεγω υμιν εαν μη στραφητε και γενησθε ως τα παιδια ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων
Mat 18:4 οστις ουν ταπεινωσει εαυτον ως το παιδιον τουτο ουτος εστιν ο μειζων εν τη βασιλεια των ουρανων
Mat 18:5 και ος εαν δεξηται εν παιδιον τοιουτο επι τω ονοματι μου εμε δεχεται
Mat 18:6 ος δ αν σκανδαλιση ενα των μεικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης
Mat 18:7 ουαι τω κοσμω απο των σκανδαλων αναγκη γαρ ελθειν τα σκανδαλα πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου το σκανδαλον ερχεται
Mat 18:8 ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωην κυλλον η χωλον η δυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον
Mat 18:9 και ει ο οφθαλμος σου σκανδαλει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εις την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος
Mat 18:10 ορατε μη καταφρονησητε ενος των μεικρων τουτων λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν τω ουρανω δια παντος βλεπουσιν το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις
Mat 18:11
Mat 18:12 τι υμιν δοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ουχι αφησει τα ενενηκοντα εννεα προβατα επι τα ορη και πορευθεις ζητει το πλανωμενον
Mat 18:13 και εαν γενηται ευρειν αυτο αμην λεγω υμιν οτι χαιρει επ αυτω μαλλον η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις
Mat 18:14 ουτως ουκ εστιν θελημα εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις ινα αποληται εν των μεικρων τουτων
Mat 18:15 εαν δε αμαρτηση ο αδελφος σου υπαγε ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου
Mat 18:16 εαν δε μη ακουση παραλαβε ετι ενα η δυο μετα σου ινα επι στοματος δυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα
Mat 18:17 εαν δε παρακουση αυτων ειπε τη εκκλησια εαν δε και της εκκλησιας παρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελωνης
Mat 18:18 αμην λεγω υμιν οσα αν δησητε επι της γης εσται δεδεμενα εν ουρανω και οσα εαν λυσητε επι της γης εσται λελυμενα εν ουρανω
Mat 18:19 παλιν αμην λεγω υμιν οτι εαν δυο συμφωνησωσιν εξ υμων επι της γης περι παντος πραγματος ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοις παρα του πατρος μου του εν ουρανοις
Mat 18:20 ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσω αυτων
Mat 18:21 τοτε προσελθων ο πετρος ειπεν αυτω κυριε ποσακις αμαρτησει ο αδελφος μου εις εμε και αφησω αυτω εως επτακις
Mat 18:22 λεγει αυτω ο ιησους ου λεγω σοι εως επτακις αλλα εως εβδομηκοντακις επτα
Mat 18:23 δια τουτο ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει ος ηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου
Mat 18:24 αρξαμενου δε αυτου συναιρειν προσηχθη εις αυτω οφειλετης μυριων ταλαντων
Mat 18:25 μη εχοντος δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον ο κυριος πραθηναι και την γυναικα και τα τεκνα και παντα οσα εχει και αποδοθηναι
Mat 18:26 πεσων ουν ο δουλος προσεκυνει αυτω λεγων μακροθυμησον επ εμοι και παντα αποδωσω σοι
Mat 18:27 σπλαγχνισθεις δε ο κυριος του δουλου απελυσεν αυτον και το δανειον αφηκεν αυτω
Mat 18:28 εξελθων δε ο δουλος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτον επνειγεν λεγων αποδος ει τι οφειλεις
Mat 18:29 πεσων ουν ο συνδουλος αυτου παρεκαλει αυτον λεγων μακροθυμησον επ εμοι και αποδωσω σοι
Mat 18:30 ο δε ουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως αποδω το οφειλομενον
Mat 18:31 ιδοντες ουν αυτου οι συνδουλοι τα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρα και ελθοντες διεσαφησαν τω κυριω εαυτων παντα τα γενομενα
Mat 18:32 τοτε προσκαλεσαμενος αυτον ο κυριος αυτου λεγει αυτω δουλε πονηρε πασαν την οφειλην εκεινην αφηκα σοι επι παρεκαλεσας με
Mat 18:33 ουκ εδει και σε ελεησαι τον συνδουλον σου ως καγω σε ηλεησα
Mat 18:34 και οργισθεις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτον τοις βασανισταις εως αποδω παν το οφειλομενον
Mat 18:35 ουτως και ο πατηρ μου ο ουρανιος ποιησει υμιν εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων
Mat 19:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους μετηρεν απο της γαλειλαιας και ηλθεν εις τα ορια της ιουδαιας περαν του ιορδανου
Mat 19:2 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκει
Mat 19:3 και προσηλθον αυτω φαρεισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντες ει εξεστιν απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν
Mat 19:4 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ ανεγνωτε οτι ο κτισας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους
Mat 19:5 και ειπεν ενεκα τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και την μητερα και κολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
Mat 19:6 ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
Mat 19:7 λεγουσιν αυτω τι ουν μωυσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι αυτην
Mat 19:8 λεγει αυτοις οτι μωυσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως
Mat 19:9 λεγω δε υμιν ος αν απολυση την γυναικα αυτου παρεκτος λογου πορνειας ποιει αυτην μοιχευθηναι και ο απολελυμενην γαμησας μοιχαται
Mat 19:10 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυναικος ου συμφερει γαμησαι
Mat 19:11 ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον αλλ οις δεδοται
Mat 19:12 εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισαν εαυτους δια την βασιλειαν των ουρανων ο δυναμενος χωρειν χωρειτω
Mat 19:13 τοτε προσηνεχθησαν αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσευξηται οι δε μαθηται επετειμησαν αυτοις
Mat 19:14 ο δε ιησους ειπεν αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
Mat 19:15 και επιθεις τας χειρας αυτοις επορευθη εκειθεν
Mat 19:16 και ιδου εις προσελθων αυτω ειπεν διδασκαλε τι αγαθον ποιησω ινα σχω ζωην αιωνιον
Mat 19:17 ο δε ειπεν αυτω τι με ερωτας περι του αγαθου εις εστιν ο αγαθος ει δε θελεις εις την ζωην εισελθειν τηρει τας εντολας
Mat 19:18 λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους εφη το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις
Mat 19:19 τειμα τον πατερα και την μητερα και αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Mat 19:20 λεγει αυτω ο νεανισκος ταυτα παντα εφυλαξα τι ετι υστερω
Mat 19:21 λεγει αυτω ο ιησους ει θελεις τελειος ειναι υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος τοις πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανοις και δευρο ακολουθει μοι
Mat 19:22 ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον τουτον απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων χρηματα πολλα
Mat 19:23 ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολως εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων
Mat 19:24 παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρηματος ραφιδος διελθειν η πλουσιον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
Mat 19:25 ακουσαντες δε οι μαθηται εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντες τις αρα δυναται σωθηναι
Mat 19:26 εμβλεψας δε ο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα
Mat 19:27 τοτε αποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν
Mat 19:28 ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι εν τη παλινγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθησεσθε και υμεις επι δωδεκα θρονους κρεινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ
Mat 19:29 και πας οστις αφηκεν οικιας η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η τεκνα η αγρους ενεκεν του εμου ονοματος πολλαπλασιονα λημψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει
Mat 19:30 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι
Mat 20:1 ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατας εις τον αμπελωνα αυτου
Mat 20:2 συμφωνησας δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου
Mat 20:3 και εξελθων περι τριτην ωραν ειδεν αλλους εστωτας εν τη αγορα αργους
Mat 20:4 και εκεινοις ειπεν υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον δωσω υμιν
Mat 20:5 οι δε απηλθον παλιν εξελθων περι εκτην και ενατην ωραν εποιησεν ωσαυτως
Mat 20:6 περι δε την ενδεκατην εξελθων ευρεν αλλους εστωτας και λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν αργοι
Mat 20:7 λεγουσιν αυτω οτι ουδεις ημας εμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα
Mat 20:8 οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπω αυτου καλεσον τους εργατας και αποδος αυτοις τον μισθον αρξαμενος απο των εσχατων εως των πρωτων
Mat 20:9 ελθοντες δε οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον
Mat 20:10 και ελθοντες οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειον λημψονται και ελαβον ανα δηναριον και αυτοι
Mat 20:11 λαβοντες δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου
Mat 20:12 λεγοντες ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησαν και ισους ημιν αυτους εποιησας τοις βαστασασιν το βαρος της ημερας και τον καυσωνα
Mat 20:13 ο δε αποκριθεις αυτων ενι ειπεν εταιρε ουκ αδικω σε ουχι δηναριου συνεφωνησας μοι
Mat 20:14 αρον το σον και υπαγε θελω εγω τουτω τω εσχατω δουναι ως και σοι
Mat 20:15 ουκ εξεστιν μοι ο θελω ποιησαι εν τοις εμοις η ο οφθαλμος σου πονηρος εστιν οτι εγω αγαθος ειμι
Mat 20:16 ουτως εσονται οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι
Mat 20:17 μελλων δε αναβαινειν ιησους εις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκα μαθητας καθ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις
Mat 20:18 ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον
Mat 20:19 και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα αναστησεται
Mat 20:20 τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτης προσκυνουσα και αιτουσα τι απ αυτου
Mat 20:21 ο δε ειπεν αυτη τι θελεις η δε ειπεν ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων σου εν τη βασιλεια σου
Mat 20:22 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πιειν λεγουσιν αυτω δυναμεθα
Mat 20:23 λεγει αυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου
Mat 20:24 και ακουσαντες οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφων
Mat 20:25 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευσουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων
Mat 20:26 ουχ ουτως εστιν εν υμιν αλλ ος αν θελη μεγας εν υμιν γενεσθαι εσται υμων διακονος
Mat 20:27 και ος αν θελη ειναι υμων πρωτος εστω υμων δουλος
Mat 20:28 ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
Mat 20:29 και εκπορευομενων αυτων απο ιερειχω ηκολουθησεν αυτω οχλος πολυς
Mat 20:30 και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντες οτι ιησους παραγει εκραξαν λεγοντες κυριε ελεησον ημας υιος δαυειδ
Mat 20:31 ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραξαν λεγοντες κυριε ελεησον ημας υιος δαυειδ
Mat 20:32 και στας ιησους εφωνησεν αυτους και ειπεν τι θελετε ποιησω υμιν
Mat 20:33 λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιγωσιν οι οφθαλμοι ημων
Mat 20:34 σπλαγχνισθεις δε ο ιησους ηψατο αυτων των ομματων και ευθεως ανεβλεψαν και ηκολουθησαν αυτω
Mat 21:1 και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθον εις βηθφαγη εις το ορος των ελαιων τοτε ιησους απεστειλεν δυο μαθητας
Mat 21:2 λεγων αυτοις πορευεσθε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντες αγετε μοι
Mat 21:3 και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει ευθυς δε αποστελει αυτους
Mat 21:4 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος
Mat 21:5 ειπατε τη θυγατρι σειων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι πραυς και επιβεβηκως επι ονον και επι πωλον υιον υποζυγιου
Mat 21:6 πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως συνεταξεν αυτοις ο ιησους
Mat 21:7 ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επ αυτων τα ιματια και επεκαθισεν επανω αυτων
Mat 21:8 ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω
Mat 21:9 οι δε οχλοι οι προαγοντες αυτον και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα τω υιω δαυειδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοις υψιστοις
Mat 21:10 και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτος
Mat 21:11 οι δε οχλοι ελεγον ουτος εστιν ο προφητης ιησους ο απο ναζαρεθ της γαλειλαιας
Mat 21:12 και εισηλθεν ιησους εις το ιερον και εξεβαλεν παντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας
Mat 21:13 και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτον ποιειτε σπηλαιον ληστων
Mat 21:14 και προσηλθον αυτω τυφλοι και χωλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτους
Mat 21:15 ιδοντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις τα θαυμασια α εποιησεν και τους παιδας τους κραζοντας εν τω ιερω και λεγοντας ωσαννα τω υιω δαυειδ ηγανακτησαν
Mat 21:16 και ειπαν αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον
Mat 21:17 και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθη εκει
Mat 21:18 πρωι δε επαναγαγων εις την πολιν επεινασεν
Mat 21:19 και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη ου μηκετι εκ σου καρπος γενηται εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη
Mat 21:20 και ιδοντες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες πως παραχρημα εξηρανθη η συκη
Mat 21:21 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεται
Mat 21:22 και παντα οσα αν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντες λημψεσθε
Mat 21:23 και ελθοντος αυτου εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην
Mat 21:24 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις ερωτησω υμας καγω λογον ενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mat 21:25 το βαπτισμα το ιωανου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
Mat 21:26 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρ ως προφητην εχουσιν τον ιωανην
Mat 21:27 και αποκριθεντες τω ιησου ειπον ουκ οιδαμεν εφη αυτοις και αυτος ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mat 21:28 τι δε υμιν δοκει ανθρωπος ειχεν δυο τεκνα και προσελθων τω πρωτω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου
Mat 21:29 ο δε αποκριθεις ειπεν εγω κυριε και ουκ απηλθεν
Mat 21:30 προσελθων δε τω δευτερω ειπεν ωσαυτως ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον μεταμεληθεις απηλθεν
Mat 21:31 τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος λεγουσιν ο υστερος λεγει αυτοις ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου
Mat 21:32 ηλθεν γαρ ιωανης προς υμας εν οδω δικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δε ιδοντες ουδε μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω
Mat 21:33 αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωπος ην οικοδεσποτης οστις εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετε αυτον γεωργοις και απεδημησεν
Mat 21:34 οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων απεστειλεν τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου
Mat 21:35 και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν
Mat 21:36 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας των πρωτων και εποιησαν αυτοις ωσαυτως
Mat 21:37 υστερον δε απεστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μου
Mat 21:38 οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και σχωμεν την κληρονομιαν αυτου
Mat 21:39 και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτειναν
Mat 21:40 οταν ουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησει τοις γεωργοις εκεινοις
Mat 21:41 λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσει αυτους και τον αμπελωνα εκδωσεται αλλοις γεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτων
Mat 21:42 λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων
Mat 21:43 δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης
Mat 21:44 και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον
Mat 21:45 και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι τας παραβολας αυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει
Mat 21:46 και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τους οχλους επει εις προφητην αυτον ειχον
Mat 22:1 και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν εν παραβολαις αυτοις λεγων
Mat 22:2 ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου
Mat 22:3 και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν
Mat 22:4 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροι μου και τα σειτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους
Mat 22:5 οι δε αμελησαντες απηλθον ος μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι την εμποριαν αυτου
Mat 22:6 οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν
Mat 22:7 ο δε βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν
Mat 22:8 τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι
Mat 22:9 πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους
Mat 22:10 και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας ους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο νυμφων ανακειμενων
Mat 22:11 εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθε τους ανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου
Mat 22:12 και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφειμωθη
Mat 22:13 τοτε ο βασιλευς ειπεν τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας εκβαλετε αυτον εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 22:14 πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι
Mat 22:15 τοτε πορευθεντες οι φαρεισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω
Mat 22:16 και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοντας διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων
Mat 22:17 ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου
Mat 22:18 γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται
Mat 22:19 επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον
Mat 22:20 και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη
Mat 22:21 λεγουσιν καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
Mat 22:22 και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθαν
Mat 22:23 εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον
Mat 22:24 λεγοντες διδασκαλε μωυσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου
Mat 22:25 ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γημας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου
Mat 22:26 ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα
Mat 22:27 υστερον δε παντων απεθανεν η γυνη
Mat 22:28 εν τη αναστασει ουν τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην
Mat 22:29 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
Mat 22:30 εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ ως αγγελοι εν τω ουρανω εισιν
Mat 22:31 περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος
Mat 22:32 εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκ εστιν ο θεος νεκρων αλλα ζωντων
Mat 22:33 και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου
Mat 22:34 οι δε φαρεισαιοι ακουσαντες οτι εφειμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο
Mat 22:35 και επηρωτησεν εις εξ αυτων νομικος πειραζων αυτον
Mat 22:36 διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω
Mat 22:37 ο δε εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη καρδια σου και εν ολη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου
Mat 22:38 αυτη εστιν η μεγαλη και πρωτη εντολη
Mat 22:39 δευτερα ομοιως αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Mat 22:40 εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος κρεμαται και οι προφηται
Mat 22:41 συνηγμενων δε των φαρεισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους
Mat 22:42 λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτω του δαυειδ
Mat 22:43 λεγει αυτοις πως ουν δαυειδ εν πνευματι καλει αυτον αυτον κυριον λεγων
Mat 22:44 ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου
Mat 22:45 ει ουν δαυειδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν
Mat 22:46 και ουδεις εδυνατο αποκριθηναι αυτω λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι
Mat 23:1 τοτε ιησους ελαλησεν τοις οχλοις και τοις μαθηταις αυτου
Mat 23:2 λεγων επι της μωυσεως καθεδρας εκαθισαν οι γραμματεις και οι φαρεισαιοι
Mat 23:3 παντα ουν οσα αν ειπωσιν υμιν ποιησατε τηρειτε κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν
Mat 23:4 δεσμευουσιν δε φορτια βαρεα και δυσβαστακτα και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπων αυτοι δε τω δακτυλω αυτων ου θελουσιν κεινησαι αυτα
Mat 23:5 παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηναι τοις ανθρωποις πλατυνουσιν γαρ τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιν τα κρασπεδα
Mat 23:6 φιλουσιν δε την πρωτοκλισιαν εν τοις δειπνοις και τας πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις
Mat 23:7 και τους ασπασμους εν ταις αγοραις και καλεισθαι υπο των ανθρωπων ραββει
Mat 23:8 υμεις δε μη κληθητε ραββει εις γαρ εστιν υμων ο διδασκαλος παντες δε υμεις αδελφοι εστε
Mat 23:9 και πατερα μη καλεσητε υμων επι της γης εις γαρ εστιν υμων ο πατηρ ο ουρανιος
Mat 23:10 μηδε κληθητε καθηγηται οτι καθηγητης υμων εστιν εις ο χριστος
Mat 23:11 ο δε μειζων υμων εσται υμων διακονος
Mat 23:12 οστις δε υψωσει εαυτον ταπεινωθησεται και οστις ταπεινωσει εαυτον υψωθησεται
Mat 23:13 ουαι δε υμιν γραμματεις και φαρεισαιοι υποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετε εισελθειν
Mat 23:14
Mat 23:15 ουαι υμιν γραμματεις και φαρεισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηται ποιειτε αυτον υιον γεεννης διπλοτερον υμων
Mat 23:16 ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οι λεγοντες ος αν ομοση εν τω ναω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω χρυσω του ναου οφειλει
Mat 23:17 μωροι και τυφλοι τις γαρ μειζων εστιν ο χρυσος η ο ναος ο αγιασας τον χρυσον
Mat 23:18 και ος αν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφειλει μωροι και
Mat 23:19 τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον η το θυσιαστηριον το αγιαζον το δωρον
Mat 23:20 ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασιν τοις επανω αυτου
Mat 23:21 και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικουντι αυτον
Mat 23:22 και ο ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω του θεου και εν τω καθημενω επανω αυτου
Mat 23:23 ουαι υμιν γραμματεις και φαρεισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και τα ανηθον και το κυμεινον και αφηκετε τα βαρυτερα του νομου την κρισιν και το ελεος και την πιστιν ταυτα δε εδει ποιησαι κακεινα μη αφειναι
Mat 23:24 οδηγοι τυφλοι διυλιζοντες τον κωνωπα την δε καμηλον καταπεινοντες
Mat 23:25 ουαι υμιν γραμματεις και φαρεισαιοι υποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν του ποτηριου και της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσιν εξ αρπαγης και ακρασιας
Mat 23:26 φαρεισαιε τυφλε καθαρισον πρωτον το εντος του ποτηριου και της παροψιδος ινα γενηται και το εκτος αυτου καθαρον
Mat 23:27 ουαι υμιν γραμματεις και φαρεισαιοι υποκριται οτι ομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων και πασης ακαθαρσιας
Mat 23:28 ουτως και υμεις εξωθεν μεν φαινεσθε τοις ανθρωποις δικαιοι εσωθεν δε εστε μεστοι υποκρισεως και ανομιας
Mat 23:29 ουαι υμιν γραμματεις και φαρεισαιοι υποκριται οτι οικοδομειτε τους ταφους των προφητων και κοσμειτε τα μνημεια των δικαιων
Mat 23:30 και λεγετε ει ημεθα εν ταις ημεραις των πατερων ημων ουκ αν ημεθα αυτων κοινωνοι εν τω αιματι των προφητων
Mat 23:31 ωστε μαρτυρειτε εαυτοις οτι υιοι εστε των φονευσαντων τους προφητας
Mat 23:32 και υμεις πληρωσετε το μετρον των πατερων υμων
Mat 23:33 οφις γεννηματα εχιδνων πως φυγητε απο της κρισεως της γεεννης
Mat 23:34 δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστειγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετε απο πολεως εις πολιν
Mat 23:35 οπως ελθη εφ υμας παν αιμα δικαιον εκχυνομενον επι της γης απο του αιματος αβελ του δικαιου εως του αιματος ζαχαριου υιου βαραχιου ον εφονευσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηριου
Mat 23:36 αμην λεγω υμιν ηξει παντα ταυτα επι την γενεαν ταυτην
Mat 23:37 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναγαγειν τα τεκνα σου ον τροπον ορνις επισυναγει τα νοσσια υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε
Mat 23:38 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων
Mat 23:39 λεγω γαρ υμιν ου μη με ιδητε απ αρτι εως αν ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Mat 24:1 και εξελθων ο ιησους εκ του ιερου επορευετο και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου
Mat 24:2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ου βλεπετε ταυτα παντα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται
Mat 24:3 καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται καθ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και συντελειας του αιωνος
Mat 24:4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
Mat 24:5 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι ο χριστος και πολλους πλανησουσιν
Mat 24:6 μελλησεται δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος
Mat 24:7 εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λειμοι και σεισμοι κατα τοπους
Mat 24:8 παντα δε ταυτα αρχη ωδεινων
Mat 24:9 τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλειψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μεισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου
Mat 24:10 και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν και μεισησουσιν αλληλους
Mat 24:11 και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πολλους
Mat 24:12 και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων
Mat 24:13 ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
Mat 24:14 και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν και τοτε ηξει το τελος
Mat 24:15 οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλ του προφητου εστος εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω
Mat 24:16 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη
Mat 24:17 ο επι του δωματος μη καταβατω αραι τα εκ της οικιας αυτου
Mat 24:18 και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι το ιματιον αυτου
Mat 24:19 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
Mat 24:20 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατω
Mat 24:21 εσται γαρ τοτε θλειψις μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμου εως του νυν ουδ ου μη γενηται
Mat 24:22 και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι
Mat 24:23 τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευητε
Mat 24:24 εγερθησονται γαρ ψευδοχρειστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι ει δυνατον και τους εκλεκτους
Mat 24:25 ιδου προειρηκα υμιν
Mat 24:26 εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμειοις μη πιστευσητε
Mat 24:27 ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εως δυσμων ουτως εσται η παρουσια του υιου του ανθρωπου
Mat 24:28 οπου εαν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι
Mat 24:29 ευθεως δε μετα την θλειψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
Mat 24:30 και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν ουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης
Mat 24:31 και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος φωνης μεγαλης και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως των ακρων αυτων
Mat 24:32 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γεινωσκετε οτι εγγυς το θερος
Mat 24:33 ουτως και υμεις οταν ιδητε παντα ταυτα γεινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
Mat 24:34 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα ταυτα γενηται
Mat 24:35 ο ουρανος και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
Mat 24:36 περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ μονος
Mat 24:37 ωσπερ γαρ αι ημεραι του νωε ουτως εσται η παρουσια του υιου του ανθρωπου
Mat 24:38 ως γαρ ησαν εν ταις ημεραις εκειναις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πεινοντες γαμουντες και γαμισκοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κειβωτον
Mat 24:39 και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται η παρουσια του υιου του ανθρωπου
Mat 24:40 τοτε εσονται δυο εν τω αγρω εις παραλαμβανεται και εις αφιεται
Mat 24:41 δυο αληθουσαι εν τω μυλω μια παραλαμβανεται και μια αφιεται
Mat 24:42 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ημερα ο κυριος υμων ερχεται
Mat 24:43 εκεινο δε γεινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυγηναι την οικιαν αυτου
Mat 24:44 δια τουτο και υμεις γεινεσθε ετοιμοι οτι η ου δοκειτε ωρα ο υιος του ανθρωπου ερχεται
Mat 24:45 τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος επι της οικετειας αυτου του δουναι αυτοις την τροφην εν καιρω
Mat 24:46 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ουτως ποιουντα
Mat 24:47 αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
Mat 24:48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει μου ο κυριος
Mat 24:49 και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους αυτου εσθιη δε και πεινη μετα των μεθυοντων
Mat 24:50 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γεινωσκει
Mat 24:51 και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 25:1 τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοις αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας εαυτων εξηλθον εις υπαντησιν του νυμφιου
Mat 25:2 πεντε δε εξ αυτων ησαν μωραι και πεντε φρονιμοι
Mat 25:3 αι γαρ μωραι λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιον
Mat 25:4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγειοις μετα των λαμπαδων εαυτων
Mat 25:5 χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδον
Mat 25:6 μεσης δε νυκτος κραυγη εγενετο ιδου ο νυμφιος εξερχεσθε εις απαντησιν
Mat 25:7 τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησαν τας λαμπαδας εαυτων
Mat 25:8 αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπαν δοτε ημιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδες ημων σβεννυνται
Mat 25:9 απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ου μη αρκεση ημιν και υμιν πορευεσθε μαλλον προς τους πωλουντας και αγορασατε εαυταις
Mat 25:10 απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα
Mat 25:11 υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν
Mat 25:12 ο δε αποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας
Mat 25:13 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν
Mat 25:14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτου
Mat 25:15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως
Mat 25:16 πορευθεις ο τα πεντε ταλαντα λαβων ηργασατο εν αυτοις και εκερδησεν αλλα πεντε
Mat 25:17 ωσαυτως και ο τα δυο εκερδησεν αλλα δυο
Mat 25:18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν γην και εκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου
Mat 25:19 μετα δε πολυν χρονον ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και συναιρει λογον μετ αυτων
Mat 25:20 και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα
Mat 25:21 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
Mat 25:22 προσελθων και ο τα δυο ταλαντα ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα
Mat 25:23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα πιστος ης επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
Mat 25:24 προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισας
Mat 25:25 και φοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεις το σον
Mat 25:26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα
Mat 25:27 εδει σε ουν βαλειν τα αργυρια μου τοις τραπεζειταις και ελθων εγω εκομισαμην αν τε εμον συν τοκω
Mat 25:28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα
Mat 25:29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται του δε μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου
Mat 25:30 και τον αχρειον δουλον εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Mat 25:31 οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου
Mat 25:32 και συναχθησονται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη και αφοριει αυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφιων
Mat 25:33 και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων
Mat 25:34 τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του πατρος μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν απο καταβολης κοσμου
Mat 25:35 επεινασα γαρ και εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε με ξενος ημην και συνηγαγετε με
Mat 25:36 γυμνος και περιεβαλετε με ησθενησα και επεσκεψασθε με εν φυλακη ημην και ηλθατε προς με
Mat 25:37 τοτε αποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν
Mat 25:38 ποτε δε σε ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν
Mat 25:39 ποτε δε σε ειδομεν ασθενουντα η εν φυλακη και ηλθομεν προς σε
Mat 25:40 και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων εμοι εποιησατε
Mat 25:41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου
Mat 25:42 επεινασα γαρ και ουκ εδωκατε μοι φαγειν και εδιψησα και ουκ εποτισατε με
Mat 25:43 ξενος ημην και ου συνηγαγετε με γυμνος και ου περιεβαλετε με ασθενης και εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθε με
Mat 25:44 τοτε αποκριθησονται και αυτοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακη και ου διεκονησαμεν σοι
Mat 25:45 τοτε αποκριθησεται αυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε
Mat 25:46 και απελευσονται ουτοι εις κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον
Mat 26:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου
Mat 26:2 οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γεινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
Mat 26:3 τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα
Mat 26:4 και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν δολω κρατησωσιν
Mat 26:5 ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω
Mat 26:6 του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου
Mat 26:7 προσηλθεν αυτω γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου βαρυτειμου και κατεχεεν επι της κεφαλης αυτου ανακειμενου
Mat 26:8 ιδοντες δε οι μαθηται ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη
Mat 26:9 εδυνατο γαρ τουτο πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις
Mat 26:10 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ηργασατο εις εμε
Mat 26:11 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
Mat 26:12 βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν
Mat 26:13 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης
Mat 26:14 τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιιερεις
Mat 26:15 ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια
Mat 26:16 και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
Mat 26:17 τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα
Mat 26:18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
Mat 26:19 και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα
Mat 26:20 οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα
Mat 26:21 και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
Mat 26:22 και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εις εκαστος μητι εγω ειμι κυριε
Mat 26:23 ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου την χειρα εν τω τρυβλιω ουτος με παραδωσει
Mat 26:24 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
Mat 26:25 αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββει λεγει αυτω συ ειπας
Mat 26:26 εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους αρτον και ευλογησας εκλασεν και δους τοις μαθηταις ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
Mat 26:27 και λαβων ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
Mat 26:28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου της διαθηκης το περι πολλων εκχυννομενον εις αφεσιν αμαρτιων
Mat 26:29 λεγω δε υμιν ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πεινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου
Mat 26:30 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Mat 26:31 τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησονται τα προβατα της ποιμνης
Mat 26:32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλειλαιαν
Mat 26:33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι
Mat 26:34 εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνησει με
Mat 26:35 λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησομαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπον
Mat 26:36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανει και λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων εκει προσευξωμαι
Mat 26:37 και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν
Mat 26:38 τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
Mat 26:39 και προελθων μεικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ
Mat 26:40 και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
Mat 26:41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Mat 26:42 παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο πατερ μου ει ου δυναται τουτο παρελθειν εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
Mat 26:43 και ελθων παλιν ευρεν αυτους καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
Mat 26:44 και αφεις αυτους παλιν απελθων προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων παλιν
Mat 26:45 τοτε ερχεται προς τους μαθητας και λεγει αυτοις καθευδετε λοιπον και αναπαυεσθε ιδου γαρ ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων
Mat 26:46 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με
Mat 26:47 και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου
Mat 26:48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον
Mat 26:49 και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββει και κατεφιλησεν αυτον
Mat 26:50 ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ο παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον
Mat 26:51 και ιδου εις των μετ αυτου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον
Mat 26:52 τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον την μαχαιραν σου εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρη απολουνται
Mat 26:53 η δοκεις οτι ου δυνομαι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι αρτι πλειω δωδεκα λεγιωνας αγγελων
Mat 26:54 πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι
Mat 26:55 εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν εν τω ιερω εκαθεζομην διδασκων και ουκ εκρατησατε με
Mat 26:56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται αυτου παντες αφεντες αυτον εφυγον
Mat 26:57 οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
Mat 26:58 ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος
Mat 26:59 οι δε αρχιερεις και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως αυτον θανατωσωσιν
Mat 26:60 και ουχ ευρον πολλων προσελθοντων ψευδομαρτυρων
Mat 26:61 υστερον δε προσελθοντες δυο ειπον ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι
Mat 26:62 και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρεινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Mat 26:63 ο δε ιησους εσιωπα και ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου
Mat 26:64 λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
Mat 26:65 τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν
Mat 26:66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν
Mat 26:67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε εραπισαν
Mat 26:68 λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε
Mat 26:69 ο δε πετρος εκαθητο εξω εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλειλαιου
Mat 26:70 ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις
Mat 26:71 εξελθοντα δε εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου
Mat 26:72 και παλιν ηρνησατο μετα ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον
Mat 26:73 μετα μεικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
Mat 26:74 τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθυς αλεκτωρ εφωνησεν
Mat 26:75 και εμνησθη ο πετρος του ρηματος ιησου ειρηκοτος οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως
Mat 27:1 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον
Mat 27:2 και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν πειλατω τω ηγεμονι
Mat 27:3 τοτε ιδων ιουδας ο παραδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις εστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και πρεσβυτεροις
Mat 27:4 λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον/δικαιον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψη
Mat 27:5 και ριψας τα αργυρια εις τον ναον ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο
Mat 27:6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπαν ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαν επει τιμη αιματος εστιν
Mat 27:7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις
Mat 27:8 διο εκληθη ο αγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερον
Mat 27:9 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετειμησαντο απο υιων ισραηλ
Mat 27:10 και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος
Mat 27:11 ο δε ιησους εσταθη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη αυτω συ λεγεις
Mat 27:12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και πρεσβυτερων ουδεν απεκρεινατο
Mat 27:13 τοτε λεγει αυτω ο πειλατος ουκ ακουεις ποσα σου καταμαρτυρουσιν
Mat 27:14 και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν
Mat 27:15 κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ον ηθελον
Mat 27:16 ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον βαραββαν
Mat 27:17 συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πειλατος τινα θελετε απολυσω υμιν τον βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον
Mat 27:18 ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον
Mat 27:19 καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον
Mat 27:20 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν
Mat 27:21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν οι δε ειπον τον βαραββαν
Mat 27:22 λεγει αυτοις ο πειλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν παντες σταυρωθητω
Mat 27:23 ο δε εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω
Mat 27:24 ιδων δε ο πειλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γεινεται λαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας κατεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι απο του αιματος τουτου υμεις οψεσθε
Mat 27:25 και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων
Mat 27:26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ινα σταυρωθη
Mat 27:27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν
Mat 27:28 και ενδυσαντες αυτον χλαμυδα κοκκινην περιεθηκαν αυτω
Mat 27:29 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων περιεθηκαν επι της κεφαλης αυτου και καλαμον εν τη δεξια αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπαιξαν αυτω λεγοντες χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
Mat 27:30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου
Mat 27:31 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι
Mat 27:32 εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου
Mat 27:33 και ελθοντες εις τον τοπον τον λεγομενον γολγοθα ο εστιν κρανιου τοπος λεγομενος
Mat 27:34 εδωκαν αυτω πιειν οινον μετα χολης μεμειγμενον και γευσαμενος ουκ ηθελησεν πιειν
Mat 27:35 σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισα[ τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον
Mat 27:36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει
Mat 27:37 και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην ουτος εστιν ιησους ο βασιλευς των ιουδαιων
Mat 27:38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων
Mat 27:39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κεινουντες τας κεφαλας αυτων
Mat 27:40 και λεγοντες ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων σωσον σεαυτον ει υιος θεου ει καταβηθι απο του σταυρου
Mat 27:41 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντες μετα των γραμματεων και πρεσβυτερων ελεγον
Mat 27:42 αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι βασιλευς ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσομεν επ αυτον
Mat 27:43 πεποιθεν επι τω θεω ρυσασθω νυν ει θελει αυτον ειπεν γαρ οτι θεου ειμι υιος
Mat 27:44 το δ αυτο και οι λησται οι συνσταυρωθεντες συν αυτω ωνειδιζον αυτον
Mat 27:45 απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωρας ενατης
Mat 27:46 περι δε την ενατην ωραν εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ελωει ελωει λεμα σαβακτανει τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινα τι με εγκατελιπες
Mat 27:47 τινες δε των εκει εστηκοτων ακουσαντες ελεγον οτι ηλειαν φωνει ουτος
Mat 27:48 και ευθεως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον
Mat 27:49 οι δε λοιποι ειπαν αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλειας σωσων αυτον αλλος δε λαβων λογχην ενυξεν αυτου την πλευραν και εξηλθεν υδωρ και αιμα
Mat 27:50 ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα
Mat 27:51 και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη απ ανωθεν εως κατω εις δυο και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν
Mat 27:52 και τα μνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθησαν
Mat 27:53 και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις
Mat 27:54 ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα γεινομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως υιος θεου ην ουτος
Mat 27:55 ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλειλαιας διακονουσαι αυτω
Mat 27:56 εν αις ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και ιωση μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου
Mat 27:57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευσεν τω ιησου
Mat 27:58 ουτος προσελθων τω πειλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πειλατος εκελευσεν αποδοθηναι
Mat 27:59 και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο εν σινδονι καθαρα
Mat 27:60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν
Mat 27:61 ην δε εκει μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναι απεναντι του ταφου
Mat 27:62 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι προς πειλατον
Mat 27:63 λεγοντες κυριε εμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανος ειπεν ετι ζων μετα τρεις ημερας εγειρομαι
Mat 27:64 κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων της πρωτης
Mat 27:65 εφη αυτοις ο πειλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ως οιδατε
Mat 27:66 οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κουστωδιας
Mat 28:1 οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθεν μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον
Mat 28:2 και ιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουρανου και προσελθων απεκυλισεν τον λιθον και εκαθητο επανω αυτου
Mat 28:3 ην δε η ειδε αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ως χιων
Mat 28:4 απο δε του φοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντες και εγενηθησαν ως νεκροι
Mat 28:5 αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν ταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε
Mat 28:6 ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ιδετε τον τοπον οπου εκειτο
Mat 28:7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλειλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν
Mat 28:8 και απελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου
Mat 28:9 και ιδου ιησους υπηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω
Mat 28:10 τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλειλαιαν κακει με οψονται
Mat 28:11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της σκουστωδιας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα
Mat 28:12 και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε λαβοντες αργυρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταις
Mat 28:13 λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμενων
Mat 28:14 και εαν ακουσθη τουτο υπο του ηγεμονος ημεις πεισομεν και υμας αμεριμνους ποιησομεν
Mat 28:15 οι δε λαβοντες αργυρια εποιησαν ως εδιδαχθησαν και διεφημισθη ο λογος ουτος παρα ιουδαιοις μεχρι της σημερον ημερας
Mat 28:16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλειλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο ιησους
Mat 28:17 και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν οι δε εδιστασαν
Mat 28:18 και προσελθων ο ιησους ελαλησεν αυτοις λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανω και επι της γης
Mat 28:19 πορευθεντες ουν μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτισαντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος
Mat 28:20 διδασκοντες αυτους τηρειν παντα οσα ενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι πασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνος
Mar 1:1 αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου
Mar 1:2 υιου θεου καθως γεγραπται εν τω ησαια τω προφητη ιδου αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου του ος κατασκευασει την οδον σου
Mar 1:3 φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
Mar 1:4 εγενετο ιωανης ο βαπτιζων εν τη ερημω κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων
Mar 1:5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμειται παντες και εβαπτιζοντο υπ αυτου εν τω ιορδανη ποταμω εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων
Mar 1:6 και ην ο ιωανης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθων ακριδας και μελι αγριον
Mar 1:7 και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω ου ουκ ειμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου
Mar 1:8 εγω εβαπτισα υμας υδατι αυτος δε βαπτισει υμας πνευματι αγιω
Mar 1:9 εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο ναζαρετ της γαλιλαιας και εβαπτισθη εις τον ιορδανην υπο ιωανου
Mar 1:10 και ευθυς αναβαινων εκ του υδατος ειδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμα ως περιστεραν καταβαινον εις αυτον
Mar 1:11 και φωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα
Mar 1:12 και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον
Mar 1:13 και ην εν τη ερημω τεσσερακοντα ημερας πειραζομενος υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω
Mar 1:14 και μετα το παραδοθηναι τον ιωανην ηλθεν ο ιησους εις την γαλειλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον του θεου
Mar 1:15 και λεγων οτι πεπληρωται ο καιρος και ηγγικεν η βασιλεια του θεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω
Mar 1:16 και παραγων παρα την θαλασσαν της γαλειλαιας ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον σιμωνος αμφιβαλλοντας εν τη θαλασση ησαν γαρ αλεεις
Mar 1:17 και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαι αλεεις ανθρωπων
Mar 1:18 και ευθεως αφεντες τα δικτυα ηκολουθουν αυτω
Mar 1:19 και προβας ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωανην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα
Mar 1:20 και ευθυς εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου
Mar 1:21 και εισπορευονται εις καφαρναουμ και ευθεως τοις σαββασιν εισελθων εις την συναγωγην εδιδασκεν
Mar 1:22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις
Mar 1:23 και ευθυς ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν
Mar 1:24 λεγων τι ημιν και συ ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου
Mar 1:25 και επετειμησεν αυτω ο ιησους λεγων φειμωθητι και εξελθε εξ αυτου
Mar 1:26 και σπαραξαν αυτον το ακαθαρτον και φωνησαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου
Mar 1:27 και εθαμβηθησαν απαντες ωστε συνζητειν αυτους λεγοντας τι εστιν τουτο διδαχη καινη κατ εξουσιαν και τοις πνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτω
Mar 1:28 και εξηλθεν η ακοη αυτου ευθυς πανταχου εις ολην την περιχωρον της γαλειλαιας
Mar 1:29 και ευθυς εκ της συναγωγης εξελθων ηλθεν εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωανου
Mar 1:30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθυς λεγουσιν αυτω περι αυτης
Mar 1:31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος και αφηκεν αυτην ο πυρετος και διηκονει αυτοις
Mar 1:32 οψιας δε γενομενης οτε εδυσεν ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους
Mar 1:33 και ην ολη η πολις επισυνηγμενη προς την θυραν
Mar 1:34 και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν τα δαιμονια λαλειν οτι ηδεισαν αυτον χριστον ειναι
Mar 1:35 και πρωι εννυχα λειαν αναστας εξηλθεν εις ερημον τοπον κακει προσηυχετο
Mar 1:36 και κατεδιωξεν αυτον σιμων και οι μετ αυτου
Mar 1:37 και ευρον αυτον και λεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσιν σε
Mar 1:38 και λεγει αυτοις αγωμεν αλλαχου εις τας εχομενα κωμοπολεις ινα και εκει κηρυξω εις τουτο γαρ εξηλθον
Mar 1:39 και ηλθεν κηρυσσων εις τας συναγωγας αυτων εις ολην την γαλειλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων
Mar 1:40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον λεγων αυτω κυριε οτι εαν θελης δυνη με καθαρισαι
Mar 1:41 και σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα αυτου ηψατο και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι
Mar 1:42 και ευθυς απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθερισθη
Mar 1:43 και εμβρειμησαμενος αυτω ευθυς εξεβαλεν αυτον
Mar 1:44 και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις
Mar 1:45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω επ ερημοις τοποις και ηρχοντο προς αυτον παντοθεν
Mar 2:1 και εισελθων παλιν εις καφαρναουμ δι ημερων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν
Mar 2:2 και συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον
Mar 2:3 και ερχονται φεροντες προς αυτον παραλυτικον αιρομενον υπο τεσσαρων
Mar 2:4 και μη δυναμενοι προσενεγκαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσιν τον κραβαττον οπου ο παραλυτικος κατεκειτο
Mar 2:5 και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι
Mar 2:6 ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων
Mar 2:7 οτι ουτος ουτω λαλει βλασφημει τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος
Mar 2:8 και ευθυς επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι διαλογιζονται εν εαυτοις λεγει τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
Mar 2:9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρου και αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
Mar 2:10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι αμαρτιας επι της γης λεγει τω παραλυτικω
Mar 2:11 σοι λεγω εγειρε αρον τον κραβαττον σου και υπαγε εις τον οικον σου
Mar 2:12 και ηγερθη και ευθυς αρας τον κραβαττον εξηλθεν εμπροσθεν παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον οτι ουτως ουδεποτε ειδομεν
Mar 2:13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτους
Mar 2:14 και παραγων ειδεν λευειν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
Mar 2:15 και γεινεται κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθουν αυτω
Mar 2:16 και οι γραμματεις των φαρεισαιων ιδοντες οτι εσθιει μετα των αιαοτωλων και τελωνων ελεγον τοις μαθηταις αυτου οτι μετα των τελωνων και των αμαρτωλων εσθιει
Mar 2:17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις οτι ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλα οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους
Mar 2:18 και ησαν οι μαθηται ιωανου και οι φαρεισαιοι νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωανου και οι μαθηται των φαρεισαιων νηστευουσιν οι δε σοι ου νηστευουσιν
Mar 2:19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον εχουσιν τον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανται νηστευειν
Mar 2:20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα
Mar 2:21 ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιραπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιρει το πληρωμα αφ εαυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γεινεται
Mar 2:22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρηξει ο οινος τους ασκους και ο οινος απολλυται και οι ασκοι αλλα οινον νεον εις ασκους καινους
Mar 2:23 και εγενετο αυτον εν τοις σαββασιν διαπορευεσθαι δια των σποριμων και οι μαθηται αυτου ηρξαντο οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας
Mar 2:24 και οι φαρεισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν
Mar 2:25 και ελεγεν αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυειδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου
Mar 2:26 εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ος ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τους ιερεις και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν
Mar 2:27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο και ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον
Mar 2:28 ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου
Mar 3:1 και εισηλθεν παλιν εις συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα
Mar 3:2 και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου
Mar 3:3 και λεγει τω ανθρωπω τω την χειραν εχοντι ξηραν εγειρε εις το μεσον
Mar 3:4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων
Mar 3:5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συνλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα και εξετεινεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου
Mar 3:6 και εξελθοντες οι φαρεισαιοι ευθυς μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εδιδουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν
Mar 3:7 και ο ιησους μετα των μαθητων αυτου ανεχωρησεν προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλειλαιας ηκολουθησεν και απο της ιουδαιας
Mar 3:8 και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και περι τυρον και σειδωνα πληθος πολυ ακουοντες οσα ποιει ηλθον προς αυτον
Mar 3:9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαρια προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλειβωσιν αυτον
Mar 3:10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπειπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστειγας
Mar 3:11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρουν προσεπειπταν αυτω και εκραζον λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου
Mar 3:12 και πολλα επετειμα αυτοις ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν
Mar 3:13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειτε ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον
Mar 3:14 και εποιησεν δωδεκα ους και αποστολους ωνομασεν ινα ωσιν μετ αυτου και αποστελλη αυτους κηρυσσειν
Mar 3:15 και εχειν εξουσιαν εκβαλλειν τα δαιμονια και εποιησεν τους δωδεκα
Mar 3:16 και επεθηκεν ονομα τω σιμωνι πετρον
Mar 3:17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωανην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονομα βοανηργες ο εστιν υιοι βροντης
Mar 3:18 και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και μαθθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον καναναιον
Mar 3:19 και ιουδαν ισκαριωθ ος και παρεδωκεν αυτον και ερχεται εις οικον
Mar 3:20 και συνερχεται παλιν ο οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μηδε αρτον φαγειν
Mar 3:21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη
Mar 3:22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι βεεζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
Mar 3:23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν
Mar 3:24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη
Mar 3:25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυνησεται η οικια εκεινη στηναι
Mar 3:26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και εμερισθη ου δυναται στηναι αλλα τελος εχει
Mar 3:27 αλλ ου δυναται ουδεις εις την οικιαν του ισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει
Mar 3:28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τοις υιοις των ανθρωπων τα αμαρτηματα και αι βλασφημιαι οσα εαν βλασφημησωσιν
Mar 3:29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλ ενοχος εστιν αιωνιου αμαρτηματος
Mar 3:30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει
Mar 3:31 και ερχονται η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξω στηκοντες απεστειλαν προς αυτον καλουντες αυτον
Mar 3:32 και εκαθητο περι αυτον οχλος και λεγουσιν αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω ζητουσιν σε
Mar 3:33 και αποκριθεις αυτοις λεγει τις εστιν η μητηρ μου και οι αδελφοι
Mar 3:34 περιβλεψαμενος τους περι αυτον κυκλω καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου
Mar 3:35 ος αν ποιηση τα θεληματα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη και μητηρ εστιν
Mar 4:1 και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν και συναγεται προς αυτον οχλος πλειστος ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθαι εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επι της γης ησαν
Mar 4:2 και εδιδασκεν αυτους εν παραβολαις πολλα και ελεγεν αυτοις εν τη διδαχη αυτου
Mar 4:3 ακουετε ιδου εξηλθεν ο σπειρων σπειραι
Mar 4:4 και εγενετο εν τω σπειρειν ο μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτο
Mar 4:5 και αλλο επεσεν επι το πετρωδες και οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθυς εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος της γης
Mar 4:6 και οτε ανετειλεν ο ηλιος εκαυματισθησαν και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
Mar 4:7 και αλλο επεσεν εις τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν
Mar 4:8 και αλλα επεσεν εις την γην την καλην και εδιδου καρπον αναβαινοντα και αυξανομενα και εφερεν εις τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον
Mar 4:9 και ελεγεν ος εχει ωτα ακουειν ακουετω
Mar 4:10 και οτε εγενετο κατα μονας ηρωτων αυτον οι περι αυτον συν τοις δωδεκα τας παραβολας
Mar 4:11 και ελεγεν αυτοις υμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλειας του θεου εκεινοις δε τοις εξωθεν εν παραβολαις τα παντα γινεται
Mar 4:12 ινα βλεποντες βλεπωσιν και μη ιδωσιν και ακουοντες ακουωσιν και μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοις
Mar 4:13 και λεγει αυτοις ουκ οιδατε την παραβολην ταυτην και πως πασας τας παραβολας γνωσεσθε
Mar 4:14 ο σπειρων τον λογον σπειρει
Mar 4:15 ουτοι δε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογος οι οταν ακουσωσιν ευθυς ερχεται ο σατανας και αιρει τον λογον τον εσπαρμενον εις αυτους
Mar 4:16 και ουτοι εισιν ομοιως οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι οταν ακουσωσιν τον λογον ευθυς μετα χαρας λαμβανουσιν αυτον
Mar 4:17 και ουκ εχουσιν ριζαν εν εαυτοις αλλα προσκαιροι εισιν ειτα γενομενης θλειψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζονται
Mar 4:18 και αλλοι εισιν οι εις τας ακανθας σπειρομενοι ουτοι εισιν οι τον λογον ακουσαντες
Mar 4:19 και αι μεριμναι του αιωνος και η απατη του πλουτου και αι περι τα λοιπα επιθυμιαι εισπορευομεναι συνπνειγουσιν τον λογον και ακαρπος γεινεται
Mar 4:20 και εκεινοι εισιν οι επι την γην την καλην σπαρεντες οιτινες ακουουσιν τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακοντα και εξηκοντα και εκατον
Mar 4:21 και ελεγεν αυτοις οτι μητι ερχεται ο λυχνος ινα υπο τον μοδιον τεθη η υπο την κλεινην ουχ ινα επι την λυχνιαν τεθη
Mar 4:22 ου γαρ εστιν κρυπτον εαν μη ινα φανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλ ινα φανερωθη
Mar 4:23 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω
Mar 4:24 και ελεγεν αυτοις βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν και προστεθησεται υμιν
Mar 4:25 ος γαρ εχει δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου
Mar 4:26 και ελεγεν ουτως εστιν η βασιλεια του θεου ως ανθρωπος βαλη τον σπορον επι της γης
Mar 4:27 και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ημεραν και ο σπορος βλαστα και μηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτος
Mar 4:28 αυτοματη η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτεν σταχυν ειτεν πληρες σειτος εν τω σταχυι
Mar 4:29 οταν δε παραδοι ο καρπος ευθυς αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμος
Mar 4:30 και ελεγεν πως ομοιωσωμεν την βασιλειαν του θεου η εν τινι αυτην παραβολη θωμεν
Mar 4:31 ως κοκκω σιναπεως ος οταν σπαρη επι της γης μεικροτερον ον παντων των σπερματων των επι της γης
Mar 4:32 και οταν σπαρη αναβαινει και γινεται μειζον παντων των λαχανων και ποιει κλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υπο την σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνοιν
Mar 4:33 και τοιαυταις παραβολαις πολλαις ελαλει αυτοις τον λογον καθως ηδυναντο ακουειν
Mar 4:34 και χωρις παραβολης ουκ ελαλει αυτοις καθ ιδιαν δε τοις ιδιοις μαθηταις επελυεν παντα
Mar 4:35 και λεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψιας γενομενης διελθωμεν εις το περαν
Mar 4:36 και αφεντες τον οχλον παραλαμβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα πλοια ην μετ αυτου
Mar 4:37 και γεινεται λαιλαψ μεγαλη ανεμου και τα κυματα επεβαλλεν εις το πλοιον ωστε ηδη γεμιζεσθαι το πλοιον
Mar 4:38 και αυτος ην εν τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων και εγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου μελει σοι οτι απολλυμεθα
Mar 4:39 και διεγερθεις επετειμησεν τω ανεμω και ειπεν τη θαλασση σιωπα πεφειμωσο και εκοπασεν ο ανεμος και εγενετο γαληνη μεγαλη
Mar 4:40 και ειπεν αυτοις τι δειλοι εστε ουπω εχετε πιστιν
Mar 4:41 και εφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και ο ανεμος και η θαλασσα υπακουει αυτω
Mar 5:1 και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των γερασηνων
Mar 5:2 και εξελθοντος αυτου εκ του πλοιου υπηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω
Mar 5:3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν και ουδε αλυσει ουκετι ουδεις εδυνατο αυτον δησαι
Mar 5:4 δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετρειφθαι και ουδεις ισχυεν αυτον δαμασαι
Mar 5:5 και δια παντος νυκτος και ημερας εν τοις μνημασιν και εν τοις ορεσιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις
Mar 5:6 και ιδων τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτον
Mar 5:7 και κραξας φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης
Mar 5:8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου
Mar 5:9 και επηρωτα αυτον τι ονομα σοι και λεγει αυτω λεγιων ονομα μοι εστιν οτι πολλοι εσμεν
Mar 5:10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτα αποστειλη εξω της χωρας
Mar 5:11 ην δε εκει προς τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη
Mar 5:12 και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν
Mar 5:13 και επετρεψεν αυτοις και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθεν εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ως ,β και επνειγοντο εν τη θαλασση
Mar 5:14 και οι βοσκοντες αυτους εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και ηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος
Mar 5:15 και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγεωνα και εφοβηθησαν
Mar 5:16 και διηγησαντο αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
Mar 5:17 και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων
Mar 5:18 και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα μετ αυτου ην
Mar 5:19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και απαγγειλον αυτοις οσα ο κυριος σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σε
Mar 5:20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον
Mar 5:21 και διαπερασαντος του ιησου εν πλοιω παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν
Mar 5:22 και ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαειρος και ιδων αυτον πειπτει προς τους ποδας αυτου
Mar 5:23 και παρεκαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης τας χειρας αυτη ινα σωθη και ζηση
Mar 5:24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς και συνεθλειβον αυτον
Mar 5:25 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος δωδεκα ετη
Mar 5:26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα
Mar 5:27 ακουσασα τα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου
Mar 5:28 ελεγεν γαρ οτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτου σωθησομαι
Mar 5:29 και ευθυς εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ειαται απο της μαστειγος
Mar 5:30 και ευθυς ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων
Mar 5:31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλειβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο
Mar 5:32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν
Mar 5:33 η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν
Mar 5:34 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστειγος σου
Mar 5:35 ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον
Mar 5:36 ο δε ιησους παρακουσας τον λογον τον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε
Mar 5:37 και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ει μη τον πετρον και ιακωβον και ιωανην τον αδελφον ιακωβου
Mar 5:38 και ερχονται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα
Mar 5:39 και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
Mar 5:40 και κατεγελων αυτου αυτος δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον
Mar 5:41 και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλειθα κουμ ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειρε
Mar 5:42 και ευθυς ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν ευθυς εκστασει μεγαλη
Mar 5:43 και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνοι τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν
Mar 6:1 και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
Mar 6:2 και γενομενου σαββατου ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη και οι πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα και τις η σοφια η δοθεισα τουτω και αι δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γεινομεναι
Mar 6:3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος της μαριας και αδελφος ιακωβου και ιωσητος και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω
Mar 6:4 και ελεγεν αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατειμος ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τοις συγγενευσιν αυτου και εν τη οικια αυτου
Mar 6:5 και ουκ εδυνατο εκει ποιησαι ουδεμιαν δυναμιν ει μη ολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν
Mar 6:6 και εθαυμασεν δια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμας κυκλω διδασκων
Mar 6:7 και προσκαλειται τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων
Mar 6:8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εις την ζωνην χαλκον
Mar 6:9 αλλα υποδεδεμενους σανδαλια και μη ενδυσασθαι δυο χιτωνας
Mar 6:10 και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθεν
Mar 6:11 και ος αν τοπος μη δεξηται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις
Mar 6:12 και εξελθοντες εκηρυξαν ινα μετανοωσιν
Mar 6:13 και δαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλειφον ελαιω πολλους αρρωστους και εθεραπευον
Mar 6:14 και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγον οτι ιωανης ο βαπτιζων εγηγερται εκ νεκρων και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτω
Mar 6:15 αλλοι δε ελεγον οτι ηλειας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης ως εις των προφητων
Mar 6:16 ακουσας δε ο ηρωδης ελεγεν ον εγω απεκεφαλισα ιωανην ουτος ηγερθη
Mar 6:17 αυτος γαρ ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωανην και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν
Mar 6:18 ελεγεν γαρ ο ιωανης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου
Mar 6:19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ ηδυνατο
Mar 6:20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωανην ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιον συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα ηπορει και ηδεως αυτου ηκουεν
Mar 6:21 και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου δειπνον εποιησεν τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χειλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλειλαιας
Mar 6:22 εισελθουσης της θυγατρος αυτου ηρωδιαδος και ορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις ο δε βασιλευς ειπεν τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι
Mar 6:23 και ωμοσεν αυτη ο τι εαν με αιτησης δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μου
Mar 6:24 και εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωανου του βαπτιζοντος
Mar 6:25 και εισελθουσα ευθυς μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα εξαυτης δως μοι επι πινακι την κεφαλην ιωανου του βαπτιστου
Mar 6:26 και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τους ανακειμενους ουκ ηθελησεν αθετησαι αυτην
Mar 6:27 και ευθυς αποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατορα επεταξεν ενεγκαι την κεφαλην αυτου
Mar 6:28 και απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτης
Mar 6:29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθαν και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημειω
Mar 6:30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν
Mar 6:31 και λεγει αυτοις δευτε υμεις αυτοι καθ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυσασθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν
Mar 6:32 και απηλθον εν τω πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν
Mar 6:33 και ειδον αυτους υπαγοντας και εγνωσαν πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει και προηλθον αυτους
Mar 6:34 και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτους οτι ησαν ως προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειν αυτους πολλα
Mar 6:35 και ηδη ωρας πολλης γενομενης προσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου ελεγον οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη
Mar 6:36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις τι φαγωσιν
Mar 6:37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτους και δωσομεν αυτοις φαγειν
Mar 6:38 ο δε λεγει αυτοις ποσους εχετε αρτους υπαγετε ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας
Mar 6:39 και επεταξεν αυτοις ανακλειθηναι παντας συμποσια συμποσια εν τω χλωρω χορτω
Mar 6:40 και ανεπεσαν πρασιαι πρασιαι κατα εκατον και κατα πεντηκοντα
Mar 6:41 και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις μαθηταις ινα παρατιθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν
Mar 6:42 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν
Mar 6:43 και ηραν κλασματα δωδεκα κοφινων πληρωματα και απο των ιχθυων
Mar 6:44 και ησαν οι φαγοντες τους αρτους πεντακισχειλιοι ανδρες
Mar 6:45 και ευθυς ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν εις το περαν προς βηθσαιδαν εως αυτος απολυει τον οχλον
Mar 6:46 και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι
Mar 6:47 και οψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης και αυτος μονος επι της γης
Mar 6:48 και ιδων αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμος εναντιος αυτοις περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπαντων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους
Mar 6:49 οι δε ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτι φαντασμα εστιν και ανεκραξαν
Mar 6:50 παντες γαρ αυτον ειδαν και εταραχθησαν ο δε ευθυς ελαλησεν μετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
Mar 6:51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμος και λειαν εν εαυτοις εξεισταντο
Mar 6:52 ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη
Mar 6:53 και διαπερασαντες επι την γην ηλθον εις γεννησαρεθ και προσωρμισθησαν
Mar 6:54 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθυς επιγνοντες αυτον
Mar 6:55 περιεδραμον ολην την χωραν εκεινην και ηρξαντο επι τοις κραβαττοις τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουον οτι εστιν
Mar 6:56 και οπου αν εισεπορευετο εις κωμας η εις πολεις η εις αγρους εν ταις αγοραις ετιθεσαν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηψαντο αυτου εσωζοντο
Mar 7:1 και συναγονται προς αυτον οι φαρεισαιοι και τινες των γραμματεων ελθοντες απο ιεροσολυμων
Mar 7:2 και ιδοντες τινας των μαθητων αυτου οτι κοιναις χερσιν τουτ εστιν ανιπτοις εσθιουσιν τους αρτους
Mar 7:3 οι γαρ φαρεισαιοι και παντες οι ιουδαιοι εαν μη πυγμη νιψωνται τας χειρας ουκ εσθιουσιν κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων
Mar 7:4 και απ αγορας εαν μη ραντισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα εστιν απερ ελαβον κρατειν βαπτισμους ποτηριων και ξεστων και χαλκιων
Mar 7:5 και επερωτωσιν αυτον οι φαρεισαιοι και οι γραμματεις δια τι ου περιπατουσιν οι μαθηται σου κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα κοιναις χερσιν εσθιουσιν τον αρτον
Mar 7:6 ο δε ειπεν αυτοις καλως επροφητευσεν ησαιας περι υμων των υποκριτων ως γεγραπται οτι ο λαος ουτος τοις χειλεσιν με τειμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου
Mar 7:7 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων
Mar 7:8 αφεντες την εντολην του θεου κρατειτε την παραδοσιν των ανθρωπων
Mar 7:9 και ελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του θεου ινα την παραδοσιν υμων τηρητε
Mar 7:10 μωυσης γαρ ειπεν τειμα τον πατερα σου και την μητερα σου και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
Mar 7:11 υμεις δε λεγετε εαν ειπη ανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβαν ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης
Mar 7:12 ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι η τη μητρι
Mar 7:13 ακυρουντες τον λογον του θεου τη παραδοσει υμων η παρεδωκατε και παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε
Mar 7:14 και προσκαλεσαμενος παλιν τον οχλον λεγει αυτοις ακουσατε μου παντες και συνετε
Mar 7:15 ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον το κοινουν αυτον αλλα τα εκ του ανθρωπου εκπορευομενα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον
Mar 7:16
Mar 7:17 και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου την παραβολην
Mar 7:18 και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εστε ου νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον εις τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι
Mar 7:19 οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλ εις την κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκπορευεται καθαριζων παντα τα βρωματα
Mar 7:20 ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοι τον ανθρωπον
Mar 7:21 εσωθεν γαρ εκ της καρδιας των ανθρωπων οι διαλογισμοι οι κακοι εκπορευονται πορνειαι κλοπαι φονοι
Mar 7:22 μοιχειαι πλεονεξιαι πονηριαι δολος ασελγεια οφθαλμος πονηρος βλασφημια υπερηφανια αφροσυνη
Mar 7:23 παντα ταυτα τα πονηρα εσωθεν εκπορευεται και κοινοι τον ανθρωπον
Mar 7:24 εκειθεν δε αναστας απηλθεν εις τα ορια τυρου και σειδωνος και εισελθων εις οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ ηδυνασθη λαθειν
Mar 7:25 αλλ ευθυς ακουσασα γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριον αυτης πνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσεν προς τους ποδας αυτου
Mar 7:26 η δε γυνη ην ελληνις συραφοινεικισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον εκβαλη εκ της θυγατρος αυτης
Mar 7:27 και ελεγεν αυτη αφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και τοις κυναριοις βαλειν
Mar 7:28 η δε απεκριθη και λεγει αυτω ναι κυριε και τα κυναρια υποκατω της τραπεζης εσθιουσιν απο των ψιχιων των παιδιων
Mar 7:29 και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθεν εκ της θυγατρος σου το δαιμονιον
Mar 7:30 και απελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το παιδιον βεβλημενον επι την κλεινην και το δαιμονιον εξεληλυθος
Mar 7:31 και παλιν εξελθων εκ των οριων τυρου ηλθεν δια σειδωνος εις την θαλασσαν της γαλειλαιας ανα μεσον των οριων δεκαπολεως
Mar 7:32 και φερουσιν αυτω κωφον και μογιλαλον και παρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω την χειρα
Mar 7:33 και απολαβομενος αυτον απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλεν τους δακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου
Mar 7:34 και αναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστιν διανοιχθητι
Mar 7:35 και ηνοιγησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμος της γλωσσης αυτου και ελαλει ορθως
Mar 7:36 και διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν οσον δε αυτοις διεστελλετο αυτοι μαλλον περισσοτερον εκηρυσσον
Mar 7:37 και υπερπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντες καλως παντα πεποιηκεν ως και τους κωφους ποιει ακουειν και αλαλους λαλειν
Mar 8:1 εν εκειναις ταις ημεραις παλιν πολλου οχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου λεγει αυτοις
Mar 8:2 σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημεραις τρισιν προσμενουσιν και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν
Mar 8:3 και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω και τινες αυτων απο μακροθεν εισιν
Mar 8:4 και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου οτι ποθεν τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας
Mar 8:5 και ηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπαν επτα
Mar 8:6 και παραγγελλει τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω
Mar 8:7 και ειχαν ιχθυδια ολιγα και ευλογησας αυτα ειπεν και ταυτα παρατιθεναι
Mar 8:8 και εφαγον και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδας
Mar 8:9 ησαν δε ως τετρακισχειλιοι και απελυσεν αυτους
Mar 8:10 και ευθυς εμβας αυτος εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουνθα
Mar 8:11 και εξηλθον οι φαρεισαιοι και ηρξαντο συνζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον
Mar 8:12 και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη ζητει σημειον αμην λεγω ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον
Mar 8:13 και αφεις αυτους παλιν εμβας απηλθεν εις το περαν
Mar 8:14 και επελαθεντο λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω
Mar 8:15 και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρεισαιων και της ζυμης ηρωδου
Mar 8:16 και διελογιζοντο προς αλληλους οτι αρτους ουκ εχουσιν
Mar 8:17 και γνους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνειτε πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων
Mar 8:18 οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε
Mar 8:19 οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακεισχιλιους ποσους κοφινους κλασματων πληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα
Mar 8:20 οτε τους επτα εις τους τετρακισχειλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν αυτω επτα
Mar 8:21 και ελεγεν αυτοις πως ου νοειτε
Mar 8:22 και ερχονται εις βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται
Mar 8:23 και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπεις
Mar 8:24 και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους οτι ως δενδρα ορω περιπατουντας
Mar 8:25 ειτα παλιν εθηκεν τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και διεβλεψεν και αποκατεστη και ενεβλεπεν τηλαυγως απαντα
Mar 8:26 και απεστειλεν αυτον εις οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης
Mar 8:27 και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι
Mar 8:28 οι δε ειπαν αυτω λεγοντες οτι ιωανην τον βαπτιστην και αλλοι ηλειαν αλλοι δε οτι εις των προφητων
Mar 8:29 και αυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος
Mar 8:30 και επετειμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου
Mar 8:31 και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι υπο των πρεσβυτερων και των αρχιερεων και των γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι
Mar 8:32 και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος ο πετρος αυτον ηρξατο επιτειμαν αυτω
Mar 8:33 ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετειμησεν πετρω και λεγει υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
Mar 8:34 και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
Mar 8:35 ος γαρ εαν θελη την εαυτου ψυχην σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσει την ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου σωσει αυτην
Mar 8:36 τι γαρ ωφελι ανθρωπον κερδησαι τον κοσμον ολον και ζημιωθηναι την ψυχην αυτου
Mar 8:37 τι γαρ δοι ο ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης εαυτου
Mar 8:38 ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων
Mar 9:1 και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες ωδε των εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει
Mar 9:2 και μετα ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τον ιακωβον και ιωανην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων
Mar 9:3 και τα ιματια αυτου εγενετο στιλβοντα λευκα λειαν οια γναφευς επι της γης ου δυναται ουτως λευκαναι
Mar 9:4 και ωφθη αυτοις ηλειας συν μωυση και ησαν συνλαλουντες τω ιησου
Mar 9:5 και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησου ραββει καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν τρεις σκηνας σοι μιαν και μωυσει μιαν και ηλεια μιαν
Mar 9:6 ου γαρ ηδει τι αποκριθη εκφοβοι γαρ εγενοντο
Mar 9:7 και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και εγενετο φωνη εκ της νεφελης ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος ακουετε αυτου
Mar 9:8 και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον μετα εαυτων ει μη τον ιησουν μονον
Mar 9:9 και καταβαινοντων αυτων εκ του ορους διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι α ειδον διηγησωνται ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη
Mar 9:10 και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συνζητουντες τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναι
Mar 9:11 και επηρωτων αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλειαν δει ελθειν πρωτον
Mar 9:12 ο δε εφη αυτοις ηλειας μεν ελθων πρωτον αποκατιστανει παντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενηθη
Mar 9:13 αλλα λεγω υμιν οτι και ηλειας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελον καθως γεγραπται επ αυτον
Mar 9:14 και ελθοντες προς τους μαθητας ειδον οχλον πολυν περι αυτους και γραμματεις συνζητουντας προς αυτους
Mar 9:15 και ευθυς πας ο οχλος ιδοντες αυτον εξεθαμβηθησαν και προστρεχοντες ησπαζοντο αυτον
Mar 9:16 και επηρωτησεν αυτους τι συνζητειτε προς αυτους
Mar 9:17 και απεκριθη αυτω εις εκ του οχλου διδασκαλε ηνεγκα τον υιον μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον
Mar 9:18 και οπου εαν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζει τους οδοντας και ξηραινεται και ειπα τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν
Mar 9:19 ο δε αποκριθεις αυτοις λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με
Mar 9:20 και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδων αυτον το πνευμα ευθυς συνεσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλειετο αφριζων
Mar 9:21 και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν εως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ παιδιοθεν
Mar 9:22 και πολλακις και εις πυρ αυτον εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνη βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας
Mar 9:23 ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνη παντα δυνατα τω πιστευοντι
Mar 9:24 ευθυς κραξας ο πατηρ του παιδιου ελεγεν πιστευω βοηθει μου τη απιστια
Mar 9:25 ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετειμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το αλαλον και κωφον πνευμα εγω εγω επιτασσω σοι εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον
Mar 9:26 και κραξας και πολλα σπαραξας εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστε τους πολλους λεγειν οτι απεθανεν
Mar 9:27 ο δε ιησους κρατησας της χειρος αυτου ηγειρεν αυτον και ανεστη
Mar 9:28 και εισελθοντος αυτου εις οικον οι μαθηται αυτου καθ ιδιαν επηρωτων αυτον οτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
Mar 9:29 και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη
Mar 9:30 κακειθεν εξελθοντες επορευοντο δια της γαλειλαιας και ουκ ηθελεν ινα τις γνοι
Mar 9:31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις μετα τρεις ημερας αναστησεται
Mar 9:32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι
Mar 9:33 και ηλθον εις καφαρναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω διελογιζεσθε
Mar 9:34 οι δε εσιωπων προς αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τις μειζων
Mar 9:35 και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος
Mar 9:36 και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων και εναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις
Mar 9:37 ος αν εν των τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος αν εμε δεχηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποστειλαντα με
Mar 9:38 εφη αυτω ο ιωανης διδασκαλε ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ηκολουθει ημιν
Mar 9:39 ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με
Mar 9:40 ος γαρ ουκ εστιν καθ ημων υπερ ημων εστιν
Mar 9:41 ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν ονοματι οτι χριστου εστε αμην λεγω υμιν οτι ου μη απολεση τον μισθον αυτου
Mar 9:42 και ος αν σκανδαλιση ενα των μεικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν
Mar 9:43 και εαν σκανδαλιση σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον εστιν σε κυλλον εισελθειν εις την ζωην η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον
Mar 9:44
