KJV Verses Alex Alexandrinus Original text, 5th Century Codex from Alexandria, taken from BibleWorks 10

Mat 1:1 
Mat 1:2 
Mat 1:3 
Mat 1:4 
Mat 1:5 
Mat 1:6 
Mat 1:7 
Mat 1:8 
Mat 1:9 
Mat 1:10 
Mat 1:11 
Mat 1:12 
Mat 1:13 
Mat 1:14 
Mat 1:15 
Mat 1:16 
Mat 1:17 
Mat 1:18 
Mat 1:19 
Mat 1:20 
Mat 1:21 
Mat 1:22 
Mat 1:23 
Mat 1:24 
Mat 1:25 
Mat 2:1 
Mat 2:2 
Mat 2:3 
Mat 2:4 
Mat 2:5 
Mat 2:6 
Mat 2:7 
Mat 2:8 
Mat 2:9 
Mat 2:10 
Mat 2:11 
Mat 2:12 
Mat 2:13 
Mat 2:14 
Mat 2:15 
Mat 2:16 
Mat 2:17 
Mat 2:18 
Mat 2:19 
Mat 2:20 
Mat 2:21 
Mat 2:22 
Mat 2:23 
Mat 3:1 
Mat 3:2 
Mat 3:3 
Mat 3:4 
Mat 3:5 
Mat 3:6 
Mat 3:7 
Mat 3:8 
Mat 3:9 
Mat 3:10 
Mat 3:11 
Mat 3:12 
Mat 3:13 
Mat 3:14 
Mat 3:15 
Mat 3:16 
Mat 3:17 
Mat 4:1 
Mat 4:2 
Mat 4:3 
Mat 4:4 
Mat 4:5 
Mat 4:6 
Mat 4:7 
Mat 4:8 
Mat 4:9 
Mat 4:10 
Mat 4:11 
Mat 4:12 
Mat 4:13 
Mat 4:14 
Mat 4:15 
Mat 4:16 
Mat 4:17 
Mat 4:18 
Mat 4:19 
Mat 4:20 
Mat 4:21 
Mat 4:22 
Mat 4:23 
Mat 4:24 
Mat 4:25 
Mat 5:1 
Mat 5:2 
Mat 5:3 
Mat 5:4 
Mat 5:5 
Mat 5:6 
Mat 5:7 
Mat 5:8 
Mat 5:9 
Mat 5:10 
Mat 5:11 
Mat 5:12 
Mat 5:13 
Mat 5:14 
Mat 5:15 
Mat 5:16 
Mat 5:17 
Mat 5:18 
Mat 5:19 
Mat 5:20 
Mat 5:21 
Mat 5:22 
Mat 5:23 
Mat 5:24 
Mat 5:25 
Mat 5:26 
Mat 5:27 
Mat 5:28 
Mat 5:29 
Mat 5:30 
Mat 5:31 
Mat 5:32 
Mat 5:33 
Mat 5:34 
Mat 5:35 
Mat 5:36 
Mat 5:37 
Mat 5:38 
Mat 5:39 
Mat 5:40 
Mat 5:41 
Mat 5:42 
Mat 5:43 
Mat 5:44 
Mat 5:45 
Mat 5:46 
Mat 5:47 
Mat 5:48 
Mat 6:1 
Mat 6:2 
Mat 6:3 
Mat 6:4 
Mat 6:5 
Mat 6:6 
Mat 6:7 
Mat 6:8 
Mat 6:9 
Mat 6:10 
Mat 6:11 
Mat 6:12 
Mat 6:13 
Mat 6:14 
Mat 6:15 
Mat 6:16 
Mat 6:17 
Mat 6:18 
Mat 6:19 
Mat 6:20 
Mat 6:21 
Mat 6:22 
Mat 6:23 
Mat 6:24 
Mat 6:25 
Mat 6:26 
Mat 6:27 
Mat 6:28 
Mat 6:29 
Mat 6:30 
Mat 6:31 
Mat 6:32 
Mat 6:33 
Mat 6:34 
Mat 7:1 
Mat 7:2 
Mat 7:3 
Mat 7:4 
Mat 7:5 
Mat 7:6 
Mat 7:7 
Mat 7:8 
Mat 7:9 
Mat 7:10 
Mat 7:11 
Mat 7:12 
Mat 7:13 
Mat 7:14 
Mat 7:15 
Mat 7:16 
Mat 7:17 
Mat 7:18 
Mat 7:19 
Mat 7:20 
Mat 7:21 
Mat 7:22 
Mat 7:23 
Mat 7:24 
Mat 7:25 
Mat 7:26 
Mat 7:27 
Mat 7:28 
Mat 7:29 
Mat 8:1 
Mat 8:2 
Mat 8:3 
Mat 8:4 
Mat 8:5 
Mat 8:6 
Mat 8:7 
Mat 8:8 
Mat 8:9 
Mat 8:10 
Mat 8:11 
Mat 8:12 
Mat 8:13 
Mat 8:14 
Mat 8:15 
Mat 8:16 
Mat 8:17 
Mat 8:18 
Mat 8:19 
Mat 8:20 
Mat 8:21 
Mat 8:22 
Mat 8:23 
Mat 8:24 
Mat 8:25 
Mat 8:26 
Mat 8:27 
Mat 8:28 
Mat 8:29 
Mat 8:30 
Mat 8:31 
Mat 8:32 
Mat 8:33 
Mat 8:34 
Mat 9:1 
Mat 9:2 
Mat 9:3 
Mat 9:4 
Mat 9:5 
Mat 9:6 
Mat 9:7 
Mat 9:8 
Mat 9:9 
Mat 9:10 
Mat 9:11 
Mat 9:12 
Mat 9:13 
Mat 9:14 
Mat 9:15 
Mat 9:16 
Mat 9:17 
Mat 9:18 
Mat 9:19 
Mat 9:20 
Mat 9:21 
Mat 9:22 
Mat 9:23 
Mat 9:24 
Mat 9:25 
Mat 9:26 
Mat 9:27 
Mat 9:28 
Mat 9:29 
Mat 9:30 
Mat 9:31 
Mat 9:32 
Mat 9:33 
Mat 9:34 
Mat 9:35 
Mat 9:36 
Mat 9:37 
Mat 9:38 
Mat 10:1 
Mat 10:2 
Mat 10:3 
Mat 10:4 
Mat 10:5 
Mat 10:6 
Mat 10:7 
Mat 10:8 
Mat 10:9 
Mat 10:10 
Mat 10:11 
Mat 10:12 
Mat 10:13 
Mat 10:14 
Mat 10:15 
Mat 10:16 
Mat 10:17 
Mat 10:18 
Mat 10:19 
Mat 10:20 
Mat 10:21 
Mat 10:22 
Mat 10:23 
Mat 10:24 
Mat 10:25 
Mat 10:26 
Mat 10:27 
Mat 10:28 
Mat 10:29 
Mat 10:30 
Mat 10:31 
Mat 10:32 
Mat 10:33 
Mat 10:34 
Mat 10:35 
Mat 10:36 
Mat 10:37 
Mat 10:38 
Mat 10:39 
Mat 10:40 
Mat 10:41 
Mat 10:42 
Mat 11:1 
Mat 11:2 
Mat 11:3 
Mat 11:4 
Mat 11:5 
Mat 11:6 
Mat 11:7 
Mat 11:8 
Mat 11:9 
Mat 11:10 
Mat 11:11 
Mat 11:12 
Mat 11:13 
Mat 11:14 
Mat 11:15 
Mat 11:16 
Mat 11:17 
Mat 11:18 
Mat 11:19 
Mat 11:20 
Mat 11:21 
Mat 11:22 
Mat 11:23 
Mat 11:24 
Mat 11:25 
Mat 11:26 
Mat 11:27 
Mat 11:28 
Mat 11:29 
Mat 11:30 
Mat 12:1 
Mat 12:2 
Mat 12:3 
Mat 12:4 
Mat 12:5 
Mat 12:6 
Mat 12:7 
Mat 12:8 
Mat 12:9 
Mat 12:10 
Mat 12:11 
Mat 12:12 
Mat 12:13 
Mat 12:14 
Mat 12:15 
Mat 12:16 
Mat 12:17 
Mat 12:18 
Mat 12:19 
Mat 12:20 
Mat 12:21 
Mat 12:22 
Mat 12:23 
Mat 12:24 
Mat 12:25 
Mat 12:26 
Mat 12:27 
Mat 12:28 
Mat 12:29 
Mat 12:30 
Mat 12:31 
Mat 12:32 
Mat 12:33 
Mat 12:34 
Mat 12:35 
Mat 12:36 
Mat 12:37 
Mat 12:38 
Mat 12:39 
Mat 12:40 
Mat 12:41 
Mat 12:42 
Mat 12:43 
Mat 12:44 
Mat 12:45 
Mat 12:46 
Mat 12:47 
Mat 12:48 
Mat 12:49 
Mat 12:50 
Mat 13:1 
Mat 13:2 
Mat 13:3 
Mat 13:4 
Mat 13:5 
Mat 13:6 
Mat 13:7 
Mat 13:8 
Mat 13:9 
Mat 13:10 
Mat 13:11 
Mat 13:12 
Mat 13:13 
Mat 13:14 
Mat 13:15 
Mat 13:16 
Mat 13:17 
Mat 13:18 
Mat 13:19 
Mat 13:20 
Mat 13:21 
Mat 13:22 
Mat 13:23 
Mat 13:24 
Mat 13:25 
Mat 13:26 
Mat 13:27 
Mat 13:28 
Mat 13:29 
Mat 13:30 
Mat 13:31 
Mat 13:32 
Mat 13:33 
Mat 13:34 
Mat 13:35 
Mat 13:36 
Mat 13:37 
Mat 13:38 
Mat 13:39 
Mat 13:40 
Mat 13:41 
Mat 13:42 
Mat 13:43 
Mat 13:44 
Mat 13:45 
Mat 13:46 
Mat 13:47 
Mat 13:48 
Mat 13:49 
Mat 13:50 
Mat 13:51 
Mat 13:52 
Mat 13:53 
Mat 13:54 
Mat 13:55 
Mat 13:56 
Mat 13:57 
Mat 13:58 
Mat 14:1 
Mat 14:2 
Mat 14:3 
Mat 14:4 
Mat 14:5 
Mat 14:6 
Mat 14:7 
Mat 14:8 
Mat 14:9 
Mat 14:10 
Mat 14:11 
Mat 14:12 
Mat 14:13 
Mat 14:14 
Mat 14:15 
Mat 14:16 
Mat 14:17 
Mat 14:18 
Mat 14:19 
Mat 14:20 
Mat 14:21 
Mat 14:22 
Mat 14:23 
Mat 14:24 
Mat 14:25 
Mat 14:26 
Mat 14:27 
Mat 14:28 
Mat 14:29 
Mat 14:30 
Mat 14:31 
Mat 14:32 
Mat 14:33 
Mat 14:34 
Mat 14:35 
Mat 14:36 
Mat 15:1 
Mat 15:2 
Mat 15:3 
Mat 15:4 
Mat 15:5 
Mat 15:6 
Mat 15:7 
Mat 15:8 
Mat 15:9 
Mat 15:10 
Mat 15:11 
Mat 15:12 
Mat 15:13 
Mat 15:14 
Mat 15:15 
Mat 15:16 
Mat 15:17 
Mat 15:18 
Mat 15:19 
Mat 15:20 
Mat 15:21 
Mat 15:22 
Mat 15:23 
Mat 15:24 
Mat 15:25 
Mat 15:26 
Mat 15:27 
Mat 15:28 
Mat 15:29 
Mat 15:30 
Mat 15:31 
Mat 15:32 
Mat 15:33 
Mat 15:34 
Mat 15:35 
Mat 15:36 
Mat 15:37 
Mat 15:38 
Mat 15:39 
Mat 16:1 
Mat 16:2 
Mat 16:3 
Mat 16:4 
Mat 16:5 
Mat 16:6 
Mat 16:7 
Mat 16:8 
Mat 16:9 
Mat 16:10 
Mat 16:11 
Mat 16:12 
Mat 16:13 
Mat 16:14 
Mat 16:15 
Mat 16:16 
Mat 16:17 
Mat 16:18 
Mat 16:19 
Mat 16:20 
Mat 16:21 
Mat 16:22 
Mat 16:23 
Mat 16:24 
Mat 16:25 
Mat 16:26 
Mat 16:27 
Mat 16:28 
Mat 17:1 
Mat 17:2 
Mat 17:3 
Mat 17:4 
Mat 17:5 
Mat 17:6 
Mat 17:7 
Mat 17:8 
Mat 17:9 
Mat 17:10 
Mat 17:11 
Mat 17:12 
Mat 17:13 
Mat 17:14 
Mat 17:15 
Mat 17:16 
Mat 17:17 
Mat 17:18 
Mat 17:19 
Mat 17:20 
Mat 17:21 
Mat 17:22 
Mat 17:23 
Mat 17:24 
Mat 17:25 
Mat 17:26 
Mat 17:27 
Mat 18:1 
Mat 18:2 
Mat 18:3 
Mat 18:4 
Mat 18:5 
Mat 18:6 
Mat 18:7 
Mat 18:8 
Mat 18:9 
Mat 18:10 
Mat 18:11 
Mat 18:12 
Mat 18:13 
Mat 18:14 
Mat 18:15 
Mat 18:16 
Mat 18:17 
Mat 18:18 
Mat 18:19 
Mat 18:20 
Mat 18:21 
Mat 18:22 
Mat 18:23 
Mat 18:24 
Mat 18:25 
Mat 18:26 
Mat 18:27 
Mat 18:28 
Mat 18:29 
Mat 18:30 
Mat 18:31 
Mat 18:32 
Mat 18:33 
Mat 18:34 
Mat 18:35 
Mat 19:1 
Mat 19:2 
Mat 19:3 
Mat 19:4 
Mat 19:5 
Mat 19:6 
Mat 19:7 
Mat 19:8 
Mat 19:9 
Mat 19:10 
Mat 19:11 
Mat 19:12 
Mat 19:13 
Mat 19:14 
Mat 19:15 
Mat 19:16 
Mat 19:17 
Mat 19:18 
Mat 19:19 
Mat 19:20 
Mat 19:21 
Mat 19:22 
Mat 19:23 
Mat 19:24 
Mat 19:25 
Mat 19:26 
Mat 19:27 
Mat 19:28 
Mat 19:29 
Mat 19:30 
Mat 20:1 
Mat 20:2 
Mat 20:3 
Mat 20:4 
Mat 20:5 
Mat 20:6 
Mat 20:7 
Mat 20:8 
Mat 20:9 
Mat 20:10 
Mat 20:11 
Mat 20:12 
Mat 20:13 
Mat 20:14 
Mat 20:15 
Mat 20:16 
Mat 20:17 
Mat 20:18 
Mat 20:19 
Mat 20:20 
Mat 20:21 
Mat 20:22 
Mat 20:23 
Mat 20:24 
Mat 20:25 
Mat 20:26 
Mat 20:27 
Mat 20:28 
Mat 20:29 
Mat 20:30 
Mat 20:31 
Mat 20:32 
Mat 20:33 
Mat 20:34 
Mat 21:1 
Mat 21:2 
Mat 21:3 
Mat 21:4 
Mat 21:5 
Mat 21:6 
Mat 21:7 
Mat 21:8 
Mat 21:9 
Mat 21:10 
Mat 21:11 
Mat 21:12 
Mat 21:13 
Mat 21:14 
Mat 21:15 
Mat 21:16 
Mat 21:17 
Mat 21:18 
Mat 21:19 
Mat 21:20 
Mat 21:21 
Mat 21:22 
Mat 21:23 
Mat 21:24 
Mat 21:25 
Mat 21:26 
Mat 21:27 
Mat 21:28 
Mat 21:29 
Mat 21:30 
Mat 21:31 
Mat 21:32 
Mat 21:33 
Mat 21:34 
Mat 21:35 
Mat 21:36 
Mat 21:37 
Mat 21:38 
Mat 21:39 
Mat 21:40 
Mat 21:41 
Mat 21:42 
Mat 21:43 
Mat 21:44 
Mat 21:45 
Mat 21:46 
Mat 22:1 
Mat 22:2 
Mat 22:3 
Mat 22:4 
Mat 22:5 
Mat 22:6 
Mat 22:7 
Mat 22:8 
Mat 22:9 
Mat 22:10 
Mat 22:11 
Mat 22:12 
Mat 22:13 
Mat 22:14 
Mat 22:15 
Mat 22:16 
Mat 22:17 
Mat 22:18 
Mat 22:19 
Mat 22:20 
Mat 22:21 
Mat 22:22 
Mat 22:23 
Mat 22:24 
Mat 22:25 
Mat 22:26 
Mat 22:27 
Mat 22:28 
Mat 22:29 
Mat 22:30 
Mat 22:31 
Mat 22:32 
Mat 22:33 
Mat 22:34 
Mat 22:35 
Mat 22:36 
Mat 22:37 
Mat 22:38 
Mat 22:39 
Mat 22:40 
Mat 22:41 
Mat 22:42 
Mat 22:43 
Mat 22:44 
Mat 22:45 
Mat 22:46 
Mat 23:1 
Mat 23:2 
Mat 23:3 
Mat 23:4 
Mat 23:5 
Mat 23:6 
Mat 23:7 
Mat 23:8 
Mat 23:9 
Mat 23:10 
Mat 23:11 
Mat 23:12 
Mat 23:13 
Mat 23:14 
Mat 23:15 
Mat 23:16 
Mat 23:17 
Mat 23:18 
Mat 23:19 
Mat 23:20 
Mat 23:21 
Mat 23:22 
Mat 23:23 
Mat 23:24 
Mat 23:25 
Mat 23:26 
Mat 23:27 
Mat 23:28 
Mat 23:29 
Mat 23:30 
Mat 23:31 
Mat 23:32 
Mat 23:33 
Mat 23:34 
Mat 23:35 
Mat 23:36 
Mat 23:37 
Mat 23:38 
Mat 23:39 
Mat 24:1 
Mat 24:2 
Mat 24:3 
Mat 24:4 
Mat 24:5 
Mat 24:6 
Mat 24:7 
Mat 24:8 
Mat 24:9 
Mat 24:10 
Mat 24:11 
Mat 24:12 
Mat 24:13 
Mat 24:14 
Mat 24:15 
Mat 24:16 
Mat 24:17 
Mat 24:18 
Mat 24:19 
Mat 24:20 
Mat 24:21 
Mat 24:22 
Mat 24:23 
Mat 24:24 
Mat 24:25 
Mat 24:26 
Mat 24:27 
Mat 24:28 
Mat 24:29 
Mat 24:30 
Mat 24:31 
Mat 24:32 
Mat 24:33 
Mat 24:34 
Mat 24:35 
Mat 24:36 
Mat 24:37 
Mat 24:38 
Mat 24:39 
Mat 24:40 
Mat 24:41 
Mat 24:42 
Mat 24:43 
Mat 24:44 
Mat 24:45 
Mat 24:46 
Mat 24:47 
Mat 24:48 
Mat 24:49 
Mat 24:50 
Mat 24:51 
Mat 25:1 
Mat 25:2 
Mat 25:3 
Mat 25:4 
Mat 25:5 
Mat 25:6 ↔ εξερχεσθε εις απαντησιν αυτου
Mat 25:7 τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησαν τας λαμπαδας εαυτω_
Mat 25:8 αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπον δοτε ημιν ελαιον εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδες ημων σβεννυνται
Mat 25:9 απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ουκ αρκεση ημειν και υμειν πορευεσθαι μαλλο_ προς τους πωλουντας και αγορασατε εαυταις
Mat 25:10 απερχομενω_ δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμαι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα
Mat 25:11 υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν
Mat 25:12 ο δε αποκριθεις ειπε_ αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας
Mat 25:13 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν
Mat 25:14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτων
Mat 25:15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως
Mat 25:16 πορευθεις δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων ειργασατο εν αυτοις και επ(οι)ησεν αλλα πεντε ταλαντα
Mat 25:17 ωσαυτως δε και ο τα δυο εκερδησεν και αυτος αλλα δυο
Mat 25:18 ο δε το εν ταλαντον λαβω_ απελθων ωρυξεν εν τη γη και εκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου
Mat 25:19 μετα δε χρονο_ πολυν ερχεται ο κυριος των δουλω_ εκεινων και συναιρει μετ αυτων λογον
Mat 25:20 προσελθων δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα επ αυτοις
Mat 25:21 εφη δε αυτω ο κυριος αυτου ευ (συ) δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε ις την χαραν του κυριου σου
Mat 25:22 προσελθων δε και ο τα δυο ταλαντα ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα επ αυτοις
Mat 25:23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ (συ) δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
Mat 25:24 προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισας
Mat 25:25 και φοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεις το σον
Mat 25:26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω δουλε πονηρε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα
Mat 25:27 εδει ουν σε βαλειν το αργυριον μου τοις τραπεζιταις και εγω ελθων εκομισαμην αν το εμον συν τοκω
Mat 25:28 αρατε ουν απ αυτου το ταλα_τον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα
Mat 25:29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου
Mat 25:30 και τον αχριον δουλον εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος τω_ οδοντων
Mat 25:31 οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οι αγιοι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου
Mat 25:32 και συναχθησεται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη και αφοριει αυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφων
Mat 25:33 και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων τα δε εριφια εξ ευω_υμων
Mat 25:34 τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου δευτε οι ηυλογημενοι του πατρος μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν απο καταβολης κοσμου
Mat 25:35 επινασα γαρ και εδωκαται μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε με ενος ημην και συνηγαγεται με
Mat 25:36 γυμνος και περιεβαλεται με ησθενησα και επεσκεψασθαι με εν φυλακη ημην και ηλθατε προς με
Mat 25:37 τοτε αποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτε σε ιδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν
Mat 25:38 ποτε δε σε ιδομεν ξενο_ και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν
Mat 25:39 ποτε δε σε ιδομεν ασθενη η εν φυλακη και ηλθομεν προς σε
Mat 25:40 και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενι τουτων των αδελφων μου των ελαχιστων εμοι εποιησατε
Mat 25:41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθαι απ εμου οι κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενο_ τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου
Mat 25:42 επινασα γαρ και ουκ εδωκαται μοι φαγειν εδιψησα και ουκ εποτισατε με
Mat 25:43 ξενος ημη_ και ου συνηγαγεται με γυμνος και ου περιεβαλεται με ασθενης και εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθαι με
Mat 25:44 τοτε αποκριθησονται και αυτοι λεγοντες κυριε ποτε σε ιδομεν πινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνο_ η ασθενη η εν φυλακη και ου δι(α)κονησαμεν σοι
Mat 25:45 τοτε αποκριθησεται αυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατε ινι τουτω_ των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε
Mat 25:46 και απελευσονται ουτοι εις κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον
Mat 26:1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου
Mat 26:2 οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γεινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
Mat 26:3 τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα
Mat 26:4 και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν δολω κρατησωσιν και αποκτεινωσιν
Mat 26:5 ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω
Mat 26:6 του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου
Mat 26:7 προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα πολυτιμου και κατεχεεν επι την κεφαλη_ αυτου ανακειμενου
Mat 26:8 ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη
Mat 26:9 ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι πολλου και δοθηναι τοις πτωχοις
Mat 26:10 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχεται τη γυναικι εργον γαρ καλον ειργασατο εις εμε
Mat 26:11 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
Mat 26:12 βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τ(ου)το επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν
Mat 26:13 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον του(το) εν ολω τω κοσμω λαληθησ(ετα)ι και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης
Mat 26:14 τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιερεις
Mat 26:15 ειπεν τι θελεται μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτο_ οι δε εστησαν αυτων τριακο_τα αργυρα
Mat 26:16 και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
Mat 26:17 τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγο_τες αυτω που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα
Mat 26:18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δινα και ειπατε αυτω ο καιρος μου εγγυς εστι_ προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
Mat 26:19 και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξε_ αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα
Mat 26:20 οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα μαθητων
Mat 26:21 και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμω_ παραδωσει με
Mat 26:22 και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστος αυτων μητι εγω ειμι κυριε
Mat 26:23 ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου την χειρα εν τω τρυβλιω ουτος με παραδωσει
Mat 26:24 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι εαυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω η ουκ εγενηθη ο ανθρωπος εκεινος
Mat 26:25 αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπε_ μητι εγω ειμι ραββει λεγει αυτω συ ειπας
Mat 26:26 εσθιοντω_ δε αυτων λαβων ο ιησους τον αρτο_ και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
Mat 26:27 και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
Mat 26:28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυννομενον εις αφεσιν αμαρτιων
Mat 26:29 λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον ε_ τη βασιλεια του πατρος μου
Mat 26:30 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Mat 26:31 τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθαι εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησονται τα προβατα της ποιμνης
Mat 26:32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
Mat 26:33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπε_ αυτω ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκα_δαλισθησομαι
Mat 26:34 εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι απαρνηση με τρεις
Mat 26:35 λεγει αυτω ο πετρος καν δεη μαι συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησωμαι ομοιως δε και παντες οι μαθηται ειπον
Mat 26:36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανει και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθεισατε αυτου εως ου αν απελθων προσευξωμαι εκει
Mat 26:37 και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθε και αδημονειν
Mat 26:38 τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
Mat 26:39 και προσελθων μικρον επεσε_ επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθατω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ
Mat 26:40 και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
Mat 26:41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Mat 26:42 παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
Mat 26:43 και ελθων ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτω_ οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
Mat 26:44 και αφεις αυτους απελθων προσηυξατο παλιν τον αυτον λογον ειπω_
Mat 26:45 τοτε ερχεται προς τους μαθητας και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγεικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων
Mat 26:46 εγειρεσθαι αγωμεν ιδου ηγγεικε_ ο παραδιδους με
Mat 26:47 και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεω_ και πρεσβυτερων του λαου
Mat 26:48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον εα_ φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον
Mat 26:49 και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββει και κατεφιλησεν αυτον
Mat 26:50 ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ο παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον
Mat 26:51 και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον
Mat 26:52 τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιρα_ εν μαχαιρη απολουνται
Mat 26:53 η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεονων αγγελων
Mat 26:54 πως ου_ πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι
Mat 26:55 εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν εκαθεζομην προς υμας διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησαται με
Mat 26:56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητω_ τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον
Mat 26:57 οι δε κρατησα_τες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφα_ τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
Mat 26:58 ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος
Mat 26:59 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως θανατωσουσιν αυτον
Mat 26:60 και ουκ ευρον και πολλων προσελθοντων ψευδομαρτυρων ουχ ευρον
Mat 26:61 υστερον δε προσελθοντες δυο (μαρτυρες ειπον) ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριω_ ημερων οικοδομησαι αυτο_
Mat 26:62 και αναστας ο αρχιερευς ειπε_ αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σοι καταμαρτυρουσιν
Mat 26:63 ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου
Mat 26:64 λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθαι τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
Mat 26:65 τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων οτι εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημειαν αυτου
Mat 26:66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν
Mat 26:67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε εραπισαν
Mat 26:68 λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε
Mat 26:69 ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου
Mat 26:70 ο δε ηρνησατο εμπροσθεν αυτων πα_των λεγων ουκ οιδα τι λεγεις
Mat 26:71 εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ιδεν αυτον αλλη και λεγει αυτοις εκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου
Mat 26:72 και παλιν ηρνησατο μετα ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον
Mat 26:73 μετα μικρο_ δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλεια σου δηλον σε ποιει
Mat 26:74 τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησε_
Mat 26:75 και εμνησθη ο πετρος του ρηματος ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πριν η αλεκτορα φωνησαι τρεις απαρνηση με και εξελθω_ εξω εκλαυσεν πικρως
Mat 27:1 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον
Mat 27:2 και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν αυτον ποντιω πιλατω τω ηγεμονι
Mat 27:3 τοτε ιδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις απεστρεψε_ τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις
Mat 27:4 λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψη
Mat 27:5 και ριψας τα αργυρια εν τω ναω ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο
Mat 27:6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επι τιμη αιματος εστιν
Mat 27:7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις
Mat 27:8 διο εκληθη ο αγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερον
Mat 27:9 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιηρεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντο απο υιω_ ισραηλ
Mat 27:10 και εδωκ[ε]ν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος
Mat 27:11 ο δε ιησους εστη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη αυτω συ λεγεις
Mat 27:12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτο_ υπο των αρχιερεων και των πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο
Mat 27:13 τοτε λεγει αυτω ο πειλατος ουκ ακουεις ποσα σου καταμαρτυρουσι_
Mat 27:14 και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν το_ ηγεμονα λιαν
Mat 27:15 κατα δε εορτη_ ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ον ηθελον
Mat 27:16 ειχον δε τοτε δεσμιον επισημο_ λεγομενον βαραββαν
Mat 27:17 συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πειλατος τινα θελετε απολυσω υμιν βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον
Mat 27:18 ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον
Mat 27:19 καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον
Mat 27:20 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν
Mat 27:21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμι_ οι δε ειπον βαραββαν
Mat 27:22 λεγει αυτοις ο πειλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν παντες σταυρωθητω
Mat 27:23 ο δε ηγεμων εφη τι γαρ κακον εποιησε_ οι δε περισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω
Mat 27:24 ιδων δε ο πειλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γεινεται λαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας απεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι απο του αιματος τουτου του δικαιου υμεις οψεσθε
Mat 27:25 και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων
Mat 27:26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ινα σταυρωθη
Mat 27:27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν
Mat 27:28 και εκδυσα_τες αυτον περιεθηκαν αυτω χλαμυδα κοκκινην
Mat 27:29 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι την κεφαλην αυτου και καλαμον εν τη δεξια αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπεζον αυτω δεροντες χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων
Mat 27:30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου
Mat 27:31 και οτε ενεπεξαν αυτω εξεδυσαν αυτο_ την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ειματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι
Mat 27:32 εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτο_ ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρο_ αυτου
Mat 27:33 και ελθοντες εις τοπον λεγομενον γολγοθα ος εστι_ λεγομενος κρανιου τοπος
Mat 27:34 εδωκαν αυτω πιειν οξος μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενος ουκ ηθελεν πιειν
Mat 27:35 σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντο τα ειματια αυτου βαλοντες κληρον
Mat 27:36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει
Mat 27:37 και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενη_ ουτος εστιν ιησους ο βασιλευς τω_ ιουδαιων
Mat 27:38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εις εκ δεξιω_ και εις εξ ευωνυμων
Mat 27:39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κεινουντες τας κεφαλας αυτων
Mat 27:40 και λεγοντες ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων σωσο_ σεαυτον ει υιος ει του θεου και καταβηθι απο του σταυρου
Mat 27:41 ομοιως οι αρχιερεις εμπαιζοντες μετα των γραμματαιων και πρεσβυτερων ελεγον
Mat 27:42 αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι ει βασιλευς ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευομεν αυτω
Mat 27:43 πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω αυτον ει θελει ↔
Mat 27:44 ↔
Mat 27:45 απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωρας ενατης
Mat 27:46 περι δε την ενατην ωραν ανεβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ηλι ηλι λιμα σαβαχθανει τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινα τι με ενκατελειπες
Mat 27:47 τινες δε των εκει εστωτων ακουσαντες ελεγο_ οτι ηλειαν φωνει ουτος
Mat 27:48 και ευθεως δραμων εις εξ αυτω_ και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον
Mat 27:49 οι δε λοιποι ελεγο_ αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον
Mat 27:50 ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα
Mat 27:51 και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν
Mat 27:52 και τα μνηματα ανεωχθη και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθη
Mat 27:53 και εξελθοντες εκ τω_ μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις
Mat 27:54 ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιος ην ουτος
Mat 27:55 ησαν δε εκει γυναικες πολλαι μακροθεν θεωρουσαι αιτεινες ηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω
Mat 27:56 εν αις ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και ιωση μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου
Mat 27:57 οψιας γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευσεν τω ιησου
Mat 27:58 ουτος προσελθων τω πειλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πειλατος εκελευσεν αποδοθηναι το σωμα
Mat 27:59 και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα
Mat 27:60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν επι τη θυρα του μνημειου απηλθεν
Mat 27:61 ην δε εκει μαρια η μαγδαληνη και αλλη μαρια καθημεναι απεναντι του ταφου
Mat 27:62 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησα_ οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πειλατον
Mat 27:63 λεγοντες κυριε εμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανος ειπε_ ετι ζων μετα τρεις ημερας εγειρομαι
Mat 27:64 κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων της πρωτης
Mat 27:65 εφη δε αυτοις ο πειλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ως οιδατε
Mat 27:66 οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κωστουδιας
Mat 28:1 οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθεν μαρια η μαγδαληνη και αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον
Mat 28:2 και ιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουρανου προσελθων απεκυλισεν τον λιθο_ απο της θυρας και εκαθητο επανω αυτου
Mat 28:3 ην δε η ειδεα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ωσει χιων
Mat 28:4 απο δε του φορου εσεισθησαν οι τηρουντες και εγενοντο ως νεκροι
Mat 28:5 αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν ταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε
Mat 28:6 ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ιδετε τον τοπο_ οπου εκειτο ο κυριος
Mat 28:7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθαι ιδου ειπον υμιν
Mat 28:8 και εξελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου
Mat 28:9 ως δε επορευοντο απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου και ιδου ιησους απηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω
Mat 28:10 τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν και εκει με οψονται
Mat 28:11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδειας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν παντα τα γενομενα
Mat 28:12 και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε λαβοντες αργυρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταις
Mat 28:13 λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημω_ κοιμωμενων
Mat 28:14 και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν αυτον και υμας αμεριμνους ποιησομεν
Mat 28:15 οι δε λαβοντες τα αργυρια εποιησα_ ως εδιδαχθησαν και διεφημισθη ο λογος ουτος παρα ιουδαιοις μεχρι της σημερον
Mat 28:16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο ιησους
Mat 28:17 και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν αυτω οι δε εδιστασαν
Mat 28:18 και προσελθων ο ιησους ελαλησεν αυτοις λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανω και επι γης
Mat 28:19 πορευθεντες μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος
Mat 28:20 διδασκο_τες αυτους τηρειν παντα οσα ενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι πασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνος
Mar 1:1 αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου υιου του θεου
Mar 1:2 ως γεγραπται εν τοις προφηταις ιδου εγω αποστελλω τον αγγελο_ μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
Mar 1:3 φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
Mar 1:4 εγενετο ιωαννης βαπτιζων εν τη ερημω και κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιω_
Mar 1:5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμειται και εβαπτιζοντο παντες εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων
Mar 1:6 ην δε ιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινη_ περι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδας και μελι αγριον
Mar 1:7 και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυρος μου οπισω μου ου ουκ ιμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμα_τα των υποδηματων αυτου
Mar 1:8 εγω μεν εβαπτισα υμας εν υδατι αυτος δε βαπτισει υμας εν πνευματι αγιω
Mar 1:9 και εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο ναζαρατ της γαλιλαιας και εβαπτισθη υπο ιωαννου εις τον ιορδανην
Mar 1:10 και ευθεως αναβαινων απο του υδατος ιδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμα ως περιστεραν καταβαινον επ αυτο_
Mar 1:11 και φωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα
Mar 1:12 και ευθεως το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον
Mar 1:13 και ην εν τη ερημω ημερας τεσσερακο_τα πειραζομενος υπο του σατανα και ην μετα των θηριω_ και αγγελοι διηκονουν αυτω
Mar 1:14 μετα δε το παραδοθηναι ιωα_νην ηλθεν ιησους εις την γαλιλαια_ κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας του θεου
Mar 1:15 λεγων οτι πεπληρωται ο καιρος και ηγγεικεν η βασιλεια του θεου μετανοειτε και πιστευεται εν τω ευαγγελιω
Mar 1:16 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον του σιμωνος αμφιβαλλοντες αμφιβληστρον εν τη θαλασση ησαν γαρ αλεεις
Mar 1:17 και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαι αλεεις ανθρωπων
Mar 1:18 και ευθεως αφεντες τα δικτυα αυτων ηκολουθησαν αυτω
Mar 1:19 και προβας εκειθεν ολιγον ιδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα
Mar 1:20 και ευθεως εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου
Mar 1:21 και εισπορευονται εις καπερναουμ και ευθεως τοις σαββασιν εισελθων εις την συναγωγην εδιδασκεν
Mar 1:22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις
Mar 1:23 και ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξε_
Mar 1:24 λεγων αια τι ημειν και συ ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου
Mar 1:25 και επετειμησεν αυτω ο ιησους (φιμωθητι) και εξελθε εξ αυτου
Mar 1:26 και σπαραξαν αυτο_ το πνευμα το ακαθαρτον και κραξαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου
Mar 1:27 και εθαμβηθησαν παντες ωστε συνζητειν προς εαυτους λεγοντες τι εστιν τουτο τις η καινη αυτη διδαχη οτι κατ εξουσιαν και τοις πνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσι_ αυτω
Mar 1:28 εξηλθεν δε η ακοη αυτου ευθυς εις ολην την περιχωρο_ της γαλιλαιας
Mar 1:29 και ευθεως εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου
Mar 1:30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθεως λεγουσι_ αυτω περι αυτης
Mar 1:31 και προσελθω_ ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος ευθεως και διηκονει αυτοις
Mar 1:32 οψειας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους
Mar 1:33 και η πολις ολη επισυνηγμενη ην προς τη_ θυραν
Mar 1:34 και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον
Mar 1:35 και πρωι εννυχον λιαν αναστας εξηλθεν και απηλθεν εις ερημον τοπον και εκει προσηυχετο
Mar 1:36 και κατεδιωξαν αυτον ο σιμων και οι μετ αυτου
Mar 1:37 και ευρο_τες αυτον λεγουσιν αυτω οτι παντες σε ζητουσιν
Mar 1:38 και λεγει αυτοις αγωμεν εις τας εχομενας κωμοπολεις ινα και εκει κηρυξω εις τουτο γαρ εξεληλυθα
Mar 1:39 και ην κηρυσσων εις τας συναγωγας αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων
Mar 1:40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον και γονυπετων αυτον και λεγων αυτω οτι εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Mar 1:41 ο δε ιησους σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι
Mar 1:42 και ειποντος αυτου ευθεως απηλθεν η λεπρα απ αυτου και εκαθερισθη
Mar 1:43 και εμβριμησαμενος αυτω εξεβαλεν αυτον ευθεως
Mar 1:44 και λεγει αυτω ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτ↔
Mar 1:45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσει_ πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλα εξω εν ερημοις τοποις ην και ηρχοντο προς αυτον παντοθεν
Mar 2:1 και εισηλθεν παλιν εις καπερναουμ δι ημερων και ηκουσθη οτι εις οικον εστιν
Mar 2:2 και ευθεως συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις το_ λογον
Mar 2:3 και ερχονται προς αυτον παραλυτικον φεροντες αιρομενον υπο τεσσαρων
Mar 2:4 και μη δυναμενοι προσεγγισαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσιν τον κραβαττον εφ ω ο παραλυτικος κατεκειτο
Mar 2:5 ιδων δε ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφεω_ται σοι αι αμαρτυριαι σου
Mar 2:6 ησαν δε τινες των γραμματαιω_ εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτω_
Mar 2:7 τι ουτος ουτω λαλει βλασφημειας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος
Mar 2:8 και ευθεως επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτως αυτοι διαλογιζονται εν εαυτοις ειπεν αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθαι εν ταις καρδιαις υμων
Mar 2:9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφεωνται σοι αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
Mar 2:10 ινα δε ιδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι επι της γης αμαρτιας λεγει τω παραλυτικω
Mar 2:11 σοι λεγω εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και υπαγε εις τον οικον σου
Mar 2:12 και ηγερθη ευθεως και αρας τον κραβαττο_ εξηλθεν εναντιον παντων ωστε εξιστασθαι παντες και δοξαζειν τον θεον λεγοντας οτι ουδεποτε ουτως ιδομε_
Mar 2:13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτους
Mar 2:14 και παραγων ιδεν λευι τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
Mar 2:15 και εγενετο εν τω κατακεισθε αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησα_ γαρ πολλοι και ηκολουθησαν αυτω
Mar 2:16 και οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ιδοντες αυτον μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιοντα ελεγον τοις μαθηταις αυτου τι οτι μετα τω_ τελωνων και αμαρτωλων εσθιει και πινει
Mar 2:17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις ου χριαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους
Mar 2:18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι φαρισαιοι νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσιν
Mar 2:19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον μεθ εαυτων εχουσιν τον νυμφιον ου δυνανται νηστευειν
Mar 2:20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα
Mar 2:21 ουδεις επιβλημα ρακκους αγναφου επιραπτει επι ιματιω παλαιω ει δε μη αιρει απ αυτου το πληρωμα το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γεινεται
Mar 2:22 και ουδεις βαλλει οινον νεο_ εις ασκους παλαιους ει δε μη ρησσει ο οινος ο νεος τους ασκους και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον
Mar 2:23 και εγενετο παραπορευεσθαι αυτον εν τοις σαββασιν δια των σποριμων και ηρξαντο οι μαθηται αυτου οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας
Mar 2:24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν ο ουκ εξεστιν τοις σαββασιν
Mar 2:25 και αυτος ελεγεν αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησε_ δαυειδ οτε χρειαν εσχεν και επινασεν αυτος και οι μετ αυτου
Mar 2:26 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ του αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ↔ ει μη τοις ιερευσιν και εδωκε_ και τοις συν αυτω ουσιν
Mar 2:27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον
Mar 2:28 ωστε κυριος εστι_ ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου
Mar 3:1 και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην και εκει ην ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα
Mar 3:2 και παρετηρουντο αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου
Mar 3:3 και λεγει τω ανθρωπω τω εξηραμμενην εχοντι την χειρα εγειρε εις το μεσον
Mar 3:4 και λεγει αυτοις εξεστιν εν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχη_ σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων
Mar 3:5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου και εξετεινεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου
Mar 3:6 και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθεως μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εποιου_ κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν
Mar 3:7 και ο ιησους ανεχωρησεν μετα των μαθητων αυτου προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας ηκολουθησεν αυτω και απο της ιουδαιας
Mar 3:8 και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και οι περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουσαντες οσα εποιει ηλθον προς αυτον
Mar 3:9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσι_ αυτον
Mar 3:10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται και οσοι ειχον μαστιγας
Mar 3:11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρει προσεπιπτον αυτω και εκραζον λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου
Mar 3:12 και πολλα επετειμα αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσι_
Mar 3:13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειτε ους ηθελεν αυτος και απηλθεν προς αυτον
Mar 3:14 και εποιησεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν
Mar 3:15 και εχειν εξουσιαν θεραπευειν τας νοσους και εκβαλλειν τα δαιμονια
Mar 3:16 και επεθηκεν τω σιμωνι ονομα πετρον
Mar 3:17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου ιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανηργες ο εστιν υιοι βροντης
Mar 3:18 και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και ματθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον κανανειτην
Mar 3:19 και ιουδαν ισκαριωτην ος και παρεδωκεν αυτον και ερχονται εις οικον
Mar 3:20 και συνερχετε παλιν ο οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μηδε αρτον φαγειν
Mar 3:21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτο_ ελεγον γαρ οτι εξεστη
Mar 3:22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμω_ καταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
Mar 3:23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν
Mar 3:24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη
Mar 3:25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η οικια εκεινη
Mar 3:26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και μεμερισται ου δυναται σταθηναι αλλα τελος εχει
Mar 3:27 ουδεις δυναται τα σκευη του ισχυρου εισελθων εις την οικιαν αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπαση
Mar 3:28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τοις υιοις των ανθρωπων τα αμαρτηματα και αι βλασφημειαι οσας αν βλασφημησωσιν
Mar 3:29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλα ενοχος εστιν αιωνιου κρισεως
Mar 3:30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει
Mar 3:31 ερχονται ουν οι αδελφοι αυτου και η μητηρ αυτου και εξω εστωτες απεστειλαν προς αυτον ζητουντες αυτον
Mar 3:32 και εκαθητο περι αυτον οχλος ειπον δε αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου και αι αδελφαι σου εξω ζητουσιν σε
Mar 3:33 και απεκριθη αυτοις λεγων τις εστιν η μητηρ μου η οι αδελφοι μου
Mar 3:34 και περιβλεψαμενος κυκλω τους περι αυτον καθημενους λεγει ιδου η μητηρ μου και οι αδελφοι μου
Mar 3:35 ος γαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη και μητηρ εστιν
Mar 4:1 και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν και συνηχθησαν προς αυτον οχλος πολυς ωστε αυτον εμβαντα εις το πλοιον καθησθαι εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επι της γης ην
Mar 4:2 και εδιδασκεν αυτους εν παραβολαις πολλα και ελεγεν αυτοις εν τη διδαχη αυτου
Mar 4:3 ακουετε ιδου εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι
Mar 4:4 και εγενετο εν τω σπιρειν ο μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτο
Mar 4:5 αλλο δε επεσε_ επι το πετρωδες οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθεως εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος γης
Mar 4:6 ηλιου δε ανατειλα_τος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
Mar 4:7 και αλλο επεσεν εις τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν
Mar 4:8 και αλλο επεσε_ εις την γην την καλην και εδιδου καρπον αναβαινοντα και αυξανομενον και εφερεν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον
Mar 4:9 και ελεγεν ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
Mar 4:10 οτε δε εγενετο καταμονας ηρωτων αυτον οι περι αυτον συν τοις δωδεκα την παραβολη_
Mar 4:11 και ελεγεν αυτοις υμιν δεδοται το μυστηριον της βασιλειας του θεου εκεινοις δε τοις εξω εν παραβολαις τα πα_τα γεινεται
Mar 4:12 ινα βλεποντες βλεπωσιν και μη ιδωσιν και ακουοντες ακουωσιν και μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφαιθησεται αυτοις τα αμαρτηματα
Mar 4:13 και λεγει αυτοις ουκ οιδατε τη_ παραβολην ταυτην και πως πασας τας παραβολας γνωσεσθαι
Mar 4:14 ο σπειρων τον λογον σπειρει
Mar 4:15 ουτοι δε εισιν οι παρα την οδο_ οπου σπειρεται ο λογος και οταν ακουσωσιν ευθεως ερχεται ο σατανας και αιρει τον λογον τον εσπαρμενο_ απο της καρδιας αυτων
Mar 4:16 και ουτοι εισιν ομοιως οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι οι οταν ακουσωσιν τον λογο_ ευθεως μετα χαρας λαμβανουσιν αυτον
Mar 4:17 και ουκ εχουσι_ ριζαν εν εαυτοις αλλα προσκαιροι εισιν ειτα γενομενης θλιψεως η διωγμου δια τον λογο_ ευθεως σκανδαλιζονται
Mar 4:18 και ουτοι εισιν οι εις τας ακανθας σπειρομενοι οι τον λογον ακουοντες
Mar 4:19 και αι μεριμναι του αιωνος τουτου και η απατη του πλουτου και αι περι τα λοιπα επιθυμιαι εισπορευομεναι συνπνειγουσι_ τον λογον και ακαρπος γεινεται
Mar 4:20 και ουτοι εισιν οι επι την γην τη_ καλην σπαρεντες οιτεινες ακουουσιν τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακο_τα και εν εξηκοντα και εν εκατο_
Mar 4:21 και ελεγεν αυτοις μητι ο λυχνος ερχεται ινα υπο τον μοδιον τεθη η υπο την κλεινην ουχ ινα επι την λυχνιαν επιτεθη
Mar 4:22 ου γαρ εστιν τι κρυπτον εαν μη φανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλα ινα εις φανερον ελθη
Mar 4:23 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω
Mar 4:24 και ελεγεν αυτοις βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετριται μετρηθησεται υμιν και προστεθησεται υμειν τοις ακουουσιν
Mar 4:25 ος γαρ αν εχη δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου
Mar 4:26 και ελεγεν ουτως εστιν η βασιλεια του θεου ως εαν ανθρωπος βαλη τον σπορον επι της γης
Mar 4:27 και καθευδη και εγειρητε νυκτα και ημεραν και ο σπορος βλαστανη και μηκυνηται ως ουκ οιδε_ αυτος
Mar 4:28 αυτοματη η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτα σταχυν ειτα πληρη σιτον εν τω σταχυι
Mar 4:29 οταν δε παραδω ο καρπος ευθεως αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμος
Mar 4:30 και ελεγεν τινι ομοιωσωμεν την βασιλειαν του θεου η εν ποια παραβολη παραλλωμεν αυτην
Mar 4:31 ως κοκκον σιναπεως ος οτα_ σπαρη επι της γης μεικροτερος παντων των σπερματων τω_ επι της γης εστιν
Mar 4:32 και οταν σπαρη αναβαινει και γεινεται παντω_ των λαχανων μειζον και ποιει κλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υπο την σκειαν αυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνουν
Mar 4:33 και τοιαυταις παραβολαις πολλαις ελαλει αυτοις τον λογον καθως εδυναντο ακουειν
Mar 4:34 χωρεις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις μαθηταις αυτου επελυεν παντα
Mar 4:35 και λεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψειας γενομενης διελθωμεν εις το περαν
Mar 4:36 και αφεντες αυτον παραλαμβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα δε πλοια ην μετ αυτου
Mar 4:37 και γεινεται λαιλαψ ανεμου μεγαλη τα δε κυματα επεβαλλε_ εις το πλοιον ωστε αυτο ηδη γεμιζεσθαι
Mar 4:38 και ην αυτος εν τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων και διεγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου μελει σοι οτι απολλυμεθα
Mar 4:39 και διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και ειπεν τη θαλασση σιωπα πεφειμωσο και εκοπασεν ο ανεμος και εγενετο γαληνη μεγαλη
Mar 4:40 και ειπεν αυτοις τι δειλοι εσται ουτως πως ουκ εχεται πιστιν
Mar 4:41 και εφοβηθησαν φοβο_ μεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και ο ανεμος και η θαλασσα υπακουουσιν αυτω
Mar 5:1 και ηλθον εις το περα_ της θαλασσης εις την χωραν των γαδαρηνων
Mar 5:2 και εξελθοντι αυτω εκ του πλοιου ευθεως απηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω
Mar 5:3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν και ουτε αλυσεσιν ουδεις εδυνατο αυτον δησαι
Mar 5:4 δια το αυτον πολλακεις παιδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας παιδας συντετριφθαι και ουδεις ισχυεν αυτον δησαι
Mar 5:5 και δια παντος νυκτος και ημερας εν τοις μνημασιν και εν τοις ορεσιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτο_ λιθοις
Mar 5:6 ιδων δε τον ιησουν μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτον
Mar 5:7 και κραξας φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του ζωντος ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης
Mar 5:8 (ελεγεν α)υτω το πνευμα το ακαθαρτον εξελθε απο του ανθρωπου
Mar 5:9 και επηρωτησεν αυτον τι ονομα σοι και λεγει αυτω λεγεω_ ο↔ομα μοι οτι πολλοι εσμε_
Mar 5:10 και παρεκαλουν αυτον πολλα ινα μη αποστειλη αυτους εξω της χωρας
Mar 5:11 ην δε εκει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενω_ προς τω ορει
Mar 5:12 και παρεκαλουν αυτον παντες οι δαιμονες λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν
Mar 5:13 και επετρεψε_ αυτοις ευθεως ο ιησους και εξελθοντα τα πνευματα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ησαν δε ως δισχειλειοι και επνιγοντο εν τη θαλασση
Mar 5:14 και οι βοσκοντες τους χοιρους εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και ηλθον ιδειν τι (το γεγονος)
Mar 5:15 και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον και ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγεωνα και εφοβηθησαν
Mar 5:16 και διηγησαντο αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
Mar 5:17 και ηρξα_το παρακαλειν αυτον απελθει_ απο των οριων αυτων
Mar 5:18 και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα μετ αυτου η
Mar 5:19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και αναγγειλον αυτοις οσα σοι ο κυριος πεποιηκεν και ηλεησεν σε
Mar 5:20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον
Mar 5:21 και διαπερασαντος του ιησου εν τω πλοιω παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν
Mar 5:22 και ιδου ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαειρος και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου
Mar 5:23 και παρακαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης αυτω τας χειρας οπως σωθη και ζησεται
Mar 5:24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβο_ αυτον
Mar 5:25 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος ετη δωδεκα
Mar 5:26 και πολλα παθουσα υπο πολλω_ ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα
Mar 5:27 ακουσασα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ειματιου αυτου
Mar 5:28 ελεγεν γαρ οτι καν των ειματιων αυτου αψωμαι σωθησομαι
Mar 5:29 και ευθεως εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος
Mar 5:30 και ευθεως ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσα_ επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ειματιων
Mar 5:31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο
Mar 5:32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν
Mar 5:33 ηδε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυεια ο γεγονεν επ αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν
Mar 5:34 ο δε ειπεν αυτω θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνη_ και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου
Mar 5:35 ετι αυτου λαλουντος ερχο_ται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλις τον διδασκαλον
Mar 5:36 ο δε ιησους ευθεως ακουσας τον λογο_ λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε
Mar 5:37 και ουκ αφηκεν ουδενα αυτω ακολουθησαι ει μη πετρο_ και ιακωβον και ιωαννην το_ αδελφον ιακωβου
Mar 5:38 και ερχονται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα
Mar 5:39 και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιεται το παιδιον ουκ απεθανε_ αλλα καυθεδει
Mar 5:40 και κατεγελων αυτου ο δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται ου ην το παιδιον ανακειμενον
Mar 5:41 και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμει ο εστι_ μεθερμηνευομενον το κορασιον συ λεγω εγειρε
Mar 5:42 και ευθεως ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν εκστασει μεγαλη
Mar 5:43 και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνοι τουτο και ειπε_ δοθηναι αυτη φαγειν
Mar 6:1 και εξηλθεν εκειθεν και ηλθε_ εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
Mar 6:2 και γενομενου σαββατου ηρξατο εν τη συναγωγη διδασκειν και πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθε_ τουτω ταυτα και τις η σοφια η δοθεισα αυτω και δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γεινονται
Mar 6:3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτω_ ο υιος μαριας αδελφος δε ιακωβου και ιωση και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω
Mar 6:4 ελεγεν δε αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατειμος ει μη εν τη ιδια πατριδι αυτου και εν τοις συγγενεσιν και εν τη ↔
Mar 6:5 και ουκ εδυνατο εκει ουδεμιαν δυναμιν ποιησαι ει μη ολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν
Mar 6:6 και εθαυμαζεν δια την απιστειαν αυτων και περιηγεν τας κωμας κυκλω διδασκων
Mar 6:7 και προσκαλειτε τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων
Mar 6:8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδε_ αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδο_ μονον μη πηραν μη αρτον μη εις την ζωνην χαλκον
Mar 6:9 αλλα υποδεδεμενους σανδαλια και μη ενδυσησθαι δυο χιτωνας
Mar 6:10 και λεγει αυτοις οπου αν εισελθητε εις οικιαν εκει μενεται εως αν εξελθητε εκειθεν
Mar 6:11 και οσοι εαν μη δεξωνται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτειναξατε το_ χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις αμην λεγω υμιν ανεκτοτερον εσται σοδομοις η γομορροις εν ημερα κρισεως η τη πολει εκεινη
Mar 6:12 και εξελθοντες εκηρυσσον ινα μετανοησωσιν
Mar 6:13 και δαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλιφον ελαιω πολλους αρρωστους και εθεραπευον
Mar 6:14 και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγεν οτι ιωαννης ο βαπτιζων εκ νεκρων ανεστη και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτω
Mar 6:15 αλλοι δε ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης εστιν ως εις των προφητων
Mar 6:16 ακουσας δε ο ηρωδης ειπεν οτι ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτος εστιν αυτος ηγερθη εκ νεκρων
Mar 6:17 αυτος δε ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην εν φυλακη και εδησεν αυτον δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν
Mar 6:18 ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου
Mar 6:19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ εδυνατο
Mar 6:20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιο_ και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα εποιει και ηδεως αυτου ηκουεν
Mar 6:21 και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου διπνον εποιει τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χειλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιας
Mar 6:22 και εισελθουσης της θυγατρος αυτης της ηρωδιαδος και ορχησαμενης και αρεσασης τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις ειπεν δε ο βασιλευς τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι
Mar 6:23 και ωμοσεν αυτη οτι ο εαν αιτησης με δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μου
Mar 6:24 η δε εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
Mar 6:25 και εισελθουσα ευθεως μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα μοι δως εξαυτης επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
Mar 6:26 και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τους συνανακειμενους ουκ ηθελησεν αυτη_ αθετησαι
Mar 6:27 και ευθεως αποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατορα επεταξεν ενεχθηναι την κεφαλην αυτου
Mar 6:28 ο δε απελθω_ απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πεινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτη_ τη μητρι αυτης
Mar 6:29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημειω
Mar 6:30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα και οσα εποιησα_ και οσα εδιδαξαν
Mar 6:31 και ειπεν αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυσασθε ολιγο_ ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν
Mar 6:32 και απηλθον εις ερημον τοπο_ τω πλοιω κατ ιδιαν
Mar 6:33 και ιδον αυτους υπαγοντας και επεγνωσαν αυτους πολλοι και πεζη απο πασων των πολεω συνεδραμον εκει και προηλθον αυτους και συνεδραμον προς αυτον
Mar 6:34 και εξελθων ο ιησους ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις οτι ησαν ως προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο αυτους διδασκειν πολλα
Mar 6:35 και ηδη ωρας πολλης γενομενης προσελθοντες οι μαθηται αυτω λεγουσι_ οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη
Mar 6:36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις αρτους τι γαρ φαγωσιν ουκ εχουσιν
Mar 6:37 ο δε αποκριθεις ειπεν δοτε αυτοις υμεις φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτους και δωσομεν αυτοις φαγειν
Mar 6:38 ο δε λεγει αυτοις ποσους αρτους εχεται υπαγετε και ιδετε και γνοντες λεγουσιν αυτω πεντε και δυο ιχθυας
Mar 6:39 και επεταξεν αυτοις ανακλιναι παντας συνποσια συνποσια επι τω χλωρω χορτω
Mar 6:40 και ανεπεσον πρασειαι πρασειαι ανα εκατον και ανα πεντηκοντα
Mar 6:41 και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παραθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν
Mar 6:42 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν
Mar 6:43 και ηραν κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις και απο των ιχθυων
Mar 6:44 και ησαν οι φαγοντες τους αρτους πεντακισχειλιοι ανδρες
Mar 6:45 και ευθεως ηνεγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιο_ και προαγειν εις το περαν προς βηδσαιδαν εως αυτος απολυση τον οχλον
Mar 6:46 και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι
Mar 6:47 και οψιας γενομενης ην το πλοιον εμμεσω της θαλασσης και αυτος μονος ην επι της γης
Mar 6:48 και ιδεν αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ εναντιος ο ανεμος αυτοις και περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους
Mar 6:49 οι δε ιδοντες αυτον περιπατουντα επι της θαλασσης εδοξαν φαντασμα ειναι και ανεκραξαν
Mar 6:50 παντες γαρ αυτον ειδον και εταραχθησα_ και ευθεως ελαλησεν μετ αυτω_ και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
Mar 6:51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασε_ ο ανεμος και λιαν εκπερισσου εν εαυτοις εξισταντο και εθαυμαζον
Mar 6:52 ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις ην γαρ αυτων η καρδια πεπωρωμενη
Mar 6:53 και διαπερασαντες ηλθον επι την γην γεννησαρετ και προσωρμισθησαν
Mar 6:54 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθεως επιγνοντες αυτον οι α_δρες του τοπου εκεινου
Mar 6:55 περιδραμοντες ολην την περιχωρον εκεινην ηρξαντο επι τοις κραβαττοις τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουον οτι εκει εστιν
Mar 6:56 και οπου αν εισεπορευοντο εις κωμας η πολεις η αγρους εν ταις αγοραις ετιθου_ τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψω_ται και οσοι αν ηπτοντο αυτου εσωζοντο
Mar 7:1 και συναγονται προς αυτον οι φαρισαιοι και τεινες των γραμματαιων ελθοντες απο ιεροσολυμων
Mar 7:2 και ιδο_τες τινας των μαθητων αυτου κοιναις χερσιν τουτ εστιν ανιπτοις εσθιοντας αρτους
Mar 7:3 οι γαρ φαρισαιοι και παντες οι ιουδαιοι εαν μη πυγμη νιψωνται τας χειρας ουκ εσθιουσιν κρατου_τες την παραδοσιν των πρεσβυτερων
Mar 7:4 και απ αγορας εαν μη βαπτισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα εστιν α παρελαβον κρατειν βαπτισμους ποτηριω_ και ξεστων και χαλκειων και κλεινων
Mar 7:5 ↔ δια τι οι μαθηται σου ου περιπατουσιν κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα ανιπτοις χερσιν εσθιουσιν τον αρτον
Mar 7:6 ο δε αποκριθεις ειπε_ αυτοις οτι καλως προεφητευσε_ περι υμων ησαιας των υποκριτων ως γεγραπται ουτος ο λαος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου
Mar 7:7 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλειας ενταλματα ανθρωπων
Mar 7:8 αφεντες γαρ την εντολην του θεου κρατειτε την παραδοσιν των ανθρωπων βαπτισμου ξεστων και ποτηριων και παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε
Mar 7:9 και ελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του θεου ινα τη_ παραδοσιν υμων τηρησητε
Mar 7:10 μωσης γαρ ειπεν τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
Mar 7:11 υμεις δε λεγετε ος αν ειπη ανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβαν ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης
Mar 7:12 και ουκετι αφιεται αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι αυτου η τη μητρι αυτου
Mar 7:13 ακυρουντες τον λογον του θεου τη παραδοσει υμων η παρεδωκατε και παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε
Mar 7:14 και προσκαλεσαμενος παντα τον οχλον ελεγε_ αυτοις ακουεται μου παντες και συνιεται
Mar 7:15 ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον ο δυναται αυτο_ κοινωσαι αλλα τα εκπορευομενα απ αυτου εκεινα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον
Mar 7:16 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω
Mar 7:17 και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλου επηρωτων αυτο_ οι μαθηται αυτου περι της παραβολης
Mar 7:18 και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εσται ου νοειται οτι παν το εξωθε_ εισπορευομενον εις τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινω_αι
Mar 7:19 οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλα εις την κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκπορευεται καθαριζων παντα τα βρωματα
Mar 7:20 ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενο_ εκεινο κοινοι τον ανθρωπον
Mar 7:21 εσωθεν γαρ εκ της καρδιας τω_ ανθρωπων οι διαλογισμοι οι κακοι εκπορευονται μοιχειαι πορνιαι φονοι
Mar 7:22 κλοπαι πλεονεξιαι πονηριαι δολος ασελγια οφθαλμος πονηρος βλασφημεια υπερηφανεια αφροσυνη
Mar 7:23 παντα ταυτα τα πονηρα εσωθεν εκπορευεται και κοινοι τον ανθρωπον
Mar 7:24 και εκειθεν αναστας απηλθε_ εις τα μεθορια τυρου και σιδωνος και εισελθων εις οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ ηδυνηθη λαθειν
Mar 7:25 ακουσασα γαρ γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριον αυτης πνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσε_ προς τους ποδας αυτου
Mar 7:26 ην δε η γυνη ελληνις συροφοινικισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιο_ εκβαλη εκ της θυγατρος αυτης
Mar 7:27 ο δε ιησους ειπεν αυτη αφες πρωτο_ χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρ καλον εστιν λαβειν τον αρτο_ των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις
Mar 7:28 η δε απεκριθη και λεγει αυτω ναι κυριε και γαρ τα κυναρια υποκατω της τραπεζης εσθιει απο των ψιχιων των παιδιων
Mar 7:29 και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθεν το δαιμονιον εκ της θυγατρος σου
Mar 7:30 και απελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το δαιμονιον εξεληλυθος και την θυγατερα βεβλημενη_ επι της κλεινης
Mar 7:31 και παλιν εξελθων εκ των οριω_ τυρου και σιδωνος ηλθεν προς την θαλασσαν της γαλιλαιας ανα μεσον των οριων δεκαπολεως
Mar 7:32 και φερουσιν αυτω κωφον μογιλαλον και παρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω τη_ χειρα
Mar 7:33 και απολαβομενος αυτο_ απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλε_ τους δακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου
Mar 7:34 και αναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξε_ και λεγει αυτω εφφαθα ο εστι_ διανοιχθητι
Mar 7:35 και ευθεως διηνοιχθησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμος της γλωσσης αυτου και ελαλει ορθως
Mar 7:36 και διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι ειπωσιν οσον δε αυτοις διεστελλετο μαλλο_ περισσοτερον εκηρυσσον
Mar 7:37 και υπερπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντες καλως παντα πεποιηκεν και τους κωφους ποιει ακουειν και τους αλαλους λαλειν
Mar 8:1 εν εκειναις ταις ημεραις παμπολλου οχλου οντος και μη εχο_των τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου λεγει αυτοις
Mar 8:2 σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσι_ τι φαγωσιν
Mar 8:3 και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω τινες γαρ αυτων μακροθεν ηκασιν
Mar 8:4 και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου ποθεν τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι α_των επ ερημιαις
Mar 8:5 και επηρωτα α↔ους ποσους εχεται αρτους οι δε ειπο_ επτα
Mar 8:6 και παρηγγειλεν τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβω_ τους επτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παραθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω
Mar 8:7 και ειχο_ ιχθυδια ολιγα και ταυτα ευλογησας ειπεν παρατεθηναι και αυτα
Mar 8:8 εφαγον δε και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματω_ επτα σ(φ)υριδας
Mar 8:9 ησαν δε οι φαγο_τες ως τετρακισχειλιοι και απελυσεν αυτους
Mar 8:10 και εμβας ευθεως εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα
Mar 8:11 και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συνζητει_ αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον
Mar 8:12 και αναστεναξας τω πνευματι εαυτου λεγει τι η γενεα αυτη σημειον επιζητει ↔ αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον
Mar 8:13 και αφεις αυτου εμβας παλιν εις πλοιον απηλθεν εις το περαν
Mar 8:14 και επελαθοντο λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω
Mar 8:15 και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης τω_ φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου
Mar 8:16 και διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες οτι αρτους ουκ εχομε_
Mar 8:17 και γνους ο ιησους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειται ουδε συνιεται ετι πεπωρωμενην εχετε τη_ καρδιαν υμων
Mar 8:18 οφθαλμους εχοντες ου βλεπεται και ωτα εχοντες ουκ ακουεται και ου μνημονευεται
Mar 8:19 οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχειλιους ποσους κοφινους πληρης κλασματων ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα
Mar 8:20 οτε δε τους επτα εις τους τρακισχειλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε οι δε ειπον επτα
Mar 8:21 και ελεγεν αυτοις πως ουπω συνιεται
Mar 8:22 και ερχεται εις βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται
Mar 8:23 και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηγαγεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτου επερωτα αυτον ει τι βλεπει
Mar 8:24 και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους οτι ως δενδρα ορω περιπατου_τας
Mar 8:25 ειτα παλιν επεθηκεν τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και εποιησεν αυτον αναβλεψαι και απεκατεσταθη και ενεβλεψεν τηλαυγως απαντας
Mar 8:26 και απεστειλεν αυτον εις οικον αυτου λεγων μηδε εις τη_ κωμην εισελθης μηδε ειπης τινι εν τη κ↔
Mar 8:27 και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαριας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι
Mar 8:28 οι δε απεκριθησαν ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλεια_ αλλοι δε ενα των προφητων
Mar 8:29 και αυτος λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγεται ειναι και αποκριθεις ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος
Mar 8:30 και επετειμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου
Mar 8:31 και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερω_ και αρχιερεων και γραμματαιω_ και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι
Mar 8:32 και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω
Mar 8:33 ο δε ιησους επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν τω πετρω λεγων υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
Mar 8:34 και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις οστις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
Mar 8:35 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου σωσει αυτην
Mar 8:36 τι γαρ ωφελησει τον ανθρωπον εαν κερδηση τον κοσμον ολον και ζημιωθη την ψυχην αυτου
Mar 8:37 η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
Mar 8:38 ος γαρ επαισχυ_θη μεν και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελω_ των αγιων
Mar 9:1 και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως α_ ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει
Mar 9:2 και μεθ ημερας εξ ο ιησους παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβο_ και ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδια_ μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων
Mar 9:3 και τα ιματια αυτου εγενοντο στιλβοντα λευκα λιαν ως χειων οια γναφευς επι της γης ου δυναται λευκαναι
Mar 9:4 και ωφθη αυτοις ηλιας συν μωσει και ησαν συλλαλου_τες τω ιησου
Mar 9:5 και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησου ραββει καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις σοι μια_ και μωσει μιαν και ηλια μιαν
Mar 9:6 ου γαρ ηδει τι λαλησει ησαν γαρ εκφοβοι
Mar 9:7 και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και ηλθεν φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος αυτου ακουετε
Mar 9:8 και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ιησουν μονον μεθ εαυτων
Mar 9:9 καταβαινοντων δε αυτων απο του ορους διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι διηγησωνται α ειδον ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη
Mar 9:10 και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συνζητουντες τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναι
Mar 9:11 και επηρωτησαν αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον
Mar 9:12 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ηλειας με_ ελθων πρωτον αποκαθιστανει παντα καθως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενωθη
Mar 9:13 αλλα λεγω υμιν οτι και ηλειας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελησαν καθως γεγραπται επ αυτον
Mar 9:14 και ελθων προς τους μαθητας ειδεν οχλον πολυν περι αυτους και γραμματεις συνζητουντας αυτοις
Mar 9:15 και ευθεως πας ο οχλος ιδω_ αυτον εξεθαμβηθη και προτρεχοντες ησπαζοντο αυτο_
Mar 9:16 και επηρωτησεν τους γραμματεις τι συνζητειτε προς εαυτους
Mar 9:17 και αποκριθεις εις εκ του οχλου ειπεν διδασκαλε ηνεγκα τον υιο_ μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον
Mar 9:18 και οπου εαν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζει τους οδοντας αυτου και ξηρενεται και ειπον τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν
Mar 9:19 ο δε αποκριθεις αυτοις λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με
Mar 9:20 και ηνεγκα_ αυτον προς αυτον και ιδων αυτον ευθεως το πνευμα εσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων
Mar 9:21 και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν παιδιοθεν
Mar 9:22 και πολλακεις αυτον και εις το πυρ εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ετι δυνασαι βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας
Mar 9:23 ο δε ιησους ειπε_ αυτω το ει δυνασαι πιστευσαι παντα δυνατα τω πιστευοντι
Mar 9:24 και ευθεως κραξας ο πατηρ του παιδιου ελεγεν πιστευω βοηθει μου τη απιστεια
Mar 9:25 ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει ο οχλος επετειμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το πνευμα το αλαλον και κωφο_ εγω σοι επιτασσω εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον
Mar 9:26 και κραξαν και πολλα σπαραξαν αυτον εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστε τους πολλους λεγειν οτι απεθανεν
Mar 9:27 ο δε ιησους κρατησας αυτον της χειρος ηγειρεν αυτον και ανεστη
Mar 9:28 και εισελθοντα αυτον εις τον οικον οι μαθηται αυτου επηρωτων αυτον κατ ιδιαν δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
Mar 9:29 και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη και νηστεια
Mar 9:30 και εκειθεν εξελθοντες παρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκ ηθελε_ ινα τις γνω
Mar 9:31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοις οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις τη τριτη ημερα αναστησεται
Mar 9:32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι
Mar 9:33 και ηλθεν εις καπερναουμ και ε_ τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω προς εαυτους διελογιζεσθαι
Mar 9:34 οι δε εσιωπω_ προς αλληλους γαρ διελεχθησαν τις μειζων
Mar 9:35 και καθεισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος
Mar 9:36 και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εμμεσω αυτων και εναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις
Mar 9:37 ος αν εν τω_ τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποστειλαντα με
Mar 9:38 απεκριθη δε αυτω ιωα_νης λεγων διδασκαλε ειδομε_ τινα τω ονοματι σου εκβαλλο_τα δαιμονια ος ουκ ακολουθει ημιν και εκωλυσαμεν αυτο_ οτι ουκ ακολουθει ημιν
Mar 9:39 ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμι_ επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με
Mar 9:40 ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστιν
Mar 9:41 ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν ονοματι οτι χριστου εσται αμην λεγω υμιν ου μη απολεση το_ μισθον αυτου
Mar 9:42 και ος εαν σκα_δαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε καλον αυτω εστιν μαλλον ει περικειται λιθος μυλικος περι το_ τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν
Mar 9:43 και εαν σκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον σοι εστιν κυλλον εισελθειν εις την ζωην η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστο_
Mar 9:44 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
Mar 9:45 και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτην καλον γαρ εστιν σε εισελθειν εις τη_ ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις τη_ γεενναν εις το πυρ το ασβεστο_
Mar 9:46 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
Mar 9:47 και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος
Mar 9:48 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
Mar 9:49 πας γαρ πυρι αλισθησεται και πασα θυσια αλι αλισθησεται
Mar 9:50 καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσεται εχετε εν εαυτοις αλα και ειρηνευεται εν αλληλοις
Mar 10:1 κακειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας δια του περαν του ιορδανου και συνπορευονται παλιν οχλοι προς αυτο_ και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους
Mar 10:2 και προσελθο_τες φαρισαιοι επηρωτησα_ αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον
Mar 10:3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωσης
Mar 10:4 οι δε ειπο_ μωσης επετρεψεν βιβλιο_ αποστασιου γραψαι και απολυσαι
Mar 10:5 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην
Mar 10:6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους ο θεος
Mar 10:7 ενεκεν τουτου καταλιψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται τη γυναικι αυτου
Mar 10:8 και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια
Mar 10:9 ο ουν θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
Mar 10:10 και εν τη οικια παλιν οι μαθηται αυτου περι τουτου επηρωτησα_ αυτον
Mar 10:11 και λεγει αυτοις ος εαν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτην
Mar 10:12 και εαν γυνη απολυση τον ανδρα αυτης και γαμηθη αλλω μοιχαται
Mar 10:13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αψηται αυτων οι δε μαθηται επετιμων τοις προσφερουσιν
Mar 10:14 ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυεται αυτα των γαρ τοιουτω_ εστιν η βασιλεια του θεου
Mar 10:15 αμην λεγω υμιν ος εαν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιο_ ου μη εισελθη εις αυτην
Mar 10:16 και εναγκαλισαμενος αυτα τιθεις τας χειρας επ αυτα ευλογει αυτα
Mar 10:17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον ιδου τις πλουσιος προσδραμων και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω
Mar 10:18 ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
Mar 10:19 τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τειμα τον πατερα σου και την μητερα
Mar 10:20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξα εκ νεοτητος μου
Mar 10:21 ο δε εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σοι υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι αρας τον σταυρον
Mar 10:22 ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
Mar 10:23 και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται
Mar 10:24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνια πως δυσκολον εστιν τους πεποιθοτας επι χρημασι_ εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
Mar 10:25 ευκοπωτερον δε εστι_ καμηλον δια τρυμαλιας ρα↔δος εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθει_
Mar 10:26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς εαυτους και τις δυναται σωθηναι
Mar 10:27 εμβλεψας δε αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα τω θεω παντα γαρ δυνατα εστι_ παρα τω θεω
Mar 10:28 ηρξατο ο πετρος λεγειν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι
Mar 10:29 αποκριθεις ο ιησους ειπεν αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικια_ η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και του ευαγγελιου
Mar 10:30 εαν μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω οικιας και αδελφους και αδελφας και μητερα και τεκνα και αγρους μετα διωγμων και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον
Mar 10:31 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι
Mar 10:32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο και ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν
Mar 10:33 οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν
Mar 10:34 και εμπαιξουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον και εμπτυσουσιν αυτω [και μαστιγωσουσιν αυτον και τη τ]ριτη ημερα αναστησεται
Mar 10:35 και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωαννης υιοι ζεβεδαιου λεγοντες διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησομεν σε ποιησης ημιν
Mar 10:36 ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε ποιησαι με υμιν
Mar 10:37 οι δε ειπον αυτω δος ημειν ινα εις εκ δεξιων σου και εις εξ ευω_υμων σου καθισωμεν εν τη δοξη σου
Mar 10:38 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθαι δυνασθαι πιειν το ποτηριον ο εγω πινω και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι
Mar 10:39 οι δε ειπον αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το μεν ποτηριο_ ο εγω πινω πιεσθαι και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθαι
Mar 10:40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται
Mar 10:41 και ακουσαντες οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφω_
Mar 10:42 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνω_ κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων
Mar 10:43 ουχ ουτως δε εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη γενεσθαι μεγας εν υμιν εσται υμων διακονος
Mar 10:44 και ος εαν θελη υμων γενεσθαι πρωτος εσται παντων δουλος
Mar 10:45 και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθε_ διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
Mar 10:46 και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου υιος τιμαιου βαρτιμαιος ο τυφλος εκαθητο παρα την οδον προσαιτων
Mar 10:47 και ακουσας οτι ιησους ο ναζωραιος εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν ο υιος δαυειδ ιησου ελεησον με
Mar 10:48 και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυειδ ελεησον με
Mar 10:49 και στας ο ιησους ειπεν αυτον φωνηθηναι και φωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειρε φωνει σε
Mar 10:50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναστας ηλθεν προς τον ιησουν
Mar 10:51 και αποκριθεις λεγει αυτω ο ιησους τι θελεις ποιησω σοι ο δε τυφλος ειπεν αυτω ραββουνι ινα αναβλεψω
Mar 10:52 ο δε ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθεως ανεβλεψε_ και ηκολουθει αυτω εν τη οδω
Mar 11:1 και οτε εγγιζουσιν εις ιερουσαλημ και εις βηθφαγη και βηθανια_ προς το ορος των ελαιων αποστελλει δυο των μαθητω_ αυτου
Mar 11:2 και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεως εισπορευομενοι εις αυτην ευρησεται πωλον δεδεμενο_ εφ ον ουδεις πωποτε ανθρωπων κεκαθικεν λυσαντες αυτο_ αγαγετε
Mar 11:3 και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε οτι ο κυριος αυτου χριαν εχει και ευθεως αυτον αποστελλει ωδε
Mar 11:4 απηλθον δε και ευρον πωλον δεδεμενον προς την θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτον
Mar 11:5 και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τον πωλο_
Mar 11:6 οι δε ειπαν αυτοις καθως ενετειλατο ο ιησους και αφηκαν αυτους
Mar 11:7 και ηγαγον τον πωλον προς τον ιησουν και επεβαλον αυτω τα ιματια αυτων και εκαθεισεν επ αυτω
Mar 11:8 πολλοι δε τα ιματια αυτων εστρωσαν εν τη οδω αλλοι δε στοιβαδας εκοπτον εκ των δενδρων και εστρωννυον εις την οδον
Mar 11:9 και οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Mar 11:10 και ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια εν ονοματι κυριου του πατρος ημων δαυειδ ωσαννα εν τοις υψιστοις
Mar 11:11 και εισηλθεν εις ιεροσολυμα ο ιησους και εις το ιερο_ και περιβλεψαμενος παντα οψιας ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν εις βηθανιαν μετα των δωδεκα
Mar 11:12 και τη επαυριον εξελθοντων αυτων απο βηθανιας επινασεν
Mar 11:13 και ιδων συκην απο μακροθε_ εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα τι ευρησει εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ου γαρ ην καιρος συκων
Mar 11:14 και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι εκ σου εις τον αιωνα μηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου
Mar 11:15 και ερχονται εις ιεροσολυμα και εισελθων ο ιησους εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν και τους πωλουντας και τους αγοραζοντας εν αυτω και τας τραπεζας των κολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλου_των τας περιστερας κατεστρεψεν
Mar 11:16 και ουκ ηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια του ιερου
Mar 11:17 και εδιδασκεν λεγων αυτοις ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων
Mar 11:18 και ηκουσαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και εζητουν πως αυτον απολεσωσιν εφοβουντο γαρ οτι πας ο οχλος εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτου
Mar 11:19 και οτε οψε εγεινετο εξεπορευοντο εξω της πολεως
Mar 11:20 και πρωι παραπορευομενοι ιδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων
Mar 11:21 και αναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββι ιδε η συκη ην κατηρασω εξηρανται
Mar 11:22 και αποκριθεις ο ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου
Mar 11:23 αμην γαρ λεγω υμιν οτι ος εα_ ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευση οτι α λεγει γεινεται εσται αυτω ο εαν ειπη
Mar 11:24 δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα α_ προσευχομενοι αιτεισθε πιστευεται οτι λαμβανεται και εσται υμιν
Mar 11:25 και οταν στηκεται προσευχομενοι αφιεται ει τι εχεται κατα τινος ινα και ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφη υμει_ τα παραπτωματα υμων
Mar 11:26 ει δε υμεις ουκ αφιεται ουδε ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφησει τα παραπτωματα υμων
Mar 11:27 και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι
Mar 11:28 και λεγουσιν αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι την εξουσιαν ταυτη_ εδωκεν ινα ταυτα ποιης
Mar 11:29 ο δε ιησους αποκριθεις ειπεν αυτοις επερωτησω καγω υμας ενα λογο_ και αποκριθηται μοι και ερω υμι_ εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mar 11:30 το βαπτισμα το ιωαννου εξ ουρανου η_ η εξ ανθρωπων αποκριθηται μοι
Mar 11:31 και ελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιστευσατε αυτω
Mar 11:32 αλλα ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τον λαον απαντες γαρ ειχον τον ιωαννην οτι οντως προφητης ην
Mar 11:33 και αποκριθεντες λεγουσιν τω ιησου ουκ οιδαμε_ και αποκριθεις ο ιησους λεγει αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mar 12:1 και ηρξατο αυτοις εν παραβολαις λεγειν αμπελωνα εφυτευσε_ ανθρωπος και περιεθηκεν φραγμο_ και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν
Mar 12:2 και απεστειλεν προς τους γεωργους τω καιρω δουλο_ ινα παρα των γεωργων λαβη απο του καρπου του αμπελωνος
Mar 12:3 οι δε λαβοντες αυτον εδιραν και απεστειλαν καινον
Mar 12:4 και παλιν απεστειλεν προς αυτους αλλον δουλον κακεινο_ λιθοβολησαντες εκεφαλαιωσα_ και απεστειλαν ητιμωμενο_
Mar 12:5 και παλιν αλλον απεστειλεν κακεινον απεκτειναν και πολλους αλλους τους μεν δεροντες τους δε αποκτεννοντες
Mar 12:6 ετι ουν ενα εχων υιον αγαπητο_ αυτου απεστειλεν και αυτον προς αυτους εσχατον λεγων οτι εντραπησονται τον υιον μου
Mar 12:7 εκεινοι δε οι γεωργοι ειπον προς εαυτους οτι ουτος εστι_ ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εσται η κληρονομια
Mar 12:8 και λαβοντες αυτον απεκτειναν και εξεβαλον αυτον εξω του αμπελωνος
Mar 12:9 τι ουν ποιησει ο κυριος του αμπελωνος ελευσεται και απολεσει τους γεωργους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις
Mar 12:10 ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασα_ οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
Mar 12:11 παρα κυριου εγενετο αυτη και εστι_ θαυμαστη εν οφθαλμοις ημω_
Mar 12:12 και εζητουν αυτον κρατησαι και εφοβηθησαν τον οχλον εγνωσαν γαρ οτι την παραβολην προς αυτους ειπεν και αφεντες αυτον απηλθον
Mar 12:13 και αποστελλουσιν προς αυτον τεινας των φαρισαιων και τω_ ηρωδιανων ινα αυτον αγρευσωσιν λογω
Mar 12:14 οι δε ελθοντες λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις εξεστιν κηνσον καισαρι δουναι η ου
Mar 12:15 δωμεν η μη δωμεν ο δε ειδως αυτω_ την υποκρισιν ειπεν αυτοις τι με πειραζεται φερεται μοι δηναριον ινα ιδω
Mar 12:16 οι δε ηνεγκα_ και λεγει αυτοις τινος η εικω_ αυτη και η επιγραφη λεγουσι_ αυτω καισαρος
Mar 12:17 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις αποδοτε τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω και εθαυμασαν επ αυτω
Mar 12:18 και ερχονται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν μη ειναι και επηρωτησαν αυτον λεγοντες
Mar 12:19 διδασκαλε μωσης εγραψεν ημιν οτι εαν τινος αδελφος αποθανη και καταλειπη γυναικα και τεκνα μη αφη ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και εξαναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου
Mar 12:20 επτα αδελφοι ησαν και ο πρωτος ελαβεν γυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκεν σπερμα
Mar 12:21 και ο δευτερος ελαβεν αυτη_ και απεθανεν και ουδε αυτος αφηκεν σπερμα και ο τριτος ωσαυτως
Mar 12:22 και ελαβον αυτη_ ωσαυτως και οι επτα και ουκ αφηκαν σπερμα εσχατη παντων απεθανεν και η γυνη
Mar 12:23 εν τη ουν αναστασει οταν αναστωσιν τινος αυτων εσται η γυνη οι γαρ επτα εσχο_ αυτην γυναικα
Mar 12:24 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ου δια τουτο πλανασθαι μη ιδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
Mar 12:25 οταν γαρ εκ νεκρων αναστωσιν ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμισκονται αλλ εισιν ως αγγελοι οι εν τοις ουρανοις
Mar 12:26 περι δε τω_ νεκρων οτι εγειρονται ↔ ουκ ανεγνωται εν τη βιβλω μωσεως ↔ επι του βατου ως ειπεν αυτω ο θεος λεγων εγω ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ
Mar 12:27 ουκ εστιν ο θεος νεκρων αλλα θεος ζωντων υμεις ουν πολυ πλανασθαι
Mar 12:28 και προσελθων εις των γραμματαιων ακουσας αυτων συνζητουντων ιδως οτι καλως αυτοις απεκριθη επηρωτησεν αυτον ποια εστιν πρωτη παντων εντολη
Mar 12:29 ο δε ιησους απεκριθη αυτω οτι πρωτη παντων εντολη ακουε ισραηλ κυριος ο θεος ημων κυριος εις εστιν
Mar 12:30 και αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της διανοιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της ισχυος σου αυτη πρωτη εντολη
Mar 12:31 και δευτερα ομοια αυτη _ αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον μειζω_ τουτων αλλη εντολη ουκ εστι_
Mar 12:32 και ειπεν αυτω ο γραμματευς καλως διδασκαλε επ αληθειας ειπας οτι εις εστιν και ουκ εστιν αλλος πλην αυτου
Mar 12:33 και το αγαπαν αυτον εξ ολης της καρδιας και εξ ολης της συνεσεως και εξ ολης της ψυχης και εξ ολης της ισχυος και το αγαπαν τον πλησιον ως σεαυτο_ πλιον εστιν παντων των ολοκαυτωματων και θυσιω_
Mar 12:34 και ο ιησους ιδων αυτον οτι νουνεχως απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν ει απο της βασιλειας του θεου και ουδεις ουκετι ετολμα αυτον επερωτησαι
Mar 12:35 και αποκριθεις ο ιησους ελεγεν διδασκων εν τω ιερω πως λεγουσιν οι γραμματεις οτι ο χριστος υιος εστιν δαυειδ
Mar 12:36 αυτος γαρ δαυειδ ειπεν εν πνευματι αγιω λεγει ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Mar 12:37 αυτος ουν δαυειδ λεγει αυτον κυριον και ποθεν υιος αυτου εστιν και ο πολυς οχλος ηκουεν αυτου ηδεως
Mar 12:38 και ελεγεν αυτοις εν τη διδαχη αυτου βλεπετε απο των γραμματαιων των θελοντων εν στολαις περιπατειν και ασπασμους εν ταις αγοραις
Mar 12:39 και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλησιας εν τοις δειπνοις
Mar 12:40 οι κατεσθιοντες τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχομενοι ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα
Mar 12:41 και καθεισας ο ιησους κατεναντι του γαζοφυλακιου εθεωρει πως ο ο_λος βαλλει χαλκον εις το γαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοι εβαλλον πολλα
Mar 12:42 και ελθουσα μια χηρα πτωχη εβαλεν λεπτα δυο ο εστιν κοδραντης
Mar 12:43 και προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων εβαλεν των βαλλοντων εις το γαζοφυλακιον
Mar 12:44 παντες γαρ εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκ της υστερεσεως αυτης παντα οσα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτης
Mar 13:1 και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτω διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι
Mar 13:2 και αποκριθεις ο ιησους ειπε_ αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη λιθος επι λιθω ος ου μη καταλυθη
Mar 13:3 και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου επερωτων αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας
Mar 13:4 ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα παντα συντελεισθαι
Mar 13:5 ο δε ιησους αποκριθεις αυτοις ηρξατο λεγειν βλεπετε μη τις υμας πλανηση
Mar 13:6 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν
Mar 13:7 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθαι δει γαρ γενεσθαι αλλ ουπω το τελος
Mar 13:8 εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται σισμοι κατα τοπους και εσονται λιμοι κα ταραχαι αρχαι ωδινων ταυτα
Mar 13:9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθαι και επι ηγεμονων δε και βασιλεων σταθησεσθαι ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις
Mar 13:10 και εις παντα τα εθνη δει πρωτο_ κηρυχθηναι το ευαγγελιον
Mar 13:11 οταν δε αγωσιν υμας παραδιδο_τες μη προμεριμναται τι λαλησηται μηδε μελετατε αλλ ο αν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ου γαρ εσται υμεις οι λαλουντες αλλα το πνευμα το αγιον
Mar 13:12 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησο_ται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους
Mar 13:13 και εσεσθαι μεισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
Mar 13:14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν υπο δανιηλ του προφητου εστος οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσα_ εις τα ορη
Mar 13:15 ο δε επι του δωματος μη καταβατω εις την οικιαν μηδε εισελθατω αραι τι εκ της οικιας αυτου
Mar 13:16 και ο εις τον αγρο_ ων μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου
Mar 13:17 ουαι δε ταις εγγαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
Mar 13:18 προσευχεσθαι δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος
Mar 13:19 εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψεις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ης εκτεισε_ ο θεος εως του νυν και ου μη γενηται
Mar 13:20 και ει μη κυριος εκολοβωσεν τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτου ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας
Mar 13:21 και τοτε εα_ τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ιδου εκει μη πιστευεται
Mar 13:22 εγερθησονται γαρ φευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον και τους εκλεκτους
Mar 13:23 υμεις δε βλεπεται ιδου προειρηκα υμιν απαντα
Mar 13:24 αλλ εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης
Mar 13:25 και οι αστερες εσονται εκ του ουρανου εκπιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται
Mar 13:26 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως και δοξης πολλης
Mar 13:27 και τοτε αποστελει τους αγγελους αυτου και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμω_ απ ακρου γης εως ακρου ουρανου
Mar 13:28 απο δε της συκης μαθετε τη_ παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γεινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν
Mar 13:29 ουτως και υμεις οταν ιδηται ταυτα γεινομενα γεινο[με]να γεινωσκεται οτι εγγυς εστι_ επι θυραις
Mar 13:30 αμην λεγω υμι_ οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ου παντα ταυτα γενηται
Mar 13:31 ο ουρανος και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
Mar 13:32 περι δε της ημερας εκεινης η ωρας ουδεις οιδε_ ουδε οι αγγελοι οι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ
Mar 13:33 βλεπετε αγρυπνειτε και προσευχεσθαι ουκ οιδαται γαρ ποτε ο καιρος εστιν
Mar 13:34 ως ανθρωπος αποδημος αφεις τη_ οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν και ↔ ι[ν]α γρη[γο]ρ[η]
Mar 13:35 γρηγορειτε ου_ ουκ οιδαται γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται οψε η μεσονυκτιου η αλεκτοροφωνιας η πρωι
Mar 13:36 μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας
Mar 13:37 α δε υμειν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε
Mar 14:1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησα_τες αποκτεινωσιν
Mar 14:2 ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
Mar 14:3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτειμου και συντριψασα τον αλαβαστρο_ κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
Mar 14:4 ησαν δε τινες αγανακτου_τες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
Mar 14:5 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμω_το αυτη
Mar 14:6 ο δε ιησους ειπεν αφεται αυτην τι αυτη κοπους παρεχεται καλον εργον ειργασατο εν εμοι
Mar 14:7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχεται μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθαι αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχεται
Mar 14:8 ο εσχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις το_ ενταφιασμον
Mar 14:9 αμην λεγω υμι_ οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιο_ τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
Mar 14:10 και ιουδας ο ισκαριωτης απηλθε_ προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
Mar 14:11 και ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυρια δουναι και εζητει πως αυτον ευκαιρως παραδω
Mar 14:12 και τη πρωτη ημερα των αζυμω_ οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
Mar 14:13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγεται εις την πολι_ και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
Mar 14:14 και οπου αν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστι_ το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
Mar 14:15 και αυτος υμιν διξει αναγαιον μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατε ημιν
Mar 14:16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Mar 14:17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
Mar 14:18 και ανακειμενω_ αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμω_ παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
Mar 14:19 οι δε ηρξαντο λυπεισθε και λεγει_ αυτω εις καθ εις μητι εγω ειμι ραββει και αλλος μητι εγω
Mar 14:20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου την χειρα εις το τρυβλιο_
Mar 14:21 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω η ουκ εγενηθη ο ανθρωπος εκεινος
Mar 14:22 και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασε_ και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβεται τουτο εστιν το σωμα μου
Mar 14:23 και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
Mar 14:24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυ_νομενον
Mar 14:25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πεινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
Mar 14:26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Mar 14:27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθαι εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησονται τα προβατα
Mar 14:28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις τη_ γαλιλαιαν
Mar 14:29 ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
Mar 14:30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι συ σημερον εν τη νυκτει ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρεις απαρνηση με
Mar 14:31 ο δε πετρος εκπερισσου ελεγε_ μαλλον εαν δεη μαι συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
Mar 14:32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανει και λεγει τοις μαθηταις καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
Mar 14:33 και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και τον ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθε και αδημονειν
Mar 14:34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστι_ η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
Mar 14:35 και προσελθων μεικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
Mar 14:36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκαι το ποτηριο_ τουτο απ εμου αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