Mar 9:45 και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σε εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις την γεενναν
Mar 9:46
Mar 9:47 και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σε εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις γεενναν
Mar 9:48 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
Mar 9:49 πας γαρ πυρι αλισθησεται
Mar 9:50 καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις αλα και ειρηνευετε εν αλληλοις
Mar 10:1 και εκειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας και περαν του ιορδανου και συνπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους
Mar 10:2 και προσελθοντες φαρεισαιοι επηρωτων αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον
Mar 10:3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωυσης
Mar 10:4 οι δε ειπαν επετρεψεν μωυσης βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι
Mar 10:5 ο δε ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην
Mar 10:6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους
Mar 10:7 ενεκεν τουτου καταλιψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα
Mar 10:8 και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ
Mar 10:9 ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
Mar 10:10 και εις την οικιαν παλιν οι μαθηται περι τουτου επηρωτων αυτον
Mar 10:11 και λεγει αυτοις ος αν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτην
Mar 10:12 και εαν αυτη απολυσασα τον ανδρα αυτης γαμηση αλλον μοιχαται
Mar 10:13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αυτων αψηται οι δε μαθηται επετειμησαν αυτοις
Mar 10:14 ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου
Mar 10:15 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην
Mar 10:16 και εναγκαλισαμενος αυτα κατευλογει τιθεις τας χειρας επ αυτα
Mar 10:17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω
Mar 10:18 ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
Mar 10:19 τας εντολας οιδας μη φονευσης μη μοιχευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τειμα τον πατερα σου και την μητερα
Mar 10:20 ο δε εφη αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου
Mar 10:21 ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σε υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι
Mar 10:22 ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
Mar 10:23 και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται
Mar 10:24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
Mar 10:25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια της τρυμαλιας της ραφιδος διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
Mar 10:26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς αυτον και τις δυναται σωθηναι
Mar 10:27 εμβλεψας αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα θεω παντα γαρ δυνατα παρα θεω
Mar 10:28 ηρξατο λεγειν ο πετρος αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθηκαμεν σοι
Mar 10:29 εφη ο ιησους αμην λεγω υμιν ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η μητερα η πατερα η τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και ενεκεν του ευαγγελιου
Mar 10:30 εαν μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω οικιας και αδελφους και αδελφας και μητερας και τεκνα και αγρους μετα διωγμων και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιαν
Mar 10:31 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοι
Mar 10:32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο οι δε ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν
Mar 10:33 οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν
Mar 10:34 και εμπαιξουσιν αυτω και εμπτυσουσιν αυτω και μαστειγωσουσιν αυτον και αποκτενουσιν και μετα τρεις ημερας αναστησεται
Mar 10:35 και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωανης οι δυο υιοι ζεβεδαιου λεγοντες αυτω διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν σε ποιησης ημιν
Mar 10:36 ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε με ποιησω υμιν
Mar 10:37 οι δε ειπαν αυτω δος ημιν ινα εις σου εκ δεξιων και εις εξ αριστερων καθισωμεν εν τη δοξη σου
Mar 10:38 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πεινω η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι
Mar 10:39 οι δε ειπαν αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το ποτηριον ο εγω πεινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε
Mar 10:40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται
Mar 10:41 και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβου και ιωανου
Mar 10:42 και προσκαλεσαμενος αυτους ο ιησους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων
Mar 10:43 ουχ ουτως δε εστιν εν υμιν αλλ ος αν θελη μεγας γενεσθαι εν υμιν εσται υμων διακονος
Mar 10:44 και ος αν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εσται παντων δουλος
Mar 10:45 και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
Mar 10:46 και ερχονται εις ιερειχω εκπορευομενου αυτου απο ιερειχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιος τειμαιου βαρτειμαιος τυφλος προσαιτης εκαθητο παρα την οδον
Mar 10:47 και ακουσας οτι ιησους εστιν ο ναζαρηνος ηρξατο κραζειν και λεγειν υιε δαυειδ ιησου ελεησον με
Mar 10:48 και επετειμων αυτοι πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυειδ ελεησον με
Mar 10:49 και στας ο ιησους ειπεν φωνησατε αυτον και φωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειρε φωνει σε
Mar 10:50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναπηδησας ηλθεν προς τον ιησουν
Mar 10:51 και αποκριθεις αυτω ο ιησους ειπεν τι σοι θελεις ποιησω ο δε τυφλος ειπεν αυτω ραββουνει ινα αναβλεψω
Mar 10:52 και ο ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθυς ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω εν τη οδω
Mar 11:1 και οτε εγγιζουσιν εις ιεροσολυμα εις βηδφαγη και βηθανιαν προς το ορος το ελαιων αποστελλει δυο των μαθητων αυτου
Mar 11:2 και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθυς εισπορευομενοι εις αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις ουπω ανθρωπων εκαθισεν λυσατε αυτον και φερετε
Mar 11:3 και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε ο κυριος αυτου χρειαν εχει και ευθυς αποστελλει παλιν αυτον ωδε
Mar 11:4 και απηλθον και ευρον πωλον δεδεμενον προς θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτον
Mar 11:5 και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τον πωλον
Mar 11:6 οι δε ειπον αυτοις καθως ειπεν ο ιησους και αφηκαν αυτους
Mar 11:7 και φερουσιν τον πωλον προς τον ιησουν και επιβαλλουσιν αυτω τα ιματια εαυτων και εκαθισεν επ αυτον
Mar 11:8 και πολλοι τα ιματια εαυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε στιβαδας κοψαντες εκ των αγρων
Mar 11:9 και οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Mar 11:10 ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια του πατρος ημων δαυειδ ωσαννα εν τοις υψιστοις
Mar 11:11 και εισηλθεν εις ιεροσολυμα εις το ιερον και περιβλεψαμενος παντα οψιας ηδη ουσης εξηλθεν εις βηθανιαν μετα των δωδεκα
Mar 11:12 και τη επαυριον εξελθοντων αυτων απο βηθανιας επεινασεν
Mar 11:13 και ιδων συκην απο μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα τι ευρησει εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ο γαρ καιρος ουκ ην συκων
Mar 11:14 και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι εις τον αιωνα εκ σου μηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου
Mar 11:15 και ερχονται εις ιεροσολυμα και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας και τους αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας κατεστρεψεν
Mar 11:16 και ουκ ηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια του ιερου
Mar 11:17 και εδιδασκεν και ελεγεν ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε πεποιηκατε αυτον σπηλαιον ληστων
Mar 11:18 και ηκουσαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και εζητουν πως αυτον απολεσωσιν εφοβουντο γαρ αυτον πας γαρ ο οχλος εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτου
Mar 11:19 και οταν οψε εγενετο εξεπορευοντο εξω της πολεως
Mar 11:20 και παραπορευομενοι πρωι ειδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων
Mar 11:21 και αναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββει ιδε η συκη ην κατηρασω εξηρανται
Mar 11:22 και αποκριθεις ο ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου
Mar 11:23 αμην λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευη οτι ο λαλει γεινεται εσται αυτω
Mar 11:24 δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα προσευχεσθε και αιτεισθε πιστευετε οτι ελαβετε και εσται υμιν
Mar 11:25 και οταν στηκητε προσευχομενοι αφιετε ει τι εχετε κατα τινος ινα και ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφη υμιν τα παραπτωματα υμων
Mar 11:26
Mar 11:27 και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι
Mar 11:28 και ελεγον αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην ινα ταυτα ποιης
Mar 11:29 ο δε ιησους ειπεν αυτοις επερωτησω υμας ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mar 11:30 το βαπτισμα το ιωανου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων αποκριθητε μοι
Mar 11:31 και διελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
Mar 11:32 αλλα ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τον οχλον απαντες γαρ ειχον τον ιωανην οντως οτι προφητης ην
Mar 11:33 και αποκριθεντες τω ιησου λεγουσιν ουκ οιδαμεν και ο ιησους λεγει αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mar 12:1 και ηρξατο αυτοις εν παραβολαις λαλειν αμπελωνα ανθρωπος εφυτευσεν και περιεθηκεν φραγμον και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν
Mar 12:2 και απεστειλεν προς τους γεωργους τω καιρω δουλον ινα παρα των γεωργων λαβη απο των καρπων του αμπελωνος
Mar 12:3 και λαβοντες αυτον εδειραν και απεστειλαν κενον
Mar 12:4 και παλιν απεστειλεν προς αυτους αλλον δουλον κακεινον εκεφαλιωσαν και ητειμασαν
Mar 12:5 και αλλον απεστειλεν κακεινον απεκτειναν και πολλους αλλους ους μεν δεροντες ους δε αποκτεννυντες
Mar 12:6 ετι ενα ειχεν υιον αγαπητον απεστειλεν αυτον εσχατον προς αυτους λεγων οτι εντραπησονται τον υιον μου
Mar 12:7 εκεινοι δε οι γεωργοι προς εαυτους ειπαν οτι ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εσται η κληρονομια
Mar 12:8 και λαβοντες απεκτειναν αυτον και εξεβαλαν αυτον εξω του αμπελωνος
Mar 12:9 τι ποιησει ο κυριος του αμπελωνος ελευσεται και απολεσει τους γεωργους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις
Mar 12:10 ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
Mar 12:11 παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων
Mar 12:12 και εζητουν αυτον κρατησαι και εφοβηθησαν τον οχλον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους την παραβολην ειπεν και αφεντες αυτον απηλθον
Mar 12:13 και αποστελλουσιν προς αυτον τινας των φαρεισαιων και των ηρωδιανων ινα αυτον αγρευσωσιν λογω
Mar 12:14 και ελθοντες λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου
Mar 12:15 δωμεν η μη δωμεν ο δε ειδως αυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοις τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ιδω
Mar 12:16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτω καισαρος
Mar 12:17 ο δε ιησους ειπεν τα καισαρος αποδοτε καισαρι και τα του θεου τω θεω και εξεθαυμαζον επ αυτω
Mar 12:18 και ερχονται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν μη ειναι και επηρωτων αυτον λεγοντες
Mar 12:19 διδασκαλε μωυσης εγραψεν ημιν οτι εαν τινος αδελφος αποθανη και καταλιπη γυναικα και μη αφη τεκνον ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου
Mar 12:20 επτα αδελφοι ησαν και ο πρωτος ελαβεν γυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκεν σπερμα
Mar 12:21 και ο δευτερος ελαβεν αυτην και απεθανεν μη καταλιπων σπερμα και ο τριτος ωσαυτως
Mar 12:22 και οι επτα ουκ αφηκαν σπερμα εσχατον παντων και η γυνη απεθανεν
Mar 12:23 εν τη αναστασει τινος αυτων εσται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα
Mar 12:24 εφη αυτοις ο ιησους ου δια τουτο πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
Mar 12:25 οταν γαρ εκ νεκρων αναστωσιν ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ εισιν ως οι αγγελοι οι εν τοις ουρανοις
Mar 12:26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλω μωυσεως επι του βατου πως ειπεν αυτω ο θεος λεγων εγω ο θεος αβρααμ και θεος ισαακ και θεος ιακωβ
Mar 12:27 ουκ εστιν θεος νεκρων αλλα ζωντων πολυ πλανασθε
Mar 12:28 και προσελθων εις των γραμματεων ακουσας αυτων συνζητουντων ειδως οτι καλως απεκριθη αυτοις επηρωτησεν αυτον ποια εστιν εντολη πρωτη παντων
Mar 12:29 απεκριθη ο ιησους οτι πρωτη εστιν ακουε ισραηλ κυριος ο θεος ημων κυριος εις εστιν
Mar 12:30 και αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης καρδιας σου και εξ ολης ψυχης σου και εξ ολης διανοιας σου και εξ ολης της ισχυος σου
Mar 12:31 δευτερα αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον μειζων τουτων αλλη εντολη ουκ εστιν
Mar 12:32 ειπεν αυτω ο γραμματευς καλως διδασκαλε επ αληθειας ειπας οτι εις εστιν και ουκ εστιν αλλος πλην αυτου
Mar 12:33 και το αγαπαν αυτον εξ ολης καρδιας και εξ ολης της συνεσεως και εξ ολης της ισχυος και το αγαπαν τον πλησιον ως εαυτον περισσοτερον εστιν παντων των ολοκαυτωματων και θυσιων
Mar 12:34 και ο ιησους ιδων αυτον οτι νουνεχως απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν ει απο της βασιλειας του θεου και ουδεις ουκετι ετολμα αυτον επερωτησαι
Mar 12:35 και αποκριθεις ο ιησους ελεγεν διδασκων εν τω ιερω πως λεγουσιν οι γραμματεις οτι ο χριστος υιος δαυειδ εστιν
Mar 12:36 αυτος δαυειδ ειπεν τω πνευματι τω αγιω ειπεν κυριος τω κυριω μου καθισον εκ δεξιων μου εως αν θεω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου
Mar 12:37 αυτος δαυειδ λεγει αυτον κυριον και ποθεν αυτου εστιν υιος και ο πολυς οχλος ηκουεν αυτου ηδεως
Mar 12:38 και εν τη διδαχη αυτου ελεγεν βλεπετε απο των γραμματεων των θελοντων εν στολαις περιπατειν και ασπασμους εν ταις αγοραις
Mar 12:39 και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις
Mar 12:40 οι κατεσθοντες τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχομενοι ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα
Mar 12:41 και καθισας απεναντι του γαζοφυλακιου εθεωρει πως ο οχλος βαλλει χαλκον εις το γαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοι εβαλλον πολλα
Mar 12:42 και ελθουσα μια χηρα πτωχη εβαλεν λεπτα δυο ο εστιν κοδραντης
Mar 12:43 και προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων εβαλεν των βαλλοντων εις το γαζοφυλακιον
Mar 12:44 παντες γαρ εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκ της υστερησεως αυτης παντα οσα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτης
Mar 13:1 και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι
Mar 13:2 και ο ιησους ειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθη
Mar 13:3 και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτα αυτον καθ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωανης και ανδρεας
Mar 13:4 ειπον ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα συντελεισθαι παντα
Mar 13:5 ο δε ιησους ηρξατο λεγειν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
Mar 13:6 πολλοι ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν
Mar 13:7 οταν δε ακουητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθε δει γενεσθαι αλλ ουπω το τελος
Mar 13:8 εγερθησεται γαρ εθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν εσονται σεισμοι κατα τοπους εσονται λειμοι αρχη ωδεινων ταυτα
Mar 13:9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκα εμου εις μαρτυριον αυτοις
Mar 13:10 και εις παντα τα εθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το ευαγγελιον
Mar 13:11 και οταν αγωσιν υμας παραδιδοντες μη προμεριμνατε τι λαλησητε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ου γαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλα το πνευμα το αγιον
Mar 13:12 και παραδωσει αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησεται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους
Mar 13:13 και εσεσθε μεισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις στελος ουτος σωθησεται
Mar 13:14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως εστηκοτα οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη
Mar 13:15 ο επι του δωματος μη καταβατω μηδε εισελθετω τι αραι εκ της οικιας αυτου
Mar 13:16 και ο εις τον αγρον μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου
Mar 13:17 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
Mar 13:18 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται χειμωνος
Mar 13:19 εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλειψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ην εκτισεν ο θεος εως του νυν και ου μη γενηται
Mar 13:20 και ει μη εκολοβωσεν κυριος τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας
Mar 13:21 και τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδε ωδε ο χριστος και ιδε εκει μη πιστευετε
Mar 13:22 εγερθησονται γαρ ψευδοχρειστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον τους εκλεκτους
Mar 13:23 υμεις δε βλεπετε προειρηκα υμιν παντα
Mar 13:24 αλλα εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλειψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης
Mar 13:25 και οι αστερες εσονται εκ του ουρανου πειπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται
Mar 13:26 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης
Mar 13:27 και τοτε αποστελει τους αγγελους και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γης εως ακρου ουρανου
Mar 13:28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γεινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν
Mar 13:29 ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γεινομενα γεινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
Mar 13:30 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις οτου ταυτα παντα γενηται
Mar 13:31 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου παρελευσονται
Mar 13:32 περι δε της ημερας εκεινης η της ωρας ουδεις οιδεν ουδε αγγελος εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ
Mar 13:33 βλεπετε αγρυπνειτε ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν
Mar 13:34 ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν εαυτου και δους τοις δουλοις εαυτου την εξουσιαν εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη
Mar 13:35 γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται η οψε η μεσονυκτιον η αλεκτοροφωνιας η πρωι
Mar 13:36 μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας
Mar 13:37 ο δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε
Mar 14:1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
Mar 14:2 ελεγον γαρ μη εν τη εορτη μηποτε εσται θορυβος του λαου
Mar 14:3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους συντριψασα την αλαβαστρον κατεχεεν αυτου της κεφαλης
Mar 14:4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
Mar 14:5 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβρειμωντο αυτη
Mar 14:6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ηργασατο εν εμοι
Mar 14:7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτοις παντοτε ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
Mar 14:8 ο εσχεν εποιησεν προελαβεν μυρισαι το σωμα μου εις τον ενταφιασμον
Mar 14:9 αμην δε λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
Mar 14:10 και ιουδας ισκαριωθ ο εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα αυτον παραδοι αυτοις
Mar 14:11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως αυτον ευκαιρως παραδοι
Mar 14:12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
Mar 14:13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
Mar 14:14 και οπου αν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα μου οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
Mar 14:15 και αυτος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον ετοιμον και εκει ετοιμασατε ημιν
Mar 14:16 και εξηλθον οι μαθηται και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Mar 14:17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
Mar 14:18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ο ιησους ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με των εσθιοντων μετ εμου
Mar 14:19 ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις κατα εις μητι εγω
Mar 14:20 ο δε ειπεν αυτοις εις των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το εν τρυβλιον
Mar 14:21 οτι ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
Mar 14:22 και εσθιοντων αυτων λαβων αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε τουτο εστιν το σωμα μου
Mar 14:23 και λαβων ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
Mar 14:24 και ειπεν τουτο εστιν το αιμα μου της διαθηκης το εκχυννομενον υπερ πολλων
Mar 14:25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πεινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
Mar 14:26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Mar 14:27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και τα προβατα διασκορπισθησονται
Mar 14:28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλειλαιαν
Mar 14:29 ο δε πετρος εφη αυτω ει και παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
Mar 14:30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι συ σημερον ταυτη τη νυκτι πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις με απαρνηση
Mar 14:31 ο δε εκπερισσως ελαλει εαν δεη με συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως και παντες ελεγον
Mar 14:32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γετσημανει και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
Mar 14:33 και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και τον ιωανην μετ αυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
Mar 14:34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
Mar 14:35 και προελθων μεικρον επιπτεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
Mar 14:36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον τουτο απ εμου αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
Mar 14:37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ εισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
Mar 14:38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη ελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Mar 14:39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
Mar 14:40 και παλιν ελθων ευρεν αυτους καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι καταβαρυνομενοι και ουκ ηδεισαν τι αποκριθωσιν αυτω
Mar 14:41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
Mar 14:42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
Mar 14:43 και ευθυς ετι αυτου λαλουντος παραγεινεται ο ιουδας εις των δωδεκα και μετ αυτου οχλος μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
Mar 14:44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγετε ασφαλως
Mar 14:45 και ελθων ευθυς προσελθων αυτω λεγει ραββει και κατεφιλησεν αυτον
Mar 14:46 οι δε επεβαλαν τας χειρας αυτω και εκρατησαν αυτον
Mar 14:47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωταριον
Mar 14:48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
Mar 14:49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατει με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
Mar 14:50 και αφεντες αυτον εφυγον παντες
Mar 14:51 και νεανισκος τις συνηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον
Mar 14:52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν
Mar 14:53 και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
Mar 14:54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συνκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
Mar 14:55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουκ ηυρισκον
Mar 14:56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
Mar 14:57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
Mar 14:58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
Mar 14:59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
Mar 14:60 και αναστας ο αρχιερευς εις μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρεινη ουδεν οτι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Mar 14:61 ο δε εσιωπα και ουκ απεκρεινατο ουδεν παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
Mar 14:62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων καθημενον της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
Mar 14:63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους κιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
Mar 14:64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκρειναν αυτον ενοχον ειναι θανατου
Mar 14:65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν αυτου το προσωπον και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον ελαβον
Mar 14:66 και οντος του πετρου κατω εν τη αυλη ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
Mar 14:67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ησθα του ιησου
Mar 14:68 ο δε ηρνησατο λεγων ουτε οιδα ουτε επισταμαι συ τι λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον
Mar 14:69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον ειπεν τοις παρεστωσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
Mar 14:70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μεικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλειλαιος ει
Mar 14:71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυναι οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
Mar 14:72 και ευθυς εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος το ρημα ως ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα δις φωνησαι τρεις με απαρνηση και επιβαλων εκλαιεν
Mar 15:1 και ευθυς πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν πειλατω
Mar 15:2 και επηρωτησεν αυτον ο πειλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις
Mar 15:3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα
Mar 15:4 ο δε πειλατος παλιν επηρωτα αυτον λεγων ουκ αποκρεινη ιδε ποσα σου κατηγορουσιν
Mar 15:5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πειλατον
Mar 15:6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο
Mar 15:7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των στασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν
Mar 15:8 και αναβας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως εποιει αυτοις
Mar 15:9 ο δε πειλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
Mar 15:10 εγεινωσκε γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον
Mar 15:11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις
Mar 15:12 ο δε πειλατος παλιν αποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ουν ποιησω λεγετε τον βασιλεα των ιουδαιων
Mar 15:13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον
Mar 15:14 ο δε πειλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ εποιησεν κακον οι δε περισσως εκραξαν σταυρωσον αυτον
Mar 15:15 ο δε πειλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιειν απελυσεν αυτοις τον βαραββαν παρεδωκεν δε τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη
Mar 15:16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συνκαλουσιν ολην την σπειραν
Mar 15:17 και ενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον
Mar 15:18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
Mar 15:19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
Mar 15:20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον
Mar 15:21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου
Mar 15:22 και φερουσιν αυτον επι τον γολγοθαν τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενος κρανιου τοπος
Mar 15:23 και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινον ος δε ουκ ελαβεν
Mar 15:24 και σταυρουσιν αυτον και διαμεριζονται τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
Mar 15:25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον
Mar 15:26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
Mar 15:27 και συν αυτω εσταυρωσαν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
Mar 15:28
Mar 15:29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κεινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και οικοδομων εν τρισιν ημεραις
Mar 15:30 σωσον σεαυτον καταβας απο του σταυρου
Mar 15:31 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
Mar 15:32 ο χριστος ο βασιλευς ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι συν αυτω ωνειδιζον αυτον
Mar 15:33 και γενομενης ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
Mar 15:34 και τη ενατη ωρα εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη ελωι ελωι λαμα ζαβαφθανει ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου εις τι εγκατελιπες με
Mar 15:35 και τινες των εστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδε ηλειαν φωνει
Mar 15:36 δραμων δε τις γεμισας σπογγον οξους περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλειας καθελειν αυτον
Mar 15:37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν
Mar 15:38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απ ανωθεν εως κατω
Mar 15:39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεν αληθως ουτος ο ανθρωπος υιος θεου ην
Mar 15:40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις και μαριαμ η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου του μεικρου και η ιωσητος μητηρ και σαλωμη
Mar 15:41 αι οτε ην εν τη γαλειλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
Mar 15:42 και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον
Mar 15:43 ελθων ιωσηφ απο αρειμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς τον πειλατον και ητησατο το σωμα του ιησου
Mar 15:44 ο δε πειλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει ηδη απεθανεν
Mar 15:45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το πτωμα τω ιωση
Mar 15:46 και αγορασας σινδονα καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και εθηκεν αυτον εν μνηματι ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου
Mar 15:47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιωσητος εθεωρουν που τεθειται
Mar 16:1 και διαγενομενου του σαββατου η μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και σαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι αλιψωσιν αυτον
Mar 16:2 και λειαν πρωι μια των σαββατων ερχονται επι το μνημειον ανατειλαντος του ηλιου
Mar 16:3 και ελεγον προς εαυτας τις αποκυλισει ημιν τον λιθον εκ της θυρας του μνημειου
Mar 16:4 και αναβλεψασαι θεωρουσιν οτι ανακεκυλισται ο λιθος ην γαρ μεγας σφοδρα
Mar 16:5 και ελθουσαι εις το μνημειον ειδον νεανισκον καθημενον εν τοις δεξιοις περιβεβλημενον στολην λευκην και εξεθαμβηθησαν
Mar 16:6 ο δε λεγει αυταις μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον τον εσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοπος οπου εθηκαν αυτον
Mar 16:7 αλλα υπαγετε ειπατε τοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθως ειπεν υμιν
Mar 16:8 και εξελθουσαι εφυγον απο του μνημειου ειχεν γαρ αυτας τρομος και εκστασις και ουδενι ουδεν ειπον εφοβουντο γαρ
Mar 16:9
Mar 16:10
Mar 16:11
Mar 16:12
Mar 16:13
Mar 16:14
Mar 16:15
Mar 16:16
Mar 16:17
Mar 16:18
Mar 16:19
Mar 16:20
Luk 1:1 επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων
Luk 1:2 καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου
Luk 1:3 εδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακρειβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε
Luk 1:4 ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν
Luk 1:5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημερειας αβια και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελεισαβετ
Luk 1:6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι
Luk 1:7 και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι ην ελεισαβετ στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν
Luk 1:8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημερειας αυτου εναντι του θεου
Luk 1:9 κατα το εθος της ιερατιας ελαχεν του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου
Luk 1:10 και παν το πληθος ην του λαου προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος
Luk 1:11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος
Luk 1:12 και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον
Luk 1:13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελεισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην
Luk 1:14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονται
Luk 1:15 εσται γαρ μεγας ενωπιον του κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου
Luk 1:16 και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων
Luk 1:17 και αυτος προσελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλεια επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον
Luk 1:18 και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης
Luk 1:19 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα
Luk 1:20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων
Luk 1:21 και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν εν τω ναω αυτον
Luk 1:22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος
Luk 1:23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου
Luk 1:24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελεισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα
Luk 1:25 οτι ουτως μοι πεποιηκεν ο κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν ονειδος μου εν ανθρωποις
Luk 1:26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ απο του θεου εις πολιν της γαλειλαιας η ονομα ναζαρετ
Luk 1:27 προς παρθενον εμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου δαυειδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ
Luk 1:28 και εισελθων προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου
Luk 1:29 η δε επι τω λογω διεταραχθη και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος
Luk 1:30 και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω
Luk 1:31 και ιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν
Luk 1:32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαυειδ του πατρος αυτου
Luk 1:33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος
Luk 1:34 ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ου γεινωσκω
Luk 1:35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμεις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου
Luk 1:36 και ιδου ελεισαβετ η συγγενις σου και αυτη συνειληφεν υιον εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα
Luk 1:37 οτι ουκ αδυνατησει παρα του θεου παν ρημα
Luk 1:38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος
Luk 1:39 αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα
Luk 1:40 και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελεισαβετ
Luk 1:41 και εγενετο ως ηκουσεν τον ασπασμον της μαριας η ελεισαβετ εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελεισαβετ
Luk 1:42 και ανεφωνησεν κραυγη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου
Luk 1:43 και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς εμε
Luk 1:44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου
Luk 1:45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου
Luk 1:46 και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον
Luk 1:47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου
Luk 1:48 οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι
Luk 1:49 οτι εποιησεν μοι μεγαλα ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου
Luk 1:50 και το ελεος αυτου εις γενεας και γενεας τοις φοβουμενοις αυτον
Luk 1:51 εποιησεν κρατος εν βραχειονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων
Luk 1:52 καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους
Luk 1:53 πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους
Luk 1:54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους
Luk 1:55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα
Luk 1:56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ως μηνας τρις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης
Luk 1:57 τη δε ελεισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον
Luk 1:58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη
Luk 1:59 και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν
Luk 1:60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης
Luk 1:61 και ειπον προς αυτην οτι ουδεις εστιν εκ της συγγενειας σου ος καλειται τω ονοματι τουτω
Luk 1:62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτο
Luk 1:63 και αιτησας πεινακειδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες
Luk 1:64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον
Luk 1:65 και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα
Luk 1:66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια εαυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρ χειρ κυριου ην μετ αυτου
Luk 1:67 και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και επροφητευσεν λεγων
Luk 1:68 ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου
Luk 1:69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν οικω δαυειδ παιδος αυτου
Luk 1:70 καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων απ αιωνος προφητων αυτου
Luk 1:71 σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μεισουντων ημας
Luk 1:72 ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου
Luk 1:73 ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημιν
Luk 1:74 αφοβως εκ χειρος εχθρων ρυσθεντας λατρευειν αυτω
Luk 1:75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασαις ταις ημεραις ημων
Luk 1:76 και συ δε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ ενωπιον κυριου ετοιμασαι οδους αυτου
Luk 1:77 του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων
Luk 1:78 δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επισκεψεται ημας ανατολη εξ υψους
Luk 1:79 επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης
Luk 1:80 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ
Luk 2:1 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην
Luk 2:2 αυτη απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντος της συριας κυρεινου
Luk 2:3 και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την εαυτου πολιν
Luk 2:4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλειλαιας εκ πολεως ναζαρετ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυειδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυειδ
Luk 2:5 απογραψασθαι συν μαριαμ τη εμνηστευμενη αυτω ουση εγγυω
Luk 2:6 εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην
Luk 2:7 και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλεινεν αυτον εν φατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι
Luk 2:8 και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτων
Luk 2:9 και αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριου περιελαμψεν αυτους και εφοβηθησαν σφοδρα
Luk 2:10 και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητις εσται παντι τω λαω
Luk 2:11 οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ ος εστιν χριστος κυριος εν πολει δαυειδ
Luk 2:12 και τουτο υμιν σημειον ευρησετε βρεφος εσπαργανωμενον και κειμενον εν φατνη
Luk 2:13 και εξαιφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατειας ουρανιου αινουντων τον θεον και λεγοντων
Luk 2:14 δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκιας
Luk 2:15 και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι οι ποιμενες ελαλουν προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν
Luk 2:16 και ηλθαν σπευσαντες και ανευραν την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και το βρεφος κειμενον εν τη φατνη
Luk 2:17 ιδοντες δε εγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου
Luk 2:18 και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντων υπο των ποιμενων προς αυτους
Luk 2:19 η δε μαρια παντα συνετηρει τα ρηματα συμβαλλουσα εν τη καρδια αυτης
Luk 2:20 και υπεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες και αινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους
Luk 2:21 και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμειν αυτον και εκληθη το ονομα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ του συλλημφθηναι αυτον εν τη κοιλια
Luk 2:22 και οτε επλησθησαν αι ημεραι καθαρισμου αυτων κατα τον νομον μωυσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω
Luk 2:23 καθως γεγραπται εν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγον μητραν αγιον τω κυριω κληθησεται
Luk 2:24 και του δουναι θυσιαν κατα το ειρημενον εν τω νομω κυριου ζευγος τρυγονων η δυο νοσσους περιστερων
Luk 2:25 και ιδου ανθρωπος ην εν ιερουσαλημ ω ονομα συμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα ην αγιον επ αυτον
Luk 2:26 και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μη ιδειν θανατον πριν αν ιδη τον χριστον κυριου
Luk 2:27 και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενον του νομου περι αυτου
Luk 2:28 και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας και ευλογησεν τον θεον και ειπεν
Luk 2:29 νυν απολυεις τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη
Luk 2:30 οτι ειδον οι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου
Luk 2:31 ο ητοιμασας κατα προσωπον παντων των λαων
Luk 2:32 φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ
Luk 2:33 και ην ο πατηρ αυτου και η μητηρ θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοις περι αυτου
Luk 2:34 και ευλογησεν αυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον
Luk 2:35 και σου αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι
Luk 2:36 και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα μετα ανδρος ετη επτα απο της παρθενειας αυτης
Luk 2:37 και αυτη χηρα εως ετων ογδοηκοντα τεσσαρων η ουκ αφειστατο του ιερου νηστειαις και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ημεραν
Luk 2:38 και αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω θεω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσιν ιερουσαλημ
Luk 2:39 και ως ετελεσαν παντα τα κατα τον νομον κυριου επεστρεψαν εις την γαλειλαιαν εις πολιν εαυτων ναζαρεθ
Luk 2:40 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πληρουμενον σοφια και χαρις θεου ην επ αυτο
Luk 2:41 και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα
Luk 2:42 και οτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαινοντων αυτων κατα το εθος της εορτης
Luk 2:43 και τελειωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνωσαν οι γονεις αυτου
Luk 2:44 νομισαντες δε αυτον ειναι εν τη συνοδια ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενευσιν και τοις γνωστοις
Luk 2:45 και μη ευροντες υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ αναζητουντες αυτον
Luk 2:46 και εγενετο μετα ημερας τρις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους
Luk 2:47 εξισταντο δε παντες επι τη συνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου
Luk 2:48 και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και ειπεν προς αυτον η μητηρ αυτου τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγω οδυνωμενοι ζητουμεν σε
Luk 2:49 και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δει ειναι με
Luk 2:50 και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις
Luk 2:51 και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρεθ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα εν τη καρδια αυτης
Luk 2:52 και ιησους προεκοπτεν τη σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω και ανθρωποις
Luk 3:1 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονιας τιβεριου καισαρος ηγεμονευοντος ποντιου πειλατου της ιουδαιας και τετραρχουντος της γαλειλαιας ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετραρχουντος της ιτουραιας και τραχωνειτιδος χωρας και λυσανιου της απειληνης τετραρχουντος
Luk 3:2 επι αρχιερεως αννα και καιαφα εγενετο ρημα θεου επι ιωανην τον ζαχαριου υιον εν τη ερημω
Luk 3:3 και ηλθεν εις πασαν περιχωρον του ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων
Luk 3:4 ως γεγραπται εν βιβλιω λογων ησαιου του προφητου φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
Luk 3:5 πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ορος και βουνος ταπεινωθησεται και εσται τα σκολια εις ευθειας και αι τραχειαι εις οδους λειας
Luk 3:6 και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου
Luk 3:7 ελεγεν ουν τοις εκπορευομενοις οχλοις βαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης
Luk 3:8 ποιησατε ουν αξιους καρπους της μετανοιας και μη αρξησθε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ
Luk 3:9 ηδη δε και η αξεινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
Luk 3:10 και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντες τι ουν ποιησωμεν
Luk 3:11 αποκριθεις δε ελεγεν αυτοις ο εχων δυο χιτωνας μεταδοτω τω μη εχοντι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω
Luk 3:12 ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπον προς αυτον διδασκαλε τι ποιησωμεν
Luk 3:13 ο δε ειπεν προς αυτους μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμιν πρασσετε
Luk 3:14 επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντες τι ποιησωμεν και ημεις και ειπεν αυτοις μηδενα διασεισητε μηδε συκοφαντησητε και αρκεισθε τοις οψωνιοις υμων
Luk 3:15 προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενων παντων εν ταις καρδιαις αυτων περι του ιωανου μηποτε αυτος ειη ο χριστος
Luk 3:16 απεκρεινατο λεγων πασιν ο ιωανης εγω μεν υδατι βαπτιζω υμας ερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ειμι ικανος λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι
Luk 3:17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαραι την αλωνα αυτου και συναγαγειν τον σειτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω
Luk 3:18 πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετο τον λαον
Luk 3:19 ο δε ηρωδης ο τετραρχης ελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος της γυναικος του αδελφου αυτου και περι παντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδης
Luk 3:20 προσεθηκεν και τουτο επι πασιν κατεκλεισεν τον ιωανην εν φυλακη
Luk 3:21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντα τον λαον και ιησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον
Luk 3:22 και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει ως περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα
Luk 3:23 και αυτος ην ιησους αρχομενος ωσει ετων τριακοντα ων υιος ως ενομιζετο ιωσηφ του ηλει
Luk 3:24 του ματθατ του λευει του μελχει του ιανναι του ιωσηφ
Luk 3:25 του μαθθαθιου του αμως του ναουμ του εσλει του ναγγαι
Luk 3:26 του μααθ του ματταθιου του σεμεειν του ιωσηχ του ιωδα
Luk 3:27 του ιωαναν του ρησα του ζοροβαβελ του σαλαθιηλ του νηρει
Luk 3:28 του μελχει του αδδει του κωσαμ του ελμαδαμ του ηρ
Luk 3:29 του ιησου του ελιεζερ του ιωρειμ του μαθθατ του λευει
Luk 3:30 του συμεων του ιουδα του ιωσηφ του ιωναμ του ελιακειμ
Luk 3:31 του μελεα του μεννα του μετταθα του ναθαμ του δαυειδ
Luk 3:32 του ιεσσαι του ιωβηλ του βοος του σαλα του ναασσων
Luk 3:33 του αδμειν του αρνει του εσρων του φαρες του ιουδα
Luk 3:34 του ιακωβ του ισαακ του αβρααμ του θαρα του ναχωρ
Luk 3:35 του σερουχ του ραγαυ του φαλεκ του εβερ του σαλα
Luk 3:36 του καιναμ του αρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ
Luk 3:37 του μαθθουσαλα του ενωχ του ιαρεδ του μαλελεηλ του καιναν
Luk 3:38 του ενως του σηθ του αδαμ του θεου
Luk 4:1 ιησους δε πληρης πνευματος αγιου υπεστρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εν τω πνευματι εν τη ερημω
Luk 4:2 ημερας τεσσερακοντα πειραζομενος υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταις ημεραις εκειναις και συντελεσθεισων αυτων επεινασεν
Luk 4:3 ειπεν δε αυτω ο διαβολος ει υιος ει του θεου ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτος
Luk 4:4 και απεκριθη προς αυτον ο ιησους γεγραπται οτι ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος
Luk 4:5 και αναγαγων αυτον εδειξεν αυτω πασας τας βασιλειας της οικουμενης εν στιγμη χρονου
Luk 4:6 και ειπεν αυτω ο διαβολος σοι δωσω την εξουσιαν ταυτην απασαν και την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω αν θελω διδωμι αυτην
Luk 4:7 συ ουν εαν προσκυνησης ενωπιον εμου εσται σου πασα
Luk 4:8 και αποκριθεις αυτω ειπεν ιησους γεγραπται κυριον τον θεον σου προσκυνησεις και αυτω μονω λατρευσεις
Luk 4:9 ηγαγεν δε αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω
Luk 4:10 γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαι σε
Luk 4:11 και οτι επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου
Luk 4:12 και αποκριθεις ειπεν αυτω ο ιησους οτι ειρηται ουκ εκπειρασεις κυριον τον θεον σου
Luk 4:13 και συντελεσας παντα πειρασμον ο διαβολος απεστη απ αυτου αχρι καιρου
Luk 4:14 και υπεστρεψεν ο ιησους εν τη δυναμει του πνευματος εις την γαλειλαιαν και φημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρου περι αυτου
Luk 4:15 και αυτος εδιδασκεν εν ταις συναγωγαις αυτων δοξαζομενος υπο παντων
Luk 4:16 και ηλθεν εις ναζαρα ου ην τεθραμμενος και εισηλθεν κατα το ειωθος αυτω εν τη ημερα των σαββατων εις την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι
Luk 4:17 και επεδοθη αυτω βιβλιον του προφητου ησαιου και ανοιξας το βιβλιον ευρεν τον τοπον ου ην γεγραμμενον
Luk 4:18 πνευμα κυριου επ εμε ου εινεκεν εχρεισεν με ευαγγελισασθαι πτωχοις απεσταλκεν με κηρυξαι αιχμαλωτοις αφεσιν και τυφλοις αναβλεψιν αποστειλαι τεθραυσμενους εν αφεσει
Luk 4:19 κηρυξαι ενιαυτον κυριου δεκτον
Luk 4:20 και πτυξας το βιβλιον αποδους τω υπηρετη εκαθισεν και παντων οι οφθαλμοι εν τη συναγωγη ησαν ατενιζοντες αυτω
Luk 4:21 ηρξατο δε λεγειν προς αυτους οτι σημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσιν υμων
Luk 4:22 και παντες εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοις λογοις της χαριτος τοις εκπορευομενοις εκ του στοματος αυτου και ελεγον ουχι υιος εστιν ιωσηφ ουτος
Luk 4:23 και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε μοι την παραβολην ταυτην ιατρε θεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμεν γενομενα εις την καφαρναουμ ποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου
Luk 4:24 ειπεν δε αμην λεγω υμιν οτι ουδεις προφητης δεκτος εστιν εν τη πατριδι αυτου
Luk 4:25 επ αληθειας δε λεγω υμιν πολλαι χηραι ησαν εν ταις ημεραις ηλειου εν τω ισραηλ οτε εκλεισθη ο ουρανος ετη τρια και μηνας εξ ως εγενετο λειμος μεγας επι πασαν την γην
Luk 4:26 και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλειας ει μη εις σαρεπτα της σειδωνιας προς γυναικα χηραν
Luk 4:27 και πολλοι λεπροι ησαν εν τω ισραηλ επι ελεισαιου του προφητου και ουδεις αυτων εκαθαρισθη ει μη ναιμαν ο συρος
Luk 4:28 και επλησθησαν παντες θυμου εν τη συναγωγη ακουοντες ταυτα
Luk 4:29 και ανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως και ηγαγον αυτον εως οφρυος του ορους εφ ου η πολις ωκοδομητο αυτων ωστε κατακρημνισαι αυτον
Luk 4:30 αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο
Luk 4:31 και κατηλθεν εις καφαρναουμ πολιν της γαλειλαιας και ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασιν
Luk 4:32 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογος αυτου
Luk 4:33 και εν τη συναγωγη ην ανθρωπος εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξεν φωνη μεγαλη
Luk 4:34 εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου
Luk 4:35 και επετειμησεν αυτω ο ιησους λεγων φειμωθητι και εξελθε απ αυτου και ρειψαν αυτον το δαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον
Luk 4:36 και εγενετο θαμβος επι παντας και συνελαλουν προς αλληλους λεγοντες τις ο λογος ουτος οτι εν εξουσια και δυναμει επιτασσει τοις ακαθαρτοις πνευμασιν και εξερχονται
Luk 4:37 και εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις παντα τοπον της περιχωρου
Luk 4:38 αναστας δε απο της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνος πενθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτης
Luk 4:39 και επιστας επανω αυτης επετειμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δε αναστασα διηκονει αυτοις
Luk 4:40 δυνοντος δε του ηλιου απαντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειρας επιτιθεις εθεραπευεν αυτους
Luk 4:41 εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων κραζοντα και λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου και επιτειμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι
Luk 4:42 γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον τοπον και οι οχλοι επεζητουν αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτων
Luk 4:43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι δει με την βασιλειαν του θεου οτι επι τουτο απεσταλην
Luk 4:44 και ην κηρυσσων εις τας συναγωγας της ιουδαιας
Luk 5:1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω και ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ
Luk 5:2 και ειδεν πλοια δυο εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεις απ αυτων αποβαντες επλυνον τα δικτυα
Luk 5:3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον καθισας δε εκ του πλοιου εδιδασκεν τους οχλους
Luk 5:4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν
Luk 5:5 και αποκριθεις σιμων ειπεν επιστατα δι ολης νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω τα δικτυα
Luk 5:6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν πληθος ιχθυων πολυ διερησσετο δε τα δικτυα αυτων
Luk 5:7 και κατενευσαν τοις μετοχοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα
Luk 5:8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε
Luk 5:9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων ων συνελαβον
Luk 5:10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωανην υιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ιησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων
Luk 5:11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες παντα ηκολουθησαν αυτω
Luk 5:12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας ιδων δε τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Luk 5:13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου
Luk 5:14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις
Luk 5:15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτων
Luk 5:16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος
Luk 5:17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι οι φαρεισαιοι και οι νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης της κωμης της γαλειλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτον
Luk 5:18 και ιδου ανδρες εφεροντες επι κλεινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν θειναι αυτον ενωπιον αυτου
Luk 5:19 και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλεινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν παντων
Luk 5:20 και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
Luk 5:21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρεισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αμαρτιας αφειναι ει μη μονος ο θεος
Luk 5:22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
Luk 5:23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπεν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπεν εγειρε και περιπατει
Luk 5:24 ινα δε ειδητε οτι ο υιος του ανθρωπου εξουσιαν εχει επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειρε και αρας το κλεινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου
Luk 5:25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον
Luk 5:26 και εκστασις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον
Luk 5:27 και με ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευειν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι
Luk 5:28 και καταλιπων παντα αναστας ηκολουθει αυτω
Luk 5:29 και εποιησεν δοχην μεγαλην λευεις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος πολυς τελωνων και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι
Luk 5:30 και εγογγυζαν οι φαρεισαιοι και οι γραμματεις αυτων προς τους μαθητας αυτου λεγοντες δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πεινετε
Luk 5:31 και αποκριθεις ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλα οι κακως εχοντες
Luk 5:32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν
Luk 5:33 οι δε ειπαν προς αυτον οι μαθηται ιωανου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρεισαιων οι δε σοι εσθειουσιν και πεινουσιν
Luk 5:34 ο δε ιησους ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευσαι
Luk 5:35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
Luk 5:36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα απο ιματιου καινου σχισας επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον σχισει και τω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο του καινου
Luk 5:37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος ο νεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται
Luk 5:38 αλλ' οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον
Luk 5:39 ουδεις πιων παλαιον θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστος εστιν
Luk 6:1 εγενετο δε εν σαββατω διαπορευεσθαι αυτον δια σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου και ησθιον τους σταχυας ψωχοντες ταις χερσιν
Luk 6:2 τινες δε των φαρεισαιων ειπον τι ποιειτε ο ουκ εξεστιν τοις σαββασιν
Luk 6:3 και αποκριθεις προς αυτους ειπεν ιησους ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν δαυειδ οτε επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου
Luk 6:4 εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως λαβων εφαγεν και εδωκεν τοις μετ αυτου ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονους τους ιερεις
Luk 6:5 και ελεγεν αυτοις κυριος εστιν του σαββατου ο υιος του ανθρωπου
Luk 6:6 εγενετο δε εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις την συναγωγην και διδασκειν και ην ανθρωπος εκει και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα
Luk 6:7 παρετηρουντο δε αυτον οι γραμματεις και οι φαρεισαιοι ει εν τω σαββατω θεραπευσει ινα ευρωσιν κατηγορειν αυτου
Luk 6:8 αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων ειπεν δε τω ανδρι τω ξηραν εχοντι την χειρα εγειρε και στηθι εις το μεσον και αναστας εστη
Luk 6:9 ειπεν δε ιησους προς αυτους επερωτω υμας ει εξεστιν τω σαββατω αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η απολεσαι
Luk 6:10 και περιβλεψαμενος παντας αυτους ειπεν αυτω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησεν και αποκατεσταθη η χειρ αυτου
Luk 6:11 αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους τι αν ποιησαιεν τω ιησου
Luk 6:12 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις εξελθειν αυτον εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου
Luk 6:13 και οτε εγενετο ημερα προσεφωνησεν τους μαθητας αυτου και εκλεξαμενος απ αυτων δωδεκα ους και αποστολους ωνομασεν
Luk 6:14 σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου και ιακωβον και ιωανην και φιλιππον και βαρθολομαιον
Luk 6:15 και μαθθαιον και θωμαν ιακωβον αλφαιου και σιμωνα τον καλουμενον ζηλωτην
Luk 6:16 και ιουδαν ιακωβου και ιουδαν ισκαριωθ ος εγενετο προδοτης
Luk 6:17 και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπου πεδινου και οχλος πολυς μαθητων αυτου και πληθος πολυ του λαου απο πασης της ιουδαιας και ιερουσαλημ και της παραλιου τυρου και σειδωνος οι ηλθον ακουσαι αυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτων
Luk 6:18 και οι ενοχλουμενοι απο πνευματων ακαθαρτων εθεραπευοντο
Luk 6:19 και πας ο οχλος εζητουν απτεσθαι αυτου οτι δυναμις παρ αυτου εξηρχετο και ιατο παντας
Luk 6:20 και αυτος επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλεια του θεου
Luk 6:21 μακαριοι οι πεινωντες νυν οτι χορτασθησεσθε μακαριοι οι κλαιοντες νυν οτι γελασετε
Luk 6:22 μακαριοι εστε οταν μεισησωσιν υμας οι ανθρωποι και οταν αφορισωσιν υμας και ονειδισωσιν και εκβαλωσιν το ονομα υμων ως πονηρον ενεκα του υιου του ανθρωπου
Luk 6:23 χαρητε εν εκεινη τη ημερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουρανοις κατα τα αυτα γαρ εποιουν τοις προφηταις οι πατερες αυτων
Luk 6:24 πλην ουαι υμιν τοις πλουσιοις οτι απεχετε την παρακλησιν υμων
Luk 6:25 ουαι υμιν οι εμπεπλησμενοι νυν οτι πεινασετε ουαι οι γελωντες νυν οτι πενθησετε και κλαυσετε
Luk 6:26 ουαι οταν υμας καλως ειπωσιν παντες οι ανθρωποι κατα τα αυτα γαρ εποιουν τοις ψευδοπροφηταις
Luk 6:27 αλλα υμιν λεγω τοις ακουουσιν αγαπατε τους εχθρους υμων καλως ποιειτε τοις μεισουσιν υμας
Luk 6:28 ευλογειτε τους καταρωμενους υμας προσευχεσθε περι των επηρεαζοντων υμας
Luk 6:29 των τυπτοντι σε επι την σιαγονα παρεχε και την αλλην και απο του αιροντος σου το ιματιον και τον χιτωνα μη κωλυσης
Luk 6:30 παντι αιτουντι σε διδου και απο του αιροντος τα σα μη απαιτει
Luk 6:31 και καθως θελετε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ποιειτε αυτοις ομοιως
Luk 6:32 και ει αγαπατε τους αγαπωντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι τους αγαπωντας αυτους αγαπωσιν
Luk 6:33 και γαρ εαν αγαθοποιητε τους αγαθοποιουντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσιν
Luk 6:34 και εαν δανισητε παρ ων ελπιζετε λαβειν ποια υμιν χαρις και αμαρτωλοι αμαρτωλοις δανιζουσιν ινα απολαβωσιν τα ισα
Luk 6:35 πλην αγαπατε τους εχθρους υμων και αγαθοποιειτε και δανιζετε μηδεν απελπιζοντες και εσται ο μισθος υμων πολυς και εσεσθε υιοι υψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επι τους αχαριστους και πονηρους
Luk 6:36 γεινεσθε οικτειρμονες καθως ο πατηρ υμων οικτιρμων εστιν
Luk 6:37 και μη κρεινετε και ου μη κριθητε και μη δικαζετε και ου μη δικασθητε απολυετε και απολυθησεσθε
Luk 6:38 διδοτε και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιεσμενον σεσαλευμενον υπερεκχυννομενον δωσουσιν εις τον κολπον υμων ω γαρ μετρω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν
Luk 6:39 ειπεν δε και παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνον εμπεσουνται
Luk 6:40 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον κατηρτισμενος δε πας εσται ως ο διδασκαλος αυτου
Luk 6:41 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεις
Luk 6:42 πως δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκον ου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου εκβαλειν
Luk 6:43 ου γαρ εστιν δενδρον καλον ποιουν καρπον σαπρον ουδε παλιν δενδρον σαπρον ποιουν καρπον καλον
Luk 6:44 εκαστον γαρ δενδρον εκ του ιδιου καρπου γεινωσκεται ου γαρ εξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ βατου σταφυλην τρυγωσιν
Luk 6:45 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας προφερει το αγαθον και ο πονηρος εκ του πονηρου προφερει το πονηρον εκ γαρ περισσευματος καρδιας λαλει το στομα αυτου
Luk 6:46 τι δε με καλειτε κυριε κυριε και ου ποιειτε ο λεγω
Luk 6:47 πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων και ποιων αυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος
Luk 6:48 ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετραν πλημμυρης δε γενομενης προσερηξεν ο ποταμος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην δια το καλως οικοδομησθαι αυτην
Luk 6:49 ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομησαντι οικιαν επι την γην χωρις θεμελιου η προσερηξεν ο ποταμος και ευθυς συνεπεσεν και εγενετο το ρηγμα της οικιας εκεινης μεγα
Luk 7:1 επειδη επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλθεν εις καφαρναουμ
Luk 7:2 εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων ημελλεν τελευταν ος ην αυτω εντειμος
Luk 7:3 ακουσας δε περι του ιησου απεστειλεν προς αυτον πρεσβυτερους των ιουδαιων ερωτων αυτον οπως ελθων διασωση τον δουλον αυτου
Luk 7:4 οι δε παραγενομενοι προς τον ιησουν παρεκαλουν αυτον σπουδαιως λεγοντες οτι αξιος εστιν ω παρεξη τουτο
Luk 7:5 αγαπα γαρ το εθνος ημων και την συναγωγην αυτος ωκοδομησεν ημιν
Luk 7:6 ο δε ιησους επορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακραν απεχοντος απο της οικιας επεμψεν φιλους ο εκατονταρχης λεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ου γαρ ικανος ειμι ινα υπο την στεγην μου εισελθης
Luk 7:7 διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προς σε ελθειν αλλα ειπε λογω και ιαθητω ο παις μου
Luk 7:8 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει
Luk 7:9 ακουσας δε ταυτα ο ιησους εθαυμασεν αυτον και στραφεις τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον
Luk 7:10 και υποστρεψαντες εις τον οικον οι πεμφθεντες ευρον τον δουλον υγιαινοντα
Luk 7:11 και εγενετο εν τω εξης επορευθη εις πολιν καλουμενην ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου και οχλος πολυς
Luk 7:12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκως μονογενης υιος τη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλος της πολεως ικανος ην συν αυτη
Luk 7:13 και ιδων αυτην ο κυριος εσπλαγχνισθη επ αυτη και ειπεν αυτη μη κλαιε
Luk 7:14 και προσελθων ηψατο της σορου οι δε βασταζοντες εστησαν και ειπεν νεανισκε σοι λεγω εγερθητι
Luk 7:15 και εκαθισεν ο νεκρος και ηρξατο λαλειν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτου
Luk 7:16 ελαβεν δε φοβος παντας και εδοξαζον τον θεον λεγοντες οτι προφητης μεγας ηγερθη εν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεος τον λαον αυτου
Luk 7:17 και εξηλθεν ο λογος ουτος εν ολη τη ιουδαια περι αυτου και παση τη περιχωρω
Luk 7:18 και απηγγειλαν ιωανη οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων
Luk 7:19 και προσκαλεσαμενος δυο τινας των μαθητων αυτου ο ιωανης επεμψεν προς τον κυριον λεγων συ ει ο ερχομενος η ετερον προσδοκωμεν
Luk 7:20 παραγενομενοι δε προς αυτον οι ανδρες ειπαν ιωανης ο βαπτιστης απεστειλεν ημας προς σε λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν
Luk 7:21 εν εκεινη τη ωρα εθεραπευσεν πολλους απο νοσων και μαστειγων και πνευματων πονηρων και τυφλοις πολλοις εχαρισατο βλεπειν
Luk 7:22 και αποκριθεις ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατε ιωανη α ειδετε και ηκουσατε τυφλοι αναβλεπουσιν χωλοι περιπατουσιν λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουσιν νεκροι εγειρονται πτωχοι ευαγγελιζονται
Luk 7:23 και μακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι
Luk 7:24 απελθοντων δε των αγγελων ιωανου ηρξατο λεγειν προς τους οχλους περι ιωανου τι εξηλθατε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον
Luk 7:25 αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ιματιοις ημφιεσμενον ιδου οι εν ιματισμω ενδοξω και τρυφη υπαρχοντες εν τοις βασιλειοις εισιν
Luk 7:26 αλλα τι εξηλθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητου
Luk 7:27 ουτος εστιν περι ου γεγραπται ιδου αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
Luk 7:28 λεγω υμιν μειζων εν γεννητοις γυναικων ιωανου ουδεις εστιν ο δε μεικροτερος εν τη βασιλεια του θεου μειζων αυτου εστιν
Luk 7:29 και πας ο λαος ακουσας και οι τελωναι εδικαιωσαν τον θεον βαπτισθεντες το βαπτισμα ιωανου
Luk 7:30 οι δε φαρεισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεου ηθετησαν εις εαυτους μη βαπτισθεντες υπ αυτου
Luk 7:31 τινι ουν ομοιωσω τους ανθρωπους της γενεας ταυτης και τινι εισιν ομοιοι
Luk 7:32 ομοιοι εισιν παιδιοις τοις εν αγορα καθημενοις και προσφωνουσιν αλληλοις α λεγει ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν και ουκ εκλαυσατε
Luk 7:33 εληλυθεν γαρ ιωανης ο βαπτιστης μη εσθων αρτον μητε πεινων οινον και λεγετε δαιμονιον εχει
Luk 7:34 εληλυθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιων και πεινων και λεγετε ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης φιλος τελωνων και αμαρτωλων
Luk 7:35 και εδικαιωθη η σοφια απο παντων των τεκνων αυτης
Luk 7:36 ηρωτα δε τις αυτον των φαρεισαιων ινα φαγη μετ αυτου και εισελθων εις τον οικον του φαρεισαιου κατεκλιθη
Luk 7:37 και ιδου γυνη ητις ην εν τη πολι αμαρτωλος και επιγνουσα οτι κατακειται εν τη οικια του φαρεισαιου κομισασα αλαβαστρον μυρου
Luk 7:38 και στασα οπισω παρα τους ποδας αυτου κλαιουσα τοις δακρυσιν ηρξατο βρεχειν τους ποδας αυτου και ταις θριξιν της κεφαλης αυτης εξεμασσεν και κατεφιλει τους ποδας αυτου και ηλειφεν τω μυρω
Luk 7:39 ιδων δε ο φαρεισαιος ο καλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτος ει ην ο προφητης εγεινωσκεν αν τις και ποταπη η γυνη ητις απτεται αυτου οτι αμαρτωλος εστιν
Luk 7:40 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτον σιμων εχω σοι τι ειπεν ο δε διδασκαλε ειπε φησιν
Luk 7:41 δυο χρεοφιλεται ησαν δανιστη τινι ο εις ωφειλεν δηναρια πεντακοσια ο δ' ετερος πεντηκοντα
Luk 7:42 μη εχοντων αυτων αποδουναι αμφοτεροις εχαρισατο τις ουν αυτων πλειον αγαπησει αυτον
Luk 7:43 αποκριθεις σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλειον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθως εκρεινας
Luk 7:44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπεις ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εις την οικιαν υδωρ μοι επι ποδας ουκ εδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταις θριξιν αυτης εξεμαξεν
Luk 7:45 φιλημα μοι ουκ εδωκας αυτη δε αφ ης εισηλθον ου διελιπεν καταφιλουσα μου τους ποδας
Luk 7:46 ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλειψας αυτη δε μυρω ηλειψεν τους ποδας μου
Luk 7:47 ου χαριν λεγω σοι αφεωνται αι αμαρτιαι αυτης αι πολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται και ολιγον αγαπα
Luk 7:48 ειπεν δε αυτη αφεωνται σου αι αμαρτιαι
Luk 7:49 και ηρξαντο οι συνανακειμενοι λεγειν εν εαυτοις τις ουτος εστιν ος και αμαρτιας αφιησιν
Luk 7:50 ειπεν δε προς την γυναικα η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην
Luk 8:1 και εγενετο εν τω καθεξης και αυτος διωδευεν κατα πολιν και κωμην κηρυσσων και ευαγγελιζομενος την βασιλειαν του θεου και οι δωδεκα συν αυτω
Luk 8:2 και γυναικες τινες αι ησαν τεθεραπευμεναι απο πνευματων πονηρων και ασθενειων μαρια η καλουμενη μαγδαληνη αφ ης δαιμονια επτα εξεληλυθει
Luk 8:3 και ιωανα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα και ετεραι πολλαι αιτινες διηκονουν αυτοις εκ των υπαρχοντων αυταις
Luk 8:4 συνιοντος δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτον ειπεν δια παραβολης
Luk 8:5 εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι τον σπορον αυτου και εν τω σπειρειν αυτον α μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη και τα πετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτα
Luk 8:6 και ετερον κατεπεσεν επι πετραν και φυεν εξηρανθη δια το μη εχειν ικμαδα
Luk 8:7 και ετερον επεσεν εν μεσω των ακανθων και συμφυεισαι αι ακανθαι απεπνιξαν αυτο
Luk 8:8 και ετερον επεσεν εις την γην την αγαθην και φυεν εποιησεν καρπον εκατονταπλασειονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
Luk 8:9 επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου τις αυτη ειη παραβολη
Luk 8:10 ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας του θεου τοις δε λοιποις εν παραβολαις ινα βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουοντες μη συνιωσιν
Luk 8:11 εστιν δε αυτη η παραβολη ο σπορος εστιν ο λογος του θεου
Luk 8:12 οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουσαντες ειτα ερχεται ο διαβολος και αιρει τον λογον απο της καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν
Luk 8:13 οι δε επι της πετρας οι οταν ακουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρον πιστευουσιν και εν καιρω πειρασμου αφιστανται
Luk 8:14 το δε εις τας ακανθας πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοι συμπνειγονται και ου τελεσφορουσιν
Luk 8:15 το δε εν τη καλη γη ουτοι εισιν οιτινες εν καρδια καλη και αγαθη ακουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν εν υπομονη
Luk 8:16 ουδεις δε λυχνον αψας καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλεινης τιθησιν αλλ επι λυχνιας τιθησιν
Luk 8:17 ου γαρ εστιν κρυπτον ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφον ο ου μη γνωσθη και εις φανερον ελθη
Luk 8:18 βλεπετε ουν πως ακουετε ος αν γαρ εχη δοθησεται αυτω και ος αν μη εχη και ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου
Luk 8:19 παρεγενετο δε προς αυτον η μητηρ και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συντυχειν αυτω δια τον οχλον
Luk 8:20 απηγγελη δε αυτω η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδειν θελοντες σε
Luk 8:21 ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρ μου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον του θεου ακουοντες και ποιουντες
Luk 8:22 εγενετο δε εν μια των ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιον και οι μαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν
Luk 8:23 πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ εις την λιμνην ανεμου και συνεπληρουντο και εκινδυνευον
Luk 8:24 προσελθοντες δε διηγειραν αυτον λεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δε διεγερθεις επετειμησεν τω ανεμω και τω κλυδωνι του υδατος και επαυσαντο και εγενετο γαληνη
Luk 8:25 ειπεν δε αυτοις που η πιστις υμων φοβηθεντες δε εθαυμασαν λεγοντες προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοις επιτασσει και τω υδατι
Luk 8:26 και κατεπλευσαν εις την χωραν των γερασηνων ητις εστιν αντιπερα της γαλειλαιας
Luk 8:27 εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν τις ανηρ εκ της πολεως εχων δαιμονια και χρονω ικανω ουκ ενεδυσατο ιματιον και εν οικια ουκ εμενεν αλλ εν τοις μνημασιν
Luk 8:28 ιδων δε τον ιησουν ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου δεομαι σου μη με βασανισης
Luk 8:29 παρηγγειλεν γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοις συνηρπακει αυτον και εδεσμευετο αλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενος και διαρησσων τα δεσμα ηλαυνετο απο του δαιμονιου εις τας ερημους
Luk 8:30 επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους τι σοι ονομα εστιν ο δε ειπεν λεγειων οτι εισηλθεν δαιμονια πολλα εις αυτον
Luk 8:31 και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξη αυτοις εις την αβυσσον απελθειν
Luk 8:32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενη εν τω ορει και παρεκαλεσαν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις
Luk 8:33 εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την λιμνην και απεπνιγη
Luk 8:34 ιδοντες δε οι βοσκοντες το γεγονος εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους
Luk 8:35 εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθαν προς τον ιησουν και ευραν καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξηλθεν ειματισμενον και σωφρονουντα παρα τους ποδας ιησου και εφοβηθησαν
Luk 8:36 απηγγειλαν δε αυτοις οι ιδοντες πως εσωθη ο δαιμονισθεις
Luk 8:37 και ηρωτησεν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των γερασηνων απελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος δε εμβας εις πλοιον υπεστρεψεν
Luk 8:38 εδειτο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον λεγων
Luk 8:39 υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα σοι εποιησεν ο θεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησους
Luk 8:40 εν δε τω υποστρεφειν τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτον
Luk 8:41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαειρος και ουτος αρχων της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας ιησου παρεκαλει αυτον εισελθειν εις τον οικον αυτου
Luk 8:42 οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνειγον αυτον
Luk 8:43 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος απο ετων δωδεκα ητις ουκ ισχυσεν απ ουδενος θεραπευθηναι
Luk 8:44 προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου και παραχρημα εστη η ρυσις του αιματος αυτης
Luk 8:45 και ειπεν ο ιησους τις ο αψαμενος μου αρνουμενων δε παντων ειπεν ο πετρος επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλειβουσιν
Luk 8:46 ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τις εγω γαρ εγνων δυναμιν εξεληλυθυιαν απ εμου
Luk 8:47 ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν ενωπιον παντος του λαου και ως ιαθη παραχρημα
Luk 8:48 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην
Luk 8:49 ετι αυτου λαλουντος ερχεται τις παρα του αρχισυναγωγου λεγων οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μηκετι σκυλλε τον διδασκαλον
Luk 8:50 ο δε ιησους ακουσας απεκριθη αυτω μη φοβου μονον πιστευσον και σωθησεται
Luk 8:51 ελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινα συν αυτω ει μη πετρον και ιωανην και ιακωβον και τον πατερα της παιδος και την μητερα
Luk 8:52 εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ου γαρ απεθανεν αλλα καθευδει
Luk 8:53 και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν
Luk 8:54 αυτος δε κρατησας της χειρος αυτης εφωνησεν λεγων η παις εγειρε
Luk 8:55 και επεστρεψεν το πνευμα αυτης και ανεστη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν
Luk 8:56 και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν το γεγονος
Luk 9:1 συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα εδωκεν δυναμιν αυτοις και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευειν
Luk 9:2 και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι
Luk 9:3 και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε δυο χιτωνας εχειν
Luk 9:4 και εις ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε
Luk 9:5 και οσοι αν μη δεχωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινης τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτινασσετε εις μαρτυριον επ αυτους
Luk 9:6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχου
Luk 9:7 ηκουσεν δε ηρωδης ο τετραρχης τα γεινομενα παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωανης ηγερθη εκ νεκρων
Luk 9:8 υπο τινων δε οτι ηλειας εφανη αλλων δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη
Luk 9:9 ειπεν δε ο ηρωδης ιωανην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον
Luk 9:10 και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις πολιν καλουμενην βηθσαιδα
Luk 9:11 οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και αποδεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χρειαν εχοντας θεραπειας ιατο
Luk 9:12 ηδη ημερα ηρξατο κλεινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπον αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμας και αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισειτισμον οτι ωδε εν ερημω το πω εσμεν
Luk 9:13 ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις φαγειν υμεις οι δε ειπαν ουκ εισιν ημιν πλειον η αρτοι πεντε και ιχθυες δυο ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματα
Luk 9:14 ησαν γαρ ωσει ανδρες πεντακισχειλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλεινατε αυτους κλισιας ωσει ανα πεντηκοντα
Luk 9:15 και εποιησαν ουτως και κατεκλειναν απαντας
Luk 9:16 λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παραθειναι τω οχλω
Luk 9:17 και εφαγον και εχορτασθησαν παντες και ηρθη το περισσευσαν αυτοις κλασματων κοφινοι δωδεκα
Luk 9:18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον κατα μονας συνηντησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα με οι οχλοι λεγουσιν ειναι
Luk 9:19 οι δε αποκριθεντες ειπαν ιωανην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλειαν αλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη
Luk 9:20 ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι πετρος δε αποκριθεις ειπεν τον χριστον του θεου
Luk 9:21 ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτο
Luk 9:22 ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
Luk 9:23 ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου ερχεσθαι απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι
Luk 9:24 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην
Luk 9:25 τι γαρ ωφελειται ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσας η ζημιωθεις
Luk 9:26 ος γαρ αν επαισχυνθη με και τους εμους λογους τουτον ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατρος και των αγιων αγγελων
Luk 9:27 λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των αυτου εστηκοτων οι ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου
Luk 9:28 εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω παραλαβων πετρον και ιωανην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευξασθαι
Luk 9:29 και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμος αυτου λευκος εξαστραπτων
Luk 9:30 και ιδου ανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτινες ησαν μωυσης και ηλειας
Luk 9:31 οι οφθεντες εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην εμελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ
Luk 9:32 ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ειδον την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω
Luk 9:33 και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν ο πετρος προς τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρις μιαν σοι και μιαν μωυσει και μιαν ηλεια μη ειδως ο λεγει
Luk 9:34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιαζεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω εισελθεν αυτους εις την νεφελην
Luk 9:35 και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο εκλελεγμενος αυτου ακουετε
Luk 9:36 και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη ιησους μονος και αυτοι εσειγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ων εωρακαν
Luk 9:37 εγενετο δε τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς
Luk 9:38 και ιδου ανηρ απο του οχλου εβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου επιβλεψαι επι τον υιον μου οτι μονογενης μοι εστιν
Luk 9:39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον εξαιφνης κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και μολις αποχωρει απ αυτου συντρειβον αυτον
Luk 9:40 και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν
Luk 9:41 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε εσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων προσαγαγε ωδε τον υιον σου
Luk 9:42 ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετειμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου
Luk 9:43 εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οις εποιει ειπεν προς τους μαθητας αυτου
Luk 9:44 θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υιος του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων
Luk 9:45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι του ρηματος τουτου
Luk 9:46 εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων
Luk 9:47 ο δε ιησους ειδως τον διαλογισμον της καρδιας αυτων επιλαβομενος παιδιον εστησεν αυτο παρ εαυτω
Luk 9:48 και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος αν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρ μεικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εστιν μεγας
Luk 9:49 αποκριθεις δε ιωανης ειπεν επιστατα ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων
Luk 9:50 ειπεν δε προς αυτον ιησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστιν
Luk 9:51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναλημψεως αυτου και αυτος το προσωπον εστηρισεν του πορευεσθαι εις ιερουσαλημ
Luk 9:52 και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον εις κωμην σαμαρειτων ως ετοιμασαι αυτω
Luk 9:53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ
Luk 9:54 ιδοντες δε οι μαθηται ιακωβος και ιωανης ειπαν κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτους
Luk 9:55 στραφεις δε επετειμησεν αυτοις
Luk 9:56 και επορευθησαν εις ετεραν κωμην
Luk 9:57 και πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτον ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη
Luk 9:58 και ειπεν αυτω ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλεινη
Luk 9:59 ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν επιτρεψον μοι πρωτον απελθοντι θαψαι τον πατερα μου
Luk 9:60 ειπεν δε αυτω αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου
Luk 9:61 ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μου
Luk 9:62 ειπεν δε ο ιησους ουδεις επιβαλων την χειρα επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν τη βασιλεια του θεου
Luk 10:1 μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος ετερους εβδομηκοντα δυο και απεστειλεν ανα δυο δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτος ερχεσθαι
Luk 10:2 ελεγεν δε προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εργατας εκβαλη εις τον θερισμον αυτου
Luk 10:3 υπαγετε ιδου αποστελλω υμας ως αρνας εν μεσω λυκων
Luk 10:4 μη βασταζετε βαλλαντιον μη πηραν μη υποδηματα και μηδενα κατα την οδον ασπασησθε
Luk 10:5 εις ην δ αν εισελθητε οικιαν πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω
Luk 10:6 και εαν εκει η υιος ειρηνης επαναπαησεται επ αυτον η ειρηνη υμων ει δε μηγε εφ υμας ανακαμψει
Luk 10:7 εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθοντες και πεινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιαν
Luk 10:8 και εις ην αν πολιν εισερχησθε και δεχωνται υμας εσθιετε τα παρατιθεμενα υμιν
Luk 10:9 και θεραπευετε τους εν αυτη ασθενεις και λεγετε αυτοις ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
Luk 10:10 εις ην δ αν πολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε
Luk 10:11 και τον κονιορτον τον κολληθεντα ημιν εκ της πολεως υμων εις τους ποδας απομασσομεθα υμιν πλην τουτο γεινωσκετε οτι ηγγικεν η βασιλεια του θεου
Luk 10:12 λεγω υμιν οτι σοδομοις εν τη ημερα εκεινη ανεκτοτερον εσται η τη πολει εκεινη
Luk 10:13 ουαι σοι χοραζειν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σειδωνι εγενηθησαν αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημενοι μετενοησαν
Luk 10:14 πλην τυρω και σειδωνι ανεκτοτερον εσται εν τη κρισει η υμιν
Luk 10:15 και συ καφαρναουμ μη εως ουρανου υψωθηση εως του αδου καταβηση
Luk 10:16 ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποστειλαντα με
Luk 10:17 υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα δυο μετα χαρας λεγοντες κυριε και τα δαιμονια υποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σου
Luk 10:18 ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν εκ του ουρανου ως αστραπην πεσοντα
Luk 10:19 ιδου δεδωκα υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιων και επι πασαν την δυναμιν την του εχθρου και ουδεν υμας ου μη αδικηση
Luk 10:20 πλην εν τουτω μη χαιρετε οτι τα πνευματα υμιν υποτασσετε χαιρετε δε οτι τα ονοματα υμων ενγεγραπται εν τοις ουρανοις
Luk 10:21 εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο τω πνευματι τω αγιω και ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις ναι ο πατηρ οτι ουτως ευδοκια εγενετο εμπροσθεν σου
Luk 10:22 παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδεις γεινωσκει τις εστιν ο υιος ει μη ο πατηρ και τις εστιν ο πατηρ ει μη ο υιος και ω αν βουληται ο υιος αποκαλυψαι
Luk 10:23 και στραφεις προς τους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε
Luk 10:24 λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησαν ιδειν α υμεις βλεπετε και ουκ ειδαν και ακουσαι μου α ακουετε και ουκ ηκουσαν
Luk 10:25 και ιδου νομικος τις ανεστη εκπειραζων αυτον λεγων διδασκαλε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω
Luk 10:26 ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγεινωσκεις
Luk 10:27 ο δε αποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τον θεον εξ ολης καρδιας σου εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη ισχυι σου και εν ολη τη διανοια σου και τον πλησιον σου ως σεαυτον
Luk 10:28 ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση
Luk 10:29 ο δε θελων δικαιωσαι εαυτον ειπεν προς τον ιησουν και τις εστιν μου πλησιον
Luk 10:30 υπολαβων ο ιησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινεν απο ιερουσαλημ εις ιερειχω και λησταις περιεπεσεν οι και εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντες απηλθον αφεντες ημιθανη
Luk 10:31 κατα συγκυριαν δε ιερευς τις καταβαινεν τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθεν
Luk 10:32 ομοιως δε και λευειτης κατα τον τοπον ελθων και ιδων αντιπαρηλθεν
Luk 10:33 σαμαρειτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδων εσπλαγχνισθη
Luk 10:34 και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοχειον και επιμεληθητι αυτου
Luk 10:35 και επι την αυριον εκβαλων εδωκεν δυο δηναρια τω πανδοχει και ειπεν επιμεληθητι αυτου και ο τι εαν προσδαπανησης εγω εν τω επανερχεσθαι με αποδωσω σοι
Luk 10:36 τις τουτων των τριων πλησιον δοκει σοι γεγονεναι του εμπεσοντος εις τους ληστας
Luk 10:37 ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν δε αυτω ιησους πορευου και συ ποιει ομοιως
Luk 10:38 εν δε τω πορευεσθαι αυτους αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον
Luk 10:39 και τηδε ην αδελφη καλουμενη μαρια η και παρακαθεσθεισα προς τους ποδας του κυριου ηκουεν τον λογον αυτου
Luk 10:40 η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με κατελειπεν διακονειν ειπε ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβηται
Luk 10:41 αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο κυριος μαρθα μαρθα μεριμνας και θορυβαζη περι πολλα
Luk 10:42 ολιγων δε χρεια εστιν η ενος μαριαμ γαρ την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφαιρεθησεται αυτης
Luk 11:1 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενον ως επαυσατο ειπεν τις των μαθητων αυτου προς αυτον κυριε διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως και ιωανης εδιδαξεν τους μαθητας αυτου
Luk 11:2 ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετε πατερ αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου
Luk 11:3 τον αρτον ημων τον επιουσιον διδου ημειν το καθ ημεραν
Luk 11:4 και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι αφειομεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον
Luk 11:5 και ειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προς αυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρεις αρτους