Mar 14:37 και ερχεται και ευρισκει αυτου[ς] καθευδοντας λεγει πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
Mar 14:38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Mar 14:39 και παλιν απελθω_ προσηυξατο τον αυτον λογο_ ειπων
Mar 14:40 και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδο_τας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων καταβαρυνομενοι και ουκ ηδεισαν τι αποκριθωσι_ αυτω
Mar 14:41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις χειρας των αμαρτωλων
Mar 14:42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγεικεν
Mar 14:43 και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγεινεται ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και γραμματαιω_ και πρεσβυτερων
Mar 14:44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτο_ συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
Mar 14:45 και ελθω_ ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββει ραββει και κατεφιλησεν αυτον
Mar 14:46 οι δε επεβαλον τας χειρας αυτων επ αυτο_ και εκρατησαν αυτον
Mar 14:47 εις δε των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιο_
Mar 14:48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
Mar 14:49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκω_ και ουκ εκρατησαται με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
Mar 14:50 και αφεντες αυτον παντες εφυγον
Mar 14:51 και εις τις νεανισκος ηκολουθησεν αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτο_ οι νεανισκοι
Mar 14:52 ο δε καταλιπω_ την σινδονα γυμνος εφυγε_ απ αυτων
Mar 14:53 και α↔ηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα καιαφαν και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι
Mar 14:54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συνκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
Mar 14:55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητου_ κατα του ιησου ψευδομαρτυρια_ εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
Mar 14:56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησα_
Mar 14:57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
Mar 14:58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερω_ αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
Mar 14:59 και ουδ ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
Mar 14:60 και αναστας ο αρχιερευς εις μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Mar 14:61 ο δε ιησους εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλι_ ο αρχιερευς επερωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ευλογητου
Mar 14:62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθαι τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
Mar 14:63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χριαν εχομεν μαρτυρων
Mar 14:64 ηκουσατε τη_ βλασφημειαν τι υμειν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτο_ ειναι ενοχον θανατου
Mar 14:65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτο_ και λεγειν αυτω προφητευσο_ και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτο_ ελαβον
Mar 14:66 και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια τω_ παιδισκων του αρχιερεως
Mar 14:67 και ιδουσα τον πετρον θερμενομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
Mar 14:68 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιο_ και αλεκτωρ εφωνησεν
Mar 14:69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλι_ ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσι_ οτι ουτος εξ αυτων εστιν
Mar 14:70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρο_ παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
Mar 14:71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγεται
Mar 14:72 και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησε_ και ανεμνησθη ο πετρος το ρημα ως ειπεν αυτω ο ιησους οτι πρι_ αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρεις και επιβαλων εκλαιεν
Mar 15:1 και ευθεως επι το πρωι συμβουλιον ποιησαντες μετα των πρεσβυτερων και γραμματαιων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν τω πειλατω
Mar 15:2 και επηρωτησεν αυτο_ ο πειλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω συ λεγεις
Mar 15:3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα
Mar 15:4 ο δε πειλατος παλιν επηρωτησε_ αυτον λεγων ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου καταμαρτυρουσιν
Mar 15:5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πειλατον
Mar 15:6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον παρητου_το
Mar 15:7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των συνστασιαστων δεδεμενος οιτεινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισα_
Mar 15:8 και αναβοησας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως αει εποιει αυτοις
Mar 15:9 ο δε πειλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
Mar 15:10 επεγεινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παρεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεις
Mar 15:11 οι δε αρχιερεις ανεσισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββα_ απολυση αυτοις
Mar 15:12 ο δε πειλατος αποκριθεις παλιν ειπεν αυτοις τι ουν θελεται ποιησω τον βασιλεα των ιουδαιων
Mar 15:13 οι δε παλιν εκραξαν λεγοντες σταυρωσον αυτον
Mar 15:14 ο δε πειλατος ελεγε_ αυτοις τι γαρ κακον εποιησε_ οι δε περισσως εκραζον σταυρωσον αυτον
Mar 15:15 ο δε πειλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκε_ τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη
Mar 15:16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συνκαλουσιν ολην την σπειραν
Mar 15:17 και ενδυουσιν αυτον πορφυρα_ και περιτιθεασιν αυτω πλεξα_τες ακανθινον στεφανον
Mar 15:18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτο_ χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιω_
Mar 15:19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυο_ αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
Mar 15:20 και οτε ενεπεξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια τα ιδια και αγουσιν αυτον ινα σταυρωσουσιν αυτον
Mar 15:21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κηρυναιον ερχομενον απ ακρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη το[ν] σταυρον αυτου
Mar 15:22 και φερουσιν αυτον επι γολγοθα τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενος κρανιου τοπος
Mar 15:23 και εδιδουν αυτω πιειν εσμυρνισμενον οινον ο δε ουκ ελαβε_
Mar 15:24 και σταυρωσαντες αυτον διαμεριζονται τα ειματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
Mar 15:25 ην δε τριτη ωρα και εσταυρωσαν αυτον
Mar 15:26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
Mar 15:27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
Mar 15:28 
Mar 15:29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κεινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγο_τες ουα ο καταλυων τον ναο_ και τρισιν ημεραις οικοδομω_
Mar 15:30 σωσον σεαυτον και καταβα απο του σταυρου
Mar 15:31 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματαιων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
Mar 15:32 ο χριστος ο βασιλευς του ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι αυτ ωνειδιζον αυτον
Mar 15:33 γενομενης δε ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
Mar 15:34 και τη ωρα τη ενατη εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ελωι ελωι λιμα σιβακθανει ο εστι_ μεθερμηνευομενον ο θεος ο θεος μου εις τι με ενκατελειπες
Mar 15:35 και τινες των εκει εστηκοτω_ ακουσαντες ελεγον ιδου ηλεια_ φωνει
Mar 15:36 δραμων δε εις και γεμισας σπογγον οξους περιθεις τε καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον
Mar 15:37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν
Mar 15:38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω
Mar 15:39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως κραξας εξεπνευσεν ειπεν αληθως ο ανθρωπος ουτος υιος ην θεου
Mar 15:40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις η_ και μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου του μεικρου και ιωση μητηρ και σαλωμη
Mar 15:41 και οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αιτεραι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
Mar 15:42 και ηδη οψειας γενομενης επειδη ην παρασκευη ο εστι_ προς σαββατον
Mar 15:43 ελθων ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ευσχημω_ βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς πειλατον και ητησατο το σωμα του ιησου
Mar 15:44 ο δε πειλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανε_
Mar 15:45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το σωμα το ιωσηφ
Mar 15:46 και αγορασας σινδονα και καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και καθηκε_ αυτο εν μνημειω ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυρα_ του μνημειου
Mar 15:47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιωσηφ εθεωρουν που τεθειτε
Mar 16:1 και διαγενομενου του σαββατου μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και σαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι αλιψωσιν αυτον
Mar 16:2 και λιαν πρωι της μιας σαββατων ερχονται επι το μνημειο_ ανατειλαντος του ηλιου
Mar 16:3 και ελεγον προς εαυτας τις αποκυλισει ημιν τον λιθον εκ της θυρας του μνημειου
Mar 16:4 και αναβλεψασαι θεωρουσιν οτι αποκεκυλισται ο λιθος ην ↔ρ μεγας σφοδρα
Mar 16:5 και εισελθουσαι εις το μνημειον ιδον νεανισκον καθημενον εν τοις δεξιοις περιβεβλημενον στολην λευκην και εξεθαμβηθησα_
Mar 16:6 ο δε λεγει αυταις μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον το_ εσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοπος οπου εθηκαν αυτον
Mar 16:7 αλλα υπαγετε ειπατε τοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθαι καθως ειπεν υμιν
Mar 16:8 και εξελθουσαι εφυγον απο του μνημειου ειχεν δε αυτας τρομος και εκστασις και ουδενι ουδεν ειπον εφοβουντο γαρ
Mar 16:9 αναστας δε πρωι πρωτη σαββατου εφανη πρωτον μαρια τη μαγδαληνη αφ ης εκβεβληκει επτα δαιμονια
Mar 16:10 εκεινη πορευθεισα απηγγειλεν τοις μετ αυτου γενομενοις πενθουσιν και κλαιουσιν
Mar 16:11 κακεινοι ακουσαντες οτι ζη και εθεαθη υπ αυτης ηπιστησαν
Mar 16:12 μετα δε ταυτα δυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθη εν ετερα μορφη πορευομενοις εις αγρον
Mar 16:13 κακεινοι απελθοντες απηγγειλαν τοις λοιποις ουδε εκεινοις επιστευσα_
Mar 16:14 υστερον δε ανακειμενοις αυτοις τοις ενδεκα εφανερωθη και ωνειδισεν την απιστειαν αυτων και σκληροκαρδιαν οτι τοις θεασαμενοις αυτον εγηγερμενον εκ νεκρων ουκ επιστευσαν
Mar 16:15 και ειπεν αυτοις πορευθεντες εις τον κοσμον απαντα κηρυξατε το ευαγγελιον παση τη κτισει
Mar 16:16 ο πιστευσας και βαπτισθεις σωθησεται ο δε απιστησας κατακριθησεται
Mar 16:17 σημεια δε τοις πιστευσασιν παρακολουθησει ταυτα εν τω ονοματι μου δαιμονια εκβαλουσιν γλωσσαις λαλησουσι_ καιναις
Mar 16:18 οφις αρουσιν καν θανασιμον τι πιωσιν ου μη αυτους βλαψη επι αρρωστους χειρας επιθησουσιν και καλως εξουσιν
Mar 16:19 ο μεν ουν κυριος μετα το λαλησαι αυτοις ανελημφθη εις τον ουρανον και εκαθεισεν εκ δεξιων του θεου
Mar 16:20 εκεινοι δε εξελθοντες εκηρυξαν πανταχου του κυριου συνεργουντος και τον λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειω_
Luk 1:1 επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων
Luk 1:2 καθως παρεδωσαν ημει_ οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου
Luk 1:3 εδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε
Luk 1:4 ινα επιγνως περι ω_ κατηχηθης λογων την ασφαλειαν
Luk 1:5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου του βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και η γυνη αυτου εκ των θυγατερων ααρων και ονομα αυτης ελισαβετ
Luk 1:6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι ενωπιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι
Luk 1:7 και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι η ελισαβετ η_ στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτω_ ησαν
Luk 1:8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντιο_ του θεου
Luk 1:9 κατα το εθος της ιερατειας ελαχεν του θυμιασαι εισελθω_ εις τον ναον του κυριου
Luk 1:10 και παν το πληθος του λαου ην προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος
Luk 1:11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιω_ του θυσιαστηριου του θυμιαματος
Luk 1:12 και εταραχθη ζαχαριας ιδω_ και φοβος επεπεσεν επ αυτο_
Luk 1:13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησεις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην
Luk 1:14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασεις και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονται
Luk 1:15 εσται γαρ μεγας ενωπιον κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου
Luk 1:16 και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων
Luk 1:17 και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απιθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι τω κυριω λαο_ κατεσκευασμενον
Luk 1:18 και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης
Luk 1:19 και αποκριθεις ο αγγελος ειπε_ αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα
Luk 1:20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων
Luk 1:21 και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζει_ αυτον εν τω ναω
Luk 1:22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασια_ εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος
Luk 1:23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου
Luk 1:24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα
Luk 1:25 οτι ουτως μοι πεποιηκεν ο κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν το ονιδος μου εν ανθρωποις
Luk 1:26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ υπο του θεου εις πολι_ της γαλιλαιας η ονομα ναζαραθ
Luk 1:27 προς παρθενον εμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου δαυειδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ
Luk 1:28 και ελθων ο αγγελος προς αυτην ειπεν χαιρε καιχαριτωμενη ο κυριος μετα σου ευλογημενη συ εν γυναιξιν
Luk 1:29 η δε ιδουσα διεταραχθη επι τω λογω αυτου και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος
Luk 1:30 και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω
Luk 1:31 και ιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν
Luk 1:32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαυειδ του πατρος αυτου
Luk 1:33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος
Luk 1:34 ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επι ανδρα ου γινωσκω
Luk 1:35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπε_ αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διοτι και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου
Luk 1:36 και ιδου ελισαβετ η συγγενις σου και αυτη συνειληφυια υιον εν γηρει αυτης και ουτος ο μη_ εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα
Luk 1:37 οτι ουκ αδυνατησει παρα τω θεω παν ρημα
Luk 1:38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος
Luk 1:39 και αναστασα μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα
Luk 1:40 και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ
Luk 1:41 και εγενετο ως ηκουσεν η ελισαβετ τον ασπασμον της μαριας εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ
Luk 1:42 και ανεφωνησεν φωνη μ[ε]γαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου
Luk 1:43 και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς με
Luk 1:44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν το βρεφος εν αγαλλιασει εν τη κοιλια μου
Luk 1:45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελιωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου
Luk 1:46 και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον
Luk 1:47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου
Luk 1:48 οτι επεβλεψεν επι την ταπινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυ_ μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι
Luk 1:49 οτι εποιησεν μοι μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου
Luk 1:50 και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων τοις φοβουμενοις αυτον
Luk 1:51 εποιησε_ κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων
Luk 1:52 καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους
Luk 1:53 πινωντας ενεπλησεν αγαθω_ και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους
Luk 1:54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηνε ελεους
Luk 1:55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα
Luk 1:56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ωσει μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης
Luk 1:57 τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον
Luk 1:58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενει αυτης οτι εμεγαλυνε_ κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη
Luk 1:59 και εγενετο εν τη ογδοη ημερα ηλθον περιτεμειν το παιδιο_ και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν
Luk 1:60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης
Luk 1:61 και ειπον προς αυτη_ οτι ουδεις εστιν εκ της συγγενειας σου ος καλειτε τω ονοματι τουτω
Luk 1:62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτον
Luk 1:63 και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν το ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες
Luk 1:64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον
Luk 1:65 εγενετο δε επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα
Luk 1:66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτω_ λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και χειρ κυριου ην μετ αυτου
Luk 1:67 και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και επροφητευσεν λεγων
Luk 1:68 ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επισκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου
Luk 1:69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημειν εν τω οικω δαυειδ του παιδος αυτου
Luk 1:70 καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιω_ των απ αιωνος προφητων αυτου
Luk 1:71 σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντω_ των μεισουντων ημας
Luk 1:72 ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου
Luk 1:73 ορκον ο_ ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημιν
Luk 1:74 αφοβως εκ χειρος των εχρων ημων ρυσθεντας λατρευει_ αυτω
Luk 1:75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασας τας ημερας ημων
Luk 1:76 και συ παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ προ προσωπου κυριου ετοιμασαι οδους αυτου
Luk 1:77 του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων ημων
Luk 1:78 δια σπλαγχνα ελεους θεου ημω_ εν οις επεσκεψατο ημας ανατολη εξ υψους
Luk 1:79 επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης
Luk 1:80 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδιξεως αυτου προς τον ισραηλ
Luk 2:1 εγενετο εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην
Luk 2:2 αυτη η απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντος της συριας κηρυνιου
Luk 2:3 και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την ιδιαν πολιν
Luk 2:4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαραθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυειδ ητις καλειτε βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυειδ
Luk 2:5 συμ μαριαμ τη εμνηστευμενη αυτω γυναικι ουση ενκυω
Luk 2:6 εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην
Luk 2:7 και ετεκε_ τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτο_ και ανεκλεινεν αυτον εν φατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι
Luk 2:8 και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτω_
Luk 2:9 και ιδου αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξαν κυριου περιελαμψεν αυτους και εφοβηθησα_ φοβον μεγαν
Luk 2:10 και ειπεν αυτοις μη φοβεισθαι ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλη_ ητις εσται παντι τω λαω
Luk 2:11 οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ ος εστιν χριστος κυριος εν πολει δαυειδ
Luk 2:12 και τουτο υμειν το σημειον ευρησεται βρεφος εσπαργανωμενον κειμενον εν φατνη
Luk 2:13 και εξεφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατιας ουρανιου αινουντων τον θεον και λεγοντων
Luk 2:14 δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκιας
Luk 2:15 και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι και οι ανθρωποι οι ποιμαινες ειπο_ προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμε_ το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημειν
Luk 2:16 και ηλθον σπευσαντες και ανευρον την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και το βρεφος κειμενον εν τη φατνη
Luk 2:17 ιδοντες δε διεγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου
Luk 2:18 και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντω_ υπο των ποιμενων προς αυτους
Luk 2:19 η δε μαριαμ παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τη καρδια αυτης
Luk 2:20 και υπεστρεψαν οι ποιμαινες δοξαζο_τες και αινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ιδον καθως ελαληθη προς αυτους
Luk 2:21 και οτε επλησθησα_ ημεραι οκτω του περιτεμειν αυτον και εκληθη το ονομα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ του συλλημφθηναι αυτον εν τη κοιλια
Luk 2:22 και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου αυτων κατα τον νομον μωσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω
Luk 2:23 καθως γεγραπται εν νομω κυριου οτι πα_ αρσεν διανοιγον μητραν αγιον τω κυριω κληθησεται
Luk 2:24 και του δουναι θυσιαν κατα το ειρημενον εν νομω κυριου ζευγος τρυγονων η δυο νεοσσους περιστερων
Luk 2:25 και ιδου ην ανθρωπος εν ιερουσαλημ ω ονομα συμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα ην αγιον επ αυτον
Luk 2:26 και η_ αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μη ιδειν θανατον πριν η ιδη τον χριστον κυριου
Luk 2:27 και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερο_ και εν τω εισαγειν τους γονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ηθισμενον του νομου περι αυτου
Luk 2:28 και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας αυτου και ευλογησεν τον θεον και ειπεν
Luk 2:29 νυν απολυεις τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη
Luk 2:30 οτι ιδο_ οι οφθαλμοι μου το σωτηριο_ σου
Luk 2:31 ο ητοιμασας κατα προσωπον παντων των λαων
Luk 2:32 φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ
Luk 2:33 και ην ο ιωσηφ και η μητηρ αυτου θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοις περι αυτου
Luk 2:34 και ευλογησεν αυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσι_ και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον
Luk 2:35 και σου δε αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι
Luk 2:36 και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα ετη επτα μετα ανδρος απο της παρθενειας αυτης
Luk 2:37 και αυτη χηρα εως ετων ογδοηκοντα τεσσαρων η ουκ αφιστατο απο του ιερου νηστιαις και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ημερα
Luk 2:38 και αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω κυριω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσιν εν ιερουσαλημ
Luk 2:39 και ως ετελεσαν απαντα τα κατα τον νομον κυριου υπεστρεψαν εις την γαλιλαιαν εις την πολιν εαυτων ναζαρατ
Luk 2:40 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι πληρουμενον σοφιας και χαρις θεου ην επ αυτο
Luk 2:41 και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα
Luk 2:42 και οτε εγενετο ετω_ δωδεκα αναβαινοντων αυτω_ εις ιεροσολυμα κατα το εθος της εορτης
Luk 2:43 και τελειωσαντω_ τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνω ιωσηφ και η μητηρ αυτου
Luk 2:44 νομισαντες δε αυτον εν τη συ_οδια ειναι ηλθον ημερας οδο_ και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενεσιν και τοις γνωστοις
Luk 2:45 και μη ευροντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ ζητουντες αυτον
Luk 2:46 και εγενετο μεθ ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εμμεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους
Luk 2:47 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου
Luk 2:48 και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και προς αυτον η μητηρ αυτου ειπε_ τεκνον τι εποιησας ημειν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγω οδυνωμενοι εζητουμεν σε
Luk 2:49 και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δει ειναι με
Luk 2:50 και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις
Luk 2:51 και κατεβη μετ αυτων και ηλθε_ εις ναζαρατ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει τα ρηματα απαντα ταυτα εν τη καρδια αυτης
Luk 2:52 και ιησους προεκοπτεν σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω και ανθρωποις
Luk 3:1 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονειας τιβεριου καισαρος ηγεμονευοντος πο_τιου πειλατου της ιουδαιας και τετρααρχουντος ηρωδου της γαλιλαιας φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετραρχου_τος της ιτουραιας και τραχωνιτειδος χωρας και λυσανιου της αβειληνης τετραρχουντος
Luk 3:2 επι αρχιερεως αννα και καιαφα εγενετο ρημα θεου επι ιωαννην τον ζαχαριου υιο_ εν τη ερημω
Luk 3:3 και ηλθεν εις πασαν περιχωρο_ του ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσι_ αμαρτιων
Luk 3:4 ως γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιου του προφητου λεγοντος φωνη βοω_τος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειται τας τριβους αυτου
Luk 3:5 πασα φαραξ πληρωθησεται και πα_ ορος και βουνος ταπεινωθησεται και εσται τα σκολια εις ευθειαν και αι τραχειαι εις οδους λειας
Luk 3:6 και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου
Luk 3:7 ελεγεν ουν τοις εκπορευομενοις οχλοις βαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχιδνω_ τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης
Luk 3:8 ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας και μη αρξησθαι λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειρε τεκνα τω αβρααμ
Luk 3:9 ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρω_ κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
Luk 3:10 και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντες τι ουν ποιησωμε_
Luk 3:11 αποκριθεις δε λεγει αυτοις ο εχων δυο χιτωνας μεταδοτω τω μη εχοντι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω
Luk 3:12 ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπον προς αυτον διδασκαλε τι ποιησωμεν
Luk 3:13 ο δε ειπε_ προς αυτους μηθεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμιν πρασσετε
Luk 3:14 επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντες και ημεις τι ποιησομεν και ειπεν προς αυτους μηδενα διασεισητε μηδε συκοφα_τησητε και αρκεισθε τοις οψωνιοις υμων
Luk 3:15 προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενων παντων ε_ ταις καρδιαις αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτος ειη ο χριστος
Luk 3:16 απεκρινατο ο ιωαννης απασιν λεγων εγω μεν υδατι βαπτιζω υμας ερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ιμι ικανος λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι
Luk 3:17 ου το πτυο_ εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω
Luk 3:18 πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετο τον λαο_
Luk 3:19 ο δε ηρωδης ο τετραρχης ελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος της γυναικος φιλιππου του αδελφου αυτου και περι παντω_ ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδης
Luk 3:20 προσεθηκεν και τουτο επι πασιν και κατεκλεισεν το_ ιωαννην εν τη φυλακη
Luk 3:21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντα τον λαον και ιησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον
Luk 3:22 και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδι ωσει περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι λεγουσαν συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν σοι ηυδοκησα
Luk 3:23 και αυτος ην ο ιησους ωσει ετων τριακοντα αρχομενος ων ως ενομιζετο υιος ιωσηφ του ηλει
Luk 3:24 του ματθατ του λευι του μελχει του ιαννα του ιωσηφ
Luk 3:25 του ματταθιου του αμως του ναουμ του εσλει του ναγαι
Luk 3:26 του μααθ του ματταθιου του σεμεει του ιωσηφ του ιουδα
Luk 3:27 του ιωαναν του ρησα του ζορομβαβελ του σαλαθιηλ του νηρει
Luk 3:28 του μελχει του αδδει του κωσαμ του ελμωδαμ του ηρ
Luk 3:29 του ιωση του ελιεζερ του ιωρειμ του ματταθ του λευει
Luk 3:30 του συμεω_ του ιουδα του ιωσηφ του ιωαναν του ελιακειμ
Luk 3:31 του μελεα του ματταθα του ναθαν του δαυειδ
Luk 3:32 του ιεσσαι του ιωβηδ του βοος του σαλμω_ του ναασσων
Luk 3:33 του αμιναδαβ του αραμ του εσρωμ του ιουδα
Luk 3:34 του ιακωβ του ισαακ του αβρααμ του θαρα του ναχωρ
Luk 3:35 του σερουχ του ραγαυ του φαλεγ του εβερ του σαλα
Luk 3:36 του καινα_ του αρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ
Luk 3:37 του μαθουσαλα του αινωχ του ιαρεθ του μελελεηλ του καιναν
Luk 3:38 του αινως του σημ του αδαμ του θεου
Luk 4:1 ιησους δε πνευματος αγιου πληρης υπεστρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εν τω πνευματι εις την ερημον
Luk 4:2 ημερας τεσσερακοντα πειραζομενος υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταις ημεραις εκειναις και συντελεσθεισων αυτων υστερον επινασεν
Luk 4:3 και ειπε_ αυτω ο διαβολος ει υιος ει του θεου ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτος
Luk 4:4 και απεκριθη ιησους προς αυτον λεγων γεγραπται οτι ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος αλλ επι παντι ρηματι θεου
Luk 4:5 και αναγαγων αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον εδειξεν αυτω πασας τας βασιλειας της οικουμενης εν στιγμη χρονου
Luk 4:6 και ειπεν αυτω ο διαβολος σοι δωσω την εξουσιαν ταυτην απασαν και την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω εα_ θελω διδωμι αυτην
Luk 4:7 συ ουν εαν προσκυνησης ενωπιο_ μου εσται σου πασα
Luk 4:8 και αποκριθεις ειπεν αυτω ο ιησους υπαγε οπισω μου σατανα γεγραπται προσκυνησεις κυριον το_ θεον σου και αυτω μονω λατρευσεις
Luk 4:9 και ηγαγεν αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω
Luk 4:10 γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειτε περι σου του διαφυλαξε σε
Luk 4:11 και οτι επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου
Luk 4:12 και αποκριθεις ειπε_ αυτω ο ιησους οτι ειρηται ουκ εκπιρασεις κυριον τον θεον σου
Luk 4:13 και συντελεσας παντα πειρασμον ο διαβολος απεστη απ αυτου αχρι καιρου
Luk 4:14 και υπεστρεψεν ο ιησους εν τη δυναμει του πνευματος εις την γαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρου περι αυτου
Luk 4:15 και εδιδασκεν ε_ ταις συναγωγαις αυτων δοξαζομενος υπο παντων
Luk 4:16 και ηλθεν εις την ναζαρατ ου η_ τεθραμμενος και εισηλθε_ κατα το ιωθος αυτω εν τη ημερα των σαββατων εις την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι
Luk 4:17 και επεδοθη αυτω βιβλιον ησαιου του προφητου και ανοιξας το βιβλιον ευρε_ τον τοπον ου ην γεγραμμενο_
Luk 4:18 πνευμα κυριου επ εμε ου εινεκν εχρεισεν με ευαγγελισασθαι πτωχοις απεσταλκεν με ιασασθαι τους συντετριμμενους την καρδιαν κηρυξαι αιχμαλωτοις αφεσιν και τυφλοις αναβλεψιν αποστειλαι τεθραυσμενους εν αφεσει
Luk 4:19 κηρυξαι ενιαυτον κυριου δεκτον
Luk 4:20 και πτυξας το βιβλιον αποδους τω υπηρετη εκαθεισεν και πα_των εν τη συναγωγη ησαν οι οφθαλμοι ατενιζοντες αυτω
Luk 4:21 ηρξατο δε λεγειν προς αυτους οτι σημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσιν υμω_
Luk 4:22 και παντες εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοις λογοις της χαριτος τοις εκπορευομενοις εκ του στοματος αυτου και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο υιος ιωσηφ
Luk 4:23 και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε μοι τη_ παραβολην ταυτην ιατραι θεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμεν γενομενα εν καπερναουμ ποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου
Luk 4:24 ειπεν δε αμην υμι_ λεγω οτι ουδεις προφητης δεκτος εστιν εν τη πατριδι αυτου
Luk 4:25 επ αληθειας δε λεγω υμιν πολλαι χηραι ησαν εν ταις ημεραις ηλειου εν τω ισραηλ οτε εκλεισθη ο ουρανος επι ετη τρια και μηνας εξ ως εγενετο λειμος μεγας επι πασαν την γην
Luk 4:26 και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιας ει μη εις σαρεπτα της σιδωνιας προς γυναικα χηραν
Luk 4:27 και πολλοι λεπροι ησαν επι ελισαιου του προφητου εν τω ισραηλ και ουδεις αυτων εκαθερισθη ει μη ναιμαν ο συρος
Luk 4:28 και επλησθησαν παντες θυμου εν τη συναγωγη ακουο_τες ταυτα
Luk 4:29 και ανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως και ηγαγον αυτον εως οφρυος του ορους εφ ου η πολις αυτων ωκοδομητο εις το κατακρημνισαι αυτον
Luk 4:30 αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο
Luk 4:31 και κατηλθεν εις καπερναουμ πολιν της γαλιλαιας και ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασι_
Luk 4:32 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογος αυτου
Luk 4:33 και εν τη συναγωγη ην ανθρωπος εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξεν φωνη μεγαλη
Luk 4:34 λεγω_ εα τι ημειν και συ ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου
Luk 4:35 και επετειμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου και ριψαν αυτον το δαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον
Luk 4:36 και εγενετο θαμβος επι παντας και συ_ελαλουν προς αλληλους λεγοντες τις ο λογος ουτος οτι εν εξουσια και δυναμει επιτασσει τοις ακαθαρτοις πνευμασιν και εξερχονται
Luk 4:37 και εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις παντα τοπον της περιχωρου
Luk 4:38 αναστας δε εκ της συναγωγης ο ιησους εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνος πενθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτο_ περι αυτης
Luk 4:39 και επιστας επανω αυτης επετειμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δε αναστασα διηκονει αυτοις
Luk 4:40 δυνοντος δε του ηλιου παντες οσοι ειχο_ ασθενουντας νοσοις ποικιλαις και ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειρας επιθεις εθεραπευσεν αυτους
Luk 4:41 εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων κραυγαζοντα και λεγοντα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεου και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι
Luk 4:42 γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημο_ τοπον και οι οχλοι επεζητου_ αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτων
Luk 4:43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει την βασιλεια_ του θεου οτι εις τουτο απεσταλμαι
Luk 4:44 και ην κηρυσσων εν ταις συναγωγαις της γαλιλαιας
Luk 5:1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω και ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνη_ γεννησαρετ
Luk 5:2 και ιδεν δυο πλοιαρια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλεεις αποβα_τες απ αυτων απεπλυναν τα δικτυα
Luk 5:3 εμβας δε εις εν τω_ πλοιων ο ην του σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγειν ολιγον και καθεισας εδιδασκεν εκ του πλοιου τους οχλους
Luk 5:4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν
Luk 5:5 και αποκριθεις ο σιμων ειπε_ αυτω επιστατα δι ολης νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβαμεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω το δικτυον
Luk 5:6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν πληθος ιχθυων πολυ διερηγνυτο δε το δικτυο_ αυτων
Luk 5:7 και κατενευσαν τοις μετοχοις τοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα
Luk 5:8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν του ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε
Luk 5:9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτο_ και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων η συνελαβον
Luk 5:10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο ιησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων
Luk 5:11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες απαντα ηκολουθησαν αυτω
Luk 5:12 και εγενετο εν τω ειναι αυτο_ εν μια των πολεων και δου ανηρ πληρης λεπρας και ιδω_ τον ιησουν πεσων επι προσωπο_ εδεηθη αυτου λεγων κυριε εα_ θελης δυνασαι με καθαρισαι
Luk 5:13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου ειπων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου
Luk 5:14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοις
Luk 5:15 διηρχετο δε μαλλο_ ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απ αυτου απο των ασθενειων αυτω_
Luk 5:16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος
Luk 5:17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκω_ και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν ↔σης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμεις κυριου ην εις το ιασθαι αυτους
Luk 5:18 και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκει_ και θειναι ενωπιον αυτου
Luk 5:19 και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλεινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου
Luk 5:20 και ιδων τη_ πιστιν αυτων ειπεν αυτω ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
Luk 5:21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη μονος ο θεος
Luk 5:22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθαι εν ταις καρδιαις υμων
Luk 5:23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν εγειρε και περιπατει
Luk 5:24 ινα δε ιδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειρε και αρας το κλινειδιον σου πορευου εις το_ οικον σου
Luk 5:25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθε_ εις τον οικον αυτου δοξαζω_ τον θεον
Luk 5:26 και εκστασεις ελαβε_ απαντας και επλησθησαν φοβου και εδοξαζον τον θεον λεγοντες οτι ιδομεν παραδοξα σημερον
Luk 5:27 και μετα ταυτα εξηλθεν και ειδε_ τελωνην ονοματι λευειν καθημενον επι το τελωνιο_ και ειπεν αυτω ακολουθει μοι
Luk 5:28 και καταλειπων απαντα αναστας ηκολουθησεν αυτω
Luk 5:29 και εποιησεν δοχην μεγαλη_ λευεις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος τελωνων πολυς και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι
Luk 5:30 και εγογγυζον οι γραμματεις αυτω_ και οι φαρισαιοι προς τους μαθητας αυτου λεγοντες δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε
Luk 5:31 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ου χριαν εχουσιν οι υγιαινο_τες ιατρου αλλα οι κακως εχο_τες
Luk 5:32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν
Luk 5:33 οι δε ειπον προς αυτον δια τι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν
Luk 5:34 ο δε ειπεν προς αυτους μη δυνασθαι τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευειν
Luk 5:35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτω_ ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
Luk 5:36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα ιματιου καινου επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον σχιζει και τω παλαιω ου συμφωνησει το απο του καινου
Luk 5:37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο νεος οινος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται
Luk 5:38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον και αμφοτεροι συντηρουνται
Luk 5:39 και ουδεις πιων παλαιον ευθεως θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστοτερος εστιν
Luk 6:1 εγενετο δε εν σαββατω δευτεροπρωτω διαπορευεσθαι αυτον δια σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου τους σταχυας και ησθιον ψωχοντες ταις χερσιν
Luk 6:2 τινες δε τω_ φαρισαιων ειπον αυτοις τι ποιειται ο ουκ εξεστιν ποιειν εν τοις σαββασιν
Luk 6:3 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν δαυειδ οποτε επινασεν αυτος και οι μετ αυτου οντες
Luk 6:4 ως εισηλθεν εις το_ οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως ελαβεν και εφαγεν και εδωκεν και τοις μετ αυτου ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονους τους ιερεις
Luk 6:5 και ελεγεν αυτοις οτι κυριος εστι[ν] ο υιος του ανθρωπου και του σαββατο[υ]
Luk 6:6 εγενετο δε και εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις τη_ συναγωγην και διδασκειν και ην εκει ανθρωπος και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα
Luk 6:7 παρετηρου_το δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ει εν τω σαββατω θεραπευει ινα ευρωσιν κατηγορια_ αυτου
Luk 6:8 αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων και ειπε_ τω ανθρωπω τω την ξηραν εχοντι την χειρα εγειρε και στηθι εις το μεσον ο δε αναστας εστη
Luk 6:9 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτους επερωτησω υμας τι εξεστι_ τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι
Luk 6:10 και περιβλεψαμενος παντας αυτους ειπε_ αυτω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου ως η αλλη
Luk 6:11 αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους λεγοντες τι αν ποιησειεν τω ιησου
Luk 6:12 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις εξελθειν αυτον εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου
Luk 6:13 και οτε εγενετο ημερα προσεφωνησεν τους μαθητας αυτου και εκλεξαμενος απ αυτων δωδεκα ους και αποστολους ωνομασεν
Luk 6:14 σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου ιακωβον και ιωαννην φιλιππον και βαρθολομαιο_
Luk 6:15 ματθαιον και θωμαν ιακωβο_ τον του αλφαιου και σιμωνα τον καλουμενον ζηλωτην
Luk 6:16 ιουδαν ιακωβου και ιουδαν ισκαριωτην ος και εγενετο προδοτης
Luk 6:17 και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπου πεδεινου και οχλος μαθητω_ αυτου και πληθος πολυ του λαου απο πασης της ιουδαιας και ιερουσαλημ και της παραλιου τυρου και σειδωνος οι ηλθον ακουσαι αυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτων
Luk 6:18 και οι ενοχλουμενοι απο πνευματων ακαθαρτων εθεραπευοντο
Luk 6:19 και πας ο οχλος εζητει απτεσθαι αυτου οτι δυναμις παρ αυτου εξηρχετο και ιατο παντας
Luk 6:20 και αυτος επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλεια του θεου
Luk 6:21 μακαριοι οι πεινωντες νυν οτι χορτασθησεσθαι μακαριοι οι κλαιοντες νυν οτι γελασεται
Luk 6:22 μακαριοι εσται οτα_ μεισησωσιν υμας οι ανθρωποι και οταν αφορισωσιν υμας και ονειδισωσιν και εκβαλωσιν το ονομα υμων ως πονηρο_ ενεκα του υιου του ανθρωπου
Luk 6:23 χαρητε εν εκεινη τη ημερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ο μισθος υμω_ πολυς εν τω ουρανω κατα ταυτα γαρ εποιουν τοις προφητες οι πατερες αυτων
Luk 6:24 πλην ουαι υμιν τοις πλουσιοις οτι απεχετε την παρακλησιν υμων
Luk 6:25 ουαι υμιν οι εμπεπλησμενοι οτι πινασετε ουαι υμιν οι γελωντες νυν οτι πενθησετε και κλαυσετε
Luk 6:26 ουαι οταν καλως ειπωσιν υμας παντες οι ανθρωποι κατα ταυτα γαρ εποιουν τοις ψευδοπροφηταις οι πατερες αυτω_
Luk 6:27 αλλα υμιν λεγω τοις ακουουσι_ αγαπατε τους εχθρους υμων καλως ποιειτε τοις μεισουσι_ υμας
Luk 6:28 ευλογειτε τους καταρωμενους υμας προσευχεσθαι υπερ των επερεαζοντων υμας
Luk 6:29 τω τυπτοντι σε επι την σιαγονα παρεχε και την αλλην και απο του αιροντος σου το ιματιον και τον χιτωνα σου μη κωλυσης
Luk 6:30 παντι δε τω αιτου_τι σε διδου και απο του αιροντος τα σα μη απαιτει
Luk 6:31 και καθως θελετε ινα ποιουσιν υμας οι ανθρωποι και υμεις ποιειτε αυτοις ομοιως
Luk 6:32 και ει αγαπατε τους αγαπωντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι τους αγαπωντας αυτους αγαπωσιν
Luk 6:33 και εαν αγαθοποιητε τους αγαθοποιουντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσιν
Luk 6:34 και εαν δανιζετε παρ ων ελπιζετε απολαβειν ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ αμαρτωλοι αμαρτωλοις δανιζουσιν ινα απολαβωσιν τα ισα
Luk 6:35 πλην αγαπατε τους εκχθρους υμων και αγαθοποιειτε και δανιζετε μηδεν απελπιζοντες και εσται ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουρανοις και εσεσθε υιοι υψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επι τους αχαριστους και πονηρους
Luk 6:36 γεινεσθαι ουν οικτειρμονες καθως και ο πατηρ υμων οικτειρμων εστιν
Luk 6:37 και μη κρεινετε ινα μη κριθητε μη καταδικαζετε και ου μη καταδικασθητε απολυετε και απολυθησεσθαι
Luk 6:38 διδοτε και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιεσμενο_ και σεσαλευμενον και υπερεκχυννομενον δωσουσι_ εις τον κολπον υμων τω γαρ αυτω μετρω ω μετριται αντιμετρηθησεται υμιν
Luk 6:39 ειπεν δε παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλο_ οδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται
Luk 6:40 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον αυτου κατηρτισμενος δε πας εσται ως ο διδασκαλος αυτου
Luk 6:41 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεις
Luk 6:42 η πως δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκον ου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου
Luk 6:43 ου γαρ εστιν δε_δρον καλον ποιουν καρπον σαπρο_ ουδε δενδρον σαπρον ποιουν καρπον καλον
Luk 6:44 εκαστον γαρ δε_δρον εκ του ιδιου καρπου γινωσκετε ου γαρ εξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ βατου τρυγωσιν σταφυλην
Luk 6:45 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας αυτου προφερει το αγαθον και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου της καρδιας αυτου προφερει το πονηρον εκ γαρ περισσευματος καρδιας λαλει το στομα αυτου
Luk 6:46 τι δε με καλειτε κυριε κυριε και ου ποιειτε α λεγω
Luk 6:47 πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων και ποιων αυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος
Luk 6:48 ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομου_τι οικιαν ος εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιο_ επι την πετραν πλημμυρας δε γενομενης προσερρηξε_ ο ποταμος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν
Luk 6:49 ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιος εστι_ ανθρωπω οικοδομησαντι οικια_ επι την γην χωρις θεμελιου η προσερρηξεν ο ποταμος και ευθεως επεσεν και εγενετο το ρηγμα της οικιας εκεινης μεγα
Luk 7:1 επειδη επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλθεν εις καπερναουμ
Luk 7:2 εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων ημελλεν τελευταν ος ην αυτω εντιμος
Luk 7:3 ακουσας δε περι του ιησου απεστειλεν προς αυτον πρεσβυτερους των ιουδαιων ερωτων αυτον οπως ελθω_ διασωση τον δουλον αυτου
Luk 7:4 οι δε παραγενομενοι προς τον ιησουν παρεκαλεσαν αυτον σπουδαιως λεγοντες αυτω οτι αξιος εστιν ω παρεξη τουτο
Luk 7:5 αγαπα γαρ το εθνος ημων και την συναγωγην αυτος ωκοδομησεν ημιν
Luk 7:6 ο δε ιησους επορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακρα_ απεχοντος απο της οικιας επεμψεν επ αυτον ο εκατονταρχος φιλους λεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ου γαρ ειμι ικανος ινα υπο την στεγην μου εισελθης
Luk 7:7 διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προς σε ελθειν αλλα ειπε λογω και ιαθησεται ο παις μου
Luk 7:8 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει
Luk 7:9 ακουσας δε ταυτα ο ιησους εθαυμασεν αυτον και στραφεις τω ακολουθου_τι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμι_ οτι ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτη_ πιστιν ευρον
Luk 7:10 και υποστρεψαντες οι πεμφθεντες εις τον οικον ευρον τον ασθενουντα δουλον υγιαινοντα
Luk 7:11 και εγενετο εν τω εξης επορευετο εις πολιν καλουμενην ναιν και συνεπορευοντο οι μαθηται αυτου ικανοι και οχλος πολυς
Luk 7:12 ως δε ηγγεισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκομιζετο υιος μονογενης τη μητρι αυτου και αυτη χηρα και οχλος της πολεως ικανος συν αυτη
Luk 7:13 και ιδων αυτην ο κυριος εσπλαγχνισθη επ αυτη και ειπεν αυτη μη κλαιε
Luk 7:14 και προσελθων ηψατο της σορου οι δε βασταζοντες εστησαν και ειπεν νεανισκε σοι λεγω εγερθητι
Luk 7:15 και ανεκαθεισεν ο νεκρος και ηρξατο λαλειν και απεδωκεν αυτον τη μητρι αυτου
Luk 7:16 ελαβεν δε φοβος απαντας [κ]αι εδοξαζον τον θεον λεγοντες οτι προφητης μεγας ηγερθη εν ημειν και οτι επεσκεψατο ο θεος τον λαον αυτου
Luk 7:17 και εξηλθεν ο λογος ουτος εν ολη τη ιουδαια περι αυτου και εν παση τη περιχωρω
Luk 7:18 και απηγγειλαν ιωαννει οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων
Luk 7:19 και προσκαλεσαμενος δυο τινας των μαθητων αυτου ο ιωαννης επεμψεν προς τον ιησουν λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν
Luk 7:20 παραγενομενοι δε προς αυτο_ οι ανδρες ειπον ιωαννης ο βαπτιστης απεσταλκεν ημας προς σε λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν
Luk 7:21 εν αυτη δε τη ωρα εθεραπευσε_ πολλους απο νοσων και μαστιγων και πνευματων πονηρων και τυφλοις πολλοις εχαρισατο βλεπειν
Luk 7:22 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατε ιωα_νει α ιδατε και ηκουσατε οτι τυφλοι αναβλεπουσιν χωλοι περιπατουσιν λεπροι καθαριζονται κωφοι ακουουσι_ νεκροι εγειρονται πτωχοι ευαγγελιζονται
Luk 7:23 και μακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι
Luk 7:24 απελθοντω_ δε των αγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν προς τους οχλους περι ιωαννου τι εξηλθατε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον
Luk 7:25 αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ηματιοις ημφιεσμενον ιδου οι εν ιματισμω ενδοξω και τρυφη υπαρχοντες εν τοις βασιλειοις εισιν
Luk 7:26 αλλα τι εξεληλυθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητου
Luk 7:27 ουτος εστι_ περι ου γεγραπται ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
Luk 7:28 λεγω γαρ υμιν μειζων εν γεννητοις γυναικων προφητης ιωαννου του βαπτιστου ουδεις εστιν ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια του θεου μειζων αυτου εστι_
Luk 7:29 και πας ο λαος ακουσας και οι τελωναι εδικαιωσαν τον θεον βαπτισθεντες το βαπτισμα ιωαννου
Luk 7:30 οι δε φαρισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεου ηθετησαν εις εαυτους μη βαπτισθεντες υπ αυτου
Luk 7:31 τινι ουν ομοιωσω τους ανθρωπους της γενεας ταυτης και τινι εισιν ομοιοι
Luk 7:32 ομοιοι εισιν παιδιοις τοις εν αγορα καθημενοις και προσφωνουσιν αλληλοις και λεγουσιν ηυλησαμεν υμι_ και ουκ ωρχησασθαι εθρηνησαμεν υμιν και ουκ εκλαυσατε
Luk 7:33 εληλυθεν γαρ ιωαννης ο βαπτιστης μητε αρτον εσθιων μητε οινον πεινων και λεγετε δαιμονιον εχει
Luk 7:34 εληλυθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγετε ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης φιλος τελωνων και αμαρτωλω_
Luk 7:35 και εδικαιωθη η σοφια απο των τεκνων αυτης παντω_
Luk 7:36 ηρωτα δε τις αυτον των φαρισαιων ινα φαγη μετ αυτου και εισελθων εις την οικιαν του φαρισαιου ανεκλιθη
Luk 7:37 και ιδου γυνη εν τη πολει ητις η_ αμαρτωλος και επιγνουσα οτι κατακειται εν τη οικια του φαρισαιου κομισασα αλαβαστρον μυρου
Luk 7:38 και στασα παρα τους ποδας του ιησου οπισω κλαιουσα ηρξατο βρεχειν τους ποδας αυτου τοις δακρυσιν και ταις θρηξιν της κεφαλης αυτης εξεμαξεν και κατεφιλει τους ποδας αυτου και ηλειφεν τω μυρω
Luk 7:39 ιδων δε ο φαρισαιος ο καλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτος ει ην προφητης εγεινωσκεν αν τις και ποταπη η γυνη ητις απτεται αυτου οτι αμαρτωλος εστιν
Luk 7:40 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτον σιμων εχω σοι τι ειπειν ο δε εφη διδασκαλε ειπε
Luk 7:41 δυο χρεοφιλεται ησα_ δανιστη τινι ο εις ωφειλεν δηναρια πεντακοσια ο δε ετερος πεντηκοντα
Luk 7:42 μη εχοντω_ δε αυτων αποδουναι αμφοτεροις εχαρισατο τις ουν αυτω_ επι πλιον αυτον αγαπησει
Luk 7:43 αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλιον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθως εκρινας
Luk 7:44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπεις ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εις τη_ οικιαν υδωρ επι τους ποδας μου ουκ εδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταις θρηξιν αυτης εξεμαξεν
Luk 7:45 φιλημα μοι ουκ εδωκας αυτη δε αφ ης εισηλθο_ ου διελειπεν καταφιλουσα μου τους ποδας
Luk 7:46 ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλιψας αυτη δε μυρω ηλειψεν τους ποδας μου
Luk 7:47 ου χαριν λεγω σοι αφεωνται αυτης αι αμαρτιαι αι πολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται ολιγον αγαπα
Luk 7:48 ειπεν δε αυτη αφεωνται σου αι αμαρτιαι
Luk 7:49 και ηρξαντο οι συνανακειμενοι λεγειν εν εαυτοις τις ουτος εστιν ος και αμαρτιας αφιησιν
Luk 7:50 ειπεν δε προς την γυναικα η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην
Luk 8:1 και εγενετο εν τω εξης και αυτος διωδευεν κατα πολιν και κωμην κηρυσσων και ευαγγελιζομενος την βασιλειαν του θεου και οι δωδεκα συν αυτω
Luk 8:2 και γυναικες τινες αι ησαν τεθεραπευμεναι απο πνευματων πονηρων και ασθενιων μαριαμ η καλουμενη μαγδαληνη αφ ης δαιμονια επτα εξεληλυθει
Luk 8:3 και ιωαννα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σο(υσαν)να και εταιραι πολλαι αιτε(ι)νες διηκονουν αυτω εκ τω(ν) υπαρχοντων αυταις
Luk 8:4 συνιοντος δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτον ειπε_ δια παραβολης
Luk 8:5 εξηλθεν ο σπει↔ τον σπορον εαυτου και εν τω σπειριν αυτον ο με_ επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη και τα πετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο
Luk 8:6 και ετερον επεσεν επι τη_ πετραν και φυεν εξηρανθη δια το μη εχειν ικμαδα
Luk 8:7 και ετερον επεσεν εμμεσω των ακανθων και συνφυεισαι αι ακανθαι απεπνιξαν αυτο
Luk 8:8 και ετερον επεσεν εις την γην την αγαθην και φυεν εποιησεν καρπον εκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουει_ ακουετω
Luk 8:9 επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου λεγο_τες τις ειη η παραβολη αυτη
Luk 8:10 ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας του θεου τοις δε λοιποις εν παραβολαις ινα βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουσαντες μη συνιωσιν
Luk 8:11 εστιν δε αυτη η παραβολη ο σπορος εστιν ο λογος του θεου
Luk 8:12 οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουοντες ειτα ερχεται ο διαβολος και ερει τον λογον απο της καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν
Luk 8:13 οι δε επι της πετρας οι οταν ακουσωσιν μετα χαρας δεχο_ται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρον πιστευουσιν και εν καιρω πιρασμου αφιστανται
Luk 8:14 το δε εις τας ακανθας πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπο μεριμνων και πλουτου και υπο ηδονων του βιου πορευομενοι συνπνιγονται και ου τελεσφορουσιν
Luk 8:15 το δε εν τη καλη γη ουτοι εισιν οιτεινες εν καρδια καλη και αγαθη ακουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν εν υπομονη
Luk 8:16 ουδεις δε λυχνον αψας καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλινης τιθησιν αλλ επι λυχνιας επιτιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιν το φως
Luk 8:17 ου γαρ εστιν κρυπτον ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφον ο ου γνωσθησεται και εις φανερον ελθη
Luk 8:18 βλεπετε ουν πως ακουετε ος γαρ εαν εχη δοθησεται αυτω και ος αν μη εχη και ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου
Luk 8:19 παρεγενοντο δε προς αυτον η μητηρ και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συντυχει_ αυτω δια τον οχλον
Luk 8:20 και απηγγελη αυτω λεγοντων η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδειν σε θελοντες
Luk 8:21 ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρ μου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον του θεου ακουοντες και ποιουντες
Luk 8:22 εγενετο δε εν μια των ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιο_ και οι μαθηται αυτου και ειπε_ προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν
Luk 8:23 πλεοντων δε αυτω_ αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εις την λιμνη_ και συνεπληρουντο και εκι_δυνευον
Luk 8:24 προσελθοντες δε διηγειραν αυτον λεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δε εγερθεις επετιμησε_ τω ανεμω και τω κλυδωνι του υδατος και επαυσαντο και εγενετο γαληνη
Luk 8:25 ειπεν δε αυτοις που η πιστις υμω_ φοβηθεντες δε εθαυμασαν λεγοντες προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοις επιτασσει και τω υδατι και υπακουουσι_ αυτω
Luk 8:26 και κατεπλευρα_ εις την χωραν των γαδαρηνω_ ητις εστιν αντιπερα της γαλιλαιας
Luk 8:27 εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν αυτω ανηρ τις εκ της πολεως ος ειχεν δαιμονια εκ χρονων ικανων και ιματιον ουκ ενεδιδυσκετο και εν οικια ουκ εμεινεν αλλ εν τοις μνημασιν
Luk 8:28 ιδων δε τον ιησουν και ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου δαιομε σου μη με βασανισης
Luk 8:29 παρηγγελλεν γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοις συνηρπακει αυτον και εδεσμειτο αλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενος και διαρησσων τα δεσμα ηλαυνετο υπο του δαιμονος εις τας ερημους
Luk 8:30 επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους λεγω_ τι σοι εστιν ονομα ο δε ειπε_ λεγεων οτι δαιμονια πολλα εισηλθεν εις αυτον
Luk 8:31 και παρεκαλει αυτον ινα μη επιταξει αυτοις εις την αβυσσον απελθειν
Luk 8:32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενων εν τω ορει και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις
Luk 8:33 εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθον εις τους οιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την λιμνην και απεπνιγη
Luk 8:34 ιδοντες δε οι βοσκοντες το γεγονος εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους
Luk 8:35 εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθον προς τον ιησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξεληλυθει ειματισμενον και σωφρονουντα παρα τους ποδας του ιησου και εφοβηθησαν
Luk 8:36 απηγγειλαν δε αυτοις και οι ιδο_τες πως εσωθη ο δαιμονισθεις
Luk 8:37 και ηρωτησεν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των γαδαρηνων απελθειν απ αυτω_ οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος εμβας εις το πλοιον υπεστρεψεν
Luk 8:38 εδεειτο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον ο ιησους λεγων
Luk 8:39 υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα εποιησεν σοι ο θεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησους
Luk 8:40 εγενετο δε εν τω υποστρεψαι τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτον
Luk 8:41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαειρος και αυτος αρχων της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρ↔ τους ποδας του ιησου παρεκαλει αυτον εισελθει_ εις τον οικον αυτου
Luk 8:42 οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγον αυτον
Luk 8:43 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος απο ετων δωδεκα ητις ιατροις προσαναλωσασα ολον τον βιον ουκ ισχυσεν απ ουδενος θεραπευθηναι
Luk 8:44 προσελθουσα οπισθε_ ηψατο του κρασπεδου του ↔ου και παραχρημα εστη η ρυσεις του αιματος αυτης
Luk 8:45 και ειπεν ο ιησους τις ο αψαμενος μου αρνουμενων δε παντων ειπεν ο πετρος και οι συν αυτω επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλειβουσιν και λεγεις τις ο αψαμενος μου
Luk 8:46 ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τις εγω γαρ εγνω_ δυναμιν εξελθουσαν απ εμου
Luk 8:47 ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθε_ τρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν απηγγειλεν ενωπιον παντ[ο]σ του λαου και ως ιαθη παραχρημα
Luk 8:48 ο δε ειπεν αυτη θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην
Luk 8:49 ετι αυτου λαλουντος ερχεται τις απο του αρχισυναγωγου λεγω_ αυτω οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μη σκυλλε τον διδασκαλο_
Luk 8:50 ο δε ιησους ακουσας απεκριθη αυτω λεγων μη φοβου μονον πιστευε και σωθησεται
Luk 8:51 ελθω_ δε εις την οικιαν ουκ αφηκε_ εισελθειν ουδενα ει μη πετρον και ιακωβον και ιωαννην και τον πατερα της παιδος και την μητερα
Luk 8:52 εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
Luk 8:53 και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν
Luk 8:54 αυτος δε εκβαλων πα_τας εξω και κρατησας της χειρος αυτης εφωνησεν λεγω_ η παις εγειρου
Luk 8:55 και επεστρεψεν το πνευμα αυτης και ανεστη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν
Luk 8:56 και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν το γεγονος
Luk 9:1 συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα εδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευειν
Luk 9:2 και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου _αι ιασθαι τους ασθενεις
Luk 9:3 και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδους μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα δυο χιτωνας εχειν
Luk 9:4 και εις ην αν οικια_ εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε
Luk 9:5 και οσοι αν μη δεχωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινης και τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτιναξατε εις μαρτυριο_ επ αυτους
Luk 9:6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχου
Luk 9:7 ηκουσεν δε ηρωδης ο τετραρχης τα γενομενα υπ αυτου παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννης εγηγερται εκ νεκρων
Luk 9:8 υπο τινων δε οτι ηλιας εφανη αλλων δε οτι προφητης εις των αρχαιων ανεστη
Luk 9:9 και ειπεν ηρωδης ιωαννην εγω απεκεφαλεισα τις δε εστιν ουτος περι ↔ τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτο_
Luk 9:10 και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις ερημον τοπον πολεως καλουμενης βηθσαιδαν
Luk 9:11 οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και δεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χριαν εχοντας θεραπειας ιατο
Luk 9:12 η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπον αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμας και τους αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επεισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν
Luk 9:13 ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις υμεις φαγειν οι δε ειπον ουκ εισι_ ημειν πλιον η πεντε αρτοι και ιχθυες δυο ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμε_ εις παντα τον λαον τουτον βρωματα
Luk 9:14 ησαν γαρ ωσει ανδρες πεντακισχειλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλινατε αυτους κλησιας ανα πεντηκοντα
Luk 9:15 και εποιησαν ουτως και ανεκλειναν απαντας
Luk 9:16 λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ηυλογησε_ αυτους και κατεκλασεν και εδειδου ↔θηταις παρατιθεναι τω οχλω
Luk 9:17 και εφαγο_ και εχορτασθησαν παντες και ηρθη το περισσευσαν αυτοις κλασματων κοφινοι δωδεκα
Luk 9:18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον καταμονας συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι
Luk 9:19 οι δε αποκριθεντες ειπον ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη
Luk 9:20 ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τον χριστον του θεου
Luk 9:21 ο δε επιτειμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτο
Luk 9:22 ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματαιων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
Luk 9:23 ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου ερχεσθαι αρνησασθω εαυτο_ και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι
Luk 9:24 ος γαρ αν θελη την ψυχη_ αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην
Luk 9:25 τι γαρ ωφελειτε ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσας η ζημιωθεις
Luk 9:26 ος γαρ α_ επαισχυνθη με και τους εμους λογους τουτον ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατρος και τω_ αγιων αγγελων
Luk 9:27 λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των ωδε εστωτων οιτεινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου
Luk 9:28 εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω και παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευξασθαι
Luk 9:29 και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπου αυτου ετερον και ο ειματισμος αυτου λευκος εξαστραπτω_
Luk 9:30 και ιδου ανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτεινες ησαν μωσης και ηλιας
Luk 9:31 οι οφθεντες εν τη δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην ημελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ
Luk 9:32 ο δε πετρος και οι συν αυτω ησα_ βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ιδον την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω
Luk 9:33 και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν πετρος προς τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις μιαν σοι και μια_ μωσει και μιαν ηλεια μη ειδως ο λεγει
Luk 9:34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκειασεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω εκεινους εισελθειν εις την νεφελην
Luk 9:35 και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος αυτου ακουετε
Luk 9:36 και εν τω γενεσθαι την φωνη_ ευρεθη ιησους μονος και αυτοι εσειγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ων εωρακασιν
Luk 9:37 εγενετο δε εν τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς
Luk 9:38 και ιδου ανηρ απο του οχλου ανεβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου επιβλεψαι επι τον υιον μου οτι μονογενης μοι εστιν
Luk 9:39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξεφνης κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογις αποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον
Luk 9:40 και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν
Luk 9:41 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε εσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων προσαγαγε το_ υιον σου ωδε
Luk 9:42 ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετειμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου
Luk 9:43 εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντω_ επι πασιν οις εποιει ο ιησους ειπεν προς τους μαθητας αυτου
Luk 9:44 θεσθαι υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υιος του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων
Luk 9:45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτο_ περι του ρηματος τουτου
Luk 9:46 εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων
Luk 9:47 ο δε ιησους ιδων το_ διαλογισμον της καρδιας αυτων επιλαβομενος παιδιου εστησεν αυτο παρ εαυτω
Luk 9:48 και ειπεν αυτοις ος εαν δεξητε τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται δεχετε τον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχω_ ουτος εσται μεγας
Luk 9:49 αποκριθεις δε ο ιωαννης ειπεν επιστατα ιδομεν τινα επι τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων
Luk 9:50 και ειπεν προς αυτον ο ιησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ ημων εστιν
Luk 9:51 εγενετο δε εν τω συνπληρουσθαι τας ημερας της αναλημψεως αυτου και αυτος το προσωπον αυτου εστηριξε_ του πορευεσθαι εν ιερουσαλημ
Luk 9:52 και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου εαυτου και πορευθεντες εισηλθο_ εις κωμην σαμαριτων ωστε ετοιμασαι αυτω
Luk 9:53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ
Luk 9:54 ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ιακωβος και ιωαννης ειπο_ κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτους ως και ηλιας εποιησεν
Luk 9:55 στραφεις δε επετειμησεν αυτοις
Luk 9:56 και επορευθησαν εις ετερα_ κωμην
Luk 9:57 εγενετο δε πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτο_ ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη κυριε
Luk 9:58 και ειπεν αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλαιους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλεινη
Luk 9:59 ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κυριε επιτρεψον μοι απελθειν πρωτον θαψαι τον πατερα μου
Luk 9:60 ειπεν δε αυτω ο ιησους αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλεια_ του θεου
Luk 9:61 ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μου
Luk 9:62 ειπεν δε ο ιησους προς αυτο_ ουδεις επιβαλλων την χειρα αυτου επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν εις την βασιλειαν του θεου
Luk 10:1 μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος και ετερους εβδομηκοντα και απεστειλεν αυτους ανα δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτος εισερχεσθαι
Luk 10:2 ελεγεν ουν προς αυτους ο με_ θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμο_ αυτου
Luk 10:3 υπαγετε ιδου αποστελλω υμας ως προβατα εμμεσω λυκων
Luk 10:4 μη βασταζετε βαλλαντιον μη πηραν μηδε υποδηματα και μηδενα κατα την οδον ασπασησθε
Luk 10:5 εις ην δ αν οικιαν εισερχησθε πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω
Luk 10:6 και εαν η εκει υιος ειρηνης επαναπαυσεται επ αυτον η ειρηνη υμω_ ει δε μη γε εφ υμας ανακαμψει
Luk 10:7 εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου εστι_ μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιαν
Luk 10:8 και εις ην δ αν πολιν εισερχησθαι και δεχω_ται υμας εσθιετε τα παρατιθεμενα υμιν
Luk 10:9 και θεραπευεται τους εν αυτη ασθενεις και λεγεται αυτοις ηγγεικε_ εφ υμας η βασιλεια του ↔
Luk 10:10 εις ην δ αν πολιν εισερχησθε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε
Luk 10:11 και τον κονιορτον τον κολληθεντα ημι_ εκ της πολεως υμων εις τους ποδας ημων απομασσομεθα υμιν πλην τουτο γεινωσκετε οτι ηγγεικεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
Luk 10:12 λεγω υμιν οτι σοδομοις ανεκτοτερον εσται εν τη ημερα εκεινη η τη πολει εκεινη
Luk 10:13 ουαι σοι χοραζει_ ουαι σοι βηδσαιδα οτι ει εν τυρω και σειδωνι εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημενοι μετενοησαν
Luk 10:14 πλην τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν τη κρισει η υμιν
Luk 10:15 και συ καπερναουμ η εως του ουρανου υψωθεισα εως αδου καταβιβασθηση
Luk 10:16 ο_μ__ _κου_ν _μ__ ακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει το_ αποστειλαντα με
Luk 10:17 υπεστρεψαν δε μετα χαρας οι εβδομηκοντα λεγοντες κυριε και τα δαιμονια υποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σου
Luk 10:18 ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν ως αστραπην εκ του ουρανου πεσοντα
Luk 10:19 ιδου διδωμι υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιων και επι πασα_ την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμας ου μη αδικησει
Luk 10:20 πλην εν τουτω μη χαιρετε οτι τα πνευματα υμιν υποτασσεται χαιρετε δε οτι τα ονοματα υμων εγραφη εν τοις ουρανοις
Luk 10:21 εν ταυτη τη ωρα ηγαλλιασατο τω πνευματι ο ιησους και ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις ναι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθεν σου
Luk 10:22 και στραφεις προς τους μαθητας ειπεν παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδεις γινωσκει τις εστι_ ο υιος ει μη ο πατηρ και τις εστι_ ο πατηρ ει μη ο υιος και ω εα_ βουλετε ο υιος αποκαλυψαι
Luk 10:23 και στραφεις προς τους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε
Luk 10:24 λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησαν ιδειν α υμ[εις] βλεπετε και ουκ ειδον και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν
Luk 10:25 και ιδου νομικος τις ανεστη εκπειραζων αυτο_ και λεγων διδασκαλε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω
Luk 10:26 ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκεις
Luk 10:27 ο δε αποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της ισχυος σου και εξ ολης της διανοιας σου και τον πλησιο_ σου ως εαυτον
Luk 10:28 ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση
Luk 10:29 ο δε θελω_ δικαιουν εαυτον ειπεν προς τον ιησουν και τις εστιν μου πλησιον
Luk 10:30 υπολαβων δε ο ιησους ειπε_ ανθρωπος τις κατεβαινεν απο ιερουσαλημ εις ιεριχω και λησταις περιεπεσεν οι και εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντες απηλθον αφεντες ειμηθανη τυγχανοντα
Luk 10:31 κατα συνκυριαν δε ιερευς τις καταιβε_νεν εν τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθε_
Luk 10:32 ομοιως δε και λευιτης γενομενος κατα τον τοπον ελθων και ιδων αυτον αντιπαρηλθεν
Luk 10:33 σαμαρειτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτο_ και ιδων αυτον εσπλαγχνισθη
Luk 10:34 και προσελθων κατεδησε_ τα τραυματα αυτου επιχεω_ ελεον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοχειο_ και επεμεληθη αυτου
Luk 10:35 και επι τη αυριον εξελθων εκβαλων δυο δηναρια εδωκε_ τω πανδοχει και ειπεν αυτω επιμεληθητι αυτου και ο τι α_ προσδαπανησης εγω εν τω επανερχεσθαι με αποδωσω σοι
Luk 10:36 τις ουν τουτων των τριων πλησιον δοκει σοι (γ)εγονεναι του εμπεσοντος εις τους ληστας
Luk 10:37 ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν ουν αυτω ο ιησους πορευου και συ ποιει ομοιως
Luk 10:38 εγενετο δε εν τω πορευεσθαι αυτους και αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον εις τον οικον αυτης
Luk 10:39 και τηδε ην αδελφη καλουμενη μαρια η και παρακαθεσθεισα παρα τους ποδας του ιησου ηκουε_ τον λογον αυτου
Luk 10:40 η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με κατελειπε_ διακονειν ειπε ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβηται
Luk 10:41 αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο ιησους μαρθα μαρθα μεριμνας και τυρβαζη περι πολλα
Luk 10:42 ενος δε εστιν χρεια μαρια δε την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφαιρεθησεται απ αυτης
Luk 11:1 εγενετο δε εν τω ειναι αυτο_ εν τοπω τινι προσευχομενον ως επαυσατο ειπεν τις των μαθητων αυτου προς αυτον κυριε διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως και ιωαννης εδιδαξεν τους μαθητας αυτου
Luk 11:2 ειπεν δε αυτοις οταν προσευχεσθε λεγετε πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι γης
Luk 11:3 τον αρτον ημων τον επιουσιο_ διδου ημειν το καθ ημερα_
Luk 11:4 και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι _φιομε_ παντι οφειλοντι ημειν και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου
Luk 11:5 και ειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προς αυτον μεσονυκτιου και ερει αυτω φιλε χρησον μοι τρεις αρτους
Luk 11:6 επειδη φιλος μου παρεγενετο εξ οδου προς με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω
Luk 11:7 και εκεινος εσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρα κεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου εις την κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστας δουναι σοι
Luk 11:8 λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια το ειναι αυτον φιλον δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεις δωσει αυτω οσων χρηζει
Luk 11:9 καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησεται κρουετε και ανοιγησεται υμιν
Luk 11:10 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιχθησεται
Luk 11:11 τινα δε εξ υμων τον πατερα αιτησει ο υιος αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω η και ιχθυν μη αντι ιχθυος οφιν επιδωσει αυτω
Luk 11:12 η και αν αιτησει ωον μη επιδωσει αυτω σκορπιον
Luk 11:13 ει ου_ υμεις πονηροι υπαρχοντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ ο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοις αιτουσιν αυτον
Luk 11:14 και ην εκβαλλω_ δαιμονιον ↔ δε του δαιμονιου εκβληθεντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι
Luk 11:15 τινες δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ των αρχοντι τω_ δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια ο δε αποκριθεις ειπε_ πως δυναται σα_ανας σαταναν εκβαλλειν
Luk 11:16 ετεροι δε πειραζοντες σημειον εξ ουρανου εζητουν παρ αυτου
Luk 11:17 αυτος δε ιδως τα διανοηματα αυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλεια διαμερισθεισα εφ εαυτην ερημουται και οικος επι οικον πιπτει
Luk 11:18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτον διεμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια
Luk 11:19 ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι κριται υμω_ εσονται
Luk 11:20 ει δε εν δακτυλω θεου εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
Luk 11:21 οταν ο ισχυρος καθωπλισμενος φυλασση τη_ εαυτου αυλην εν ειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου
Luk 11:22 επαν δε ο ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου ερει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν
Luk 11:23 ο μη ω_ μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει
Luk 11:24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρω_ τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον λεγει υποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον
Luk 11:25 και ελθον ευρισκει σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
Luk 11:26 τοτε πορευεται και παραλαμβανει επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει εκει και γεινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων
Luk 11:27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις γυνη φωνην εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ους εθηλασας
Luk 11:28 αυτος δε ειπεν μενουν μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου και φυλασσοντες
Luk 11:29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη γενεα πονηρα εστιν σημιον ζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου
Luk 11:30 καθως γαρ εγενετο ιωνας σημειον τοις νινευιταις ουτω[ς] εσται και ο υιος του ανθρωπου τη γενεα ταυτη
Luk 11:31 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε
Luk 11:32 ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσι_ αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειο_ ιωνα ωδε
Luk 11:33 ουδεις δε λυχνο_ αψας εις κρυπτην τιθησιν ουδε υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φεγγος βλεπωσιν
Luk 11:34 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος σου οταν ουν ο οφθαλμος σου απλους η και ολο_ το σωμα σου φωτινον εστι_ επαν δε πονηρος η και το σωμα σου σκοτινον
Luk 11:35 σκοπει ου_ μη το φως το εν σοι σκοτος εστιν
Luk 11:36 ει ουν το σωμα σου ολον φωτινον μη εχον μερος τι σκοτινον εσται φωτεινον ολον ως οταν ο λυχνος τη αστραπη φωτιζη σε
Luk 11:37 εν δε τω λαλησαι αυτον ερωτα αυτον φαρισαιος τις οπως αριστηση παρ αυτω εισελθω_ δε ανεπεσεν
Luk 11:38 ο δε φαρισαιος ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστου
Luk 11:39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγης και πονηριας
Luk 11:40 αφρονες ουκ ο ποιησας το εξωθεν και το εσωθεν εποιησεν
Luk 11:41 πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαρα υμιν εστιν
Luk 11:42 αλλ ουαι υμι_ τοις φαρισαιοις οτι αποδεκατουται το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθαι την κρισιν και την αγαπην του θεου ταυτα δει ποιησε καικεινα μη παραφιεναι
Luk 11:43 ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις
Luk 11:44 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι εσται ως τα μνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι περιπατου_τες επανω ουκ οιδασιν
Luk 11:45 αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημας υβριζεις
Luk 11:46 ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλω_ υμων ου προσψαυεται τοις φορτιοις
Luk 11:47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια τω_ προφητων οι δε πατερες υμω_ απεκτειναν αυτους
Luk 11:48 αρα μαρτυρειτε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δε οικοδομειται αυτω_ τα μνημεια
Luk 11:49 δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτους προφητας και αποστολους εξ αυτω_ αποκτενουσιν και εκδιωξουσιν
Luk 11:50 ινα εκζητηθη το αιμα πα_των των προφητων το εκχυννομενον απο καταβολης κοσμου απο της γενεας ταυτης
Luk 11:51 απο του αιματος αβελ εως του αιματος ζαχαριου του απολομενου μεταξυ του θυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεται απο της γενεας ταυτης
Luk 11:52 ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλιδα της γνωσεως αυτοι ουκ εισηλθατε και τους εισερχομενους εκωλυσατε
Luk 11:53 λεγοντος δε αυτου ταυτα προς αυτους ηρξαντο οι γραμματεις και οι φαρισαιοι δεινως ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλιονων
Luk 11:54 ενεδρευοντες αυτο_ ζητουντες θηρευσαι τι εκ του στοματος αυτου ινα κατηγορησουσιν αυτου
Luk 12:1 εν οις επισυναχθεισων των μυριαδων του οχλου ωστε καταπατειν αλληλους ηρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτου πρωτο_ προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης των φαρισαιων ητις εστιν υποκρισις
Luk 12:2 ουδεν δε συγκεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται
Luk 12:3 ανθ ων οσα εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και ο προς το ους ελαλησατε εν τοις ταμιοις κηρυχθησεται επι των δωματων
Luk 12:4 λεγω δε υμιν τοις φιλοις μου μη φοβηθητε απο των αποκτεννοντων το σωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περισσον τι ποιησαι
Luk 12:5 υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχοντα εξουσιαν εμβαλειν εις την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε
Luk 12:6 ουχι πεντε στρουθια πωλειτε ασσαριων δυο και εν εξ αυτων ουκ εστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου
Luk 12:7 αλλα και αι τριχες της κεφαλης υμων πασαι ηριθμηνται μη ουν φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε
Luk 12:8 λεγω δε υμιν πας ος αν ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν τω_ ανθρωπων και ο υιος του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθε_ των αγγελων του θεου
Luk 12:9 ο δε αρνησαμενος με εμπροσθεν των ανθρωπων απαρνηθησεται ενωπιον των αγγελω_ του θεου
Luk 12:10 και πας ος ερει λογο_ εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις το αγιο_ πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται
Luk 12:11 οταν δε προσφερωσιν υμας επι τας συναγωγας και τας αρχας και τας εξουσιας μη μεριμνατε πως η τι απολογησησθε η τι ειπητε
Luk 12:12 το γαρ αγιον πνευμα διδαξη υμας εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν
Luk 12:13 ειπεν δε τις αυτω εκ του οχλου διδασκαλε ειπε τω αδελφω μου μερισασθαι μετ εμου την κληρονομιαν
Luk 12:14 ο δε ειπε_ αυτω ανθρωπε τις με κατεστησε_ δικαστην η μεριστην εφ υμας
Luk 12:15 ειπεν δε προς αυτους ορατε και φυλασσεσθε απο πασης πλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστι_ εκ των υπαρχοντων αυτου
Luk 12:16 ειπεν δε παραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινος πλουσιου ηυφορησεν η χωρα
Luk 12:17 και διελογιζετο εν εαυτω λεγω_ τι ποιησω οτι ουκ εχω που συναξω τους καρπους μου
Luk 12:18 και ειπεν τουτο ποιησω καθελω μου τας αποθηκας και μειζονας οικοδομησω και συναξω εκει παντα τα γενηματα μου και τα αγαθα μου
Luk 12:19 και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχεις πολλα αγαθα κειμενα εις ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου
Luk 12:20 ειπεν δε αυτω ο κυριος αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου απαιτουσι_ απο σου α δε ητοιμασας τινι εσται
Luk 12:21 ουτως ο θησαυριζω_ εαυτω και μη εις θεον πλουτω_
Luk 12:22 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου δια τουτο υμιν λεγω μη μεριμνατε τη ψυχη τι φαγητε μηδε τω σωματι τι ενδυσησθε
Luk 12:23 η ψυχη πλειο_ εστιν της τροφης και το σωμα του ενδυματος
Luk 12:24 κατανοησατε τους κορακας οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν οις ουκ εστιν ταμειο_ ουδε αποθηκη και ο θεος τρεφει αυτους ποσω μαλλον υμεις διαφερετε των πετε[ι]νων
Luk 12:25 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυ_ ενα
Luk 12:26 ει ουν ουτε ελαχιστον δυνασθαι τι περι των λοιπω_ μεριμναται
Luk 12:27 κατανοησατε τα κρινα πως αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμι_ οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων
Luk 12:28 ει δε τον χορτον σημερον εν αγρω οντα και αυριον εις κλειβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ποσω μαλλο_ υμας ολιγοπιστοι
Luk 12:29 και υμεις μη ζητειτε τι φαγητε η τι πιητε και μη μετεωριζεσθαι
Luk 12:30 ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοσμου επιζητει υμων δε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων
Luk 12:31 πλην ζητειτε την βασιλειαν του θεου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν
Luk 12:32 μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτι ευδοκησεν ο πατηρ υμων δουναι υμι_ την βασιλειαν
Luk 12:33 πωλησατε τα υπαρχοντα υμων και δοτε ελεημοσυνην ποιησαται εαυτοις βαλλαντια μη παλαιουμενα θησαυρον ανεκλειπτον εν τοις ουρανοις οπου κλεπτης ουκ εγγιζει ουδε σης διαφθειρι
Luk 12:34 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμω_ εκει και η καρδια υμων εσται
Luk 12:35 εστωσαν αι οσφυες υμων περιεζωσμεναι και οι λυχνοι καιομενοι
Luk 12:36 και υμεις ομοιοι ανθρωποις προσδεχομενοις το_ κυριον εαυτων ποτε αναλυση εκ των γαμων ινα ελθοντος και κρουσαντος αυτου ευθεως ανοιξωσιν αυτω
Luk 12:37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθων ο κυριος ευρησει γρηγορουντας αμην λεγω υμι_ οτι περιζωσετε και ανακλινει αυτους και παρελθων διακονησει αυτοις
Luk 12:38 και εαν ελθη εν τη δευτερα φυλακη και εν τη τριτη φυλακη και ελθων ευρη ουτως μακαριοι εισιν οι δουλοι εκεινοι
Luk 12:39 τουτο δε γεινωσκετε οτι η ειδι ο οικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν αφηκεν διορυγηναι τον οικον αυτου
Luk 12:40 και υμεις ουν γεινεσθαι ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται
Luk 12:41 ειπεν δε αυτω ο πετρος κυριε προς ημας την παραβολην ταυτην λεγεις η και προς πα_τας
Luk 12:42 ειπεν δε ο κυριος τις αρα εσται ο πιστος οικονομος και φρονιμος ον καταστησει ο κυριος επι της θεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρω το σιτομετριον
Luk 12:43 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως
Luk 12:44 αληθως λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
Luk 12:45 εαν δε ειπη ο δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και τας παιδισκας εσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι
Luk 12:46 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των απιστω_ θησει
Luk 12:47 εκεινος δε ο δουλος ο γνους το θελημα του κυριου εαυτου και μη ετοιμασας μηδε ποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας
Luk 12:48 ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγων δαρησεται ολιγας παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περισσοτερον αιτησουσιν αυτον
Luk 12:49 πυρ ηλθον βαλει_ επι την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη
Luk 12:50 βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πως συνεχομαι εως οτου τελεσθη
Luk 12:51 δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμερισμο_
Luk 12:52 εσονται γαρ απο του νυν πεντε εν οικω ενι διαμεμερισμενοι τρις επι δυσιν και δυο επι τρισιν
Luk 12:53 διαμερισθησεται πατηρ εφ υιω και υιος επι πατρι μητηρ επι θυγατρι και θυγατηρ επι μητρι πενθερα επι την νυμφην αυτης και νυμφη επι τη_ πενθεραν αυτης
Luk 12:54 ελεγεν δε και τοις οχλοις οτα_ ιδητε νεφελην ανατελλουσα_ απο δυσμων ευθεως λεγεται οτι ομβρος ερχεται και γεινεται ουτως
Luk 12:55 και οταν νοτο_ πνεοντα λεγετε οτι καυσω_ εσται και γεινεται
Luk 12:56 υποκριται το προσωπον της γης και του ουρανου οιδατε δοκιμαζειν τον δε καιρον τουτον πως ου δοκιμαζετε
Luk 12:57 τι δε και αφ εαυτων ου κρινετε το δικαιο_
Luk 12:58 ως γαρ υπαγεις μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δος εργασιαν απαλλαχθαι απ αυτου μηποτε κατασυρη σε προς τον κριτην και ο κριτης σε παραδωσει τω παρκτορι και ο πρακτωρ σε βαλη εις φυλακην
Luk 12:59 λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως του και τον εσχατον λεπτον αποδως
Luk 13:1 παρησαν δε τεινες εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντες αυτω περι των γαλιλαιων ων το αιμα πειλατος εμιξεν μετα των θυσιων αυτων
Luk 13:2 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις δοκειται οτι οι γαλιλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παρα παντας τους γαλιλαιους εγενοντο οτι τοιαυτα πεπονθασιν
Luk 13:3 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοησητε παντες ωσαυτως απολεισθε
Luk 13:4 η εκεινοι οι δεκα και οκτω εφ ους επεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμ και απεκτεινεν αυτους δοκειτε οτι αυτοι οφιλεται εγενοντο παρα παντας τους ανθρωπους τους κατοικουντας εν ιερουσαλημ
Luk 13:5 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοησητε παντες ομοιως απολεισθε
Luk 13:6 ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τις εν τω αμπελωνι αυτου πεφυτευμενην και ηλθεν ζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρε_
Luk 13:7 ειπεν δε προς τον αμπελουργον ιδου τρια ετη ερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον ουν αυτην ινα τι και τη_ γην καταργει
Luk 13:8 ο δε αποκριθεις λεγει αυτω κυριε αφες αυτην και τουτο το ετος εως οτου σκαψω περι αυτην και βαλω κοπρια
Luk 13:9 καν μεν ποιηση καρπον ει δε μη γε εις το μελλο_ εκκοψεις αυτην
Luk 13:10 ην δε διδασκων εν μια των συναγωγων εν τοις σαββασιν
Luk 13:11 και ιδου γυνη ην πνευμα εχουσα ασθενειας ετη δεκα και οκτω και ην συγκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυμψαι εις το παντελες
Luk 13:12 ιδων δε αυτην ο ιησους προσεφωνησε_ και ειπεν αυτη γυναι απολελυσαι απο της ασθενειας σου
Luk 13:13 και επεθηκεν αυτη τας χειρας και παραχρημα ανορθωθη και εδοξαζεν τον θεον
Luk 13:14 αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο ιησους ελεγε_ τω οχλω εξ ημεραι εισιν εν αις δει εργαζεσθαι εν αυταις συνερχομενοι θεραπευεσθαι και μη τη ημερα του σαββατου
Luk 13:15 απεκριθη ουν αυτω ο κυριος και ειπεν υποκριται εκαστος υμω_ εν τω σαββατω ου λυει το_ βουν αυτου η την ονον απο της φατνης και απαγαγων ποτιζει
Luk 13:16 ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σατανας ιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδει λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερα του σαββατου
Luk 13:17 και ταυτα λεγοντος αυτου κατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοι αυτω και πας ο οχλος εχαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις τοις γεινομενοις υπ αυτου
Luk 13:18 ελεγεν δε τινι ομοια εστιν η βασιλεια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην
Luk 13:19 ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβω_ ανθρωπος εβαλεν εις κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον μεγα και τα πετεινα του ουρανου κατεσκηνουν εν τοις κλαδοις αυτου
Luk 13:20 παλιν ειπεν τινι ομοιωσω την βασιλειαν του θεου
Luk 13:21 ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον
Luk 13:22 και διεπορευετο κατα πολεις και κωμας διδασκων και ποριαν ποιουμενος εις ιερουσαλημ
Luk 13:23 ειπεν δε τις αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προς αυτους
Luk 13:24 αγωνιζεσθαι εισελθειν δια της στενης πυλης οτι πολλοι λεγω υμιν ζητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσι_
Luk 13:25 αφ ου αν εγερθη ο οικοδεσποτης και αποκλειση την θυρα_ και αρξησθε εξω εσταναι και κρουειν την θυραν λεγοντες κυριε κυριε ανοιξον ημιν και αποκριθεις ερει υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εσται
Luk 13:26 τοτε αρξησθε λεγειν εφαγομεν ενωπιον σου και επιομεν και εν ταις πλατιαις ημων εδιδαξας
Luk 13:27 και ερει λεγω υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εσται αποστητε απ εμου παντες οι εργαται της αδικειας
Luk 13:28 εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων οταν οψησθε αβρααμ και ισαακ και ιακωβ και παντας τους προφητας εν τη βασιλεια αυτου υμας δε εκβαλλομενους εξω
Luk 13:29 και ηξουσιν απο ανατολων και δυσμων και βορρα και νοτου και ανακλειθησονται εν τη βασιλεια του θεου
Luk 13:30 και ιδου εισιν εσχατοι οι εσονται πρωτοι και εισιν πρωτοι οι εσονται εσχατοι
Luk 13:31 εν αυτη τη ωρα προσηλθον τινες φαρισαιοι λεγοντες αυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτι ηρωδης θελει σε αποκτειναι
Luk 13:32 και ειπεν αυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεις επιτελω σημερον και αυριο_ και τη τριτη τελιουμαι
Luk 13:33 πλη_ δει με σημερον και αυριον και τη εχομενη πορευεσθαι οτι ουκ ενδεχεται προφητη_ απολεσθαι εξω ιερουσαλημ
Luk 13:34 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεννουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναξαι τα τεκνα σου ον τροπον ορνις τα εαυτης νοσσια υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε
Luk 13:35 ιδου αφιετε υμιν ο οικος υμων λεγω δε υμιν οτι ου μη ιδητε με εως αν ηξει οτε ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
Luk 14:1 και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εις τον οικον τινος τω_ αρχοντων των φαρισαιω_ σαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν παρατηρουμενοι αυτον
Luk 14:2 και ιδου ανθρωπος τις ην υδρωπικος εμπροσθεν αυτου
Luk 14:3 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς τους νομικους και φαρισαιους λεγων ει εξεστιν τω σαββατω θεραπευειν
Luk 14:4 οι δε ησυχασαν και επιλαβομενος ιασατο αυτο_ και απελυσεν
Luk 14:5 και αποκριθεις ειπεν προς αυτους τινος υμων ο υιος η βους εις φρεαρ πεσειτε και ουκ ευθεως ανασπασει αυτο τη ημερα του σαββατου
Luk 14:6 και ουκ ισχυσαν ανταποκριθηναι αυτω προς ταυτα
Luk 14:7 ελεγεν δε προς τους κεκλημενους παραβολη_ επεχων πως τας πρωτοκλησιας εξελεγοντο λεγων προς αυτους
Luk 14:8 οταν κληθης υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθης εις την πρωτοκλησιαν μηποτε εντιμοτερος σου η κεκλημενος υπ αυτου
Luk 14:9 και ελθω_ ο σε και αυτον καλεσας ερει σοι δος τουτω τοπον και τοτε αρξη μετα αισχυνης τον εσχατον τοπον κατεχειν
Luk 14:10 αλλ οταν κληθης πορευθεις αναπεσε εις τον εσχατον τοπον ινα οταν ελθη ο κεκληκως σε ειπη σοι φιλε προσαναβηθι ανωτερον τοτε εσται σοι δοξα ενωπιον παντων των συνανακειμενων σοι
Luk 14:11 οτι πας ο υψων εαυτον ταπινωθησεται και ο ταπινων εαυτον υψωθησεται
Luk 14:12 ελεγεν δε και τω κεκληκοντι αυτον οταν ποιης αριστον η διπνον μη φωνει τους φιλους σου μηδε τους αδελφους σου μηδε τους συγγενεις σου μηδε γειτονας πλουσιους μηποτε και αυτοι σε αντικαλεσωσιν και γενηται σοι ανταποδομα
Luk 14:13 αλλ οταν ποιης δοχην καλει πτωχους αναπειρους χωλους τυφλους
Luk 14:14 και μακαριος εση οτι ουκ εχουσιν ανταποδουναι σοι ανταποδοθησεται γαρ σοι εν τη αναστασει των δικαιων
Luk 14:15 ακουσας δε τις των συνανακειμενων ταυτα ειπεν αυτω μακαριος ος φαγεται αρτον εν τη βασιλεια του θεου
Luk 14:16 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπος τις εποιησεν διπνον μεγα και εκαλεσεν πολλους
Luk 14:17 και απεστειλε_ τον δουλον αυτου τη ωρα του διπνου ειπειν τοις κεκλημενοις ερχεσθαι οτι ηδη ετοιμα εστιν παντα
Luk 14:18 και ηρξαντο απο μιας παραιτισθε παντες ο πρωτος ειπεν αυτω αγρον ηγορασα και εχω αναγκην εξελθειν και ιδειν αυτον ερωτω σε εχε με παρητημενον
Luk 14:19 και ετερος ειπεν ζευγη βοων ηγορασα πεντε και πορευομαι δοκιμασαι αυτα ερωτω σε εχε με παρητημενον
Luk 14:20 και ετερος ειπεν γυναικα εγημα και δια τουτο ου δυναμαι ελθειν
Luk 14:21 και παραγενομενος ο δουλος απηγγειλεν τω κυριω αυτου ταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτης ειπεν τω δουλω αυτου εξελθε ταχεως εις τας πλατειας και ρυμας της πολεως και τους πτωχους και αναπειρους και τυφλους εισαγαγε ωδε
Luk 14:22 και ειπεν αυτω ο δουλος κυριε γεγονεν ως επεταξας και ετι τοπος εστιν
Luk 14:23 και ειπεν ο κυριος προς τον δουλο_ εξελθε εις τας οδους και φραγμους και αναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη μου ο οικος
Luk 14:24 λεγω γαρ υμιν οτι ουδεις των ανδρων εκεινων τω_ κεκλημενων γευσεται μου του δειπνου
Luk 14:25 συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφεις ειπεν προς αυτους
Luk 14:26 ει τις ερχεται προς με και ου μισει τον πατερα αυτου και την μητερα και την γυναικα και τα τεκνα και τους αδελφους και τας αδελφας ετι δε και την εαυτου ψυχην ου δυναται μου μαθητης ειναι
Luk 14:27 και οστις ου βασταζει τον σταυρον εαυτου και ερχεται οπισω μου ου δυναται μου ειναι μαθητης
Luk 14:28 τις γαρ εξ υμων θελων πυργο_ οικοδομησαι ουχι πρωτον καθεισας ψηφιζει την δαπανην ει εχει τα εις απαρτισμο_
Luk 14:29 ινα μηποτε θεντος αυτου θ(ε)μελιον και μη ισχυοντος εκτελεσαι παντες οι θεωρουντες αρξωνται αυτω εμπαιζειν
Luk 14:30 λεγοντες οτι ουτος ο ανθρωπος ηρξατο οικοδομει_ και ουκ ισχυσεν εκτελεσαι
Luk 14:31 η τις βασιλευς πορευομενος ετερω βασιλει συμβαλειν εις πολεμον ουχι καθεισας πρωτον βουλευεται ει δυνατος εστιν εν δεκα χιλιασιν υπα_τησαι τω μετα εικοσι χιλιαδω_ ερχομενω επ αυτον
Luk 14:32 ει δε μη γε ετι πορρω αυτου οντος πρεσβειαν αποστειλας ερωτα τα προς ειρηνην
Luk 14:33 ουτως ουν πας εξ υμων ος ουκ αποτασσεται πασιν τοις εαυτου υπαρχουσιν ου δυναται μου ειναι μαθητης
Luk 14:34 καλον το αλας εαν δε το αλας μωρανθη εν τινι αρτυθησεται
Luk 14:35 ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετον εστιν εξω βαλλουσιν αυτο ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
Luk 15:1 ησαν δε αυτω εγγιζοντες πα_τες οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου
Luk 15:2 και διεγογγυζον οι γραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντες οτι ουτος αμαρτωλους προσδεχεται και συνεσθιει αυτοις
Luk 15:3 ειπεν δε προς αυτους την παραβολην ταυτην λεγων
Luk 15:4 τις ανθρωπος εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεσας εν εξ αυτων ου καταλιπει τα ενενηκοντα ενναια εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλος εως ου ευρη αυτο
Luk 15:5 και ευρων επιτιθησιν επι τους ωμους εαυτου χαιρων
Luk 15:6 και ελθων εις τον οικον συγκαλει τους φιλους και τους γειτονας λεγων αυτοις συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλος
Luk 15:7 λεγω υμιν οτι ουτως χαρα εσται εν τω ουρανω επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επι ενενηκοντα ενναια δικαιοις οιτεινες ου χριαν εχουσιν μετανοιας
Luk 15:8 η τις γυνη δραγμας εχουσα δεκα εαν απολεση δραγχην μιαν ουχι απτει λυχνον και σαροι την οικιαν και ζητει επιμελως εως οτου ευρη
Luk 15:9 και ευρουσα συνκαλειται τας φιλας και τας γιτονας λεγουσα συνχαρητε μοι οτι ευρον την δραγχην ην απωλεσα
Luk 15:10 ουτως λεγω υμειν χαρα γεινεται ενωπιον των αγγελων του θεου επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι
Luk 15:11 ειπεν δε ανθρωπος τις ειχεν δυο υιος
Luk 15:12 και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι πατερ δος μοι το επιβαλλον μερος της ουσιας ο δε διειλεν αυτοις τον βιον
Luk 15:13 και μετ ου πολλας ημερας συναγαγων απαντα ο νεωτερος υιος απεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσια_ αυτου ζων ασωτως
Luk 15:14 δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λιμος ισχυρα κατα τη_ χωραν εκεινην και αυτος ηρξατο του υστερεισθε
Luk 15:15 και πορευθεις εκολληθη ενι των πολιτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους
Luk 15:16 και επεθυμει γεμισαι την κοιλιαν αυτου απο των κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω
Luk 15:17 εις εαυτον δε ελθων ειπεν ποσοι μισθιοι του πατρος μου περισσευονται αρτων εγω δε λειμω απολλυμαι
Luk 15:18 αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου
Luk 15:19 ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου
Luk 15:20 ↔ προς τον πατερα εαυτου ετι δε αυτου μακρα_ απεχοντος ιδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον
Luk 15:21 ειπεν δε αυτω ο υιος πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου
Luk 15:22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου εξενεγκαντες στολην την πρωτην ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας
Luk 15:23 και ενεγκαντες τον μοσχον τον σιτευτον θυσατε και φαγοντες ευφρανθωμεν
Luk 15:24 οτι ουτος μου ο υιος νεκρος ην και ανεζησεν ην απολωλως και ηυρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι
Luk 15:25 ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγειζεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χοιρων
Luk 15:26 και προσκαλεσαμενος ενα των παιδω_ επυνθανετο τι ειη ταυτα
Luk 15:27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελ↔εν
Luk 15:28 ωργισθη δε και ουκ ηθελησε_ εισελθειν ο δε πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον
Luk 15:29 ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω
Luk 15:30 οτε δε ο υιος σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα τω_ πορνων ηλθεν εθυσας αυτω τον μοσχον τον σιτευτον
Luk 15:31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ πα_τοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν
Luk 15:32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφος σου ουτος νεκρος ην και ανεζησεν και απολωλως και ηυρεθη
Luk 16:1 ελεγεν δε και προς τους μαθητας αυτου ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου
Luk 16:2 και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας ου γαρ δυνηση ετι οικονομει_
Luk 16:3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφερειτε την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι
Luk 16:4 εγνω_ τι ποιησω ινα οταν μετασταθω της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους αυτω_
Luk 16:5 και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των χρεοφιλετω_ του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφιλεις τω κυριω μου
Luk 16:6 ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου ο δε ειπεν αυτω δεξε σου το γραμμα και καθεισας ταχεως γραψον πεντηκοντα
Luk 16:7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφιλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σειτου και λεγει αυτω δεξε σου το γραμμα και γραψον ογδοηκοντα
Luk 16:8 και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικειας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν την εαυτων εισιν
Luk 16:9 καγω υμιν λεγω ποιησαται εαυτοις φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλειπη δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας
Luk 16:10 ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν
Luk 16:11 ει ου_ εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθαι το αληθεινο_ τις υμιν πιστευσει
Luk 16:12 και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθαι το υμετερον τις υμι_ δωσει
Luk 16:13 ουδεις οικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευει_ η γαρ τον ενα μισησει και το(ν) ετερον αγαπησει η ενος α(ν)θεξετε και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθαι θεω δουλευειν και μαμωνα
Luk 16:14 ηκουον δε ταυτα παντα και οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχο_τες και εξεμυκτηριζον αυτο_
Luk 16:15 και ειπεν αυτοις υμεις εσται οι δικαιουντες εαυτους ε_νωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου
Luk 16:16 ο νομος και οι προφηται εως ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται
Luk 16:17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθει_ η του νομου μιαν κερεαν πεσει_
Luk 16:18 πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και πας ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει
Luk 16:19 ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως
Luk 16:20 πτωχος δε τις ην ονοματι λαζαρος ος εβεβλητο προς το_ πυλωνα αυτου ειλκωμενος
Luk 16:21 και επιθυμων χορτασθηναι απο των ψιχιων των πιπτο_των απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι επελειχον τα ελκη αυτου
Luk 16:22 εγενετο δε αποθανιν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη
Luk 16:23 και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα τον αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρο_ εν τοις κολποις αυτου
Luk 16:24 και αυτος φωνησας ειπε_ πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη
Luk 16:25 ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες τα αγαθα σου συ εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε ωδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι
Luk 16:26 και επι πασι_ τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι ενθεν προς υμασμας μη δυνωνται μηδε οι εκειθεν προς ημας διαπερωσιν
Luk 16:27 ειπεν δε ερωτω σε ουν πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου
Luk 16:28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρητε αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπο_ τουτον της βασανου
Luk 16:29 λεγει δε αυτω αβρααμ εχουσι_ μωσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων
Luk 16:30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν
Luk 16:31 ειπεν δε αυτω ει μωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδε αν τις εκ νεκρω_ αναστη πεισθησονται
Luk 17:1 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου ανενδεκτον ↔τιν του μη ελθειν τα σκα_δαλα ουαι δε δι ου ερχεται
Luk 17:2 λυσιτελει αυτω ει μυλος ονικος περικειτε περι το_ τραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση ενα τω_ μικρων τουτων
Luk 17:3 προσεχετε εαυτοις εαν δε αμαρτη ο αδελφος σου επιτιμησον αυτω και εα_ μεν μετανοηση αφες αυτω
Luk 17:4 και εαν επτακις της ημερας αμαρτηση εις σε και εαν επτακις της ημερας επιστρεψη προς σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω
Luk 17:5 και ειπον οι αποστολοι τω κυριω προσθες ημι_ πιστιν
Luk 17:6 ειπεν δε ο κυριος ει εχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν υμι_
Luk 17:7 τις δε εξ υμων δουλον εχω_ αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει ευθεως παρελθων αναπεσαι
Luk 17:8 αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι διπνησω και περιζωσαμενος διακονει μοι εως αν φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσε και πιεσαι συ
Luk 17:9 μη χαριν εχει τω δουλω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα ου δοκω
Luk 17:10 ουτως και υμεις οτα_ ποιησητε παντα ταυτα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε δουλοι αχριοι εσμεν ο ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν
Luk 17:11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι αυτον εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια μεσου σαμαριας και γαλιλαιας
Luk 17:12 και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμη_ απηντησαν αυτω δεκα λεπροι ανδρες οι εστησαν πορρωθεν
Luk 17:13 και αυτοι ηρα_ φωνην λεγοντες ιησου επιστατα ελεησον ημας
Luk 17:14 και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθερισθησαν
Luk 17:15 εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον
Luk 17:16 και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαρειτης
Luk 17:17 αποκριθεις ο ιησους ειπεν ουχι οι δεκα ουτοι εκαθερισθησα_ οι ενναια που
Luk 17:18 ουχ ευρεθησα_ υποστρεψαντες δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος
Luk 17:19 και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σου σεσωκεν σε
Luk 17:20 επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως
Luk 17:21 ουδε ερουσιν ιδου ωδε η ιδου εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντος υμων εστιν
Luk 17:22 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησεται μιαν τω_ ημερων του υιου του ανθρωπου ειδειν και ουχ οψεσθαι
Luk 17:23 και ερουσιν υμιν ιδου ωδε η ιδου εκει μη απελθητε μηδε διωξηται
Luk 17:24 ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ↔ρανον λαμπει ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου
Luk 17:25 πρωτον δε δει πολλα παθειν αυτον και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης
Luk 17:26 και καθως εγενετο εν ταις ημεραις νωε ουτως εσται και εν ταις ημεραις του υιου του ανθρωπου
Luk 17:27 ησθιον επινο_ εγαμουν εξεγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν απαντας
Luk 17:28 ομοιως και ως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν
Luk 17:29 η δε ημερα εξηλθε_ λωτ απο σοδομων εβρεξε_ θειον και πυρ απ ουρανου και απωλεσεν απαντας
Luk 17:30 κατα ταυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπου αποκαλυπτεται
Luk 17:31 εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν τω αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω
Luk 17:32 μνημονευεται της γυναικος λωτ
Luk 17:33 ος εα_ ζητηση την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην και ος εαν απολεσει αυτην ζωογονησει αυτην
Luk 17:34 λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι δυο εσονται επι κλεινης μιας εις παραλημφθησεται και ο ετερος αφεθησεται
Luk 17:35 δυο εσονται αληθουσαι επι το αυτο μια παραλημφθησεται και η ετερα αφεθησεται
Luk 17:36 
Luk 17:37 και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει συναχθησονται οι αετοι
Luk 18:1 ελεγεν δε και παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι αυτους και μη ενκακειν
Luk 18:2 λεγων κριτης τις ην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενος και ανθρωπον μη εντρεπομενος
Luk 18:3 χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του αντιδικου μου
Luk 18:4 και ουκ ηθελεν επι χρονον μετα δε ταυτα ειπεν εν εαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαι και ανθρωπον ουκ εντρεπομαι
Luk 18:5 δια γε το παρεχειν μοι κοπο_ την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με
Luk 18:6 ειπεν δε ο κυριος ακουσαται τι ο κριτης της αδικιας λεγει
Luk 18:7 ο δε θεος ου μη ποιησει την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων προς αυτο_ ημερας και νυκτος και μακροθυμει επ αυτοις
Luk 18:8 λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιος του ανθρωπου ελθω_ αρα ευρησει την πιστιν επι της γης
Luk 18:9 ειπεν δε προς τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοις οτι εισι_ δικαιοι και εξουθενουντας τους λοιπους την παραβολην ταυτη_
Luk 18:10 ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερο_ προσευξασθαι ο εις φαρισαιος και ο ετερος τελωνης
Luk 18:11 ο φαρισαιος σταθεις προς εαυτον ταυτα προσηυξατο ο θεος ευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι των ανθρωπων αρπαγες αδικοι μοιχοι η και ως ο τελωνης ουτος
Luk 18:12 νηστευω δις του σαββατου αποδεκατω παντα οσα κτωμαι
Luk 18:13 και ο τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους εις τον ουρανον επαραι αλλ ετυπτεν εις το στηθος αυτου λεγων ο θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω
Luk 18:14 λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικο_ αυτου η γαρ εκεινος οτι πας ο υψων εαυτον ταπινωθησεται και ο ταπινων εαυτο_ υψωθησεται
Luk 18:15 προσεφερο_ δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτω_ απτηται ιδοντες δε οι μαθηται επετειμησαν αυτοις
Luk 18:16 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτα ειπεν αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστι_ η βασιλεια του θεου
Luk 18:17 αμην λεγω υμιν ος εαν μη δεξητε τη_ βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην
Luk 18:18 και επηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων διδασκαλε αγαθε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω
Luk 18:19 ειπεν δε αυτω ο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
Luk 18:20 τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα
Luk 18:21 ο δε ειπεν παντα ταυτα εφυλαξα εκ νεοτητος μου
Luk 18:22 ακουσας δε ταυτα ο ιησους ειπεν αυτω ετι εν σοι λιπει παντα οσα εχεις πωλησον και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανοις και δευρο ακολουθει μοι
Luk 18:23 ο δε ακουσας ταυτα περιλυπος εγενετο ην γαρ πλουσιος σφοδρα
Luk 18:24 ιδων δε αυτον ο ιησους περιλυπον γενομενον ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εισελευσονται εις την βασιλειαν του θεου
Luk 18:25 ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλο_ δια τρυμαλιας ραφιδος διελθει_ η πλουσιον εις την βασιλεια_ του θεου εισελθειν
Luk 18:26 ειπον δε οι ακουσαντες και τις δυναται σωθηναι
Luk 18:27 ο δε ειπεν τα αδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα εστιν παρα τω θεω
Luk 18:28 ειπεν δε πετρος ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι
Luk 18:29 ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η γονεις η αδελφους η γυναικα η τεκνα ενεκεν της βασιλειας του θεου
Luk 18:30 ος ου μη απολαβη πολλαπλασιονα εν τω καιρω τουτω και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον
Luk 18:31 παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητω_ τω υιω του ανθρωπου
Luk 18:32 παραδοθησεται γαρ τοις εθνεσιν και ενπεχθησεται και υβρισθησεται και εμπτυσθησεται
Luk 18:33 και μαστιγωσαντες αποκτενουσι_ αυτον και τη ημερα τη τριτη αναστησεται
Luk 18:34 και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενο_ απ αυτων και ουκ εγινωσκο_ τα λεγομενα
Luk 18:35 εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον προσαιτων
Luk 18:36 ακουσας δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο
Luk 18:37 απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησους ο ναζωραιος παρερχεται
Luk 18:38 και εβοησεν λεγων υιε δαυειδ ελεησον με
Luk 18:39 και οι παραγοντες επετειμουν αυτω ινα σιωπηση αυτος δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυειδ ελεησον με
Luk 18:40 σταθεις δε εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον
Luk 18:41 λεγων τι σοι θελεις ποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω
Luk 18:42 και ο ιησους ειπεν αυτω αναβλεψον η πιστις σου σεσωκεν σε
Luk 18:43 και παραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω δοξαζω_ τον θεον και πας ο λαος ιδων εδωκεν αινον τω θεω
Luk 19:1 και εισελθων διηρχετο την ιεριχω
Luk 19:2 και ειδου ανηρ ονοματι καλουμενος ζακχαιος και αυτος ην αρχιτελωνης και ουτος ην πλουσιος
Luk 19:3 και εζητει ιδειν τον ιησουν τις εστιν και ουκ ηδυνατο απο του οχλου οτι τη ηλικια μικρος η_
Luk 19:4 και προδραμων εμπροσθε_ ανεβη επι συκωμοραιαν ινα ιδη αυτον οτι εκεινης ημελλεν διερχεσθαι
Luk 19:5 και ως ηλθεν επι τον τοπον αναβλεψας ο ιησους ειδεν αυτον και ειπε_ προς αυτον ζακχαιε σπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικω σου δει με μειναι
Luk 19:6 και σπευσας κατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων
Luk 19:7 και ιδοντες παντες διεγογγυζον λεγοντες οτι παρα αμαρτωλω ανδρι εισηλθεν καταλυσαι
Luk 19:8 σταθεις δε ζακχαιος ειπεν προς τον κυριον ιδου τα ημισυ των υπαρχοντων μου κυριε διδωμι τοις πτωχοις και ει τινος τι εσυκοφαντησα αποδιδωμι τετραπλουν
Luk 19:9 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους οτι σημερον σωτηρια εν τω οικω τουτω εγενετο καθοτι και αυτος υιος αβρααμ εστιν
Luk 19:10 ηλθεν γαρ ο υιος του ανθρωπου ζητησαι και σωσαι το απολωλος
Luk 19:11 ακουοντων δε αυτων ταυτα προσθεις ειπεν παραβολην δια το εγγυς αυτον ειναι ιερουσαλημ και δοκειν αυτους οτι παραχρημα μελλει η βασιλεια του θεου αναφαινεσθαι
Luk 19:12 ειπεν ουν ανθρωπος τις ευγενης επορευθη εις χωραν μακρα_ λαβειν εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι
Luk 19:13 καλεσας δε δεκα δουλους εαυτου εδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπεν προς αυτους πραγματευσασθαι εν ω ερχομαι
Luk 19:14 οι δε πολιται αυτου εμεισουν αυτον και απεστειλαν πρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντες ου θελομεν τουτο_ βασιλευσαι εφ ημας
Luk 19:15 και εγενετο εν τω επανελθειν αυτο_ λαβοντα την βασιλειαν και ειπεν φωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτους οις εδωκε_ το αργυριον ινα γνω τις τι διεπραγματευσατο
Luk 19:16 παρεγενετο δε ο πρωτος λεγω_ κυριε η μνα σου προσηργασατο δεκα μνας
Luk 19:17 και ειπεν αυτω ευ αγαθε δουλε οτι εν ελαχιστω πιστος εγενου ισθει εξουσιαν εχων επανω δεκα πολεων
Luk 19:18 και ηλθεν ο δευτερος λεγων κυριε η μνα σου εποιησεν πεντε μνας
Luk 19:19 ειπεν δε και τουτω και συ γεινου επανω πεντε πολεων
Luk 19:20 και ετερος ηλθεν λεγων κυριε ιδου η μνα σου ην ειχο_ αποκειμενην εν σουδαριω
Luk 19:21 εφοβουμην γαρ σε οτι ανθρωπος αυστηρος ει αιρεις ο ουκ εθηκας και θεριζεις ο ουκ εσπειρας
Luk 19:22 λεγει δε αυτω εκ του στοματος σου κρινω σε πονηρε δουλε ηδεις οτι εγω ανθρωπος αυστηρος ειμι αιρων ο ουκ εθηκα και θεριζων ο ουκ εσπειρα
Luk 19:23 και δια τι ουκ εδωκας μου το αργυριον επι τραπεζαν και εγω ελθων συν τοκω αν αυτο ανεπραξα
Luk 19:24 και τοις παρεστωσιν ειπεν αρατε απ αυτου την μναν και δοτε τω τας δεκα μνας εχοντι
Luk 19:25 και ειπον αυτω κυριε εχει δεκα μνας
Luk 19:26 λεγω γαρ υμιν οτι παντι τω εχο_τι δοθησεται απο δε του μη εχο_τος και ο εχει αρθησεται απ αυτου
Luk 19:27 πλην τους εχθρους μου εκεινους τους μη θελησαντας με βασιλευσαι επ αυτους αγαγετε ωδε και κατασφαξατε εμπροσθεν μου
Luk 19:28 και ειπων ταυτα επορευετο εμπροσθεν αναβαινων εις ιεροσολυμα
Luk 19:29 και εγενετο ως ηγγεισεν εις βηθφαγη και βηθανιαν προς το ορος το καλουμενον ελαιω_ απεστειλεν δυο των μαθητων αυτου
Luk 19:30 ειπων υπαγετε εις την κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοι ευρησεται πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις πωποτε ανθρωπων εκαθεισεν λυσαντες αγαγετε αυτον
Luk 19:31 και εαν τις υμας ερωτα δια τι λυεται ουτως ερειτε αυτω οτι ο κυριος αυτου χριαν εχει
Luk 19:32 απελθοντες δε οι απεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις
Luk 19:33 λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπον οι κυριοι αυτου προς αυτους τι λυεται τον πωλον
Luk 19:34 οι δε ειπον οτι ο κυριος αυτου χρια_ εχει
Luk 19:35 και ηγαγον αυτον προς τον ιησουν και επιριψαντες εαυτων τα ιματια επι τον πωλο_ επεβιβασαν τον ιησουν
Luk 19:36 πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματια εαυτων εν τη οδω
Luk 19:37 εγγιζοντος δε αυτου ηδη προς τη καταβασει του ορους των ελαιων ηρξαντο απαν το πληθος των μαθητω_ χαιροντες αινειν τον θεον φωνη μεγαλη περι πασων ων ιδο_ δυναμεων
Luk 19:38 λεγοντες ευλογημενος ο ερχομενος βασιλευς εν ονοματι κυριου ειρηνη εν ουρανοις και δοξα εν υψιστοις
Luk 19:39 και τεινες των φαρισαιων απο του οχλου ειπαν προς αυτο_ διδασκαλε επειτιμησον τοις μαθηταις σου
Luk 19:40 και αποκριθεις ειπεν αυτοις λεγω υμιν οτι εαν ουτοι σιωπησουσιν οι λιθοι κεκραξονται
Luk 19:41 και ως ηγγεισεν ιδων την πολιν εκλαυσεν επ αυτην
Luk 19:42 λεγω_ οτι ει εγνως και συ και γε εν τη ημερα ταυτη τα προς ειρηνην (σου)
Luk 19:43 (οτι ηξουσιν ημεραι επι σε) και περιβαλουσιν οι εχθροι σου χαρακα σοι και περικυκλωσουσιν σε και συνεξουσιν σε πα_τοθεν
Luk 19:44 και εδαφιουσιν σε και τα τεκνα σου εν σοι και ουκ αφησουσιν εν σοι λιθο_ επι λιθω ανθ ων ουκ εγνως τον καιρον της επισκοπης σου
Luk 19:45 και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας εν αυτω και αγοραζοντας
Luk 19:46 λεγων αυτοις γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης εστιν υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων
Luk 19:47 και ην διδασκων το καθ ημερα_ εν τω ιερω οι δε αρχιερεις και γραμματεις εζητουν αυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαου
Luk 19:48 και ουχ ευρισκον το τι ποιησωσιν ο λαος γαρ απας εξεκρεματο αυτου ακουων
Luk 20:1 και εγενετο εν μια των ημερων εκεινων διδασκοντος αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι ιερεις και γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις
Luk 20:2 και ειπον προς αυτον λεγοντες ειπε ημιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτη_
Luk 20:3 αποκριθεις δε ειπεν προς αυτους ερωτησω υμας καγω λογον ενα και ειπατε μοι
Luk 20:4 το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου η_ η εξ ανθρωπων
Luk 20:5 οι δε συνελογισα_το προς εαυτους λεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
Luk 20:6 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων πας ο λαος καταλιθασει ημας πεπεισμενος γαρ εστι_ ιωαννην προφητην ειναι
Luk 20:7 και απεκριθησαν μη ειδεναι ποθεν
Luk 20:8 και ο ιησους ειπεν αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Luk 20:9 ηρξατο δε προς τον λαον λεγει_ την παραβολην ταυτην ανθρωπος τις εφυτευσεν αμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν χρονους ικανους
Luk 20:10 και εν καιρω απεστειλε_ προς τους γεωργους δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνος δωσουσιν αυτω οι δε γεωργοι δειραντες αυτον εξαπεστειλαν καινον
Luk 20:11 και προσεθετο ετερον πεμψαι δουλο_ οι δε κακεινον δειραντες και ατιμασαντες εξαπεστειλαν καινον
Luk 20:12 και προσεθετο πεμψαι τριτον οι δε κακεινον τραυματισαντες εξεβαλον
Luk 20:13 ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ισως τουτον ιδοντες εντραπησονται
Luk 20:14 ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογισαντο προς εαυτους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομος αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια
Luk 20:15 και εκβαλοντες αυτον εξω του αμπελωνος απεκτειναν τι ουν ποιησει αυτοις ο κυριος του αμπελωνος
Luk 20:16 ελευσεται και απολεσει τους γεωργους τουτους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις οι δε ακουσαντες ειπον μη γενοιτο
Luk 20:17 ο δε εμβλεψας αυτοις ειπε_ τι ουν εστιν το γεγραμμενο_ τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
Luk 20:18 πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον
Luk 20:19 και εζητησαν οι γραμματεις και οι αρχιερεις επιβαλειν επ αυτον τας χειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν τον λαον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτου(ς) την παραβολην ταυτην ειπεν
Luk 20:20 και παρατηρησαντες απεστειλαν εγκαθετους υποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου εις το παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια του ηγεμονος
Luk 20:21 και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθως λεγεις και διδασκεις και ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις
Luk 20:22 εξεστιν ημας καισαρι φορον δουναι η ου
Luk 20:23 κατανοησας δε αυτων την πανουργια_ ειπεν προς αυτους τι με πειραζετε
Luk 20:24 διξατε μοι δηναριον τινος εχει εικονα και επιγραφην αποκριθεντες δε ειπον καισαρος
Luk 20:25 ο δε ειπεν αυτοις αποδοτε τοινυν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
Luk 20:26 και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι αυτου ρηματος ενα_τιον του λαου και θαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτου εσιγησα_
Luk 20:27 προσελθοντες δε τεινες των σαδδουκαιων οι αντιλεγοντες αναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτον
Luk 20:28 λεγοντες διδασκαλε μωσης εγραψεν ημιν εαν τινος αδελφος αποθανη εχω_ γυναικα και ουτος ατεκνος αποθανη ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου
Luk 20:29 επτα ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνος
Luk 20:30 και ελαβεν ο δευτερος την γυναικα και ουτος απεθανεν ατεκνος
Luk 20:31 και ο τριτος ελαβεν αυτην ωσαυτως ωσαυτως δε και οι επτα ου κατελειπον τεκνα και απεθανον
Luk 20:32 υστερον δε παντων απεθανε_ και η γυνη
Luk 20:33 εν τη ουν αναστασει τινος αυτων γεινεται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα
Luk 20:34 και αποκριθεις ειπεν αυτοις ο ιησους οι υιοι του αιωνος τουτου γαμουσιν και εκγαμιζονται
Luk 20:35 οι δε καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχειν και της αναστασεως της εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμειζονται
Luk 20:36 ουδε γαρ αποθανειν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρ εισιν και οι υιοι εισιν θεου της αναστασεως υιοι οντες
Luk 20:37 οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωσης εμηνυσεν επι της βατου ως λεγει κυριον τον θεον αβρααμ και τον θεον ισαακ και τον θεον ιακωβ
Luk 20:38 θεος δε ουκ εστιν νεκρω_ αλλα ζωντων παντες γαρ αυτω ζωσιν
Luk 20:39 αποκριθεντες δε τεινες των γραμματαιων ειπον διδασκαλε καλως ειπας
Luk 20:40 ουκετι δε ετολμων επερωτα_ αυτον ουδεν
Luk 20:41 ειπεν δε προς αυτους πως λεγουσιν τινες το_ χριστον υιον δαυειδ ειναι
Luk 20:42 και αυτος δαυειδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιω_ μου
Luk 20:43 εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Luk 20:44 δαυειδ ουν αυτον κυριον καλει και πως αυτου υιος εστιν
Luk 20:45 ακουοντος δε παντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις αυτου
Luk 20:46 προσεχετε απο των γραμματαιων των θελοντων εν στολαις περιπατειν και φιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραις και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλησιας εν τοις διπνοις
Luk 20:47 οι κατεσθιουσιν τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα_ προσευχονται ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα
Luk 21:1 αναβλεψας δε ιδεν τους βαλλοντας τα δωρα αυτων εις το γαζοφυλακιον πλουσιους
Luk 21:2 ειδεν δε τιναν και χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκει δυο λεπτα
Luk 21:3 και ειπεν αληθως λεγω υμιν οτι η χηρα η πτωχη αυτη πλειο_ παντων εβαλεν
Luk 21:4 απαντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα του θεου αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης απαντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν
Luk 21:5 και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοις καλοις και αναθεμασιν κεκοσμηται ειπεν
Luk 21:6 ταυτα α θεωρειται ελευσονται ημεραι εν αις ουκ αφεθησεται λιθος επι λιθω ος ου καταλυθησεται
Luk 21:7 επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γεινεσθαι
Luk 21:8 ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγο_τες οτι εγω ειμι και ο καιρος ηγγεικεν μη ουν πορευθητε οπισω αυτων
Luk 21:9 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρ γενεσθαι ταυτα πρωτον αλλ ουκ ευθεως το τελος
Luk 21:10 τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεται εθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν
Luk 21:11 σεισμοι μεγαλοι κατα τοπους και λειμοι και λοιμοι εσονται φοβητρα τε και σημεια απ ουρανου εσται
Luk 21:12 προ δε τουτων παντω_ επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις συναγωγας και φυλακας αγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου
Luk 21:13 αποβησεται δε υμιν εις μαρτυριον
Luk 21:14 θετε ουν εν ταις καρδιαις υμω_ μη προμελεταν απολογηθηναι
Luk 21:15 εγω γαρ δωσω υμιν στομα και σοφιαν η ου δυνησονται αντιπειν η αντιστηναι πα_τες οι αντικειμενοι υμιν
Luk 21:16 παραδοθησεσθαι δε και υπο γονεων και αδελφων και συγγενεων και φιλων και θανατωσουσιν εξ υμων
Luk 21:17 και εσεσθαι μεισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου
Luk 21:18 και θριξ εκ της κεφαλης υμων ου μη αποληται
Luk 21:19 εν τη υπομονη υμω_ κτησεσθαι τας ψυχας υμων
Luk 21:20 οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων την ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγισεν η ερημωσεις αυτης
Luk 21:21 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εμμεσω αυτης εκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτην
Luk 21:22 οτι ημεραι εκδικησεως αυται εισιν του πλησθηναι παντα τα γεγραμμενα
Luk 21:23 ουαι δε ταις εγγαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη τω λαω τουτω
Luk 21:24 και πεσουνται στοματι μαχαιρας και αιχμαλωτισθησονται εις παντα τα εθνη και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνω_ αχρι πληρωθωσιν καιροι εθνων
Luk 21:25 και εσται σημεια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γης συνοχη εθνων εν απορια ηχους θαλασσης και σαλου
Luk 21:26 αποψυχο_των ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιας των επερχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
Luk 21:27 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελη μετα δυναμεως και δοξης πολλης
Luk 21:28 αρχομενων δε τουτων γεινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων
Luk 21:29 και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε τη_ συκην και παντα τα δενδρα
Luk 21:30 οταν προβαλωσιν ηδη βλεποντες αφ εαυτων γινωσκετε διοτι ηδη εγγυς το θερος εστιν
Luk 21:31 ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γεινομενα γεινωσκετε οτι εγγυς εστιν η βασιλεια του θεου
Luk 21:32 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα γενηται
Luk 21:33 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
Luk 21:34 προσεχετε δε εαυτοις μηποτε βαρηθωσιν αι καρδιαι υμω_ εν κρεπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και εφνιδιος επιστη εφ υμας η ημερα εκεινη
Luk 21:35 ως παγις γ(αρ) επελευσεται επι παντας τους καθημενους επι προσωπον της γης πασης
Luk 21:36 αγρυπνειτε ουν εν παντι καιρω δεομενοι ινα καταξιωθηται εκφυγειν παντα ταυτα τα μελλοντα γεινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου
Luk 21:37 ην δε τας ημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκτας εξερχομενος διηλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιω_
Luk 21:38 και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου
Luk 22:1 ηγγειζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα
Luk 22:2 και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως αναιλωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον
Luk 22:3 εισηλθε_ δε σατανας εις ιουδαν τον επικαλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα
Luk 22:4 και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και στρατηγοις το πως αυτο_ παραδω αυτοις
Luk 22:5 και εχαρησα_ και συνεθεντο αυτω αργυρια δουναι
Luk 22:6 και εξωμολογησε_ και εζητει ευκεριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοις
Luk 22:7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμω_ εν η εδει θυεσθαι το πασχα
Luk 22:8 και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθε_τες ετοιμασατε ημιν το πασχα ινα φαγωμεν
Luk 22:9 οι δε ειπο_ αυτω που θελεις ετοιμασωμεν
Luk 22:10 ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις τη_ πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησαται αυτω εις την οικιαν ου εαν εισπορευεται
Luk 22:11 και ερειτε τω οικοδεσποτη της οικιας λεγει σοι ο διδασκαλος που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
Luk 22:12 κακεινος υμιν δειξει αναγαιο_ μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατε
Luk 22:13 απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Luk 22:14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι δωδεκα αποστολοι συν αυτω
Luk 22:15 και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν
Luk 22:16 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω εξ αυτου εως οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεου
Luk 22:17 και δεξαμενος το ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε τουτο και διαμερισαται εαυτοις
Luk 22:18 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη πιω απο του γενηματος της αμπελου εως οτου η βασιλεια του θεου ελθη
Luk 22:19 και λαβων αρτο_ ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων λαβετε τουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειται εις την εμη_ αναμνησιν
Luk 22:20 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το διπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη ε_ τω αιματι μου τω υπερ υμων εκχυννομενον
Luk 22:21 πλην ιδου η χειρ του παραδιδο_τος με μετ εμου επι της τραπεζης
Luk 22:22 και ο μεν υιος του ανθρωπου πορευεται κατα το ωρισμενον πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται
Luk 22:23 και αυτοι ηρξαντο συνζητει_ προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν
Luk 22:24 εγενετο δε και φιλονικεια εν εαυτοις το τις αυτων δοκει ειναι μειζων
Luk 22:25 ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι εξουσιαζοντες αυτων ευεργετε καλουνται
Luk 22:26 υμεις δε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γενεσθω ως ο νεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων
Luk 22:27 τις γαρ μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχι ο ανακειμενος εγω δε ειμι εμμεσω υμων ως ο διακονω_
Luk 22:28 υμεις δε εσται οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πειρασμοις μου
Luk 22:29 καγω διατιθημι υμιν διαθηκην καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλεια_
Luk 22:30 ινα εσθιητε και πινητε επι της τραπεζης μου εν τη βασιλεια μου και καθησεσθαι επι θρονων κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ
Luk 22:31 ειπεν δε ο κυριος σιμων σιμων ιδου ο σατανας εξητησατο υμας του σινιασε ως τον σιτον
Luk 22:32 εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλειπη η πιστις σου και συ ποτε επιστρεψας στηρισον τους αδελφους σου
Luk 22:33 ειπεν δε αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι
Luk 22:34 ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου μη φωνησει σημερον αλεκτωρ πριν η τρις απαρνηση μη ειδεναι με
Luk 22:35 και ειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερ βαλλαντιου και πηρας και υποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε ειπεν ουθενος
Luk 22:36 ειπεν ου_ αυτοις αλλα νυν ο εχων βαλλα_τιον αρατω ομοιως και πηρα_ και ο μη εχων πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατω μαχαιραν
Luk 22:37 λεγω γαρ υμι_ οτι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι οτι και μετα ανομων ελογισθη και γαρ τα περι εμου τελος εχει
Luk 22:38 οι δε ειπον κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν
Luk 22:39 και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος τω_ ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται
Luk 22:40 γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθαι μη εισελθειν εις πειρασμον
Luk 22:41 και αυτος απεσπασθη απ αυτω_ ωσει λιθου βολην και θεις τα γονατα προσηυχετο
Luk 22:42 λεγων πατερ ει βουλει παρενεγκειν το ποτηριον τουτο απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το σον γεινεσθω
Luk 22:43 
Luk 22:44 
Luk 22:45 και αναστας απο της προσευχης ελθων προς τους μαθητας ευρεν αυτους κοιμωμενους απο της λυπης
Luk 22:46 και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμο_
Luk 22:47 ετι αυτου λαλουντος ιδου οχλος και ο λεγομενος ιουδας εις τω_ δωδεκα προηρχετο αυτους και ηγγεισεν τω ιησου φιλησαι αυτον
Luk 22:48 ο δε ιησους ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδως
Luk 22:49 ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπον αυτω κυριε ει παταξομε_ εν μαχαιρα
Luk 22:50 και επαταξεν εις τις εξ αυτων τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ους το δεξιον
Luk 22:51 αποκριθεις ο ιησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος του ωτιου αυτου ιασατο αυτον
Luk 22:52 ειπεν δε ιησους προς τους παραγενομενους επ αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστην εξεληλυθατε μετα μαχαιρων και ξυλων
Luk 22:53 καθ ημεραν οντος μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε τας χειρας επ εμε αλλ αυτη υμων εστιν η ωρα και η εξουσια του σκοτους
Luk 22:54 συλλαβοντες δε αυτον ηγαγο_ και εισηγαγον εις τον οικο_ του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν
Luk 22:55 αψαντων δε πυρ εμμεσω της αυλης και συνκαθισαντων αυτων εκαθητο ο πετρος εμμεσω αυτων
Luk 22:56 ιδουσα δε αυτο_ παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην
Luk 22:57 ο δε ηρνησατο αυτον λεγων γυναι ουκ οιδα αυτον
Luk 22:58 και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετρος ειπε_ ανθρωπε ουκ ειμι
Luk 22:59 και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων επ αληθειας και ουτος μετ αυτου η_ και γαρ γαλιλαιος εστιν
Luk 22:60 ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ ο(ι)δα ο λεγεις και παραχρημα ετι λαλουντος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ
Luk 22:61 και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετρος του λογου του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι απαρνηση με τρις
Luk 22:62 και εξελθων εξω ο πετρος εκλαυσε_ πικρως
Luk 22:63 και οι ανδρες οι συνεχοντες τον ιησουν ενεπεζον αυτω δεροντες
Luk 22:64 και περικαλυψαντες αυτον ετυπτουν αυτου το προσωπο_ και επηρωτων αυτον λεγο_τες προφητευσον τις εστι_ ο παισας σε
Luk 22:65 και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον
Luk 22:66 και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεις τε και γραμματεις και ανηγαγον αυτο_ εις το συνεδριον εαυτων λεγοντες
Luk 22:67 ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε
Luk 22:68 εαν δε και ερωτησω ου μη αποκριθητε μοι η απολυσητε
Luk 22:69 απο του νυν δε εσται ο υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του θεου
Luk 22:70 ειπον ουν πα_τες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι
Luk 22:71 οι δε ειπον τι ετι χριαν εχομεν μαρτυριας αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου
Luk 23:1 και ανασταν απαν το πληθος αυτων ηγαγον αυτον επι τον πειλατο_
Luk 23:2 ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον ευρομε_ διαστρεφοντα το εθνος και κωλυοντα καισαρι φορο_ διδοναι λεγοντα εαυτον χριστον βασιλεα ειναι
Luk 23:3 ο δε πειλατος επηρωτησεν αυτον λεγω_ συ ει ο βασιλευς των ιουδαιω_ ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις
Luk 23:4 ο δε πειλατος ειπε_ προς τους αρχιερεις και τους οχλους ουδεν ευρισκω αιτιο_ εν τω ανθρωπω τουτω
Luk 23:5 οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασιει τον λαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε
Luk 23:6 πειλατος δε ακουσας γαλιλαια_ επηρωτησεν ει ο ανθρωπος γαλιλαιος εστιν
Luk 23:7 και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστι_ ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις
Luk 23:8 ο δε ηρωδης ιδων το_ ιησουν εχαρη λειαν ην γαρ θελων εξ ικανου ιδειν αυτον δια το ακουειν πολλα περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδει_ υπ αυτου γεινομενον
Luk 23:9 επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατο αυτω
Luk 23:10 ιστηκεισαν δε οι αρχιερεις και γραμματεις ευτονως κατηγορουντες αυτου
Luk 23:11 εξουθενησας δε αυτον ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και εμπαιξας περιβαλων αυτον εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον πειλατω
Luk 23:12 εγενοντο δε φιλοι ο τε πειλατος και ο ηρωδης εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς εαυτους
Luk 23:13 πειλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας και το_ λαον
Luk 23:14 ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρεινας ουδε_ ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιο_ ων κατηγορειτε ↔του
Luk 23:15 αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψα γαρ υμας προς αυτον και ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω
Luk 23:16 παιδευσας ουν αυτον απολυσω
Luk 23:17 
Luk 23:18 ανεκραξαν δε πανπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιν βαραββαν
Luk 23:19 οστις ην δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονον βεβλημενος εις φυλακην
Luk 23:20 παλιν δε ο πειλατος προσεφωνησεν θελω_ απολυσαι τον ιησουν
Luk 23:21 οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον
Luk 23:22 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρο_ εν αυτω παιδευσας ουν αυτο_ απολυσω
Luk 23:23 οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι και κατισχυον αι φωναι αυτων και των αρχιερεων
Luk 23:24 ο δε πειλατος επεκρεινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων
Luk 23:25 απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις την φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων
Luk 23:26 και ως απηγαγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνος τινος κηρυναιου ερχομενου απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισθεν του ιησου
Luk 23:27 ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι εκοπτοντο και εθρηνου_ αυτον
Luk 23:28 στραφεις δε προς αυτας ο ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων
Luk 23:29 οτι ιδου ερχο_ται ημεραι εν αις ερουσιν μακαριαι αι στιραι και κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοι οι ουκ εθηλασαν
Luk 23:30 τοτε αρξωνται λεγειν τοις ορεσι_ πεσετε εφ ημας και τοις βουνοις καλυψατε ημας
Luk 23:31 οτι ει εν τω υγρω ξυλω ταυτα ποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηται
Luk 23:32 ηγοντο δε και ετεροι δυο κακουργοι συν αυτω αναιρεθηναι
Luk 23:33 και οτε απηλθον επι το_ τοπον τον καλουμενον κρανιο_ εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων
Luk 23:34 ο δε ιησους ειπεν αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι ποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον κληρους
Luk 23:35 και ιστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχο_τες συν αυτοις λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστιν ο χριστος ο του θεου εκλεκτος
Luk 23:36 ενεπεζον δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι οξος προσφερο_τες αυτω
Luk 23:37 και λεγοντες συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσον σεαυτον
Luk 23:38 ην δε και επιγραφη επιγεγραμμενη επ αυτω γραμμασιν ελληνικοις και ρωμαικοις και εβραικοις ουτος εστιν ο βασιλευς των ιουδαιων
Luk 23:39 εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων ει συ ει ο χριστος σωσο_ σεαυτον και ημας
Luk 23:40 αποκριθεις δε ο ετερος επετειμα αυτω λεγων ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει
Luk 23:41 και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμε_ απολαμβανομεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν
Luk 23:42 και ελεγεν τω ιησου μνησθητι μου κυριε οταν ελθης εν τη βασιλεια σου
Luk 23:43 και ειπεν αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι σημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω
Luk 23:44 ην δε ωσει ωρα εκτη και σκοτος εγενετο εφ ολην την γη_ εως ωρας ενατης
Luk 23:45 και εσκορτισθη ο ηλιος και εσχισθη το καταπετασμα του ναου μεσον
Luk 23:46 και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπεν πατερ εις χειρας σου παρατιθεμαι το πνευμα μου και ταυτα ειπω_ εξεπνευσεν
Luk 23:47 ιδων δε ο εκατονταρχος το γενομενο_ εδοξασεν τον θεον λεγων οντως ο ανθρωπος ουτος δικαι[ος η_]
Luk 23:48 και παντες οι συνπαραγενομενοι οχλοι επι την θεωρια_ ταυτην τυπτοντες τα στηθη υπεστρεφον
Luk 23:49 ιστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι αυτω μακροθεν και γυναικες αι συνακολουθησασαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυτα
Luk 23:50 και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχων ανηρ αγαθος και δικαιος
Luk 23:51 ουτος ουκ ην συνκατατεθιμενος τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιας πολεως τω_ ιουδαιων ος και προσεδεχετο και αυτος την βασιλεια_ του θεου
Luk 23:52 ουτος προσελθων τω πειλατω ητησατο το σωμα του ιησου
Luk 23:53 και καθελων αυτο ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτο εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεις ουπω κειμενος
Luk 23:54 και η ημερα ην παρασκευη σαββατον επεφωσκεν
Luk 23:55 κατακολουθησασαι δε γυναικες αιτεινες ησαν συνεληλυθυιαι αυτω εκ της γαλιλαιας εθεασαντο το μνημειον και ως ετεθη το σωμα αυτου
Luk 23:56 υποστρεψασαι δε ητοιμασα_ αρωματα και μυρα και το με_ σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην
Luk 24:1 τη δε μια των σαββατων ορθου βαθεως ηλθον επι το μνημα φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα και τεινες συν αυταις
Luk 24:2 ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου
Luk 24:3 και εισελθουσαι ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου
Luk 24:4 και εγενετο εν τω διαπορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου ανδρες δυο επεστησαν αυταις εν αισθησεσιν αστραπτουσαις
Luk 24:5 εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλεινουσων το προσωπον εις την γην ειπον προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων
Luk 24:6 ουκ εστιν ωδε αλλ ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια
Luk 24:7 λεγων οτι δει τον υιον του ανθρωπου παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλω_ και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
Luk 24:8 και εμνησθησαν των ρηματων αυτου
Luk 24:9 και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα πα_τα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις
Luk 24:10 η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια η ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις ελεγο_ προς τους αποστολους ταυτα
Luk 24:11 και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα αυτων και ηπιστουν αυταις
Luk 24:12 ο δε πετρος αναστας εδραμε_ επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα και απηλθον προς εαυτον θαυμαζων το γεγονος
Luk 24:13 και ιδου δυο εξ αυτων ησαν πορευομενοι εν αυτη τη ωρα εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους
Luk 24:14 και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι πα_των των συμβεβηκοτων τουτων
Luk 24:15 και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συνζητειν και αυτος ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις
Luk 24:16 οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον
Luk 24:17 ειπεν δε προς αυτους τεινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και εσται ↔ σκυθρωποι
Luk 24:18 αποκριθεις δε ο εις ω ονομα κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις
Luk 24:19 και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπον αυτω τα περι ιησου του ναζωραιου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και εν λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου
Luk 24:20 οπως τε αυτον παρεδωκαν οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον
Luk 24:21 ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει σημερον αφ ου ταυτα εγενετο
Luk 24:22 αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι ορθριναι επι το μνημειον
Luk 24:23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην
Luk 24:24 και απηλθον τεινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον
Luk 24:25 και αυτος ειπε_ προς εαυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται
Luk 24:26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθει_ εις την δοξαν αυτου
Luk 24:27 και αρξαμενος απο μωσεως και απο παντων των προφητων διερμηνευεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου
Luk 24:28 και ηγγεισαν εις την κωμη_ ου επορευοντο και αυτος προσεποιησατο πορρωτερο_ πορευεσθαι
Luk 24:29 και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπερα_ εστιν και κεκλικεν η ημερα και εισηλθεν του μειναι συ_ αυτοις
Luk 24:30 και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτω_ λαβων τον αρτον ηυλογησε_ και κλασας επεδιδου αυτοις
Luk 24:31 αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτο_ και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων
Luk 24:32 και ειπον προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν ως ελαλησεν ημιν εν τη οδω και ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας
Luk 24:33 και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον συνηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις
Luk 24:34 λεγοντας οτι ηγερθη ο κυριος ο_τως και ωφθη σιμωνι
Luk 24:35 και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου
Luk 24:36 ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος ο ιησους εστη εμμεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
Luk 24:37 πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν
Luk 24:38 και ειπε_ αυτοις τι τεταραγμενοι εσται και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν _ν ↔αι↔διαις υμων
Luk 24:39 ειδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι αυτος εγω ειμι ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα
Luk 24:40 και τουτο ειπων επεδειξε_ αυτοις τας χειρας και τους ποδας
Luk 24:41 ετι δε απιστου_των αυτω και θαυμαζοντω_ απο της χαρας ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε
Luk 24:42 οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος
Luk 24:43 και λαβων ενωπιον παντων εφαγε_
Luk 24:44 ειπεν δε αυτοις ουτοι οι λογοι μου ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωσεως και προφηταις και ψαλμοις περι εμου
Luk 24:45 τοτε διηνοιξεν αυτων το_ νουν του συνιεναι τας γραφας
Luk 24:46 και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται και ουτως εδει παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρω_ τη τριτη ημερα
Luk 24:47 και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενον απο ιερουσαλημ
Luk 24:48 υμεις δε εσται μαρτυρες τουτων
Luk 24:49 και ιδου εγω αποστελλω την επαγγελεια_ του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθεισατε εν τη πολει ιερουσαλημ εως ου ενδυσησθαι δυναμιν εξ υψους
Luk 24:50 εξηγαγεν δε αυτους εξω εως εις βηθανια_ και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους
Luk 24:51 και εγενετο εν τω ευλογει_ αυτον αυτους διεστη απ αυτω και ανεφερετο εις τον ουρανον
Luk 24:52 και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψα_ εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης
Luk 24:53 και ησαν δια παντος (αινου_)τες και ευλογουντες τον θεον αμην
Joh 1:1 εν αρχη ην ο λογος και ο λογος η_ προς τον θεον και θεος ην ο λογος
Joh 1:2 ουτος ην εν αρχη προς τον θεον
Joh 1:3 παντα δι αυτου εγενετο και χωρεις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
Joh 1:4 εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των ανθρωπων
Joh 1:5 και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
Joh 1:6 εγενετο ανθρωπος απεσταλμενος παρα θεου ονομα αυτω ιωαννης
Joh 1:7 ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
Joh 1:8 ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
Joh 1:9 ην το φως το αληθεινον ο φωτιζει παντα ανθρωπον ερχομενον εις τον κοσμο_
Joh 1:10 εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
Joh 1:11 εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
Joh 1:12 οσοι δε ελαβον αυτο_ εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
Joh 1:13 οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θεου εγενηθησαν
Joh 1:14 και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσε_ εν ημιν και εθεασαμεθα τη_ δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πατρος πληρης χαριτος και αληθειας
Joh 1:15 ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος η_ ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
Joh 1:16 και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
Joh 1:17 οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιησου χριστου εγενετο
Joh 1:18 θεον ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πατρος εκεινος εξηγησατο
Joh 1:19 και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας προς αυτο_ ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
Joh 1:20 και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χριστος
Joh 1:21 και ηρωτησαν αυτον τι ου_ ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
Joh 1:22 ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμε_ τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
Joh 1:23 εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε τη_ οδον κυριου καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
Joh 1:24 και (απε)σταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
Joh 1:25 και ηρωτησαν αυτο_ και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χριστος ουδε ηλιας ουδε ο προφητης
Joh 1:26 απεκριθη αυτοις ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
Joh 1:27 αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
Joh 1:28 ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
Joh 1:29 τη επαυριον βλεπει τον ιησουν ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
Joh 1:30 ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθε_ μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
Joh 1:31 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
Joh 1:32 και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πνευμα καταβαινον ως περιστερα_ εξ ουρανου και εμεινεν επ α[υτο_]
Joh 1:33 καγω ουκ ηδειν α(λλ ο πεμ)ψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον α_ ιδης το πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον αυτος εστιν ο βαπτιζων εν πνευματι αγιω
Joh 1:34 καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστι_ ο υιος του θεου
Joh 1:35 τη επαυριον παλιν ιστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
Joh 1:36 και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θεου
Joh 1:37 και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου
Joh 1:38 στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγετε μεθερμηνευομενο_ διδασκαλε που μενεις
Joh 1:39 λεγει αυτοις ερχεσθαι και ιδετε ηλθον ουν και ιδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως εκτη
Joh 1:40 ην δε ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ τω_ δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
Joh 1:41 ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χριστος
Joh 1:42 και ηγαγεν αυτον προς τον ιησουν εμβλεψας αυτω ο ιησους ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ος ερμηνευεται πετρος
Joh 1:43 τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μοι
Joh 1:44 ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
Joh 1:45 [ευ]ρισκει φιλιππος τον ναθαναη↔ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιησουν τον υιον ιωσηφ τον απο ναζαρετ
Joh 1:46 και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
Joh 1:47 ειδεν ο ιησους τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
Joh 1:48 λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
Joh 1:49 απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββει συ ει ο υιος του θεου συ βασιλευς ει του ισραηλ
Joh 1:50 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ιδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη
Joh 1:51 και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθαι τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θεου αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του ανθρωπου
Joh 2:1 και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ του ιησου εκει
Joh 2:2 εκληθη δε και ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον
Joh 2:3 και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιησου προς αυτον οινον ουκ εχουσιν
Joh 2:4 και λεγει αυτη ο ιησους τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου
Joh 2:5 λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε
Joh 2:6 ησαν δε εκει υδριαι λιθινε εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρις
Joh 2:7 λεγει αυτοις ο ιησους γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω
Joh 2:8 και λεγει αυτοις αντλησατε νυ_ και φερετε τω αρχιτρικλινω και ηνεγκαν
Joh 2:9 ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλεινος
Joh 2:10 και λεγει αυτω πας ανθρωπος πρωτον τον καλον οινο_ τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινο_ εως αρτι
Joh 2:11 ταυτην εποιησεν αρχην των σημειω_ ο ιησους εγ κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσα_ εις αυτον οι μαθηται αυτου
Joh 2:12 μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμεινεν ου πολλας ημερας
Joh 2:13 και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ο ιησους εις ιεροσολυμα ιησους
Joh 2:14 και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας και τους κερματιστας καθημενους
Joh 2:15 και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν
Joh 2:16 και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθε_ και μη ποιειτε τον οικον του πατρος μου οικον εμποριου
Joh 2:17 εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με
Joh 2:18 απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπο_ αυτω τι σημειον διγνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις
Joh 2:19 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραις εγερω αυτον
Joh 2:20 ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον
Joh 2:21 εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου
Joh 2:22 οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ιησους
Joh 2:23 ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρου_τες αυτου τα σημεια α εποιει
Joh 2:24 αυτος δε ο ιησους ουκ επιστευε_ αυτον (ε)αυτοις δια το αυτο_ γινωσκειν παντας
Joh 2:25 και ου χριαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του ανθρωπου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω ανθρωπω
Joh 3:1 ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιω_ νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
Joh 3:2 ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββει οιδαμεν οτι απο θεου εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μετ αυτου
Joh 3:3 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδει_ την βασιλειαν του θεου
Joh 3:4 λεγει προς αυτον ο νεικοδημος πως δυναται ανθρωπος γενηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γενηθηναι
Joh 3:5 απεκριθη ιησους αμην λεγω σοι εαν μη τις γενηθη εξ υδατος και πνευματος ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
Joh 3:6 το γεγενημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεν[η]μενον εκ του πνευματος πνευμα εστι[ν]
Joh 3:7 μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γενηθηναι ανωθε_
Joh 3:8 το πνευμα οπου θελει πνει και τη_ φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται η που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πνευματος
Joh 3:9 απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
Joh 3:10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ισραηλ και ταυτα ου γινωσκεις
Joh 3:11 αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμε_ και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημω_ ου λαμβανετε
Joh 3:12 ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
Joh 3:13 και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του ανθρωπου ο ↔
Joh 3:14 και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως δει υψωθηναι τον υιο_ του ανθρωπου
Joh 3:15 ινα πας ο πιστευω_ επ αυτον μη απολ↔ αλλ εχη ζωην αιωνιον
Joh 3:16 ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος το_ κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτο_ μη απολλυηται αλλ εχη ζωην αιωνιον
Joh 3:17 ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου εις το_ κοσμον ινα κρινη τον κοσμο_ αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
Joh 3:18 ο πιστευων εις αυτον ου κρινετε ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου
Joh 3:19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
Joh 3:20 πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη αυτου τα εργα
Joh 3:21 ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα
Joh 3:22 μετα ταυτα ηλθεν ιησους και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτω_ και εβαπτιζεν
Joh 3:23 ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοντο και εβαπτιζοντο
Joh 3:24 ουπω γαρ η_ βεβλημενος εις την φυλακη_ ο ιωαννης
Joh 3:25 εγενετο ουν ζητησεις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου
Joh 3:26 και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββει ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
Joh 3:27 απεκριθη ιωαννης και ειπε_ ου δυναται ανθρωπος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενο_ αυτω εκ του ουρανου
Joh 3:28 αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χριστος αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
Joh 3:29 ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουω_ αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
Joh 3:30 εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
Joh 3:31 ο ανωθεν ερχομενος επανω παντω_ εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστι_
Joh 3:32 και ο εωρακεν και ηκουσε_ τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
Joh 3:33 ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστιν
Joh 3:34 ον γαρ απεστειλεν ο θεος τα ρηματα του θεου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θεος το πνευμα
Joh 3:35 ο πατηρ αγαπα τον υιο_ και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
Joh 3:36 ο πιστευων εις το_ υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον
Joh 4:1 ως ουν εγνω ο κυριος οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ιησους πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ιωαννης
Joh 4:2 καιτοιγε αυτος ιησους ουκ εβαπτιζε_ αλλ οι μαθηται αυτου
Joh 4:3 αφηκε_ την ιουδαιαν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
Joh 4:4 εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
Joh 4:5 ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
Joh 4:6 ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιπορειας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ως εκτη
Joh 4:7 ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πιειν
Joh 4:8 οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισα_ εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
Joh 4:9 λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιν αιτεις γυναικος σαμαρειτιδος ουσης ου γαρ συνχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
Joh 4:10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη η ειδεις την δωρεαν του θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκε_ αν σοι υδωρ ζων
Joh 4:11 λεγει αυτω η γυνη κυριε ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζω_
Joh 4:12 μη συ μειζων ει του πατρος ημω_ ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιε_ και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
Joh 4:13 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
Joh 4:14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
Joh 4:15 λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
Joh 4:16 λεγει αυτη ιησους υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
Joh 4:17 απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
Joh 4:18 πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
Joh 4:19 λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συ
Joh 4:20 οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει
Joh 4:21 λεγει αυτη ο ιησους γυναι πιστευσο_ μοι οτι ερχεται ωρα οτι ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησεται τω πατρι
Joh 4:22 υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστι_
Joh 4:23 αλλα ερχεται ωρα και νυν εστι_ οτε οι αληθεινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
Joh 4:24 πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν
Joh 4:25 λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημι_ παντα
Joh 4:26 λεγει αυτη ιησους εγω ειμι ο λαλων σοι
Joh 4:27 και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
Joh 4:28 αφηκεν ουν την υδρ[ιαν] αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοι[ς] ανθρωποις
Joh 4:29 δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χριστος
Joh 4:30 εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
Joh 4:31 εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτο_ οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
Joh 4:32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
Joh 4:33 ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκε_ αυτω φαγειν
Joh 4:34 λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελιωσω αυτου το εργον
Joh 4:35 ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμι_ επαραται τους οφθαλμους υμων και θεασασθαι τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
Joh 4:36 και ο θεριζω_ μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιο_ ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
Joh 4:37 εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθεινος οτι αλλος εστι_ ο σπειρων και αλλος ο θεριζω_
Joh 4:38 εγω απεστειλα υμας θεριζει_ ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτω_ εισεληλυθατε
Joh 4:39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογο_ της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
Joh 4:40 ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαριται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
Joh 4:41 και πολλω πλιους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
Joh 4:42 τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλια_ πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χριστος
Joh 4:43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθε_ εις την γαλιλαιαν
Joh 4:44 αυτος γαρ ιησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
Joh 4:45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
Joh 4:46 ηλθεν ουν παλιν ο ιησους εις τη_ κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινο_ και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
Joh 4:47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκει_
Joh 4:48 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
Joh 4:49 λεγει προς αυτον ο βασιλεικος κυριε καταβηθι πριν αποθανειν τον υιον μου
Joh 4:50 λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω ον ειπεν αυτω ο ιησους και επορευετο
Joh 4:51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησα_ αυτον και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις αυτου ζη
Joh 4:52 επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερο_ εσχεν και ειπον αυτω οτι εχθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
Joh 4:53 εγνω ουν ο πατηρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησους ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
Joh 4:54 τουτο παλιν δευτερον σημειο_ εποιησεν ο ιησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
Joh 5:1 μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ιησους εις ιεροσολυμα
Joh 5:2 εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις εν τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα
Joh 5:3 εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλων χω(λων ξηρων)
Joh 5:4 (αγγελος γαρ κυριου κατα καιρον ελουετο εν τη κολυμβηθρα και εταρασσε το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγεινετο οιω δηποτ ου_ κατειχετο ν↔
Joh 5:5 ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενια
Joh 5:6 τουτον ιδως ο ιησους κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι λεγει αυτω (θελει)σ υγιησ γενεσ(θαι)
Joh 5:7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθρα_ εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
Joh 5:8 λεγει αυτω ο ιησους εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
Joh 5:9 και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον αυτου και περιπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
Joh 5:10 ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον
Joh 5:11 ος δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
Joh 5:12 ↔
Joh 5:13 ↔
Joh 5:14 ↔πεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται
Joh 5:15 και απηλθεν ο ανθρωπος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ιησους εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
Joh 5:16 και δια τουτο εδιωκον τον ιησουν οι ιουδαιοι και εζητουν αυτον αποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
Joh 5:17 ο δε ιησους απεκρινατο αυτοις ο πατηρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
Joh 5:18 δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πατερα ιδιον ελεγε τον ιησουν ισον εαυτον ποιων τω θεω
Joh 5:19 απεκρινατο ουν ο ιησους και ειπε_ αυτοις αμην αμην λεγω υμι_ ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη το_ πατερα ποιουντα α γαρ εκεινος ποιει ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
Joh 5:20 ο γαρ πατηρ φιλει τον υιον και πα_τα διγνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων διξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζηται
Joh 5:21 ωσπερ γαρ ο πατηρ εγιρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
Joh 5:22 ουδε γαρ ο πατηρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υιω
Joh 5:23 ινα παντες τιμωσιν τον υιον καθως τιμωσιν τον πατερα ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον
Joh 5:24 αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουω_ και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην
Joh 5:25 αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσονται της φωνης του υιου του θεου και οι ακουσαντες ζησονται
Joh 5:26 ωσπερ γαρ ο πατηρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υιω ζωην εχειν εν εαυτω
Joh 5:27 και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υιος ανθρωπου εστι_
Joh 5:28 μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσονται της φωνης αυτου
Joh 5:29 και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
Joh 5:30 ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
Joh 5:31 εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστι_ αληθης
Joh 5:32 αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια η_ μαρτυρει περι εμου
Joh 5:33 υμεις απεσταλκατε προς ιωα_νην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
Joh 5:34 εγω δε ου παρα ανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
Joh 5:35 εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε προς ωραν αγαλλιαθηναι εν τω φωτι αυτου
Joh 5:36 εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζων του ιωα_νου τα γαρ εργα α εδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πατηρ με απεσταλκεν
Joh 5:37 και ο πεμψας με πατηρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοαται ουτε ιδος αυτου εωρακατε
Joh 5:38 και τον λογον αυτου ουκ εχεται μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευεται
Joh 5:39 ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισι_ αι μαρτυρουσαι περι εμου
Joh 5:40 και ου θελετε ελθειν προς με [ι]να ζωην εχητε
Joh 5:41 δοξαν παρα ανθρωπου ου λαμβανω
Joh 5:42 αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θεου ουχεται εν εαυτοις
Joh 5:43 εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πατρος μου και ου λαμβανεται με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθαι
Joh 5:44 πως δυνασθαι υμεις πιστευει_ δοξαν παρα αλληλων λαμβανο_τες και την δοξαν την παρα του μονου θεου ου ζητειτε
Joh 5:45 μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πατερα εστι_ ο κατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε
Joh 5:46 ει γαρ επιστευεται μωσει επιστευεται αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
Joh 5:47 ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσετε
Joh 6:1 μετα ταυτα απηλθεν ο ιησους περα_ της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος
Joh 6:2 και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων
Joh 6:3 ανη_θεν δε εις το ορος ο ιησους και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου
Joh 6:4 ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιω_
Joh 6:5 επαρας ουν τους οφθαλμους ο ιησους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι
Joh 6:6 τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλεν ποιειν
Joh 6:7 απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη
Joh 6:8 λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου
Joh 6:9 εστιν παιδαριον ε_ ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους
Joh 6:10 ειπεν δε ο ιησους ποιησατε τους ανθρωπους αναπεσειν ην δε πολυς χορτος εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανθρωποι ανδρες τον αριθμον ωσει πεντακισχειλιοι
Joh 6:11 ελαβεν ουν τους αρτους ο ιησους και ευχαριστησας διεδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον
Joh 6:12 ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι απολητε
Joh 6:13 συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκοσιν
Joh 6:14 οι ουν ανθρωποι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ιησους ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον
Joh 6:15 ιησους ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος
Joh 6:16 ως δε οψια εγενετο κατεβησα_ οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν
Joh 6:17 και αναβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους ο ιησους
Joh 6:18 η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο
Joh 6:19 εληλακοτες ουν ωσει σταδιους εικοσι πεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιησουν περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γεινομενον και εφοβηθησαν
Joh 6:20 ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε
Joh 6:21 ηθελον ουν λαβει_ _υτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον
Joh 6:22 τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν ο ιησους τοις μαθηταις αυτου ο ιησους εις το πλοιο_ αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον
Joh 6:23 αλλα δε ηλθεν πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυριου
Joh 6:24 οτε ουν ιδεν ο οχλος οτι ιησους ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμ ζητουντες τον ιησουν
Joh 6:25 και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας
Joh 6:26 απεκριθη αυτοις ο ιησους και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ιδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε
Joh 6:27 εργαζεσθε μη την βρωσι_ την απολλυμενην αλλα τη_ βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του ανθρωπου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πατηρ εσφραγισεν ο θεος
Joh 6:28 ειπον προς αυτον τι ποιωμε_ ινα εργαζωμεθα τα εργα του θεου
Joh 6:29 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θεου ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος
Joh 6:30 ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη
Joh 6:31 οι πατερες ημων το μαννα εφαγο_ εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγει_
Joh 6:32 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινο_
Joh 6:33 ο γαρ αρτος του θεου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και διδους ζωην τω κοσμω
Joh 6:34 ειπον ουν προς αυτον κυριε πα_τοτε δος ημιν τον αρτον τουτον
Joh 6:35 ειπεν δε αυτοις ο ιησους εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς με ου μ[η] πειναση και ο πιστευω[ν] εις εμε ου μη διψησει πωποτ[ε]
Joh 6:36 αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε και ου πιστευεται μοι
Joh 6:37 παν ο διδωσιν μοι ο πατηρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς με ου μη εκβαλω εξω
Joh 6:38 οτι καταβεβηκα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμο_ αλλα το θελημα του πεμψαντος με
Joh 6:39 τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα
Joh 6:40 τουτο γαρ εστιν το θελημα του πεμψα_τος με ινα πας ο θεωρων το_ υιον και πιστευων εις αυτο_ εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
Joh 6:41 εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου
Joh 6:42 και ελεγον ουχ ουτος εστιν ιησους ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πατερα και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα
Joh 6:43 απεκριθη ουν ο ιησους και ειπεν αυτοις μη γογγυζεται μετ αλληλων
Joh 6:44 ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πεμψας με ελκυση αυτον και εγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα
Joh 6:45 εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται πα_τες διδακτοι θεου πας ουν ο ακουσας παρα του πατρος και μαθων την αληθειαν ερχεται προς με
Joh 6:46 ουχ οτι τον πατερα τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θεου ουτος εωρακεν τον πατερα
Joh 6:47 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον
Joh 6:48 εγω ειμι ο αρτος της ζωης
Joh 6:49 οι πατερες υμων εφαγο_ το μαννα εν τη ερημω και απεθανον
Joh 6:50 ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινω_ ↔
Joh 6:51 
Joh 6:52 
Joh 6:53 
Joh 6:54 
Joh 6:55 
Joh 6:56 
Joh 6:57 
Joh 6:58 
Joh 6:59 
Joh 6:60 
Joh 6:61 
Joh 6:62 
Joh 6:63 
Joh 6:64 
Joh 6:65 
Joh 6:66 
Joh 6:67 
Joh 6:68 
Joh 6:69 
Joh 6:70 
Joh 6:71 
Joh 7:1 
Joh 7:2 
Joh 7:3 
Joh 7:4 
Joh 7:5 
Joh 7:6 
Joh 7:7 
Joh 7:8 
Joh 7:9 
Joh 7:10 
Joh 7:11 
Joh 7:12 
Joh 7:13 
Joh 7:14 
Joh 7:15 
Joh 7:16 
Joh 7:17 
Joh 7:18 
Joh 7:19 
Joh 7:20 
Joh 7:21 
Joh 7:22 
Joh 7:23 
Joh 7:24 
Joh 7:25 
Joh 7:26 
Joh 7:27 
Joh 7:28 
Joh 7:29 
Joh 7:30 
Joh 7:31 
Joh 7:32 
Joh 7:33 
Joh 7:34 
Joh 7:35 
Joh 7:36 
Joh 7:37 
Joh 7:38 
Joh 7:39 
Joh 7:40 
Joh 7:41 
Joh 7:42 
Joh 7:43 
Joh 7:44 
Joh 7:45 
Joh 7:46 
Joh 7:47 
Joh 7:48 
Joh 7:49 
Joh 7:50 
Joh 7:51 
Joh 7:52 
Joh 7:53 
Joh 8:1 
Joh 8:2 
Joh 8:3 
Joh 8:4 
Joh 8:5 
Joh 8:6 
Joh 8:7 
Joh 8:8 
Joh 8:9 
Joh 8:10 
Joh 8:11 
Joh 8:12 
Joh 8:13 
Joh 8:14 
Joh 8:15 
Joh 8:16 
Joh 8:17 
Joh 8:18 
Joh 8:19 
Joh 8:20 
Joh 8:21 
Joh 8:22 
Joh 8:23 
Joh 8:24 
Joh 8:25 
Joh 8:26 
Joh 8:27 
Joh 8:28 
Joh 8:29 
Joh 8:30 
Joh 8:31 
Joh 8:32 
Joh 8:33 
Joh 8:34 
Joh 8:35 
Joh 8:36 
Joh 8:37 
Joh 8:38 
Joh 8:39 
Joh 8:40 
Joh 8:41 
Joh 8:42 
Joh 8:43 
Joh 8:44 
Joh 8:45 
Joh 8:46 
Joh 8:47 
Joh 8:48 
Joh 8:49 
Joh 8:50 
Joh 8:51 
Joh 8:52 ↔
Joh 8:53 [μ]η συ μειζων ει του πατρος ημω_ αβρααμ οστις απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεις
Joh 8:54 απεκριθη ιησους εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πατηρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θεος ημων εστιν
Joh 8:55 και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω
Joh 8:56 αβρααμ ο πατηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ειδη την ημεραν την εμην και ιδε_ και εχαρη
Joh 8:57 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας
Joh 8:58 ειπεν αυτοις ο ιησους αμην αμη_ λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι
Joh 8:59 ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτο_ ιησους δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως
Joh 9:1 και παραγων ιδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετης
Joh 9:2 και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββει τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γενηθη
Joh 9:3 απεκριθη ιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω
Joh 9:4 εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι
Joh 9:5 οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου
Joh 9:6 ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρεισεν αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου
Joh 9:7 και ειπεν αυτω υπαγε εις την κολυμβηθρα_ του σιλωαμ και (ο ερμηνευεται) απεσταλμενος απηλθεν ου_ και ενιψατο και ηλθεν βλεπω_
Joh 9:8 οι ουν γιτονες και οι θεωρου_τες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων
Joh 9:9 αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος δε ελεγεν οτι εγω ειμι
Joh 9:10 ελεγο_ ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
Joh 9:11 απεκριθη εκεινος και ειπε_ ανθρωπος λεγομενος ιησους πηλον εποιησεν και επεχρεισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα
Joh 9:12 ειπον αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα
Joh 9:13 αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον
Joh 9:14 ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους
Joh 9:15 παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν και αυτοις πηλον μου επεθηκεν επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω
Joh 9:16 ελεγον ουν εκ των φαρισαιω_ τινες ουτος ο ανθρωπος ουκ εστιν παρα θεου οτι το σαββατο_ ου τηρι αλλοι ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις
Joh 9:17 λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξε_ σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν
Joh 9:18 ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος η_ και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος
Joh 9:19 και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος ημων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγενηθη πως ουν αρτι βλεπει
Joh 9:20 απεκριθησαν δε αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμε_ οτι ουτος εστιν ο υιος ημω_ και οτι τυφλος εγενηθη
Joh 9:21 πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνεωξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτο_ ερωτησατε αυτος περι εαυτου λαλησει
Joh 9:22 ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθεντο οι ιουδαιοι ινα εαν τ(ις) ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται
Joh 9:23 δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει και αυτον ερωτησατε
Joh 9:24 εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον ανθρωπον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θεω ημεις οιδαμεν οτι ο ανθρωπος ουτος αμαρτωλος εστιν
Joh 9:25 απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω
Joh 9:26 ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους
Joh 9:27 απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
Joh 9:28 ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης ει εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται
Joh 9:29 ημεις οιδαμεν οτι μωσει ελαλησεν ο θεος τουτον δε ουκ οιδαμε_ ποθεν εστιν
Joh 9:30 απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθε_ εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους
Joh 9:31 οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θεος ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
Joh 9:32 εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμου τυφλου γεγενημενου
Joh 9:33 ει μη ην ουτος παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
Joh 9:34 απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω
Joh 9:35 ηκουσεν ο ιησους οτι εξεβαλον αυτο_ εξω και ευρων αυτον ειπε_ αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θεου
Joh 9:36 απεκριθη εκεινος τις εστιν κυριε ινα πιστευσω εις αυτον
Joh 9:37 ειπεν δε αυτω ιησους και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστι_
Joh 9:38 ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω
Joh 9:39 και ειπε_ ο ιησους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται
Joh 9:40 και ηκουσαν εκ των φαρισαιω_ ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν
Joh 9:41 ειπεν αυτοις ο ιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμω_ μενει
Joh 10:1 αμην αμην λεγω υμι_ ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατω_ αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
Joh 10:2 ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστι_ των προβατων
Joh 10:3 τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
Joh 10:4 και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευετε και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
Joh 10:5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνη_
Joh 10:6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
Joh 10:7 ειπεν ουν αυτοις παλιν ο ιησους [αμ]ην αμην λεγω υμιν οτι ε[γ]ω ειμι η θυρα των προβατω_
Joh 10:8 [π]αντες οσοι ηλθον προ εμου [κ]λεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
Joh 10:9 εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
Joh 10:10 οκλεπτης ουκ ερχεται ι μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
Joh 10:11 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
Joh 10:12 ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον (και αφι)ησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
Joh 10:13 ο δε (μισθωτος εστιν και ου με)λει αυτω περι των προβατω_
Joh 10:14 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
Joh 10:15 καθως γεινωσκει με ο πατηρ καγω γινωσκω τον πατερα και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
Joh 10:16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσωσιν και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
Joh 10:17 δια τουτο ο πατηρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
Joh 10:18 ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσια_ εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτη_ ταυτην την εντολην ελαβο_ παρα του πατρος μου
Joh 10:19 σχισμα ουν παλιν εγενετο ε_ τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
Joh 10:20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μενεται τι αυτου ακουεται
Joh 10:21 αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιο_ δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
Joh 10:22 εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
Joh 10:23 και περιεπατει ο ιησους εν τω ιερω εν τη στοα σολομωντος
Joh 10:24 εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημω_ αιρεις ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν παρρησια
Joh 10:25 απεκριθη αυτοις ο ιησους ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πατρος μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
Joh 10:26 αλλα υμεις ου πιστευετε ου γαρ εσται εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
Joh 10:27 τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γεινωσκω αυτα και ακολουθουσι_ μοι
Joh 10:28 καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου
Joh 10:29 ο πατηρ μου ος δεδωκεν μοι μειζον παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πατρος μου
Joh 10:30 εγω και ο πατηρ ε_ εσμεν
Joh 10:31 εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσι_ αυτον
Joh 10:32 απεκριθη αυτοις ο ιησους πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πατρος μου δια ποιον αυτω εργο_ λιθαζεται με
Joh 10:33 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημειας και οτι συ ανθρωπος ων ποιεις σεαυτον θεον
Joh 10:34 απεκριθη αυτοις ο ιησους ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπον θεοι εστε
Joh 10:35 ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
Joh 10:36 ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπο_ υιος του θεου ειμι
Joh 10:37 ει ου ποιω τα εργα του πατρος μου μη πιστευεται μοι
Joh 10:38 ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευετε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν αυτω
Joh 10:39 εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτω_
Joh 10:40 απηλθεν ουν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμινεν εκει
Joh 10:41 και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης με_ σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
Joh 10:42 και επιστευσαν πολλοι εις αυτον εκει
Joh 11:1 ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της (κωμης μαρι)ας της αδελφης αυτου
Joh 11:2 ην δε μαρια η αλιψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θρηξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει
Joh 11:3 απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλεις ασθενει
Joh 11:4 ακουσας δε ο ιησους ειπε_ αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θεου ινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης
Joh 11:5 ηγαπα δε ο ιησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον
Joh 11:6 ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας
Joh 11:7 επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αυτου αγωμεν εις την ιουδαια_ πολιν
Joh 11:8 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββει νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει
Joh 11:9 απεκριθη ιησους ουχι δωδεκα ωραι εισιν της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει
Joh 11:10 εα_ δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω
Joh 11:11 ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον
Joh 11:12 ειπον ουν αυτω κυριε ει κε[κοιμη]ται σωθησεται
Joh 11:13 ειρηκει δε [ο ιησους] περι του θανατου αυτου εκ[ει]νοι δε εδοξαν οτι περι της [κοι]μησεως του υπνου λεγει
Joh 11:14 τοτε ειπεν αυτοις ο ιησους π↔σια [λαζα]ρος απεθανεν
Joh 11:15 και χαιρω δι υμασ ινα πιστευσητε οτι ουκ ημη_ εκει αλλα αγωμεν προς αυτο_
Joh 11:16 ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συνμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου
Joh 11:17 ελθων ουν [ο] ιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ημε(ρας) εχοντα εν τω μνημειω
Joh 11:18 ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε
Joh 11:19 και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων
Joh 11:20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ιησους ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
Joh 11:21 ειπεν ουν μαρθα προς τον ιησουν κυριε ει ης ωδε ουκ αν ο αδελφος μου ετεθνηκει
Joh 11:22 αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θεον δωσει σοι ο θεος
Joh 11:23 λεγει αυτη ιησους αναστησεται ο αδελφος σου
Joh 11:24 λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει ε_ τη εσχατη ημερα
Joh 11:25 ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται
Joh 11:26 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο
Joh 11:27 λεγει αυτω ↔ εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος
Joh 11:28 και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε
Joh 11:29 εκεινη ως ηκουσε_ εγειρετε ταχυ και ερχεται ↔ προς αυτ(ον)
Joh 11:30 ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις τη_ [κ]ωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα
Joh 11:31 [ο]ι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει
Joh 11:32 η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ιησους ιδουσα αυτον επεσεν αυτου εις τους ποδας λεγουσα αυτω κυριε ει ης ωδε ουκ αν απεθανε_ μου ο αδελφος
Joh 11:33 ιησους ουν ως ιδε_ αυτην κλαιουσαν και τους συ_ελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας εβριμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτον
Joh 11:34 και ειπεν που τεθικατε αυτον λεγουσι_ αυτω κυριε ερχου και ιδε
Joh 11:35 εδακρυσεν ο ιησους
Joh 11:36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον
Joh 11:37 τινες δε εξ αυτων ελεγον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη
Joh 11:38 ιησους ουν παλιν εμβριμουμενος εν εαυτω ερχετε εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω
Joh 11:39 λεγει ιησους αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν
Joh 11:40 λεγει αυτη ιησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θεου
Joh 11:41 ηραν ουν τον λιθον ου ην ο δε ιησους ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου
Joh 11:42 εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας
Joh 11:43 και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω
Joh 11:44 και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τας χειρας και τους ποδας κηριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ιησους λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν
Joh 11:45 πολλοι ουν εκ των ιουδαιω_ οι ελθοντες προς την μαρια_ και θεασαμενοι (α) εποιησε_ επιστευσαν εις αυτον
Joh 11:46 τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και επον αυτοις οσα εποιησεν ο ιησους
Joh 11:47 συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγο_ τι ποιουμεν οτι ουτος ο ανθρωπος πολλα ποιει σημεια
Joh 11:48 εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος
Joh 11:49 εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν
Joh 11:50 ουδε λογιζεσθαι οτι συμφερει ημιν ινα εις ανθρωπος αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται
Joh 11:51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου προεφητευσεν οτι ημελλεν ιησους αποθνησκειν υπερ του εθνους
Joh 11:52 και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα του θεου τεκνα τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν
Joh 11:53 απ εκεινης ου_ της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον
Joh 11:54 ιησους ουν ουκετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητω_ αυτου
Joh 11:55 ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους
Joh 11:56 εζητουν ου_ τον ιησουν και ελεγον μετ αλληλω_ εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην
Joh 11:57 δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον
Joh 12:1 ο ουν ιησους προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ιησους
Joh 12:2 εποιησαν ουν αυτω διπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των ανακειμενων συν αυτω
Joh 12:3 η ουν μαρια λαβουσα λιτρα_ μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιησου και εξεμαξεν ταις θρηξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
Joh 12:4 λεγει ουν εις εκ των μαθητω_ αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
Joh 12:5 δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιω_ δηναριων και εδοθη πτωχοις
Joh 12:6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
Joh 12:7 ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
Joh 12:8 τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
Joh 12:9 εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιησουν μονον αλλ ινα και τον λαζαρο_ ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρω_ ο ιησους
Joh 12:10 εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
Joh 12:11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιω_ και επιστευον εις τον ιησουν
Joh 12:12 τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσα_τες οτι ιησους ερχεται εις ιεροσολυμα
Joh 12:13 ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις απα_τησιν αυτω και εκραζον λεγο_τες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου βασιλευς του ισραηλ
Joh 12:14 ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθεισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμεν[ον]
Joh 12:15 μη φοβου θυγατηρ σειων (ιδου) ο βασιλευς ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
Joh 12:16 ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ιησους τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
Joh 12:17 εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε το_ λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτο_ εκ νεκρων
Joh 12:18 δια τουτο και υπη_τησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
Joh 12:19 οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδε_ ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
Joh 12:20 ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντω_ ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
Joh 12:21 ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιησουν ιδειν
Joh 12:22 ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα ερχετε ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιησου
Joh 12:23 ο δε ιησους απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου
Joh 12:24 αμην αμην λεγω υμι_ εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
Joh 12:25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
Joh 12:26 εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πατηρ
Joh 12:27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
Joh 12:28 πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
Joh 12:29 ο ουν οχλος ο εστηκως και ακουσας ελεγεν βροντη_ γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
Joh 12:30 απεκριθη ο ιησους και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονε_ αλλα δι υμας
Joh 12:31 νυν κρισις εστι_ του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
Joh 12:32 καγω εαν υψωθω εκ της γης πα_τας ελκυσω προς εμαυτον
Joh 12:33 τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
Joh 12:34 απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστος μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιο_ του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου
Joh 12:35 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
Joh 12:36 ως το φως εχετε πιστευεται εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων
Joh 12:37 τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
Joh 12:38 ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη
Joh 12:39 δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλι_ ειπεν ησαιας
Joh 12:40 τετυφλωκε_ αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασομαι αυτους
Joh 12:41 ταυτα ειπε_ ησαιας οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
Joh 12:42 ομως μεντοι και εκ των αρχο_των πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
Joh 12:43 ηγαπησα_ γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαν του θεου
Joh 12:44 ιησους δε εκραζεν και ειπεν ο πιστευω_ εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
Joh 12:45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
Joh 12:46 εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
Joh 12:47 και εαν τις μου ακουση τω_ ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
Joh 12:48 ο αθετω_ εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτο_ ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
Joh 12:49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
Joh 12:50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εσ_ιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω
Joh 13:1 προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ιησους οτι ηλθε_ αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα αγαπησας τους ιδιους τους ε_ τω κοσμω εις τελος ηγαπησε_ αυτους
Joh 13:2 και διπνου γενομενου του τε διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω
Joh 13:3 ειδως ο ιησους οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πατηρ εις τας χειρας και οτι απο θεου εξηλθεν και προς τον θεον υπαγει
Joh 13:4 εγειρεται εκ του διπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον
Joh 13:5 ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξα(ν)το νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος
Joh 13:6 ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κυριε συ μου νιπτεις τους ποδας
Joh 13:7 απεκριθη ιησους και ειπε_ αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα
Joh 13:8 λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνα απεκριθη ιησους αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου
Joh 13:9 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην
Joh 13:10 λεγει αυτω ο ιησους ο λελουμενος ουκ εχει χριαν η τους ποδας νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες
Joh 13:11 ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντες καθαροι εστε
Joh 13:12 οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων ελαβεν τα ιματια αυτου γινωσκετε τι πεποιηκα υμι_
Joh 13:13 υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κυριος και καλως λεγετε ειμι γαρ
Joh 13:14 ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλος και υμεις οφιλετε αλληλων νιπτει_ τους ποδας
Joh 13:15 υποδειγμα γαρ δεδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε
Joh 13:16 αμην αμην λεγω υμι_ ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον
Joh 13:17 ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα
Joh 13:18 ου περι παντων υμων λεγω εγω γαρ οιδα ους εξελεξαμη_ αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτο_ επηρκεν επ εμε την πτερναν αυτου
Joh 13:19 απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε οτι εγω ειμι
Joh 13:20 αμην αμην λεγω υμι_ ο λαμβανων ατινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανω_ λαμβανει τον πεμψαντα με
Joh 13:21 ταυτα ειπων ο ιησους εταραχθη τω πνευματι και εμαρτυρησεν κα[ι ειπεν] αμην αμην λεγω υμιν οτι [εις] εξ υμων παραδωσει με
Joh 13:22 εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει
Joh 13:23 ην δε ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιησου ον ηγαπα ο ιησους
Joh 13:24 νευει ουν τουτω σιμω_ πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει
Joh 13:25 επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιησου λεγει αυτω κυριε τις εστιν
Joh 13:26 αποκρινεται ο ιησους εκεινος εστι_ ω εγω εμβαψας το ψωμιον επιδωσω και εμψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη
Joh 13:27 και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο ιησους ο ποιεις ποιησον ταχειο_
Joh 13:28 τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω
Joh 13:29 τινες γαρ εδοκουν επι το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο ιησους αγορασον ων χρια_ εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω
Joh 13:30 λαβων ου_ το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ
Joh 13:31 οτε εξηλθε_ λεγει ο ιησους νυν εδοξασθη ο υιος του ανθρωπου και ο θεος εδοξασθη εν αυτω
Joh 13:32 ει ο θεος εδοξασθη εν αυτω και ο θεος δοξασει αυτον εν εαυτω και ευθυς δοξασει αυτον
Joh 13:33 τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησεται με και καθως ειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθαι ελθειν και υμιν λεγω αρτι
Joh 13:34 εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους
Joh 13:35 εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις
Joh 13:36 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη αυτω ιησους οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι [υ]στερον δε ακολουθησεις
Joh 13:37 [λ]εγει αυτω πετρος κυριε δια τι ου δυνασαι μοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω
Joh 13:38 αποκρινεται ιησους την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμη_ λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ου απαρνηση με τρεις
Joh 14:1 μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θεον και εις εμε πιστευετε
Joh 14:2 εν τη οικια του πατρος μου μοναι πολλαι εισι_ ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμι_
Joh 14:3 και εαν πορευθω ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι και παραλημψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε
Joh 14:4 και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε
Joh 14:5 λεγει αυτω θωμας κυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πως δυναμεθα την οδον ειδεναι
Joh 14:6 λεγει αυτω ο ιησους εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχετε προς τον πατερα ει μη δι εμου
Joh 14:7 ει εγνωκειτε και τον πατερα μου εγνωκειτε αν και απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτο_
Joh 14:8 λεγει αυτω φιλιππος κυριε δειξο_ ημιν τον πατερα και αρκει ημιν
Joh 14:9 λεγει αυτω ιησους τοσουτον χρονο_ μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πατερα και πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πατερα
Joh 14:10 ου πιστευεις οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πατηρ ο εν εμοι μενων αυτος ποιει τα εργα
Joh 14:11 πιστευεται μοι οτι εγω εν τω πατρι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευεται μοι
Joh 14:12 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πατερα πορευομαι
Joh 14:13 και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω
Joh 14:14 εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω
Joh 14:15 εαν γαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε
Joh 14:16 και εγω ερωτησω τον πατερα και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα
Joh 14:17 το πνευμα της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γεινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται
Joh 14:18 ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας
Joh 14:19 ετι μικρον και ο κοσμος με ουκετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησεσθαι
Joh 14:20 εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθαι οτι εγω εν τω πατρι μου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν
Joh 14:21 ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατρος μου και εγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον
Joh 14:22 λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κυριε τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζεις σεαυτον και ουχι τω κοσμω
Joh 14:23 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με το_ λογον μου τηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεν
Joh 14:24 ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετε ουκ εστι_ εμος αλλα του πεμψαντος με πατρος
Joh 14:25 ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων
Joh 14:26 ο δε παρακλητος το πνευμα το αγιον ο πεμψει ο πατηρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν
Joh 14:27 ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε διλιατω
Joh 14:28 ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομε προς τον πατερα οτι ο πατηρ μειζων μου εστιν
Joh 14:29 και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσηται
Joh 14:30 ουκετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν
Joh 14:31 αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω το_ πατερα _ καθως ενετειλατο μοι ο πατηρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν
Joh 15:1 εγω ειμι η αμπελος η αληθεινη και ο πατηρ μου ο γεωργος εστιν
Joh 15:2 παν κλημα εν εμοι μη φερων καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερων καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπο_ φερη
Joh 15:3 ηδη υμεις καθαροι εσται δια τον λογον ον λελαληκα υμι_
Joh 15:4 μινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μενητε
Joh 15:5 εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθαι ποιειν ουδεν
Joh 15:6 εαν μη τις μενη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και κεεται
Joh 15:7 εαν μεινηται εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελετε αιτησασθαι και γενησεται υμιν
Joh 15:8 εν τουτω εδοξασθη ο πατηρ μου ινα καρπον πολυν φερηται και γενησεσθαι εμοι μαθηται
Joh 15:9 καθως ηγαπησεν με ο πατηρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη
Joh 15:10 εαν τας εντολας τας εμας τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω τας εντολας του πατρος μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη
Joh 15:11 ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη
Joh 15:12 αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγα[πη]σα υμας
Joh 15:13 μειζονα ταυτης αγ[α]πην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλω[ν] αυτου
Joh 15:14 υμεις φιλοι μου εσται εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν
Joh 15:15 ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κυριος υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πατρος μου εγνωρισα υμιν
Joh 15:16 ουχ υμεις με εξελεξασθαι αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και πολυ καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τι α_ αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δω υμιν
Joh 15:17 ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους
Joh 15:18 ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν
Joh 15:19 ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος α_ το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος
Joh 15:20 μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετ[η]ρησαν και τον υμετερον τηρησουσι_
Joh 15:21 αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με
Joh 15:22 ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων
Joh 15:23 ο εμε μεισων και τον πατερα μου μισει
Joh 15:24 ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πατερα μου
Joh 15:25 αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτι εμεισησαν με δωρεαν
Joh 15:26 οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πατρος _ [το] πνευμα της αληθειας ο παρα του [πατ]ρος εκπορευεται εκεινος μαρ[τ]υρησει περι εμου
Joh 15:27 και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εσται
Joh 16:1 ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε
Joh 16:2 αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρεια_ προσφερειν τω κυριω
Joh 16:3 και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε
Joh 16:4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευηται αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπο_ οτι μεθ υμων ημην
Joh 16:5 νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις
Joh 16:6 οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων τη_ καρδιαν
Joh 16:7 αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε ↔θω πεμψω αυτον προς υμας
Joh 16:8 και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως
Joh 16:9 περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε
Joh 16:10 περι δικαιωσυνης δε οτι προς τον πατερα μου υπαγω και ουκετι θεωρειται με
Joh 16:11 περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται
Joh 16:12 ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθαι βασταζειν αρτι
Joh 16:13 οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας εις την αληθειαν πασαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα εαν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν
Joh 16:14 εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν
Joh 16:15 παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν
Joh 16:16 μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθαι με οτι υπαγω προς τον πατερα
Joh 16:17 ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειται με και παλιν μικρον και οψεσθαι με και οτι υπαγω προς το_ πατερα
Joh 16:18 ελεγον ουν τουτο τι εστιν το λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει
Joh 16:19 εγνω ουν ο ιησους οτι ηθελο_ αυτον ερωταν και ειπεν περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωριται με και παλιν μικρον και οψεσθαι με
Joh 16:20 αμην αμην λεγω υμι_ οτι κλαυσετε και θρηνησεται υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθαι αλλ η λυπη υμω_ εις χαραν γενησεται
Joh 16:21 η γυνη οτα_ τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γενηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμο_
Joh 16:22 και υμεις ουν λυπην μεν νυν εξεται παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων
Joh 16:23 και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν ο τι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δωσει υμιν
Joh 16:24 εως αρτι ουκ η↔σασθαι ουδεν εν τω ονοματι μ(ε) αιτειτε και λημψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
Joh 16:25 ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμι_ αλλ ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατρος απαγγελω υμι_
Joh 16:26 εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων
Joh 16:27 αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας ↔με πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα θεου εξηλθον
Joh 16:28 εξηλθον παρα του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμο_ παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα
Joh 16:29 λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις
Joh 16:30 νυ_ οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χριαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθες
Joh 16:31 απεκριθη αυτοις ο ιησους αρτι πιστευετε
Joh 16:32 ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν
Joh 16:33 ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον
Joh 17:1 ταυτα ελαλησεν ο ιησους και επηρε_ τους οφθαλμους αυτου εις το_ ουρανον και ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος σου δοξαση σε
Joh 17:2 καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον
Joh 17:3 αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γεινωσκουσιν σε τον μονον αληθεινον θεον και ον απεστειλας ιησουν χριστον
Joh 17:4 εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω
Joh 17:5 και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι
Joh 17:6 εφανερωσα σου το ονομα τοις ανθρωποις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκασιν
Joh 17:7 νυν εγνωκα_ οτι παντα οσα εδωκας μοι παρα σου εστιν
Joh 17:8 οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας
Joh 17:9 εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ω_ δεδωκας μοι οτι σοι εισιν
Joh 17:10 και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις
Joh 17:11 (και) ετι εν τω κοσμω ειμι και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους [εν τω] ονοματι σου ω δεδωκας μ[οι] ινα ωσιν εν καθως ημεις
Joh 17:12 οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτω_ απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη
Joh 17:13 νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις
Joh 17:14 εγω δεδωκα αυτοις τον λογο_ σου και ο κοσμος εμεισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
Joh 17:15 ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου
Joh 17:16 εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου
Joh 17:17 αγιασον αυτους εν τη αληθεια ο λογος ο σος αληθεια εστιν
Joh 17:18 καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον
Joh 17:19 και υπερ αυτων αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια
Joh 17:20 ου περι τουτων δε ερωτω μονο_ αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε
Joh 17:21 ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας
Joh 17:22 και εγω την δοξαν ην εδωκας μοι εδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν εσμε_
Joh 17:23 εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας
Joh 17:24 πατηρ ους εδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω και εκεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσι_ την δοξαν την εμην ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου
Joh 17:25 πατηρ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας
Joh 17:26 και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις
Joh 18:1 ταυτα ειπων ο ιησους εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου του κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου
Joh 18:2 ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακεις συνηχθη ο ιησους εκει μετα των μαθητων αυτου
Joh 18:3 ο ουν ιουδας λαβων την σπειρα_ και εκ των αρχιερεων και φαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και οπλων
Joh 18:4 ιησους ουν ιδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοις τινα ζητειτε
Joh 18:5 απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιο_ λεγει αυτοις ο ιησους εγω ειμι ιστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων
Joh 18:6 ως ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσο_ χαμε
Joh 18:7 παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπον ιησουν τον ναζωραιον
Joh 18:8 απεκριθη ιησους ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν
Joh 18:9 ινα πληρωθη ο λογος ον ειπε_ οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτου ουδενα
Joh 18:10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επεσεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος
Joh 18:11 ειπεν ουν ο ιησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκη_ το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιω αυτο
Joh 18:12 η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιησουν και εδησαν αυτον
Joh 18:13 και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πε_θερος του καιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου
Joh 18:14 ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου
Joh 18:15 ηκολουθει δε τω ιησου σιμων πετρος και αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθε_ τω ιησου εις την αυλην του αρχιερεως
Joh 18:16 ο δε πετρος ιστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον
Joh 18:17 λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ των μαθητων ει του ανθρωπου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι
Joh 18:18 ιστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμενοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως και θερμενομενος
Joh 18:19 ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιησουν περι των μαθητω_ αυτου και περι της διδαχης αυτου
Joh 18:20 απεκριθη αυτω ο ιησους εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και ε_ τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν
Joh 18:21 τι με ερωτας επερωτησον τους ακηκοατας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασι_ α ειπον εγω
Joh 18:22 ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκεν ραπισμα τω ιησου ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει
Joh 18:23 απεκριθη αυτω ο ιησους ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις
Joh 18:24 απεστειλεν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφα_ τον αρχιερεα
Joh 18:25 ην δε σιμων πετρος εστως και θερμενομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ τω_ μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και λεγει ουκ ειμι
Joh 18:26 λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου
Joh 18:27 παλιν ουν ηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
Joh 18:28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσι_ το πασχα
Joh 18:29 εξηλθεν ουν ο πειλατος προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του ανθρωπου τουτου
Joh 18:30 απεκριθησα_ και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον
Joh 18:31 ειπεν ουν αυτοις ο πειλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον δε αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα
Joh 18:32 ινα ο λογος του ιησου πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποι θανατω ημελλε_ αποθνησκειν
Joh 18:33 εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πειλατος και εφωνησεν το_ ιησουν και ειπεν αυτοις συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων
Joh 18:34 απεκρινατο ο ιησους αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου
Joh 18:35 απεκριθη ο πειλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας
Joh 18:36 απεκριθη ιησους η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται α_ οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυ_ δε η βασιλεια η εμη ουκ εστι_ εντευθεν
Joh 18:37 ειπεν ουν αυτω ο πειλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ιησους συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο και γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω [τη] αληθεια πας ο ων εκ της αλ[η]θειας ακουει μου της φωνης
Joh 18:38 λεγει αυτω ο πειλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω
Joh 18:39 εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα βουλεσθαι ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
Joh 18:40 εκραυγασαν ου_ παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης
Joh 19:1 τοτε ουν ελαβε_ ο πειλατος τον ιησουν και εμαστιγωσεν
Joh 19:2 και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου επι την κεφαλη_ και ειματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
Joh 19:3 και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
Joh 19:4 και εξηλθεν παλιν εξω ο πειλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμι_ αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν εν αυτω αιτιαν ευρισκω
Joh 19:5 εξηλθεν ουν ο ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιο_ και λεγει αυτοις ιδε ο ανθρωπος
Joh 19:6 οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πειλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
Joh 19:7 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφιλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θεου εποιησεν
Joh 19:8 οτε ουν ηκουσε_ ο πειλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
Joh 19:9 και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλι_ και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
Joh 19:10 λεγει αυτω ο πειλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω απολυσαι σε [κα]ι εξουσιαν εχω σταυρωσε σε
Joh 19:11 [απ]εκριθη ο ιησους ουκ εχεις εξουσια_ [ο]υδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
Joh 19:12 εκ τουτου εζητει ο πειλατος απολυσαι αυτο_ οι δε ιουδαιοι εκρυγαζον λεγο_τες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του κεσαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
Joh 19:13 ο ουν πειλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθεισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενο_ λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
Joh 19:14 ην δε παρασκευη του πασχα ωρα η_ ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
Joh 19:15 οι δε εκραυγασον αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πειλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
Joh 19:16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιησουν και απηγαγον
Joh 19:17 και βασταζων τον σταυρον εαυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβραιστι γολγοθα
Joh 19:18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιησουν
Joh 19:19 εγραψεν δε και τιτλον ο πειλατος και επεθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ιησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
Joh 19:20 τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ιησους και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
Joh 19:21 ελεγον ουν τω πειλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
Joh 19:22 απεκριθη ο πειλατος ο γεγραφα γεγραφα
Joh 19:23 οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβο_ τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσερα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
Joh 19:24 ειπον ουν προς ↔μεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισα_το τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
Joh 19:25 ιστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
Joh 19:26 ιησους ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου
Joh 19:27 ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ημερας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
Joh 19:28 μετα τουτο ειδως ο ιησους οτι ηδη πα_τα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
Joh 19:29 σκευος εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγο_ οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
Joh 19:30 οτε ουν ελαβεν το οξος ο ιησους ειπε_ τετελεσται και κλεινας την κεφαλην παρεδωκεν το πνευμα
Joh 19:31 οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επι παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησ_ν τον πειλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
Joh 19:32 ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνσταυρωθεντος αυτω
Joh 19:33 επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
Joh 19:34 αλλ εις των στρατιωτω_ λογχη αυτου την πλευραν ενυξε_ και ευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ
Joh 19:35 και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθεινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευσητε
Joh 19:36 εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
Joh 19:37 και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησα_
Joh 19:38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πειλατον ο ιωσηφ απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου
Joh 19:39 ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερω_ μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον
Joh 19:40 ελαβον ου_ το σωμα του θεου και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
Joh 19:41 ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
Joh 19:42 εκει ουν δια τη_ παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιησουν
Joh 20:1 τη δε μια των σαββατων μαριαμ η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
Joh 20:2 τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητη_ ον εφιλει ο ιησους και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
Joh 20:3 εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον
Joh 20:4 ετρεχον δε οι δυο ομου ο δε αλλος μαθητης προεδραμεν ταχειον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειο_
Joh 20:5 και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα ου μεντοι εισηλθεν
Joh 20:6 ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
Joh 20:7 και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρεις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον
Joh 20:8 τοτε ουν ει[σηλθε_] και ο αλλος μαθητης ο ελ[θων] πρωτος εις το μνημειο[ν] και ειδεν και επιστευσεν
Joh 20:9 ουδεπω γαρ ηδεισαν την γρ[α]φην οτι δει αυτον εκ νεκρω_ αναστηναι
Joh 20:10 απηλθον ου_ παλιν προς εαυτους οι μαθηται
Joh 20:11 μαρια δε ιστηκει προς τω μνημειω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον
Joh 20:12 και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιησου
Joh 20:13 και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
Joh 20:14 ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι ιησους εστιν
Joh 20:15 λεγει αυτη ο ιησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω
Joh 20:16 λεγει αυτη ο ιησους μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγετε διδασκαλε
Joh 20:17 λεγει αυτη ο ιησους μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα μου πορευου προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων
Joh 20:18 ερχεται μαρια η μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακεν τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη
Joh 20:19 ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλισμενων οπου ησα_ οι μαθηται δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
Joh 20:20 και τουτο ειπω_ εδειξεν και τας χειρας και τη_ πλευραν αυτοις εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κυριον
Joh 20:21 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμπω υμας
Joh 20:22 και τουτο ειπω_ ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πνευμα αγιον
Joh 20:23 εαν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτοις εαν τινων κρατητε καικρατηνται
Joh 20:24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ιησους
Joh 20:25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμε_ τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τοπον των ηλων και βαλω τη_ χειραν μου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
Joh 20:26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρων κεκλισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
Joh 20:27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χει↔
Joh 20:28 και απεκριθη θωμας και ειπε_ αυτω ο κυριος μου και ο θεος μου
Joh 20:29 λεγει αυτω ο ιησους οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες πεπιστευσαντες
Joh 20:30 πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησους ενωπιον των μαθητων α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
Joh 20:31 ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ιησους εστιν ο χριστος ο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωη_ εχητε εν τω ονοματι αυτου
Joh 21:1 μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτο_ παλιν ο ιησους τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
Joh 21:2 ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
Joh 21:3 λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι και εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιο_ ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
Joh 21:4 πρωιας δε ηδη γεινομενης εστη ιησους επι τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν
Joh 21:5 λεγει ουν αυτοις ↔φαγειον εχεται απεκριθησαν αυτω ου
Joh 21:6 ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησεται εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυω_
Joh 21:7 λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ιησους τω πετρω ο κυριος εστι_ σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
Joh 21:8 οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλα ως απο πηχεων διακοσιων συροντες το δικτυο_ των ιχθυων
Joh 21:9 ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
Joh 21:10 λεγει αυτοις ο ιησους ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
Joh 21:11 ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσε_ το δικτυον εις την γην μεστον μεγαλων ιχθυων εκατον πεντηκοντα τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
Joh 21:12 λεγει αυτοις ο ιησους δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν
Joh 21:13 ερχεται ουν ο ιησους και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
Joh 21:14 τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ιησους τοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρω_
Joh 21:15 οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ιησους σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνεια μου
Joh 21:16 λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
Joh 21:17 λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με λεγει αυτω κυριε συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ιησους βοσκε τα προβατια μου
Joh 21:18 αμην αμη_ λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζω_νυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει σε οπου ου θελεις
Joh 21:19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
Joh 21:20 επιστραφεις ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ιησους ακολουθουντα ος και ανεπεσε_ εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κυριε τις εστιν ο παραδιδους σε
Joh 21:21 τουτον ιδω_ ο πετρος λεγει τω ιησου κυριε ουτος δε τι
Joh 21:22 λεγει αυτω ο ιησους εαν αυτον θελω μαινειν εως ερχομαι τι προς σε συ μοι ακολουθει
Joh 21:23 εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μαινειν εως ερχομαι τι προς σε
Joh 21:24 ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
Joh 21:25 εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τ_ γραφομενα βιβλια
Act 1:1 [το]ν μεν πρωτον λογον εποι[η]σαμην περι παντων ω θεοφι[λ]ε ων ηρξατο ο ιησους ποιειν τε και διδασκειν
Act 1:2 αχρι ης ημερας εντειλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιου ους εξελεξατο ανελημφθη
Act 1:3 οις και παρεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκμηριοις δι ημερων τεσσερακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων τα περι της βασιλειας του θεου
Act 1:4 και συ_αλιζομενος αυτοις παρηγγειλεν απο ιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν τη_ επαγγελειαν του πατρος ην ηκουσατε μου
Act 1:5 οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθαι εν πνευματι αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας
Act 1:6 οι μεν ουν συνελθοντες ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει ε_ τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλ
Act 1:7 ειπεν δε προς αυτους ουχ υμω_ εστιν γνωναι χρονους η καιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια
Act 1:8 αλλα λημψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθε μου μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και παση τη ιουδαια και σαμαρια και εως εσχατου της γης
Act 1:9 και ταυτα ειπω_ βεποντων αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεν αυτον απο των οφθαλμων αυτων
Act 1:10 και ως ατενιζοντες ησαν εις το_ ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν αισθησεσι λευκαις
Act 1:11 οι και ειπαν ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε εμβλεποντες εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο αναλημφθεις αφ υμω_ εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθαι αυτον πορευομενον εις τον ουρανον
Act 1:12 τοτε υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ απο ορους του καλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημ σαββατου εχον οδον
Act 1:13 και οτε εισηλθον εις το υπερωο_ ανεβησαν ου ησαν καταμενο_τες ο τε πετρος και ιωαννης και ιακωβος και ανδρεας φιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και ματθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβου
Act 1:14 ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντες ομοθυμαδον τη προσευχη συν γυναιξι και μαρια τη μητρι του ιησου και τοις αδελφοις αυτου
Act 1:15 και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εμμεσω των αδελφων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο ωσει εκατον εικοσι
Act 1:16 ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην ην προειπε το πνευμα το αγιον δια στοματος δαυειδ περι ιουδα του γενομενου οδηγου τοις συλλαβουσιν ιησουν
Act 1:17 οτι κατηριθμημενος ην εν ημι_ και ελαχεν τον κληρον της διακονιας ταυτης
Act 1:18 ουτος μεν ου_ εκτησατο χωριον εκ μισθου της αδικιας και πρινης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη τα σπλαγχνα αυτου
Act 1:19 και γνωστο_ εγενετο πασιν τοις κατοικουσι_ ιερουσαλημ ωστε κληθηναι το χωριο_ εκεινο τη ιδια διαλεκτω αυτω_ αχελδαμαχ τουτ εστιν χωριο_ αιματος
Act 1:20 γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβετω ετερος
Act 1:21 δει ουν των συνελθοντων ημι_ ανδρων εν παντι χρονω ω εισηλθεν και εξηλθεν εφ ημας ο κυριος ιησους
Act 1:22 αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου αχρι της ημερας ης ανελημφθη αφ ημω_ μαρτυρα της αναστασεως αυτου συν ημιν γενεσθαι ενα τουτω_
Act 1:23 και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαρσαββαν ος επεκληθη ιουστος και ματθαν
Act 1:24 και προσευξαμενοι ειπαν συ κυριε καρδιογνωστα παντων αναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυο ενα
Act 1:25 λαβειν τον τοπον της διακονιας ταυτης και αποστολης αφ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον δικαιον
Act 1:26 και εδωκαν κληρους αυτοις και επεσεν ο κληρος επι ματθιαν και συνκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων
Act 2:1 και εν τω συ_πληρουσθαι την ημεραν της πε_τηκοστης ησαν παντες ομου επι το αυτο
Act 2:2 και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησα_ καθημενοι
Act 2:3 και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος εκαθεισεν τε εφ ενα εκαστον αυτων
Act 2:4 και επλησθησαν παντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αποφθεγγεσθαι αυτοις
Act 2:5 ησαν δε _ις ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο το_ ουρανον
Act 2:6 γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθε το πληθος και συνεχυθη οτι ηκουον εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων
Act 2:7 εξισταντο δε παντες και εθαυμαζον λεγοντες ουκ ιδου απαντες ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι
Act 2:8 και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημω_ εν η εγενηθημεν
Act 2:9 παρθοι και μηδοι και ελαμειται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καμπαδοκιαν ποντον και την ασια_
Act 2:10 φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην και οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε και προσηλυτοι
Act 2:11 κρητες και αραβες ακουομεν λαλου_των αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια το[υ θεου]
Act 2:12 εξισταντο δε παντες και δ[ιη]πορουντο αλλος προς αλλο[ν] λεγοντες τι τουτο θελει ειν[αι]
Act 2:13 ετεροι δε διαχλευαζοντες ελε[γον] οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν
Act 2:14 σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημ παντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθαι τα ρηματα μου
Act 2:15 ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν γαρ ωρα τριτη της ημερας
Act 2:16 αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ
Act 2:17 και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμω_ και οι νεανισκοι υμων ορασις οψονται και οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνιοις ενυπνιασθησονται
Act 2:18 και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεως απο του πνευματος μου και προφητευσουσιν
Act 2:19 και δωσω τερατα εν τω ουρανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου
Act 2:20 ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ελθειν την ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανη
Act 2:21 και εσται πας ος αν επικαλεσητε το ονομα κυριου σωθησεται
Act 2:22 ανδρες ισραηλειται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα απο του θεου αποδεδιγμενον εις υμας δυναμεσι και τερασι και σημιοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εμμεσω υμων καθως αυτοι οιδατε
Act 2:23 τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον δια χειρος ανομων [π]ροσπηξαντες ανειλατε
Act 2:24 [ο]ν ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον κρατισθαι αυτον υπ αυτου
Act 2:25 δαυειδ γαρ λεγει εις αυτην προορωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω
Act 2:26 δια τουτο ηυφρα_θη η καρδια μου και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει επ ελπιδι
Act 2:27 οτι ουκ ενκαταλιψεις τη_ ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδει_ διαφθοραν
Act 2:28 εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνην μετα του προσωπου σου
Act 2:29 ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου δαυειδ οτι και ετελευτησε_ και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης
Act 2:30 προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου καθεισαι επι τον θρονον αυτου
Act 2:31 προειδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε εγκατελειφθη εις αδου ουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν
Act 2:32 τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου πα_τες ημεις εσμεν μαρτυρες
Act 2:33 τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελειαν του πνευματος του αγιου λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ο υμεις βλεπετε και ακουετε
Act 2:34 ου γαρ δαυειδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου
Act 2:35 εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
Act 2:36 ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον ο θεος εποιησεν τουτον το_ ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε
Act 2:37 ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησωμεν ανδρες αδελφοι
Act 2:38 πετρος δε προς αυτους μετανοησατε φησιν και βαπτισθητω εκαστος υμω_ επι τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσι_ των αμαρτιων υμων και λημψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος
Act 2:39 υμιν γαρ εστιν η επαγγελεια και τοις τεκνοις υμων και πασι τοις εις μακραν ους αν προσκαλεσητε κυριος ο θεος ημων
Act 2:40 ετεροις τε λογοις πλειοσι διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης
Act 2:41 οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησα_ και προσετεθησαν εν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχειλιαι
Act 2:42 ησαν δε προσκαρτερουντες εν τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις
Act 2:43 εγινετο δε παση ψυχη φοβος πολλα τε τερατα και σημεια εγινετο δια των αποστολων εν ιερουσαλημ φοβος τε ην μεγας επι παντας
Act 2:44 και παντες δε οι πιστευοντες ησαν επι το αυτο και ειχον απα_τα κοινα
Act 2:45 και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και εμεριζον αυτα πασιν καθοτι αν τις χρειαν ειχεν
Act 2:46 καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδο_ εν τω ιερω κλωντες τε κατ οικο_ αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας
Act 2:47 αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν
Act 3:1 επι το αυτο πετρος δε και ιωαννης αναιβεννον εις το ιερο_ επι την ωραν της προσευχης τη_ ενατην
Act 3:2 και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτει_ ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον
Act 3:3 ος ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην λαβειν
Act 3:4 ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας
Act 3:5 ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν
Act 3:6 πετρος δε ειπεν αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου εγειρε και περιπατει
Act 3:7 και πιασας αυτο_ της δεξιας χειρος ηγειρεν αυτο_ παραχρημα δε εστερεωθησα_ αι βασεις αυτου και τα σφυδρα
Act 3:8 και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος αινων τον θεον
Act 3:9 και ειδεν πας ο λαος αυτον περιπατουντα και αινουντα τον θεον
Act 3:10 επεγινωσκον δε αυτον οτι αυτος ην ο προς την ελεημοσυνη_ καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω
Act 3:11 κρατουντος τε αυτου τον πετρον και τον ιωα_νην συνεδραμεν πας ο λαος προς αυτους επι τη στοα τη καλουμενη σαλομωντος εκθαμβοι
Act 3:12 ιδων δε ο πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλειται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον
Act 3:13 ο θεος αβρααμ και θεος ισαακ και θεος ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν
Act 3:14 υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθαι ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν
Act 3:15 τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμε_
Act 3:16 και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις δι αυτ[ου] εδωκεν αυτω την ολοκληρι[αν] ταυτην απεναντι παντων υμ[ων]
Act 3:17 και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγ[νοια_] επραξατε ωσπερ και οι αρχοντε[ς] υμων
Act 3:18 ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων αυτου επληρωσεν ουτως
Act 3:19 μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου
Act 3:20 και αποστειλη τον προκεχιρησμενον υμιν ιησουν χριστον
Act 3:21 ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντω_ ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος των αγιων απ αιωνος αυτου προφητων
Act 3:22 μωυσης μεν ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος υμων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας
Act 3:23 εσται δε πασα ψυχη ητις εαν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολεθρευθησεται εκ του λαου
Act 3:24 και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησα_ και κατηγγειλαν τας ημερας ταυτας
Act 3:25 υμεις εσται οι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τους πατερας υμω_ λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου ε↔ πασαι αι πατριαι της γης
Act 3:26 υμιν πρωτον ο θεος αναστησας τον παιδα αυτου ιησουν απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο τω_ πονηριων υμων
Act 4:1 λαλουντων δε αυτων προς τον λαο_ επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι
Act 4:2 διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον ↔ και καταγγελλειν ↔ την αναστασιν την εκ νεκρω_
Act 4:3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο αυτους εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη
Act 4:4 [πο]λλοι δε των ακουσαντων [επ]ιστευσαν και εγενηθη ο αριθμος των ↔ρων χιλιαδες πεντε
Act 4:5 εγενετο δε επι την [α]υριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις εν ιερουσαλημ
Act 4:6 και αννας ο αρχιερευς και καιαφας και ιωαννης και αλεξανδρος και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου
Act 4:7 και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις
Act 4:8 τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι
Act 4:9 ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος σεσωται
Act 4:10 γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης
Act 4:11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας
Act 4:12 και ουκ εστι_ εν α↔ω ουδενι η σωτηρια ουδε γαρ ονομα ετερον εστιν υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας
Act 4:13 θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζο_ επεγινωσκον τε ↔υτους οτι συ_ τω ιησου ησαν
Act 4:14 τον τε ανθρωπον βλεπο_τες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντιπειν
Act 4:15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους
Act 4:16 λεγοντες τι ποιησωμεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτω_ πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνισθαι
Act 4:17 αλλ ινα ↔μηθη εις τον λαον απειλησωμεθα αυτοις μη λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων
Act 4:18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν το καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου
Act 4:19 ο δε πετρος και ο ιωαννης αποκριθεντες ειπον προς αυτους ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε
Act 4:20 ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδαμεν και ηκουσαμεν μη λαλει_
Act 4:21 οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι
Act 4:22 ετων γαρ ην πλειονων τεσσερακοντα ο ανθρωπος εφ ον εγεγονει το σημειον τουτο της ιασεως
Act 4:23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπον
Act 4:24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπαν δεσποτα συ ο ποιησας τον ουρανον και την γη_ και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
Act 4:25 οτου πατρος ημων δια πνευματος αγιου στοματος δαυειδ παιδος σου ειπω_ ινατι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν καινα
Act 4:26 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου
Act 4:27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας εν τη πολει σου ταυτη επι τον αγιο_ παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ
Act 4:28 ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη ↔σθαι
Act 4:29 και τα νυν κυριε εφειδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου
Act 4:30 εν τω την χειρα σε εκτινειν εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου
Act 4:31 και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησα_ απαντες του αγιου πνευματος και ελαλου_ τον λογον του θεου μετα παρρησιας
Act 4:32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην καρδια και ψυχη μια και ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ η_ αυτοις απαντα κοινα
Act 4:33 και δυναμει μεγαλη απεδιδουν οι αποστολοι το μαρτυριον της αναστασεως ιησου χριστου του κυριου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους
Act 4:34 ουδε γαρ ενδεης τις ην εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων
Act 4:35 και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδετο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν
Act 4:36 ιωσηφ δε ο επικληθεις βαρναβας απο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει
Act 4:37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν παρα τους ποδας των αποστολων
Act 5:1 ανηρ δε τις ονοματι ανανιας συν σαπφειρη τη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα
Act 5:2 και ενοσφισατο απο της τιμης συνιδυιης και της γυναικος και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν
Act 5:3 ειπεν δε ο πετρος ανανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθε απο της τιμης του χωριου
Act 5:4 ουχι μενον σοι εμενεν και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτι εθου εν τη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα τω θεω
Act 5:5 ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο φοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας
Act 5:6 ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλα_ αυτον και εξενεγκαντες εθαψα_
Act 5:7 εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος εισηλθεν
Act 5:8 απεκριθη δε προς αυτην πετρ[ος] ειπε μοι ει τοσουτου το χωριο[ν] απεδοσθαι η δε ειπεν τοσουτο[υ]
Act 5:9 ο δε πετρος ειπεν προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδαις των θαψαντων τον ανδρα σου επι ταις θυραις και εξοισουσιν σε
Act 5:10 επεσεν δε παραχρημα προς τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευραν αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης
Act 5:11 και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και παντας τους ακουοντας ταυτα
Act 5:12 δια δε των χειρων των αποστολων εγεινετο σημεια και τερατα πολλα εν τω λαω και ησαν ομοθυμαδον παντες εν τη στοα σολομωντος
Act 5:13 των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος
Act 5:14 μαλλον δε προσετιθεντο οι πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρω_ τε και γυναικων
Act 5:15 ωστε και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι των κλιναριων και κραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια επισκιαση τινι αυτων
Act 5:16 συνηρχετο δε και το πληθος τω_ περιξ πολεων ι[ερουσαλημ↔] και οχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτων οιτεινες εθεραπευοντο απαντες
Act 5:17 αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσεις των σαδδουκαιω_ επλησθησαν ζηλου
Act 5:18 και επεβαλλον τας χειρας επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει δημοσια
Act 5:19 αγγελος δε κυριου δια νυκτος ανοιξας τας θυρας της φυλακης εξαγαγω_ τε αυτους ειπεν
Act 5:20 πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης ταυτης
Act 5:21 ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον [π]αραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους
Act 5:22 οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψα_τες δε απηγγειλαν
Act 5:23 λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους φυλακας εστωτας επι των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν
Act 5:24 ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο
Act 5:25 παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον
Act 5:26 τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγαγε_ αυτους ου μετα βιας εφοβουντο γαρ τον λαον ινα μη λιθασθωσιν
Act 5:27 αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς
Act 5:28 λεγων παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη λαλειν επι τω ονοματι τουτω και ιδου επληρωσατε την ιερουσαλημ της διδαχης υμω_ και βουλεσθαι επαγαγειν εφ ημας το αιμα το αιμα του ανθρωπου τουτου
Act 5:29 αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπαν πειθαρχειν δει θεω μαλλον η ανθρωποις
Act 5:30 ο δε θεος των πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθαι κρεμασαντες επι ξυλου
Act 5:31 τουτο_ ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου δουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αμαρτιων
Act 5:32 και ημεις μαρτυρες εσμε_ των ρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω
Act 5:33 οι δε ακουσαντες διεπριοντο και εβουλοντο αναιλειν αυτους
Act 5:34 αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τους ανθρωπους ποιησαι
Act 5:35 ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισραηλειται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν
Act 5:36 προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ↔εκλιθη ανδρων αριθμος ως τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν
Act 5:37 μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησε λαον οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν
Act 5:38 και τα νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και αφετε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται
Act 5:39 ει δε εκ θεου εστι_ ου δυνασθε καταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε
Act 5:40 επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν αυτους επι τω ονοματι του ιησου και απελυσαν
Act 5:41 οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι κατηξιωθησαν υπερ του ονοματος ατιμασθηναι
Act 5:42 πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι τον χριστον ιησουν
Act 6:1 εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων
Act 6:2 προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπαν ουκ αρεστον εστιν ημας καταλιψαντας τον λογον του θεου διακονει_ τραπεζαις
Act 6:3 επισκεψασθαι δη ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρης πνευματος αγιου και σοφιας ους καταστησομεν επι της χρειας ταυτης
Act 6:4 ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν
Act 6:5 και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρης πιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππον και προχορο_ και νικανορα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτο_ αντιοχεα
Act 6:6 ους εστησαν ενωπιο_ των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας
Act 6:7 και ο λογος του θεου ηυξανε και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητω_ εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυς τε οχλος τω_ ιερεων υπηκουεν τη πιστει
Act 6:8 στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως εποιει τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω
Act 6:9 ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης των λεγομενων λιβερτεινων και κηρυναιων και αλεξανδρεων και των απο κηλικιας συνζητουντες τω στεφανω
Act 6:10 και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει
Act 6:11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντες οτι ακηκοαμεν αυτου ↔σφημα εις μωυσην και τον θεον
Act 6:12 συνεκεινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασα_ αυτον και ηγαγον αυτον εις το συνεδριον
Act 6:13 εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ου παυεται ρηματα λαλων κατα του τοπου του αγιου και του νομου
Act 6:14 ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγο_τος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκε_ ημιν μωσης
Act 6:15 και ατενισαντες εις αυτον παντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδαν το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου
Act 7:1 ειπεν δε ο αρχιερευς ει ταυτα ουτως εχει
Act 7:2 ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πρ(ιν η) κατοικησαι αυτον εν χαρραν
Act 7:3 και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και εκ τησ συγγενειας σου και δευρο εις τη_ γην ην αν σοι δειξω
Act 7:4 τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτη_ εις ην υμεις νυν κατοικειτε
Act 7:5 και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο δουναι αυτην εις κατασχεσιν αυτω και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου
Act 7:6 ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια
Act 7:7 και το εθνος ω εαν δουλευσουσιν κρινω εγω ο θεος ειπεν και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν μοι εν τω τοπω τουτω
Act 7:8 και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ισαακ τον ιακωβ και ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας
Act 7:9 και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου
Act 7:10 και εξειλατο αυτον εκ πασω_ των θλιψεων αυτου και εδωκε_ χαριν και σοφιαν εναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και εφ ολον τον οικον αυτου
Act 7:11 ηλθεν δε λιμος εφ ολην την αιγυπτον και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ ευρισκο_ χορτασματα οι πατερες ημων
Act 7:12 ακουσας δε ιακωβ οντα σιτια εις αιγυπτον εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτον
Act 7:13 και εν τω δευτερω εγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος αυτου
Act 7:14 αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ το_ πατερα αυτου και πασαν την συγγενεια_ [ε]ν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε
Act 7:15 [κ]αι κατεβη ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων
Act 7:16 και μετετεθησαν εις συχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ω ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων εμμωρ του εν συχεμ
Act 7:17 ως δε ηγγειζεν ο καιρος της επαγγελειας ης ωμολογησεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω
Act 7:18 αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος επ αιγυπτον ος ουκ ηδει τον ιωσηφ
Act 7:19 ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας ημων του ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτων εις το μη ωογονεισθε
Act 7:20 εν ω καιρω εγενηθη μωσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη μηνας τρεις εν τω οικω του πατρος
Act 7:21 εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον
Act 7:22 και επαιδευθη μωσης εν παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτου
Act 7:23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσερακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθε τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ
Act 7:24 και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον
Act 7:25 ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους αυτου οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν σωτηριαν αυτοις οι δε ου συνηκαν
Act 7:26 τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλασεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε ινα τι αδικειτε αλληλους
Act 7:27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημων
Act 7:28 μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες τον αιγυπτιο_ χθες
Act 7:29 εφυγεν δε μωσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησε_ υιους δυο
Act 7:30 και πληρωθεντων ετων τεσσερακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος εν πυρι φλογος βατου
Act 7:31 ο δε μωσης ιδων εθαυμασεν προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου
Act 7:32 εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωσης ουκ ετολμα κατανοησαι
Act 7:33 ειπεν δε αυτω κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος εφ ω εστηκας γη αγια εστιν
Act 7:34 ιδων ιδον τη_ κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτω_ ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστειλω σε εις αιγυπτον
Act 7:35 τουτον το_ μωσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος αρχηγο_ και λυτρωτην απεσταλκεν συν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω
Act 7:36 ουτος εξηγαγε_ αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν γη αιγυπτω και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσερακοντα
Act 7:37 ουτος εστιν ο μωσης ο ειπας τοις υιοις ισραηλ προφητη_ υμιν αναστησει ο θεος εκ των αδελφων υμων ως εμε
Act 7:38 ουτος εστι_ ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εδεξατο λογια ζωντα δουναι ημιν
Act 7:39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλα απωσα_το και εστραφησαν εν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον
Act 7:40 ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημω_ ο γαρ μωσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι εγενετο αυτω
Act 7:41 και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ιδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων
Act 7:42 εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατεια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι εν τη ερημω οικ↔ οικος ισραηλ ετη τεσσερακοντα
Act 7:43 και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου υμω_ ραιφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικειω υμας επεκεινα βαβυλωνος
Act 7:44 η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν υμων ε_ τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωση ποιησαι αυτη_ κατα τον τυπον ον εωρακει
Act 7:45 ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου τω_ πατερων ημων εως των ημερω_ δαυειδ
Act 7:46 ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω θεω ιακωβ
Act 7:47 σαλωμων δε ωκοδομησεν αυτω οικον
Act 7:48 αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει
Act 7:49 ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον τω_ ποδων μου ποιον οικον οικοδομησεται μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου
Act 7:50 ουχι η χειρ μου εποιησεν παντα ταυτα
Act 7:51 σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι καρδιαις και τοις ωσι_ υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πατερες υμων και υμεις
Act 7:52 τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις εγενεσθε
Act 7:53 οιτεινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξεσθε
Act 7:54 ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχο_ τους οδοντας επ αυτον
Act 7:55 υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου
Act 7:56 και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους διηνοιγμενους και τον υιον του ανθρωπου εστωτα εκ δεξιων το[υ θεου]
Act 7:57 κραξαντες δε φωνη μεγαλη συν[εσ]χον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον
Act 7:58 και εκβαλοντες αυτον εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματεια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου
Act 7:59 και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου δεξαι το πνευμα μου
Act 7:60 θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις ταυτην την αμαρτιαν και τουτο ειπων εκοιμηθη
Act 8:1 σαυλος δε η_ συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγαν επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες τε διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην των αποστολων
Act 8:2 συνεκομισαν δε τον στεφανο_ ανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω
Act 8:3 σαυλος δε ελυμαινετο την εκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην
Act 8:4 οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον
Act 8:5 φιλιππος δε κατελθων εις την πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον
Act 8:6 προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του ↔θυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια εποιει
Act 8:7 πολλοι γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν
Act 8:8 εγενετο δε πολλη χαρα εν τη πολει εκεινη
Act 8:9 ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστανων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτο_ μεγαν
Act 8:10 ω προσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου [η] καλουμενη μεγαλη
Act 8:11 προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγιαις εξιστακειναι αυτους
Act 8:12 [ο]τε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες και γυναικες
Act 8:13 ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημεια και δυναμεις μεγαλας γεινομενας εξιστατο
Act 8:14 ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους πετρο_ και ιωαννην
Act 8:15 οιτεινες καταβα_τες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον
Act 8:16 ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου
Act 8:17 τοτε επετιθεσαν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον
Act 8:18 ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα το αγιον προσηνεγκεν αυτοις χρηματα
Act 8:19 λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω εαν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον
Act 8:20 πετρος δε ειπε_ προς αυτον το αργυριον σου συ_ σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι
Act 8:21 ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστι_ ευθεια εναντι του θεου
Act 8:22 μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του κυριου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου
Act 8:23 εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα
Act 8:24 αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε
Act 8:25 οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογο_ του θεου υπεστρεφον εις ιεροσολυμα πολλας τε κωμας των σαμαρειτω_ ευηγγελειζοντο
Act 8:26 αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος
Act 8:27 και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης βασιλεισσης αιθιοπω_ ος ην επι πασης της γαζης αυτης εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ
Act 8:28 ην τε υποστρεφων κα↔αθημενος επι του αρματος αυτου ανεγινωσκεν τε τον προφητην ησαια_
Act 8:29 ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω
Act 8:30 προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγεινωσκο_τος ησαιαν τον προφητην και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις
Act 8:31 ο δε ειπεν πως γαρ δυναιμην εαν μη τις οδηγηση με παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθεισαι συν αυτω
Act 8:32 η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του κειραντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου
Act 8:33 εν τη ταπινωσει η κρισεις αυτου ηρθη την γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου
Act 8:34 αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δαιομε σου περι τινος ο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος
Act 8:35 ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν
Act 8:36 ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι
Act 8:37 
Act 8:38 και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον
Act 8:39 οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδο_ αυτου χαιρων
Act 8:40 φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος τας πολεις πασας ευηγγελιετο εως του ελθειν αυτο_ εις καισαριαν
Act 9:1 ο δε σαυλος ετι ενπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει
Act 9:2 ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκο_ προς τας συναγωγας οπως εα_ τινας ευρη οντας της οδου ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ
Act 9:3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω εξαιφνης τε αυτον φως περι↔τραψεν εκ του ουρανου
Act 9:4 και πεσων επι την γην ηκουσε_ φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις
Act 9:5 ειπεν δε τις ει κυριε ο δε εγω ειμι ιησους ο ναζωραιος ον συ διωκεις
Act 9:6 αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιει_
Act 9:7 οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ιστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες
Act 9:8 ηγερθη δε σαυλος απο της γης ηνοιγμενων δε τω_ οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπε_ χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον
Act 9:9 και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγε_ ουδε επιεν
Act 9:10 ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον εν οραματι ο κυριος ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε
Act 9:11 ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται
Act 9:12 και ιδεν ανδρα ανανιαν ονοματι εισελθοντα και επιθεντα αυτω χειρας οπως αναβλεψη
Act 9:13 απεκριθη δε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα τοις αγιοις σου εν ιερουσαλημ εποιησεν
Act 9:14 και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλ[ουμε]νους το ονομα σου
Act 9:15 ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευ[ου] οτι σκευος εκλογης εστιν μοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον εθνων τε και βασιλεω_ υιων τε ισραηλ
Act 9:16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν
Act 9:17 απηλθεν τε ανανιας και εισηλθε_ εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου
Act 9:18 και ευθεως απεπεσαν αυτου απο των οφθαλμων ως λεπιδες ανεβλεψεν τε και αναστας εβαπτισθη
Act 9:19 και λαβων τροφην ενισχυσεν εγενετο δε μετα τω_ εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας
Act 9:20 και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον ιησουν οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
Act 9:21 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγο_ ουχ ουτος εστιν ο πορθησας εις ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγα↔η επι τους αρχιερεις
Act 9:22 σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυνε τους ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος
Act 9:23 ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι αναιλειν αυτον
Act 9:24 εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλας οπως πιασωσιν αυτον ημερας και νυκτος
Act 9:25 λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια του τειχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι
Act 9:26 παραγενομενος δε εις ιερουσαλημ επειραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
Act 9:27 βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ιδε_ [τον] κυριον και οτι ελαλησεν αυτω [και] πως εν δαμασκω επαρρησια[σ]ατο εν τω ονοματι κυριου
Act 9:28 και ην με[τ] αυτων εισπορευομενος και εκπορευομενος εις ιερουσαλημ παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου
Act 9:29 [ε]λαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνας οι δε επεχειρουν ↔λειν αυτον
Act 9:30 επιγνοντες δε ↔ οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα και εξαπεστειλαν εις ταρσον
Act 9:31 η μεν ουν εκλησια καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας ειχεν ειρηνη οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβω κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνετο
Act 9:32 εγενετο δε πετρον διερχομενο_ δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδα
Act 9:33 ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ αιτων οκτω κατακειμενον επι κραβαττου ος ην παραλελυμενος
Act 9:34 και ειπε_ αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ο κυριος ιησους ο χριστος αναστηθι και στρωσο_ σεαυτω και ευθεως ανεστη
Act 9:35 και ειδαν αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδα και τον ↔ οιτεινες επεστρεψαν επι τον κυριον
Act 9:36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη η_ πληρης αγαθων εργων και ελεημοσυνων ων εποιει
Act 9:37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανει_ λουσαντες δε εθηκαν αυτην εν τω υπερωω
Act 9:38 εγγυς δε ου↔ λυδδα τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησης διελθειν εως ημων
Act 9:39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον _ ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδιγνυμεναι χιτωνας και ειματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας
Act 9:40 εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπε_ ταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα το_ πετρον ανεκαθεισεν
Act 9:41 δους τε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν
Act 9:42 γνωστον δε εγενετο καθ ολης της ιοππης και επιστευσαν πολλοι επι τον κυριον
Act 9:43 εγενετο δε αυτον ημερας ικανας μειναι εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει
Act 10:1 ανηρ δε τις εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης
Act 10:2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δε↔μενος του θεου δια παντος
Act 10:3 ειδεν εν οραματι φανερως ωσει περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
Act 10:4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου
Act 10:5 και νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην και εταπεμψαι σιμωνα τινα ος επικαλειτε πετρος
Act 10:6 ουτος ξενιζετε παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν
Act 10:7 ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλω_ αυτω φωνησας δυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
Act 10:8 και εξηγησαμενος απαντα αυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππη_
Act 10:9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων αυτων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθε περι ωραν εκτην της ημερας
Act 10:10 εγενετο δε προσπινος και ηθελεν γευσασθε παρασκευαζοντων δε αυτω_ εγενετο επ αυτον εκστασις
Act 10:11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλη_ ταισσαρσιν αρχαις καθιεμενον επι της γης
Act 10:12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα και ερπετα της γης και πετεινα του ουρανου
Act 10:13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
Act 10:14 ο δε πετρος ειπε_ μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον και ακαθαρτον
Act 10:15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθερισε συ μη κοινου
Act 10:16 τουτο δε εγενετο επι τρεις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανον
Act 10:17 ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ιδεν ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
Act 10:18 και φωνησαντες επυ_θανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
Act 10:19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπε_ το πνευμα αυτω ιδου ανδρες τρεις ζητουσιν σε
Act 10:20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος οτι εγω απεσταλκα αυτους
Act 10:21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε
Act 10:22 οι δε ειπαν κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου_ του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
Act 10:23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τεινες των αδελφων τω_ απο ιοππης συνηλθον αυτω
Act 10:24 τη δε επαυριον εισηλθον εις την καισαριαν ο δε κορνηλιος ην προσδ[οκων] αυτους συγκαλεσαμενοσ [τους] συγγενεις αυτου και τουσ [αναγ]καιους φιλους
Act 10:25 ως δε εγεν[ετο] του εισελθειν τον πετρος συναντησας αυτω ο κορνηλι[ος] πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν
Act 10:26 ο δε πετρος ηγειρε_ αυτον λεγων αναστηθι καγω αυτος ανθρωπος ειμι
Act 10:27 και συνομειλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
Act 10:28 εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθαι ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι εδειξεν ο θεος μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
Act 10:29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθαι με
Act 10:30 και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημη↔ προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν αισθητι λαμπρα
Act 10:31 και φησι κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
Act 10:32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειτε πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν
Act 10:33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι τα προστεταγμενα σοι παντα απο του κυριου
Act 10:34 ανοιξας δε πετρος το στομα αυτου ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωπολημπτης ο θεος
Act 10:35 αλλα εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εσται
Act 10:36 τον λογον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελειζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος
Act 10:37 (υμ)εις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος γαρ απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωα_νης
Act 10:38 ιησουν τον απο ναζαρετ ως εχρεισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου
Act 10:39 και υμεις μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον και ανειλαν κρεμασα_τες επι ξυλου
Act 10:40 τουτον ο θεος ηγειρε_ τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον ενφανη γενεσθε
Act 10:41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσι τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημειν οιτεινες συ_εφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτο_ εκ νεκρων
Act 10:42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθε οτι αυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζω_των και νεκρων
Act 10:43 τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσι_ αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα το_ πιστευοντα εις αυτον
Act 10:44 ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεσε το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουο_τας τον λογον
Act 10:45 και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται
Act 10:46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη πετρος
Act 10:47 μητι το υδωρ δυναται κωλυσαι τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτεινες το πνευμα το αγιον ελαβον ως και ημεις
Act 10:48 προσεταξε_ τε αυτοις εν τω ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναι τοτε ηρωτησα_ αυτον επιμειναι ημερας τινας
Act 11:1 ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαια_ οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου
Act 11:2 οτε δε ανεβη πετρος εις ιερουσαλημ διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης
Act 11:3 λεγοντες οτι εισηλθες προς α_δρας ακροβυστειαν εχοντας και συνεφαγες αυτοις
Act 11:4 αρξαμενος δε πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων
Act 11:5 εγω [η]μην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμα καταβαινων σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσι_ αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρι εμου
Act 11:6 εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
Act 11:7 ηκουσα δε και φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε
Act 11:8 ειπον δε μηδαμως κυριε οτι κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου
Act 11:9 απεκριθη δε φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεος εκαθερισε συ μη κοινου
Act 11:10 τουτο δε εγενετο επι τρεις και ανεσπασθη παλιν απαντα εις τον ουρανον
Act 11:11 και ιδου εξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι τη_ οικιαν εν η ημεν απεσταλμενοι απο καισαριας προς με
Act 11:12 ειπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αυτοις μηδεν διακριναντα ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος
Act 11:13 απηγγειλεν δε ημιν πως ιδεν τον αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αποστειλον εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
Act 11:14 ος λαληση ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου
Act 11:15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη
Act 11:16 εμνησθημεν δε του ρηματος του κυριου ως ελεγεν ιωαννης με_ εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθαι εν πνευματι αγιω
Act 11:17 ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω τις ημην δυνατος κωλυσαι τον θεον
Act 11:18 ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξαζον τον θεον λεγοντες αρα και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εις ζωην εδωκεν
Act 11:19 οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλιψεως της γενομενης επι στεφανου διηλθον εως φοινικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενι λαλουντες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοις
Act 11:20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτεινες ελθοντες εις αντιοχιαν ελαλουν και προς τους ελληνας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν
Act 11:21 και ην χειρ κυριου μετ αυτων πολυς τε αριθμος ο πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον
Act 11:22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της εν ιερουσαλημ περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν εως αντιοχειας
Act 11:23 ος παραγενομενος και ιδων την χαριν την του θεου εχαρη και παρεκαλει παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενειν τω κυριω
Act 11:24 οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω
Act 11:25 εξηλθεν δε εις ταρσον αναζητησαι σαυλον
Act 11:26 και ευρων ηγαγεν εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτοις και ενιαυτο_ ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανο_ χρηματισαι τε πρωτον εις αντιοχειαν τους μαθητας χριστιανους
Act 11:27 εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν
Act 11:28 αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος εσημανεν δια του πνευματος λιμο_ μεγαλην μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην ητις εγενετο επι κλαυδιο[υ]
Act 11:29 των δε μαθητων καθως ευπ[ο]ρειτο τις ωρισεν εκαστος αυ[των] εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις
Act 11:30 ο και εποιησαν αποστειλα_τες προς τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα και σαυλου
Act 12:1 κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας
Act 12:2 ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρη
Act 12:3 ιδων δε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον ησαν δε αι ημεραι των αζυμων
Act 12:4 ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδιδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αγαγειν αυτον τω λαω
Act 12:5 ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτεν↔ς γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον ↔ αυτου
Act 12:6 οτε δε εμελλεν προαγαγειν αυτον ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσι δυσι φυλακες τε προς τη θυρα ετηρουν την φυλακην
Act 12:7 και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγω_ αναστα εν ταχει και εξεπεσα_ αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων
Act 12:8 ειπεν τε ο αγγελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλεια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι
Act 12:9 και εξελθων ηκολουθει και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν το γινομενον υπο του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν
Act 12:10 διελθοντες δε πρωτην φυ[λακ]ην και δευτεραν ηλθαν επι [τη]ν πυλην την σιδηραν την [φε]ρουσαν εις την πολιν ητις [α]υτοματη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απηλθεν ο αγγελος απ αυτου
Act 12:11 και ο πετρος εν εαυτω γενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλατο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας των ιουδαιω_
Act 12:12 συνειδων δε ηλθεν επι την οικειαν της μαριας της μητρος ιωαννου του επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνοιθροισμενοι και προσευχομενοι
Act 12:13 κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη
Act 12:14 και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος
Act 12:15 οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγον ο αγγελος εστιν αυτου
Act 12:16 ο δε πετρος επεμενεν κρουω_ ανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν
Act 12:17 κατασισαντος δε αυτου τη χειρι σιγαν διηγησατο πως αυτον ο κυριος εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν τε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον
Act 12:18 γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουχ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο
Act 12:19 ηρωδης τε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσε_ απαχθηναι και κατελθω_ απο της ιουδαιας εις καισαριαν διετριψεν
Act 12:20 ην δε θυμομαχω_ τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτο_ και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητησαντο ειρηνην δια το τρεφεσθε αυτων την χωραν απο της βασιλεικης
Act 12:21 τακτη δε ημερα ο ηρωδης ενδυσαμενος αισθητα βασιλικην και καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους
Act 12:22 ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου
Act 12:23 παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ω_ ουκ εδωκεν την δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν
Act 12:24 ο δε λογος του θεου ηυξανετο και επληθυνετο
Act 12:25 βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εξ ιερουσαλημ πληρωσαντες τη_ διακονιαν συνπαραλαβοντες ιωαννην τον επικαλουμενο_ μαρκον
Act 13:1 ησαν δε εν αντιοχεια κατα την ουσαν εκκλησιαν προφηται και διδασκαλοι ο τε βαρναβας και συμεων ο καλουμενος νειγερ και λουκιος ο κυρηναιος μαναην τε ηρωδου του τετραρχου συντροφος και σαυλος
Act 13:2 λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευο_των ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον βαρναβα_ και σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους
Act 13:3 τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και επιθεντες τας χειρας αυτοις απελυσαν
Act 13:4 αυτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του αγιου πνευματος απηλθον εις σελευκιαν εκειθεν τε απεπλευσαν εις κυπρον
Act 13:5 και γενομενοι εν σαλαμινη κατηγγελλον τον λογο_ του θεου εν ταις συναγωγαις τω_ ιουδαιων ειχον δε και ιωαννη_ υπηρετην
Act 13:6 διελθοντες δε ολην την νησον αχρι παφου ευραν ανδρα τινα μαγον ↔ ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα βαριησουν
Act 13:7 ος ην συ_ τω ανθυπατω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτος προσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλο_ επεζητησεν ακουσαι τον λογο_ του θεου
Act 13:8 ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως
Act 13:9 σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου ατενισας εις αυτον
Act 13:10 ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασης ραδιουργιας υιε διαβολου εχρε πασης δικαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τας οδους κυριου τας ευθειας
Act 13:11 και νυν ιδου χειρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα δε επαισεν αυτον αχλυσ και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους
Act 13:12 τοτε ιδων ο ανθυπατος το γεγονος εκπλησσομενος επιστευσεν επι τη διδαχη του κυριου
Act 13:13 αναχθε_τες δε απο της πα↔υ οι περι παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωαννης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν εις ιεροσολυμα
Act 13:14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγης εγενοντο εις αντιοχειαν την πισιδιαν και εισελθοντες εις την συναγωγην τη ημερα τω_ σαββατων εκαθεισαν
Act 13:15 μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλαν οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει τις εστιν εν υμιν λογος παρακλησεως προς τον λαο_ λεγετε
Act 13:16 αναστας δε παυλος και κατασισας τη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλειται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσατε
Act 13:17 ο θεος του λαου τουτου ισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων και το_ λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτου και μετα βραχιονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτης
Act 13:18 και ως τεσσερακονταετη χρονον ετροφοφορησεν αυτους εν τη ερημω
Act 13:19 και καθελων εθνη επτα εν γη χανααν κατεκληρονομησε_ αυτοις την γην αυτων
Act 13:20 [ως] ετεσι τετρακοσιοις και π[εν]τηκοντα και μετα ταυτα ε[δω]κεν κριτας εως σαμουη[λ προ]φητου
Act 13:21 κακειθεν ητησαντ[ο] βασιλεα και εδωκεν αυτοισ ο θεος τον σαουλ υιον κεις ανδρ[α] εκ φυλης βενιαμειν ετη τεσσερακοντα
Act 13:22 και μεταστησας αυτον ηγειρεν τον δαυειδ αυτοις εις βασιλεα ω και ειπεν μαρτυρησας ευρον δαυειδ τον του ιεσσαι ανδρα κατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου
Act 13:23 τουτου ο θεος απο του σπερματος κατ επαγγελειαν ηγαγεν τω ισραηλ σωτηρα ιησουν
Act 13:24 προκηρυξαντος ιωαννου προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας παντι τω ισραηλ
Act 13:25 ως δε επληρου ιωαννης τον δρομον ελεγεν τι εμε υπονοειτε ειναι ουκ ειμι εγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα των ποδων λυσαι
Act 13:26 ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ και οι εν ημιν φοβουμενοι τον θεον ημιν ο λογος της σωτηριας ταυτης εξαπεσταλη
Act 13:27 οι γαρ κατοικουντες εν ιερουσαλημ και οι αρχο_τες αυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας των προφητω_ τας κατα παν σαββατον αναγινωσκομενας κριναντες επληρωσαν
Act 13:28 και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντες ητησαντο πιλατον αναιρεθηναι αυτο_
Act 13:29 ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημειον
Act 13:30 ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
Act 13:31 ος ωφθη επι ημερας πλειους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες νυν εισιν μαρτυρες αυτου προς τον λαο_
Act 13:32 και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατερας επαγγελεια_ γενομενην οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις ημων αναστησας ↔
Act 13:33 ως και εν τω ψαλμω γεγραπται [τ]ω δευτερω υιος μου ει συ ε[γ]ω σημερον γεγεννηκα σε
Act 13:34 [ο]τι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμι_ τα οσια δαυειδ τα πιστα
Act 13:35 διοτι και εν ετερω λεγει ου δωσεις το_ οσιον σου ιδειν διαφθοραν
Act 13:36 δαυειδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθη και προσετεθη προς τους πατερας αυτου και ιδεν διαφθοραν
Act 13:37 ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν διαφθορα_
Act 13:38 γνωστον ουν υμιν εστω ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσιν αμαρτιων καταγγελλεται
Act 13:39 απο παντων ων ουκ εδυνηθητε εν νομω μωσεως δικαιωθηναι εν τουτω πας ο πιστευων δικαιουται
Act 13:40 βλεπετε ουν μη επελθη εφ υμας το ειρημενον εν τοις προφηταις
Act 13:41 ιδετε οι καταφρονητε και θαυμασατε και αφανισθητε οτι εργον εργαζομαι εγω εν ταις ημεραις υμων εργον ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγειται υμιν
Act 13:42 εξιοντων δε αυτω_ παρεκαλου εις το μετοξυ σαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα
Act 13:43 λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιων και των σεβομενω_ προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτεινες προσλαλουντες αυτοις επειθον αυτου προσμενειν τη χαριτι του θεου
Act 13:44 τω δε εχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολεις συνηχθη ακουσαι τον λογον του κυριου
Act 13:45 ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησαν ζηλου και αντελεγον τοις υπο παυλου λαλουμενοις βλασφημουντες
Act 13:46 παρρησιασαμενοι τε ο παυλος και ο βαρναβας ειπαν υμιν η_ αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επειδη δε απωθεισθαι αυτον και ουκ αξιους κρινεται εαυτους της αιωνιου _ ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη
Act 13:47 ουτως γαρ εντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε εις φως εθνων του ειναι σε εις σωτηρια_ εως εσχατου της γης
Act 13:48 ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον το↔ και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον
Act 13:49 διεφερετο δε ο λογος του κυριου καθ ολης της χωρας
Act 13:50 οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγειραν διωγμον επι το_ παυλον και βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριων αυτων
Act 13:51 οι δε εκτιναξαμενοι το_ κονιορτον των ποδων επ αυτους ηλθον εις ικονιον
Act 13:52 οι τε μαθηται επληρουντο χαρας και πνευματος αγιου
Act 14:1 εγενετο δε εν ικονιω κατο αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και εληνων πολυ πληθος
Act 14:2 οι δε απειθησαντες ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσαν τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφων
Act 14:3 ικανον μεν ουν χρονον διετριβον παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι επι τω λογω της χαριτος αυτου διδοντι σημεια και τερατα γεινεσθαι δια των χειρων αυτων
Act 14:4 εσχεισθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοις
Act 14:5 ως δε εγενετο ορμη τω_ εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους
Act 14:6 συνιδο_τες κατεφυγον εις τας πολεις της λυκαονιας λυστραν και δερβην και την περιχωρον
Act 14:7 κακει ευαγγελιζομενοι ησαν
Act 14:8 και τις ανηρ εν λυστροις αδυνατος τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου ος ουδεποτε περιεπατησεν
Act 14:9 ουτος ηκουσε_ του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτι εχει πιστι_ του σωθηναι
Act 14:10 ειπεν μεγαλη τη φωνη αναστηθι επι τους ποδας σου ορθρος και ηλατο και περιεπατει
Act 14:11 οι τε οχλοι ιδοντες ο εποιησεν παυλος επηραν την φωνη_ αυτων λυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησαν προς ημας
Act 14:12 εκαλουν τε τον βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτος ην ο ηγουμενος του λογου
Act 14:13 ο τε ιερευς του διος του οντος προ της πολεως ταυρους και στεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν θυειν
Act 14:14 ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ειματια εαυτων εξεπηδησαν εις τον οχλο_ κραζοντες
Act 14:15 και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ο↔οπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτω_ των ματαιων επιστρεφειν επι θεον ζωντα ος εποιησεν το_ ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
Act 14:16 ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ιασεν παντα τα εθνη πορευεσθαι ταις οδοις αυτων
Act 14:17 καιτοι ουκ αμαρτυρον αυτον αφηκεν αγαθουργων ουρανοθεν διδους υετους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης και ευφροσυνης τας _αρδιας ημων
Act 14:18 και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειν αυτοις
Act 14:19 επηλθαν δε απο αντιοχειας και ικονιου ιουδαιοι και πεισαντες τους οχλους και λιθοβολησαντες τον παυλον ↔ εσυρον εξω της πολεως νομιζοντες αυτον τεθνηκεναι
Act 14:20 κυκλωσαντων δε των μαθητων αυτον αναστας εισηλθε_ εις την πολιν και τη επαυριο_ εξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβη_
Act 14:21 ευαγγελιζομενοι τε την π[ολιν] εκεινην και μαθητευσα[ν]τες ικανους υπεστρεψαν εις την λυστραν και εις ικον[ιο_] και εις αντιοχειαν
Act 14:22 επιστηρ[ι]ζοντες τας ψυχας των μαθητων παρακαλουντες εμμενειν τη πιστει και οτι δια πολλων θλιψεων δει ημας εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
Act 14:23 χειροτονησαντες δε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστιω_ παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ο_ πεπειστευκεισαν
Act 14:24 και διελθο_τες την πισιδιαν ηλθον εις παμφυλιαν
Act 14:25 και λαλησαντες εις περγην τον λογον του κυριου κατεβησαν εις ατταλιαν
Act 14:26 κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχεια_ οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θεου εις το εργον ο επληρωσαν
Act 14:27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγελλον οσα εποιησε_ ο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξε_ τοις εθνεσιν θυραν πιστεως
Act 14:28 διετριβον δε χρονον ουκ ολιγο_ συν τοις μαθηταις
Act 15:1 και τινες κατελθοντες απο της ιουδαιας εδιδασκον τους αδελφους οτι αν μη περιτμηθητε τω εθει τω μωσεως ου δυνασθε σωθηναι
Act 15:2 γενομενης ου_ στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβα_ και τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου
Act 15:3 οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο την φοινικην και σαμαρειαν εκδιηγουμενοι την επιστροφην των εθνων και εποιουν χαραν μεγαλην πασιν τοις αδελφοις
Act 15:4 παραγενομενοι δε εις ιεροσολυμα παρεδεχθησαν υπο της εκκλησιας και των αποστολω_ [κα]ι των πρεσβυτερων ανηγγει[λ]αν τε οσα ο θεος εποιησεν με[τ] αυτων
Act 15:5 εξανεστησαν δε [τ]ινες ανδρες των απο της αιρεσεως των φαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωσεως
Act 15:6 συνηχθησαν δε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ιδειν περι του λογου τουτου
Act 15:7 πολλης δε ζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων εν υμιν εξελεξατο ο θεος δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και πιστευσαι
Act 15:8 και ο καρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοις δους το πνευμα το αγιον καθως και ημειν
Act 15:9 ουδεν διεκρινε_ μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστει καθαρισας τας καρδιας αυτων
Act 15:10 νυν ουν τι πειραζετε το_ θεον επιθειναι ζυγον επι τον τραχηλον των μαθητων ον ουτε οι πατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαι
Act 15:11 αλλα δια της χαριτος του κυριου ιησου πιστευομεν σωθηναι καθ ον τροπον κακεινοι
Act 15:12 εσιγησεν δε παν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσιν δι αυτων
Act 15:13 μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοι ακουσατε μου
Act 15:14 συμεων εξηγησατο καθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο λαβειν εξ εθνω_ λαον τω ονοματι αυτου
Act 15:15 και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι τω_ προφητων καθως γεγραπται
Act 15:16 μετα ταυτα αναστρεψει και ανοικοδομησω την σκηνην δαυειδ την πεπτωκυιαν και τα κατεσκαμμενα αυτης ανοικοδομησω και ανορθωσω αυτην
Act 15:17 οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγει κυριος ο ποιων ταυτα
Act 15:18 γνωστο_ απ αιωνος τω κυριω το εργον αυτου
Act 15:19 διο εγω κρινω μη παρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσιν επι τον θεον
Act 15:20 αλλα επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαι απο των αλισγηματω_ των ειδωλων και της πορνειας και πνικτου και του αιματος
Act 15:21 μωσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τους κηρυσσοντας αυτον εχει εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγινωσκομενος
Act 15:22 τοτε εδοξε τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδρας πεμψαι εις αντιοχειαν συν τω παυλω και βαρναβα ιουδαν τον καλουμενον βαρσαββαν και σιλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις
Act 15:23 γραψαντες δια χειρος αυτων οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι αδελφοι τοις κατα την αντιοχεια_ και συριαν και κιλιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν
Act 15:24 επειδη ηκουσαμεν οτι τεινες εξ ημων εξελθοντες εταραξα_ υμας λογοις ανασκευαζοντες τας ψυχας υμων οις ου διεστειλαμεθα
Act 15:25 εδοξεν ημιν γενομενοις ομοθυμαδον εκλεξαμενοις ανδρας πεμψαι προς υμας συν τοις αγαπητοις ημων βαρναβα και παυλω
Act 15:26 ανθρωποις παραδεδωκοσιν τας ψυχας αυτων υπερ του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου
Act 15:27 απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλα_ και αυτους δια λογου απαγγελλο_τας τα αυτα
Act 15:28 εδοξεν γαρ τω πνευματι τω αγιω και ημειν μηδεν πλεο_ επιτιθεσθαι υμιν βαρος πλην των επαναγκαις
Act 15:29 απεχεσθαι ιδωλοθυτων και αιματος και πνικτ↔ και πορνειας εξ ω_ διατηρουντες εαυτους ευ πραξετε ερρωσθε
Act 15:30 οι μεν ουν απολυθεντες κατηλθον εις αντιοχεια_ και συναγαγοντες το πληθος επεδωκαν την επιστολην
Act 15:31 αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει
Act 15:32 ιουδας τε και σιλας και αυτοι προφηται οντες δια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους και επεστηριξαν
Act 15:33 ποιησαντες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφω_ προς τους αποστειλαντας αυτους
Act 15:34 