Luk 11:6 επειδη φιλος μου παρεγενετο εξ οδου προς με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω
Luk 11:7 κακεινος εσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρα κεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου εις την κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστας δουναι σοι
Luk 11:8 λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια το ειναι φιλον αυτου δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεις δωσει αυτω οσων χρηζει
Luk 11:9 καγω υμιν λεγω υμιν λε αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν
Luk 11:10 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγεται
Luk 11:11 τινα δε εξ υμων αιτησει τον πατερα ο υιος ιχθυν και αντι ιχθυος οφιν αυτω επιδωσει
Luk 11:12 η και αιτησει ωον επιδωσει αυτω σκορπιον
Luk 11:13 ει ουν υμεις πονηροι υπαρχοντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ ο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοις αιτουσιν αυτον
Luk 11:14 και ην εκβαλλων δαιμονιον κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι
Luk 11:15 τινες δε εξ αυτων ειπαν εν βεεζεβουλ τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
Luk 11:16 ετεροι δε πειραζοντες σημειον εξ ουρανου εζητουν παρ αυτου
Luk 11:17 αυτος δε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλεια εφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικος επι οικον πειπτει
Luk 11:18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτον διεμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεεζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια
Luk 11:19 ει δε εγω εν βεεζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων κριται εσονται
Luk 11:20 ει δε εν δακτυλω θεου εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
Luk 11:21 οταν ο ισχυρος καθωπλισμενος φυλασση την εαυτου αυλην εν ειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου
Luk 11:22 επαν δε ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλειαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν
Luk 11:23 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει
Luk 11:24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον τοτε λεγει υποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον
Luk 11:25 και ελθον ευρισκει σχολαζοντα σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
Luk 11:26 τοτε πορευεται και παραλαμβανει ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου επτα και εισελθοντα κατοικει εκει και γεινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων
Luk 11:27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις φωνην γυνη εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασα σε και μαστοι ους εθηλασας
Luk 11:28 αυτος δε ειπεν μενουν μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου και φυλασσοντες
Luk 11:29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη γενεα πονηρα εστιν σημειον ζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα
Luk 11:30 καθως γαρ εγενετο ο ιωνας τοις νινευειταις σημειον ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου τη γενεα ταυτη
Luk 11:31 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε
Luk 11:32 ανδρες νινευειται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε
Luk 11:33 ουδεις λυχνον αψας εις κρυπτην τιθησιν ουδε υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φως βλεπωσιν
Luk 11:34 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος σου οταν ο οφθαλμος σου απλους η και ολον το σωμα σου φωτεινον εστιν επαν δε πονηρος η και το σωμα σου σκοτεινον
Luk 11:35 σκοπει ουν μη το φως το εν σοι σκοτος εστιν
Luk 11:36 ει ουν το σωμα σου ολον φωτεινον μη εχον μερος τι σκοτεινον εσται φωτεινον ολον ως οταν ο λυχνος εν τη αστραπη φωτιζη σε
Luk 11:37 εν δε τω λαλησαι ερωτα αυτον φαρεισαιος οπως αριστηση παρ αυτω εισελθων δε ανεπεσεν
Luk 11:38 ο δε φαρεισαιος ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστου
Luk 11:39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρεισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγης και πονηριας
Luk 11:40 αφρονες ουκ ο ποιησας το εξωθεν και το εσωθεν εποιησεν
Luk 11:41 πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαρα υμιν εστιν
Luk 11:42 αλλα ουαι υμιν τοις φαρεισαιοις οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και την αγαπην ταυτα δε εδει ποιησαι κακεινα μη παρειναι
Luk 11:43 ουαι υμιν τοις φαρεισαιοις οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις
Luk 11:44 ουαι υμιν οτι εστε ως τα μνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι οι περιπατουντες επανω ουκ οιδασιν
Luk 11:45 αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημας υβριζεις
Luk 11:46 ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτα και αυτοι υμεις ενι των δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοις φορτιοις
Luk 11:47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δε πατερες υμων απεκτειναν αυτους
Luk 11:48 αρα μαρτυρες εστε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δε οικοδομειτε
Luk 11:49 δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτους προφητας και αποστολους και εξ αυτων αποκτενουσιν και διωξουσιν
Luk 11:50 ινα εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων το εκκεχυμενον απο καταβολης κοσμου απο της γενεας ταυτης
Luk 11:51 απο αιματος αβελ εως αιματος ζαχαριου του απολομενου μεταξυ του θυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεται απο της γενεας ταυτης
Luk 11:52 ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα της γνωσεως αυτοι ουκ εισηλθατε και τους εισερχομενους εκωλυσατε
Luk 11:53 κακειθεν εξελθοντος αυτου ηρξαντο οι γραμματεις και οι φαρεισαιοι δεινως ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονων
Luk 11:54 ενεδρευοντες αυτον θηρευσαι τι εκ του στοματος αυτου
Luk 12:1 εν οις επισυναχθεισων των μυριαδων του οχλου ωστε καταπατειν αλληλους ηρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτου πρωτον προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης ητις εστιν υποκρισις των φαρεισαιων
Luk 12:2 ουδεν δε συγκεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται
Luk 12:3 ανθ ων οσα εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και ο προς το ους ελαλησατε εν τοις ταμειοις κηρυχθησεται επι των δωματων
Luk 12:4 λεγω δε υμιν τοις φιλοις μου μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το σωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περισσοτερον τι ποιησαι
Luk 12:5 υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχοντα εξουσιαν εμβαλειν εις την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε
Luk 12:6 ουχι πεντε στρουθια πωλουνται ασσαριων δυο και εν εξ αυτων ουκ εστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου
Luk 12:7 αλλα και αι τριχες της κεφαλης υμων πασαι ηριθμηνται μη φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε
Luk 12:8 λεγω δε υμιν πας ος αν ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ο υιος του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεν των αγγελων του θεου
Luk 12:9 ο δε αρνησαμενος με ενωπιον των ανθρωπων απαρνηθησεται ενωπιον των αγγελων του θεου
Luk 12:10 και πας ος ερει λογον εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις το αγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται
Luk 12:11 οταν δε εισφερωσιν υμας επι τας συναγωγας και τας αρχας και τας εξουσιας μη μεριμνησητε πως η τι απολογησησθε η τι ειπητε
Luk 12:12 το γαρ αγιον πνευμα διδαξει υμας εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν
Luk 12:13 ειπεν δε τις εκ του οχλου αυτω διδασκαλε ειπε τω αδελφω μου μερισασθαι μετ εμου την κληρονομιαν
Luk 12:14 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τις με κατεστησεν κριτην η μεριστην εφ υμας
Luk 12:15 ειπεν δε προς αυτους ορατε και φυλασσεσθε απο πασης πλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστιν εκ των υπαρχοντων αυτω
Luk 12:16 ειπεν δε παραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινος πλουσιου ευφορησεν η χωρα
Luk 12:17 και διελογιζετο εν αυτω λεγων τι ποιησω οτι ουκ εχω που συναξω τους καρπους μου
Luk 12:18 και ειπεν τουτο ποιησω καθελω μου τας αποθηκας και μειζονας οικοδομησω και συναξω εκει παντα τον σειτον και τα αγαθα μου
Luk 12:19 και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχεις πολλα αγαθα κειμενα εις ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου
Luk 12:20 ειπεν δε αυτω ο θεος αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου αιτουσιν απο σου α δε ητοιμασας τινι εσται
Luk 12:21 ουτως ο θησαυριζων αυτω και μη εις θεον πλουτων
Luk 12:22 ειπεν δε προς τους μαθητας δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη τι φαγητε μηδε τω σωματι υμων τι ενδυσησθε
Luk 12:23 η γαρ ψυχη πλειον εστιν της τροφης και το σωμα του ενδυματος
Luk 12:24 κατανοησατε τους κορακας οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν οις ουκ εστιν ταμειον ουδε αποθηκη και ο θεος τρεφει αυτους ποσω μαλλον υμεις διαφερετε των πετεινων
Luk 12:25 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται επι την ηλικιαν αυτου προσθειναι πηχυν
Luk 12:26 ει ουν ουδε ελαχιστον δυνασθε τι περι των λοιπων μεριμνατε
Luk 12:27 κατανοησατε τα κρινα πως αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων
Luk 12:28 ει δε εν αγρω τον χορτον οντα σημερον και αυριον εις κλειβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιαζει ποσω μαλλον υμας ολιγοπιστοι
Luk 12:29 και υμεις μη ζητειτε τι φαγητε και τι πιητε και μη μετεωριζεσθε
Luk 12:30 ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοσμου επιζητουσιν υμων δε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων
Luk 12:31 πλην ζητειτε την βασιλειαν αυτου και ταυτα προστεθησεται υμιν
Luk 12:32 μη φοβου το μεικρον ποιμνιον οτι ευδοκησεν ο πατηρ υμων δουναι υμιν την βασιλειαν
Luk 12:33 πωλησατε τα υπαρχοντα υμων και δοτε ελεημοσυνην ποιησατε ε αυτοις βαλλαντια μη παλαιουμενα θησαυρον ανεκλειπτον εν τοις ουρανοις οπου κλεπτης ουκ εγγιζει ουδε σης διαφθειρει
Luk 12:34 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμων εκει και η καρδια υμων εσται
Luk 12:35 εστωσαν υμων αι οσφυες περιεζωσμεναι και οι λυχνοι καιομενοι
Luk 12:36 και υμεις ομοιοι ανθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον εαυτων ποτε αναλυση εκ των γαμων ινα ελθοντος και κρουσαντος ευθεως ανοιξωσιν αυτω
Luk 12:37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθων ο κυριος ευρησει γρηγορουντας αμην λεγω υμιν οτι περιζωσεται και ανακλινει αυτους και παρελθων διακονησει αυτοις
Luk 12:38 καν εν τη δευτερα καν εν τη τριτη φυλακη ελθη και ευρη ουτως μακαριοι εισιν εκεινοι
Luk 12:39 τουτο δε γεινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αφηκεν διορυχθηναι τον οικον αυτου
Luk 12:40 και υμεις γεινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται
Luk 12:41 ειπεν δε ο πετρος κυριε προς ημας την παραβολην ταυτην λεγεις η και προς παντας
Luk 12:42 και ειπεν ο κυριος τις αρα εστιν ο πιστος οικονομος ο φρονιμος ον καταστησει ο κυριος επι της θεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρω σειτομετριον
Luk 12:43 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως
Luk 12:44 αληθως λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
Luk 12:45 εαν δε ειπη ο δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και τας παιδισκας εσθιειν τε και πεινειν και μεθυσκεσθαι
Luk 12:46 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γεινωσκει και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των απιστων θησει
Luk 12:47 εκεινος δε ο δουλος ο γνους το θελημα του κυριου αυτου και μη ετοιμασας η ποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας
Luk 12:48 ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγων δαρησεται ολιγας παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περισσοτερον αιτησουσιν αυτον
Luk 12:49 πυρ ηλθον βαλειν επι την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη
Luk 12:50 βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πως συνεχομαι εως οτου τελεσθη
Luk 12:51 δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμερισμον
Luk 12:52 εσονται γαρ απο του νυν πεντε εν ενι οικω διαμεμερισμενοι τρεις επι δυσιν και δυο επι τρισιν
Luk 12:53 διαμερισθησονται πατηρ επι υιω και υιος επι πατρι μητηρ επι θυγατερα και θυγατηρ επι την μητερα πενθερα επι την νυμφην αυτης και νυμφη επι την πενθεραν
Luk 12:54 ελεγεν δε και τοις οχλοις οταν ιδητε νεφελην ανατελλουσαν επι δυσμων ευθεως λεγετε οτι ομβρος ερχεται και γεινεται ουτως
Luk 12:55 και οταν νοτον πνεοντα λεγετε οτι καυσων εσται και γεινεται
Luk 12:56 υποκριται το προσωπον της γης και του ουρανου οιδατε δοκιμαζειν τον καιρον δε τουτον πως ουκ οιδατε δοκιμαζειν
Luk 12:57 τι δε και αφ εαυτων ου κρεινετε το δικαιον
Luk 12:58 ως γαρ υπαγεις μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δος εργασιαν απηλλαχθαι αυτου μηποτε κατασυρη σε προς τον κριτην και ο κριτης σε παραδωσει τω πρακτορι και ο πρακτωρ σε βαλει εις φυλακην
Luk 12:59 λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως και το εσχατον λεπτον αποδως
Luk 13:1 παρησαν δε τινες εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντες αυτω περι των γαλειλαιων ων το αιμα πειλατος εμειξεν μετα των θυσιων αυτων
Luk 13:2 και αποκριθεις ειπεν αυτοις δοκειτε οτι οι γαλειλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παρα παντας τους γαλειλαιους εγενοντο οτι ταυτα πεπονθασιν
Luk 13:3 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντες ομοιως απολεισθε
Luk 13:4 η εκεινοι οι δεκαοκτω εφ ους επεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμ και απεκτεινεν αυτους δοκειτε οτι αυτοι οφειλεται εγενοντο παρα παντας τους ανθρωπους τους κατοικουντας ιερουσαλημ
Luk 13:5 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντες ωσαυτως απολεισθε
Luk 13:6 ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τις πεφυτευμενην εν τω αμπελωνι αυτου και ηλθεν ζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρεν
Luk 13:7 ειπεν δε προς τον αμπελουργον ιδου τρια ετη αφ ου ερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον αυτην ινατι και τον τοπον καταργει
Luk 13:8 ο δε αποκριθεις λεγει αυτω κυριε αφες αυτην και τουτο το ετος εως οτου σκαψω περι αυτην και βαλω κοπρια
Luk 13:9 καν μεν ποιηση καρπον εις το μελλον ει δε μηγε εκκοψεις αυτην
Luk 13:10 ην δε διδασκων εν μια των συναγωγων εν τοις σαββασιν
Luk 13:11 και ιδου γυνη πνευμα εχουσα ασθενειας δεκαοκτω και ην συγκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυψαι εις το παντελες
Luk 13:12 ιδων δε αυτην ο ιησους προσεφωνησεν και ειπεν αυτη γυναι απολελυσαι της ασθενειας σου
Luk 13:13 και επεθηκεν αυτη τας χειρας και παραχρημα ανωρθωθη και εδοξαζεν τον θεον
Luk 13:14 αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο ιησους ελεγεν τω οχλω οτι εξ ημεραι εισιν δει εργαζεσθαι εν αυταις ουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα του σαββατου
Luk 13:15 απεκριθη δε αυτω ο κυριος και ειπεν υποκριται εκαστος υμων τω σαββατω ου λυει τον βουν αυτου η τον ονον απο της φατνης και απαγων ποτιζει
Luk 13:16 ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σατανας ιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδει λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερα του σαββατου
Luk 13:17 και ταυτα λεγοντος αυτου κατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοι αυτω και πας ο οχλος εχαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις τοις γενομενοις υπ αυτου
Luk 13:18 ελεγεν ουν τινι ομοια εστιν η βασιλεια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην
Luk 13:19 ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εβαλεν εις κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον και τα πετεινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου
Luk 13:20 και παλιν ειπεν τινι ομοιωσω την βασιλειαν του θεου
Luk 13:21 ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη εκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον
Luk 13:22 και διεπορευετο κατα πολεις και κωμας διδασκων και πορειαν πορειαν ποιουμενος εις ιεροσολυμα
Luk 13:23 ειπεν δε τις αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προς αυτους
Luk 13:24 αγωνιζεσθε εισελθειν δια της στενης θυρας οτι πολλοι λεγω υμιν ζητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσιν
Luk 13:25 αφ ου αν εγερθη ο οικοδεσποτης και αποκλειση την θυραν και αρξησθε εξω εσταναι και κρουειν την θυραν λεγοντες κυριε ανοιξον ημιν και αποκριθεις ερει υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε
Luk 13:26 τοτε αρξεσθε λεγειν εφαγομεν ενωπιον σου και επιομεν και εν ταις πλατειαις ημων εδιδαξας
Luk 13:27 και ερει λεγων υμιν ουκ οιδα ποθεν εστε αποστητε απ εμου παντες εργαται αδικιας
Luk 13:28 εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων οταν οψησθε αβρααμ και ισαακ και ιακωβ και παντας τους προφητας εν τη βασιλεια του θεου υμας δε εκβαλλομενους εξω
Luk 13:29 και ηξουσιν απο ανατολων και δυσμων και απο βορρα και νοτου και ανακλιθησονται εν τη βασιλεια του θεου
Luk 13:30 και ιδου εισιν εσχατοι οι εσονται πρωτοι και εισιν πρωτοι οι εσονται εσχατοι
Luk 13:31 εν αυτη τη ωρα προσηλθαν τινες φαρεισαιοι λεγοντες αυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτι ηρωδης θελει σε αποκτειναι
Luk 13:32 και ειπεν αυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεις αποτελω σημερον και αυριον και τη τριτη ημερα τελειουμαι
Luk 13:33 πλην δει με σημερον και αυριον και τη εχομενη πορευεσθαι οτι ουκ ενδεχεται προφητην απολεσθαι εξω ιερουσαλημ
Luk 13:34 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναξαι τα τεκνα σου ον τροπον ορνις την εαυτης νοσσιαν υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε
Luk 13:35 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων λεγω δε υμιν ου μη ιδητε με εως ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Luk 14:1 και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εις οικον τινος των αρχοντων φαρεισαιων σαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν παρατηρουμενοι αυτον
Luk 14:2 και ιδου ανθρωπος τις ην υδρωπικος εμπροσθεν αυτου
Luk 14:3 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς τους νομικους και φαρεισαιους λεγων εξεστιν τω σαββατω θεραπευσαι η ου
Luk 14:4 οι δε ησυχασαν και επιλαβομενος ιασατο αυτον και απελυσεν
Luk 14:5 και προς αυτους ειπεν τινος υμων υιος η βους εις φρεαρ πεσειται και ουκ ευθεως ανασπασει αυτον εν ημερα του σαββατου
Luk 14:6 και ουκ ισχυσαν ανταποκριθηναι προς ταυτα
Luk 14:7 ελεγεν δε προς τους κεκλημενους παραβολην επεχων πως τας πρωτοκλισιας εξελεγοντο λεγων προς αυτους
Luk 14:8 οταν κληθης υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθης εις την πρωτοκλισιαν μηποτε εντειμοτερος σου η κεκλημενος υπ αυτου
Luk 14:9 και ελθων ο σε και αυτον καλεσας ερει σοι δος τουτω τοπον και τοτε αρξη μετα αισχυνης τον εσχατον τοπον κατεχειν
Luk 14:10 αλλ οταν κληθεις πορευθεις αναπεσε εις τον εσχατον τοπον ινα οταν ελθη ο κεκληκως σε ερει σοι φιλε προσαναβηθι α τοτε εσται σοι δοξα ενωπιον παντων των συνανακειμενων σοι
Luk 14:11 οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται και ο ταπεινων εαυτον υψωθησεται
Luk 14:12 ελεγεν δε και τω κεκληκοτι αυτον οταν ποιης αριστον η δειπνον μη φωνει τους φιλους σου μηδε τους αδελφους σου μηδε τους συγγενις σου μη γειτονας πλουσιους μηποτε και αυτοι αντικαλεσωσιν σε και γενηται ανταποδομα σοι
Luk 14:13 αλλ οταν δοχην ποιης καλει πτωχους αναπειρους χωλους τυφλους
Luk 14:14 και μακαριος εση οτι ουκ εχουσιν ανταποδουναι σοι ανταποδοθησεται γαρ σοι εν τη αναστασει των δικαιων
Luk 14:15 ακουσας δε τις των συνανακειμενων ταυτα ειπεν αυτω μακαριος οστις φαγεται αρτον εν τη βασιλεια του θεου
Luk 14:16 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπος τις ε ποιει δειπνον μεγα και εκαλεσεν πολλους
Luk 14:17 και απεστειλεν τον δουλον αυτου τη ωρα του δειπνου ειπειν τοις κεκλημενοις ερχεσθε οτι ηδη ετοιμα εστιν
Luk 14:18 και ηρξαντο απο μιας παντες παραιτεισθαι ο πρωτος ειπεν αυτω αγρον ηγορασα και εχω αναγκην εξελθων ιδειν αυτον ερωτω σε εχε με παρητημενον
Luk 14:19 και ετερος ειπεν ζευγη βοων ηγορασα πεντε και πορευομαι δοκιμασαι αυτα ερωτω σε εχε με παρητημενον
Luk 14:20 και ετερος ειπεν γυναικα εγημα και δια τουτο ου δυναμαι ελθειν
Luk 14:21 και παραγενομενος ο δουλος απηγγειλεν τω κυριω αυτου ταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτης ειπεν τω δουλω αυτου εξελθε ταχεως εις τας πλατειας και ρυμας της πολεως και τους πτωχους και αναπειρους και τυφλους και χωλους εισαγαγε ωδε
Luk 14:22 και ειπεν ο δουλος κυριε γεγονεν ο επεταξας και ετι τοπος εστιν
Luk 14:23 και ειπεν ο κυριος προς τον δουλον εξελθε εις τας οδους και φραγμους και αναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη μου ο οικος
Luk 14:24 λεγω γαρ υμιν οτι ουδεις των ανδρων εκεινων των κεκλημενων γευσεται μου του δειπνου
Luk 14:25 συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφεις ειπεν προς αυτους
Luk 14:26 ει τις ερχεται προς με και ου μεισει τον πατερα εαυτου και την μητερα και την γυναικα και τα τεκνα και τους αδελφους και τας αδελφας ετι τε και την ψυχην εαυτου ου δυναται ειναι μου μαθητης
Luk 14:27 οστις ουν βασταζει τον σταυρον εαυτου και ερχεται οπισω μου ου δυναται ειναι μου μαθητης
Luk 14:28 τις γαρ εξ υμων θελων πυργον οικοδομησαι ουχι πρωτον καθισας ψηφιζει την δαπανην ει εχει εις απαρτισμον
Luk 14:29 ινα μηποτε θεντος αυτου θεμελιον και μη ισχυοντος εκτελεσαι παντες οι θεωρουντες αρξωνται αυτω εμπαιζειν
Luk 14:30 λεγοντες οτι ουτος ο ανθρωπος ηρξατο οικοδομειν και ουκ ισχυσεν εκτελεσαι
Luk 14:31 η τις βασιλευς πορευομενος ετερω βασιλει συμβαλειν εις πολεμον ουχι καθισας πρωτον βουλευσεται ει δυνατος εστιν εν δεκα χειλιασιν υπαντησαι τω μετα εικοσι χειλιαδων ερχομενω επ αυτον
Luk 14:32 ει δε μηγε ετι αυτου πορρω οντος πρεσβειαν αποστειλας ερωτα εις ειρηνην
Luk 14:33 ουτως ουν πας εξ υμων ος ουκ αποτασσεται πασιν τοις εαυτου υπαρχουσιν ου δυναται ειναι μου μαθητης
Luk 14:34 καλον ουν το αλας εαν δε και το αλας μωρανθη εν τινι αρτυθησεται
Luk 14:35 ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετον εστιν εξω βαλλουσιν αυτο ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
Luk 15:1 ησαν δε αυτω εγγιζοντες παντες οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου
Luk 15:2 και διεγογγυζον οι τε φαρεισαιοι και οι γραμματεις λεγοντες οτι ουτος αμαρτωλους προσδεχεται και συνεσθιει αυτοις
Luk 15:3 ειπεν δε προς αυτους την παραβολην ταυτην λεγων
Luk 15:4 τις ανθρωπος εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεσας εξ αυτων εν ου καταλειπει τα ενενηκοντα εννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλος εως ευρη αυτο
Luk 15:5 και ευρων επιτιθησιν επι τους ωμους αυτου χαιρων
Luk 15:6 και ελθων εις τον οικον συγκαλει τους φιλους και τους γειτονας λεγων αυτοις συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλος
Luk 15:7 λεγω υμιν οτι ουτως χαρα εν τω ουρανω εσται επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επι ενενηκοντα εννεα δικαιοις οιτινες ου χρειαν εχουσιν μετανοιας
Luk 15:8 η τις γυνη δραχμας εχουσα δεκα εαν απολεση δραχμην μιαν ουχι απτει λυχνον και σαροι την οικιαν και ζητει επιμελως εως ου ευρη
Luk 15:9 και ευρουσα συγκαλει τας φιλας και γειτονας λεγουσα συγχαρητε μοι οτι ευρον την δραχμην ην απωλεσα
Luk 15:10 ουτως λεγω υμιν γεινεται χαρα ενωπιον αγγελων του θεου επι ανι αμαρτωλω μετανοουντι
Luk 15:11 ειπεν δε ανθρωπος τις ειχεν δυο υιους
Luk 15:12 και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι πατερ δος μοι το επιβαλλον μερος της ουσιας ο δε διειλεν αυτοις τον βιον
Luk 15:13 και μετ ου πολλας ημερας συναγαγων παντα ο νεωτερος υιος απεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζων ασωτως
Luk 15:14 δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λειμος ισχυρα κατα την χωραν εκεινην και αυτος ηρξατο υστερεισθαι
Luk 15:15 και πορευθεις εκολληθη ενι των πολειτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους
Luk 15:16 και επεθυμει χορτασθηναι εκ των κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω
Luk 15:17 εις εαυτον δε ελθων εφη ποσοι μισθιοι του πατρος μου περισσευονται αρτων εγω δε λειμω ωδε απολλυμαι
Luk 15:18 αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου
Luk 15:19 ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου
Luk 15:20 και αναστας ηλθεν προς τον πατερα εαυτου ετι δε αυτου μακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον
Luk 15:21 ειπεν δε ο υιος αυτω πατερ η μ αρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου
Luk 15:22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου ταχυ εξενεγκατε στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας
Luk 15:23 και φερετε τον μοσχον τον σειτευτον θυσατε και φαγοντες ευφρανθωμεν
Luk 15:24 οτι ουτος ο υιος μου νεκρος ην και εζησεν ην απολωλως και ευρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι
Luk 15:25 ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων
Luk 15:26 και προσκαλεσαμενος ενα των παιδων επυνθανετο τι αν ειη ταυτα
Luk 15:27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν
Luk 15:28 ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο δε πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον
Luk 15:29 ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφιον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω
Luk 15:30 οτε δε ο υιος σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα πορνων ηλθεν εθυσας αυτω τον σειτευτον μοσχον
Luk 15:31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν
Luk 15:32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφος σου ουτος νεκρος ην και εζησεν και απολωλως και ευρεθη
Luk 16:1 ελεγεν δε και προς τους μαθητας ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομους και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου
Luk 16:2 και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνη ετι οικονομειν
Luk 16:3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω και επαιτειν αισχυνομαι
Luk 16:4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω εκ της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους εαυτων
Luk 16:5 και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των χρεοφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφειλεις τω κυριω μου
Luk 16:6 ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου ο δε ειπεν αυτω δεξαι σου τα γραμματα και καθισας γραψον ταχεως πεντηκοντα
Luk 16:7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σιτου λεγει αυτω δεξαι σου τα γραμματα και γραψον ογδοηκοντα
Luk 16:8 και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν την εαυτων εισιν
Luk 16:9 και εγω υμιν λεγω εαυτοις ποιησατε φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλιπη δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας
Luk 16:10 ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν
Luk 16:11 ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τις υμιν πιστευσει
Luk 16:12 και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθαι το ημετερον τις υμιν
Luk 16:13 δοσει ουδεις οικετης δυναται δυσιν κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μεισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θο δουλευειν και μαμωνα
Luk 16:14 ηκουον δε ταυτα παντα οι φαρεισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον
Luk 16:15 και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γεινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον κυριου
Luk 16:16 ο νομος και οι προφηται μεχρι ιωανου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται
Luk 16:17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η του νομου κεραιαν μιαν πεσειν
Luk 16:18 πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει
Luk 16:19 ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως
Luk 16:20 πτωχος δε τις ονοματι λαζαρος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ειλκωμενος
Luk 16:21 και επιθυμων χορτασθηναι απο των πειπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι επελειχον τα ελκη αυτου
Luk 16:22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη
Luk 16:23 και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου
Luk 16:24 και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη
Luk 16:25 ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε ωδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι
Luk 16:26 και εν πασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι ενθεν προς υμας μη δυνωνται μηδε εκειθεν προς ημας διαπερωσιν
Luk 16:27 ειπεν δε ερωτω σε ουν πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου
Luk 16:28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου
Luk 16:29 λεγει δε αβρααμ εχουσιν μωυσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων
Luk 16:30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν
Luk 16:31 ειπεν δε αυτω ει μωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδ εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται
Luk 17:1 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου ανενδεκτον εστιν του τα σκανδαλα μη ελθειν πλην ουαι δι ου ερχεται
Luk 17:2 λυσιτελει αυτω ει λιθος μυλικος περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερρειπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση των μεικρων τουτων ενα
Luk 17:3 προσεχετε εαυτοις εαν αμαρτη ο αδελφος σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω
Luk 17:4 και εαν επτακις της ημερας αμαρτηση εις σε και επτακις επιστρεψη προς σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω
Luk 17:5 και ειπαν οι αποστολοι τω κυριω προσθες ημιν πιστιν
Luk 17:6 ειπεν δε ο κυριος ει εχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμεινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν
Luk 17:7 τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει αυτω ευθεως παρελθων αναπεσε
Luk 17:8 αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενος διακονει μοι εως φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ
Luk 17:9 μη εχει χαριν τω δουλω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα
Luk 17:10 ουτως και υμεις οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν ο ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν
Luk 17:11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια μεσον σαμαριας και γαλειλαιας
Luk 17:12 και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν δεκα λεπροι ανδρες οι ανεστησαν πορρωθεν
Luk 17:13 και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησου επιστατα ελεησον ημας
Luk 17:14 και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν
Luk 17:15 εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον
Luk 17:16 και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαρειτης
Luk 17:17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουχ οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δε εννεα που
Luk 17:18 ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος
Luk 17:19 και ειπεν αυτω αναστας πορευου
Luk 17:20 επερωτηθεις δε υπο των φαρεισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως
Luk 17:21 ουδε ερουσιν ιδου ωδε η εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντος υμων εστιν
Luk 17:22 ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησηται μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε
Luk 17:23 και ερουσιν υμιν ιδου εκει η ιδου ωδε μη διωξητε
Luk 17:24 ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου
Luk 17:25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης
Luk 17:26 και καθως εγενετο εν ταις ημεραις νωε ουτως εσται και εν ταις ημεραις του υιου του ανθρωπου
Luk 17:27 ησθιον επεινον εγαμουν εγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κειβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν παντας
Luk 17:28 ομοιως καθως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επεινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον οικοδομουν
Luk 17:29 η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν παντας
Luk 17:30 κατα τα αυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπου αποκαλυπτηται
Luk 17:31 εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω
Luk 17:32 μνημονευετε της γυναικος λωτ
Luk 17:33 ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου περιποιησασθαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση ζωογονησει αυτην
Luk 17:34 λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλεινης ο εις παραλημφθησεται και ο ετερος αφεθησεται
Luk 17:35 εσονται δυο αληθουσαι επι το αυτο η μια παραλημφθησεται η δε ετερα αφεθησεται
Luk 17:36
Luk 17:37 και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει και οι αετοι επισυναχθησονται
Luk 18:1 ελεγεν δε παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι αυτους και μη εγκακειν
Luk 18:2 λεγων κριτης τις ην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενος και ανθρωπον μη εντρεπομενος
Luk 18:3 χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του αντιδικου μου
Luk 18:4 και ουκ ηθελεν επι χρονον μετα ταυτα δε ειπεν εν εαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαι ουδε ανθρωπον εντρεπομαι
Luk 18:5 δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με
Luk 18:6 ειπεν δε ο κυριος ακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει
Luk 18:7 ο δε θεος ου μη ποιηση την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων αυτω ημερας και νυκτος και μακροθυμει επ αυτοις
Luk 18:8 λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιος του ανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι της γης
Luk 18:9 ειπεν δε και προς τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοις οτι εισιν δικαιοι και εξουθενουντες τους λοιπους την παραβολην ταυτην
Luk 18:10 ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον προσευξασθαι εις φαρεισαιος και ο ετερος τελωνης
Luk 18:11 ο φαρεισαιος σταθεις ταυτα προς εαυτον προσηυχετο ο θεος ευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι των ανθρωπων αρπαγες αδικοι μοιχοι η και ως ουτος ο τελωνης
Luk 18:12 νηστευω δις του σαββατου αποδεκατευω παντα οσα κτωμαι
Luk 18:13 ο δε τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραι εις τον ουρανον αλλ ετυπτεν το στηθος εαυτου λεγων ο θεος ειλασθητι μοι τω αμαρτωλω
Luk 18:14 λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον εαυτου παρ εκεινον οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται
Luk 18:15 προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντες δε οι μαθηται επετειμων αυτοις
Luk 18:16 ο δε ιησους προσεκαλεσατο λεγων αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου
Luk 18:17 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην
Luk 18:18 και επηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων διδασκαλε αγαθε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω
Luk 18:19 ειπεν δε αυτω ο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
Luk 18:20 τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρης τιμα τον πατερα σου και την μητερα
Luk 18:21 ο δε ειπεν ταυτα παντα εφυλαξα εκ νεοτητος
Luk 18:22 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσα εχεις πωλησον και διαδος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν τοις ουρανοις και δευρο ακολουθει μοι
Luk 18:23 ο δε ακουσας ταυτα περιλυπος εγενηθη ην γαρ πλουσιος σφοδρα
Luk 18:24 ιδων δε αυτον ιησους ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισπορευονται
Luk 18:25 ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλον δια τρηματος βελονης εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
Luk 18:26 ειπον δε οι ακουσαντες και τις δυναται σωθηναι
Luk 18:27 ο δε ειπεν τα αδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα παρα τω θεω εστιν
Luk 18:28 ειπεν δε ο πετρος ιδου ημεις αφεντες τα ιδια ηκολουθησαμεν σοι
Luk 18:29 ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η γυναικα η αδελφους η γονεις η τεκνα εινεκεν της βασιλειας του θεου
Luk 18:30 ος ουχι μη λαβη πολλαπλασιονα εν τω καιρω τουτω και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον
Luk 18:31 παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν εις ιερουσαλημ και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τω υιω του ανθρωπου
Luk 18:32 παραδοθησεται γαρ τοις εθνεσιν και εμπαιχθησεται και υβρισθησεται και εμπτυσθησεται
Luk 18:33 και μαστειγωσαντες αποκτενουσιν αυτον και τη ημερα τη τριτη αναστησεται
Luk 18:34 και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων και ουκ εγεινωσκον τα λεγομενα
Luk 18:35 εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιερειχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον επαιτων
Luk 18:36 ακουσας δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο
Luk 18:37 απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησους ο ναζωραιος παρερχεται
Luk 18:38 και εβοησεν λεγων ιησου υιε δαυειδ ελεησον με
Luk 18:39 και οι προαγοντες επετειμων αυτω ινα σειγηση αυτος δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυειδ ελεησον με
Luk 18:40 σταθεις δε ιησους εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον
Luk 18:41 τι σοι θελεις ποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω
Luk 18:42 και ο ιησους ειπεν αυτω αναβλεψον η πιστις σου σεσωκεν σε
Luk 18:43 και παραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω δοξαζων τον θεον και πας ο λαος ιδων εδωκεν αινον τω θεω
Luk 19:1 και εισελθων διηρχετο την ιερειχω
Luk 19:2 και ιδου ανηρ ονοματι καλουμενος ζακχαιος και αυτος ην αρχιτελωνης και αυτος πλουσιος
Luk 19:3 και εζητει ιδειν τον ιησουν τις εστιν και ουκ ηδυνατο απο του οχλου οτι τη ηλικια μεικρος ην
Luk 19:4 και προδραμων εις το εμπροσθεν ανεβη επι συκομορεαν ινα ιδη αυτον οτι εκεινης ημελλεν διερχεσθαι
Luk 19:5 και ως ηλθεν επι τον τοπον αναβλεψας ιησους ειπεν προς αυτον ζακχαιε σπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικω σου δει με μειναι
Luk 19:6 και σπευσας κατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων
Luk 19:7 και ιδοντες παντες διεγογγυζον λεγοντες οτι παρα αμαρτωλω ανδρι εισηλθεν καταλυσαι
Luk 19:8 σταθεις δε ζακχαιος ειπεν προς τον κυριον ιδου τα ημισια μου των υπαρχοντων κυριε πτωχοις διδωμι και ει τινος τι εσυκοφαντησα αποδιδωμι τετραπλουν
Luk 19:9 ειπεν δε προς αυτον ιησους οτι σημερον σωτηρια τω οικω τουτω εγενετο καθοτι και αυτος υιος αβρααμ εστιν
Luk 19:10 ηλθεν γαρ ο υιος του ανθρωπου ζητησαι και σωσαι το απολωλος
Luk 19:11 ακουοντων δε αυτων ταυτα προσθεις ειπεν παραβολην δια το εγγυς ειναι ιερουσαλημ αυτον και δοκειν αυτους οτι παραχρημα μελλει η βασιλεια του θεου αναφαινεσθαι
Luk 19:12 ειπεν ουν ανθρωπος τις ευγενης επορευθη εις χωραν μακραν λαβειν εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι
Luk 19:13 καλεσας δε δεκα δουλους εαυτου εδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπεν προς αυτους πραγματευσασθε εν ω ερχομαι
Luk 19:14 οι δε πολειται αυτου εμεισουν αυτον και απεστειλαν πρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντες ου θελομεν τουτον βασιλευσαι εφ ημας
Luk 19:15 και εγενετο εν τω επανελθειν αυτον λαβοντα την βασιλειαν και ειπεν φωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτους οις δεδωκει το αργυριον ινα γνοι τι διεπραγματευσαντο
Luk 19:16 παρεγενετο δε ο πρωτος λεγων κυριε η μνα σου δεκα προσηργασατο μνας
Luk 19:17 και ειπεν αυτω ευγε αγαθε δουλε οτι εν ελαχιστω πιστος εγενου ισθι εξουσιαν εχων επανω δεκα πολεων
Luk 19:18 και ηλθεν ο δευτερος λεγων η μνα σου κυριε εποιησεν πεντε μνας
Luk 19:19 ειπεν δε και τουτω και συ επανω γεινου πεντε πολεων
Luk 19:20 και ο ετερος ηλθεν λεγων κυριε ιδου η μνα σου ην ειχον αποκειμενην εν σουδαριω
Luk 19:21 εφοβουμην γαρ σε οτι ανθρωπος αυστηρος ει αιρεις ο ουκ εθηκας και θεριζεις ο ουκ εσπειρας
Luk 19:22 λεγει αυτω εκ του στοματος σου κρινω σε πονηρε δουλε ηδεις οτι εγω ανθρωπος αυστηρος ειμι αιρων ο ουκ εθηκα και θεριζων ο ουκ εσπειρα
Luk 19:23 και δια τι ουκ εδωκας μου το αργυριον επι τραπεζαν καγω ελθων συν τοκω αν αυτο επραξα
Luk 19:24 και τοις παρεστωσιν ειπεν αρατε απ αυτου την μναν και δοτε τω τας δεκα μνας εχοντι
Luk 19:25 και ειπαν αυτω κυριε εχει δεκα μνας
Luk 19:26 λεγω υμιν οτι παντι τω εχοντι δοθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται
Luk 19:27 πλην τους εχθρους μου τουτους τους μη θελησαντας με βασιλευσαι επ αυτους αγαγετε ωδε και κατασφαξατε αυτους εμπροσθεν μου
Luk 19:28 και ειπων ταυτα επορευετο εμπροσθεν αναβαινων εις ιεροσολυμα
Luk 19:29 και εγενετο ως ηγγισεν εις βηθφαγη και βηθανια προς το ορος το καλουμεν[ απεστειλεν δυο των μαθητων
Luk 19:30 λεγων υπαγετε εις την κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοι ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις πωποτε ανθρωπων εκαθισεν και λυσαντες αυτον αγαγετε
Luk 19:31 και εαν τις υμας ερωτα δια τι λυετε ουτως ερειτε οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει
Luk 19:32 απελθοντες δε οι απεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις
Luk 19:33 λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπαν οι κυριοι αυτου προς αυτους τι λυετε τον πωλον
Luk 19:34 οι δε ειπαν οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει
Luk 19:35 και ηγαγον αυτον προς τον ιησουν και επιριψαντες αυτων τα ιματια επι τον πωλον επεβισαν τον ιησουν
Luk 19:36 πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματια εαυτων εν τη οδω
Luk 19:37 εγγιζοντος δε αυτου ηδη προς τη καταβασει του ορους των ελαιων ηρξαντο απαν το πληθος των μαθητων χαιροντες αινειν τον θεον φωνη μεγαλη περι παντων ων ειδον δυναμεων
Luk 19:38 λεγοντες ευλογημενος ο ερχομενος ο βασιλευς εν ονοματι κυριου εν ουρανω ειρηνη και δοξα εν υψιστοις
Luk 19:39 και τινες των φαρεισαιων απο του οχλου ειπαν προς αυτον διδασκαλε επιτιμησον τοις μαθηταις σου
Luk 19:40 και αποκριθεις ειπεν λεγω υμιν εαν ουτοι σιωπησουσιν οι λιθοι κραξουσιν
Luk 19:41 και ως ηγγισεν ιδων την πολιν εκλαυσεν επ αυτην
Luk 19:42 λεγων οτι ει εγνως εν τη ημερα ταυτη και συ τα προς ειρηνην νυν δε εκρυβη απο οφθαλμων σου
Luk 19:43 οτι ηξουσιν ημεραι επι σε και περιβαλουσιν οι εχθροι σου χαρακα σοι και περικυκλωσουσιν σε και συνεξουσιν σε παντοθεν
Luk 19:44 και εδαφιουσιν σε και τα τεκνα σου εν σοι και ουκ αφησουσιν λιθον επι λιθον εν σοι ανθ ων ουκ εγνως τον καιρον της επισκοπης σου
Luk 19:45 και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας
Luk 19:46 λεγων αυτοις γεγραπται και εσται ο οικος μου οικος προσευχης υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων
Luk 19:47 και ην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δε αρχιερεις και οι γραμματεις εζητουν αυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαου
Luk 19:48 και ουχ ευρισκον το τι ποιησωσιν ο λαος γαρ απας εξεκρεμετο αυτου ακουων
Luk 20:1 και εγενετο εν μια των ημερων διδασκοντος αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις
Luk 20:2 και ειπαν λεγοντες προς αυτον ειπον ημιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτην
Luk 20:3 αποκριθεις δε ειπεν προς αυτους ερωτησω υμας καγω λογον και ειπατε μοι
Luk 20:4 το βαπτισμα ιωανου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων
Luk 20:5 οι δε συνελογισαντο προς εαυτους λεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιστευσατε αυτω
Luk 20:6 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων ο λαος απας καταλιθασει ημας πεπεισμενος γαρ εστιν ιωανην προφητην ειναι
Luk 20:7 και απεκριθησαν μη ειδεναι ποθεν
Luk 20:8 και ο ιησους ειπεν αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Luk 20:9 ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην ανθρωπος εφυτευσεν αμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν χρονους
Luk 20:10 και καιρω απεστειλεν προς τους γεωργους δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνος δωσουσιν αυτω οι δε γεωργοι εξαπεστειλαν αυτον δειραντες κενον
Luk 20:11 και προσεθετο ετερον πεμψαι δουλον οι δε κακεινον δειραντες και ατειμασαντες εξαπεστειλαν κενον
Luk 20:12 και προσεθετο τριτον πεμψαι οι δε και τουτον τραυματισαντες εξεβαλον
Luk 20:13 ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ισως τουτον εντραπησονται
Luk 20:14 ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομος αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια
Luk 20:15 και εκβαλοντες αυτον εξω του αμπελωνος απεκτειναν τι ουν ποιησει αυτοις ο κυριος του αμπελωνος
Luk 20:16 ελευσεται και απολεσει τους γεωργους τουτους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις ακουσαντες δε ειπαν μη γενοιτο
Luk 20:17 ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
Luk 20:18 πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον
Luk 20:19 και εζητησαν οι γραμματεις και οι αρχιερεις επιβαλειν επ αυτον τας χειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν τον λαον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους ειπεν την παραβολην ταυτην
Luk 20:20 και παρατηρησαντες απεστειλαν εγκαθετους υποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ωστε παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια του ηγεμονος
Luk 20:21 και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθως λεγεις και διδασκεις και ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις
Luk 20:22 εξεστιν ημας καισαρι φορον δουναι η ου
Luk 20:23 κατανοησας δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους
Luk 20:24 δειξατε μοι δηναριον τινος εχει εικονα και επιγραφην οι δε ειπαν καισαρος
Luk 20:25 ο δε ειπεν προς αυτους τοινυν αποδοτε τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
Luk 20:26 και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι του ρηματος εναντιον του λαου και θαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτου εσειγησαν
Luk 20:27 προσελθοντες δε τινες των σαδδουκαιων οι λεγοντες αναστασιν μη ειναι επηρωτων αυτον
Luk 20:28 λεγοντες διδασκαλε μωυσης εγραψεν ημιν εαν τινος αδελφος αποθανη εχων γυναικα και ουτος ατεκνος η ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου
Luk 20:29 επτα ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνος
Luk 20:30 και ο δευτερος
Luk 20:31 και ο τριτος ελαβεν αυτην ωσαυτως δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνα και απεθανον
Luk 20:32 υστερον και η γυνη απεθανεν
Luk 20:33 η γυνη ουν εν τη αναστασει τινος αυτων γεινεται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα
Luk 20:34 και ειπεν αυτοις ο ιησους οι υιοι του αιωνος τουτου γαμουσιν και γαμισκονται
Luk 20:35 οι δε καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχειν και της αναστασεως της εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε γαμισκονται
Luk 20:36 ουδε γαρ αποθανειν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρ εισιν και υιοι εισιν θεου της αναστασεως υιοι οντες
Luk 20:37 οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωυσης εμηνυσεν επι της βατου ως λεγει κυριον τον θεον αβρααμ και θεον ισαακ και θεον ιακωβ
Luk 20:38 θεος δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων παντες γαρ αυτω ζωσιν
Luk 20:39 αποκριθεντες δε τινες των γραμματεων ειπαν διδασκαλε καλως ειπας
Luk 20:40 ουκετι γαρ ετολμων επερωταν αυτον ουδεν
Luk 20:41 ειπεν δε προς αυτους πως λεγουσιν τον χριστον ειναι δαυειδ υιον
Luk 20:42 αυτος γαρ δαυειδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου
Luk 20:43 εως αν θεω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Luk 20:44 δαυειδ ουν αυτον κυριον καλει και πως αυτου υιος εστιν
Luk 20:45 ακουοντος δε παντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις
Luk 20:46 προσεχετε απο των γραμματεων των θελοντων περιπατειν εν στολαις και φιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραις και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις
Luk 20:47 οι κατεσθιουσιν τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχονται ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα
Luk 21:1 αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας εις το γαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιους
Luk 21:2 ειδεν δε τινα χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκει λεπτα δυο
Luk 21:3 και ειπεν αληθως λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων εβαλεν
Luk 21:4 παντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν
Luk 21:5 και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοις καλοις και αναθημασιν κεκοσμηται ειπεν
Luk 21:6 ταυτα α θεωρειτε ελευσονται ημεραι εν αις ουκ αφεθησεται λιθος επι λιθω ωδε ος ου καταλυθησεται
Luk 21:7 επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημιον οταν μελλη ταυτα γεινεσθαι
Luk 21:8 ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι και ο καιρος ηγγικεν μη πορευθητε οπισω αυτων
Luk 21:9 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεως το τελος
Luk 21:10 τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεται εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν
Luk 21:11 σεισμοι τε μεγαλοι και κατα τοπους λοιμοι και λειμοι εσονται φοβηθρα τε και απ ουρανου σημεια μεγαλα εσται
Luk 21:12 προ δε τουτων παντων επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις τας συναγωγας και φυλακας απαγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου
Luk 21:13 αποβησεται υμιν εις μαρτυριον
Luk 21:14 θετε ουν εν ταις καρδιαις υμων μη προμελεταν απολογηθηναι
Luk 21:15 εγω γαρ δωσω υμιν στομα και σοφιαν η ου δυνησονται αντιστηναι η αντειπειν απαντες οι αντικειμενοι υμιν
Luk 21:16 παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων και αδελφων και συγγενων και φιλων και θανατωσουσιν εξ υμων
Luk 21:17 και εσεσθε μεισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου
Luk 21:18 και θριξ εκ της κεφαλης υμων ου μη αποληται
Luk 21:19 εν τη υπομονη υμων κτησεσθε τας ψυχας υμων
Luk 21:20 οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης
Luk 21:21 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτης εκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτην
Luk 21:22 οτι ημεραι εκδικησεως αυται εισιν του πλησθηναι παντα τα γεγραμμενα
Luk 21:23 ουαι ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη τω λαω τουτω
Luk 21:24 και πεσουνται στοματι μαχαιρης και αιχμαλωτισθησονται εις τα εθνη παντα και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρι ου πληρωθωσιν και εσονται καιροι εθνων
Luk 21:25 και εσονται σημεια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γης συνοχη εθνων εν απορια ηχους θαλασσης και σαλου
Luk 21:26 αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιας των επερχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
Luk 21:27 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελη μετα δυναμεως και δοξης πολλης
Luk 21:28 αρχομενων δε τουτων γεινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων
Luk 21:29 και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα
Luk 21:30 οταν προβαλωσιν ηδη βλεποντες αφ εαυτων γεινωσκετε οτι ηδη εγγυς το θερος εστιν
Luk 21:31 ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γεινομενα γεινωσκεται οτι εγγυς εστιν η βασιλεια του θεου
Luk 21:32 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα γενηται
Luk 21:33 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελευσονται
Luk 21:34 προσεχετε δε εαυτοις μηποτε βαρηθωσιν αι καρδιαι υμων εν κραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και επιστη εφ υμας αιφνιδιος η ημερα εκεινη
Luk 21:35 ως παγις επισελευσεται γαρ επι παντας τους καθημενους επι προσωπον πασης της γης
Luk 21:36 αγρυπνειτε δε εν παντι καιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε εκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γεινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου
Luk 21:37 ην δε τας ημερας διδασκων εν τω ιερω τας δε νυκτας εξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιων
Luk 21:38 και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου
Luk 22:1 ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα
Luk 22:2 και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον
Luk 22:3 εισηλθεν δε σατανας εις ιουδαν τον καλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα
Luk 22:4 και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και στρατηγοις το πως αυτοις παραδω αυτον
Luk 22:5 και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι
Luk 22:6 και εξωμολογησεν και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοις
Luk 22:7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμων η εδει θυεσθαι το πασχα
Luk 22:8 και απεστειλεν πετρον και ιωανην ειπων πορευθεντες ετοιμασατε ημιν το πασχα ινα φαγωμεν
Luk 22:9 οι δε ειπαν αυτω που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγιν το πασχα
Luk 22:10 ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω εις την οικιαν εις ην εισπορευεται
Luk 22:11 και ερειτε τω οικοδεσποτη της οικιας λεγει σοι ο διδασκαλος που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
Luk 22:12 κακεινος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατε
Luk 22:13 απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκει αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Luk 22:14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι αποστολοι συν αυτω
Luk 22:15 και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν
Luk 22:16 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω αυτο εως οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεου
Luk 22:17 και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε τουτο και διαμερισατε εις εαυτους
Luk 22:18 λεγω γαρ υμιν ου μη πιω απο του νυν απο του γενηματος της αμπελου εως ου η βασιλεια του θεου ελθη
Luk 22:19 και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων τουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν
Luk 22:20 και το ποτηριον ωσαυτως μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου το υπερ υμων εκχυννομενον
Luk 22:21 πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντος με μετ εμου επι της τραπεζης
Luk 22:22 οτι ο υιος μεν του ανθρωπου κατα το ωρισμενον πορευεται πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται
Luk 22:23 και αυτοι ηρξαντο συνζητειν προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν
Luk 22:24 εγενετο δε και φιλονικια εν αυτοις το τις αυτων δοκει ειναι μειζων
Luk 22:25 ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι εξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται
Luk 22:26 υμεις δε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γεινεσθω ως ο νεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων
Luk 22:27 τις γαρ μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχει ο ανακειμενος εγω δε εν μεσω υμων ειμι ως ο διακονων
Luk 22:28 υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πειρασμοις μου
Luk 22:29 καγω διατιθεμαι υμιν καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν
Luk 22:30 ινα εσθητε και πεινητε επι της τραπεζης μου εν τη βασιλεια μου και καθησθε επι θρονων τας δωδεκα φυλας κρεινοντες του ισραηλ
Luk 22:31 σιμων σιμων ιδου ο σατανας εξητησατο υμας του σεινιασει ως τον σιτον
Luk 22:32 εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλιπη η πιστις σου και συ ποτε επιστρεψας στηρισον τους αδελφους σου
Luk 22:33 ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι
Luk 22:34 ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου φωνησει σημερον αλεκτωρ εως τρις με απαρνηση ειδεναι
Luk 22:35 και ειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερ βαλλαντιου και πηρας και υποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε ειπαν ουθενος
Luk 22:36 ειπεν δε αυτοις αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω ομοιως και πηραν και ο μη εχων πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατω μαχαιραν
Luk 22:37 λεγω γαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι το και μετα ανομων ελογισθη και γαρ το περι εμου τελος εχει
Luk 22:38 οι δε ειπαν κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν
Luk 22:39 και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται
Luk 22:40 γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθειν εις πειρασμον
Luk 22:41 και αυτος απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην και θεις τα γονατα προσηυχετο
Luk 22:42 λεγων πατερ ει βουλει παρενεγκε τουτο το ποτηριον απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το σον γεινεσθω
Luk 22:43
Luk 22:44
Luk 22:45 και αναστας απο της προσευχης ελθων προς τους μαθητας ευρεν κοιμωμενους αυτους απο της λυπης
Luk 22:46 και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον
Luk 22:47 ετι αυτου λαλουντος ιδου οχλος και ο λεγομενος ιουδας εις των δωδεκα προηρχετο αυτους και ηγγισεν τω ιησου φιλησαι αυτον
Luk 22:48 ιησους δε ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδως
Luk 22:49 ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπαν κυριε ει παταξομεν εν μαχαιρη
Luk 22:50 και επαταξεν εις τις εξ αυτων του αρχιερεως τον δουλον και αφειλεν το ους αυτου το δεξιον
Luk 22:51 αποκριθεις δε ιησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος του ωτιου ιασατο αυτον
Luk 22:52 ειπεν δε ιησους προς τους παραγενομενους επ αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων
Luk 22:53 καθ ημεραν οντος μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε τας χειρας επ εμε αλλ αυτη εστιν υμων η ωρα και η εξουσια του σκοτους
Luk 22:54 συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εις την οικιαν του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν
Luk 22:55 περιαψαντων δε πυρ εν μεσω της αυλης και συγκαθισαντων εκαθητο ο πετρος μεσος αυτων
Luk 22:56 ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην
Luk 22:57 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα αυτον γυναι
Luk 22:58 και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετρος εφη ανθρωπε ουκ ειμι
Luk 22:59 και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων επ αληθειας και ουτος μετ αυτου ην και γαρ γαλειλαιος εστιν
Luk 22:60 ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγεις και παραχρημα ετι λαλουντος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ
Luk 22:61 και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετρος του ρηματος του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριν η αλεκτορα φωνησαι σημερον απαρνηση με τρις
Luk 22:62 και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως
Luk 22:63 και οι ανδρες οι συνεχοντες αυτον ενεπαιζον αυτω δεροντες
Luk 22:64 και περικαλυψαντες αυτον επηρωτων λεγοντες προφητευσον τις εστιν ο παισας σε
Luk 22:65 και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον
Luk 22:66 και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτερειον του λαου αρχιερεις τε και γραμματεις και απηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων λεγοντες
Luk 22:67 ει συ ει ο χριστος ειπον ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε
Luk 22:68 εαν δε ερωτησω ου μη αποκριθητε
Luk 22:69 απο του νυν δε εσται ο υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του θεου
Luk 22:70 ειπαν δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι
Luk 22:71 οι δε ειπαν τι ετι εχομεν μαρτυριας χρειαν αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου
Luk 23:1 και ανασταν απαν το πληθος αυτων ηγαγον αυτον επι τον πειλατον
Luk 23:2 ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον ευραμεν διαστρεφοντα το εθνος ημων και κωλυοντα φορους καισαρι διδοναι και λεγοντα αυτον χριστον βασιλεα ειναι
Luk 23:3 ο δε πειλατος ηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις
Luk 23:4 ο δε πειλατος ειπεν προς τους αρχιερεις και τους οχλους ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω
Luk 23:5 οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τον λαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιας και αρξαμενος απο της γαλειλαιας εως ωδε
Luk 23:6 πειλατος δε ακουσας επηρωτησεν ει ο ανθρωπος γαλειλαιος εστιν
Luk 23:7 και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτον προς τον ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις
Luk 23:8 ο δε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λειαν ην γαρ εξ ικανων χρονων θελων ιδειν αυτον δια το ακουειν περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπο αυτου γεινομενον
Luk 23:9 επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρεινατο αυτω
Luk 23:10 ειστηκεισαν δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονως κατηγορουντες αυτου
Luk 23:11 εξουθενησας δε αυτον ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και εμπαιξας περιβαλων εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τω πειλατω
Luk 23:12 εγενοντο δε φιλοι ο τε ηρωδης και ο πειλατος εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς αυτους
Luk 23:13 πειλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον
Luk 23:14 ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρεινας ουθεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου
Luk 23:15 αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψεν γαρ αυτον προς ημας και ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω
Luk 23:16 παιδευσας ουν αυτον απολυσω
Luk 23:17
Luk 23:18 ανεκραγον δε παμπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιν τον βαραββαν
Luk 23:19 οστις ην δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονον βληθεις εν τη φυλακη
Luk 23:20 παλιν δε ο πειλατος προσεφωνησεν αυτοις θελων απολυσαι τον ιησουν
Luk 23:21 οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρου σταυρου αυτον
Luk 23:22 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω
Luk 23:23 οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωσαι και κατισχυον αι φωναι αυτων
Luk 23:24 και πειλατος επεκρεινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων
Luk 23:25 απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων
Luk 23:26 και ως απηγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνα τινα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισθεν του ιησου
Luk 23:27 ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι εκοπτοντο και εθρηνουν αυτον
Luk 23:28 στραφεις δε προς αυτας ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων
Luk 23:29 οτι ιδου ερχονται ημεραι εν αις ερουσιν μακαριαι αι στειραι και αι κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοι οι ουκ εθρεψαν
Luk 23:30 τοτε αρξονται λεγειν τοις ορεσιν πεσετε εφ ημας και τοις βουνοις καλυψατε ημας
Luk 23:31 οτι ει εν υγρω ξυλω ταυτα ποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηται
Luk 23:32 ηγοντο δε και ετεροι κακουργοι δυο συν αυτω αναιρεθηναι
Luk 23:33 και οτε ηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων
Luk 23:34 διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον κληρον
Luk 23:35 και ειστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντες λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει υιος εστιν ο χριστος του θεου ο εκλεκτος
Luk 23:36 ενεπαιξαν δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι οξος προσφεροντες αυτω
Luk 23:37 και λεγοντες ει συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσον σεαυτον
Luk 23:38 ην δε και επιγραφη επ αυτω ο βασιλευς των ιουδαιων ουτος
Luk 23:39 εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον ουχι συ ει ο χριστος σωσον σεαυτον και ημας
Luk 23:40 αποκριθεις δε ο ετερος επιτιμων αυτω εφη ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει
Luk 23:41 και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεν απολαμβανομεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν
Luk 23:42 και ελεγεν ιησου μνησθητι μου οταν ελθης εις την βασιλειαν σου
Luk 23:43 και ειπεν αυτω αμην σοι λεγω σημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω
Luk 23:44 και ην ηδη ωσει ωρα εκτη και σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
Luk 23:45 του ηλιου εκλειποντος εσχισθη δε το καταπετασμα του ναου μεσον
Luk 23:46 και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπεν πατερ εις χειρας σου παρατιθεμαι το πνευμα μου τουτο δε ειπων εξεπνευσεν
Luk 23:47 ιδων δε ο εκατονταρχης το γενομενον εδοξαζεν τον θεον λεγων οντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ην
Luk 23:48 και παντες οι συμπαραγενομενοι οχλοι επι την θεωριαν ταυτην θεωρησαντες τα γενομενα τυπτοντες τα στηθη υπεστρεφον
Luk 23:49 ειστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι αυτω απο μακροθεν και αι γυναικες αι συνακολουθουσαι αυτω απο της γαλειλαιας ορωσαι ταυτα
Luk 23:50 και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχων ανηρ αγαθος δικαιος
Luk 23:51 ουτος ουκ ην συγκατατεθειμενος τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αρειμαθαιας πολεως των ιουδαιων ος προσεδεχετο την βασιλειαν του θεου
Luk 23:52 ουτος προσελθων τω πειλατω ητησατο το σωμα του ιησου
Luk 23:53 και καθελων ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτον εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεις ουπω κειμενος
Luk 23:54 και ημερα ην παρασκευης και σαββατον επεφωσκεν
Luk 23:55 κατακολουθησασαι δε αι γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι εκ της γαλειλαιας αυτω εθεασαντο το μνημειον και ως ετεθη το σωμα αυτου
Luk 23:56 υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην
Luk 24:1 τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεως επι το μνημα ηλθον φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα
Luk 24:2 ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου
Luk 24:3 εισελθουσαι δε ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου
Luk 24:4 και εγενετο εν τω απορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου ανδρες δυο επεστησαν αυταις εν εσθητι αστραπτουση
Luk 24:5 εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλεινουσων τα προσωπα εις την γην ειπαν προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων
Luk 24:6 ουκ εστιν ωδε αλλα ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλειλαια
Luk 24:7 λεγων τον υιον του ανθρωπου οτι δει παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
Luk 24:8 και εμνησθησαν των ρηματων αυτου
Luk 24:9 και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις
Luk 24:10 ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια η ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις ελεγον προς τους αποστολους ταυτα
Luk 24:11 και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα ταυτα και ηπιστουν αυταις
Luk 24:12 ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια μονα και απηλθεν προς αυτον θαυμαζων το γεγονος
Luk 24:13 και ιδου δυο εξ αυτων εν αυτη τη ημερα ησαν πορευομενοι εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους
Luk 24:14 και αυτοι ωμειλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων
Luk 24:15 και εγενετο εν τω ομειλειν αυτους και συνζητειν αυτους ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις
Luk 24:16 οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον
Luk 24:17 ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλεται προς αλληλους περιπατουνταις και εσταθησαν σκυθρωποι
Luk 24:18 αποκριθεις δε εις ονοματι κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις
Luk 24:19 και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπαν αυτω τα περι ιησου του ναζαρηνου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου
Luk 24:20 οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον
Luk 24:21 ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε και συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει αφ ου ταυτα εγενετο
Luk 24:22 αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γεναμεναι ορθριναι επι το μνημειον
Luk 24:23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην
Luk 24:24 και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον
Luk 24:25 και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται
Luk 24:26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου
Luk 24:27 και αρξαμενος απο μωυσεως και απο παντων των προφητων διερμηνευσεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου
Luk 24:28 και ηγγικαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιησατο πορρωτερον πορευεσθαι
Luk 24:29 και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν ηδη η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις
Luk 24:30 και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις
Luk 24:31 αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων
Luk 24:32 και ειπαν προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην ως ελαλει ημιν εν τη οδω ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας
Luk 24:33 και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον ηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις
Luk 24:34 λεγοντας οτι οντως ηγερθη ο κυριος και ωφθη σιμωνι
Luk 24:35 και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου
Luk 24:36 ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
Luk 24:37 θροηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν
Luk 24:38 και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν τη καρδια υμων
Luk 24:39 ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι εγω ειμι αυτος ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα και σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα
Luk 24:40 και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας
Luk 24:41 ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε
Luk 24:42 οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος
Luk 24:43 και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν
Luk 24:44 ειπεν δε προς αυτους ουτοι οι λογοι μου ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι απαντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυσεως και τοις προφηταις και ψαλμοις περι εμου
Luk 24:45 τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιειναι τας γραφας
Luk 24:46 και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα
Luk 24:47 και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν εις αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενοι απο ιερουσαλημ
Luk 24:48 υμεις μαρτυρες τουτων
Luk 24:49 και ιδου εγω εξαποστελλω την επαγγελειαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει εως ου ενδυσησθε εξ υψους δυναμιν
Luk 24:50 εξηγαγεν δε αυτους εως προς βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους
Luk 24:51 και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανον
Luk 24:52 και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας
Luk 24:53 και ησαν δια παντος εν τω ιερω ευλογουντες τον θεον αμην
Joh 1:1 εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος
Joh 1:2 ουτος ην εν αρχη προς τον θεον
Joh 1:3 παντα δι αυτου εγενε το και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
Joh 1:4 εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως
Joh 1:5 και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
Joh 1:6 εγενετο ανθρωπος απεσταλμενος παρα θεου ονομα αυτω ιωανης
Joh 1:7 ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
Joh 1:8 ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
Joh 1:9 ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα ανθρωπον ερχομενον εις τον κοσμον
Joh 1:10 εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
Joh 1:11 εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
Joh 1:12 οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
Joh 1:13 οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ [ αλλ εκ θεου εγεννηθησαν
Joh 1:14 και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πατρος πληρης χαριτος αληθειας
Joh 1:15 ιωανης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ο ειπων ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
Joh 1:16 οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
Joh 1:17 οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιησου χριστου εγενετο
Joh 1:18 θν ουδεις εωρακεν πωποτε μονογενης θεος ο ων εις τον κολπον του πατρος εκεινος εξηγησατο
Joh 1:19 και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωανου οτε απεστειλαν προς αυτον οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευειτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
Joh 1:20 και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χριστος
Joh 1:21 και ηρωτησαν αυτον συ ουν τι ηλειας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
Joh 1:22 ειπαν ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
Joh 1:23 εφει εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυριου καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
Joh 1:24 και απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρεισαιων
Joh 1:25 και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χριστος ουδε ηλειας ουδε ο προφητης
Joh 1:26 απεκριθη αυτοις ο ιωανης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος υμων στηκει ον υμεις ουκ οιδατε
Joh 1:27 οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
Joh 1:28 ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ο ιωανης βαπτιζων
Joh 1:29 τη επαυριον βλεπει τον ιησουν ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
Joh 1:30 ουτος εστιν υπερ ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
Joh 1:31 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων
Joh 1:32 και εμαρτυρησεν ιωανης λεγων οτι τεθεαμαι το πνευμα καταβαινον ως περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
Joh 1:33 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πνευματι αγιω
Joh 1:34 καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
Joh 1:35 τη επαυριον παλιν ειστηκει ιωανης και εκ των μαθητων αυτου δυο
Joh 1:36 και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θεου
Joh 1:37 και ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου
Joh 1:38 στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπαν αυτω ραββει ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
Joh 1:39 λεγει αυτοις ερχεσθε και οψεσθε ηλθαν ουν και ειδαν που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη
Joh 1:40 ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωανου και ακολουθησαντων αυτω
Joh 1:41 ευρεισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χριστος
Joh 1:42 ηγαγεν αυτον προς τον ιησουν εμβλεψας αυτω ο ιησους ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωανου συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
Joh 1:43 τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλειλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μοι
Joh 1:44 ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
Joh 1:45 ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωυσης εν τω νομω και ο προφηται ευρηκαμεν ιησουν υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ
Joh 1:46 και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φιλιππος ερχου και ιδε
Joh 1:47 ειδεν ιησους τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλειτης εν ω δολος ουκ εστιν
Joh 1:48 λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γεινωσκεις απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
Joh 1:49 απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββει συ ει ο υιος του θεου συ βασιλευς ει του ισραηλ
Joh 1:50 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
Joh 1:51 και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θεου αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του ανθρωπου
Joh 2:1 και τη τριτη ημερα γαμος εγενετο εν κανα της γαλειλαιας και ην η μητηρ του ιησου εκει
Joh 2:2 εκληθη δε και ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
Joh 2:3 και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιησου προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
Joh 2:4 και λεγει αυτη ο ιησους τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
Joh 2:5 λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
Joh 2:6 ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρις
Joh 2:7 λεγει αυτοις ο ιησους γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
Joh 2:8 και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλεινω οι δε ηνεγκαν
Joh 2:9 ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλεινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλεινος
Joh 2:10 και λεγει αυτω πας ανθρωπος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι
Joh 2:11 ταυτην εποιησεν αρχην των σημιων ο ιησους εν κανα της γαλειλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου
Joh 2:12 μετα τουτο κατεβη εις καφαρναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας
Joh 2:13 και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ιησους
Joh 2:14 και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
Joh 2:15 και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τας τραπεζας ανετρεψεν
Joh 2:16 και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πατρος μου οικον εμποριου
Joh 2:17 εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι εστιν γεγραμμενον ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
Joh 2:18 απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
Joh 2:19 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και τρισιν ημεραις εγερω αυτον
Joh 2:20 ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετεσιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
Joh 2:21 εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
Joh 2:22 οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ον ειπεν ο ιησους
Joh 2:23 ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει
Joh 2:24 αυτος δε ιησους ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας
Joh 2:25 και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του ανθρωπου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω ανθρωπω
Joh 3:1 ην δε ανθρωπος εκ των φαρεισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
Joh 3:2 ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββει οιδαμεν οτι απο θεου εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μετ αυτου
Joh 3:3 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θεου
Joh 3:4 λεγει προς αυτον νεικοδημος πως δυναται ανθρωπος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
Joh 3:5 απεκριθη ο ιησους αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πνευματος ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
Joh 3:6 το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πνευματος πνευμα εστιν
Joh 3:7 μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
Joh 3:8 το πνευμα οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλα ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πνευματος
Joh 3:9 απεκριθη νεικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
Joh 3:10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ισραηλ και ταυτα ου γεινωσκεις
Joh 3:11 αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
Joh 3:12 ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
Joh 3:13 και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του ανθρωπου
Joh 3:14 και καθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του ανθρωπου
Joh 3:15 ινα πας ο πιστευων εν αυτω εχη ζωην αιωνιον
Joh 3:16 ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμον ωστε τον υιον τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλα εχη ζωην αιωνιον
Joh 3:17 ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον εις τον κοσμον ινα κρεινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
Joh 3:18 ο πιστευων εις αυτον ου κρεινεται ο μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου
Joh 3:19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
Joh 3:20 πας γαρ ο φαυλα πρασσων μεισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
Joh 3:21 ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα
Joh 3:22 μετα ταυτα ηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετρειβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
Joh 3:23 ην δε και ο ιωανης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοντο και εβαπτιζοντο
Joh 3:24 ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ιωανης
Joh 3:25 εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων των ιωανου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
Joh 3:26 και ηλθαν προς τον ιωανην και ειπαν αυτω ραββει ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
Joh 3:27 απεκριθη ιωανης και ειπεν ου δυναται ανθρωπος λαμβανειν ουδεν εν αν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
Joh 3:28 αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον εγω ουκ ειμι εγω ο χριστος αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
Joh 3:29 ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
Joh 3:30 εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
Joh 3:31 ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
Joh 3:32 ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
Joh 3:33 ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστιν
Joh 3:34 ον γαρ απεστειλεν ο θεος τα ρηματα του θεου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν
Joh 3:35 ο πατηρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
Joh 3:36 ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον
Joh 4:1 ως ουν εγνω ο κυριος οτι ηκουσαν οι φαρεισαιοι οτι ιησους πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωανης
Joh 4:2 καιτοιγε ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
Joh 4:3 αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλειλαιαν
Joh 4:4 εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
Joh 4:5 ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω ιωσηφ τω υιω αυτου
Joh 4:6 ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιπορειας εκαθεζετο ουτω επι τη πηγη ωρα ην ως εκτη
Joh 4:7 ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πειν
Joh 4:8 οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
Joh 4:9 λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πειν αιτεις γυναικος σαμαρειτιδος ουσης ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοις σαμαρειταις
Joh 4:10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
Joh 4:11 λεγει αυτω κυριε ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
Joh 4:12 μη συ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
Joh 4:13 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη πας ο πεινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
Joh 4:14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
Joh 4:15 λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε διερχωμαι ενθαδε αντλειν
Joh 4:16 λεγει αυτη υπαγε φωνησον σου τον ανδρα και ελθε ενθαδε
Joh 4:17 απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
Joh 4:18 πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
Joh 4:19 λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συ
Joh 4:20 οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει
Joh 4:21 λεγει αυτη ο ιησους πιστευε μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι
Joh 4:22 υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
Joh 4:23 αλλα ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
Joh 4:24 πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν
Joh 4:25 λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν απαντα
Joh 4:26 λεγει αυτη ο ιησους εγω ειμι ο λαλων σοι
Joh 4:27 και επι τουτω ηλθαν οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
Joh 4:28 αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρωποις
Joh 4:29 δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι παντα α εποιησα μητι ουτος εστιν ο χριστος
Joh 4:30 εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
Joh 4:31 εν τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββει φαγε
Joh 4:32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
Joh 4:33 ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
Joh 4:34 λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
Joh 4:35 ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
Joh 4:36 ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
Joh 4:37 εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
Joh 4:38 εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
Joh 4:39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα α εποιησα
Joh 4:40 ως ουν συνηλθον ου προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
Joh 4:41 και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
Joh 4:42 τη τε γυναικι ελεγον ουκετι δια την λαλιαν σου πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου
Joh 4:43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλειλαιαν
Joh 4:44 αυτος γαρ ιησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τειμην ουκ εχει
Joh 4:45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλειλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλειλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
Joh 4:46 ηλθεν ουν παλιν εν κανα της γαλειλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καφαρναουμ
Joh 4:47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλειλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν
Joh 4:48 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
Joh 4:49 λεγει προς αυτον ο βασιλικος κυριε καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
Joh 4:50 λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου ζη επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω ον ειπεν αυτω ο ιησους και επορευετο
Joh 4:51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο παις αυτου ζη
Joh 4:52 επυθετο ουν την ωραν εκεινην εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουν αυτω οτι εχθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτην ο πυρετος
Joh 4:53 εγνω ουν ο πατηρ οτι εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησους ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
Joh 4:54 τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλειλαιαν
Joh 5:1 μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ιησους εις ιεροσολυμα
Joh 5:2 εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθσαιδα πεντε στοας εχουσα
Joh 5:3 εν ταυταις κατεκειτο πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων
Joh 5:4
Joh 5:5 ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
Joh 5:6 τουτον ιδων ο ιησους κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
Joh 5:7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προς εμου καταβαινει
Joh 5:8 λεγει αυτω ο ιησους εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
Joh 5:9 και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
Joh 5:10 ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον
Joh 5:11 ος δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
Joh 5:12 ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι αρον και περιπατει
Joh 5:13 ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ιησους εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
Joh 5:14 μετα ταυτα ευρισκει αυτον ιησους εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται
Joh 5:15 απηλθεν ο ανθρωπος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ιησους εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
Joh 5:16 και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιησουν οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
Joh 5:17 ο δε απεκρεινατο αυτοις ο πατηρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
Joh 5:18 δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πατερα ιδιον ελεγεν τον θεον ισον εαυτον ποιων τω θεω
Joh 5:19 απεκρινατο ουν και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν αν μη τι βλεπη τον πατερα ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
Joh 5:20 ο γαρ πατηρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
Joh 5:21 ωσπερ γαρ ο πατηρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
Joh 5:22 ουδε γαρ ο πατηρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υιω
Joh 5:23 ινα παντες τειμωσι τον υιον καθως τειμωσι τον πατερα ο μη τειμων τον υιον ου τειμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον
Joh 5:24 αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
Joh 5:25 αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσουσιν της φωνης του υιου του θεου και οι ακουσαντες ζησουσιν
Joh 5:26 ωσπερ γαρ ο πατηρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως και τω υιω εδωκεν ζωην εχειν εν εαυτω
Joh 5:27 και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υιος ανθρωπου εστιν
Joh 5:28 μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσουσιν της φωνης αυτου
Joh 5:29 και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
Joh 5:30 ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρεινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
Joh 5:31 εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
Joh 5:32 αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
Joh 5:33 υμεις απεσταλκατε προς ιωανην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
Joh 5:34 εγω δε ου παρα ανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
Joh 5:35 εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
Joh 5:36 εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωανου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πατηρ με απεσταλκεν
Joh 5:37 και ο πεμψας με πατηρ εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
Joh 5:38 και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
Joh 5:39 εραυνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου
Joh 5:40 και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
Joh 5:41 δοξαν παρα ανθρωπων ου λαμβανω
Joh 5:42 αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θεου ουκ εχετε εν εαυτοις
Joh 5:43 εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πατρος μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθε
Joh 5:44 πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρ αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου ου ζητειτε
Joh 5:45 μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πατερα εστιν ο κατηγορων υμων προς τον πατερα μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