Act 15:35 παυλος δε και βαρναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλω_ τον λογον του κυριου
Act 15:36 μετα δε τινας ημερας ειπεν προς βαρναβαν παυλος επιστρεψα_τες δη επισκεψωμεθα τους αδελφους κατα πολιν πασα_ εν αις κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσιν
Act 15:37 βαρναβας δε εβουλετο συνπαραλαμβανειν και ιωαννην τον καλουμενον μαρκον
Act 15:38 παυλος δε ηξιου τον αποστατησαντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συνπαραλαμβανειν τουτον
Act 15:39 εγενετο δε παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα _υ_ρον εκπλευσαι εις κυπρον
Act 15:40 παυλος δε επιλεξαμενος σιλα_ εξηλθεν παραδοθεις τη χαριτι του κυριου υπο των αδελφων
Act 15:41 διηρχετο δε την συριαν και κηλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιας
Act 16:1 κατηντησεν δε και εις δερβην και εις λυστρα_ και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος
Act 16:2 ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και ικονιω αδελφων
Act 16:3 τουτο_ ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες οτι ελλην ο πατηρ αυτου υπ[ηρχεν]
Act 16:4 ως δε διεπορευοντο τας πο[λεις] παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσ[ειν] τα δογματα τα κεκριμενα υπ[ο] των αποστολων και πρεσβυτερων των εν ιεροσολυμοις
Act 16:5 αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τω αριθμω καθ ημερα_
Act 16:6 διηλθον δε την φρυγιαν και γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι το_ λογον εν τη ασια
Act 16:7 ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον εις την βυθυνιαν πορευθηναι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα ιησου
Act 16:8 παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα
Act 16:9 και ο↔ ωφθη τω παυλω ανηρ μακαιδων τις ην εστως και παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακαιδονιαν βοηθησον ημιν
Act 16:10 ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις μακαιδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο θεος ευαγγελισασθε αυτοις
Act 16:11 αναχθεντες δε απο τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δε επιουση εις νεαν πολιν
Act 16:12 κακειθεν εις φιλιππους ητις εστιν πρωτη της μεριδος μακαιδονιας πολις κωλωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τινας
Act 16:13 τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της πυλης παρα ποταμον ου ενομιζ↔ προσευχη ειναι και καθεισα_τες ελαλουμεν ταις συνελθουσαις γυναιξιν
Act 16:14 και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλεις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουε_ ης ο κυριος διηνοιξεν την καρδια_ προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο του παυλου
Act 16:15 ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα [ει] κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθον οικον μου μενετε και παρεβιασατο ημας
Act 16:16 [ε]γενετο δε πορευομενων ημων εις την προσευχην παιδισκην τινα εχουσα πνευμα πυθωνα απαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη
Act 16:17 αυτη κατακολουθησασα τω παυλω και ημιν εκραζεν λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισι_ οιτεινες καταγγελλουσιν ημι_ οδον σωτηριας
Act 16:18 τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθε_ αυτη τη ωρα
Act 16:19 ιδοντες οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλα_ ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας
Act 16:20 και προσαγαγο_τες αυτους τοις στρατηγοις ειπαν ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν υμων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες
Act 16:21 και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοις ουσιν
Act 16:22 και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν
Act 16:23 πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρει_ αυτους
Act 16:24 ος παραγγελειαν τοιαυτην λαβων ελαβεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακη_ και τους ποδας ησφαλισατο αυτων εις το ξυλον
Act 16:25 κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνου_ τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι
Act 16:26 αφνω δε σισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου ηνοιχθησαν δε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθη
Act 16:27 εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της φυλακης σπασαμενος μαχαιραν ημελλεν εαυτον αναιρειν νομιζω_ εκπεφυγεναι τους δεσμιους
Act 16:28 εφωνησεν δε μεγαλη φωνη ο παυλος λεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε
Act 16:29 αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομος γενομενος προσεπεσε_ τω παυλω και τω σιλα
Act 16:30 και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω
Act 16:31 οι δε ειπαν πιστευσον επι τον κυριον ιησουν και σωθηση συ και ο οικος σου
Act 16:32 και ελαλησαν αυτω τον λογο_ του κυριου συν πασιν τοις εν τη οικια αυτου
Act 16:33 και παραλαβων αυτ↔ εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγω_ και εβαπτισθη αυτος και οι οικιοι αυτου παντες παραχρημα
Act 16:34 αναγαγων τε αυτους εις τον οικον αυτου παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιασατο πανοικει πεπιστευκως τω θεω
Act 16:35 ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απ↔ τους ανθρωπους εκεινους
Act 16:36 απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους τουτους προς τον παυλον οτι απεσταλκαν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθαι εν ειρηνη
Act 16:37 ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλον εις φυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν
Act 16:38 απηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα εφοβηθησαν δε ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισι_
Act 16:39 και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτουν απελθειν απο της πολεως
Act 16:40 εξελθοντες δε εκ της φυλακης εισηλθον προς την λυδιαν και ιδοντες παρεκαλεσαν τους αδελφους και εξηλθον
Act 17:1 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και την απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην συναγωγη των ιουδαιων
Act 17:2 κατα δε το ιωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων
Act 17:3 διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρω_ και οτι ουτος εστιν χριστος ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν
Act 17:4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων και ελληνων πληθος πολυ γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
Act 17:5 ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τινας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν και επιστα_τες τη οικια ιασωνος εζητου_ αυτο_ προαγαγειν εις τον δημον
Act 17:6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντας οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισι_
Act 17:7 ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος πρασσουσι βασιλεα ετερο_ λεγοντες ειναι ιησουν
Act 17:8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
Act 17:9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπω_ απελυσαν αυτους
Act 17:10 οι δε αδελφοι εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροια_ οιτεινες παραγενομεν[οι εις] την συναγωγην των ιου[δαιων] απηεσαν
Act 17:11 ουτοι δε ησαν ευ[γε]νεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτεινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμια[ς] καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως
Act 17:12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδω_ γυναικων των ευσχημονω_ και ανδρων ουκ ολιγοι
Act 17:13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι ↔ βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες και ταρασσο_τες τους οχλους
Act 17:14 ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλα_ οι αδελφοι πορευεσθαι εως επι την θαλασσαν υπεμεινεν τε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει
Act 17:15 οι δε καθιστανοντες το_ παυλον ηγαγον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς το_ σιλαν και τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν
Act 17:16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου_ αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντος κατειδωλον ουσαν την πολιν
Act 17:17 διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
Act 17:18 τινες δε και των επικουριων και στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και τη_ αναστασιν ευηγγελιζετο αυτοις
Act 17:19 επιλαβομενοι τε αυτου επι το_ αριον παγον ηγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη
Act 17:20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων [β]ουλομεθα ουν γνωναι τινα θελει ταυτα ειναι
Act 17:21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ηυκαιρουν η λεγειν τι η ακουειν τι καινοτερον
Act 17:22 σταθεις δε παυλος εμμεσω του αριου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δισιδαιμονεστερους υμας θεωρω
Act 17:23 διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ο ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτο εγω κατεγγελλω υμιν
Act 17:24 ο θεος ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης υπαρχων κυριος ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει
Act 17:25 ουδε υπο χειρων ανθρωπινων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασι ζοην και πνοην και τα παντα
Act 17:26 ↔ τε εξ ενος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παντος προσωπου της γης ορισας προστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικειας αυτων
Act 17:27 ζητειν τον θεον ει αρα γε ψηλαφησιαν αυτο_ η ευροιεν καιτοι ου μακραν απο ενος εκαστου _μων υπαρχοντα
Act 17:28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κεινουμεθα και εσμεν ως και τεινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
Act 17:29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφιλομεν νομιζειν χρυσιω η αργυριω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειο_ ειναι ομοιον
Act 17:30 τους μεν ου_ χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν παραγγελλει τοις ανθρωποις παντας πανταχου μετανοειν
Act 17:31 καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασι_ αναστησας αυτον εκ νεκρων
Act 17:32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπον ακουσομεθα σου περι τουτου και παλιν
Act 17:33 ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
Act 17:34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις
Act 18:1 μετα ταυτα χωρισθεις ο παυλος εκ των αθηνων ηλθεν εις κορι_θον
Act 18:2 και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το διατεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους απο της ρωμης προσηλθεν αυτοις
Act 18:3 και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν παρ αυτοις και ηργαζετο ησαν γαρ σκηνοποιοι τη τεχνη
Act 18:4 διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τε ιουδαιους και ελληνας
Act 18:5 ως δε κατηλθον απο της μακαιδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω λογω ο παυλος διαμαρτυρομενος ειναι τον χριστον ιησουν
Act 18:6 αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλη_ υμων καθαρος εγω απο του νυ_ εις τα εθνη πορευσομαι
Act 18:7 και μεταβας εκειθεν εισηλθεν εις οικιαν τινος ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομοροουσα τη συναγωγη
Act 18:8 κρ↔ δε ο αρχισυναγωγος επιστευσε_ τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο
Act 18:9 ειπεν δε ο κυριος εν οραματι τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης
Act 18:10 διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σε διοτι λαος εστι μοι πολυς εν τη πολει ταυτη
Act 18:11 εκαθεισεν δε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου
Act 18:12 γαλλιωνος δε ανθυπατου οντος της αχαιας κατεπεστησαν ομοθυμαδον οι ιουδαιοι τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα
Act 18:13 λεγοντες οτι παρα τον νομο_ αναπιθει ουτος τους ανθρωπους σεβεσθαι τον θεον
Act 18:14 μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους ιουδαιους η μεν η αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον ανεσχομην υμων
Act 18:15 ει δε ζητηματα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθαι αυτοι κριτης εγω τουτων ου βουλομε ειναι
Act 18:16 και απηλασεν αυτους απο του βηματος
Act 18:17 επιλαβομενοι δε πα_τες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελεν
Act 18:18 ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συ_ αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κενχρεαις την κεφαλην ειχεν γαρ ευχην
Act 18:19 κατη_τησαν δε εις εφεσον κακεινους κατελειπεν εκει αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην διελεξατο τοις ιουδαιοις
Act 18:20 ερωτω_των δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι ουκ επενευσε_
Act 18:21 αλλα αποταξαμενος και ειπω_ παλιν ανακαμψω προς υμας του θεου θελοντος ανηχθη απο της εφεσου
Act 18:22 και κατελθων εις καισαριαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν
Act 18:23 και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν διερχομενος καθεξης την γαλατικην χωραν και φρυγιαν στηριζων παντας τους μαθητας
Act 18:24 ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις
Act 18:25 ουτος ην κατηχημενος την οδον του κυριου και ζεων τω πνευματι ελαλει και εδιδασκεν ακριβως τα περι του ιησου επισταμενος μονον το βαπτισμα ιωαννου
Act 18:26 ουτος τε ηρξατο π[αρρη]σιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου πρισκιλλα και ακυλας προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθε_το την οδον του θεου
Act 18:27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαια_ προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος
Act 18:28 ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλλεγχετο δημοσια επιδιγνυς δια των γραφων ειναι τον χριστον ιησουν
Act 19:1 εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικα μερη κατελθειν εις εφεσο_ και ευρειν τινας μαθητας
Act 19:2 ειπεν τε προς αυτους ει πνευμα αγιο_ ελαβετε πιστευσαντες οι δε προς αυτον αλλ ουδ ει πνευμα αγιο_ εστιν ηκουσαμεν
Act 19:3 ο δε ειπε_ εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπαν εις το ιωαννου βαπτισμα
Act 19:4 ειπεν δε παυλος ιωαννης εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσι_ τουτ εστιν εις τον ιησουν
Act 19:5 ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου
Act 19:6 και επιθεντος αυτοις του παυλου χειρας ηλθε το πνευμα το αγιον επ αυτους ελαλουν τε γλωσσαις και επροφητευον
Act 19:7 ησαν δε οι παντες ανδρες ωσει δωδεκα
Act 19:8 εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρεις διαλεγομενος και πειθων τα περι της βασιλειας του θεου
Act 19:9 ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουν κακολογουντες τη_ οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυρα_νου
Act 19:10 τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τους κατοικουντας την ασιαν ακουσαι [τ]ον λογον του κυριου ιουδαιους τε και ελληνας
Act 19:11 δυναμεις τε ου τας τυχουσας ο θεος εποιει δια των χειρων παυλου
Act 19:12 ωστε και επι τους ασθενουντας αποφερεσθαι απο του χρωτος αυτου σουδαρια η σιμικινθια και απαλλασσεσθαι απ αυτω_ τας νοσους τα τε πνευματα τα πονηρα εκπορευεσθαι
Act 19:13 επεχειρησαν δε τεινες και τω_ περιερχομενων ιουδαιων εξορκιστων ονομαζειν επι τους εχοντας τα πνευματα τα πονηρα το ονομα του ιησου ιησου λεγο_τες ορκιζω υμας τον ιησουν ον παυλος κηρυσσει
Act 19:14 ησαν δε τινες σκευια ιουδαιου αρχιερεως επτα υιοι τουτο ποιουντες
Act 19:15 αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοις τον ιησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τεινες εστε
Act 19:16 και εφαλομενος ο ανθρωπος επ αυτους εν ω ην το πνευμα το πονηρον κατακυριευσαν αμφοτερων ισχυσεν κατ αυτων ωστε γυμνους και τετραυματισμενους εκφυγειν αυτους εκ του οικου εκεινου
Act 19:17 τουτο δε εγενετο γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοις κατοικουσι_ εφεσον και επεσεν φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου
Act 19:18 πολλοι τε των πεπιστευκοτω_ ηρχοντο εξομολογουμενοι και αναγγελλοντες τας πραξεις αυτων
Act 19:19 ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκαντες τας βιβλους κατεκαιο_ ενωπιον παντων και συνεψηφισαν τας τιμας αυτων και ευρον αργυριου μυριαδας πεντε
Act 19:20 ουτως κατα κρατος του κυριου ο λογος ηυξανε και ισχυε_
Act 19:21 ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθειν την μακαιδονιαν και την αχαιαν πορευεσθαι εις ιεροσολυμα ειπων οτι μετα το γενεσθαι με εκει δι με και ρωμην ιδειν
Act 19:22 αποστειλας δε εις την μακαιδονιαν δυο των διακονουν αυτω_ τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν χρονον εις την ασια_
Act 19:23 εγενετο δε κατα τον καιρον εκεινον ταραχος ουχ ολιγος περι της οδου
Act 19:24 δημητριος γαρ τις ονοματι αργυροκοπος ποιων ναους αργυρους αρτεμιδος παρειχε τοις τεχνιταις ουκ ολιγην εργασιαν
Act 19:25 ους συναθροισας και τους περι τα τοιαυτα εργατας ειπεν ανδρες επιστασθε οτι εκ ταυτης της εργασιας η ευπορια ημιν εστι_
Act 19:26 και θεωρειτε και ακουετε οτι ου μονον εφεσου αλλα και σχεδον πασης της ασιας ο παυλος ουτος πεισαν μετεστησεν ικανον οχλον λεγων οτι ουκ εισι_ θεοι οι δια χειρων γινομενοι
Act 19:27 ου μονον δε τουτο το μερος κινδυνευει ημιν εις απελεγμο_ ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον εις ουθε_ λογισθησεται μελλει τε και καθερεισθε της μεγαλειοτητος αυτης ην ολη η ασια και η οικουμενη σεβεται
Act 19:28 ακουσαντες δε και γενομενοι πληρης θυμου εκραζον λεγοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
Act 19:29 και επλησθη η πολις της συγχυσεως ωρμησαν τε ομοθυμαδον εις το θεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχον μακεδονας συνεκδημους παυλου
Act 19:30 παυλου δε βουλομενου εισελθει_ εις τον δημον ουκ ειων αυτο_ οι μαθηται
Act 19:31 τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον
Act 19:32 αλλοι μεν ουν αλλο τι εκραζον ην γαρ η εκκλησια συνκεχυμενη και οι πλειους ουκ ηδεισαν τινος ενεκα συνεληλυθεισαν
Act 19:33 εκ δε του οχλου συνεβιβασαν αλεξανδρον προβαλοντων αυτο_ των ιουδαιων ο ουν αλεξανδρος κατασεισας την χειρα ηθελε_ απολογεισθε τω δημω
Act 19:34 επιγνοντες δε οτι ιουδαιος εστι_ φωνη εγενετο μια εκ παντω_ ως επι ωρας δυο κραζοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων
Act 19:35 καταστειλας δε ο γραμματευς τον οχλον φησιν ανδρες εφεσιοι τις γαρ εστιν ανθρωπων ος ου γινωσκει την εφεσιων πολιν νεωκορον ουσαν της μεγαλης αρτεμιδος και του διοπετους
Act 19:36 αναντιρρητων ουν τουτων οντων δεον εστιν υμας κατεσταλμενους υπαρχειν και μηδε_ προπετες πρασσειν
Act 19:37 ηγαγετε γαρ τους ανδρας τουτους ουτε ιεροσ↔υς ουτε βλασφημουντας την θεον ημων
Act 19:38 ει μεν ουν δημητριο_ς και οι συν αυτω τεχνιται εχουσιν προς τινα λογον αγοραιοι αγονται και ανθυπατοι εισιν εγκαλειτωσαν αλληλοις
Act 19:39 ει δε τι περι ετερων επιζητειτε εν τη εννομω εκκλησια επιλυθησεται
Act 19:40 και γαρ κινδυνευομεν εγκαλεισθαι στασεως περι της σημερον μηδενος αιτιου υπαρχοντος περι ου ου δυνησομεθα αποδουναι λογον περι της συστροφης ταυτης και ταυτα ειπων απελυσεν την εκκλησια_
Act 20:1 μετα δε το παυσασθαι τον θορυβο_ προσκαλεσαμενος ο παυλος τους μαθητας και παρακαλεσας ασπασαμενος εξηλθεν πορευεσθαι εις την μακαιδονιαν
Act 20:2 διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα
Act 20:3 ↔ησας τε μηνας τρεις γενομενης επιβουλης αυτω υπο τω_ ιουδαιων μελ↔τι αναγεσθαι εις την συριαν εγενετο γνωμης του υποστρεφειν δια μακαιδονιας
Act 20:4 συνειπετο δε αυτ↔ αχρι της ασιας σωπατρος πυρρου β_ροιαιος θεσσαλονικεων δε αρισταρχος και σεκου_δος και γαιος ο δερβαιος και τιμοθεος α_ιανοι δε τυχικος και τροφιμος
Act 20:5 ουτοι δε πρ[οσ]ελθοντες εμενον ημας εν τρωαδι
Act 20:6 ημεις δε εξεπλευσ[α]μεν μετα τας ημερας των αζυμ[ω_] απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα αχρι ημερων πεντε οπου διετριψαμεν ημερας επτα
Act 20:7 εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν τε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου
Act 20:8 ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ημε_ συνηγμενοι
Act 20:9 καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερο↔ υπνω βαθει διαλεγομενου του παυλου επι πλειον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω και ηρθη νεκρος
Act 20:10 καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συνπεριλαβω_ ειπεν μη θορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν
Act 20:11 αναβας δε και κλασας τον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομειλησας αχρι αυγης ουτως εξηλθεν
Act 20:12 ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως
Act 20:13 ημεις δε προσελθο_τες επι το πλοιον ανηχθημε_ επι την ασσον εκειθεν μελλο_τες αναλαμβανειν τον παυλο_ ουτως γαρ διατεταγμενος η_ μελλων αυτος παιζευειν
Act 20:14 ως δε συνεβαλλεν ημιν εις τη_ ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυλινην
Act 20:15 κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυς χιου τη δε ετερα παρεβαλομε_ εις σαμον τη δε εχομενη ηλθομεν εις μιλητον
Act 20:16 κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατον ειη _υτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιερουσαλημ
Act 20:17 [απ]ο δε της μιλητου πεμψας [ε]ις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιας
Act 20:18 ως δε παρεγενοντο προς αυτο_ ομου οντων αυτων ειπεν αυτοις υμεις επιστασθαι απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων το_ παντα χρονον εγενομην
Act 20:19 δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης και δακρυω_ και πειρασμων των συμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις των ιουδαιων
Act 20:20 ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεροντω_ του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικους
Act 20:21 διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις τον θεον μετανοιαν και πιστιν εις τον κυριον ημων ιησουν χριστον
Act 20:22 και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη συναντησαντα μοι μη ειδως
Act 20:23 πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διεμαρτυρατο μοι λεγον οτι δεσμα και θλιψεις με μενουσιν
Act 20:24 αλλ ουδενος λογον εχω ουδε ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτω ως τελειωσαι τον δρομον μου και την διακονιαν ην ελαβο_ παρα του κυριου ιησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιον της χαριτος του θεου
Act 20:25 και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι οψεσθαι το προσωπον μου υμεις παντες εν οις διηλθο_ κηρυσσων την βασιλειαν
Act 20:26 διοτι μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος εγω απο του αιματος παντων
Act 20:27 ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι υμιν πασαν την βουλην του θεου
Act 20:28 προσεχετε εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησιαν του κυριου ην περιεποιησατο δια του αιματος του ιδιου
Act 20:29 εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου
Act 20:30 και εξ υμων αυτων αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα του αποσπα_ τους μαθητας οπισω εαυτων
Act 20:31 διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκταν και ημεραν ουκ επαυσαμην μετα δακρυων νουθετων ενα εκαστον
Act 20:32 και τα νυν παρατιθεμε υμας τω θεω και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω οικοδομησαι και δουναι την κληρονομιαν αυτου εν τοις ηγιασμενοις πασιν
Act 20:33 αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουθενος επεθυμησα
Act 20:34 αυτοι οιδατε οτι ταις χριαις μου και τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αι χειρες αυται
Act 20:35 παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει των ασθενουντων αντιλαμβανεσθε μνημονευ↔ τω_ λογων του κυρι[ου] οτι αυτος ειπε_ μακαριον εστιν μ↔ διδοναι η λαμβανειν
Act 20:36 και ταυτα ειπω_ θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο
Act 20:37 ικανος δε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλο_ του παυλου κατεφιλουν αυτο_
Act 20:38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσι_ το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιο_
Act 21:1 ως δε εγενετο ημας (αποσπασθε)_τας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κω τη δε εξης εις την ροδον κα_ειθεν εις πατερα
Act 21:2 και ευροντες πλοιο_ διαπερων εις φοινικην επιβα_τες ανηχθημεν
Act 21:3 αναφανεντες δε την κυπρον καταλειποντες αυτην ευωνυμον ε(ις συρια_) και κατηλθομεν εις τυρον εκεισε γαρ το πλοιον ην αποφορτιζομενον τον γομον
Act 21:4 ανευροντες δε τους μαθητας επεμειναμεν αυτοις ημερας επτα οιτεινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη επιβαινειν εις ιεροσολυμα
Act 21:5 οτε δε εγενετο εξαρτισαι ημας τας ημερας επορευομεθα προπεμποντω_ ημας παντων συν γυναιξι και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσευξαμενοι
Act 21:6 απησπασμεθα αλληλους και ανεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
Act 21:7 ημεις δε τον πλουν διανοισαντες απο τυρου κατεβημεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους επεμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
Act 21:8 τη δε επαυριον εξελθοντες ηλθομεν εις καισαριαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
Act 21:9 τουτω δε ησαν θυγατερες τεσσαρες παρθενοι προφητευουσαι
Act 21:10 επιμενοντω_ δε ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
Act 21:11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνη_ του παυλου δησας εαυτου τας χειρας και τους ποδας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον το_ ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσου εις χειρας εθνων
Act 21:12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
Act 21:13 τοτε απεκριθη ο παυλος και ειπεν τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν ετοιμως εχω εις ιερουσαλημ υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
Act 21:14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες του κυριου το θελημα γεινεσθω
Act 21:15 μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενοι αναιβαινομε_ εις ιεροσολυμα
Act 21:16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαριας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι κυπριω αρχαιω μαθητη
Act 21:17 γενομενων δε ημων εις ιερο[σο]λυμα ασμενως απεδεξαντο ημας οι αδελφοι
Act 21:18 τη τε επιουσ[η] εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενο_το οι πρεσβυτεροι
Act 21:19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον αυτ↔ιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονειας αυτου
Act 21:20 οι δε ακουσα_τες εδοξαζον τον θεον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι ↔ιαδες εισιν εν τοις ιουδαιοις των πεπιστευκοτω_ και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
Act 21:21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωσεως τους κατα τα εθνη ιουδαιους λεγω_ μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσι περιπατει_
Act 21:22 τι ουν εστιν παντως δει συνελθειν πληθος ακουσονται γαρ οτι εληλυθας
Act 21:23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισι_ ημιν ανδρες τεσσαρες ευχη_ εχοντες εφ εαυτων
Act 21:24 τουτους παραβων αγνισθητι συν αυτο_ς και δαπανησον επ αυτους ινα ξυρησωνται την κεφαλη_ και γνωσονται παντες οτι ω_ κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα και στοιχεις και αυτος φυλασσων τον νομον
Act 21:25 περι δε των πεπιστευκοτω_ εθνων ημεις επ↔αμε_ κριναντες φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και αιμα και πνικτον και πορνειαν
Act 21:26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων τη_ εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτω_ η προσφορα
Act 21:27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθε οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω [σ]υνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλαν επ αυτον τας χειρας
Act 21:28 κραζοντες ανδρε ισραηλειτε βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου του αγιου τουτου παντας πανταχη διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτο_
Act 21:29 ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
Act 21:30 εκεινηθη τε η πολεις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
Act 21:31 ζητουντων τε αυτο_ αποκτειναι ανεβη φασεις τω χειλιαρχω της σπειρης οτι ολη συνχυννεται ιερουσαλημ
Act 21:32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχας κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
Act 21:33 τοτε εγγισας ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσε δεθηναι αλυσεσι δυσι και επυ_θανετο τις ειη και τι εστιν πεποιηκως
Act 21:34 αλλοι δε αλλο τι επεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενου δε αυτου γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
Act 21:35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
Act 21:36 ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζοντες αιρε αυτον
Act 21:37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
Act 21:38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων
Act 21:39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος με_ ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολειτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
Act 21:40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσισε τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γεναμενης προσεφωνησεν τη ιδια διαλεκτω λεγων
Act 22:1 ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου της προς υμας νυνι απολογιας
Act 22:2 ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει αυτ↔ μαλλον παρεσχο_ ησυχιαν και φησιν
Act 22:3 εγω ειμι ανηρ ιουδαιος γεγενημενος εν ταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενος δε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλ πεπαιδευμενος κατα ακριβεια_ του πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχων του θεου καθως παντες υμεις εστε σημερον
Act 22:4 ος ταυτη_ την οδον εδιωξα αχρι θανατου δεσμευων και παραδιδους εις φυλακας ανδρας τε και γυναικας
Act 22:5 ως και ο αρχιερευς μαρτυρει μοι και παν το πρεσβυτεριον παρ ω_ και επιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους εις δαμασκον επορευομην αξων και τους εκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημ ινα τιμωρηθωσιν
Act 22:6 εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκω περι μεσημβριαν εξαιφνης εκ του ουρανου περιαστραψαι φως ικανον περι εμε
Act 22:7 επεσα τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνης λεγουσης μοι σαουλ σαουλ τι με διωκεις
Act 22:8 εγω δε απεκριθην τις ει κυριε ειπεν τε προς εμε εγω ειμι ιησους ο ναζωραιος ον συ διωκεις
Act 22:9 οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεασαντο την δε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι
Act 22:10 ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπε_ προς με αναστας πορευου εις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντων ων τετακται σοι ποιησαι
Act 22:11 ως δε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινου χειραγωγουμενος απο τω_ συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον
Act 22:12 ανανιας δε τις ανηρ κατα τον νομον μαρτυρομενος υπο _αντων των κατοικουντων ιουδαιων
Act 22:13 ελθων προς εμε και επιστας ειπεν μοι σαουλ αδελφε αναβλεψο_ καγω αυτη τη ωρα εβλεψα εις αυτο_
Act 22:14 ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημω_ προεχειρησατο σε γνωναι το θελημα αυτου ιδειν τον δικαιο_ και ακουσαι φωνην εκ στοματος αυτου
Act 22:15 οτι εση μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους ων εωρακας και ηκουσας
Act 22:16 και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενος το ονομα αυτου
Act 22:17 εγενετο δε μοι υποστρεψαντι εις ιερουσαλημ και προσευχομενου μου εν τω ιερω γενεσθαι με εν εκστασει
Act 22:18 και ιδειν αυτον λεγοντα μοι σπευσον και εξελθε εν ταχει εξ ιερουσαλημ διοτι ου παραδεξονται σου μαρτυριαν περι εμου
Act 22:19 καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημην φυλακιζων και δερων κατα τας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε
Act 22:20 και οτε εξεχυννετο το αιμα του μαρτυρο_ σου και αυτος ημη_ εστως και συνευδοκων και φυλασσων τα ιματια των αναιρουντων αυτον
Act 22:21 και ειπεν προς με πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελω σε
Act 22:22 ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν αυτον ζην
Act 22:23 κραυγαζο_των τε αυτων και ριπτουντων τα ειματια και κονιορτο_ βαλλοντων εις τον αερα
Act 22:24 εκελευσεν ο χιλιαρχος εισ[αγε]σθαι αυτον εις την παρεμβολη[ν] ειπας μαστιγξιν ανεταζεσθ[αι] αυτον ινα γνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω
Act 22:25 ως δε προετεινον αυτον τοις ιμασι[_] ειπεν προς τον εστωτα εκατο_ταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμεο_ και ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζειν
Act 22:26 ακουσας δε ο εκατονταρχης προσελθων τω χιλιαρχω απηγγειλεν λεγων τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν
Act 22:27 προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναι
Act 22:28 απεκριθη ο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου την πολιτιαν ταυτην εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω δε και γεγενημαι
Act 22:29 ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον αναιτα_ειν και ο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστι_ και οτι αυτον ην δεδ↔κως
Act 22:30 τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειτε υπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον και εκελευσεν συνελθειν τους αρχιερεις και πα_ το συνεδριον και καταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους
Act 23:1 ατενισας δε τω συνεδριω ο παυλος ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησει αγαθη πεπολειτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημερας
Act 23:2 ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα
Act 23:3 τοτε ο παυλος προς αυτον ειπεν τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμεναι και συ καθη κρινων με κατα τον νομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι
Act 23:4 οι δε παρεστωτες ειπον τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις
Act 23:5 εφη τε ο παυλος ουκ ηδει_ αδελφοι οτι εστιν αρχιερευς γεγραπται γαρ οτι αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακως
Act 23:6 γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστι_ [σ]αδδουκαιων το δε ετερον φα[ρ]ισαιων εκραξεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιων περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι
Act 23:7 τουτο δε αυτου ειποντος εγενετο στασεις των φαρισαιων και σαδδουκαιων και εσχισθη το πληθος
Act 23:8 σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν μητε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα
Act 23:9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες τινες των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος
Act 23:10 πολλης δε στασεως γενομενης φοβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων απαγειν τε εις την παρεμβολην
Act 23:11 τη δε επιουση νυκτι επιστ_ς αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτω σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι
Act 23:12 γενομενης δε ημερας ποιησαντες συστροφην οι ιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αναιλωσιν τον παυλον
Act 23:13 ησαν δε πλειους τεσσερακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν ποιησαμενοι
Act 23:14 οιτεινες προσελθοντες τοις αρχιερευσι_ και τοις πρεσβυτεροις ειπαν αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηθενος γευσασθε εως ου αποκτεινωμεν τον παυλον
Act 23:15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως καταγαγη αυτον εις υμας ως μελλονας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμε_ του αναιλειν αυτον
Act 23:16 ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου την ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις την συναγωγην απηγγειλεν τω παυλω
Act 23:17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον απαγαγε προς τον χιλιαρχον εχει γαρ απαγγειλαι τι αυτω
Act 23:18 ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτον τον νεανισκον αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι
Act 23:19 επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας επυνθανετο κατ ιδια_ τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι
Act 23:20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον παυλον καταγαγης εις το συνεδριον ως μελλων τι ακριβεστερο_ πυνθανεσθαι περι αυτου
Act 23:21 συ ουν μη πεισθης αυτοις ενεδρεουσι_ γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους τεσσερακοντα οιτεινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αναιλωσιν αυτον και νυν εισιν ετοιμοι προσδεχομενοι την απο σου επαγγελειαν
Act 23:22 ο μεν ουν χιλιαρχος απελυσεν τον νεανισκον παραγγειλας μηδενι εκλαλησα_ οτι ταυτα ενεφανισας προς με
Act 23:23 και προσκαλεσαμενος δυο τινας των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους _ως πορευθωσιν εως καισαριας και ιππεις εβδομηκοντα και δεξιοβολους διακοσιους απο τριτης ωρας της νυκτος
Act 23:24 κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντες τον παυλον διασωσωσι προς φιλικα τον ηγεμονα
Act 23:25 γραψας επιστολην περιεχουσαν τον τυπο_ τουτον
Act 23:26 _λαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φιλικι χαιρειν
Act 23:27 τον ανδρα τουτον συλλημφθεντα υπο των ιουδαιων και μελλο_τα αναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξιλαμη_ μαθων οτι ρωμαιος εστιν
Act 23:28 βουλομενος τε επιγνωναι τη_ αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω κατηγαγον εις το συνεδριον αυτων
Act 23:29 ον ευρον εγκαλουμενο_ περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα
Act 23:30 μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις το_ ανδρα εσεσθαι εξ αυτων επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν αυτους επι σου
Act 23:31 οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβο_τες τον παυλον ηγαγον δια νυκτος εις την αντιπατριδα
Act 23:32 τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις απερχεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην
Act 23:33 οιτεινες εισελθοντες εις τη_ καισαριαν και αναδοντες τη_ επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω
Act 23:34 αναγνους δε και επερωτη↔ εκ ποιας επαρχειας εστιν και πυθομενος οτι απο κηλικιας εστιν
Act 23:35 δια↔κουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται κελευσας εν τω πραιτωριω του ηρωδου φυλασσεσθαι αυτον
Act 24:1 μετα δε τινας ημερας κατεβη ο αρχιερευς ανανιας μετα πρεσβυτερων τινω_ και ρητορος τερτυλλου τινος οιτεινες ενεφανισαν τω ηγεμονι κατα του παυλου
Act 24:2 κληθεντος δε αυτου ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγω_ πολλης ειρηνης τυγχανοντες δια σου και διορθωματων γινομενων τω εθνει τουτω δια της σης προνοιας
Act 24:3 παντη τε και πανταχου αποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ μετα πασης ευχαριστειας
Act 24:4 ινα δε μη επι [πλ]ιον σε κοπτω παρακαλω ακουσαι σε ημων (τη ση επιει)κια
Act 24:5 ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιπον και κεινουντα στασεις πασι τοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενην πρωτοστατην τε της των ναζωραιων αιρεσεως
Act 24:6 ος κ[αι το] ιερον επειρασεν βεβηλω_α[ι] ον και εκρατησαμεν
Act 24:7 
Act 24:8 παρ ου δυνηση ανακρινας περι παν[των] τουτων επιγνωναι ων ημεις κατηγορουμεν αυτου
Act 24:9 συνεπεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυτα ουτως εχειν
Act 24:10 απεκριθη τε ο παυλος νευσαντος αυτω του ηγεμονος λεγειν εκ πολλων ετων οντα σε κριτη_ τω εθνει τουτω επισταμενος ευθυμως τα περι εμαυτου απολογουμαι
Act 24:11 δυναμενου επιγνωναι οτι ου πλειους εισιν μοι ημεραι δωδεκα αφ ης ανεβην προσκυνησων εις ιερουσαλημ
Act 24:12 και ουτε εν τω ιερω ευρον με προς τινα διαλεγομενον η επιστασιν ποιουντα οχλου ουτε εν ταις συναγωγαις ουτε κατα την πολιν
Act 24:13 ουτε παραστησαι δυνανται σου περι ω_ νυνι κατηγορουσιν μου
Act 24:14 ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα τη_ οδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευω τω πατρωω θεω πιστευω_ πασι τοις κατα τον νομον και τοις προφηταις γεγραμμενοις
Act 24:15 ελπιδα εχων εις τον θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονται αναστασιν μελλειν εσεσθε δικαιων τε και αδικων
Act 24:16 εν τουτω και αυτος ασκω απροσκοπον συνιδησιν εχειν προς τον θεον και τους ανθρωπους δια παντος
Act 24:17 δι ετων δε πλειονων ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου και προσφορας
Act 24:18 εν αις ευρον με ηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μετα θορυβου τινες δε απο της ασιας ιουδαιοι
Act 24:19 ους εδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει τι εχοιεν προς εμε
Act 24:20 ει αυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευρον αδικημα σταντος μου επι του συνεδριου
Act 24:21 η περι μιας ταυτης φωνης ης εκεκραξα εν αυτοις εστως οτι περι αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι σημερον εφ υμων
Act 24:22 [αν]εβαλετο δε αυτους ο φηλιξ [α]κρειβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπας οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα καθ υμας
Act 24:23 διαταξαμενος τω εκατονταρχη τηρεισθαι αυτον εχειν τε ανεσι_ και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετειν αυτω
Act 24:24 μετα δε τινας ημερας παραγενος ο φηλιξ σουν δρουσιλλη τη ιδια γυναικι αυτου ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσε_ αυτου περι της εις χριστον πιστεως
Act 24:25 διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και του κριματος του μελλο_τος εμφοβος δε γενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε παραλαβων μετακαλεσομαι σε
Act 24:26 αμα και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται αυτω υπο του παυλου διο και πυκνοτερον αυτο_ μεταπεμπομενος ωμιλει αυτω
Act 24:27 διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν διαδοχον ο φηλιξ πορκιον φηστον θελων τε χαριτα καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φιλιξ κατελειπεν το_ παυλον δεδεμενον
Act 25:1 φηστος ουν επιβας τη επαρχειω μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας
Act 25:2 ενεφανισαν τε αυτω οι αρχιερεις και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτο_
Act 25:3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτο_ εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες αναιλειν αυτον κατα τη_ οδον
Act 25:4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλο_ εις καισαριαν εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι
Act 25:5 οι ουν εν υμιν φησιν δυνατοι συνκαταβαντες ει τι εστι_ εν τω ανδρι ατοπον κατηγορειτωσαν αυτου
Act 25:6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας ου πλιους οκτω η δεκα καταβας εις καισαριαν και τη επαυριον καθεισας επι του βηματος εκελευσε τον παυλον αχθηναι
Act 25:7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιωματα καταφεροντες α ουκ ισχυον αποδειξε
Act 25:8 του παυλου απολογουμενου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον
Act 25:9 ο φηστος ουν θελων τοις ιουδαιοις χαριτα καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κριθηναι επ εμου
Act 25:10 ειπεν δε παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις
Act 25:11 ει μεν ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανει_ ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι κεσαρα επικαλουμαι
Act 25:12 τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
Act 25:13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαριαν ασπασαμενοι τον φηστον
Act 25:14 ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο ↔τα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελιμμενος υπο φηλικος δεσμιος
Act 25:15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου καταδικην
Act 25:16 προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος
Act 25:17 συνελθοντων ουν αυτων ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθεισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα
Act 25:18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν εφερον ων εγω υπενοουν πονηραν
Act 25:19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δισιδαιμονιας ειχον προς αυτους και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζη_
Act 25:20 απορουμενος δε εγω την περι τουτων ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιεροσολυμα κακει κρινεσθαι περι τουτων
Act 25:21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτο_ εις την του σεβαστου διαγνωσι_ εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου αναπεμψω αυτον προς καισαρα
Act 25:22 αγριππας δε προς τον φηστον εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι αυριον φησιν ακουση αυτου
Act 25:23 τη ουν επαυριον ελθο_τος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην της πολεως και κελευσαντος του ↔στου ηχθη ο παυλος
Act 25:24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συνπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου απαν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε βοωντες μη δει_ αυτον ζην μηκετι
Act 25:25 εγω δε κατελαβομην μηδεν αξιον αυτον θανατου πεπραχεναι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν
Act 25:26 περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω δι[ο] επηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγ[ριπ]πα οπως της ανακρισεως γεν[ο]μενης εχω τι γραψω
Act 25:27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιο[_] μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι
Act 26:1 αγριππας δε προς το_ παυλον εφη επιτρεπεται σοι περι σεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος εκτεινας την χειρα απελογειτο
Act 26:2 περι παντων ων εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαι εμαυτον μακαριον επι σου μελλων σημερον απολογεισθε
Act 26:3 μαλιστα γνωστην οντα σε των κατα ιουδαιων εθνων τε και ζηματω_ επισταμενος διο δαιομε μακροθυμως ακουσαι μου
Act 26:4 την μεν ουν βιωσιν μου την εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εν τω εθνει μου εν τε ιεροσολυμοις ιασι παντες οι ιουδαιοι
Act 26:5 προγινωσκοντες με ανωθεν εαν θελωσι μαρτυρειν οτι κατα την ακριβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκειας εζησα φαρισαιος
Act 26:6 και νυν επ ελπιδι της εις τους πατερας ημων επαγγελιας γενομενης υπο του θεου εστηκα κρινομενος
Act 26:7 εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιζει καταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι υπο ιουδαιων
Act 26:8 τι απιστον κρινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρει
Act 26:9 εγω μεν ουν εδοξα εμαυτω προς το ονομα ιησου του ναζωραιου δει_ πολλα εναντια πραξαι
Act 26:10 ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους τε των αγιων εγω εν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των αρχιερεων εξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτων κατηνεγκα ψηφον
Act 26:11 και κατα πασας τας συναγωγας πολλακεις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν [π]ερισσως τε εμμαινομενος [α]υτοις εδιωκον εως και εις τας εξω πολεις
Act 26:12 εν οις πορευομενος εις δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης των αρχιερεων
Act 26:13 ημερας μεσης κατα την οδον ιδον βασιλευ ουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως και τους συν εμοι πορευομενους
Act 26:14 παντων τε καταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνην λεγουσαν προς με τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις σκληρο_ σοι προς κεντρα λακτιζειν
Act 26:15 εγω δε ειπα τις ει κυριε ο δε κυριος ειπε_ εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
Act 26:16 αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθη_ σοι προχειρασθαι σε υπηρετη_ και μαρτυρα ων τε ιδες ων τε οφθησομαι σοι
Act 26:17 εξερουμενος σε εκ του λαου και εκ των εθνω_ εις ους εγω αποστελλω σε
Act 26:18 ανοιξαι οφθαλμους αυτων του αποστρεψαι απο σκοτους εις φως και της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστει τη εις εμε
Act 26:19 οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιω οπτασια
Act 26:20 αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον τε και εν ιεροσολυμοις πασαν τε την χωραν της ιουδαιας και τοις εθνεσιν απηγγελλον μετανοει_ και επιστρεφειν επι τον θεον αξια της μετανοιας εργα πρασσοντας
Act 26:21 ενεκα τουτων οι ιουδαιοι συλλαβομενοι με εν τω ιερω επειρωντο διαχειρησασθαι
Act 26:22 επικουριας ουν τυχω_ της απο του θεου αχρι της ημερας ταυτης εστηκα μαρτυρομενος μικρω τε και μεγαλω ουδε_ εκτος λεγων ων τε οι προφηται ελαλησαν μελλοντων γεινεσθαι και μωσης
Act 26:23 ει παθητος ο χριστος ει πρωτος εξ αναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τω τε λαω και τοις εθνεσιν
Act 26:24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα επιστασθε εις μανιαν περιτρεπει
Act 26:25 ο δε παυλος ου μαινομε φησιν κρατιστε φηστε αλλα αληθειας και σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι
Act 26:26 επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ο_ και παρρησιαζομενος λαλω λανθανειν γαρ αυτον τι τουτω_ ου πειθομαι ου γαρ εστιν εν γωνια πεπραγμενον τουτο
Act 26:27 πιστευεις βασιλευ αγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις
Act 26:28 ο δε αγριππας προς τον παυλον εν ολιγω με πειθη χριστιανο_ ποιησαι
Act 26:29 ο δε παυλος ευξαιμη_ αν τω θεω και εν ολιγω και εν μεγαλω ου μονον σε αλλα και παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαι τοιουτους οποιος καγω ειμι παρεκτος των δεσμων τουτων
Act 26:30 ανεστη τε ο βασιλευς και ο ηγεμω_ η τε βερνικη και οι συνκαθημενοι αυτοις
Act 26:31 και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες οτι ουδεν αξιον θανατου η δεσμων τι πρασσει ο ανθρωπος ουτος
Act 26:32 αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωπος ουτος ει μη επικεκλητο καισαρα
Act 27:1 ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλειαν παρεδιδου τον τε παυλον και τεινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης
Act 27:2 επιβαντες δε πλοιω αδραμυντηνω μελλοντι πλειν εις τους κατα την ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημι_ αρισταρχου μακεδονος θεσσαλονικεως
Act 27:3 τη τε ετερα κατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπως τε ο ιουλιανος τω παυλω χρησαμενος επετρεψεν προς τους φιλους πορευθεντι επιμελειας τυχειν
Act 27:4 κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρον δια το τους ανεμους ειναι εναντιους
Act 27:5 το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλια_ διαπλευσαντες κατηλθαμε_ εις λυστρα της λικυας
Act 27:6 κακειθεν ευρων ο εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρινον πλεο_ εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ημας εις αυτο
Act 27:7 εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουντες και μολις γενομενοι κατα την κνιδον μη προσεωντος ημας του ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητην κατα σαλμωνην
Act 27:8 μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον καλουμενον καλους λιμενας ω εγγυς πολις ην αλασσα
Act 27:9 ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους του πλοος δια το και την νηστειαν ηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος
Act 27:10 λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του φορτιου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλει_ εσεσθαι τον πλουν
Act 27:11 ο δε εκατονταρχης τω κυβερνητη και τω ναυκληρω μαλλον επιθετο η τοις υπο παυλου λεγομενοις
Act 27:12 ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχιμασιαν οι πλειονες εθεντο βουλην αναχθηναι εκειθεν ει πως δυνανται καταντησαντες εις φοινικα παραχειμασαι λιμενα της κρητης βλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον
Act 27:13 υποπνευσαντος δε νοτου δοξα_τες της προθεσεως κεκρατηκεναι αραντες ασσον παρελεγοντο την κρητην
Act 27:14 μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος ευρακυλων
Act 27:15 συναρπασθεντος δε του [πλοιου] και μη δυναμενου αντο[φθαλ]μειν τω ανεμω επειδον[τες] εφερομεθα
Act 27:16 νησιον δε τι υ[πο]δραμοντες καλουμενον κλαυ[δη_] ισχυσαμεν μολις περικρατεις γενεσθαι της σκαφης
Act 27:17 ην αρα_τες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτιν εκπεσωσιν χαλασαντες το σκευος ουτως εφεροντο
Act 27:18 σφοδρως τε χειμαζομενω_ ημων τη εξης εκβολην εποιουντο
Act 27:19 και τη τριτη αυτοχειρες την σκευην του πλοιου ερριψα_
Act 27:20 μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουχ ολιγου επικειμενου λοιπο_ περιηρειτο ελπις πασα του σωζεσθαι ημας
Act 27:21 πολλης τε ασιτιας υπαρχουσης σταθεις ο παυλος εμμεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιαν
Act 27:22 και τα νυν παραινω υμας ευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης ουδεμια εσται εξ υμων πλην του πλοιου
Act 27:23 παρεστη γαρ μοι ταυτη τη νυκτι του θεου ου ειμι εγω ω και λατρευω αγγελος
Act 27:24 λεγω_ μη φοβου παυλε καισαρι σε δει παραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο θεος παντας τους πλεοντας μετα σου
Act 27:25 διο ευθυμειτε ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ ον τροπο_ λελαληται μοι
Act 27:26 εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν
Act 27:27 ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ επεγενετο διαφερομενων ημων εν τω αδρια κατα μεσο_ της νυκτος υπενοουν οι ναυται προσαγειν τινα αυτοις χωρα_
Act 27:28 και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες και βαλιν βολισαντες ευρον οργυιας δεκαπεντε
Act 27:29 [φ]οβουμενοι τε μηπω κατα τραχεις τοπους εκπεσωμε_ εκ πρυμνης ριψαντες αγκυρας τεσσαρας ηυχοντο ημεραν γενεσθαι
Act 27:30 των δε ναυτων ζητουντων εκφυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντω_ την σκαφην εις την θαλασσα_ προφασει ως εκ πρωρης αγκυρας μελλοντων εκτινειν
Act 27:31 ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν εν τω πλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθαι
Act 27:32 τοτε απεκοψαν οι στρατιωται τα σχοινια της σκαφης και ιασα_ αυτην εκπεσειν
Act 27:33 αχρι δε ου ημερα εμελλεν γεινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειν τροφης λεγω_ τεσσαρεσκαιδεκατην σημερο_ ημεραν προσδοκωντες ασιτοι διατελειτε μηθεν προσλαμβανομενοι
Act 27:34 διο παρακαλω υμας μεταλαβειν τροφης τουτο γαρ προς της ημετερας σωτηριας υπαρχει ουθενος γαρ υμω_ θριξ απο της κεφαλης απολειται
Act 27:35 ειπας δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησε_ τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθιειν
Act 27:36 ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβον τροφης
Act 27:37 ημεθα δε πασαι ψυχαι εν τω πλοιω διακοσιαι εβδομηκο_τα πεντε
Act 27:38 κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιο_ εκβαλλομενοι τον σιτον εις την θαλασσαν
Act 27:39 οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον προς ον εβουλοντο ει δυναιντο εξωσαι το πλοιον
Act 27:40 και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες τας ζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντες τον αρτεμωνα τη πνευουση κατειχον εις τον αιγιαλον
Act 27:41 περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επεκειν την ναυν και η μεν πρωτη ερισασα εμενεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο της βιας
Act 27:42 των δε στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν μη τις εκκολυμβησας διαφυγη
Act 27:43 ο δε εκατονταρχης βουλομενος τον παυλον διασωσαι εκωλυσεν αυτους του βουληματος εκελευσεν τε τους δυναμενους κολυμβαν απορριψαντας πρωτους επι την γην εξιεναι
Act 27:44 και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην
Act 28:1 και διασωθεντες τοτε επεγνωμε_ οτι μελιτη η νησος καλειται
Act 28:2 οι τε βαρβαροι παρειχαν ου την τοιχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο ημας δια τον υετον το_ εφεστωτα και δια το ψυχος
Act 28:3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων τι πληθος και επιθεντος του παυλου επι την πυρα_ εχιδνα απο της θερμης εξελθουσα καθηψε της χειρος αυτου
Act 28:4 ως δε ιδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου προς αλληλους ελεγον παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασε_
Act 28:5 ο μεν ουν αποτιναξαμενος το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον
Act 28:6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλων πιπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκου_των και θεωρουντων μηδε_ ατοπον εις αυτον γεινομενο_ μεταβαλομενοι ελεγον ειναι αυτον θεον
Act 28:7 εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχε_ χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρεις ημερας φιλοφρονως εξενισεν
Act 28:8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριω συ_εχομενον κατακεισθε προς ο_ ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον
Act 28:9 τουτου δε γενομενου και οι λοιποι οι εν τη νησω εχοντες ασθενειας προσηρχοντο και εθεραπευοντο
Act 28:10 οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο τας προς τας χρειας
Act 28:11 μετα δε τρεις μηνας ανηχθημεν εν πλοιω παρακεχιμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις
Act 28:12 και καταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμε_ ημερας τρεις
Act 28:13 οθεν περιελθο_τες κατηντησαμεν εις ρηγιο_ και μετα μιαν ημεραν επιγε↔μενου νοτου δευτερεοι ηλθομεν εις πο↔τιολους
Act 28:14 ου ευρο_τες αδελφους παρεκληθημε_ παρ αυτοις επιμεινα ημερας επτα και ουτως ηλθαμεν εις ρωμην
Act 28:15 κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων ηλθον εις απαντησιν ημιν αχρι αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβε θαρσος
Act 28:16 οτε δε εισηλθαμε_ εις ρωμην επετραπη τω παυλω μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη
Act 28:17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συνκαλεσασθαι αυτον τους οντας των ιου↔ιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγε_ προς αυτους εγω ανδρες αδελφοι ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσι τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας τω_ ↔
Act 28:18 οιτεινες ανακριναντες με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι
Act 28:19 αντιλεγοντων δε των ιουδαιω_ ηνηγκασθην επικαλεσαθαι καισαρα ουχ ως του εθνο[υς] μου εχων τι κατηγορειν
Act 28:20 δια ταυτην ουν την αιτιαν πα[ρε]καλεσα υμας ιδειν και προσλ[α]λησαι εινεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλ την αλυσιν ταυτη_ περικειμαι
Act 28:21 οι δε προς αυτο_ ειπαν ημεις ουτε γραμματα εδεξαμεθα περι σου απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις τω_ αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον
Act 28:22 ↔ουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον ημι_ εστιν οτι πανταχου αντιλεγεται
Act 28:23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηλθαν προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξ↔ παρατειθεμενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους περι του ιησου απο τε του νομου μωσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας
Act 28:24 _αι οι μεν επιθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπειστου_
Act 28:25 ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν προς τους πατερας υμων δια ησαιου του προφητου
Act 28:26 λεγο_ πορευθητι προς τον λαον τουτον και ειπον ακοη ακουσητε και ου μη συνητε και βλεπο_τες βλεψητε και ου μη ιδητε
Act 28:27 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν αυτων βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτω_ εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψουσιν και ιασομαι αυτους
Act 28:28 γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη τουτο το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται
Act 28:29 
Act 28:30 εμεινεν δε διαιτιαν ολην [ε]ν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς αυτ↔
Act 28:31 κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως
Rom 1:1 παυλος δουλος ιησου χριστου κλητος [α]ποστολος αφωρισμενος εις [ε]υαγγελιον θεου
Rom 1:2 οπροεπηγγειλατο δια των προφητω_ αυτου εν γραφαις αγι↔
Rom 1:3 περι του υιου αυτου του γενομενου εκ σπερματος δαυειδ κατα σαρκα
Rom 1:4 του ορισθεντος υιου θεου εν δυναμει κατα πνευμα αγιωσυνης εξ αναστασεως νεκρων ιησου χριστου του κυριου ημων
Rom 1:5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου
Rom 1:6 εν οις εστε και υμεις κλητοι ιησου χριστου
Rom 1:7 πασιν τοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοις χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
Rom 1:8 πρωτο_ μεν ευχαριστω τω θεω μου δια ιησου χριστου περι παντων υμω_ οτι η πιστις υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοσμω
Rom 1:9 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματι μου εν τω ευαγγελιω του υιου αυτου ως αδιαλιπτως μνιαν υμων ποιουμαι
Rom 1:10 παντοτε επι των προσευχων μου δεομενος ει πως ηδη ποτε ευοδωθησομαι εν τω θεληματι του θεου ελθει_ προς υμας
Rom 1:11 επιποθω γαρ ιδει_ υμας ινα τι μεταδω χαρισμα υμιν πνευματικον εις το στηριχθηναι υμας
Rom 1:12 τουτ εστιν συνπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοις πιστεως υμω_ τε και εμου
Rom 1:13 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι πολλακεις προεθεμην ελθειν προς υμας και εκωλυθην αχρι του δευρο ινα τινα καρπον σχω και εν υμιν καθως και ε_ τοις λοιποις εθνεσιν
Rom 1:14 ελλησι_ τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφιλετης ειμι
Rom 1:15 ουτω το κατ εμε προθυμο_ και υμιν τοις εν ρωμη ευαγγελισασθαι
Rom 1:16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον δυναμις γαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοντι ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι
Rom 1:17 δικαιοσυνη δε θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται
Rom 1:18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου επι πασαν ασεβειαν και αδικιαν ανθρωπων τω_ την αληθειαν εν αδικια κατεχοντων
Rom 1:19 διοτι το γνωστον του θεου φανερον εστιν εν αυτοις ο θεος γαρ αυτοις εφανερωσεν
Rom 1:20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θιοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους
Rom 1:21 διοτι γνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν ηυχαριστησαν αλλ εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδια
Rom 1:22 φασκοντες ειναι σοφοι εμωρα_θησαν
Rom 1:23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου θεου εν ομοιωματι εικονος φθαρτου ανθρωπου και πετεινων και τετραποδων και ερπετων
Rom 1:24 _ιο παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταις επιθυμιαις των καρδιων αυτων (του ατι)μαζεσθε τα σωματα αυτων εν αυτοις
Rom 1:25 οιτεινες μετηλλαξα_ την αληθειαν του θεου εν τω ψευδει και εσεβασθησαν και ελατρευσαν τη κτισει παρα τον κτισαντα ος εστιν ευλογητος εις τους αιωνας αμην
Rom 1:26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτω_ μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν
Rom 1:27 ομοιως δε και οι αρρενες αφεντες την φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων εις αλληλους αρρενες εν αρρεσιν την ασχημοσυνην κατεργαζομενοι και την αντιμισθειαν ην εδει της πλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες
Rom 1:28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσει παρεδωκεν αυτους εις αδοκιμον νουν ποιειν τα μη καθηκοντα
Rom 1:29 πεπληρωμενους παση αδικια πονηρια κακια πλεονεξια μεστους φθονου εριδος φονου κακοηθειας ψιθυριστας
Rom 1:30 καταλαλους θεοστυγεις υβριστας υπερηφανους αλαζονας εφευρετας κακων γονευσιν απιθεις
Rom 1:31 ασυνετους ασυνθετους αστοργους αναιλεημονας
Rom 1:32 οιτεινες το δικαιωμα του θεου επιγνοντες οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες αξιοι θανατου εισι_ ου μονον αυτα ποιουσιν ↔ και συνευδοκουσιν τοις πρασσουσι_
Rom 2:1 διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις το_ ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων
Rom 2:2 οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας
Rom 2:3 λογιζη δε τουτω ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιω_ αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου
Rom 2:4 η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοια_ σε αγει
Rom 2:5 κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδια_ θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και ανταποδωσεως δικαιοκρισιας του θεου
Rom 2:6 ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου
Rom 2:7 τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσι_ ζωην αιωνιον
Rom 2:8 τοις δε εξ ερηθειας και απειθουσι μεν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικεια οργη και θυμος
Rom 2:9 θλιψεις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος
Rom 2:10 δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθ[ον] ιουδαιω τε πρωτον και ελ[ληνι]
Rom 2:11 ου γαρ εστιν προσωπολημψ[ια] παρα τω θεω
Rom 2:12 οσοι γαρ ανομ[ως] ημαρτον ανομως και απολου[νται] και οσοι εν νομω ημαρτον δι[α] νομου κριθησονται
Rom 2:13 ου γαρ οι ακροαται νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται νομου δικαιωθησονται
Rom 2:14 οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιωσιν ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος
Rom 2:15 οιτεινες ενδιγνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτω_ συνμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων
Rom 2:16 εν ημερα η κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια ιησου χριστου
Rom 2:17 [ε]ι δε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη νομω και καυχασαι εν θεω
Rom 2:18 και γινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου
Rom 2:19 πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλω_ φως των εν σκοτει
Rom 2:20 πεδευτη_ αφρονων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω
Rom 2:21 ο ουν διδασκων ετερον σεαυτο_ ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις
Rom 2:22 ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ιδωλα ιεροσ(ω)λεις
Rom 2:23 ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις
Rom 2:24 το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθως γεγραπται
Rom 2:25 ↔ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονε_
Rom 2:26 εαν ουν η ακροβυστια τα δικα[ι]ωματα του νομου φυλασσ[η ουχι] η ακροβυστεια αυτου εις [περ]ιτομην λογισθησεται
Rom 2:27 [κα]ι κρινει η εκ φυσεως ακρο[βυ]στια τον νομον τελουσα [σ]ε τον δια γραμματος και πε[ρ]ιτομης παραβατην νομου
Rom 2:28 [ο]υ γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη
Rom 2:29 αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου
Rom 3:1 τι ουν το περισσον του ιουδαιου η τις η ωφελεια της περιτομης
Rom 3:2 πολυ κατα παντα τροπον πρωτο_ μεν γαρ οτι επιστευθησαν τα λογια του θεου
Rom 3:3 τι γαρ ει ηπειθησαν τινες μη η απιστεια αυτω_ την πιστιν του θεου καταργησει
Rom 3:4 μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθης πας δε ανθρωπος ψευστης καθως γεγραπται οπως α_ δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησεις εν τω κρινεσθαι σε
Rom 3:5 ει δε η αδικια ημων θεου δικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος ο θεος ο επιφερων την οργην κατα ανθρωπον λεγω
Rom 3:6 μη γενοιτο επει πως κρινει ο θεος τον κοσμον
Rom 3:7 ει δε η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι
Rom 3:8 και μη καθως βλασφημουμεθα και καθως φασιν τινες ημας λεγειν οτι ποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εστιν
Rom 3:9 τι ουν προεχωμεθα ου παντως προητιασαμεθα γαρ ιουδαιους τε πρωτον και ελληνας παντας υφ αμαρτιαν ειναι
Rom 3:10 καθως γεγραπται οτι ουκ εστιν δικαιος ουδε εις
Rom 3:11 ουκ εστιν συνιων ουκ εστιν ο εκζητων τον θεον
Rom 3:12 παντες εξεκλειναν αμα ηχρεωθησαν ουκ εστιν ποιων χρηστοτητα ουκ εστιν εως αινος
Rom 3:13 ταφος ανεωγμενος ο λαρυξ αυτω_ ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσα_ ιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτω_
Rom 3:14 ων το στομα αρας και πικριας γεμει
Rom 3:15 οξεις οι ποδες αυτων εκχεαι αιμα
Rom 3:16 συντριμμα και ταλαιπωρια ε_ ταις οδοις αυτων
Rom 3:17 και οδον ειρηνης ουκ εγνωσαν
Rom 3:18 ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτων
Rom 3:19 οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λεγει τοις εν τω νομω λαλει ινα παν στομα φραγη και υποδικος γενηται πας ο κοσμος τω θεω
Rom 3:20 διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας
Rom 3:21 νυνι δε χωρεις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων
Rom 3:22 δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως εν χριστω ιησου εις παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστι_ διαστολη
Rom 3:23 παντες γαρ ημαρτο_ και υστερουνται της δοξης του θεου
Rom 3:24 δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν χριστω ιησου
Rom 3:25 ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον εν τω αυτου αιματι εις ενδιξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματων
Rom 3:26 εν τη ανοχη του θεου προς την ενδιξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιο_ και δικαιουντα τον εκ πιστεως ιησου
Rom 3:27 που ουν η καυχησεις εξεκλεισθη δια ποιου νομου των εργω_ ουχι αλλα δια νομου πιστεως
Rom 3:28 λογιζομεθα γαρ δικαιουσθαι πιστει ανθρωπον χωρεις εργων νομου
Rom 3:29 ↔η ιουδαιων ο θεος μονον ουχι και εθνων ναι και εθνων
Rom 3:30 ειερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστειαν δια της πιστεως
Rom 3:31 νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μη γενοιτο αλλα νομον ιστανομε_
Rom 4:1 τι ουν ερουμεν ευρηκεναι αβρααμ τον προπατορα ημω_ κατα σαρκα
Rom 4:2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προς θεον
Rom 4:3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
Rom 4:4 τω δε εργαζομενω ο μισθος ου λογιζετε κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα
Rom 4:5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζετε η πιστις αυτου εις δικαιοσυνην
Rom 4:6 καθαπερ και δαυειδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεος λογιζετε δικαιοσυνην χωρεις εργων
Rom 4:7 μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι
Rom 4:8 μακαριος ανηρ ω ου μη λογισητε κυριος αμαρτιαν
Rom 4:9 ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και επι τη_ ακροβυστιαν λεγομεν γαρ οτι ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην
Rom 4:10 πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ ε_ περιτομη αλλ εν ακροβυστεια
Rom 4:11 και σημειον ελαβεν περιτομην σφραγιδα δικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστεια εις το ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευο_των δια ακροβυστειας εις το λογισθηναι αυτοις εις δικαιοσυνην
Rom 4:12 και πατερα περιτομης τοις ουκ εκ περιτομης μονον αλλα και τοις στοιχουσιν τοις ιχνεσιν της εν ακροβυστεια πιστεως του πατρος ημων αβρααμ
Rom 4:13 ου γαρ δια νομου η επαγγελεια τω αβρααμ η τω σπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεως
Rom 4:14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιστις και κατηργηται η επαγγελεια
Rom 4:15 ο γαρ νομος οργην κατ[εργαζε]τε ου δε ουκ εστιν νο[μος] ουδε παραβασεις
Rom 4:16 δια το[υτο] εκ πιστεως ινα η κατα χα[ριν] εις το ειναι βεβαιαν την [επαγ]γελειαν παντι τω σπερμ[ατι] ου τω εκ του νομου μονο[ν] αλλα και τω εκ πιστεως αβρα[αμ] ος εστιν πατηρ παντων ημων
Rom 4:17 καθως γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε κατεναντι ου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος τα μη οντα ως οντα
Rom 4:18 ος παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμα σου
Rom 4:19 και μη ασθενησας τη πιστει κατενοησεν το εαυτου σωμα ηδη νενεκρωμενον εκατο_ταετης που υπαρχων και τη_ νεκρωσιν της μητρας σαρρας
Rom 4:20 εις δε την επαγγελειαν του θεου ου διεκριθη τη απιστεια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τω θεω
Rom 4:21 και πληροφορηθεις οτι ο επηγγελται δυνατος εστιν και ποιησαι
Rom 4:22 διο και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
Rom 4:23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω
Rom 4:24 αλλα και δι ημας οις μελλει λογιζεσθαι τοις πιστευουσιν επι τον εγειροντα ιησουν τον κυριον ημων εκ νεκρων
Rom 4:25 ος παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικαιωσιν ημων
Rom 5:1 δικαιωθεντες ουν εκ πιστεως ειρηνην εχωμεν προς τον θεον δια του κυριου ημων ιησου χριστου
Rom 5:2 δι ου και την προσαγωγη_ εσχηκαμεν εν τη πιστει εις την χαραν ταυτην εν η εστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης του θεου
Rom 5:3 ου μονον δε αλλα και καυχωμεθα εν ταις θλιψεσιν ειδοτεσ οτι η θλιψεις υπομονην κατ[εργαζε]ται
Rom 5:4 η δε υπομονη δοκιμη_ [η δ]ε δοκιμη ελπιδα
Rom 5:5 η δε ελπις [ου] καταισχυνει οτι η αγαπη [τ]ου θεου εκκεχυται εν ταις καρ[δ]ιαις ημων δια πνευματος αγιου [τ]ου δοθεντος ημιν
Rom 5:6 [ε]τι γαρ χριστος οντων ημων ασθενων ετι κατα καιρον υπερ ασεβων απεθανεν
Rom 5:7 μολις γαρ υπερ δικαιου τις αποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τις και τολμα αποθανειν
Rom 5:8 συνιστησιν δε την εαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χριστος υπερ ημων απεθανεν
Rom 5:9 πολλω ου_ μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργης
Rom 5:10 ει γαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν
Rom 5:11 τω θεω δια του κυριου ημω_ ιησου χριστου δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν
Rom 5:12 δια τουτο ωσπερ δι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμον εισηλθεν και δια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις παντας ανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω πα_τες ημαρτον
Rom 5:13 αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμω αμαρτια δε ουκ ελλογατο μη οντος νομου
Rom 5:14 αλλ εβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι μωσεως και επι τους μη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματι της παραβασεως αδαμ ος εστι_ τυπος του μελλοντος
Rom 5:15 αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως και το χαρισμα ει γαρ τω του ενος παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω ου_ μαλλον η χαρις του θεου και η δωρεα εν χαριτι τη του ενος ανθρωπου ιησου χριστου εις τους πολλους επερισσευσεν
Rom 5:16 και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματω_ εις δικαιωμα
Rom 5:17 ει γαρ εν ενι παραπτωματι ο θανατος εβασιλευσεν δια του ενος πολλω μαλλον οι την περισσιαν της χαριτος και της δωρεας της δικαιοσυνης λαμβανοντες εν ζωη βασιλευσουσιν δια του ενος ιησου χριστου
Rom 5:18 αρα ουν ως δι ενος παραπτωματος εις παντας ανθρωπους εις κατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος εις παντας ανθρωπους εις δικαιωσιν ζωης
Rom 5:19 ωσπερ γαρ δια της παρακοης του ενος ανθρωπου αμαρτωλοι κατεσταθησαν οι πολλοι ουτως και δια της υπακοης του ενος δικαιοι κατασταθησονται οι πολλοι
Rom 5:20 νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση το παραπτωμα ου δε επλεονασεν η αμαρτια υπερεπερισσευσε_ η χαρις
Rom 5:21 ινα ωσπερ εβασιλευσε_ η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και η χαρις βασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια ιησου χριστου του κυριου ημων
Rom 6:1 τι ουν ερουμε_ επιμενωμεν τη αμαρτια ινα η χαρις πλεοναση
Rom 6:2 μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τη αμαρτια πως ετι ζησομεν εν αυτη
Rom 6:3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημε_ εις χριστον ιησουν εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν
Rom 6:4 συνεταφημε_ ουν αυτω δια του βαπτισματος εις τον θανατον ινα ωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως και ημεις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν
Rom 6:5 ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλα και της αναστασεως εσομεθα
Rom 6:6 τουτο γινωσκοντες οτι ο παλαιος ημω_ ανθρωπος συνεσταυρωθη ινα καταργηση το σωμα της αμαρτιας του μηκετι δουλευειν ημας τη αμαρτια
Rom 6:7 ο γαρ αποθανω_ δεδικαιωται απο της αμαρτιας
Rom 6:8 ει δε απεθανομεν συν χριστω πιστευομεν οτι και συνζησομεν αυτω
Rom 6:9 ειδοτες οτι χριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκει θανατος αυτου ουκετι κυριευει
Rom 6:10 ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω
Rom 6:11 ουτως και υμεις λογιζεσθαι εαυτους νεκρους μεν τη αμαρτια ζωντας δε τω θεω εν χριστω ιησου
Rom 6:12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια ε_ τω θνητω υμων σωματι εις το υπακουειν ταις επιθυμιαις αυτου
Rom 6:13 μηδε παριστανετε τα μελη υμων οπλα αδικιας τη αμαρτια αλλα παραστησατε εαυτους τω θεω ωσει εκ νεκρων ζωντας και τα μελη υμων οπλα δικαιοσυνης τω θεω
Rom 6:14 αμαρτια γαρ υμω_ ου κυριευσει ου γαρ εστε υπο νομον αλλ υπο χαριν
Rom 6:15 τι ουν αμαρτησωμεν οτι ουκ εσμεν υπο νομον αλλ υπο χαριν μη γενοιτο
Rom 6:16 ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοην δουλοι εσται ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατο_ η υπακοης εις δικαιοσυνην
Rom 6:17 χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσαται δε εκ καθαρας καρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης
Rom 6:18 ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνη
Rom 6:19 ανθρωπινον λεγω δια την ασθενειαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια εις την ανομιαν ουτω νυν παραστησατε τα μελη υμων οπλα τη δικαιοσυνη εις αγιασμον
Rom 6:20 οτε γαρ δουλοι ητε της αμαρτιας ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη
Rom 6:21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οις νυ_ επαισχυνεσθε το γαρ τελος εκεινων θανατος
Rom 6:22 νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμω_ εις αγιασμον το δε τελος ζωη_ αιωνιον
Rom 6:23 τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα του θεου ζωη αιωνιος εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
Rom 7:1 η αγνοειται αδελφοι γινωσκουσιν γαρ νομο_ λαλω οτι ο νομος κυριευει τ[ου ανθρωπου] εφ οσον χρονον ζη
Rom 7:2 η γαρ [υπαν]δρος γυνη τω ζωντι ανδ[ρι δε]δεται νομω εαν δε αποθ[ανη] ο ανηρ κατηργηται απο το[υ] νομου του ανδρος
Rom 7:3 αρα ουν ζ[ων]τος του ανδρος μοιχαλις χρ[η]ματισει η γυνη εαν γενηται ανδρι ετερω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν απο του νομου του μη ειναι αυτην μοιχαλιδα γενομενην ανδρι ετερω
Rom 7:4 ωστε αδελφοι μου και υμεις εθανατωθητε τω νομω δια του σωματος του χριστου εις το γενεσθαι υμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι ινα καρποφορησωμεν τω θεω
Rom 7:5 οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι τα παθηματα των αμαρτιων τα δια του νομου ενηργειτο εν τοις μελεσιν ημων εις το καρποφορησαι τω θανατω
Rom 7:6 νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου αποθανοντες εν ω κατειχομεθα ωστε δουλευειν ημας εν καινοτητι πνευματος και ου παλαιοτητι γραμματος
Rom 7:7 τι ουν ερουμεν ο νομος αμαρτια μη γενοιτο αλλα την αμαρτιαν ουκ εγνω ει μη δια νομου την τε γαρ επιθυμιαν ουκ ηδει_ ει μη ο νομος ελεγεν ουκ επιθυμησεις
Rom 7:8 αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια δια της ε_τολης κατειργασατο εν εμοι πασαν επιθυμιαν χωρις γαρ νομου αμαρτια νεκρα
Rom 7:9 εγω δε εζων χωρεις νομου ποτε ελθουσης δε της εντολης η αμαρτια ανεζησεν εγω δε απεθανον
Rom 7:10 και ευρεθη μοι η εντολη η εις ζωην αυτη εις θανατον
Rom 7:11 η γαρ αμαρτια αφορμην λαβουσα δια της εντολης εξηπατησεν με και δι αυτης απεκτεινεν
Rom 7:12 ωστε ο μεν νομος αγιος και η εντολη αγια και δικαια και αγαθη
Rom 7:13 το ουν αγαθον εμοι εγενετο θανατος μη γενοιτο [αλλ] η αμαρτια ινα φανη αμαρ[τια] δια του αγαθου μοι κατερ[γα]ζομενη θανατον ινα γε[ν]ηται καθ υπερβολην αμαρ[τ]ωλος η αμαρτια δια της εντολης
Rom 7:14 οιδαμεν δε οτι ο [ν]ομος πνευματικος εστιν ↔ σαρκινος ειμι πεπραμενος υπο την αμαρτιαν
Rom 7:15 ο ↔τεργαζομαι ου γινωσκω ου γαρ ο θελω τουτο πρασσω αλλ ο μισω τουτο ποιω
Rom 7:16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω συμφημι τω νομω οτι καλος
Rom 7:17 νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλ η οικουσα εν εμοι αμαρτια
Rom 7:18 οιδα γαρ οτι ουκ οικει εν εμοι τουτ εστιν εν τη σαρκι μου αγαθον το γαρ θελειν παρακειται μοι το δε κατεργαζεσθαι το καλον ου
Rom 7:19 ου γαρ ο θελω ποιω αγαθον αλλ ο ου θελω κακον τουτο πρασσω
Rom 7:20 ει δε ο ου θελω εγω τουτο ποιω ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλ η οικουσα εν εμοι αμαρτια
Rom 7:21 ευρισκω αρα τον νομον τω θελοντι εμοι ποιειν το καλον οτι εμοι το κακον παρακειται
Rom 7:22 συνηδομαι γαρ τω νομω του θεου κατα το_ εσω ανθρωπον
Rom 7:23 βλεπω δε ετερο_ νομον εν τοις μελεσιν μου αντιστρατευομενον και αιχμαλωτιζοντα τω νομω του νοος μου τω οντι εν τοις μελεσιν μου
Rom 7:24 ταλαιπωρος εγω ανθρωπος τις με ρυσεται εκ του σωματος του θανατου τουτου
Rom 7:25 ευχαριστω τω θεω δια ιησου χριστου του κυριου ημων αρα ουν αυτος εγω τω μεν νοει δουλευω νομω θεου τη δε σαρκι νομω αμαρτιας
Rom 8:1 ουδεν αρα νυν κατακριμα τοις εν χριστω ιησου μη κατα σαρκα περιπατουσιν
Rom 8:2 ο γαρ νομος του πνευματος της ζωης εν χριστω ιησου ηλευθερωσεν με απο του νομου της αμαρτιας και του θανατου
Rom 8:3 [τ]ο γαρ αδυνατον του νομου εν ω ησθενει δια της σαρκος ο θεος τον εαυτου υιον πεμψας εν ομοιωματι σαρκος αμαρτιας και περι αμαρτιας κατεκρινεν την αμαρτιαν εν τη σαρκι
Rom 8:4 ινα το δικαιωμα του νομου πληρωθη εν ημιν τοις μη κατα σαρκα περιπατουσιν αλλα κατα πνευμα
Rom 8:5 οι γαρ κατα σαρκα οντες τα της σαρκος φρονουσιν οι δε κατα πνευμα τα του πνευματος
Rom 8:6 το γαρ φρονημα της σαρκος θανατος το δε φρονημα του πνευματος ζωη και ειρηνη
Rom 8:7 διοτι το φρονημα της σαρκος εχθρα εις θεον τω γαρ νομω του θεου ουχ υποτασσεται ουδε γαρ δυναται
Rom 8:8 οι δε εν σαρκι οντες θεω αρεσαι ου δυνανται
Rom 8:9 υμεις δε ουκ εσται εν σαρκι αλλ εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστιν αυτου
Rom 8:10 ει δε χριστος εν υμιν το μεν σωμα νεκρον δια αμαρτιαν το δε πνευμα ζωη δια δικαιοσυνην
Rom 8:11 ει δε το πνευμα του εγειραντος τον ιησουν εκ νεκρων οικει εν υμιν ο εγειρας εκ νεκρω_ χριστον ιησουν ζωοποιησει τα θνητα σωματα υμων δια του ενοικουντος αυτου πνευματος εν υμιν
Rom 8:12 αρα ουν αδελφοι οφιλετε εσμεν ου τη σαρκι του κατα σαρκα ζην
Rom 8:13 ει γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε αποθνησκειν ει δε πνευματι τας πραξεις του σωματος θανατουτε ζησεσθαι
Rom 8:14 οσοι γαρ πνευματι θεου αγονται ουτοι υιοι θεου εισιν
Rom 8:15 ου γαρ ελαβετε πνευμα δουλειας παλιν εις φοβο_ αλλα ελαβετε πνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββα ο πατηρ
Rom 8:16 αυτο το πνευμα συνμαρτυρει τω πνευματι ημω_ οτι εσμεν τεκνα θεου
Rom 8:17 ει δε τεκνα και κληρονομοι κληρονομοι μεν θεου συνκληρονομοι δε χριστου ειπερ συνπασχωμεν ινα και συ_δοξασθωμεν
Rom 8:18 λογιζομαι δε οτι ουκ αξια τα παθηματα του νυ_ καιρου προς την μελλουσαν δοξαν αποκαλυφθηναι εις ημας
Rom 8:19 η γαρ αποκαραδοκια της κτισεως την αποκαλυψιν των υιων του θεου απεκδεχεται
Rom 8:20 τη γαρ ματαιοτητι η κτισεις υπεταγη ουχ εκουσα αλλα δια τον υποταξαντα επ ελπιδι
Rom 8:21 οτι και αυτη η κτισεις ελευθερωθησεται απο της δουλειας της φθορας εις την ελευθερια_ της δοξης των τεκνων του θεου
Rom 8:22 οιδαμεν δε οτι πασα η κτισεις συστεναζει και συνωδινει αχρι του νυν
Rom 8:23 ου μονον δε αλλα και αυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντες ημεις και αυτοι εν εαυτοις στεναζομεν υιοθεσια_ απεκδεχομενοι την απολυτρωσιν του σωματος ημων
Rom 8:24 τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις τι και υπομενει
Rom 8:25 ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα
Rom 8:26 ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανετε τη ασθενεια ημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλ αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει στεναγμοις αλαλητοις
Rom 8:27 ο δε ερευνων τας καρδιας οιδεν τι το φρονημα του πνευματος οτι κατα θεον εντυγχανει υπερ αγιων
Rom 8:28 οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει ο θεος εις αγαθον τοις κατα προθεσιν κλητοις ουσιν
Rom 8:29 οτι ους προεγνω και προωρισε_ συμμορφους της εικονος του υιου αυτου εις το ειναι αυτον πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις
Rom 8:30 ους δε προεγνω τουτους και εκαλεσεν και ους εκαλεσεν τουτους και εδικαιωσεν και ους εδικαιωσε_ τουτους και εδοξασεν
Rom 8:31 τι ουν ερουμεν προς ταυτα ει ο θεος υπερ ημων τις καθ ημων
Rom 8:32 ος γε του ιδιου υιου ουκ εφεισατο αλλ υπερ ημων παντων παρεδωκεν αυτον πως ουχι και συ_ αυτω τα παντα ημιν χαρισεται
Rom 8:33 τις εγκαλεσει κατα εκλεκτων θεου θεος ο δικαιων
Rom 8:34 τις ο κατακρινω_ χριστος ιησους ο αποθανων μαλλον δε εγερθεις εκ νεκρων ος εστι_ εν δεξια του θεου ος και εντυγχανει υπερ ημων
Rom 8:35 τις ημ[ας χω]ριση απο της αγαπης του [χριστου] θλιψις η στενοχωρια η [δι]ωγμος η λιμος η γυμνο[της] η κινδυνος η μαχαιρα
Rom 8:36 καθω[ς] γεγραπται οτι ενεκεν σο[υ] θανατουμεθα ολην την ημεραν ελογισθημεν ως προβατ[α] σφαγης
Rom 8:37 αλλ εν τουτοις πασι_ υπερνικωμεν δια του αγαπησαντος ημας
Rom 8:38 πεπεισμαι γαρ οτι ουτε θανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτε αρχαι ουτε ενεστωτα ουτε μελλοντα ουτε δυναμεις
Rom 8:39 ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε τις κτισεις ετερα δυνησεται ημας χωρισαι απο της αγαπης του θεου της εν χριστω ιησου του κυριου ημων
Rom 9:1 αληθειαν λεγω εν χριστω ου ψευδομαι συνμαρτυρουσης μοι της συνειδησεως μου εν πνευματι αγιω
Rom 9:2 οτι λυπη μοι εστι_ μεγαλη και αδιαλειπτος οδυνη τη καρδια μου
Rom 9:3 ηυχομην γαρ αναθεμα ειναι αυτος εγω απο του χριστου υπερ των αδελφων μου των συγγενων μου κατα σαρκα
Rom 9:4 οιτεινες εισιν ισραηλειται
Rom 9:5 ων οι πατερες και εξ ων ο χριστος το κατα σαρκα ο ω_ επι παντων θεος ευλογητος εις τους αιωνας αμην
Rom 9:6 ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκε_ ο λογος του θεου ου γαρ παντες οι εξ ισραηλ ουτοι ισραηλ
Rom 9:7 ουδ οτι εισι_ σπερμα αβρααμ παντες τεκνα αλλ εν ισαακ κληθησεται σοι σπερμα
Rom 9:8 τουτ εστιν ου τα τεκνα της σαρκος ταυτα τεκνα του θεου αλλα τα τεκνα της επαγγελειας λογιζετε εις σπερμα
Rom 9:9 επαγγελειας γαρ ο λογος ουτος κατα τον καιρον τουτον ελευσομαι και εσται τη σαρρα υιος
Rom 9:10 ου μονον δε αλλα και ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσα ισαακ του πατρος ημων
Rom 9:11 μηπω γαρ γε_νηθεντων μηδε πραξαντω_ τι αγαθον η φαυλον ινα η κατ εκλογην προθεσεις του θεου μεν[η ουκ] εξ εργων αλλ εκ του καλου_[το]σ
Rom 9:12 ερρεθη αυτη οτι ο μειζω_ [δ]ουλευσει τω ελασσονι
Rom 9:13 [κ]αθως γεγραπται τον ιακωβ ηγαπησα τον δε ησαυ εμεισησα
Rom 9:14 [τ]ι ουν ερουμεν μη αδικια παρα τω θεω μη γενοιτο
Rom 9:15 τω γαρ μωση λεγει ελεησω ον αν ελεω και οικτειρησω ον αν οικτειρω
Rom 9:16 αρα ουν ου του θελοντος ουδε του τρεχοντος αλλα του ελεω_τος θεου
Rom 9:17 λεγει γαρ η γραφη τω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρα σε οπως ενδιξωμαι εν σοι την δυναμιν μου και οπως διαγγελη το ονομα μου εν παση τη γη
Rom 9:18 αρα ουν ον θελει ελεει ον δε θελει σκληρυνει
Rom 9:19 ερεις μοι ουν τι ετι μεμφεται τω γαρ βουληματι αυτου τις ανθεστηκεν
Rom 9:20 ωανθρωπε μενουνγε συ τις ει ο ανταποκρινομενος τω θεω μη ερει το πλασμα τω πλασαντι τι με εποιησας ουτως
Rom 9:21 ηουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος ο δε εις ατιμιαν
Rom 9:22 ει δε θελω_ ο θεος ενδειξασθε την οργην και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα εις απωλεια_
Rom 9:23 και ινα γνωριση τον πλουτο_ της δοξης αυτου επι σκευη ελεους α προητοιμασεν εις δοξαν
Rom 9:24 ους και εκαλεσεν ημας ου μονον εξ ιουδαιων αλλα και εξ εθνων
Rom 9:25 ως και εν τω ωσηε λεγει καλεσω τον ου λαον μου λαον μου και την ουκ ηγαπημενην ηγαπημενην
Rom 9:26 και εσται εν τω τοπω ου ερρεθη αυτοις ου λαος μου υμεις εκει κληθησονται υιοι θεου ζωντος
Rom 9:27 ησαιας δε κραζει υπερ του ισραηλ εαν η ο αριθμος των υιων ισραηλ ως η αμμος της θαλασσης το υπολειμμα σωθησεται
Rom 9:28 λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος επι της γης
Rom 9:29 και καθως προειρηκεν ησαιας ει μη κυριος σαβαωθ εγκατελειπεν ημιν σπερμα ως σοδομα αν εγενηθημεν και ως γομορρα αν ομοιωθημεν
Rom 9:30 τι ουν ερουμεν οτι εθνη τα μη διωκοντα δικαιοσυνη_ κατελαβεν δικαιοσυνην δικαιοσυνην δε την εκ πιστεως
Rom 9:31 ισραηλ δε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον ουκ εφθασεν
Rom 9:32 δια τι οτι ουκ εκ πιστεως αλλ ως εξ εργων προσεκοψαν τω λιθω του προσκομματος
Rom 9:33 καθως γεγραπται ιδου τιθημι εν σιω λιθον προσκομματος και πετραν σκανδαλου και ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυ_θησεται
Rom 10:1 αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησεις προς τον θεον υπερ αυτων εις σωτηριαν
Rom 10:2 μαρτυρω γαρ αυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν
Rom 10:3 αγνοουντες δε την του θεου δικαιοσυνην και την ιδιαν ζητου_τες στησαι τη δικαιοσυνη του θεου ουχ υπεταγησαν
Rom 10:4 τελος γαρ νομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τω πιστευοντι
Rom 10:5 μωσης γαρ γραφει οτι την δικαιοσυνην την εκ πιστεως ο ποιησας ανθρωπος ζησεται εν αυτη
Rom 10:6 η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σου τις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν
Rom 10:7 η τις καταβησεται εις την αβυσσον τουτ εστιν χριστον εκ νεκρων αναγαγειν
Rom 10:8 αλλα τι λεγει εγγυς σου το ρημα εστι_ εν τω στοματι σου και εν τη καρδια σου τουτ εστιν το ρημα της πιστεως ο κηρυσσομεν
Rom 10:9 οτι εαν ομολογησης εν τω στοματι σου κυριον ιησουν χριστον και πιστευσης εν τη καρδια σου οτι ο θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων σωθηση
Rom 10:10 καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται εις σωτηριαν
Rom 10:11 λεγει γαρ η γραφη πας ο πιστευω_ επ αυτω ου καταισχυνθησεται
Rom 10:12 ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτον
Rom 10:13 πας γαρ ος αν επικαλεσητε το ονομα κυριου σωθησεται
Rom 10:14 πως ουν επικαλεσωνται εις ο_ ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσιν ου ουκ ηκουσαν πως δε ↔σιν χωρεις κηρυσσο_τος
Rom 10:15 πως δε κηρυξωσιν εαν μη αποσταλωσιν καθως γεγραπται ως ωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων αγαθα
Rom 10:16 αλλ ου παντες υπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημω_
Rom 10:17 αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος θεου
Rom 10:18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων
Rom 10:19 αλλα λεγω μη ισραηλ ουκ εγνω πρωτος μωσης λεγει εγω παραζηλωσω υμας επ ουκ εθνει επ εθνει ασυνετω παροργιω υμας
Rom 10:20 ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθην τοις εμε μη ζητουσι_ εμφανης εγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν
Rom 10:21 προς δε τον ισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα
Rom 11:1 λεγω ουν μη απωσατο ο θεος τον λαον αυτου ον προεγνω μη γενοιτο και γαρ εγω ισραηλειτης ειμι εκ σπερματος αβρααμ φυλης βενιαμειν
Rom 11:2 ουκ απωσατο ο θεος το_ λαον αυτου ον προεγνω η ουκ οιδατε εν ηλια τι λεγει η γραφη ως εντυγχανει τω θεω κατα του ισραηλ
Rom 11:3 κυριε τους προφητας σου απεκτειναν τα θυσιαστηρια σου κατεσκαψαν καγω υπελειφθην μονος και ζητουσι_ την ψυχην μου
Rom 11:4 αλλα τι λεγει αυτω ο χρηματισμος κατελειπον εμαυτ[ω επτα]κισχειλιους ανδρας οιτ[ινες] ουκ εκαμψαν τονυ τη β[ααλ]
Rom 11:5 ουτως ουν και εν τω νυν [και]ρω λιμμα κατ εκλογην χαρ[ιτος] γεγονεν
Rom 11:6 ει δε χαριτι ουκετ[ι] εξ εργων επι η χαρις ουκετ[ι] γεινεται χαρις
Rom 11:7 τι ουν ο επιζητει ισραηλ τουτο ουκ επετυχεν η δε εκλογη επετυχεν οι δε λοιποι επωρωθησαν
Rom 11:8 καθως γεγραπται εδωκεν αυτοις ο θεος πνευμα κατανυξεως οφθαλμους του μη βλεπειν και ωτα του μη ακουειν εως της σημερον ημερας
Rom 11:9 και δαυειδ λεγει γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις θηραν και εις σκανδαλον και εις ανταποδομα αυτοις
Rom 11:10 σκοτισθητωσα_ οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτω_ δια παντος συγκαμψον
Rom 11:11 λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσιν μη γενοιτο αλλα τω αυτων παραπτωματι η σωτηρια τοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους
Rom 11:12 
Rom 11:13 υμιν δε λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ουν ειμι εθνων αποστολος την διαονιαν μου δοξαζω
Rom 11:14 ει πως παραζηλωσω μου την σαρκα και σωσω τινας εξ αυτων
Rom 11:15 ει γαρ η αποβολη αυτων καταλλαγη κοσμου τις η προσλημψις ει μη ζωη εκ νεκρων
Rom 11:16 ει γαρ η απαρχη αγια και το φυραμα και ει η ριζα αγια και οι κλαδοι
Rom 11:17 ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελεος ω_ ενεκεντρισθης εν αυτοις και συνκοινωνος της ριζης και της πιοτητος της ελαιας εγενου
Rom 11:18 μη κατακαυχω των κλαδων ει δε κατακαυχασε ου συ την ριζαν βασταζεις αλλ η ριζα σε
Rom 11:19 ερεις ουν εξεκλασθησαν κλαδοι ινα εγω ενκεντρισθω
Rom 11:20 καλω[ς] τη απιστεια εξεκλασθησαν συ δε τη πιστει εστηκας [μη] υψηλα φρονει αλλα φο[βου]
Rom 11:21 ει γαρ ο θεος των κατα φυσι_ [κλα]δων ουκ εφισατο ουδε σου [φει]σεται
Rom 11:22 ειδε ουν χρηστο[τη]τα και αποτομιαν θεου επι με_ [τ]ους πεσοντας αποτομια επι δε σε χρηστοτης θεου εαν επιμεινης τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπηση
Rom 11:23 κακεινοι δε εαν μη επιμινωσιν τη απιστεια ενκεντρισθησονται δυνατος γαρ εστιν ο θεος παλι_ εγκεντρισαι αυτους
Rom 11:24 ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπης αγριελευ και παρα φυσιν ενεκεντρισθης εις καλλιελαιον ποσω μαλλον ουτοι οι κατα φυσιν εγκεντρισθησονται τη ιδια ελαια
Rom 11:25 ου γαρ θελω υμας αγνοειν αδελφοι το μυστηριον τουτο ινα ητε εν εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απο μερους τω ισραηλ γεγονεν αχρις ου το πληρωμα των εθνων εισελθη
Rom 11:26 και ουτως πας ισραηλ σωθησεται καθως γεγραπται ηξει εκ σιων ο ρυομενος αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ
Rom 11:27 και αυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταν αφελωμαι τας αμαρτιας αυτων
Rom 11:28 κατα μεν το ευαγγελιον εχθροι δι υμας κατα δε την εκλογη_ αγαπητοι δια τους πατερας
Rom 11:29 αμεταμελητα γαρ τα χαρισματα και η κλησις του θεου
Rom 11:30 ωσπερ γαρ ποτε υμεις ηπειθησατε τω θεω νυν δε ηλεηθητε τη τουτων απιθεια
Rom 11:31 ουτως και ουτοι νυν ηπειθησαν τω υμετερω ελεει ινα και αυτοι ελεηθωσιν
Rom 11:32 συνεκλεισεν γαρ ο θεος τους παντας εις απιθειαν ινα τους παντας ελεηση
Rom 11:33 ω βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως θεου ως ανεξεραυνητα τα κριματα αυτου και ανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου
Rom 11:34 τις γαρ εγνω νουν κυριου η τις συμβουλος αυτου εγενετο
Rom 11:35 η τις προεδωκεν αυτω και ανταποδοθησεται αυτω
Rom 11:36 οτι εξ αυτου και δι αυτου και εις αυτον τα παντα αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην
Rom 12:1 παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτειρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν τω θεω ευαρεστον την λογικην λατρειαν υμων
Rom 12:2 και μη συσχηματιζεσθαι τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθαι τη ανακαινωσει του νοος εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον
Rom 12:3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμι_ μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως εμερισε_ ο θεος μετρον πιστεως
Rom 12:4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν
Rom 12:5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμε_ εν χριστω το δε καθ εις αλληλων μελη
Rom 12:6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημι_ διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως
Rom 12:7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε διδασκαλειαν εν τη διδασκαλεια
Rom 12:8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι
Rom 12:9 η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω
Rom 12:10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τι τ↔ αλληλους προηγουμενοι
Rom 12:11 τη σπουδη μη οκν_ροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες
Rom 12:12 τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενος τη προσευχη προσκαρτερουντες
Rom 12:13 ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες
Rom 12:14 ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε
Rom 12:15 χαιρειν μετα χαιροντων και κλεειν μετα κλαιοντων
Rom 12:16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπινοις συναπαγομενοι μη γεινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις
Rom 12:17 μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι ↔
Rom 12:18 [ει δυ]νατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες
Rom 12:19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησεις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος
Rom 12:20 αλλ εαν πινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου
Rom 12:21 μη νικου υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον
Rom 13:1 πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μη υπο θεου αι δε ουσαι υπο θεου τεταγμεναι εισιν
Rom 13:2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε α_θεστηκοτες εαυτοις κριμα λημψονται
Rom 13:3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβως τω αγαθω εργω αλλα τω κακω θελεις δε μη φοβεισθε την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξεις επαινον εξ αυτης
Rom 13:4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εκδικος εις οργην τω το κακο_ πρασσοντι
Rom 13:5 διο αναγκη υποτασσεσθαι ου μονον δια την οργην αλλα και δια την συνειδησι_
Rom 13:6 δια τουτο γαρ και φορους τελειται λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες
Rom 13:7 αποδοτε πασιν τας οφιλας τω τον φορον τον φορον τω το τελος το τελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τιμην την τιμην
Rom 13:8 μηδενι μηδεν οφειλεται ει μη το αλληλους αγαπαν ο γαρ αγαπων τον ετερο[ν νομον] πεπληρωκεν
Rom 13:9 το γαρ ου μ[οιχευσεις] ου φονευσεις ου κλεψε[ις] ουκ επιθυμησεις και ε[ι τις] ετερα εστιν εντολη εν το[υτω] τω λογω ανακεφαλαιουται εν τω αγαπησεις τον πλησ[ιο_] σου ως σεαυτον
Rom 13:10 πληρωμα [ου_] νομου η αγαπη
Rom 13:11 και τουτο ιδοντες τον καιρον οτι ωρα ηδει υμας εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμε_
Rom 13:12 ηνυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγισεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους ενδυσωμεθα δε τα εργα του φωτος
Rom 13:13 ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταις και ασελγειαις μη εριδει και ζηλω
Rom 13:14 αλλα ενδυσασθαι τον κυριον ιησουν χριστον και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθαι εις επιθυμιαν
Rom 14:1 τον δε ασθενουντα τη πιστει προσλαμβανεσθαι μη εις διακρισεις διαλογισμων
Rom 14:2 ος μεν πιστευει φαγειν παντα ο δε ασθενων λαχανα εσθιει
Rom 14:3 ο εσθιων τον μη εσθιοντα μη κρινετω ο δε μη εσθιω_ τον εσθιοντα μη κρινετω ο θεος γαρ αυτον προσελαβετο
Rom 14:4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτει σταθησεται δε δυνατει γαρ ο κυριος στησαι αυτο_
Rom 14:5 ος μεν γαρ κρινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρινει πασαν ημεραν εκαστος τω ιδιω νοι πληροφορεισθω
Rom 14:6 ο φρονων την ημεραν κυριω φρονει και ο εσθιων κυριω εσθιει ευχαριστει γαρ τω κυριω και ο μη εσθιων κυριω ουκ εσθιει και ευχαριστει τω θεω
Rom 14:7 ουδεις γαρ ημων εαυτω ζη και ουδεις εαυτω αποθνησκει
Rom 14:8 εαν τε γαρ ζωμεν τω κυριω ζωμεν εα_ τε αποθνησκομεν τω κυριω αποθνησκομεν εαν τε ουν ζωμεν εαν τε αποθνησκομ[εν του] κυριου εσμεν
Rom 14:9 εις τουτο γαρ χριστος [απ]εθανεν και εζησεν ινα [κα]ι νεκρων και ζωντων κυ[ρι]ευση
Rom 14:10 συ δε τι κρινεις [το]ν αδελφον σου η και συ τι εξουθενεις τον αδελφον σου παντες γαρ παραστησομεθα τω βηματι του θεου
Rom 14:11 γεγραπται γαρ ζω εγω λεγει κυριος οτι εμοι καμψει παν γονυ και πασα γλωσσα εξομολογησεται τω θεω
Rom 14:12 αρα ουν εκαστος ημων περι εαυτου λογον δωσει τω θεω
Rom 14:13 μηκετι ουν αλληλους κρινωμεν αλλα τουτο κρινατε μαλλον το μη τιθεναι προσκομμα τω αδελφω η σκανδαλον
Rom 14:14 οιδα και πεπεισμαι εν κυριω ιησου οτι ουδεν κοινον δι αυτου ει μη τω λογιζομενω τι κοινον ειναι εκεινω κοινον
Rom 14:15 ει γαρ δια βρωμα ο αδελφος σου λυπειτε ουκετι κατα αγαπη_ περιπατεις μη τω βρωματι σου εκεινον απολλυε υπερ ου χριστος απεθανεν
Rom 14:16 μη βλασφημεισθω ουν υμω_ το αγαθον
Rom 14:17 ου γαρ εστιν η βασιλεια του θεου βρωσεις και ποσεις αλλα δικαιοσυνη και ειρηνη και χαρα εν πνευματι αγιω
Rom 14:18 ο γαρ εν τουτω δουλευω_ χριστω ευαρεστος τω θεω και δοκιμος τοις ανθρωποις
Rom 14:19 αρα ουν τα της ειρηνης διωκομεν και τα της οικοδομης της εις αλληλους
Rom 14:20 μη ενεκεν βρωματος καταλυε το εργον του θεου παντα μεν καθαρα αλλα κακο_ τω ανθρωπω τω δια προσκομματος εσθιοντι
Rom 14:21 καλον το μη φαγειν κρεα μηδε πιειν οινον μηδε εν ω ο αδελφος σου προσκοπτει
Rom 14:22 συ πιστιν ην εχεις κατα σεαυτον εχε ενωπιον του θεου μακαριος ο μη κρινων εαυτον εν ω δοκιμαζει
Rom 14:23 ο δε διακρινομενος εαν φαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως παν δε ο ουκ εκ πιστεως αμαρτια εστι_ 24 τω δε δυναμενω υμας στηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και το κηρυγμα ιησου χριστου κατα αποκαλυψιν μυστηριου χρονοις αιωνιοις σεσιγημενου 25 φανερωθεντος δε νυν δια τε γραφων προφητικων κατ επιταγην του αιωνιου θεου εις υπακοην πιστεως εις παντα τα εθνη γνωρισθεντος 26 μονω σοφω θεω δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας αμην
Rom 15:1 οφιλομεν δε ημεις οι δυνατοι τα ασθενηματα των αδυνατω_ βασταζειν και μη εαυτοις αρεσκειν
Rom 15:2 εκαστος ημων τω πλησιον αρεσκετω εις το αγαθον προς οικοδομην
Rom 15:3 και γαρ ο χριστος ουχ εαυτω ηρεσεν αλλα καθως γεγραπται οι ονιδισμοι των ονιδιζοντων σε επεπεσαν επ εμε
Rom 15:4 οσα γαρ προεγραφη εις την ημετεραν διδασκαλειαν προεγραφη ινα δια της υπομονης και δια της παρακλησεως των γραφων την ελπιδα εχωμεν
Rom 15:5 ο δε θεος της υπομονης και της παρακλησεως δωη υμιν το αυτο φρονειν εν αλληλοις κατα ιησουν χριστον
Rom 15:6 ινα ομοθυμαδο_ εν ενι στοματι δοξαζητε το_ θεον και πατερα του κυριου ημων ιησου χριστου
Rom 15:7 διο προσλαμβανεσθαι αλληλους καθως και ο χριστος προσελαβετο υμας εις δοξαν του θεου
Rom 15:8 λεγω γαρ χριστον διακονον γεγενησθαι περιτομης υπερ αληθειας θεου εις το βεβεωσαι τας επαγγελειας των πατερων
Rom 15:9 τα δε εθνη υπερ ελεους δοξασαι τον θεον καθως γεγραπται δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν και τω ονοματι σου ψαλω
Rom 15:10 και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετα του λαου αυτου
Rom 15:11 και παλιν αινειτε παντα τα εθνη τον κυριον και αιπενεσατωσαν αυτον παντες οι λαοι
Rom 15:12 και παλιν ησαιας λεγει εσται η ριζα του ιεσσαι και ο ανισταμενος αρχειν εθνων επ αυτω εθνη ελπιουσιν
Rom 15:13 ο δε θεος της ελπιδος πληρωσαι υμας πασης χαρας και ειρηνης εν τω πιστευειν εις το περισσευειν υμας εν τη ελπιδι εν δυναμει πνευματος αγιου
Rom 15:14 πεπεισμαι δε αδελφοι μου και αυτος εγω περι υμων οτι και αυτοι μεστοι εσται αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης γνωσεως δυναμενοι και αλληλους νουθετειν
Rom 15:15 τολμηροτερως δε εγραψα υμι_ απο μερους ως επαναμιμνησκων υμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι υπο του θεου
Rom 15:16 εις το ειναι με λειτουργον χριστου ιησου εις τα εθνη ιερουργουντα το ευαγγελιον του θεου ινα γενηται η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω
Rom 15:17 εχω ουν καυχησιν εν χριστω ιησου τα προς τον θεον
Rom 15:18 ου γαρ τολμησω τι λαλειν ων ου κατειργασατο χριστος δι εμου εις υπακοην εθνων λογω και εργω
Rom 15:19 εν δυναμει σημειων και τερατων εν δυναμει πνευματος αγιου ωστε με απο ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικου πεπληρωκεναι το ευαγγελιο_ του χριστου
Rom 15:20 ουτως δε φιλοτιμουμενον ευαγγελιζεσθε ουχ οπου ωνομασθη χριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιον οικοδομω
Rom 15:21 αλλα καθως γεγραπται οις ουκ ανηγγελη περι αυτου οψονται και οι ουκ ακηκοασιν συνησουσιν
Rom 15:22 διο και ενεκοπτομην τα πολλα του ελθειν προς υμας
Rom 15:23 νυνι δε μηκετι τοπον εχων εν τοις κλημασι τουτοις επιποθεια_ δε εχων ελθειν προς υμας απο πολλων ετων
Rom 15:24 ως αν πορευωμαι εις την σπανιαν ελπιζω γαρ πορευομενος θεασασθε υμας και υ[φ υ]μων προπεμφθηνα[ι εκει] εαν υμων πρωτον απ[ο με]ρους εμπλησθω
Rom 15:25 νυνι δε πορευομαι εις ιερουσαλη[μ] διακονων τοις αγιοις
Rom 15:26 ευ[δο]κησαν γαρ μακαιδονια κ[αι] αχαια κοινωνιαν τινα πο[ι]ησασθε εις τους πτωχουσ των αγιων των εν ιερουσαλημ
Rom 15:27 ηυδοκησαν γαρ και οφιλεται εισιν αυτων ει γαρ τοις πνευματικοις αυτων εκοινωνησαν τα εθνη οφιλουσιν και εν τοις σαρκικοις λειτουργησαι αυτοις
Rom 15:28 τουτο ουν επιτελεσας και σφραγισαμενος αυτοις τον καρπον τουτον απελευσομαι δι υμων εις σπανιαν
Rom 15:29 οιδα δε οτι ερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιας χριστου ελευσομαι
Rom 15:30 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του κυριου ημων ιησου χριστου και δια της αγαπης του πνευματος συναγωνισασθαι μοι εν ταις προσευχαις υπερ εμου προς τον θεον
Rom 15:31 ινα ρυσθω απο των απειθου_των εν τη ιουδαια και η διακονια μου η εις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος τοις αγιοις γενηται
Rom 15:32 ινα εν χαρα ελθων προς υμας δια θεληματος θεου συναναπαυσωμαι υμιν
Rom 15:33 ο δε θεος της ειρηνης μετα παντων υμω_
Rom 16:1 συνειστημει δε υμιν φοιβη_ την αδελφην υμων ουσαν διακονον της εκκλησιας της εγ κενχρεαις
Rom 16:2 ινα αυτη_ προσδεξησθε εν κυριω αξιως των αγιων και παραστητε αυτη εν ω αν υμων χρηζη πραγματι και γαρ αυτη προστατις πολλων εγενηθη και εμου τε αυτου
Rom 16:3 ασπασασθε πρισκαν και ακυλαν τους συνεργους μου εν χριστω ιησου
Rom 16:4 οιτεινες υπερ της ψυχης μου τον εαυτων τραχηλον υπεθηκαν οις ουκ εγω μονος ευχαριστω αλλα και [πασαι αι εκ]κλησιαι των εθνων
Rom 16:5 [και] την κατ οικον αυτων [εκ]κλησιαν ασπασασθε [επ]ενετον τον αγαπητον μου [ο]σ εστιν απαρχη της ασιας εις [χριστο]ν
Rom 16:6 ασπασασθε μαριαν ητις [π]ολλα εκοπιασεν εις υμας
Rom 16:7 [α]σπασασθε ανδρονικον και ιουνιαν τους συγγενεις μου και συναιχμαλωτους μου οιτεινες εισιν επισημοι εν τοις αποστολοις οι και προ εμου γεγοναν εν χριστω
Rom 16:8 ασπασασθε αμπλιατον τον αγαπητον μου εν κυριω
Rom 16:9 ασπασασθε ουρβανον τον συνεργον ημων εν χριστω και σταχυν τον αγαπητον μου
Rom 16:10 ασπασασθαι απελλην τον δοκιμον εν χριστω ασπασασθε τους εκ των αριστοβουλου
Rom 16:11 ασπασασθε ηρωδιωνα τον συγγενην μου ασπασασθε τους εκ των ναρκισσου τους οντας εν κυριω
Rom 16:12 ασπασασθε τρυφεναν και τρυφωσαν τας κοπιωσας εν κυριω
Rom 16:13 ασπασασθε ρουφον τον εκλεκτον εν κυριω και την μητερα αυτου και εμου
Rom 16:14 ασπασασθε ασυγκριτον φλεγο_τα ερμην πατροβαν ερμαν και τους συν αυτοις αδελφους
Rom 16:15 ασπασασθε φιλολογον και ιουλιαν νηρεαν και την αδελφην αυτου και ολυμπαν και τους συν αυτοις παντας αγιους
Rom 16:16 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω ασπαονται υμας αι εκκλησιαι πασαι του χριστου
Rom 16:17 παρακαλω δε υμας αδελφοι σκοπειν τους τας διχοστασιας και τα σκανδαλα παρα τη_ διδαχην ην υμεις εμαθετε ποιουντας και εκκλεινατε απ αυτων
Rom 16:18 οι γαρ τοιουτοι τω κυριω ημων χριστω ου δουλευουσι_ αλλα τη εαυτων κοιλια και δια της χρηστολογιας και ευλογιας εξαπατωσιν τας καρδιας των ακακων
Rom 16:19 η γαρ υμων υπακοη εις παντας αφικετο εφ υμιν ουν χαιρω θελω δε υμας σοφους μεν ειναι εις το αγαθον ακαιρεους δε εις το κακον
Rom 16:20 ο δε θεος της ειρηνης συντριψαι τον σαταναν εν ταχει υπο τους ποδας ημω_ η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μεθ υμω_
Rom 16:21 ασπαζετε υμας τιμοθεος ο συνεργος μου και λουκιος και ιασων και σωσιπατρος οι συγγενεις μου
Rom 16:22 ασπαζομαι υμας εγω τερτιος ο γραψας την επιστολην εν κυριω
Rom 16:23 ασπαζετε υμας γαιος ο ξενος μου και ολης της εκκλησιας ασπαζετε υμας εραστος ο οικονομος της πολεως και κουαρτος ο αδελφος
Rom 16:24 
Rom 16:25 τω δε δυναμενω υμας στηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και το κηρυγμα ιησου χριστου κατα αποκαλυψιν μυστηριου χρονοις αιωνιοις σεσιγημενου
Rom 16:26 φανερωθεντος δε νυν δια τε γραφω_ προφητικων κατ επιταγην του αιωνιου θεου εις υπακοη_ πιστεως εις παντα τα εθνη γνωρισθεντος
Rom 16:27 μονω σοφω θεω δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμη_
1Co 1:1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου και σωσθενης ο αδελφος
1Co 1:2 τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω ηγιασμενοις εν χριστω ιησου κλητοις αγιοις συ_ πασιν τοις επικαλουμενοις το ονομα του κυριου ιησου εν παντι τοπω αυτων και [ημων]
1Co 1:3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
1Co 1:4 ευχαριστω τω θεω μου παντοτε περι υμων επι τη χαριτι τη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου
1Co 1:5 οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω εν παντι λογω και παση γνωσει
1Co 1:6 καθως το μαρτυριον του χριστου εβεβαιωθη εν υμιν
1Co 1:7 ωστε υμας μη υστερεισθε εν μηδενι χαρισματι απεκδεχομενους την αποκαλυψιν του κυριου ημων ιησου χριστου
1Co 1:8 ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου χριστου
1Co 1:9 πιστος ο θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν του υιου αυτου ιησου χριστου του κυριου ημων
1Co 1:10 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου ινα το αυτο λεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματα ητε δε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι και εν τη αυτη γνωμη
1Co 1:11 εδηλωθη γαρ μοι περι υμων αδελφοι μου υπο των χλοης οτι εριδες εν υμιν εισιν
1Co 1:12 λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι παυλου εγω δε απολλω εγω δε κηφα εγω δε χριστου
1Co 1:13 μεμερισται ο χριστος μη παυλος εσταυρωθη υπερ υμων η εις το ονομα παυλου εβαπτισθητε
1Co 1:14 ευχαριστω τω θεω μου οτι ουδενα υμω_ εβαπτισα ει μη κρισπον και γαιον
1Co 1:15 ινα μη τις ειπη οτι εις το εμον ονομα εβαπτισθητε
1Co 1:16 εβαπτισα δε και τον στεφανα οικον λοιπο_ ουκ οιδα ει τινα αλλον εβαπτισα
1Co 1:17 ου γαρ απεστα[λκεν] με χριστος βαπτιζειν αλλ [ευαγ]γελιζεσθε ουκ εν σο[φια] λογου ινα μη κενωθη [ο σταυ]ρος του χριστου
1Co 1:18 ο λογος γαρ ο τ[ου] σταυρου τοις μεν απολλυμ[ε]νοις μωρια εστιν τοις [δε] σωζομενοις ημιν δυναμις θεου εστιν
1Co 1:19 γεγραπται γαρ απολω την σοφιαν των σοφων και την συνεσιν των συνετων αθετησω
1Co 1:20 που σοφος που γραμματευς που συνζητητης του αιωνος τουτου ουχι εμωρανεν ο θεος την σοφιαν του κοσμου
1Co 1:21 επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου ουκ εγνω ο κοσμος δια της σοφιας τον θεον ευδοκησεν ο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι τους πιστευοντας
1Co 1:22 επειδη και ιουδαιοι σημεια αιτουσιν και ελληνες σοφιαν επιζητουσι_
1Co 1:23 ημεις δε κηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μεν σκανδαλον εθνεσιν δε μωριαν
1Co 1:24 αυτοις δε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν χριστον θεου δυναμιν και θεου σοφιαν
1Co 1:25 οτι το μωρον του θεου σοφωτερον των ανθρωπων εστιν και το ασθενες του θεου ισχυροτερον των ανθρωπων ↔
1Co 1:26 ↔ γαρ την κλησιν υμων αδελφοι οτι ου πολλοι σοφοι κατα σαρκα ου πολλοι δυνατοι ου πολλοι ευγενεις
1Co 1:27 αλλα τα μωρα του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα καταισχυνη τα ισχυρα
1Co 1:28 και τα αγενη του κοσμου και τα εξουθενημενα εξελεξατο ο θεος τα μη οντα ινα τα οντα καταργηση
1Co 1:29 οπως μη καυχησητε πασα σαρξ ενωπιον του θεου
1Co 1:30 εξ αυτου δε υμεις εσται εν χριστω ιησου ος εγενηθη σοφια ημιν απο θεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσι[ς]
1Co 1:31 [ινα] καθως γεγραπται [ο κ]αυχωμενος εν κυριω καυ[χα]σθω
1Co 2:1 καγω ελθων [πρ]ος υμας αδελφοι ηλθο_ [ο]υ καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλων υμι_ το μυστηριον του θεου
1Co 2:2 ου γαρ εκρινα ειδεναι τι εν υμι_ ει μη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωμενον
1Co 2:3 καγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας
1Co 2:4 και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πιθοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν αποδιξει πνευματος και δυναμεως
1Co 2:5 ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου
1Co 2:6 σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε τω_ αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων
1Co 2:7 αλλα λαλουμεν θεου σοφιαν εν μυστηριω τη_ αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ τω_ αιωνων εις δοξαν ημων
1Co 2:8 ην ουδεις των αρχοντω_ του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ α_ τον κυριον της δοξης εσταυρωσα_
1Co 2:9 καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη οσα ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον
1Co 2:10 ημιν δε απεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος το γαρ πνευμα παντα εραυνα και τα βαθη του θεου
1Co 2:11 τις γαρ οιδεν τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το ε_ αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευμα του θεου
1Co 2:12 ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομε_ αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν
1Co 2:13 α και λαλουμε_ ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος πνευματικοις πνευματικα συνκρινοντες
1Co 2:14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχετε τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ [εστι]_ και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται
1Co 2:15 ο δε πνευματικος ανακρινει τα παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται
1Co 2:16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν
1Co 3:1 καγω αδελφοι ουκ ηδυνηθη_ λαλησαι υμιν ως πνευματικοις αλλ ως σαρκινοις ως νηπιοις εν χριστω
1Co 3:2 γαλα υμας εποτισα ου βρωμα ουπω γαρ εδυνασθε αλλ ουδε ετι νυν δυνασθε
1Co 3:3 ετι γαρ σαρκικοι εσται ουπου γαρ εν υμιν ζηλος και ερεις ουχι σαρκικοι εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε
1Co 3:4 οταν γαρ λεγη τις εγω μεν ειμι παυλου εγω δε απολλω ουκ ανθρωποι εστε
1Co 3:5 τι ουν εστι_ απολλως τι δε εστιν παυλος διακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστω ως ο κυριος εδωκε_
1Co 3:6 εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλα ο θεος ηυξανεν
1Co 3:7 ωστε ο φυτευων εστιν τι ουτε ο ποτιζων αλλ ο αυξανων θεος
1Co 3:8 ο φυτευων δε και ο ποτιζων εν εισιν εκαστος δε τον ιδιον μισθον λημψεται κατα τον ιδιον κοπον
1Co 3:9 θεου γαρ εσμεν συνεργοι θεου γεωργιον θεου οικοδομη εστε
1Co 3:10 κατα την χαριν του θεου την δοθεισαν μοι ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθηκα αλλος δε εποικοδομει εκαστος δε βλεπετω πως εποικοδομει
1Co 3:11 θεμελιον γαρ αλλο_ ουδεις δυναται θειναι παρα τον κειμενον ος εστιν ιησους χριστος
1Co 3:12 ει δε τις εποικοδομει επι το_ θεμελιον χρυσον αργυρο_ λιθους τιμιους ξυλα χορτο_ καλαμην
1Co 3:13 εκαστου το εργο_ φανερον γενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτι εν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το πυρ αυτο δοκιμασει
1Co 3:14 ει τινος το εργον μενει ο εποικοδομησεν μισθον λημψεται
1Co 3:15 ει τινος το εργον κατακαησεται ζημιωθησεται αυτος δε σωθησεται ουτως δε ως δια πυρος
1Co 3:16 ουκ οιδατε οτι ναος θεου εστε και το πνευμα του θεου οικει εν υμι_
1Co 3:17 ει τις τον ναον του θεου φθιρει φθερει αυτον ο θεος ο γαρ ναος του θεου αγιος εστιν οιτεινες εσται υμεις
1Co 3:18 μηδεις εαυτο_ εξαπατατω ει τις δοκει σοφος ειναι εν υμιν εν τω αιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηται σοφος
1Co 3:19 η γαρ σοφια του κοσμου τουτου μωρια παρα τω θεω εστιν γεγραπται γαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τη πανουργεια αυτων
1Co 3:20 και παλιν κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων οτι εισιν ματαιοι
1Co 3:21 ωστε μηδεις καυχασθω ε_ ανθρωποις παντα γαρ υμων εστι_
1Co 3:22 ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε ενεστωτα ειτε μελλο_τα παντα υμων
1Co 3:23 υμεις δε χριστου χριστος δε θεου
1Co 4:1 ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωπος ως υπηρετας χριστου και οικονομους μυστηριων θεου
1Co 4:2 ωδε λοιπον ζητειτε εν τοις οικονομοις ινα πιστος τις ευρεθη
1Co 4:3 εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ ημων ανακριθω η υπο ανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτον ανακρινω
1Co 4:4 ουδε_ γαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτω δεδικαιωμαι ο δε ανακρινων με κυριος εστιν
1Co 4:5 ωστε μη προ καιρου τι κρινεται εως αν ελθη ο κυριος ος και φωτισει τα κρυπτα του σκοτους και φανερωσει τας βουλας των καρδιων και τοτε ο επαινος γενησεται εκαστω απο του θεου
1Co 4:6 ταυτα [δε αδελ]φοι μετεσχηματισα [εις εμαυ]τον και απολλων δι υμ[ας] ινα εν ημιν μαθηται το [μη] υπερ α γεγραπται ινα μη [εις] υπερ του ενος φυσιουσ[θε] κατα του ετερου
1Co 4:7 τις γαρ [σε] διακρινει τι δε εχεις ο ο[υκ] ελαβες ει δε και ελαβες τι καυχασαι ως μη λαβων
1Co 4:8 ηδη κεκορεσμενοι εστε ηδη επλουτησατε και οφελον γε εβασιλευσατε ινα και ημεις υμιν συνβασιλευσωμε_
1Co 4:9 δοκω γαρ ο θεος ημας τους αποστολους εσχατους απεδιξεν ως επιθανατιους οτι θεατρον εγενηθημε_ τω κοσμω και αγγελοις και ανθρωποις
1Co 4:10 ημεις μωροι δια χριστον υμεις δε φρονιμοι εν χριστω ημεις ασθενεις υμεις δε ισχυροι υμεις ενδοξοι ημεις δε ατιμοι
1Co 4:11 αχρι της αρτι ωρας και πινωμεν και διψωμεν και [κο]λαφιζομεθα και αστατουμε_
1Co 4:12 και κοπιωμεν εργαζομενοι ταις ιδιαις χερσιν λοιδορουμενοι ευλογουμεν διωκομενοι ανεχομεθα
1Co 4:13 δυσφημουμενοι παρακαλουμεν ως περικαθαρματα του κοσμου εγενηθημε_ παντων περιψημα εως αρτι
1Co 4:14 ουκ εντρεπων υμας γραφω ταυτα αλλ ως τεκνα μου αγαπητα νουθετων
1Co 4:15 εαν γαρ μυριους παιδαγωγους εχητε εν χριστω αλλ ου πολλους πατερας εν γαρ χριστω ιησου δια του ευαγγελιου εγω υμας εγεννησα
1Co 4:16 παρακαλω ουν υμας μιμηται μου γεινεσθε
1Co 4:17 δια τουτο αυτο επεμψα υμιν τιμοθεον ος εστιν μου τεκνον αγαπητο_ και πιστον εν κυριω ος υμας αναμιμνησει τας οδους μου τας εν χριστω καθως πανταχου εν παση εκκλησια διδασκω
1Co 4:18 ως μη ερχομενο[υ] δε μου προς υμας εφυσιωθη[σαν τειν]ες
1Co 4:19 ελευσομαι δε ταχεως [πρ]ος υμας εαν ο κυριος θεληση [και] γνωσομαι ου τον λογον [τ]ων πεφυσιωμενων αλλα [τ]ην δυναμιν
1Co 4:20 ου γαρ εν λο[γ]ω η βασιλεια του θεου αλλ εν δυναμει
1Co 4:21 τι θελετε εν ρα[β]δω ελθω προς υμας η εν αγαπη πνευματι τε πραυτητος
1Co 5:1 ολως ακουετε εν υμιν πορνια και τοιαυτη πορνια ητις ουδε εν τοις εθνεσιν ωστε γυναικα τινα του πατρος εχειν
1Co 5:2 και υμεις πεφυσιωμενοι εστε και ουχι μαλλον επενθησατε ινα αρθη εκ μεσου υμων ο το εργον τουτο πραξας
1Co 5:3 εγω μεν γαρ απων τω σωματι παρων δε τω πνευματι ηδη κεκρικα ως παρων τον ουτως τουτο κατεργασαμενον
1Co 5:4 εν τω ονοματι του κυριου ιησου συναχθεντων υμων και του εμου πνευματος συν τη δυναμει του κυριου ημων ιησου
1Co 5:5 παραδουναι τον τοιουτον τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευμα σωθη εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου χριστου
1Co 5:6 ου καλον το καυχημα υμων ουκ οιδατε οτι μικρα ζυμη ολο_ το φυραμα ζυμοι
1Co 5:7 εκκαθαρατε την παλαιαν ζυμην ινα ητε νεον φυραμα καθως εσται αζυμοι και γαρ το πασχα ημω_ ετυθη χριστος
1Co 5:8 ωστε εορταζομε_ μη εν ζυμη παλαια μηδε εν ζυμη κακιας και πονηριας αλλ εν αζυμοις ηλικρινιας και αληθειας
1Co 5:9 εγραψα υμι_ εν τη επιστολη μη συναναμιγνυσθαι πορνοις
1Co 5:10 ου παντως τοις πορνοις ↔ του κοσμου τουτου η τοις πλεονεκταις και αρπαξιν η ειδωλολατραις επει ωφιλεται αρα εκ του κοσμου εξελθειν
1Co 5:11 νυν δε εγραψα υμι_ μη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφος ονομαζομενος η πορνος η πλεονεκτης η ειδωλολατρης η λοιδορος η μεθυσος η αρπαξ τω τοιουτω μη συνεσθιειν
1Co 5:12 τι γαρ μοι τους εξω κρινειν ουχι τους εσω υμεις κρινεται
1Co 5:13 τους δε εξω ο θεος κρινει εξαρατε το_ πονηρον εξ υμων αυτων
1Co 6:1 τολμα τις εξ υμων πραγμα εχω_ προς τον ετερον κρινεσθαι επι των αδικων και ουχι επι των αγιων
1Co 6:2 η ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσμον κρινουσιν και ει εν υμιν κρινετε ο κοσμος αναξιοι εστε κρητηριων ελαχιστω_
1Co 6:3 
1Co 6:4 
1Co 6:5 
1Co 6:6 
1Co 6:7 ηδη μεν ουν ηττημα υμιν εστι_ οτι κριματα εχετε μεθ εαυτων δια τι ουχι μαλλον αδικεισθε δια τι ουχι μαλλον αποστερεισθε
1Co 6:8 αλλα υμεις αδικειτε και αποστερειτε και τουτο αδελφους
1Co 6:9 η ουκ οιδατε οτι ↔ αδικοι θεου βασιλειαν ου κληρονομησουσιν μη πλανασθε ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε μοιχοι ουτε μαλακοι ουτε αρσενοκοιται
1Co 6:10 ουτε κλεπται ουτε πλεονεκται ου μεθυσοι ου λοιδοροι ουχ αρπαγες βασιλειαν θεου κληρονομησουσιν
1Co 6:11 και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλα ηγιασθητε αλλα εδικαιωθητε εν τω ονοματι του κυριου ιησου και εν τω πνευματι του θεου ημων
1Co 6:12 παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ ουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινος
1Co 6:13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοις βρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτα καταργησει το δε σωμα ου τη πορνια αλλα τω κυριω και ο κυριος τω σωματι
1Co 6:14 ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξεγιρει δια της δυναμεως αυτου
1Co 6:15 ουκ οιδατε οτι τα σωματα ημων μελη χριστου εστιν αρας ουν τα μελη του χριστου ποιησω πορνης μελη μη γενοιτο
1Co 6:16 η ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονται γαρ οι δυο εις σαρκα μιαν
1Co 6:17 ο δε κολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν
1Co 6:18 φευγετε την πορνιαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει
1Co 6:19 ηουκ οιδατε οτι (το σωμα) υμων ναος του εν υμιν αγιου πνευματος εστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εσται εαυτω_
1Co 6:20 ηγορασθητε γαρ τιμης δοξασατε δη τον θεον εν τω σωματι υμω_
1Co 7:1 περι δε ων εγραψατε μοι καλο_ ανθρωπω γυναικος μη απτεσθαι
1Co 7:2 δια δε τας πορνιας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω και εκαστη τον ιδιον ανδρα εχετω
1Co 7:3 τη γυναικει ο ανηρ τη_ οφιλην αποδιδετω ομοιως και η γυνη τω ανδρι
1Co 7:4 η γυνη του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα ο ανηρ ομοιως δε και ο ανηρ του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα η γυνη
1Co 7:5 μη αποστερειτε αλληλους ει μητι αν εκ συμφωνου προς καιρον ινα σχολασητε τη προσευχη και παλιν επι το αυτο ητε ινα μη πειραζη υμας ο σατανας δια την ακρασιαν υμω_
1Co 7:6 τουτο δε λεγω κατα συγνωμη_ ου κατ επιταγην
1Co 7:7 θελω δε πα_τας ανθρωπους ειναι ως και εμαυτον αλλ εκαστος ιδιον εχει χαρισμα εκ θεου ο μεν ουτως ο δε ουτως
1Co 7:8 λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις οτι καλο_ αυτοις εαν μεινωσιν ως καγω
1Co 7:9 ει δε ουκ εγκρατευονται γαμησατωσαν κρεισσον γαρ εστιν γαμειν η πυρουσθαι
1Co 7:10 τοις δε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω αλλ ο κυριος γυναικα απο ανδρος μη χωριζεσθαι
1Co 7:11 εαν δε και χωρισθη μενετω αγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω και ανδρα γυναικα μη αφιεναι
1Co 7:12 τοις δε λοιποις λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετω αυτη_
1Co 7:13 και γυνη ητις εχει ανδρα απιστο_ και ουτος συνευδοκει οικειν μετ αυτης μη αφιετω τον ανδρα
1Co 7:14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος εν τη γυναικι και ηγιασται η γυνη η απιστος εν τ[ω αδελ]φω επει αρα τα τεκνα υμ[ων] ακαθαρτα εστιν νυν δε αγ[ια]
1Co 7:15 ει δε ο απιστος χωριζεται [χω]ριζεσθω ου δεδουλωται ο [αδελ]φος η η αδελφη εν τοις τοιο[υ]τοις εν δε ειρηνη κεκληκε[ν] υμας ο θεος
1Co 7:16 τι γαρ οιδας γυναι ει τον ανδρα σωσεις ει τι οιδας ανερ ει την γυναικα σωσεις
1Co 7:17 ει μη εκαστω ως ο κυριος εμερισε_ εκαστον ως κεκληκεν ο θεος ουτως περιπατειτω και ουτως εν ταις εκκλησιαις πασαις διατασσομαι
1Co 7:18 περιτετμημενος τις εκληθη μη επισπασθω εν ακροβυστια κεκληται τις μη περιτεμνεσθω
1Co 7:19 η περιτομη ουδεν εστιν και η ακροβυστεια ουδεν εστιν αλλα τηρησις εντολων θεου
1Co 7:20 εκαστος εν τη κλησει η εκληθη εν τουτω μενετω
1Co 7:21 δουλος εκληθης μη σοι μελετω αλλ ει και δυνασαι ελευθερος γενεσθαι μαλλον χρησαι
1Co 7:22 ο γαρ εν κυριω κληθεις δουλος απελευθερος κυριου εστιν ομοιως ο ελευθερος κληθεις δουλος εστιν χριστου
1Co 7:23 τιμης ηγορασθητε μη γεινεσθαι δουλοι ανθρωπων
1Co 7:24 εκαστος εν ω εκληθη αδελφοι εν τουτω μενετω παρα τω θεω
1Co 7:25 περι δε των παρθενων επιταγην κυριου ουκ εχω γνωμην δε διδωμι ως ηλεημενος υπο κυριου πιστος ειναι
1Co 7:26 νομιζω ου_ τουτο καλον υπαρχειν δια τη_ ενεστωσαν αναγκην οτι καλον ανθρωπω το ουτως ειναι
1Co 7:27 δεδεσαι γυναικι μη ζειτι λυσι_
1Co 7:28 ↔
1Co 7:29 τουτο δε φημι αδελφοι ο καιρος συνεσταλμενος εστιν το λοιπον ινα και οι εχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσι_
1Co 7:30 και οι κλαιοντες ως μη κλαιοντε[ς] και οι χαιροντες ως μη χαιροντε[ς και ο]ι αγοραζοντες ως μη κατ[εχο]ντες
1Co 7:31 και οι χρωμενοι το_ [κοσ]μον ως μη καταχρωμενοι [παρ]αγει γαρ το σχημα του κοσμου [το]υτου
1Co 7:32 θελω δε υμας αμερι[μ]νους ειναι ο αγαμος μεριμνα [τ]α του κυριου πως αρεση τω κυριω
1Co 7:33 ο δε γαμησας μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τη γυναικι
1Co 7:34 και μεμερισται και η γυνη η αγαμος και η παρθενος η αγαμος μεριμνα τα του κυριου ινα η αγια τω σωματι και τω πνευματι η δε γαμησασα μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τω ανδρι
1Co 7:35 τουτο δε προς το υμων αυτω_ συμφορον λεγω ουχ ινα βροχον υμιν επιβαλω αλλα προς το ευσχημον και ευπαρεδρον τω κυριω απερισπαστως
1Co 7:36 ει δε τις ασχημονειν επι την παρθενον αυτου νομιζει εαν η υπερακμος και τουτο οφιλει γεινεσθαι ο θελει ποιειτω ουχ αμαρτανει γαμειτωσαν
1Co 7:37 ος δε εστηκεν εν τη καρδια αυτου εδραιος μη εχων αναγκη_ εξουσιαν εχει περι του ιδιου θεληματος και τουτο κεκρικεν εν τη ιδια καρδια τηρειν την εαυτου παρθενον καλως ποιησει
1Co 7:38 ωστε και ο γαμειζω_ την εαυτου παρθενον καλως ποιει και ο μη γαμιζων κρισσον ποιησει
1Co 7:39 γυνη δεδεται εφ οσον χρονον ζη ο ανηρ αυτης εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι μονον εν κυριω
1Co 7:40 μακαριωτερα δε εστιν εαν ουτω μεινη κατα την εμην γνωμην δοκω δε καγω πνευμα θεου εχειν
1Co 8:1 περι δε των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι παντες γνωσι_ εχομεν η γνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει
1Co 8:2 ει τις δοκει εγνωκεναι τι ουπω εγνω καθως δει γνωναι
1Co 8:3 ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται υπ αυτου
1Co 8:4 περι της βρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι ουδε_ ειδωλον εν κοσμω και οτι ουδεις θεος ει μη εις
1Co 8:5 και γαρ ειπερ εισιν λεγομενοι θεοι ειτε εν ουρανω ειτε επι γης ωσπερ εισιν θεοι ολλοι και κυριοι πολλοι
1Co 8:6 αλλ ημιν εις θεος ο πατηρ εξ ου τα πα_τα και ημεις εις αυτον και εις κυριος ιησους χριστος δι ου τα παντα και ημεις δι αυτου
1Co 8:7 αλλ ουκ εν πασιν η γνωσεις τινες δε τη συνηθεια του ειδωλου εως αρτι ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συνειδησεις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται
1Co 8:8 βρωμα δε ημας ου παραστησει τω θεω ουτε εαν φαγωμεν ↔
1Co 8:9 βλεπετε δε μηπως η εξουσια υμων αυτη προσκομμα γενηται τοις ασθενεσιν
1Co 8:10 εαν γαρ τις ειδη σε τον εχοντα γνωσιν εν ιδωλιω κατακειμενο_ ουχι η συνειδησεις αυτου ασθενους οντος οικοδομηθησεται εις το τα ειδωλοθυτα εσθιειν
1Co 8:11 απολλυται ουν ο ασθενων εν τη ση γνωσει ο αδελφος δι ον χριστος απεθανεν
1Co 8:12 ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους και τυπτοντες αυτων την συ_ειδησιν ασθενουσαν εις χριστον αμαρτανετε
1Co 8:13 διοπερ ει βρωμα σκανδαλιζει τον αδελφον μου ου μη φαγω κρεα εις τον αιωνα ινα μη τον αδελφον μου σκανδαλισω
1Co 9:1 ουκ ειμι ελευθερος ουκ ειμι αποστολος ουχι ιησουν τον κυριον ημων εωρακα ου το εργον μου υμεις εστε εν κυριω
1Co 9:2 
1Co 9:3 η εμη απολογια τοις εμε ανακρινουσιν εστιν αυτη
1Co 9:4 μη ουκ εχομεν εξουσιαν φαγειν και πιειν
1Co 9:5 μη ουκ εχομεν εξουσια_ αδελφην γυναικα περιαγειν ως και οι λοιποι αποστολοι και οι αδελφοι του κυριου και κηφας
1Co 9:6 η μονος εγω και βαρναβας ουκ εχομεν εξουσιαν μη εργαζεσθαι
1Co 9:7 τις στρατευετε ιδιοις οψωνιοις ποτε τις φυτευει αμπελωνα και τον καρπον αυτου ουκ εσθιει η τις ποιμαινει ποιμνην και εκ του γαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει
1Co 9:8 μη κατα ανθρωπον ταυτα λαλω η και ο νομος ταυτα ου λεγει
1Co 9:9 εν γαρ τω μωσεως νομω γεγραπται ου φιμωσεις βουν αλοωντα μη των βοων μελει τω θεω
1Co 9:10 η δι ημας παντως λεγει δι ημας γαρ εγραφη οτι οφιλει επ ελπιδι ο αροτριων αροτριαν και ο αλοων εφ ελπιδι του μετεχειν
1Co 9:11 ει ημεις υμιν τα πνευματικα εσπειραμεν μεγα ει ημεις υμ↔ σαρκικα θερισομεν
1Co 9:12 ει αλλοι της υμων εξουσιας ↔τεχουσιν ου μαλλον ημεις αλλ ουκ εχρημεθα τη εξουσια ταυτη αλλα πα_τα στεγομεν ινα μη τινα εγκοπην δωμεν τω ευαγγελιω του χριστου
1Co 9:13 ουκ οιδατε οτι οι τα ιερα εργαζομενοι εκ του ιερου εσθιουσιν οι τω θυσιαστηριω παρεδρευοντες τω θυσιαστηριω συμμεριζονται
1Co 9:14 ουτως και ο κυριος διεταξεν τοις το ευαγγελιον καταγγελλουσιν εκ του ευαγγελιου ζην
1Co 9:15 εγω δε ου κεχρημαι ουδενι τουτων ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται εν εμοι καλον γαρ μοι μαλλον αποθανειν η το καυχημα μου ουθεις μη καινωσει
1Co 9:16 εαν γαρ ευαγγελιζωμαι ουκ εστι_ μοι καυχημα αναγκη γαρ μοι επικειται ουαι γαρ μοι εστιν εα_ μη ευαγγελιζωμαι
1Co 9:17 ει γαρ εκω_ τουτο πρασσω μισθον εχω ει δε ακων οικονομιαν πεπιστευμαι
1Co 9:18 τις ουν μου εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενος αδαπανον θησω το ευαγγελιον εις το μη καταχρασθαι τη εξουσια μου εν τω ευαγγελιω
1Co 9:19 ελευθερος γαρ ων εκ παντων πασι_ εμαυτον εδουλωσα ινα τους πλειονας κερδησω
1Co 9:20 και εγενομην τοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιους κερδησω τοις υπο νομον ως υπο νομον μη ων αυτος υπο νομ[ον ινα] τους υπο νομον κερδ[ησω]
1Co 9:21 τοις ανομοις ως ανομ[ος] μη ων ανομος θεου αλλ ε[ννο]μος χριστου ινα κερδανω του[ς ανο]μους
1Co 9:22 εγενομην τοις ασ[θε]νεσιν ασθενης ινα τους α[σθε]νεις κερδησω τοις πασιν [γε]γονα παντα ινα παντως τιν[ας] σωσω
1Co 9:23 παντα δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συνκοινωνος αυτου γενωμαι
1Co 9:24 ουκ οιδατε οτι οι εν σταδιω τρεχοντες παντες μεν τρεχουσιν εις δε λαμβανει το βραβειο_ ουτως τρεχετε ινα καταλαβητε
1Co 9:25 πας δε ο αγωνιζομενος παντα εγκρατευεται εκεινοι με_ ουν ινα φθαρτον στεφανον λαβωσιν ημεις δε αφθαρτο_
1Co 9:26 εγω τοινυν ουτως τρεχω ως ουκ αδηλως ουτως πυκτευω ως ουκ αερα δερων
1Co 9:27 αλλ υπωπιαζω μου το σωμα και δουλαγωγω μηπως αλλοις κηρυξας αυτος αδοκιμος γενωμαι
1Co 10:1 ου θελω γαρ υμας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ημων παντες υπο την νεφελην ησαν και παντες δια της θαλασσης διηλθον
1Co 10:2 και παντες εις τον μωσην εβαπτισθησαν εν τη νεφελη και εν τη θαλασση
1Co 10:3 και πα_τες το πνευματικον εφαγο_ βρωμα
1Co 10:4 και παντες το πνευματικον επιον πομα επινο_ γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η δε πετρα η_ ο χριστος
1Co 10:5 αλλ ουκ εν τοις πλειοσι_ αυτων ηυδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω
1Co 10:6 ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν
1Co 10:7 μηδε ιδωλολατραι γεινεσθε καθως τινες εξ αυτων ωσπερ γεγραπται εκαθεισεν ο λαος φαγει_ και πιειν και ανεστησαν παιζει_
1Co 10:8 μηδε πορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν [και ε]πεσαν εν μια ημερα ει[κοσι] τρεις χιλιαδες
1Co 10:9 [μηδε] εκπειραζωμεν τον θεον [καθ]ως τεινες αυτω επειρα[σα]ν και υπο των οφεων απωλ[ο]ντο
1Co 10:10 μηδε γογγυζετε [κα]θως τινες αυτων εγογγυ[σ]αν και απωλλυντο υπο του ολοθρευτου
1Co 10:11 ταυτα δε τυπικως συνεβαινον εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντησεν
1Co 10:12 ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση
1Co 10:13 πειρασμος υμας ουκ ηλειφεν ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει υμας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τω πειρασμω και την εκβασιν του δυνασθαι υπενεγκειν
1Co 10:14 διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της ειδωλολατρειας
1Co 10:15 ως φρονιμοις λεγω κρινατε υμεις ο φημι
1Co 10:16 το ποτηριο_ της ευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνια εστιν του αιματος του χριστου τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια εστιν του σωματος του χριστου
1Co 10:17 οτι εις αρτος εν σωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκ του ενος αρτου μετεχομε_
1Co 10:18 βλεπετε τον ισραηλ κατα σαρκα ουχ οι εσθιοντες τας θυσιας κοινωνοι του θυσιαστηριου εισιν
1Co 10:19 τι ουν φημι οτι ειδωλοθυτον τι εστιν
1Co 10:20 αλλ οτι α θυουσιν τα εθνη δαιμονιοις και ου θεω θυουσιν ου θελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι
1Co 10:21 ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινει_ και ποτηριον δαιμονιων ου δυνασθαι τραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζης δαιμονιων
1Co 10:22 η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμε_
1Co 10:23 παντα εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα εξεστιν αλλ ου πα_τα οικοδομει
1Co 10:24 μηδεις τα εαυτου ζητειτω αλλα τα του ετερου
1Co 10:25 παν το εν μακελλω πωλουμενο_ εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν
1Co 10:26 του γαρ κυριου η γη και το πληρωμα αυτης
1Co 10:27 ει τις καλει υμας των απιστων και θελετε πορευεσθαι παντα τα παρατιθεμενα υμιν εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια τη_ συνειδησιν
1Co 10:28 εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ιεροθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνειδησιν
1Co 10:29 συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινατι γαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως
1Co 10:30 ει εγω χαριτι μετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω
1Co 10:31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε πα_τα εις δοξαν θεου ποιειτε
1Co 10:32 απροσκοποι και ιουδαιοις γεινεσθε και ελλησιν και τη εκκλησια του θεου
1Co 10:33 καθως καγω παντα πασι_ αρεσκω μη ζητων το εμαυτου συμφορον αλλα το των πολλω_ ινα σωθωσιν
1Co 11:1 μιμηται μου γινεσθε καθως καγω χριστου
1Co 11:2 επαινω δε υμας οτι παντα μου μεμνησθε καθως παρεδωκα υμιν τας παραδοσεις κατεχεται
1Co 11:3 θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του χριστου ο θεος
1Co 11:4 πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου
1Co 11:5 και πασα γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην αυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη
1Co 11:6 ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω
1Co 11:7 ανηρ μεν γαρ ουκ οφιλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων και δοξα θεου υπαρχων η γυνη δε δοξα ανδρος εστιν
1Co 11:8 ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξ ανδρος
1Co 11:9 και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια την γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα
1Co 11:10 δια τουτο οφιλει η γυνη εξουσιαν εχειν επι της κεφαλης δια τους αγγελους
1Co 11:11 πλην ουτε γυνη χωρεις ανδρος ουτε ανηρ χωρεις γυναικος εν κυριω
1Co 11:12 ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια της γυναικος τα δε παντα εκ του θεου
1Co 11:13 εν υμιν αυτοις κρινατε πρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτον τω θεω προσευχεσθαι
1Co 11:14 ουδε η φυσις αυτη διδασκει υμας οτι ανηρ με_ εαν κομα ατιμια αυτω εστιν
1Co 11:15 γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστι_ οτι η κομη αντι περιβολαιου δεδοται αυτη
1Co 11:16 ει δε τις δοκει φιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκ εχομε_ ουδε αι εκκλησιαι του θεου
1Co 11:17 τουτο δε παραγγελλω ουκ επαινων οτι ουκ εις το κρεισσο_ αλλα εις το ησσον συνερχεσθαι
1Co 11:18 πρωτον μεν γαρ συνερχομενων υμων εν εκκλησια ακουω σχισματα εν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω
1Co 11:19 δει γαρ και αιρεσεις εν υμιν ειναι ινα οι δοκιμοι φανεροι γενωνται εν υμιν
1Co 11:20 συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνον φαγειν
1Co 11:21 εκαστος γαρ το ιδιον δειπνον προσλαμβανει εν τω φαγειν και ος μεν πινα ος δε μεθυει
1Co 11:22 μη γαρ οικιας ουκ εχεται εις το εσθιει_ και πινειν η της εκκλησιας του θεου καταφρονειτε και καταισχυνεται τους μη εχοντας τι ειπω υμιν επαινεσ[ω υμας] εν τουτω ουκ επαινω
1Co 11:23 ε[γω γαρ] παρελαβον απο του κυριου ο κ[αι παρ]εδωκα υμιν οτι ο κυριος ιησους εν [τη νυ]κτι η παρεδιδετο ελαβεν [αρτο_]
1Co 11:24 και ευχαριστησας εκλασεν [και ειπε_] τουτο μου εστιν το σωμα τ[ο υπερ] υμων τουτο ποιειται εις τη[ν] εμην αναμνησιν
1Co 11:25 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτ[ο] το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω αιματι μου τουτο ποιειτε
1Co 11:26 οσακις εαν εσθιητε τον αρτον τουτον και το ποτηριον πινητε τον θανατον του κυριου καταγγελλετε αχρις ου ελθη
1Co 11:27 ωστε ος αν εσθιη τον αρτον και πινη το ποτηριον του κυριου αναξιως ενοχος εσται του σωματος και του αιματος του χριστου
1Co 11:28 δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριου πινετω
1Co 11:29 ο γαρ εσθιων και πινων κριμα εαυτω εσθιει και πινει μη διακρινων το σωμα
1Co 11:30 δια τουτο εν υμιν πολλοι ασθενεις και αρρωστοι και κοιμω_ται ικανοι
1Co 11:31 ει δε εαυτους διεκρινομεν ουκ αν εκρινομεθα
1Co 11:32 κρινομενοι δε υπο κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμω κατακριθωμεν
1Co 11:33 ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλους εκδεχεσθαι
1Co 11:34 ει τις πινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξωμαι
1Co 12:1 περι δε των πνευματικων αδελφοι ου θελω υμας αγνοειν
1Co 12:2 οιδατε οτι οτε εθνη ητε προς τα ειδωλα τα αφωνα ως αν ηγεσθαι απαγομενοι
1Co 12:3 διο γνωριζω υμιν οτι ουδεις εν πνευματι θεου λαλων λεγει αναθεμα ιησους και ουδεις δυναται ειπειν κυριος ιησους ει μ[η εν] πνευματι αγιω
1Co 12:4 διαιρεσεις δε χα[ρισ]ματων εισιν το δε αυτο πνευμα
1Co 12:5 [κα]ι διαιρεσεις διακονιων εισι_ [κα]ι αυτος κυριος
1Co 12:6 και διαιρεσεις ενερ[γ]ηματων εισιν ο δε αυτος θεος [ο] ενεργων τα παντα εν πασι_
1Co 12:7 [ε]καστω δε διδοται η φανερωσεις του πνευματος προς το συμφερο_
1Co 12:8 ω μεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα το αυτο πνευμα
1Co 12:9 ετερω δε πιστις εν τω αυτω πνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματω_ εν τω ενι πνευματι
1Co 12:10 αλλω δε ενεργηματα δυναμεων αλλω δε προφητεια αλλω δε διακρισεις πνευματων ετερω δε γενη γλωσσων αλλω δε διερμηνια γλωσσων
1Co 12:11 παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο πνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθως βουλεται
1Co 12:12 καθαπερ γαρ το σωμα εν εστιν και μελη πολλα εχει παντα δε τα μελη του σωματος πολλα οντα εν εστιν σωμα ουτως και ο χριστος
1Co 12:13 και γαρ εν ενι πνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημεν ειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και πα_τες εν σωμα εσμεν
1Co 12:14 και γαρ το σωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα
1Co 12:15 εαν ειπη ο πους οτι ουκ ειμι χειρ ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος
1Co 12:16 και εα_ ειπη το ους οτι ουκ ειμι οφθαλμος ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος
1Co 12:17 ει ολον το σωμα οφθαλμος που η ακοη ει ολο_ ακοη που η οσφρησις
1Co 12:18 νυν δε ο θεος εθετο τα μελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματι καθως ηθελησεν
1Co 12:19 ει δε ην τα παντα εν μελος που το σωμα
1Co 12:20 νυν δε πολλα μεν μελη εν δε σωμα
1Co 12:21 ου δυναται ο οφθαλμος ειπειν τη χειρι χρειαν σου ουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν χρειαν υμων ουκ εχω
1Co 12:22 αλλα πολλω μαλλον τα δοκουντα μελη του σωματος ασθενεστερα υπαρχειν αναγκαια εστιν
1Co 12:23 και α δοκουμεν ατιμοτερα ειναι του σωματος τουτοις τιμην περισσοτεραν περιτιθεμεν και τα ασχημονα ημων ευσχημοσυνην περισσοτεραν εχει
1Co 12:24 τα δε ευσχημονα ημων ου χριαν εχει αλλα συνεκερασεν ο θεος το σωμα τω υστερουμενω περισσοτερα_ δους τιμην
1Co 12:25 ινα μη η σχισμα εν τω σωματι αλλα το αυτο υπερ αλληλων μεριμνωσιν τα μελη
1Co 12:26 και ειτε πασχει μελος συνπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεται μελος συνχαιρει παντα τα μελη
1Co 12:27 υμεις δε εσται σωμα χριστου και μελη εκ μερους
1Co 12:28 και ους μεν εθετο ο θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους δευτερον προφητας τριτον διδασκαλους επειτα δυναμεις επειτα χαρισματα ιαματων αντιλημψεις κυβερνησεις γενη γλωσσων
1Co 12:29 μη παντες αποστολοι μη παντες προφηται μη παντες διδασκαλοι μη παντες δυναμεις
1Co 12:30 μη παντες χαρισματα εχουσιν ιαματω_ μη παντες γλωσσαις λαλουσι_ μη παντες διερμηνευουσιν
1Co 12:31 ζηλουται δε τα χαρισματα τα μειζονα και ετι καθ υπερβολην οδον υμιν διγνυμι
1Co 13:1 εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπη_ δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχω_ η κυμβαλον αλαλαζων
1Co 13:2 καν εχω προφητειαν και ιδω τα μυστηρια ↔τα και πασαν τη_ γνωσιν καν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη μεθιστανει_ αγαπην δε μη εχω ουθεν ωφελουμαι
1Co 13:3 καν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου καν παραδω το σωμα μου ινα καυχησωμαι αγαπην δε μη εχω ουθεν ωφελουμαι
1Co 13:4 η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι η αγαπη ου περπορευεται ου φυσιουται
1Co 13:5 ουκ ασχημονει ου ζητει τα εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακον
1Co 13:6 ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια
1Co 13:7 παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει
1Co 13:8 η αγαπη ουδεποτε πιπτει ειτε δε προφητια καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσεις καταργηθησονται
1Co 13:9 εκ μερους γαρ γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομε_
1Co 13:10 οταν δε ελθη το τελειον το εκ μερους καταργη↔
1Co 13:11 οτε ημην νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιος ελογιζομην ως νηπιος οτε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου
1Co 13:12 βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προς προσωπο_ αρτι γεινωσκω εκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην
1Co 13:13 νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων η αγαπη
1Co 14:1 διωκετε την αγαπην ζηλουται δε τα πνευματικα μαλλον δε ινα προφητευητε
1Co 14:2 ο _ γαρ λαλων γλωσση ουκ ανθρωποις λαλει αλλα τω θεω ουδεις γαρ ακουει πνευματι δε λαλει μυστηρια
1Co 14:3 ο δε προφητευων ανθρωποις λαλει οικοδομην και παρακλησιν και παραμυθιαν
1Co 14:4 ο λαλων γλωσση εαυτον οικοδομει ο δε προφητευων εκκλησιαν οικοδομει
1Co 14:5 θελω δε υμας παντας γλωσσαις λαλειν μαλλον δε ινα προφητευητε μειζων δε ο προφητευων η ο λαλων γλωσσαις εκτος ει μη διερμηνευη ινα η εκκλησια οικοδομην λαβη
1Co 14:6 νυν δε αδελφοι εαν ελθω προς υμας γλωσσαις λαλων τι υμας ωφελησω εαν μη υμιν λαλησω η ε[ν απο]καλυψει η εν γνωσει η εν [προ]φητεια η εν διδαχη
1Co 14:7 ομως τα αψυχα φωνην διδο[ντα] ειτε αυλος ειτε κιθαρα εαν δ[ιαστο]λην τοις φθογγοις μη δω π[ως] γνωσθησεται το αυλουμενο[ν] η το κιθαριζομεν_ν
1Co 14:8 και γαρ ε[αν] αδηλον σαλπιξ φωνην δω τι[ς] παρασκευαζεται εις πολεμο_
1Co 14:9 ουτως και υμεις δια της γλωσσης εαν μη ευσημον λογον δωτε πως γνωσθησεται το λαλουμενον εσεσθαι γαρ εις αερα λαλουντες
1Co 14:10 τοσαυτα ει τυχοι γενη φωνων εισιν εν κοσμω και ουδεν αφωνον
1Co 14:11 εαν ουν μη ιδω της δυναμιν της φωνης εσομαι τω λαλουντι βαρβαρος και ο λαλων εν εμοι βαρβαρος
1Co 14:12 ουτως και υμεις επι ζηλωται εσται πνευματων προς την οικοδομην της εκκλησιας ζητειτε ινα προφητευητε
1Co 14:13 διο ο λαλων γλωσση προσευχεσθω ινα διερμηνευη
1Co 14:14 εαν γαρ προσευχωμαι γλωσση το πνευμα μου προσευχεται ο δε νους μου ακαρπος εστιν
1Co 14:15 τι ουν εστιν προσευξωμαι τω πνευματι προσευξωμαι δε και τω νοι ψαλω τω πνευματι ψαλω δε και τω νοι
1Co 14:16 επει εαν ευλογης πνευματι ο αναπληρων τον τοπον του ιδιωτου πως ερει το αμην επι τη ση ευχαριστεια επειδη τι λεγεις ουκ οιδεν
1Co 14:17 συ μεν γαρ καλως ευχαριστεις αλλ ο ετερος ουκ οικοδομειται
1Co 14:18 ευχαριστω τω θεω παντων υμω_ μαλλον γλωσση
1Co 14:19 αλλα εν εκκλησια θελω πεντε λογους τω νοι μου λαλησαι ινα και αλλους κατηχησω η μυριους λογους εν γλωσση
1Co 14:20 αδελφοι μη παιδεια γεινεσθε ταις φρεσιν αλλα τη κακια νηπιαζετε ταις δε φρεσιν τελειοι γεινεσθαι
1Co 14:21 [εν τ]ω νομω γεγραπται οτι [εν ε]τερογλωσσοις και εν χει[λεσι]ν ετερων λαλησω τω λαω [του]τω και ουδ ουτως εισακου[σο]νται μου λεγει κυριος
1Co 14:22 [ω]στε αι γλωσσαι εις σημειο_ [ει]σιν ου τοις πιστευουσιν [α]λλα τοις απιστοις η δε προφη[τ]εια ου τοις απιστοις αλλα τοις πιστευουσιν
1Co 14:23 εαν ουν συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και παντες λαλωσιν γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωται η απιστοι ουκ ερουσιν οτι μενεσθαι
1Co 14:24 εαν δε παντες προφητευωσιν εισελθη τε τις απιστος η ιδιωτης ελεγχεται υπο παντων ανακρινεται υπο παντων
1Co 14:25 τα κρυπτα της καρδιας αυτου φανερα γεινεται και ουτως πεσων επι προσωπο_ προσκυνησει τω θεω απαγγελλων οτι οντως ο θεος εν υμι_ εστιν
1Co 14:26 τι ουν εστιν αδελφοι οταν συνερχησθε εκαστος ψαλμον εχει αποκαλυψιν εχει γλωσσαν εχει ερμηνιαν εχει παντα προς οικοδομην γεινεσθω
1Co 14:27 ειτε γλωσση τις λαλει κατα δυο η το πλειστον τρεις και ανα μερος και εις διερμηνευετω
1Co 14:28 εαν δε μη η διερμηνευτης σιγατω εν εκκλησια εαυτω δε λαλειτω και τω θεω
1Co 14:29 προφηται δε δυο η τρεις λαλειτωσαν και οι αλλοι διακρινετωσαν
1Co 14:30 εαν δε αλλω αποκαλυφθη καθημενω ο πρωτος σιγατω
1Co 14:31 δυνασθε γαρ καθ ενα παντες προφητευειν ινα πα_τες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται
1Co 14:32 και πνευματα προφητων προφηταις υποτασσεται
1Co 14:33 ου γαρ εστιν ο θεος ακαταστασιας αλλα ειρηνης ως εν πασαις ταις εκκλησιαις των αγιων
1Co 14:34 αι γυναικες εν ταις εκκλησιαις σιγατωσαν ου γαρ επιτρεπετε αυταις λαλει_ αλλα υποτασσεσθωσαν τοις ανδρασιν καθως και ο νομος λεγει
1Co 14:35 ει δε τι ↔ μανθαν ↔ θελωσιν εν οικω τους ιδιους ανδρας επερωτατωσαν αισχρον γαρ εστιν γυναικι λαλειν εν εκκλησια
1Co 14:36 η αφ υμων ο λογος του θεου εξηλθε_ η εις υμας μονους κατηντησε_
1Co 14:37 ει τις δοκει προφητης ειναι η πνευματικος επιγινωσκετω α γραφω υμιν οτι θεου εστιν εντολη
1Co 14:38 ει δε τις αγνοει αγνοειτ(αι)
1Co 14:39 ωστε αδελφοι μου ζηλουται το προφητευειν και το λαλειν μη κωλυεται γλωσσαις
1Co 14:40 παντα δε ευσχημονως και κατα ταξι_ γεινεσθω
1Co 15:1 γνωριζω δε υμι_ αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν ο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε
1Co 15:2 δι ου και σωζεσθαι τινι λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτος ει μη εικη επιστευσατε
1Co 15:3 παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοις ο και παρελαβον οτι χριστος απεθανε_ υπερ των αμαρτιων ημων κατα τας γραφας
1Co 15:4 και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη ημερα τη τριτη κατα τας γραφας
1Co 15:5 και οτι ωφθη κηφα επειτα τοις δωδεκα
1Co 15:6 επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ων οι πλειονες μενουσιν εως αρτι τινες δε [εκοι]μηθησαν
1Co 15:7 επειτα ωφθη ιακωβω επειτα τοις αποστολοις πασιν
1Co 15:8 εσχατον δε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι
1Co 15:9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος των αποστολων ος ουκ ειμι ικανος καλεισθαι αποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του θεου
1Co 15:10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρεις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλα η χαρις του θεου η συν εμοι
1Co 15:11 ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτως επιστευσατε
1Co 15:12 ει δε χριστος κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται πως λεγουσιν εν υμιν τινες οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν
1Co 15:13 ει δε αναστασις νεκρων ουκ εστιν ουδε χριστος εγηγερται
1Co 15:14 ει δε χριστος ουκ εγηγερται καινον αρα και το κηρυγμα ημων καινη και η πιστις υμων
1Co 15:15 ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμεν κατα του θεου οτι ηγειρεν το_ χριστον ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται
1Co 15:16 ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται ουδε χριστος εγηγερται
1Co 15:17 ει δε χριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμων και ετι εσται εν ταις αμαρτιαις υμω_
1Co 15:18 αρα και οι κοιμηθεντες εν χριστω απωλοντο
1Co 15:19 ει εν τη ζωη ταυτη εν χριστω ηλπικοτες εσμεν μονον ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν
1Co 15:20 νυνι δε χριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη τω_ κεκοιμημενων
1Co 15:21 επειδη γαρ δι ανθρωπου θανατος και δι ανθρωπου αναστασις νεκρων
1Co 15:22 ωσπερ γαρ ε_ τω αδαμ παντες αποθνησκουσι_ ουτως και εν τω χριστω παντες ζωοποιησονται
1Co 15:23 εκαστος δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι του χριστου εν τη παρουσια αυτου
1Co 15:24 ειτα το τελος οταν παραδιδω την βασιλειαν τω θεω και πατρι οταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσια_ και δυναμιν
1Co 15:25 δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρι ου θη παντας τους εχθρους αυτου υπο τους ποδας αυτου
1Co 15:26 εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος
1Co 15:27 παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπη οτι παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα παντα
1Co 15:28 οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε και αυτος ο υιος υποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα πα_τα ινα η ο θεος παντα εν πασιν
1Co 15:29 επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των ν[εκρων] ει ολως νεκροι ουκ εγ[ειρον]ται τι και βαπτιζονται υ[περ] αυτων
1Co 15:30 τι και ημεις κ[ινδυ]νευομεν πασαν ωραν
1Co 15:31 καθ ημεραν αποθνησκω [ν]η την ημετεραν καυχη[σιν] αδελφοι ην εχω εν χριστω [ιησου] τω κυριω ημων
1Co 15:32 ει κατα ανθρωπο[ν] εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι το οφελος ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμε_ και πιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν
1Co 15:33 μη πλανασθε φθειρουσιν ηθη χρηστα ομιλιαι κακαι
1Co 15:34 εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεου τινες εχουσιν προς εντροπην υμιν λεγω
1Co 15:35 αλλ ερει τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται
1Co 15:36 αφρων συ ο σπειρεις ου ζωογονειτε εαν μη αποθανη
1Co 15:37 και ο σπειρις ου το σωμα το γενησομενον σπιρεις αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοι σιτου ει τινος τω_ λοιπων
1Co 15:38 ο δε θεος διδωσιν αυτω σωμα καθως ηθελησε_ και εκαστω των σπερματω_ ιδιον σωμα
1Co 15:39 ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε πτηνων αλλη δε ιχθυω_
1Co 15:40 και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλα ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειω_
1Co 15:41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνης και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξη
1Co 15:42 ουτως και η αναστασις των νεκρων σπειρεται εν φθορα εγειρεται εν αφθαρσια
1Co 15:43 σπειρετε εν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρετε εν ασθενεια εγειρετε εν δυναμι
1Co 15:44 σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται [σω]μα πνευματικον ει εστιν σωμα [ψυχι]κον εστιν και πνευματικον
1Co 15:45 [ουτ]ως και γεγραπται εγενετο [π]ρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυ[χη]ν ζωσαν ο εσχατος αδαμ [ει]ς πνευμα ζωοποιουν
1Co 15:46 αλλ ου [π]ρωτον το πνευματικον αλλα το [ψ]υχικον επειτα το πνευματικο_
1Co 15:47 [π]ρωτος ανθρωπος εκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος ο κυριος εξ ουρανου
1Co 15:48 οιος ο χοικος τοιουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοι και οι επουρανιοι
1Co 15:49 και καθως εφορεσαμε_ την εικονα του χοικου φορεσωμεν και την εικονα του επουρανιου
1Co 15:50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεου κληρονομησαι ου δυνανται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει
1Co 15:51 ιδου μυστηριον υμιν λεγω οι παντες μεν κοιμηθησομεθα οι παντες δε αλλαγησομεθα
1Co 15:52 εν ατομω εν ριπει οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγει σαλπισει γαρ και οι νεκροι αναστησονται αφθαρτοι και ημεις αλλαγησομεθα
1Co 15:53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν
1Co 15:54 οταν δε το θνητον τουτο ενδυσηται την αθανασιαν και το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νικος
1Co 15:55 που σου θανατε το κεντ[ρο]ν
1Co 15:56 το δε κεντρον του θανατου εστιν η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος
1Co 15:57 τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νικος δια του κυριου ημων ιησου χριστου
1Co 15:58 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γεινεσθαι και αμετακεινητοι περισσευοντες εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκ εστιν καινος εν κυριω
1Co 16:1 περι δε της λογιας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις της γαλατιας ουτως και υμεις ποιησαται
1Co 16:2 κατα μιαν σαββατου εκαστος υμων παρ εαυτω τιθετω θησαυριζων ο τι αν ευοδωθη ινα μη οταν ελθω τοτε λογιαι γεινωνται
1Co 16:3 οταν δε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασητε δι επιστολων τουτους πεμψω απενεγκειν την χαριν υμω_ εις ιεροσολυμα
1Co 16:4 εαν δε αξιον η του καμε πορευεσθαι συν εμοι πορευσονται
1Co 16:5 ελευσομαι δε προς υμας οταν μακαιδονιαν διελθω μακαιδονιαν γαρ διερχομαι
1Co 16:6 προς υμας δε τυχον παραμενω η και παραχειμασω ινα υμεις με προπεμψηται ου εαν πορευωμαι
1Co 16:7 ου θελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ιδειν ελπιζω γαρ χρονον τινα επιμειναι προς υμας εαν ο κυριος επιτρεψη
1Co 16:8 επιμενω δε εν εφεσω εως της πεντηκοστης
1Co 16:9 θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη και ενεργης και αντικειμενοι πολλοι
1Co 16:10 εαν δε ελθη τιμοθεος βλεπετε ινα αφοβως γενηται προς υμας το γαρ εργον κυριου εργαζεται ως καγω
1Co 16:11 μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψαται δε αυτο_ εν ειρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετα τω_ αδελφων
1Co 16:12 περι δε απολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθη προς υμας μετα των αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση
1Co 16:13 γρηγορειτε στηκετε εν τη πιστει ανδριζεσθε και κραταιουσθε
1Co 16:14 παντα υμων εν αγαπη γεινεσθω
1Co 16:15 παρακαλω δε υμας αδελφοι οιδαται την οικιαν στεφανα οτι εστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους
1Co 16:16 ινα και υμεις υποτασσησθαι τοις τοιουτοις και παντι τω συνεργουντι και κοπιωντι
1Co 16:17 χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα και φορτουνατου και αχαικου οτι το υμων υστερημα αυτοι ανεπληρωσαν
1Co 16:18 ανεπαυσαν γαρ το εμον πνευμα και το υμων επιγεινωσκετε ουν τους τοιουτους
1Co 16:19 
1Co 16:20 ασπαζονται υμας οι αδελφοι παντες ασπασασθαι αλληλους εν φιληματι αγιω
1Co 16:21 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου
1Co 16:22 ει τις ου φιλει τον κυριον ητω αναθεμα μαρανα θα
1Co 16:23 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μεθ υμων
1Co 16:24 η αγαπη μετα παντων υμων εν χριστω ιησου αμην
2Co 1:1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου και τιμοθεος ο αδελφος τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω συν τοις αγιοις πασιν τοις ουσιν εν ολη τη αχαια
2Co 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
2Co 1:3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρ των οικτειρμων και θεος πασης παρακλησεως
2Co 1:4 ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ης παρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου
2Co 1:5 οτι καθως περισσευει τα παθηματα του χριστου εις ημας ουτως δια του χριστου περισσευει και η παρακλησεις ημω_
2Co 1:6 ειτε δε θλιβομεθα υπερ της υμω_ παρακλησεως και σωτηριας ειτε παρακαλουμεθα υ[περ της] υμων παρακλησεως τη[ς ενερ]γουμενης εν υπομονη [των] αυτων παθηματων ων κ[αι η]μεις πασχομεν και η ελ[πις] ημων βεβαια υπερ υμω[ν]
2Co 1:7 [ειδο]τες οτι ως κοινωνοι εσ[τε] των παθηματων ουτως κ[αι] της παρακλησεως
2Co 1:8 ου γαρ θελομεν υμας αγνοειν αδελφοι περι της θλιψεως ημων της γενομενης εν τη ασια οτι καθ υπερβολην υπερ δυναμιν εβαρηθημεν ωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζη_
2Co 1:9 αλλ αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατου εσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτες ωμε_ εφ εαυτοις αλλ επι τω θεω τω εγειροντι τους νεκρου
2Co 1:10 ος εκ τηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας εις ον ηλπικαμεν οτι και ετι ρυσεται
2Co 1:11 συνυπουργουντων και ημων υπερ υμων τη δεησει ινα εκ πολλων προσωπων το εις ημας χαρισμα δια πολλων ευχαριστηθη υπερ ημων
2Co 1:12 η γαρ καυχησεις ημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεως ημων οτι εν αγιοτητι και εν ειλικρινια του θεου ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ εν χαριτι θεου ανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας
2Co 1:13 ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ αναγινωσκετε η και επιγινωσκεται ελπιζω δε οτι και εως τελους επιγνωσεσθε
2Co 1:14 καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ και υμεις ημων εν τη ημερα του κυριου ιησου
2Co 1:15 και ταυτη τη πεποιθησει εβουλομην προτερον προς υμας ελθειν ινα δευτεραν χαριν σχ↔
2Co 1:16 και δι υμων απελθειν εις μακαιδονιαν και πα[λιν απο μ]ακεδονιας ελθειν προς [υμας] και υφ υμων προπεμ[φθη]ναι εις την ιουδαιαν
2Co 1:17 [τουτο] δε βουλομενος μητι αρα [τη ε]λαφρια εχρησαμην η α βου[λευ]ομαι κατα σαρκα βουλευομαι [ινα] η παρ εμοι το ναι ναι και το ου ου
2Co 1:18 [πι]στος δε ο θεος οτι ο λογος ημω_ [ο] προς υμας ουκ εστιν ναι και ου
2Co 1:19 [ο] του θεου γαρ υιος χριστος ιησους ο εν υμιν δι ημων κηρυχθεις δι εμου και σιλουανου και τιμοθεου ουκ εγενετο ναι και ου αλλα ναι εν αυτω γεγονεν
2Co 1:20 οσαι γαρ επαγγελειαι του θεου εν αυτω το ναι διο και δι αυτου το αμην τω θεω προς δοξαν δι ημων
2Co 1:21 ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις χριστον και χρισας ημας θεος
2Co 1:22 και σφραγισαμενος ημας και δους τον αραβωνα του πνευματος εν ταις καρδιαις ημων
2Co 1:23 εγω δε μαρτυρα το_ θεον επικαλουμαι επι την εμη_ ψυχην οτι φειδομενος υμω_ ουκετι ηλθον εις κορινθο_
2Co 1:24 ουχ οτι κυριευομεν υμων της πιστεως αλλα συνεργοι εσμεν της χαρας υμων τη γαρ πιστει εστηκατε
2Co 2:1 εκρινα δε εμαυτω τουτο το μη παλιν εν λυπη προς υμας ελθει_
2Co 2:2 ει γαρ εγω λυπω υμας και τις ο εφραινων με ει μη ο λυπουμενος εξ εμου
2Co 2:3 και εγραψα τουτο ινα μη ελθων λυπην σχω αφ ων εδει με χαιρειν πεποιθως επι παντας υμας οτι η εμη χαρα παντων υμων εστι_
2Co 2:4 εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχης καρδιας εγραψα υμι_ δια πολλων δακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα την αγαπην ινα γνωτε ην εχω περισσοτερως εις υμας
2Co 2:5 ει δε τις λελυπηκεν ουκ εμε λελυπηκε_ αλλα απο μερους ινα μη επιβαρω παντας υμας
2Co 2:6 ικανον τω τοιουτω η επιτιμια αυτη η υπο των πλειονων
2Co 2:7 ωστε τουναντιον υμας χαρισασθαι και παρακαλεσαι μηπως τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος
2Co 2:8 διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπη_
2Co 2:9 εις τουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων η εις παντα υπηκοοι εστε
2Co 2:10 ω δε τι χαριζεσθε καγω και γαρ ο καιχαρισμαι ει τι κεχαρισμαι δι υμας εν προσωπω χριστου
2Co 2:11 ινα μη πλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματα αγνοουμεν
2Co 2:12 ελθων δε εις τη_ τρωαδα εις το ευαγγελιον του χριστου και θυρας μοι ανεωγμενης ε_ κυριω
2Co 2:13 ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου τω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακαιδονιαν
2Co 2:14 τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω και την οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω
2Co 2:15 οτι χριστου ευωδια εσμεν τω θεω εν τοις σωζομενοις και εν τοις απολλυμενοις
2Co 2:16 οις μεν οσμη εκ θανατου εις θανατον οις δε οσμη εκ ζωης εις ζωην και προς ταυτα τις ικανος
2Co 2:17 ου γαρ εσμε_ ως οι πολλοι καπηλευοντες το_ λογον του θεου αλλ ως εξ ιλικρινιας αλλ ως εκ θεου κατεναντι θεου εν χριστω λαλουμεν
2Co 3:1 αρχομεθα παλι_ εαυτους συνιστανειν ει μη χρηζομεν ωσπερ τινες συστατικω_ επιστολων προς υμας η εξ υμω_
2Co 3:2 η επιστολη ημων υμεις εστε ενγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
2Co 3:3 φανερουμενοι οτι εσται επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων ενγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις
2Co 3:4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχω δια του χριστου προς τον θεον
2Co 3:5 ουχ οτι ικανοι εσμεν λογισασθαι τι αφ εαυτων ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
2Co 3:6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτενει το δε πνευμα ζωοποιει
2Co 3:7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην
2Co 3:8 πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη
2Co 3:9 ει γαρ τη διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης δοξη
2Co 3:10 και γαρ ου δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει εινεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
2Co 3:11 ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
2Co 3:12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
2Co 3:13 και ου καθαπερ μωσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον του καταργουμενου
2Co 3:14 αλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον οτι ε_ χριστω καταργειται
2Co 3:15 αλλ εως σημερον ηνικα αν αναγινωσκηται μωσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
2Co 3:16 ηνικα δε εαν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειτε το καλυμμα
2Co 3:17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια
2Co 3:18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμενοι απο δοξης εις δοξα_ καθαπερ απο κυριου πνευματος
2Co 4:1 δια τουτο εχοντες τη[ν διακο]νιαν ταυτην καθως ηλ[εηθη]μεν ουκ εγκακουμεν
2Co 4:2 [αλλα] απειπαμεθα τα κρυπτα τ[ης αισχυ]νης μη περιπατουντε[ς εν πα]νουργια μηδε δολουντ[ες τον] λογον του θεου αλλα τη φαν[ερω]σει της αληθειας συνιστ[ανο_]τες εαυτους προς πασαν [συνει]δησιν ανθρωπων ενωπιον του [θεου]
2Co 4:3 ει δε και εστιν κεκαλυμμεν[ο_] το ευαγγελιον ημων εν τοι[ς] απολλυμενοις εστιν κεκαλυμμενον
2Co 4:4 εν οις ο θεος του αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα των απιστων εις το μη διαυγασαι τον φωτισμο_ του ευαγγελιου της δοξης του χριστου ος εστιν εικων του θεου
2Co 4:5 ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλα ιησουν χριστον κυριον εαυτους δε δουλους υμων δια ιησουν
2Co 4:6 οτι ο θεος ο ειπων εκ σκοτους φως λαμψει ος ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημω_ προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του θεου εν προσωπω χριστου
2Co 4:7 εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα η υπερβολη της δυναμεως η του θεου και μη εξ ημων
2Co 4:8 εν παντι θλιβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοι απορουμενοι αλλ ουκ εξαπορουμενοι
2Co 4:9 διωκομενοι αλλ ουκ εγκαταλειπομενοι καταβαλλομενοι αλλ ουκ απολλυμενοι
2Co 4:10 παντοτε την νεκρωσιν του ιησου εν τω σωματι περιφεροντες ινα και η ζωη του ιησου φανερωθη εν τ_ σωματι ημων
2Co 4:11 αει γαρ ημεις οι ζωντες εις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουν ινα και η ζωη του ιησου φανερωθη εν τη θνητη σαρκει ημων
2Co 4:12 ωστε ο θανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη εν υμι_
2Co 4:13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμε[νον] ↔
2Co 4:14 
2Co 4:15 
2Co 4:16 
2Co 4:17 
2Co 4:18 
2Co 5:1 
2Co 5:2 
2Co 5:3 
2Co 5:4 
2Co 5:5 
2Co 5:6 
2Co 5:7 
2Co 5:8 
2Co 5:9 
2Co 5:10 
2Co 5:11 
2Co 5:12 
2Co 5:13 
2Co 5:14 
2Co 5:15 
2Co 5:16 
2Co 5:17 
2Co 5:18 
2Co 5:19 
2Co 5:20 
2Co 5:21 
2Co 6:1 
2Co 6:2 
2Co 6:3 
2Co 6:4 
2Co 6:5 
2Co 6:6 
2Co 6:7 
2Co 6:8 
2Co 6:9 
2Co 6:10 
2Co 6:11 
2Co 6:12 
2Co 6:13 
2Co 6:14 
2Co 6:15 
2Co 6:16 
2Co 6:17 
2Co 6:18 
2Co 7:1 
2Co 7:2 
2Co 7:3 
2Co 7:4 
2Co 7:5 
2Co 7:6 
2Co 7:7 
2Co 7:8 
2Co 7:9 
2Co 7:10 
2Co 7:11 
2Co 7:12 
2Co 7:13 
2Co 7:14 
2Co 7:15 
2Co 7:16 
2Co 8:1 
2Co 8:2 
2Co 8:3 
2Co 8:4 
2Co 8:5 
2Co 8:6 
2Co 8:7 
2Co 8:8 
2Co 8:9 
2Co 8:10 
2Co 8:11 
2Co 8:12 
2Co 8:13 
2Co 8:14 
2Co 8:15 
2Co 8:16 
2Co 8:17 
2Co 8:18 
2Co 8:19 
2Co 8:20 
2Co 8:21 
2Co 8:22 
2Co 8:23 
2Co 8:24 
2Co 9:1 
2Co 9:2 
2Co 9:3 
2Co 9:4 
2Co 9:5 
2Co 9:6 
2Co 9:7 
2Co 9:8 
2Co 9:9 
2Co 9:10 
2Co 9:11 
2Co 9:12 
2Co 9:13 
2Co 9:14 
2Co 9:15 
2Co 10:1 
2Co 10:2 
2Co 10:3 
2Co 10:4 
2Co 10:5 
2Co 10:6 
2Co 10:7 
2Co 10:8 
2Co 10:9 
2Co 10:10 
2Co 10:11 
2Co 10:12 
2Co 10:13 
2Co 10:14 
2Co 10:15 
2Co 10:16 
2Co 10:17 
2Co 10:18 
2Co 11:1 
2Co 11:2 
2Co 11:3 
2Co 11:4 
2Co 11:5 
2Co 11:6 
2Co 11:7 
2Co 11:8 
2Co 11:9 
2Co 11:10 
2Co 11:11 
2Co 11:12 
2Co 11:13 
2Co 11:14 
2Co 11:15 
2Co 11:16 
2Co 11:17 
2Co 11:18 
2Co 11:19 
2Co 11:20 
2Co 11:21 
2Co 11:22 
2Co 11:23 
2Co 11:24 
2Co 11:25 
2Co 11:26 
2Co 11:27 
2Co 11:28 
2Co 11:29 
2Co 11:30 
2Co 11:31 
2Co 11:32 
2Co 11:33 
2Co 12:1 
2Co 12:2 
2Co 12:3 
2Co 12:4 
2Co 12:5 
2Co 12:6 
2Co 12:7 [και τ]η υπερβολη των αποκαλυ[ψε]ων διο ινα μη υπερερωμαι [εδ]οθη μοι σκολοψ τη σαρκι [αγγ]ελος σατανα ινα με κολαφι[ζη]
2Co 12:8 και υπερ τουτου τρεις το_ [κυριο]ν παρεκαλεσα ινα αποστη [α]π εμου
2Co 12:9 και ειρηκεν μοι αρ[κε]ι σοι η χαρις μου η γαρ δυναμις μ↔ εν ασθενια τελειτε [η]διστα ουν μαλλον καυχησομαι εν ταις ασθενιαις μου ινα επισκηνωση επ εμε η δυναμεις του χριστου
2Co 12:10 διο ευδοκω εν ασθενειαις εν υβρεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις υπερ χριστου οταν γαρ ασθενω τοτε δυνατος ειμι
2Co 12:11 γεγονα αφρων υμεις με ηναγκασατε εγω γαρ ωφειλον υφ ημων συνιστασθαι ουδεν γαρ υστερησα των υπερλιαν αποστολων ει και ουδεν ειμι
2Co 12:12 τα μεν σημεια του αποστολου κατειργασθη εν υμιν εν παση υπομονη σημειοις και τερασιν και δυναμεσιν
2Co 12:13 τι γαρ εστι_ ο ηττηθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ει μη οτι αυτος εγω ου κατεναρκησα υμων χαρισασθαι μοι την αδικια_ ταυτην
2Co 12:14 ιδου τριτον τουτο ετοιμως εχω ελθειν προς υμας και ου καταναρκησω ου γαρ ζητω τα υμων αλλα υμας ου γαρ οφιλει τα τενα τοις γονευσι_ θησαυριζειν αλλα οι γονεις τοις τεκνοις
2Co 12:15 εγω δε ηδιστα δαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχων υμω_ ει περισσοτερως υμας αγαπω ησσον αγαπωμαι
2Co 12:16 εστω δε εγω ου κατεβαρησα υμας αλλα υπαρχων πανουργος δολω υμας ελαβον
2Co 12:17 μη τινα ων απεσταλκα προς υμας δι αυτου επλεονεκτησα υμας
2Co 12:18 παρεκαλεσα τιτον και συναπεστειλα το_ αδελφον μητι επλεονεκτησεν υμας τιτος ου τω αυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοις αυτοις ιχνεσιν
2Co 12:19 παλαι δοκειται οτι υμιν απολογουμεθα κατενα_τι θεου εν χριστω λαλουμεν τα δε παντα αγαπητοι υπερ της υμων οικοδομης
2Co 12:20 φοβουμαι γαρ μηπως ελθων ουχ οιους θελω ευρω υμας καγω ευρεθω υμιν οιον ου θελετε μηπως ερις ζηλος θυμοι ερ↔θιαι καταλαλειαι ψιθυρισμοι φυσιωσεις ακαταστασειαι
2Co 12:21 μη παλιν ελθο_τος μου ταπεινωση με ο θεος μου προς υμας και πενθησω πολλους των προημαρτηκοτων και μη μετανοησαντων επι τη ακαθαρσια και πορνεια και ασελγεια η επραξαν
2Co 13:1 ιδου τριτον τουτο ετοιμως εχω ελθειν προς υμας επι στοματος δυο μαρτυρων και τριων σταθησεται παν ρημα
2Co 13:2 προειρηκα και προλεγω ως παρω_ το δευτερον και απων νυν τοις προημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω εις το παλιν ου φεισομαι
2Co 13:3 επι δοκιμην ζητειτε του εν εμοι λαλουντος χριστου ος εις υμας ουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν
2Co 13:4 και γαρ ει εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου και γαρ ημεις ασθενουμεν συν αυτω αλλα ζησομεν συν αυτω εκ δυναμεως θεου εις υμας
2Co 13:5 εαυτους πειραζετε ει εστε εν τη πιστει η ουκ επιγινωσκετε εαυτους οτι χριστος ιησους εν υμι_ εστιν ει μητι αδοκιμοι εστε
2Co 13:6 ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι
2Co 13:7 ευχομεθα δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδε_ ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δε ως αδοκιμοι ωμεν
2Co 13:8 ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθειας αλλ υπερ της αληθειας
2Co 13:9 χαιρομεν γαρ οταν ημεις ασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτο και ευχομεθα την υμων καταρτισιν
2Co 13:10 δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαι κατα την εξουσιαν ην ο κυριος εδωκεν μοι εις οικοδομη_ και ουκ εις καθαιρεσιν
2Co 13:11 λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζετθαι παρακαλεισθε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμω_
2Co 13:12 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω ασπαζονται υμας οι αγιοι παντες
2Co 13:13 η χαρις του κυριου ιησου χριστου και η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων
Gal 1:1 παυλος αποστολος ο[υκ απ αν]θρωπων ουδε δι ανθρωπο[υ αλλα] δια ιησου χριστου και θεου πατρος του ε[γειραν]τος αυτον εκ νεκρων
Gal 1:2 [και] οι συν εμοι παντες αδε[λφοι] ταις εκκλησιαις της γα[λατιας]
Gal 1:3 χαρις υμιν και ειρηνη απ[ο θεου] πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
Gal 1:4 το[υ δον]τος εαυτον περι των αμ[αρ]τιων ημων οπως εξελητ[αι] ημας εκ του αιωνος του ενεστωτος πονηρου κατα το θελημα του θεου και πατρος ημω_
Gal 1:5 ω η δοξα εις τους αιωνας τω_ αιωνων αμην
Gal 1:6 θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατισθε απο του καλεσα_τος υμας εν χαριτι χριστου εις ετερον ευαγγελιον
Gal 1:7 ο ουκ εστι_ αλλο ει μη τινες εισιν οι ταρασσοντες υμας και θελοντες μεταστρεψαι το ευαγγελιον του χριστου
Gal 1:8 αλλα και εαν ημεις η αγγελος εξ ουρανου ευαγγελισηται υμιν παρ ο ευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμα εστω
Gal 1:9 ως προειρηκαμεν και αρτι παλιν λεγω ει τις υμας ευαγγελιζετε παρ ο παρελαβετε αναθεμα εστω
Gal 1:10 αρτι γαρ ανθρωπους πειθω η τον θεον η ζητω ανθρωποις αρεσκειν ει ετι ανθρωποις ηρεσκον χριστου δουλος ουκ αν ημη_
Gal 1:11 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον το ευηγγελισθεν υπ εμου οτι ουκ εστι_ κατα ανθρωπον
Gal 1:12 ουδε γαρ εγω παρα ανθρωπου παρελαβον αυτο ουδε εδιδαχθην αλλα δια αποκαλυψεως ιησου χριστου
Gal 1:13 ηκουσατε γαρ την εμην αναστροφην ποτε εν τω ιουδαισμω οτι καθ υπερβολην εδιωκο_ την εκκλησιαν του θεου και επορθουν αυτην
Gal 1:14 και προεκοπτον εν τω ιουδαισμω υπερ πολλους συνιλικιωτας εν τω γενει μου περισσοτερως ζηλωτης υπαρχων τω_ πατρικων μου παραδοσεω_
Gal 1:15 [οτε] δε ηυδοκησεν ο θεος ο α[φο]ρισας με εκ κοιλιας μητρος [μο]υ και καλεσας δια της χα[ριτ]ος αυτου
Gal 1:16 αποκαλυψαι το_ [υιον] αυτου εν εμοι ινα ευαγγε[λι]ζωμαι αυτον εν τοις εθνε[σι]ν ευθεως ου προσανεθε[μ]ην σαρκι και αιματι
Gal 1:17 ουδε [α]νηλθον εις ιεροσολυμα προς τους προ εμου αποστολους αλλα απηλθον εις αραβια_ και παλιν υπεστρεψα εις δαμασκον
Gal 1:18 επειτα μετα τρια ετη ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι κηφαν και επεμεινα προς αυτον ημερας δεκαπεντε
Gal 1:19 ετερον δε των αποστολω_ ουκ ειδον ει μη ιακωβον το_ αδελφον του κυριου
Gal 1:20 α δε γραφω υμιν ιδου ενωπιον του θεου οτι ου ψευδομαι
Gal 1:21 επειτα ηλθο_ εις τα κληματα της συριας και της κιλικιας
Gal 1:22 ημην δε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις της ιουδαιας ταις εν χριστω
Gal 1:23 μονον δε ακουο_τες ησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζετε την πιστιν ην ποτε επορθει
Gal 1:24 και εδοξαζον εν εμοι τον θεον
Gal 2:1 επειτα δια δεκατεσσαρων ετω_ παλιν ανεβην εις ιεροσολυμα μετα βαρναβα συνπαραλαβω_ και τιτον
Gal 2:2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν και αναιθεμη_ αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μη πως εις καινον τρεχω η εδραμον
Gal 2:3 αλλ ουδε τιτος ο συν εμοι ελλην ων ηναγκασθη περιτμηθηναι
Gal 2:4 δια δε τους παρεισακτους ψευδαδελφους οιτεινες παρεισηλθον κατασκοπησαι την ελευθεριαν ημων ην εχομεν ε_ χριστω ιησου ινα ημας καταδουλωσουσι_
Gal 2:5 οις ουδε προς ωραν ειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθεια του ευαγγελιου διαμενη προς υμας
Gal 2:6 απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον ο θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο
Gal 2:7 αλλα τουναντιον ιδοντες οτι πεπιστευμαι το ευαγγελιον τ↔οβυστειας καθως πετρος της περιτομης
Gal 2:8 ο γαρ ενεργησας πετρω εις αποστολην της περιτομης ενηργησεν καμοι εις τα εθνη
Gal 2:9 και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και ιωαννης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις μεν εις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομην
Gal 2:10 μονον των πτωχω_ ινα μνημονευωμεν ο και εσπουδασα αυτο τουτο ποιησαι
Gal 2:11 οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχειαν κατα προσωπον αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος ην
Gal 2:12 προ του γαρ ελθειν τινας απο ιακωβου μετα των εθνων συνησθιεν οτε δε ηλθον υπεστελλεν και αφωριζε_ εαυτον φοβουμενος τους εκ περιτομης
Gal 2:13 και συνυπεκριθησαν αυτω και οι λοιποι ιουδαιοι ωστε και βαρναβας συναπηχθη αυτων τη υποκρισει
Gal 2:14 αλλ οτε ιδον οτι ουκ ορθοποδουσιν προς την αληθειαν του ευαγγελιου ειπον τω κηφα εμπροσθεν παντων ει συ ιουδαιος υπαρχων εθνικως και ουχ ιουδαικως ζης πως τα εθνη αναγκαζεις ιουδαιζειν
Gal 2:15 ημεις φυσι ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοι
Gal 2:16 ειδοτες οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη δια πιστεως χριστου ιησου και ημεις εις χριστον ιησουν επιστευσαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως χριστου και ουκ εξ εργων νομου οτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ
Gal 2:17 ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν χριστω ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αρα χριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο
Gal 2:18 ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλιν οικοδομω παραβατην εμαυτον συνιστανω
Gal 2:19 εγω γαρ δια νομου νομω απεθανον ινα θεω ζησω
Gal 2:20 χριστω συνεσταυρωμαι ζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι χριστος ο δε νυν ζω ε_ σαρκι εν πιστει τη του υιου του θεου του αγαπησαντος με και παραδοντος εαυτον υπερ εμου
Gal 2:21 ουκ αθετω την χαριν του θεου ει γαρ δια νομου δικαιοσυνη αρα χριστος δωρεαν απεθανεν
Gal 3:1 ω ανοητοι γαλαται τις υμας εβασκανεν οις κατ οφθαλμους ιησους χριστος προεγραφη εσταυρωμενος
Gal 3:2 τουτο μονον θελω μαθειν αφ υμων εξ εργων νομου το πνευμα ελαβετε η εξ ακοης πιστεως
Gal 3:3 ουτως ανοητοι εσται εναρξαμενοι πνευματι νυν σαρκι επιτελεισθε
Gal 3:4 τοσαυτα επαθετε εικη ει γε και εικη
Gal 3:5 ο ουν επιχορηγω_ υμιν το πνευμα και ενεργων δυναμεις εν υμιν εξ εργων νομου το πνευμα ελαβετε η εξ ακοης πιστεως
Gal 3:6 καθως αβρααμ επιστευσεν τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνη_
Gal 3:7 γινωσκεται αρα οτι οι εκ πιστεως ουτοι εισιν υιοι αβρααμ
Gal 3:8 προειδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεως δικαιοι τα εθνη ο θεος προευηγγελισατο τω αβρααμ οτι ενευλογηθησονται εν σοι παντα τα εθνη
Gal 3:9 ωστε οι εκ πιστεως ευλογουνται συν τω πιστω αβρααμ
Gal 3:10 οσοι γαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταραν εισιν γεγραπται γαρ οτι επικαταρατος πας ος ουκ εμμενει εν πασιν τοις γεγραμμενοις εν τω βιβλιω του νομου του ποιησαι αυτα
Gal 3:11 οτι δε εν νομω ουδεις δικαιουται παρα τω θεω δηλον οτι ο δικαιος εκ πιστεως ζησεται
Gal 3:12 ο δε νομος ο[υκ εστιν] εκ πιστεως αλλ ο ποιη[σας αυτα] ζησεται εν αυτοις
Gal 3:13 χριστος ημας εξηγορασεν εκ τ[ης κατα]ρας του νομου γενομεν[ος] υπερ ημων καταρα οτι γεγ[ραπται] επικαταρατος πας ο κρεμ[αμε]νος επι ξυλου
Gal 3:14 ινα εις τα εθν[η] η ευλογια του αβρααμ γενητ[αι] εν χριστω ιησου ινα την επαγγελι[αν] του πνευματος λαβωμεν δια της π[ι]στεως
Gal 3:15 κατα ανθρωπον λεγω αδε[λ]φοι ομως ανθρωπου κεκυρωμενη[_] διαθηκην ουδεις αθετει η επιδιατασσεται
Gal 3:16 τω δε αβρααμ ερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματι αυτου ου λεγει και τοις σπερμασιν ως επι πολλων αλλ ως εφ ενος και τω σπερματι σου ος εστι_ χριστος
Gal 3:17 τουτο δε λεγω διαθηκην προκεκυρωμενην υπο του θεου ο μετα τετρακοσια και τριακοντα ετη γεγονως νομος ουκ ακυροι εις το καταργησαι την επαγγελειαν
Gal 3:18 ει γαρ εκ νομου η κληρονομια ουκετι εξ επαγγελειας τω δε αβρααμ δι επαγγελιας κεχαρισται ο θεος
Gal 3:19 τι ουν ο νομος τω_ παραβασεων χαριν προσετεθη αχρις ου ελθη το σπερμα ω επηγγελται διαταγεις δι αγγελων εν χειρι μεσιτου
Gal 3:20 ο δε μεσιτης ενος ουκ εστιν ο δε θεος εις ↔
Gal 3:21 ο ουν νομος κατα των επαγγελιων του θεου μη γενοιτο ει γαρ εδοθη νομος ο δυναμενος ζωοποιησαι οντως εκ νομου αν η_ η δικαιοσυνη
Gal 3:22 αλλα συνεκλεισεν η γραφη τα παντα υφ αμαρτιαν ινα η επαγγελια εκ πιστεως ιησου χριστου δοθη τοις πιστευουσιν
Gal 3:23 προ του δε ελθειν τη_ πιστιν υπο νομον εφρουρουμεθα συνκλειομενοι εις την μελλουσαν πιστιν αποκαλυφθηναι
Gal 3:24 ωστε ο νομος παιδαγωγος ημων γεγονεν εις χριστον ινα εκ πιστεω[ς δικαι]ωθωμεν
Gal 3:25 ελθουσης δε [της π]ιστεως ουκετι υπο παι[δαγ]ωγον εσμεν
Gal 3:26 παντες γαρ [υιοι] θεου εστε δια της πιστεως [εν χριστ]ω ιησου
Gal 3:27 οσοι γαρ εις χριστον εβα[πτι]σθητε χριστον ενεδυσασθαι
Gal 3:28 [ου]κ ενι ιουδαιος ουδε ελλην [ου]κ ενι δουλος ουδε ελευθερος [ο]υκ ενι αρσεν και θηλυ απαν[τ]ες γαρ υμεις εστε χριστου ιησου
Gal 3:29 ει δε [υ]μεις χριστου αρα του αβρααμ σπερμα εστε κατ επαγγελειαν κληρονομοι
Gal 4:1 λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερει δουλου κυριος παντων ων
Gal 4:2 αλλα υπο επιτροπους εστιν και οικονομους αχρι της προθεσμιας του πατρος
Gal 4:3 ουτως και ημεις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχια του κοσμου ημεν δεδουλωμενοι
Gal 4:4 οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον
Gal 4:5 ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαν απολαβωμεν
Gal 4:6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημω_ κραζον αββα ο πατηρ
Gal 4:7 ωστε ουκετι ει δουλος αλλα υιος ει δε υιος και κληρονομος δια θεου
Gal 4:8 αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοις φυσι μη ουσι θεοις
Gal 4:9 νυν δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχια οις παλιν ανωθεν δουλευειν θελετε
Gal 4:10 ημερας παρατηρεισθε και μηνας και καιρους και ενιαυτους
Gal 4:11 φοβουμαι υμας μη πως εικη κεκοπιακα εις υμας
Gal 4:12 γινεσθε ως εγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δαιομαι υμων ουδε_ με ηδικησατε
Gal 4:13 οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερο_
Gal 4:14 και τον πειρασμον υμων εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλ ως αγγελο_ θεου εδεξασθαι με ως χριστον ιησουν
Gal 4:15 που ουν ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμων εξορυξαντες εδωκαται μοι
Gal 4:16 ωστε εχθρος υμων γεγονα αληθευων υμιν
Gal 4:17 ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε
Gal 4:18 καλον δε ζηλουσθαι εν καλω πα_τοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμας
Gal 4:19 τεκνεια μου ους παλιν ωδεινω αχρις ου μορφωθη χριστος εν υμιν
Gal 4:20 ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν
Gal 4:21 λεγετε μοι οι υπο νομον θελο_τες ειναι τον νομον ουκ ακουετε
Gal 4:22 γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ της ελευθερας
Gal 4:23 αλλ ο μεν εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθερας δι επαγγελειας
Gal 4:24 ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν δυο διαθηκαι μια με_ απο ορους σινα εις δουλιαν γε_νωσα ητις εστιν αγαρ
Gal 4:25 το δε αγαρ σινα ορος εστιν εν τη αραβεια συστοιχει δε τη νυν ιερουσαλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης
Gal 4:26 η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ παντων ημων
Gal 4:27 γεγραπται γαρ ευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσης τον ανδρα
Gal 4:28 ημεις δε αδελφοι κατα ισαακ επαγγελειας τεκνα εσμεν
Gal 4:29 αλλ ωσπερ τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκαι τον κατα πνευμα ουτως και νυν
Gal 4:30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην ταυτην και τον υιο_ αυτης ου γαρ μη κληρονομηση ο υιος της παιδισκης μετα του υιου της ελευθερας
Gal 4:31 ημεις δε αδελφοι ουκ εσμεν παιδισκης τεκνα αλλα της ελευθερας
Gal 5:1 τη ελευθερια ημας χριστος ηλευθερωσεν στηκετε ουν και μη παλιν ζυγω δουλιας ενεχεσθαι
Gal 5:2 ιδε εγω παυλος λεγω υμιν οτι εαν περιτεμνησθε χριστος υμας ουδεν ωφελησει
Gal 5:3 μαρτυρομαι δε παλιν παντι ανθρωπω περιτεμνομενω οτι οφειλετης εστιν ολον τον νομον ποιησαι
Gal 5:4 κατηργηθηται απο του χριστου οιτινες εν νομω δικαιουσθε της χαριτος εξεπεσατε
Gal 5:5 ημεις γαρ πνευματι εκ πιστεως ελπιδα δικαιοσυνης απεκδεχομεθα
Gal 5:6 εν γαρ χριστω ιησου ουτε περιτομη τι ισχυι ουτε ακροβυστια αλλα πιστις δι αγαπης ενεργουμενη
Gal 5:7 ετρεχετε καλως τις υμας ενεκοψεν αληθεια μη πιθεσθαι
Gal 5:8 η πεισμονη ουκ εκ του καλου_τος υμας
Gal 5:9 μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι
Gal 5:10 εγω πεποιθα εις υμας εν κυριω οτι ουδεν αλλο φρονησετε ο δε ταρασσω_ υμας βαστασει το κριμα οστις εαν η
Gal 5:11 εγω δε αδελφοι ει περιτομην ετι κηρυσσω τι ετι διωκομαι αρα κατηργηται το σκανδαλον του σταυρου του χριστου
Gal 5:12 οφελον και αποκοψονται οι αναστατουντες υμας
Gal 5:13 υμεις γαρ επ ελευθερια εκληθητε αδελφοι μονον μη την ελευθεριαν εις αφορμην τη σαρκι αλλα δια της αγαπης δουλευεται αλληλοις
Gal 5:14 ο γαρ πας νομος εν ενι λογω πεπληρωται εν τω αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
Gal 5:15 ει δε αλληλους δακνετε και καταισθιετε βλεπετε μη υπο αλληλων αναλωθητε
Gal 5:16 λεγω δε πνευματι περιπατειτε και επιθυμιαν σαρκος ου μη τελεσηται
Gal 5:17 η γαρ σαρξ επιθυμει κατα του πνευματος το δε πνευμα κατα της σαρκος ταυτα δε αλληλ[οις αντι]κειτε ινα μη α εαν θελ[ητε ταυ]τα ποιηται
Gal 5:18 ει δε πνευματι [αγεσθε] ουκ εσται υπο νομον
Gal 5:19 [φανερα] δε εστιν τα εργα της σα[ρκος] ατινα εστιν πορνεια α[καθαρ]σια ασελγια
Gal 5:20 ειδωλολατρε[ια] φαρμακια εχθραι ερις ζ[ηλοι] θυμοι αιρεθιαι διχοστα[σιαι] ερεσις
Gal 5:21 φθονοι φονοι με[θαι] κωμοι και τα ομοια τουτ[οις] α προλεγω υμιν καθως κα[ι] προειπον οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες βασιλειαν θεου ου κληρονομησουσιν
Gal 5:22 ο δε καρπος του πνευματος εστιν αγαπη χαρα ειρηνη μακροθυμια χρηστοτης αγαθωσυνη πιστις
Gal 5:23 πραυτης εγκρατεια κατα των τοιουτων ουκ εστιν νομος
Gal 5:24 οι δε του χριστου ιησου την σαρκα εσταυρωσαν συ_ τοις παθημασιν και ταις επιθυμιαις
Gal 5:25 ει ζωμεν πνευματι πνευματι και στοιχωμεν
Gal 5:26 μη γινωμεθα κενοδοξοι αλληλους προκαλουμενοι αλληλοις φθονουντες
Gal 6:1 αδελφοι εαν και προλημφθη ανθρωπος εν τινι παραπτωματι υμεις οι πνευματικοι καταρτιζεται τον τοιουτον εν πνευματι πραοτητος σκοπων σεαυτο_ μη και συ πειρασθης
Gal 6:2 αλληλων τα βαρη βασταζετε και ουτως αναπληρωσατε τον νομον του χριστου
Gal 6:3 ει γαρ δοκει τις ειναι τι μηδεν ων φρεναπατα εαυτον
Gal 6:4 το δε εργον εαυτου δοκιμαζετω εκαστος και τοτε εις εαυτον μονον το καυχημα εξει και ουκ εις τον ετερον
Gal 6:5 εκαστος γαρ το ιδιον φορτιον βαστασει
Gal 6:6 κοινωνειτω δε ο κατηχουμενος τον λογο_ τω κατηχουντι εν πασιν αγαθοις
Gal 6:7 μη πλανασθαι θεος ου μυκτηριζεται ο γαρ εαν σπειρη ανθρωπος τουτο και θερισε[ι]
Gal 6:8 [οτι ο] σπειρων εις την σαρκα εαυ[του ε]κ της σαρκος θερισει φθο[ραν] ο δε σπειρων εις το πνευ[μα] εκ του πνευματος θερησει ζωην [αι]ωνιον
Gal 6:9 το δε καλον ποι[ουν]τες μη εγκακωμεν καιρω [γα]ρ ιδιω θερισομεν μη εκλυ[ο]μενοι
Gal 6:10 αρα ουν ως καιρο_ [ε]χομεν εργαζομεθα το αγα[θ]ον προς παντας μαλιστα δε προς τους οικιους της πιστεως
Gal 6:11 ιδετε πηλικοις υμι_ γραμμασιν εγραψα τη εμη χειρι
Gal 6:12 οσοι θελουσιν ευπροσωπησαι εν σαρκι ουτοι αναγκαζουσιν υμας περιτεμνεσθε μονον ινα τω σταυρω του χριστου μη διωκονται
Gal 6:13 ουδε γαρ οι περιτεμνομενοι αυτοι νομον φυλασσουσιν αλλα βουλονται υμας περιτεμνεσθε ινα εν τη υμετερα σαρκι καυχησωνται
Gal 6:14 εμοι δε μη γενοιτο καυχησασθαι ει μη εν τω σταυρω του κυριου ημων ιησου χριστου δι ου εμοι κοσμος εσταυρωται καγω κοσμω
Gal 6:15 εν γαρ χριστω ιησου ουτε περιτομη τι εστιν ουτε ακροβυστια αλλα καινη κτισεις
Gal 6:16 και οσοι τω κανονι τουτω στοιχουσιν ειρηνη επ αυτους και ελεος και επι τον ισραηλ του θεου
Gal 6:17 του λοιπου κοπους μοι μηδεις παρεχετω εγω γαρ τα στιγματα του ιησου εν τω σωματι μου βασταζω
Gal 6:18 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων αδελφοι αμην
Eph 1:1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου τοις αγιοις πασιν τοις ουσιν εν εφεσω και πιστοις εν χριστω ιησου
Eph 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
Eph 1:3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο ευλογησας ημας εν παση ευλογια πνευματικη εν τοις επουρανιοις εν χριστω
Eph 1:4 _αθως εξελεξατο ημας εν αυτω προ καταβολης κοσμου ειναι ημας αγιους και αμωμους κατενωπιον αυτου εν αγαπη
Eph 1:5 προορισας ημας εις υιοθεσιαν δια ιησου χριστου εις αυτον κατα την ευδοκια_ του θεληματος αυτου
Eph 1:6 εις επαινον δοξης της χαριτος αυτου ης εχαριτωσεν ημας εν τω ηγαπημενω
Eph 1:7 εν ω εχομεν τη_ απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου την αφεσιν των παραπτωματων κατα το πλουτος της χρηστοτητος αυτου
Eph 1:8 ης επερισσευσεν εις ημας εν παση σοφια και φρονησει
Eph 1:9 γνωρισας ημιν το μυστηριον του θεληματος αυτου εισ το ειναι ημας εισ [επαινον της δοξης] αυτου ην προεθετο εν αυτω
Eph 1:10 κατα τη_ οικονομιαν του πληρωματος των καιρων ανακεφαλαιωσασθε τα παντα εν τω χριστω τα ε_ τοις ουρανοις και τα επι της γης
Eph 1:11 εν αυτω εν ω και εκληθημε_ προορισθεντες κατα προθεσιν του τα παντα ενεργουντος κατα την βουλην του θεληματος αυτου
Eph 1:12 εις το ειναι ημας εις επαινον της δοξης αυτου τους προηλπικοτας εν τω χριστω
Eph 1:13 εν ω και ημεις ακουσαντες τον λογον της αληθειας το ευαγγελιον της σωτηριας υμω_ εν ω και πιστευσαντες εσφραγισθητε τω πνευματι της επαγγελιας τω αγιω
Eph 1:14 ο εστιν αρραβων της κληρονομιας ημων εις απολυτρωσιν της περιποιησεως εις επαινον της δοξης αυτου
Eph 1:15 δια τουτο καγω ακουσας την καθ υμας πιστιν εν τω κυριω ιησου και την εις παντας τους αγιους
Eph 1:16 ου παυομαι ευχαριστων υπερ υμων μνιαν ποιουμενος επι των προσευχων μου
Eph 1:17 ινα ο θεος του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρ της δοξης δωη υμιν πνευμα σοφιας και αποκαλυψεως εν επιγνωσει αυτου
Eph 1:18 πεφωτισμενους τους οφθαλμους της καρδιας υμων εις το ειδεναι υμας τις εστιν η ελπις της κλησεως αυτου τις ο πλουτος της δοξης της κληρονομιας αυτου εν τοις αγιοις
Eph 1:19 και τι το υπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημας τους πιστευοντας κατα την ενεργειαν του κρατους της ισχυος αυτου
Eph 1:20 ην ενηργηκεν εν τω χριστω εγειρας αυτον εκ νεκρων και καθεισας αυτον ε(ν) δεξιων αυτου εν τοις επουρανιοις
Eph 1:21 υπερανω πασης αρχης και εξουσιας και δυναμεως και κυριοτητος και παντος ονοματος ονομαζομενου ου μονον εν τω αιωνι τουτω αλλα και εν τω μελλοντι
Eph 1:22 και παντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου και αυτον εδωκεν κεφαλην υπερ παντα τη εκκλησια
Eph 1:23 ητις εστιν το σωμα αυτου το πληρωμα του τα παντα εν πασιν πληρουμενου
Eph 2:1 και υμας οντας νεκρους τοις παραπτωμασιν και ταις αμαρτιαις αυτω_
Eph 2:2 εν αις ποτε περιεπατησατε κατα τον αιωνα του κοσμου τουτου κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αερος του πνευματος του νυν ενεργουντος εν τοις υιοις της απιθειας
Eph 2:3 εν οις και υμεις παντες ανεστραφημε_ ποτε εν ταις επιθυμιαις της σαρκος ημων ποιουντες τα θεληματα της σαρκος κ[αι των] διανοιων και ημεν φ[υσει τε]κνα οργης ως και οι λοι[ποι]
Eph 2:4 ο δε θεος πλουσιος ων εν ελ[εει] δια την πολλην αγαπην [αυτου] ην ηγαπησεν ημας
Eph 2:5 και [ον]τας ημας νεκρους τοις π[αρα]πτωμασιν συνεζωοπο[ιησε_] τω χριστω χαριτι εσται σε(σω)σμενοι
Eph 2:6 και συνηγειρεν κ[αι] συνεκαθεισεν εν τοις επουρανιοις εν χριστω ιησου
Eph 2:7 ινα ενδιξηται εν τοις αιωσιν τοις επερχομενοις το υπερβαλλον πλουτος της χαριτος αυτου εν χρηστοτητι εφ ημας εν χριστω ιησου
Eph 2:8 τη γαρ χαριτι εστε σεσωσμενοι δια της πιστεως και τουτο ουκ εξ υμων θεου το δωρον
Eph 2:9 ουκ εξ εργων ινα μη τις καυχησηται
Eph 2:10 αυτου γαρ εσμεν ποιημα κτισθεντες εν χριστω ιησου επι εργοις αγαθοις οις προητοιμασεν ο θεος ινα εν αυτοις περιπατησωμεν
Eph 2:11 διο μνημονευεται οτι ποτε υμεις τα εθνη εν σαρκι οι λεγομενοι ακροβυστια υπο της λεγομενης περιτομης εν σαρκι χειροποιητου
Eph 2:12 οτι ητε τω καιρω εκεινω χωρεις χριστου απηλλοτριωμενοι της πολιτειας του ισραηλ και ξενοι των διαθηκων της επαγγελειας ελπιδα μη εχοντες και αθεοι εν τω κοσμω
Eph 2:13 νυνι δε εν χριστω ιησου υμεις οι ποτε οντες μακραν εγενηθητε εγγυς εν τω αιματι του χριστου
Eph 2:14 αυτος γαρ εστιν η ειρηνη ημω_ ο ποιησας τα αμφοτερα εν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας
Eph 2:15 την εχθραν εν τη σαρκει αυτου τον νομο_ των εντολων εν δογμασιν καταργησας ινα τους δυο κτιση εν αυτω εις ενα καινον ανθρωπον ποιων ειρηνην
Eph 2:16 και αποκαταλλαξη του↔ [εν ε]νι σωματι τω θεω δια του [στα]υρου αποκτεινας την [εχ]θραν εν αυτω
Eph 2:17 και ελθων [ευ]ηγγελισατο ειρηνην υμι_ [τοι]ς μακραν και ειρηνην τοις [εγ]γυς
Eph 2:18 οτι δι αυτου εχομεν τη_ [π]ροσαγωγην οι αμφοτεροι [ε]ν ενι πνευματι προς τον πατερα
Eph 2:19 [αρ]α ουν ουκετι εσται ξενοι και παροικοι αλλ εσται συνπολειτε των αγιων και οικειοι του θεου
Eph 2:20 επο[ι]κοδομηθεντες επι τω θεμελιω των αποστολω_ και προφητων οντος ακρογωνιαιου αυτου χριστου ιησου
Eph 2:21 εν ω πασα η οικοδομη συναρμολογουμενη αυξει εις ναον αγιον εν κυριω
Eph 2:22 εν ω και υμεις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του θεου εν πνευματι
Eph 3:1 τουτου χαριν εγω παυλος ο δεσμιος του χριστου ιησου υπερ υμων των εθνων
Eph 3:2 ει γε ηκουσατε την οικονομιαν της χαριτος αυτου της δοθεισης μοι εις υμας
Eph 3:3 οτι κατα αποκαλυψιν εγνωρισθη μοι το μυστηριο_ καθως προεγραψα εν ολιγω
Eph 3:4 προς ο δυνασθε αναγεινωσκοντες νοησαι την συνεσι_ μου εν τω μυστηριω του χριστου
Eph 3:5 ο ετεραις γενεαις ουκ εγνωρισθη τοις υιοις των ανθρωπων ως νυν απεκαλυφθη τοις αγιοις αποστολοις αυτου και προφηταις εν πνευματι
Eph 3:6 ειναι τα εθνη συνκληρονομα και συ_σωμα και συνμετοχα της επαγγελειας εν χριστω ιησου δια του ευαγγελιου
Eph 3:7 ου εγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ενεργεια_ της δυναμεως αυτου
Eph 3:8 εμοι τω ελαχιστοτερω παντων αγιων εδοθη η χαρις αυτη τοις εθνεσιν ευαγγελισασθε το ανεξιχνιαστον πλουτος του χριστου
Eph 3:9 και φωτισαι τις η οικονομια του μυστηριου του αποκεκρυμμενου απο των αιωνων εν τω θεω τω τα παντα κτισαντι
Eph 3:10 ινα γνωρισθη νυν ταις αρχαις και ταις εξουσιαις εν τοις επουρανιοις δια της εκκλησιας η πολυποικιλος σοφια του θεου
Eph 3:11 κατα προθεσιν των αιωνων ην εποιησεν εν τω χριστω ιησου τω κυριω ημων
Eph 3:12 εν ω εχομεν τη_ παρρησιαν και προσαγωγην εν πεποιθησει δια της πιστεως αυτου
Eph 3:13 διο αιτουμαι μη ενκακειν εν ταις θλιψεσιν μου υπερ υμων ητις εστιν δοξα υμων
Eph 3:14 τουτου χαριν καμπτω τα γονατα μου προς τον πατερα
Eph 3:15 εξ ου πασα πατρια εν ουρανοις και επι γης ονομαζεται
Eph 3:16 ινα δω υμιν κατα το πλουτος της δοξης αυτου δυναμει κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπον
Eph 3:17 κατοικησαι τον χριστον δια της πιστεως εν ταις καρδιαις υμων
Eph 3:18 εν αγαπη ερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοι ινα εξισχυσητε καταλαβεσθαι συν πασιν τοις αγιοις τι το πλατος και μηκος και βαθος και υψος
Eph 3:19 γνωναι τε την υπερβαλλουσαν αγαπην της γνωσεως του χριστου ινα πληρωθητε εις παν το πληρωμα του θεου
Eph 3:20 τω δε δυναμενω υπερ παντα ποιησαι υπερεκπερισσου ων αιτουμεθα η νοουμεν κατα την δυναμιν την ενεργουμενην εν υμιν
Eph 3:21 αυτω η δοξα εν τη εκκλησια και εν χριστω ιησου εις πασας τας γενεας του αιωνος των αιωνων αμην
Eph 4:1 παρακαλω ουν υμας εγω ο δεσμιος εν κυριω αξιως περιπατησαι της κλησεως ης εκληθητε
Eph 4:2 μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πραοτητος μετα μακροθυμιας ανεχομενοι αλληλων εν αγαπη
Eph 4:3 σπουδαζοντες τηρει_ την ενοτητα του πνευματος εν τω συνδεσμω της ειρηνης
Eph 4:4 εν σωμα και εν πνευμα καθως και εκληθητε εν μια ελπιδει της κλησεως υμων
Eph 4:5 εις κυριος μια πιστις εν βαπτισμα
Eph 4:6 εις θεος και πατηρ παντων ο επι παντων και δια παντων και εν πασιν
Eph 4:7 ενι δε εκαστω ημων εδοθη η χαρις κατα το μετρον της δωρεας του χριστου
Eph 4:8 διο λεγει αναβας εις υψος ηχμαλωτευσας αιχμαλωσιαν εδωκεν δοματα τοις ανθρωποις
Eph 4:9 το δε ανεβη τι εστιν ει μη οτι και κατεβη εις τα κατωτερα μερη της γης
Eph 4:10 ο καταβας αυτος εστιν και ο αναβας υπερανω παντων των ουρανων ινα πληρωση τα παντα
Eph 4:11 και αυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δε προφητας τους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμενας και διδασκαλους
Eph 4:12 προς τον καταρτισμον των αγιω_ εις εργον διακονιας εις οικοδομην του σωματος του χριστου
Eph 4:13 μεχρι καταντησωμεν οι πα_τες εις την ενοτητα της πιστεως και της επιγνωσεως του υιου του θεου εις ανδρα τελειο_ εις μετρον ηλικιας του πληρωματος του χριστου
Eph 4:14 ινα μηκετι ωμεν ηπιοι κλυδωνιζομενοι και περιφερομενοι πα_τι ανεμω της διδασκαλειας εν τη κυβεια των ανθρωπων εν πανουργια προς τας μεθοδιας της πλανης του διαβολου
Eph 4:15 αληθευοντες δε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα παντα ος εστιν η κεφαλη χριστος
Eph 4:16 εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενον και συνβιβαζομενο_ δια πασης αφης της επιχορηγιας κατ ενεργειαν εν μετρω ενος εκαστου μελους την αυξησιν του σωματος ποιειτε εις οικοδομην εαυτου εν αγαπη
Eph 4:17 τουτο ουν λεγω και μαρτυρομαι εν κυριω μηκετι υμας περιπατειν καθως και τα εθνη περιπατει εν ματαιοτητι του νοος αυτων
Eph 4:18 εσκοτωμενοι τη διανο[ια οντες] απηλλοτριωμενοι τησ [ζωης] του θεου δια την αγνοιαν τ[ην ου]σαν εν αυτοις δια την π[ωρω]σιν της καρδιας αυτων
Eph 4:19 ο[ιτι]νες απηλγηκοτες εαυτο[υς] παρεδωκαν τη ασελγια ει[ς ακα]θαρσιαν πασης εν πλεον[εξια]
Eph 4:20 υμεις δε ουχ ουτως εμαθ[ετε] τον χριστον
Eph 4:21 ει γε αυτον ηκουσα[τε] και εν αυτω εδιδαχθητε καθως εστιν αληθεια εν τω ιησου
Eph 4:22 αποθεσθαι υμας κατα την προτεραν αναστροφην το_ παλαιον ανθρωπον τον φθειρομενον κατα τας επιθυμιας της απατης
Eph 4:23 αναναιουσθαι δε τω πνευματι του νοος υμων
Eph 4:24 και ενδυσασθαι τον καινο_ ανθρωπον τον κατα θεον κτισθεντα εν δικαιοσυνη και οσιοτητι της αληθειας
Eph 4:25 διο αποθεμενοι το ψευδος λαλειτε αληθειαν εκαστος μετα του πλησιον αυτου οτι εσμεν αλληλων μελη
Eph 4:26 οργιζεσθε και μη αμαρτανετε ο ηλιος μη επιδυετω επι παροργισμω υμων
Eph 4:27 μηδε διδοται τοπον τω διαβολω
Eph 4:28 ο κλεπτων μηκετι κλεπταιτω μαλλον δε κοπιατω εργαζομενος ταις ιδιαις χερσιν το αγαθον ινα εχη μεταδιδοναι τω χριαν εχοντι
Eph 4:29 πας λογος σαπρος εκ του στοματος υμων μη εκπορευεσθω αλλ ει τις αγαθος προς οικοδομην της χριας ινα δω χαριν τοις ακουουσιν
Eph 4:30 και μη λυπειτε το πνευμα το αγιον του θεου εν ω εσφραγισθητε εις ημεραν απολυτρωσεως
Eph 4:31 πασα πικρια και θυμος και οργη και κραυγη και βλασφημια αρθητων αφ υμων συν παση κακια
Eph 4:32 γινεσθε δε εις αλληλους χρηστοι ευσπλαγχνοι χαριζομενοι εαυτοις καθωσ και ο θεος εν χριστω εχαρισατο υμι_
Eph 5:1 [γινεσ]θαι ουν μιμηται του θεου [ως τ]εκνα αγαπητα
Eph 5:2 και περιπα[τειτ]ε εν αγαπη καθως και ο χριστος [ηγαπ]ησεν υμας και παρεδω[κεν] εαυτον υπερ ημων προσ[φορ]αν και θυσιαν τω θεω εις [οσ]μην ευωδιας