Joh 5:46 ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
Joh 5:47 ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευετε
Joh 6:1 μετα ταυτα απηλθεν ο ιησους περαν της θαλασσης της γαλειλαιας της τιβεριαδος
Joh 6:2 ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
Joh 6:3 ανηλθεν δε εις το ορος ιησους και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
Joh 6:4 ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων
Joh 6:5 επαρας ουν τους οφθαλμους ο ιησους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
Joh 6:6 τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλεν ποιειν
Joh 6:7 απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ λαβη
Joh 6:8 λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
Joh 6:9 εστιν παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
Joh 6:10 ειπεν ο ιησους ποιησατε τους ανθρωπους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ως πεντακισχειλιοι
Joh 6:11 ελαβεν ουν τους αρτους ο ιησους και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
Joh 6:12 ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευοντα κλασματα ινα μη τι αποληται
Joh 6:13 συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κρειθινων α επερισσευσαν τοις βεβρωκοσιν
Joh 6:14 οι ουν ανθρωποι ιδοντες α εποιησεν σημεια ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
Joh 6:15 ις ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
Joh 6:16 ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
Joh 6:17 και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καφαρναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω προς αυτους εληλυθει ο ιησους
Joh 6:18 η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο
Joh 6:19 εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσι πεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιησουν περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γεινομενον και εφοβηθησαν
Joh 6:20 ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
Joh 6:21 ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
Joh 6:22 τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ιησους εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
Joh 6:23 αλλα ηλθεν πλοια εκ της τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυριου
Joh 6:24 οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ιησους ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιησουν
Joh 6:25 και μη ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββει ποτε ωδε γεγονας
Joh 6:26 απεκριθη αυτοις ο ιησους και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουκ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
Joh 6:27 εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του ανθρωπου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πατηρ εσφραγισεν ο θεος
Joh 6:28 ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θεου
Joh 6:29 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θεου ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
Joh 6:30 ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ειδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
Joh 6:31 οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν
Joh 6:32 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης εδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
Joh 6:33 ο γαρ αρτος του θεου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω
Joh 6:34 ειπον ουν προς αυτον κυριε παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
Joh 6:35 ειπεν αυτοις ο ιησους εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς εμε ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε
Joh 6:36 αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε
Joh 6:37 παν ο διδωσιν μοι ο πατηρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
Joh 6:38 οτι καταβεβηκα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
Joh 6:39 τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα
Joh 6:40 τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα
Joh 6:41 εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
Joh 6:42 και ελεγον ουχι ουτος εστιν ιησους ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πατερα και την μητερα πως νυν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
Joh 6:43 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετα αλληλων
Joh 6:44 ουδεις δυναται ελθειν προς εμε εαν μη ο πατηρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
Joh 6:45 εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θεου πας ο ακουσας παρα του πατρος και μαθων ερχεται προς εμε
Joh 6:46 ουχ οτι τον πατερα εορακε τις ει μη ο ων παρα θεου ουτος εωρακεν τον πατερα
Joh 6:47 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον
Joh 6:48 εγω ειμι ο αρτος της ζωης
Joh 6:49 οι πατερες υμων εφαγον εν τη ερημω το μαννα και απεθανον
Joh 6:50 ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθνησκη
Joh 6:51 εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης
Joh 6:52 εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν
Joh 6:53 ειπεν ουν αυτοις ιησους αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του ανθρωπου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις
Joh 6:54 ο τρωγων μου την σαρκα και πεινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα
Joh 6:55 η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις
Joh 6:56 ο τρωγων μου την σαρκα και πεινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω
Joh 6:57 καθως απεστειλεν με ο ζων πατηρ καγω ζω δια τον πατερα και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε
Joh 6:58 ουτος εστιν ο αρτος ο εξ ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα
Joh 6:59 ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμ
Joh 6:60 πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν
Joh 6:61 ειδως δε ο ιησους εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει
Joh 6:62 εαν ουν θεωρητε τον υιον του ανθρωπου αναβαινοντα οπου ην το προτερον
Joh 6:63 το πνευμα εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευμα εστιν και ζωη εστιν
Joh 6:64 αλλ εσιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ιησους τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον
Joh 6:65 και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πατρος
Joh 6:66 εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
Joh 6:67 ειπεν ουν ο ιησους τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν
Joh 6:68 απεκριθη αυτω σιμων πετρος κυριε προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις
Joh 6:69 και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο αγιος του θεου
Joh 6:70 απεκριθη αυτοις ο ιησους ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν
Joh 6:71 ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις εκ των δωδεκα
Joh 7:1 και μετα ταυτα περιεπατει ιησους εν τη γαλειλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι
Joh 7:2 ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια
Joh 7:3 ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν σου τα εργα α ποιεις
Joh 7:4 ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτο εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω
Joh 7:5 ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον
Joh 7:6 λεγει ουν αυτοις ο ιησους ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε παρεστιν ετοιμος
Joh 7:7 ου δυναται ο κοσμος μεισιν υμας εμε δε μεισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν
Joh 7:8 υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται
Joh 7:9 ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλειλαια
Joh 7:10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλα ως εν κρυπτω
Joh 7:11 οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος
Joh 7:12 και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον
Joh 7:13 ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων
Joh 7:14 ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ιησους εις το ιερον και εδιδασκεν
Joh 7:15 εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως
Joh 7:16 απεκριθη ουν αυτοις ιησους και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με
Joh 7:17 εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θεου εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω
Joh 7:18 ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν
Joh 7:19 ου μωυσης εδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι
Joh 7:20 απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι
Joh 7:21 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε
Joh 7:22 δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουκ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και σαββατω περιτεμνετε ανθρωπον
Joh 7:23 ει περιτομην λαμβανει ο ανθρωπος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον ανθρωπον υγιη εποιησα εν σαββατω
Joh 7:24 μη κρεινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε
Joh 7:25 ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμειτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι
Joh 7:26 και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χριστος
Joh 7:27 αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χριστος οταν ερχηται ουδεις γεινωσκει ποθεν εστιν
Joh 7:28 εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ιησους και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε
Joh 7:29 εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν
Joh 7:30 εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
Joh 7:31 εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χριστος οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν
Joh 7:32 ηκουσαν οι φαρεισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον
Joh 7:33 ειπεν ουν ο ιησους ετι χρονον μεικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με
Joh 7:34 ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν εκει
Joh 7:35 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας
Joh 7:36 τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
Joh 7:37 εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ιησους και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς εμε και πεινετω
Joh 7:38 ο πιστευων ει εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος
Joh 7:39 τουτο δε ειπεν περι του πνευματος ο εμελλον λαμβανειν οι πιστευσαντες εις αυτον ουπω γαρ ην πνευμα αγιον δεδομενον οτι ιησους ουπω εδοξασθη
Joh 7:40 εκ του οχλου ουν ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης
Joh 7:41 αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χριστος οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλειλαιας ο χριστος ερχεται
Joh 7:42 ουκ η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαυειδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαυειδ ερχεται ο χριστος
Joh 7:43 σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον
Joh 7:44 τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις εβαλεν επ αυτον τας χειρας
Joh 7:45 ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρεισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι δια τι ουκ ηγαγετε αυτον
Joh 7:46 απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως ανθρωπος
Joh 7:47 απεκριθησαν ουν οι φαρεισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε
Joh 7:48 μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρεισαιων
Joh 7:49 αλλα ο οχλος ουτος ο μη γεινωσκων τον νομον επαρατοι εισιν
Joh 7:50 λεγει νεικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον προτερον εις ων εξ αυτων
Joh 7:51 μη ο νομος ημων κρινει τον ανθρωπον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τι ποιει
Joh 7:52 απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ της γαλειλαιας ει εραυνησον και ιδε οτι εκ της γαλειλαιας προφητης ουκ εγειρεται
Joh 7:53
Joh 8:1
Joh 8:2
Joh 8:3
Joh 8:4
Joh 8:5
Joh 8:6
Joh 8:7
Joh 8:8
Joh 8:9
Joh 8:10
Joh 8:11
Joh 8:12 παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ιησους λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων μοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης
Joh 8:13 ειπον ουν αυτω οι φαρεισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης
Joh 8:14 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου αληθης εστιν οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω
Joh 8:15 υμεις κατατα την σαρκα κρεινετε εγω ου κρεινω ουδενα
Joh 8:16 και εαν κρεινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πατηρ
Joh 8:17 και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν
Joh 8:18 εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πατηρ
Joh 8:19 ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πατηρ σου απεκριθη ιησους ουτε εμε οιδατε ουτε τον πατερα μου ει εμε ηδειτε και τον πατερα μου αν ηδειτε
Joh 8:20 ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου
Joh 8:21 ειπεν ουν παλιν αυτοις εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
Joh 8:22 ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν
Joh 8:23 και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου
Joh 8:24 ειπον ουν υμειν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων
Joh 8:25 ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν αυτοις ιησους την αρχην ο τι και λαλω υμιν
Joh 8:26 πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρεινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον
Joh 8:27 ουκ εγνωσαν οτι τον πατερα αυτοις ελεγεν
Joh 8:28 ειπεν ουν ο ιησους οτι οταν υψωσητε τον υιον του ανθρωπου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πατηρ μου ταυτα λαλω
Joh 8:29 και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε
Joh 8:30 ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον
Joh 8:31 ελεγεν ουν ο ιησους προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε
Joh 8:32 και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας
Joh 8:33 απεκριθησαν προς αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε
Joh 8:34 απεκριθη αυτοις ιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας
Joh 8:35 ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα
Joh 8:36 εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε
Joh 8:37 οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν
Joh 8:38 α εγω εωρακα παρα τω πατρι λαλω και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πατρος ποιειτε
Joh 8:39 απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πατηρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις ιησους ει τεκνα του αβρααμ εστε τα εργα του αβρααμ εποιειτε
Joh 8:40 νυν δε ζητειτε με αποκτειναι ανθρωπον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θεου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν
Joh 8:41 υμεις ποιειτε τα εργα του πατρος υμων ειπον αυτω ημεις εκ πορνειας ουκ εγεννηθημεν ενα πατερα εχομεν τον θεον
Joh 8:42 ειπεν αυτοις ιησους ει ο θεος ο πατηρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θεου εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν
Joh 8:43 δια τι την λαλιαν την εμην ου γεινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον
Joh 8:44 υμεις εκ του πατρος του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πατρος υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πατηρ αυτου
Joh 8:45 εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι
Joh 8:46 τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειαν λεγω δια τι υμεις ου πιστευετε μοι
Joh 8:47 ο ων εκ του θεου τα ρηματα του θεου ακουει δια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ του θεου ουκ εστε
Joh 8:48 απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις
Joh 8:49 απεκριθη ιησους εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τειμω τον πατερα μου και υμεις ατειμαζετε με
Joh 8:50 εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρεινων
Joh 8:51 αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
Joh 8:52 ειπον αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα
Joh 8:53 μη συ μειζων ει του πατρος ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
Joh 8:54 απεκριθη ιησους εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πατηρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θεος υμων εστιν
Joh 8:55 και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον καν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλα οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
Joh 8:56 αβρααμ ο πατηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ειδη την ημεραν την εμην και ειδεν και εχαρη
Joh 8:57 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
Joh 8:58 ειπεν αυτοις ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
Joh 8:59 ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ιησους εκουβη και εξηλθεν εκ του ιερου
Joh 9:1 και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετης
Joh 9:2 και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη
Joh 9:3 απεκριθη ιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω
Joh 9:4 ημας δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
Joh 9:5 οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
Joh 9:6 ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεθηκεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους
Joh 9:7 και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν βλεπων
Joh 9:8 οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
Joh 9:9 αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλ ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι
Joh 9:10 ελεγον ουν αυτω πως ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
Joh 9:11 απεκριθη εκεινος ο ανθρωπος ο λεγομενος ιησους πηλον εποιησεν και επεχρεισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι οτι υπαγε εις τον σειλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα
Joh 9:12 και ειπαν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
Joh 9:13 αγουσιν αυτον προς τους φαρεισαιους τον ποτε τυφλον
Joh 9:14 ην δε σαββατον εν η ημερα τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
Joh 9:15 παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρεισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
Joh 9:16 ελεγον ουν εκ των φαρεισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θεου ο ανθρωπος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
Joh 9:17 λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν τι συ λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
Joh 9:18 ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
Joh 9:19 και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι
Joh 9:20 απεκριθησαν ουν οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη
Joh 9:21 πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου λαλησει
Joh 9:22 ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται
Joh 9:23 δια τουτο οι γονεις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει αυτον επερωτησατε
Joh 9:24 εφωνησαν ουν τον ανθρωπον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπαν αυτω δος δοξαν τω θεω ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο ανθρωπος αμαρτωλος εστιν
Joh 9:25 απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
Joh 9:26 ειπον ουν αυτω τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους
Joh 9:27 απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι ουν παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
Joh 9:28 και ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης ει εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
Joh 9:29 ημεις οιδαμεν οτι μωυσει λελαληκεν ο θεος τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
Joh 9:30 απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν τουτω γαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνοιξεν μου τους οφθαλμους
Joh 9:31 οιδαμεν οτι ο θεος αμαρτωλων ουκ ακουει αλλα εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
Joh 9:32 εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου
Joh 9:33 ει μη ην ουτος παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
Joh 9:34 απεκριθησαν και ειπαν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
Joh 9:35 ηκουσεν ιησους οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν συ πιστευεις εις τον υιον του ανθρωπου
Joh 9:36 και τις εστιν εφη κυριε ινα πιστευσω εις αυτον
Joh 9:37 ειπεν αυτω ο ιησους και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν
Joh 9:38 ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω
Joh 9:39 και ειπεν ο ιησους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
Joh 9:40 ηκουσαν εκ των φαοεισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
Joh 9:41 ειπεν αυτοις ιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει
Joh 10:1 αμην αμην υμιν λεγω ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
Joh 10:2 ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
Joh 10:3 τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
Joh 10:4 οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
Joh 10:5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
Joh 10:6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
Joh 10:7 ειπεν ουν παλιν ιησους αμην αμην υμιν λεγω εγω ειμι η θυρα των προβατων
Joh 10:8 παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
Joh 10:9 εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
Joh 10:10 ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
Joh 10:11 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
Joh 10:12 ο μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει
Joh 10:13 οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
Joh 10:14 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γεινωσκω τα εμα και γεινωσκουσι με τα εμα
Joh 10:15 καθως γεινωσκει με ο πατηρ καγω γεινωσκω τον πατερα και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
Joh 10:16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσιν και γενησονται μια ποιμνη εις ποιμην
Joh 10:17 δια τουτο με ο πατηρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
Joh 10:18 ουδεις ηρεν αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην εντολην ελαβον παρα του πατρος μου
Joh 10:19 σχισμα παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
Joh 10:20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
Joh 10:21 αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι
Joh 10:22 εγενετο τοτε τα ενκαινια εν τοις ιεροσολυμοις χειμων ην
Joh 10:23 και περιεπατει ιησους εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωνος
Joh 10:24 εκυκλευσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν παρρησια
Joh 10:25 απεκριθη αυτοις ιησους ειπον υμιν και ουκ επιστευσατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πατρος μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
Joh 10:26 αλλα υμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων
Joh 10:27 τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γεινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
Joh 10:28 καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
Joh 10:29 ο πατηρ μου ο δεδωκεν μοι παντων μειζον εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πατρος
Joh 10:30 εγω και ο πατηρ εν εσμεν
Joh 10:31 εβαστασαν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
Joh 10:32 απεκριθη αυτοις ο ιησους πολλα εργα εδειξα υμιν καλα εκ του πατρος δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
Joh 10:33 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ ανθρωπος ων ποιεις σεαυτον θεον
Joh 10:34 απεκριθη αυτοις ιησους ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε
Joh 10:35 ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
Joh 10:36 ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θεου ειμι
Joh 10:37 ει ου ποιω τα εργα του πατρος μου μη πιστευετε μοι
Joh 10:38 ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και γεινωσκητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν τω πατρι
Joh 10:39 εζητουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
Joh 10:40 και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωανης το πρωτον βαπτιζων και εμενεν εκει
Joh 10:41 και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωανης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωανης περι τουτου αληθη ην
Joh 10:42 και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει
Joh 11:1 ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης
Joh 11:2 ην δε μαριαμ η αλειψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
Joh 11:3 απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλεις ασθενει
Joh 11:4 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θεου ινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης
Joh 11:5 ηγαπα δε ο ιησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
Joh 11:6 ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
Joh 11:7 επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν
Joh 11:8 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββει νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
Joh 11:9 απεκριθη ιησους ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
Joh 11:10 εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω ταυ
Joh 11:11 ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
Joh 11:12 ειπον ουν οι μαθηται αυτω κυριε ει κεκοιμηται σωθησεται
Joh 11:13 ειρηκει δε ο ιησους περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει
Joh 11:14 τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ιησους παρρησια λαζαρος απεθανεν
Joh 11:15 και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον
Joh 11:16 ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
Joh 11:17 ελθων ουν ο ιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημειω
Joh 11:18 ην δε βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
Joh 11:19 πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαμ ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου
Joh 11:20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ιησους ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
Joh 11:21 ειπεν ουν η μαρθα προς ιησουν ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μου
Joh 11:22 και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θεον δωσει σοι ο θεος
Joh 11:23 λεγει αυτη ο ιησους αναστησεται ο αδελφος σου
Joh 11:24 λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα
Joh 11:25 ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
Joh 11:26 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
Joh 11:27 λεγει αυτω ναι κυριε εγω πιστευκα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος
Joh 11:28 και τουτο ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα ειπασα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
Joh 11:29 εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον
Joh 11:30 ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
Joh 11:31 οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
Joh 11:32 η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ην ιησους ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κυριε ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος
Joh 11:33 ιησους ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβρειμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτον
Joh 11:34 ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κυριε ερχου και ιδε
Joh 11:35 εδακρυσεν ο ιησους
Joh 11:36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
Joh 11:37 τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
Joh 11:38 ιησους ουν παλιν ενβρειμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
Joh 11:39 λεγει ο ιησους αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
Joh 11:40 λεγει αυτη ο ιησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θεου
Joh 11:41 ηραν ουν τον λιθον ο δε ιησους ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
Joh 11:42 εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
Joh 11:43 και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
Joh 11:44 εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει ιησους αυτοις λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν
Joh 11:45 πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαμ και θεασαμενοι ο εποιησεν επιστευσαν εις αυτον
Joh 11:46 τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρεισαιους και ειπον αυτοις α εποιησεν ιησους
Joh 11:47 συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο ανθρωπος πολλα ποιει σημεια
Joh 11:48 εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
Joh 11:49 εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
Joh 11:50 ουδε λογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα εις ανθρωπος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
Joh 11:51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι εμελλεν ιησους αποθνησκειν υπερ του εθνους
Joh 11:52 και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλα ινα και τα τεκνα του θεου τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
Joh 11:53 απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
Joh 11:54 ο ουν ιησους ουκετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει εμεινεν μετα των μαθητων
Joh 11:55 ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
Joh 11:56 εζητουν ουν τον ιησουν και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
Joh 11:57 δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρεισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
Joh 12:1 ο ουν ιησους προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ον ηγειρεν εκ νεκρων ιησους
Joh 12:2 εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην εκ των ανακειμενων συν αυτω
Joh 12:3 η ουν μαριαμ λαβουσα λειτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτειμου ηλειψεν τους ποδας ιησου και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επλησθη εκ της οσμης του μυρου
Joh 12:4 λεγει δε ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι
Joh 12:5 δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
Joh 12:6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν
Joh 12:7 ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο
Joh 12:8 τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
Joh 12:9 εγνω ουν ο οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιησουν μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
Joh 12:10 εβουλευσαντο δε και οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
Joh 12:11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιησουν
Joh 12:12 τη επαυριον ο οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ιησους εις ιεροσολυμα
Joh 12:13 ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραυγαζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου και ο βασιλευς του ισραηλ
Joh 12:14 ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον
Joh 12:15 μη φοβου θυγατηρ σειων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
Joh 12:16 ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ιησους τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
Joh 12:17 εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
Joh 12:18 δια τουτο υπηντησεν αυτω και ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
Joh 12:19 οι ουν φαρεισαιοι ειπαν προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
Joh 12:20 ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
Joh 12:21 ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλειλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιησουν ιδειν
Joh 12:22 ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα ερχεται ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιησου
Joh 12:23 ο δε ιησους αποκρεινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου
Joh 12:24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σειτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
Joh 12:25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μεισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
Joh 12:26 εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πατηρ
Joh 12:27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
Joh 12:28 πατερ δοξασον μου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
Joh 12:29 ο οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
Joh 12:30 απεκριθη και ειπεν ιησους ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
Joh 12:31 νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
Joh 12:32 καγω αν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
Joh 12:33 τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
Joh 12:34 απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστος μενει εις τον αιωνα και πως λεγεις συ οτι δει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου
Joh 12:35 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μεικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
Joh 12:36 ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων
Joh 12:37 τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
Joh 12:38 ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη
Joh 12:39 δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
Joh 12:40 τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτους
Joh 12:41 ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
Joh 12:42 ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρεισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
Joh 12:43 ηγαπησαν γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαν του θεου
Joh 12:44 ιησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλα εις τον πεμψαντα με
Joh 12:45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
Joh 12:46 εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
Joh 12:47 και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρεινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρεινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
Joh 12:48 ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρεινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρεινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
Joh 12:49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
Joh 12:50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω
Joh 13:1 προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ιησους οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους
Joh 13:2 και δειπνου γινομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ινα παραδοι αυτον ιουδας σιμωνος ισκαριωτης
Joh 13:3 ειδως οτι παντα εδωκεν αυτω ο πατηρ εις τας χειρας και οτι απο θεου εξηλθεν και προς τον θεον υπαγει
Joh 13:4 εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
Joh 13:5 ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
Joh 13:6 ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον λεγει αυτω κυριε συ μου νιπτεις τους ποδας
Joh 13:7 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε με ταυτα
Joh 13:8 λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ιησους αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
Joh 13:9 λεγει αυτω πετρος σιμων κυριε μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
Joh 13:10 λεγει αυτω ιησους ο λελουμενος ουκ εχει χρειαν ει μη τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
Joh 13:11 ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε
Joh 13:12 οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοις γεινωσκετε τι πεποιηκα υμιν
Joh 13:13 υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κυριος και καλως λεγετε ειμι γαρ
Joh 13:14 ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλος ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλος και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας
Joh 13:15 υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
Joh 13:16 αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
Joh 13:17 ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
Joh 13:18 ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν εμε την πτερναν αυτου
Joh 13:19 απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα πιστευητε οταν γενηται οτι εγω ειμι
Joh 13:20 αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με
Joh 13:21 ταυτα ειπων ιησους εταραχθη τω πνευματι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην υμιν λεγω οτι εις εξ υμων παραδωσει με
Joh 13:22 εβλεπον εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
Joh 13:23 ην ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιησου ον ηγαπα ιησους
Joh 13:24 νευει ουν τουτοι σιμων πετρος και λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ου λεγει
Joh 13:25 αναπεσων εκεινος ουτως επι το στηθος του ιησου λεγει αυτω κυριε τις εστιν
Joh 13:26 αποκρεινεται ουν ιησους εκεινος εστιν ω εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω βαψας ουν ψωμιον λαμβανει και διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου
Joh 13:27 και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ιησους ο ποιεις ποιησον ταχειον
Joh 13:28 τουτο ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
Joh 13:29 τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ιησους αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
Joh 13:30 λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ
Joh 13:31 οτε ουν εξηλθεν λεγει ιησους νυν εδοξασθη ο υιος του ανθρωπου και ο θεος εδοξασθη εν αυτω
Joh 13:32 και ο θεος δοξασει αυτον εν αυτω και ευθυς δοξασει αυτον
Joh 13:33 τεκνια ετι μεικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι
Joh 13:34 εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
Joh 13:35 εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
Joh 13:36 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη ιησους οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον
Joh 13:37 λεγει αυτω ο πετρος κυριε δια τι ου δυναμαι σοι ακολουθειν αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
Joh 13:38 αποκρεινεται ιησους την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου αρνηση με τρις
Joh 14:1 μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θεον και εις εμε πιστευετε
Joh 14:2 εν τη οικια του πατρος μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν
Joh 14:3 και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραλημψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
Joh 14:4 και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον
Joh 14:5 λεγει αυτω θωμας κυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεις πως οιδαμεν την οδον
Joh 14:6 λεγει αυτω ο ιησους εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πατερα ει μη δι εμου
Joh 14:7 ει εγνωκειτε με και τον πατερα μου αν ηδειτε απ αρτι γεινωσκετε αυτον και εωρακατε
Joh 14:8 λεγει αυτω φιλιππος κυριε δειξον ημιν τον πατερα και αρκει ημιν
Joh 14:9 λεγει αυτω ο ιησους τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πατερα πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πατερα
Joh 14:10 ου πιστευεις οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λεγω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πατηρ εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτου
Joh 14:11 πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτου πιστευετε μοι
Joh 14:12 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πατερα πορευομαι
Joh 14:13 και ο τι αν αιτηται εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω
Joh 14:14 εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
Joh 14:15 εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησετε
Joh 14:16 καγω ερωτησω τον πατερα και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μεθ υμων εις τον αιωνα η
Joh 14:17 το πνευμα της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γεινωσκει υμεις γεινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εστιν
Joh 14:18 ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
Joh 14:19 ετι μεικρον και ο κοσμος με ουκετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησετε
Joh 14:20 εν εκεινη τη ημερα υμεις γνωσεσθε οτι εγω εν τω πατρι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
Joh 14:21 ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατρος μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
Joh 14:22 λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κυριε τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω
Joh 14:23 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα
Joh 14:24 ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πατρος
Joh 14:25 ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
Joh 14:26 ο δε παρακλητος το πνευμα το αγιον ο πεμψει ο πατηρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν εγω
Joh 14:27 ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω
Joh 14:28 ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προς τον πατερα οτι ο πατηρ μειζων μου εστιν
Joh 14:29 και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε
Joh 14:30 ουκετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
Joh 14:31 αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πατερα και καθως εντολην εδωκεν μοι ο πατηρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
Joh 15:1 εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πατηρ μου ο γεωργος εστιν
Joh 15:2 παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη
Joh 15:3 ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν
Joh 15:4 μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μενητε
Joh 15:5 εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν εν
Joh 15:6 εαν μη τις μενη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται
Joh 15:7 εαν μη μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο αν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν
Joh 15:8 εν τουτω εδοξασθη ο πατηρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησθε εμοι μαθηται
Joh 15:9 καθως ηγαπησεν με ο πατηρ καγω υμας ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
Joh 15:10 εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω του πατρος τας εντολας τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
Joh 15:11 ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
Joh 15:12 αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας
Joh 15:13 μειζονα ταυτης αγαπην ουδε εις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου
Joh 15:14 υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε ο εγω εντελλομαι υμιν
Joh 15:15 ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κυριος υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πατρος μου εγνωρισα υμιν
Joh 15:16 ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι αν αιτητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δω υμιν
Joh 15:17 ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
Joh 15:18 ει ο κοσμος υμας μεισει γεινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμεισηκεν
Joh 15:19 ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μεισει υμας ο κοσμος
Joh 15:20 μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν
Joh 15:21 αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
Joh 15:22 ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
Joh 15:23 ο εμε μεισων και τον πατερα μου μεισει
Joh 15:24 ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε και εωρακασιν και μεμεισηκασιν και εμε και τον πατερα μου
Joh 15:25 αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμεισησαν με δωρεαν
Joh 15:26 οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πατρος το πνευμα της αληθειας ο παρα του πατρος εκπορευεται εκεινος μαρτυρησει περι εμου
Joh 15:27 και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε
Joh 16:1 ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
Joh 16:2 αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θεω
Joh 16:3 και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε
Joh 16:4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην
Joh 16:5 νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
Joh 16:6 αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν
Joh 16:7 αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ου μη ελθη προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας
Joh 16:8 και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
Joh 16:9 περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
Joh 16:10 περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα υπαγω και ουκετι θεωρειτε με
Joh 16:11 περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
Joh 16:12 ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι
Joh 16:13 οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας εις την αληθειαν πασαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
Joh 16:14 εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν
Joh 16:15 παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν
Joh 16:16 μεικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μεικρον και οψεσθε με
Joh 16:17 ειπαν ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μεικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μεικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πατερα
Joh 16:18 ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μεικρον ουκ οιδαμεν
Joh 16:19 εγνω ιησους οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μεικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μεικρον και οψεσθε με
Joh 16:20 αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται
Joh 16:21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλειψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον
Joh 16:22 και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αρει αφ υμων
Joh 16:23 και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν αν τι αιτησητε τον πατερα δωσει υμιν εν τω ονοματι μου
Joh 16:24 εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και λημψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
Joh 16:25 ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατρος απαγγελω υμιν
Joh 16:26 εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων
Joh 16:27 αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του πατρος εξηλθον
Joh 16:28 εξηλθον εκ του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα
Joh 16:29 λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν εν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
Joh 16:30 νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθες
Joh 16:31 απεκριθη αυτοις ιησους αρτι πιστευετε
Joh 16:32 ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν
Joh 16:33 ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλειψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
Joh 17:1 ταυτα ελαλησεν ιησους και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος δοξαση σε
Joh 17:2 καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσει αυτοις ζωην αιωνιον
Joh 17:3 αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γεινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θεον και ον απεστειλας ιησουν χριστον
Joh 17:4 εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
Joh 17:5 και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
Joh 17:6 εφανερωσα σου το ονομα τοις ανθρωποις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν καμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκαν
Joh 17:7 νυν εγνωκαν οτι παντα οσα εδωκας μοι παρα σου εισιν
Joh 17:8 οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
Joh 17:9 εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
Joh 17:10 και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
Joh 17:11 και ουκετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισιν καγω προς σε ερχομαι πατηρ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως και ημεις
Joh 17:12 οτε ημεν μετ αυτων εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι και εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
Joh 17:13 νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις
Joh 17:14 εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμεισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
Joh 17:15 ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του πονηρου
Joh 17:16 εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
Joh 17:17 αγιασον αυτους εν αληθεια ο λογος ο σος η αληθεια εστιν
Joh 17:18 καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
Joh 17:19 και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
Joh 17:20 ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
Joh 17:21 ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατηρ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευη οτι συ με απεστειλας
Joh 17:22 καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν
Joh 17:23 εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν ινα γεινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
Joh 17:24 πατηρ ο δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
Joh 17:25 πατηρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
Joh 17:26 και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
Joh 18:1 ταυτα ειπων ιησους εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
Joh 18:2 ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ιησους μετα των μαθητων αυτου εκει
Joh 18:3 ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων και των φαρεισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
Joh 18:4 ις ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξηλθεν και λεγει αυτοις τινα ζητειτε
Joh 18:5 απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοις εγω ειμι ιησους ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
Joh 18:6 ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθαν εις τα οπισω και επεσαν χαμαι
Joh 18:7 παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιησουν τον ναζωραιον
Joh 18:8 απεκριθη ιησους ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
Joh 18:9 ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα
Joh 18:10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωταριον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
Joh 18:11 ειπεν ουν ο ιησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιω αυτο
Joh 18:12 η ουν σπειρα και ο χειλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιησουν και εδησαν αυτον
Joh 18:13 και ηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
Joh 18:14 ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου
Joh 18:15 ηκολουθει δε τω ιησου σιμων πετρος και αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος γνωστος ην τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιησου εις την αυλην του αρχιερεως
Joh 18:16 ο δε πετρος ιστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ο γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
Joh 18:17 λεγει ουν τω πετρω η παιδισκη η θυρωρος μη και συ εκ των μαθητων ει του ανθρωπου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
Joh 18:18 ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος
Joh 18:19 ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιησουν περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου
Joh 18:20 απεκριθη αυτω ιησους εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
Joh 18:21 τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω
Joh 18:22 ταυτα δε αυτου ειποντος εις παρεστηκως των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιησου ειπων ουτως αποκρεινη τω αρχιερει
Joh 18:23 απεκριθη αυτω ιησους ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
Joh 18:24 απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα
Joh 18:25 ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι
Joh 18:26 λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
Joh 18:27 παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
Joh 18:28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα
Joh 18:29 εξηλθεν ουν ο πειλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε του ανθρωπου τουτου
Joh 18:30 απεκριθησαν και ειπαν αυτω ει μη ην ουτος κακον ποιων ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
Joh 18:31 ειπεν ουν αυτοις πειλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρεινατε αυτον ειπον αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
Joh 18:32 ινα ο λογος του ιησου πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
Joh 18:33 εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πειλατος και εφωνησεν τον ιησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
Joh 18:34 απεκριθη ιησους απο σεαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι ειπον σοι περι εμου
Joh 18:35 απεκριθη ο πειλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
Joh 18:36 απεκριθη ιησους η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν
Joh 18:37 ειπεν ουν αυτω ο πειλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ιησους συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης
Joh 18:38 λεγει αυτω ο πειλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν
Joh 18:39 εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
Joh 18:40 εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
Joh 19:1 τοτε ουν ελαβεν ο πειλατος τον ιησουν και εμαστειγωσεν
Joh 19:2 και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
Joh 19:3 και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα
Joh 19:4 και εξηλθεν παλιν εξω ο πειλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
Joh 19:5 εξηλθεν ουν ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ανθρωπος
Joh 19:6 οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πειλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
Joh 19:7 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον οφειλει αποθανειν οτι υιον θεου εαυτον εποιησεν
Joh 19:8 οτε ουν ηκουσεν ο πειλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
Joh 19:9 και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
Joh 19:10 λεγει ουν αυτω ο πειλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω απολυσαι σε και εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε
Joh 19:11 απεκριθη αυτω ιησους ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην δεδομενον σοι ανωθεν δια τουτο ο παραδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
Joh 19:12 εκ τουτου ο πειλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες αν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
Joh 19:13 ο ουν πειλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
Joh 19:14 ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
Joh 19:15 εκραυγασαν ουν εκεινοι αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πειλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
Joh 19:16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιησουν
Joh 19:17 και βασταζων αυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβραιστι γολγοθ
Joh 19:18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιησουν
Joh 19:19 εγραψεν δε και τιτλον ο πειλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ιησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
Joh 19:20 τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ιησους και ην γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι
Joh 19:21 ελεγον ουν τω πειλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς των ιουδαιων ειμι
Joh 19:22 απεκριθη ο πειλατος ο γεγραφα γεγραφα
Joh 19:23 οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
Joh 19:24 ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
Joh 19:25 ιστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
Joh 19:26 ιησους ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι γυναι ιδε ο υιος σου
Joh 19:27 ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
Joh 19:28 μετα τουτο ιησους ειδως οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
Joh 19:29 σκευος εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
Joh 19:30 οτε ουν ελαβεν το οξος ιησους ειπεν τετελεσται και κλεινας την κεφαλην παρεδωκεν το πνευμα
Joh 19:31 οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινη του σαββατου ηρωτησαν τον πειλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
Joh 19:32 ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνσταυρωθεντος αυτω
Joh 19:33 επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον ηδη αυτον τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
Joh 19:34 αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ
Joh 19:35 και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια και εκεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευητε
Joh 19:36 εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
Joh 19:37 και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
Joh 19:38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πειλατον ιωσηφ απο αρειμαθαιας ων μαθητης ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πειλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου
Joh 19:39 ηλθεν δε και νεικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων ελιγμα σμυρνης και αλοης ως λειτρας εκατον
Joh 19:40 ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
Joh 19:41 ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ην τεθειμενος
Joh 19:42 εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιησουν
Joh 20:1 τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
Joh 20:2 τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ιησους και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
Joh 20:3 εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
Joh 20:4 ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχειον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον
Joh 20:5 και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
Joh 20:6 ερχεται ουν και σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
Joh 20:7 και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
Joh 20:8 τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
Joh 20:9 ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
Joh 20:10 απηλθον ουν παλιν προς αυτους οι μαθηται
Joh 20:11 μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
Joh 20:12 και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιησου
Joh 20:13 και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις και λεγει αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
Joh 20:14 ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι ιησους εστιν
Joh 20:15 λεγει αυτη ιησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
Joh 20:16 λεγει αυτη ιησους μαριαμ στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραββουνει ο λεγεται διδασκαλε
Joh 20:17 λεγει αυτη ιησους μη απτου μου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αν α βαινω προς τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων
Joh 20:18 ερχεται μαριαμ η μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη
Joh 20:19 ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
Joh 20:20 και τουτο ειπων εδειξεν και τας χειρας και την πλευραν αυτοις εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κυριον
Joh 20:21 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμπω υμας
Joh 20:22 και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πνευμα αγιον
Joh 20:23 αν τινος αφητε τας αμαρτιας αφειονται αυτοις αν τινος κρατητε κεκρατηνται
Joh 20:24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ιησους
Joh 20:25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω μου την χειρα εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
Joh 20:26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
Joh 20:27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γεινου απιστος αλλα πιστος
Joh 20:28 απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεος μου
Joh 20:29 λεγει αυτω ιησους οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες
Joh 20:30 πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησους ενωπιον των μαθητων α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
Joh 20:31 ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευητε οτι ιησους εστιν ο χριστος ο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
Joh 21:1 μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ιησους τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
Joh 21:2 ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλειλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
Joh 21:3 λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
Joh 21:4 πρωιας δε ηδη γεινομενης εστη ιησους εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν
Joh 21:5 λεγει ουν αυτοις ιησους παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
Joh 21:6 ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων
Joh 21:7 λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ιησους τω πετρω ο κυριος εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
Joh 21:8 οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλα ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
Joh 21:9 ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
Joh 21:10 λεγει αυτοις ιησους ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
Joh 21:11 ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον εις την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
Joh 21:12 λεγει αυτοις ιησους δευτε αριστησατε ουδεις ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν
Joh 21:13 ερχεται ιησους και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
Joh 21:14 τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ιησους τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων
Joh 21:15 οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ιησους σιμων ιωανου αγαπας με πλεον τουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
Joh 21:16 λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωανου αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατια μου
Joh 21:17 λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωανου φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν κυριε παντα συ οιδας συ γεινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ιησους βοσκε τα προβατια μου
Joh 21:18 αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος ζωσει σε και οισει οπου ου θελεις
Joh 21:19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
Joh 21:20 επιστραφεις ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ιησους ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κυριε τις εστιν ο παραδιδους σε
Joh 21:21 τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιησου κυριε ουτος δε τι
Joh 21:22 λεγει αυτω ο ιησους εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ μοι ακολουθει
Joh 21:23 εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει ουκ ειπεν δε αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
Joh 21:24 ουτος εστιν ο μαθητης ο και μαρτυρων περι τουτων και ο γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης αυτου η μαρτυρια εστιν
Joh 21:25 εστιν δε και αλλα πολλα α εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησειν τα γραφομενα βιβλια
Act 1:1 τον μεν πρωτον λογον εποιησαμην περι παντων ω θεοφιλε ων ηρξατο ιησους ποιειν τε και διδασκειν
Act 1:2 αχρι ης ημερας εντειλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιου ους εξελεξατο ανελημφθη
Act 1:3 οις και παρεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκμηριοις δι ημερων τεσσερακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων τα περι της βασιλειας του θεου
Act 1:4 και συναλιζομενος παρηγγειλεν αυτοις απο ιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν την επαγγελειαν του πατρος ην ηκουσατε μου
Act 1:5 οτι ιωανης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε εν πνευματι βαπτισθησεσθε αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας
Act 1:6 οι μεν ουν συνελθοντες ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλ
Act 1:7 ειπεν προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους η καιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια
Act 1:8 αλλα λημψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθε μου μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και εν παση τη ιουδαια και σαμαρεια και εως εσχατου της γης
Act 1:9 και ταυτα ειπων αυτων βλεποντων επηρθη και νεφελη υπελαβεν αυτον απο των οφθαλμων αυτων
Act 1:10 και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθησεσει λευκαις
Act 1:11 οι και ειπαν ανδρες γαλειλαιοι τι εστηκατε βλεποντες εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο αναλημφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθε αυτον πορευομενον εις τον ουρανον
Act 1:12 τοτε υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ απο ορους του καλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημ σαββατου εχον οδον
Act 1:13 και οτε εισηλθον εις το υπερωον ανεβησαν ου ησαν καταμενοντες ο τε πετρος και ιωαννης και ιακωβος και ανδρεας φιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και μαθθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβου
Act 1:14 ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντες ομοθυμαδον τη προσευχη συν γυναιξιν και μαριαμ τη μητρι ιησου και συν τοις αδελφοις αυτου
Act 1:15 και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εν μεσω των αδελφων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο ως εκατον εικοσι
Act 1:16 ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην ην προειπεν το πνευμα το αγιον δια στοματος δαυειδ περι ιουδα του γενομενου οδηγου τοις συλλαβουσιν ιησουν
Act 1:17 οτι κατηριθμημενος ην εν ημειν και ελαχεν τον κληρον της διακονιας ταυτης
Act 1:18 ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ μισθου της αδικιας και πρηνης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου
Act 1:19 και γνωστον εγενετο πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ ωστε κληθηναι το χωριον εκεινο τη διαλεκτω αυτων ακελδαμαχ τουτ εστιν χωριον αιματος
Act 1:20 γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβετω ετερος
Act 1:21 δει ουν των συνελθοντων ημιν ανδρων εν παντι χρονω ω εισηλθεν και εξηλθεν εφ ημας ο κυριος ιησους
Act 1:22 αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωανου εως της ημερας ης ανελημφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεως αυτου συν ημιν γενεσθαι ενα τουτων
Act 1:23 και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαρσαββαν ος επεκληθη ιουστος και μαθθιαν
Act 1:24 και προσευξαμενοι ειπαν συ κυριε καρδιογνωστα παντων αναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυο ενα
Act 1:25 λαβειν τον τοπον της διακονιας ταυτης και αποστολης αφ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον
Act 1:26 και εδωκαν κληρους αυτοις και επεσεν ο κληρος επι μαθθιαν και συγκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων
Act 2:1 και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν παντες ομου επι το αυτο
Act 2:2 και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησαν καθημενοι
Act 2:3 και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος και εκαθισεν εφ ενα εκαστον αυτων
Act 2:4 και επλησθησαν παντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αποφθεγγεσθαι αυτοις
Act 2:5 ησαν δε εν ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον
Act 2:6 γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη οτι ηκουσεν εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων
Act 2:7 εξισταντο δε και εθαυμαζον λεγοντες ουχι ιδου παντες ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλειλαιοι
Act 2:8 και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγεννηθημεν
Act 2:9 παρθοι και μηδοι και αιλαμειται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καππαδοκιαν ποντον και την ασιαν
Act 2:10 φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην και οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε και προσηλυτοι
Act 2:11 κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου
Act 2:12 εξισταντο δε παντες και διηπορουντο αλλος προς αλλον λεγοντες τι θελει τουτο ειναι
Act 2:13 ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν
Act 2:14 σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημ παντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου
Act 2:15 ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν γαρ ωρα τριτη της ημερας
Act 2:16 αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ
Act 2:17 και εσται μετα ταυτα λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνιοις ενυπνιασθησονται
Act 2:18 και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο του πνευματος μου και προφητευσουσιν
Act 2:19 και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ και ατμειδα καπνου
Act 2:20 ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν η ελθειν ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανη
Act 2:21 και εσται πας ος εαν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
Act 2:22 ανδρες ιστραηλειται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγμενον απο του θεου εις υμας δυναμεσιν και τερασιν και σημειοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθως αυτοι οιδατε
Act 2:23 τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον δια χειρος ανομων προσπηξαντες ανειλατε
Act 2:24 ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδεινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου
Act 2:25 δαυειδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω
Act 2:26 δια τουτο ηυφρανθη μου η καρδια και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει επ ελπιδι
Act 2:27 οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν
Act 2:28 εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου
Act 2:29 ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου δαυειδ οτι και ετελευτησεν και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης
Act 2:30 προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου καθισαι επι τον θρονον αυτου
Act 2:31 προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε εγκατελειφθη εις αδην ουδε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν
Act 2:32 τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες
Act 2:33 τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος του αγιου λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ο υμεις και βλεπετε και ακουετε
Act 2:34 ου γαρ δαυειδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου
Act 2:35 εως αν θεω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Act 2:36 ασφαλως ουν γεινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον εποιησεν ο θεος τουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε
Act 2:37 ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησωμεν ανδρες αδελφοι
Act 2:38 πετρος δε προς αυτους μετανοησατε και βαπτισθητω εκαστος υμων εν τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσιν των αμαρτιων υμων και λημψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος
Act 2:39 υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσηται κυριος ο θεος ημων
Act 2:40 ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης
Act 2:41 οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν εν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχειλιαι
Act 2:42 ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις
Act 2:43 εγεινετο δε παση ψυχη φοβος πολλα δε τερατα και σημεια δια των αποστολων εγεινετο
Act 2:44 παντες δε οι πιστευσαντες επι το αυτο ειχον απαντα κοινα
Act 2:45 και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν καθοτι αν τις χρειαν ειχεν
Act 2:46 καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας
Act 2:47 αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν επι το αυτο
Act 3:1 πετρος δε και ιωανης ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την ενατην
Act 3:2 και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον
Act 3:3 ος ιδων πετρον και ιωανην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην λαβειν
Act 3:4 ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας
Act 3:5 ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν
Act 3:6 ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου περιπατει
Act 3:7 και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν αυτον παραχρημα δε εστερεωθησαν αι βασεις αυτου και τα σφυδρα
Act 3:8 και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον
Act 3:9 και ειδεν πας ο λαος αυτον περιπατουντα και αινουντα τον θεον
Act 3:10 επεγεινωσκον δε αυτον οτι ουτος ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω
Act 3:11 κρατουντος δε αυτου τον πετρον και τον ιωανην συνεδραμεν πας ο λαος προς αυτους επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι
Act 3:12 ιδων δε ο πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ιστραηλειται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον
Act 3:13 ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε κατα προσωπον πειλατου κρειναντος εκεινου απολυειν
Act 3:14 υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν
Act 3:15 τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν
Act 3:16 και τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων
Act 3:17 και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντες υμων
Act 3:18 ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων παθειν τον χριστον αυτου επληρωσεν ουτως
Act 3:19 μετανοησατε ουν και επιστρεψατε προς το εξαλιφθηναι υμων τας αμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου
Act 3:20 και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμιν χριστον ιησουν
Act 3:21 ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος των αγιων απ αιωνος αυτου προφητων
Act 3:22 μωυσης μεν ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας
Act 3:23 εσται δε πασα ψυχη ητις αν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολεθρευθησεται εκ του λαου
Act 3:24 και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν τας ημερας ταυτας
Act 3:25 υμεις εστε οι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης ο θεος διεθετο προς τους πατερας υμων λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου ευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης
Act 3:26 υμιν πρωτον αναστησας ο θεος τον παιδα αυτου απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων
Act 4:1 λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι αρχιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι
Act 4:2 διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν την εκ νεκρων
Act 4:3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη
Act 4:4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη αριθμος των ανδρων ως χειλιαδες πεντε
Act 4:5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις εν ιερουσαλημ
Act 4:6 και αννας ο αρχιερευς και καιαφας και ιωαννης και αλεξανδρος και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου
Act 4:7 και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις
Act 4:8 τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι
Act 4:9 ει ημεις σημερον ανακρεινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωσται
Act 4:10 γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ιστραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης
Act 4:11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας
Act 4:12 και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουδε γαρ ονομα εστιν ετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι υμας
Act 4:13 θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγεινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν
Act 4:14 τον τε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθαραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν
Act 4:15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους
Act 4:16 λεγοντες τι ποιησωμεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνεισθαι
Act 4:17 αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων
Act 4:18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι ιησου
Act 4:19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες ειπαν προς αυτους ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρεινατε
Act 4:20 ου δυνομεθα γαρ ημεις α ειδαμεν και ηκουσαμεν μη λαλειν
Act 4:21 οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι
Act 4:22 ετων γαρ ην πλειονων τεσσερακοντα ο ανθρωπος εφ ον γεγονει το σημειον τουτο της ιασεως
Act 4:23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπαν
Act 4:24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπαν δεσποτα συ ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
Act 4:25 ο του πατρος ημων δια πνευματος αγιου στοματος δαυειδ παιδος σου ειπων ινα τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα
Act 4:26 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου
Act 4:27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας εν τη πολει ταυτη επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρεισας ηρωδης τε και ποντιος πειλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ
Act 4:28 ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη προωρισεν γενεσθαι
Act 4:29 και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου
Act 4:30 εν τω την χειρα εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γεινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου
Act 4:31 και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες του αγιου πνευματος και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας
Act 4:32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην καρδια και ψυχη μια και ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις παντα κοινα
Act 4:33 και δυναμει μεγαλη απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι του κυριου ιησου της αναστασεως χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους
Act 4:34 ουδε γαρ ενδεης ην τις εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τειμας των πιπρασκομενων
Act 4:35 και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδετο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν
Act 4:36 ιωσηφ δε ο επικληθεις βαρναβας απο των αποστολων ο εστιν ερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευειτης κυπριος τω γενει
Act 4:37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν παρα τους ποδας των αποστολων
Act 5:1 ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφειρα τη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα
Act 5:2 και ενοσφισατο απο της τιμης συνιδυιης και της γυναικος και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν
Act 5:3 ειπεν δε ο πετρος ανανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι απο της τιμης του χωριου
Act 5:4 ουχι μενον σοι εμενεν και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτι εθου εν τη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα τω θεω
Act 5:5 ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο φοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας
Act 5:6 ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν
Act 5:7 εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος εισηλθεν
Act 5:8 απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ναι τοσουτου
Act 5:9 ο δε πετρος προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα και εξοισουσιν σε
Act 5:10 επεσεν δε παραχρημα προς τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης
Act 5:11 και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι παντας τους ακουοντας ταυτα
Act 5:12 δια τε των χειρων των αποστολων εγεινετο σημεια και τερατα πολλα εν τω λαω και ησαν ομοθυμαδον παντες εν τη στοα σολομωνος
Act 5:13 των δε λοιπων ουθεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος
Act 5:14 μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων
Act 5:15 ωστε και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλιναριων και κραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια επισκιασει τινι αυτων
Act 5:16 συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις και οχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες
Act 5:17 αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλους
Act 5:18 και επεβαλον τας χειρας επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει δημοσια
Act 5:19 αγγελος δε κυριου δια νυκτος ηνοιξεν τας θυρας της φυλακης εξαγαγων δε αυτους ειπεν
Act 5:20 πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης ταυτης
Act 5:21 ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους
Act 5:22 οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν
Act 5:23 λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους φυλακας εστωτας επι των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν
Act 5:24 ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο
Act 5:25 παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον
Act 5:26 τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγεν αυτους ου μετα βιας εφοβουντο γαρ τον λαον μη λιθασθωσιν
Act 5:27 αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς
Act 5:28 λεγων παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τω ονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατε την ιερουσαλημ της διδαχης υμων και βουλεσθε επαγαγειν εφ ημας το αιμα του ανθρωπου τουτου
Act 5:29 αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπαν πειθαρχειν δει θεω μαλλον η ανθρωποις
Act 5:30 ο θεος των πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθε κρεμασαντες επι ξυλου
Act 5:31 τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου του δουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αμαρτιων
Act 5:32 και ημεις εν αυτω μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω
Act 5:33 οι δε ακουσαντες διεπρειοντο και εβουλοντο ανελειν αυτους
Act 5:34 αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρεισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τους ανθρωπους ποιησαι
Act 5:35 ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισραηλειται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν
Act 5:36 προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω προσεκλιθη ανδρων αριθμος ως τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν
Act 5:37 μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλειλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησεν λαον οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν
Act 5:38 και νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και αφετε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται
Act 5:39 ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθε καταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε
Act 5:40 επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματι του ιησου και απελυσαν
Act 5:41 οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι κατηξιωθησαν υπερ του ονοματος ατιμασθηναι
Act 5:42 πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι τον χριστον ιησουν
Act 6:1 εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων
Act 6:2 προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπαν ουκ αρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειν τραπεζαις
Act 6:3 επισκεψωμεθα δε αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος και σοφιας ους καταστησομεν επι της χρειας ταυτης
Act 6:4 ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν
Act 6:5 και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρη πιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππον και προχορον και νικανορα και τειμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτον αντιοχεα
Act 6:6 ους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας
Act 6:7 και ο λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουον τη πιστει
Act 6:8 στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως εποιει τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω
Act 6:9 ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης λιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας και ασιας συνζητουντες τω στεφανω
Act 6:10 και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει
Act 6:11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις μωυσην και τον θεον
Act 6:12 συνεκεινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον
Act 6:13 εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ου παυεται λαλων ρηματα κατα του τοπου του αγιου τουτου και του νομου
Act 6:14 ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν μωυσης
Act 6:15 και ατενισαντες εις αυτον παντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου
Act 7:1 ειπεν δε ο αρχιερευς ει ταυτα ουτως εχει
Act 7:2 ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαρραν
Act 7:3 και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και της συγγενιας σου και δευρο εις την γην ην αν σοι δειξω
Act 7:4 τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε
Act 7:5 και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο δουναι αυτω εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου
Act 7:6 ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια
Act 7:7 και το εθνος ω αν δουλευσωσιν κρινω εγω ο θεος ειπεν και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν μοι εν τω τοπω τουτω
Act 7:8 και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ισαακ τον ιακωβ και ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας
Act 7:9 και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου
Act 7:10 και εξειλατο αυτον εκ πασων των θλειψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και ολον τον οικον αυτου
Act 7:11 ηλθεν δε λειμος εφ ολην την αιγυπτον και χανααν και θλειψις μεγαλη και ουχ ηυρισκον χορτασματα οι πατερες ημων
Act 7:12 ακουσας δε ιακωβ οντα σειτια εις αιγυπτον εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτον
Act 7:13 και εν τω δευτερω εγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος ιωσηφ
Act 7:14 αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου και πασαν την συγγενειαν εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε
Act 7:15 κατεβη δε ιακωβ και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων
Act 7:16 και μετετεθησαν εις συχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ω ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων εμμωρ εν συχεμ
Act 7:17 καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμολογησεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω
Act 7:18 αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος επ αιγυπτον ος ουκ ηδει τον ιωσηφ
Act 7:19 ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας του ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτων εις το μη ζωογονεισθαι
Act 7:20 εν ω καιρω εγεννηθη μωυσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη μηνας τρεις εν τω οικω του πατρος
Act 7:21 εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη υιον
Act 7:22 και επαιδευθη μωυσης παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτου
Act 7:23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσερακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου υιους ισραηλ
Act 7:24 και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον
Act 7:25 ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν σωτηριαν αυτοις οι δε ου συνηκαν
Act 7:26 τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλλασσεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε ινα τι αδικειτε αλληλους
Act 7:27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημων
Act 7:28 μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες εχθες τον αιγυπτιον
Act 7:29 εφυγεν δε μωυσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο
Act 7:30 και πληρωθεντων ετων τεσσερακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σεινα αγγελος εν φλογι πυρος βατου
Act 7:31 ο δε μωυσης ιδων εθαυμασεν το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου
Act 7:32 εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωυσης ουκ ετολμα κατανοησαι
Act 7:33 ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα σου των ποδων ο γαρ τοπος εφ ω εστηκας γη αγια εστιν
Act 7:34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτου ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστειλω σε εις αιγυπτον
Act 7:35 τουτον τον μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος και αρχοντα και λυτρωτην απεσταλκεν συν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω
Act 7:36 ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν τη αιγυπτω και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσερακοντα
Act 7:37 ουτος εστιν ο μωυσης ο ειπας τοις υιοις ισραηλ προφητην υμιν αναστησει ο θεος εκ των αδελφων υμων ως εμε
Act 7:38 ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εξελεξατο λογια ζωντα δουναι υμιν
Act 7:39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλα απωσαντο και εστραφησαν εν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον
Act 7:40 ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι εγενετο αυτω
Act 7:41 και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων
Act 7:42 εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατεια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσερακοντα οικος ισραηλ
Act 7:43 και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου ρομφα τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκεινα βαβυλωνος
Act 7:44 η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωυση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει
Act 7:45 ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων δαυειδ
Act 7:46 ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω οικω ιακωβ
Act 7:47 σολομων δε οικοδομησεν αυτω οικον
Act 7:48 αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει
Act 7:49 ο ουρανος μοι θρονος και η γη υποποδιον των ποδων μου ποιον οικον οικοδομησατε μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου
Act 7:50 ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυτα παντα
Act 7:51 σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι καρδιας και τοις ωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπειπτετε ως οι πατερες υμων και υμεις