Eph 5:3 [πο]ρνια δε και ακαθαρσια πασα [η] πλεονεξια μηδε ονομα[ζ]εσθω εν υμιν καθως πρε[π]ει αγιοις
Eph 5:4 η αισχροτης η μωρολογια η ευτραπελια α ουκ ανηκεν αλλα μαλλον ευχαριστεια
Eph 5:5 τουτο γαρ ιστε γεινωσκοντες οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης ος εστιν ειδωλολατρης ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του χριστου και θεου
Eph 5:6 μηδεις υμας απατατω καινοις λογοις δια ταυτα γαρ ερχετε η οργη του θεου επι τους υιους της απιθειας
Eph 5:7 μη ουν γεινεσθαι συνμετοχοι αυτων
Eph 5:8 ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φως εν κυριω ωσ τεκνα φωτος περιπατειτε
Eph 5:9 ο γαρ καρπος του φωτος εν παση αγαθωσυνη και δικαιωσυνη και αληθεια
Eph 5:10 δοκιμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τω κυριω
Eph 5:11 και μη συνκοινωνειται τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δε και ελεγχετε
Eph 5:12 τα γαρ κρυφη γεινομενα υπ αυτων αισχρον εστιν και λεγει_
Eph 5:13 τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος φανερουνται παν γαρ το φανερουμενον φως εστιν
Eph 5:14 διο λεγει εγειρε ο καθευδων και αναστα εκ των νεκρων και επιφαυσει σοι ο χριστος
Eph 5:15 βλεπετε ουν αδελφοι πως ακριβως περιπατειτε μη ως ασοφοι αλλ ως σοφοι
Eph 5:16 εξαγοραζομενοι τον καιρον οτι αι ημεραι πονηραι εισιν
Eph 5:17 δια τουτο μη γεινεσθε αφρονες αλλα συνιετε τι το θελημα του θεου
Eph 5:18 και μη μεθυσκεσθε οινω εν ω εστιν ασωτια αλλα πληρουσθαι εν πνευματι
Eph 5:19 λαλουντες εαυτοις ψαλμοις και υμνοις και ωδαις πνευματικαις εν χαριτι αδοντες και ψαλλοντες εν ταις καρδιαις υμω_ τω κυριω
Eph 5:20 ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εν ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου τω θεω και πατρι
Eph 5:21 υποτασσομενοι αλληλοις εν φοβω χριστου
Eph 5:22 αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν υποτασσεσθωσαν ως τω κυριω
Eph 5:23 οτι ανηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ως και ο χριστος κεφαλη της εκκλησιας αυτος ο σωτηρ του σωματος
Eph 5:24 αλλ ως η εκκλησια υποτασσεται τω χριστω ουτως και αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν εν παντι
Eph 5:25 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας καθως και ο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης
Eph 5:26 ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι
Eph 5:27 ινα παραστηση αυτος εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μη εχουσαν σπιλο_ η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος
Eph 5:28 ουτως και οι ανδρες οφιλουσιν αγαπα_ τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα
Eph 5:29 ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμεισησεν αλλα εκτρεφει και θαλπει αυτην καθως και ο χριστος την εκκλησιαν
Eph 5:30 οτι μελη εσμεν του σωματος αυτου
Eph 5:31 αντι τουτου καταλιψει ανθρωπος το_ πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μια_
Eph 5:32 το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και εις την εκκλησιαν
Eph 5:33 πλην και υμεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως αγαπατω ως εαυτο_ η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα
Eph 6:1 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν υμων εν κυριω τουτο γαρ εστι_ δικαιον
Eph 6:2 τιμα τον πατερα σου και τη_ μητερα ητις εστιν εντολη πρωτη εν επαγγελεια
Eph 6:3 ινα ευ σοι γενηται και εση μακροχρονιος επι της γης
Eph 6:4 και οι πατερες μη παροργιζεται τα τεκνα υμων αλλα εκτρεφεται αυτα εν παιδια και νουθεσια κυριου
Eph 6:5 οι δουλοι υπακουετε τοις κατα σαρκα κυριοις μετα φοβου και τρομου εν απλοτητι της καρδιας υμων ως τω κυριω
Eph 6:6 μη κατ οφθαλμοδουλεια_ ως ανθρωπαρεσκοι αλλ ως δουλοι χριστου ποιουντες το θελημα του θεου εκ ψυχης
Eph 6:7 μετ ευνοιας δουλευοντες ως τω κυριω και ουκ ανθρωποις
Eph 6:8 ειδοτες οτι εκαστος ο εαν ποιηση αγαθον τουτο κομισετε παρα κυριου ειτε δουλος ειτε ελευθερος
Eph 6:9 και οι κυριοι τα αυτα ποιειτε προς αυτους ανιεντες την απειλη_ ειδοτες οτι και αυτων και υμω_ ο κυριος εστιν εν ουρανοις και προσωπολημψια ουκ εστιν παρ αυτω
Eph 6:10 του λοιπου ενδυναμουσθαι αδελφοι εν κυριω και εν τω κρατει της ισχυος αυτου
Eph 6:11 ενδυσασθε την πανοπλιαν του θεου προς το δυνασθε υμας στηναι προς τας μεθοδιας του διαβολου
Eph 6:12 οτι ουκ εστιν ημιν η παλη προς αιμα και σαρκα αλλα προς τας αρχας προς τας εξουσιας προς τους κοσμοκρατορας του σκοτους τουτου προς τα πνευματικα της πονηριας εν τοις επουρανιοις
Eph 6:13 δια τουτο αναλαβετε την πανοπλιαν του θεου ινα δυνηθητε αντιστηναι εν τη ημερα τη πονηρα και απαντα κατεργασμενοι στηναι
Eph 6:14 στητε ουν περιζωσαμενοι τη_ οσφυν υμων εν αληθεια και ενδυσαμενοι το[ν θωρακα] της δικαιοσυνης
Eph 6:15 κα[ι υποδη]σαμενοι τους ποδας ε[ν ετοι]μασια του ευαγγελιου τ[ης ειρη]νης
Eph 6:16 επι πασιν αναλαβο[ντες] τον θυραιον της πιστε[ως] εν ω δυνησεσθε παντα τ[α βε]λη του πονηρου τα πεπυ[ρω]μενα σβεσαι
Eph 6:17 και την περ[ικε]φαλαιαν του σωτηριου δ[εξα]σθαι και την μαχαιραν το[υ] πνευματος ο εστιν ρημα θεου
Eph 6:18 δια πασης προσευχης και δεησεως προσευχομενοι εν πα_τι καιρω εν πνευματι και εις αυτο αγρυπνουντες εν παση προσκαρτερησει και δεησει περι παντων των αγιων
Eph 6:19 και υπερ εμου ινα μοι δοθη λογος εν ανοιξει του στοματος μου εν παρρησια γνωρισαι το μυστηριον του ευαγγελιου
Eph 6:20 υπερ ου πρεσβευω εν αλυσει ινα εν αυτω παρρησιασωμαι ως δει με λαλησαι
Eph 6:21 ινα δε και υμεις ιδητε τα κατ εμε τι πρασσω παντα υμιν γνωρισει τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος εν κυριω
Eph 6:22 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωται τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων
Eph 6:23 ειρηνη τοις αδελφοις και ελεος μετα πιστεως απο θεου πατρος και κυριου ιησου χριστου
Eph 6:24 η χαρις μετα παντων των αγαπωντων τον κυριον ημων ιησουν χριστον εν αφθαρσια
Phi 1:1 [παυ]λος και τιμοθεος δουλοι [ιησου χριστου] πασιν τοις αγιοις εν χριστω ιησου [τοι]ς ουσιν εν φιλιπποις συ_ [επι]σκοποις και διακονοις
Phi 1:2 [χαρι]ς υμιν και ειρηνη απο θεου [πατρο]ς ημων και κυριου ιησου χριστου
Phi 1:3 [ευχ]αριστω τω θεω μου επι πα[σ]η τη μνια υμων
Phi 1:4 παντοτε [ε]ν παση δεησει μου υπερ πα_[τ]ων υμων μετα χαρας την δεησιν ποιουμενος
Phi 1:5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο της πρωτης ημερας αχρι του νυν
Phi 1:6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρι ης ημερας ιησου χριστου
Phi 1:7 καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχει_ με εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και τη απολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιου συνκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας
Phi 1:8 μαρτυς γαρ μου εστι_ ο θεος ως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοις χριστου ιησου
Phi 1:9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλο_ περισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει
Phi 1:10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ιλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου
Phi 1:11 πεπληρωμενοι καρπον δικαιοσυνης τον δια ιησου χριστου εις δοξαν και επαινον θεου
Phi 1:12 γινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν
Phi 1:13 ωστε τους δεσμους μου ↔νερους εν χριστω γενεσθαι εν ολω τω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν
Phi 1:14 και τους πλειονας τω_ αδελφων εν κυριω πεποιθοτας τοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον του θεου λαλειν
Phi 1:15 τινες μεν και δια φθονον και ερι_ τι↔ δε και δι ευδοκιαν τον χριστον κ↔
Phi 1:16 οι μεν εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι
Phi 1:17 οι δε εξ εριθειας τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνως οιομενοι θλιψιν εγιρειν τοις δεσμοις μου
Phi 1:18 τι γαρ πλην οτι παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθεια χριστος καταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι
Phi 1:19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμω_ δεησεως και επιχορηγειας του πνευματος ιησου χριστου
Phi 1:20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου
Phi 1:21 εμοι γαρ το ζην χριστος και το αποθανειν κερδος
Phi 1:22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ου γνωριζω
Phi 1:23 συνεχομαι δε εκ των δυο τη_ επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω γαρ μαλλον κρεισσον
Phi 1:24 το δε επιμενειν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας
Phi 1:25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και παραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως
Phi 1:26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω ιησου εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμας
Phi 1:27 μονον αξιως του ευαγγελιου του χριστου πολιτευεσθαι ινα ειτε ελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουσω τα περι υμων οτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιου
Phi 1:28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις εστιν αυτοις ενδιξις απωλειας υμων δε σωτηριας και τουτο απο θεου
Phi 1:29 οτι ημι_ εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υ↔ πασχειν
Phi 1:30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδεται εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι
Phi 2:1 ει τις ουν παρακλησις εν χριστω ει τι παραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνια πνευματος ει τις σπλαγχνα και οικτειρμοι
Phi 2:2 πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε την αυτην αγαπην εχοντες συνψυχοι το αυτο φρονουντες
Phi 2:3 μηδεν κατ εριθειαν μηδε κατα κενοδοξια_ αλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλους ηγουμενοι υπερεχοντας εαυτων
Phi 2:4 μη τα εαυτων εκαστοι σκοπουντες αλλα και τα ετερων εκαστοι
Phi 2:5 τουτο φρονειτε εν υμιν ο και εν χριστω ιησου
Phi 2:6 ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω
Phi 2:7 αλλ εαυτον εκενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενος
Phi 2:8 και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος εταπινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε σταυρου
Phi 2:9 διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερ παν ονομα
Phi 2:10 ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψη επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων
Phi 2:11 και πασα γλωσσα εξομολογησεται οτι κυριος ιησους χριστος εις δοξαν θεου πατρος
Phi 2:12 ωστε αδελφοι μου καθως παντοτε υπηκουσαται μη ως εν τη παρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθαι
Phi 2:13 θεος γαρ εστιν ο ενεργων δυναμεις εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερ της ευδοκιας
Phi 2:14 παντα ποιειτε χωρεις γογγυσμω_ και διαλογισμων
Phi 2:15 ινα ητε αμεμπτοι και ακαιρεοι τεκνα θεου αμωμα μεσον γενεας σκολιασ [και δι]εστραμμενης εν οις φ[αινεσ]θε ως φωστηρες εν κοσ[μω]
Phi 2:16 λογον ζωης επεχοντεσ [εις καυ]χημα εμοι εις ημεραν χριστου [οτι] ουκ εις καινον εδραμο[ν ουδε] εις καινον εκοπιασα
Phi 2:17 αλ[λα ει] και σπενδομαι επι τη θυ[σια] και λειτουργεια της πιστε[ως] υμων χαιρω και συγχαιρ[ω] πασιν υμιν
Phi 2:18 το δ αυτο και υμ[εις] χαιρετε και συγχαιρεται μοι
Phi 2:19 ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγω εκψυχω γνους τα περι υμω_
Phi 2:20 ουδενα γαρ εχω ισοψυχον οστις γνησιως τα περι υμων μεριμνησει
Phi 2:21 οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα ιησου χριστου
Phi 2:22 την δε δοκιμην αυτου γεινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον
Phi 2:23 τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως αν αφιδω τα περι εμε εξαυτης
Phi 2:24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι προς υμας
Phi 2:25 αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συνστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λειτουργον της χρειας μου πεμψαι προς υμας
Phi 2:26 επειδη επιποθων η_ παντας υμας ιδειν και αδημονων διοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν
Phi 2:27 και γαρ ησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλα ο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτο_ δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπην σχω
Phi 2:28 σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτον ινα ιδοντες αυτον παλι_ χαρητε καγω αλυποτερος ω
Phi 2:29 προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτους εντιμους εχετε
Phi 2:30 οτι δια το εργον κυριου μεχρι θανατου ηγγεισεν παραβολευσαμενος τη ψυχη ινα αναπληρωση [το υ]μων υστερημα της προς [με λ]ειτουργιας
Phi 3:1 [το λο]ιπον αδελφοι μου χαιρετε [εν] κυριω τα αυτα γραφειν υμιν εμοι [με]ν ουκ οκνηρον υμιν δε [ασ]φαλες
Phi 3:2 βλεπετε τους κυ[να]ς βλεπετε τους κακους εργα[τ]ας βλεπετε την κατατομην
Phi 3:3 [η]μεις γαρ εσμεν η περιτομη οι πνευματι θεου λατρευοντες και καυχωμενοι εν χριστω ιησου και ουκ εν σαρκι πεποιθοτες
Phi 3:4 καιπερ εγω εχων πεποιθησιν και εν σαρκι ει τις δοκει αλλος πεποιθεναι εν σαρκι εγω μαλλον
Phi 3:5 περιτομη οκταημερος εκ γενους ισραηλ φυλης βενιαμειν εβραιος εξ εβραιων κατα νομον φαρισαιος
Phi 3:6 κατα ζηλος διωκων την εκκλησιαν κατα δικαιοσυνην την εν νομω γενομενος αμεμπτος
Phi 3:7 ατινα ην μοι κερδη ταυτα ηγημαι δια τον χριστον ζημιαν
Phi 3:8 αλλα μενουνγε και ηγουμαι παντα ζημιαν ειναι δια το υπερεχον της γνωσεως ιησου χριστου του κυριου ημων δι ον τα παντα εζημιωθην και ηγουμαι σκυβαλα ειναι ινα χριστον κερδησω
Phi 3:9 και ευρεθω εν αυτω μη εχων εμη_ δικαιοσυνην την εκ νομου αλλα την δια πιστεως χριστου την εκ θεου δικαιοσυνην επι τη πιστει
Phi 3:10 του γνωναι αυτον και την δυναμιν της αναστασεως αυτου και κοινωνιαν των παθηματω_ αυτου συμμορφιζομενος τω θανατω αυτου
Phi 3:11 ει πως καταντησω εις την εξαναστασιν τη_ εκ νεκρων
Phi 3:12 ουχ οτι ηδη ελαβο_ η ηδη τετελειωμαι διωκω δε ει και καταλαβω εφ ω και κατελημφθην υπο χριστου ιησου
Phi 3:13 αδελφοι εγω εμαυτον ουπω λογιζομαι κατειληφεναι εν δε τα μεν οπισω επιλανθανομενος τοις δε εμπροσθεν επεκτεινομενος
Phi 3:14 κατα σκοπον διωκω εις το βραβειον της ανω κλησεως του θεου εν χριστω ιησου
Phi 3:15 οσοι ουν τελειοι τουτο φρονωμεν και ει τι ετερως φρονειτε και τουτο ο θεος υμιν αποκαλυψει
Phi 3:16 πλην εις ο εφθασαμεν τω αυτω στοιχειν
Phi 3:17 συμμιμηται μου γεινεσθε αδελφοι και σκοπειτε τους ουτω περιπατουντας καθως εχετε τυπον ημας
Phi 3:18 πολλοι γαρ περιπατουσιν ους πολλακεις ελεγον υμιν νυν δε και κλαιων λεγω τους εκχθρους του σταυρου του χριστου
Phi 3:19 ων το τελος απωλεια ων ο θεος η κοιλια και η δοξα εν τη αισχυνη αυτων οι τα επιγεια φρονουντες
Phi 3:20 ημω_ γαρ το πολιτευμα εν ουρανοις υπαρχει εξ ου και σωτηρα απεκδεχομεθα κυριον ιησουν χριστον
Phi 3:21 ος μετασχηματισει το σωμα της ταπεινωσεως ημων συμμορφον τω σωματι της δοξης αυτου κατα την ενεργειαν του δυνασθαι αυτο_ και υποταξαι αυτω τα παντα
Phi 4:1 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι και επιποθητοι χαρα και στεφανος μου ουτως στηκετε εν κυριω αγαπητοι
Phi 4:2 ευοδιαν παρακαλω και συντυχη_ παρακαλω το αυτο φρονειν ε_ κυριω
Phi 4:3 ναι ερωτω και σε γνησιε συνζυγε συλλαμβανου αυταις αιτινες εν τω ευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα και κλημεντος και των λοιπων συνεργω_ μου ων τα ονοματα εν βιβλω ζωης
Phi 4:4 χαιρετε εν κυριω παντοτε παλιν ερω χαιρετε
Phi 4:5 το επιεικες υμων γνωσθητω πασιν τοις ανθρωποις ο κυριος εγγυς
Phi 4:6 μηδεν μεριμνατε αλλ_ εν παντι τη προσευχη και τη δεησει μετα ευχαριστειας τα αιτηματα υμω_ γνωριζεσθω προς τον θεον
Phi 4:7 και η ειρηνη του χριστου η υπερεχουσα παντα νυν φρουρησει τας καρδιας υμων και τα νοηματα υμων εν χριστω ιησου
Phi 4:8 το λοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσα σεμνα οσα δικαια οσα αγνα οσα προσφιλη οσα ευφημα ει τις αρετη και ει τις επαινος ταυτα λογιζεσθε
Phi 4:9 α και εμαθετε και παρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε εν εμοι ταυτα πρασσετε και ο θεος της ειρηνης εσται μεθ υμων
Phi 4:10 εχαρην δε ε_ κυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετε το υπερ εμου φρονει_ εφ ω και εφρονειτε ηκαιρεισθαι δε
Phi 4:11 ουχ οτι καθ υστερησι_ λεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμι αυταρκης ειναι
Phi 4:12 οιδα και ταπεινουσθαι οιδα και περισσευειν εν παντι και εν πασι_ μεμυημαι και χορταζεσθαι και πιναν περισσευειν και υστερεισθαι
Phi 4:13 παντα ισχυω εν τω ενδυναμουντι με
Phi 4:14 πλην καλως εποιησατε συνκοινωνησαντες μου τη θλιψει
Phi 4:15 οιδαται δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακαιδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και λημψεως ει μη υμεις
Phi 4:16 οτι και εν θεσσαλονικη και απαξ και δις την χρειαν μοι επεμψατε
Phi 4:17 ουχ οτι επιζητω το δομα αλλα επιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εις λογον υμων
Phi 4:18 απεχω δε παντα και περισσευω πεπληρωμαι δεξαμενος τα παρ υμων οσμη_ ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστον τω θεω
Phi 4:19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χριαν υμων κατα το πλουτος αυτου εν δοξη εν χριστω ιησου
Phi 4:20 τω δε θεω και πατρι ημω_ η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
Phi 4:21 ασπασασθε παντα αγιον εν χριστω ιησου ασπαζονται υμας οι συν εμοι αδελφοι
Phi 4:22 ασπαζονται υμας παντες οι αγιοι μαλιστα δε οι εκ της καισαρος οικιας
Phi 4:23 η χαρις του κυριου ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων αμην
Col 1:1 παυλος αποστολος χριστ[ου ιησου δια] θεληματος θεου και τιμο[θεος] ο ↔ος
Col 1:2 τοις εν κο[λασσαις] αγιοις και πιστοις αδελφ[οις] εν χριστω ιησου χαρις υμιν κ[αι ει]ρηνη απο θεου πατρος ημων κα[ι κυριου] ιησου χριστου
Col 1:3 ευχαριστουμεν [τω] θεω και πατρι του κυριου ημων ιησου χριστ[ου] παντοτε περι υμων προσε[υ]χομενοι
Col 1:4 ακουσαντες την [πι]στιν υμων εν κυριω ιησου και την αγαπην ην εχετε εις παντας τους αγιους
Col 1:5 δια την ελπιδα τη_ αποκειμενην υμιν εν τοις ουρανοις ην προηκουσατε εν τω λογω της αληθειας του ευαγγελιου
Col 1:6 του παροντος εις υμας καθως και εν παντι τω κοσμω εστιν καρποφορουμενον και αυξανομενον καθως και εν υμιν αφ ης ημερας ηκουσατε και επεγνωτε την χαρι_ του θεου εν αληθεια
Col 1:7 καθως εμαθετε απο επαφρα του αγαπητου συνδουλου ημων ος εστι_ πιστος υπερ ημων διακονος του χριστου
Col 1:8 ο και δηλωσας ημιν τη_ υμων αγαπην εν πνευματι
Col 1:9 δια τουτο και ημεις αφ ης ημερας ηκουσαμεν ου παυομεθα υπερ υμων προσευχομενοι και αιτουμενοι ινα πληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου εν παση σοφια και συνεσει πνευματικη
Col 1:10 περιπατησαι αξιως του κυριου εις πασαν αρεσκιαν εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντες και αυξανομενοι τη επιγνωσει του θεου
Col 1:11 εν παση δυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν μετα χαρας
Col 1:12 ευχαριστουντες τω πατρι τω ικανωσαντι ημας εις την μεριδα του κληρου των αγιων εν τω φωτι
Col 1:13 ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτο[υ]
Col 1:14 [εν ω] εχομεν την απολυτρω[σιν τ]ην αφεσιν των αμαρτιω_
Col 1:15 [ος εσ]τιν εικων του θεου του αο[ρατο]υ πρωτοτοκος πασης κτι[σεω]ς
Col 1:16 οτι εν αυτω εκτισθη τα [παν]τα τα εν τοις ουρανοις και τα [επι] της γης τα ορατα και τα αο[ρατ]α ειτε θρονοι ειτε κυριοτη[τε]ς ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι [τα] παντα δι αυτου και εις αυτο_ [εκ]τισται
Col 1:17 και αυτος εστιν προ [π]αντων και τα παντα εν αυτω [σ]υνεστηκεν
Col 1:18 και αυτος εστι_ η κεφαλη του σωματος της εκκλησιας ος εστιν αρχη πρωτοτοκος εκ των νεκρων ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευων
Col 1:19 οτι εν αυτω ηυδοκησεν παν το πληρωμα κατοικησαι
Col 1:20 και δι αυτου αποκαταλλαξη τα παντα εις αυτον ειρηνοποιησας δια του αιματος του σταυρου αυτου δι αυτου ειτε τα επι της γης ειτε τα εν τοις ουρανοις
Col 1:21 και υμας ποτε οντας απηλλοτριωμενους και εχθρους τη διανοια εν τοις εργοις τοις πονηροις νυνι δε αποκατηλλαξεν
Col 1:22 εν τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατου αυτου παραστησαι υμας αγιους και αμωμους και ανεγκλητους κατενωπιον αυτου
Col 1:23 ει γε επιμενετε τη πιστει τεθεμελιωμενοι και εδραιοι και μη μετακεινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου ου ηκουσαται του κηρυχθεντος εν παση κτισει τη υπο τον ουρανον ου εγενομην εγω παυλος κηρυξ και αποστολος και διακονος
Col 1:24 νυν χαιρω εν τοις παθημασιν υπερ υμω_ και ανταναπληρω τα υστερηματα των θλιψεων του χριστου εν τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτου ο εστιν η εκκλησια
Col 1:25 ης εγενομην εγω παυλος διακονος κατα την οικονομιαν του θεου την δοθεισαν μοι εις υμας πληρωσαι τον λογον του θεου
Col 1:26 το μυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο των γενεων νυνι δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτου
Col 1:27 οις ηθελησεν ο θεος γνωρισαι τι το πλουτος της δοξης του μυστηριου τουτου εν τοις εθνεσιν ο εστιν χριστος εν υμιν η ελπις της δοξης
Col 1:28 ον ημεις καταγγελλομεν νουθετου_τες παντα ανθρωπον και διδασκο_τες παντα ανθρωπον εν παση σοφια ινα παραστησωμεν πα_τα ανθρωπον τελειον εν χριστω
Col 1:29 εις ο και κοπιω αγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτου την ενεργουμενην εν εμοι εν δυναμει
Col 2:1 θελω γαρ υμας ειδενα ηλικον αγωνα εχω υπερ υμων και των ε_ λαοδικια και οσοι ουχ εωρακαν το προσωπον μου εν σαρκι
Col 2:2 ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συμβιβασθεντες εν αγαπη και εις παν το πλουτος της πληροφοριας της συνεσεως εις επιγνωσιν του μυστηριου του θεου πατρος του χριστου
Col 2:3 εν ω εισιν παντες οι θησαυροι της σοφιας και της γνωσεως αποκρυφοι
Col 2:4 ↔ λεγω ινα μηδεις υμας παραλογιζητε εν πιθανολογια
Col 2:5 ει γαρ και τη σαρκι απειμει αλλα τω πνευματι συν υμιν ειμι χαιρων και βλεπων υμων την ταξιν και το στερεωμα της εις χριστον πιστεως υμων
Col 2:6 ως ουν παρελαβετε τον χριστον ιησουν τον κυριον εν αυτω περιπατειτε
Col 2:7 ερριζωμενοι και εποικοδομουμενοι εν αυτω και βεβαιουμενοι εν πιστει καθως εδιδαχθητε περισσευοντες εν ευχαριστεια
Col 2:8 βλεπεται μη τις εσται υμας ο συλαγωγων δια της φιλοσοφιας και καινης απατης κατα την παραδοσιν των ανθρωπων κατα τα στοιχια του κοσμου και ου κατα χριστον
Col 2:9 οτι εν αυτω κατοικει παν το πληρωμα της θεοτητος σωματικως
Col 2:10 και εσται εν αυτω πεπληρωμενοι ος εστιν η κεφαλη πασης αρχης και εξουσιας
Col 2:11 εν ω και περιετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τη απεκδυσει του σωματος της σαρκος εν τη περιτομη του χριστου
Col 2:12 συνταφεντες αυτω εν τω βαπτισματι εν ω και συνηγερθητε δια της πιστεως της ενεργειας του θεου του εγειραντος αυτο_ εκ νεκρων
Col 2:13 και υμας νεκρους οντας εν τοις παραπτωμασιν και τη ακροβυστεια της σαρκος υμων συνεζωοποιησεν υμας συν αυτω χαρισαμενος ημιν παντα τα παραπτωματα
Col 2:14 εξαλειψας το καθ ημων χειρογραφον τοις δογμασι_ ο ην υπεναντιον ημιν και αυτο ηρκεν εκ μεσου προσηλωσας αυτο τω σταυρω
Col 2:15 απεκδυσαμενος τας αρχας και τας εξουσιας εδιγματισεν εν παρρησια θριαμβευσας αυτους εν αυτω
Col 2:16 μη ουν τις υμας κρινετω εν βρωσει η εν ποσει η ε_ μερει εορτης η νουμηνιας η σαββατων
Col 2:17 α εστιν σκια των μελλοντων το δε σωμα του χριστου
Col 2:18 μηδεις υμας καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροσυνη και θρησκεια των αγγελων α εωρακεν εμβατευων εικη φυσιουμενος υπο του νοος της σαρκος αυτου
Col 2:19 και ου κρατων την κεφαλην εξ ου παν το σωμα δια τω_ αφων και συνδεσμων επιχορηγουμενον και συνβιβαζομενο_ αυξει την αυξησιν του θεου
Col 2:20 ει απεθανετε συν χριστω απο των στοιχιων του κοσμου τι ως ζω_τες εν κοσμω δογματιζεσθαι
Col 2:21 μη αψη μηδε γευση μηδε θειγης
Col 2:22 α εστιν παντα εις φθοραν τη αποχρησει κατα τα ενταλματα και διδασκαλειας των ανθρωπων
Col 2:23 ατινα εστιν λογον μεν [εχοντα] σοφιας εν εθελοθρησκ[εια και] ταπεινοφροσυνη και αφ[ειδια] σωματος ουκ εν τιμη τ[ινι προς] πλησμονην της σαρκος
Col 3:1 ει ουν συνηγερθητε τω χριστω [τα ανω] ζητειται ου ο χριστος εστιν εν δ[εξια] του θεου καθημενος
Col 3:2 τα αν[ω φρο]νειτε μη τα επι της γης
Col 3:3 α[πεθα]νετε γαρ και η ζωη υμων [κε]κρυπται συν τω χριστω εν τω [θεω]
Col 3:4 οταν ο χριστος φανερωθη η ζω[η υμων] τοτε και υμεις φανερωθη[σεσ]θαι εν δοξη
Col 3:5 νεκρωσατε ουν τα μελη υμω[_] τα επι της γης πορνιαν ακαθα[ρ]σιαν παθος επιθυμιαν κακη_ και την πλεονεξιαν ητις εστι_ ειδωλολατρεια
Col 3:6 δι α ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απιθειας
Col 3:7 εν οις και υμεις περιεπατησατε ποτε οτε εζητε εν τουτοις
Col 3:8 νυνι δε αποθεσθαι και υμεις τα παντα οργην θυμον κακιαν βλασφημειαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων
Col 3:9 μη ψευδεσθαι εις αλληλους απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου
Col 3:10 και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ εικονα του κτεισαντος αυτο_
Col 3:11 οπου ουκ ενι ελλην και ιουδαιος περιτομη και ακροβυστεια βαρβαρο σκυθης δουλος και ελευθερος αλλα παντα και εν πασιν χριστος
Col 3:12 ενδυσασθε ουν ως εκλεκτοι θεου αγιοι και ηγαπημενοι σπλαγχνα οικτειρμου χρηστοτητα ταπεινοφροσυνην πραυτητα μακροθυμια_
Col 3:13 ανεχομενοι αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαν τις προς τινα εχη μο_φην καθως και ο κυριος εχαρισατο υμιν ουτως και υμεις
Col 3:14 επι πασι δε τουτοις την αγαπην ο εστιν συνδεσμος της τελειοτητος
Col 3:15 και η ειρηνη του χριστου βραβευετω εν ταισ καρδιαις υμων εις ην και εκλ[ηθητ]ε εν ενι σωματι και ευχα[ριστ]οι γεινεσθαι
Col 3:16 [ο λογ]ος του θεου ενοικειτω εν υ[μιν] πλουσιως εν παση σοφια [διδ]ασκοντες και νουθετουν[τες] εαυτους ψαλμοις υμνοις [και] ωδαις πνευματικαις εν χαριτι [αδ]οντες εν ταις καρδιαις υμω_ [τ]ω θεω
Col 3:17 και παν ο τι αν ποιητε [ε]ν λογω η εν εργω παντα εν [ο]νοματι ιησου χριστου ευχαριστουντες [τ]ω θεω πατρι δι αυτου
Col 3:18 [α]ι γυναικες υποτασσεσθε τοις ανδρασιν ως ανηκεν εν κυριω
Col 3:19 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας και μη πικρενεσθαι προς αυτας
Col 3:20 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα τουτο γαρ ευαρεστον εστιν εν κυριω
Col 3:21 οι πατερες μη παροργιζετε τα τεκνα υμων ινα μη αθυμωσιν
Col 3:22 οι δουλοι υπακουετε κατα παντα τοις κατα σαρκα κυριοις μη εν οφθαλμοδουλεια ως ανθρωπαρεσκοι αλλ εν απλοτητι καρδιας φοβουμενοι τον κυριον
Col 3:23 ο εαν ποιητε εκ ψυχης εργαζεσθε ως τω κυριω δουλευοντες και ουκ ανθρωποις
Col 3:24 ιδοτες οτι απο κυριου λημψεσθε την ανταποδοσιν της κληρονομιας τω κυριω χριστω δουλευετε
Col 3:25 ο γαρ αδικων κομιειται ο ηδικησεν και ουκ εστιν προσωπολημψια
Col 4:1 οι κυριοι το δικαιον και την εισοτητα τοις δουλοις παρεχεσθαι ειδοτες οτι και υμεις εχετε κυριον εν ουρανω
Col 4:2 τη προσευχη προσκαρτερειτε γρηγορουντες εν αυτη εν ευχαριστεια
Col 4:3 προσευχομενοι αμα και περι ημων ινα ο θεος ανοιξη ημιν θυραν του λογου εν παρρησια λαλησαι το μυστηριον του χριστου δι ο και δεδεμε
Col 4:4 ινα φανερωσω αυτο ως δει με λαλησαι
Col 4:5 εν σοφια περιπατειτε προς τους εξω τον καιρον εξαγοραζομενοι
Col 4:6 ο λογος υμω_ παντοτε εν χαριτι αλατι ηρτυμενος ειδεναι πως δει υμας ενι εκαστω αποκρινεσθαι
Col 4:7 τα κατ εμε παντα γνωρισει υμι_ τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος και συνδουλος εν κυριω
Col 4:8 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων
Col 4:9 συν ονησιμω τω πιστω και αγαπητω αδελφω ος εστιν εξ υμων παντα υμιν γνωριουσι_ τα ωδε
Col 4:10 ασπαζετε υμας αρισταρχος ο συναιχμαλωτος μου και μαρκος ο ανεψιος βαρναβα περι ου ελαβετε εντολας εαν ελθη προς υμας δεξασθαι αυτον
Col 4:11 και ιησους ο λεγομενος ιουστος οι οντες εκ περιτομης ουτοι μονοι συνεργοι εις την βασιλειαν του θεου οιτινες εγενηθησαν μοι παρηγορια
Col 4:12 ασπαζετε υμας επαφρας ο εξ υμων δουλος χριστου ιησου παντοτε αγωνιζομενος υπερ υμων εν ταις προσευχαις ινα στητε τελειοι και πεπληροφορημενοι εν παντι θεληματι του θεου
Col 4:13 μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυν πονο_ υπερ υμων και των εν λαοδικια και των εν ιεραπολει
Col 4:14 ασπαζετε υμας λουκας ο ιατρος ο αγαπητος και δημας
Col 4:15 ασπασασθε τους εν λαοδικια αδελφους και νυμφαν και την κατ οικον αυτων εκκλησιαν
Col 4:16 και οταν αναγνωσθη παρ υμι_ η επιστολη ποιησατε ινα και εν τη λαοδικαιων εκκλησια αναγνωσθη και την εκ λαοδικιας ινα και υμεις αναγνωτε
Col 4:17 και ειπατε αρχιππω βλεπε την διακονιαν ην παρελαβες εν κυριω ινα αυτην πληροις
Col 4:18 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου μνημονευεται μου των δεσμω_ η χαρις μεθ υμων
1Th 1:1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονικεω_ εν θεω πατρι ημων και κυριου ιησου χριστου χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
1Th 1:2 ευχαριστουμεν τω θεω παντοτε περι παντων υμων μνειαν ποιουμενοι επι τω_ προσευχων υμων
1Th 1:3 αδιαλειπτως μνημονευοντες υμω_ του εργου της πιστεως και του κοπου της αγαπης και της υπομονης του κυριου ημων ιησου χριστου εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων
1Th 1:4 ειδοτες αδελφοι ηγαπημενοι υπο του θεου την εκλογην υμων
1Th 1:5 οτι το ευαγγελιον ημων ουκ εγενηθη προς υμας εν λογω μονον αλλα και εν δυναμει και εν πνευματι αγιω και εν πληροφορια πολλη καθως οιδατε οιοι εγενηθημεν υμιν δι υμας
1Th 1:6 και υμεις μιμηται ημων εγενηθητε και του θεου δεξαμενοι τον λογον εν θλιψει πολλη μετα χαρας πνευματος αγιου
1Th 1:7 ωστε γενεσθαι υμας τυπους πασιν τοις πιστευουσιν ε_ τη μακαιδονια και εν τη αχαια
1Th 1:8 αλλ εν παντι τοπω η πιστις υμων η προς τον θεον εξεληλυθεν ωστε μη χρεια_ εχειν ημας λαλειν τι
1Th 1:9 αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς τον θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι και αληθεινω
1Th 1:10 και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ νεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας εκ της οργης της ερχομενης
1Th 2:1 αυτοι γαρ οιδατε αδελφοι τη_ εισοδον ημων την προς υμας οτι ου κενη γεγονε_
1Th 2:2 αλλα προπαθοντες και υβρισθεντες καθως οιδατε εν φιλιπποις επαρρη[σιασα]μεθα εν τω θεω ημων [λαλη]σαι προς υμας το ευαγγ[ελιον] του θεου εν πολλω αγωνι
1Th 2:3 η γαρ παρακλησεις ημων [ουκ] εκ πλανης ουδε εξ ακαθ[αρσιας] ουδε εν δολω
1Th 2:4 αλλα καθω[ς δε]δοκιμασμεθα υπο του θεου [πι]στευθηναι το ευαγγελιον ουτως λαλουμεν ουχ ως αν[θρωποις] αρεσκοντες αλλα τω θεω τω [δο]κιμαζοντι τας καρδιας ημω[_]
1Th 2:5 ουτε γαρ ποτε εν λογω κολακιας εγενηθημεν καθως ο[ι]δατε ουτε εν προφασει πλεονεξιας θεος μαρτυς
1Th 2:6 ουτε ζητου[_]τες εξ ανθρωπων δοξαν ουτε αφ ημω[_] ουτε απ αλλων δυναμενοι ε_ βαρει ειναι ως χριστου αποστολοι
1Th 2:7 αλλ εγενηθημεν ηπιοι εμμεσω υμων ως αν τροφος θαλπη τα εαυτης τεκνα
1Th 2:8 ουτως ομειρομενοι υμων ευδοκουμεν μεταδουναι υμιν ου μονον το ευαγγελιον του θεου αλλα και τας εαυτων ψυχας διοτι αγαπητοι ημιν εγενηθητε
1Th 2:9 μνημονευετε γαρ αδελφοι το_ κοπον ημων και τον μοχθο_ νυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων εκηρυξαμεν εις υμας το ευαγγελιον του θεου
1Th 2:10 υμεις μαρτυρες και ο θεος ως οσιως και δικαιως και αμεμπτως υμιν τοις πιστευουσιν εγενηθημεν
1Th 2:11 καθαπερ οιδατε ως ενα εκαστο_ υμων ως πατηρ τεκνα εαυτου παρακαλουντες υμας και παραμυθουμενοι
1Th 2:12 εις το περιπατειν υμας αξιως του θεου του καλεσαντος υμας εις την εαυτου βασιλειαν και δοξαν
1Th 2:13 και δια τουτο και ημεις ευχαριστουμεν τω θεω αδιαλειπτως οτι παραλαβοντες λογον ακοης παρ ημων του θεου εδεξασθαι ου λογον ανθρωπων αλλα καθως εστιν αληθως λογον θεου ος και ενεργειται [εν υμ]ιν τοις πιστευουσιν
1Th 2:14 [υμεις] γαρ μιμηται εγενηθητε [αδελ]φοι των εκκλησιων του [θεου τ]ων ουσων εν τη ιουδαια ε_ [χριστω] ιησου οτι ταυτα επαθετε και υ[με]ις υπο των ιδιων συμφυλε[τω]ν καθως και αυτοι υπο των [ιου]δαιων
1Th 2:15 των και τον κυριον απο[κτ]ειναντων ιησουν και τους προ[φ]ητας και ημας εκδιωξαντω_ [κ]αι θεω μη αρεσκοντων και πα[σ]ιν ανθρωποις εναντιων
1Th 2:16 κωλυο_[τ]ων ημας τοις εθνεσιν λαλησαι ινα σωθωσιν εις το αναπληρωσαι αυτων τας αμαρτιας παντοτε εφθασεν δε επ αυτους η οργη εις τελος
1Th 2:17 ημεις δε αδελφοι απορφανισθε_τες αφ υμων προς καιρον ωρας προσωπω ου καρδια περισσοτερως εσπουδασαμεν το προσωπον υμων ιδειν εν πολλη επιθυμια
1Th 2:18 διοτι ηθελησαμεν ελθειν προς ημας εγω μεν παυλος και απαξ και δις και ενεκοψεν ημας ο σατανας
1Th 2:19 τις γαρ ημων ελπις η χαρα η στεφανος αγαλλιασεως η ουχι και υμεις εμπροσθεν του κυριου ημω_ ιησου εν τη αυτου παρουσια
1Th 2:20 υμεις γαρ εσται η δοξα ημων και η χαρα
1Th 3:1 διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι
1Th 3:2 και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και διακονον του θεου εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υπερ της πιστεως υμων
1Th 3:3 το μηδενα σενεσθε εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα
1Th 3:4 και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε
1Th 3:5 δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστιν υμων μη πως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημω_
1Th 3:6 αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου υμιν τη_ πιστιν και την αγαπην υμω_ και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθου_τες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας
1Th 3:7 δια τουτο παρακεκλημεθα αδελφοι εφ υμι_ επι παση τη αναγκη και θλιψει υμων και δια της πιστεως υμω_
1Th 3:8 οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκετε εν κυριω
1Th 3:9 τινα γαρ ευχαριστειαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμω_ επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων
1Th 3:10 νυκτος και ημερας υπερεκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων
1Th 3:11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους κατευθυναι τη_ οδον ημων προς υμας
1Th 3:12 υμας δε ο θεος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας
1Th 3:13 εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν δικαιοσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου μετα παντων των αγιων αυτου αμην
1Th 4:1 λοιπον ουν αδελφοι ερωτωμεν υμας και παρακαλουμεν εν τω κυριω ιησου καθως παρελαβετε παρ ημων το πως δει υμας περιπατειν και αρεσκειν θεω καθως και περιπατειτε ινα περισσευητε μαλλο_
1Th 4:2 οιδατε γαρ τινας παραγγελειας εδωκαμεν υμιν δια του κυριου ιησου
1Th 4:3 τουτο γαρ εστιν το θελημα του θεου ο αγιασμος υμων απεχεσθαι υμας απο της πορνειας
1Th 4:4 ειδεναι εκαστος υμων το εαυτου σκευος κτασθαι εν αγιασμω και τιμη
1Th 4:5 μη εν παθει επιθυμιας καθαπερ και τα εθνη τα μη ιδοτα τον θεον
1Th 4:6 το μη υπερβαινειν και πλεονεκτειν εν τω πραγματι τον αδελφον αυτου διοτι εκδικος κυριος περι παντων τουτων καθως προειπομεν υμιν και διεμαρτυραμεθα
1Th 4:7 ου γαρ εκαλεσεν ημας ο θεος επι ακαθαρσια αλλ εν αγιασμω
1Th 4:8 τοιγαρουν ο αθετων ουκ ανθρωπον αθετει αλλα τον θεον τον δοντα αυτου το πνευμα το αγιον εις ημας
1Th 4:9 περι δε της φιλαδελφιας ου χριαν εχετε γραφειν υμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοι εστε εις το αγαπαν αλληλους
1Th 4:10 και γαρ ποιειτε αυτο εις παντας τους αδελφους εν ολη τη μακαιδονια παρακαλουμε_ δε υμας αγαπητοι περισσευει_ μαλλον
1Th 4:11 και φιλοτιμεισθε ησυχαζειν και πρασσειν τα ιδια και εργαζεσθαι ταις ιδιαις χερσιν υμων καθως υμιν παρηγγειλαμεν
1Th 4:12 ινα περιπατητε ευσχημονως προς τους εξω και μηδενος χρειαν εχητε
1Th 4:13 ου θελομεν δε υμας αγνοειν αδελφοι περι των κοιμωμενων ινα μη λυπεισθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα
1Th 4:14 ει γαρ πιστευομεν οτι ιησους απεθανεν και ανεστη ουτως και ο θεος τους κοιμηθεντας δια του ιησου αξει συν αυτω
1Th 4:15 τουτο γαρ υμιν λεγομεν εν λογω κυριου οτι ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι εις τη_ παρουσιαν του κυριου ου μη φθασωμεν τους κοιμηθεντας
1Th 4:16 οτι αυτος ο κυριος εν κελευσματι εν φωνη αρχαγγελου και ε_ σαλπιγγι θεου καταβησεται απ ουρανου και οι νεκροι εν χριστω αναστησονται πρωτον
1Th 4:17 επειτα ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι αμα συν αυτοις αρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιν του κυριου εις αερα και ουτως παντοτε συ[ν κυριω εσο]μεθα
1Th 4:18 ωστε παρακα[λειτε] αλληλους εν τοις λογοις το[υτοις]
1Th 5:1 περι δε των χρονων και [των] καιρων αδελφοι ου χριαν [εχε]τε υμιν γραφεσθαι
1Th 5:2 αυτοι γ[αρ ακρι]βως οιδατε οτι η ημερα κυριου ω[ς κλε]πτης εν νυκτι ουτως ερχετ[αι]
1Th 5:3 οταν λεγωσιν ειρηνη και ασ[φα]λεια τοτε εφνιδιος αυτοις ε[φι]σταται ολεθρος ωσπερ η ωδ[ιν] τη εν γαστρι εχουση και ου μ[η] εκφυγωσιν
1Th 5:4 υμεις δε αδελφοι ουκ εστε εν σκοτει ινα υμας η ημερα ως κ[λε]πτας καταλαβη
1Th 5:5 παντες γαρ υμεις υιοι φωτος εστε και υιοι ημερας ουκ εσμεν νυκτος ουδε σκοτους
1Th 5:6 αρα ουν μη καθευδωμεν ως οι λοιποι αλλα γρηγορωμεν και νηφωμεν
1Th 5:7 οι γαρ καθευδοντες νυκτος καθευδουσιν και οι μεθυσκομενοι νυκτος μεθυουσιν
1Th 5:8 ημεις δε ημερας οντες νηφωμεν ενδυσαμενοι θωρακα πιστεως και αγαπης και περικεφαλαια_ ελπιδα σωτηριας
1Th 5:9 οτι ουκ εθετο ημας ο θεος εις οργην αλλ εις περιποιησιν σωτηριας δια του κυριου ημων ιησου χριστου
1Th 5:10 του αποθανοντος υπερ ημων ινα ειτε γρηγορωμεν ειτε καθευδωμεν αμα συν αυτω ζησομεν
1Th 5:11 διο παρακαλειτε αλληλους και οικοδομειτε εις τον _ε_να καθως και ποιειτε
1Th 5:12 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι ειδεναι τους κοπιωντας εν υμιν και προιστανομενους υμω_ εν κυριω και νουθετουντες υμας
1Th 5:13 και ηγεισθαι αυτους υπερεκπερισσου εν αγαπη δια το εργον αυτων ειρηνευεται εν εαυτοις
1Th 5:14 παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι νουθετειτε τους ατακτους παραμυθεισθε τους ολιγοψυχους αντεχεσθε των ασθενω_ μακροθυμειτε προς παντας
1Th 5:15 ορατε μη τις κακον αντι κακου [τινι α]ποδω αλλα παντοτε το [αγαθο]ν διωκετε εις αλληλους [και ει]ς παντας
1Th 5:16 [παντ]οτε χαιρετε
1Th 5:17 αδιαλειπτως [προσ]ευχεσθαι
1Th 5:18 εν παντι ευχαρι[στε]ιτε τουτο γαρ εστιν θελημα [του] θεου εις υμας εν χριστω ιησου
1Th 5:19 [το π]νευμα μη σβεννυτε
1Th 5:20 προφητει[ας] μη εξουθενειτε
1Th 5:21 παντα δοκι[μ]αζετε το καλον κατεχετε
1Th 5:22 [α]πο παντος ιδους πονηρου [α]πεχεσθαι
1Th 5:23 [α]υτος δε ο θεος της ειρηνης αγιασαι υμας ολοτελεις και ολοκληρο_ υμων το πνευμα και η ψυχη και το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου τηρηθειη
1Th 5:24 πιστος ο καλων ημας ος και ποιησει
1Th 5:25 αδελφοι προσευχεσθε περι ημων
1Th 5:26 ασπασασθε τους αδελφους πα_τας εν φιληματι αγιω
1Th 5:27 ενορκιζω υμας τον κυριον αναγνωσθηναι την επιστολην πασιν τοις αγιοις αδελφοις
1Th 5:28 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μεθ υμων αμην
2Th 1:1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονικεω_ εν θεω πατρι ημων και κυριω ιησου χριστω
2Th 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
2Th 1:3 ευχαριστειν οφειλομεν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι καθως αξιον εστιν οτι υπεραυξανει η πιστις υμων και πλεοναζει η αγαπη ενος εκαστου παντων υμων εις αλληλους
2Th 1:4 ωστε ημας αυτους εν υμιν ενκαυχασθαι εν ταις εκκλησιαις του θεου υπερ της υπομονης υμων και πιστεως εν πασιν τοις διωγμοις υμων και ταις θλιψεσιν αις ανεχεσθαι
2Th 1:5 ενδειγμα της δικαιας κρισεως του θεου εις το καταξιωθηναι υμας της βασιλειας του θεου υπερ ης και πασχετε
2Th 1:6 ειπερ δικαιον παρα τω θεω ανταποδουναι τοις θλιβουσιν υμας θλιψιν
2Th 1:7 και υμιν τοις θλιβομενοις ανεσιν μεθ ημων εν τη αποκαλυψει του κυριου ιησου απ ουρανου μετ αγγελων δυναμεως αυτου
2Th 1:8 εν πυρι φλογος διδοντος εκδικησιν τοις μη ειδοσι θεον και τοις μη υπακουουσιν τω ευαγγελιω του κυριου ημων ιησου χριστου
2Th 1:9 οιτινες δικην τισουσιν ολεθριον αιωνιον απο προσωπου του κυριου και απο της δοξης της ισχυος αυτου
2Th 1:10 οταν ελθη ενδοξασθηναι εν τοις αγιοις αυτου και θαυμασθηναι εν πασιν τοις πιστευσασιν οτι επιστευθη το μαρτυριον ημων εφ υμας εν τη ημερα εκεινη
2Th 1:11 εις ο και προσευχομεθα παντοτε περι υμων ινα υμας αξιωση της κλησεως ο θεος ημων και πληρωσει πασαν ευδοκιαν αγαθωσυνης και εργον πιστεως εν δυναμει
2Th 1:12 οπως ενδοξασθη το ονομα του κυριου ημων ιησου χριστου εν υμιν και ημεις εν αυτω κατα την χαριν του θεου ημων και κυριου ιησου χριστου
2Th 2:1 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου ημων ιησου χριστου και ημως επισυναγωγης επ αυτο_
2Th 2:2 εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδε θροεισθε μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκε_ η ημερα του κυριου
2Th 2:3 μη τις υμας εξαπατηση κατα μηδενα τροπον οτι εαν μη ελθη η αποστασια πρωτον και αποκαλυφθη ο ανθρωπος της αμαρτιας ο υιος της απωλειας
2Th 2:4 ο αντικειμενος και υπερερομενος επι παντα λεγομενον θεον η σεβασμα ωστε αυτον εις τον ναον του θεου καθισαι αποδιγνυοντα εαυτον οτι εστιν θεος
2Th 2:5 ου μνημονευεται οτι ετι ω_ προς υμας ταυτα ελεγον υμι_
2Th 2:6 και νυν το κατεχον οιδατε εις το αποκαλυφθηναι αυτο_ εν τω αυτου καιρω
2Th 2:7 το γαρ μυστηριον ηδη ενεργειτε της ανομιας μονον ο κατεχων αρτι εως εκ μεσου γενηται
2Th 2:8 και τοτε αποκαλυφθησεται ο ανομος ον ο κυριος ιησους αναιλει τω πνευματι του στοματος αυτου και καταργησει τη επιφανιω της παρουσιας αυτου
2Th 2:9 ου εστι_ η παρουσια κατ ενεργειαν του σατανα εν παση δυναμει και σημειοις και τερασιν ψευδους
2Th 2:10 και εν παση απατη αδικιας τοις απολλυμενοις ανθ ων την αγαπην της αληθειας ουκ ε↔θηναι αυτους
2Th 2:11 και δια τουτο πεμπει αυτοις ο θεος ενεργεια_ πλανης εις το πιστευσαι αυτους τω ψευδει
2Th 2:12 ινα κριθωσιν απα_τες οι μη πιστευσαντες τη αληθεια αλλ ευδοκησαντες εν τη αδικια
2Th 2:13 ημεις δε οφιλομεν ευχαριστειν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι ηγαπημενοι υπο του κυριου οτι ειλατο υμας ο θεος απ [αρχης] εις σωτηριαν εν αγιασμ[ω πνευματος] και πιστει αληθειας
2Th 2:14 εις ο [εκα]λεσεν ημας δια του ευαγγ[ελιου] ημων εις περιποιησιν δ[οξης] του κυριου ημων ιησου χριστου
2Th 2:15 αρα ουν αδελφοι στηκετε κα[ι κρα]τειτε τας παραδοσεις ας εδι[δαχθη]τε ειτε δια λογου ειτε δι επι[στο]λης ημων
2Th 2:16 αυτος δε ο κυριος η[μων] ιησους ο χριστος και ο θεος και πατηρ ημων ο [αγα]πησας ημας και δους παρακ[λη]σιν αιωνιαν και ελπιδα αγαθ[ην] εν χαριτι
2Th 2:17 παρακαλεσαι τας καρδ[ι]ας υμων και στηριξαι εν παντι εργω και λογω αγαθω
2Th 3:1 το λοιπον προσευχεσθε αδελφοι περι ημων ινα ο λογος του κυριου τρεχη και δοξαζητε καθως και προς υμας
2Th 3:2 και ινα ρυσθωμεν απο τω_ ατοπων και πονηρων ανθρωπων ου γαρ παντων η πιστις
2Th 3:3 πιστος δε εστιν ο θεος ος και στηριξει υμας και φυλαξει απο του πονηρου
2Th 3:4 πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι α παραγγελλομεν υμι_ ποιειτε και ποιησεται
2Th 3:5 ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεου και εις τη_ υπομονην του χριστου
2Th 3:6 παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτως περιπατουντος και μη κατα την παραδοσιν ην παρελαβοσαν παρ ημων
2Th 3:7 αυτοι γαρ οιδατε πως δι μιμεισθε ημας οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν
2Th 3:8 ουδε δωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινος αλλ εν κοπω και μοχθω νυκτα και ημεραν εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμω_
2Th 3:9 ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν εις το μιμεισθε ημας
2Th 3:10 και γαρ οτε ημεν προς υμας τουτο παρηγγελλομεν υμιν οτι ει τις ου θελει εργαζεσθαι μηδε εσθιετω
2Th 3:11 [ακουο]μεν γαρ τινας περιπατου_[τας ε]ν υμιν ατακτως μηδεν [εργα]ζομενους αλλα περιεργα[ζομ]ενους
2Th 3:12 τοις δε τοιου[τοις] παραγγελλομεν και παρακα[λου]μεν εν κυριω ιησου χριστω ινα μετα [ησ]υχιας εργαζομενοι τον εαυ[των] αρτον εσθιωσιν
2Th 3:13 υμεις δε [αδ]ελφοι μη εγκακησητε καλο[πο]ιουντες
2Th 3:14 ει δε τις ουχ [υπ]ακουει τω λογω ημων δια της [ε]πιστολης τουτον σημειουσθε μη συναναμιγνυσθαι αυτω ινα εντραπη
2Th 3:15 και μη ως εχθρον ηγεισθε αλλα νουθετειτε ως αδελφο_
2Th 3:16 αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν ειρηνην δια παντος εν παντι τοπω ο κυριος μετα πα_των υμων
2Th 3:17 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημειον εν παση επιστολη ουτως γραφω
2Th 3:18 η χαρις του κυριου ημω_ ιησου χριστου μετα παντων υμων αμη_
1Ti 1:1 παυλος αποστολος ιησου χριστου κατ επιταγην θεου σωτηρος ημων και χριστου ιησου της ελπιδος ημων
1Ti 1:2 τιμοθεω γνησιω τεκνω εν πιστει χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και χριστου ιησου του κυριου ημων
1Ti 1:3 καθως παρεκαλεσα σε προσμειναι εν εφεσω πορευομενος εις μακαιδονιαν ινα παραγγειλης τισιν μη ετεροδιδασκαλειν
1Ti 1:4 μηδε προσεχειν μυθοις και γενεαλογιαις απερα_τοις αιτεινες εκζητησεις παρεχουσιν μαλλον η οικονομιαν θεου την εν πιστει_
1Ti 1:5 το δε τελος της παραγγελειας εστιν αγαπη εκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως αγαθης και πιστεως ανυποκριτου
1Ti 1:6 ων τινες αστοχησαντες εξετραπησαν εις ματαιολογιαν
1Ti 1:7 θελοντες ειναι νομοδιδασκαλοι μη νοουντες μητε α λεγουσιν μητε περι τινων διαβεβαιουνται
1Ti 1:8 οιδαμεν δε οτι καλος ο νομος εαν τις αυτω νομιμως χρησηται
1Ti 1:9 ειδως τουτο οτι δικαιω νομος ου κειται ανομοις δε και ανυποτακτοις ασεβεσι και αμαρτωλοις ανοσιοις και βεβηλοις πατρολωαις και μητρολωαις ανδροφονοις
1Ti 1:10 πορνοις αρσενοκοιταις ανδραποδισταις ψευσταις επιορκοις και ει τι ετερον τη υγιαινουση διδασκαλει↔
1Ti 1:11 κατα το ευαγγελιον της δοξης του μακαριου θεου ο επιστευθη_ εγω
1Ti 1:12 χαριν εχω τω ενδυναμωσαντι με χριστω ιησου τω κυριω ημω_ οτι πιστον με ηγησατο θεμενος εις διακονιαν
1Ti 1:13 το προτερον οντα με βλασφημον και διωκτην και υβριστην αλλα ηλεηθην οτι αγνοων εποιησα εν απιστεια
1Ti 1:14 υπερεπλεονασε_ δε η χαρις του κυριου ημων μετα πιστεως και αγαπης της εν χριστω ιησου
1Ti 1:15 πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος οτι χριστος ιησους ηλθεν εις το_ κοσμον αμαρτωλους σωσαι ων πρωτος ειμι εγω
1Ti 1:16 αλλα δια τουτο ηλεηθην ινα εν εμοι πρωτω ενδειξηται χριστος ιησους την απασαν μακροθυμιαν προς υποτυπωσιν των μελλοντων πιστευει_ επ αυτω εις ζωην αιωνιον
1Ti 1:17 τω δε βασιλει των αιωνων αφθαρτω αωρατω μονω θεω τιμη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
1Ti 1:18 ταυτην την παραγγελειαν παρατιθεμε σοι τεκνον τιμοθεε κατα τας προαγουσας επι σε προφητειας ινα στρατευη εν αυταις την καλην στρατειαν
1Ti 1:19 εχων πιστι_ και αγαθην συνειδησιν ην τινες απωσαμενοι περι την πιστιν εναυγαγησαν
1Ti 1:20 ων εστι_ υμενεος και αλεξανδρος ους παρεδωκα τω σατανα ινα παιδευθωσιν μη βλασφημειν
1Ti 2:1 παρακαλω ουν πρωτον παντω_ ποιεισθαι δεησεις προσευχας εντευξεις ευχαριστειας υπερ παντων ανθρωπων
1Ti 2:2 υπερ βασιλεω_ και παντων των εν υπεροχη οντων ινα ηρεμον και ησυχιον βιον διαγωμεν εν παση ευσεβεια και σεμνοτητι
1Ti 2:3 τουτο καλον και αποδεκτον ενωπιον του σωτηρος ημων θεου
1Ti 2:4 ος παντας ανθρωπους θελει σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν
1Ti 2:5 εις γαρ θεος εις και μεσιτης θεου και ανθρωπων ανθρωπος χριστος ιησους
1Ti 2:6 ο δους εαυτον αντιλυτρον υπερ παντων καιροις ιδιοις
1Ti 2:7 ο επιστευθην εγω κηρυξ και αποστολος αληθειαν λεγω ου ψευδομαι διδασκαλος εθνων εν πνευματι και αληθεια
1Ti 2:8 βουλομαι ουν προσευχεσθαι τους ανδρας εν παντι τοπω επαιροντας οσιους χειρας χωρεις οργης και διαλογισμου
1Ti 2:9 ωσαυτως γυναικας εν καταστολη κοσμιω μετα αιδους και σωφροσυνης κοσμειν εαυτας μη εν καταπλεγμασιν και χρυσιω η μαργαριταις η ιματι[σμω πολυ]τελει
1Ti 2:10 αλλ ο πρεπει γυνα[ιξιν επαγ]γελλομεναις θεοσεβει[αν δι εργων] αγαθων
1Ti 2:11 γυνη εν ησυ[χια μανθα]νετω εν παση υποταγη
1Ti 2:12 [διδασκει_] δε γυναικι ουκ επιτρεπω [ουδε αυ]θεντειν ανδρος αλλα ειν[αι εν η]συχια
1Ti 2:13 αδαμ γαρ πρωτος επ[λασθη] ειτα ευα
1Ti 2:14 και αδαμ ουκ ηπα[τηθη] η δε γυνη εξαπατηθεισα ε[ν πα]ραβασει γεγονεν
1Ti 2:15 σωθησε[ται δε] δια της τεκνογονειας εαν [μει]νωσιν εν πιστει και αγαπη [και] αγιασμω μετα σωφροσυνη[ς]
1Ti 3:1 πιστος ο λογος ει τις επισκοπη[ς] ορεγεται καλου εργου επιθυμε[ι]
1Ti 3:2 δει ουν τον επισκοπον ανεπιλημπτον ειναι μιας γυναικος ανδρα νηφαλιον σωφρονα κοσμιον φιλοξενον διδακτικον
1Ti 3:3 μη παροινον μη πληκτην αλλα επιεικη αμαχον αφιλαργυρον
1Ti 3:4 του ιδιου οικου καλως προισταμενον τεκνα εχοντα εν υποταγη μετα πασης σεμνοτητος
1Ti 3:5 ει δε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιας θεου επιμελησεται
1Ti 3:6 μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις εις κριμα εμπεση του διαβολου
1Ti 3:7 δει δε και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη εις ονιδισμον ενπεση και παγιδα του διαβολου
1Ti 3:8 διακονους ωσαυτως σεμνους μη διλογους μη οινω πολλω προσεχοντας μη αισχροκερδεις
1Ti 3:9 εχοντας το μυστηριον της πιστεως εν καθαρα συνιδισει_
1Ti 3:10 και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες
1Ti 3:11 γυναικας ωσαυτως σεμνους μη διαβολους νηφαλιους πιστασ εν πασιν
1Ti 3:12 διακονοι εστωσαν μιας γυναικος ανδρες τεκνω_ καλως προισταμενοι και των ιδιων οικων
1Ti 3:13 οι γαρ καλως διακ[ο]νησαντες βαθμον εαυτοις καλ[ο_] περιποιουνται και πολλην παρ[ρη]σιαν εν πιστει τη εν χριστω ιησου
1Ti 3:14 [ταυτα σ]οι γραφω ελπιζων ελθει_ [προς σ]ε εν ταχει
1Ti 3:15 εαν δε βραδυνω [ινα ειδη]ς πως δει εν οικω θεου ανασ[τρεφε]σθαι ητις εστιν εκκλησια [θεου ζω]ντος στυλος και εδραιωμα [της αλ]ηθειας
1Ti 3:16 και ομολογου[μεν]ως μεγα εστιν το της ευσε[βια]ς μυστηριον θεος εφανερω[θη ε]ν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι [ω]φθη αγγελοις εκηρυχθη εν [εθ]νεσιν επιστευθη εν κοσμω [α]νελημφθη εν δοξη
1Ti 4:1 [το] δε πνευμα ρητως λεγει οτι εν υστε[ρ]οις καιροις αποστησονται τινες της πιστεως προσεχοντες πνευμασι πλανοις και διδασκαλειαις δαιμονιων
1Ti 4:2 εν υποκρισει ψευδολογων κεκαυστηριασμενων την ιδιαν συνειδησιν
1Ti 4:3 κωλυοντων γαμειν απεχεσθαι βρωματων α ο θεος εκτεισεν εις μεταλημψιν μετα ευχαριστειας τοις πιστοις και επεγνωκοσιν την αληθειαν
1Ti 4:4 οτι παν κτισμα θεου καλον και ουδεν αποβλητον μετα ευχαριστειας λαμβανομενον
1Ti 4:5 αγιαζετε γαρ δια λογου θεου και εντευξεως
1Ti 4:6 ταυτα υποτιθεμενος τοις αδελφοις καλος εση διακονος χριστου ιησου εντρεφομενος τοις λογοις της πιστεως και της καλης διδασκαλειας ης παρηκολουθηκας
1Ti 4:7 τους δε βεβηλους και γραωδεις μυθους παραιτου γυμναζε δε σεαυτον προς ↔ειαν
1Ti 4:8 ηγαρ σωματικη γυμνασια προς ολιγο_ εστιν ωφελιμος η δε ευσεβεια προς παντα ωφελειμος εστι_ επαγγελειαν εχουσα ζωης της νυν και της μελλουσης
1Ti 4:9 πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος
1Ti 4:10 εις τουτο γαρ κοπιωμεν και αγωνιζομεθα οτι ηλπι[κ]αμεν επι θεω ζωντι ος εστιν σωτηρ παντων ανθρωπων μαλιστα πιστων
1Ti 4:11 παραγγελλε ταυτα και διδασκε
1Ti 4:12 μηδεις σου της νεοτητος καταφρονειτω αλλα τυπος γινου των πιστων εν λογω εν αναστροφη εν αγαπη εν πιστει εν αγνια
1Ti 4:13 εως ερχομαι προσεχ_ τη αναγνωσει τη παρακλησει τη διδασκαλεια
1Ti 4:14 μη αμελει του εν σοι χαρισματος ο εδοθη σοι δια προφητειας μετα επιθεσεως των χειρων του πρεσβυτεριου
1Ti 4:15 ταυτα μελετα εν τουτοις ησθι ινα σου η προκοπη φανερα η πασιν
1Ti 4:16 επεχε σεαυτω και τη διδασκαλεια επιμενε αυτοις τουτο γαρ ποιων και σεαυτον σωσεις και τους ακουοντας σου
1Ti 5:1 πρεσβυτερω μη επιπληξης αλλα παρακαλει ως πατερα νεωτερους ως αδελφους
1Ti 5:2 πρεσβυτερας ως μητερας νεωτερας ως αδελφας εν παση αγνια
1Ti 5:3 χηρας τιμα τας οντως χηρας
1Ti 5:4 ει δε τις χηρα τεκνα η εκγονα εχει μανθανετωσαν πρωτον τον ιδιον οικο_ ευσεβειν και αμοιβας αποδιδοναι τοις προγονοις τουτο γαρ εστιν αποδεκτον ενωπιον του θεου
1Ti 5:5 η δε οντως χηρα και μεμονωμενη ηλπικεν επι το_ θεον και προσμενει ταις δεησεσι_ και ταις προσευχαις νυκτος και ημεραις
1Ti 5:6 η δε σπαταλωσα ζωσα τεθνηκεν
1Ti 5:7 και ταυτα παραγγελλε ινα ανεπιλημπτοι ωσι_
1Ti 5:8 ει δε τις των ιδιων και μαλιστα οικειων ου προνοει την πιστι_ ηρνηται και εστιν απιστου χειρω_
1Ti 5:9 χηρα καταλεγεσθω μη ελαττον ετων εξηκοντα γεγονυια ενος ανδρος γυνη
1Ti 5:10 εν εργοις καλοις μαρτυρουμενη ει ετεκνοτροφησεν ει εξενοδοχησεν ει αγιων ποδας ενιψεν ει θλιβομενοις επηρκε(γ)εν ει παντι εργω αγαθω επηκολουθησεν
1Ti 5:11 νεωτερας δε χηρας παραιτου οταν γαρ καταστρηνιασουσιν του χριστου γαμειν θελουσιν
1Ti 5:12 εχουσαι κριμα οτι την πρωτην πιστιν ηθετησαν
1Ti 5:13 αμα δε και αργαι μανθανουσιν περιερχομεναι τας οικιας ου μονον δε αργαι αλλα και φλυαροι και περιεργοι λαλουσαι τα μη δεοντα
1Ti 5:14 βουλομαι ουν νεωτερας γαμειν τεκνογονει_ οικοδεσποτειν μηδεμιαν αφορμην διδοναι τω αντικειμενω λοιδοριας χαριν
1Ti 5:15 ηδη γαρ εξετραπησαν τινες οπισω του σατανα
1Ti 5:16 ει τις πιστη εχει χηρας επαρκεισθω αυταις και μη βαρεισθω η εκκλησια ινα ταις οντως χηραις επαρκεση
1Ti 5:17 οι καλως προεστωτες πρεσβυτεροι διπλης τιμης αξιουσθωσαν μαλιστα οι κοπιωντες εν λογω και διδασκαλεια
1Ti 5:18 λεγει γαρ η γραφη ου φιμωσεις βουν αλοωντα και αξιος ο εργατης του μισθου αυτου
1Ti 5:19 κατα πρεσβυτερου κατηγοριαν μη παραδεχου εκτος ει μη επι δυο η τριων μαρτυρων
1Ti 5:20 τους δε αμαρτανοντας ενωπιον παντων ελεγχε ινα και οι λοιποι φοβον εχωσιν
1Ti 5:21 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου και χριστου ιησου και των εκλεκτων αγγελω_ ινα ταυτα φυλαξης χωρεις προκριματος μηδεν ποιων κατα προσκλησιν
1Ti 5:22 χειρας ταχεως μηδενι επιτιθει μηδε κοινωνει αμαρτιαις αλλοτριαις σεαυτον αγνον τηρει
1Ti 5:23 μηκετι υδροποτει αλλα οινω ολιγω χρω δια το στομαχον και τας πυκνας σου ασθενειας
1Ti 5:24 τινων ανθρωπων αι αμαρτιαι προδηλοι εισιν προαγουσαι εις κρισιν τισιν δε και επακολουθουσιν
1Ti 5:25 ωσαυτως δε και τα εργα τα καλα προδηλα και τα αλλως εχοντα κρυβηναι ου δυνανται
1Ti 6:1 οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι τους ιδιους δεσποτας πασης τιμης αξειους ηγεισθωσα_ ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλεια βλασφημηται
1Ti 6:2 οι δε πιστους εχοντας δεσποτας μη καταφρονιτωσα_ οτι αδελφοι εισιν αλλα μ[αλλον δου]λευετωσαν οτι πιστοι ει[σιν και αγα]πητοι οι της ευεργεσιας α[ντιλαμ]βανομενοι ταυτα διδ[ασκε και] παρακαλει
1Ti 6:3 ει τις ετεροδι[δασκαλει] και μη προσερχεται υγια[ινουσιν] λογοις τοις του κυριου ημω[ν ιησου χριστου] και τη κατ ευσεβειαν διδα[σκαλια]
1Ti 6:4 τετυφωται μηδεν επιστ[αμενος] αλλα νοσων περι ζητησε[ις και] λογομαχειας εξ ων γεινε[ται] φθονος ερις βλασφημει[αι] υπονοιαι πονηραι
1Ti 6:5 διαπαρ[ατρι]βαι διεφθαρμενων ανθρωπων τ[ο_] νουν και απεστερημενων της αληθειας νομιζοντων πορισμον ειναι την ευσεβεια_
1Ti 6:6 εστιν δε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετα αυταρκιας
1Ti 6:7 ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εις τον κοσμον οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναμεθα
1Ti 6:8 εχοντες δε διατροφας και σκεπασματα τουτοις αρκεσθησομεθα
1Ti 6:9 οι δε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσι_ εις πειρασμον και παγιδα και επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβερας αιτινες βυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρον και απωλειαν
1Ti 6:10 ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναις πολλαις
1Ti 6:11 συ δε ω ανθρωπε θεου ταυτα φευγε διωκαι δε δικαιοσυνην ευσεβειαν πιστιν αγαπην υπομονην πραυπαθιαν
1Ti 6:12 αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιου ζωης εις ην εκληθης και ωμολογησας τη_ καλην ομολογιαν ενωπιον πολλων μαρτυρων
1Ti 6:13 παραγγελλω σοι ενωπιον του θεου του ζωογονουντος τα παν[τα] και χριστου ιησου του μαρτυρησαντο[ς] επι ποντιου πειλατου την καλην ομολογιαν
1Ti 6:14 τηρησαι σ[ε] την εντολην ασπιλον ανε[πιλημπ]τον μεχρι της επιφα[νειας] του κυριου ημων ιησου χριστου
1Ti 6:15 [ην κ]αιροις ιδιοις διξει ο μακα[ριος] και μονος δυναστης [ο βα]σιλευς των βασιλευοντω_ [και] κυριος των κυριευοντων
1Ti 6:16 [ο μ]ονος εχων αθανασιαν [φ]ως οικων απροσιτον ον ιδε_ [ου]δεις ανθρωπων ουδε ιδειν δυ[ν]αται ω τιμη και κρατος αιω[ν]ιον αμην
1Ti 6:17 τοις πλουσιοις [ε]ν τω νυν αιωνι παραγγελλε μη υψηλοφρονειν μηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλ επι τω θεω τω παρεχοντι ημιν τα παντα πλουσιως εις απολαυσιν
1Ti 6:18 αγαθοεργει_ πλουτειν εν εργοις καλοις ευμεταδοτους ειναι κοινωνικους
1Ti 6:19 αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιον καλον εις το μελλον ινα επιλαβωνται της οντως ζωης
1Ti 6:20 ω τιμοθεε την παραθηκην φυλαξον εκτρεπομενος τας βεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως
1Ti 6:21 ην τινες επαγγελλομενοι περι την πιστιν ηστοχησαν η χαρις μεθ υμων
2Ti 1:1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου κατ επαγγελειαν ζωης της εν χριστω ιησου
2Ti 1:2 τιμοθεω αγαπητω τεκνω χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και χριστου ιησου του κυριου ημων
2Ti 1:3 χαριν εχω τω θεω ω λατρευω απο προγονων εν καθαρα συνειδησει ως αδιαλειπτο_ εχω την περι σου μνειαν εν ταις δεησεσιν μου νυκτος και ημερας
2Ti 1:4 επιποθω_ σε ιδειν μεμνημενος σου των δακρυων ινα χαρας πληρωθω
2Ti 1:5 υπομνησιν λαβων της εν σοι ανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησεν πρωτον εν τη μαμμη σου λωιδι και τη μητρι σου ευνικη πεπεισμαι δε οτι και εν σοι
2Ti 1:6 δι ην αιτιαν αναμιμνησκω σε αναζωπυρειν το χαρισμα του χριστου ο εστιν εν σοι δια της επιθεσεως των χειρων μου
2Ti 1:7 ου γαρ εδωκεν ημιν ο θεος πνευμα διλειας αλλα δυναμεως και αγαπης και σωφρονισμου
2Ti 1:8 μη ουν επαισχυνθης το μαρτυριον του κυριου ημων μηδε εμε τον δεσμιον αυτου αλλα συνκακοπαθησον τω ευαγγελιω κατα δυναμιν θεου
2Ti 1:9 του σωσαντος ημας και καλεσαντος κλησει αγια ου κατα τα εργα ημων αλλα κατα ιδια_ προθεσιν και χαριν την δοθεισαν ημιν εν χριστω ιησου προ χρονων αιωνιων
2Ti 1:10 φανερωθεισαν δε νυν δια της επιφανειας του σωτηρος ημων χριστου ιησου καταργησαντος μεν τον θανατον φωτισαντος δε ζωην και αφθαρσιαν δια του ευαγγελιου
2Ti 1:11 εις ο ετεθη_ εγω κηρυξαι αποστολος και διδασκαλος
2Ti 1:12 δι ην αιτια_ και ταυτα πασχω αλλ ουκ επαισχυνομαι οιδα γαρ ω πεπιστευκα και πεπεισμαι οτι δυνατος εστιν τη_ παραθηκην μου φυλαξαι εις εκεινην την ημεραν
2Ti 1:13 υποτυπωσιν εχε υγιαινον↔των λογων ων παρ εμου ηκουσας εν πιστει και αγαπη τη εν χριστω ιησου
2Ti 1:14 την καλην παραθηκη_ φυλαξον δια πνευματος αγιου του ενοικουντος εν ημιν
2Ti 1:15 οιδας τουτο οτι απεστραφησα_ με παντες οι εν τη ασια ων εστι_ φυγελλος και ερμογενης
2Ti 1:16 δωη ελεος ο κυριος τω ονισιφορου οικω οτι πολλακεις με ανεψυξεν και την αλυσιν μου ουκ επαισχυνθη
2Ti 1:17 αλλα γενομενος εν ρωμη σπουδαιοτερως εζητησεν με και ευρεν
2Ti 1:18 δωη αυτω ο κυριος ευρειν ελεος παρα κυριου εν εκεινη τη ημερα και οσα εν εφεσω διηκονησεν βελτιον συ γινωσκεις
2Ti 2:1 συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου
2Ti 2:2 και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι
2Ti 2:3 συνκακοπαθησον ως καλος στρατιωτης χριστου ιησου
2Ti 2:4 ουδεις στρατευομενος ενπλεκετε ταις του βιου πραγματιαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση
2Ti 2:5 εαν και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση
2Ti 2:6 τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτο_ των καρπων μεταλαμβανειν
2Ti 2:7 νοι ο λεγω δωσει γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν
2Ti 2:8 μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαυειδ κατα το ευαγγελιο_ μου
2Ti 2:9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλα ο λογος του θεου ου δεδεται
2Ti 2:10 δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ι[να και αυ]τοι σωτηριας τυχωσι[ν της] εν χριστω ιησου μετα δοξης αιω[νιου]
2Ti 2:11 πιστος ο λογος ει γαρ συ[ναπε]θανομεν και συνζησο[μεν]
2Ti 2:12 ει υπομενομεν και συν[βασι]λευσωμεν ει αρνησομ[εθα] κακεινος αρνησεται ημ[ας]
2Ti 2:13 ει απιστουμεν εκεινος [πι]στος μενει αρνησασθε [γαρ] εαυτον ου δυναται
2Ti 2:14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρ[τυ]ρομενος ενωπιον του κυριου μη λογομαχει επ ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων
2Ti 2:15 σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω χριστω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογο_ της αληθειας
2Ti 2:16 τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας
2Ti 2:17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμενεος και φιλητος
2Ti 2:18 οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησα_ λεγοντες την αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν
2Ti 2:19 ο μεν τοι(ς) στερεο(ι)ς θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα κυριου
2Ti 2:20 εν μεγαλη δε οια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν
2Ti 2:21 εαν ουν τις εκκαθερη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενο_ ευχρηστον τω δεσποτη εις πα[_] εργον αγαθον ητοιμασμενο[ν]
2Ti 2:22 τας δε νεωτερικας επιθυμια[ς] φευγε δικαι δε δικαιοσυνη[_] πιστιν αγαπην ειρηνην μ[ετα] παντων των αγαπωντων [τον κυριον] εκ καθαρας καρδιας
2Ti 2:23 [τας δε μ]ωρας και απαιδευτους [ζητη]σεις παραιτου ειδως οτι [γενν]ωσι μαχας
2Ti 2:24 δουλον δε [κυριου ο]υ δει μαχεσθαι αλλα ηπιο_ [εινα]ι προς παντας διδακτικο_ [ανε]ξικακον
2Ti 2:25 εν πραυτητι παι[δευ]οντα τους αντιδιατιθεμε[νο]υς μηποτε δωη αυτοις ο θεος [με]τανοιαν εις επιγνωσιν [αλ]ηθειας ελθειν
2Ti 2:26 και αν↔[σι]ν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα
2Ti 3:1 τουτο δε γεινωσκετε οτι εν εσχαταις ημεραις ενστησονται καιροι χαλεποι
2Ti 3:2 εσονται γαρ οι ανθρωποι φιλαυτοι φιλαργυροι αλαζονες υπερηφανοι βλασφημοι γονευσιν απιθεις αχαριστοι ανοσιοι
2Ti 3:3 αστοργοι ασπο_δοι διαβολοι ακρατεις ανημεροι φιλαγαθοι
2Ti 3:4 προδοται προπετεις τετυφωμενοι φιληδονοι μαλλον η φιλοθεοι
2Ti 3:5 εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενοι και τουτους αποτρεπου
2Ti 3:6 εκ τουτων γαρ εσιν οι ενδυνοντες εις τας οικιας και αιχμαλωτιζοντες γυναικαρια σεσωρευμενα αμαρτιας αγομενα επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις
2Ti 3:7 παντοτε μανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν δυναμενα
2Ti 3:8 ον τροπον δε ιαννης και ιαμβρης αντεστησαν μωσει ουτως και ουτοι ανθιστανται τη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοι τον νου_ αδοκιμοι περι την πιστιν
2Ti 3:9 αλλ ου προκοψουσιν επι πλιο_ η γαρ διανοια αυτων εκδηλος εσται πασιν ως και η εκεινω_ εγενετο
2Ti 3:10 συ δε παρηκολουθησας μου τη διδασκαλεια τη αγωγη τη προθεσει τη πιστει τη μακροθυμια τη υπομονη
2Ti 3:11 τοις διωγμοις τοις παθημασιν οια μοι εγενετο εν αντιοχια εν ικονιω εν λυστροις οιους διωγμους υπηνεγκα και εκ παντων με ερυσατο ο κυριος
2Ti 3:12 και παντες δε οι θελοντες ζην ευσεβως εν χριστω ιησου διωχθησονται
2Ti 3:13 πονηροι δε ανθρωποι και γοητες προκοψουσιν επι το χειρον πλανωντες και πλανωμενοι
2Ti 3:14 συ δε μενε εν οις εμαθες και επιστωθης ειδως παρα τινω_ εμαθες
2Ti 3:15 και οτι απο βρεφους τα ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σε σοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστω ιησου
2Ti 3:16 πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελειμος προς διδασκαλειαν προς ελεγμο_ προς επανορθωσιν προς παιδιαν την εν δικαιοσυνη
2Ti 3:17 ινα αρτιος η ο του θεου ανθρωπος προς πα_ εργον αγαθον εξηρτισμενος
2Ti 4:1 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου και χριστου ιησου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους και την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου
2Ti 4:2 κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξον επιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη
2Ti 4:3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλειας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας ιδιας επιθυμιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην
2Ti 4:4 και απο μεν της αληθειας τη_ ακοην (επι)στρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται
2Ti 4:5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης χριστου ιησου εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον
2Ti 4:6 εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιρος της αναλυσεως μου εφεστηκεν
2Ti 4:7 τον καλο_ αγωνα ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα
2Ti 4:8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου
2Ti 4:9 σπουδασον ελθειν προς με ταχεως
2Ti 4:10 δημας γαρ με εγκατελειπεν αγαπησας τον νυ_ αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλατιαν τιτος εις δερματιαν
2Ti 4:11 λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγαγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν
2Ti 4:12 τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον
2Ti 4:13 τον φελονην ον απελειπο_ εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας
2Ti 4:14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωσει αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου
2Ti 4:15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ αντεστη τοις ημετεροις λογοις
2Ti 4:16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι παρεγενετο αλλα παντες με εγκατελειπον μη αυτοις λογισθειη
2Ti 4:17 ο δε κυριος παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουσωσιν παντα τα εθνη και ερυσθην εκ στοματος λεοντος
2Ti 4:18 ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιο_ αυτω η δοξα εις του[ς αιωνας] των αιωνων αμην
2Ti 4:19 ασπασαι πρισκαν και α[κυλαν] και τον ονησιφορου [οικον]
2Ti 4:20 εραστος εμεινεν εν [κοριν]θω τροφιμον δε απε[λιπον] εν μηλωτω ασθενουν[τα]
2Ti 4:21 σπουδασον προ χειμωνος ελθειν ασπαζετε σε ευβουλος κ[αι] πουδης και λινος και κ[λαυ]δια και οι αδελφοι παντ[ες]
2Ti 4:22 ο κυριος ιησους μετα του πνευματος σου η χαρις μεθ υμων
Tit 1:1 [παυλο]ς δουλος θεου αποστο[λος δ]ε χριστου ιησου κατα πιστιν εκλε[κτω]ν θεου και επιγνωσιν αληθειας [της κ]ατ ευσεβειαν
Tit 1:2 επ ελπιδι [ζωη]ς αιωνιου ην επηγγειλα[το ο α]ψευδης θεος προ χρονων [αιω]νιων
Tit 1:3 εφανερωσεν δε [και]ροις ιδιοις τον λογον αυτου [εν] κηρυγματι ο επιστευθην [εγ]ω κατ επιταγην του σωτηρος ημω_ [θεου]
Tit 1:4 τιτω γνησιω τεκνω κατα [κ]οινην πιστιν [χ]αρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και χριστου ιησου του σωτηρος ημων
Tit 1:5 τουτου χαριν απελειπον σε ε_ κρητη ινα τα λιποντα επιδιορθωσης και καταστησης κατα πολιν πρεσβυτερους ως εγω σοι διεταξαμην
Tit 1:6 ει τις εστιν ανεγκλητος μιας γυναικος ανηρ τεκνα εχων πιστα μη εν κατηγορια ασωτιας η ανυποτακτα
Tit 1:7 δει γαρ τον επισκοπον ανεγκλητον ειναι ως θεου οικονομον μη αυθαδη μη οργιλο_ μη παροινον μη πληκτην μη αισχροκερδη
Tit 1:8 αλλα φιλοξενον φιλαγαθον σωφρονα δικαιον οσιον ενκρατη
Tit 1:9 αντεχομενον του κατα τη_ διδαχην πιστου λογου ινα δυνατος η και παρακαλειν τους εν παση θλιψει και τους αντιλεγοντας ελεγχειν
Tit 1:10 εισιν γαρ πολλοι ανυποτακτοι ματαιολογοι και φρεναπαται μαλιστα οι εκ περιτομης
Tit 1:11 ους δει επιστομιζειν οιτινες ολους οικους ανατρεπουσιν διδασκοντες α μη δει αισχρου κερδους χαριν
Tit 1:12 ειπεν τις εξ αυτων ιδιος αυτω_ προφητης κρητες αει ψευσται κακα θηρια γαστερες αργαι
Tit 1:13 η μαρτυρια αυτη εστιν αληθης δι ην αιτιαν ελεγχε αυτους αποτομως ινα υγιαινωσιν εν τη πιστει
Tit 1:14 μη προσεχοντες ιουδαικοις μυθοις και εντολαις ανθρωπων αποστρεφομενων τη_ αληθειαν
Tit 1:15 παντα καθαρα τοις καθαροις τοις δε μεμιαμμενοις και απιστοις ουδεν καθαρον αλλα μεμιανται αυτων και ο νους και η συνειδησεις
Tit 1:16 θεον ομολογουσιν ειδεναι τοις δε εργοις αρνουνται βδελυκτοι οντες και απιθεις και προς παν εργο_ αγαθον αδοκειμοι
Tit 2:1 συ δε λαλει α πρεπει τη υγιαινουση διδασκαλεια
Tit 2:2 πρεσβυτας νηφαλιους ειναι σεμνους σωφρονας υγιαινοντας τη πιστει τη αγαπη τη υπομονη
Tit 2:3 πρεσβυτιδας ωσαυτως εν καταστηματι ιεροπρεπεις μη διαβολους μηδε οινω πολλω δεδουλωμενας καλοδιδασκαλους
Tit 2:4 ινα σωφρονιζουσιν τας νεας φιλανδρους ειναι φιλοτεκνους
Tit 2:5 σωφρονας αγνας οικουργους αγαθας υποτασσομενας τοις ιδιοις ανδρασιν ινα μη ο λογος του θεου βλασφημηται
Tit 2:6 τους νεωτερους ωσαυτως παρακαλει σωφρονειν
Tit 2:7 περι παντα σεαυτον παρεχομενος τυπον καλων εργων εν τη διδασκαλεια αφθοριαν σεμνοτητα
Tit 2:8 λογον υγιη ακαταγνωστον ινα ο εξ εναντιας εντραπη μηδεν εχων λεγει_ περι υμων φαυλον
Tit 2:9 δουλους δεσποταις ιδιοις υποτασσεσθαι εν πασιν ευαρεστους ειναι μη αντιλεγοντας
Tit 2:10 μη νοσφιζομενους αλλα πασαν πιστι_ ενδιγνυμενους αγαθην ινα την διδασκαλειαν την του σωτηρος ημων θεου κοσμωσιν εν πασι_
Tit 2:11 επεφανη γαρ η χαρις του θεου σωτηριος ↔
Tit 2:12 παιδευουσα ημας ινα αρνησαμενοι την ασεβειαν και τας κοσμικας επιθυμιας σωφρονως και δικαιως και ευσεβως ζησωμεν εν τω νυν αιωνι
Tit 2:13 προσδεχομενοι την μακαρια_ ελπιδα και επιφανειαν της δοξης του μεγαλου θεου και σωτηρος ημων ιησου χριστου
Tit 2:14 ος εδωκεν εαυτο_ υπερ ημων ινα λυτρωσηται ημας απο πασης ανομιας και καθαριση εαυτω λαον περιουσιον ζηλωτην καλων εργω_
Tit 2:15 ταυτα διδασκε και παρακαλει και ελεγχε μετα πασης επιταγης μηδεις σου περιφρονειτω
Tit 3:1 υπομιμνησκε δε αυτους αρχαις εξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν και προς παν εργο_ αγαθον ετοιμους ειναι
Tit 3:2 μηδενα βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδιγνυμενους πραυτητα προς παντας ανθρωπους
Tit 3:3 ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απιθεις πλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντες στυγητοι μεισου_τες αλληλους
Tit 3:4 οτε δε η χρηστοτης και η φιλα_θρωπια επεφανη του σωτηρος ημω_ θεου
Tit 3:5 ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη α εποιησαμεν ημεις αλλα κατα το αυτου ελεος εσωσεν ημας δια του λουτρου παλι_γενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου
Tit 3:6 ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηρος ημων
Tit 3:7 ινα δικαιωθεντες τη εκεινου χαριτι κληρονομοι γενηθωμεν κατ ελπιδα ζωης αιωνιου
Tit 3:8 πιστος ο λογος και περι τουτω_ βουλομαι σε διαβεβαιουσθε ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες θεω ταυτα εστιν καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις
Tit 3:9 μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις και μαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι
Tit 3:10 αιρετικον ανθρωπον μετ[α μιαν και] δευτεραν νουθεσιαν [παραιτου]
Tit 3:11 ειδως οτι εξεστρεπτ[αι ο τοιου]τος και αμαρτανει ων α[υτοκατα]κριτος
Tit 3:12 οταν πεμψ[ω αρτε]μαν προς σε η τυχικον σ[πουδασον] ελθειν προς με εις νικο[πολιν] εκει γαρ κεκρικα παραχε[ιμασαι]
Tit 3:13 ζηναν τον νομικον και α[πολλω_] σπουδαιως προπεμψον ιν[α μη]δεν αυτοις λειπη
Tit 3:14 μανθαν[ετω]σαν δε και οι ημετεροι καλ[ων] εργων προιστασθε εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσι_ ακαρποι
Tit 3:15 ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασθε τους φιλουντας ημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμων
Phm 1:1 [παυλο]ς δεσμιος χριστου ιησου και τιμο[θεος] ο αδελφος φιλημονι [τω αγ]απητω και συνεργω ημω_
Phm 1:2 [και α]πφια τη αδελφη και αρχιπ[πω τ]ω συνστρατιωτη ημων [και] τη κατ οικον σου εκκλησια
Phm 1:3 [χαρι]σ υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος [ημ]ων και κυριου ιησου χριστου
Phm 1:4 [ευχ]αριστω τω θεω μου παντοτε [μ]νειαν σου ποιουμενος επι τω_ [πρ]οσευχων μου
Phm 1:5 ακουων σου [τ]ην αγαπην και την πιστιν ην εχεις εις τον κυριον ιησουν και εις παντας τους αγιους
Phm 1:6 οπως η κοινωνια της πιστεως σου ενεργης γενηται εν επιγνωσει παντος αγαθου εν ημιν εις χριστον
Phm 1:7 χαραν γαρ πολλην εσχον και παρακλησιν επι τη αγαπη σου οτι τα σπλαγχνα των αγιων αναπεπαυται δια σου αδελφε
Phm 1:8 διο πολλην εν χριστω παρρησιαν εχων επιτασσειν σοι το ανηκον
Phm 1:9 δια την αναγκην μαλλον παρακαλω τοιουτος ων ως παυλος πρεσβυτης νυν δε και δεσμιος χριστου ιησου
Phm 1:10 παρακαλω σε περι του εμου τεκνου ον εγω εγεννησα εν τοις δεσμοις ονησιμον
Phm 1:11 τον ποτε σοι αχρηστον νυνι δε σοι και εμοι ευχρηστον
Phm 1:12 ον ανεπεμψα σοι αυτον τουτ εστιν τα εμα σπλαγχνα
Phm 1:13 ον εγω εβουλομην προς εμαυτον κατεχειν ινα υπερ σου μοι διακονη εν τοις δεσμοις του ευαγγελιου
Phm 1:14 χωρεις δε της ση[ς] γνωμης ουδεν ηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατα αναγκην το αγαθον σου η αλλα κατα εκουσιο_
Phm 1:15 ταχα γαρ δια τουτο εχωρισθη προς ωραν ινα αιωνιον αυτον απεχης
Phm 1:16 ουκετι ως δουλον αλλ υπερ δουλον αδελφον αγαπητον μαλιστα εμοι ποσω δε μαλλο_ σοι και εν σαρκι και εν κυριω
Phm 1:17 ει ουν με εχεις κοινωνον προσλαβου αυτον ως εμε
Phm 1:18 ει δε τι ηδικησεν σε η οφιλει τουτο εμοι ελλογα
Phm 1:19 εγω παυλος εγραψα τη εμη χειρι εγω αποτισω ινα μη λεγω σοι οτι και σεαυτον μοι προσοφιλεις
Phm 1:20 ναι αδελφε εγω σου οναιμη_ εν κυριω αναπαυσον μου τα σπλαγχνα εν χριστω
Phm 1:21 πεποιθως τη υπακοη σου εγραψα σοι ειδως οτι και υπερ α λεγω ποιησεις
Phm 1:22 αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιαν ελπιζω γαρ οτι δια των προσευχων υμων χαρισθησομαι υμιν
Phm 1:23 ασπαζεται σε επαφρας ο συναιχμαλωτος μου εν χριστω ιησου
Phm 1:24 μαρκος αρισταρχος δημας λουκας οι συνεργοι μου
Phm 1:25 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων
Heb 1:1 πολυμερως και πολυτροπως παλαι ο θεος λαλησας τοις πατρασι_ εν τοις προφηταις επ εσχατου των ημερων τουτω_ ελαλησεν ημιν εν υιω
Heb 1:2 ον εθηκεν κληρονομον παντων δι ου και εποιησεν τους αιωνας
Heb 1:3 ος ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου φερων τε τα παντα τω ρηματι της δυναμεως αυτου καθαρισμον των αμαρτιων ποιησαμενος εκαθεισεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις
Heb 1:4 τοσουτω κριττων γενομενος των αγγελων οσω διαφορωτερον παρ αυτους κεκληρονομηκεν ονομα
Heb 1:5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελω_ υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υιον
Heb 1:6 οταν δε παλι_ εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου
Heb 1:7 και προς μεν τους αγγελους λεγει ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα
Heb 1:8 προς δε τον υιο_ ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα του αιωνος και η ραβδος της ευθυτητος ραβδος της βασιλειας σου
Heb 1:9 ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας αδικιαν δια τουτο εχρεισεν σε ο θεος ο θεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τ_υς μετοχους σου
Heb 1:10 και συ κατ αρχας κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρω_ σου εισιν οι ουρανοι
Heb 1:11 αυτοι απολου_ται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται
Heb 1:12 και ωσει περιβολεον ελιξεις αυτους ως ιματιον και αλλαγησο_ται συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εγκλειψουσιν
Heb 1:13 προς τινα δε των αγγελων ειρηκεν ποτε καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον τω_ ποδων σου
Heb 1:14 ουχι παντες εισι_ λειτουργικα πνευματα εις διακονια_ αποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομειν σωτηρια_
Heb 2:1 δια τουτο δει περισσοτερως προσεχειν ημας τοις ακουσθεισιν μηποτε παραρυωμεν
Heb 2:2 ει γαρ ο δι αγγελων λαληθεις λογος εγενετο βεβαιος και πασα παραβασεις και παρακοη ελαβεν ενδικον μισθαποδοσιαν
Heb 2:3 πως ημεις εκφευξομεθα τηλικαυτης αμελησαντες σωτηριας ητις αρχην λαβουσα λαλεισθε δια του κυριου υπο των ακουσαντων εις ημας εβεβαιωθη
Heb 2:4 συνεπιμαρτυρουντος του θεου σημειοις τε και τερασιν και ποικιλαις δυναμεσιν και πνευματος αγιου μερισμοις κατα την αυτου θελησιν
Heb 2:5 ου γαρ αγγελοις υπεταξεν την οικουμενην την μελλουσαν περι ης λαλουμε_
Heb 2:6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγω_ τι εστιν ανθρωπος οτι μημνησκη αυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον
Heb 2:7 ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τιμη εστεφανωσας αυτον και κατεστησας αυτον επι τα εργα των χειρων σου
Heb 2:8 παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου εν γαρ τω υποταξαι αυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτω τα πα_τα υποτεταγμενα
Heb 2:9 τον δε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομεν ιησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τιμη εστεφανωμενον οπως χαριτι θεου υπερ παντος γευσηται θανατου
Heb 2:10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων δια παθηματω_ τελειωσαι
Heb 2:11 ο τε γαρ αγιαζων και οι αγ[ιαζομε]νοι εξ ενος παντες δι η[ν αιτιαν] ουκ αιπαισχυνεται αδελφ[ους αυ]τους καλειν
Heb 2:12 λεγων απαγγελω το ονομα σου τοι[ς αδελ]φοις μου εμμεσω εκκλη[σιας] υμνησω σε
Heb 2:13 και παλιν εγω εσομαι πεποιθως επ α[υτω] και παλιν ιδου εγω και τα πα[ιδια] α μοι εδωκεν ο θεος
Heb 2:14 επει ουν τα παιδια κεκοινω[νηκε_] αιματος και σαρκος και αυτ[ος] παραπλησιως μετεσχεν τω[ν] αυτων ινα δια του θανατου κα[ταρ]γηση τον το κρατος εχοντα του θ[α]νατου τουτ εστιν τον διαβολον
Heb 2:15 και αποκαταλλαξη τουτους οσοι φοβω θανατου δια παντος του ζη_ ενοχοι ησαν δουλειας
Heb 2:16 ου γαρ δηπου αγγελων επιλαμβανετε αλλα σπερματος αβρααμ επιλαμβανεται
Heb 2:17 οθεν ωφειλε_ κατα παντα τοις αδελφοις ωμοιωθηναι ινα ελεημων γενηται και πιστος αρχιερευς τα προς το_ θεον εις το ειλασκεσθε ταις αμαρτιαις του λαου
Heb 2:18 εν ω γαρ πεπονθε_ αυτος πειρασθεις δυναται τοις πειραζομενοις βοηθησαι
Heb 3:1 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογειας ημων ιησουν
Heb 3:2 πιστο_ ωντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωσης εν ολω τω οικω αυτου
Heb 3:3 πλειονος γαρ ουτος δοξης παρα μωσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
Heb 3:4 πας γαρ οικος κατασκευαζετε υπο τινος ο δε παντα κατασκευασας θεος
Heb 3:5 και μωσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενω_
Heb 3:6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερ την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
Heb 3:7 [διο καθ]ως λεγει το πνευμα το αγιον [σημε]ρον εαν της φωνης αυτου [ακου]σητε
Heb 3:8 μη σκληρυνητε τας [καρδ]ιας υμων ως εν τω παραπι[κρα]σμω κατα την ημεραν του [πει]ρασμου εν τη ερημω
Heb 3:9 ου επει[ρασ]αν οι πατερες ημων εν δοκιμα[σι]α και ιδον τα εργα μου τεσσερα[κο]ντα ετη
Heb 3:10 διο προσωχθεισα [τη] γενεα ταυτη και ειπα αει πλα[ν]ωνται τη καρδια αυτοι δε [ο]υκ εγνωσαν τας οδους μου
Heb 3:11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
Heb 3:12 βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμω_ καρδια πονηρα απιστειας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
Heb 3:13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειτε ινα μη σκληρυνθη τις εξ υμων απατη της αμαρτιας
Heb 3:14 μετοχοι γαρ του χριστου γεγοναμεν εανπερ την αρχην της υποστασεως αυτου μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
Heb 3:15 εν τω λεγεσθε σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω
Heb 3:16 τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωσεως
Heb 3:17 τισιν δε και προσωχθεισεν τεσσερακοντα ετη ουχι τοις απειθησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
Heb 3:18 τισιν δε ωμοσε_ μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν
Heb 3:19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν _ι απιστιαν
Heb 4:1 φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενης επαγγελειας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμω_ υστερηκεναι
Heb 4:2 και γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μη συ_κεκερασμενους τη πιστει τοις ακουσασιν
Heb 4:3 εισερχωμεθα ουν εις την καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ω↔ τη οργη μου εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων
Heb 4:4 ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος απο παντων των εργων αυτου
Heb 4:5 και εν τουτω παλι_ ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
Heb 4:6 επει ουν απολειπετε τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δια απιθειαν
Heb 4:7 παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν δαυειδ λεγων μετα τοσουτον χρονον καθως προειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων
Heb 4:8 ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας
Heb 4:9 αρα απολειπετε σαββατισμος τω λαω του θεου
Heb 4:10 ο γαρ εισελθων εις τη_ καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος
Heb 4:11 σπουδασωμεν ουν εισελθει_ εις εκεινην την καταπαυσι_ ινα μη εν τω αυτω τις υποδιγματι πεση της απιθειας
Heb 4:12 ζων γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας
Heb 4:13 και ουκ εστιν κτισεις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχιλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος
Heb 4:14 εχοντες ουν αρχιερεα μεγα(_) διεληλυθοτα τους ουρανους ιησουν τον υιον του θεου κρατωμε_ της ομολογιας
Heb 4:15 ου γαρ εχομε_ αρχιερεα μη δυναμενον συ_παθησαι ταις ασθενειαις ημω_ πεπειρασμενον δε κατα πα_τα καθ ομοιοτητα χωρεις αμαρτιας
Heb 4:16 προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμεν ελεος και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν
Heb 5:1 πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπων λαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταται τα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα τε και θυσιας υπερ αμαρτιων
Heb 5:2 μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επει και αυτος περικειται ασθενειαν
Heb 5:3 και δι αυτην οφιλει καθως περι του λαου ουτως και περι εαυτου προσφερειν περι αμαρτιων
Heb 5:4 και ουχ εαυτω τις λαμβανει την τιμην αλλα καλουμενος υπο του θεου καθωσπερ και ααρων
Heb 5:5 ουτως και ο χριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενεσθαι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτο_ υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε
Heb 5:6 καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεχ
Heb 5:7 ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σωζει_ αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας
Heb 5:8 καιπερ ων υιος εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην
Heb 5:9 και τελειωθεις εγενετο πασιν τοις υπακουουσιν αυτω αιτιος σωτηριας αιωνιου
Heb 5:10 προσαγορευθεις υπο του θεου αρχιερευς κατα την ταξι_ μελχισεδεκ
Heb 5:11 περι ου πολυς ημιν ο λογο[ς και δυσ]ερμηνευτος λεγειν επ[ει νωθροι] γεγονατε ταις ακοαις
Heb 5:12 κα[ι γαρ οφι]λοντες ειναι διδασκαλοι δ[ια τον] χρονον παλιν χρειαν εχετ[ε του] διδασκειν υμας τινα τα σ[τοιχεια] της αρχης των λογιων του [θεου] και γεγοναται χρειαν εχον[τες] γαλακτος και ου στερεας τρο[φης]
Heb 5:13 πας γαρ ο μετεχων γαλακτοσ απειρος λογου δικαιοσυνης ν[η]πιος γαρ εστιν
Heb 5:14 τελειων δε εσ[τι_] η στερεα τροφη των δια την αιξιν τα εσθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισι_ καλου τε και κακου
Heb 6:1 διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον επι την τελει↔ητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρων εργων και πιστεως επι θεον
Heb 6:2 βαπτισμων διδαχης επιθεσεως τε χειρων αναστασεως τε νεκρων και κριματος αιωνιου
Heb 6:3 και τουτο ποιησωμε_ εανπερ επιτρεπη ο θεος
Heb 6:4 αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθε_τας γευσαμενους τε της δωρεας της επουρανιου και μετοχους γεννηθεντας πνευματος αγιου
Heb 6:5 και καλον γευσαμενους θεου ρημα δυναμεις τε μελλοντος αιωνος
Heb 6:6 και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υιον του θεου και παραδιγματιζοντας
Heb 6:7 γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης πολλακεις ερχομενον υετον και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου
Heb 6:8 εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσι_
Heb 6:9 πεπεισμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα κρεισσονα και εχομενα σωτηριας ει και ουτως λαλουμε_
Heb 6:10 ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι [του εργ]ου υμων και της αγαπης [ης ενε]δειξασθαι εις το ονομα [αυτου] διακονησαντες τοις [αγιοι]σ και διακονουντες
Heb 6:11 [επιθυ]μουμεν δε εκαστον υμω_ [την] αυτην ενδιγνυσθαι σπου[δην] προς την πληροφοριαν [της] ελπιδος αχρι ↔
Heb 6:12 ινα μη [νω]θροι γενησθε μιμηται δε [τω]ν δια πιστεως και μακροθυ[μι]ας κληρονομουντων τας [ε]παγγελειας
Heb 6:13 [τ]ω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενος ο θεος επει κατ ουδενος ειχεν μειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτου
Heb 6:14 λεγων ει μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω σε
Heb 6:15 και ουτως μακροθυμησας επετυχεν της επαγγελειας
Heb 6:16 ανθρωποι γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος
Heb 6:17 εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεος επιδειξασθαι τοις κληρονομοις της επαγγελειας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσε_ ορκω
Heb 6:18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατο_ ψευσασθε τον θεον ισχυραν παρακλησιν εχωμεν οι καταφυγο_τες κρατησαι της προκειμενης ελπιδος
Heb 6:19 ην ως αγκυραν εχομε_ της ψυχης ασφαλην τε και βεβαια_ και εισερχομενην εις το εσωτερον του καταπετασματος
Heb 6:20 οπου προδρομος υπερ ημων εισηλθεν ιησους κατα την ταξιν μελχισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τον αιωνα
Heb 7:1 ουτος γαρ ο μελχισεδεχ βασιλευς σαλημ ιερευς του θεου του υψιστου ος συναντησας αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των βασιλεων και ευλογησας αυτον
Heb 7:2 ω και δεκατην απο παντων εμερισε_ αβρααμ πρωτον μεν ερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δε και βασιλευς σαλημ ο εστιν βασιλευς ειρηνης
Heb 7:3 απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχην ημερων μητε ζωης τελος εχων αφωμοιωμενος δε τω υιω του θεου μενει ιερευς εις το διηνεκες
Heb 7:4 θεωρειτε δε πηλικος ουτος ω και δεκατην εδωκε_ αβρααμ εκ των ακροθηνιων ο πατριαρχης
Heb 7:5 και οι μεν εκ των υιων λευι την ιερατια_ λαμβανοντες εντολην εχουσι_ αποδεκατουν τον λαον κατα τον νομον τουτ εστιν τους αδελφους αυτων καιπερ εξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμ
Heb 7:6 ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν τον αβρααμ και τον εχοντα τας επαγγελιας ηυλογησεν
Heb 7:7 χωρεις δε πασης αντιλογιας το ελαττο_ υπο του κριττονος ευλογειται
Heb 7:8 και ωδε μεν δεκατας αποθνησκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν εκει δε μαρτυρουμενος οτι ζη
Heb 7:9 και ως επος ειπειν δια αβρααμ και λευις ο δεκατας λαμβανω_ δεδεκατωται
Heb 7:10 ετι γαρ εν τη οσφυι του πατρος ην οτε συνηντησεν αυτω ο μελχισεδεκ
Heb 7:11 ει μεν ουν τελειωσεις δια της λευιτικης ιερωσυνης ην ο λαος γαρ επ αυτης νενομοθετηται τις ετι χρεια κατα την ταξι_ μελχισδεκ ετερον ανιστασθαι ιερεα και ου κατα την ταξιν ααρω_ λεγεσθαι
Heb 7:12 μετατιθεμενης γαρ της ιερωσυνης εξ αναγκης και νομου μεταθεσεις γινεται
Heb 7:13 εφ ον γαρ λεγεται ταυτα φυλης ετερας μετεσχηκεν αφ ης ουδεις προσεσχεν τω θυσιαστηριω
Heb 7:14 προδηλον γαρ οτι εξ ιουδα ανατεταλκεν ο κυριος ημων εις ην φυλη_ περι ιερεων ουδεν μωσης ελαλησεν
Heb 7:15 και περισσοτερον ετι καταδηλον εστιν ει κατα τη_ ομοιοτητα μελχισεδεκ ανιστα↔αι ιερευς ετερος
Heb 7:16 ος ου κατα νομον εντολης σαρκινης γεγονε_ αλλα κατα δυναμιν ζωης ακαταλυτου
Heb 7:17 μαρτυρειτε γαρ οτι συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ
Heb 7:18 αθετησις με_ γαρ γεινεται προαγουσης εντολης δια το αυτης ασθενες και ανωφελες
Heb 7:19 ουδεν γαρ ετελειωσεν ο νομος επεισαγωγη δε κριττονος ελπιδος δι ης εγγιζωμεν τω θεω
Heb 7:20 και καθ οσον ου χωρεις ορκωμοσιας οι μεν γαρ χωρεις ορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτες
Heb 7:21 ο δε μεθ ωρκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμεληθησεται συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ
Heb 7:22 κατα τοσουτο κριττονος διαθηκης γεγονεν εγγυος ιησους
Heb 7:23 και οι μεν πλειονες εισιν ιερεις γεγονοτες δια το θανατω κωλυεσθαι παραμενειν
Heb 7:24 ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνην
Heb 7:25 οθεν και σωζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους δι αυτου τω θεω παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων
Heb 7:26 τοιουτος γαρ ημιν και επρεπε_ αρχιερευς οσιος ακακος και αμιαντος κεχωρισμενος απο των αμαρτωλων και υψηλοτερος των ουρανων γενομενος
Heb 7:27 ος ουκ εχει καθ ημεραν αναγκην ωσπερ οι αρχιερεις προτερον υπερ των ιδιων αμαρτιων θυσιας αναφερειν επειτα των του λαου τουτο γαρ εποιησεν εφαπαξ εαυτο_ προσενεγκας
Heb 7:28 ο νομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχοντας ασθενειαν ο λογος δε της ορκωμοσιας της μετα τον νομον υιον εις τον αιωνα τετελειωμενον
Heb 8:1 κεφαλαιον δε εν τοις λεγομενοις τοιουτον εχομεν αρχιερεα ος εκαθεισεν εν δεξια του θρονου της μεγαλωσυνη[ς εν τοις] ουρανοις
Heb 8:2 των αγιων λε[ιτουργος] και της σκηνης της αλη[θινης] ην επηξεν ο κυριος και ουκ [ανθρωπος]
Heb 8:3 πας γαρ αρχιερευς εις το π[ροσφερειν] δωρα τε και θυσιας καθισ[ταται] οθεν αναγκαιον εχειν τι κ[αι του]τον ο προσενεγκη
Heb 8:4 ει μεν ουν ην επι γης ουδ [αν ην] ιερευς οντων των προσφ[εροντων] κατα νομον τα δωρα
Heb 8:5 οιτινε[ς υπο]διγματι και σκια λατρευουσ[ιν των] επουρανιων καθως κεχρη[μα]τισται μωσης μελλ↔ν επιτε[λειν] την σκηνην ορα γαρ φησιν ποιησεις παντα κατα τον τυπον τον δειχθεντα σοι εν τω ορει
Heb 8:6 νυνι δε διαφορωτερας τετυχε_ λειτουργειας οσω και κριττονος εστιν διαθηκης ↔ κριττοσιν επαγγελιαις νενομοθετηται
Heb 8:7 ει γαρ η πρωτη εκεινη ην αμεμπτος ουκ αν δευτερας εζητειτο τοπος
Heb 8:8 μεμφομενος γαρ αυτους λεγει ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και συντελεσω επι τον οικον ισραηλ και επι τον οικον ιουδα διαθηκην καινην
Heb 8:9 ου κατα την διαθηκην ην εποιησα τοις πατρασιν αυτων εν ημερα επιλαβομενου μου της χειρος αυτων εξαγαγειν αυτους εκ γης αιγυπτου οτι αυτοι ουκ ενεμειναν εν τη διαθηκη μου καγω ημελησα αυτων λεγει κυριος
Heb 8:10 οτι αυτη η διαθηκη μου ην διαθησομαι τω οικω ισραηλ μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων και επι καρδιας αυτων επιγραψω αυτους και εσομαι αυτοις εις θεον και αυτοι εσο_ται μοι εις λαον
Heb 8:11 και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον πολιτην αυτου και εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων γνωθι τον κυριον οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου εως μεγαλου αυτων
Heb 8:12 οτι ειλεως εσομαι ταις αδι[κιαις αυτων] και των αμαρτιων αυτω_ [και τω]ν ανομιων αυτων ου μη [μνησθ]ω ετι
Heb 8:13 [εν τω λε]γειν καινην πεπαλαιωκε_ [την πρ]ωτην το δε παλαιουμενον [και γηρ]ασκον εγγυς αφανισμου
Heb 9:1 [ειχεν] μεν ουν και η πρωτη δικαι[ωμα]τα λατρειας το τε αγιον κοσμι[κον]
Heb 9:2 σκηνη γαρ κατεσκευασθη [η πρ]ωτη εν η η τε λυχνια και η τρα[πε]ζα και η προθεσεις των αρτω_ [ητ]ις λεγεται αγια αγιων
Heb 9:3 [με]τα δε το δευτερον καταπετασμα σκηνη η λεγομενη αγια αγιων
Heb 9:4 χρυσουν εχουσα θυμιατηριον και την κιβωτον της διαθηκης περικεκαλυμμενην παντοθε_ χρυσιω εν η σταμνος χρυση εχουσα το μαννα και η ραβδος ααρων η βλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης
Heb 9:5 υπερανω δε αυτης χερουβειμ δοξης κατασκιαζον το ιλαστηριον περι ων ουκ εστιν νυν λεγειν κατα μερος
Heb 9:6 τουτων δε ουτως κατεσκευασμενων εις μεν την πρωτην σκηνην δια παντος εισιασιν οι ιερεις τας λατρειας επιτελουντες
Heb 9:7 εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου μονος αρχιερευς ου χωρεις αιματος ο προσφερει υπερ εαυτου και των του λαου αγνοηματων
Heb 9:8 τουτο δηλουντος του πνευματος του αγιου μηπω πεφανερωσθαι την των αγιων οδον ετι της πρωτης σκηνης εχουσης στασιν
Heb 9:9 ητις παραβολη εις τον καιρον τον ενεστηκοτα καθ ην δωρα τε και θυσιαι προσφερονται μη δυναμεναι κατα συνιδησιν τελειωσαι τον λατρευοντα
Heb 9:10 μονον επι βρωμασι και πομασι και διαφοροις βαπτισμοις δικαιωματα σαρκος μεχρι καιρου διορθωσεως επικειμενα
Heb 9:11 χριστος δε παραγενομενος αρχιερευς των μελλοντων αγαθων δια της μειζονος και τελειωτερας σκηνης ου χειροποιητου τουτ εστιν ου ταυτης της κτισεως
Heb 9:12 ουδε δι αιματος τραγων και μοσχων δια δε του ιδιου αιματος εισηλθεν εφαπαξ εις τα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενος
Heb 9:13 ει γαρ το αιμα τραγων και ταυρων και σποδος δαμαλεως ραντιζουσα τους κεκοινωμενους αγιαζει προς την της σαρκος καθαροτητα
Heb 9:14 ποσω μαλλον το αιμα του χριστου ος δια πνευματος αιωνιου εαυτον προσηνεγκεν αμωμον τω θεω καθαριει την συνειδησιν ημων απο νεκρων εργων εις το λατρευειν θεω ζωντι και αληθεινω
Heb 9:15 και δια τουτο διαθηκης καινης μεσιτης εστιν οπως θανατου γενομενου εις απολυτρωσιν των επι τη πρωτη διαθηκη παραβασεων την επαγγελειαν λαβωσι_ οι κεκλημενοι της αιωνιου κληρονομιας
Heb 9:16 οπου γαρ διαθηκη θανατον αναγκη φερεσθε του διαθεμενου
Heb 9:17 διαθηκη γαρ επι νεκροις βεβαια επει μηποτε ισχυι οτε ζη ο διαθεμενος
Heb 9:18 οθεν ουδε η πρωτη χωρεις αιματος ενκεκενισται
Heb 9:19 λαληθεισης γαρ πασης εντολης κατα τον νομον υπο μωσεως παντι τω λαω λαβων το αιμα τω_ μοσχων και των τραγων μετα υδατος και εριου κοκκινου και υσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον εραντισεν
Heb 9:20 λεγω_ τουτο το αιμα της διαθηκης ης ενετειλατο προς υμας ο θεος
Heb 9:21 και την σκηνην δε και παντα τα σκευη της λειτουργειας τω αιματι ομοιως εραντισεν
Heb 9:22 και σχεδον εν αιματι παντα καθαριζετε κατα τον νομον και χωρεις αιματεκχυσιας ου γεινεται αφεσεις
Heb 9:23 αναγκη ουν τα μεν υποδιγματα των εν τοις ουρανοις τουτοις καθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανια κριττοσιν θυσιαις παρα ταυτας
Heb 9:24 ου γαρ εις χειροποιητα εισηλθεν αγια χριστος αντιτυπα των αληθεινων αλλ εις αυτον τον ουρανον νυν ενφανισθηναι τω προσωπω του θεου υπερ ημων
Heb 9:25 ουδ ινα πολλακεις προσφερη εαυτον ωσπερ ο αρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατ ενιαυτον εν αιματι αλλοτριω
Heb 9:26 επει εδει αυτο_ πολλακεις παθειν απο καταβολης κοσμου νυνι δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν της αμαρτιας δια της θυσιας αυτου πεφανερωται
Heb 9:27 και καθ οσον αποκειται τοις ανθρωποις απαξ αποθανειν μετα δε τουτο κρισεις
Heb 9:28 ουτως και ο χριστος απαξ προσενεχθεις εις το πολλω_ ανενεγκειν αμαρτιας εκ δευτερου χωρεις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτον απεκδεχομενοις εις σωτηριαν δια πιστεως
Heb 10:1 σκιαν γαρ εχω_ ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτο_ ταις αυταις θυσιαις προσφερουσιν εις το διηνεκες (ουδε)ποτε δυναντε τους προσερχομενους τελειωσαι
Heb 10:2 επει ουκ αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχει_ ετι συνειδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ κεκαθερισμενους
Heb 10:3 αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτον
Heb 10:4 αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας
Heb 10:5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι
Heb 10:6 ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηυδοκησας
Heb 10:7 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημα σου
Heb 10:8 ανωτερον λεγ↔ οτι θυσιας και προσφορας και ο[λοκαυτω]ματα και περι αμαοτ[ιας ουκ] ηθελησας ουδε ηυδο[κησας] αιτινες κατα νομον π[ροσφερον]ται
Heb 10:9 τοτε ειρηκεν ιδου [ηκω] του ποιησαι το θελημα σ[ου] αναιρει το πρωτον ινα τ[ο δευτε]ρον στηση
Heb 10:10 εν ω θελημ[ατι ηγι]ασμενοι εσμεν δια της π[ροσ]φορας του σωματος ιησου χριστου εφ[απαξ]
Heb 10:11 και πας μεν αρχιερευς εστ[ηκεν] καθ ημεραν λειτουργων [και] τας αυτας πολλακεις προσφε[ρων] θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιαιλειν αμαρτιας
Heb 10:12 ουτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθεισεν εκ δεξιων του θεου
Heb 10:13 το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου
Heb 10:14 μια γαρ προσφορα τετελειωκε_ εις το διηνεκες τους αγιαζομενους
Heb 10:15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το ειρηκεναι
Heb 10:16 αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι την διανοια_ αυτων επιγραψω αυτους
Heb 10:17 και τω_ αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων ου μη μνησθησομαι ετι
Heb 10:18 οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας
Heb 10:19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησου
Heb 10:20 ην ενεκενισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου
Heb 10:21 και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου
Heb 10:22 προσερχωμεθα μετα αληθεινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως ρεραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοι το σωμα υδατι καθαρω
Heb 10:23 κατεχωμεν την ομολογειαν [της ε]λπιδος ακλεινη πιστος γαρ [ο επα]γγειλαμενος
Heb 10:24 [και κα]τανοωμεν αλληλους εις πα[ροξυ]σμον αγαπης και καλων εργω_
Heb 10:25 [μη ε]γκαταλειποντες την επισυ[ναγ]ωγην εαυτων καθως εθος [τισι]ν αλλα παρακαλουντες και το[σο]υτω μαλλον οσω βλεπετε [εγ]γιζουσαν την ημεραν
Heb 10:26 [εκ]ουσιως γαρ αμαρτανοντων [η]μων μετα το λαβειν την επι[γ]νωσιν της αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολειπετε θυσια
Heb 10:27 φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους
Heb 10:28 αθετησας τις νομον μωσεως χωρεις οικτειρμων επι δυσι_ η τρισιν μαρτυσιν αποθνησκει
Heb 10:29 ποσω δοκειται χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο τον υιον του θεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκης κοινον ηγησαμενος και το πνευμα της χαριτος ενυβρισας
Heb 10:30 οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησεις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος και παλι_ κρινει κυριος τον λαον αυτου
Heb 10:31 φοβερον το εμπεσειν εις χειρας θεου ζωντος
Heb 10:32 αναμιμνησκεσθαι δε τας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντες πολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων
Heb 10:33 τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθεντες
Heb 10:34 και γαρ τοις δεσμιοις συνεπαθησατε και την αρπαγην των υπαρχοντων υμων μετα χαρας προσεδεξασθε γεινωσκοντες εχειν εαυτους κρεισσονα υπαρξιν και μενουσαν
Heb 10:35 μη αποβαλητε ουν την παρρησια_ υμων ητις εχει μεγαλην μισθαποδοσιαν
Heb 10:36 υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινα το θελημα του θεου ποιησαντες κομισησθε την επαγγελειαν
Heb 10:37 ετι γαρ μικρο_ οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονιει
Heb 10:38 ο δε δικαιος μου εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω
Heb 10:39 ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως εις περιποιησιν ψυχης
Heb 11:1 εστιν δε πιστις ελπιζομενων υποστασις πραγματων ελεγχος ου βουλομενων