Act 7:52 τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις εγενεσθε
Act 7:53 οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατε
Act 7:54 ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον
Act 7:55 υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου
Act 7:56 και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους διηνοιγμενους και τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου
Act 7:57 κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον
Act 7:58 και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια εαυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου
Act 7:59 και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου δεξαι το πνευμα μου
Act 7:60 θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις ταυτην την αμαρτιαν και τουτο ειπων εκοιμηθη
Act 8:1 σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες δε διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην των αποστολων
Act 8:2 συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω
Act 8:3 σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην
Act 8:4 οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον
Act 8:5 φιλιππος δε κατελθων εις την πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον
Act 8:6 προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει
Act 8:7 πολλοι γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν
Act 8:8 εγενετο δε πολλη χαρα εν τη πολει εκεινη
Act 8:9 ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστανων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν
Act 8:10 ω προσειχον παντες απο μεικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου η καλουμενη μεγαλη
Act 8:11 προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους
Act 8:12 οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες
Act 8:13 ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τα σημεια και δυναμεις μεγαλας γεινομενας εξιστατο
Act 8:14 ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους πετρον και ιωανην
Act 8:15 οιτινες καταβαντες προσευξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον
Act 8:16 ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου
Act 8:17 τοτε επετιθοσαν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον
Act 8:18 ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα προσηνεγκεν αυτοις χρηματα
Act 8:19 λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω εαν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον
Act 8:20 πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι
Act 8:21 ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθεια εναντι του θεου
Act 8:22 μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του κυριου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου
Act 8:23 εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα
Act 8:24 αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε
Act 8:25 οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου υπεστρεφον εις ιεροσολυμα πολλας τε κωμας των σαμαρειτων ευηγγελιζοντο
Act 8:26 αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος
Act 8:27 και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης ος εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ
Act 8:28 ην δε υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου και ανεγεινωσκεν τον προφητην ησαιαν
Act 8:29 ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω
Act 8:30 προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγεινωσκοντος ησαιαν τον προφητην και ειπεν αρα γε γεινωσκεις α αναγεινωσκεις
Act 8:31 ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγηση με παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω
Act 8:32 η δε περιοχη της γραφης ην ανεγεινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του κειροντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου
Act 8:33 εν τη ταπεινωσει η κρισις αυτου ηρθη την γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου
Act 8:34 αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητης λεγει περι εαυτου η περι ετερου τινος
Act 8:35 ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν
Act 8:36 ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι
Act 8:37
Act 8:38 και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον
Act 8:39 οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ αυτου την οδον χαιρων
Act 8:40 φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν
Act 9:1 ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει
Act 9:2 ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ
Act 9:3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω εξαιφνης τε αυτον περιηστραψεν φως εκ του ουρανου
Act 9:4 και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διονκεις
Act 9:5 ειπεν δε τις ει κυριε ο δε εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
Act 9:6 αλλα αναστηθι και εισιθι εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιειν
Act 9:7 οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες
Act 9:8 ηγερθη δε σαυλος απο της γης ανεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον
Act 9:9 και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν
Act 9:10 ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον εν οραματι ο κυριος ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε
Act 9:11 ο δε κυριος προς αυτον αναστα πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται
Act 9:12 και ειδεν ανδρα εν οραματι ανανιαν ονοματι εισελθοντα και επιθεντα αυτω τας χειρας οπως αναβλεψη
Act 9:13 απεκριθη δε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα τοις αγιοις σου εποιησεν εν ιερουσαλημ
Act 9:14 και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλουμενους το ονομα σου
Act 9:15 ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστιν μοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον των εθνων τε και βασιλεων υιων τε ισραηλ
Act 9:16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν
Act 9:17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου
Act 9:18 και ευθεως απεπεσαν αυτου απο των οφθαλμων ως λεπιδες ανεβλεψεν τε και αναστας εβαπτισθη
Act 9:19 και λαβων τροφην ενισχυθη εγενετο δε μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας
Act 9:20 και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον ιησουν οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
Act 9:21 εξισταντος δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας εν ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις
Act 9:22 σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυννεν ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος
Act 9:23 ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
Act 9:24 εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν
Act 9:25 λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια του τειχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι
Act 9:26 παραγενομενος δε εις ιερουσαλημ επειραιε κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
Act 9:27 βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι ιησου
Act 9:28 και ην μετ αυτων εισπορευομενος και εκπορευομενος εις ιερουσαλημ παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου
Act 9:29 ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν ανελειν αυτον
Act 9:30 επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον
Act 9:31 η μεν ουν εκκλησια καθ ολης της ιουδαιας και γαλειλαιας και σαμαρειας ειχεν ειρηνην οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνετο
Act 9:32 εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδα
Act 9:33 ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραβαττου ος ην παραλελυμενος
Act 9:34 και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ειαται σε ιησους χριστος αναστηθι και στρωσον σε αυτω και ευθεως ανεστη
Act 9:35 και ειδαν αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδα και τον σαρωνα οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον
Act 9:36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβειθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης εργων αγαθων και ελεημοσυνων ων εποιει
Act 9:37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε εθηκαν εν υπερωω
Act 9:38 εγγυς δε ουσης λυδδας τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησης διελθειν εως ημων
Act 9:39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας
Act 9:40 εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβειθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν
Act 9:41 δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν
Act 9:42 γνωστον δε εγενετο καθ ολης ιοππης και επιστευσαν πολλοι επι τον κυριον
Act 9:43 εγενετο δε ημερας ικανας μειναι εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει
Act 10:1 ανηρ δε τις εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρας της καλουμενης ιταλικης
Act 10:2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος
Act 10:3 ειδεν εν οραματι φανερως ωσει περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
Act 10:4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου
Act 10:5 και νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τινα ος επικαλειται πετρος
Act 10:6 ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν
Act 10:7 ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω φωνησας δυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
Act 10:8 και εξηγησαμενος απαντα αυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππην
Act 10:9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην
Act 10:10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε αυτων εγενετο επ αυτον εκστασις
Act 10:11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθειεμενον επι της γης
Act 10:12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα και ερπετα της γης και πετεινα του ουρανου
Act 10:13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
Act 10:14 ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον και ακαθαρτον
Act 10:15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
Act 10:16 τουτο δε εγενετο επι τρις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανον
Act 10:17 ως δε εν αυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι υπο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
Act 10:18 και φωνησαντες επυθοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
Act 10:19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν το πνευμα ιδου ανδρες δυο ζητουντες σε
Act 10:20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρεινομενος οτι εγω απεσταλκα αυτους
Act 10:21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις αιτια δι ην παρεστε
Act 10:22 οι δε ειπαν κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
Act 10:23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω
Act 10:24 τη δε επαυριον εισηλθεν εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτους και τους αναγκαιους φιλους
Act 10:25 ως δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν
Act 10:26 ο δε πετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και εγω αυτος ανθρωπος ειμι
Act 10:27 και συνομειλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
Act 10:28 εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
Act 10:29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με
Act 10:30 και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην την ενατην προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα
Act 10:31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
Act 10:32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν
Act 10:33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του κυριου
Act 10:34 ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωπολημπτης ο θεος
Act 10:35 αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
Act 10:36 τον λογον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος
Act 10:37 οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλειλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωανης
Act 10:38 ιησουν τον απο ναζαρεθ ως εχρεισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου
Act 10:39 και ημεις μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και ιερουσαλημ ον και ανειλαν κρεμασαντες επι ξυλου
Act 10:40 τουτον ο θεος ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
Act 10:41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημειν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
Act 10:42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι ουτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
Act 10:43 τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
Act 10:44 ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
Act 10:45 και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οι συνηλθαν τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του πνευματος του αγιου εκκεχυται
Act 10:46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη πετρος
Act 10:47 μητι το υδωρ δυναται κωλυσαι τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον ως και ημεις
Act 10:48 προσεταξεν δε αυτους εν τω ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναι τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας
Act 11:1 ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου
Act 11:2 οτε δε ανεβη πετρος εις ιερουσαλημ διεκρεινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης
Act 11:3 λεγοντες οτι εισηλθεν προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας και συνεφαγεν αυτοις
Act 11:4 αρξαμενος δε πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων
Act 11:5 εγω ημην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρις εμου εις
Act 11:6 ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
Act 11:7 ηκουσα δε και φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε
Act 11:8 ειπον δε μηδαμως κυριε οτι κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου
Act 11:9 απεκριθη δε εκ δευτερου φωνη εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
Act 11:10 τουτο δε εγενετο επι τρις και ανεσπασθη παλιν απαντα εις τον ουρανον
Act 11:11 και ιδου εξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι την οικιαν εν η ημεν απεσταλμενοι απο καισαρειας προς με
Act 11:12 ειπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αυτοις μηδεν διακρειναντα ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος
Act 11:13 απηγγειλεν δε ημιν πως ειδεν τον αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα πεμψον εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
Act 11:14 ος λαλησει ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου
Act 11:15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη
Act 11:16 εμνησθην δε του ρηματος του κυριου ως ελεγεν ιωανης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω
Act 11:17 ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω τις ημην δυνατος κωλυσαι τον θεον
Act 11:18 ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξασαν τον θεον λεγοντες αρα και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εις ζωην εδωκεν
Act 11:19 οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλειψεως της γενομενης επι στεφανω διηλθον εως φοινεικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενι λαλουντες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοις
Act 11:20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες ελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν και προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν
Act 11:21 και ην χειρ κυριου μετ αυτων πολυς τε αριθμος ο πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον
Act 11:22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της ουσης εν ιερουσαλημ περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν εως αντιοχειας
Act 11:23 ος παραγενομενος και ιδων την χαριν την του θεου εχαρη και παρεκαλει παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενειν εν τω κυριω
Act 11:24 οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος
Act 11:25 εξηλθεν δε εις ταρσον αναζητησαι σαυλον
Act 11:26 και ευρων ηγαγεν εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτοις και ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτως εν αντιοχεια τους μαθητας χρειστιανους
Act 11:27 εν αυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν
Act 11:28 αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος εσημαινεν δια του πνευματος λειμον μεγαλην μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην ητις εγενετο επι κλαυδιου
Act 11:29 των δε μαθητων καθως ευπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις
Act 11:30 ο και εποιησαν αποστειλαντες προς τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα και σαυλου
Act 12:1 κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας
Act 12:2 ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωανου μαχαιρη
Act 12:3 ιδων δε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον ησαν δε ημεραι των αζυμων
Act 12:4 ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τω λαω
Act 12:5 ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενως γεινομενη υπο της εκκλησιας περι αυτου
Act 12:6 οτε δε ημελλεν προσαγαγειν αυτον ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσιν φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην
Act 12:7 και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσαν αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων
Act 12:8 ειπεν δε ο αγγελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι
Act 12:9 και εξελθων ηκολουθει και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν το γεινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν
Act 12:10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου
Act 12:11 και ο πετρος εν αυτω γενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν ο κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλατο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων
Act 12:12 συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν της μαριας της μητρος ιοανου του επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι και προσευχομενοι
Act 12:13 κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη
Act 12:14 και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος
Act 12:15 οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ειπαν ο αγγελος εστιν αυτου
Act 12:16 ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν
Act 12:17 κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σειγαν διηγησατο αυτοις πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν τε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον
Act 12:18 γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο
Act 12:19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρεινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις καισαρειαν διετρειβεν
Act 12:20 ην δε θυμομαχων τυριοις και σειδονιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της βασιλικης
Act 12:21 τακτη δε ημερα ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους
Act 12:22 ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου
Act 12:23 παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν
Act 12:24 ο δε λογος του κυριου ηυξανεν και επληθυνετο
Act 12:25 βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πληρωσαντες την διακονιαν συμπαραλαβοντες ιωαννην τον επικληθεντα μαρκον
Act 13:1 ησαν δε εν αντιοχεια κατα την ουσαν εκκλησιαν προφηται και διδασκαλοι ο τε βαρναβας και συμεων ο καλουμενος νιγερ και λουκιος ο κυρηναιος μαναην τε ηρωδου του τετραρχου συντροφος και σαυλος
Act 13:2 λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντων ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον βαρναβαν και σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους
Act 13:3 τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και επιθεντες τας χειρας αυτοις απελυσαν
Act 13:4 αυτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του αγιου πνευματος κατηλθον εις σελευκειαν εκειθεν τε απεπλευσαν εις κυπρον
Act 13:5 και γενομενοι εν σαλαμεινι κατηγγελλον τον λογον του θεου εν ταις συναγωγαις των ιουδαιων ειχον δε και ιωαννην υπηρετην
Act 13:6 διελθοντες δε ολην την νησον αχρι παφου ευρον ανδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα βαριησους
Act 13:7 ος ην συν τω ανθυπατω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτος προσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλον επεζητησεν ακουσαι τον λογον του θεου
Act 13:8 ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως
Act 13:9 σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου ατενισας εις αυτον
Act 13:10 ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασης ραδιουργιας υιε διαβολου εχθρε πασης δικαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τας οδους του κυριου τας ευθειας
Act 13:11 και νυν ιδου χειρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα δε επεσεν αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους
Act 13:12 τοτε ιδων ο ανθυπατος το γεγονος επιστευσεν εκπληττομενος επι τη διδαχη του κυριου
Act 13:13 αναχθεντες δε απο της παφου οι περι παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωανης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν εις ιεροσολυμα
Act 13:14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν την πισιδιαν και ελθοντες εις την συναγωγην τη ημερα των σαββατων εκαθισαν
Act 13:15 μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλαν οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει τις εστιν εν υμιν λογος παρακλησεως προς τον λαον λεγετε
Act 13:16 αναστας δε παυλος και κατασεισας τη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλειται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσατε
Act 13:17 ο θεος του λαου του ισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων και τον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτου και μετα βραχειονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτης
Act 13:18 και ως τεσσερακονταετη χρονον ετροποφορησεν αυτους εν τη ερημω
Act 13:19 καθελων εθνη επτα εν γη χανααν κατεκληρονομησεν την γην αυτων
Act 13:20 ως ετεσιν τετρακοσιοις και πεντηκοντα και μετα ταυτα εδωκεν κριτας εως σαμουηλ προφητου
Act 13:21 κακειθεν ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλ υιον κεις ανδρα εκ φυλης βενιαμειν ετη τεσσερακοντα
Act 13:22 και μεταστησας αυτον ηγειρεν τον δαυειδ αυτοις εις βασιλεα ω και ειπεν μαρτυρησας ευρον δαυειδ τον του ιεσσαι κατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου
Act 13:23 τουτου ο θεος απο του σπερματος κατ επαγγελιαν ηγαγεν τω ισραηλ σωτηρα ιησουν
Act 13:24 προκηρυξαντος ιωανου προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας παντι τω λαω ισραηλ
Act 13:25 ως δε επληρου ιωαννης τον δρομον ελεγεν τι εμε υπονοειτε ειναι ουκ ειμι εγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα των ποδων λυσαι
Act 13:26 ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεον ημιν ο λογος της σωτηριας ταυτης εξαπεσταλη
Act 13:27 οι γαρ κατοικουντες εν ιερουσαλημ και οι αρχοντες αυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν σαββατον αναγεινωσκομενας κρειναντες επληρωσαν
Act 13:28 και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντες ητησαντο πειλατον αναιρεθηναι αυτον
Act 13:29 ως δε ετελεσαν παντα τα γεγραμμενα περι αυτου καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημειον
Act 13:30 ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
Act 13:31 ος ωφθη επι ημερας πλειους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλειλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες εισι μαρτυρες αυτου προς τον λαον
Act 13:32 και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατερας επαγγελιαν γενομενην οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις ημων αναστησας ιησουν
Act 13:33 ως και εν τω ψαλμω γεγραπται τω δευτερω υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε
Act 13:34 οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαυειδ τα πιστα
Act 13:35 διοτι και εν ετερω λεγει ου δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν
Act 13:36 δαυειδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθη και προσετεθη προς τους πατερας αυτου και ειδεν διαφθοραν
Act 13:37 ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν διαφθοραν
Act 13:38 γνωστον ουν εστω υμιν ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσις αμαρτιων καταγγελλεται
Act 13:39 και απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν νομω μωυσεως δικαιωθηναι εν τουτω πας ο πιστευων δικαιουται
Act 13:40 βλεπετε ουν μη επελθη το ειρημενον εν τοις προφηταις
Act 13:41 ιδετε οι καταφρονηται και θαυμασατε και αφανισθητε οτι εργον εργαζομαι εγω εν ταις ημεραις υμων εργον ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται υμιν
Act 13:42 εξιοντων δε αυτων εις το μεταξυ σαββατον ηξιουν λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα
Act 13:43 λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιων και των σεβομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουντες αυτοις επειθον αυτους προσμενειν τη χαριτι του θεου
Act 13:44 τω τε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολις συνηχθη ακουσαι τον λογον του θεου
Act 13:45 ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησαν ζηλου και αντελεγον τοις υπο παυλου λαλουμενοις βλασφημουντες
Act 13:46 παρρησιασαμενοι τε ο παυλος και ο βαρναβας ειπαν υμιν ην αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επειδη απωθεισθε αυτον και ουκ αξιους κρεινετε εαυτους της αιωνιου ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη
Act 13:47 ουτω γαρ εντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε εις φως εθνων του ειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γης
Act 13:48 ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον τον λογον του θεου και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιαν
Act 13:49 διεφερετο δε ο λογος του κυριου δι ολης της χωρας
Act 13:50 οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγειραν διωγμον επι τον παυλον και βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριων
Act 13:51 οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων επ αυτους ηλθον εις εικονιον
Act 13:52 οι τε μαθηται επληρουντο χαρας και πνευματος αγιου
Act 14:1 εγενετο δε εν εικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος
Act 14:2 οι δε απειθησαντες ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσαν τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφων
Act 14:3 ικανον μεν ουν χρονον διετρειψαν παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι τω λογω της χαριτος αυτου διδοντι σημεια και τερατα γεινεσθαι δια των χειρων αυτων
Act 14:4 εσχισθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοις
Act 14:5 ως δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους
Act 14:6 συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολεις της λυκαονιας λυστραν και δερβην και την περιχωρον
Act 14:7 κακει ευαγγελιζομενοι ησαν
Act 14:8 και τις ανηρ αδυνατος εν λυστροις τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου ος ουδεποτε περιεπατησεν
Act 14:9 ουτος ηκουεν του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτι εχει πιστιν του σωθηναι
Act 14:10 ειπεν μεγαλη φωνη αναστηθι επι τους ποδας σου ορθος και ηλατο περιεπατει
Act 14:11 οι τε οχλοι ιδοντες ο εποιησεν παυλος επηραν την φωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησαν προς ημας
Act 14:12 εκαλουν τε τον μεν βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτος ην ο ηγουμενος του λογου
Act 14:13 ο τε ιερευς του διος του οντος προ της πολεως ταυρους και στεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν θυειν
Act 14:14 ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια εαυτων εξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες
Act 14:15 και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιων επιστρεφειν επι θεον ζωντα ος εποιησεν τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
Act 14:16 ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ειασεν παντα τα εθνη πορευεσθαι ταις οδοις αυτων
Act 14:17 καιτοι ουκ αμαρτυρον αυτον αφηκεν αγαθουργων ουρανοθεν υμιν υετους διδους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης και ευφροσυνης τας καρδιας υμων
Act 14:18 και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειν αυτοις
Act 14:19 επηλθαν δε απο αντιοχειας και εικονιου ιουδαιοι και πεισαντες τους οχλους και λιθασαντες τον παυλον εσυρον εξω της πολεως νομιζοντες αυτον τεθνηκεναι
Act 14:20 κυκλωσαντων δε των μαθητων αυτον αναστας εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβην
Act 14:21 ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινην και μαθητευσαντεσ ικανους υπεστρεψαν εις την λυστραν και εις εικονιον και αντιοχειαν
Act 14:22 επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων παρακαλουντες ενμενειν τη πιστει και οτι δια πολλων θλειψεων δει ημας εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
Act 14:23 χειροτονησαντες δε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκισαν
Act 14:24 και διελθοντες την πισιδιαν ηλθον εις την παμφυλιαν
Act 14:25 και λαλησαντες εν περγη τον λογον κατεβησαν εις ατταλιαν
Act 14:26 κακειθεν εις αντιοχειαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θεου εις το εργον ο επληρωσαν
Act 14:27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγελλον οσα εποιησεν ο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξεν τοις εθνεσιν θυραν πιστεως
Act 14:28 διετρειβον δε χρονον ουκ ολιγον συν τοις μαθηταις
Act 15:1 και τινες κατελθοντες απο της ιουδαιας εδιδασκον τους αδελφους οτι εαν μη περιτμηθητε τω εθει τω μωυσεως ου δυνασθε σωθηναι
Act 15:2 γενομενης δε στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου
Act 15:3 οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο την τε φοινικην και σαμαρειαν εκδιηγουμενοι την επιστροφην των εθνων και εποιουν χαραν μεγαλην πασιν τοις αδελφοις
Act 15:4 παραγενομενοι δε εις ιεροσολυμα παρεδεχθησαν απο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεος εποιησεν μετ αυτων
Act 15:5 εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των φαρεισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωυσεως
Act 15:6 συνηχθησαν τε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ιδειν περι του λογου τουτου
Act 15:7 πολλης δε ζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων εν υμιν εξελεξατο ο θεος δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και πιστευσαι
Act 15:8 και ο καρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοις δους το πνευμα το αγιον καθως και ημιν
Act 15:9 και ουθεν διεκρεινεν μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστει καθαρισας τας καρδιας αυτων
Act 15:10 νυν ουν τι πειραζετε τον θεον επιθειναι ζυγον επι τον τραχηλον των μαθητων ον ουτε οι πατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαι
Act 15:11 αλλα δια της χαριτος του κυριου ιησου πιστευομεν σωθηναι καθ ον τροπον κακεινοι
Act 15:12 εσειγησεν δε παν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσιν δι αυτων
Act 15:13 μετα δε το σειγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοι ακουσατε μου
Act 15:14 συμεων εξηγησατο καθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο λαβειν εξ εθνων λαον τω ονοματι αυτου
Act 15:15 και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι των προφητων καθως γεγραπται
Act 15:16 μετα ταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω την σκηνην δαυειδ την πεπτωκυιαν και τα κατεστρεμμενα αυτης ανοικοδομησω και ανορθωσω αυτην
Act 15:17 οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγει κυριος ποιων ταυτα
Act 15:18 γνωστα απ αιωνος
Act 15:19 διο εγω κρεινω μη παρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσιν επι τον θεον
Act 15:20 αλλ επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαι των αλισγηματων των ειδωλων και της πορνειας και πνικτου και του αιματος
Act 15:21 μωυσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τους κηρυσσοντας αυτον εχει εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγεινωσκομενος
Act 15:22 τοτε εδοξεν τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν τω παυλω και βαρναβα ιουδαν τον καλουμενον βαρσαββαν και σειλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις
Act 15:23 γραψαντες δια χειρος αυτων οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι αδελφοι τοις κατα την αντιοχειαν και συριαν και κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν
Act 15:24 επειδη ηκουσαμεν οτι τινες εξ ημων εταραξαν υμας λογοις ανασκευαζοντες τας ψυχας υμων οις ου διεστειλαμεθα
Act 15:25 εδοξεν ημιν γενομενοις ομοθυμαδον εκλεξαμενοις ανδρας πεμψαι προς υμας συν τοις αγαπητοις ημων βαρναβα και παυλω
Act 15:26 ανθρωποις παραδεδωκοσιν τας ψυχας αυτων υπερ του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου
Act 15:27 απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σειλαν και αυτους δια λογου απαγγελλοντας τα αυτα
Act 15:28 εδοξεν γαρ τω πνευματι τω αγιω και ημιν μηδεν πλεον επιτιθεσθαι υμιν βαρος πλην τουτων των επαναγκες
Act 15:29 απεχεσθαι ειδωλοθυτων και αιματος και πνικτων και πορνειας εξ ων διατηρουντες εαυτους ευ πραξετε ερρωσθε
Act 15:30 οι μεν ουν απολυθεντες κατηλθον εις αντιοχειαν και συναγαγοντες το πληθος επεδωκαν την επιστολην
Act 15:31 αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει
Act 15:32 ιουδας τε και σειλας και αυτοι προφηται οντες δια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους και επεστηριξαν
Act 15:33 ποιησαντες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφων προς τους αποστειλαντας αυτους
Act 15:34
Act 15:35 παυλος δε και βαρναβας διετρειβον εν αντιοχεια διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τον λογον του κυριου
Act 15:36 μετα δε τινας ημερας ειπεν προς βαρναβαν παυλος επιστρεψαντες δη επισκεψωμεθα τους αδελφους κατα πολιν πασαν εν αις κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσιν
Act 15:37 βαρναβας δε εβουλετο συμπαραλαβειν και τον ιωαννην τον καλουμενον μαρκον
Act 15:38 παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συνπαραλαμβανειν τουτον
Act 15:39 εγενετο δε παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρον
Act 15:40 παυλος δε επιλεξαμενος σειλαν εξηλθεν παραδοθεις τη χαριτι του κυριου υπο των αδελφων
Act 15:41 διηρχετο δε την συριαν και την κιλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιας
Act 16:1 κατηντησεν δε και εις δερβην και εις λυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος
Act 16:2 ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και εικονιω αδελφων
Act 16:3 τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες οτι ελλην ο πατηρ αυτου υπηρχεν
Act 16:4 ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσειν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και πρεσβυτερων των εν ιεροσολυμοις
Act 16:5 αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τω αριθμω καθ ημεραν
Act 16:6 διηλθον δε την φρυγιαν και γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια
Act 16:7 ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον εις την βειθυνιαν πορευθηναι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα ιησου
Act 16:8 παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα
Act 16:9 και οραμα δια νυκτος τω παυλω ωφθη ανηρ μακεδων τις ην εστως και παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησον ημιν
Act 16:10 ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις μακεδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο θεος ευαγγελισασθαι αυτους
Act 16:11 αναχθεντες ουν απο τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δ επιουση εις νεαν πολιν
Act 16:12 κακειθεν εις φιλιππους ητις εστιν πρωτη μεριδος της μακεδονιας πολις κολωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολει διατρειβοντες ημερας τινας
Act 16:13 τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της πυλης παρα ποταμον ου ενομιζομεν προσευχην ειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταις συνελθουσαις γυναιξιν
Act 16:14 και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριος διηνοιξεν την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο παυλου
Act 16:15 ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μενετε και παρεβιασατο ημας
Act 16:16 εγενετο δε πορευομενων ημων εις την προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωνα υπαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη
Act 16:17 αυτη κατακολουθουσα παυλω και ημιν εκραζεν λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινες καταγγελλουσιν υμιν οδον σωτηριας
Act 16:18 τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα
Act 16:19 και ιδοντες οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σειλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας
Act 16:20 και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπαν ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες
Act 16:21 και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοις ουσιν
Act 16:22 και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν
Act 16:23 πολλας δε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους
Act 16:24 ος παραγγελιαν τοιαυτην λαβων εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και τους ποδας ησφαλισατο αυτων εις το ξυλον
Act 16:25 κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σειλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι
Act 16:26 αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου ηνεωχθησαν δε αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθη
Act 16:27 εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της φυλακης σπασαμενος την μαχαιραν ημελλεν εαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιους
Act 16:28 εφωνησεν δε παυλος μεγαλη φωνη λεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε
Act 16:29 αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομος γενομενος προσεπεσεν τω παυλω και σειλα
Act 16:30 και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω
Act 16:31 οι δε ειπαν πιστευσον επι τον κυριον ιησουν και σωθηση συ και ο οικος σου
Act 16:32 και ελαλησαν αυτω τον λογον του θεου συν πασιν τοις εν τη οικια αυτου
Act 16:33 και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου απαντες παραχρημα
Act 16:34 αναγαγων τε αυτους εις τον οικον παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιασατο πανοικει πεπιστευκως τω θεω
Act 16:35 ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινους
Act 16:36 απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους προς τον παυλον οτι απεσταλκαν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνη
Act 16:37 ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλαν εις φυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν
Act 16:38 απηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα εφοβηθησαν δε ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισιν
Act 16:39 και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτων απελθειν απο της πολεως
Act 16:40 εξελθοντες δε απο της φυλακης εισηλθον προς την λυδιαν και ιδοντες παρεκαλεσαν τους αδελφους και εξηλθον
Act 17:1 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και την απολλωνιαν ηλθον εις την θεσσαλονεικην οπου ην συναγωγη των ιουδαιων
Act 17:2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων
Act 17:3 διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος ο ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν
Act 17:4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και σειλα των τε σεβομενων ελληνων πληθος πολυ γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
Act 17:5 ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τινας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν και επισταντες τη οικια ιασονος εζητουν αυτους προαγαγειν εις τον δημον
Act 17:6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
Act 17:7 ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος πρασσουσιν βασιλεα ετερον λεγοντες ειναι ιησουν
Act 17:8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
Act 17:9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
Act 17:10 οι δε αδελφοι ευθεως δια νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σειλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην των ιουδαιων απηεσαν
Act 17:11 ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονεικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας το καθ ημεραν ανακρεινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως
Act 17:12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι
Act 17:13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονεικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες και ταρασσοντες τους οχλους
Act 17:14 ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι εως επι την θαλασσαν υπεμειναν τε ο τε σειλας και ο τιμοθεος εκει
Act 17:15 οι δε καθιστανοντες τον παυλον ηγαγον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σειλαν και τον τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν
Act 17:16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντος κατειδωλον ουσαν την πολιν
Act 17:17 διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
Act 17:18 τινες δε και των επικουριων και στωικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν ευηγγελιζετο
Act 17:19 επιλαβομενοι δε αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη υπο σου λαλουμενη διδαχη
Act 17:20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τινα θελει ταυτα ειναι
Act 17:21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ηυκαιρουν η λεγειν τι η ακουειν τι καινοτερον
Act 17:22 σταθεις δε παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαμονεστερους υμας θεωρω
Act 17:23 διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ο ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτο εγω καταγγελλω υμων
Act 17:24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης υπαρχων κυριος ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει
Act 17:25 ουδε υπο χειρων ανθρωπινων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασιν ζωην και πνοην και τα παντα
Act 17:26 εποιησεν τε εξ ενος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παντος προσωπου της γης ορισας προστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων
Act 17:27 ζητειν τον θεον ει αρα γε ψηλαφησιαν αυτον και ευροιεν και γε ου μακραν απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα
Act 17:28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κεινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ ημας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
Act 17:29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειον ειναι ομοιον
Act 17:30 τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν απαγγελλει τοις ανθρωποις παντας πανταχου μετανοειν
Act 17:31 καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρεινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων
Act 17:32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπαν ακουσομεθα σου περι τουτου και παλιν
Act 17:33 ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
Act 17:34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος αρεοπαγειτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις
Act 18:1 μετα ταυτα χωρισθεις εκ των αθηνων ηλθεν εις κορινθον
Act 18:2 και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το διατεταχεναι χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους απο της ρωμης προσηλθεν αυτοις
Act 18:3 και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν παρ αυτοις και ηργαζοντο ησαν γαρ σκηνοποιοι τη τεχνη
Act 18:4 διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τε ιουδαιους και ελληνας
Act 18:5 ως δε κατηλθον απο της μακεδονιας ο τε σειλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω λογω ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις ειναι τον χριστον ιησουν
Act 18:6 αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι
Act 18:7 και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις οικιαν τινος ονοματι τιτιου ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη
Act 18:8 κρεισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο
Act 18:9 ειπεν δε ο κυριος εν νυκτι δι οραματος τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης
Act 18:10 διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σε διοτι λαος εστιν μοι πολυς εν τη πολει ταυτη
Act 18:11 εκαθισεν δε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου
Act 18:12 γαλλιωνος δε ανθυπατου οντος της αχαιας κατεπεστησαν οι ιουδαιοι ομοθυμαδον τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα
Act 18:13 λεγοντες οτι παρα τον νομον αναπειθει ουτος τους ανθρωπους σεβεσθαι τον θεον
Act 18:14 μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους ιουδαιους ει μεν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον αν ανεσχομην υμων
Act 18:15 ει δε ζητηματα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης εγω τουτων ου βουλομαι ειναι
Act 18:16 και απηλασεν αυτους απο του βηματος
Act 18:17 επιλαβομενοι δε παντες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων των τω γαλλιωνι εμελεν
Act 18:18 ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρεισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κεγχρεαις την κεφαλην ειχεν γαρ ευχην
Act 18:19 κατηντησαν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην διελεξατο τοις ιουδαιοις
Act 18:20 ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι ουκ επενευσεν
Act 18:21 αλλα αποταξαμενος και ειπων παλιν ανακαμψω προς υμας του θεου θελοντος ανηχθη απο της εφεσου
Act 18:22 και κατελθων εις καισαρειαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν
Act 18:23 και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν διερχομενος καθεξης την γαλατικην χωραν και φρυγιαν στηριζων παντας τους μαθητας
Act 18:24 ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις
Act 18:25 ουτος ην κατηχημενος την οδον κυριου και ζεων τω πνευματι ελαλει δε και εδιδασκεν ακρειβως τα περι του ιησου επισταμενος μονον το βαπτισμα ιωανου
Act 18:26 ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου πρισκιλλα και ακυλας προσελαβοντο αυτον και ακρειβεστερον αυτω εξεθεντο την οδον του θεου
Act 18:27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος
Act 18:28 ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυς δια των γραφων ειναι τον χριστον ιησουν
Act 19:1 εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικα μερη ελθειν εις εφεσον και ευρειν τινας μαθητας
Act 19:2 ειπεν τε προς αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετε πιστευσαντες οι δε προς αυτον αλλ ουδ ει πνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν
Act 19:3 ειπεν τε εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπαν εις το ιωανου βαπτισμα
Act 19:4 ειπεν δε παυλος ιωανης εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν εις τον ιησουν
Act 19:5 ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου
Act 19:6 και επιθεντος αυτοις του παυλου χειρας ηλθεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ελαλουν τε γλωσσαις και επροφητευον
Act 19:7 ησαν δε οι παντες ανδρες ωσει δωδεκα
Act 19:8 εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρεις διαλεγομενος και πειθων περι της βασιλειας του θεου
Act 19:9 ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουν κακολογουντες την οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου
Act 19:10 τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τους κατοικουντας την ασιαν ακουσαι τον λογον του κυριου ιουδαιους τε και ελληνας
Act 19:11 δυναμεις τε ου τας τυχουσας ο θεος εποιει δια των χειρων παυλου
Act 19:12 ωστε και επι τους ασθενουντας αποφερεσθαι απο του χρωτος αυτου σουδαρια η σιμικινθια και απαλλασεσθαι απ αυτων τας νοσους τα τε πνευματα τα πονηρα εκπορευεσθαι
Act 19:13 επεχειρησαν δε τινες και των περιερχομενων ιουδαιων εξορκιστων ονομαζειν επι τους εχοντας τα πνευματα τα πονηρα το ονομα του κυριου ιησου λεγοντες ορκιζω υμας τον ιησουν ον παυλος κηρυσσει
Act 19:14 ησαν δε τινος σκευα ιουδαιου αρχιερεως επτα υιοι τουτο ποιουντες
Act 19:15 αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοις τον μεν ιησουν γεινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε
Act 19:16 και εφαλομενος ο ανθρωπος επ αυτους εν ω ην το πνευμα το πονηρον κατακυριευσας αμφοτερων ισχυσεν κατ αυτων ωστε γυμνους και τετραυματισμενους εκφυγειν εκ του οικου εκεινου
Act 19:17 τουτο δε εγενετο γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοις κατοικουσιν την εφεσον και επεπεσεν φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου
Act 19:18 πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντο εξομολογουμενοι και αναγγελλοντες τας πραξεις αυτων
Act 19:19 ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκαντες τας βιβλους κατεκαιον ενωπιον παντων και συνεψηφισαν τας τειμας αυτων και ευρον αργυριου μυριαδας πεντε
Act 19:20 ουτως κατα κρατος του κυριου ο λογος ηυξανεν και ισχυεν
Act 19:21 ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθων την μακεδονιαν και αχαιαν πορευεσθαι εις ιεροσολυμα ειπων οτι μετα το γενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν
Act 19:22 αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτω τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν χρονον εις την ασιαν
Act 19:23 εγενετο δε κατα τον καιρον εκεινον ταραχος ουκ ολιγος περι της οδου
Act 19:24 δημητριος γαρ τις ονοματι αργυροκοπος ποιων ναους αρτεμιδος παρειχετο τοις τεχνειταις ουκ ολιγην εργασιαν
Act 19:25 ους συναθροισας και τους περι τα τοιαυτα εργατας ειπεν ανδρες επιστασθε οτι εκ ταυτης της εργασιας η ευπορια ημιν εστιν
Act 19:26 και θεωρειτε και ακουετε οτι ου μονον εφεσου αλλα σχεδον πασης της ασιας ο παυλος ουτος πεισας μετεστησεν ικανον οχλον λεγων οτι ουκ εισιν θεοι οι δια χειρων γεινομενοι
Act 19:27 ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν το μερος εις απελεγμον ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον εις ουθεν λογισθηναι μελλειν τε και καθαιρεισθαι της μεγαλειοτητος αυτης ην ολη ασια και οικουμενη σεβεται
Act 19:28 ακουσαντες δε και γενομενοι πληρεις θυμου εκραζον λεγοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
Act 19:29 και επλησθη η πολις της συγχυσεως ωρμησαν τε ομοθυμαδον εις το θεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχον μακεδονας συνεκδημους παυλου
Act 19:30 παυλου δε βουλομενου εισελθειν εις τον δημον ουκ ειων αυτον οι μαθηται
Act 19:31 τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον
Act 19:32 αλλοι μεν ουν αλλο τι εκραζον ην γαρ η εκκλησια συγκεχυμενη και οι πλειους ουκ ηδεισαν τινος ενεκα συνεληλυθεισαν
Act 19:33 εκ δε του οχλου συνεβιβασαν αλεξανδρον προβαλοντων αυτον των ιουδαιων ο δε αλεξανδρος κατασεισας την χειρα ηθελεν απολογεισθαι τω δημω
Act 19:34 επιγνοντες δε οτι ιουδαιος εστιν φωνη εγενετο μια εκ παντων ωσει επι ωρας δυο κραζοντων μεγαλη η αρτεμις εφεσιων μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
Act 19:35 καταστειλας δε τον οχλον ο γραμματευς φησιν ανδρες εφεσιοι τις γαρ εστιν ανθρωπων ος ου γεινωσκει την εφεσιων πολιν νεωκορον ουσαν της μεγαλης αρτεμιδος και του διοπετους
Act 19:36 αναντιρητων ουν οντων τουτων δεον εστιν υμας κατεσταλμενους υπαρχειν και μηδεν προπετες πρασσειν
Act 19:37 ηγαγετε γαρ τους ανδρας τουτους ουτε ιεροσυλους ουτε βλασφημουντας την θεον ημων
Act 19:38 ει μεν ουν δημητριος και οι συν αυτω τεχνειται εχουσιν προς τινα λογον αγοραιοι αγονται και ανθυπατοι εισιν εγκαλειτωσαν αλληλοις
Act 19:39 ει δε τι περαιτερω επιζητειτε εν τη εννομω εκκλησια επιλυθησεται
Act 19:40 και γαρ κινδυνευομεν εγκαλεισθαι στασεως περι της σημερον μηδενος αιτιου υπαρχοντος περι ου ου δυνησομεθα αποδουναι λογον περι της συστροφης ταυτης και ταυτα ειπων απελυσεν την εκκλησιαν
Act 20:1 μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον μεταπεμψαμενος ο παυλος τους μαθητας και παρακαλεσας ασπασαμενος εξηλθεν πορευεσθαι εις μακεδονιαν
Act 20:2 διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα
Act 20:3 ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης επιβουλης αυτω υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις την συριαν εγενετο γνωμης του υποστρεφειν δια μακεδονιας
Act 20:4 συνειπετο δε αυτω σωπατρος πυρρου βεροιαιος θεσσαλονεικεων δε αρισταρχος και σεκουνδος και γαιος δερβαιος και τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος
Act 20:5 ουτοι δε προσελθοντες εμενον ημας εν τρωαδι
Act 20:6 ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα αχρι ημερων πεντε ου διετρειψαμεν ημερας επτα
Act 20:7 εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν τε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου
Act 20:8 ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι
Act 20:9 καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερομενος υπνω βαθει διαλεγομενου του παυλου επι πλειον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω και ηρθη νεκρος
Act 20:10 καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθαι η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν
Act 20:11 αναβας δε κλασας τον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομειλησας αχρις αυγης ουτως εξηλθεν
Act 20:12 ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως
Act 20:13 ημεις δε προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν επι την ασσον εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τον παυλον ουτως γαρ διατεταγμενον ην μελλων αυτος πεζευειν
Act 20:14 ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην
Act 20:15 κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυς χιου τη δε εσπερα παρεβαλομεν εις σαμον τη δε εχομενη ηλθομεν εις μειλητον
Act 20:16 κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατον ειη αυτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα
Act 20:17 απο δε της μειλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιας
Act 20:18 ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χρονον εγενομην
Act 20:19 δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης και δακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις των ιουδαιων
Act 20:20 ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεροντων του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικους
Act 20:21 διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις θεον μετανοιαν και πιστιν εις τον κυριον ημων ιησουν
Act 20:22 και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη συναντησοντα εμοι μη ειδως
Act 20:23 πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον οτι δεσμα και θλειψεις με μενουσιν
Act 20:24 αλλ ουδενος λογου ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτω ως τελειωσω τον δρομον μου και την διακονιαν ην ελαβον παρα του κυριου ιησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιον της χαριτος του θεου
Act 20:25 και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μου υμεις παντες εν οις διηλθον κηρυσσων την βασιλειαν
Act 20:26 διοτι μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος ειμι απο του αιματος παντων
Act 20:27 ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι πασαν την βουλην του θεου υμιν
Act 20:28 προσεχετε εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησιαν του θεου ην περιεποιησατο δια του αιματος του ιδιου οτι
Act 20:29 εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα την αφειξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου
Act 20:30 και εξ υμων αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα του αποσπαν τους μαθητας οπισω εαυτων
Act 20:31 διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην μετα δακρυων νουθετων ενα εκαστον
Act 20:32 και τα νυν παρατιθεμαι υμας τω κυριω και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω οικοδομησαι και δουναι την κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασιν
Act 20:33 αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα
Act 20:34 αυτοι γεινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αι χειρες αυται
Act 20:35 παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαι των ασθενουντων μνημονευειν τε των λογων του κυριου ιησου οτι αυτος ειπεν μακαριον εστιν μαλλον διδοναι η λαμβανειν
Act 20:36 και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο
Act 20:37 ικανος δε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον
Act 20:38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον
Act 21:1 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντες απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κυριω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
Act 21:2 και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινεικην επιβαντες ανηχθημεν
Act 21:3 αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηλθομεν εις τυρον εκεισε γαρ το πλοιον ην αποφορτιζομενον τον γομον
Act 21:4 ανευροντες δε τους μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγαν δια του πνευματος ελεγαν μη επιβαινειν εις ιεροσολυμα
Act 21:5 οτε δε εγενετο εξαρτισαι ημας τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσευξαμενοι
Act 21:6 απησπασαμεθα αλληλους και ενεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
Act 21:7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
Act 21:8 τη δε επαυριον εξελθοντες ηλθαμεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
Act 21:9 τουτω δε ησαν θυγατερες τεσσαρες παρθενοι προφητευουσαι
Act 21:10 επιμενοντων δε ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
Act 21:11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας εαυτου τους ποδας και τας χειρας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων
Act 21:12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
Act 21:13 τοτε απεκριθη ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
Act 21:14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες του κυριου το θελημα γεινεσθω
Act 21:15 μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιεροσολυμα
Act 21:16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασω τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
Act 21:17 γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως απεδεξαντο ημας οι αδελφοι
Act 21:18 τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι
Act 21:19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου
Act 21:20 οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον θεον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν εν τοις ιουδαιοις των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
Act 21:21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν
Act 21:22 τι ουν εστιν παντως ακουσονται οτι εληλυθες
Act 21:23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες αφ εαυτων
Act 21:24 τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα ξυρησονται την κεφαλην και γνωσονται παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος φυλασσων τον νομον
Act 21:25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις απεστειλαμεν κρειναντες φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και αιμα και πνικτον και πορνειαν
Act 21:26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
Act 21:27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον επ αυτον τας χειρας
Act 21:28 κραζοντες ανδρες ισραηλειται βοηθειται ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχη διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον
Act 21:29 ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
Act 21:30 εκεινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
Act 21:31 ζητουντων τε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χειλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγχυννεται ιερουσαλημ
Act 21:32 ος εξαυτης λαβων στρατιωτας και εκατονταρχας κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χειλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
Act 21:33 τοτε εγγισας ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι αλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις ειη και τι εστιν πεποιηκως
Act 21:34 αλλοι δε αλλο τι επεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενου δε αυτου γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
Act 21:35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
Act 21:36 ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζοντες αιρε αυτον
Act 21:37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χειλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γεινωσκεις
Act 21:38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχειλιους ανδρας των σεικαριων
Act 21:39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
Act 21:40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε γενομενης σειγης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
Act 22:1 ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου της προς υμας νυνι απολογιας
Act 22:2 ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει αυτοις μαλλον παρεσχον ησυχιαν και φησιν
Act 22:3 εγω ειμι ανηρ ιουδαιος γεγεννημενος εν ταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενος δε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλου πεπαιδευμενος κατ ακρειβειαν του πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχων του θεου καθως παντες υμεις εστε σημερον
Act 22:4 ος ταυτην την οδον εδιωξα αχρι θανατου δεσμευων και παραδιδους εις φυλακας ανδρας τε και γυναικας
Act 22:5 ως και ο αρχιερευς εμαρτυρει μοι και παν το πρεσβυτερειον παρ ων και επιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους εις δαμασκον επορευομην αξων και τους εκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημ ινα τιμωρηθωσιν
Act 22:6 εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκω περι μεσημβριαν εξαιφνης εκ του ουρανου περιαστραψαι φως ικανον περι εμε
Act 22:7 επεσα τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνης λεγουσης μοι σαουλ σαουλ τι με διωκεις
Act 22:8 εγω δε απεκριθην τις ει κυριε ειπεν τε προς εμε εγω ειμι ιησους ο ναζωραιος ον συ διωκεις
Act 22:9 οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεασαντο την δε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι
Act 22:10 ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπεν προς με αναστας πορευου εις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντων ων εντετακται σοι ποιησαι
Act 22:11 ως δε ουδεν εβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινου χειραγωγουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον
Act 22:12 ανανιας δε τις ανηρ ευλαβης κατα τον νομον μαρτυρουμενος υπο παντων των κατοικουντων ιουδαιων
Act 22:13 ελθων προς εμε και επιστας ειπεν μοι σαουλ αδελφε αναβλεψον καγω αυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον
Act 22:14 ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αυτου και ιδειν τον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου
Act 22:15 οτι μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους εση ων εωρακας και ηκουσας
Act 22:16 και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενος το ονομα αυτου
Act 22:17 εγενετο δε μοι υποστρεψαντι εις ιερουσαλημ και προσευχομενου μου εν τω ιερω γενεσθαι με εν εκστασει
Act 22:18 και ιδειν αυτον λεγοντα μοι σπευσον και εξελθε εν ταχει εξ ιερουσαλημ διοτι ου παραδεξονται σου μαρτυριαν περι εμου
Act 22:19 καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημην φυλακιζων και δερων κατα τας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε
Act 22:20 και οτε εξεχυννετο το αιμα στεφανου του μαρτυρος σου και αυτος ημην εφεστως και συνευδοκων και φυλασσων τα ιματια των αναιρουντων αυτον
Act 22:21 και ειπεν προς με πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν αποστελω σε
Act 22:22 ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν αυτον ζην
Act 22:23 κραυγαζοντων τε αυτων και ρειπτουντων τα ιματια και κονιορτον βαλλοντων εις τον αερα
Act 22:24 εκελευσεν ο χειλιαρχος εισαγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην ειπας μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω
Act 22:25 ως δε προετειναν αυτον τοις ιμασιν ειπεν προς τον εστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζειν
Act 22:26 ακουσας δε ο εκατονταρχος προσελθων τω χειλιαρχω απηγγειλεν λεγων τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν
Act 22:27 προσελθων δε ο χειλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναι
Act 22:28 απεκριθη δε ο χειλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου την πολειτειαν ταυτην εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω δε και γεγεννημαι
Act 22:29 ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον ανεταζειν και ο χειλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστιν και οτι αυτον ην δεδεκως
Act 22:30 τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειται υπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον και εκελευσεν συνελθειν τους αρχιερεις και παν το συνεδριον και καταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους
Act 23:1 ατενισας δε παυλος τω συνεδριω ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημερας
Act 23:2 ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα
Act 23:3 τοτε ο παυλος προς αυτον ειπεν τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμενε και συ καθη κρεινων με κατα τον νομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι
Act 23:4 οι δε παρεστωτες ειπαν τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις
Act 23:5 εφη τε ο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτι εστιν αρχιερευς γεγραπται γαρ οτι αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακως
Act 23:6 γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερον φαρεισαιων εκραζεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρεισαιος ειμι υιος φαρεισαιων περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων κρεινομαι
Act 23:7 τουτο δε αυτου λαλουντος επεσε στασις των φαρεισαιων και σαδδουκαιων και εσχισθη το πληθος
Act 23:8 σαδδουκαιοι γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν μητε αγγελον μητε πνευμα φαρεισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα
Act 23:9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες τινες των γραμματεων του μερους των φαρεισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος
Act 23:10 πολλης δε γεινομενης στασεως φοβηθεις ο χειλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν εις την παρεμβολην
Act 23:11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτω σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι
Act 23:12 γενομενης τε ημερας ποιησαντες συστροφην οι ιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητε πειν εως ου αποκτεινωσιν τον παυλον
Act 23:13 ησαν δε πλειους τεσσερακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν ποιησαμενοι
Act 23:14 οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις ειπαν αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενος γευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τον παυλον
Act 23:15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χειλιαρχω συν τω συνεδριω οπως καταγαγη αυτον εις υμας ως μελλοντας διαγεινωσκειν ακρειβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον
Act 23:16 ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου την ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν τω παυλω
Act 23:17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον απαγε προς τον χειλιαρχον εχει γαρ απαγγειλαι τι αυτω
Act 23:18 ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τον χειλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτον τον νεανιαν αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι
Act 23:19 επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χειλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι
Act 23:20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον παυλον καταγαγης εις το συνεδριον ως μελλων τι ακρειβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου
Act 23:21 συ ουν μη πεισθης αυτοις ενεδρευουσιν γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους τεσσερακοντα οιτινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πειν εως ου ανελωσιν αυτον και νυν εσιν ετοιμοι προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν
Act 23:22 ο μεν ουν χειλιαρχος απελυσεν τον νεανισκον παραγγειλας μηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισας προς εμε
Act 23:23 και προσκαλεσαμενος τινας δυο των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εως καισαρειας και ιππεις εβδομηκοντα και δεξιολαβους διακοσιους απο τριτης ωρας της νυκτος
Act 23:24 κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντες τον παυλον διασωσωσιν προς φηλικα τον ηγεμονα
Act 23:25 γραψας επιστολην εχουσαν τον τυπον τουτον
Act 23:26 κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φηλικι χαιρειν
Act 23:27 τον ανδρα τουτον συλλημφθεντα υπο των ιουδαιων και μελλοντα ανερεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξειλαμην μαθων οτι ρωμαιος εστιν
Act 23:28 βουλομενος τε επιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω
Act 23:29 ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα
Act 23:30 μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα εσεσθαι εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν προς αυτον επι σου
Act 23:31 οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια νυκτος εις την αντιπατριδα
Act 23:32 τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις απερχεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην
Act 23:33 οιτινες εισελθοντες εις την καισαρειαν και αναδοντες την επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω
Act 23:34 αναγνους δε και επερωτησας εκ ποιας επαρχειας εστιν και πυθομενος οτι απο κιλικιας
Act 23:35 διακουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται κελευσας εν τω πραιτωριω τω ηρωδου φυλασσεσθαι αυτον
Act 24:1 μετα δε πεντε ημερας κατεβη ο αρχιερευς ανανιας μετα πρεσβυτερων τινων και ρητορος τερτυλλου τινος οιτινες ενεφανισαν τω ηγεμονι κατα του παυλου
Act 24:2 κληθεντος δε ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγων πολλης ειρηνης τυγχανοντες δια σου και διορθωματων γεινομενων τω εθνει τουτω δια της σης προνοιας
Act 24:3 παντη τε και πανταχου αποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ μετα πασης ευχαριστιας
Act 24:4 ινα δε μη επι πλειον σε εγκοπτω παρακαλω ακουσαι σε ημων συντομως τη ση επεικεια
Act 24:5 ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιμον και κεινουντα στασεις πασιν τοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενην πρωτοστατην τε της των ναζωραιων αιρεσεως
Act 24:6 ος και το ιερον επειρασεν βεβηλωσαι ον και εκρατησαμεν
Act 24:7
Act 24:8 παρ ου δυνηση αυτος ανακρεινας περι παντων τουτων επιγνωναι ων ημεις κατηγορουμεν αυτου
Act 24:9 συνεπεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυτα ουτως εχειν
Act 24:10 απεκριθη τε ο παυλος νευσαντος αυτω του ηγεμονος λεγειν εκ πολλων ετων οντα σε κριτην τω εθνει τουτω επισταμενος ευθυμως τα περι εμαυτου απολογουμαι
Act 24:11 δυναμενου σου επιγνωναι οτι ου πλειους εισιν μοι ημεραι δωδεκα αφ ης ανεβην προσκυνησων εις ιερουσαλημ
Act 24:12 και ουτε εν τω ιερω ευρον με προς τινα διαλεγομενον η επιστασιν ποιουντα οχλου ουτε εν ταις συναγωγαις ουτε κατα την πολιν
Act 24:13 ουδε παραστησαι δυνανται σοι περι ων νυνει κατηγορουσιν μου
Act 24:14 ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα την οδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευω τω πατρωω θεω πιστευων τοις κατα νομον και τοις εν τοις προφηταις γεγραμμενοις
Act 24:15 ελπιδα εχων εις τον θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονται αναστασιν μελλειν εσεσθαι δικαιων τε και αδικων
Act 24:16 εν τουτω και αυτος ασκω απροσκοπον συνειδησιν εχειν προς τον θεον και τους ανθρωπους δια παντος
Act 24:17 δι ετων δε πλειονων ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου παρεγενομην και προσφορας
Act 24:18 εν αις ευρον με ηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μετα θορυβου τινες δε απο της ασιας ιουδαιοι
Act 24:19 ους εδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει τι εχοιεν προς εμε
Act 24:20 η αυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευρον αδικημα σταντος μου επι του συνεδριου
Act 24:21 η περι μιας ταυτης φωνης ης εκεκραξα εν αυτοις εστως οτι περι αναστασεως νεκρων εγω κρεινομαι σημερον εφ υμων
Act 24:22 ανεβαλετο δε αυτους ο φηλιξ ακρειβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπας οταν λυσιας ο χειλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα καθ υμας
Act 24:23 διαταξαμενος τω εκατονταρχη τηρεισθαι αυτον εχειν τε ανεσιν και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετειν αυτω
Act 24:24 μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τη ιδια γυναικι ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις χριστον ιησουν πιστεως
Act 24:25 διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και του κριματος του μελλοντος εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβων μετακαλεσομαι σε
Act 24:26 αμα και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται υπο του παυλου διο και πυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος ωμειλει αυτω
Act 24:27 διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν διαδοχον ο φηλιξ πορκιον φηστον θελων τε χαριτα καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξ κατελιπεν τον παυλον δεδεμενον
Act 25:1 φηστος ουν επιβας τη επαρχεια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας
Act 25:2 ενεφανισαν τε αυτω οι αρχιερεις και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον
Act 25:3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον
Act 25:4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εις καισαρειαν εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι
Act 25:5 οι ουν εν υμιν φησιν δυνατοι συγκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδρι ατοπον κατηγορειτωσαν αυτου
Act 25:6 διατρειψας δε εν αυτοις ημερας ου πλειονας οκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναι
Act 25:7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιωματα καταφεροντες α ουκ ισχυον αποδειξαι
Act 25:8 του παυλου απολογουμενου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον
Act 25:9 ο φηστος δε θελων τοις ιουδαιοις χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κριθηναι επ εμου
Act 25:10 ειπεν δε ο παυλος εστως επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικηκα ως και συ καλλιον επιγεινωσκεις
Act 25:11 ει μεν ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι
Act 25:12 τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
Act 25:13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν ασπασαμενοι τον φηστον
Act 25:14 ως δε πλειους ημερας διετρειβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελιμμενος υπο φηλικος δεσμιος
Act 25:15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου καταδικην
Act 25:16 προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον δε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος
Act 25:17 συνελθοντων ουν ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα
Act 25:18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν εφερον ων εγω υπενοουν πονηρων
Act 25:19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην
Act 25:20 απορουμενος δε εγω την περι τουτων ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιεροσολυμα κακει κρινεσθαι περι τουτων
Act 25:21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου αναπεμψω αυτον προς καισαρα
Act 25:22 αγριππας δε προς τον φηστον εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι αυριον φησιν ακουση αυτου
Act 25:23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε χειλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
Act 25:24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου απαν το πληθος των ιουδαιων ενετυχεν μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε βοωντες μη δειν αυτον ζην μηκετι
Act 25:25 εγω δε κατελαβομην μηδεν αξιον αυτον θανατου πεπραχεναι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρεινα πεμπειν
Act 25:26 περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψω
Act 25:27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι
Act 26:1 αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται σοι υπερ σεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος εκτεινας την χειρα απελογειτο
Act 26:2 περι παντων ων εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαι εμαυτον μακαριον επι σου μελλων σημερον απολογεισθαι
Act 26:3 μαλιστα γνωστην οντα σε παντων των κατα ιουδαιους εθων τε και ζητηματων διο δεομαι μακροθυμως ακουσαι μου
Act 26:4 την μεν ουν βιωσιν μου εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εν τω εθνει μου εν τε ιεροσολυμοις ισασιν παντες ιουδαιοι
Act 26:5 προγεινωσκοντες με ανωθεν εαν θελωσιν μαρτυρειν οτι κατα την ακρειβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκειας εζησα οαρεισαιος
Act 26:6 και νυν επ ελπιδι της εις τους πατερας ημων επαγγελιας γενομενης υπο του θεου εστηκα κρεινομενος
Act 26:7 εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιζει καταντησειν περι ης ελπιδος εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ
Act 26:8 τι απιστον κρεινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρει
Act 26:9 εγω ουν εδοξα εμαυτω προς το ονομα ιησου του ναζωραιου δειν πολλα εναντια πραξαι δι
Act 26:10 ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους των αγιων εγω εν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των αρχιερεων εξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτων κατηνεγκα ψηφον
Act 26:11 και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τειμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν περισσως εμμαινομενος αυτοις εδιωκον εως και εις τας εξω πολεις
Act 26:12 εν οις πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της των αρχιερεων
Act 26:13 ημερας μεσης κατα την οδον ειδον βασιλευ ουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως και τους συν εμοι πορευομενους
Act 26:14 παντων τε καταπεσοντων εις την γην ηκουσα φωνην λεγουσαν προς με τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις σκληρον σοι προς κεντρα λακτιζειν
Act 26:15 εγω δε ειπα τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
Act 26:16 αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθην σοι προχειρισασθαι σε υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδες με ων τε οφθησομαι σοι
Act 26:17 εξαιρουμενος σε εκ του λαου και εκ των εθνων εις ους εγω αποστελλω σε
Act 26:18 ανοιξαι οφθαλμους αυτων του επιστρεψαι απο σκοτους εις φως και της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστει τη εις εμε
Act 26:19 οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιω οπτασια
Act 26:20 αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον τε και ιεροσολυμοις πασαν τε την χωραν της ιουδαιας και τοις εθνεσιν απηγγελλον μετανοειν και επιστρεφειν επι τον θεον αξια της μετανοιας εργα πρασσοντας
Act 26:21 ενεκα τουτων με ιουδαιοι συλλαβομενοι εν τω ιερω επειρωντο διαχειρισασθαι
Act 26:22 επικουριας ουν τυχων της απο του θεου αχρι της ημερας ταυτης εστηκα μαρτυρομενος μεικρω τε και μεγαλω ουδεν εκτος λεγων ων τε οι προφηται ελαλησαν μελλοντων γεινεσθαι και μωσης
Act 26:23 ει παθητος ο χριστος ει πρωτος εξ αναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τω τε λαω και τοις εθνεσιν
Act 26:24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει
Act 26:25 ο δε παυλος ου μαινομαι φησιν κρατιστε φηστε αλλ αληθειας και σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι
Act 26:26 επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ον παρρησιαζομενος λαλω λανθανειν γαρ αυτον τουτων ου πειθομαι ουθεν ου γαρ εστιν εν γωνια πεπραγμενον τουτο
Act 26:27 πιστευεις βασιλευ αγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις
Act 26:28 ο δε αγριππας προς τον παυλον εν ολιγω με πειθεις χρειστιανον ποιησαι
Act 26:29 ο δε παυλος ευξαιμην αν τω θεω και εν ολιγω και εν μεγαλω ου μονον σε αλλα και παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαι τοιουτους οποιος και εγω ειμι παρεκτος των δεσμων τουτων
Act 26:30 ανεστη τε ο βασιλευς και ο ηγεμων η τε βερνικη και οι συγκαθημενοι αυτοις
Act 26:31 και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες οτι ουδεν θανατου η δεσμων αξιον πρασσει ο ανθρωπος ουτος
Act 26:32 αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωπος ουτος ει μη επεκεκλητο καισαρα
Act 27:1 ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν τον τε παυλον και τινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης
Act 27:2 επιβαντες δε πλοιω αδραμυτηνω μελλοντι πλειν εις τους κατα την ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχου μακεδονος θεσσαλονεικεως
Act 27:3 τη τε ετερα κατηχθημεν εις σειδωνα φιλανθρωπως τε ο ιουλιος τω παυλω χρησαμενος επετρεψεν προς τους φιλους πορευθεντι επιμελειας τυχειν
Act 27:4 κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρον δια το τους ανεμους ειναι εναντιους
Act 27:5 το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιαν διαπλευσαντες κατηλθομεν εις μυρρα της λυκιας
Act 27:6 κακει ευρων ο εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρεινον πλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ημας εις αυτο
Act 27:7 εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουντες και μολις γενομενοι κατα την κνιδον μη προσεωντος ημας του ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητην κατα σαλμωνην
Act 27:8 μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενον καλους λιμενας ω εγγυς ην πολις λασεα
Act 27:9 ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους του πλοος δια το και την νηστειαν ηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος
Act 27:10 λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του φορτιου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν
Act 27:11 ο δε εκατονταρχης τω κυβερνητη και τω ναυκληρω μαλλον επειθετο η τοις υπο παυλου λεγομενοις
Act 27:12 ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχιμασιαν οι πλειονες εθεντο βουλην αναχθηναι εκειθεν ειπως δυναιντο καταντησαντες εις φοινεικα παραχειμασαι λιμενα της κρητης βλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον
Act 27:13 υποπνευσαντος δε νοτου δοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναι αραντες ασσον παρελεγοντο την κρητην
Act 27:14 μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος ευρακυλων
Act 27:15 συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμειν τω ανεμω επιδοντες εφερομεθα
Act 27:16 νησιον δε τι υποδραμουντες καλουμενον καυδα ισχυσαμεν μολις περικρατεις γενεσθαι της σκαφης
Act 27:17 ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτιν εκπεσωσιν χαλασαντες το σκευος ουτως εφεροντο
Act 27:18 σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβολην εποιουντο
Act 27:19 και τη τριτη αυτοχειρες την σκευην του πλοιου ερρειψαν
Act 27:20 μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου περιηρειτο ελπις πασα του σωζεσθαι ημας
Act 27:21 πολλης τε ασιτειας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιαν
Act 27:22 και τα νυν παραινω υμας ευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης ουδεμια εσται εξ υμων πλην του πλοιου
Act 27:23 παρεστη γαρ μοι ταυτη τη νυκτι του θεου ου ειμι ω και λατρευω αγγελος
Act 27:24 λεγων μη φοβου παυλε καισαρι σε δει παραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο θεος παντας τους πλεοντας μετα σου
Act 27:25 διο ευθυμειτε ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ ον τροπον λελαληται μοι
Act 27:26 εις νησον δε τινα ημας δει εκπεσειν
Act 27:27 ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενων ημων εν τω αδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυται προσαχειν τινα αυτοις χωραν
Act 27:28 και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες και παλιν βολισαντες ευρον οργυιας δεκαπεντε
Act 27:29 φοβουμενοι τε μη που κατα τραχεις τοπους εκπεσωμεν εκ πρυμνης ρειψαντες αγκυρας τεσσαρας ηυχοντο ημεραν γενεσθαι
Act 27:30 των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις την θαλασσαν προφασει ως εκ πρωρας αγκυρας μελλοντων εκτεινειν
Act 27:31 ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν εν τω πλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθε
Act 27:32 τοτε απεκοψαν οι στρατιωται τα σχοινια της σκαφης και ειασαν αυτην εκπεσειν
Act 27:33 αχρι δε ου ημερα ημελλεν γεινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειν τροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ημεραν προσδοκωντες ασειτοι διατελειτε μηθεν προσλαβομενοι
Act 27:34 διο και παρακαλω υμας μεταλαβειν τροφης τουτο γαρ προ της υμετερας σωτηριας υπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ απο της κεφαλης απολειται
Act 27:35 ειπας δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθειειν
Act 27:36 ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο τροφης
Act 27:37 ημεθα δε αι πασαι ψυχαι εν τω πλοιω ως εβδομηκοντα εξ
Act 27:38 κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τον σειτον εις την θαλασσαν
Act 27:39 οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ εγεινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ον εβουλευοντο ει δυναιντο εκσωσαι το πλοιον
Act 27:40 και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες τας ζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντες τον αρτομωνα τη πνεουση κατειχον εις τον αιγιαλον
Act 27:41 περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επεκειλαν την ναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο της βιας
Act 27:42 των δε στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν μη τις εκκολυμβησας διαφυγη
Act 27:43 ο δε εκατονταρχης βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν αυτους του βουληματος εκελευσεν τε τους δυναμενους εκκολυμβαν απορρειψαντας πρωτους επι την γην εξειεναι
Act 27:44 και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην
Act 28:1 και διασωθεντες τοτε επεγνωμεν οτι μελιτηνη η νησος καλειται
Act 28:2 οι τε βαρβαροι παρειχαν ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος
Act 28:3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων τι πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα απο της θερμης εξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου
Act 28:4 ως δε ειδαν οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου προς αλληλους ελεγον παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν
Act 28:5 ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον
Act 28:6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπειπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηθεν ατοπον εις αυτον γεινομενον μεταβαλομενοι ελεγαν αυτον ειναι θεον
Act 28:7 εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας ημερας τρεις φιλοφρονως εξενισεν
Act 28:8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριω συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον
Act 28:9 τουτου δε γενομενου οι λοιποι οι εν τη νησω εχοντες ασθενειας προηρχοντο και εθεραπευοντο
Act 28:10 οι και πολλαις τειμαις ετειμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο τα προς τας χρειας
Act 28:11 μετα δε τρεις μηνας ανηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις
Act 28:12 και καταχθεντες εις συρακουσσας επεμειναμεν ημεραις τρισιν
Act 28:13 οθεν περιελοντες κατηντησαμεν εις ρηγειον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους
Act 28:14 ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν παρ αυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτως εις την ρωμην ηλθαμεν
Act 28:15 κακειθεν αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων ηλθαν εις απαντησιν ημιν αχρι αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβεν θαρσος
Act 28:16 οτε δε εισηλθομεν εις ρωμην επετραπη τω παυλω μενειν καθ αυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη
Act 28:17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι αυτον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελενεν προς αυτους εγω ανδρες αδελφοι ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων
Act 28:18 οιτινες ανακρειναντες με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι
Act 28:19 αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων τι κατηγορειν
Act 28:20 δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμας ιδειν και προσλαλησαι ενεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλ την αλυσιν ταυτην περικειμαι
Act 28:21 οι δε προς αυτον ειπαν ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον
Act 28:22 αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον ημιν εστιν οτι πανταχου αντιλεγεται
Act 28:23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηλθον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους περι του ιησου απο τε του νομου μωυσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας
Act 28:24 και οι μεν επειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν
Act 28:25 ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν δια ησαιου του προφητου προς τους πατερας υμων
Act 28:26 λεγων πορευθητι προς τον λαον τουτον και ειπον ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε
Act 28:27 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους
Act 28:28 γνωστον ουν υμιν εστω οτι τοις εθνεσιν απεσταλη τουτο το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται
Act 28:29
Act 28:30 ενεμεινεν δε διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς αυτον
Act 28:31 κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως
Rom 1:1 παυλος δουλος χριστου ιησου κλητος αποστολος αφωρισμενος εις ευαγγελιον θεου
Rom 1:2 ο προεπηγγειλατο δια των προφητων αυτου εν γραφαις αγιαις
Rom 1:3 περι του υιου αυτου του γενομενου εκ σπερματος δαυειδ κατα σαρκα
Rom 1:4 του ορισθεντος υιου θεου εν δυναμει κατα πνευμα αγιωσυνης εξ αναστασεως νεκρων ιησου χριστου του κυριου ημων
Rom 1:5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου
Rom 1:6 εν οις εστε και υμεις κλητοι ιησου χριστου
Rom 1:7 πασιν τοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοις χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
Rom 1:8 πρωτον μεν ευχαριστω τω θεω μου δια ιησου χριστου περι παντων υμων οτι η πιστις υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοσμω
Rom 1:9 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματι μου εν τω ευαγγελιω του υιου αυτου ως αδιαλιπτως μνειαν υμων ποιουμαι
Rom 1:10 παντοτε επι των προσευχων μου δεομενος ει πως ηδη ποτε ευοδωθησομαι εν τω θεληματι του θεου ελθειν προς υμας
Rom 1:11 επιποθω γαρ ιδειν υμας ινα τι μεταδω χαρισμα υμιν πνευματικον εις το στηριχθηναι υμας
Rom 1:12 τουτο δε εστιν συμπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοις πιστεως υμων τε και εμου
Rom 1:13 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι πολλακις προεθεμην ελθειν προς υμας και εκωλυθην αχρι του δευρο ινα τινα καρπον σχω και εν υμιν καθως και εν τοις λοιποις εθνεσιν
Rom 1:14 ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφειλετης ειμι
Rom 1:15 ουτως το κατ εμε προθυμον και υμιν τοις εν ρωμη ευαγγελισασθαι
Rom 1:16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον δυναμις γαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοντι ιουδαιω τε και ελληνι
Rom 1:17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται
Rom 1:18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου επι πασαν ασεβειαν και αδικιαν ανθρωπων των την αληθειαν εν αδικια κατεχοντων
Rom 1:19 διοτι το γνωστον του θεου φανερον εστιν εν αυτοις ο θεος γαρ αυτοις εφανερωσεν
Rom 1:20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους
Rom 1:21 διοτι γνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν η ευχαριστησαν αλλα εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδια
Rom 1:22 φασκοντες ειναι σοφοι εμωρανθησαν
Rom 1:23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου θεου εν ομοιωματι εικονος φθαρτου ανθρωπου και πετεινων και τετραποδων και ερπετων
Rom 1:24 διο παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταις επιθυμιαις των καρδιων αυτων εις ακαθαρσιαν του ατειμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν αυτοις
Rom 1:25 οιτινες μετηλλαξαν την αληθειαν του θεου εν τω ψευδει και εσεβασθησαν και ελατρευσαν τη κτισει παρα τον κτισαντα ος εστιν ευλογητος εις τους αιωνας αμην
Rom 1:26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατειμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτων μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν
Rom 1:27 ομοιως τε και οι αρσενες αφεντες την φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων εις αλληλους αρσενες εν αρσεσιν την ασχημοσυνην κατεργαζομενοι και την αντιμισθιαν ην εδει της πλανης αυτων εν αυτοις απολαμβανοντες
Rom 1:28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσει παρεδωκεν αυτους ο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειν τα μη καθηκοντα
Rom 1:29 πεπληρωμενους παση αδικια πονηρια πλεονεξια κακια μεστους φθονου φονου εριδος δολου κακοηθιας ψιθυριστας
Rom 1:30 καταλαλους θεοστυγεις υβριστας υπερηφανους αλαζονας εφευρετας κακων γονευσιν απειθεις
Rom 1:31 ασυνετους ασυνθετους αστοργους ανελεημονας
Rom 1:32 οιτινες το δικαιωμα του θεου επιγεινωσκοντες οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονον αυτα ποιουντες αλλα και συνευδοκουντες τοις πρασσουσιν
Rom 2:1 διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρεινων εν ω γαρ κρεινεις τον ετερον σεαυτον κατακρεινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρεινων
Rom 2:2 οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας
Rom 2:3 λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρεινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου
Rom 2:4 η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει
Rom 2:5 κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας του θεου
Rom 2:6 ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου
Rom 2:7 τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον
Rom 2:8 τοις δε εξ ερειθειας και απειθουσιν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια οργη και θυμος
Rom 2:9 θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος
Rom 2:10 δοξα δε και τειμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι
Rom 2:11 ου γαρ εστιν προσωπολημψια παρα τω θεω
Rom 2:12 οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομω ημαρτον δια νομου κριθησονται
Rom 2:13 ου γαρ οι ακροαται νομου δικαιοι παρα θεω αλλ οι ποιηται νομου δικαιωθησονται
Rom 2:14 οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιωσιν ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος
Rom 2:15 οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων
Rom 2:16 εν η ημερα κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια χριστου ιησου
Rom 2:17 ει δε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη νομω και καυχασαι εν θεω
Rom 2:18 και γεινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου
Rom 2:19 πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει
Rom 2:20 παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω
Rom 2:21 ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις
Rom 2:22 ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλα ιεροσυλεις
Rom 2:23 ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεον ατειμαζεις
Rom 2:24 το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθως γεγραπται
Rom 2:25 περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν
Rom 2:26 εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχ η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται
Rom 2:27 και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον δια γραμματος και περιτομης παραβατην νομου
Rom 2:28 ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη
Rom 2:29 αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλα εκ του θεου
Rom 3:1 τι ουν το περισσον του ιουδαιου η τις η ωφελια της περιτομης
Rom 3:2 πολυ κατα παντα τροπον πρωτον μεν οτι επιστευθησαν τα λογια του θεου
Rom 3:3 τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη η απιστια αυτων την πιστιν του θεου καταργησει
Rom 3:4 μη γενοιτο γεινεσθω δε ο θεος αληθης πας δε ανθρωπος ψευστης καθαπερ γεγραπται οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρεινεσθαι σε
Rom 3:5 ει δε η αδικια ημων θεου δικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος ο θεος ο επιφερων την οργην κατα ανθρωπον λεγω
Rom 3:6 μη γενοιτο επει πως κρεινει ο θεος τον κοσμον
Rom 3:7 ει γαρ η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρεινομαι
Rom 3:8 και μη καθως βλασφημουμεθα καθως φασιν τινες ημας λεγειν οτι ποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εστιν
Rom 3:9 τι ουν προεχομεθα ου παντως προητιασαμεθα γαρ ιουδαιους τε και ελληνας παντας υπο αμαρτιαν ειναι
Rom 3:10 καθως γεγραπται οτι ουκ εστιν δικαιος ουδε εις
Rom 3:11 ουκ εστιν συνιων ουκ εστιν ζητων τον θεον
Rom 3:12 παντες εξεκλειναν αμα ηχρεωθησαν ουκ εστιν ποιων χρηστοτητα εως ενος
Rom 3:13 ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσαν ιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτων
Rom 3:14 ων το στομα αρας και πικριας γεμει
Rom 3:15 οξεις οι ποδες αυτων εκχεαι αιμα
Rom 3:16 συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων
Rom 3:17 και οδον ειρηνης ουκ εγνωσαν
Rom 3:18 ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτων
Rom 3:19 οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λεγει τοις εν τω νομω λαλει ινα παν στομα φραγη και υποδικος γενηται πας ο κοσμος τω θεω
Rom 3:20 διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας
Rom 3:21 νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων
Rom 3:22 δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως χριστου εις παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστολη
Rom 3:23 παντες γαρ ημαρτον και υστερουνται της δοξης του θεου
Rom 3:24 δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν χριστω ιησου
Rom 3:25 ον προεθετο ο θεος ειλαστηριον δια της πιστεως εν τω εαυτου αιματι εις ενδιξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματων
Rom 3:26 εν τη ανοχη του θεου προς την ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεως ιησου
Rom 3:27 που ουν η καυχησις εξεκλεισθη δια ποιου νομου των εργων ουχι αλλα δια νομου πιστεως
Rom 3:28 λογιζομεθα ουν δικαιουσθαι πιστει ανθρωπον χωρις εργων νομου
Rom 3:29 η ιουδαιων ο θεος μονων ουχι και εθνων ναι και εθνων
Rom 3:30 ειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεως
Rom 3:31 νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μη γενοιτο αλλα νομον ιστανομεν
Rom 4:1 τι ουν ερουμεν αβρααμ τον προπατορα ημων κατα σαρκα
Rom 4:2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προς θεον
Rom 4:3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
Rom 4:4 τω δε εργαζομενω ο μισθος ου λογιζεται κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα τω δε μη εργαζομενω ο μισθος ου λογιζεται κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα
Rom 4:5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνην
Rom 4:6 καθαπερ και δαυειδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεος λογιζεται δικαιοσυνην χωρις εργων
Rom 4:7 μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι
Rom 4:8 μακαριος ανηρ ου ου μη λογισηται κυριος αμαρτιαν
Rom 4:9 ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην
Rom 4:10 πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυστια
Rom 4:11 και σημειον ελαβεν περιτομης σφραγειδα της δικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευοντων δι ακροβυστιας εις το λογισθηναι αυτοις την δικαιοσυνην
Rom 4:12 και πατερα περιτομης τοις ουκ εκ περιτομης μονον αλλα και τοις στοιχουσιν τοις ιχνεσιν της εν ακροβυστια πιστεως του πατρος ημων αβρααμ
Rom 4:13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ η τω σπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεως
Rom 4:14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιστις και κατηργηται η επαγγελια
Rom 4:15 ο γαρ νομος οργην κατεργαζεται ου δε ουκ εστιν νομος ουδε παραβασις
Rom 4:16 δια τουτο εκ πιστεως ινα κατα χαριν εις το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκ πιστεως αβρααμ ος εστιν πατηρ παντων ημων
Rom 4:17 καθως γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε κατεναντι ου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος τα μη οντα ως οντα
Rom 4:18 ος παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμα σου
Rom 4:19 και μη ασθενησας τη πιστει κατενοησεν το εαυτου σωμα νενεκρωμενον εκατονταετης που υπαρχων και την νεκρωσιν της μητρας σαρρας
Rom 4:20 εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλα ενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τω θεω
Rom 4:21 και πληροφορηθεις οτι ο επηγγελται δυνατος εστιν και ποιησαι
Rom 4:22 διο ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
Rom 4:23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω
Rom 4:24 αλλα και δι ημας οις μελλει λογιζεσθαι τοις πιστευουσιν επι τον εγειραντα ιησουν τον κυριον ημων εκ νεκρων
Rom 4:25 ος παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικαιωσιν ημων
Rom 5:1 δικαιωθεντες ουν εκ πιστεως ειρηνην εχωμεν προς τον θεον δια του κυριου ημων ιησου χριστου
Rom 5:2 δι ου και την προσαγωγην εσχηκαμεν εις την χαριν ταυτην εν η εστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης του θεου
Rom 5:3 ου μονον δε αλλα και καυχωμεθα εν ταις θλιψεσιν ειδοτες οτι η θλιψις υπομονην κατεργαζεται
Rom 5:4 η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμη ελπιδα
Rom 5:5 η δε ελπις ου καταισχυνει οτι η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων δια πνευματος αγιου του δοθεντος ημιν
Rom 5:6 ει γε χριστος οντων ημων ασθενων ετι κατα καιρον υπερ ασεβων απεθανεν
Rom 5:7 μολις γαρ υπερ δικαιου τις αποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τις και τολμα αποθανειν
Rom 5:8 συνιστησιν δε την εαυτου αγαπην εις ημας οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χριστος υπερ ημων απεθανεν
Rom 5:9 πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργης
Rom 5:10 ει γαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεω δια του θανατου του υιου αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντες σωθησομεθα εν τη ζωη αυτου
Rom 5:11 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θεω δια του κυριου ημων ιησου δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν
Rom 5:12 δια τουτο ωσπερ δι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμον εισηλθεν και δια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις παντας ανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω παντες ημαρτον
Rom 5:13 αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμω αμαρτια δε ουκ ελλογειται μη οντος νομου
Rom 5:14 αλλα εβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι μωυσεως και επι τους μη αμαρτησαντας εν τω ομοιωματι της παραβασεως αδαμ ος εστιν τυπος του μελλοντος
Rom 5:15 αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως το χαρισμα ει γαρ τω του ενος παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαρις του θεου και η δωρεα εν χαριτι τη του ενος ανθρωπου ιησου χριστου εις τους πολλους επερισσευσεν
Rom 5:16 και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματων εις δικαιωμα
Rom 5:17 ει γαρ τω του ενος παραπτωματι ο θανατος εβασιλευσεν δια του ενος πολλω μαλλον οι την περισσειαν της χαριτος και της δικαιοσυνης λαμβανοντες εν ζωη βασιλευσουσιν δια του ενος χριστου ιησου
Rom 5:18 αρα ουν ως δι ενος παραπτωματος εις παντας ανθρωπους εις κατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος εις παντας ανθρωπους εις δικαιωσιν ζωης
Rom 5:19 ωσπερ γαρ δια της παρακοης του ενος ανθρωπου αμαρτωλοι κατεσταθησαν οι πολλοι ουτως και δια της υπακοης του ενος δικαιοι κατασταθησονται οι πολλοι
Rom 5:20 νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση το παραπτωμα ου δε επλεονασεν η αμαρτια υπερεπερισσευσεν η χαρις
Rom 5:21 ινα ωσπερ εβασιλευσεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και η χαρις βασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια χριστου ιησου του κυριου ημων
Rom 6:1 τι ουν ερουμεν επιμενωμεν τη αμαρτια ινα η χαρις πλεοναση
Rom 6:2 μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τη αμαρτια πως ετι ζησομεν εν αυτη
Rom 6:3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις χριστον εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν
Rom 6:4 συνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτισματος εις τον θανατον ινα ωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως και ημεις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν
Rom 6:5 ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλα και της αναστασεως εσομεθα
Rom 6:6 και τουτο γεινωσκοντες οτι ο παλαιος ημων ανθρωπος συνεσταυρωθη ινα καταργηθη το σωμα της αμαρτιας του μηκετι δουλευειν ημας τη αμαρτια
Rom 6:7 ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο της αμαρτιας
Rom 6:8 ει δε απεθανομεν συν χριστω πιστευομεν οτι και συνζησομεν αυτω
Rom 6:9 ειδοτες οτι χριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκει θανατος αυτου ουκετι κυριευει
Rom 6:10 ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω
Rom 6:11 ουτως και υμεις λογιζεσθαι εαυτους ειναι νεκρους μεν τη αμαρτια ζωντας δε τω θεω εν χριστω ιησου
Rom 6:12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι εις το υπακουειν ταις επιθυμιαις αυτου
Rom 6:13 μηδε παριστανετε τα μελη υμων οπλα αδικιας τη αμαρτια αλλα παραστησατε εαυτους τω θεω ωσει εκ νεκρων ζωντας και μελη υμων οπλα δικαιοσυνης τω θεω
Rom 6:14 αμαρτια γαρ υμων ου κυριευσει ου γαρ εστε υπο νομον αλλα υπο χαριν
Rom 6:15 τι ουν αμαρτησωμεν οτι ουκ εσμεν υπο νομον αλλα υπο χαριν μη γενοιτο
Rom 6:16 ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοην δουλοι εστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατον η υπακοης εις δικαιοσυνην
Rom 6:17 χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκ καρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης
Rom 6:18 ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνη
Rom 6:19 ανθρωπινον λεγω δια την ασθενειαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια ουτως νυν παραστησατε τα μελη υμων δουλα τη δικαιοσυνη εις αγιασμον
Rom 6:20 οτε γαρ δουλοι ητε της αμαρτιας ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη
Rom 6:21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οις νυν επαισχυνεσθε το μεν γαρ τελος εκεινων θανατος
Rom 6:22 νυνει δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμων εις αγιασμον το δε τελος ζωην αιωνιον
Rom 6:23 τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα του θεου ζωη αιωνιος εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
Rom 7:1 η αγνοειτε αδελφοι γεινωσκουσιν γαρ νομον λαλω οτι ο νομος κυριευει του ανθρωπου εφ οσον χρονον ζη
Rom 7:2 η γαρ υπανδρος γυνη τω ζωντι ανδρι δεδεται νομω εαν δε αποθανη ο ανηρ κατηργηται απο του νομου του ανδρος
Rom 7:3 αρα ουν ζωντος του ανδρος μοιχαλις χρηματισει εαν γενηται ανδρι ετερω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν απο του νομου του μη ειναι αυτην μοιχαλιδα γενομενην ανδρι ετερω
Rom 7:4 ωστε αδελφοι μου και υμεις εθανατωθητε τω νομω δια του σωματος του χριστου εις το γενεσθαι υμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι ινα καρποφορησωμεν τω θεω
Rom 7:5 οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι τα παθηματα των αμαρτιων τα δια του νομου ενηργειτο εν τοις μελεσιν ημων εις το καρποφορησαι τω θανατω
Rom 7:6 νυνει δε κατηργηθημεν απο του νομου αποθανοντες εν ω κατειχομεθα ωστε δουλευειν εν καινοτητι πνευματος και ου παλαιοτητι γραμματος
Rom 7:7 τι ουν ερουμεν ο νομος αμαρτια μη γενοιτο αλλα την αμαρτιαν ουκ εγνων ει μη δια νομου την τε γαρ επιθυμιαν ουκ ηδειν ει μη ο νομος ελεγεν ουκ επιθυμησεις
Rom 7:8 αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια δια της εντολης κατειργασατο εν εμοι πασαν επιθυμιαν χωρις γαρ νομου αμαρτια νεκρα
Rom 7:9 εγω δε εζην χωρις νομου ποτε ελθουσης δε της εντολης η αμαρτια ανεζησεν εγω δε απεθανον
Rom 7:10 και ευρεθη μοι η εντολη η εις ζωην αυτη εις θανατον
Rom 7:11 η γαρ αμαρτια αφορμην λαβουσα δια της εντολης εξηπατησεν με και δι αυτης απεκτεινεν
Rom 7:12 ωστε ο μεν νομος αγιος και η εντολη αγια και δικαια και αγαθη
Rom 7:13 το ουν αγαθον εμοι εγενετο θανατος μη γενοιτο αλλ η αμαρτια ινα φανη αμαρτια δια του αγαθου μοι κατεργαζομενη θανατον ινα γενηται καθ υπερβολην αμαρτωλος η αμαρτια δια της εντολης
Rom 7:14 οιδαμεν γαρ οτι ο νομος πνευματικος εστιν εγω δε σαρκινος ειμι πεπραμενος υπο την αμαρτιαν
Rom 7:15 ο γαρ κατεργαζομαι ου γεινωσκω ου γαρ ο θελω τουτο πρασσω αλλ ο μεισω τουτο ποιω
Rom 7:16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω συμφημι τω νομω οτι καλος
Rom 7:17 νυνει δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η ενοικουσα εν εμοι αμαρτια
Rom 7:18 οιδα γαρ οτι ουκ οικει εν εμοι τουτ εστιν εν τη σαρκι μου αγαθον το γαρ θελειν παρακειται μοι το δε κατεργαζεσθαι το καλον ου
Rom 7:19 ου γαρ ο θελω ποιω αγαθον αλλα ο ου θελω κακον τουτο πρασσω
Rom 7:20 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η οικουσα εν εμοι αμαρτια
Rom 7:21 ευρισκω αρα τον νομον τω θελοντι εμοι ποιειν το καλον οτι εμοι το κακον παρακειται
Rom 7:22 συνηδομαι γαρ τω νομω του νοος κατα τον εσω ανθρωπον
Rom 7:23 βλεπω δε ετερον νομον εν τοις μελεσιν μου αντιστρατευομενον τω νομω του νοος μου και αιχμαλωτιζοντα με εν τω νομω της αμαρτιας τω οντι εν τοις μελεσιν μου
Rom 7:24 ταλαιπωρος εγω ανθρωπος τις με ρυσεται εκ του σωματος του θανατου τουτου
Rom 7:25 χαρις τω θεω δια ιησου χριστου του κυριου ημων αρα ουν αυτος εγω τω μεν νοι δουλευω νομω θεου τη δε σαρκι νομω αμαρτιας
Rom 8:1 ουδεν αρα νυν κατακριμα τοις εν χριστω ιησου
Rom 8:2 ο γαρ νομος του πνευματος της ζωης εν χριστω ιησου ηλευθερωσεν σε απο του νομου της αμαρτιας και του θανατου
Rom 8:3 το γαρ αδυνατον του νομου εν ω ησθενει δια της σαρκος ο θεος τον εαυτου υιον πεμψας εν ομοιωματι σαρκος αμαρτιας και περι αμαρτιας κατεκρεινε την αμαρτιαν εν τη σαρκι
Rom 8:4 ινα το δικαιωμα του νομου πληρωθη εν ημιν τοις μη κατα σαρκα περιπατουσιν αλλα κατα πνευμα
Rom 8:5 οι γαρ κατα σαρκα οντες τα της σαρκος φρονουσιν οι δε κατα πνευμα τα του πνευματος
Rom 8:6 το γαρ φρονημα της σαρκος θανατος το δε φρονημα του πνευματος ζωη και ειρηνη
Rom 8:7 διοτι το φρονημα της σαρκος εχθρα εις θεον τω γαρ νομω του θεου ουχ υποτασσεται ουδε γαρ δυναται
Rom 8:8 οι δε εν σαρκι οντες θεω αρεσαι ου δυνανται
Rom 8:9 υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλα εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστιν αυτου
Rom 8:10 ει δε χριστος εν υμιν το μεν σωμα νεκρον δια αμαρτιαν το δε πνευμα ζωη δια δικαιοσυνην
Rom 8:11 ει δε το πνευμα του εγειραντος τον ιησουν εκ νεκρων οικει εν υμιν ο εγειρας χριστον εκ νεκρων ζωοποιησει και τα θνητα σωματα υμων δια το ενοικουν αυτου πνευμα εν υμιν
Rom 8:12 αρα ουν αδελφοι οφειλεται εσμεν ου τη σαρκι του κατα σαρκα ζην
Rom 8:13 ει γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε αποθνησκειν ει δε πνευματι τας πραξεις του σωματος θανατουτε ζησεσθε
Rom 8:14 οσοι γαρ πνευματι θεου αγονται ουτοι υιοι εισιν θεου
Rom 8:15 ου γαρ ελαβετε πνευμα δουλειας παλιν εις φοβον αλλα ελαβετε πνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββα ο πατηρ
Rom 8:16 αυτο το πνευμα συμμαρτυρει τω πνευματι ημων οτι εσμεν τεκνα θεου
Rom 8:17 ει δε τεκνα και κληρονομοι κληρονομοι μεν θεου συγκληρονομοι δε χριστου ειπερ συμπασχομεν ινα και συνδοξασθωμεν
Rom 8:18 λογιζομαι γαρ οτι ουκ αξια τα παθηματα του νυν καιρου προς την μελλουσαν δοξαν αποκαλυφθηναι εις ημας
Rom 8:19 η γαρ αποκαραδοκια της κτισεως την αποκαλυψιν των υιων του θεου απεκδεχεται
Rom 8:20 τη γαρ ματαιοτητι η κτισις υπεταγη ουχ εκουσα αλλα δια τον υποταξαντα εφ ελπιδι
Rom 8:21 οτι και αυτη η κτισις ελευθερωθησεται απο της δουλειας της φθορας εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του θεου
Rom 8:22 οιδαμεν γαρ οτι πασα η κτισις συνστεναζει και συνωδεινει αχρι του νυν
Rom 8:23 ου μονον δε αλλα και αυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντες και αυτοι εν εαυτοις στεναζομεν υιοθεσιαν απεκδεχομενοι την απολυτρωσιν του σωματος ημων
Rom 8:24 τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις ελπιζει
Rom 8:25 ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα
Rom 8:26 ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται τη ασθενεια ημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλ αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει στεναγμοις αλαλητοις
Rom 8:27 ο δε ερευνων τας καρδιας οιδεν τι το φρονημα του πνευματος οτι κατα θεον εντυγχανει υπερ αγιων
Rom 8:28 οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει ο θεος εις αγαθον τοις κατα προθεσιν κλητοις ουσιν
Rom 8:29 οτι ους προεγνω και προωρισεν συμμορφους της εικονος του υιου αυτου εις το ειναι αυτον πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις
Rom 8:30 ους δε προωρισεν τουτους και εκαλεσεν και ους εκαλεσεν τουτους και εδικαιωσεν ους δε εδικαιωσεν τουτους και εδοξασεν
Rom 8:31 τι ουν ερουμεν προς ταυτα ει ο θεος υπερ ημων τις καθ ημων
Rom 8:32 ος γε του ιδιου υιου ουκ εφεισατο αλλα υπερ ημων παντων παρεδωκεν αυτον πως ουχι και συν αυτω τα παντα ημιν χαρισεται
Rom 8:33 τις εγκαλεσει κατα εκλεκτων θεου θεος ο δικαιων
Rom 8:34 τις ο κατακρεινων χριστος ο αποθανων μαλλον δε εγερθεις ος και εστιν εν δεξια θεου ος και εντυγχανει υπερ ημων
Rom 8:35 τις ημας χωρισει απο της αγαπης του θεου της εν χριστω ιησου θλειψις η στενοχωρια η διωγμος η λειμος η γυμνοτης η κινδυνος η μαχαιρα
Rom 8:36 καθως γεγραπται οτι ενεκεν σου θανατουμεθα ολην την ημεραν ελογισθημεν ως προβατα σφαγης
Rom 8:37 αλλ εν τουτοις πασιν υπερνεικωμεν δια του αγαπησαντος ημας
Rom 8:38 πεπεισμαι γαρ οτι ουτε θανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτε αρχαι ουτε ενεστωτα ουτε μελλοντα ουτε δυναμεις
Rom 8:39 ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε τις κτισις ετερα δυνησεται ημας χωρισαι απο της αγαπης του θεου της εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
Rom 9:1 αληθειαν λεγω εν χριστω ου ψευδομαι συμμαρτυρουσης μοι της συνειδησεως μου εν πνευματι αγιω
Rom 9:2 οτι λυπη μοι εστιν μεγαλη και αδιαλιπτος οδυνη τη καρδια μου
Rom 9:3 ηυχομην γαρ αναθεμα ειναι αυτος εγω απο του χριστου υπερ των αδελφων μου συγγενων μου κατα σαρκα
Rom 9:4 οιτινες εισιν ισραηλειται ων η υιοθεσια και η δοξα και η διαθηκη και η νομοθεσια και η λατρεια και αι επαγγελιαι
Rom 9:5 ων οι πατερες και εξ ων ο χριστος το κατα σαρκα ο ων επι παντων θεος ευλογητος εις τους αιωνας αμην
Rom 9:6 ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκεν ο λογος του θεου ου γαρ παντες οι εξ ισραηλ ουτοι ισραηλ
Rom 9:7 ουδ οτι εισιν σπερμα αβρααμ παντες τεκνα αλλ εν ισαακ κληθησεται σοι σπερμα
Rom 9:8 τουτ εστιν ου τα τεκνα της σαρκος ταυτα τεκνα του θεου αλλα τα τεκνα της επαγγελιας λογιζεται εις σπερμα
Rom 9:9 επαγγελιας γαρ ο λογος ουτος κατα τον καιρον τουτον ελευσομαι και εσται τη σαρρα υιος
Rom 9:10 ου μονον δε αλλα και ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσα ισαακ του πατρος ημων
Rom 9:11 μηπω γαρ γεννηθεντων μηδε πραξαντων τι αγαθον η φαυλον ινα η κατ εκλογην προθεσις του θεου μενη ουκ εξ εργων αλλ εκ του καλουντος
Rom 9:12 ερρεθη αυτη οτι ο μειζων δουλευσει τω ελασσονι
Rom 9:13 καθαπερ γεγραπται τον ιακωβ ηγαπησα τον δε ησαυ εμεισησα
Rom 9:14 τι ουν ερουμεν μη αδικια παρα τω θεω μη γενοιτο
Rom 9:15 τω μωσει γαρ λεγει ελεησω ον αν ελεω και οικτειρησω ον αν οικτειρω
Rom 9:16 αρα ουν ου του θελοντος ουδε του τρεχοντος αλλα του ελεωντος θεου
Rom 9:17 λεγει γαρ η γραφη τω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρα σε οπως ενδειξωμαι εν σοι την δυναμιν μου και οπως διαγγελη το ονομα μου εν παση τη γη
Rom 9:18 αρα ουν ον θελει ελεει ον δε θελει σκληρυνει
Rom 9:19 ερεις μοι ουν τι ουν ετι μεμφεται τω γαρ βουληματι αυτου τις ανθεστηκεν
Rom 9:20 ω ανθρωπε μενουν συ τις ει ο ανταποκρεινομενος τω θεω μη ερει το πλασμα τω πλασαντι τι με εποιησας ουτως
Rom 9:21 η ουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τειμην σκευος ο δε εις ατειμιαν
Rom 9:22 ει δε θελων ο θεος ενδειξασθαι την οργην και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα εις απωλειαν
Rom 9:23 ινα γνωριση τον πλουτον της δοξης αυτου επι σκευη ελεους α προητοιμασεν εις δοξαν
Rom 9:24 ους και εκαλεσεν ημας ου μονον εξ ιουδαιων αλλα και εξ εθνων
Rom 9:25 ως και τω ωσηε λεγει καλεσω τον ου λαον μου λαον μου και την ουκ ηγαπημενην ηγαπημενην
Rom 9:26 και εσται εν τω τοπω ου ερρεθη ου λαος μου υμεις εκει κληθησονται υιοι θεου ζωντος
Rom 9:27 ησαιας δε κραζει υπερ του ισραηλ εαν η ο αριθμος των υιων ισραηλ ως η αμμος της θαλασσης το υπολιμμα σωθησεται
Rom 9:28 λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει ο κυριος επι της γης
Rom 9:29 και καθως προειρηκεν ησαιας ει μη κυριος σαβαωθ εγκατελιπεν ημιν σπερμα ως σοδομα αν εγενηθημεν και ως γομορρα αν ωμοιωθημεν
Rom 9:30 τι ουν ερουμεν οτι εθνη τα μη διωκοντα δικαιοσυνην κατελαβεν δικαιοσυνην δικαιοσυνην δε την εκ πιστεως
Rom 9:31 ισραηλ δε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον ουκ εφθασεν
Rom 9:32 δια τι οτι ουκ εκ πιστεως αλλ ως εξ εργων προσεκοψαν τω λιθω του προσκομματος
Rom 9:33 καθως γεγραπται ιδου τιθημι εν σειων λιθον προσκομματος και πετραν σκανδαλου και ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται
Rom 10:1 αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησις προς τον θεον υπερ αυτων εις σωτηριαν
Rom 10:2 μαρτυρω γαρ αυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν
Rom 10:3 αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην και την ιδιαν ζητουντες στησαι τη δικαιοσυνη του θεου ουχ υπεταγησαν
Rom 10:4 τελος γαρ νομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τω πιστευοντι
Rom 10:5 μωυσης γαρ γραφει την δικαιοσυνην την εκ νομου οτι ο ποιησας αυτα ανθρωπος ζησεται εν αυτη
Rom 10:6 η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σου τις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν
Rom 10:7 η τις καταβησεται εις την αβυσσον τουτ εστιν χριστον εκ νεκρων αναγαγειν
Rom 10:8 αλλα τι λεγει εγγυς σου το ρημα εστιν εν τω στοματι σου και εν τη καρδια σου τουτ εστιν το ρημα της πιστεως ο κηρυσσομεν
Rom 10:9 οτι εαν ομολογησης το ρημα εν τω στοματι σου οτι κυριος ιησους και πιστευσης εν τη καρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκ νεκρων σωθηση
Rom 10:10 καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται εις σωτηριαν
Rom 10:11 λεγει γαρ η γραφη πας ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται
Rom 10:12 ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτον
Rom 10:13 πας γαρ ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται
Rom 10:14 πως ουν επικαλεσωνται εις ον ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσωσιν ου ουκ ηκουσαν πως δε ακουσωσιν χωρις κηρυσσοντος
Rom 10:15 πως δε κηρυξωσιν εαν μη αποσταλωσιν καθαπερ γεγραπται ως ωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων αγαθα
Rom 10:16 αλλ ου παντες υπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων
Rom 10:17 αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος χριστου
Rom 10:18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων
Rom 10:19 αλλα λεγω μη ισραηλ ουκ εγνω πρωτος μωυσης λεγει εγω παραζηλωσω υμας επ ουκ εθνει επ εθνει ασυνετω παροργιω υμας
Rom 10:20 ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθην εν τοις εμε μη ζητουσιν εμφανης εγενομην εν τοις εμε μη επερωτωσιν
Rom 10:21 προς δε τον ισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα
Rom 11:1 λεγω ουν μη απωσατο ο θεος τον λαον αυτου μη γενοιτο και γαρ εγω ισραηλειτης ειμι εκ σπερματος αβρααμ φυλης βενιαμειν
Rom 11:2 ουκ απωσατο ο θεος τον λαον αυτου ον προεγνω η ουκ οιδατε εν ηλεια τι λεγει η γραφη ως εντυγχανει τω θεω κατα του ισραηλ
Rom 11:3 κυριε τους προφητας σου απεκτειναν τα θυσιαστηρια σου κατεσκαψαν καγω υπελιφθην μονος και ζητουσιν την ψυχην μου
Rom 11:4 αλλα τι λεγει αυτω ο χρηματισμος κατελιπον εμαυτω επτακισχειλιους ανδρας οιτινες ουκ εκαμψαν γονυ τη βααλ
Rom 11:5 ουτως ουν και εν τω νυν καιρω λιμμα κατ εκλογην χαριτος γεγονεν
Rom 11:6 ει δε χαριτι ουκετι εξ εργων επει η χαρις ουκετι γεινεται χαρις ει δε εξ εργων ουκετι χαρις επι το εργον ουκετι εστιν χαρις
Rom 11:7 τι ουν ο επιζητει ισραηλ τουτο ουκ επετυχεν η δε εκλογη επετυχεν οι δε λοιποι επωρωθησαν
Rom 11:8 καθαπερ γεγραπται εδωκεν αυτοις ο θεος πνευμα κατανυξεως οφθαλμους του μη βλεπειν και ωτα του μη ακουειν εως της σημερον ημερας
Rom 11:9 και δαυειδ λεγει γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις θηραν και εις σκανδαλον και εις ανταποδομα αυτοις
Rom 11:10 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαμψον
Rom 11:11 λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσιν μη γενοιτο αλλα τω αυτων παραπτωματι η σωτηρια τοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους
Rom 11:12 ει δε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημα αυτων πλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμα αυτων
Rom 11:13 υμιν δε λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ουν ειμι εγω εθνων αποστολος την διακονιαν μου δοξαζω
Rom 11:14 ει πως παραζηλωσω μου την σαρκα και σωσω τινας εξ αυτων
Rom 11:15 ει γαρ η αποβολη αυτων καταλλαγη κοσμου τις η προσλημψις ει μη ζωη εκ νεκρων
Rom 11:16 ει δε η απαρχη αγια και το φυραμα και ει η ριζα αγια και οι κλαδοι
Rom 11:17 ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελαιος ων ενεκεντρισθης εν αυτοις και συγκοινωνος της ριζης της πειοτητος της ελαιας εγενου
Rom 11:18 μη κατακαυχω των κλαδων ει δε κατακαυχασαι ου συ την ριζαν βασταζεις αλλα η ριζα σε
Rom 11:19 ερεις ουν εξεκλασθησαν κλαδοι ινα εγω εγκεντρισθω
Rom 11:20 καλως τη απιστια εκλασθησαν συ δε τη πιστει εστηκας μη υψηλα φρονει αλλα φοβου
Rom 11:21 ει γαρ ο θεος των κατα φυσιν κλαδων ουκ εφεισατο ουδε σου φεισεται
Rom 11:22 ιδε ουν χρηστοτητα και αποτομιαν του θεου επι μεν τους πεσοντας αποτομια επι δε σε χρηστοτης θεου εαν επιμενης τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπηση
Rom 11:23 κακεινοι δε εαν μη επιμενωσιν τη απιστια εγκεντρισθησονται δυνατος γαρ εστιν ο θεος παλιν εγκεντρισαι αυτους
Rom 11:24 ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπης αγριελαιου και παρα φυσιν ενεκεντρισθης εις καλλιελαιον ποσω μαλλον ουτοι οι κατα φυσιν εγκεντρισθησονται τη ιδια ελαια
Rom 11:25 ου γαρ θελω υμας αγνοειν αδελφοι το μυστηριον τουτο ινα μη ητε εν εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απο μερους τω ισραηλ γεγονεν αχρις ου το πληρωμα των εθνων εισελθη
Rom 11:26 και ουτως πας ισραηλ σωθησεται καθως γεγραπται ηξει εκ σειων ο ρυομενος αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ
Rom 11:27 και αυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταν αφελωμαι τας αμαρτιας αυτων
Rom 11:28 κατα μεν το ευαγγελιον εχθροι δι υμας κατα δε την εκλογην αγαπητοι δια τους πατερας
Rom 11:29 αμεταμελητα γαρ τα χαρισματα και η κλησις του θεου
Rom 11:30 ωσπερ γαρ υμεις ποτε ηπειθησατε τω θεω νυνι δε ηλεηθητε τη τουτων απειθια
Rom 11:31 ουτως και ουτοι νυν ηπειθησαν τω υμετερω ελεει ινα και αυτοι νυν ελεηθωσιν
Rom 11:32 συνεκλεισεν γαρ ο θεος τους παντας εις απειθιαν ινα τους παντας ελεηση
Rom 11:33 ω βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως θεου ως ανεξεραυνητα τα κριματα αυτου και ανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου
Rom 11:34 τις γαρ εγνω νουν κυριου η τις συμβουλος αυτου εγενετο
Rom 11:35 η τις προεδωκεν αυτω και ανταποδοθησεται αυτω
Rom 11:36 οτι εξ αυτου και δι αυτου και εις αυτον τα παντα αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην
Rom 12:1 παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτειρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων
Rom 12:2 και μη συνσχηματιζεσθε τω αιωνιω τουτω αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον
Rom 12:3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως
Rom 12:4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι πολλα μελη εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
Rom 12:5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω το δε καθ εις αλληλων μελη
Rom 12:6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
Rom 12:7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια
Rom 12:8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι
Rom 12:9 η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
Rom 12:10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι
Rom 12:11 τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες
Rom 12:12 τη ελπιδι χαιροντες τη θλειψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες
Rom 12:13 ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
Rom 12:14 ευλογειτε τους διωκοντας ευλογειτε και μη καταρασθε
Rom 12:15 χαιρειν μετα χαιροντων κλαιειν μετα κλαιοντων
Rom 12:16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γεινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
Rom 12:17 μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων
Rom 12:18 ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
Rom 12:19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
Rom 12:20 αλλα εαν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι της κεφαλης αυτου
Rom 12:21 μη νεικω υπο του κακου αλλα νεικα εν τω αγαθω το κακον
Rom 13:1 πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μη υπο θεου αι δε ουσαι υπο θεου τεταγμεναι εισιν
Rom 13:2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε ανθεστηκοτες εαυτοις κριμα λημψονται
Rom 13:3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος τω αγαθω εργω αλλα τω κακω θελεις δε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξεις επαινον εξ αυτης
Rom 13:4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι
Rom 13:5 διο αναγκη υποτασσεσθαι ου μονον δια την οργην αλλα και δια την συνειδησιν
Rom 13:6 δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λιτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες
Rom 13:7 αποδοτε πασιν τας οφειλας τω τον φορον τον φορον τω το τελος το τελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τειμην την τειμην
Rom 13:8 μηδενι μηδεν οφειλειτε ει μη το αλληλους αγαπαν ο γαρ αγαπων τον ετερον νομον πεπληρωκεν
Rom 13:9 το γαρ ου μοιχευσεις ου φονευσεις ου κλεψεις ουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εντολη εν τω λογω τουτω ανακεφαλαιουται αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Rom 13:10 η αγαπη τω πλησιον κακον ουκ εργαζεται πληρωμα ουν νομου η αγαπη
Rom 13:11 και τουτο ειδοτες τον καιρον οτι ωρα ηδη υμας εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμεν
Rom 13:12 η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους ενδυσωμεθα δε τα οπλα του φωτος
Rom 13:13 ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταις και ασελγειαις μη ερισι και ζηλοις
Rom 13:14 αλλα ενδυσασθε τον χριστον ιησουν και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιας
Rom 14:1 τον δε ασθενουντα τη πιστει προσλαμβανεσθε μη εις διακρισεις διαλογισμων
Rom 14:2 ος μεν πιστευει φαγειν παντα ο δε ασθενων λαχανα εσθιει
Rom 14:3 ο εσθιων τον μη εσθιοντα μη εξουθενειτω ο δε μη εσθιων τον εσθιοντα μη κρεινετω ο θεος γαρ αυτον προσελαβετο
Rom 14:4 συ τις ει ο κρεινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πειπτει σταθησεται δε δυνατει γαρ ο κυριος στησαι αυτον
Rom 14:5 ος μεν κρεινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρεινει πασαν ημεραν εκαστος εν τω ιδιω νοι πληροφορεισθω
Rom 14:6 ο φρονων την ημεραν κυριω φρονει και ο εσθιων κυριω εσθιει ευχαριστει γαρ τω θεω και ο μη εσθιων κυριω ουκ εσθιει και ευχαριστει τω θεω
Rom 14:7 ουδεις γαρ ημων εαυτω ζη και ουδεις εαυτω αποθνησκει
Rom 14:8 εαν τε γαρ ζωμεν τω κυριω ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν τω κυριω αποθνησκομεν εαν τε ουν ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν του κυριου εσμεν
Rom 14:9 εις τουτο γαρ χριστος απεθανεν και εζησεν ινα και νεκρων και ζωντων κυριευση
Rom 14:10 συ δε τι κρεινεις τον αδελφον σου η και συ τι εξουθενεις τον αδελφον σου παντες γαρ παραστησομεθα τω βηματι του θεου
Rom 14:11 γεγραπται γαρ ζω εγω λεγει κυριος οτι εμοι καμψει παν γονυ και εξομολογησεται πασα γλωσσα τω θεω
Rom 14:12 αρα εκαστος ημων περι εαυτου λογον αποδωσει
Rom 14:13 μηκετι ουν αλληλους κρεινωμεν αλλα τουτο κρεινατε μαλλον το μη τιθεναι τω αδελφω σκανδαλον
Rom 14:14 οιδα και πεπισμαι εν κυριω ιησου οτι ουδεν κοινον δι εαυτου ει μη τω λογιζομενω τι κοινον ειναι εκεινω κοινον
Rom 14:15 ει γαρ δια βρωμα ο αδελφος σου λυπειται ουκετι κατα αγαπην περιπατεις μη τω βρωματι σου εκεινον απολλυε υπερ ου χριστος απεθανεν
Rom 14:16 μη βλασφημεισθω ουν υμων το αγαθον
Rom 14:17 ου γαρ εστιν η βασιλεια του θεου βρωσις και ποσις αλλα δικαιοσυνη και ειρηνη και χαρα εν πνευματι αγιω
Rom 14:18 ο γαρ εν τουτω δουλευων τω θεω ευαρεστος τω θεω και δοκιμοις τοις ανθρωποις
Rom 14:19 αρα ουν τα της ειρηνης διωκωμεν και τα της οικοδομης της εις αλληλους
Rom 14:20 μη ενεκεν βρωματος καταλυε το εργον του θεου παντα μεν καθαρα αλλα κακον τω ανθρωπω τω δια προσκομματος εσθιοντι
Rom 14:21 καλον το μη φαγειν κρεα μηδε πειν οινον μηδε εν ω ο αδελφος σου προσκοπτει η σκανδαλιζεται η ασθενει
Rom 14:22 συ πιστιν ην εχεις κατα σεαυτον εχε ενωπιον του θεου μακαριος ο μη κρεινων εαυτον εν ω δοκιμαζει
Rom 14:23 ο δε διακρεινομενος αν φαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως παν δε ο ουκ εκ πιστεως αμαρτια εστιν
Rom 15:1 οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοι τα ασθενηματα των αδυνατων βασταζειν και μη εαυτοις αρεσκειν
Rom 15:2 εκαστος ημων τω πλησιον αρεσκετω εις το αγαθον προς οικοδομην
Rom 15:3 και γαρ ο χριστος ουχ εαυτω ηρεσεν αλλα καθως γεγραπται οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσαν επ εμε
Rom 15:4 οσα γαρ εγραφη παντα εις την ημετεραν διδασκαλιαν εγραφη ινα δια της υπομονης και δια της παρακλησεως των γραφων την ελπιδα εχωμεν της παρακλησεως
Rom 15:5 ο δε θεος της υπομονης και της παρακλησεως δωη υμιν το αυτο φρονειν εν αλληλοις κατα χριστον ιησουν
Rom 15:6 ινα ομοθυμαδον εν ενι στοματι δοξαζητε τον θεον και πατερα του κυριου ημων ιησου χριστου
Rom 15:7 διο προσλαμβανεσθε αλληλους καθως και ο χριστος προσελαβετο ημας εις δοξαν του θεου
Rom 15:8 λεγω γαρ χριστον διακονον γενεσθαι περιτομης υπερ αληθειας θεου εις το βεβαιωσαι τας επαγγελιας των πατερων
Rom 15:9 τα δε εθνη υπερ ελεους δοξασαι τον θεον καθως γεγραπται δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν και τω ονοματι σου ψαλω
Rom 15:10 και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετα του λαου αυτου
Rom 15:11 και παλιν λεγει αινειτε παντα τα εθνη τον κυριον και επαινεσατωσαν αυτον παντες οι λαοι
Rom 15:12 και παλιν ησαιας λεγει εσται η ριζα του ιεσσαι και ο ανισταμενος αρχειν εθνων επ αυτω εθνη ελπιουσιν
Rom 15:13 ο δε θεος της ελπιδος πληροφορησαι υμας εν παση χαρα και ειρηνη εν τω πιστευειν υμας εν τη ελπιδι εν δυναμει πνευματος αγιου
Rom 15:14 πεπεισμαι δε αδελφοι μου και αυτος εγω υπερ υμων οτι και αυτοι μεστοι εστε αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης της γνωσεως δυναμενοι και αλληλους νουθετειν
Rom 15:15 τολμηροτερως δε εγραψα υμιν απο μερους ως αναμιμνησκων υμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι απο του θεου
Rom 15:16 εις το ειναι με λειτουργον χριστου ιησου ιερουργουντα το ευαγγελιον του θεου ινα γενηθη η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω
Rom 15:17 εχω ουν την καυχησιν εν χριστω ιησου τα προς τον θεον
Rom 15:18 ου γαρ τολμω τι λαλειν ων ου κατειργασατο χριστος δι εμου λογων εις ακοην εθνων λογω και εργω
Rom 15:19 εν δυναμει σημειων και τερατων εν δυναμει πνευματος ωστε με απο ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικου πεπληρωκεναι το ευαγγελιον του χριστου
Rom 15:20 ουτως δε φιλοτειμουμαι ευαγγελιζεσθαι ουχ οπου ωνομασθη χριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιον οικοδομω
Rom 15:21 αλλα καθως γεγραπται οψονται οις ουκ ανηγγελη περι αυτου και οι ουκ ακηκοασιν συνησουσιν
Rom 15:22 διο και ενεκοπτομην πολλακις του ελθειν προς υμας
Rom 15:23 νυνει δε μηκετι τοπον εχων εν τοις κλιμασιν τουτοις επιποθειαν δε εχων του ελθειν προς υμας απο ικανων ετων
Rom 15:24 ως αν πορευωμαι εις την σπανιαν ελπιζω γαρ διαπορευομενος θεασασθαι υμας και απο υμων προπεμφθηναι εκει εαν υμων πρωτον απο μερους εμπλησθω
Rom 15:25 νυνει δε πορευομαι εις ιερουσαλημ διακονων τοις αγιοις
Rom 15:26 ευδοκησε γαρ μακεδονια και αχαια κοινωνιαν τινα ποιησασθε εις τους πτωχους των αγιων των εν ιερουσαλημ
Rom 15:27 ευδοκησαν γαρ και οφειλεται εισιν αυτων ει γαρ τοις πνευματικοις αυτων εκοινωνησαν τα εθνη οφειλουσιν και εν τοις σαρκικοις λιτουργησαι αυτοις
Rom 15:28 τουτο ουν επιτελεσας και σφραγισαμενος τον καρπον τουτον απελευσομαι δι υμων εις σπανιαν
Rom 15:29 οιδα δε οτι ερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιας χριστου ελευσομαι
Rom 15:30 παρακαλω δε υμας δια του κυριου ημων ιησου χριστου και δια της αγαπης του πνευμα τος συναγωνισασθαι μοι εν ταις προσευχαις υπερ εμου προς τον θεον
Rom 15:31 ινα ρυσθω απο των απειθουντων εν τη ιουδαια και η δωροφορια μου η εν ιερουσαλημ ευπροσδεκτος τοις αγιοις γενηται
Rom 15:32 ινα εν χαρα ελθων προς υμας δια θεληματος κυριου ιησου
Rom 15:33 ο δε θεος της ειρηνης μετα παντων υμων αμην
Rom 16:1 συνιστημι δε υμιν φοιβην την αδελφην ημων ουσαν και διακονον της εκκλησιας της εν κεγχρεαις
Rom 16:2 ινα προσδεξησθε αυτην εν κυριω αξιως των αγιων και παραστητε αυτη εν ω αν υμων χρηζη πραγματι και γαρ αυτη προστατις πολλων εγενηθη και εμου αυτου
Rom 16:3 ασπασασθε πρεισκαν και ακυλαν τους συνεργους μους εν χριστω ιησου
Rom 16:4 οιτινες υπερ της ψυχης μου τον εαυτων τραχηλον υπεθηκαν οις ουκ εγω μονος ευχαριστω αλλα και πασαι αι εκκλησιαι των εθνων
Rom 16:5 και την κατ οικον αυτων εκκλησιαν ασπασασθε επαινετον τον αγαπητον μου ος εστιν απαρχη της ασιας εις χριστον
Rom 16:6 ασπασασθε μαριαν ητις πολλα εκοπιασεν εις υμας
Rom 16:7 ασπασασθε ανδρονεικον και ιουνιαν τους συγγενεις μου και τους συναιχμαλωτους μου οιτινες εισιν επισημοι εν τοις αποστολοις οι και προ εμου γεγοναν εν χριστω
Rom 16:8 ασπασασθε αμπλιαν τον αγαπητον εν κυριω
Rom 16:9 ασπασασθε ουρβανον τον συνεργον ημων εν χριστω και σταχυν τον αγαπητον μου
Rom 16:10 ασπασασθε απελλην τον δοκιμον εν χριστω ασπασασθε τους εκ των αριστοβουλου
Rom 16:11 ασπασασθε ηρωδιωνα τον συγγενην μου ασπασασθε τους εκ των ναρκισσου τους οντας εν κυριω
Rom 16:12 ασπασασθε τρυφαιναν και τρυφωσαν τας κοπιωσας εν κυριω ασπασασθε περσιδα την αγαπητην ητις πολλα εκοπιασεν εν κυριω
Rom 16:13 ασπασασθε ρουφον τον εκλεκτον εν κυριω και την μητερα αυτου και εμου
Rom 16:14 ασπασασθε ασυγκριτον φλεγοντα ερμην πατροβαν ερμαν και τους συν αυτοις αδελφους
Rom 16:15 ασπασασθε φιλολογον και ιουλιαν νηρεα και την αδελφην αυτου και ολυμπαν και τους συν αυτοις παντας αγιους
Rom 16:16 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι πασαι του χριστου
Rom 16:17 παρακαλω δε υμας αδελφοι σκοπειν τους τας διχοστασιας και τα σκανδαλα παρα την διδαχην ην υμεις εμαθετε ποιουντας και εκκλεινετε απ αυτων
Rom 16:18 οι γαρ τοιουτοι τω κυριω ημων χριστω ου δουλευουσιν αλλα τη εαυτων κοιλια και δια της χρηστολογιας και ευλογιας εξαπατωσιν τας καρδιας των ακακων
Rom 16:19 η γαρ υμων υπακοη εις παντας αφεικετο εφ υμιν ουν χαιρω θελω δε υμας σοφους ειναι εις το αγαθον ακεραιους δε εις το κακον
Rom 16:20 ο δε θεος της ειρηνης συντρειψει τον σαταναν υπο τους ποδας υμων εν ταχει η χαρις του κυριου ημων ιησου μεθ υμων
Rom 16:21 ασπαζεται υμας τειμοθεος ο συνεργος και λουκιος ιασων και σωσιπατρος οι συγγενεις μου
Rom 16:22 ασπαζομαι υμας εγω τερτιος ο γραψας την επιστολην εν κυριω
Rom 16:23 ασπαζεται υμας γαιος ο ξενος μου και ολης της εκκλησιας ασπαζεται υμας εραστος ο οικονομος της πολεως και κουαρτος ο αδελφος
Rom 16:24
Rom 16:25 τω δε δυναμενω υμας στηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και το κηρυγμα χριστου ιησου κατα αποκαλυψιν μυστηριου χρονοις αιωνιοις σεσειγημενου
Rom 16:26 φανερωθεντος δε νυν δια τε γραφων προφητικων κατ επιταγην του αιωνιου θεου εις υπακοην πιστεως εις παντα τα εθνη γνωρισθεντος
Rom 16:27 μονω σοφω θεω δια χριστου ιησου η δοξα εις τους αιωνας αμην
1Co 1:1 παυλος κλητος αποστολος χριστου ιησου δια θεληματος θεου και σωσθενης ο αδελφος
1Co 1:2 τη εκκλησια του θεου ηγιασμενοις εν χριστω ιησου τη ουση εν κορινθω κλητοις αγιοις συν πασιν τοις επικαλουμενοις το ονομα του κυριου ημων ιησου χριστου εν παντι τοπω αυτων και ημων
1Co 1:3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
1Co 1:4 ευχαριστω τω θεω παντοτε περι υμων επι τη χαριτι του θεου τη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου
1Co 1:5 οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω εν παντι λογω και παση γνωσει
1Co 1:6 καθως το μαρτυριον του χριστου εβεβαιωθη εν υμιν
1Co 1:7 ωστε υμας μη υστερεισθαι εν μηδενι χαρισματι απεκδεχομενους την αποκαλυψιν του κυριου ημων ιησου χριστου
1Co 1:8 ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου
1Co 1:9 πιστος ο θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν του υιου αυτου ιησου χριστου του κυριου ημων
1Co 1:10 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου ινα το αυτο λεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματα ητε δε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι και εν τη αυτη γνωμη
1Co 1:11 εδηλωθη γαρ μοι περι υμων αδελφοι μου υπο των χλοης οτι εριδες εν υμιν εισιν
1Co 1:12 λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι παυλου εγω δε απολλω εγω δε κηφα εγω δε χριστου
1Co 1:13 μεμερισται ο χριστος μη παυλος εσταυρωθη περι υμων η εις το ονομα παυλου εβαπτισθητε
1Co 1:14 ευχαριστω οτι ουδενα υμων εβαπτισα ει μη κρεισπον και γαιον
1Co 1:15 ινα μη τις ειπη οτι εις το εμον ονομα εβαπτισθητε
1Co 1:16 εβαπτισα δε και τον στεφανα οικον λοιπον ουκ οιδα ει τινα αλλον εβαπτισα
1Co 1:17 ου γαρ απεστειλεν με ο χριστος βαπτιζειν αλλα ευαγγελισασθαι ουκ εν σοφια λογου ινα μη κενωθη ο σταυρος του χριστου
1Co 1:18 ο λογος γαρ του σταυρου τοις μεν απολλυμενοις μωρια εστιν τοις δε σωζομενοις ημιν δυναμις θεου εστιν
1Co 1:19 γεγραπται γαρ απολω την σοφιαν των σοφων και την συνεσιν των συνετων αθετησω
1Co 1:20 που σοφος που γραμματευς που συνζητητης του αιωνος τουτου ουχι εμωρανεν ο θεος την σοφιαν του κοσμου
1Co 1:21 επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου ουκ εγνω ο κοσμος δια της σοφιας τον θεον ευδοκησεν ο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι τους πιστευοντας
1Co 1:22 επειδη και ιουδαιοι σημεια αιτουσιν και ελληνες σοφιαν ζητουσιν
1Co 1:23 ημεις δε κηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μεν σκανδαλον εθνεσιν δε μωριαν
1Co 1:24 αυτοις δε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν χριστον θεου δυναμιν και θεου σοφιαν
1Co 1:25 οτι το μωρον του θεου σοφωτερον των ανθρωπων εστιν και το ασθενες του θεου ισχυροτερον των ανθρωπων
1Co 1:26 βλεπετε γαρ την κλησιν υμων αδελφοι οτι ου πολλοι σοφοι κατα σαρκα ου πολλοι δυνατοι ου πολλοι ευγενεις
1Co 1:27 αλλα τα μωρα του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα καταισχυνη τους σοφους και τα ασθενη του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα καταισχυνη τα ισχυρα
1Co 1:28 και τα αγενη του κοσμου και τα εξουθενημενα εξελεξατο ο θεος και τα μη οντα ινα τα οντα καταργηση
1Co 1:29 οπως μη καυχησηται πασα σαρξ ενωπιον του θεου
1Co 1:30 εξ αυτου δε υμεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθη σοφια ημων απο θεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσις
1Co 1:31 ινα καθως γεγραπται ο καυχωμενος εν κυριω καυχασθω
1Co 2:1 καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλων υμιν το μαρτυριον του θεου
1Co 2:2 ου γαρ εκρεινα τι ειδεναι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωμενον
1Co 2:3 καγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας
1Co 2:4 και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πειθοις σοφιας λογοις αλλα εν αποδειξει πνευματος και δυναμεως
1Co 2:5 ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλα εν δυναμει θεου
1Co 2:6 σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων
1Co 2:7 αλλα λαλουμεν θεου σοφιαν εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων
1Co 2:8 ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν
1Co 2:9 αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη οσα ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον
1Co 2:10 ημιν γαρ απεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος το γαρ πνευμα παντα εραυνα και τα βαθη του θεου
1Co 2:11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευμα του θεου
1Co 2:12 ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν
1Co 2:13 α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος πνευματικως πνευματικα συγκρεινοντες
1Co 2:14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρεινεται
1Co 2:15 ο δε πνευματικος ανακρεινει μεν παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρεινεται
1Co 2:16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν κυριου εχομεν
1Co 3:1 καγω αδελφοι ουκ ηδυνηθην λαλησαι υμιν ως πνευματικοις αλλ ως σαρκινοις ως νηπιοις εν χριστω
1Co 3:2 γαλα υμας εποτισα ου βρωμα ουπω γαρ εδυνασθε αλλ ουδε νυν δυνασθε
1Co 3:3 ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υμιν ζηλος και ερις ουχι σαρκικοι εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε
1Co 3:4 οταν γαρ λεγη τις εγω μεν ειμι παυλου ετερος δε εγω απολλω ουκ ανθρωποι εστε
1Co 3:5 τι ουν εστιν απολλως τι δε εστιν παυλος διακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστω ως ο κυριος εδωκεν
1Co 3:6 εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλα ο θεος ηυξανεν
1Co 3:7 ωστε ουτε ο φυτευων εστιν τι ουτε ο ποτιζων αλλ ο αυξανων θεος
1Co 3:8 ο φυτευων δε και ο ποτιζων εν εισιν εκαστος δε τον ιδιον μισθον λημψεται κατα τον ιδιον κοπον
1Co 3:9 θεου γαρ εσμεν συνεργοι θεου γεωργιον θεου οικοδομη εστε
1Co 3:10 κατα την χαριν του θεου την δοθεισαν μοι ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθηκα αλλος δε εποικοδομει εκαστος δε βλεπετω πως εποικοδομει
1Co 3:11 θεμελιον γαρ αλλον ουδεις δυναται θειναι παρα τον κειμενον ος εστιν ιησους χριστος
1Co 3:12 ει δε τις εποικοδομει επι τον θεμελιον χρυσιον και αργυριον λιθους τειμιους ξυλα χορτον καλαμην
1Co 3:13 εκαστου το εργον φανερον γενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτι εν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το πυρ αυτο δοκιμασει
1Co 3:14 ει τινος το εργον μενει ο εποικοδομησεν μισθον λημψεται
1Co 3:15 ει τινος το εργον κατακαησεται ζημιωθησεται αυτος δε σωθησεται ουτως δε ως δια πυρος
1Co 3:16 ουκ οιδατε οτι ναος θεου εστε και το πνευμα του θεου εν υμιν οικει
1Co 3:17 ει τις τον ναον του θεου φθειρει φθερει τουτον ο θεος ο γαρ ναος του θεου αγιος εστιν οιτινες εστε υμεις
1Co 3:18 μηδεις εαυτον εξαπατατω ει τις δοκει σοφος ειναι εν υμιν εν τω αιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηται σοφος
1Co 3:19 η γαρ σοφια του κοσμου τουτου μωρια παρα τω θεω εστιν γεγραπται γαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τη πανουργια αυτων
1Co 3:20 και παλιν κυριος γεινωσκει τους διαλογισμους των σοφων οτι εισιν ματαιοι
1Co 3:21 ωστε μηδεις καυχασθω εν ανθρωποις παντα γαρ υμων εστιν
1Co 3:22 ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε ενεστωτα ειτε μελλοντα παντα ημων
1Co 3:23 ημεις δε χριστου χριστος δε θεου
1Co 4:1 ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωπος ως υπηρετας χριστου και οικονομους μυστηριων θεου
1Co 4:2 ωδε λοιπον ζητειται εν τοις οικονομοις ινα πιστος τις ευρεθη
1Co 4:3 εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ υμων ανακριθω η υπο ανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτον ανακρεινω
1Co 4:4 ουδεν γαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτω δεδικαιωμαι ο δε ανακρεινων με κυριος εστιν
1Co 4:5 ωστε μη προ καιρου τι κρεινετε εως αν ελθη ο κυριος ος και φωτισει τα κρυπτα του σκοτους και φανερωσει τας βουλας των καρδιων και τοτε ο επαινος γενησεται εκαστω απο του θεου
1Co 4:6 ταυτα δε αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτον και απολλων δι υμας ινα εν ημιν μαθητε το μη υπερ α γεγραπται ινα μη εις υπερ του ενος φυσιουσθε κατα του ετερου
1Co 4:7 τις γαρ σε διακρεινει τι δε εχεις ο ουκ ελαβες ει δε και ελαβες τι καυχασαι ως μη λαβων
1Co 4:8 ηδη κεκορεσμενοι εστε ηδη επλουτησατε χωρις ημων εβασιλευσατε και οφελον γε εβασιλευσατε ινα και ημεις υμιν συμβασιλευσωμεν
1Co 4:9 δοκω γαρ ο θεος ημας τους αποστολους εσχατους απεδειξεν ως επιθανατιους οτι θεατρον εγενηθημεν τω κοσμω και αγγελοις και ανθρωποις
1Co 4:10 ημεις μωροι δια χριστον υμεις δε φρονιμοι εν χριστω ημεις ασθενεις υμεις δε ισχυροι υμεις ενδοξοι ημεις δε ατειμοι
1Co 4:11 αχρι της αρτι ωρας και πεινωμεν και διψωμεν και γυμνειτευομεν και κολαφιζομεθα και αστατουμεν
1Co 4:12 και κοπιωμεν εργαζομενοι ταις ιδιαις χερσιν λοιδορουμενοι ευλογουμεν διωκομενοι ανεχομεθα
1Co 4:13 βλασφημουμενοι παρακαλουμεν ως περικαθαρματα του κοσμου εγενηθημεν παντων περιψημα εως αρτι
1Co 4:14 ουκ εντρεπων υμας γραφω ταυτα αλλα ως τεκνα μου αγαπητα νουθετων
1Co 4:15 εαν γαρ μυριους παιδαγωγους εχητε εν χριστω αλλ ου πολλους πατερας εν γαρ χριστω δια του ευαγγελιου εγω υμας εγεννησα
1Co 4:16 παρακαλω ουν υμας μειμηται μου γεινεσθε
1Co 4:17 δια τουτο επεμψα υμιν τειμοθεον ος εστιν μου τεκνον αγαπητον και πιστον εν κυριω ος υμας αναμνησει τας οδους μου τας εν χριστω καθως πανταχου εν παση εκκλησια διδασκω
1Co 4:18 ως μη ερχομενου δε μου προς υμας εφυσιωθησαν τινες
1Co 4:19 ελευσομαι δε ταχεως προς υμας εαν ο κυριος θεληση και γνωσομαι ου τον λογον των πεφυσιωμενων αλλα την δυναμιν
1Co 4:20 ου γαρ εν λογω η βασιλεια του θεου αλλ εν δυναμει
1Co 4:21 τι θελετε εν ραβδω ελθω προς υμας η εν αγαπη πνευματι τε πραυτητος
1Co 5:1 ολως ακουεται εν υμιν πορνεια και τοιαυτη πορνεια ητις ουδε εν τοις εθνεσιν ωστε γυναικα τινα του πατρος εχειν
1Co 5:2 και υμεις πεφυσιωμενοι εστε και ουχι μαλλον επενθησατε ινα αρθη εκ μεσου υμων ο το εργον τουτο ποιησας
1Co 5:3 εγω μεν γαρ απων τω σωματι παρων δε τω πνευματι ηδη κεκρικα ως παρων τον ουτως τουτο κατεργασαμενον
1Co 5:4 εν τω ονοματι του κυριου ημων ιησου συναχθεντων υμων και του εμου πνευματος συν τη δυναμει του κυριου ημων ιησου
1Co 5:5 παραδουναι τον τοιουτον τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευμα σωθη εν τη ημερα του κυριου
1Co 5:6 ου καλον το καυχημα υμων ουκ οιδατε οτι μεικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι
1Co 5:7 εκκαθαρατε την παλαιαν ζυμην ινα ητε νεον φυραμα καθως εστε αζυμοι και γαρ το πασχα ημων ετυθη χριστος
1Co 5:8 ωστε εορταζωμεν μη εν ζυμη παλαια μη εν ζυμη κακιας και πονηριας αλλ εν αζυμοις ειλικρινειας και αληθειας
1Co 5:9 εγραψα υμιν εν τη επιστολη μη συναναμειγνυσθαι πορνοις
1Co 5:10 ου παντως τοις πορνοις του κοσμου τουτου η τοις πλεονεκταις και αρπαξιν η ειδωλολατραις επει ωφειλετε αρα εκ του κοσμου εξελθειν
1Co 5:11 νυν δε εγραψα υμιν μη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφος ονομαζομενος η πορνος η πλεονεκτης η ειδωλολατρης η λοιδορος η μεθυσος η αρπαξ τω τοιουτω μηδε συνεσθιειν
1Co 5:12 τι γαρ μοι τους εξω κρεινειν ουχι τους εσω υμεις κρεινετε
1Co 5:13 τους δε εξω ο θεος κρινει εξαρατε τον πονηρον εξ υμων αυτων
1Co 6:1 τολμα τις υμων πραγμα εχων προς ετερον κρεινεσθαι επι των αδικων και ουχι επι των αγιων
1Co 6:2 η ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσμον κρινουσιν και ει εν υμιν κρεινεται ο κοσμος αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων
1Co 6:3 ουκ οιδατε οτι αγγελους κρινουμεν μητι γε βιωτικα
1Co 6:4 βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητε τους εξουθενημενους εν τη εκκλησια τουτους καθιζετε
1Co 6:5 προς εντροπην υμιν λαλω ουτως ουκ ενι εν υμιν ουδεις σοφος ος δυνησεται διακρειναι ανα μεσον του αδελφου αυτου
1Co 6:6 αλλα αδελφος μετα αδελφου κρεινεται και τουτο επι απιστων
1Co 6:7 ηδη μεν ουν ολως ηττημα υμιν εστιν οτι κριματα εχετε μεθ εαυτων δια τι ουχι μαλλον αδικεισθε δια τι ουχι μαλλον αποστερεισθε
1Co 6:8 αλλα υμεις αδικειτε και αποστερειτε και τουτο αδελφους
1Co 6:9 η ουκ οιδατε οτι αδικοι θεου βασιλειαν [ κληρονομησουσιν μη πλανασθε ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε μοιχοι ουτε μαλακοι ουτε αρσενοκοιται
1Co 6:10 ουτε κλεπται ουτε πλεονεκται ουτε μεθυσοι ου λοιδοροι ουχ αρπαγες βασιλειαν θεου κληρονομησουσιν
1Co 6:11 και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλα ηγιασθητε αλλα εδικαιωθητε εν τω ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου και εν τω πνευματι του θεου ημων
1Co 6:12 παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ ουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινος
1Co 6:13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοις βρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτα καταργησει το δε σωμα ου τη πορνεια αλλα τω κυριω και ο κυριος τω σωματι
1Co 6:14 ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξηγειρεν δια της δυναμεως αυτου
1Co 6:15 ουκ οιδατε οτι τα σωματα υμων μελη χριστου εστιν αρας ουν τα μελη του χριστου ποιησω πορνης μελη μη γενοιτο
1Co 6:16 η ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονται γαρ φησιν οι δυο εις σαρκα μιαν
1Co 6:17 ο δε κολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν
1Co 6:18 φευγετε την πορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει
1Co 6:19 η ουκ οιδατε οτι το σωμα υμων ναος του εν υμιν πνευματος αγιου εστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εστε εαυτων
1Co 6:20 ηγορασθητε γαρ τειμης δοξασατε δη τον θεον εν τω σωματι υμων
1Co 7:1 περι δε ων εγραψατε καλον ανθρωπω γυναικος μη απτεσθαι
1Co 7:2 δια δε τας πορνειας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω και εκαστη τον ιδιον ανδρα εχετω
1Co 7:3 τη γυναικι ο ανηρ την οφειλην αποδιδοτω ομοιως δε και η γυνη τω ανδρι
1Co 7:4 η γυνη του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα ο ανηρ ομοιως δε και ο ανηρ του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα η γυνη
1Co 7:5 μη αποστερειτε αλληλους ει μητι εκ συμφωνου προς καιρον ινα σχολασητε τη προσευχη και παλιν επι το αυτο ητε ινα μη πειραζη υμας ο σατανας δια την ακρασιαν
1Co 7:6 τουτο δε λεγω κατα συγγνωμην ου κατ επιταγην
1Co 7:7 θελω γαρ παντας ανθρωπους ειναι ως και εμαυτον αλλα εκαστος ιδιον εχει χαρισμα εκ θεου ο μεν ουτως ο δε ουτως
1Co 7:8 λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλον αυτοις αν μεινωσιν ως καγω
1Co 7:9 ει δε ουκ εγκρατευονται γαμησατωσαν κρειττον γαρ εστιν γαμησαι η πυρουσθαι
1Co 7:10 τοις δε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω αλλα ο κυριος γυναικα απο ανδρος μη χωρισθηναι
1Co 7:11 εαν δε και χωρισθη μενετω αγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω και ανδρα γυναικα μη αφιεναι
1Co 7:12 τοις δε λοιποις λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετω αυτην
1Co 7:13 και γυνη ητις εχει ανδρα απιστον και ουτος ευδοκει οικειν μετ αυτης μη αφιετω τον ανδρα
1Co 7:14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος εν τη γυναικι και ηγιασται η γυνη η απιστος εν τω αδελφω επει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιν νυν δε αγια εστιν
1Co 7:15 ει δε ο απιστος χωριζεται χωριζεσθω ου δεδουλωται ο αδελφος η η αδελφη εν τοις τοιουτοις εν δε ειρηνη κεκληκεν ημας ο θεος
1Co 7:16 τι γαρ οιδας γυναι ει τον ανδρα σωσεις η τι οιδας ανερ ει την γυναικα σωσεις
1Co 7:17 ει μη εκαστω ως μεμερικεν ο κυριος εκαστον ως κεκληκεν ο θεος ουτως περιπατειτω και ουτως εν ταις εκκλησιαις πασαις διατασσομαι
1Co 7:18 περιτετμημενος τις εκληθη μη επισπασθω εν ακροβυστια κεκληται τις μη περιτεμνεσθω
1Co 7:19 η περιτομη ουδεν εστιν και η ακροβυστια ουδεν εστιν αλλα τηρησις εντολων θεου
1Co 7:20 εκαστος εν τη κλησει η εκληθη εν ταυτη μενετω
1Co 7:21 δουλος εκληθης μη σοι μελετω αλλ ει και δυνασαι ελευθερος γενεσθαι μαλλον χρησαι
1Co 7:22 ο γαρ εν κυριω κληθεις δουλος απελευθερος κυριου εστιν ομοιως ο ελευθερος κληθεις δουλος εστιν χριστου
1Co 7:23 τειμης ηγορασθητε μη γεινεσθε δουλοι ανθρωπων
1Co 7:24 εκαστος εν ω εκληθη αδελφοι εν τουτω μενετω παρα θεω
1Co 7:25 περι δε των παρθενων επιταγην κυριου ουκ εχω γνωμην δε διδωμι ως ηλεημενος υπο κυριου πιστος ειναι
1Co 7:26 νομιζω ουν τουτο καλον υπαρχειν δια την ενεστωσαν αναγκην οτι καλον ανθρωπω το ουτως ειναι
1Co 7:27 δεδεσαι γυναικι μη ζητει λυσιν λελυσαι απο γυναικος μη ζητει γυναικα
1Co 7:28 εαν δε και γαμησης ουχ ημαρτες και εαν γημη παρθενος ουχ ημαρτεν θλειψιν δε τη σαρκι εξουσιν οι τοιουτοι εγω δε υμων φειδομαι
1Co 7:29 τουτο δε φημι αδελφοι ο καιρος συνεσταλμενος εστιν το λοιπον ινα και οι εχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσιν
1Co 7:30 και οι κλαιοντες ως μη κλαιοντες και οι χαιροντες ως μη χαιροντες και οι αγοραζοντες ως μη κατεχοντες
1Co 7:31 και οι χρωμενοι τον κοσμον ως μη καταχρωμενοι παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου
1Co 7:32 θελω δε υμας αμεριμνους ειναι ο αγαμος μεριμνα τα του κυριου πως αρεση τω κυριω
1Co 7:33 ο δε γαμησας μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τη γυναικι
1Co 7:34 και μεμερισται και η γυνη η αγαμος και η παρθενος μεριμνα τα του κυριου ινα η αγια και τω σωματι και τω πνευματι η δε γαμησασα μεριμνα πως αρεση τω ανδρι
1Co 7:35 τουτο δε προς το υμων αυτων συμφορον λεγω ουχ ινα βροχον υμιν επιβαλω αλλα προς το ευσχημον και ευπαρεδρον τω κυριω απερισπαστως
1Co 7:36 ει δε τις ασχημονειν επι την παρθενον αυτου νομιζει εαν η υπερακμος και ουτως οφειλει γεινεσθαι ο θελει ποιειτω ουχ αμαρτανει γαμειτωσαν
1Co 7:37 ος δε εστηκεν εν τη καρδια αυτου εδραιος μη εχων αναγκην εξουσιαν δε εχει περι του ιδιου θεληματος και τουτο κεκρικεν εν τη ιδια καρδια τηρειν την εαυτου παρθενον καλως ποιησει
1Co 7:38 ωστε και ο γαμιζων την παρθενον εαυτου καλως ποιησει και ο μη γαμιζων κρεισσον ποιησει
1Co 7:39 γυνη δεδεται εφ οσον χρονον ζη ο ανηρ αυτης εαν δε κοιμηθη ο ανηρ ελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι μονον εν κυριω
1Co 7:40 μακαριωτερα δε εστιν εαν ουτως μεινη κατα την εμην γνωμην δοκω γαρ καγω πνευμα θεου εχειν
1Co 8:1 περι δε των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι παντες γνωσιν εχομεν η γνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει
1Co 8:2 ει τις δοκει εγνωκεναι τι ουπω εγνω καθως δει γνωναι
1Co 8:3 ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται υπ αυτου
1Co 8:4 περι της βρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι ουδεν ειδωλον εν κοσμω και οτι ουδεις θεος ει μη εις
1Co 8:5 και γαρ ειπερ εισιν λεγομενοι θεοι ειτε εν ουρανω ειτε επι γης ωσπερ εισιν θεοι πολλοι και κυριοι πολλοι
1Co 8:6 [ εις θεος ο πατηρ εξ ου τα παντα και ημεις εις αυτον και εις κυριος ιησους χριστος δι ον τα παντα και ημεις δι αυτου
1Co 8:7 αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δε τη συνηθεια εως αρτι του ειδωλου ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συνειδησις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται
1Co 8:8 βρωμα δε ημας ου παραστησει τω θεω ουτε εαν μη φαγωμεν υστερουμεθα ουτε εαν φαγωμεν περισσευομεθα
1Co 8:9 βλεπετε δε μη πως η εξουσια υμων αυτη προσκομμα γενηται τοις ασθενεσιν
1Co 8:10 εαν γαρ τις ιδη τον εχοντα γνωσιν εν ειδωλιω κατακειμενον ουχι η συνειδησις αυτου ασθενους οντος οικοδομηθησεται εις το τα ειδωλοθυτα εσθιειν
1Co 8:11 απολλυται γαρ ο ασθενων εν τη γνωσει ο αδελφος δι ον χριστος απεθανεν
1Co 8:12 ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους και τυπτοντες αυτων την συνειδησιν ασθενουσαν εις χριστον αμαρτανετε
1Co 8:13 διοπερ ει βρωμα σκανδαλιζει τον αδελφον μου ου μη φαγω κρεα εις τον αιωνα ινα μη τον αδελφον μου σκανδαλισω
1Co 9:1 ουκ ειμι ελευθερος ουκ ειμι αποστολος ουχι ιησουν τον κυριον ημων εορακα ου το εργον μου υμεις εστε εν κυριω
1Co 9:2 ει αλλοις ουκ ειμι αποστολος αλλα γε υμιν ειμι η γαρ σφραγεις μου της αποστολης υμεις εστε εν κυριω
1Co 9:3 η εμη απολογια τοις εμε ανακρεινουσιν εστιν αυτη
1Co 9:4 μη ουκ εχομεν εξουσιαν φαγειν και πειν
1Co 9:5 μη ουκ εχομεν εξουσιαν αδελφην γυναικα περιαγειν ως και οι λοιποι αποστολοι και οι αδελφοι του κυριου και κηφας
1Co 9:6 η μονος εγω και βαρναβας ουκ εχομεν εξουσιαν μη εργαζεσθαι
1Co 9:7 τις στρατευεται ιδιοις οψωνιοις ποτε τις φυτευει αμπελωνα και τον καρπον αυτου ουκ εσθιει τις ποιμαινει ποιμνην και εκ του γαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει
1Co 9:8 μη κατα ανθρωπον ταυτα λαλω η και ο νομος ταυτα ου λεγει
1Co 9:9 εν γαρ τω μωυσεως νομω γεγραπται ου φιμωσεις βουν αλοωντα μη των βοων μελει τω θεω
1Co 9:10 η δι ημας παντως λεγει δι ημας γαρ εγραφη οτι οφειλι επ ελπιδι ο αροτριων αροτριαν και ο αλοων επ ελπιδι του μετεχιν
1Co 9:11 ει ημεις υμιν τα πνευματι εσπειραμεν μεγα ει ημεις υμων τα σαρκικα θερισομεν
1Co 9:12 ει αλλοι της υμων εξουσιας μετεχουσιν ου μαλλον ημεις αλλ ουκ εχρησαμεθα τη εξουσια ταυτη αλλα παντα στεγομεν ινα μη τινα εγκοπην δωμεν τω ευαγγελιω του χριστου
1Co 9:13 ουκ οιδατε οτι οι τα ιερα εργαζομενοι τα εκ του ιερου εσθιουσιν οι τω θυσιαστηριω παρεδρευοντες τω θυσιαστηριω συμμεριζονται
1Co 9:14 ουτως και ο κυριος διεταξεν τοις το ευαγγελιον καταγγελλουσιν εκ του ευαγγελιου ζην
1Co 9:15 εγω δε ου κεχρημαι ουδενι τουτων ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται εν εμοι καλον γαρ μοι μαλλον αποθανειν η το καυχημα μου ουδεις κενωσει
1Co 9:16 εαν γαρ ευαγγελιζωμαι ουκ εστιν μοι καυχημα αναγκη γαρ μοι επικειται ουαι γαρ μοι εστιν εαν μη ευαγγελισωμαι
1Co 9:17 ει γαρ εκων τουτο πρασσω μισθον εχω ει δε ακων οικονομιαν πεπιστευμαι
1Co 9:18 τις ουν μου εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενος αδαπανον θησω το ευαγγελιον εις το μη καταχρησασθαι τη εξουσια μου εν τω ευαγγελιω
1Co 9:19 ελευθερος γαρ ων εκ παντων πασιν εμαυτον εδουλωσα ινα τους πλειονας κερδησω
1Co 9:20 και εγενομην τοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιους κερδησω τοις υπο νομον ως υπο νομον μη ων αυτος υπο νομον ινα τους υπο νομον κερδησω
1Co 9:21 τοις ανομοις ως ανομος μη ων ανομος θεου αλλ εννομος χριστου ινα κερδανω τους ανομους
1Co 9:22 εγενομην τοις ασθενεσιν ασθενης ινα τους ασθενεις κερδησω τοις πασιν γεγονα παντα ινα παντως τινας σωσω
1Co 9:23 παντα δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωμαι
1Co 9:24 ουκ οιδατε οτι οι εν σταδιω τρεχοντες παντες μεν τρεχουσιν εις δε λαμβανει το βραβειον ουτως τρεχετε ινα καταλαβητε
1Co 9:25 πας δε ο αγωνιζομενος παντα εγκρατευεται εκεινοι μεν ουν ινα φθαρτον στεφανον λαβωσιν ημεις δε αφθαρτον
1Co 9:26 εγω τοινυν ουτως τρεχω ως ουκ αδηλως ουτως πυκτευω ως ουκ αερα δερων
1Co 9:27 αλλα υπωπιαζω μου το σωμα και δουλαγωγω μη πως αλλοις κηρυξας αυτος αδοκιμος γενωμαι
1Co 10:1 ου θελω γαρ υμας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ημων παντες υπο την νεφελην ησαν και παντες δια της θαλασσης διηλθον
1Co 10:2 και παντες εις τον μωυσην εβαπτισαντο εν τη νεφελη και εν τη θαλασση
1Co 10:3 και παντες το αυτο πνευματικον βρωμα εφαγον
1Co 10:4 και παντες το αυτο πνευματικον επιον πομα επεινον γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η πετρα δε ην ο χριστος
1Co 10:5 αλλ ουκ εν τοις πλειοσιν αυτων ηυδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω
1Co 10:6 ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν
1Co 10:7 μηδε ειδωλολατραι γεινενθε καθως τινες αυτων ωσπερ γεγραπται εκαθισεν ο λαος φαγειν και πειν και ανεστησαν παιζειν
1Co 10:8 μηδε πορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσαν μια ημερα εικοσι τρεις χειλιαδες
1Co 10:9 μηδε εκπειραζωμεν τον κυριον καθως τινες αυτων επειρασαν και υπο των οφεων απωλλυντο
1Co 10:10 μηδε γογγυζετε καθαπερ τινες αυτων εγογγυσαν και απωλοντο υπο του ολοθρευτου
1Co 10:11 ταυτα δε τυπικως συνεβαινεν εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντηκεν
1Co 10:12 ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση
1Co 10:13 πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει πειρασθηναι υμας υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τω πειρασμω και την εκβασιν του δυνασθαι υπενεγκειν
1Co 10:14 διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της ειδωλολατριας
1Co 10:15 ως φρονιμοις λεγω κρεινατε υμεις ο φημι
1Co 10:16 το ποτηριον της ευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνια εστιν του αιματος του χριστου τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια του σωματος του χριστου εστιν
1Co 10:17 οτι εις αρτος εν σωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκ του ενος αρτου μετεχομεν
1Co 10:18 βλεπετε τον ισραηλ κατα σαρκα ουχι οι εσθιοντες τας θυσιας κοινωνοι του θυσιαστηριου εισιν
1Co 10:19 τι ουν φημι οτι ειδωλοθυτον τι εστιν η οτι ειδωλον τι εστιν
1Co 10:20 αλλ οτι α θυουσιν δαιμονιοις και ου θεω θυουσιν ου θελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γεινεσθαι
1Co 10:21 ου δυνασθε ποτηριον κυριου πεινειν και ποτηριον δαιμονιων ου δυνασθε τραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζης δαιμονιων
1Co 10:22 η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν
1Co 10:23 παντα εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα εξεστιν αλλ ου παντα οικοδομει
1Co 10:24 μηδεις το εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου
1Co 10:25 παν το εν μακελλω πωλουμενον εσθιετε μηδεν ανακρεινοντες δια την συνειδησιν
1Co 10:26 του κυριου γαρ η γη και το πληρωμα αυτης
1Co 10:27 ει τις καλει υμας των απιστων και θελετε πορευεσθαι παν το παρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδεν ανακρεινοντες δια την συνειδησιν
1Co 10:28 εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ιεροθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνειδησιν
1Co 10:29 συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινα τι γαρ η ελευθερια μου κρεινεται υπο αλλης συνειδησεως
1Co 10:30 ει εγω χαριτι μετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω
1Co 10:31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πεινετε ειτε τι ποιειτε παντα εις δοξαν θεου ποιειτε
1Co 10:32 απροσκοποι και ιουδαιοις γεινεσθε και ελλησιν και τη εκκλησια του θεου
1Co 10:33 καθως καγω παντα πασιν αρεσκω μη ζητων το εμαυτου συμφορον αλλα το των πολλων ινα σωθωσιν
1Co 11:1 μειμηται μου γεινεσθε καθως καγω χριστου
1Co 11:2 επαινω δε υμας οτι παντα μου μεμνησθε και καθως παρεδωκα υμιν τας παραδοσεις κατεχετε
1Co 11:3 θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του χριστου ο θεος
1Co 11:4 πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου
1Co 11:5 πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην εαυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη
1Co 11:6 ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθω η ξυρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω
1Co 11:7 ανηρ μεν γαρ ουκ οφειλι κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων και δοξα θεου υπαρχων η γυνη δε δοξα ανδρος εστιν
1Co 11:8 ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξ ανδρος
1Co 11:9 και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια την γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα
1Co 11:10 δια τουτο οφειλει η γυνη εξουσιαν εχειν επι της κεφαλης δια τους αγγελους
1Co 11:11 πλην ουτε γυνη χωρις ανδρος ουτε ανηρ χωρις γυναικος εν κυριω
1Co 11:12 ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια της γυναικος τα δε παντα εκ του θεου
1Co 11:13 εν υμιν αυτοις κρεινατε πρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτον τω θεω προσευχεσθαι
1Co 11:14 ουδε η φυσις αυτη διδασκει υμας οτι ανηρ μεν εαν κομα ατειμια αυτω εστιν
1Co 11:15 γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιου δεδοται αυτη
1Co 11:16 ει δε τις δοκει φιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκ εχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου
1Co 11:17 τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινων οτι ουκ εις το κρεισσον αλλα εις το ησσον συνερχεσθε
1Co 11:18 πρωτον μεν γαρ συνερχομενων υμων εν εκκλησια ακουω σχισματα εν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω
1Co 11:19 δει γαρ και αιρεσεις εν υμιν ειναι ινα και οι δοκιμοι φανεροι γενωνται εν υμιν
1Co 11:20 συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνον φαγειν
1Co 11:21 εκαστος γαρ το ιδιον δειπνον προλαμβανει εν τω φαγειν και ος μεν πεινα ος δε μεθυει
1Co 11:22 μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πεινειν η της εκκλησιας του θεου καταφρονειτε και καταισχυνετε τους μη εχοντας τι ειπω υμιν επαινω υμας εν τουτω ουκ επαινω
1Co 11:23 εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υμιν οτι ο κυριος εν τη νυκτι η παρεδιδετο ελαβεν αρτον
1Co 11:24 και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεν τουτο μου εστιν το σωμα το υπερ υμων τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν
1Co 11:25 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματι τουτο ποιειτε οσακις εαν πεινητε εις την εμην αναμνησιν
1Co 11:26 οσακις γαρ εαν εσθιητε τον αρτον τουτον και το ποτηριον πεινητε τον θανατον του κυριου καταγγελλετε αχρις ου ελθη
1Co 11:27 ωστε ος αν εσθιη τον αρτον η πεινη το ποτηριον του κυριου αναξιως ενοχος εσται του σωματος και του αιματος του κυριου
1Co 11:28 δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριου πεινετω
1Co 11:29 ο γαρ εσθιων και πεινων κριμα εαυτω εσθιει και πεινει μη διακρεινων το σωμα
1Co 11:30 δια τουτο εν υμιν πολλοι ασθενεις και αρρωστοι και κοιμωνται ικανοι
1Co 11:31 ει δε εαυτους διεκρεινομεν ουκ αν εκρεινομεθα
1Co 11:32 κρεινομενοι δε υπο του κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμω κατακριθωμεν
1Co 11:33 ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλους εκδεχεσθε
1Co 11:34 ει τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξομαι
1Co 12:1 περι δε των πνευματικων αδελφοι ου θελω υμας αγνοειν
1Co 12:2 οιδατε οτι οτε εθνη ητε προς τα ειδωλα τα αφωνα ως αν ηγεσθε απαγομενοι
1Co 12:3 διο γνωριζω υμιν οτι ουδεις εν πνευματι θεου λαλων λεγει αναθεμα ιησους και ουδεις δυναται ειπειν κυριος ιησους ει μη εν πνευματι αγιω
1Co 12:4 διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν το δ αυτο πνευμα
1Co 12:5 και διαιρεσεις διακονιων εισιν και ο αυτος κυριος
1Co 12:6 και διαιρεσεις ενεργηματων εισιν και ο αυτος θεος ο ενεργων εστιν τα παντα εν πασιν
1Co 12:7 εκαστω δε διδοται η φανερωσις του πνευματος προς το συμφερον
1Co 12:8 ω μεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα το αυτο πνευμα
1Co 12:9 ετερω πιστις εν τω αυτω πνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματων εν τω ενι πνευματι
1Co 12:10 αλλω δε ενεργηματα δυναμεων αλλω προφητεια αλλω διακρισεις πνευματων ετερω γενη γλωσσων
1Co 12:11 παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο πνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθως βουλεται
1Co 12:12 καθαπερ γαρ το σωμα εν εστιν και μελη πολλα εχει παντα δε τα μελη του σωματος πολλα οντα εν εστιν σωμα ουτως και ο χριστος
1Co 12:13 και γαρ εν ενι πνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημεν ειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και παντες εν πνευμα εποτισθημεν
1Co 12:14 και γαρ το σωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα
1Co 12:15 εαν ειπη ο πους οτι ουκ ειμι χειρ ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος
1Co 12:16 και εαν ειπη το ους οτι ουκ ειμι οφθαλμος ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος
1Co 12:17 ει ολον το σωμα οφθαλμος που η ακοη ει ολον ακοη που η οσφρησις
1Co 12:18 νυν δε ο θεος εθετο τα μελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματι καθως ηθελησεν
1Co 12:19 ει δε ην παντα εν μελος που το σωμα
1Co 12:20 νυν δε πολλα μελη εν δε σωμα
1Co 12:21 ου δυναται δε ο οφθαλμος ειπειν τη χειρι χρειαν σου ουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν χρειαν υμων ουκ εχω
1Co 12:22 αλλα πολλω μαλλον τα δοκουντα μελη του σωματος ασθενεστερα υπαρχειν αναγκαια εστιν
1Co 12:23 και α δοκουμεν ατειμοτερα ειναι του σωματος τουτοις τειμην περισσοτεραν περιτιθεμεν και τα ασχημονα ημων ευσχημοσυνην περισσοτεραν εχει
1Co 12:24 τα δε ευσχημονα ημων ου χρειαν εχει αλλα ο θεος συνεκερασεν το σωμα τω υστερουμενω τι περισσοτερον δους
1Co 12:25 ινα μη η σχισμα εν τω σωματι αλλα το αυτο υπερ αλληλων μεριμνωσιν τα μελη
1Co 12:26 και ει τι πασχει εν μελος συμπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεται μελος συγχαιρει παντα τα μελη
1Co 12:27 υμεις δε εστε σωμα χριστου και μελη εκ μερους
1Co 12:28 και ους μεν εθετο ο θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους δευτερον προφητας τριτον διδασκαλους επειτα δυναμεις επειτα χαρισματα ιαματων αντιλημψεις κυβερνησεις γενη γλωσσων
1Co 12:29 μη παντες αποστολοι μη παντες προφηται μη παντες διδασκαλοι μη παντες δυναμεις
1Co 12:30 μη παντες χαρισματα εχουσιν ιαματων μη παντες γλωσσαις λαλουσιν μη παντες διερμηνευουσιν
1Co 12:31 ζηλουτε δε τα χαρισματα τα μειζονα και ετι καθ υπερβολην οδον υμιν δεικνυμι
1Co 13:1 εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον
1Co 13:2 και εαν εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν καν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη μεθισταναι αγαπην δε μη εχω ουθεν ειμι
1Co 13:3 καν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου και αν παραδω το σωμα μου ινα καυχησωμαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι
1Co 13:4 η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι ου περπερευεται ου φυσιουται
1Co 13:5 ουκ ασχημονει ου ζητει το μη εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακον
1Co 13:6 ου χαιρει επι τη αδικεια συγχαιρει δε τη αληθεια
1Co 13:7 παντα στεγει παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει
1Co 13:8 αγαπη ουδεποτε πιπτει ειτε δε προφητεια καταργηθησεται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται
1Co 13:9 εκ μερους γαρ γεινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν
1Co 13:10 οταν δε ελθη το τελειον το εκ μερους καταργηθησεται
1Co 13:11 οτε ημην νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιος ελογιζομην ως νηπιος οτε εγενομην ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου
1Co 13:12 βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προς προσωπον αρτι γεινωσκω εκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην
1Co 13:13 νυνει δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων η αγαπη
1Co 14:1 διωκετε την αγαπην ζηλουτε δε τα πνευματικα μαλλον δε ινα προφητευητε
1Co 14:2 ο γαρ λαλων γλωσση ουκ ανθρωποις λαλει αλλα θεω ουδεις γαρ ακουει πνευματι δε λαλει μυστηρια
1Co 14:3 ο δε προφητευων ανθρωποις λαλει οικοδομην και παρακλησιν και παραμυθιαν
1Co 14:4 ο λαλων γλωσση εαυτον οικοδομει ο δε προφητευων εκκλησιαν οικοδομει
1Co 14:5 θελω δε παντας υμας λαλειν γλωσσαις μαλλον δε ινα προφητευητε μειζων δε ο προφητευων η ο λαλων γλωσσαις εκτος ει μη διερμηνευη ινα η εκκλησια οικοδομην λαβη
1Co 14:6 νυν δε αδελφοι εαν ελθω προς υμας γλωσσαις λαλων τι υμας ωφελησω εαν μη υμιν λαλησω η εν αποκαλυψει η εν γνωσει η εν προφητεια η εν διδαχη
1Co 14:7 ομως τα αψυχα φωνην διδοντα ειτε αυλος ειτε κιθαρα εαν διαστολην φθογγου μη δω πως γνωσθησεται το αυλουμενον η το κιθαριζομενον
1Co 14:8 και γαρ εαν αδηλον φωνην σαλπιγξ δω τις παρασκευασεται εις πολεμον
1Co 14:9 ουτως και υμεις δια της γλωσσης εαν μη ευσημον λογον δωτε πως γνωσθησεται το λαλουμενον εσεσθε γαρ εις αερα λαλουντες
1Co 14:10 τοσαυτα ει τυχοι γενη φωνων εισιν εν κοσμω και ουδεν αφωνον
1Co 14:11 εαν ουν μη ειδω την δυναμιν της φωνης εσομαι τω λαλουντι βαρβαρος και ο λαλων εν εμοι βαρβαρος
1Co 14:12 ουτως και υμεις επει ζηλωται εστε πνευματων προς την οικοδομην της εκκλησιας ζητειτε ινα περισσευητε
1Co 14:13 διο ο λαλων γλωσση προσευχεσθω ινα διερμηνευη
1Co 14:14 εαν προσευχωμαι γλωσση το πνευμα μου προσευχεται ο δε νους μου ακαρπος εστιν
1Co 14:15 τι ουν εστιν προσευξομαι τω πνευματι προσευξομαι δε και τω νοι ψαλω τω πνευματι ψαλω και τω νοι
1Co 14:16 επει εαν ευλογης εν πνευματι ο αναπληρων τον τοπον του ιδιωτου πως ερει το αμην επι τη ση ευχαριστια επει τι λεγεις ουκ οιδεν
1Co 14:17 συ μεν γαρ καλως ευχαριστεις αλλα ο ετερος ουκ οικοδομειται
1Co 14:18 ευχαριστω τω θεω παντων υμων μαλλον γλωσσαις λαλω
1Co 14:19 αλλα εν εκκλησια θελω πεντε λογους τω νοι μου λαλησαι ινα και αλλους κατηχησω η μυριους λογους εν γλωσση
1Co 14:20 αδελφοι μη παιδια γεινεσθε ταις φρεσιν αλλα τη κακια νηπιαζετε ταις δε φρεσιν τελειοι γεινεσθε
1Co 14:21 εν τω νομω γεγραπται οτι εν ετερογλωσσοις και εν χειλεσιν ετερων λαλησω τω λαω τουτω και ουδ ουτως εισακουσονται μου λεγει κυριος
1Co 14:22 ωστε αι γλωσσαι εις σημειον εισιν ου τοις πιστευουσιν αλλα τοις απιστοις η δε προφητεια ου τοις απιστοις αλλα τοις πιστευουσιν
1Co 14:23 εαν ουν ελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και παντες λαλωσι γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωται ουκ ερουσιν οτι μαινεσθε
1Co 14:24 εαν δε παντες προφητευωσιν εισελθη δε τις απιστος η ιδιωτης ελεγχεται υπο παντων ανακρεινεται υπο παντων
1Co 14:25 τα κρυπτα της καρδιας αυτου φανερα γεινεται και ουτως πεσων επι προσωπον προσκυνησει τω θεω απαγγελλων οτι οντως ο θεος εν υμιν εστιν
1Co 14:26 τι ουν εστιν αδελφοι οταν συνερχησθε εκαστος ψαλμον εχει διδαχην εχει αποκαλυψιν εχει γλωσσαν εχει ερμηνιαν εχει παντα προς οικοδομην γεινεσθω
1Co 14:27 ειτε γλωσση τις λαλει κατα δυο η το πλειστον τρεις και ανα μερος και εις διερμηνευετω
1Co 14:28 εαν δε μη η ερμηνευτης σειγατω εν εκκλησια εαυτω δε λαλειτω και τω θεω
1Co 14:29 προφηται δε δυο η τρεις λαλειτωσαν και οι αλλοι διακρεινετωσαν
1Co 14:30 εαν δε αλλω αποκαλυφθη καθημενω ο πρωτος σειγατω
1Co 14:31 δυνασθε γαρ καθ ενα παντες προφητευειν ινα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται
1Co 14:32 και πνευματα προφητων προφηταις υποτασσεται
1Co 14:33 ου γαρ εστιν ακαταστασιας ο θεος αλλα ειρηνης ως εν πασαις ταις εκκλησιαις των αγιων
1Co 14:34 αι γυναικες εν ταις εκκλησιαις σειγατωσαν ου γαρ επιτρεπεται αυταις λαλειν αλλα υποτασσεσθωσαν καθως και ο νομος λεγει
1Co 14:35 ει δε τι μαθειν θελουσιν εν οικω τους ιδιους ανδρας επερωτατωσαν αισχρον γαρ γυναικι λαλειν εν εκκλησια
1Co 14:36 η αφ υμων ο λογος του θεου εξηλθεν η εις υμας μονους κατηντησεν
1Co 14:37 ει τις δοκει προφητης ειναι η πνευματικος γεινωσκετω α γραφω υμιν οτι κυριου εστιν εντολη
1Co 14:38 ει δε τις αγνοει αγνοειτω
1Co 14:39 ωστε αδελφοι μου ζηλουτε το προφητευειν και λαλειν μη κωλυετε εν γλωσαις
1Co 14:40 παντα δε ευσχημονως και κατα ταξιν γεινεσθω
1Co 15:1 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν ο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε
1Co 15:2 δι ου και σωζεσθε τινι λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτος ει μη εικη επιστευσατε
1Co 15:3 παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοις ο και παρελαβον οτι χριστος απεθανεν υπερ των αμαρτιων ημων κατα τας γραφας
1Co 15:4 και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη ημερα τη τριτη κατα τας γραφας
1Co 15:5 και οτι ωφθη κηφα ειτα τοις δωδεκα
1Co 15:6 επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ων οι πλειονες μενουσιν εως αρτι τινες δε εκοιμηθησαν
1Co 15:7 επειτα ωφθη ιακωβω ειτα τοις αποστολοις πασιν
1Co 15:8 εσχατον δε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι
1Co 15:9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος των αποστολων ος ουκ ειμι ικανος καλεισθαι αποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του θεου
1Co 15:10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλα η χαρις του θεου συν εμοι
1Co 15:11 ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτως επιστευσατε
1Co 15:12 ει δε χριστος κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται πως λεγουσιν εν υμιν τινες οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν
1Co 15:13 ει δε αναστασις νεκρων ουκ εστιν ουδε χριστος εγηγερται
1Co 15:14 ει δε χριστος ουκ εγηγερται κενον αρα το κηρυγμα ημων κενη και η πιστις ημων
1Co 15:15 ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμεν κατα του θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται
1Co 15:16 ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται ουδε χριστος εγηγερται
1Co 15:17 ει δε χριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμων εστιν ετι εστε εν ταις αμαρτιαις υμων
1Co 15:18 αρα και οι κοιμηθεντες εν χριστω απωλοντο
1Co 15:19 ει εν τη ζωη ταυτη εν χριστω ηλπικοτες εσμεν μονον ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν
1Co 15:20 νυνει δε χριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων
1Co 15:21 επειδη γαρ δι ανθρωπου θανατος και δι ανθρωπου αναστασις νεκρων
1Co 15:22 ωσπερ γαρ εν τω αδαμ παντες αποθνησκουσιν ουτως και εν τω χριστω παντες ζωοποιηθησονται
1Co 15:23 εκαστος δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι του χριστου εν τη παρουσια αυτου
1Co 15:24 ειτα το τελος οταν παραδιδοι την βασιλειαν τω θεω και πατρι οταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν
1Co 15:25 δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρις ου θη παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου
1Co 15:26 εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος
1Co 15:27 παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπη παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα παντα
1Co 15:28 οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε αυτος ο υιος υποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεος παντα εν πασιν
1Co 15:29 επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολως νεκροι ουκ εγειρονται τι και βαπτιζονται υπερ αυτων
1Co 15:30 τι και ημεις κινδυνευομεν πασαν ωραν
1Co 15:31 καθ ημεραν αποθνησκω νη την υμετεραν καυχησιν αδελφοι ην εχω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
1Co 15:32 ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι το οφελος ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμεν και πιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν
1Co 15:33 μη πλανασθε φθειρουσιν ηθη χρηστα ομειλιαι κακαι
1Co 15:34 εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεου τινες εχουσιν προς εντροπην υμιν λαλω
1Co 15:35 αλλα ερει τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται
1Co 15:36 αφρων συ ο σπειρεις ου ζωοποιειται εαν μη αποθανη
1Co 15:37 και ο σπειρις ου το σωμα το γενησομενον σπειρεις αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοι σειτου η τινος των λοιπων
1Co 15:38 ο δε θεος διδωσιν αυτω σωμα καθως ηθελησεν και εκαστω των σπερματων ιδιον σωμα
1Co 15:39 ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε σαρξ πτηνων αλλη δε ιχθυων
1Co 15:40 και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλα ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων
1Co 15:41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνης και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξη
1Co 15:42 ουτως και η αναστασις των νεκρων σπειρεται εν φθορα εγειρεται εν αφθαρσια
1Co 15:43 σπειρεται εν ατειμια εγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενεια εγειρεται εν δυναμει
1Co 15:44 σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται σωμα πνευματικον ει εστιν σωμα ψυχικον εστιν και πνευματικον
1Co 15:45 ουτως και γεγραπται εγενετο ο πρωτος αδαμ εις ψυχην ζωσαν ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν
1Co 15:46 αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνευματικον
1Co 15:47 ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος εξ ουρανου
1Co 15:48 οιος ο χοικος τοιουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοι και οι επουρανιοι
1Co 15:49 και καθως εφορεσαμεν την εικονα του χοικου φορεσωμεν και την εικονα του επουρανιου
1Co 15:50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεου κληρονομησαι ου δυναται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει
1Co 15:51 ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες ου κοιμηθησομεθα παντες δε αλλαγησομεθα
1Co 15:52 εν ατομω εν ρειπη οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οι νεκροι εγερθησονται αφθαρτοι και ημεις αλλαγησομεθα
1Co 15:53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν
1Co 15:54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσηται αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νεικος
1Co 15:55 που σου θανατε το νεικος που σου θανατε το κεντρον
1Co 15:56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος
1Co 15:57 τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νεικος δια του κυριου ημων ιησου χριστου
1Co 15:58 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γεινεσθε αμετακεινητοι περισσευοντες εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκ εστιν κενος εν κυριω
1Co 16:1 περι δε της λογιας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις της γαλατιας ουτως και υμεις ποιησατε
1Co 16:2 κατα μιαν σαββατου εκαστος υμων παρ εαυτω τιθετω θησαυριζων ο τι εαν ευοδωται ινα μη οταν ελθω τοτε λογειαι γεινωνται
1Co 16:3 οταν δε παραγενωμαι ους αν δοκιμασητε δι επιστολων τουτους πεμψω απενεγκειν την χαριν υμων εις ιερουσαλημ
1Co 16:4 εαν δε αξιον η του καμε πορευεσθαι συν εμοι πορευσονται
1Co 16:5 ελευσομαι δε προς υμας οταν μακεδονιαν διελθω μακεδονιαν γαρ διερχομαι
1Co 16:6 προς υμας δε τυχον καταμενω η παραχειμασω ινα υμεις με προπεμψητε ου εαν πορευωμαι
1Co 16:7 ου θελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ιδειν ελπιζω γαρ χρονον τινα επειμειναι προς υμας εαν ο κυριος επιτρεψη
1Co 16:8 επιμενω δε εν εφεσω εως της πεντηκοστης
1Co 16:9 θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη και ενεργης και αντικειμενοι πολλοι
1Co 16:10 εαν δε ελθη τειμοθεος βλεπετε ινα αφοβως γενηται προς υμας το γαρ εργον κυριου εργαζεται ως εγω
1Co 16:11 μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε δε αυτον εν ειρηνη ινα ελθη προς εμε εκδεχομαι γαρ αυτον
1Co 16:12 περι δε απολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθη προς υμας μετα των αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση
1Co 16:13 γρηγορειτε στηκετε εν τη πιστει ανδριζεσθε κραταιουσθε
1Co 16:14 παντα υμων εν αγαπη γεινεσθω
1Co 16:15 παρακαλω δε υμας αδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα οτι εστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους
1Co 16:16 ινα και υμεις υποτασσησθε τοις τοιουτοις και παντι τω συνεργουντι και κοπιωντι
1Co 16:17 χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα και φορτουνατου και αχαικου οτι το υμετερον υστερημα ουτοι ανεπληρωσαν
1Co 16:18 ανεπαυσαν γαρ το εμον πνευμα και το υμων επειγεινωσκετε ουν τους τοιουτους
1Co 16:19 ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι της ασιας ασπαζονται υμας εν κυριω πολλα ακυλας και πρισκα συν τη κατ οικον αυτων εκκλησια
1Co 16:20 ασπαζονται υμας οι αδελφοι παντες ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω
1Co 16:21 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου
1Co 16:22 ει τις ου φιλει τον κυριον ητω αναθεμα μαρανα θα
1Co 16:23 η χαρις του κυριου ιησου μεθ υμων
1Co 16:24 η αγαπη μου μετα παντων υμων εν χριστω ιησου
2Co 1:1 παυλος αποστολος χριστου ιησου δια θεληματος θεου και τειμοθεος ο αδελφος τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω συν τοις αγιοις πασιν τοις ουσιν εν ολη τη αχαια
2Co 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
2Co 1:3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρ των οικτειρμων και θεος πασης παρακλησεως
2Co 1:4 ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ης παρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου
2Co 1:5 οτι καθως περισσευει τα παθηματα του χριστου ει ημας ουτως δια του χριστου περισσευει και η παρακλησις ημων
2Co 1:6 ειτε δε θλειβομεθα υπερ της υμων παρακλησεως της ενεργου μενης εν υπομονη των αυτων παθηματων ων και ημεις πασχομεν και η ελπις υμων βεβαια υπερ υμων ειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμων παρακλησεως και σωτηριας
2Co 1:7 ειδοτες οτι ως κοινωνοι εστε των παθηματων ουτως και της παρακλησεως
2Co 1:8 ου γαρ θελομεν υμας αγνοειν αδελφοι υπερ της θλιψεως ημων της γενομενης εν τη ασια οτι καθ υπερβολην υπερ δυναμιν εβαρηθημεν ωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζην
2Co 1:9 αλλα αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατου εσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτες ωμεν εφ εαυτοις αλλ επι τω θεω τω εγειροντι τους νεκρους
2Co 1:10 ος εκ τηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας και ρυσεται εις ον ηλπικαμεν και ετι ρυσεται
2Co 1:11 συνυπουργουντων και υμων υπερ ημων τη δεησει ινα εκ πολλων προσωπων το εις ημας χαρισμα δια πολλων ευχαριστηθη υπερ υμων
2Co 1:12 η γαρ καυχησις ημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεως ημων οτι εν αγιοτητι και ειλικρινεια του θεου και ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ εν χαριτι θεου ανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας
2Co 1:13 ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ η α αναγεινωσκετε ελπιζω δε οτι εως τελους επιγνωσεσθε
2Co 1:14 καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ και υμεις ημων εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου
2Co 1:15 και ταυτη τη πεποιθησει εβουλομην προτερον προς υμας ελθειν ινα δευτεραν χαραν σχητε
2Co 1:16 και δι υμων διελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απο μακεδονιας ελθειν προς υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν
2Co 1:17 τουτο ουν βουλομενος μητι αρα τη ελαφρια εχρησαμην η α βουλευομαι κατα σαρκα βουλευομαι ινα η παρ εμοι το ναι ναι και το ου ου
2Co 1:18 πιστος δε ο θεος οτι ο λογος ημων ο προς υμας ουκ εστιν ναι και ου
2Co 1:19 ο του θεου γαρ υιος ιησους χριστος ο εν υμιν δι ημων κηρυχθεις δι εμου και σιλουανου και τειμοθεου ουκ εγενετο ναι και ου αλλα ναι εν αυτω γεγονεν
2Co 1:20 οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εν αυτω το ναι διο και δι αυτου το αμην τω θεω προς δοξαν δι ημων
2Co 1:21 ο δε βεβαιων υμας συν υμιν εις χριστον και χρεισας ημας θεος
2Co 1:22 ο και σφραγισαμενος ημας και δους τον αρραβωνα του πνευματος εν ταις καρδιαις ημων
2Co 1:23 εγω δε μαρτυρα τον θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχην οτι φειδομενος υμων ουκετι ηλθον εις κορινθον
2Co 1:24 ουχ οτι κυριευομεν υμων της πιστεως αλλα συνεργοι εσμεν της χαρας υμων τη γαρ πιστει εστηκατε
2Co 2:1 εκρεινα γαρ εμαυτω τουτο το μη παλιν εν λυπη προς υμας ελθειν
2Co 2:2 ει γαρ εγω λυπω υμας και τις ο ευφραινων με ει μη ο λυπουμενος εξ εμου
2Co 2:3 και εγραψα τουτο αυτο ινα μη ελθων λυπην σχω αφ ων εδει με χαιρειν πεποιθως επι παντας υμας οτι η εμη χαρα παντων υμων εστιν
2Co 2:4 εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχης καρδιας εγραψα υμιν δια πολλων δακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα την αγαπην ινα γνωτε ην εχω περισσοτερως εις υμας
2Co 2:5 ει δε τις λελυπηκεν ουκ εμε λελυπηκεν αλλα απο μερους ινα μη επιβαρω παντας υμας
2Co 2:6 ικανον τω τοιουτω η επιτειμια αυτη η υπο των πλειονων
2Co 2:7 ωστε τουναντιον υμας χαρισασθαι και παρακαλεσαι μη πως τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος
2Co 2:8 διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην
2Co 2:9 εις τουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων η εις παντα υπηκοοι εστε
2Co 2:10 ω δε τι χαριζεσθε καγω και γαρ εγω ο κεχαρισμαι ει τι κεχαρισμαι δι υμας εν προσωπω χριστου
2Co 2:11 ινα μη πλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματα αγνοουμεν
2Co 2:12 ελθων δε εις την τρωαδα εις το ευαγγελιον του χριστου και θυρας μοι ανεωγμενης εν κυριω
2Co 2:13 ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου τω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακεδονιαν
2Co 2:14 τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω και την οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω
2Co 2:15 οτι χριστου ευωδια εσμεν τω θεω εν τοις σωζομενοις και εν τοις απολλυμενοις
2Co 2:16 οις μεν οσμη εκ θανατου εις θανατον οις δε οσμη εκ ζωης εις ζωην και προς ταυτα τις ικανος
2Co 2:17 ου γαρ εσμεν ως οι πολλοι καπηλευοντες τον λογον του θεου αλλα ως εξ ειλικρινειας αλλ ως εκ θεου κατεναντι θεου εν χριστω λαλουμεν
2Co 3:1 αρχομεθα παλιν εαυτους συνισταν η μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων
2Co 3:2 η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γεινωσκομενη και αναγεινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
2Co 3:3 φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων και εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις
2Co 3:4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον
2Co 3:5 ουχ οτι αφ εαυτων ικανοι εσμεν λογισασθαι ως εξ αυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
2Co 3:6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει
2Co 3:7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμματι εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην
2Co 3:8 πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη
2Co 3:9 ει γαρ η διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης δοξη
2Co 3:10 και γαρ ου δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει εινεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
2Co 3:11 ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
2Co 3:12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
2Co 3:13 και ου καθαπερ μωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου
2Co 3:14 αλλα επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον οτι εν χριστω καταργειται
2Co 3:15 αλλ εως σημερον ηνικα αν αναγεινωσκηται μωυσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
2Co 3:16 ηνικα δ αν επιστρεψη προς κυριον περιερειται το καλυμμα
2Co 3:17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια
2Co 3:18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθωσπερ απο κυριου πνευματος
2Co 4:1 δια τουτο εχοντες την διακονιαν ταυτην καθως ηλεηθημεν ουκ εγκακουμεν
2Co 4:2 αλλα απειπαμεθα τα κρυπτα της αισχυνης μη περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολουντες τον λογον του θεου αλλα τη φανερωσει της αληθειας συνιστανοντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιον του θεου
2Co 4:3 ει δε και εστιν κεκαλυμμενον το ευαγγελιον ημων εν τοις απολλυμενοις εστιν κεκαλυμμενον
2Co 4:4 εν οις ο θεος του αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα των απιστων εις το μη αυγασαι τον φωτισμον του ευαγγελιου της δοξης του χριστου ος εστιν εικων του θεου
2Co 4:5 ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλα χριστον ιησουν κυριον εαυτους δε δουλους υμων δια ιησουν
2Co 4:6 οτι θεος ο ειπων εκ σκοτους φως λαμψει ος ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του θεου εν προσωπω χριστου
2Co 4:7 εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα η υπερβολη της δυναμεως η του θεου και μη εξ ημων
2Co 4:8 εν παντι θλειβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοι απορουμενοι αλλ ουκ εξαπορουμενοι
2Co 4:9 διωκομενοι αλλ ουκ εγκαταλειπομενοι καταβαλλομενοι αλλ ουκ απολλυμενοι
2Co 4:10 παντοτε την νεκρωσιν του ιησου εν τω σωματι περιφεροντες ινα και η ζωη του ιησου εν τω σωματι ημων φανερωθη
2Co 4:11 αει γαρ ημεις οι ζωντες εις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουν ινα και η ζωη του ιησου φανερωθη εν τη θνητη σαρκι ημων
2Co 4:12 ωστε ο θανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη εν υμιν
2Co 4:13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον επιστευσα διο ελαλησα και ημεις πιστευομεν διο και λαλουμεν
2Co 4:14 ειδοτες οτι ο εγειρας τον ιησουν και ημας συν ιησου εγερει και παραστησει συν υμιν
2Co 4:15 τα γαρ παντα δι υμας ινα η χαρις πλεονασασα δια των πλειονων την ευχαριστιαν περισσευση εις την δοξαν του θεου
2Co 4:16 διο ουκ εγκακουμεν αλλ ει και ο εξω ημων ανθρωπος διαφθειρεται αλλ ο εσω ημων ανακαινουται ημερα και ημερα
2Co 4:17 το γαρ παραυτικα ελαφρον της θλειψεως καθ υπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ημιν
2Co 4:18 μη σκοπουντων ημων τα βλεπομενα αλλα τα μη βλεπομενα τα γαρ βλεπομενα προσκαιρα τα δε μη βλεπομενα αιωνια
2Co 5:1 οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγειος ημων οικια του σκηνους καταλυθη οικοδομην εκ θεου εχομεν οικιαν αχειροποιητον αιωνιον εν τοις ουρανοις
2Co 5:2 και γαρ εν τουτω στεναζομεν το οικητηριον ημων το εξ ουρανου επενδυσασθαι επιποθουντες
2Co 5:3 ειπερ και ενδυσαμενοι ου γυμνοι ευρεθησομεθα
2Co 5:4 και γαρ οι οντες εν τω σκηνει στεναζομεν βαρουμενοι εφ ω ου θελομεν εκδυσασθαι αλλ επενδυσασθαι ινα καταποθη το θνητον υπο της ζωης
2Co 5:5 ο δε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτο θεος ο δους ημιν τον αρραβωνα του πνευματος
2Co 5:6 θαρρουντες ουν παντοτε και ειδοτες οτι ενδημουντες εν τω σωματι εκδημουμεν απο του κυριου
2Co 5:7 δια πιστεως γαρ περιπατουμεν ου δια ειδους
2Co 5:8 θαρρουμεν δε και ευδοκουμεν μαλλον εκδημησαι εκ του σωματος και ενδημησαι προς τον κυριον
2Co 5:9 διο και φειλοτειμουμεθα ειτε ενδημουντες ειτε εκδημουντες ευαρεστοι αυτω ειναι
2Co 5:10 τους γαρ παντας ημας φανερωθηναι δει εμπροσθεν του βηματος του χριστου ινα κομισηται εκαστος τα δια του σωματος προς α επραξεν ειτε αγαθον ειτε κακον
2Co 5:11 ειδοτες ουν τον φοβον του κυριου ανθρωπους πειθομεν θεω δε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και εν ταις συνειδησεσιν υμων πεφανερωσθαι
2Co 5:12 ου παλιν εαυτους συνιστανομεν υμιν αλλα αφορμην διδοντες υμιν καυχηματος υπερ υμων ινα εχητε προς τους εν προσωπω καυχωμενους και μη εν καρδια
2Co 5:13 ειτε γαρ εξεστημεν θεω ειτε σωφρονουμεν υμιν
2Co 5:14 η γαρ αγαπη του χριστου συνεχει ημας κρειναντας τουτο οτι εις υπερ παντων απεθανεν αρα οι παντες απεθανον
2Co 5:15 και υπερ παντων απεθανεν ινα οι ζωντες μηκετι εαυτοις ζωσιν αλλα τω υπερ αυτων αποθανοντι και εγερθεντι
2Co 5:16 ωστε ημεις απο του νυν ουδενα οιδαμεν κατα σαρκα ει και εγνωκαμεν κατα σαρκα χριστον αλλα νυν ουκετι γεινωσκομεν
2Co 5:17 ωστε ει τις εν χριστω καινη κτισις τα αρχαια παρηλθεν ιδου γεγονεν καινα
2Co 5:18 τα δε παντα εκ του θεου του καταλλαξαντος ημας εαυτω δια χριστου και δοντος ημιν την διακονιαν της καταλλαγης
2Co 5:19 ως οτι θεος ην εν χριστω κοσμον καταλλασσων εαυτω μη λογιζομενος αυτοις τα παραπτωματα αυτων και θεμενος εν ημιν τον λογον της καταλλαγης
2Co 5:20 υπερ χριστου ουν πρεσβευομεν ως του θεου παρακαλουντος δι ημων δεομεθα υπερ χριστου καταλλαγητε τω θεω
2Co 5:21 τον μη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιησεν ινα ημεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου εν αυτω
2Co 6:1 συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμας
2Co 6:2 λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιρος ευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας
2Co 6:3 μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια
2Co 6:4 αλλ εν παντι συνιστανοντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλειψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις
2Co 6:5 εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαις εν νηστειαις
2Co 6:6 εν αγνοτητι εν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω
2Co 6:7 εν λογω αληθειας εν δυναμει θεου δια των οπλων της δικαιοσυνης των δεξιων και αριστερων
2Co 6:8 δια δοξης και ατειμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθεις
2Co 6:9 ως αγνοουμενοι και επιγεινωσκομενοι ως αποθνησκοντες και ιδου ζωμεν ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι
2Co 6:10 ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες
2Co 6:11 το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια υμων πεπλατυνται
2Co 6:12 ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοις υμων
2Co 6:13 την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις
2Co 6:14 μη γεινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τις γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια η τις κοινωνια φωτι προς σκοτος
2Co 6:15 τις δε συμφωνησις χριστου προς βελιαρ η τις μερις πιστου μετα απιστου
2Co 6:16 τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων ημεις γαρ ναος θεου εσμεν ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και ενπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μου λαος
2Co 6:17 διο εξελθατε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας
2Co 6:18 και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους και θυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ
2Co 7:1 ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου
2Co 7:2 χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα εφθειραμεν ουδενα επλεονεκτησαμεν
2Co 7:3 προς κατακρισιν ου λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εις το συναποθανειν και συνζην
2Co 7:4 πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησει υπερπερισσευομαι εν τη χαρα επι παση τη θλιψει ημων
2Co 7:5 και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλειβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι
2Co 7:6 αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας ο θεος εν τη παρουσια τιτου
2Co 7:7 ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι
2Co 7:8 οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει δε και μετεμελομην βλεπω οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας
2Co 7:9 νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων
2Co 7:10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον εργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται
2Co 7:11 ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλα εκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι τω πραγματι
2Co 7:12 αρα ει και εγραψα υμιν ουχ ενεκεν του αδικησαντος αλλ ουδε ενεκεν του αδικηθεντος αλλα ενεκεν του φανερωθηναι την σπουδην υμων την υπερ ημων προς υμας ενωπιον του θεου
2Co 7:13 δια τουτο παρακεκλημεθα επι δε τη παρακλησει ημων περισσοτερως μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων
2Co 7:14 οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις υμων επι τιτου αληθεια εγενηθη
2Co 7:15 και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον
2Co 7:16 χαιρω οτι εν παντι θαρρω εν υμιν
2Co 8:1 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν του θεου την δεδομενην εν ταις εκκλησιαις της μακεδονιας
2Co 8:2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις το πλουτος της απλοτητος αυτων
2Co 8:3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και παρα δυναμιν αυθαιρετοι
2Co 8:4 μετα πολλης παρακλησεως δεομενοι ημων την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους
2Co 8:5 και ου καθως ηλπικαμεν αλλ εαυτους εδωκαν πρωτον τω κυριω και ημιν δια θεληματος θεου
2Co 8:6 εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως ενηρξατο ουτως και επιτελεση εις υμας και την χαριν ταυτην
2Co 8:7 αλλ ωσπερ εν παντι περισσευετε πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και τη εξ ημων εν υμιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περισσευητε
2Co 8:8 ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια της ετερων σπουδης και το της υμετερας αγαπης γνησιον δοκιμαζων
2Co 8:9 γεινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημων ιησου οτι δι υμας επτωχευσεν πλουσιος ων ινα υμεις τη εκεινου πτωχεια πλουτησητε
2Co 8:10 και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινες ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθε απο περυσι
2Co 8:11 νυνει δε και το ποιησαι επιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτως και το επιτελεσαι εκ του εχειν
2Co 8:12 ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχη ευπροσδεκτος ου καθο ουκ εχει
2Co 8:13 ου γαρ ινα αλλοις ανεσις υμιν θλειψις αλλ εξ ισοτητος εν τω νυν καιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινων υστερημα
2Co 8:14 ινα και το εκεινων περισσευμα γενηται εις το υμων υστερημα οπως γενηται ισοτης
2Co 8:15 καθως γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν
2Co 8:16 χαρις δε τω θεω τω διδοντι την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου
2Co 8:17 οτι την μεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτερος δε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθεν προς υμας
2Co 8:18 συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων
2Co 8:19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημος ημων εν τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προς την του κυριου δοξαν και προθυμιαν ημων
2Co 8:20 στελλομενοι τουτο μη τις ημας μωμησηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων
2Co 8:21 προνοουμεν γαρ καλα ου μονον ενωπιον κυριου αλλα και ενωπιον ανθρωπων
2Co 8:22 συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνει δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει δε πολλη τη εις υμας
2Co 8:23 ειτε υπερ τιτου κοινωνος εμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοι ημων αποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου
2Co 8:24 την ουν ενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμων εις αυτους ενδεικνυμενοι εις προσωπον των εκκλησιων
2Co 9:1 περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον εμοι εστιν το γραφειν υμιν
2Co 9:2 οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και το υμων ζηλος ηρεθισεν τους πλειονας
2Co 9:3 επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε
2Co 9:4 μη πως ελθωσιν συν εμοι μακεδονες και ευρωσιν υμας απαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μη λεγωμεν ημεις εν τη υποστασει ταυτη
2Co 9:5 αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν προς υμας και προκαταρτισωσιν την προεπηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ως πλεονεξιαν
2Co 9:6 τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως και θερισει και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει
2Co 9:7 εκαστος καθως προηρηται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρ δοτην αγαπα ο θεος
2Co 9:8 δυνατει δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον
2Co 9:9 καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα
2Co 9:10 ο δε επιχορηγων σπορον τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησει και πληθυνει τον σπορον υμων και αυξησει τα γενηματα της δικαιοσυνης υμων
2Co 9:11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστειαν θεου
2Co 9:12 οτι η διακονια της λιτουργιας ταυτης ου μονον εστιν προσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω χριστω
2Co 9:13 και δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας
2Co 9:14 και αυτων δεησει υπερ ημων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν
2Co 9:15 χαρις τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα
2Co 10:1 αυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας δια της πραυτητος και επιεικειας του χριστου ος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν απων δε θαρρω δι υμας
2Co 10:2 δεομαι δε το μη παρων θαρρησαι τη πεποιθησει η λογιζομαι τολμησαι επι τινας τους λογιζομενους ημας ως κατα σαρκα περιπατουντας
2Co 10:3 εν σαρκι γαρ περιπατουντες ου κατα σαρκα στρατευομεθα
2Co 10:4 τα γαρ οπλα της στρατειας ημων ου σαρκικα αλλα δυνατα τω θεω προς καθαιρεσιν οχυρωματων
2Co 10:5 λογισμους καθαιρουντες και παν υψωμα επαιρομενον κατα της γνωσεως του θεου και αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις την υπακοην του χριστου
2Co 10:6 και εν ετοιμω εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοην οταν πληρωθη υμων η υπακοη
2Co 10:7 τα κατα προσωπον βλεπετε ει τις δοκει πεποιθεναι εαυτω χρειστου ειναι τουτο λογιζεσθω παλιν εφ εαυτου οτι καθως αυτος χριστου ουτως και ημεις
2Co 10:8 εαν γαρ περισσοτερον τι καυχησωμαι περι της εξουσιας ημων ης εδωκεν ο κυριος εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν υμων ουκ αισχυνθησομαι
2Co 10:9 ινα μη δοξω ως αν εκφοβειν υμας δια των επιστολων
2Co 10:10 οτι αι επιστολαι μεν φασιν βαρειαι και ισχυραι η δε παρουσια του σωματος ασθενης και ο λογος εξουδενημενος
2Co 10:11 τουτο λογιζεσθω ο τοιουτος οτι οιοι εσμεν τω λογω δι επιστολων αποντες τοιουτοι και παροντες τω εργω
2Co 10:12 ου γαρ τολμω εγκρειναι η συγκρειναι εαυτους τισιν των εαυτους συνιστανοντων αλλα αυτοι εν εαυτοις εαυτους μετρουντες και συγκρεινοντες εαυτους εαυτοις ου συνειασιν
2Co 10:13 ημεις δε ουκ εις τα αμετρα καυχησομεθα αλλα κατα το μετρον του κανονος ου εμερισεν ημιν ο θεος μετρου εφικεσθαι αχρι και υμων
2Co 10:14 ως γαρ μη εφικνουμενοι εις υμας υπερεκτεινομεν εαυτους αχρι γαρ και υμων εφθασαμεν εν τω ευαγγελιω του χριστου
2Co 10:15 ουκ εις τα αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποις ελπιδα δε εχοντες αυξανομενης της πιστεως ημων εν υμιν μεγαλυνθηναι κατα τον κανονα ημων εις περισσειαν
2Co 10:16 εις τα υπερεκεινα υμων ευαγγελισασθαι ουκ εν αλλοτριω κανονι εις τα ετοιμα καυχησασθαι
2Co 10:17 ο δε καυχωμενος εν κυριω καυχασθω
2Co 10:18 ου γαρ ο εαυτον συνιστανων εκεινος εστιν δοκιμος αλλα ον ο κυριος συνιστησιν
2Co 11:1 οφελον ανειχεσθε μου μεικρον τι αφροσυνης αλλα και ανεχεσθε μου
2Co 11:2 ζηλω γαρ υμας θεου ζηλω ηρμοσαμην γαρ υμας ενι ανδρι παρθενον αγνην παραστησαι τω χριστω
2Co 11:3 φοβουμαι δε μη πως ως ο οφις εξηπατησεν ευαν εν τη πανουργια αυτου φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος και της αγνοτητος της εις τον χριστον
2Co 11:4 ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον ιησουν κηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμεν η πνευμα ετερον λαμβανετε ο ουκ ελαβετε η ευαγγελιον ετερον ο ουκ εδεξασθε καλως ανεχεσθε
2Co 11:5 λογιζομαι δε μηδεν υστερηκεναι των υπερλειαν αποστολων
2Co 11:6 ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ εν παντι φανερωσαντες εν πασιν εις υμας
2Co 11:7 η αμαρτιαν εποιησα εμαυτον ταπεινων ινα υμεις υψωθητε οτι δωρεαν το του θεου ευαγγελιον ευηγγελισαμην υμιν
2Co 11:8 αλλας εκκλησιας εσυλησα λαβων οψωνιον προς την υμων διακονιαν
2Co 11:9 και παρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησα ουθενος το γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οι αδελφοι ελθοντες απο μακεδονιας και εν παντι αβαρη εμαυτον υμιν ετηρησα και τηρησω
2Co 11:10 εστιν αληθεια χριστου εν εμοι οτι η καυχησις αυτη ου φραγησεται εις εμε εν τοις κλιμασιν της αχαιας
2Co 11:11 δια τι ουκ αγαπω υμας ο θεος οιδεν
2Co 11:12 ο δε ποιω και ποιησω ινα εκκοψω την αφορμην των θελοντων αφορμην ινα εν ω καυχωνται ευρεθωσιν καθως και ημεις
2Co 11:13 οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοι εργαται δολιοι μετασχηματιζομενοι εις αποστολους χριστου
2Co 11:14 και ου θαυμα αυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος
2Co 11:15 ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ως διακονοι δικαιοσυνης ων το τελος εσται κατα τα εργα αυτων
2Co 11:16 παλιν λεγω μη τις με δοξη αφρονα ειναι ει δε μη γε καν ως αφρονα δεξασθε με ινα καγω μεικρον τι καυχησωμαι
2Co 11:17 ο λαλω ου κατα κυριον λαλω αλλ ως εν αφροσυνη εν ταυτη τη υποστασει της καυχησεως
2Co 11:18 επει πολλοι καυχωνται κατα την σαρκα καγω καυχησομαι
2Co 11:19 ηδεως γαρ ανεχεσθε των αφρονων φρονιμοι οντες
2Co 11:20 ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιει ει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις εις προσωπον υμας δερει
2Co 11:21 κατα ατειμιαν λεγω ως οτι ημεις ησθενηκαμεν εν ω δ αν τις τολμα εν αφροσυνη λεγω τολμω καγω
2Co 11:22 εβραιοι εισιν καγω ισραηλειται εισιν καγω σπερμα αβρααμ εισιν καγω
2Co 11:23 διακονοι χριστου εισιν παραφρονων λαλω υπερ εγω εν κοποις περισσοτερως εν φυλακαις περισσοτερως εν πληγαις υπερβαλλοντως εν θανατοις πολλακις
2Co 11:24 υπο ιουδαιων πεντακις τεσσερακοντα παρα μιαν ελαβον
2Co 11:25 τρις εραβδισθην απαξ ελιθασθην τρις εναυαγησα νυχθημερον εν τω βυθω πεποιηκα
2Co 11:26 οδοιποριαις πολλακις κινδυνοις ποταμων κινδυνοις ληστων κινδυνοις εκ γενους κινδυνοις εξ εθνων κινδυνοις εν πολει κινδυνοις εν ερημια κινδυνοις εν θαλασση κινδυνοις εν ψευδαδελφοις
2Co 11:27 κοπω και μοχθω εν αγρυπνιαις πολλακις εν λειμω και διψη εν νηστειαις πολλακις εν ψυχει και γυμνοτητι
2Co 11:28 χωρις των παρεκτος η επιστασις μοι η καθ ημεραν η μεριμνα πασων των εκκλησιων
2Co 11:29 τις ασθενει και ουκ ασθενω τις σκανδαλιζεται και ουκ εγω πυρουμαι
2Co 11:30 ει καυχασθαι δει τα της ασθενειας καυχησομαι
2Co 11:31 ο θεος και πατηρ του κυριου ιησου οιδεν ο ων ευλογητος εις τους αιωνας οτι ου ψευδομαι
2Co 11:32 εν δαμασκω ο εθναρχης αρετα του βασιλεως εφρουρει την πολιν δαμασκηνων πιασαι με
2Co 11:33 και δια θυριδος εν σαργανη εχαλασθην δια του τειχους και εξεφυγον τας χειρας αυτου
2Co 12:1 καυχασθαι δει ου συμφερον μεν ελευσομαι δε και εις οπτασιας και αποκαλυψεις κυριου
2Co 12:2 οιδα ανθρωπον εν χριστω προ ετων δεκατεσσαρων ειτε εν σωματι ουκ οιδα ειτε εκτος σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν αρπαγεντα τον τοιουτον εως τριτου ουρανου
2Co 12:3 και οιδα τον τοιουτον ανθρωπον ειτε εν σωματι ειτε χωρις του σωματος ο θεος οιδεν
2Co 12:4 οτι ηρπαγη εις τον παραδεισον και ηκουσεν αρρητα ρηματα α ουκ εξον ανθρωπω λαλησαι
2Co 12:5 υπερ του τοιουτου καυχησομαι υπερ δε εμαυτου ου καυχησομαι ει μη εν ταις ασθενειαις
2Co 12:6 εαν γαρ θελησω καυχησασθαι ουκ εσομαι αφρων αληθειαν γαρ ερω φειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται υπερ ο βλεπει με η ακουει εξ εμου
2Co 12:7 και τη υπερβολη των αποκαλυψεων διο ινα μη υπεραιρωμαι εδοθη μοι σκολοψ τη σαρκι αγγελος σατανα ινα με κολαφιζη ινα μη υπεραιρωμαι
2Co 12:8 υπερ τουτου τρις τον κυριον παρεκαλεσα ινα αποστη απ εμου
2Co 12:9 και ειρηκεν μοι αρκει σοι η χαρις μου η γαρ δυναμις εν ασθενεια τελειται ηδιστα ουν μαλλον καυχησομαι εν ταις ασθενειαις ινα επισκηνωση επ εμε η δυναμις του χριστου
2Co 12:10 διο ευδοκω εν ασθενειαις εν υβρεσιν εν αναγκαις εν διωγμοις και στενοχωριαις υπερ χριστου οταν γαρ ασθενω τοτε δυνατος ειμι
2Co 12:11 γεγονα αφρων υμεις με ηναγκασατε εγω γαρ ωφειλον υφ υμων συνιστασθαι ουδεν γαρ τι υστερησα των υπερ λειαν αποστολων ει και ουδεν ειμι
2Co 12:12 τα μεν σημεια του αποστολου κατειργασθη εν υμιν εν παση υπομονη σημιοις τε και τερασιν και δυναμεσιν
2Co 12:13 τι γαρ εστιν ο ησσωθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ει μη οτι αυτος εγω ου κατεναρκησα υμων χαρισασθε μοι την αδικιαν ταυτην
2Co 12:14 ιδου τριτον τουτο ετοιμως εχω ελθειν προς υμας και ου καταναρκησω ου γαρ ζητω τα υμων αλλα υμας ου γαρ οφειλει τα τεκνα τοις γονευσιν θησαυριζιν αλλ οι γονεις τοις τεκνοις
2Co 12:15 εγω δε ηδιστα δαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχων υμων ει περισσοτερως υμας αγαπων ησσον αγαπωμαι
2Co 12:16 εστω δε εγω ου κατεβαρησα υμας αλλα υπαρχων πανουργος δολω υμας ελαβον
2Co 12:17 μη τινα ων απεσταλκα προς υμας δι αυτου επλεονεκτησα υμας
2Co 12:18 παρεκαλεσα τιτον και συναπεστειλα τον αδελφον μητι επλεονεκτησεν υμας τιτος ου τω αυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοις αυτοις ιχνεσιν
2Co 12:19 παλαι δοκειτε οτι υμιν απολογουμεθα κατεναντι θεου εν χριστω λαλουμεν τα δε παντα αγαπητοι υπερ της υμων οικοδομης
2Co 12:20 φοβουμαι γαρ μη πως ελθων ουχ οιους θελω ευρω υμας καγω ευρεθω υμιν οιον ου θελετε μη πως ερεις ζηλος θυμοι ερειθειαι καταλαλιαι ψιθυρισμοι φυσιωσις ακαταστασιαι
2Co 12:21 μη παλιν ελθοντος μου ταπεινωσει με ο θεος μου προς υμας και πενθησω πολλους των προημαρτηκοτων και μη μετανοησαντων επι τη ακαθαρσια και πορνεια και ασελγεια η επραξαν
2Co 13:1 τριτον τουτο ερχομαι προς υμας επι στοματος δυο μαρτυρων και τριων σταθησεται παν ρημα
2Co 13:2 προειρηκα και προλεγω ως παρων το δευτερον και απων νυν τοις προημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω εις το παλιν ου φεισομαι
2Co 13:3 επει δοκιμην ζητειτε του εν εμοι λαλουντος χριστου ος εις υμας ουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν
2Co 13:4 και γαρ εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου και γαρ ημεις ασθενουμεν εν αυτω αλλα ζησομεν συν αυτω εκ δυναμεως θεου
2Co 13:5 εαυτους πειραζετε ει εστε εν τη πιστει εαυτους δοκιμαζετε η ουκ επιγεινωσκετε εαυτους οτι ιησους χριστος εν υμιν ει μητι αδοκιμοι εστε
2Co 13:6 ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι
2Co 13:7 ευχομεθα δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδεν ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δε ως αδοκιμοι ωμεν
2Co 13:8 ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθειας αλλ υπερ της αληθειας
2Co 13:9 χαιρομεν γαρ οταν ημεις ασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτο και ευχομεθα την υμων καταρτισιν
2Co 13:10 δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαι κατα την εξουσιαν ην ο κυριος εδωκεν μοι εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν
2Co 13:11 λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε το αυτο φρονειτε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμων
2Co 13:12 ασπασασθε αλληλους εν αγιω φιληματι ασπαζονται υμας οι αγιοι παντες
2Co 13:13 η χαρις του κυριου ιησου και η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων
Gal 1:1 παυλος αποστολος ουκ απ ανθρωπων ουδε δι ανθρωπου αλλα δια ιησου χριστου και θεου πατρος του εγειραντος αυτον εκ νεκρων
Gal 1:2 και οι συν εμοι παντες αδελφοι ταις εκκλησιαις της γαλατιας
Gal 1:3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος και κυριου ημων ιησου χριστου
Gal 1:4 του δοντος εαυτον υπερ των αμαρτιων ημων οπως εξεληται ημας εκ του αιωνος του ενεστωτος πονηρου κατα το θελημα του θεου και πατρος ημων
Gal 1:5 ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
Gal 1:6 θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατιθεσθε απο του καλεσαντος υμας εν χαριτι χριστου εις ετερον ευαγγελιον
Gal 1:7 ο ουκ εστιν αλλο ει μη τινες εισιν οι ταρασσοντες υμας και θελοντες μεταστρεψαι το ευαγγελιον του χριστου
Gal 1:8 αλλα καν ημεις η αγγελος εξ ουρανου υμιν ευαγγελιζεται παρ ο ευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμα εστω
Gal 1:9 ως προειρηκαμεν και αρτι παλιν λεγω ει τις υμας ευαγγελιζηται παρ ο παρελαβετε αναθεμα εστω
Gal 1:10 αρτι γαρ ανθρωπους πειθω η τον θεον η ζητω ανθρωποις αρεσκειν ει ετι ανθρωποις ηρεσκον χριστου δουλος ουκ αν ημην
Gal 1:11 γνωριζω γαρ υμιν αδελφοι το ευαγγελιον το ευαγγελισθεν υπ εμου οτι ουκ εστιν κατα ανθρωπον
Gal 1:12 ουδε γαρ εγω παρα ανθρωπου παρελαβον αυτο ουτε εδιδαχθην αλλα δι αποκαλυψεως ιησου χριστου
Gal 1:13 ηκουσατε γαρ την εμην αναστροφην ποτε εν τω ιουδαισμω οτι καθ υπερβολην εδιωκον την εκκλησιαν του θεου και επορθουν αυτην
Gal 1:14 και προεκοπτον εν τω ιουδαισμω υπερ πολλους συνηλικιωτας εν τω γενει μου περισσοτερως ζηλωτης υπαρχων των πατρικων μου παραδοσεων
Gal 1:15 οτε δε ευδοκησεν ο αφωρισας με εκ κοιλιας μητρος μου και καλεσας δια της χαριτος αυτου
Gal 1:16 αποκαλυψαι τον υιον αυτου εν εμοι ινα ευαγγελιζωμαι αυτον εν τοις εθνεσιν ευθεως ου προσανεθεμην σαρκι και αιματι
Gal 1:17 ουδε απηλθον εις ιεροσολυμα προς τους προ εμου αποστολους αλλα απηλθον εις αραβιαν και παλιν υπεστρεψα εις δαμασκον
Gal 1:18 επειτα μετα ετη τρια ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι κηφαν και επεμεινα προς αυτον ημερας δεκαπεντε
Gal 1:19 ετερον δε των αποστολων ουκ ειδον ει μη ιακωβον τον αδελφον του κυριου
Gal 1:20 α δε γραφω υμιν ιδου ενωπιον του θεου οτι ου ψευδομαι
Gal 1:21 επειτα ηλθον εις τα κλιματα της συριας και της κιλικιας
Gal 1:22 ημην δε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις της ιουδαιας ταις εν χριστω
Gal 1:23 μονον δε ακουοντες ησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζεται την πιστιν ην ποτε επορθει
Gal 1:24 και εδοξαζον εν εμοι τον θεον
Gal 2:1 επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλιν ανεβην εις ιεροσολυμα μετα βαρναβα συμπαραλαβων και τιτον
Gal 2:2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μη πως εις κενον τρεχω η εδραμον
Gal 2:3 αλλ ουδε τιτος συν εμοι ελλην ων ηναγκασθη περιτμηθηναι
Gal 2:4 δια δε τους παρεισακτους ψευδαδελφους οιτινες παρεισηλθον κατασκοπησαι την ελευθεριαν ημων ην εχομεν εν χριστω ιησου ινα ημας καταδουλωσουσιν
Gal 2:5 οις ουδε προς ωραν ειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθεια του ευαγγελιου διαμεινη προς υμας
Gal 2:6 απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο
Gal 2:7 αλλα τουναντιον ιδοντες οτι πεπιστευμαι το ευαγγελιον της ακροβυστιας καθως πετρος της περιτομης
Gal 2:8 ο γαρ ενεργησας πετρω εις αποστολην της περιτομης ενηργησεν και εμοι εις τα εθνη
Gal 2:9 και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και κηφας και ιωανης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις εις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομην
Gal 2:10 μονον των πτωχων ινα μνημονευωμεν ο και εσπουδασα αυτο τουτο ποιησαι
Gal 2:11 οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχειαν κατα προσωπον αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος ην
Gal 2:12 προ του γαρ ελθειν τινας απο ιακωβου μετα των εθνων συνησθιεν οτε δε ηλθεν υπεστελλεν και αφωριζεν εαυτον φοβουμενος τους εκ περιτομης
Gal 2:13 και συνυπεκριθησαν αυτω οι λοιποι ιουδαιοι ωστε και βαρναβας συναπηχθη αυτων τη υποκρισει
Gal 2:14 αλλ οτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουσιν προς την αληθειαν του ευαγγελιου ειπον τω κηφα εμπροσθεν παντων ει συ ιουδαιος υπαρχων εθνικως και ουχι ιουδαικως ζης πως τα εθνη αναγκαζεις ιουδαιζειν
Gal 2:15 ημεις φυσει ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοι
Gal 2:16 ειδοτες δε οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη δια πιστεως χριστου ιησου και ημεις εις ιησουν χριστον επιστευσαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως χριστου και ουκ εξ εργων νομου οτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ
Gal 2:17 ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν χριστω ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αρα χριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο
Gal 2:18 ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλιν οικοδομω παραβατην εμαυτον συνιστανω
Gal 2:19 εγω γαρ δια νομου νομω απεθανον ινα θεω ζησω
Gal 2:20 χριστω συνεσταυρωμαι ζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι χριστος ο δε νυν ζω εν σαρκι εν πιστει ζω τη του θεου και χριστου του αγαπησαντος με και παραδοντος εαυτον υπερ εμου
Gal 2:21 ουκ αθετω την χαριν του θεου ει γαρ δια νομου δικαιοσυνη αρα χριστος δωρεαν απεθανεν
Gal 3:1 ω ανοητοι γαλαται τις υμας εβασκανεν οις κατ οφθαλμους ιησους χριστος προεγραφη εσταυρωμενος
Gal 3:2 τουτο μονον θελω μαθειν αφ υμων εξ εργων νομου το πνευμα ελαβετε η εξ ακοης πιστεως
Gal 3:3 ουτως ανοητοι εστε εναρξαμενοι πνευματι νυν σαρκι επιτελεισθε
Gal 3:4 τοσαυτα επαθετε εικη ει γε και εικη
Gal 3:5 ο ουν επιχορηγων υμιν το πνευμα και ενεργων δυναμεις εν υμιν εξ εργων νομου η εξ ακοης πιστεως
Gal 3:6 καθως αβρααμ επιστευσεν τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
Gal 3:7 γεινωσκετε αρα οτι οι εκ πιστεως ουτοι υιοι εισιν αβρααμ
Gal 3:8 προιδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεως δικαιοι τα εθνη ο θεος προευηγγελισατο τω αβρααμ οτι ενευλογηθησονται εν σοι παντα τα εθνη
Gal 3:9 ωστε οι εκ πιστεως ευλογουνται συν τω πιστω αβρααμ
Gal 3:10 οσοι γαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταραν εισιν γεγραπται γαρ οτι επικαταρατος πας ος ουκ εμμενει πασιν τοις εγγεγραμμενοις εν τω βιβλιω του νομου του ποιησαι αυτα
Gal 3:11 οτι δε εν νομω ουδεις δικαιουται παρα τω θεω δηλον οτι ο δικαιος εκ πιστεως ζησεται
Gal 3:12 ο δε νομος ουκ εστιν εκ πιστεως αλλ ο ποιησας αυτα ζησεται εν αυτοις
Gal 3:13 χριστος ημας εξηγορασεν εκ της καταρας του νομου γενομενος υπερ ημων καταρα οτι γεγραπται επικαταρατος πας ο κρεμαμενος επι ξυλου
Gal 3:14 ινα εις τα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηται εν ιησου χριστω ινα την επαγγελιαν του πνευματος λαβωμεν δια της πιστεως
Gal 3:15 αδελφοι κατα ανθρωπον λεγω ομως ανθρωπου κεκυρωμενην διαθηκην ουδεις αθετει η επιδιατασσεται
Gal 3:16 τω δε αβρααμ ερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματι αυτου ου λεγει και τοις σπερμασιν ως επι πολλων αλλα ως εφ ενος και τω σπερματι σου ος εστιν χριστος
Gal 3:17 τουτο δε λεγω διαθηκην προκεκυρωμενην υπο του θεου ο μετα τετρακοσια και τριακοντα ετη γεγονως νομος ουκ ακυροι εις το καταργησαι την επαγγελιαν
Gal 3:18 ει γαρ εκ νομου η κληρονομια ουκετι εξ επαγγελιας τω δε αβρααμ δι επαγγελιας κεχαρισται ο θεος
Gal 3:19 τι ουν ο νομος των παραβασεων χαριν προσετεθη αχρις αν ελθη το σπερμα ω επηγγελται διαταγεις δι αγγελων εν χειρι μεσειτου
Gal 3:20 ο δε μεσειτης ενος ουκ εστιν ο δε θεος εις εστιν
Gal 3:21 ο ουν νομος κατα των επαγγελιων μη γενοιτο ει γαρ εδοθη νομος ο δυναμενος ζωοποιησαι οντως εν νομω αν ην η δικαιοσυνη
Gal 3:22 αλλα συνεκλεισεν η γραφη τα παντα υπο αμαρτιαν ινα η επαγγελια εκ πιστεως ιησου χριστου δοθη τοις πιστευουσιν
Gal 3:23 προ του δε ελθειν την πιστιν υπο νομον εφρουρουμεθα συγκλειομενοι εις την μελλουσαν πιστιν αποκαλυφθηναι
Gal 3:24 ωστε ο νομος παιδαγωγος ημων εγενετο εις χριστον ινα εκ πιστεως δικαιωθωμεν
Gal 3:25 ελθουσης δε της πιστεως ουκετι υπο παιδαγωγον εσμεν
Gal 3:26 παντες γαρ υιοι θεου εστε δια της πιστεως εν χριστω ιησου
Gal 3:27 οσοι γαρ εις χριστον εβαπτισθητε χριστον ενεδυσασθε
Gal 3:28 ουκ ενι ιουδαιος ουδε ελλην ουκ ενι δουλος ουδε ελευθερος ουκ ενι αρσεν και θηλυ παντες γαρ υμεις εις εστε εν χριστω ιησου
Gal 3:29 ει δε υμεις χριστου αρα του αβρααμ σπερματος εστε κατ επαγγελιαν κληρονομοι
Gal 4:1 λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερει δουλου κυριος παντων ων
Gal 4:2 αλλα υπο επιτροπους εστιν και οικονομους αχρι της προθεσμιας της του πατρος
Gal 4:3 ουτως και ημεις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχεια του κοσμου ημεν δεδουλωμενοι
Gal 4:4 οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον
Gal 4:5 ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαν απολαβωμεν
Gal 4:6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημων κραζον αββα ο πατηρ
Gal 4:7 ωστε ουκετι ει δουλος αλλα υιος ει δε υιος και κληρονομος δια θεου
Gal 4:8 αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοις φυσι μη ουσιν θεοις
Gal 4:9 νυν δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχεια οις παλιν ανωθεν δουλευσαι θελετε
Gal 4:10 ημερας παρατηρεισθε και μηνας και καιρους και ενιαυτους
Gal 4:11 φοβουμαι υμας μη πως εικη κεκοπιακα εις υμας
Gal 4:12 γεινεσθε ως εγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δεομαι υμων ουδεν με ηδικησατε
Gal 4:13 οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερον
Gal 4:14 και τον πειρασμον υμων εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλα ως αγγελον θεου εδεξασθε με ως χριστον ιησουν
Gal 4:15 που ουν ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμων εξορυξαντες εδωκατε μοι
Gal 4:16 ωστε εχθρος υμων γεγονα αληθευων υμιν
Gal 4:17 ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε
Gal 4:18 καλον δε ζηλουσθε εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμας
Gal 4:19 τεκνα μου ους παλιν ωδεινω μεχρις ου μορφωθη χριστος εν υμιν
Gal 4:20 ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν
Gal 4:21 λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκ ακουετε
Gal 4:22 γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ της ελευθερας
Gal 4:23 αλλα ο εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθερας δια της επαγγελιας
Gal 4:24 ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σεινα εις δουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ
Gal 4:25 το δε αγαρ σεινα ορος εστιν εν τη αραβια συνστοιχει δε τη νυν ιερουσαλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης
Gal 4:26 η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ ημων
Gal 4:27 γεγραπται γαρ ευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδεινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσης τον ανδρα
Gal 4:28 υμεις δε αδελφοι κατα ισαακ επαγγελιας τεκνα εστε
Gal 4:29 αλλ ωσπερ τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκεν τον κατα πνευμα ουτως και νυν
Gal 4:30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην και τον υιον αυτης ου γαρ μη κληρονομησει ο υιος της παιδισκης μετα του υιου της ελευθερας
Gal 4:31 διο αδελφοι ουκ εσμεν παιδισκης τεκνα αλλα της ελευθερας
Gal 5:1 τη ελευθερια ημας χριστος ηλευθερωσεν στηκετε ουν και μη παλιν ζυγω δουλειας ενεχεσθε
Gal 5:2 ιδε εγω παυλος λεγω υμιν οτι εαν περιτεμησθε χριστος υμας ουδεν ωφελησει
Gal 5:3 μαρτυρομαι δε παλιν παντι ανθρωπω περιτεμνομενω οτι οφειλετης εστιν ολον τον νομον ποιησαι
Gal 5:4 κατηργηθητε απο χριστου οιτινες εν νομω δικαιουσθε της χαριτος εξεπεσατε
Gal 5:5 ημεις γαρ πνευματι εκ πιστεως ελπιδα δικαιοσυνης απεκδεχομεθα
Gal 5:6 εν γαρ χριστω ουτε περιτομη τι ισχυει ουτε ακροβυστια αλλα πιστις δι αγαπης ενεργουμενη
Gal 5:7 ετρεχετε καλως τις υμας ενεκοψεν αληθεια μη πειθεσθαι
Gal 5:8 η πεισμονη ουκ εκ του καλουντος υμας
Gal 5:9 μεικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι
Gal 5:10 εγω πεποιθα εις υμας οτι ουδεν αλλο φρονησετε ο δε ταρασσων υμας βαστασει το κριμα οστις εαν η
Gal 5:11 εγω δε αδελφοι ει περιτομην ετι κηρυσσω τι ετι διωκομαι αρα κατηργηται το σκανδαλον του σταυρου
Gal 5:12 οφελον και αποκοψονται οι αναστατουντες υμας
Gal 5:13 υμεις γαρ επ ελευθερια εκληθητε αδελφοι μονον μη την ελευθεριαν εις αφορμην τη σαρκι αλλα δια της αγαπης δουλευετε αλληλοις
Gal 5:14 ο γαρ πας νομος εν ενι λογω πεπληρωται εν τω αγαπησις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Gal 5:15 ει δε αλληλους δακνετε και κατεσθιετε βλεπετε μη υπ αλληλων αναλωθητε
Gal 5:16 λεγω δε πνευματι περιπατειτε και επιθυμιαν σαρκος ου μη τελεσητε
Gal 5:17 η γαρ σαρξ επιθυμει κατα του πνευματος το δε πνευμα κατα της σαρκος ταυτα γαρ αλληλοις αντικειται ινα μη α εαν θελητε ταυτα ποιητε
Gal 5:18 ει δε πνευματι αγεσθε ουκ εστε υπο νομον
Gal 5:19 φανερα δε εστιν τα εργα της σαρκος ατινα εστιν πορνεια ακαθαρσεια ασελγεια
Gal 5:20 ειδωλολατρεια φαρμακεια εχθραι ερις ζηλος θυμοι ερειθειαι διχοστασιαι αιρεσεις
Gal 5:21 φθονοι μεθαι κωμοι και τα ομοια τουτοις α προλεγω υμιν καθως προειπον οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες βασιλειαν θεου ου κληρονομησουσιν
Gal 5:22 ο δε καρπος του πνευματος εστιν αγαπη χαρα ειρηνη μακροθυμια χρηστοτης αγαθωσυνη πιστις
Gal 5:23 πραυτης εγκρατεια κατα των τοιουτων ουκ εστιν νομος
Gal 5:24 οι δε του χριστου ιησου την σαρκα εσταυρωσαν συν τοις παθημασιν και ταις επιθυμιαις
Gal 5:25 ει ζωμεν πνευματι πνευματι και στοιχωμεν
Gal 5:26 μη γεινωμεθα κενοδοξοι αλληλους προκαλουμενοι αλληλους φθονουντες
Gal 6:1 αδελφοι εαν και προλημφθη ανθρωπος εν τινι παραπτωματι υμεις οι πνευματικοι καταρτιζετε τον τοιουτον εν πνευματι πραυτητος σκοπων σεαυτον μη και συ πειρασθης
Gal 6:2 αλληλων τα βαρη βασταζετε και ουτως αναπληρωσετε τον νομον του χριστου
Gal 6:3 ει γαρ δοκει τις ειναι τι μηδεν ων φρεναπατα εαυτον
Gal 6:4 το δε εργον εαυτου δοκιμαζετω και τοτε εις εαυτον μονον το καυχημα εξει και ουκ εις τον ετερον
Gal 6:5 εκαστος γαρ το ιδιον φορτιον βαστασει
Gal 6:6 κοινωνειτω δε ο κατηχουμενος τον λογον τω κατηχουντι εν πασιν αγαθοις
Gal 6:7 μη πλανασθε θεος ου μυκτηριζεται ο γαρ αν σπειρη ανθρωπος τουτο και θερισει
Gal 6:8 οτι ο σπειρων εις την σαρκα εαυτου εκ της σαρκος θερισει φθοραν ο δε σπειρων εις το πνευμα εκ του πνευματος θερισει ζωην αιωνιον
Gal 6:9 το δε καλον ποιουντες μη εγκακωμεν καιρω γαρ ιδιω θερισομεν μη εκλυομενοι
Gal 6:10 αρα ουν ως καιρον εχωμεν εργαζωμεθα το αγαθον προς παντας μαλιστα δε προς τους οικειους της πιστεως
Gal 6:11 ιδετε ηλικοις υμιν γραμμασιν εγραψα τη εμη χειρι
Gal 6:12 οσοι θελουσιν ευπροσωπησαι εν σαρκι ουτοι αναγκαζουσιν υμας περιτεμνεσθαι μονον ινα τω σταυρω του χριστου ιησου μη διωκωνται
Gal 6:13 ουδε γαρ οι περιτετμημενοι αυτοι νομον φυλασσουσιν αλλα θελουσιν υμας περιτεμεσθαι ινα εν τη υμετερα σαρκι καυχησωνται
Gal 6:14 εμοι δε μη γενοιτο καυχασθαι ει μη εν τω σταυρω του κυριου ημων ιησου χριστου δι ου εμοι κοσμος εσταυρωται καγω κοσμω
Gal 6:15 ουτε γαρ περιτομη τι εστιν ουτε ακροβυστια αλλα καινη κτισις
Gal 6:16 και οσοι τω κανονι τουτω στοιχησουσιν ειρηνη επ αυτους και ελεος και επι τον ισραηλ του θεου
Gal 6:17 του λοιπου κοπους μοι μηδεις παρεχετω εγω γαρ τα στιγματα του ιησου εν τω σωματι μου βασταζω
Gal 6:18 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων αδελφοι αμην
Eph 1:1 παυλος αποστολος χριστου ιησου δια θεληματος θεου τοις αγιοις τοις ουσιν εν εθεσω και πιστοις εν χριστω ιησου
Eph 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
Eph 1:3 ευλογητος ο θεος του κυριου ημων ιησου χριστου ο ευλογησας ημας εν παση ευλογια πνευματικη εν τοις επουρανιοις εν χριστω
Eph 1:4 καθως εξελεξατο ημας εν αυτω προ καταβολης κοσμου ειναι ημας αγιους και αμωμους κατενωπιον αυτου εν αγαπη
Eph 1:5 προορισας ημας εις υιοθεσιαν δια χριστου ιησου εις αυτον κατα την ευδοκιαν του θεληματος αυτου
Eph 1:6 εις επαινον δοξης της χαριτος αυτου ης εχαριτωσεν ημας εν τω ηγαπημενω
Eph 1:7 εν ω εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου την αφεσιν των παραπτωματων κατα το πλουτος της χαριτος αυτου
Eph 1:8 ης επερισσευσεν εις ημας εν παση σοφια και φρονησει
Eph 1:9 γνωρισας ημιν το μυστηριον του θεληματος αυτου κατα την ευδοκιαν αυτου ην προεθετο εν αυτω
Eph 1:10 εις οικονομιαν του πληρωματος των καιρων ανακεφαλαιωσασθαι τα παντα εν τω χριστω τα επι τοις ουρανοις και τα επι της γης
Eph 1:11 εν αυτω εν ω και εκληρωθημεν προορισθεντες κατα προθεσιν του τα παντα ενεργουντος κατα την βουλην του θεληματος αυτου
Eph 1:12 εις το ειναι ημας εις επαινον δοξης αυτου τους προηλπικοτας εν τω χριστω
Eph 1:13 εν ω και υμεις ακουσαντες τον λογον της αληθειας το ευαγγελιον της σωτηριας υμων εν ω και πιστευσαντες εσφραγισθη τω πνευματι της επαγγελιας τω αγιω
Eph 1:14 ο εστιν αρραβων της κληρονομιας ημων εις απολυτρωσιν της περιποιησεως εις επαινον της δοξης αυτου
Eph 1:15 δια τουτο καγω ακουσας την καθ υμας πιστιν εν τω κυριω ιησου και την εις παντας τους αγιους
Eph 1:16 ου παυομαι ευχαριστων υπερ υμων μνειαν ποιουμενος επι των προσευχων μου
Eph 1:17 ινα ο θεος του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρ της δοξης δω υμιν πνευμα σοφιας και αποκαλυψεως εν επιγνωσει αυτου
Eph 1:18 πεφωτισμενους τους οφθαλμους της καρδιας εις το ειδεναι υμας τις εστιν η ελπις της κλησεως αυτου τις ο πλουτος της δοξης της κληρονομιας αυτου εν τοις αγιοις
Eph 1:19 και τι το υπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημας τους πιστευοντας κατη την ενεργειαν του κρατους της ισχυος αυτου
Eph 1:20 ην ενηργηκεν εν τω χριστω εγειρας αυτον εκ νεκρων και καθισας εν δεξια αυτου εν τοις ουρανοις
Eph 1:21 υπερανω πασης εξουσιας και αρχης και δυναμεως και κυριοτητος και παντος ονοματος ονομαζομενου ου μονον εν τω αιωνι τουτω αλλα και εν τω μελλοντι
Eph 1:22 και παντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου και αυτον εδωκεν κεφαλην υπερ παντα τη εκκλησια
Eph 1:23 ητις εστιν το σωμα αυτου το πληρωμα του τα παντα εν πασιν πληρουμενου
Eph 2:1 και υμας οντας νεκρους τοις παραπτωμασιν και ταις επιθυμιαις υμων
Eph 2:2 εν αις ποτε περιεπατησατε κατα τον αιωνα του κοσμου τουτου κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αερος του πνευματος του νυν ενεργουντος εν τοις υιοις της απειθιας
Eph 2:3 εν οις και ημεις παντες ανεστραφημεν ποτε εν ταις επιθυμιαις της σαρκος ημων ποιουντες τα θεληματα της σαρκος και των διανοιων και ημεθα τεκνα φυσει οργης ως και οι λοιποι
Eph 2:4 ο δε θεος πλουσιος ων εν ελεει δια την πολλην αγαπην αυτου ην ηγαπησεν ημας
Eph 2:5 και οντας ημας νεκρους εν τοις παραπτωμασιν και ταις επιθυμιαις συνεζωοποιησεν εν τω χριστω χαριτι εστε σεσωσμενοι
Eph 2:6 και συνηγειρεν και συνεκαθισεν εν τοις επουρανιοις εν χριστω ιησου
Eph 2:7 ινα ενδειξηται εν τοις αιωσιν τοις επερχομενοις το υπερβαλλον πλουτος της χαριτος αυτου εν χρηστοτητι εφ ημας εν χριστω ιησου
Eph 2:8 τη γαρ χαριτι εστε σεσωσμενοι δια πιστεως και τουτο ουκ εξ υμων θεου το δωρον
Eph 2:9 ουκ εξ εργων ινα μη τις καυχησηται
Eph 2:10 αυτου γαρ εσμεν ποιημα κτισθεντες εν χριστω ιησου επι εργοις αγαθοις οις προητοιμασεν ο θεος ινα εν αυτοις περιπατησωμεν
Eph 2:11 διο μνημονευετε οτι ποτε υμεις τα εθνη εν σαρκι οι λεγομενοι ακροβυστια υπο της λεγομενης περιτομης εν σαρκι χειροποιητου
Eph 2:12 οτι ητε τω καιρω εκεινω χωρις χριστου απηλλοτριωμενοι της πολιτειας του ισραηλ και ξενοι των διαθηκων της επαγγελιας ελπιδα μη εχοντες και αθεοι εν τω κοσμω
Eph 2:13 νυνει δε εν χριστω ιησου υμεις οι ποτε οντες μακραν εγενηθητε εγγυς εν τω αιματι χριστου
Eph 2:14 αυτος γαρ εστιν η ειρηνη ημων ο ποιησας τα αμφοτερα εν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας
Eph 2:15 την εχθραν εν τη σαρκι αυτου τον νομον των εντολων εν δογμασιν καταργησας ινα τους δυο κτιση εν αυτω εις ενα καινον ανθρωπον ποιων ειρηνην
Eph 2:16 και αποκαταλλαξη τους αμφοτερους εν ενι σωματι τω θεω δια του σταυρου αποκτεινας την εχθραν εν αυτω
Eph 2:17 και ελθων ευηγγελισατο ειρηνην υμιν τοις μακραν και ειρηνην τοις εγγυς
Eph 2:18 οτι δι αυτου εχομεν την προσαγωγην οι αμφοτεροι εν ενι πνευματι προς τον πατερα
Eph 2:19 αρα ουν ουκετι εστε ξενοι και παροικοι αλλα εστε συνπολειται των αγιων και οικειοι του θεου
Eph 2:20 εποικοδομηθεντες επι τω θεμελιω των αποστολων και προφητων οντος ακρογωνιαιου αυτου χριστου ιησου
Eph 2:21 εν ω πασα οικοδομη συναρμολογουμενη αυξει εις ναον αγιον εν κυριω
Eph 2:22 εν ω και υμεις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του χριστου εν πνευματι
Eph 3:1 τουτου χαριν εγω παυλος ο δεσμιος του χριστου ιησου υπερ υμων των εθνων
Eph 3:2 ει γε ηκουσατε την οικονομιαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι εις υμας
Eph 3:3 κατα αποκαλυψιν εγνωρισθη μοι το μυστηριον καθως προεγραψα εν ολιγω
Eph 3:4 προς ο δυνασθε αναγεινωσκοντες νοησαι την συνεσιν μου εν τω μυστηριω του χριστου
Eph 3:5 ο ετεραις γενεαις ουκ εγνωρισθη τοις υιοις των ανθρωπων ως νυν απεκαλυφθη τοις αγιοις αυτου και προφηταις εν πνευματι
Eph 3:6 ειναι τα εθνη συγκληρονομα και συσσωμα και συμμετοχα της επαγγελιας εν χριστω ιησου δια του ευαγγελιου
Eph 3:7 ου εγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ενεργειαν της δυναμεως αυτου
Eph 3:8 εμοι τω ελαχιστοτερω παντων αγιων εδοθη η χαρις αυτη τοις εθνεσιν ευαγγελισασθαι το ανεξιχνιαστον πλουτος του χριστου
Eph 3:9 και φωτισαι παντας τις η οικονομια του μυστηριου του αποκεκρυμμενου απο των αιωνων εν τω θεω τω τα παντα κτισαντι
Eph 3:10 ινα γνωρισθη νυν ταις αρχαις και ταις εξουσιαις εν τοις επουρανιοις δια της εκκλησιας η πολυποικιλος σοφια του θεου
Eph 3:11 κατα προθεσιν των αιωνων ην εποιησεν εν τω χριστω ιησου τω κυριω ημων
Eph 3:12 εν ω εχομεν την παρρησιαν και προσαγωγην εν πεποιθησει δια της πιστεως αυτου
Eph 3:13 διο αιτουμαι μη εγκακειν εν ταις θλιψεσιν μου υπερ υμων ητις εστιν δοξα υμων
Eph 3:14 τουτου χαριν καμπτω τα γονατα μου προς τον πατερα
Eph 3:15 εξ ου πασα πατρια εν ουρανοις και επι γης ονομαζεται
Eph 3:16 ινα δω υμιν κατα το πλουτος της δοξης αυτου δυναμει κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπον
Eph 3:17 κατοικησαι τον χριστον δια της πιστεως εν ταις καρδιαις υμων
Eph 3:18 εν αγαπη ερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοι ινα εξισχυσητε καταλαβεσθαι συν πασιν τοις αγιοις τι το πλατος και μηκος και υψος και βαθος
Eph 3:19 γνωναι τε την υπερβαλλουσαν της γνωσεως αγαπην του χριστου ινα πληρωθη παν το πληρωμα του θεου
Eph 3:20 τω δε δυναμενω υπερ παντα ποιησαι υπερ εκπερισσου ων αιτουμεθα η νοουμεν κατα την δυναμιν την ενεργουμενην εν ημιν
Eph 3:21 αυτω η δοξα εν τη εκκλησια και εν χριστω ιησου εις πασας τας γενεας του αιωνος των αιωνων αμην
Eph 4:1 παρακαλω ουν υμας εγω ο δεσμιος εν κυριω αξιως περιπατησαι της κλησεως ης εκληθητε
Eph 4:2 μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πραυτητος μετα μακροθυμιας ανεχομενοι αλληλων εν αγαπη
Eph 4:3 σπουδαζοντες τηρειν την ενοτητα του πνευματος εν τω συνδεσμω της ειρηνης
Eph 4:4 εν σωμα και εν πνευμα καθως εκληθητε εν μια ελπιδι της κλησεως υμων
Eph 4:5 εις κυριος μια πιστις εν βαπτισμα
Eph 4:6 εις θεος και πατηρ παντων ο επι παντων και δια παντων εν πασιν
Eph 4:7 ενι δε εκαστω υμων εδοθη χαρις κατα το μετρ ον της δωρεας του χριστου
Eph 4:8 διο λεγει αναβας εις υψος ηχμαλωτευσεν αιχμαλωσιαν και εδωκεν δοματα τοις ανθρωποις
Eph 4:9 το δε ανεβη τι εστιν ει μη οτι και κατεβη πρωτον εις τα κατωτερα μερη της γης
Eph 4:10 ο καταβας αυτος εστιν και ο αναβας υπερανω παντων των ουρανων ινα πληρωση τα παντα
Eph 4:11 και αυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δε προφητας τους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμενας και διδασκαλους
Eph 4:12 προς τον καταρτισμον των αγιων εις εργον διακονιας εις οικοδομην του σωματος του χριστου
Eph 4:13 μεχρι καταντησωμεν οι παντες εις την ενοτητα της πιστεως και της επιγνωσεως του υιου του θεου εις ανδρα τελειον εις μετρον ηλικιας του πληρωματος του χριστου
Eph 4:14 ινα μηκετι ωμεν νηπιοι κλυδωνιζομενοι και περιφερομενοι παντι ανεμω της διδασκαλειας εν τη κυβια των ανθρωπων εν πανουργια προς την μεθοδιαν της πλανης
Eph 4:15 αληθευοντες δε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα παντα ος εστιν η κεφαλη χριστος
Eph 4:16 εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενον και συνβιβαζομενον δια πασης αφης της επιχορηγιας κατ ενεργειαν εν μετρω ενος εκαστου μερους την αυξησιν του σωματος ποιειται εις οικοδομην εαυτου εν αγαπη
Eph 4:17 τουτο ουν λεγω και μαρτυρομαι εν κυριω μηκετι υμας περιπατειν καθως και τα εθνη περιπατει εν ματαιοτητι του νοος αυτων
Eph 4:18 εσκοτωμενοι τη διανοια οντες απηλλοτριωμενοι της ζωης του θεου δια την αγνοιαν την ουσαν εν αυτοις δια την πωρωσιν της καρδιας αυτων
Eph 4:19 οιτινες απηλγηκοτες εαυτους παρεδωκαν τη ασελγεια εις εργασιαν ακαθαρσιας πασης εν πλεονεξια
Eph 4:20 υμεις δε ουχ ουτως εμαθετε τον χριστον
Eph 4:21 ει γε αυτον ηκουσατε και εν αυτω εδιδαχθητε καθως εστιν αληθεια εν τω ιησου
Eph 4:22 αποθεσθαι υμας κατα την προτεραν αναστροφην τον παλαιον ανθρωπον τον φθειρομενον κατα τας επιθυμιας της απατης
Eph 4:23 ανανεουσθαι δε εν τω πνευματι του νοος υμων
Eph 4:24 και ενδυσασθε τον καινον ανθρωπον τον κατα θεον κτισθεντα εν δικαιοσυνη και οσιοτητι της αληθειας
Eph 4:25 διο αποθεμενοι το ψευδος λαλειτε αληθειαν εκαστος μετα του πλησιον αυτου οτι εσμεν αλληλων μελη
Eph 4:26 οργιζεσθε και μη αμαρτανετε ο ηλιος μη επιδυετω επι παροργισμω υμων
Eph 4:27 μηδε διδοτε τοπον τω διαβολω
Eph 4:28 ο κλεπτων μηκετι κλεπτετω μαλλον δε κοπιατω εργαζομενος ταις χερσιν το αγαθον ινα εχη μεταδιδοναι τω χρειαν εχοντι
Eph 4:29 πας λογος σαπρος εκ του στοματος υμων μη εκπορευεσθω αλλα ει τις αγαθος προς οικοδομην της χρειας ινα δω χαριν τοις ακουουσιν
Eph 4:30 και μη λυπειτε το πνευμα το αγιον του θεου εν ω εσφραγισθητε εις ημεραν απολυτρωσεως
Eph 4:31 πασα πικρια και θυμος και οργη και κραυγη και βλασφημια αρθητω αφ υμων συν παση κακια
Eph 4:32 γεινεσθε εις αλληλους χρηστοι ευσπλαγχνοι χαριζομενοι εαυτοις καθως και ο θεος εν χριστω εχαρισατο ημιν
Eph 5:1 γεινεσθε ουν μειμηται του θεου ως τεκνα αγαπητα
Eph 5:2 και περιπατειτε εν αγαπη καθως και ο χριστος ηγαπησεν υμας και παρεδωκεν εαυτον υπερ υμων προσφοραν και θυσιαν τω θεω εις οσμην ευωδιας
Eph 5:3 πορνεια δε και ακαθαρσια πασα η πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω εν υμιν καθως πρεπει αγιοις
Eph 5:4 και αισχροτης και μωρολογια η ευτραπελεια α ουκ ανηκεν αλλα μαλλον ευχαριστεια
Eph 5:5 τουτο γαρ ιστε γεινωσκοντες οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης ο εστιν ειδωλολατρης ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του χριστου και θεου
Eph 5:6 μηδεις υμας απατατω κενοις λογοις δια ταυτα γαρ ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απειθιας
Eph 5:7 μη ουν γεινεσθε συμμετοχοι αυτων
Eph 5:8 ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φως εν κυριω ως τεκνα φωτος περιπατειτε
Eph 5:9 ο γαρ καρπος του φωτος εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια
Eph 5:10 δοκιμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τω κυριω
Eph 5:11 και μη συγκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δε και ελεγχετε
Eph 5:12 τα γαρ κρυφη γεινομενα υπ αυτων αισχρον εστιν και λεγειν
Eph 5:13 τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος φανερουται παν γαρ το φανερουμενον φως εστιν
Eph 5:14 διο λεγει εγειρε ο καθευδων και αναστα εκ των νεκρων και επιφαυσει σοι ο χριστος
Eph 5:15 βλεπετε ουν ακρειβως πως περιπατειτε μη ως ασοφοι αλλ ως σοφοι
Eph 5:16 εξαγοραζομενοι τον καιρον οτι αι ημεραι πονηραι εισιν
Eph 5:17 δια τουτο μη γεινεσθε αφρονες αλλα συνιετε τι το θελημα του κυριου ημων
Eph 5:18 και μη μεθυσκεσθε οινω εν ω εστιν ασωτια αλλα πληρουσθε εν πνευματι
Eph 5:19 λαλουντες εαυτοις εν ψαλμοις και υμνοις και ωδαις αδοντες και ψαλλοντες τη καρδια υμων τω κυριω
Eph 5:20 ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εν ονοματι του κυριου ημων χριστου ιησου τω θεω και πατρι
Eph 5:21 υποτασσομενοι αλληλοις εν φοβω χριστου
Eph 5:22 αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν ως τω κυριω
Eph 5:23 οτι ανηρ κεφαλη εστιν της γυναικος ως και ο χριστος κεφαλη της εκκλησιας αυτος σωτηρ του σωματος
Eph 5:24 αλλα η εκκλησια υποτασσεται τω χριστω ουτως και αι γυναικες τοις ανδρασιν εν παντι
Eph 5:25 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας καθως και ο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης
Eph 5:26 ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι
Eph 5:27 ινα παραστηση αυτος εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μη εχουσαν σπιλον η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος
Eph 5:28 ουτως οφειλουσιν και οι ανδρες αγαπαν τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα
Eph 5:29 ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμεισησεν αλλα εκτρεφει και θαλπει αυτην καθως και ο χριστος την εκκλησιαν
Eph 5:30 οτι μελη εσμεν του σωματος αυτου
Eph 5:31 αντι τουτου καταλειψει ανθρωπος πατερα και μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
Eph 5:32 το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και την εκκλησιαν
Eph 5:33 πλην και υμεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως αγαπατω ως εαυτον η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα
Eph 6:1 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν υμων τουτο γαρ εστιν δικαιον
Eph 6:2 τιμα τον πατερα σου και την μητερα ητις εντολη πρωτη εν επαγγελια
Eph 6:3 ινα ευ σοι γενηται και εση μακροχρονιος επι της γης
Eph 6:4 και οι πατερες μη παροργιζετε τα τεκνα υμων αλλα εκτρεφετε αυτα εν παιδεια και νουθεσια κυριου
Eph 6:5 οι δουλοι υπακουετε τοις κατα σαρκα κυριοις μετα φοβου και τρομου εν απλοτητι της καρδιας υμων ως τω χριστω
Eph 6:6 μη κατ οφθαλμοδουλειαν ως ανθρωπαρεσκοι αλλ ως δουλοι χριστου ποιουντες το θελημα του θεου εκ ψυχης
Eph 6:7 μετα ευνοιας δουλευοντες ως τω κυριω και ουκ ανθρωπω
Eph 6:8 ειδοτες οτι εκαστος εαν τι ποιηση αγαθον τουτο κομισεται παρα κυριου ειτε δουλος ειτε ελευθερος
Eph 6:9 και οι κυριοι τα αυτα ποιειτε προς αυτους ανιεντες την απειλην ειδοτες οτι και αυτων και υμων ο κυριος εστιν εν ουρανοις και προσωπολημψια ουκ εστιν παρ αυτω
Eph 6:10 του λοιπου δυναμουσθε εν κυριω και εν τω κρατει της ισχυος αυτου
Eph 6:11 ενδυσασθε την πανοπλιαν του θεου προς το δυνασθαι υμας στηναι προς τας μεθοδιας του διαβολου
Eph 6:12 οτι ουκ εστιν υμιν η παλη προς αιμα και σαρκα αλλα προς τας αρχας προς τας εξουσιας προς τους κοσμοκρατορας του σκοτους τουτου προς τα πνευματικα της πονηριας εν τοις επουρανιοις
Eph 6:13 δια τουτο αναλαβετε την πανοπλιαν του θεου ινα δυνηθητε αντιστηναι εν τη ημερα τη πονηρα και απαντα κατεργασαμενοι στηναι
Eph 6:14 στητε ουν περιζωσαμενοι την οσφυν υμων εν αληθεια και ενδυσαμενοι τον θωρακα της δικαιοσυνης
Eph 6:15 και υποδησαμενοι τους ποδας εν ετοιμασια του ευαγγελιου της ειρηνης
Eph 6:16 εν πασιν αναλαβοντες τον θυρεον της πιστεως εν ω δυνησεσθε παντα τα βελη του πονηρου πεπυρωμενα σβεσαι
Eph 6:17 και την περικεφαλαιαν του σωτηριου δεξασθε και την μαχαιραν του πνευματος ο εστιν ρημα θεου
Eph 6:18 δια πασης προσευχης και δεησεως προσευχομενοι εν παντι καιρω εν πνευματι και εις αυτο αγρυπνουντες εν παση προσκαρτερησει και δεησει περι παντων των αγιων
Eph 6:19 και υπερ εμου ινα μοι δοθη λογος εν ανοιξει του στοματος μου εν παρρησια γνωρισαι το μυστηριον
Eph 6:20 υπερ ου πρεσβευω εν αλυσει ινα αυτο παρρησιασωμαι ως δει με λαλησαι
Eph 6:21 ινα δε ειδητε και υμεις τα κατ εμε τι πρασσω παντα γνωρισει υμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος εν κυριω
Eph 6:22 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων
Eph 6:23 ειρηνη τοις αδελφοις και αγαπη μετα πιστεως απο θεου πατρος και κυριου ιησου χριστου
Eph 6:24 η χαρις μετα παντων των αγαπωντων τον κυριον ημων ιησουν χριστον εν αφθαρσια
Phi 1:1 παυλος και τειμοθεος δουλοι χριστου ιησου πασιν τοις αγιοις εν χριστω ιησου τοις ουσιν εν φιλιπποις συν επισκοποις και διακονοις
Phi 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
Phi 1:3 ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων
Phi 1:4 παντοτε εν παση δεησει μου υπερ παντων υμων μετα χαρας την δεησιν ποιουμενος
Phi 1:5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο της πρωτης ημερας αχρι του νυν
Phi 1:6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρι ημερας χριστου ιησου
Phi 1:7 καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχειν με εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και εν τη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιου συγκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας
Phi 1:8 μαρτυς γαρ μου ο θεος ως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοις χριστου ιησου
Phi 1:9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευση εν επιγνωσει και παση αισθησει
Phi 1:10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου
Phi 1:11 πεπληρωμενοι καρπον δικαιοσυνης δια ιησου χριστου εις δοξαν και επαινον θεου
Phi 1:12 γεινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν
Phi 1:13 ωστε τους δεσμους μου φανερους εν χριστω γενεσθαι εν ολω τω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν
Phi 1:14 και τους πλειονας των αδελφων εν κυριω πεποιθοτας τοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον του θεου λαλειν
Phi 1:15 τινες μεν και δια φθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαν τον χριστον κηρυσσουσιν
Phi 1:16 οι μεν εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι
Phi 1:17 οι δε εξ ερειθειας χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνως οιομενοι θλειψιν εγειρειν τοις δεσμοις μου
Phi 1:18 τι γαρ οτι παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθεια χριστος καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι
Phi 1:19 οιδα δε οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου
Phi 1:20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου
Phi 1:21 εμοι γαρ το ζην χριστος και το αποθανειν κερδος
Phi 1:22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησωμαι ου γνωριζω
Phi 1:23 συνεχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω γαρ μαλλον κρεισσον
Phi 1:24 το δε επιμειναι εν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας
Phi 1:25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και παραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως
Phi 1:26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω ιησου εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμας
Phi 1:27 μονον αξιως του ευαγγελιου του χριστου πολειτευεσθε ινα ειτε ελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιου
Phi 1:28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις εστιν αυτοις ενδειξις απωλειας υμων δε σωτηριας και τουτο απο θεου
Phi 1:29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν
Phi 1:30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι
Phi 2:1 ει τις ουν παρακλησις εν χριστω ει τι παραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνια πνευματος ει τις σπλαγχνα και οικτειρμοι
Phi 2:2 πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε την αυτην αγαπην εχοντες συμψυχοι το εν φρονουντες
Phi 2:3 μηδεν κατ ερειθειαν μηδε κατα κενοδοξιαν αλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλους ηγουμενοι τους υπερεχοντας εαυτων
Phi 2:4 μη τα εαυτων εκαστοι σκοπουντες αλλα και τα ετερων εκαστοι
Phi 2:5 τουτο φρονειτε εν ημιν ο και εν χριστω ιησου
Phi 2:6 ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω
Phi 2:7 αλλα εαυτον εκενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενος και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος
Phi 2:8 εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε σταυρου
Phi 2:9 διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερ παν ονομα
Phi 2:10 ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψη επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων
Phi 2:11 και πασα γλωσσα εξομολογησηται οτι κυριος ιησους χριστος εις δοξαν θεου πατρος
Phi 2:12 ωστε αγαπητοι μου καθως παντοτε υπηκουσατε μη εν τη παρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε
Phi 2:13 θεος γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερ της ευδοκιας
Phi 2:14 παντα ποιειτε χωρις γογγυσμων και διαλογισμων
Phi 2:15 ινα γενησθε αμεμπτοι και ακεραιοι τεκνα θεου αμωμα μεσον γενεας σκολιας και διεστραμμενης εν οις φαινεσθε ως φωστηρες εν κοσμω
Phi 2:16 λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα
Phi 2:17 αλλα ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λιτουργια της πιστεως υμων χαιρω και συγχαιρω πασιν υμιν
Phi 2:18 το δε αυτο και υμεις χαιρετε και συγχαιρετε μοι
Phi 2:19 ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγω ευψυχω γνους τα περι υμων
Phi 2:20 ουδενα γαρ εχω ισοψυχον οστις γνησιως τα περι υμων μεριμνησει
Phi 2:21 οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα χριστου ιησου
Phi 2:22 την δε δοκιμην αυτου γεινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον
Phi 2:23 τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως αν αφιδω τα περι εμε εξαυτης
Phi 2:24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι
Phi 2:25 αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδειτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λιτουργον της χρειας μου πεμψαι προς υμας
Phi 2:26 επειδη επιποθων ην υμας παντας και αδ η μονων διοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν
Phi 2:27 και γαρ ησθενησεν παραπλησιον θανατου αλλα ο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπην σχω
Phi 2:28 σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτον ινα ιδοντες αυτον παλιν χαρητε καγω αλυποτερος ω
Phi 2:29 προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτους εντειμους εχετε
Phi 2:30 οτι δια το εργον χριστου μεχρι θανατου ηγγισεν παραβολευσαμενος τη ψυχη ινα πληρωση το υμων υστερημα της προς με λειτουργιας
Phi 3:1 το λοιπον αδελφοι μου χαιρετε εν κυριω τα αυτα γραφειν υμιν εμοι μεν ουκ οκνηρον υμιν δε ασφαλες
Phi 3:2 βλεπετε τους κυνας βλεπετε τους κακους εργατας βλεπετε την κατατομην
Phi 3:3 ημεις γαρ εσμεν η περιτομη οι πνευματι θεου λατρευοντες και καυχωμενοι εν χριστω ιησου και ουκ εν σαρκι πεποιθοτες
Phi 3:4 καιπερ εγω εχων πεποιθησιν και εν σαρκι ει τις δοκει αλλος πεποιθεναι εν σαρκι εγω μαλλον
Phi 3:5 περιτομη οκταημερος εκ γενους ισραηλ φυλης βενιαμειν εβραιος εξ εβραιων κατα νομον φαρεισαιος
Phi 3:6 κατα ζηλος διωκων την εκκλησιαν κατα δικαιοσυνην την εν νομω γενομενος αμεμπτος
Phi 3:7 αλλα ατινα μοι ην κερδη ταυτα ηγημαι δια τον χριστον ζημιαν
Phi 3:8 αλλα μενουν και ηγουμαι παντα ζημιαν ειναι δια το υπερεχον της γνωσεως του χριστου ιησου του κυριου μου δι ον τα παντα εζημιωθην και ηγουμαι σκυβαλα ινα χριστον κερδησω
Phi 3:9 και ευρεθω εν αυτω μη εχων εμην δικαιοσυνην την εκ νομου αλλα την δια πιστεως χριστου την εκ θεου δικαιοσυνην επι τη πιστει
Phi 3:10 του γνωναι αυτον και την δυναμιν της αναστασεως αυτου και κοινωνιαν παθηματων αυτου συμορφιζομενος τω θανατω αυτου
Phi 3:11 ει πως καταντησω εις την εξαναστασιν την εκ νεκρων
Phi 3:12 ουχ οτι ηδη ελαβον η ηδη τετελιωμαι διωκω δε ει και καταλαβω εφ ω και κατελημφθην υπο χριστου
Phi 3:13 αδελφοι εγω εμαυτον ου λογιζομαι κατειληφεναι εν δε τα μεν οπισω επιλανθανομενος τοις δε εμπροσθεν επεκτεινομενος
Phi 3:14 κατα σκοπον διωκω εις το βραβειον της ανω κλησεως του θεου εν χριστω ιησου
Phi 3:15 οσοι ουν τελειοι τουτο φρονωμεν και ει τι ετερως φρονειτε και τουτο ο θεος υμιν αποκαλυψει
Phi 3:16 πλην εις ο εφθασαμεν τω αυτω στοιχειν
Phi 3:17 συμμειμηται μου γεινεσθε αδελφοι και σκοπειτε τους ουτω περιπατουντας καθως εχετε τυπον ημας
Phi 3:18 πολλοι γαρ περιπατουσιν ους πολλακις ελεγον υμιν νυν δε και κλαιων λεγω τους εχθρους του σταυρου του χριστου
Phi 3:19 ων το τελος απωλεια ων ο θεος η κοιλια και η δοξα εν τη αισχυνη αυτων οι τα επιγεια φρονουντες
Phi 3:20 ημων γαρ το πολειτευμα εν ουρανοις υπαρχει εξ ου και σωτηρα απεκδεχομεθα κυριον ιησουν χριστον
Phi 3:21 ος μετασχηματισει το σωμα της ταπεινωσεως ημων συμμορφον τω σωματι της δοξης αυτου κατα την ενεργειαν του δυνασθαι αυτον και υποταξαι αυτω τα παντα
Phi 4:1 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι και επιποθητοι χαρα και στεφανος μου ουτω στηκετε εν κυριω αγαπητοι μου
Phi 4:2 ευοδιαν παρακαλω και συντυχην παρακαλω το αυτο φρονειν εν κυριω
Phi 4:3 ναι ερωτω και σε γνησιε συζυγε συλλαμβανου αυταις αιτινες εν τω ευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα και κλημεντος και των λοιπων συνεργων μου ων τα ονοματα εν βιβλω ζωης
Phi 4:4 χαιρετε εν κυριω παντοτε παλιν ερω χαιρετε
Phi 4:5 το επιεικες υμων γνωσθητω πασιν ανθρωποις ο κυριος εγγυς
Phi 4:6 μηδεν μεριμνατε αλλ εν παντι τη προσευχη και τη δεησει μετ ευχαριστιας τα αιτηματα υμων γνωριζεσθω προς τον θεον
Phi 4:7 και η ειρηνη του θεου η υπερεχουσα παντα νουν φρουρησει τας καρδιας υμων και τα νοηματα υμων εν χριστω ιησου
Phi 4:8 το λοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσα σεμνα οσα δικαια οσα αγνα οσα προσφιλη οσα ευφημα ει τις αρετη και ει τις επαινος ταυτα λογιζεσθε
Phi 4:9 α και εμαθετε και παρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε εν εμοι ταυτα πρασσετε και ο θεος της ειρηνης εσται μεθ υμων
Phi 4:10 εχαρην δε εν κυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετε το υπερ εμου φρονειν εφ ω και εφρονειτε ηκαιρεισθε δε
Phi 4:11 ουχ οτι καθ υστερησιν λεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμι αυταρκης ειναι
Phi 4:12 οιδα και ταπεινουσθαι οιδα και περισσευειν εν παντι και εν πασιν μεμυημαι και χορταζεσθαι και πειναν και περισσευειν και υστερεισθαι
Phi 4:13 παντα ισχυω εν τω ενδυναμουντι με
Phi 4:14 πλην καλως εποιησατε συγκοινωνησαντες μου τη θλιψει
Phi 4:15 οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και λημψεως ει μη υμεις μονοι
Phi 4:16 οτι και εν θεσσαλονεικη και απαξ και δις εις την χρειαν μοι επεμψατε
Phi 4:17 ουχ οτι επιζητω το δομα αλλα επιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εις λογον υμων
Phi 4:18 απεχω δε παντα και περισσευω πεπληρωμαι δεξαμενος παρα επαφροδειτου τα παρ υμων οσμην ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστον τω θεω
Phi 4:19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χρειαν υμων κατα το πλουτος αυτου εν δοξη εν χριστω ιησου
Phi 4:20 τω δε θεω και πατρι ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
Phi 4:21 ασπασασθε παντα αγιον εν χριστω ιησου ασπαζονται υμας οι συν εμοι αδελφοι
Phi 4:22 ασπαζονται υμας παντες οι αγιοι μαλιστα δε οι απο της καισαρος οικιας
Phi 4:23 η χαρις του κυριου ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων
Col 1:1 παυλος αποστολος χριστου ιησου δια θεληματος θεου και τιμοθεος ο αδελφος
Col 1:2 τοις εν κολοσσαις αγιοις και πιστοις αδελφοις εν χριστω χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων
Col 1:3 ευχαριστουμεν τω θεω πατρι του κυριου ημων ιησου παντοτε υπερ υμων προσευχομενοι
Col 1:4 ακουσαντες την πιστιν υμων εν χριστω ιησου και την αγαπην εις παντας τους αγιους
Col 1:5 δια την ελπιδα την αποκειμενην υμιν εν τοις ουρανοις ην προηκουσατε εν τω λογω της αληθειας του ευαγγελιου
Col 1:6 του παροντος εις υμας καθως και εν παντι τω κοσμω εστιν καρποφορουμενον και αυξανομενον καθως και εν υμιν αφ ης ημερας ηκουσατε και επεγνωτε την χαριν του θεου εν αληθεια
Col 1:7 καθως εμαθετε απο επαφρα του αγαπητου συνδουλου ημων ος εστιν πιστος υπερ ημων διακονος του χριστου
Col 1:8 ο και δηλωσας ημιν την υμων αγαπην εν πνευματι
Col 1:9 δια τουτο και ημεις αφ ης ημερας ηκουσαμεν ου παυομεθα υπερ υμων προσευχομενοι ινα πληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου εν παση σοφια και συνεσει πνευματικη
Col 1:10 περιπατησαι αξιως του κυριου εις πασαν αρεσκειαν εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντες και αυξανομενοι τη επιγνωσει του θεου
Col 1:11 εν παση δυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν μετα χαρας
Col 1:12 ευχαριστουντες αμα τω πατρι τω καλεσαντι και ικανωσαντι υμας εις την μεριδα του κληρου των αγιων εν τω φωτι
Col 1:13 ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου
Col 1:14 εν ω εσχομεν την απολυτρωσιν την αφεσιν των αμαρτιων
Col 1:15 ος εστιν εικων του θεου του αορατου πρωτοτοκος πασης κτισεως
Col 1:16 οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα εν τοις ουρανοις και επι της γης τα ορατα και τα αορατα ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι τα παντα δι αυτου και εις αυτον εκτισται
Col 1:17 και αυτος εστιν προ παντων και τα παντα εν αυτω συνεστηκεν
Col 1:18 και αυτος εστιν η κεφαλη του σωματος της εκκλησιας ος εστιν η αρχη πρωτοτοκος εκ των νεκρων ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευων
Col 1:19 οτι εν αυτω ευδοκησεν παν το πληρωμα κατοικησαι
Col 1:20 και δι αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον ειρηνοποιησας δια του αιματος του σταυρου αυτου ειτε τα επι γης ειτε τα εν τοις ουρανοις
Col 1:21 και υμας ποτε οντας απηλλοτριωμενους και εχθρους τη διανοια εν τοις εργοις τοις πονηροις νυνι δε αποκατηλλαγητε
Col 1:22 εν τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατου παραστησαι υμας αγιους και αμωμους και ανεγκλητους κατενωπιον αυτου
Col 1:23 ει γε επιμενετε τη πιστει τεθεμελιωμενοι και εδραιοι και μη μετακεινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου ου ηκουσατε του κηρυχθεντος εν παση κτισει τη υπο τον ουρανον ου εγενομην εγω παυλος διακονος
Col 1:24 νυν χαιρω εν τοις παθημασιν υπερ υμων και ανταναπληρω τα υστερηματα των θλειψεων του χριστου εν τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτου ο εστιν η εκκλησια
Col 1:25 ης εγενομην εγω διακονος κατα την οικονομιαν του θεου την δοθεισαν μοι εις υμας πληρωσαι τον λογον του θεου
Col 1:26 το μυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο των γενεων νυν δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτου
Col 1:27 οις ηθελησεν ο θεος γνωρισαι τι το πλουτος της δοξης του μυστηριου τουτου εν τοις εθνεσιν ο εστιν χριστος εν υμιν η ελπις της δοξης
Col 1:28 ον ημεις καταγγελλομεν νουθετουντες παντα ανθρωπον και διδασκοντες παντα ανθρωπον εν παση σοφια ινα παραστησωμεν παντα ανθρωπον τελειον εν χριστω
Col 1:29 εις ο και κοπιω αγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτου την ενεργουμενην εν εμοι εν δυναμει
Col 2:1 θελω γαρ υμας ειδεναι ηλικον αγωνα εχω υπερ υμων και των εν λαοδικια και οσοι ουχ εωρακαν το προσωπον μου εν σαρκι
Col 2:2 ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συμβιβασθεντες εν αγαπη και εις παν πλουτος της πληροφοριας της συνεσεως εις επιγνωσιν του μυστηριου του θεου χριστου
Col 2:3 εν ω εισιν παντες οι θησαυροι της σοφιας και γνωσεως αποκρυφοι
Col 2:4 τουτο λεγω ινα μηδεις υμας παραλογιζηται εν πιθανολογια
Col 2:5 ει γαρ και τη σαρκι απειμι αλλα τω πνευματι συν υμιν ειμι χαιρων και βλεπων υμων την ταξιν και το στερεωμα της εις χριστον πιστεως υμων
Col 2:6 ως ουν παρελαβετε τον χριστον ιησουν τον κυριον εν αυτω περιπατειτε
Col 2:7 ερριζωμενοι και εποικοδομουμενοι εν αυτω και βεβαιουμενοι τη πιστει καθως εδιδαχθητε περισσευοντες εν αυτη εν ευχαριστια
Col 2:8 βλεπετε μη τις υμας εσται ο συλαγωγων δια της φιλοσοφιας και κενης απατης κατα την παραδοσιν των ανθρωπων κατα τα στοιχεια του κοσμου και ου κατα χριστον
Col 2:9 οτι εν αυτω κατοικει παν το πληρωμα της θεοτητος σωματικως
Col 2:10 και εστε εν αυτω πεπληρωμενοι ο εστιν η κεφαλη πασης αρχης και εξουσιας
Col 2:11 εν ω και περιετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τη απεκδυσει του σωματος της σαρκος εν τη περιτομη του χριστου
Col 2:12 συνταφεντες αυτω εν τω βαπτισμω εν ω και συνηγερθητε δια της πιστεως της ενεργειας του θεου του εγειραντος αυτον εκ των νεκρων
Col 2:13 και υμας νεκρους οντας τοις παραπτωμασιν και τη ακροβυστια της σαρκος υμων συνεζωοποιησεν ημας συν αυτω χαρισαμενος ημιν παντα τα παραπτωματα
Col 2:14 εξαλειψας το καθ ημων χειρογραφον τοις δογμασιν ο ην υπεναντιον ημιν και αυτο ηρκεν εκ του μεσου προσηλωσας αυτο τω σταυρω
Col 2:15 απεκδυσαμενος τας αρχας και τας εξουσιας και εδειγματισεν εν παρρησια θριαμβευσας αυτους εν αυτω
Col 2:16 μη ουν τις υμας κρεινετω εν βρωσει και εν ποσει η εν μερει εορτης η νεομηνιας η σαββατων
Col 2:17 ο εστιν σκια των μελλοντων το δε σωμα του χριστου
Col 2:18 μηδεις υμας καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροσυνη και θρησκεια των αγγελων α εορακεν εμβατευων εικη φυσιουμενος υπο του νοος της σαρκος αυτου
Col 2:19 και ου κρατων την κεφαλην εξ ου παν το σωμα δια των αφων και συνδεσμων επιχορηγουμενον και συμβιβαζομενον αυξει την αυξησιν του θεου
Col 2:20 ει απεθανετε συν χριστω απο των στοιχειων του κοσμου τι ως ζωντες εν κοσμω δογματιζεσθε
Col 2:21 μη αψη μηδε γευση μηδε θιγης
Col 2:22 α εστιν παντα εις φθοραν τη αποχρησει κατα τα ενταλματα και διδασκαλειας των ανθρωπων
Col 2:23 ατινα εστιν λογον μεν εχοντα σοφιας εν εθελοθρησκεια και ταπεινοφροσυνη αφειδια σωματος ουκ εν τιμη τινι προς πλησμονην της σαρκος
Col 3:1 ει ουν συνηγερθητε τω χριστω τα ανω ζητειτε ου ο χριστος εστιν εν δεξια του θεου καθημενος
Col 3:2 τα ανω φρονειτε μη τα επι της γης
Col 3:3 απεθανετε γαρ και η ζωη υμων κεκρυπται συν τω χριστω εν τω θεω
Col 3:4 οταν ο χριστος φανερωθη η ζωη ημων τοτε και υμεις συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξη
Col 3:5 νεκρωσατε ουν τα μελη τα επι της γης πορνειαν ακαθαρσιαν παθος επιθυμιαν κακην και την πλεονεξιαν ητις εστιν ειδωλολατρεια
Col 3:6 δι α ερχεται η οργη του θεου
Col 3:7 εν οις και υμεις περιεπατησατε ποτε οτε εζητε εν τουτοις
Col 3:8 νυνει δε αποθεσθε και υμεις τα παντα οργην θυμον κακιαν βλασφημιαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων
Col 3:9 μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου
Col 3:10 και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ εικονα του κτισαντος αυτον
Col 3:11 οπου ουκ ενι ελλην και ιουδαιος περιτομη και ακροβυστια βαρβαρος σκυθης δουλος ελευθερος αλλα τα παντα και εν πασιν χριστος
Col 3:12 ενδυσασθε ουν ως εκλεκτοι του θεου αγιοι ηγαπημενοι σπλαγχνα οικτειρμου χρηστοτητα ταπεινοφροσυνην πραυτητα μακροθυμιαν
Col 3:13 ανεχομενοι αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαν τις προς τινα εχη μομφην καθως και ο κυριος εχαρισατο υμιν ουτως και υμις
Col 3:14 επι πασιν δε τουτοις την αγαπην ο εστιν συνδεσμος της τελειοτητος
Col 3:15 και η ειρηνη του χριστου βραβευετω εν ταις καρδιαις υμων εις ην και εκληθητε εν σωματι και ευχαριστοι γεινεσθε
Col 3:16 ο λογος του χριστου ενοικειτω εν υμιν πλουσιως εν παση σοφια διδασκοντες και νουθετουντες εαυτους ψαλμοις υμνοις ωδαις πνευματικαις εν τη χαριτι αδοντες εν ταις καρδιαις υμων τω θεω
Col 3:17 και παν ο τι εαν ποιητε εν λογω η εν εργω παντα εν ονοματι κυριου ιησου ευχαριστουντες τω θεω πατρι δι αυτου
Col 3:18 αι γυναικες υποτασσεσθε τοις ανδρασιν ως ανηκεν εν κυριω
Col 3:19 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας και μη πικραινεσθε προς αυτας
Col 3:20 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα τουτο γαρ ευαρεστον εστιν εν κυριω
Col 3:21 οι πατερες μη ερεθιζετε τα τεκνα υμων ινα μη αθυμωσιν
Col 3:22 οι δουλοι υπακουετε κατα παντα τοις κατα σαρκα κυριοις μη εν οφθαλμοδουλεια ως ανθρωπαρεσκοι αλλα εν απλοτητι καρδιας φοβουμενοι τον κυριον
Col 3:23 ο εαν ποιητε εκ ψυχης εργαζεσθε ως τω κυριω ουκ ανθρωποις
Col 3:24 ειδοτες οτι απο κυριου απολημψεσθε την ανταποδοσιν της κληρονομιας τω κυριω χριστω δουλευετε
Col 3:25 ο γαρ αδικων κομισεται ο ηδικησεν και ουκ εστιν προσωπολημψια
Col 4:1 οι κυριοι το δικαιον και την ισοτητα τοις δουλοις παρεχεσθε ειδοτες οτι και υμεις εχετε κυριον εν ουρανω
Col 4:2 τη προσευχη προσευχη προσκαρτερειτε γρηγορουντες εν αυτη εν ευχαριστια
Col 4:3 προσευχομενοι αμα και περι ημων ινα ο θεος ανοιξη ημιν θυραν του λογου λαλησαι το μυστηριον του χριστου δι ον και δεδεμαι
Col 4:4 ινα φανερωσω αυτο ως δει με λαλησαι
Col 4:5 εν σοφια περιπατειτε προς τους εξω τον καιρον εξαγοραζομενοι
Col 4:6 ο λογος υμων παντοτε εν χαριτι αλατι ηρτυμενος ειδεναι πως δει υμας ενι εκαστω αποκρεινεσθαι
Col 4:7 τα κατ εμε παντα γνωρισει υμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος και συνδουλος εν κυριω
Col 4:8 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων
Col 4:9 συν ονησιμω τω πιστω και αγαπητω αδελφω ος εστιν εξ υμων παντα υμιν γνωρισουσιν τα ωδε
Col 4:10 ασπαζεται υμας αρισταρχος ο συναιχμαλωτος μου και μαρκος ο ανεψιος βαρναβα περι ου ελαβετε εντολας εαν ελθη προς υμας δεξασθε αυτον
Col 4:11 και ιησους ο λεγομενος ιουστος οι οντες εκ περιτομης ουτοι μονοι συνεργοι εις την βασιλειαν του θεου οιτινες εγενηθησαν μοι παρηγορια
Col 4:12 ασπαζεται υμας επαφρας ο εξ υμων δουλος χριστου ιησου παντοτε αγωνιζομενος υπερ υμων εν ταις προσευχαις ινα σταθητε τελειοι και πεπληροφορημενοι εν παντι θεληματι του θεου
Col 4:13 μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυν πονον υπερ υμων και των εν λαοδικια και των εν ιεραπολει
Col 4:14 ασπαζεται υμας λουκας ο ιατρος ο αγαπητος και δημας
Col 4:15 ασπασασθε τους εν λαοδικια αδελφους και νυμφαν και την κατ οικον αυτης εκκλησιαν
Col 4:16 και οταν αναγνωσθη παρ υμιν ποιησατε ινα και εν τη λαοδικεων εκκλησια αναγνωσθη και την εκ λαοδικιας ινα και υμεις αναγνωτε
Col 4:17 και ειπατε αρχιππω βλεπε την διακονιαν ην παρελαβες εν κυριω ινα αυτην πληροις
Col 4:18 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου μνημονευετε μου των δεσμων η χαρις μεθ υμων
1Th 1:1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονεικεων εν θεω πατρι και κυριω ιησου χριστω χαρις υμιν και ειρηνη
1Th 1:2 ευχαριστουμεν τω θεω παντοτε περι παντων υμων μνειαν ποιουμενοι επι των προσευχων ημων
1Th 1:3 αδειαλειπτως μνημονευοντες υμων του εργου της πιστεως και του κοπου της αγαπης και της υπομονης της ελπιδος του κυριου ημων ιησου χριστου εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων
1Th 1:4 ειδοτες αδελφοι ηγαπημενοι υπο θεου την εκλογην υμων
1Th 1:5 οτι το ευαγγελιον ημων ουκ εγενηθη εις υμας εν λογω μονον αλλα και εν δυναμει και εν πνευματι αγιω και πληροφορια πολλη καθως οιδατε οιοι εγενηθημεν εν υμιν δι υμας
1Th 1:6 και υμεις μειμηται ημων εγενηθητε και του κυριου δεξαμενοι τον λογον εν θλιψει πολλη μετα χαρας και πνευματος αγιου
1Th 1:7 ωστε γενεσθαι υμας τυπον πασιν τοις πιστευουσιν εν τη μακεδονια και εν τη αχαια
1Th 1:8 αφ υμων γαρ εξηχηται ο λογος του κυριου ου μονον εν τη μακεδονια και αχαια αλλ εν παντι τοπω η πιστις υμων η προς τον θεον εξεληλυθεν ωστε μη χρειαν εχειν ημας λαλειν τι
1Th 1:9 αυτοι γαρ περι υμων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς τον θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι και αληθινω
1Th 1:10 και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ των νεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας εκ της οργης της ερχομενης
1Th 2:1 αυτοι γαρ οιδατε αδελφοι την εισοδον ημων την προς υμας οτι ου κενη γεγονεν
1Th 2:2 αλλα προπαθοντες και υβρισθεντες καθως οιδατε εν φιλιπποις επαρρησιασαμεθα εν τω θεω ημων λαλησαι προς υμας το ευαγγελιον του θεου εν πολλω αγωνι
1Th 2:3 η γαρ παρακλησις ημων ουκ εκ πλανης ουδε εξ ακαθαρσιας ουδε εν δολω
1Th 2:4 αλλα καθως δεδοκιμασμεθα υπο του θεου πιστευθηναι το ευαγγελιον ουτως λαλουμεν ουχ ως ανθρωποις αρεσκοντες αλλα θεω τω δοκιμαζοντι τας καρδιας ημων
1Th 2:5 ουτε γαρ ποτε εν λογω κολακειας εγενηθημεν καθως οιδατε ουτε προφασει πλεονεξιας θεος μαρτυς
1Th 2:6 ουτε ζητουντες εξ ανθρωπων δοξαν ουτε αφ υμων ουτε απ αλλων δυναμενοι εν βαρει ειναι ως χριστου αποστολοι
1Th 2:7 αλλα εγενηθημεν νηπιοι εν μεσω υμων ως εαν τροφος θαλπη τα εαυτης τεκνα
1Th 2:8 ουτως ομειρομενοι υμων ηυδοκουμεν μεταδουναι υμιν ου μονον το ευαγγελιον του θεου αλλα και τας εαυτων ψυχας διοτι αγαπητοι ημιν εγενηθητε
1Th 2:9 μνημονευετε γαρ αδελφοι τον κοπον ημων και τον μοχθον νυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων εκηρυξαμεν εις υμας το ευαγγελιον του θεου
1Th 2:10 υμεις μαρτυρες και ο θεος ως οσιως και δικαιως και αμεμπτως υμιν τοις πιστευουσιν εγενηθημεν
1Th 2:11 καθαπερ οιδατε ως ενα εκαστον υμων ως πατηρ τεκνα εαυτου παρακαλουντες υμας και παραμυθουμενοι
1Th 2:12 και μαρτυρομενοι εις το περιπατειν υμας αξιως του θεου του καλουντος υμας εις την εαυτου βασιλειαν και δοξαν
1Th 2:13 και δια τουτο και ημεις ευχαριστουμεν τω θεω αδιαλειπτως οτι παραλαβοντες λογον ακοης παρ ημων του θεου εδεξασθε ου λογον ανθρωπων αλλα καθως αληθως εστιν λογον θεου ος και ενεργειται εν υμιν τοις πιστευουσιν
1Th 2:14 υμεις γαρ μειμηται εγενηθητε αδελφοι των εκκλησιων του θεου των ουσων εν τη ιουδαια εν χριστω ιησου οτι τα αυτα επαθετε και υμεις υπο των ιδιων συμφυλετων καθως και αυτοι υπο των ιουδαιων
1Th 2:15 των και τον κυριον αποκτειναντων ιησουν και τους προφητας και ημας εκδιωξαντων και θεω μη αρεσκοντων και πασιν ανθρωποις εναντιων
1Th 2:16 κωλυοντων ημας τοις εθνεσιν λαλησαι ινα σωθωσιν εις το αναπληρωσαι αυτων παντοτε εφθακεν δε η οργη επ αυτους εις τελος
1Th 2:17 ημεις δε αδελφοι απορφανισθεντες αφ υμων προς καιρον ωρας προσωπω ου καρδια περισσοτερως εσπουδασαμεν το προσωπον υμων ιδειν εν πολλη επιθυμια
1Th 2:18 διοτι ηθελησαμεν ελθειν προς υμας εγω μεν παυλος και απαξ και δις και ενεκοψεν ημας ο σατανας
1Th 2:19 τις γαρ ημων ελπις η χαρα η στεφανος καυχησεως η ουχι και υμεις εμπροσθεν του κυριου ημων ιησου εν τη αυτου παρουσια
1Th 2:20 υμεις γαρ εστε η δοξα ημων και η χαρα
1Th 3:1 διοτι μηκετι στεγοντες ηυδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι
1Th 3:2 και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και συνεργον εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υπερ της πιστεως υμων
1Th 3:3 το μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλειψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα
1Th 3:4 και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλειβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε
1Th 3:5 δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την υμων πιστιν μη πως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων
1Th 3:6 αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας
1Th 3:7 δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη αναγκη και θλιψει ημων δια της υμων πιστεως
1Th 3:8 οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκετε εν κυριω
1Th 3:9 τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων
1Th 3:10 νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων
1Th 3:11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους κατευθυναι την οδον ημων προς υμας
1Th 3:12 υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας
1Th 3:13 εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτως εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου μετα παντων των αγιων αυτου
1Th 4:1 λοιπον αδελφοι ερωτωμεν υμας και παρακαλουμεν εν κυριω ιησου ινα καθως παρελαβετε παρ ημων το πως δει υμας περιπατειν και αρεσκειν θεω καθως και περιπατειτε ινα περισσευσητε μαλλον
1Th 4:2 οιδατε γαρ τινας παραγγελιας εδωκαμεν υμιν δια του κυριου ιησου
1Th 4:3 τουτο γαρ εστιν θελημα του θεου ο αγιασμος υμων απεχεσθαι υμας απο της πορνειας
1Th 4:4 ειδεναι εκαστον υμων το εαυτου σκευος κτασθαι εν αγιασμω και τειμη
1Th 4:5 μη εν παθει επιθυμιας καθαπερ και τα εθνη τα μη ειδοτα τον θεον
1Th 4:6 το μη υπερβαινειν και πλεονεκτειν εν τω πραγματι τον αδελφον αυτου διοτι εκδικος κυριος περι παντων τουτων καθως και προειπαμεν υμιν και διεμαρτυραμεθα
1Th 4:7 ου γαρ εκαλεσεν ημας ο θεος επι ακαθαρσια αλλα εν αγιασμω
1Th 4:8 τοιγαρουν ο αθετων ουκ ανθρωπον αθετει αλλα τον θεον τον διδοντα το πνευμα αυτου το αγιον εις υμας
1Th 4:9 περι δε της φιλαδελφιας ου χρειαν ειχομεν γραφειν υμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοι εστε εις το αγαπαν αλληλους
1Th 4:10 και γαρ ποιειτε αυτο και εις παντας τους αδελφους τους εν ολη τη μακεδονια παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι περισσευειν μαλλον
1Th 4:11 και φιλοτειμεισθαι ησυχαζειν και πρασσειν τα ιδια και εργαζεσθαι ταις χερσιν υμων καθως υμιν παρηγγειλαμεν
1Th 4:12 ινα περιπατητε ευσχημονως προς τους εξω και μηδενος χρειαν εχητε
1Th 4:13 ου θελομεν δε υμας αγνοειν αδελφοι περι των κοιμωμενων ινα μη λυπησθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα
1Th 4:14 ει γαρ πιστευομεν οτι ιησους απεθανεν και ανεστη ουτως ο θεος και τους κοιμηθεντας δια του ιησου αξει συν αυτω
1Th 4:15 τουτο γαρ υμιν λεγομεν εν λογω κυριου οτι ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι εις την παρουσιαν του ιησου ου μη φθασωμεν τους κοιμηθεντας
1Th 4:16 οτι αυτος ο κυριος εν κελευσματι εν φωνη αρχαγγελου και εν σαλπιγγι θεου καταβησεται απ ουρανου και οι νεκροι εν χριστω αναστησονται πρωτον
1Th 4:17 επειτα ημεις οι ζωντες οι περιλειμενοι αμα συν αυτοις αρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιν του κυριου εις αερα και ουτως παντοτε εν κυριω εσομεθα
1Th 4:18 ωστε παρακαλειτε αλληλους εν τοις λογοις τουτοις
1Th 5:1 περι δε των χρονων και των καιρων αδελφοι ου χρειαν εχετε υμιν γραφεσθαι
1Th 5:2 αυτοι γαρ ακριβως οιδατε οτι ημερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτι ουτως ερχεται
1Th 5:3 οταν δε λεγωσιν ειρηνη και ασφαλεια τοτε αιφνιδιος επισταται αυτοις ολεθρος ωσπερ η ωδειν τη εν γαστρι εχουση και ου μη εκφυγωσιν
1Th 5:4 υμεις δε αδελφοι ουκ εστε εν σκοτει ινα η ημερα υμας ως κλεπτας καταλαβη
1Th 5:5 παντες γαρ υμεις υιοι φωτος εστε και υιοι ημερας ουκ εσμεν νυκτος ουδε σκοτους
1Th 5:6 αρα ουν μη καθευδωμεν ως οι λοιποι αλλα γρηγορωμεν και νηφωμεν
1Th 5:7 οι γαρ καθευδοντες νυκτος καθευδουσιν και οι μεθυοντες νυκτος μεθυουσιν
1Th 5:8 ημεις δε ημερας οντες νηφωμεν ενδυσαμενοι θωρακα πιστεως και αγαπης και περικεφαλαιαν ελπιδα σωτηριας
1Th 5:9 οτι ουκ εθετο ο θεος ημας εις οργην αλλα εις περιποιησιν σωτηριας δια του κυριου ημων ιησου
1Th 5:10 του αποθανοντος περι ημων ινα ειτε γρηγορωμεν ειτε καθευδωμεν αμα συν αυτω ζησωμεν
1Th 5:11 διο παρακαλειτε αλληλους και οικοδομειτε εις τον ενα καθως και ποιειτε
1Th 5:12 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι ειδεναι τους κοπιωντας εν υμιν και προισταμενους υμων εν κυριω και νουθετουντας υμας
1Th 5:13 και ηγεισθε αυτους υπερ εκπερισσως εν αγαπη δια το εργον αυτων ειρηνευετε εν εαυτοις
1Th 5:14 παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι νουθετειτε τους ατακτους παραμυθεισθε τους ολιγοψυχους αντεχεσθε των ασθενων μακροθυμειτε προς παντας
1Th 5:15 ορατε μη τις κακον αντι κακου τινι αποδω αλλα παντοτε το αγαθον διωκετε και εις αλληλους και εις παντας
1Th 5:16 παντοτε χαιρετε
1Th 5:17 αδιαλειπτως προσευχεσθε
1Th 5:18 εν παντι ευχαριστειτε τουτο γαρ θελημα θεου εν χριστω ιησου εις υμας
1Th 5:19 το πνευμα μη σβεννυτε
1Th 5:20 προφητειας μη εξουθενειτε
1Th 5:21 παντα δε δοκιμαζετε το καλον κατεχετε
1Th 5:22 απο παντος ειδους πονηρου απεχεσθε
1Th 5:23 αυτος δε ο θεος της ειρηνης αγιασαι υμας ολοτελεις και ολοκληρον υμων το πνευμα και η ψυχη και το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου τηρηθειη
1Th 5:24 πιστος ο καλων υμας ος και ποιησει
1Th 5:25 αδελφοι προσευχεσθε και περι ημων
1Th 5:26 ασπασασθε τους αδελφους παντας εν φιληματι αγιω
1Th 5:27 ενορκιζω υμας τον κυριον αναγνωσθηναι την επιστολην πασιν τοις αδελφοις
1Th 5:28 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μεθ υμων
2Th 1:1 παυλος και σειλουανος και τειμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονεικεων εν θεω πατρι ημων και κυριω ιησου χριστω
2Th 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος και κυριου ιησου χριστου
2Th 1:3 ευχαριστειν οφειλομεν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι καθως αξιον εστιν οτι υπεραυξανει η πιστις υμων και πλεοναζει η αγαπη ενος εκαστου παντων υμων εις αλληλους
2Th 1:4 ωστε αυτους ημας εν υμιν ενκαυχασθαι εν ταις εκκλησιαις του θεου υπερ της υπομονης υμων και πιστεως εν πασιν τοις διωγμοις υμων και ταις θλιψεσιν αις ενεχεσθε
2Th 1:5 ενδειγμα της δικαιας κρισεως του θεου εις το καταξιωθηναι υμας της βασιλειας του θεου υπερ ης και πασχετε
2Th 1:6 ειπερ δικαιον παρα θεω ανταποδουναι τοις θλειβουσιν υμας θλιψιν
2Th 1:7 και υμιν τοις θλειβομενοις ανεσιν μεθ ημων εν τη αποκαλυψει του κυριου ιησου απ ουρανου μετ αγγελων δυναμεως αυτου
2Th 1:8 εν φλογι πυρος διδοντος εκδικησιν τοις μη ειδοσιν θεον και τοις μη υπακουουσιν τω ευαγγελιω του κυριου ημων ιησου
2Th 1:9 οιτινες δικην τεισουσιν ολεθρον αιωνιον απο προσωπου του κυριου και απο της δοξης της ισχυος αυτου
2Th 1:10 οταν ελθη ενδοξασθηναι εν τοις αγιοις αυτου και θαυμασθηναι εν πασιν τοις πιστευσασιν οτι επιστευθη το μαρτυριον ημων εφ υμας εν τη ημερα εκεινη
2Th 1:11 εις ο και προσευχομεθα παντοτε περι υμων ινα υμας αξιωση της κλησεως ο θεος ημων και πληρωση πασαν ευδοκιαν αγαθωσυνης και εργον πιστεως εν δυναμει
2Th 1:12 οπως ενδοξασθη το ονομα του κυριου ημων ιησου εν υμιν και υμεις εν αυτω κατα την χαριν του θεου ημων και κυριου ιησου χριστου
2Th 2:1 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου ιησου χριστου και ημων επισυναγωγης επ αυτον
2Th 2:2 εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδε θροεισθε μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του κυριου
2Th 2:3 μη τις υμας εξαπατηση κατα μηδενα τροπον οτι εαν μη ελθη η αποστασια πρωτον και αποκαλυφθη ο ανθρωπος της ανομιας ο υιος της απωλειας
2Th 2:4 ο αντικειμενος και υπεραιρομενος επι παντα λεγομενον θεον η σεβασμα ωστε αυτον εις τον ναον του θεου καθισαι αποδεικνυντα εαυτον οτι εστιν θεος
2Th 2:5 ου μνημονευετε οτι ετι ων προς υμας ταυτα ελεγον υμιν
2Th 2:6 και νυν το κατεχον οιδατε εις το αποκαλυφθηναι αυτον εν τω εαυτου καιρω
2Th 2:7 το γαρ μυστηριον ηδη ενεργειται της ανομιας μονον ο κατεχων αρτι εως εκ μεσου γενηται
2Th 2:8 και τοτε αποκαλυφθησεται ο ανομος ον ο κυριος ανελει τω πνευματι του στοματος αυτου και καταργησει τη επιφανεια της παρουσιας αυτου
2Th 2:9 ου εστιν η παρουσια κατ ενεργειαν του σατανα εν παση δυναμει και σημειοις και τερασιν ψευδους
2Th 2:10 και εν παση απατη αδικιας τοις απολλυμενοις ανθ ων την αγαπην της αληθειας ουκ εδεξαντο εις το σωθηναι αυτους
2Th 2:11 και δια τουτο πεμπει αυτοις ο θεος ενεργειαν πλανης εις το πιστευσαι αυτους τω ψευδει
2Th 2:12 ινα κριθωσιν παντες οι μη πιστευσαντες τη αληθεια αλλα ευδοκησαντες τη αδικια
2Th 2:13 ημεις δε οφειλομεν ευχαριστειν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι ηγαπημενοι υπο κυριου οτι ειλατο υμας ο θεος απ αρχην εις σωτηριαν εν αγιασμω πνευματος και πιστει αληθειας
2Th 2:14 εις ο εκαλεσεν ημας δια του ευαγγελιου ημων εις περιποιησιν δοξης του κυριου ημων ιησου χριστου
2Th 2:15 αρα ουν αδελφοι στηκετε και κρατειτε τας παραδοσεις ας εδιδαχθητε ειτε δια λογου ειτε δι επιστολης ημων
2Th 2:16 αυτος δε ο κυριος ημων χριστος ιησους και θεος ο πατηρ ημων ο αγαπησας ημας και δους παρακλησιν αιωνιαν και ελπιδα αγαθην εν χαριτι
2Th 2:17 παρακαλεσαι υμων τας καρδιας και στηριξαι εν παντι εργω και λογω αγαθω
2Th 3:1 το λοιπον προσευχεσθε αδελφοι περι ημων ινα ο λογος του κυριου τρεχη και δοξαζηται καθως και προς υμας
2Th 3:2 και ινα ρυσθωμεν απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων ου γαρ παντων η πιστις
2Th 3:3 πιστος δε εστιν ο κυριος ος στηρισει υμας και φυλαξει απο του πονηρου
2Th 3:4 πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι α παραγγελλομεν και εποιησατε και ποιειτε και ποιησετε
2Th 3:5 ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεου και εις την υπομονην του χριστου
2Th 3:6 παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου ιησου χριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτως περιπατουντος και μη κατα την παραδοσιν ην παρελαβετε αφ ημων
2Th 3:7 αυτοι γαρ οιδατε πως δει μειμεισθαι ημας οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν
2Th 3:8 ουδε δωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινος αλλ εν κοπω και μοχθω νυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων
2Th 3:9 ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν εις το μειμεισθαι ημας
2Th 3:10 και γαρ οτε ημεν προς υμας τουτο παρηγγελλομεν υμιν οτι ει τις ου θελει εργαζεσθαι μηδε εσθιετω
2Th 3:11 ακουομεν γαρ τινας περιπατουντας εν υμιν ατακτως μηδεν εργαζομενους αλλα περιεργαζομενους
2Th 3:12 τοις δε τοιουτοις παραγγελλομεν και παρακαλουμεν εν κυριω ιησου χριστω ινα μετα ησυχιας εργαζομενοι τον εαυτων αρτον εσθιωσιν
2Th 3:13 υμεις δε αδελφοι μη εγκακησητε καλοποιουντες
2Th 3:14 ει δε τις ουχ υπακουει τω λογω υμων δια της επιστολης τουτον σημιουσθε μη συναναμειγνυσθαι αυτω ινα εντραπη
2Th 3:15 και μη ως εχθρον ηγεισθε αλλα νουθετειτε ως αδελφον
2Th 3:16 αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν την ειρηνην δια παντος εν παντι τροπω ο κυριος μετα παντων υμων
2Th 3:17 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημειον εν παση επιστολη ουτως γραφω
2Th 3:18 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων
1Ti 1:1
1Ti 1:2
1Ti 1:3
1Ti 1:4
1Ti 1:5
1Ti 1:6
1Ti 1:7
1Ti 1:8
1Ti 1:9
1Ti 1:10
1Ti 1:11
1Ti 1:12
1Ti 1:13
1Ti 1:14
1Ti 1:15
1Ti 1:16
1Ti 1:17
1Ti 1:18
1Ti 1:19
1Ti 1:20
1Ti 2:1
1Ti 2:2
1Ti 2:3
1Ti 2:4
1Ti 2:5
1Ti 2:6
1Ti 2:7
1Ti 2:8
1Ti 2:9
1Ti 2:10
1Ti 2:11
1Ti 2:12
1Ti 2:13
1Ti 2:14
1Ti 2:15
1Ti 3:1
1Ti 3:2
1Ti 3:3
1Ti 3:4
1Ti 3:5
1Ti 3:6
1Ti 3:7
1Ti 3:8
1Ti 3:9
1Ti 3:10
1Ti 3:11
1Ti 3:12
1Ti 3:13
1Ti 3:14
1Ti 3:15
1Ti 3:16
1Ti 4:1
1Ti 4:2
1Ti 4:3
1Ti 4:4
1Ti 4:5
1Ti 4:6
1Ti 4:7
1Ti 4:8
1Ti 4:9
1Ti 4:10
1Ti 4:11
1Ti 4:12
1Ti 4:13
1Ti 4:14
1Ti 4:15
1Ti 4:16
1Ti 5:1
1Ti 5:2
1Ti 5:3
1Ti 5:4
1Ti 5:5
1Ti 5:6
1Ti 5:7
1Ti 5:8
1Ti 5:9
1Ti 5:10
1Ti 5:11
1Ti 5:12
1Ti 5:13
1Ti 5:14
1Ti 5:15
1Ti 5:16
1Ti 5:17
1Ti 5:18
1Ti 5:19
1Ti 5:20
1Ti 5:21
1Ti 5:22
1Ti 5:23
1Ti 5:24
1Ti 5:25
1Ti 6:1
1Ti 6:2
1Ti 6:3
1Ti 6:4
1Ti 6:5
1Ti 6:6
1Ti 6:7
1Ti 6:8
1Ti 6:9
1Ti 6:10
1Ti 6:11
1Ti 6:12
1Ti 6:13
1Ti 6:14
1Ti 6:15
1Ti 6:16
1Ti 6:17
1Ti 6:18
1Ti 6:19
1Ti 6:20
1Ti 6:21
2Ti 1:1
2Ti 1:2
2Ti 1:3
2Ti 1:4
2Ti 1:5
2Ti 1:6
2Ti 1:7
2Ti 1:8
2Ti 1:9
2Ti 1:10
2Ti 1:11
2Ti 1:12
2Ti 1:13
2Ti 1:14
2Ti 1:15
2Ti 1:16
2Ti 1:17
2Ti 1:18
2Ti 2:1
2Ti 2:2
2Ti 2:3
2Ti 2:4
2Ti 2:5
2Ti 2:6
2Ti 2:7
2Ti 2:8
2Ti 2:9
2Ti 2:10
2Ti 2:11
2Ti 2:12
2Ti 2:13
2Ti 2:14
2Ti 2:15
2Ti 2:16
2Ti 2:17
2Ti 2:18
2Ti 2:19
2Ti 2:20
2Ti 2:21
2Ti 2:22
2Ti 2:23
2Ti 2:24
2Ti 2:25
2Ti 2:26
2Ti 3:1
2Ti 3:2
2Ti 3:3
2Ti 3:4
2Ti 3:5
2Ti 3:6
2Ti 3:7
2Ti 3:8
2Ti 3:9
2Ti 3:10
2Ti 3:11
2Ti 3:12
2Ti 3:13
2Ti 3:14
2Ti 3:15
2Ti 3:16
2Ti 3:17
2Ti 4:1
2Ti 4:2
2Ti 4:3
2Ti 4:4
2Ti 4:5
2Ti 4:6
2Ti 4:7
2Ti 4:8
2Ti 4:9
2Ti 4:10
2Ti 4:11
2Ti 4:12
2Ti 4:13
2Ti 4:14
2Ti 4:15
2Ti 4:16
2Ti 4:17
2Ti 4:18
2Ti 4:19
2Ti 4:20
2Ti 4:21
2Ti 4:22
Tit 1:1
Tit 1:2
Tit 1:3
Tit 1:4
Tit 1:5
Tit 1:6
Tit 1:7
Tit 1:8
Tit 1:9
Tit 1:10
Tit 1:11
Tit 1:12
Tit 1:13
Tit 1:14
Tit 1:15
Tit 1:16
Tit 2:1
Tit 2:2
Tit 2:3
Tit 2:4
Tit 2:5
Tit 2:6
Tit 2:7
Tit 2:8
Tit 2:9
Tit 2:10
Tit 2:11
Tit 2:12
Tit 2:13
Tit 2:14
Tit 2:15
Tit 3:1
Tit 3:2
Tit 3:3
Tit 3:4
Tit 3:5
Tit 3:6
Tit 3:7
Tit 3:8
Tit 3:9
Tit 3:10
Tit 3:11
Tit 3:12
Tit 3:13
Tit 3:14
Tit 3:15
Phm 1:1
Phm 1:2
Phm 1:3
Phm 1:4
Phm 1:5
Phm 1:6
Phm 1:7
Phm 1:8
Phm 1:9
Phm 1:10
Phm 1:11
Phm 1:12
Phm 1:13
Phm 1:14
Phm 1:15
Phm 1:16
Phm 1:17
Phm 1:18
Phm 1:19
Phm 1:20
Phm 1:21
Phm 1:22
Phm 1:23
Phm 1:24
Phm 1:25
Heb 1:1 πολυμερως και πολυτροπως παλαι ο θεος λαλησας τοις πατρασιν εν τοις προφηταις επ εσχατου των ημερων τουτων ελαλησεν ημιν εν υιω
Heb 1:2 ον εθηκεν κληρονομον παντων δι ου και εποιησεν τους αιωνας
Heb 1:3 ος ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου φανερων τε τα παντα τω ρηματι της δυναμεως αυτου καθαρισμον των αμαρτιων ποιησαμενος εκαθισεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις
Heb 1:4 τοσουτω κρειττων γενομενος αγγελων οσω διαφορωτερον παρ αυτους κεκληρονομηκεν ονομα
Heb 1:5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υιον
Heb 1:6 οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου
Heb 1:7 και προς μεν τους αγγελους λεγει ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα
Heb 1:8 προς δε τον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα και η ραβδος της ευθυτητος ραβδος της βασιλειας αυτου
Heb 1:9 ηγαπησας δικαιοσυνην και εμεισησας ανομιαν δια τουτο εχρεισεν σε ο θεος ο θεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τους μετοχους σου
Heb 1:10 και συ κατ αρχας κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι
Heb 1:11 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται
Heb 1:12 και ωσει περιβολαιον ελιξεις αυτους ως ιματιον και αλλαγησονται συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλιψουσιν
Heb 1:13 προς τινα δε των αγγελων ειρηκεν ποτε καθου εκ δεξιων μου εως αν θεω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Heb 1:14 ουχι παντες εισιν λειτουργικα πνευματα εις διακονιας αποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομειν σωτηριαν
Heb 2:1 δια τουτο δει περισσοτερως προσεχειν ημας τοις ακουσθεισιν μηποτε παραρυωμεν
Heb 2:2 ει γαρ ο δι αγγελων λαληθεις λογος εγενετο βεβαιος και πασα παραβασις και παρακοη ελαβεν ενδικον μισθαποδοσιαν
Heb 2:3 πως ημεις εκφευξομεθα τηλικαυτης αμελησαντες σωτηριας ητις αρχην λαβουσα λαλεισθαι δια του κυριου υπο των ακουσαντων εις ημας εβεβαιωθη
Heb 2:4 συμμαρτυρουντος του θεου σημειοις τε και τερασιν και ποικιλαις δυναμεσιν και πνευματος αγιου μερισμοις κατα την αυτου θελησιν
Heb 2:5 ου γαρ αγγελοις υπεταξεν την οικουμενην την μελλουσαν περι ης λαλουμεν
Heb 2:6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγων τι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκη αυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον
Heb 2:7 ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τειμη εστεφανωσας αυτον
Heb 2:8 παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου εν τω γαρ υποταξαι τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμενα
Heb 2:9 τον δε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομεν ιησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τειμη εστεφανωμενον οπως χαριτι θεου υπερ παντος γευσηται θανατου
Heb 2:10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων δια παθηματων τελειωσαι
Heb 2:11 ο τε γαρ αγιαζων και οι αγιαζομενοι εξ ενος παντες δι ην αιτιαν ουκ επαισχυνεται αδελφους αυτους καλειν
Heb 2:12 λεγων απαγγελω το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε
Heb 2:13 και παλιν εγω εσομαι πεποιθως επ αυτω και παλιν ιδου εγω και τα παιδια α μοι εδωκεν ο θεος
Heb 2:14 επει ουν τα παιδια κεκοινωνηκεν αιματος και σαρκος και αυτος παραπλησιως μετεσχεν των αυτων ινα δια του θανατου καταργηση τον το κρατος εχοντα του θανατου τουτεστι τον διαβολον
Heb 2:15 και απαλλαξη τουτους οσοι φοβω θανατου δια παντος του ζην ενοχοι ησαν δουλειας
Heb 2:16 ου γαρ δηπου αγγελων επιλαμβανεται αλλα σπερματος αβρααμ επιλαμβανεται
Heb 2:17 οθεν ωφειλεν κατα παντα τοις αδελφοις ομοιωθηναι ινα ελεημων γενηται και πιστος αρχιερευς τα προς τον θεον εις το ειλασκεσθαι τας αμαρτιας του λαου
Heb 2:18 εν ω γαρ πεπονθεν αυτος πειρασθεις δυναται τοις πειραζομενοις βοηθησαι
Heb 3:1 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων ιησουν
Heb 3:2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωσης εν τω οικω αυτου
Heb 3:3 πλειονος γαρ ουτος δοξης παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τειμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
Heb 3:4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε παντα κατασκευασας θεος
Heb 3:5 και μωσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων
Heb 3:6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εαν την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος κατασχωμεν
Heb 3:7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε
Heb 3:8 μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω
Heb 3:9 ου επειρασαν οι πατερες υμων εν δοκιμασια και ειδον τα εργα μου τεσσερακοντα ετη
Heb 3:10 διο προσωχθισα τη γενεα ταυτη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου
Heb 3:11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
Heb 3:12 βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
Heb 3:13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη εξ υμων τις απατη της αμαρτιας
Heb 3:14 μετοχοι γαρ του χριστου γεγοναμεν εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
Heb 3:15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω
Heb 3:16 τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεως
Heb 3:17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσερακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
Heb 3:18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν
Heb 3:19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν
Heb 4:1 φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι
Heb 4:2 και γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μη συγκεκερασμενους τη πιστει τοις ακουσασιν
Heb 4:3 εισερχομεθα γαρ εις καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων
Heb 4:4 ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου
Heb 4:5 και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
Heb 4:6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απειθειαν
Heb 4:7 παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν δαυειδ λεγων μετα τοσουτον χρονον καθως προειρηκεν σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων
Heb 4:8 ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αρα περι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας
Heb 4:9 αρα απολειται σαββατισμος τω λαω του θεου
Heb 4:10 ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος
Heb 4:11 σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειας
Heb 4:12 ζων γαρ ο λογος του θεου και εναργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας
Heb 4:13 και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος
Heb 4:14 εχοντες ουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθοτα τους ουρανους ιησουν τον υιον του θεου κρατωμεν της ομολογιας
Heb 4:15 ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ασθενειαις ημων πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας
Heb 4:16 προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμεν ελεος και χαριν εις ευκαιρον βοηθειαν
Heb 5:1 πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπων λαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταται τα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα και θυσιας υπερ αμαρτιων
Heb 5:2 μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επει και αυτος περικειται ασθενειαν
Heb 5:3 και δι αυτην οφιλει καθως περι του λαου ουτως και περι αυτου προσφερειν περι αμαρτιων
Heb 5:4 και ουχ εαυτω τις λαμβανει την τειμην αλλα καλουμενος υπο του θεου καθωσπερ και ααρων
Heb 5:5 ουτως και ο χριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτον υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε
Heb 5:6 καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ
Heb 5:7 ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας
Heb 5:8 καιπερ ων υιος εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην
Heb 5:9 και τελειωθεις εγενετο πασιν τοις υπακουουσιν αυτω αιτιος σωτηριας αιωνιου
Heb 5:10 προσαγορευθεις υπο του θεου αρχιερευς κατα την ταξιν μελχισεδεκ
Heb 5:11 περι ου πολυς ημιν ο λογος και δυσερμηνευτος λεγειν επει νωθροι γεγονατε ταις ακοαις
Heb 5:12 και γαρ οφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον παλιν χρειαν εχετε του διδασκειν υμας τινα τα στοιχεια της αρχης των λογιων του θεου και γεγονατε χρειαν εχοντες γαλακτος ου στερεας τροφης
Heb 5:13 πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειρος λογου δικαιοσυνης νηπιος γαρ εστιν
Heb 5:14 τελειων δε εστιν η στερεα τροφη των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου
Heb 6:1 διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρων εργων και πιστεως επι θεον
Heb 6:2 βαπτισμων διδαχην επιθεσεως τε χειρων αναστασεως νεκρων και κριματος αιωνιου
Heb 6:3 και τουτο ποιησομεν εανπερ επιτρεπη ο θεος
Heb 6:4 αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθεντας γευσαμενους τε της δωρεας της επουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος αγιου
Heb 6:5 και καλον γευσαμενους θεου ρημα δυναμεις τε μελλοντος αιωνος
Heb 6:6 και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υιον του θεου και παραδειγματιζοντας
Heb 6:7 γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης ερχομενον πολλακις υετον και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου
Heb 6:8 εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσιν
Heb 6:9 πεπεισμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα κρεισσονα και εχομενα σωτηριας ει και ουτως λαλουμεν
Heb 6:10 ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και της αγαπης ης ενεδειξασθε εις το ονομα αυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουντες
Heb 6:11 επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδην προς την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους
Heb 6:12 ινα μη νωθροι γενησθε μειμηται δε των δια πιστεως και μακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιας
Heb 6:13 τω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενος ο θεος επει κατ ουδενος ειχεν μειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτου
Heb 6:14 λεγων ει μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω σε
Heb 6:15 και ουτως μακροθυμησας επετυχεν της επαγγελιας
Heb 6:16 ανθρωποι γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος
Heb 6:17 εν ω περισσοτερως βουλομενος ο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοις της επαγγελιας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσειτευσεν ορκω
Heb 6:18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατον ψευσασθαι θεον ισχυραν παρακλησιν εχωμεν οι καταφυγοντες κρατησαι της προκειμενης ελπιδος
Heb 6:19 ην ως αγκυραν εχομεν της ψυχης ασφαλη τε και βεβαιαν και εισερχομενην εις το εσωτερον του καταπετασματος
Heb 6:20 οπου προδρομος υπερ ημων εισηλθεν ιησους κατα την ταξιν μελχισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τον αιωνα
Heb 7:1 ουτος γαρ ο μελχεισεδεκ βασιλευς σαλημ ιερευς του θεου του υψιστου ος συναντησας αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των βασιλεων και ευλογησας αυτον
Heb 7:2 ω και δεκατην απο παντος εμερισεν αβρααμ πρωτον μεν ερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δε και βασιλευς σαλημ ο εστιν βασιλευς ειρηνης
Heb 7:3 απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχην ημερων μητε ζωης τελος εχων αφωμοιωμενος δε τω υιω του θεου μενει ιερευς εις το διηνεκες
Heb 7:4 θεωρειτε δε πηλικος ουτος ω δεκατην αβρααμ εδωκεν εκ των ακροθινειων ο πατριαρχης
Heb 7:5 και οι μεν εκ των υιων λευει την ιερατειαν λαμβανοντες εντολην εχουσιν αποδεκατοιν τον λαον κατα τον νομον τουτ εστιν τους αδελφους αυτων καιπερ εξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμ
Heb 7:6 ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν αβρααμ και τον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκεν
Heb 7:7 χωρις δε πασης αντιλογιας το ελαττον υπο του κρειττονος ευλογειται
Heb 7:8 και ωδε μεν δεκατας αποθνησκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν εκει δε μαρτυρουμενος οτι ζη
Heb 7:9 και ως επος ειπειν δι αβρααμ και λευεις ο δεκατας λαμβανων δεδεκατωται
Heb 7:10 ετι γαρ εν τη οσφυι του πατρος ην οτε συνηντησεν αυτω μελχισεδεκ
Heb 7:11 ει μεν ουν τελειωσις δια της λευειτικης ιερωσυνης ο λαος γαρ επ αυτης νενομοθετηται τις ετι χρεια κατα την ταξιν μελχισεδεκ ετερον ανιστασθαι ιερεα και ου κατα την ταξιν ααρων λεγεσθαι
Heb 7:12 μετατιθεμενης γαρ της ιερωσυνης εξ αναγκης μεταθεσις γεινεται
Heb 7:13 εφ ον γαρ λεγεται ταυτα φυλης ετερας μετεσχηκεν αφ ης ουδεις προσεσχηκεν τω θυσιαστηριω
Heb 7:14 προδηλον γαρ οτι εξ ιουδα ανατεταλκεν ο κυριος ημων εις ην φυλην περι ιερεων ουδεν μωυσης ελαλησεν
Heb 7:15 και περισσοτερον ετι καταδηλον εστιν ει κατα ομοιοτητα μελχισεδεκ ανισταται ιερευς ετερος
Heb 7:16 ος ου κατα νομον εντολης σαρκινης γεγονεν αλλα κατα δυναμιν ζωης ακαταλυτου
Heb 7:17 μαρτυρειται γαρ οτι συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχεισεδεκ
Heb 7:18 αθετησις μεν γαρ γεινεται προαγουσης εντολης δια το αυτης ασθενες και ανωφελες
Heb 7:19 ουδεν γαρ ετελειωσεν ο νομος επεισαγωγη δε κρειττονος ελπιδος δι ης εγγιζομεν τω θεω
Heb 7:20 και καθ οσον ου χωρις ορκωμοσιας οι μεν γαρ χωρις ορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτες
Heb 7:21 ο δε μετ ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμεληθησεται συ ιερευς εις τον αιωνα
Heb 7:22 κατα τοσουτο και κρειττονος διαθηκης γεγονεν εγγυος ιησους
Heb 7:23 και οι μεν πλειονες εισιν γεγονοτες ιερεις δια το θανατω κωλυεσθαι παραμενειν
Heb 7:24 ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνην
Heb 7:25 οθεν και σωζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους δι αυτου τω θεω παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων
Heb 7:26 τοιουτος γαρ ημιν και επρεπεν αρχιερευς οσιος ακακος αμιαντος κεχωρισμενος απο των αμαρτωλων και υψηλοτερος των ουρανων γενομενος
Heb 7:27 ος ουκ εχει καθ ημεραν αναγκην ωσπερ οι αρχιερεις προτερον υπερ των ιδιων αμαρτιων θυσιας αναφερειν επειτα των του λαου τουτο γαρ εποιησεν εφαπαξ εαυτον ανενεγκας
Heb 7:28 ο νομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχοντας ασθενειαν ο λογος δε της ορκωμοσιας της μετα τον νομον υιον εις τον αιωνα τετελειωμενον
Heb 8:1 κεφαλαιον δε επι τοις λεγομενοις τοιουτον εχομεν αρχιερεα ος εκαθισεν εν δεξια του θρονου της μεγαλωσυνης εν τοις ουρανοις
Heb 8:2 των αγιων λιτουργος και της σκηνης της αληθινης ην επηξεν ο κυριος ουκ ανθρωπος
Heb 8:3 πας γαρ αρχιερευς εις το προσφερειν δωρα τε και θυσιας καθισταται οθεν αναγκαιον εχειν τι και τουτον ο προσενεγκη
Heb 8:4 ει μεν ουν ην επι γης ουδ αν ην ιερευς οντων των προσφεροντων κατα νομον τα δωρα
Heb 8:5 οιτινες υποδειγματι και σκια λατρευουσιν των επουρανιων καθως κεχρηματισται μωυσης μελλων επιτελειν την σκηνην ορα γαρ φησιν ποιησεις παντα κατα τον τυπον τον δειχθεντα σοι εν τω ορει
Heb 8:6 νυν δε διαφορωτερας τετευχεν λειτουργιας οσω και κρειττονος εστιν διαθηκης μεσειτης ητις επι κρειττοσιν επαγγελιαις νενομοθετηται
Heb 8:7 ει γαρ η πρωτη εκεινη ην αμεμπτος ουκ αν δευτερας εζητειτο τοπος
Heb 8:8 μεμφομενος γαρ αυτοις λεγει ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και συντελεσω επι τον οικον ισραηλ και επι τον οικον ιουδα διαθηκην καινην
Heb 8:9 ου κατα την διαθηκην ην εποιησα τοις πατρασιν αυτων εν ημεραις επιλαβομενου μου της χειρος αυτων εξαγαγειν αυτους εκ γης αιγυπτου οτι αυτοι ουκ ενεμειναν εν τη διαθηκη μου καγω ημελησα αυτων λεγει κυριος
Heb 8:10 οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τω οικω ισραηλ μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων και επι καρδια εαυτων γραψω αυτους και εσομαι αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον
Heb 8:11 και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον πολειτην αυτου και εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων γνωθι τον κυριον οτι παντες ειδησουσιν με απο μεικρου εως μεγαλου αυτων
Heb 8:12 οτι ειλεως εσομαι ταις αδικειαις αυτων και των αμαρτιων αυτων ου μη μνησθω ετι
Heb 8:13 εν τω λεγειν καινην πεπαλαιωκεν την πρωτην το δε παλαιουμενον και γηρασκον εγγυς αφανισμου
Heb 9:1 ειχεν μεν ουν η πρωτη δικαιωματα λατρειας το τε αγιον κοσμικον
Heb 9:2 σκηνη γαρ κατεσκευασθη η πρωτη εν η η τε λυχνια και η τραπεζα και η προθεσις των αρτων και το χρυσουν θυμιατηριον ητις λεγεται τα αγια
Heb 9:3 μετα δε το δευτερον καταπετασμα σκηνη η λεγομενη τα αγια τω αγιων
Heb 9:4 εχουσα την κιβωτον της διαθηκης περικεκαλυμμενην παντοθεν χρυσιω εν η σταμνος χρυση εχουσα το μαννα και η ραβδος ααρων βλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης
Heb 9:5 υπερανω δε αυτης χερουβειν δοξης κατασκιαζοντα το ειλαστηριον περι ων ουκ εστιν νυν λεγειν κατα μερος
Heb 9:6 τουτων δε ουτως κατεσκευασμενων εις μεν την πρωτην σκηνην δια παντος εισιασιν οι ιερεις τας λατρειας επιτελουντες
Heb 9:7 εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου μονος ο αρχιερευς ου χωρις αιματος ο προσφερει υπερ εαυτου και των του λαου αγνοηματων
Heb 9:8 τουτο δηλουντος του πνευματος του αγιου μηπω πεφανερωσθαι την των αγιων οδον ετι της πρωτης σκηνης εχουσης στασιν
Heb 9:9 ητις παραβολη εις τον καιρον τον ενεστηκοτα καθ ην δωρα τε και θυσιαι προσφερονται μη δυναμεναι κατα συνειδησιν τελειωσαι τον λατρευοντα
Heb 9:10 μονον επι βρωμασιν και πομασιν και διαφοροις βαπτισμοις και δικαιωματα σαρκος μεχρι καιρου διορθωσεως επικειμενα
Heb 9:11 χριστος δε παραγενομενος αρχιερευς των γενομενων αγαθων δια της μειζονος και τελειοτερας σκηνης ου χειροποιητου τουτ εστιν ου ταυτης της κτισεως
Heb 9:12 ουδε δι αιματος τραγων και μοσχων δια δε του ιδιου αιματος εισηλθεν εφαπαξ εις τα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενος
Heb 9:13 ει γαρ το αιμα τραγων και ταυρων και σποδος δαμαλεως ραντιζουσα τους κεκοινωμενους αγιαζει προς την της σαρκος καθαροτητα
Heb 9:14 ποσω μαλλον το αιμα του χριστου ος δια πνευματος αιωνιου εαυτον προσηνεγκεν αμωμον τω θεω καθα
Heb 9:15
Heb 9:16
Heb 9:17
Heb 9:18
Heb 9:19
Heb 9:20
Heb 9:21
Heb 9:22
Heb 9:23
Heb 9:24
Heb 9:25
Heb 9:26
Heb 9:27
Heb 9:28
Heb 10:1
Heb 10:2
Heb 10:3
Heb 10:4
Heb 10:5
Heb 10:6
Heb 10:7
Heb 10:8
Heb 10:9
Heb 10:10
Heb 10:11
Heb 10:12
Heb 10:13
Heb 10:14
Heb 10:15
Heb 10:16
Heb 10:17
Heb 10:18
Heb 10:19
Heb 10:20
Heb 10:21
Heb 10:22
Heb 10:23
Heb 10:24
Heb 10:25
Heb 10:26
Heb 10:27
Heb 10:28
Heb 10:29
Heb 10:30
Heb 10:31
Heb 10:32
Heb 10:33
Heb 10:34
Heb 10:35
Heb 10:36
Heb 10:37
Heb 10:38
Heb 10:39
Heb 11:1
Heb 11:2
Heb 11:3
Heb 11:4
Heb 11:5
Heb 11:6
Heb 11:7
Heb 11:8
Heb 11:9
Heb 11:10
Heb 11:11
Heb 11:12
Heb 11:13
Heb 11:14
Heb 11:15
Heb 11:16
Heb 11:17
Heb 11:18
Heb 11:19
Heb 11:20
Heb 11:21
Heb 11:22
Heb 11:23
Heb 11:24
Heb 11:25
Heb 11:26
Heb 11:27
Heb 11:28
Heb 11:29
Heb 11:30
Heb 11:31
Heb 11:32
Heb 11:33
Heb 11:34
Heb 11:35
Heb 11:36
Heb 11:37
Heb 11:38
Heb 11:39
Heb 11:40
Heb 12:1
Heb 12:2
Heb 12:3
Heb 12:4
Heb 12:5
Heb 12:6
Heb 12:7
Heb 12:8
Heb 12:9
Heb 12:10
Heb 12:11
Heb 12:12
Heb 12:13
Heb 12:14
Heb 12:15
Heb 12:16
Heb 12:17
Heb 12:18
Heb 12:19
Heb 12:20
Heb 12:21
Heb 12:22
Heb 12:23
Heb 12:24
Heb 12:25
Heb 12:26
Heb 12:27
Heb 12:28
Heb 12:29
Heb 13:1
Heb 13:2
Heb 13:3
Heb 13:4
Heb 13:5
Heb 13:6
Heb 13:7
Heb 13:8
Heb 13:9
Heb 13:10
Heb 13:11
Heb 13:12
Heb 13:13
Heb 13:14
Heb 13:15
Heb 13:16
Heb 13:17
Heb 13:18
Heb 13:19
Heb 13:20
Heb 13:21
Heb 13:22
Heb 13:23
Heb 13:24
Heb 13:25
Jam 1:1 ιακωβος θεου και κυριου ιησου χριστου δουλος ταις δωδεκα φυλαις ταις εν τη διασπορα χαιρειν
Jam 1:2 πασαν χαραν ηγησασθε αδελφοι μου οταν πειρασμοις περιπεσητε ποικιλοις
Jam 1:3 γεινωσκοντες οτι το δοκιμιον υμων της πιστεως κατεργαζεται υπομονην
Jam 1:4 η δε υπομονη εργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι
Jam 1:5 ει δε τις υμων λειπεται σοφιας αιτειτω παρα του διδοντος θεου πασιν απλως και μη ονειδιζοντος και δοθησεται αυτω
Jam 1:6 αιτειτω δε εν πιστει μηδεν διακρεινομενος ο γαρ διακρεινομενος εοικεν κλυδωνι θαλασσης ανεμιζομενω και ρειπιζομενω
Jam 1:7 μη γαρ οιεσθω ο ανθρωπος εκεινος οτι λημψεται τι παρα του κυριου
Jam 1:8 ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου
Jam 1:9 καυχασθω δε αδελφος ο ταπεινος εν τω υψει αυτου
Jam 1:10 ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσι αυτου οτι ως ανθος χορτου παρελευσεται
Jam 1:11 ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου απωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις πορειαις αυτου μαρανθησεται
Jam 1:12 μακαριος ανηρ ος υπομενει πειρασμον οτι δοκιμος γενομενος λημψεται τον στεφανον της ζωης ον επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτον
Jam 1:13 μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο θεου πειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδενα
Jam 1:14 εκαστος δε πειραζεται υπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος και δελεαζομενος
Jam 1:15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθεισα αποκυει θανατον
Jam 1:16 μη πλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι
Jam 1:17 πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατρος των φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγη η τροπης αποσκιασματος
Jam 1:18 βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των αυτου κτισματων
Jam 1:19 ιστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω δε πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργην
Jam 1:20 οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνην θεου ουκ εργαζεται
Jam 1:21 διο αποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας εν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων
Jam 1:22 γεινεσθε δε ποιηται λογου και μη ακροαται μονον παραλογιζομενοι εαυτους
Jam 1:23 οτι ει τις ακροατης λογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρω
Jam 1:24 κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιος ην
Jam 1:25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμεινας ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται
Jam 1:26 ει τις δοκει θρησκος ειναι μη χαλινων γλωσσαν εαυτου αλλα απατων καρδιαν εαυτου τουτου ματαιος η θρησκεια
Jam 1:27 θρησκεια καθαρα και αμιαντος παρα τω θεω και πατρι αυτη εστιν επισκεπτεσθαι ορφανους και χηρας εν τη θλειψει αυτων ασπιλον εαυτον τηρειν απο του κοσμου
Jam 2:1 αδελφοι μου μη εν προσωπολημψιαις εχετε την πιστιν του κυριου ημων ιησου χριστου της δοξης
Jam 2:2 εαν γαρ εισελθη εις συναγωγην υμων ανηρ χρυσοδακτυλιος εν εσθητι λαμπρα εισελθη δε και πτωχος εν ρυπαρα εσθητι
Jam 2:3 επιβλεψητε δε επι τον φορουντα την εσθητα την λαμπραν και ειπητε συ καθου ωδε καλως και τω πτωχω ειπητε συ στηθι η καθου εκει υπο το υποποδιον μου
Jam 2:4 ου διεκριθητε εν εαυτοις και εγενεσθε κριται διαλογισμων πονηρων
Jam 2:5 ακουσατε αδελφοι μου αγαπητοι ουχ ο θεος εξελεξατο τους πτωχους τω κοσμω πλουσιους εν πιστει και κληρονομους της βασιλειας ης επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτον
Jam 2:6 υμεις δε ητειμασατε τον πτωχον ουχ οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμων και αυτοι ελκουσιν υμας εις κριτηρια
Jam 2:7 ουκ αυτοι βλασφημουσιν το καλον ονομα το επικληθεν εφ υμας
Jam 2:8 ει μεντοι νομον τελειτε βασιλικον κατα την γραφην αγαπησεις τον πλησιον σου ως σαυτον καλως ποιειτε
Jam 2:9 ει δε προσωπολημπτειτε αμαρτιαν εργαζεσθε ελεγχομενοι υπο του νομου ως παραβαται
Jam 2:10 οστις γαρ ολον τον νομον τηρηση πταιση δε εν ενι γεγονεν παντων ενοχος
Jam 2:11 ο γαρ ειπων μη μοιχευσης ειπεν και μη φονευσης ει δε ου μοιχευεις φονευεις δε γεγονας παραβατης νομου
Jam 2:12 ουτως λαλειτε και ουτως ποιειτε ως δια νομου ελευθεριας μελλοντες κρεινεσθαι
Jam 2:13 η γαρ κρισις ανελεος τω μη ποιησαντι ελεος κατακαυχατε ελεος κρισεως
Jam 2:14 τι οφελος αδελφοι μου εαν πιστιν λεγη τις εχειν εργα δε μη εχη μη δυναται η πιστις σωσαι αυτον
Jam 2:15 εαν αδελφος η αδελφη γυμνοι υπαρχωσιν και λειπομενοι της εφημερου τροφης
Jam 2:16 ειπη δε τις αυτοις εξ υμων υπαγετε εν ειρηνη θερμαινεσθε και χορταζεσθε μη δωτε δε αυτοις τα επιτηδια του σωματος τι οφελος
Jam 2:17 ουτως και η πιστις εαν μη εχη εργα νεκρα εστιν καθ εαυτην
Jam 2:18 αλλ ερει τις συ πιστιν εχεις καγω εργα εχω δειξον μοι την πιστιν σου χωρις των εργων καγω σοι δειξω εκ των εργων μου την πιστιν
Jam 2:19 συ πιστευεις οτι εις θεος εστιν καλως ποιεις και τα δαιμονια πιστευουσιν και φρισσουσιν
Jam 2:20 θελεις δε γηωναι ω ανθρωπε κενε οτι η πιστις χωρις των εργων αργη εστιν
Jam 2:21 αβρααμ ο πατηρ ημων ουκ εξ εργων εδικαιωθη ανενεγκας ισαακ τον υιον αυτου επι το θυσιαστηριον
Jam 2:22 βλεπεις οτι η πιστις συνηργει τοις εργοις αυτου και εκ των εργων η πιστις ετελειωθη
Jam 2:23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην και φιλος θεου εκληθη
Jam 2:24 ορατε οτι εξ εργων δικαιουται ανθρωπος και ουκ εκ πιστεως μονον
Jam 2:25 ομοιως δε και ρααβ η πορνη ουκ εξ εργων εδικαιωθη υποδεξαμενη τους αγγελους και ετερα οδω εκβαλουσα
Jam 2:26 ωσπερ το σωμα χωρις πνευματος νεκρον εστιν ουτως και η πιστις χωρις εργων νεκρα εστιν
Jam 3:1 μη πολλοι διδασκαλοι γεινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα λημψομεθα
Jam 3:2 πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
Jam 3:3 ει δε των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν εις το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν
Jam 3:4 ιδου και τα πλοια τα τηλικαυτα οντα και υπο ανεμων σκληρων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου η ορμη του ευθυνοντος βουλεται
Jam 3:5 ουτως και η γλωσσα μεικρον μελος εστιν και μεγαλα αυχει ιδου ηλικον πυρ ηλικην υλην αναπτει
Jam 3:6 και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης
Jam 3:7 πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπεινη
Jam 3:8 την δε γλωσσαν ουδεις δαμασαι δυναται ανθρωπων ακαταστατον κακον μεστη ιου θανατηφορου
Jam 3:9 εν αυτη ευλογουμεν τον κυριον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας
Jam 3:10 εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γεινεσθαι
Jam 3:11 μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
Jam 3:12 μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτε αλυκον γλυκυ ποιησαι υδωρ
Jam 3:13 τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
Jam 3:14 ει δε ζηλον πικρον εχετε και ερειθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας
Jam 3:15 ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλα επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης
Jam 3:16 οπου γαρ ζηλος και ερειθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
Jam 3:17 η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος ανυποκριτος
Jam 3:18 καρπος δε δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην
Jam 4:1 ποθεν πολεμοι και ποθεν μαχαι εν υμιν ουκ εντευθεν εκ των ηδονων υμων των στρατευομενων εν τοις μελεσιν υμων
Jam 4:2 επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθε επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε ουκ εχετε δια το μη αιτεισθαι υμας
Jam 4:3 αιτειτε και ου λαμβανετε διοτι κακως αιτεισθε ινα εν ταις ηδοναις υμων δαπανησετε
Jam 4:4 μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι η φιλια του κοσμου εχθρα του θεου εστιν ος εαν ουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρος του θεου καθισταται
Jam 4:5 η δοκειτε οτι κενως η γραφη λεγει προς φθονον επιποθει το πνευμα ο κατωκισεν εν ημιν
Jam 4:6 μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν
Jam 4:7 υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε δε τω διαβολω και φευξεται αφ υμων
Jam 4:8 εγγισατε τω θεω και εγγισει υμειν καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι και αγνισατε καρδιας διψυχοι
Jam 4:9 ταλαιπωρησατε και πενθησατε και κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθος μετατραπητω και η χαρα εις κατηφειαν
Jam 4:10 ταπεινωθητε ενωπιον κυριου και υψωσει υμας
Jam 4:11 μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου η κρεινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρεινει νομον ει δε νομον κρεινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης
Jam 4:12 εις εστιν νομοθετης και κριτης ο δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ δε τις ει ο κρεινων τον πλησιον
Jam 4:13 αγε νυν οι λεγοντες σημερον η αυριον πορευσομεθα εις τηνδε την πολιν και ποιησομεν εκει ενιαυτον και εμπορευσομεθα και κερδησομεν
Jam 4:14 οιτινες ουκ επιστασθε της αυριον ποια ζωη υμων ατμεις γαρ εστε προς ολιγον φαινομενη επειτα και αφανιζομενη
Jam 4:15 αντι του λεγειν υμας εαν ο κυριος θελη και ζησομεν και ποιησομεν τουτο η εκεινο
Jam 4:16 νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονιαις υμων πασα καυχησις τοιαυτη πονηρα εστιν
Jam 4:17 ειδοτι ουν καλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν
Jam 5:1 αγε νυν οι πλουσιοι κλαυσατε ολολυζοντες επι ταις ταλαιπωριαις υμων ταις επερχομεναις
Jam 5:2 ο πλουτος υμων σεσηπεν και τα ιματια υμων σητοβρωτα γεγονεν
Jam 5:3 ο χρυσος υμων και ο αργυρος κατειωται και ο ειος αυτων εις μαρτυριον υμιν εσται και φαγεται τας σαρκας υμων ως πυρ εθησαυρισατε εν εσχαταις ημεραις
Jam 5:4 ιδου ο μισθος των εργατων των αμησαντων τας χωρας υμων ο αφυστερημενος αφ υμων κραζει και αι βοαι των θερισαντων εις τα ωτα κυριου σαβαωθ εισεληλυθαν
Jam 5:5 ετρυφησατε επι της γης και εσπαταλησατε εθρεψατε τας καρδιας υμων εν ημερα σφαγης
Jam 5:6 κατεδικασατε εφονευσατε τον δικαιον ουκ αντιτασσεται υμιν
Jam 5:7 μακροθυμησατε ουν αδελφοι εως της παρουσιας του κυριου ιδου ο γεωργος εκδεχεται τον τειμιον καρπον της γης μακροθυμων επ αυτω εως λαβη προιμον και οψιμον
Jam 5:8 μακροθυμησατε και υμεις στηριξατε τας καρδιας υμων οτι η παρουσια του κυριου ηγγικεν
Jam 5:9 μη στεναζετε αδελφοι κατ αλληλων ινα μη κριθητε ιδου ο κριτης προ των θυρων εστηκεν
Jam 5:10 υποδειγμα λαβετε αδελφοι της κακοπαθιας και της μακροθυμιας τους προφητας οι ελαλησαν εν τω ονοματι κυριου
Jam 5:11 ιδου μακαριζομεν τους υπομειναντας την υπομονην ιωβ ηκουσατε και το τελος κυριου ειδετε οτι πολυσπλαγχνος εστιν κυριος και οικτειρμων
Jam 5:12 προ παντων δε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ουρανον μητε την γην μητε αλλον τινα ορκον ητω δε υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μη υπο κρισιν πεσητε
Jam 5:13 κακοπαθει τις εν υμιν προσευχεσθω ευθυμει τις ψαλλετω
Jam 5:14 ασθενει τις εν υμιν προσκαλεσασθω τους πρεσβυτερους της εκκλησιας και προσευξασθωσαν επ αυτον αλειψαντες ελαιω εν τω ονοματι
Jam 5:15 και η ευχη της πιστεως σωσει τον καμνοντα και εγερει αυτον ο κυριος καν αμαρτιας η πεποιηκως αφεθησεται αυτω
Jam 5:16 εξομολογεισθε ουν αλληλοις τας αμαρτιας και προσευχεσθε υπερ αλληλων οπως ιαθητε πολυ ισχυει δεησις δικαιου ενεργουμενη
Jam 5:17 ηλειας ανθρωπος ην ομοιοπαθης ημιν και προσευχη προσηυξατο του μη βρεξαι και ουκ εβρεξεν επι της γης ενιαυτους τρεις και μηνας εξ
Jam 5:18 και παλιν προσηυξατο και ο ουρανος υετον εδωκεν και η γη εβλαστησεν τον καρπον αυτης
Jam 5:19 αδελφοι μου εαν τις εν υμιν πλανηθη απο της αληθειας και επιστρεψη τις αυτον
Jam 5:20 γεινωσκετε οτι ο επιστρεψας αμαρτωλον εκ πλανης οδου αυτου σωσει ψυχην εκ θανατου αυτου και καλυψει πληθος αμαρτιων
1Pe 1:1 πετρος αποστολος ιησου χριστου εκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας ποντου γαλατιας καππαδοκιας ασιας
1Pe 1:2 κατα προγνωσιν θεου πατρος εν αγιασμω πνευματος εις υπακοην και ραντισμον αιματος ιησου χριστου χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη
1Pe 1:3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο κατα το πολυ αυτου ελεος αναγεννησας ημας εις ελπιδα ζωσαν δι αναστασεως ιησου χριστου εκ νεκρων
1Pe 1:4 εις κληρονομιαν αφθαρτον και αμιαντον και αμαραντον τετηρημενην εν ουρανοις εις υμας
1Pe 1:5 τους εν δυναμει θεου φρουρουμενους δια πιστεως εις σωτηριαν ετοιμην αποκαλυφθηναι εν καιρω εσχατω
1Pe 1:6 εν ω αγαλλιασθε ολιγον αρτι ει δεον λυπηθεντες εν ποικιλοις πειρασμοις
1Pe 1:7 ινα το δοκιμιον υμων της πιστεως πολυτειμοτερον χρυσου του απολλυμενου δια πυρος δε δοκιμαζομενου ευρεθη εις επαινον και δοξαν και τειμην εν αποκαλυψει ιησου χριστου
1Pe 1:8 ον ουκ ιδοντες αγαπατε εις ον αρτι μη ορωντες πιστευοντες δε αγαλλιατε χαρα ανεκλαλητω και δεδοξασμενη
1Pe 1:9 κομιζομενοι το τελος της πιστεως σωτηριαν ψυχων
1Pe 1:10 περι ης σωτηριας εξεζητησαν και εξηραυνησαν προφηται οι περι της εις υμας χαριτος προφητευσαντες
1Pe 1:11 εραυνωντες εις τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοις πνευμα προμαρτυρομενον τα εις χρειστον παθηματα και τας μετα ταυτα δοξας
1Pe 1:12 οις απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δε διηκονουν αυτα α νυν ανηγγελη υμιν δια των ευαγγελισαμενων υμας πνευματι αγιω αποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι
1Pe 1:13 διο αναζωσαμενοι τας οσφυας της διανοιας υμων νηφοντες τελειως ελπισατε επι την φερομενην υμιν χαριν εν αποκαλυψει ιησου χριστου
1Pe 1:14 ως τεκνα υπακοης μη συσχηματιζομεναι ταις προτερον εν τη αγνοια υμων επιθυμιαις
1Pe 1:15 αλλα κατα τον καλεσαντα υμας αγιον και αυτοι αγιοι εν παση αναστροφη γενηθητε
1Pe 1:16 διοτι γεγραπται οτι αγιοι εσεσθε οτι εγω αγιος
1Pe 1:17 και ει πατερα επικαλεισθε τον απροσωπολημπτως κρινοντα κατα το εκαστου εργον εν φοβω τον της παροικιας υμων χρονον αναστραφητε
1Pe 1:18 ειδοτες οτι ου φθαρτοις αργυριω η χρυσιω ελυτρωθητε εκ της ματαιας υμων αναστροφης πατροπαραδοτου
1Pe 1:19 αλλα τιμιω αιματι ως αμνου αμωμου και ασπιλου χριστου
1Pe 1:20 προεγνωσμενου μεν προ καταβολης κοσμου φανερωθεντος δε επ εσχατου των χρονων δι υμας
1Pe 1:21 τους δι αυτου πιστους εις θεον τον εγειραντα αυτον εκ νεκρων και δοξαν αυτω δοντα ωστε την πιστιν υμων και ελπιδα ειναι εις θεον
1Pe 1:22 τας ψυχας υμων ηγνικοτες εν τη υπακοη της αληθειας εις φιλαδελφιαν ανυποκριτον εκ καρδιας αλληλους αγαπησατε εκτενως
1Pe 1:23 αναγεγεννημενοι ουκ εκ σπορας φθαρτης αλλα αφθαρτου δια λογου ζωντος θεου και μενοντος
1Pe 1:24 διοτι πασα σαρξ ως χορτος και πασα δοξα αυτης ως ανθος χορτου εξηρανθη ο χορτος και το ανθος εξεπεσεν
1Pe 1:25 το δε ρημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δε εστιν το ρημα το ευαγγελισθεν εις υμας
1Pe 2:1 αποθεμενοι ουν πασαν κακιαν και παντα δολον και υποκρισιν και φονους και πασας καταλαλιας
1Pe 2:2 ως αρτιγεννητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε ινα εν αυτω αυξηθητε εις σωτηριαν
1Pe 2:3 ει εγευσασθε οτι χρηστος ο κυριος
1Pe 2:4 προς ον προσερχομενοι λιθον ζωντα υπ ανθρωπων μεν αποδεδοκιμασμενον παρα δε θεω εκλεκτον εντειμον
1Pe 2:5 και αυτοι ως λιθοι ζωντες οικοδομεισθε οικος πνευματικος εις ιερατευμα αγιον ανενεγκαι πνευματικας θυσιας ευπροσδεκτους θεω δια ιησου χριστου
1Pe 2:6 διοτι περιεχει εν γραφη ιδου τιθημι εν σειων λιθον εκλεκτον ακρογωνιαιον εντειμον και ο πιστευων επ αυτω ου μη καταισχυνθη
1Pe 2:7 υμιν ουν η τειμη τοις πιστευουσιν απιστουσιν δε λιθος ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
1Pe 2:8 και λιθος προσκομματος και πετρα σκανδαλου οι προσκοπτουσιν τω λογω απιστουντες εις ο και ετεθησαν
1Pe 2:9 υμεις δε γενος εκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνος αγιον λαος εις περιποιησιν οπως τας αρετας εξαγγειλητε του εκ σκοτους υμας καλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως
1Pe 2:10 οι ποτε ου λαος νυν δε λαος θεου οι ουκ ηλεημενοι νυν δε ελεηθεντες
1Pe 2:11 αγαπητοι παρακαλω ως παροικους και παρεπιδημους απεχεσθαι των σαρκικων επιθυμιων αιτινες στρατευονται κατα της ψυχης
1Pe 2:12 την αναστροφην υμων εν τοις εθνεσιν καλην ινα εν ω καταλαλουσιν υμων ως κακοποιων εκ των καλων εργων εποπτευοντες δοξασωσιν τον θεον εν ημερα επισκοπης
1Pe 2:13 υποταγητε παση ανθρωπινη κτισει δια τον κυριον ειτε βασιλει ως υπερεχοντι
1Pe 2:14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησιν κακοποιων επαινον δε αγαθοποιων
1Pe 2:15 οτι ουτως εστιν το θελημα του θεου αγαθοποιουντας φειμουν την των αφρονων ανθρωπων αγνωσιαν
1Pe 2:16 ως ελευθεροι και μη ως επικαλυμμα εχοντες της κακιας την ελευθεριαν αλλ ως θεου δουλοι
1Pe 2:17 παντας τιμησατε την αδελφοτητα αγαπατε τον θεον φοβεισθε τον βασιλεα τειματε
1Pe 2:18 οι οικεται υποτασσομενοι εν παντι φοβω τοις δεσποταις ου μονον τοις αγαθοις και επιεικεσιν αλλα και τοις σκολιοις
1Pe 2:19 τουτο γαρ χαρις ει δια συνειδησιν θεου υποφερει τις λυπας πασχων αδικως
1Pe 2:20 ποιον γαρ κλεος ει αμαρτανοντες και κολαφιζομενοι υπομενειτε αλλ ει αγαθοποιουντες και πασχοντες υπομενειτε τουτο χαρις παρα θεω
1Pe 2:21 εις τουτο γαρ εκληθητε οτι και χριστος επαθεν υπερ υμων υμιν υπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησητε τοις ιχνεσιν αυτου
1Pe 2:22 ος αμαρτιαν ουκ εποιησεν ουδε ευρεθη δολος εν τω στοματι αυτου
1Pe 2:23 ος λοιδορουμενος ουκ αντελοιδορει πασχων ουκ ηπειλει παρεδιδου δε τω κρεινοντι δικαιως
1Pe 2:24 ος τας αμαρτιας υμων αυτος ανηνεγκεν εν τω σωματι αυτου επι το ξυλον ινα ταις αμαρτιαις απογενομενοι τη δικαιοσυνη ζησωμεν ου τω μωλωπι ιαθητε
1Pe 2:25 ως προβατα πλανωμενοι αλλα επεστραφητε νυν επι τον ποιμενα και επισκοπον των ψυχων υμων
1Pe 3:1 ομοιως γυναικες υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν ινα ει τινες απειθουσιν τω λογω δια της των γυναικων αναστροφης ανευ λογου κερδηθησονται
1Pe 3:2 εποπτευσαντες την εν φοβω αγνην αναστροφην υμων
1Pe 3:3 ων εστω ουχ ο εξωθεν εμπλοκης τριχων και περιθεσεως χρυσιων η ενδυσεως ιματιων κοσμος
1Pe 3:4 αλλ ο κρυπτος της καρδιας ανθρωπος εν τω αφθαρτω του ησυχιου και πραεως πνευματος ο εστιν ενωπιον του θεου πολυτελες
1Pe 3:5 ουτως γαρ ποτε και αι αγιαι γυναικες αι ελπιζουσαι εις θεον εκοσμουν εαυτας υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν
1Pe 3:6 ως σαρρα υπηκουεν τω αβρααμ κυριον αυτον καλουσα ης εγενηθητε τεκνα αγαθοποιουσαι και μη φοβουμεναι μηδεμιαν πτοησιν
1Pe 3:7 ανδρες ομοιως συνοικουντες κατα γνωσιν ως ασθενεστερω σκευει τω γυναικειω απονεμοντες τειμην ως και συγκληρονομοις χαριτος ζωης εις το μη εγκοπτεσθαι ταις προσευχαις υμων
1Pe 3:8 το δε τελος παντες ομοφρονες συμπαθεις φιλαδελφοι ευσπλαγχνοι ταπεινοφρονες
1Pe 3:9 μη αποδιδοντες κακον αντι κακου η λοιδοριαν αντι λοιδοριας τουναντιον δε ευλογουντες οτι εις τουτο εκληθητε ινα ευλογιαν κληρονομησητε
1Pe 3:10 ο γαρ θελων ζωην αγαπαν και ιδειν ημερας αγαθας παυσατω την γλωσσαν απο κακου και χειλη του μη λαλησαι δολον
1Pe 3:11 εκκλεινατω δε απο κακου και ποιησατω αγαθον ζητησατω ειρηνην και διωξατω αυτην
1Pe 3:12 οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα
1Pe 3:13 και τις ο κακωσων υμας ει του αγαθου ζηλωται γενοισθε
1Pe 3:14 αλλ ει και πασχοιτε δια δικαιοσυνην μακαριοι τον δε φοβον αυτων μη φοβηθητε
1Pe 3:15 κυριον δε τον χριστον αγιασατε εν ταις καρδιαις υμων ετοιμοι αει προς απολογιαν παντι τω αιτουντι υμας λογον περι της εν υμιν ελπιδος αλλα μετα πραυτητος και φοβου
1Pe 3:16 συνειδησιν εχοντες αγαθην ινα εν ω καταλαλεισθε καταισχυνθωσιν οι επηρεαζοντες υμων την αγαθην εν χριστω αναστροφην
1Pe 3:17 κρειττον γαρ αγαθοποιουντας ει θελοι το θελημα του θεου πασχειν η κακοποιουντας
1Pe 3:18 οτι και χριστος απαξ περι αμαρτιων επαθεν δικαιος υπερ αδικων ινα υμας προσαγαγη θανατωθεις μεν σαρκι ζωοποιηθεις δε πνευματι
1Pe 3:19 εν ω και τοις εν φυλακη πνευμασιν πορευθεις εκηρυξεν
1Pe 3:20 απειθησασιν ποτε οτε απεξεδεχετο η του θεου μακροθυμια εν ημεραις νωε κατασκευαζομενης κειβωτου εις ην ολιγοι τουτ εστιν οκτω ψυχαι διεσωθησαν δι υδατος
1Pe 3:21 ο και υμας αντιτυπον νυν σωζει βαπτισμα ου σαρκος αποθεσις ρυπου αλλα συνειδησεως αγαθης επερωτημα εις θεον δι αναστασεως ιησου χριστου
1Pe 3:22 ος εστιν εν δεξια θεου πορευθεις εις ουρανον υποταγεντων αυτω αγγελων και εξουσιων και δυναμεων
1Pe 4:1 χριστου ουν παθοντος σαρκι και υμεις την αυτην εννοιαν οπλισασθε οτι ο παθων σαρκι πεπαυται αμαρτιαις
1Pe 4:2 εις το μηκετι ανθρωπων επιθυμιαις αλλα θεληματι θεου τον επιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον
1Pe 4:3 αρκετος γαρ ο παρεληλυθως χρονος το βουλημα των εθνων κατειργασθαι πεπορευμενους εν ασελγειαις επιθυμιαις οινοφλυγιαις κωμοις ποτοις και αθεμιτοις ειδωλολατρειαις
1Pe 4:4 εν ω ξενιζονται μη συντρεχοντων υμων εις την αυτην της ασωτιας αναχυσιν βλασφημουντες
1Pe 4:5 οι αποδωσουσιν λογον τω ετοιμως κρεινοντι ζωντας και νεκρους
1Pe 4:6 εις τουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσιν μεν κατα ανθρωπους σαρκι ζωσιν δε κατα θεον πνευματι
1Pe 4:7 παντων δε το τελος ηγγικεν σωφρονησατε ουν και νηψατε εις προσευχας
1Pe 4:8 προ παντων την εις εαυτους αγαπην εκτενη εχοντες οτι αγαπη καλυπτει πληθος αμαρτιων
1Pe 4:9 φιλοξενοι εις αλληλους ανευ γογγυσμου
1Pe 4:10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου
1Pe 4:11 ει τις λαλει ως λογια θεου ει τις διακονει ως εξ ισχυος ης χορηγει ο θεος ινα εν πασιν δοξαζηται ο θεος δια ιησου χριστου ω εστιν η δοξα και το κρατος εις τους αιοννας των αιωνων αμην
1Pe 4:12 αγαπητοι μη ξενιζεσθε τη εν υμιν πυρωσει προς πειρασμον υμιν γεινομενη ως ξενου υμιν συμβαινοντος
1Pe 4:13 αλλα καθο κοινωνειτε τοις του χριστου παθημασιν χαιρετε ινα και εν τη αποκαλυψει της δοξης αυτου χαρητε αγαλλιωμενοι
1Pe 4:14 ει ονειδιζεσθε εν ονοματι χριστου μακαριοι οτι το της δοξης και το του θεου πνευμα εφ υμας αναπαυεται
1Pe 4:15 μη γαρ τις υμων πασχετω ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ως αλλοτριεπισκοπος
1Pe 4:16 ει δε ως χρειστιανος μη αισχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεον εν τω ονοματι τουτω
1Pe 4:17 οτι ο καιρος του αρξασθαι το κριμα απο του οικου του θεου ει δε πρωτον απο ημων τι το τελος των απειθουντων τω του θεου ευαγγελιω
1Pe 4:18 και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο δε ασεβης και αμαρτωλος που φανειται
1Pe 4:19 ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του θεου πιστω κτιστη παρατιθεσθωσαν τας ψυχας εν αγαθοποιια
1Pe 5:1 πρεσβυτερους ουν εν υμιν παρακαλω ο συμπρεσβυτερος και μαρτυς των του χριστου παθηματων ο και της μελλουσης αποκαλυπτεσθαι δοξης κοινωνος
1Pe 5:2 ποιμανατε το εν υμιν ποιμνιον του θεου μη αναγκαστως αλλα εκουσιως μηδε αισχροκερδως αλλα προθυμως
1Pe 5:3
1Pe 5:4 και φανερωθεντος του αρχιποιμενος κομιεισθε τον αμαραντινον της δοξης στεφανον
1Pe 5:5 ομοιως νεωτεροι υποταγητε πρεσβυτεροις παντες δε αλληλοις την ταπεινοφροσυνην εγκομβωσασθε οτι θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν
1Pe 5:6 ταπεινωθητε ουν υπο την κραταιαν χειρα του θεου ινα υμας υψωση εν καιρω
1Pe 5:7 πασαν την μεριμναν υμων επιρειψαντες επ αυτον οτι αυτω μελει περι υμων
1Pe 5:8 νηψατε γρηγορησατε ο αντιδικος υμων διαβολος ως λεων ωρυομενος περιπατει ζητων καταπιειν
1Pe 5:9 ω αντιστητε στερεοι τη πιστει ειδοτες τα αυτα των παθηματων τη εν τω κοσμω υμων αδελφοτητι επιτελεισθαι
1Pe 5:10 ο δε θεος πασης χαριτος ο καλεσας υμας εις την αιωνιον αυτου δοξαν εν τω χριστω ολιγον παθοντας αυτος καταρτισει στηριξει σθενωσει
1Pe 5:11 αυτω το κρατος εις τους αιωνας αμην
1Pe 5:12 δια σιλβανου υμιν του πιστου αδελφου ως λογιζομαι δι ολιγων εγραψα παρακαλων και επιμαρτυρων ταυτην ειναι αληθη χαριν του θεου εις ην στητε
1Pe 5:13 ασπαζεται υμας η εν βαβυλωνι συνεκλεκτη και μαρκος ο υιος μου
1Pe 5:14 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγαπης ειρηνη υμιν πασιν τοις εν χριστω
2Pe 1:1 σιμων πετρος δουλος και αποστολος ιησου χριστου τοις ισοτειμον ημιν λαχουσιν πιστιν εν δικαιοσυνη του θεου ημων και σωτηρος ιησου χριστου
2Pe 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη εν επιγνωσει του θεου και ιησου του κυριου ημων
2Pe 1:3 ως παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα προς ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας δια δοξης και αρετης
2Pe 1:4 δι ων τα τειμια και μεγιστα ημιν επαγγελματα δεδωρηται ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως αποφυγοντες της εν τω κοσμω εν επιθυμια φθορας
2Pe 1:5 και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντες επιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην εν δε τη αρετη την γνωσιν
2Pe 1:6 εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν εν δε τη εγκρατεια την υπομονην εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν
2Pe 1:7 εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην
2Pe 1:8 ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργους ουδε ακαρπους καθιστησιν εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν
2Pe 1:9 ω γαρ μη παρεστιν ταυτα τυφλος εστιν μυωπαζων ληθην λαβων του καθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτιων
2Pe 1:10 διο μαλλον αδελφοι σπουδασατε βεβαιαν υμων την κλησιν και εκλογην ποιεισθαι ταυτα γαρ ποιουντες ου μη πταισητε ποτε
2Pe 1:11 ουτως γαρ πλουσιως επιχορηγηθησεται υμιν η εισοδος εις την αιωνιον βασιλειαν του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου
2Pe 1:12 διο μελλησω αει υμας υπομιμνησκειν περι τουτων καιπερ ειδοτας και εστηριγμενους εν τη παρουση αληθεια
2Pe 1:13 δικαιον δε ηγουμαι εφ οσον ειμι εν τουτω τω σκηνωματι διεγειρειν υμας εν υπομνησει
2Pe 1:14 ειδως οτι ταχινη εστιν η αποθεσις του σκηνωματος μου καθως και ο κυριος ημων ιησους χριστος εδηλωσεν μοι
2Pe 1:15 σπουδασω δε και εκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον την τουτων μνημην ποιεισθαι
2Pe 1:16 ου γαρ σεσοφισμενοις μυθοις εξακολουθησαντες εγνωρισαμεν υμιν την του κυριου ημων ιησου χριστου δυναμιν και παρουσιαν αλλ εποπται γενηθεντες της εκεινου μεγαλιοτητος
2Pe 1:17 λαβων γαρ παρα θεου πατρος τειμην και δοξαν φωνης ενεχθεισης αυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπρεπους δοξης ο υιος μου ο αγαπητος μου ουτος εστιν εις ον εγω ευδοκησα
2Pe 1:18 και ταυτην την φωνην ημεις ηκουσαμεν εξ ουρανου ενεχθεισαν συν αυτω οντες εν τω αγιω ορει
2Pe 1:19 και εχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον ω καλως ποιειτε προσεχοντες ως λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπω εως ου ημερα διαυγαση και φωσφορος ανατειλη εν ταις καρδιαις υμων
2Pe 1:20 τουτο πρωτον γεινωσκοντες οτι πασα προφητεια γραφης ιδιας επιλυσεως ου γεινεται
2Pe 1:21 ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη προφητεια ποτε αλλα υπο πνευματος αγιου φερομενοι ελαλησαν απο θεου ανθρωποι
2Pe 2:1 εγενοντο δε και ψευδοπροφηται εν τω λαω ως και εν υμιν εσονται ψευδοδιδασκαλοι οιτινες παρεισαξουσιν αιρεσεις απωλειας και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοι επαγοντες αυτοις ταχινην απωλειαν
2Pe 2:2 και πολλοι εξακολουθησουσιν αυτων ταις ασελγειαις δι ους η οδος της αληθειας βλασφημηθησεται
2Pe 2:3 και εν πλεονεξια πλαστοις λογοις υμας εμπορευσονται οις το κριμα εκπαλαι ουκ αργει και η απωλεια αυτων ου νυσταζει
2Pe 2:4 ει γαρ ο θεος αγγελων αμαρτησαντων ουκ εφεισατο αλλα σειροις ζοφου ταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισιν τηρουμενους
2Pe 2:5 και αρχαιου κοσμου ουκ εφεισατο αλλα ογδοον νωε δικαιοσυνης κηρυκα εφυλαξεν κατακλυσμον κοσμω ασεβων επαξας
2Pe 2:6 και πολεις σοδομων και γομορρας τεφρωσας κατεκρεινεν υποδειγμα μελλοντων ασεβεσιν τεθεικως
2Pe 2:7 και δικαιον λωτ καταπονουμενον υπο της των αθεσμων εν ασελγεια αναστροφης ερυσατο
2Pe 2:8 βλεμματι γαρ και ακοη δικαιος εγκατοικων εν αυτοις ημεραν εξ ημερας ψυχην δικαιαν ανομοις εργοις εβασανιζεν
2Pe 2:9 οιδεν κυριος ευσεβεις εκ πειρασμου ρυεσθαι αδικους δε εις ημεραν κρισεως κολαζομενους τηρειν
2Pe 2:10 μαλιστα δε τους οπισω σαρκος εν επιθυμια μιασμου πορευομενους και κυριοτητος καταφρονουντας τολμηται αυθαδεις δοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες
2Pe 2:11 οπου αγγελοι ισχυι και δυναμει μειζονες οντες ου φερουσιν κατ αυτων παρα κυριω βλασφημον κρισιν
2Pe 2:12 ουτοι δε ως αλογα ζωα γεγεννημενα φυσικα εις αλωσιν και φθοραν εν οις αγνοουσιν βλασφημουντες εν τη φθορα αυτων και φθαρησονται
2Pe 2:13 αδικουμενοι μισθον αδικιας ηδονην ηγουμενοι την εν ημερα τρυφην σπιλοι και μωμοι εντρυφωντες εν ταις αγαπαις αυτων συνευωχουμενοι υμιν
2Pe 2:14 οφθαλμους εχοντες μεστους μοιχαλιδος και ακαταπαστους αμαρτιας δελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιαν γεγυμνασμενην πλεονεξιας εχοντες καταρας τεκνα
2Pe 2:15 καταλειποντες ευθειαν οδον επλανηθησαν εξακολουθησαντες τη οδω του βαλααμ του βεωρ μισθον αδικιας ηγαπησαν
2Pe 2:16 ελεγξιν δε εσχεν ιδιας παρανομιας υποζυγιον αφωνον εν ανθρωποις φωνη φθεγξαμενον εκωλυσεν την του προφητου παραφρονιαν
2Pe 2:17 ουτοι εισιν πηγαι ανυδροι και ομιχλαι υπο λαιλαπος ελαυνομεναι οις ο ζοφος του σκοτους τετηρηται
2Pe 2:18 υπερογκα γαρ ματαιοτητος φθεγγομενοι δελεαζουσιν εν επιθυμιαις σαρκος ασελγειαις τους ολιγως αποφευγοντας τους εν πλανη αναστρεφομενους
2Pe 2:19 ελευθεριαν αυτοις επαγγελλομενοι αυτοι δουλοι υπαρχοντες της φθορας ω γαρ τις ηττηται τουτω δεδουλωται
2Pe 2:20 ει γαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου εν επιγνωσει του κυριου και σωτηρος ιησου χριστου τουτοις δε παλιν εμπλακεντες ηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων
2Pe 2:21 κρειττον γαρ ην αυτοις μη επεγνωκεναι την οδον της δικαιοσυνης η επιγνουσιν υποστρεψαι εκ της παραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης
2Pe 2:22 συμβεβηκεν αυτοις το της αληθους παροιμιας κυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα και υς λουσαμενη εις κυλισμον βορβορου
2Pe 3:1 ταυτην ηδη αγαπητοι δευτεραν υμιν γραφω επιστολην εν αις διεγειρω υμων εν υπομνησει την ειλικρεινη διανοιαν
2Pe 3:2 μνησθηναι των προειρημενων ρηματων υπο των αγιων προφητων και της των αποστολων υμων εντολης του κυριου και σωτηρος
2Pe 3:3 τουτο πρωτον γεινωσκοντες οτι ελευσονται επ εσχατων των ημερων εν εμπαιγμονη εμπαικται κατα τας ιδιας επιθυμιας αυτων πορευομενοι
2Pe 3:4 και λεγοντες που εστιν η επαγγελια της παρουσιας αυτου αφ ης γαρ οι πατερες εκοιμηθησαν παντα ουτως διαμενει απ αρχης κτισεως
2Pe 3:5 λανθανει γαρ αυτους τουτο θελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαι και γη εξ υδατος και δι υδατος συνεστωσης τω του θεου λογω
2Pe 3:6 δι ων ο τοτε κοσμος υδατι κατακλυσθεις απωλετο
2Pe 3:7 οι δε νυν ουρανοι και η γη τω αυτω λογω τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις ημεραν κρισεως και απωλειας των ασεβων ανθρωπων
2Pe 3:8 εν δε τουτο μη λανθανετω υμας αγαπητοι οτι μια ημερα παρα κυριω ως χειλια ετη και χειλια ετη ως ημερα μια
2Pe 3:9 ου βραδυνει κυριος της επαγγελιας ως τινες βραδυτητα ηγουνται αλλα μακροθυμει εις υμας μη βουλομενος τινας απολεσθαι αλλα παντας εις μετανοιαν χωρησαι
2Pe 3:10 ηξει δε ημερα κυριου ως κλεπτης εν η οι ουρανοι ροιζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουμενα λυθησεται και γη και τα εν αυτη εργα ευρεθησεται
2Pe 3:11 τουτων ουτως παντων λυομενων ποταπους δει υπαρχειν εν αγιαις αναστροφαις και ευσεβειαις
2Pe 3:12 προσδοκωντας και σπευδοντας την παρουσιαν της του θεου ημερας δι ην ουρανοι πυρουμενοι λυθησονται και στοιχεια καυσουμενα τηκεται
2Pe 3:13 καινους δε ουρανους και γην καινην κατα το επαγγελμα αυτου προσδοκωμεν εν οις δικαιοσυνη κατοικει
2Pe 3:14 διο αγαπητοι ταυτα προσδοκωντες σπουδασατε ασπιλοι και αμωμητοι αυτω ευρεθηναι εν ειρηνη
2Pe 3:15 και την του κυριου ημων μακροθυμιαν σωτηριαν ηγεισθε καθως και ο αγαπητος ημων αδελφος παυλος κατα την δοθεισαν αυτω σοφιαν εγραψεν υμιν
2Pe 3:16 ως και εν πασαις επιστολαις λαλων εν αυταις περι τουτων εν αις εστιν δυσνοητα τινα α οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλουσιν ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν
2Pe 3:17 υμεις ουν αγαπητοι προγεινωσκοντες φυλασσεσθε ινα μη τη των αθεσμων πλανη συναπαχθεντες εκπεσητε του ιδιου στηριγμου
2Pe 3:18 αυξανετε δε εν χαριτι και γνωσει του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος
1Jo 1:1 ο ην απ αρχης ο ακηκοαμεν ο εωρακαμεν τοις οφθαλμοις ημων ο εθεασαμεθα και αι χειρες ημων εψηλαφησαν περι του λογου της ζωης
1Jo 1:2 και η ζωη εφανερωθη και ο εωρακαμεν και μαρτυρουμεν και απαγγελλομεν υμιν την ζωην την αιωνιον ητις ην προς τον πατερα και εφανερωθη ημιν
1Jo 1:3 ο εωρακαμεν και ακηκοαμεν απαγγελλομεν και υμιν ινα και υμεις κοινωνιαν εχητε μεθ ημων και η κοινωνια δε η ημετερα μετα του πατρος και μετα του υιου αυτου ιησου χριστου
1Jo 1:4 και ταυτα γραφομεν ημεις ινα η χαρα ημων η πεπληρωμενη
1Jo 1:5 και εστιν αυτη η αγγελια ην ακηκοαμεν απ αυτου και αναγγελλομεν υμιν οτι ο θεος φως εστιν και σκοτια ουκ εστιν εν αυτω ουδεμια
1Jo 1:6 εαν ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μετ αυτου και εν τω σκοτει περιπατωμεν ψευδομεθα και ου ποιουμεν την αληθειαν
1Jo 1:7 εαν δε εν τω φωτι περιπατωμεν ως αυτος εστιν εν τω φωτι κοινωνιαν εχομεν μετ αλληλων και το αιμα ιησου του υιου αυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας
1Jo 1:8 εαν ειπωμεν οτι αμαρτιαν ουκ εχομεν εαυτους πλανωμεν και η αληθεια ουκ εστιν εν ημιν
1Jo 1:9 εαν ομολογωμεν τας αμαρτιας ημων πιστος εστιν και δικαιος ινα αφη ημιν τας αμαρτιας και καθαριση ημας απο πασης αδικιας
1Jo 1:10 εαν ειπωμεν οτι ουχ ημαρτηκαμεν ψευστην ποιουμεν αυτον και ο λογος αυτου ουκ εστιν εν ημιν
1Jo 2:1 τεκνια μου ταυτα γραφω υμιν ινα μη αμαρτητε και εαν τις αμαρτη παρακλητον εχομεν προς τον πατερα ιησουν χριστον δικαιον
1Jo 2:2 και αυτος ειλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημων ου περι των ημετερων δε μονων αλλα και περι ολου του κοσμου
1Jo 2:3 και εν τουτω γεινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν τας εντολας αυτου τηρωμεν
1Jo 2:4 ο λεγων οτι εγνωκα αυτον και τας εντολας αυτου μη τηρων ψευστης εστιν και εν τουτω η αληθεια ουκ εστιν
1Jo 2:5 ος δ αν τηρη αυτου τον λογον αληθως εν τουτω η αγαπη του θεου τετελειωται εν τουτω γεινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν
1Jo 2:6 ο λεγων εν αυτω μενειν οφειλει καθως εκεινος περιεπατησεν και αυτος περιπατειν
1Jo 2:7 αγαπητοι ουκ εντολην καινην γραφω υμιν αλλ εντολην παλαιαν ην ειχετε απ αρχης η εντολη η παλαια εστιν ο λογος ον ηκουσατε
1Jo 2:8 παλιν εντολην καινην γραφω υμιν ο εστιν αληθες εν αυτω και εν υμιν οτι η σκοτια παραγεται και το φως το αληθεινον ηδη φαινει
1Jo 2:9 ο λεγων εν τω φωτι ειναι και τον αδελφον αυτου μεισων εν τη σκοτια εστιν εως αρτι
1Jo 2:10 ο αγαπων τον αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει και σκανδαλον εν αυτω ουκ εστιν
1Jo 2:11 ο δε μεισων τον αδελφον αυτου εν τη σκοτια εστιν και εν τη σκοτια περιπατει και ουκ οιδεν που υπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεν τους οφθαλμους αυτου
1Jo 2:12 γραφω υμιν τεκνια οτι αφεωνται υμιν αι αμαρτιαι δια το ονομα αυτου
1Jo 2:13 γραφω υμιν πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης γραφω υμιν νεανισκοι οτι νενεικηκατε τον πονηρον εγραψα υμιν παιδια οτι εγνωκατε τον πατερα
1Jo 2:14 εγραψα υμιν πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης εγραψα υμιν νεανισκοι οτι ισχυροι εστε και ο λογος εν υμιν μενει και νενεικηκατε τον πονηρον
1Jo 2:15 μη αγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω εαν τις αγαπα τον κοσμον ουκ εστιν η αγαπη του πατρος εν αυτω
1Jo 2:16 οτι παν το εν τω κοσμω η επιθυμια της σαρκος και η επιθυμια των οφθαλμων και η αλαζονια του βιου ουκ εστιν εκ του πατρος αλλα εκ του κοσμου εστιν
1Jo 2:17 και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια αυτου ο δε ποιων το θελημα του θεου μενει εις τον αιωνα
1Jo 2:18 παιδια εσχατη ωρα εστιν και καθως ηκουσατε οτι αντιχρειστος ερχεται και νυν αντιχρειστοι πολλοι γεγονασιν οθεν γεινωσκομεν οτι εσχατη ωρα εστιν
1Jo 2:19 εξ ημων εξηλθαν αλλ ουκ ησαν εξ ημων ει γαρ εξ ημων ησαν μεμενηκεισαν αν μεθ ημων αλλ ινα φανερωθωσιν οτι ουκ εισιν παντες εξ ημων
1Jo 2:20 και υμεις χρεισμα εχετε απο του αγιου οιδατε παντες
1Jo 2:21 ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν αλλ οτι οιδατε αυτην και οτι παν ψευδος εκ της αληθειας ουκ εστιν
1Jo 2:22 τις εστιν ο ψευστης ει μη ο αρνουμενος οτι ιησους ουκ εστιν ο χριστος ουτος εστιν ο αντιχρειστος ο αρνουμενος τον πατερα και τον υιον
1Jo 2:23 πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει ο ομολογων τον υιον και τον πατερα εχει
1Jo 2:24 υμεις ο ηκουσατε απ αρχης εν υμιν μενετω εαν εν υμιν μεινη ο απ αρχης ηκουσατε και υμεις εν τω υιω και τω πατρι μενειτε
1Jo 2:25 και αυτη εστιν η επαγγελια ην αυτος επηγγειλατο υμιν την ζωην την αιωνιαν
1Jo 2:26 ταυτα εγραψα υμιν περι των πλανωντων υμας
1Jo 2:27 και υμεις το χαρισμα ο ελαβετε απ αυτου μενει εν υμιν και ου χρειαν εχετε ινα τις διδασκη υμας αλλα το αυτου χρεισμα διδασκει υμας περι παντων και αληθες εστιν και ουκ εστιν ψευδος και καθως εδιδαξεν υμας μενετε εν αυτω
1Jo 2:28 και νυν τεκνια μενετε εν αυτω ινα εαν φανερωθη σχωμεν παρρησιαν και μη αισχυνθωμεν απ αυτου εν τη παρουσια αυτου
1Jo 2:29 εαν ειδητε οτι δικαιος εστιν γεινωσκετε οτι πας ο ποιων την δικαιοσυνην εξ αυτου γεγεννηται
1Jo 3:1 ιδετε ποταπην αγαπην δεδωκεν υμιν ο πατηρ ινα τεκνα θεου κληθωμεν και εσμεν δια τουτο ο κοσμος ου γεινωσκει ημας οτι ουκ εγνω αυτον
1Jo 3:2 αγαπητοι νυν τεκνα θεου εσμεν και ουπω εφανερωθη τι εσομεθα οιδαμεν οτι εαν φανερωθη ομοιοι αυτω εσομεθα οτι οψομεθα αυτον καθως εστιν
1Jo 3:3 και πας ο εχων την ελπιδα ταυτην επ αυτω αγνιζει εαυτον καθως εκεινος αγνος εστιν
1Jo 3:4 πας ο ποιων την αμαρτιαν και την ανομιαν ποιει και η αμαρτια εστιν η ανομια
1Jo 3:5 και οιδατε οτι εκεινος εφανερωθη ινα τας αμαρτιας αρη και αμαρτια εν αυτω ουκ εστιν
1Jo 3:6 πας ο εν αυτω μενων ουχ αμαρτανει πας ο αμαρτανων ουχ εωρακεν αυτον ουδε εγνωκεν αυτον
1Jo 3:7 τεκνια μηδεις πλανατω υμας ο ποιων την δικαιοσυνην δικαιος εστιν καθως εκεινος δικαιος εστιν
1Jo 3:8 ο ποιων την αμαρτιαν εκ του διαβολου εστιν οτι απ αρχης ο διαβολος αμαρτανει εις τουτο εφανερωθη ο υιος του θεου ινα λυση τα εργα του διαβολου
1Jo 3:9 πας ο γεγεννημενος εκ του θεου αμαρτιαν ου ποιει οτι σπερμα αυτου εν αυτω μενει και ου δυναται αμαρτανειν οτι εκ του θεου γεγεννηται
1Jo 3:10 εν τουτω φανερα εστιν τα τεκνα του θεου και τα τεκνα του διαβολου πας ο μη ποιων δικαιοσυνην ουκ εστιν εκ του θεου και ο μη αγαπων τον αδελφον αυτου
1Jo 3:11 οτι αυτη εστιν η αγγελια ην ηκουσατε απ αρχης ινα αγαπωμεν αλληλους
1Jo 3:12 ου καθως καιν εκ του πονηρου ην και εσφαξεν τον αδελφον αυτου και χαριν τινος εσφαξεν αυτον οτι τα εργα αυτου πονηρα ην τα δε του αδελφου αυτου δικαια
1Jo 3:13 μη θαυμαζετε αδελφοι ει μεισει υμας ο κοσμος
1Jo 3:14 ημεις οιδαμεν οτι μεταβεβηκαμεν εκ του θανατου εις την ζωην οτι αγαπωμεν τους αδελφους ο μη αγαπων μενει εν τω θανατω
1Jo 3:15 πας ο μεισων τον αδελφον εαυτου ανθρωποκτονος εστιν και οιδατε οτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ζωην αιωνιον εν αυτω μενουσαν
1Jo 3:16 εν τουτω εγνωκαμεν την αγαπην οτι εκεινος υπερ ημων την ψυχην αυτου εθηκεν και ημεις οφειλομεν υπερ των αδελφων τας ψυχας θειναι
1Jo 3:17 ος δ αν εχη τον βιον του κοσμου και θεωρη τον αδελφον αυτου χρειαν εχοντα και κλειση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτου πως η αγαπη του θεου μενει εν αυτω
1Jo 3:18 τεκνια μη αγαπωμεν λογω μηδε τη γλωσση αλλ εν εργω και αληθεια
1Jo 3:19 εν τουτω γνωσομεθα οτι εκ της αληθειας εσμεν και εμπροσθεν αυτου πεισομεν την καρδιαν ημων
1Jo 3:20 οτι εαν καταγεινωσκη ημων η καρδια οτι μειζων εστιν ο θεος της καρδιας ημων και γεινωσκει παντα
1Jo 3:21 αγαπητοι εαν η καρδια μη καταγεινωσκη παρρησιαν εχει προς τον θεον
1Jo 3:22 και ο αν αιτωμεν λαμβανομεν απ αυτου οτι τας εντολας αυτου τηρουμεν και τα αρεστα ενωπιον αυτου ποιουμεν
1Jo 3:23 και αυτη εστιν η εντολη αυτου ινα πιστευσωμεν τω ονοματι του υιου αυτου ιησου χριστου και αγαπωμεν αλληλους καθως εδωκεν εντολην ημιν
1Jo 3:24 και ο τηρων τας εντολας αυτου εν αυτω μενει και αυτος εν αυτω και εν τουτω γεινωσκομεν οτι μενει εν ημιν εκ του πνευματος ου ημιν εδωκεν
1Jo 4:1 αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του θεου εστιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον
1Jo 4:2 εν τουτω γεινωσκετε το πνευμα του θεου παν πνευμα ο ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθεναι εκ του θεου εστιν
1Jo 4:3 και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ιησουν εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχρειστου ο ακηκοατε οτι ερχεται και νυν εν τω κοσμω εστιν ηδη
1Jo 4:4 υμεις εκ του θεου εστε τεκνια και νενεικηκατε αυτους οτι μειζων εστιν ο εν υμιν η ο εν τω κοσμω
1Jo 4:5 αυτοι εκ του κοσμου εισιν δια τουτο εκ του κοσμου λαλουσιν και ο κοσμος αυτων ακουει
1Jo 4:6 ημεις εκ του θεου εσμεν ο γεινωσκων τον θεον ακουει ημων ος ουκ εστιν εκ του θεου ουκ ακουει ημων εκ τουτου γεινωσκομεν το πνευμα της αληθειας και το πνευμα της πλανης
1Jo 4:7 αγαπητοι αγαπωμεν αλληλους οτι η αγαπη εκ του θεου εστιν και πας ο αγαπων εκ του θεου γεγεννηται και γεινωσκει τον θεον
1Jo 4:8 ο μη αγαπων ουκ εγνω τον θεον οτι ο θεος αγαπη εστιν
1Jo 4:9 εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιον αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τον κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου
1Jo 4:10 εν τουτω εστιν η αγαπη ουχ οτι ημεις ηγαπηκαμεν τον θεον αλλ οτι αυτος ηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον υιον αυτου ειλασμον περι των αμαρτιων ημων
1Jo 4:11 αγαπητοι ει ουτως ο θεος ηγαπησεν ημας και ημεις οφειλομεν αλληλους αγαπαν
1Jo 4:12 θεον ουδεις πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλους ο θεος εν ημιν μενει και η αγαπη αυτου τετελειωμενη εν ημιν εστιν
1Jo 4:13 εν τουτω γεινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτι εκ του πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν
1Jo 4:14 και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο πατηρ απεσταλκεν τον υιον σωτηρα του κοσμου
1Jo 4:15 ος εαν ομολογηση οτι ιησους χριστος εστιν ο υιος του θεου ο θεος εν αυτω μενει και αυτος εν τω θεω
1Jo 4:16 και ημεις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην ην εχει ο θεος εν ημιν ο θεος αγαπη εστιν και ο μενων εν τη αγαπη εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω μενει
1Jo 4:17 εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων ινα παρρησιαν εχωμεν εν τη ημερα της κρισεως οτι καθως εκεινος εστιν και ημεις εσμεν εν τω κοσμω τουτω
1Jo 4:18 φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη αλλα η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη
1Jo 4:19 ημεις αγαπωμεν οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας
1Jo 4:20 εαν τις ειπη οτι αγαπω τον θεον και τον αδελφον αυτου μειση ψευστης εστιν ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν τον θεον ον ουχ εωρακεν ου δυναται αγαπαν
1Jo 4:21 και ταυτην την εντολην εχομεν απ αυτου ινα ο αγαπων τον θεον αγαπα και τον αδελφον αυτου
1Jo 5:1 πας ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο χριστος εκ του θεου γεγεννηται και πας ο αγαπων τον γεννησαντα αγαπα τον γεγεννημενον εξ αυτου
1Jo 5:2 εν τουτω γεινωσκομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα του θεου οταν τον θεον αγαπωμεν και τας εντολας αυτου ποιωμεν
1Jo 5:3 αυτη γαρ εστιν η αγαπη του θεου ινα τας εντολας αυτου τηρωμεν και αι εντολαι αυτου βαρειαι ουκ εισιν
1Jo 5:4 οτι παν το γεγενημενον εκ του θεου νεικα τον κοσμον και αυτη εστιν η νεικη η νεικησασα τον κοσμον η πιστις ημων
1Jo 5:5 τις εστιν δε ο νικων τον κοσμον ει μη ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο υιος του θεου
1Jo 5:6 ουτος εστιν ο ελθων δι υδατος και αιματος ιησους χριστος ουκ εν τω υδατι μονω αλλ εν τω υδατι και εν τω αιματι και το πνευμα εστιν το μαρτυρουν οτι το πνευμα εστιν η αληθεια
1Jo 5:7 οτι τρεις εισιν οι μαρτυρουντες
1Jo 5:8 το πνευμα και το υδωρ και το αιμα και οι τρεις εις το εν εισιν
1Jo 5:9 ει την μαρτυριαν των ανθρωπων λαμβανομεν η μαρτυρια του θεου μειζων εστιν οτι αυτη εστιν η μαρτυρια του θεου οτι μεμαρτυρηκεν περι του υιου αυτου
1Jo 5:10 ο πιστευων εις τον υιον του θεου εχει την μαρτυριαν εν αυτω ο μη πιστευων τω θεω ψευστην πεποιηκεν αυτον οτι ου πεπιστευκεν εις την μαρτυριαν ην μεμαρτυρηκεν ο θεος περι του υιου αυτου
1Jo 5:11 και αυτη εστιν η μαρτυρια οτι ζωην αιωνιον εδωκεν ο θεος ημιν και αυτη η ζωη εν τω υιω αυτου εστιν
1Jo 5:12 ο εχων τον υιον εχει την ζωην ο μη εχων τον υιον του θεου την ζωην ουκ εχει
1Jo 5:13 ταυτα εγραψα υμιν ινα ειδητε οτι ζωην εχετε αιωνιον τοις πιστευουσιν εις το ονομα του υιου του θεου
1Jo 5:14 και αυτη εστιν η παρρησια ην εχομεν προς αυτον οτι εαν τι αιτωμεθα κατα το θελημα αυτου ακουει ημων
1Jo 5:15 και αν οιδαμεν οτι ακουει ημων ο αν αιτωμεθα οιδαμεν οτι εχομεν τα αιτηματα α ητηκαμεν απ αυτου
1Jo 5:16 εαν τις ιδη τον αδελφον αυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προς θανατον αιτησει και δωσει αυτω ζωην τοις αμαρτανουσιν μη προς θανατον εστιν αμαρτια προς θανατον ου περι εκεινης λεγω ινα ερωτηση
1Jo 5:17 πασα αδικια αμαρτια εστιν και εστιν αμαρτια ου προς θανατον
1Jo 5:18 οιδαμεν οτι πας ο γεγεννημενος εκ του θεου ουχ αμαρτανει αλλα ο γεννηθεις εκ του θεου τηρει αυτον και ο πονηρος ουχ απτεται αυτου
1Jo 5:19 οιδαμεν οτι εκ του θεου εσμεν και ο κοσμος ολος εν τω πονηρω κειται
1Jo 5:20 οιδαμεν δε οτι ο υιος του θεου ηκει και δεδωκεν ημιν διανοιαν ινα γεινωσκομεν τον αληθινον και εσμεν εν τω αληθινω εν τω υιω αυτου ιησου χριστω ουτος εστιν ο αληθινος θεος και ζωη αιωνιος
1Jo 5:21 τεκνια φυλαξατε εαυτα απο των ειδωλων
2Jo 1:1 ο πρεσβυτερος εκλεκτη κυρια και τοις τεκνοις αυτης ους εγω αγαπω εν αληθεια και ουκ εγω μονος αλλα και παντες οι εγνωκοτες την αληθειαν
2Jo 1:2 δια την αληθειαν την μενουσαν εν ημιν και μεθ ημων εσται εις τον αιωνα
2Jo 1:3 εσται μεθ ημων χαρις ελεος ειρηνη παρα θεου πατρος και παρα ιησου χριστου του υιου του πατρος εν αληθεια και αγαπη
2Jo 1:4 εχαρην λειαν οτι ευρηκα εκ των τεκνων σου περιπατουντας εν αληθεια καθως εντολην ελαβομεν παρα πατρος
2Jo 1:5 και νυν ερωτω σε κυρια ουχ ως εντολην γραφων σοι καινην αλλα ην ειχομεν απ αρχης ινα αγαπωμεν αλληλους
2Jo 1:6 και αυτη εστιν η αγαπη ινα περιπατωμεν κατα τας εντολας αυτου αυτη η εντολη εστιν καθως ηκουσατε απ αρχης ινα εν αυτη περιπατητε
2Jo 1:7 οτι πολλοι πλανοι εξηλθον εις τον κοσμον οι μη ομολογουντες ιησουν χριστον ερχομενον εν σαρκι ουτος εστιν ο πλανος και ο αντιχρειστος
2Jo 1:8 βλεπετε εαυτους ινα μη απολεσητε α ηργασαμεθα αλλα μισθον πληρη απολαβητε
2Jo 1:9 πας ο προαγων και μη μενων εν τη διδαχη του χριστου θεον ουκ εχει ο μενων εν τη διδαχη ουτος και τον πατερα και τον υιον εχει
2Jo 1:10 ει τις ερχεται προς υμας και ταυτην την την διδαχην ου φερει μη λαμβανετε αυτον εις οικιαν και χαιρειν αυτω μη λεγετε
2Jo 1:11 ο λεγων γαρ αυτω χαιρειν κοινωνει τοις εργοις αυτου τοις πονηροις
2Jo 1:12 πολλα εχων υμιν γραφειν ουκ εβουληθην δια χαρτου και μελανος αλλα ελπιζω γενεσθαι προς υμας και στομα προς στομα λαλησαι ινα η χαρα υμων πεπληρωμενη η
2Jo 1:13 ασπαζεται σε τα τεκνα της αδελφης σου της εκλεκτης
3Jo 1:1 ο πρεσβυτερος γαιω τω αγαπητω ον εγω αγαπω εν αληθεια
3Jo 1:2 αγαπητε περι παντων ευχομαι σε ευοδουσθαι και υγιαινειν καθως ευοδουται σου η ψυχη
3Jo 1:3 εχαρην γαρ λειαν ερχομενων αδελφων και μαρτυρουν σου τη αληθεια καθως συ εν αληθεια περιπατεις
3Jo 1:4 μειζοτεραν τουτων ουκ εχων χαριν ινα ακουω τα εμα τεκνα εν τη αληθεια περιπατουντα
3Jo 1:5 αγαπητε πιστον ποιεις ο εαν εργαση εις τους αδελφους και τουτο ξενους
3Jo 1:6 οι εμαρτυρησαν σου τη αγαπη ενωπιον εκκλησιας ους καλως ποιησεις προπεμψας αξιως του θεου
3Jo 1:7 υπερ γαρ του ονοματος εξηλθαν μηδεν λαμβανοντες απο των εθνικων
3Jo 1:8 ημεις ουν οφειλομεν υπολαμβανειν τους τοιουτους ινα συνεργοι γεινωμεθα τη αληθεια
3Jo 1:9 εγραψας τι τη εκκλησια αλλ ο φιλοπρωτευων αυτων διοτρεφης ουκ επιδεχεται ημας
3Jo 1:10 δια τουτο εαν ελθω υπομνησω αυτου τα εργα α ποιει λογοις πονηροις φλυαρων ημας και μη αρκουμενος επι τουτοις ουτε αυτος επιδεχεται τους αδελφους και τους βουλομενους κωλυει και εκ της εκκλησιας εκβαλλει
3Jo 1:11 αγαπητε μη μειμου το κακον αλλα το αγαθον ο αγαθοποιων εκ του θεου εστιν ο κακοποιων ουχ εωρακεν τον θεον
3Jo 1:12 δημητριω μεμαρτυρηται υπο παντων και υπ αυτης της αληθειας και ημεις δε μαρτυρουμεν και οιδας οτι η μαρτυρια ημων αληθης εστιν
3Jo 1:13 πολλα ειχον γραψαι σοι αλλα ου θελω δια μελανος και καλαμου σοι γραφειν
3Jo 1:14 ελπιζω δε ευθεως σε ιδειν και στομα προς στομα λαλησομεν
3Jo 1:15 ειρηνη σοι ασπαζονται σε οι φιλοι ασπαζου τους φιλους κατ ονομα
Jud 1:1 ιουδας ιησου χριστου δουλος αδελφος δε ιακωβου τοις εν θεω πατρι ηγαπημενοις και ιησου χριστω τετηρημενοις κλητοις
Jud 1:2 ελεος υμιν και ειρηνη και αγαπη πληθυνθειη
Jud 1:3 αγαπητοι πασαν σπουδην ποιουμενος γραφειν υμιν περι της κοινης ημων σωτηριας αναγκην εσχον γραψαι υμιν παρακαλων επαγωνιζεσθαι τη απαξ παραδοθειση τοις αγιοις πιστει
Jud 1:4 παρεισεδυησαν γαρ τινες ανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι εις τουτο το κριμα ασεβεις την του θεου ημων χαριτα μετατιθεντες εις ασελγειαν και τον μονον δεσποτην και κυριον ημων ιησουν χριστον αρνουμενοι
Jud 1:5 υπομνησαι δε υμας βουλομαι ειδοτας υμας απαξ παντα οτι ιησους λαον εκ γης αιγυπτου σωσας το δευτερον τους μη πιστευσαντας απωλεσεν
Jud 1:6 αγγελους τε τους μη τηρησαντας την εαυτων αρχην αλλα απολιποντας το ιδιον οικητηριον εις κρισιν μεγαλης ημερας δεσμοις αιδιοις υπο ζοφον τετηρηκεν
Jud 1:7 ως σοδομα και γομορρα και αι περι αυτας πολεις τον ομοιον τροπον τουτοις εκπορνευσασαι και απελθουσαι οπισω σαρκος ετερας προκεινται δειγμα πυρος αιωνιου δικην υπεχουσαι
Jud 1:8 ομοιως μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοι σαρκα μεν μιαινουσιν κυριοτητα δε αθετουσιν δοξας δε βλασφημουσιν
Jud 1:9 οτε μειχαηλ ο αρχαγγελος τοτε τω διαβολω διακρεινομενος διελεγετο περι του μωυσεως σωματος ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκειν βλασφημιας αλλα ειπεν επιτειμησαι σοι σοι κυριος
Jud 1:10 ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσα δε φυσικως ως τα αλογα ζωα επιστανται εν τουτοις φθειρονται
Jud 1:11 ουαι αυτοις οτι τη οδω του καιν επορευθησαν και τη πλανη του βαλααμ μισθου εξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορε απωλοντο
Jud 1:12 ουτοι εισιν οι εν ταις αγαπαις υμων σπιλαδες συνευωχουμενοι αφοβως εαυτους ποιμαινοντες νεφελαι ανυδροι υπο ανεμων παραφερομενοι δενδρα φθινοπωρινα ακαρπα δις αποθανοντα εκριζωθεντα
Jud 1:13 κυματα αγρια θαλασσης επαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερες πλανητες οις ζοφος σκοτους εις αιωνα τετηρηται
Jud 1:14 επροφητευσεν δε και τουτοις εβδομος απο αδαμ ενωχ λεγων ιδου ηλθεν κυριος εν αγιαις μυριασιν αυτου
Jud 1:15 ποιησαι κρισιν κατα παντων και ελεγξαι παντας τους ασεβεις περι παντων των εργων ασεβειας αυτων ων ησεβησαν και περι παντων των σκληρων ων ελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβεις
Jud 1:16 ουτοι εισιν γογγυσται μεμψιμοιροι κατα τας επιθυμιας αυτων πορευομενοι και το στομα αυτων λαλει υπερογκα θαυμαζοντες προσωπα ωφελιας χαριν
Jud 1:17 υμεις δε αγαπητοι μνησθητε των ρηματων των προειρημενων υπο των αποστολων του κυριου ημων ιησου χριστου
Jud 1:18 οτι ελεγον υμιν επ εσχατου χρονου εσονται εμπαικται κατα τας εαυτων επιθυμιας πορευομενοι των ασεβειων
Jud 1:19 ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντες ψυχικοι πνευμα μη εχοντες
Jud 1:20 υμεις δε αγαπητοι εποικοδομουντες εαυτους τη αγιωτατη υμων πιστει εν πνευματι αγιω προσευχομενοι
Jud 1:21 εαυτους εν αγαπη θεου τηρησωμεν προσδεχομενοι το ελεος του κυριου ημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιον
Jud 1:22 και ους μεν ελεατε διακρεινομενους σωζετε εκ πυρος αρπαζοντες
Jud 1:23 ους δε ελεατε εν φοβω μεισουντες και τον απο της σαρκος εσπιλωμενον χιτωνα
Jud 1:24 τω δε δυναμενω φυλαξαι υμας απταιστους και στησαι κατενωπιον της δοξης αυτου αμωμους εν αγαλλιασει
Jud 1:25 μονω θεω σωτηρι ημων δια ιησου χριστου του κυριου ημων δοξα μεγαλωσυνη κρατος και εξουσια προ παντος του αιωνος και νυν και εις παντας τους αιωνας αμην
Rev 1:1
Rev 1:2
Rev 1:3
Rev 1:4
Rev 1:5
Rev 1:6
Rev 1:7
Rev 1:8
Rev 1:9
Rev 1:10
Rev 1:11
Rev 1:12
Rev 1:13
Rev 1:14
Rev 1:15
Rev 1:16
Rev 1:17
Rev 1:18
Rev 1:19
Rev 1:20
Rev 2:1
Rev 2:2
Rev 2:3
Rev 2:4
Rev 2:5
Rev 2:6
Rev 2:7
Rev 2:8
Rev 2:9
Rev 2:10
Rev 2:11
Rev 2:12
Rev 2:13
Rev 2:14
Rev 2:15
Rev 2:16
Rev 2:17
Rev 2:18
Rev 2:19
Rev 2:20
Rev 2:21
Rev 2:22
Rev 2:23
Rev 2:24
Rev 2:25
Rev 2:26
Rev 2:27
Rev 2:28
Rev 2:29
Rev 3:1
Rev 3:2
Rev 3:3
Rev 3:4
Rev 3:5
Rev 3:6
Rev 3:7
Rev 3:8
Rev 3:9
Rev 3:10
Rev 3:11
Rev 3:12
Rev 3:13
Rev 3:14
Rev 3:15
Rev 3:16
Rev 3:17
Rev 3:18
Rev 3:19
Rev 3:20
Rev 3:21
Rev 3:22
Rev 4:1
Rev 4:2
Rev 4:3
Rev 4:4
Rev 4:5
Rev 4:6
Rev 4:7
Rev 4:8
Rev 4:9
Rev 4:10
Rev 4:11
Rev 5:1
Rev 5:2
Rev 5:3
Rev 5:4
Rev 5:5
Rev 5:6
Rev 5:7
Rev 5:8
Rev 5:9
Rev 5:10
Rev 5:11
Rev 5:12
Rev 5:13
Rev 5:14
Rev 6:1
Rev 6:2
Rev 6:3
Rev 6:4
Rev 6:5
Rev 6:6
Rev 6:7
Rev 6:8
Rev 6:9
Rev 6:10
Rev 6:11
Rev 6:12
Rev 6:13
Rev 6:14
Rev 6:15
Rev 6:16
Rev 6:17
Rev 7:1
Rev 7:2
Rev 7:3
Rev 7:4
Rev 7:5
Rev 7:6
Rev 7:7
Rev 7:8
Rev 7:9
Rev 7:10
Rev 7:11
Rev 7:12
Rev 7:13
Rev 7:14
Rev 7:15
Rev 7:16
Rev 7:17
Rev 8:1
Rev 8:2
Rev 8:3
Rev 8:4
Rev 8:5
Rev 8:6
Rev 8:7
Rev 8:8
Rev 8:9
Rev 8:10
Rev 8:11
Rev 8:12
Rev 8:13
Rev 9:1
Rev 9:2
Rev 9:3
Rev 9:4
Rev 9:5
Rev 9:6
Rev 9:7
Rev 9:8
Rev 9:9
Rev 9:10
Rev 9:11
Rev 9:12
Rev 9:13
Rev 9:14
Rev 9:15
Rev 9:16
Rev 9:17
Rev 9:18
Rev 9:19
Rev 9:20
Rev 9:21
Rev 10:1
Rev 10:2
Rev 10:3
Rev 10:4
Rev 10:5
Rev 10:6
Rev 10:7
Rev 10:8
Rev 10:9
Rev 10:10
Rev 10:11
Rev 11:1
Rev 11:2
Rev 11:3
Rev 11:4
Rev 11:5
Rev 11:6
Rev 11:7
Rev 11:8
Rev 11:9
Rev 11:10
Rev 11:11
Rev 11:12
Rev 11:13
Rev 11:14
Rev 11:15
Rev 11:16
Rev 11:17
Rev 11:18
Rev 11:19
Rev 12:1
Rev 12:2
Rev 12:3
Rev 12:4
Rev 12:5
Rev 12:6
Rev 12:7
Rev 12:8
Rev 12:9
Rev 12:10
Rev 12:11
Rev 12:12
Rev 12:13
Rev 12:14
Rev 12:15
Rev 12:16
Rev 12:17
Rev 12:18
Rev 13:1
Rev 13:2
Rev 13:3
Rev 13:4
Rev 13:5
Rev 13:6
Rev 13:7
Rev 13:8
Rev 13:9
Rev 13:10
Rev 13:11
Rev 13:12
Rev 13:13
Rev 13:14
Rev 13:15
Rev 13:16
Rev 13:17
Rev 13:18
Rev 14:1
Rev 14:2
Rev 14:3
Rev 14:4
Rev 14:5
Rev 14:6
Rev 14:7
Rev 14:8
Rev 14:9
Rev 14:10
Rev 14:11
Rev 14:12
Rev 14:13
Rev 14:14
Rev 14:15
Rev 14:16
Rev 14:17
Rev 14:18
Rev 14:19
Rev 14:20
Rev 15:1
Rev 15:2
Rev 15:3
Rev 15:4
Rev 15:5
Rev 15:6
Rev 15:7
Rev 15:8
Rev 16:1
Rev 16:2
Rev 16:3
Rev 16:4
Rev 16:5
Rev 16:6
Rev 16:7
Rev 16:8
Rev 16:9
Rev 16:10
Rev 16:11
Rev 16:12
Rev 16:13
Rev 16:14
Rev 16:15
Rev 16:16
Rev 16:17
Rev 16:18
Rev 16:19
Rev 16:20
Rev 16:21
Rev 17:1
Rev 17:2
Rev 17:3
Rev 17:4
Rev 17:5
Rev 17:6
Rev 17:7
Rev 17:8
Rev 17:9
Rev 17:10
Rev 17:11
Rev 17:12
Rev 17:13
Rev 17:14
Rev 17:15
Rev 17:16
Rev 17:17
Rev 17:18
Rev 18:1
Rev 18:2
Rev 18:3
Rev 18:4
Rev 18:5
Rev 18:6
Rev 18:7
Rev 18:8
Rev 18:9
Rev 18:10
Rev 18:11
Rev 18:12
Rev 18:13
Rev 18:14
Rev 18:15
Rev 18:16
Rev 18:17
Rev 18:18
Rev 18:19
Rev 18:20
Rev 18:21
Rev 18:22
Rev 18:23
Rev 18:24
Rev 19:1
Rev 19:2
Rev 19:3
Rev 19:4
Rev 19:5
Rev 19:6
Rev 19:7
Rev 19:8
Rev 19:9
Rev 19:10
Rev 19:11
Rev 19:12
Rev 19:13
Rev 19:14
Rev 19:15
Rev 19:16
Rev 19:17
Rev 19:18
Rev 19:19
Rev 19:20
Rev 19:21
Rev 20:1
Rev 20:2
Rev 20:3
Rev 20:4
Rev 20:5
Rev 20:6
Rev 20:7
Rev 20:8
Rev 20:9
Rev 20:10
Rev 20:11
Rev 20:12
Rev 20:13
Rev 20:14
Rev 20:15
Rev 21:1
Rev 21:2
Rev 21:3
Rev 21:4
Rev 21:5
Rev 21:6
Rev 21:7
Rev 21:8
Rev 21:9
Rev 21:10
Rev 21:11
Rev 21:12
Rev 21:13
Rev 21:14
Rev 21:15
Rev 21:16
Rev 21:17
Rev 21:18
Rev 21:19
Rev 21:20
Rev 21:21
Rev 21:22
Rev 21:23
Rev 21:24
Rev 21:25
Rev 21:26
Rev 21:27
Rev 22:1
Rev 22:2
Rev 22:3
Rev 22:4
Rev 22:5
Rev 22:6
Rev 22:7
Rev 22:8
Rev 22:9
Rev 22:10
Rev 22:11
Rev 22:12
Rev 22:13
Rev 22:14
Rev 22:15
Rev 22:16
Rev 22:17
Rev 22:18
Rev 22:19
Rev 22:20
Rev 22:21