Heb 11:2 εν ταυτη γαρ εμαρτυρηθησαν οι πρεσβυτεροι
Heb 11:3 πιστει νοουμεν κατηρτισθε τους αιωνας ρηματι θεου εις το μη εκ φαινομενων το βλεπομενον γεγονεναι
Heb 11:4 πιστει πλειονα θυσιαν αβελ παρα καιν προσηνεγκεν τω θεω δι ης εμαρτυρηθη ειναι δικαιος μαρτυρουντος επι τοις δωροις αυτου τω θεω και δι αυτης αποθανων ετι λαλει
Heb 11:5 πιστει ενωχ μετετεθη του μη ιδειν θανατον και ουχ ηυρισκετο διοτι μετεθηκεν αυτο_ ο θεος προ γαρ της μεταθεως μεμαρτυρηται ευαρεστηκεναι τω θεω
Heb 11:6 χωρεις δε πιστεως αδυνατον ευαρεστησαι πιστευσαι γαρ δει τον προσερχομενον τω θεω οτι εστιν και τοις εκζητουσιν αυτον μισθαποδοτης γεινεται
Heb 11:7 πιστει χρηματισθεις νωε περι των μηδεπω βλεπομενων ευλαβηθεις κατεσκευασεν κιβωτον εις σωτηριαν του οικου αυτου δι ης κατεκρινεν τον κοσμον και της κατα πιστιν δικαιοσυνης εγενετο κληρονομος
Heb 11:8 πιστει ο καλουμενος αβρααμ υπηκουσεν εξελθειν εις τοπο_ ον ημελλεν λαμβανειν εις κληρονομιαν και εξηλθεν μη επισταμενος που ερχεται
Heb 11:9 πιστει παρωκησεν εις γην της επαγγελειας ως αλλοτρια_ εν σκηναις κατοικησας μετα ισαακ και ιακωβ των συνκληρονομων της επαγγελειας της αυτης
Heb 11:10 εξεδεχετο γαρ τη_ τους θεμελιους εχουσαν πολι_ ης τεχνιτης και δημιουργος ο θεος
Heb 11:11 πιστει και αυτη σαρρα δυναμι_ εις καταβολην σπερματος ελαβεν και παρα καιρον ηλικιας επει πιστον ηγησατο τον επαγγειλαμενον
Heb 11:12 διο και αφ ενος εγενηθησαν και ταυτα νενεκρωμενου καθως τα αστρα του ουρανου τω πληθει και ως η αμμος η παρα το χειλος της θαλασσης η αναριθμητος
Heb 11:13 κατα πιστιν απεθανον ουτοι πα_τες μη προσδεξαμενοι τας επαγγελειας αλλα πορρωθεν αυτας ιδοντες και ασπασαμενοι και ομολογησαντες οτι ξενοι και παρεπιδημοι εισι_ επι της γης
Heb 11:14 οι γαρ τοιαυτα λεγοντες εμφανιζουσιν οτι πατριδα επιζητουσιν
Heb 11:15 και ει μεν εκεινης εμνημονευο_ αφ ης εξεβησαν ειχον αν καιρον ανακαμψαι
Heb 11:16 νυν δε κρειττονος ορεγονται τουτ εστι_ επουρανιου διο ουκ επαισχυνεται αυτους ο θεος θεος επικαλεισθε αυτων ητοιμασεν γαρ αυτοις πολιν
Heb 11:17 πιστει προσενηνοχεν αβρααμ τον ισαακ πειραζομενος και τον μονογενη προσεφερεν ο τας επαγγελειας αναδεξαμενος
Heb 11:18 προς ον ελαληθη οτι εν ισαακ κληθησεται σοι σπερμα
Heb 11:19 λογισαμενος οτι και εκ νεκρων εγειρε δυναται ο θεος οθεν αυτον και εν παραβολη εκομισατο
Heb 11:20 πιστει και περι μελλοντων ηυλογησεν ισαακ τον ιακωβ και τον ησαυ
Heb 11:21 πιστει ιακωβ αποθνησκων εκαστον των υιων ιωσηφ ηυλογησεν και προσεκυνησεν επι το ακρον της ραβδου αυτου
Heb 11:22 πιστει ιωσηφ τελευτων περι της εξοδου των υιων ισραηλ εμνημονευσεν και περι των οστεων αυτου ενετειλατο
Heb 11:23 πιστει μωσης γεννηθε[ις εκρυ]βη τριμηνον υπο των πατε[ρων αυ]του διοτι ιδον αστιον το π[αιδιο_] και ουκ εφοβηθησαν το δι[αταγμα] του βασιλεως
Heb 11:24 πιστει μ[ωσης] μεγας γενομενος ηρνησα[το λε]γεσθαι υιος θυγατρος φαρα[ω]
Heb 11:25 μαλλον ελομενος συνκακ[ου]χεισθαι τω λαω του θεου η πρ[οσ]καιρον εχειν αμαρτιας απολ[αυσι_]
Heb 11:26 μειζονα πλουτον ηγησαμε[νος] των εν αιγυπτου θησαυρων τον ονιδισμον του χριστου απεβλεπεν γαρ εις την μισθαποδοσια[_]
Heb 11:27 πιστει κατελειπεν αιγυπτον μη φοβηθεις τον θυμον του βασιλεως τον γαρ αωρατον ως ορων εκαρτερησεν
Heb 11:28 πιστει πεποιηκεν το πασχα και την προσχυσιν του αιματος ινα μη ο ολεθρευων τα πρωτοτοκα θιγη αυτων
Heb 11:29 πιστει διεβησαν την ερυθραν θαλασσαν ως δια ξηρας γης ης πειραν λαβοντες οι αιγυπτιοι κατεποθησαν
Heb 11:30 πιστει τα τειχη ιεριχω επεσαν κυκλωθεντα επι επτα ημερας
Heb 11:31 πιστει ρααβ η πορνη ου συναπωλετο τοις απειθησασιν δεξαμενη τους κατασκοπους μετ ειρηνης
Heb 11:32 και τι ετι λεγω επιλιψει με γαρ διηγουμενον ο χρονος περι γεδεων βαρακ σαμψων ιεφθαε δαυειδ τε και σαμουηλ και των προφητων
Heb 11:33 οι δια πιστεως κατηγωνισαντο βασιλειας ειργασαντο δικαιοσυνην επετυχον επαγγελιων εφραξαν στοματα λεοντων
Heb 11:34 εσβεσαν δυναμιν πυρος εφυγον στοματα μαχαιρης εδυναμωθησα[_] απο ασθενειας εγενηθησαν ισχυροι εν πολεμω παρεμβολας εκλιναν αλλοτριων
Heb 11:35 ελαβ[ον] γυναικας εξ αναστασεως τουσ νεκρους αυτων αλλοι δε ετυ[μ]πανισθησαν ου προσδεξαμενοι την απολυτρωσιν ινα κ[ριτ]τονος αναστασεως τυχωσ[ιν]
Heb 11:36 [ετερο]ι δε εμπαιγμων και μα[στιγ]ων πειραν ελαβον [ετι δε] δεσμων και φυλακης
Heb 11:37 [ελιθ]ασθησαν επρισθησαν [επει]ρασθησαν εν φονω μαχαι[ρας] απεθανον περιηλθον εν [μη]λωταις εν αιγιοις δερμασιν [υστ]ερουμενοι θλιβομενοι κα[κου]χουμενοι
Heb 11:38 ων ουκ ην αξιος [ο κ]οσμος επι ερημιαις πλανω[μ]ενοι και ορεσιν και σπηλαιοις [κ]αι ταις οπαις της γης
Heb 11:39 και ουτοι παντες μαρτυρηθεντες δια της πιστεως ουκ εκομισαντο τας επαγγελειας
Heb 11:40 του θεου περι ημω_ κριττον τι προβλεψαμενου ινα μη χωρεις ημων τελειωθωσι_
Heb 12:1 τοιγαρουν και ημεις τοσουτον εχοντες περικειμενον ημι_ νεφος μαρτυρων ογκον αποθεμενοι παντα και την ευπεριστατον αμαρτιαν δι υπομονης τρεχωμεν τον προκειμενον ημιν αγωνα
Heb 12:2 αφορωντες εις τον της πιστεως αρχηγον και τελειωτην ιησουν ος αντι της προκειμενης αυτω χαρας υπεμεινεν σταυρον αισχυνης καταφρονησας εν δεξια τε του θρονου του θεου κεκαθεικεν
Heb 12:3 αναλογισασθαι γαρ τον τοιαυτην υπομεμενηκοτα υπο των αμαρτωλων εις εαυτο_ αντιλογιαν ινα μη καμητε ταις ψυχαις υμων εκλυομενοι
Heb 12:4 ουπω μεχρις αιματος αντικατεστητε προς την αμαρτιαν ανταγωνιζομενοι
Heb 12:5 και εκλελησθε της παρακλησεως ητις υμιν ως υιοις διαλεγετε υιε μου μη ολιγωρει παιδιας κυριου μηδε εκλυου υπ αυτου ελεγχομενος
Heb 12:6 ον γαρ αγαπα κυριος παιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ον παραδεχετε
Heb 12:7 εις παιδιαν υπομενεται ως υιοις υμιν προσφερεται ο θεος τις γαρ υιος ον ου παιδευει πατηρ
Heb 12:8 ει δε χωρεις εστε παιδιας ης μετοχοι γεγονασι παντες αρα νοθροι και ουχ υιοι εσται
Heb 12:9 ειτα [τ]ους μεν της σαρκος ημων πατερας ειχομεν παιδευτας και ενετρεπομεθα ου πολυ μαλλον υποταγησομεθα τω πατρι των πνευματων και ζησομεν
Heb 12:10 οι μεν γαρ προς ολιγας ημερας κατα το δοκουν αυτοις επαιδευο_ ο δε επι το συμφερων εις το μεταλαβειν της αγιοτητος αυτου
Heb 12:11 πασα δε παιδεια προς μεν το παρο_ ου δοκει χαρας ειναι αλλα λυπης υστερον δε καρπον ειρηνικον τοις δι αυτης γεγυμνασμενοις αποδιδωσιν δικαιοσυνης
Heb 12:12 διο τας παρειμενας χειρας και τα παραλελυμενα γονατα ανορθωσατε
Heb 12:13 και τροχιας ορθας ποιησατε τοις ποσιν υμων ινα μη το χωλον εκτραπη ιαθη δε μαλλον
Heb 12:14 ειρηνην διωκεται μετα παντω_ και τον αγιασμον ου χωρεις ουδεις οψεται τον κυριον
Heb 12:15 επισκοπουντες μη τις υστερων απο της χαριτος του θεου μη τις ριζα πικριας ανω φυουσα ενοχλη και δι αυτης μιανθωσιν οι πολλοι
Heb 12:16 μη τις πορνος η βεβηλος ως ησαυ ος αντι βρωσεως μιας απεδετο τα πρωτοτοκεια εαυτου
Heb 12:17 ιστε γαρ οτι και μετεπειτα θελων κληρονομησαι την ευλογιαν απεδοκιμασθη μετανοιας γαρ τοπο_ ουχ ευρεν καιπερ μετα δακρυω_ εκζητησας αυτην
Heb 12:18 ου γαρ προσεληλυθατε ψηλαφωμενω και κεκαυμενω πυρι και γνοφω και ζοφω και θυελλη
Heb 12:19 και σαλπιγγος ηχω και φωνη ρηματων ης οι ακουσαντες παρητησαντο μη προσθειναι αυτοις λογον
Heb 12:20 ουκ εφερον γαρ το διαστελλομενον καν θηριο_ θιγη του ορους λιθοβοληθησεται
Heb 12:21 και ουτω φοβερον ην το φανταζομενον μωσης ειπεν εκφοβος ειμι και εντρομος
Heb 12:22 ου γαρ προσεληλυθατε σιων ορει και πολει θεου ζωντος ιερουσαλημ επουρανιων και μυριασιν αγγελω_
Heb 12:23 πανηγυρει και εκκλησια πρωτοτοκων απογεγραμμενων εν ουρανοις και κριτη θεω παντω_ και πνευμασιν δικαιων τετελειωμενων
Heb 12:24 και διαθηκης νεας μεσιτη ιησου και αιματι ραντισμου κριττον λαλουντι παρα τον αβελ
Heb 12:25 βλεπετε μη παραιτησησθε τον λαλουντα ει γαρ εκεινοι ουκ εξεφυγον επι γης παραιτησαμενοι τον χρηματιζοντα πολυ μαλλον ημεις οι τον απ ουρανων αποστρεφομενοι
Heb 12:26 ου η φωνη την γην εσαλευσε_ τοτε νυν δε επηγγελται λεγω_ ετι απαξ εγω σεισω ου μονον την γην αλλα και τον ουρανον
Heb 12:27 το δε ετι απαξ δηλοι την των σαλευομενων μεταθεσιν ως πεποιημενων
Heb 12:28 διο βασιλεια_ ασαλευτον παραλαμβανοντες εχωμεν χαριν δι ης λατρευωμεν ευαρεστως τω θεω μετα ευλαβειας και δεους
Heb 12:29 και γαρ ο θεος ημων πυρ καταναλισκο_
Heb 13:1 η φιλαδελφια μενετω
Heb 13:2 της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθαι δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελους
Heb 13:3 μιμνησκεσθε των δεσμιω_ ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματι
Heb 13:4 τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους γαρ και μοιχους κρινει ο θεος
Heb 13:5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλειπω
Heb 13:6 ωστε θαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος και ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος
Heb 13:7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθαι την πιστιν
Heb 13:8 ιησους χριστος εχθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωνας
Heb 13:9 διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη παραφερεσθαι καλο[ν γαρ χαρι]τι βεβαιουσθαι την καρδ[ιαν] ου βρωμασιν εν οις ουκ ω[φελη]θησαν οι περιπατουντεσ
Heb 13:10 εχομεν θυσιαστηριον εξ ο[υ φαγειν] ουκ εχουσιν εξουσιαν οι [τη σκη]νη λατρευοντες
Heb 13:11 ων γαρ ε[ισφε]ρεται ζωων το αιμα εις τα [αγια] δια του αρχιερεως τουτων [τα σω]ματα κατακεεται εξω της [παρεμ]βολης
Heb 13:12 διο και ιησους ινα αγιασ[η] δια του ιδιου αιματος τον λα[ον] εξω της πυλης επαθεν
Heb 13:13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτο[_] εξω της παρεμβολης τον ονε[ι]δισμον αυτου φεροντες
Heb 13:14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολι_ αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν
Heb 13:15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως δια παντος τω θεω τουτ εστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου
Heb 13:16 της δε ευποιειας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθαι τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστιται ο θεος
Heb 13:17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν ως λογον αποδωσοντες υπερ των ψυχων υμων ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο
Heb 13:18 προσευχεσθε περι ημων πειθομεθα γαρ οτι καλην συ_ειδησιν εχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθε
Heb 13:19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχειον αποκατασταθω υμι_
Heb 13:20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγω_ εκ νεκρων τον ποιμενα τω_ προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουν
Heb 13:21 καταρτισα[ι] υμας εν παντι εργω και λογω αγαθω εις το ποιησαι τ[ο] θελημα αυτου αυτω ποιω[_] εν ημιν το ευαρεστον εν[ω]πιον αυτου δια ιησου χριστου [ω η δοξ]α εις τους αιωνας τω_ [αιων]ων αμην
Heb 13:22 [παρακα]λω δε υμας αδελφοι [ανεχ]εσθε του λογου της πα[ρακλ]ησεως και γαρ δια βρα[χεω]ν επεστειλα υμιν
Heb 13:23 [γιν]ωσκετε τον αδελφον [ημ]ων τιμοθεον απολελυμε[νο]ν μεθ ου εαν ταχειον ερ[χη]ται οψομαι υμας
Heb 13:24 [ασ]πασασθε παντας τους ηγου[μ]ενους υμων και παντας [τ]ους αγιους ασπαζονται [υ]μας οι απο της ιταλιας
Heb 13:25 η χαρις μετα παντων υμω_ αμην
Jam 1:1 ιακωβος θεου και κυριου ιησου χριστου δουλος ταις δωδεκα φυλαις ταις εν τη διασπορα χαιρειν
Jam 1:2 πασαν χαραν ηγησασθε αδελφοι μου οταν πειρασμοις περιπεσητε πυκιλοις
Jam 1:3 γινωσκοντες οτι το δοκιμιον υμω_ της πιστεως κατεργαζετε υπομονην
Jam 1:4 η δε υπομονη εργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι
Jam 1:5 ει δε τις υμων λειπετε σοφιας αιτειτω παρα του θεου του διδο_τος πασιν απλως και μη ονιδιζοντος και δοθησεται αυτω
Jam 1:6 αιτειτω δε εν πιστει μηδεν διακρινομενος ο γαρ διακρινομενος εοικεν κλυδωνι θαλασσης ανεμιζομενω και ριπιζομενω
Jam 1:7 μη γαρ οιεσθω ο ανθρωπος εκεινος οτι λημψεται τι παρα του .κυριου
Jam 1:8 ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου
Jam 1:9 καυχασθω δε ο αδελφος ο ταπεινος εν τω υψει αυτου
Jam 1:10 ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσει αυτου οτι ως α_θος χορτου παρελευσεται
Jam 1:11 ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου αυτου απωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις ποριαις αυτου μαρανθησεται
Jam 1:12 μακαριος ανθρωπος ος υπομενει πειρασμον οτι δοκιμος γενομενος λημψεται τον στεφανον της ζωης ον επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτον
Jam 1:13 μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο θεου πειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδενα
Jam 1:14 εκαστος δε πειραζεται υπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος και δελεαζομενος
Jam 1:15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθεισα αποκυει θανατο_
Jam 1:16 μη πλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι
Jam 1:17 πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστιν καταβαινων απο του πατρος των φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγη η τροπης αποσκιασμα
Jam 1:18 βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των εαυτου κτισματω_
Jam 1:19 ιστε δε αδελφοι μου αγαπητοι και εστω_ πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργην
Jam 1:20 οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνην θεου ουκ εργαζετε
Jam 1:21 διο αποθεμενοι πασαν ρυπαρια_ και περισσευμα κακιας εν πραυτι δεξασθαι τον ενφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων
Jam 1:22 γινεσθαι δε ποιηται λογου και μη μονον ακροται παραλογιζομενοι εαυτους
Jam 1:23 η τις ακροατης λογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρω
Jam 1:24 κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιος ην
Jam 1:25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμεινας ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται
Jam 1:26 ει τις δοκει θρησκος ειναι μη χαλιναγωγω_ γλωσσαν αυτου αλλα απατω_ καρδιαν αυτου τουτου ματαιος η θρησκεια
Jam 1:27 θρησκεια γαρ καθαρα και αμιαντος παρα τω θεω και τω πατρι αυτη εστιν επισκεπτεσθαι ορφανους και χηρας εν τη θλιψει αυτω_ ασπειλον σεαυτον τηρειν απο του κοσμου
Jam 2:1 αδελφοι μου μη εν προσωπολημψιαις εχετε την πιστιν του κυριου ημων ιησου χριστου της δοξης
Jam 2:2 εαν γαρ εισελθη εις την συ[να]γωγην υμων ανηρ χρυσοδ[α]κτυλιος εν αισθητι λαμπρα εισελθη δε και πτωχος εν ρυπαρα αισθητι
Jam 2:3 και επιβλεψητε επι τον φορουντα την εσθητ[α] την λαμπραν και ειπητε συ καθου ωδε καλως και τω πτωχω ειπητε συ στηθι εκει η καθου υπο το υποποδιον των ποδων σου
Jam 2:4 ου διεκριθητε εν εαυτοις και εγενεσθαι κριται διαλογισμων πονηρω_
Jam 2:5 ακουσαται αδελφοι μου αγαπητοι ουχ ο θεος εξελεξατο τους πτωχους το_ κοσμο_ πλουσιους εν πιστει και κληρονομους της επαγγελειας ης επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτον
Jam 2:6 υμεις δε ητιμασατε τον πτωχον ουχι οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμας και αυτοι ελκουσιν υμας εις κρητηρια
Jam 2:7 και αυτοι βλασφημουσιν το καλον ονομα το επικληθεν εφ υμας
Jam 2:8 ει με_τοι νομον τελειτε βασιλεικο_ κατα την γραφην αγαπη[σε]ισ τον πλησιον σου [ως] σεαυτο_ αγα[π]ησεισ τον πλησιον σου ως σεαυτον καλως ποιειτε
Jam 2:9 ει δε προσωπολημπτειτε αμαρτιαν εργαζεσθε ελεγχομενοι υπο του νομου ως παραβαται
Jam 2:10 οστις γαρ ολον τον νομον πληρωσει πταιση δε εν ενι γεγονεν παντων ενοχος
Jam 2:11 ο γαρ ειπας μη μοιχευσης ειπεν και μη φονευσης ει δε ου μοιχευεις φονευεις δε εγενου αποστατης νομου
Jam 2:12 ουτως λαλειτε και ουτως ποιειτε ως δια νομου ελευθεριας μελλοντες κρινεσθαι
Jam 2:13 η γαρ κρισις αναιλεος τω μη ποιησαντι ελεος κατακαυχασθω δε ελεος κρισεως
Jam 2:14 τι το οφελος αδελφοι μου εα_ πιστιν τις λεγη εχειν εργα δε μη ερχη μη δυναται η πιστις σωσαι αυτον
Jam 2:15 [εα]ν δε αδελφος η αδελφη γυμνοι υπαρχωσιν η λειπομενοι ωσιν της εφημερου τροφης
Jam 2:16 και ειπη τις αυτοις εξ υμων υπαγετε εν ειρηνη θερμενεσθε και ορταζεσθε μη δωτε δε αυτοις τα επιτηδια του σωματος τι το οφελος
Jam 2:17 ουτως και η πιστις εαν μη εργα νεκρα εστιν καθ εαυτην
Jam 2:18 αλλα ερει τις συ πιστις εχεις καγω εργα εχω ειξον μοι τη_ πιστιν σου χωρεις των εργω_ καγω δειξω σοι εκ των εργω_ μου την πιστιν μου
Jam 2:19 συ πιστευεις οτι εις εστιν ο θεος καλως ποιεις και τα δαιμονια πιστευουσιν και φρισσουσιν
Jam 2:20 θελεις δε γνωναι ω ανθρωπε καινε οτι η πιστις χωρεις των εργω_ νεκρα εστιν
Jam 2:21 αβρααμ ο πατηρ ημω_ ουκ εξ εργων εδικαιωθη ανενεγκας ισαακ τον υιον αυτου επι το θυσιαστηριον
Jam 2:22 βλεπεις οτι η πιστις συνεργει τοις εργοις αυτου και εκ των εργων η πιστις ετελιωθη
Jam 2:23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην και φιλος θεου εκληθη
Jam 2:24 οραται οτι εξ εργων δικαιουται ανθρωπος και ουκ εκ πιστεως μονο_
Jam 2:25 ομοιως δε και ρααβ η πορνη ουκ εξ εργων εδικαιωθη υποδεξαμενη τους αγγελους και ετερα οδω εκβαλουσα
Jam 2:26 ωσπερ γαρ το σωμα χωρεις πνευματος νεκρον εστιν ουτως και η πιστις χωρεις των εργων νεκρα εστιν
Jam 3:1 μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα λημψομεθα
Jam 3:2 πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
Jam 3:3 ει δε των ιππων τους χαλινους εις τα στομα βαλλομεν προς το πειθεσθαι ημιν αυτους και ολον το σωμα μεταγομεν αυτω_
Jam 3:4 ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο σκληρων ανεμων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου αν η ορμη του ευθυνοντος βουληται
Jam 3:5 ωσαυτως και η γλωσσα μικρο_ μελος εστιν και μεγαλα αυχει ιδου ολιγον πυρ ηλικην υλη_ αναπτει
Jam 3:6 και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικειας η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχο_ της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης
Jam 3:7 πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετινων ερπετων και εναλιων δαμαζετε και δεδαμασται τη φυσι τη ανθρωπιν↔
Jam 3:8 την δε γλωσσαν ουδεις δυναται δαμασαι ανθρωπων ακαταστατον κακον μεστη ιου θανατηφορου
Jam 3:9 εν αυτη ευλογουμεν τον κυριον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγενημενους
Jam 3:10 εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι
Jam 3:11 μητι η πη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
Jam 3:12 μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτε αλυκο_ γλυκυ ποιησαι υδωρ
Jam 3:13 τις σοφος και επιστημων εν υμιν διξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
Jam 3:14 ει δε αρα ζηλον πικρον εχετε και ερειθειαν εν τη καρδια υμων μη καυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας
Jam 3:15 ουκ εστι_ αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ επιγιος ψυχικη δαιμονιωδης
Jam 3:16 οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει και ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
Jam 3:17 η δε ανωθεν σοφια πρωτον με_ αγνη εστιν επειτα ειρηνεικη επιεικης ευπιθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος ανυποκριτος
Jam 3:18 καρπος δε δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρετε τοις ποιουσιν ειρηνην
Jam 4:1 ποθεν πολεμοι εν υμιν και ποθεν μαχαι ουκ εντευθεν εκ των ηδονω_ υμων των στρατευομενω_ εν τοις μελεσιν υμων
Jam 4:2 επιθυμειτε και ουκ εχεται φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθε επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε ουχ εχετε δια το μη αιτεισθε υμας
Jam 4:3 αιτειτε και ου λαμβανετε διοτι κακως αιτεισθε ινα εν ταις ηδοναις υμων δαπανησητε
Jam 4:4 μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι η φιλια του κοσμου εχθρα του θεου εστιν ος αν ουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρος του θεου καθισταται
Jam 4:5 η δοκειτε οτι καινως η γραφη λεγει προς φθονον επιποθει το πνευμα ο κατωκεισεν εν ημι_
Jam 4:6 μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν
Jam 4:7 υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε δε τω διαβολω και φευξεται αφ υμω_
Jam 4:8 εγγεισατε τω θεω και εγγιει υμιν καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι και αγνισατε καρδιας διψυχοι
Jam 4:9 ταλαιπωρησατε και πενθησατε κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθος μεταστραφητω και η χαρα εις κατηφειαν
Jam 4:10 ταπινωθητε ενωπιον κυριου και υψωσει υμας
Jam 4:11 μη καταλαλειτε αδελφοι μου αλληλων ο καταλαλων αδελφου η κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρινει νομον η δε νομον κρινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης
Jam 4:12 εις εστιν ο νομοθετης και κριτης δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ δε τισ [ει] ο κρινων τον πλησιον
Jam 4:13 αγε νυν οι λεγοντες σημερον και αυριον πορευσωμεθα εις τηνδε την πολιν και ποιησωμεν ενιαυτον ενα και εμπορευσομεθα και κερδησομεν
Jam 4:14 οιτεινες ουκ επιστασθε τα της αυριον ποια γαρ η ζωη υμων ατμις εσται η προς ολιγον φαινομενη επειτα και αφανιζομενη
Jam 4:15 αντι του λεγειν υμας εαν ο κυριος θεληση και ζησομεν και ποιησομε_ τουτο η κεινο
Jam 4:16 νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονιαις υμω_ πασα καυχησεις τοιαυτη πονηρα εστιν
Jam 4:17 ειδοτι ουν καλον ποι↔ και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστι_
Jam 5:1 αγε νυν οι ↔ κλαυσατε ολολυζοντες επι ταις ταλαιπωριαις υμων ταις επερχομεναις
Jam 5:2 ο πλουτος υμω_ σεσηπεν και τα ιματια υμω_ σητοβρωτα γεγονεν
Jam 5:3 ο χρυσος υμων κατιωται και ο αργυρος και ο ιος αυτων εις μαρτυριον υμιν εσται και φαγεται τας σαρκας υμων ο ιος ως πυρ εθησαυρισατε εν ημεραις εσχαταις
Jam 5:4 ιδου ο μισθος των εργατων των αμησαντων τας χωρας υμων ο απεστερημενος αφ υμων κραζει και αι βοαι των θερισαντων εις τα ωτα κυριου σαβαωθ εισεληλυθεν
Jam 5:5 ετρυφησατε επι της γης εσπαταλησατε εθρεψατε τας καρδιας υμων εν ημεραις σφαγης
Jam 5:6 κατεδικασατε εφονευσατε τον δικαιον ουκ αντιτασσεται υμιν
Jam 5:7 μακροθυμησατε ουν αδελφοι εως της παρουσιας του κυριου ιδου ο γεωργος εκδεχεται τον τιμιον καρπον της γης μακροθυμων επ αυτω εως λαβη υετον προιμον και οψιμον
Jam 5:8 μακροθυμησατε και υμεις στηριξατε τας καρδιας υμω_ [οτ]ι η παρουσια του κυριου ηγγεικε_
Jam 5:9 [μη] στεναζετε αδελφοι μου κα[τ] αλληλων ινα μη κριθητε [ι]δου ο κριτης προ των θυρω_ εστηκεν
Jam 5:10 υποδειγμα αδελφοι της κακοπαθειας και της μακροθυμιας εχετε τους προφητας οι ελαλησαν τω ονοματι κυριου
Jam 5:11 ιδου μακαριζομεν τους υπομειναντας την υπομονην ιωβ ηκουσαται και το τελος κυριου ιδετε οτι πολυσπλαγχνος εστιν ο κυριος και οικτειρμων
Jam 5:12 προ παντων δε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ουρανον μητε την γην μητε αλλον ορκον τινα ητω δε υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μη υπο κρισιν πεσητε
Jam 5:13 κακοπαθει τις εν υμιν προσευχεσθω ευθυμει τις ψαλλετω
Jam 5:14 ασθενει τις εν υμιν προσκαλεσασθω τους πρεσβυτερους της εκκλησιας και προσευξασθωσαν επ αυτο_ αλιψαντες αυτον ελαιω εν τω ονοματι κυριου
Jam 5:15 και η ευχη της πιστεως σωσει τον καμνοντα και εγερει αυτον ο κυριος καν αμαρτιας η πεποιηκως αφεθησεται αυτω
Jam 5:16 εξομολογεισθε ου_ αλληλοις τας αμαρτιας και προσευχεσθαι υπερ αλληλων οπως ιαθητε πολυ ισχυι δεησεις δικαιου ενεργουμενη
Jam 5:17 ηλιας ανθρωπος ην ομοιοπαθης ημιν και προσευχη προσηυξατο του μη βρεξαι και ουκ εβρεξεν επι της γης ενιαυτους τρεις και μηνας εξ
Jam 5:18 και παλιν προσηυξατο και ο ουρανος εδωκεν υετον και η γη εβλαστησεν τον καρπο_ αυτης
Jam 5:19 αδελφοι μου εαν τις εν υμιν πλανηθη απο της αληθειας και επιστρεψη τις ↔
Jam 5:20 γινωσκετω οτι ο επιστρεψας αμαρτωλον εκ πλανης οδου αυτου σωσει την ψυχην αυτου εκ θανατου και καλυψει πληθος αμαρτιω_
1Pe 1:1 πετρος αποστολος ιησου χριστου εκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας ποντου γαλατιας καππαδοκιας ασιας και βιθυνιας
1Pe 1:2 κατα προγνωσι_ θεου πατρος εν αγιασμω πνευματος εις υπακοην και ραντισμον αιματος ιησου χριστου χαρις υμιν και ειρηνη πλ↔
1Pe 1:3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο κατα το πολυ αυτου ελεος αναγεννησας ημας εις ελπιδα ζωσαν δι αναστασεως ιησου χριστου εκ νεκρων
1Pe 1:4 εις κληρονομιαν αφθαρτον και αμιαντο_ και αμαραντον τετηρημενη_ εν ουρανοις εις υμας
1Pe 1:5 τους εν δυναμει θεου φρουρουμενους δια πιστεως εις σωτηριαν ετοιμην αποκαλυφθηναι εν καιρω εσχατω
1Pe 1:6 εν ω αγαλλιασθε ολιγον αρτι ει δεον εστιν λυπηθεντες εν ποικιλοις πειρασμοις
1Pe 1:7 ινα το δοκιμιον υμων της πιστεως πολυτιμοτερον χρυσιου του απολλυμενου δια πυρος δε δοκιμαζομενου ευρεθη εις επαινον και δοξαν και τιμην εν αποκαλυψει ιησου χριστου
1Pe 1:8 ον ουκ ειδοτες αγαπατε εις ο_ αρτι μη ορωντες πιστευο_τες δε αγαλλιασθε χαρα ανεκλαλητω και δεδοξασμενη
1Pe 1:9 κομιζομενοι το τελος της πιστεως υμων σωτηριαν ψυχων
1Pe 1:10 περι ης σωτηριας εξεζητησα_ και εξηραυνησαν προφηται οι περι της εις υμας χαριτος προφητευσαντες
1Pe 1:11 ερευνω_τες εις τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοις πνευμα χριστου προμαρτυρουμενον τα εις χριστον παθηματα και τας μετα ταυτα δοξας
1Pe 1:12 οις απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δε διηκονου_ αυτα α νυν ανηγγελη υμιν δια των ευαγγελισαμενων υμας πνευματι αγιω αποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι
1Pe 1:13 διο αναζωσαμενοι τας οσφυας της διαοιας υμων νηφοντες τελειως ελπισατε επι την φερομενην υμιν χαριν εν αποκαλυψει ιησου χριστου
1Pe 1:14 ως τεκνα υπακοης μη συσχηματιζομενοι ταις προτερον εν τη αγνοια υμω_ επιθυμιαις
1Pe 1:15 αλλα κατα τον καλεσαντα υμας αγιον και αυτοι αγιοι εν παση αναστροφη γενηθητε
1Pe 1:16 διοτι γεγραπται αγιοι εσεσθαι οτι εγω αγιος ↔
1Pe 1:17 και ει πατερα επικαλεισθε τον απροσωπολημπτως κρινοντα κατα το εκαστου εργον εν φοβω τον της παροικιας υμων χρονον αναστραφητε
1Pe 1:18 ειδοτες οτι ου φθαρτοις αργυριω η χρυσιω ελυτρωθητε εκ της ματαιας υμων αναστροφης πατροπαραδοτου
1Pe 1:19 αλλα τιμιω αιματι ως αμνου αμωμου και ασπιλου χριστου
1Pe 1:20 προεγνωσμενου μεν προ καταβολης κοσμου φανερωθεντος δε επ εσχατου των χρονων δι ημας
1Pe 1:21 τους δι αυτου πιστους εις θεον τον εγειραντα αυτον εκ νεκρω_ και δοξαν αυτω δοντα ωστε την πιστιν υμων και ελπιδα ειναι εις θεον
1Pe 1:22 τας ψυχας υμω_ ηγνικοτες εν τη υπακοη της αληθειας εις φιλαδελφιαν ανυποκριτον εκ καρδιας αλληλους αγαπησατε εκτενως
1Pe 1:23 αναγεγεννημενοι ουκ εκ φθορας φθαρτης αλλα αφθαρτου δια λογου ζωντος θεου και μενοντος
1Pe 1:24 διοτι πασα σαρξ χορτος και πασα δοξα αυτης ως ανθος χορτου εξηρανθη ο χορτος και το ανθος εξεπεσεν
1Pe 1:25 το δε ρημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δε εστι_ ευαγγελισθεν εις υμας
1Pe 2:1 αποθεμενοι ουν πασαν κακιαν και παντα δολον και υποκρισεις και φθονους και καταλαλιας
1Pe 2:2 ως αρτιγενητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε ινα εν αυτω αυξηθητε εις σωτηριαν
1Pe 2:3 ει εγευσασθε οτι χρηστος ο κυριος
1Pe 2:4 προς ον προσερχομενοι λιθον ζωντα υπο ανθρωπων μεν αποδεδοκ[ιμασμε]νον παρα δε θεω εκλεκτ[ον] εντιμον
1Pe 2:5 και αυτοι ως λι[θοι] ζωντες οικοδομεισθε οι[κος] πνευματικος εις ιερατευμα αγιο[_] ανενεγκαι πνευματικος θυσιας ευπροσδεκτους θεω δια ιησου χριστου
1Pe 2:6 διοτι περιεχει εν γραφη ιδου τιθημι εν σιων λιθον ακρογωναιον εκλεκτον εντιμον και ο πιστευων επ αυτω ου μη καταισχυνθη
1Pe 2:7 υμιν ουν η τιμη τοις πιστευουσιν απιθουσιν δε λιθος ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας
1Pe 2:8 και λιθος προσκομματος και πετρα σκανδαλου οι προσκοπτουσιν τω λογω απειθουντες εις ο και ετεθησαν
1Pe 2:9 υμεις δε γενος εκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνος αγιο_ λαος εις περιποιησιν οπως τας αρετας εξαγγειλητε του εκ σκοτους υμας καλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως
1Pe 2:10 οι ποτε ου λαος νυν δε λαος θεου οι ουκ ηλεημενοι νυν δε ελεηθεντες
1Pe 2:11 αγαπητοι παρακαλω ως παροικους και παρεπιδημους απεχεσθε των σαρκικων επιθυμιων αιτεινες στρατευονται κατα της ψυχης
1Pe 2:12 την αναστροφην υμων εν τοις εθνεσιν εχοντες καλην ινα εν ω καταλαλουσιν υμων ως κακοποιων εκ των καλων εργων εποπτευσαντες δοξασωσι τον θεον εν ημερα επισκοπης
1Pe 2:13 υποταγητε παση ανθρωπινη κτισει δια τον κυριον ειτε βασιλει ως υπερεχοντι
1Pe 2:14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησιν κακοποιω_ επαινον δε αγαθοποιων
1Pe 2:15 οτι ουτως εστιν το θελημα του θεου αγαθοποιουντας φιμουν την των αφρονων ανθρωπων αγνωσια_
1Pe 2:16 ως ελευθεροι και μη ως επικαλυμμα εχοντες την κακιας [τη]ν ελευθεριαν αλλ ως δουλοι [θεο]υ
1Pe 2:17 παντας τιμησατε (τη)ν αδελφοτητα αγαπατε τον θεον φοβεισθε τον βασιλεα τιματε
1Pe 2:18 οι οικεται υποτασσομενοι εν παντι φοβω τοις δεσποταις ου μονον τοις αγαθοις και επιεικεσιν αλλα και τοις σκολιοις
1Pe 2:19 τουτο γαρ χαρις ι δια συνειδησιν θεου αγαθην υποφερει τις λυπας πασχων αδικως
1Pe 2:20 ποιον γαρ κλεος ει αμαρτανοντες και κολαφιζομενοι υπομενειτε αλλ ει αγαθοποιουντες και πασχοντες υπομενειτε τουτο γαρ χαρις παρα τω θεω
1Pe 2:21 εις τουτο γαρ εκληθητε οτι χριστος επαθεν περι υμων υμι_ υπολιμπανων υπογραμμο_ ινα επακολουθησητε τοις ιχνεσιν αυτου
1Pe 2:22 ος αμαρτιαν ουκ εποιησεν ουδε ευρεθη δολος εν τω στοματι αυτου
1Pe 2:23 ος λοιδορουμενος ουκ αντελοιδορει πασχων ουκ ηπηλει παρεδιδου δε τω κρινοντι δικαιως
1Pe 2:24 ος τας αμαρτιας ημω_ αυτος ανηνεγκεν εν τω σωματι αυτου επι το ξυλον ινα ταις αμαρτιαις ημων απογενομενοι τη δικαιοσυνη ζησωμεν ου τω μωλωπει ιαθητε
1Pe 2:25 ητε γαρ ως προβατα πλανωμενοι αλλ επεστραφητε νυν επι τον ποιμενα και επισκοπον των ψυχων υμω_
1Pe 3:1 ομοιως γυναικες υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν ινα και ει τινες απειθουσιν τω λογω δια της των γυναικω_ αναστροφης ανευ λογου κερδηθησονται
1Pe 3:2 εποπτευσαντες την εν φοβω αγνην αναστροφην υμων
1Pe 3:3 ων εστω ουχ ο εξωθεν εμπλοκης τριχων και περιθεσεως χρυσιων η ενδυσεως ιματιων κοσμος
1Pe 3:4 αλλ ο κρυπτος της καρδιας ανθρωπος εν τω φθαρτω του πραεος και ησυχιου πνευματος ο εστιν ενωπιον του θεου πολυτελες
1Pe 3:5 ουτως γαρ ποτε και αι αγιαι γυναικες αι ελπιζουσαι εις θεον εκοσμουν εαυτας υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν
1Pe 3:6 ως σαρρα υπηκουσε_ τω αβρααμ κυριον αυτον καλουσα ης εγενηθητε τεκνα αγαθοποιουσαι και μη φοβουμεναι μηδεμιαν πτοησιν
1Pe 3:7 οι ανδρες ομοιως συνοικουντες κατα γνωσιν ως ασθενεστερω σκευει τω γυναικιω απονεμοντες τιμην ως και συνκληρονομοι ποικιλης χαριτος ζωης εις το μη εγκοπτεσθε τας προσευχας υμων
1Pe 3:8 το δε τελος παντες ομοφρονες συμπαθεις φιλαδελφοι ευσπλαγχνοι ταπεινοφρονες
1Pe 3:9 μη αποδιδοντες κακον αντι κακου η λοιδοριαν αντι λοιδοριας τουναντιον δε ευλογου_τες οτι εις τουτο εκληθητε ινα ευλογιαν κληρονομησητε
1Pe 3:10 ο γαρ θελων ζωην αγαπαν και ιδειν ημερας αγαθας παυσατω την γλωσσαν απο κακου και χειλη του μη λαλησαι δολον
1Pe 3:11 εκκλινατω δε απο κακου και ποιησατω αγαθον ζητησατω ειρηνην και διωξατω αυτην
1Pe 3:12 οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων προσωπο_ δε κυριου επι ποιουντας κακα
1Pe 3:13 και τις ο κακωσων υμας εαν του αγαθου ζηλωται γενησθε
1Pe 3:14 ει δε και πασχοιτε δια δικαιοσυνην μακαριοι τον δε φοβον αυτων μη φοβηθητε μηδε ταραχθητε
1Pe 3:15 κυριον δε τον χριστον αγιασατε εν ταις καρδιαις υμων ετοιμοι αει προς απολογιαν παντι τω απαιτου_τι υμας λογον περι της εν υμιν ελπιδος αλλα μετα πραυτητος και φοβου
1Pe 3:16 συνειδησιν εχοντες αγαθην ινα εν ω καταλαλουσιν υμων ως κακοποιων καταισχυνθωσιν οι επερεαζοντες υμων την αγαθην εν χριστω αναστροφην
1Pe 3:17 κρειττον γαρ αγαθοποιουντας ει θελοι το θελημα του θεου πασχει_ η κακοποιουντας
1Pe 3:18 οτι και χριστος απαξ περι αμαρτιων υπερ υμω_ απεθανεν δικαιος υπερ αδικων ινα ημας προσαγαγη τω θεω θανατωθεις ↔οποιηθεις δε πνευματι
1Pe 3:19 εν ω και τοις εν φυλακη πνευμασιν πορευθεις εκηρυξε_
1Pe 3:20 απειθησασιν ποτε οτε απεξεδεχετο η του θεου μακροθυμια εν ημεραις νωε κατασκευαζομενης κιβωτου εις ην ολιγοι τουτ εστιν οκτω ψυχαι διεσωθησαν δι υδατος
1Pe 3:21 ο και υμας αντιτυπον νυν σωζει βαπτισμα ου σαρκος αποθεσις ρυπου αλλα συνειδησεως αγαθης επερωτημα εις θεον δια αναστασεως ιησου χριστου
1Pe 3:22 ος εστιν εν δεξια του θεου πορευθεις εις ουρανον υποταγεντων αυτω αγγελων και εξουσιων και δυναμεω_
1Pe 4:1 χριστου ουν παθοντος υπερ ημω_ σαρκι και υμεις την αυτην εννοιαν οπλισασθε οτι ο παθων σαρκι πεπαυται αμαρτιας
1Pe 4:2 εις το μηκετι ανθρωπων επιθυμιαις αλλα θεληματι θεου το_ επιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον
1Pe 4:3 αρκετος γαρ ο παραλελυθως χρονος το βουλημα των εθνων κατειργασθαι πεπορευμενους εν ασελγιαις επιθυμιαις οινοφλυγιαις κωμοις ποτοις και αθεμιτοις ειδωλολατριαις
1Pe 4:4 εν ω _ενιζο_ται μη συντρεχοντων υμω_ εις την αυτην της ↔ωτιας αναχυσιν βλασφημουντες
1Pe 4:5 οι αποδωσουσιν λογον τω ετοιμως εχοντι κριναι ζω_τας και νεκρους
1Pe 4:6 εις τουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσιν μεν κατα ανθρωπους σαρκι ζωσι δε κατα θεον πνευματι
1Pe 4:7 παντων δε το τελος ηγγεικεν σωφρονησατε ουν και [νηψα]τε εις προσευχας
1Pe 4:8 προ πα[ντω_] την εις εαυτους αγαπην ε[κτε]νη εχοντες οτι αγαπη καλ[υ]πτει πληθος αμαρτιων
1Pe 4:9 φιλ[ο]ξενοι εις αλληλους ανευ γο(γ)γυσμου
1Pe 4:10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου
1Pe 4:11 η τις λαλει ως λογια θεου η τις διακονει ως εξ ισχυος ης χορηγει ο θεος ινα εν πασιν δοξαζηται ο θεος δια ιησου χριστου ω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην
1Pe 4:12 αγαπητοι μη ξενιζεσθαι τη εν υμιν πυρωσει προς πειρασμον υμιν γεινομενη ως ξενου υμιν συμβαινοντος
1Pe 4:13 αλλα καθο κοινωνειτε τοις του χριστου παθημασιν χαιρετε ινα και εν τη αποκαλυψει της δοξης αυτου χαρητε αγαλλιωμενοι
1Pe 4:14 ει ονιδιζεσθε εν ονοματι χριστου μακαριοι οτι το της δοξης και δυναμεως και το του θεου πνευμα επι υμας επαναπαυεται
1Pe 4:15 μη γαρ τις υμων πασχετω ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ως αλλοτριος επισκοπος
1Pe 4:16 ει δε ως χριστιανος μη αισχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεον εν τω ονοματι τουτω
1Pe 4:17 οτι καιρος του αρξασθε το κριμα απο του οικου του θεου ει δε πρωτον αφ ημων τι το τελος των απειθουντων τω του θεου ευαγγελιω
1Pe 4:18 και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο ↔ης και ο αμαρτωλος που φανειται
1Pe 4:19 ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του θεου πιστω κτιστη παρατιθεσθωσαν τας ψυχας αυτων εν αγαθοποιειαις
1Pe 5:1 πρεσβυτερους ου_ εν υμιν παρακαλω ο συνπρεσβυτερος και μαρτυς των του χριστου παθηματων ο και της μελλουσης δοξης αποκαλυπτεσθαι [κ]οινωνος
1Pe 5:2 ποιμανατε το [ε]ν υμιν ποιμνιον του θεου επισκοπουντες μη αναγκαστως αλλ εκουσιως κατα θεον μη αισχροκερδως αλλα προθυμως
1Pe 5:3 μηδ ως κατακυριευοντες των κληρων αλλα τυποι γινομενοι του ποιμνιου
1Pe 5:4 και φανερωθεντος του αρχιποιμενος κομιεισθε τον αμαραντινον της δοξης στεφανον
1Pe 5:5 ομοιως νεωτεροι υποταγητε πρεσβυτεροις παντες δε αλληλοις την ταπινοφροσυνην εγκομβωσασθε οτι ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσι_ χαριν
1Pe 5:6 ταπεινωθητε ουν υπο την κραταιαν χειραν του θεου ινα υψας υψωση εν καιρω επισκοπης
1Pe 5:7 πασαν την μεριμναν υμων επιριψαντες επ αυτον οτι αυτω μελει περι υμω_
1Pe 5:8 νηψατε γρηγορησατε ο αντιδικος υμων διαβολος ως λεω_ ωρυομενος περιπατει ζητω_ τινα καταπιη
1Pe 5:9 ω αντιστητε στερεοι τη πιστει ειδοτες τα αυτα των παθηματων τη ε_ κοσμω υμων αδελφοτητι επιτελεισθε
1Pe 5:10 ο δε θεος πασης χαριτος ο καλεσας υμας εις τη_ αιωνιον αυτου δοξαν εν χριστω ιησου ολιγον παθοντας αυτος καταρτισει στηριξει σθενωσει
1Pe 5:11 αυτω το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην
1Pe 5:12 δια σιλουανου υμιν του πιστου αδελφου ως λογιζομαι δι ολιγων εγραψα παρακαλων και επιμαρτυρων ταυτην ειναι αληθη χαριν του θεου εις ην στητε
1Pe 5:13 ασπαζετε υμας η εν βαβυλωνι συνεκλεκτη και μαρκος ο υιος μου
1Pe 5:14 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγαπης ειρηνη υμιν πασιν τοις εν χριστω
2Pe 1:1 συμεων πετρος δουλος και αποστολος ιησου χριστου τοις ισοτιμον ημι_ λαχουσι πιστειν εν δικαιοσυνη του θεου ημων και σωτηρος ιησου χριστου
2Pe 1:2 χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη εν επιγνωσει του θεου και ιησου χριστου του κυριου ημων
2Pe 1:3 ως ↔ τα παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα προς ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας ιδια δοξη και αρετη
2Pe 1:4 δι ων τα μεγιστα και τιμια υμιν επαγγελματα δεδωρηται ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως αποφυγοντες της εν τω κοσμω εν επιθυμια φθορας
2Pe 1:5 και αυτοι δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντες επιχορηγησατε εν τη πιστει υμω_ την αρετην εν δε τη αρετη την γνωσιν
2Pe 1:6 εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν εν δε τη εγκρατεια την υπομονην εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν
2Pe 1:7 εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην
2Pe 1:8 ταυτα γαρ υμιν παροντα και πλεοναζοντα ουκ αργους ουδε ακαρπους καθιστησιν εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν
2Pe 1:9 ω γαρ μη παρεστιν ταυτα τυφλος εστιν μυωπαζων ληθην λαβω_ του καθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτηματων
2Pe 1:10 διο μαλλον αδελφοι σπουδασατε ινα δια των καλων υμων εργων βεβαιαν υμω_ την παρακλησιν και εκλογην ποιεισθε ταυτα γαρ ποιουντες ου μη πταισητε
2Pe 1:11 ουτως γαρ πλουσιως επιχορηγη↔ εις την αιωνιον βασιλειαν του κυριου και σωτηρος ημων ιησου χριστου
2Pe 1:12 διο μελλησω υμας αει υπομιμνησκειν περι τουτων καιπερ ειδοτας και εστηριγμενους εν τη παρουση αληθεια
2Pe 1:13 δικαιον δε ηγουμαι εφ οσον ειμι εν τουτω τω σκηνωματι διεγιρειν υμας εν τη υπομνησει
2Pe 1:14 ειδως οτι ταχεινη εστιν η αποθεσεις του σκηνωματος μου καθως και ο κυριος ημων ιησους χριστος εδηλωσε_ μοι
2Pe 1:15 σπουδασω δε και εκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον την τουτων μνημην ποιεισθαι
2Pe 1:16 ου γαρ σεσοφισμενοις μυθοις εξακολουθησαντες εγνωρισαμεν υμιν την του κυριου ημων ιησου χριστου δυναμιν και παρουσιαν αλλ εποπται γεννηθεντες της εκεινου μεγαλειοτητος
2Pe 1:17 λαβων γαρ παρα θεου πατρος τιμην και δοξαν φωνης ενεχθεισης αυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπρεπους δοξης ουτος εστι_ ο υιος μου ο αγαπητος εις ον εγω ηυδοκησα
2Pe 1:18 και ταυτην τη_ φωνην ημεις ηκουσαμεν εκ του ουρανου ενεχθεισαν συ_ αυτω οντες εν τω ορει τω αγιω
2Pe 1:19 και εχομεν βεβαιωτερον τον προφητικον λογον ω καλως ποιειτε προσεχοντες ως λυχνω φαινοντι εν αχμηρω τοπω εως ου ημερα διαυγαση και φωσφορος ανατειλη εν ταις καρδιαις υμων
2Pe 1:20 τουτο πρωτο_ γινωσκοντες οτι πασα προφητια γραφης ιδιας επιλυσεως ου γεινεται
2Pe 1:21 ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη ποτε προφητεια αλλ υπο πνευματος αγιου φερομενοι ελαλησα_ αγιοι του θεου ανθρωποι
2Pe 2:1 εγενοντο δε και ψευδοπροφηται εν τω λαω ως και εν υμιν εσονται ψευδοδιδασκαλοι οιτινες παρεισαξουσιν αιρεσις απωλειας και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοι επαγοντες εαυτοις ταχινην απωλειαν
2Pe 2:2 και πολλοι εξακολουθησουσιν αυτω_ ταις ασελγιαις δι ους η δοξα της αληθειας βλασφημηθησεται
2Pe 2:3 και εν πλεονεξια πλαστοις λογοις υμας εμπορευσονται οις το κριμα εκπαλαι ουκ αργει και η απωλεια αυτων ου νυσταζει
2Pe 2:4 ει γαρ ο θεος αγγελων αμαρτησαντων ουκ εφισατο αλλα σειροις ζοφοις ταρταρωσας παρεδωκε_ εις κρισιν κολαζομενους τηρειν
2Pe 2:5 και αρχαιου κοσμου ουκ εφεισατο αλλα ογδοον ν[ωε] δικαιοσυνης κηρυκα εφυ[λαξεν] κατακλυσμον κοσμω ασεβ[ων] επαξας
2Pe 2:6 και πολις σοδομων και γομορρας τεφρωσας καταστροφη κατεκρινεν υποδιγμα μελλοντων ασεβειν τεθεικως
2Pe 2:7 και δικαιον λωτ καταπονουμεν_ν υπο της των αθεσμων εν ασελγεια αναστροφη ερρυσατο
2Pe 2:8 βλεμματι γαρ και ακοη ο δικαιος εγκατοικων εν αυτοις ημερα_ εξ ημερας ψυχην δικαιαν ανομοις εργοις εβασανιζε_
2Pe 2:9 οιδεν κυριος ευσεβεις εκ πειρασμου ρυεσθαι αδικους δε εις ημεραν κρισεως κολαζομενους τηρειν
2Pe 2:10 μαλειστα δε τους οπισω σαρκος εν επιθυμια μιασμου πορευομενους και κυριοτητος καταφρονουντες τολμηται αυθαδεις δοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες
2Pe 2:11 οπου αγγελοι ισχυι και δυναμει μειζονες οντες ου φερουσιν κατ αυτων βλασφημον κρισιν
2Pe 2:12 ουτοι δε ως αλογα ζωα γεγεννημενα φυσικα εις αλωσιν και φθοραν εν οις αγνοουσιν βλασφημουντες εν τη φθορα αυτων και φθαρησονται
2Pe 2:13 κομιουμενοι μισθον αδικιας ηδονην ηγουμενοι την εν ημερα τρυφη_ σπιλοι και μωμοι εντρυφω_τες εν ταις απαταις αυτων συνευωχουμενοι υμιν
2Pe 2:14 οφθαλμους εχοντες μεστους μοιχαλιας και ακαταπαστους αμαρτιας δελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιαν γεγυμνασμενην πλεονεξιας εχοντες καταρας τεκνα
2Pe 2:15 καταλειποντες ευθειαν οδο_ επλανηθησαν εξακολουθησαντες τη οδω του βαλααμ του βοσ_ρ ος μισθον αδικειας ηγαπησεν
2Pe 2:16 ελεγξιν δε εσχε_ ιδιας παρανομιας υποζυγιο_ αφωνον εν ανθρωπου φωνη [φ]θεγξαμενον εκωλυσεν [τ]ην του προφητου παραφρονιαν
2Pe 2:17 ουτοι εισιν πηγαι ανυδροι και ομιχλαι υπο λελαπος ελαυνομεναι οις ο ζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηται
2Pe 2:18 υπερογκα γαρ ματαιοτητος φθεγγομενοι δελεαζουσιν εν επιθυμιαις σαρκος ασελγειαις τους ολιγως αποφευγοντας τους ε_ πλανη αναστρεφομενους
2Pe 2:19 ελευθεριαν αυτοις επαγγελλομενοι αυτοι δουλοι οντες της φθορας ω γαρ τις ηττηται τουτω και δεδουλωται
2Pe 2:20 ει γαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου εν επιγνωσει του κυριου ημω_ και σωτηρος ιησου χριστου τουτοις δε παλιν ενπλακεντες ηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων
2Pe 2:21 κρεισσον γαρ αυτοις μη επεγνωκεναι την οδον της δικαιοσυνης η επιγνουσιν εις τα οπισω ανακαμψαι απο της παραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης
2Pe 2:22 συμβεβηκεν αυτοις το της αληθους παροιμιας κυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα και υς λουσαμενη εις κυλισμα βορβορου
2Pe 3:1 ταυτην ηδη αγαπητοι δευτεραν υμιν γραφω επιστολην εν αις διεγειρω υμιν εν υπομνησει την ιλικρινη διανοιαν
2Pe 3:2 μνησθηναι των προειρημενων ρηματω_ υπο των αγιων προφητων και της των αποστολων υμω_ εντολης του κυριου και σωτηρος
2Pe 3:3 τουτο πρωτον γεινωσκοντες οτι ελευσονται επ εσχατων των ημερων εν εμπαιγμονη ενπεκται κατα τας ιδιας αυτων επιθυμιας πορευομενοι
2Pe 3:4 και λεγοντες που εστιν η επαγγελεια της παρουσιας αυτου αφ ης γαρ οι πατερες εκοιμηθησαν παντα ουτως διαμενει απ αρχης κτισεως
2Pe 3:5 λανθανει γαρ αυτους τουτο θελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαι και γη εξ υδατος και δι υδατος συνεστωσα τω του θεου λογω
2Pe 3:6 δι ων ο τοτε κοσμος υδατι κατακλυσθεις απωλετο
2Pe 3:7 οι δε νυν ουρανοι και η γη τω αυτω λογω τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις ημεραν κρισεως και ασεβειας των ασεβων ανθρωπων
2Pe 3:8 εν δε τουτο μη λανθανετω υμας αγαπητοι οτι μια ημερα παρα κυριω ως χειλια ετη και χιλια ετη ως ημερα μια
2Pe 3:9 ου βραδυνει κυριος της επαγγελειας ως τινες βραδυτητα ηγουνται αλλα μακροθυμει δι υμας μη βουλομενος τινας απολεσθαι αλλα παντας εις μετανοιαν χωρησαι
2Pe 3:10 ηξει δε η ημερα κυριου ως κλεπτης εν η οι ουρανοι ρυζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουμενα λυθησονται και γη και τα εν αυτη εργα κατακαησεται
2Pe 3:11 τουτων ουν παντων λυομενων ποταπους δει υπαρχειν υμας εν αγιαις αναστροφαις και ευσεβειαις
2Pe 3:12 προσδοκωντας και σπευδοντας την παρουσιαν της του θεου ημερας δι η_ ουρανοι πυρουμενοι λυθησο_ται και στοιχια καυσουμενα τηκεται
2Pe 3:13 καινους δε ουρανους και κενην γην και τα επαγγελματα αυτου προσδοκωμε_ εν οις δικαιοσυνη ενοικει
2Pe 3:14 διο αγαπητοι ταυτα προσδοκω_τες σπουδασατε ασπιλοι και αμωμοι αυτω ευρεθηναι εν ειρηνη
2Pe 3:15 και την του κυριου ημω_ μακροθυμιαν σωτηριαν ηγεισθε καθως και ο αγαπητος ημων αδελφος παυλος κατα την δοθεισαν αυτω σοφιαν εγραψεν υμιν
2Pe 3:16 ως και εν πασαις επιστολαις λαλων εν αυτοις περι τουτων εν αις εισι_ δυσνοητα τινα α οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλουσιν ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν
2Pe 3:17 υμεις ουν αγαπητοι προγιγνωσκοντες φυλασσεσθε ινα μη τη των αθεσμων πλανη συναπαχθεντες εκπεσητε του ιδιου στηριγμου
2Pe 3:18 αυξανετε δε εν χαρητι και γνωσει του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος αμην
1Jo 1:1 ο ην απ αρχης ο ακηκοαμεν ο εωρακαμεν τοις οφθαλμοις ημω_ ο εθεασαμεθα και αι χειρες ημω_ εψηλαφησαν περι του λογου της ζωης
1Jo 1:2 και η ζωη εφανερωθη και εορακαμεν και μαρτυρουμεν και απαγγελλομεν υμιν την ζωην την αιωνιο_ ητις ην προς τον πατερα και εφανερωθη ημιν
1Jo 1:3 ο εωρακαμε_ και ακηκοαμεν απαγγελλομεν και υμιν ινα και υμεις κοινωνιαν εχητε μεθ ημω_ και η κοινωνια δε η ημετερα μετα του πατρος και μετα του υιου αυτου ιησου χριστου
1Jo 1:4 και ταυτα γραφομε_ (η)μ(εις) ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη
1Jo 1:5 και αυτη εστιν η αγγελια ην ακηκοαμεν απ αυτου και αναγγελλομεν υμιν οτι ο θεος φως εστιν και σκοτια εν αυτω ουκ εστι_ ουδεμια
1Jo 1:6 εαν γαρ ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μετ αυτου και εν τω σκοτει περιπατωμεν ψευδομεθα και ου ποιωμεν την αληθειαν
1Jo 1:7 εαν δε εν τω φωτι περιπατωμε_ ως αυτος εστιν εν τω φωτι κοινωνιαν εχομεν με[τ αυτου] και το αιμα ιησου χριστου του υιου [αυ]του καθαριζει ημας απο π[α]σης αμαρτιας
1Jo 1:8 εαν ειπω[μεν] οτι αμαρτιαν ουκ εχομεν εαυτους πλανωμεν και η αληθεια εν ημιν ουκ εστιν
1Jo 1:9 εαν ομολογωμεν τας αμαρτιας ημων πιστος εστιν και δικαιος ινα αφη ημιν τας αμαρτιας και καθαρισει ημας απο πασης αδικειας
1Jo 1:10 εαν ειπωμεν οτι ουχ ημαρτηκαμεν ψευστην ποιουμεν αυτον και ο λογος αυτου ουκ εστιν εν ημιν
1Jo 2:1 τεκνια μου ταυτα γραφω υμι_ ινα μη αμαρτητε και εαν τις αμαρτη παρακλητον εχομε_ προς τον πατερα ιησουν χριστον δικαιον
1Jo 2:2 και αυτος εστιν ιλασμος περι των αμαρτιων ημω_ ου περι των ημετερων δε μονον αλλα και περι ολου του κοσμου
1Jo 2:3 και εν τουτω γινωσκωμεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν τας εντολας αυτου τηρωμεν
1Jo 2:4 ο λεγων οτι εγνωκα αυτον και τας εντολας αυτου μη τηρων ψευστης εστιν εν τουτω η αληθεια ουκ εστι_
1Jo 2:5 ος δ αν τηρη αυτου τον λογο_ αληθως εν τουτω η αγαπη του θεου τετελειωται εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν
1Jo 2:6 ο λεγων εν αυτω μενειν οφιλει καθως εκεινος περιεπατησεν και αυτος περιπατειν
1Jo 2:7 αγαπητοι ουκ εντολην καινη_ γραφω υμιν αλλ εντολην παλαιαν ην ειχετε απ αρχης η εντολη η παλαια εστιν ο λογος ον ηκουσατε
1Jo 2:8 παλιν εντολην καινην γραφω υμιν ο εστιν εν αυτω αληθες και εν ημιν οτι η σκια παραγεται και το φως το αληθεινον ηδη φαινει
1Jo 2:9 ο λεγω_ εν τω φωτι ειναι και τον αδελ[φ]ον αυτου μεισων εν τη σκοτια εστιν εως αρτι
1Jo 2:10 [ο] αγαπων τον αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει και σκα_δαλον ουκ εστιν εν αυτω
1Jo 2:11 ο δε μεισων τον αδελφον αυτου εν τη σκοτια εστιν και εν τη σκοτια περιπατει και ουκ οιδεν που υπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεν τους οφθαλμους αυτου
1Jo 2:12 γραφω υμι_ τεκνια οτι αφεωνται υμιν αι αμαρτιαι δια το ονομα αυτου
1Jo 2:13 γραφω υμιν πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης γραφω υμιν νεανισκοι οτι νενικατε τον πονηρον εγραψα υμιν παιδια οτι εγνωκατε τον πατερα
1Jo 2:14 εγραψα υμι_ πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης εγραψα υμιν νεανισκοι οτι ισχυροι εστε και ο λογος του θεου εν υμιν μενει και νενικηκατε τον πονηρον
1Jo 2:15 μη αγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω εαν τις αγαπα τον κοσμον ουκ εστιν η αγαπη του θεου εν αυτω
1Jo 2:16 οτι παν το εν τω κοσμω η επιθυμια της σαρκος και η επιθυμια των οφθαλμων και η αλαζονια του βιου ουκ εστι_ εκ του πατρος αλλ εκ του κοσμου εστιν
1Jo 2:17 και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια ο δε ποιω_ το θελημα του θεου μενει εις τον αιωνα
1Jo 2:18 παιδια εσχατη ωρα εστιν και καθως ηκουσατε ο αντιχριστος ερχεται και νυν αντιχριστοι πολλοι γεγονασιν οθεν γινωσκωμεν οτι εσχατη ωρα εστιν
1Jo 2:19 εξ ημων εξηλθαν αλλ ουκ ησαν εξ ημων ει γαρ ησαν εξ ημων μεμενηκεισαν αν μεθ ημων αλλ ινα φανερωθωσιν οτι ουκ εισιν πα_τες εξ ημων
1Jo 2:20 και υμεις χρισμα εχετε απο του αγιου και οιδατε παντα
1Jo 2:21 ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν αλλ οτι οιδατε αυτην και οτι παν ψευδος εκ της αληθειας ουκ εστιν
1Jo 2:22 τις εστιν ο ψευστης ει μη ο αρνουμενος οτι ιησους ουκ εστιν ο χριστος ουτος εστιν ο αντιχριστος ο αρνουμενος τον πατερα και το_ υιον
1Jo 2:23 πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει ↔ ομολογων τον υιον και τον πατερα εχει
1Jo 2:24 υμεις ο ηκουσατε απ αρχης εν υμιν μενετω εαν εν υμιν μεινη ο απ αρχης ηκουσατε και υμεις εν τω υιω και εν τω πατρι μενειτε
1Jo 2:25 και αυτη εστιν η επαγγελεια ην αυτος επηγγειλατο ημιν την ζωην την αιωνιον
1Jo 2:26 ταυτα εγραψα υμι_ περι των πλανουντων υμας
1Jo 2:27 και υμεις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτου μενει εν (η)μιν και ου χριαν εχετε ινα τις διδασκη υμας αλλ ως το αυτο χρισμα διδασκει υμας περι παντων και αληθες εστιν και ουκ εστι_ ψευδος καθως εδιδαξεν υμας μενετε εν αυτω
1Jo 2:28 και νυν τεκνια μενετε εν αυτω ινα εα_ φανερωθη σχωμεν παρρησια_ και μη αισχυνθωμεν απ αυτου εν τη παρουσια αυτου
1Jo 2:29 εαν ιδητε οτι δικαιος εστιν γινωσκετε οτι και πας ο ποιων την δικαιοσυνην εξ αυτου γε↔νηται
1Jo 3:1 ιδετε ποταπην αγαπην εδωκεν ημιν ο πατηρ ινα τεκνα θεου κληθωμεν και εσμε_ δια τουτο ο κοσμος ου γινωσκει ημας οτι ουκ εγνω αυτο_
1Jo 3:2 αγαπητοι νυν τεκνα θεου εσμε_ και ουπω εφανερωθη τι εσομεθα οιδαμεν οτι εαν φανερωθη ομοιοι αυτω εσομεθα οτι οψομεθα αυτον καθως εστιν
1Jo 3:3 και πας ο εχων την ελπιδα ταυτην επ αυτω αγνιζει εαυτον καθως εκεινος αγνος εστιν
1Jo 3:4 πας ο ποιων την αμαρτιαν και την ανομια_ ποιει και η αμαρτια εστιν η ανομια
1Jo 3:5 και οιδατε οτι εκεινος εφανερωθη ινα τας αμαρτιας αρη και αμαρτια εν αυτω ουκ εστι_
1Jo 3:6 πας ο εν αυτω μενων ουχ αμαρτανει πας ο αμαρτανων ουχ εωρακεν αυτον ουδε εγνωκεν αυτον
1Jo 3:7 παιδια μη τις πλανατω υμας ο ποιων τη_ δικαιοσυνην δικαιος εστι_ καθως εκεινος δικαιος εστι_
1Jo 3:8 ο δε ποιων την αμαρτιαν εκ του διαβολου εστιν οτι απ αρχης ο διαβολος αμαρτανει εις τουτο εφανερωθη ο υιος του θεου ινα λυση τα εργα του διαβολου
1Jo 3:9 πας ο γεγεννημενος εκ του θεου αμαρτιαν ου ποιει οτι σπερμα αυτου εν αυτω μενει και ου δυναται αμαρτανειν οτι εκ του θεου γεγεννηται
1Jo 3:10 εν τουτω φανερα εστιν τα τεκνα του θεου και τα τεκνα του διαβολου πας ο μη ποιων την δικαιοσυνην ουκ εστιν εκ του θεου και ο μη αγαπων τον αδελφον αυτου
1Jo 3:11 οτι αυτη εστιν η αγγελεια ην ηκουσατε απ αρχης ινα αγαπωμεν αλληλους
1Jo 3:12 ου καθως καιν εκ του πονηρου ην και εσφαξεν τον αδελφον αυτου και χαριν τινος εσφαξεν αυτον οτι τα εργα αυτου πονηρα ην τα δε του αδελφου αυτου δικαια
1Jo 3:13 μη θαυμαζετε αδελφοι ει μισει υμας ο κοσμος
1Jo 3:14 ημεις οιδαμεν οτι μεταβεβηκαμεν εκ του θανατου εις τη_ ζωην οτι αγαπωμεν τους αδελφους ο μη αγαπων μενει εν τω θανατω
1Jo 3:15 πας ο μισων τον αδελφον αυτου ανθρωποκτονος εστι_ και οιδατε οτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ζωην αιωνιον εν εαυτω μενουσα_
1Jo 3:16 εν τουτω εγνωκαμεν την αγαπην οτι εκεινος υπερ ημων την ψυχην αυτου εθηκεν και ημεις οφειλομεν υπερ των αδελφων τας ψυχας θειναι
1Jo 3:17 ος δ αν εχη τον βιον του κ[οσμου] και θεωρη τον αδελφον [αυ]του χριαν εχοντα και κλε[ι]ση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτου πως η αγαπη του θεου μενει εν αυτω
1Jo 3:18 τεκνια μη αγαπωμεν λογω μηδε τη γλωσση αλλα εν εργω και αληθεια
1Jo 3:19 εν τουτω γνωσομεθα οτι εκ της αληθειας εσμεν και εμπροσθεν αυτου πισομεν την καρδιαν ημων
1Jo 3:20 οτι αν καταγινωσκη ημων η καρδια μειζων εστιν ο θεος της καρδιας ημων και γεινωσκει παντα
1Jo 3:21 αγαπητοι αν η καρδια μη καταγινωσκει ημων παρρησιαν εχομε_ προς τον θεον
1Jo 3:22 και ο εαν αιτωμεν λαμβανωμεν απ αυτου οτι τας εντολας αυτου τηρωμεν και τα αρεστα ενωπιον αυτου ποιουμεν
1Jo 3:23 και αυτη εστιν η εντολη αυτου ινα πιστευωμεν τω ονοματι αυτου ιησου χριστω και αγαπωμεν αλληλους καθως εδωκεν εντολην ημι_
1Jo 3:24 και ο τηρων τας εντολας αυτου εν αυτω μενει και αυτος εν αυτω και εν τουτω γινωσκομεν οτι μενει εν ημιν εκ του πνευματος ου ημιν εδωκε_
1Jo 4:1 αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του θεου εστιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον
1Jo 4:2 εν τουτω γινωσκετε το πνευμα του θεου παν πνευμα ο ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου εστιν
1Jo 4:3 και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ιησουν εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστι_ το του αντιχριστου ο ακηκοαται οτι ερχεται και νυν ε_ τω κοσμω εστιν ηδη
1Jo 4:4 υμεις εκ του θεου εσται τεκνια και νενικηκατε αυτους [οτ]ι μειζων εστιν ο εν υμιν [η ο] εν τω κοσμω
1Jo 4:5 [αυ]τοι εκ του κοσμου εισιν δια τουτο εκ του κοσμου λαλουσι_ και ο κοσμος αυτων ακουει
1Jo 4:6 ημεις εκ του θεου εσμεν ο γινωσκων τον θεον ακουει ημων εν τουτω γινωσκομεν το πνευμα της αληθειας και το πνευμα της πλανης
1Jo 4:7 αγαπητοι αγαπωμεν αλληλους οτι η αγαπη εκ του θεου εστιν και πας ο αγαπων τον θεον εκ του θεου γεγεννηται και γινωσκει το_ θεον
1Jo 4:8 ο μη αγαπων ου γεινωσκει τον θεον οτι ο θεος αγαπη εστιν
1Jo 4:9 εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιον αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος το_ κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου
1Jo 4:10 εν τουτω εστιν η αγαπη ουχ οτι ημεις ηγαπησαμε_ τον θεον αλλ οτι εκεινος ηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον υιον αυτου ιλασμο_ περι των αμαρτιων ημω_
1Jo 4:11 αγαπητοι ει ουτως ο θεος ηγαπησεν ημας και ημεις οφιλομεν αλληλους αγαπαν
1Jo 4:12 θεον ουδεις πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλους ο θεος εν ημιν μενει και η αγαπη αυτου εν ημιν τετελειωμενη εστιν
1Jo 4:13 εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτι εκ του πνευματος αυτου εδωκεν ημιν
1Jo 4:14 και ημεις εθεασαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο πατηρ απεσταλκε_ τον υιον σωτηρα του κοσμου
1Jo 4:15 ος αν ομολογη οτι ιησους εστι_ ο υιος του θεου ο θεος εν αυτω μενει και αυτος εν τω θεω
1Jo 4:16 και ημεις εγνωκαμεν και πιστευομεν την αγαπην ην εχει ο θεος εν ημιν ο θεος αγαπη εστιν και ο μενω_ εν τη αγαπη εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω
1Jo 4:17 εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων ινα παρρησιαν εχωμεν εν τη ημερα της κρισεως οτι καθως εκεινος εστιν και ημεις εσμεν εν τω κοσμω τουτω
1Jo 4:18 φοβος ουκ εστι_ εν τη αγαπη αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη
1Jo 4:19 ημεις ουν αγαπωμεν οτι ο θεος πρωτος ηγαπησεν ημας
1Jo 4:20 εαν τις ειπη οτι αγαπω τον θεον και τον αδελφον αυτου μειση ψευστης εστι_ ο γαρ μη αγαπων τον αδελφο_ αυτου ον εωρακεν τον θεον ον ουχ εωρακεν πως δυναται αγαπαν
1Jo 4:21 και ταυτην την εντολην εχομεν απο του θεου ινα ο αγαπων τον (αδελφον αυτου)
1Jo 5:1 πας ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο χριστος εκ του θεου γεγεννηται και πας ο αγαπων τον γεννησα_τα αγαπα και τον γεγεννημενον εξ αυτου
1Jo 5:2 εν τουτω γινωσκομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα του θεου οταν τον θεον αγαπωμεν και τας εντολας αυτου τηρωμεν
1Jo 5:3 και αι εντολαι αυτου βαριαι ουκ εισιν
1Jo 5:4 οτι πα_ το γεγεννημενον εκ του θεου νικα τον κοσμον και αυτη εστιν η νικη η νικησασα το_ κοσμον η πιστις ημων
1Jo 5:5 τις εστιν ο νικων τον κοσμο_ ει μη ο πιστευων οτι ιησους εστι_ ο υιος του θεου
1Jo 5:6 ουτος εστιν ο ελθων δι υδατος και αιματος και πνευματος ιησους χριστος ουκ εν τω υδατι μονον αλλα εν τω υδατι και εν τω πνευματι και το πνευμα εστιν το μαρτυρουν οτι το πνευμα εστι_ η αληθεια
1Jo 5:7 οτι τρεις εισιν οι μαρτυρουντες
1Jo 5:8 το πνευμα και το υδωρ και το αιμα και οι τρεις εις το εν εισιν
1Jo 5:9 ει την μαρτυρια_ των ανθρωπων λαμβανομεν η μαρτυρεια του θεου μειζων εστιν οτι αυτη εστιν η μαρτυρια του θεου οτι μεμαρτυρηκεν περι του υιου αυτου
1Jo 5:10 ο πιστευων εις το_ υιον του θεου εχει την μαρτυρια_ του θεου εν αυτω ο μη πιστευω_ τω υιω ψευστην πεποιηκε_ αυτον οτι ουκ επιστευσεν εις την μαρτυριαν ην μεμαρτυρηκεν ο θεος περι του υιου αυτου
1Jo 5:11 και αυτη εστιν η μαρτυρια οτι ζωη_ αιωνιον εδωκεν ημιν ο θεος και αυτη εστιν η ζωη εν τω υιω αυτου
1Jo 5:12 ο εχων τον υιον εχει την ζωην ο μη εχων τον υιο_ του θεου την ζωην ουχ εχει
1Jo 5:13 ταυτα εγραψα υμιν ινα ειδητε οτι ζωην εχετε αιωνιον οι πιστευοντες εις το ονομα του υιου του θεου
1Jo 5:14 και αυτη εστιν η παρρησια ην εχωμεν προς αυτον οτι αν αιτωμεθα κατα το ονομα αυτου ακουει ημων
1Jo 5:15 ο αν αιτωμεθα οιδα↔μεν οτι εχομεν τα αιτηματα α ητηκαμεν παρ αυτου
1Jo 5:16 εαν τις ιδη τον αδελφον αυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προς θανατον αιτησει και δωσει αυτω ζωην τοις μη αμαρτανουσι_ αμαρτιαν μη προς θανατον εστιν αμαρτια προς θανατον ου περι εκεινης λεγω ινα ερωτηση
1Jo 5:17 πασα αδικια αμαρτια εστι_ και εστιν αμαρτια ου προς θανατο_
1Jo 5:18 οιδαμεν οτι πας ο γεγεννημενος εκ του θεου ουχ αμαρτανει αλλ ο γεννηθεις εκ του θεου τηρει αυτον και ο πονηρος ουχ απτεται αυτου
1Jo 5:19 οιδαμεν οτι εκ του θεου εσμεν και ο κοσμος ολος εν τω πονηρω κειται
1Jo 5:20 και οιδαμεν οτι ο υιος του θεου ηκει και εδωκ_ν ημιν διανοια_ ινα γεινωσκομεν τον αληθεινον θεον και εσμεν εν τω αληθεινω εν τω υιω αυτου ουτος εστιν ο αληθεινος θεος και ζωη αιωνιος
1Jo 5:21 τεκνια φυλαξατε εαυτους απο των ειδωλω_
2Jo 1:1 ο πρεσβυτερος εκλεκ[τη] κυρια και τοις τεκνοις αυ[της] ους εγω αγαπω εν αληθει[α] ουκ εγω δε μονος αλλα κα[ι] παντες οι εγνωκοτες τη[ν] αληθειαν
2Jo 1:2 δια την αληθειαν την ενοικουσαν εν ημιν και μεθ ημων εσται εις τον αιωνα
2Jo 1:3 χαρις ελεος ειρηνη παρα θεου πατρος και παρα ιησου χριστου του υιου του πατρος εν αληθεια και αγαπη
2Jo 1:4 εχαρην λιαν οτι ευρηκα εκ τω_ τεκνων σου περιπατουντας εν αληθεια καθως εντολην ελαβομεν απο του πατρος
2Jo 1:5 και νυν ερωτω σε κυρια ουχ ως εντολην καινην γραφω_ σοι αλλ ην ειχαμεν απ αρχης ινα αγαπωμεν αλληλους
2Jo 1:6 και αυτη εστιν η αγαπη ινα περιπατωμεν κατα τας εντολας αυτου αυτη η εντολη εστι_ ινα καθως ηκουσατε απ αρχης ινα εν αυτη περιπατητε
2Jo 1:7 οτι πολλοι πλανοι εξηλθαν εις τον κοσμον οι μη ομολογου_τες ιησουν χριστον ερχομενον εν σαρκι ουτος εστιν ο πλανος και ο αντιχριστος
2Jo 1:8 βλεπετε εαυτους ινα μη απολεσηε α ειργασασθε αλλα μισθον πληρη απολαβητε
2Jo 1:9 πας ο προαγων και μη μενω_ εν τη διδαχη του χριστου θεον ουκ εχει ο μενων εν τη διδαχη ουτος και τον υιον και τον πατερα εχει
2Jo 1:10 ει τις ερχετε προς υμας και ταυτην την διδαχην ου φερει μη λαμβανετε αυτον εις οικια_ και χαιρειν αυτω μη λεγετε
2Jo 1:11 ο λεγων γαρ αυτω χαιρειν κοινωνει τοις εργοις αυτου τοις πονηροις
2Jo 1:12 πολλα εχω υμιν γραψαι ουκ εβουληθην δια χαρτου και μελανος ελπιζω γαρ γενεσθε προς υμας και στομα προς στομα λαλησαι ινα η χαρα υμω_ η πεπληρωμενη
2Jo 1:13 ασπαζεται σε τα τεκνα της αδε[λ]φης σου της εκλεκτης
3Jo 1:1 [ο] πρεσβυτερος γαιω τω αγα[π]ητω ον εγω αγαπω εν αληθεια
3Jo 1:2 αγαπητε περι παντων ευχομαι σε ευοδουσθαι και υγιαινειν καθως ευοδουται σου η ψυχη
3Jo 1:3 εχαρην γαρ λια_ [ε]ρχομενων αδελφων και μαρτυρουντων σου τη αληθεια καθως εν αληθεια περιπατεις
3Jo 1:4 μειζοτεραν τουτων ουκ εχω χαραν ινα ακουω τα εμα τεκνα εν τη αληθεια περιπατουντα
3Jo 1:5 αγαπητε πιστον ποιεις ο εαν εργαζη εις τους αδελφους και τουτο ξενους
3Jo 1:6 οι εμαρτυρησαν σου τη αγαπη ενωπιον εκκλησιας ους καλως ποιησεις προπεμψας αξιως του θεου
3Jo 1:7 υπερ γαρ του ονοματος εξηλθον μηδεν λαμβανοντες απο των εθνικων
3Jo 1:8 ημεις ουν οφιλομεν υπολαμβανειν τους τοιουτους ινα συνεργοι γεινωμεθα τη εκκλησια
3Jo 1:9 εγραψα τι τη εκκλησια αλλ ο φιλοπρωτευω_ αυτων διοτρεφης ουκ επιδεχεται ημας
3Jo 1:10 δια τουτο αν ελθω υπομνησω αυτου τα εργα α ποιει λογοις πονηροις φλυαρων ημας και μη αρκουμενος επι τουτοις ουτε αυτος επιδεχετε τους αδελφους και τους βουλομενους κωλυει και εκ της εκκλησιας εκβαλλει
3Jo 1:11 αγαπητε μη μιμου το κακον αλλα το αγαθον ο αγαθοποιω_ εκ του θεου εστιν ο κακοποιω_ ουχ εωρακεν τον θεον
3Jo 1:12 δημητριω μεμαρτυρηται υπο πα_των και υπ αυτης της [εκκλη]σιας και ημεις δε μαρτυρουμε_ και οιδας οτι η μαρτυρια ημω_ αληθης εστιν
3Jo 1:13 πολλα ειχο_ γραψαι σοι αλλ ουκ εβουληθην δια μελανος και καλαμου γραφειν σοι
3Jo 1:14 ελπιζω δε ευθεως σε ιδειν και στομα προς στομα λαλησομεν ειρηνη σοι ασπαζο_ται σε οι αδελφοι ασπαζου τους φιλους κατ ονομα
3Jo 1:15 
Jud 1:1 ιουδας ιησου χριστου δουλος αδελφος δε ιακωβου τοις εν θω πατρι ηγαπημενοις και ιησου χριστω τετηρημενοις κλητοις
Jud 1:2 ελεος υμιν και ειρηνη και αγαπη πληθυνθειη
Jud 1:3 αγαπητοι πασαν σπουδην ποιουμενος γραφειν υμιν περι της κοινης ημων σωτηριας αναγκην εσχον γραψαι υμιν παρακαλων επαγωνιζεσθε τη απαξ παραδοθειση τοις αγιοις πιστει
Jud 1:4 παρεισεδυσαν γαρ τινες ανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι εις τουτο το κριμα ασεβεις την του θεου ημων χαριτα μετατιθεντες εις ασελγειαν και τον μονον δεσποτην και κυριον ημων ιησουν χριστον αρνουμενοι
Jud 1:5 υπομνησαι δε υμας βουλομαι ειδοτας απαξ παντα οτι ιησους λαον εκ γης αιγυπτου σωσας το δευτερον τους μη πιστευσα_τας απωλεσεν
Jud 1:6 αγγελους δε τους μη τηρησαντας την εαυτω_ αρχην αλλα απολιποντας το ιδιο_ οικητηριον εις κρισιν μεγαλης ημερας δεσμοις αιδιοις υπο ζοφον τετηρηκεν
Jud 1:7 ως σοδομα και γομορρα και αι περι αυτας πολεις τον ομοιον τροπον τουτοις εκπορνευσασαι και απελθουσαι οπισω σαρκος ετερας προκει_ται διγμα πυρος αιωνιου δικη_ υπερεχουσαι
Jud 1:8 ομως μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοι σαρκα μεν μιαινουσιν κυριοτητα δε αθετουσιν δοξας δε βλασφημουσι_
Jud 1:9 ο δε μιχαηλ ο αρχαγγελος οτε τω διαβολω δι_κρινομενος διελεγετο περι του μωσεως σωματος ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκειν βλασφημειας αλλα ειπεν επιτιμησαι σοι κυριος
Jud 1:10 ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσα δε φυσικως ως τα αλογα ζωα επιστανται εν τουτοις φθειρονται
Jud 1:11 ουαι αυτοις οτι τη οδω του καιν επορευθησαν και τη πλανη του βαλααμ μισθου εξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορε απωλοντο
Jud 1:12 ουτοι εισιν οι εν ταις απαταις υ[μ]ω_ σπιλαδες συνευωχουμενοι αφοβως εαυτους ποιμαινοντες νεφελαι ανυδροι υπο ανεμω_ παραφερομεναι δενδρα φθινοπωρινα ακαρπα δις αποθανοντα εκριζωθεντα
Jud 1:13 κυματα αγρια θαλασσης επαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερες πλανητε οις ο ζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηται
Jud 1:14 προεφητευσεν και τουτοις εβδομος απο αδαμ ενωχ λεγων ιδου ηλθεν κυριος εν αγιαις μυριασιν αυτου
Jud 1:15 ποιησαι κρισιν κατα παντων και ελεγξαι παντας τους ασεβεις περι παντων των εργων ασεβειας αυτων ων ησεβησαν και περι παντων των σκληρω_ ων ελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβεις
Jud 1:16 ουτοι εισι γογγυσται μεμψιμυροι κατα τας επιθυμιας αυτων πορευομενοι και το στομα αυτω λαλει υπερογκα θαυμαζοντες προσωπα ωφελειας χαριν
Jud 1:17 υμεις δε αγαπητοι μνησθητε τω_ προειρημενων ρηματων υπο των αποστολων του κυριου ημων ιησου χριστου
Jud 1:18 οτι ελεγον υμιν οτι επ εσχατου του χρονου ελευσονται εμπεκται κατα τας εαυτων επιθυμιας πορευομενοι των ασεβειων
Jud 1:19 ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντες ψυχικοι πνευμα μη εχο_τες
Jud 1:20 υμεις δε αγαπητοι εποικοδομουντες εαυτους τη αγιοτατη υμων πιστει εν πνευματι αγιω προσευχομενοι
Jud 1:21 εαυτους εν αγαπη θεου τηρησατε προσδεχομενοι το ελεος του κυριου ημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιο_
Jud 1:22 και ους μεν ελεγχεται διακρινομενους
Jud 1:23 ους δε σωζετε εκ πυρος αρπαζοντες ους δε ελεαται εν φοβω μεισουντες και τον απο της σαρκος εσπιλωμενον χιτωνα
Jud 1:24 τω δε δυναμενω φυλαξαι ημας απταιστους και στησαι κατενωπιον της δοξης αυτου αμεμπτους εν αγαλλιασε(ι)
Jud 1:25 [μο]νω θεω σωτηρι ημων δια ιησου χριστου [του] κυριου ημων δοξα μεγαλωσυν[η] κρατος και εξουσια προ πα[ν]τος του αιωνος και νυν και ε[ις] παντας τους αιωνας αμην
Rev 1:1 [απ]οκαλυψις ιησου χριστου ην εδωκεν αυτω [ο θεος] δειξαι τοις δουλοις αυτου α δει γε[νε]σθαι εν ταχει και εσημανεν απο[στ]ειλας δια του αγγελου αυτου του δουλου [αυ]του ιωαννη
Rev 1:2 ος εμαρτυρησεν τον [λ]ογον του θεου και την μαρτυριαν ιησου χριστου [ο]σα ιδεν
Rev 1:3 μακαριος ο αναγινωσκων [κ]αι οι ακουοντες τους λογους της προφητειας και τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμενα ο γαρ καιρος εγγυς
Rev 1:4 [ι]ωαννης ταις επτα εκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υμιν και ειρηνη απο ο ων και ο ην και ο ερχομενος και απο των επτα πνευματων των ενωπιον του θρονου αυτου
Rev 1:5 και απο ιησου χριστου ο μαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος των νεκρων και ο αρχων τω_ βασιλεων της γης τω αγαπωντι ημας και λυσαντι ημας εκ των αμαρτιω_ εν τω αιματι αυτου
Rev 1:6 και εποιησεν ημιν βασιλειαν ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας αμην
Rev 1:7 ιδου ερχεται μετα των νεφελων και οψεται αυτον πας οφθαλμος και οιτινες αυτον εξεκεντησαν και κοψονται επ αυτον πασαι αι φυλαι της γης ναι αμην
Rev 1:8 εγω ειμι το αλφα και το ω λεγει κυριος ο θεος ο ων και ο ην και ο ερχομενος ο πα_τοκρατωρ
Rev 1:9 εγω ιωαννης ο αδελφος υμων και συγκοινωνος εν τη θλιψει και βασιλεια και υπομονη εν χριστω εγενομην εν τη νησω τη καλουμενη πατμω δια τον λογον του θεου και την μαρτυριαν ιησου
Rev 1:10 εγω εγενομην εν πνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσα φωνην μεγαλη_ οπισθεν μου ως σαλπιγγος
Rev 1:11 λεγουσης ο βλεπεις γραψον εις βιβλιον και πεμψον ταις επτα εκκλησιαις εις εφεσον και εις μυρναν και εις περγαμον και εις θυατιραν και εις σαρδεις και εις φιλαδελφιαν και εις λαοδικιαν
Rev 1:12 και επεστρεψα βλεπειν την φωνην ητις λαλει μετ εμου [κ]αι επιστρεψας ειδον επτα λυχνιας χρυσας
Rev 1:13 και εμμεσω των λυχνιω_ ομοιωμα υιω ανθρωπου ενδεδυμενον [π]οδηρην και περιεζωσμενον προς τοις μαζοις ζωνην χρυσαν
Rev 1:14 η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ως εριο_ λευκον ως χιων και οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος
Rev 1:15 και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινω πεπυρωμενης και η φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλων
Rev 1:16 και εν τη δεξια χειρι αυτου αστερες επτα και εκ του στοματος αυτου ρομφαια διστομος οξια εκπορευομενη και η οψις αυτου ως ο ηλιος φαινι εν τη δυναμει αυτου
Rev 1:17 και οτε ειδον αυτον επεσα προς τους ποδας αυτου ως νεκρος και εθηκεν την δεξιαν αυτου επ εμε λεγων μη φοβου εγω ειμι ο πρωτοτοκος και ο εσχατος
Rev 1:18 και ο ζων και εγενομην νεκρος και ιδου ζων ειμι εις τους αιωνας των αιωνων και εχω τας κλις του θανατου και του αδου
Rev 1:19 γραψον ουν α ιδες και α εισιν και α μελλει γεινεσθαι μετα ταυτα
Rev 1:20 το μυστηριον των επτα αστερων ους ειδες εν τη δεξια μου και τας επτα λυχνιας τας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοι των επτα εκκλησιων εισιν και αι λυχνιαι αι επτα επτα εκκλησιαι εισιν
Rev 2:1 τω αγγελω τω εν εφεσω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο κρατων τους επτα αστερας εν τη δεξια αυτου ο περιπατων εμμεσω των επτα λυχνιων των χρυσεων
Rev 2:2 οιδα τα εργα σου και τον κοπον και την υπομονην σου οτι ου δυνη βαστασαι κακους και επιρασας τους λεγοντας εαυτους αποστολους και ουκ εισιν και ευρες αυτους ψευδεις
Rev 2:3 και υπομονην εχεις και εβαστασας δια το ονομα μου και ου κεκοπιακες
Rev 2:4 αλλ εχω κατα σου οτι την πρωτην σου αγαπην αφηκας
Rev 2:5 μνημονευε ουν ποθεν πεπτωκας και μετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησον ει δε μη ερχομαι σοι και κεινησω την λυχνια_ σου εκ του τοπου αυτης εαν μη μετανοησης
Rev 2:6 αλλα τουτο οχεις οτι μισεις τα εργα των νικολαιτων καγω μισω
Rev 2:7 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις επτα εκκλησιαις τω νικουντι δωσω αυτω φαγειν εκ του ξυλου της ζωης ο εστιν εν τω παραδισω του θεου
Rev 2:8 και τω αγγελω τω εν σμυρνης εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο πρωτοτοκος και ο εσχατος ος εγενετο νεκρος και εζησεν
Rev 2:9 οιδα σου την θλιψιν και την πτωχιαν αλλα πλουσιος ει και την βλασφημιαν εκ των λεγοντω_ ιουδαιους ειναι εαυτους και ουκ εισι_ αλλα συναγωγη του σατανα
Rev 2:10 μη φοβου α μελλεις πασχειν ιδου μελλει βαλλειν ο διαβολος εξ υμων εις φυλακην ινα πειρασθητε και εχητε θλιψιν ημερων δεκα γινου πιστος αχρι θανατου και δωσω σοι τον στεφανον της ζωης
Rev 2:11 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις ο νικων ου μη αδικηθη εκ του θανατου του δευτερου
Rev 2:12 και τω αγγελω της εν περγαμω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχω_ την ρομφαιαν την διστομον την οξιαν
Rev 2:13 οιδα που κατοικεις οπου ο θρονος του σατανα και κρατεις το ονομα μου και ουκ ηρνησω την πιστι_ μου και εν ταις ημεραις αντειπας ο μαρτυς μου ο πιστος μου ος απεκτανθη παρ υμιν οπου ο σατανας κατοικει
Rev 2:14 αλλ εχω κατα σου ολιγα οτι εχει εκει κρατουντας την διδαχην βαλααμ ος εδιδασκεν τω βαλακ βασιλει σκανδαλον ενωπιον των υιων ισραηλ φαγειν ειδωλοθυτα και πορνευσαι
Rev 2:15 ουτως εχεις και συ κρατουντας την διδαχην νικολαιτω_ ομοιως
Rev 2:16 μετανοησον ουν ει δε μη ερχομαι σοι ταχυ και πολεμησω μετ αυτων εν τη ρομφαια του στοματος μου
Rev 2:17 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις τω νικουντι δωσω αυτω του μαννα του κεκρυμμενου και δωσω αυτω ψηφον λευκην και επι την ψηφον ονομα καινον γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη ο λαμβανων
Rev 2:18 και τω αγγελω τω εν θυατιροις γραψο_ ταδε λεγει ο υιος του θεου ο εχων τους οφθαλμους ως φλογα πυρος και οι ποδες αυτου ομοιο χαλκολιβανω
Rev 2:19 οιδα σου τα εργα και την αγαπην και την πιστιν και την διακονιαν και υπομονην σου και τα εργα σου τα εσχατα πλιονα των πρωτω[ν]
Rev 2:20 αλλα εχω κατα σου οτι αφεις τη[ν γυ]ναικα σου την ιεζαβελ η λεγου[σα] εαυτην προφητιν και διδασκε[ι και] πλανα τους εμους δουλους πορ[νευ]σαι και φαγειν ειδωλοθυτα
Rev 2:21 και ε[δω]κα αυτη χρονον ινα μετανοηση και ουκ ηθελησεν μετανοησαι εκ της πορνιας αυτης
Rev 2:22 ιδου βαλλω αυτην εις φυλακην και τους μοιχευοντας μετ αυτης εις θλιψιν μεγαλην εαν μη μετανοησουσιν εκ των εργων αυτων
Rev 2:23 τα τεκνα αυτης αποκτενω εν θανατω και γνωσονται πασαι αι εκκλησιαι οτι εγω ειμι ο εραυνων νεφρους και καρδιας και δωσω υμιν εκαστω κατα τα εργα υμων
Rev 2:24 υμιν δε λεγω τοις λοιποις τοις εν θυατιροις οσοι ουκ εχουσι_ την διδαχην ταυτην οιτινες ουκ εγνωσαν τα βαθεα του σατανα ως λεγουσιν ου βαλλω εφ υμας αλλο βαρος
Rev 2:25 πλην ο εχετε κρατησατε εως ου αν ηξω
Rev 2:26 και ο νικων και ο τηρων αχρι τελους τα εργα μου δωσω αυτω εξουσια_ επι των εθνων
Rev 2:27 και ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραμικα συντριβεται ως καγω ειληφα παρα του πατρος μου
Rev 2:28 και δωσω αυτω τον αστερα τον προινον
Rev 2:29 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
Rev 3:1 και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιας γραψο_ ταδε λεγει ο εχων τα επτα πνευμα του θεου και τους επτα αστερας οιδα σου τα εργα οτι ονομα εχεις οτι ζης και νεκρος ει
Rev 3:2 γινου γρηγορων και στηρισον τα λοιπα α εμελλον αποθανειν ου γαρ ευρηκα σου εργα πεπληρωμενα ενωπιον του θεου μου
Rev 3:3 μνημονευε ου_ πως ειληφας και ηκουσας και τηρει και μετανοησον εν ουν μη γρηγορησης ηξω ως κλεπτης και ου μη γνως ποιαν ωραν ηξω επι σε
Rev 3:4 αλλα εχεις ολιγα ονοματα εν σαρδεσιν α ουκ εμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατησου μετ εμου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν
Rev 3:5 ο νικων ουτο[ς] περιβαλειτε εν ιματιοις λευκοις και ου μη εξαλειψω το ονομα αυ[του εκ τ]ης βιβλου της ζωης και ομολο[γησ]ω το ονομα αυτου ενωπιον του [πατρος] μου και ενωπιον των αγγελων [αυ]του
Rev 3:6 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα (λε)γει ταις εκκλησιαις
Rev 3:7 [και] τω αγγελω της εν φιλαδελφιας [ε]κκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αλη[θ]εινος ο αγιος ο εχων την κλιν δαυειδ [ο] ανοιγων και ουδεις κλισει κλειω_ και ουδεις ανοιγει
Rev 3:8 οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ανεωγμενην ην ουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικραν εχεις δυναμιν και ετηρησας μου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου
Rev 3:9 ιδου διδω εκ της συναγωγης του σατανα τω_ λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ινα ηξουσιν και προσκυνησουσιν ενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτι εγω ηγαπησα σε
Rev 3:10 και ετηρησας τον λογον της υπομονης μου καγω σε τηρησω εκ της ωρας του πειρασμου της μελλουσης ερχεσθαι επι της οικουμενης ολης πειρασαι τους κατοικουντας επι της γης
Rev 3:11 ερχομαι ταχυ κρατει ο εχεις ινα μηδεις λαβη τον στεφανον σου
Rev 3:12 ο νικω_ ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της καινης ιερουσαλημ η καταβαινουσα εκ του ουρανου απο του θεου μου και το ονομα μου το καινον
Rev 3:13 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις
Rev 3:14 και τω αγγελω της εν λαοδικια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αμην ο μαρτυς ο πιστος και αληθεινος η αρχη της κτισεως του θεου
Rev 3:15 οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ει ουτε ζεστος
Rev 3:16 ουτως οτι χλειαρος ει και ουτε ψυχρος ουτε ζεστος μελλω σε εμεσαι εκ του στοματος μου
Rev 3:17 οτι λεγεις οτι πλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδεν χρεια_ εχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος και ο ελεινος και πτωχος και τυφλος και γυμνος
Rev 3:18 συμβουλευω σοι αγορασαι παρ εμου χρυσιον πεπυρωμενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιματια λευκα ινα περιβαλη και μη φανερωθη η αισχυνη της γυμνοτητος σου και κολλουριον εγχρισαι τους οφθαλμους σου ινα βλεπης
Rev 3:19 εγω οσους εαν φιλω ελεγχω και παιδευω ζηλευε ου_ και μετανοησον
Rev 3:20 ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνης μου και ανοιξη την θυραν εισελευσομαι προς αυτον και διπνησω μετ αυτου και αυτος μετ εμου
Rev 3:21 ο νικων δωσω αυτω καθεισαι μετ εμου εν τω θρονω μου ως καγω ενικησα και εκαθεισα μετα του πατρος μου εν τω θρονω αυτου
Rev 3:22 οεχων ους ακουσατω τι το πνα λεγει ταις εκκλησιαις
Rev 4:1 μετα ταυτα ιδον και ιδου θυρα ηνεωγμενη εν τω ουρανω και η φωνη η πρωτη ην ηκουσα ως σαλπιγγος λαλουσης μετ εμου λεγων αναβηθι ωδε και δειξω σοι οσα δει γενεσθαι μετα ταυτα
Rev 4:2 ευθεως εγενομην εν πνευματι και ιδου θρονος εκειτο εν τω ουρανω και επι τον θρονον καθημενος
Rev 4:3 και ο καθημενος ομοιος ορασει λιθω ιασπιδι και σαρδιω και ιερεις κυκλοθεν του θρονου ομοιος ορασει σμαραγδινω
Rev 4:4 και κυκλοθεν του θρονου θρονους εικοσι τεσσαρες και επι τους εικοσι τεσσαρας θρονους πρεσβυτερους καθημενους περιβεβλημενους ιματιοις λευκοις και επι τας κεφαλας αυτω_ στεφανους χρυσους
Rev 4:5 και εκ του θρονου εκπορευονται αστραπαι και φωναι και βρονται και επτα λαμπαδες πυρος καιομεναι ενωπιον του θρονου α εστιν τα επτα πνευματα του θεου
Rev 4:6 και ενωπιον του θρονου ως θαλασσα υαλινη ομοια κρυσταλλω και εμμεσω του θρονου και κυκλω του θρονου τεσσερα ζωα γεμοντα οφθαλμων εμπροσθεν και οπισθεν
Rev 4:7 και το ζωον το πρωτον ομοιον λεοντι και το δευτερον ζωον ομοιον μοσχω και το τριτον ζωον εχων το προσωπον ως ανθρωπου και το τεταρτον ζωον ομοιον αετω πετομενω
Rev 4:8 και τα τεσσερα ζωα εν καθ εν αυτων εχων ανα πτερυγας εξ κυκλοθεν και εσωθεν γεμουσιν οφθαλμων και αναπαυσιν ουκ εχουσι_ ημερας και νυκτος λεγοντες αγιος αγιος αγιος κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ο ην και ο ων και ο ερχομενος
Rev 4:9 και οτα_ δωσουσιν τα ↔ δοξαν και τιμην και ευχαριστειας τω καθημενω επι τω θρονω τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 4:10 πεσουνται οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιον του καθημενου επι του θρονου και προσκυνησουσιν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων και βαλουσιν τους στεφανους αυτων ενωπιον του θρονου λεγοντες
Rev 4:11 αξιος ει ο κυριος και ο θεος ημων λαβειν την δοξαν και την τιμην και δυναμιν οτι συ εκτισας τα παντα και δια θεληματι σου ησαν
Rev 5:1 και ιδον επι την δεξια_ του καθημενου επι του θρονου βιβλιον γεγραμμενον εσωθεν και οπισθεν κατεσφραγισμενο_ σφραγισιν επτα
Rev 5:2 και ιδον αγγελον ισχυρον κηρυσσο_τα εν φωνη μεγαλη τις αξιος ανοιξαι το βιβλιον και λυσαι τας σφραγιδας αυτου
Rev 5:3 και ουδεις ηδυνατο εν τω ουρανω ουδε επι της γης ουδε υποκατω της γης ανοιξαι το βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο
Rev 5:4 
Rev 5:5 και εις εκ των πρεσβυτερων λεγει μοι μη κλαιε ιδου ενικησεν ο λεων ο εκ της φυλης ιουδα η ριζα δαυειδ ανοιξαι το βιβλιον και τας επτα σφραγιδας αυτου
Rev 5:6 και ιδου και εμμεσω του θρονου και των τεσσαρων ζωων και εμμεσω των πρεσβυτερων αρνιον εστηκος ως εσφαγμενον εχων κερατα επτα και οφθαλμους επτα οι εισιν τα πνευματα του θεου απεσταλμενοι εις πασαν τη_ γην
Rev 5:7 και ηλθεν και ειληφεν εκ της δεξιας του καθημενου επι του θρονου
Rev 5:8 και οτε ελαβεν το βιβλιον τα τεσσερα ζωα και οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι επεσαν ενωπιον του αρνιου εχοντθς εκαστος κιθαραν και φιαλας χρυσας γεμουσας θυμιαματων αι εισιν αι προσευχαι τω_ αγιων
Rev 5:9 και αδωσιν ωδην καινην λεγοντες αξιος ει λαβειν το βιβλιο_ και ανοιξαι τας σφραγιδας αυτου οτι εσφαγης και ηγορασας τω θεω εν τω αιματι σου εκ πασης φυλη[ς και] γλωσσης και λαου και εθνους
Rev 5:10 κ[αι εποι]ησας αυτους βασιλειαν και ιερει[ς και] βασιλευσουσιν επι της γης
Rev 5:11 και ιδ[ον] και ηκουσα φωνην αγγελων π[ολλω_] κυκλω του θρονου και των ζωω[ν] και των πρεσβυτερων και ην ο [αρι]θμος αυτων μυριαδες μυριαδω[ν] και χιλιαδες χιλιαδων
Rev 5:12 λεγοντες φ[ω]νη μεγαλη αξιος εστιν το αρνιον [το] εσφαγμενον λαβειν την δυναμιν και πλουτον και σοφιαν και ισχυν και τιμην και δοξαν και ευλογιαν
Rev 5:13 και παν κτισμα ο εν τω ουρανω και επι της γης και υποκατω της γης και επι της θαλασσης εστιν και τα εν αυτοις παντα ηκουσα λεγοντα τω καθημενω επι τω θρονω τω αρνιω η ευλογια και η τιμη και η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 5:14 και τα τεσσερα ζωα ελεγον αμην και οι πρεσβυτεροι επεσαν και προσεκυνησαν
Rev 6:1 και ιδον οτε ηνοιξεν το αρνιον μια_ εκ των επτα σφραγιδων και ηκουσα ενος εκ των τεσσαρων ζωων λεγοντος ως φωνη βροντης λεγο_τος ερχου
Rev 6:2 και ιδον και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον εχων τοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθεν ο νικων και ινα νικηση
Rev 6:3 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την δευτεραν ηκουσα του δευτερου ζωου λεγοντος ερχου
Rev 6:4 και εξηλθεν αλλος ιππος πυρος και ε_ τω καθημενω επ αυτον εδοθη λαβειν την ειρηνην της γης και ινα αλληλους σφαξουσιν και εδοθη αυτω μεγαλη μαχαιρα
Rev 6:5 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τριτην ηκουσα του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και ιδον και ιδου ιππος μελας και ο καθημενος επ αυτον εχων ζυγον εν τη χειρι αυτου
Rev 6:6 και ηκουσα ως φωνην εμμεσω των τεσσαρων ζωων λεγουσαν χοιν[ιξ] σιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθων του δηναριου και τ[ο] ελαιον και τον οινον μη αδικησης
Rev 6:7 και οτε ηνοιξεν την σφ[ραγιδα] την τεταρτην ηκουσα φω[νην] του τεταρτου ζωου λεγοντος [ερχο]υ
Rev 6:8 και ιδον και ιδου ιππος χλω[ρος] και ο καθημενος επανω αυτου [ον]ομα αυτω ο αθανατος και ο αδης [ακ]ολουθι μετ αυτου και εδοθη αυ[τοι]ς εξουσια επι το τεταρτον της [γη]ς αποκτειναι εν ρομφαια και εν [λι]μω και εν θανατω και το τεταρτο_ [τ]ων θηριων της γης
Rev 6:9 [κ]αι οτε ηνοιξεν την πεμπτην σφραγιδα ιδον υποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχας των εσφαγμενω_ δια τον λογον του θεου και την μαρτυρια_ ην ειχον
Rev 6:10 και εκραξαν φωνη μεγαλη λεγοντες εως ποτε ο δεσποτης ο αγιος και αληθεινος ου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημων εκ των κατοικουντων επι της γης
Rev 6:11 και εδοθη αυτοις εκαστω στολη λευκη και ερρεθη αυτοις ινα αναπαυσονται χρονον ετι μικρον εως πληρωθωσι_ και οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων οι μελλοντες αποκτε_νεσθαι ως και αυτοι
Rev 6:12 και ιδον οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην και ιδου σισμος εγενετο μεγας και ο ηλιος εγενετο μελας ως σακκος τριχινος και η σεληνη ολη εγενετο ως αιμα
Rev 6:13 και οι αστερες του θεου επεσαν εις την γη_ ως συκη βαλλει τους ολυνθους αυτης υπο ανεμου μεγαλου σαλευομενη
Rev 6:14 και ο ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιον ελισσομενον και παν ορος και νησος εκ των τοπων αυτω_ απεκεινησαν
Rev 6:15 και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες οι χιλιαρχοι και οι πλουσιοι και οι ισχυροι και πας δουλος και ελευθερος εκαυψα_ εαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεων
Rev 6:16 και λεγουσιν τοις ορεσιν και ταις πετραις πεσατε εφ ημας και κρυψατε ημας απο προσωπου του καθημενου επι του θρονου και απο της οργης του αρνιου
Rev 6:17 οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτου και τις δυναται σταθηναι
Rev 7:1 μετα τουτο ιδον τεσ[σ]αρες αγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσαρες ανεμους της γης ινα μη πνεη ανεμος μητε επι θαλασσης μητε επι δενδρου
Rev 7:2 και ιδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο ανατολων ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραζεν φωνη μεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γην και την θαλασσαν
Rev 7:3 λεγων μη αδικησηται την γην και την θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρι σφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι των μετωπω_ αυτων
Rev 7:4 εκατον τεσσαρακοντα χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ πασ_ς φυλης υιων ισραηλ
Rev 7:5 εκ φυλης ιουδα δωδεκα χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ρουβη_ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης γαδ δωδεκα χιλιαδες
Rev 7:6 εκ φυλης ασηρ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης νεφθαλιμ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης μαννασση δωδεκα χιλιαδες
Rev 7:7 εκ φυλης συμεων δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης λευι δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ισσαχαρ δωδεκα χιλιαδες
Rev 7:8 εκ φυλης ζαβουλων δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ιωσηφ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης βενιαμειν δωδεκα χιλιαδες εσφραγισμενοι
Rev 7:9 μετα ταυτα ιδον οχλον πολυν και αριθμησαι αυτον ουδεις εδυνατο εκ πα_τος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτες επι του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενους στολας λευκας και φοινικες εν ταις χερσιν αυτων
Rev 7:10 και κραζουσι φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια του θεου ημων τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιω
Rev 7:11 και παντες οι αγγελοι ιστηκεισαν κυκλω του θρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρων ζωων και επεσαν ενωπιον του θρονου επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω
Rev 7:12 λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η ευχαριστεια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνων αμην
Rev 7:13 και απεκριθη εις εκ των πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οι περιβεβλημενοι τας στολας τας λευκας τινες εισιν και ποθεν ηλθον
Rev 7:14 και ειρηκα αυτω κυριε συ οιδας και ειπεν μοι ουτοι εισιν οι ερχομενοι απο θλιψεως μεγαλης και επλυναν τας στολας αυτων και ελευκαναν αυτας εν τω αιματι του αρνιου
Rev 7:15 δια τουτο εισιν ενωπιον του θρονου του θεου και λατρευουσιν αυτω ημερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι του θρονου σκηνωσει επ αυτους
Rev 7:16 ου πινασουσιν ετι ουδε μη διψησουσιν ετι ουδε μη πεση επ αυτους ο ηλιος ουδε παν καυμα
Rev 7:17 οτι το αρνιον το ανα μεσον του θρονου ποιμανει αυτους και οδηγησει αυτους επι ζωης πηγας υδατων και εξαλιψει ο θεος παν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτω_
Rev 8:1 και οταν ηνοιξεν την σφραγιδα τη_ εβδομην εγενετο σιγη εν τω ουρανω ως ειμιωρον
Rev 8:2 και ιδον τους επτα αγγελους οι ενωπιον του θεου εστηκασιν και εδοθη αυτοις επτα σαλπιγγες
Rev 8:3 και αλλος αγγελος ηλθεν και εσταθη επι το θυσιαστηριον εχων λιβανωτον χρυσουν και εδοθη αυτω θυμιαματα πολλα ινα δωσει ταις προσευχαις των αγιων παντων επι το θυσιαστηριον το χρυσουν το ενωπιον του θρονου
Rev 8:4 και ανεβη ο καπνος των θυμιαματων ταις προσευχαις τω_ αγιων εκ χειρος του αγγελου ενωπιον του θεου
Rev 8:5 και ειληφεν ο αγγελος τον λιβανωτον και εγεμισεν αυτον εκ του πυρος του θυσιαστηριου και ελαβον εις την γην και εγενο_το βρονται και αστραπαι και φωναι και σισμος
Rev 8:6 και οι επτα αγγελοι οι εχοντες τας επτα σαλπιγγας ητοιμασαν αυτους ινα σαλπισωσι_
Rev 8:7 και ο πρωτος εσαλπισεν και εγενετο χαλαζα και πυρ μεμιγμενα εν αιματι και εβληθη εις την γη_ και το τριτον της γης κατεκαη και το τριτον των δενδρων κατεκαη και πας χορτος χλωρος κατεκαη
Rev 8:8 και ο δευτερος αγγελος εσαλπισεν και ως ορος μεγα πυρι καιομενον εβληθη εις την θαλασσαν και εγενετο το τριτο_ της θαλασσης αιμα
Rev 8:9 και απεθανε_ το τριτον των κτισματων [των] εν τη θαλασση τα εχοντα ψ[υχας] και το τριτον των πλοιων δ[ιεφθα]ρησαν
Rev 8:10 και ο τριτος αγγ[ελος] εσαλπισεν και επεσεν εκ του [ουρανου] αστηρ μεγας καιομενος ωσ [λαμ]πας και επεσεν επι το τριτον [των] ποταμων
Rev 8:11 και το ονομα του ασ[τε]ρος λεγεται ο αψινθος και εγε[νε]το το τριτον των υδατων εις αψ[ινθο_] και πολλοι των ανθρωπων απεθανον επι των υδατων οτι επικρανθησα[_]
Rev 8:12 και ο τεταρτος αγγελος εσαλπισε_ και επληγη το τριτον του ηλιου και το τριτον της σεληνης και το τριτον των αστερων ινα σκοτισθη το τριτον αυτων και η ημερα μη φανη το τεταρτον αυτης και η νυξ ομοιως
Rev 8:13 και ιδον και ηκουσα ενος αετου πετομενου εν μεσουρανηματι λεγοντος φωνη μεγαλη ουαι ουαι ουαι τοις κατοικουσιν επι της γης εκ των λοιπων φωνω_ της σαλπιγγος των τριων αγγελω_ των μελλοντων σαλπιζειν
Rev 9:1 και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν και ιδον αστερα εκ του ουρανου πεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτω η κλις του φρεατος της αβυσσου
Rev 9:2 και ηνοιξεν το φρεαρ της αβυσσου και ανεβη καπνος εκ του φρεατος καπνος καμινου μεγαλης και εσκοτωθη ο ηλιος και ο αηρ εκ του καπνου του φρεατος
Rev 9:3 και εκ του καπνου εξηλθον ακριδες εις την _ην και εδοθη αυταις εξουσια ως εχουσι_ εξουσιαν οι σκορπιοι της γης
Rev 9:4 και ερρεθη αυταις ινα μη αδικησουσιν τον χορτον της γης ουδε πα_ χλωρον ουδε παν δενδρον ει μη τους ανθρωπους οιτινες ουκ εχουσι την σφραγιδα του θεου επι των μετωπων
Rev 9:5 και εδοθη αυτοις ινα μη αποκτεινωσιν αυτους αλλ ινα βασανισθησονται μηνας πεντε και ο βασανισμος αυτων ως βασανισμος σκορπιου οταν πεση αν[θρωπον]
Rev 9:6 και εν ταις ημεραις εκειναις ζητ[ου]σιν οι ανθρωποι τον θανατον και ου μη ευρωσιν αυτον και επιθυμ[ησουσι]ν αποθανειν και φευγει ο θα[νατο]ς απ αυτων
Rev 9:7 και τα ομοιωματα [των] ακριδων ομοιωματα ιπποις [ητο]ιμασμενοις εις πολεμον [και] επι τας κεφαλας αυτων ως στε[φα]νοι ομοιοι χρυσω και τα προσω[πα] αυτων ως προσωπα ανθρωπων
Rev 9:8 και [ει]χαν τριχας ως τριχας γυναικω_ [κ]αι οι οδοντες αυτων ως λεοντων ησαν
Rev 9:9 και ειχον θωρακας ως θωρακας σιδηρους και η φωνη των πτερυγων αυτων ως φωνη αρματων ιππων πολλων τρεχοντων εις πολεμον
Rev 9:10 και εχουσιν ουρας ομοιοις σκορπιοις και κεντρα και εν ταις ουραις αυτων η εξουσια αυτων αδικησαι τους ανθρωπους μηνας πεντε
Rev 9:11 εχουσιν επ αυτων βασιλεα το_ αρχοντα της αβυσσου τον αγγελο_ ονομα αυτω εβραιστι αβαδδων και εν τη ελληνικη ονομα εχει απολλυων
Rev 9:12 η ουαι η μια απηλθεν ιδου ερχεται ετι δυο ουαι μετα ταυτα
Rev 9:13 και ο εκτος αγγελος εσαλπισεν και ηκουσα φωνην μιαν εκ των κερατων του θυσιαστηριου του χρυσου του ενωπιον του θεου
Rev 9:14 λεγοντα τω αγγελω ο εχων την σαλπιγγα λυσον τους τεσσαρας αγγελους τους δεδεμενους επι τω ποταμω τω μεγαλω ευφρατη
Rev 9:15 και ελυπηθησαν οι τεσσαρες αγγελοι οι ητοιμασμενοι εις την ωραν και ημεραν και μηνα και ενιαυτο_ ινα αποκτεινωσιν το τριτον των ανθρωπων
Rev 9:16 και ο αριθμος των στρατευματων του ιππικου δισμυριαδες μυριαδων ηκουσα τον αριθμο_ αυτων
Rev 9:17 και ουτως ιδον τους ιππους εν τη ορασει και τους καθημενους επ αυτων εχοντας θωρακας πυρινους και υακινθινους και θειωδεις και αι κεφαλαι τω_ ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκ των στοματων αυτων εκπορευεται πυρ και καπνος και θιον
Rev 9:18 απο των τριων πληγων τουτων απεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπων εκ του πυρος και του καπνου και του θιου του εκπορευομενου εκ τω_ στοματων αυτων
Rev 9:19 η γαρ εξουσια τω_ τοπων εν τω στοματι αυτων εστι_ και εν ταις ουραις αυτων αι γαρ ουραι αυτων ομοιαι οφεσιν εχουσαι κεφαλας και εν αυταις αδικουσιν
Rev 9:20 και οι λοιποι των ανθρωπων οι ουκ απεκτανθησαν εν ταις πληγαις ταυταις ουτε μετενοησαν εκ των εργων των χειρων αυτων ινα μη προσκυνησουσιν τα δαιμονια και τα ειδωλα τα χρυσα και τα αργυρα και τα χαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα α ουτε βλεπειν δυνανται ουτε ακουειν ουτε περιπατιν
Rev 9:21 και ου μετενοησαν εκ των φονων αυτων ουτε εκ των φαρμακιων αυτων ουτε εκ της πονηριας αυτων ουτε εκ των κλεμματων αυτων
Rev 10:1 και ιδον αλλον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον νεφελην και η ιρεις επι την κεφαλην αυτο↔ και ↔ π↔ωπο_ αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος
Rev 10:2 και εχων εν τη χειρι αυτου βιβλαρι↔ον και εθηκεν τον ποδα αυτου τον δεξιον επι της θαλασσης τον δε ευωνυμον επι της γης
Rev 10:3 και εκραξεν φωνη μεγαλη ωσπερ λεων μυκαται και οτε εκραξε_ ελαλησαν αι επτα βρονται τας εαυτων φωνας
Rev 10:4 και οτε ελαλησαν αι επτα βρονται ημελλον γραφειν και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν σφραγισον α ελαλησαν αι επτα βρονται και μη αυτα γραψης
Rev 10:5 και ο αγγελος ον ιδον ε↔ της θαλα↔ης και επι της γης ηρε την χειρα αυτου εις τον ουρανον
Rev 10:6 και ωμοσεν εν τω ζωντι ει[ς] τους αιωνας των αιωνων ος εκτεισεν τ[ο]ν ουρανον και τα εν αυτω οτ[ι] χρονος ουκετι εσται
Rev 10:7 αλλ εν ταις ημεραις της φωνης του εβδομου αγγελου οταν μελλη σαλπιζειν και ετελεσθη το μυστηριον του θεου ως ευηγγελισε_ τους εαυτου δουλους τους προφητας
Rev 10:8 και η φωνη ην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσαν μετ εμου και λεγουσα_ υπαγε λαβε το βιβλιον το ηνεωγμενο_ εν τη χειρι του αγγελου του εστωτος επι της θαλασσης και επι της γης
Rev 10:9 και απηλθα προς τον αγγελον λεγων αυτω δουναι μοι το βιβλαριον και λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανει σου την καρδιαν αλλ εν τω στοματι σου εσται γλυκυ ως μελι
Rev 10:10 και ελαβον το βιβλαριδιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου γλυκυ ως μελι και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια μου
Rev 10:11 και λεγουσιν μοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοις και εθνεσιν και γλωσσαις και βασιλευσιν πολλοις
Rev 11:1 και εδοθη μοι καλαμος ομοιος ραβδω λεγων εγειρε και μετρησον τον ναο_ του θεου και το θυσιαστηριον και τους προσκυνουντας εν αυτω
Rev 11:2 και την αυλην την εξωθεν του ναου εκβαλε εξωθεν και μη αυτην μετρησης οτι εδοθη τοις εθνεσιν και την πολι_ την αγιαν μετρησουσιν μηνας τεσσερακοντα και δυο
Rev 11:3 και δωσω τοις δυσιν μαρτυσιν μου και προφητευσουσιν ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα περιβεβλημενους σακκους
Rev 11:4 ουτοι εισιν αι δυο αυλαιαι και αι δυο λυχνιαι αι ενωπιο_ κυριου της γης εστωτες
Rev 11:5 και ει τις αυτους θελει αδικησαι πυρ εκπορευεται εκ του στ_ματος αυτων και κατεσθιει τους εχθρους αυτων και ει τις θεληση αυτους αδικησαι δι αυτον αποκτα_θηναι
Rev 11:6 ουτοι εχουσιν την εξουσιαν κλισαι τον ουρανον ινα μη υετος βρεχη τας ημερας της προφητιας αυτων και εξουσιαν εχουσιν επι των υδατω_ στρεφειν αυτα εις αιμα και παταξαι την γην εν παση πληγη οσακις εαν θελησωσιν
Rev 11:7 και οτα_ τελεσωσιν την μαρτυριαν αυτων το θηριον το τεταρτον το αναβαινων εκ της αβυσσου ποιησει μετ αυτων πολεμον και νικησει αυτους και αποκτενει αυτους
Rev 11:8 και το πτωμα αυτων επι της πλατειας της πολεως της μεγαλης ητις καλειτε πνευματικως σοδομα και αιγυπτος οπου και ο κυριος αυτων εσταυρωθη
Rev 11:9 και βλεπουσιν εκ των λαων κ[αι φυλων] και γλωσσων και εθνων το πτω[μα αυτων] ημερας τρις και ημιου και τα π[τωματα] αυτων ουκ αφιουσιν τεθηναι [εις μνημα]
Rev 11:10 και οι κατοικου_τες επι της γ[ης χαι]ρουσιν επ αυτοις και ευφραινο[νται] και δωρα πεμψουσιν αλληλοις ο[τι ου]τοι οι δυο προφηται εβασανισαν τ[ους] κατοικουντας επι της γης
Rev 11:11 και μ[ετα] τας τρις ημερας και ημισου πνευμα ζ[ωης] εκ του θεου εισηλθεν εν αυτοις και ε[στη]σαν επι τους ποδας αυτων και φοβοσ μεγας επεπεσεν επι τους θεωρουντας αυτους
Rev 11:12 και ηκουσαν φωνην μεγαλην εκ του ουρανου λεγουσαν αναβατε ωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εν τη νεφελη και εθεορησαν αυτους οι εχθροι αυτων
Rev 11:13 και εν εκεινη τη ωρα εγενετο σισμος μεγας και το δεκατον της πολεως επεσεν και απεκτανθησαν εν τω σισμω ονοματα ανθρωπων χιλιαδες επτα και οι λοιποι εμφοβοι εγενοντο και εδωκαν δοξαν τω θεω του ουρανου
Rev 11:14 η ουαι η δευτερα απηλθεν ιδου η ουαι η τριτη ερχεται ταχυ
Rev 11:15 και εβδομος αγγελος εσαλπισε_ και εγενοντο φωναι μεγαλαι εν τω ουρανω λεγοντες εγενετο η βασιλεια του κοσμου του κυριου ημων και του χριστου αυτου και βασιλευσει εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 11:16 και εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπι_ν του θεου καθημενοι επι τους θρονους αυτων επεσαν επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω
Rev 11:17 λεγοντες ευχαριστουμεν σοι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ ο ων και ο ην οτι ειληφας την δυναμιν σου τη_ μεγαλην και εβασιλευσας
Rev 11:18 και τα εθνη ωργισθησαν και ηλθεν η οργη σου και ο καιρος των νεκρων κριθηναι και δουναι τον μισθον τοις δουλοις σου τοις προφηταις και τους αγιους και τους φοβουμενους το ονομα σου τους μικρους και τους μεγαλους διαφθειραι τους διαφθειροντας την γην
Rev 11:19 και ηνοιγη ο ναος του θεου ο εν τω ουραν[ω] και ωφθη η κιβωτος της διαθηκησ αυτου εν τω ναω αυτου [και εγ]ενοντο αστραπαι και φωναι [και βρ]ονται και σισμος και χαλαζα [μεγ]αλη
Rev 12:1 και σημειον μεγα ωφθη [εν τ]ω ουρανω γυνη περιβλεπομε[νη] τον ηλιον και η σεληνη υποκα[τω] των ποδων αυτης και επι της [κε]φαλης αυτης στεφανος αστε[ρ]ων δωδεκα
Rev 12:2 και εν γαστρι εχουσα [κ]ραζει και ωδινουσα και βασανι[ζ]ομενη τεκειν
Rev 12:3 [κ]αι ωφθη αλλο σημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακων μεγας πυρρος εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτων επτα διαδηματα
Rev 12:4 και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκει_ ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη
Rev 12:5 και ετεκεν υιον αρσεν ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και προς τον θρονον αυτου
Rev 12:6 και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει εκει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφωσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα
Rev 12:7 και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο τε μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου του πολεμησαι μετα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οι αγγελοι αυτου
Rev 12:8 και ουκ ισχυσεν ουδε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανω
Rev 12:9 και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν
Rev 12:10 και ηκουσα φωνην μεγαλην ε_ τω ουρανω λεγουσαν αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και εξουσια του χριστου αυτου οτι εβληθη ο κατηγωρ των αδελφων ημων ο κατηγορων αυτους ενωπιο_ του θεου ημων ημερας και νυκτος
Rev 12:11 και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια τον λογον της μαρτυριας αυτων και ουχ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατου
Rev 12:12 δια τουτο ευφραινεσθαι οι ουρανοι και οι εν αυτοις σκηνουντες ουαι την αγαπην και την θαλασσα_ οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον μεγαν ειδως ο_ι ολιγον καιρον εχει
Rev 12:13 και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικα ητις ετεκεν τον αρσεναν
Rev 12:14 και εδοθησαν τη γυναικι αι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετητε εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει καιρον και καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως
Rev 12:15 και ε_α_εν ο οφις εκ του στοματος αυτου οπισω της γυναικος υδωρ ως ποταμον ινα αυτην ποταμοφορητον ποιηση
Rev 12:16 και εβοηθησε_ η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν το υδωρ ο εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου
Rev 12:17 και ωργισθη ο δρακω_ επι τη γυναικι και απηλθεν ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντω_ τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν ιησου
Rev 12:18 και εσταθη επι την αμμον της θαλασσης
Rev 13:1 και ιδον εκ της θαλασσης θηριον ↔αβαινον εχον κερατα δεκα και κεφαλας επτα και επι των κερατω_ αυτου δεκα διαδηματα και επι τας κεφαλας αυτου ονοματα βλασφημιας
Rev 13:2 και το θηριον ο ιδον ην ομοιον παρδαλι και οι ποδες αυτου ως αρκου και το στομα αυτου ως στομα λεοντος και εδωκεν αυτω ο δρακων την δυναμιν αυτου και τον θρονον αυτου και εξουσιαν μεγαλην
Rev 13:3 και μιαν εκ των κεφαλων αυτου ως εσφαγμενην εις θανατον και η πληγη του θανατου αυτου εθεραπευθη και εθαυμασθη ολη η γη οπισω του θηριου
Rev 13:4 και προσεκυνησαν τω δρακοντι οτι εδωκεν την εξουσιαν τω θηριω και προσεκυνησαν το θηριον λεγοντες τις ομοιος τω θηριω και τις δυναται πολεμησαι μετ αυτου
Rev 13:5 και εδοθη αυτω στομα λαλου_ μεγαλα και βλασφημα και εδοθη αυτω εξουσια ποιησαι μηνας τεσσερακοντα και δυο
Rev 13:6 και ηνοιξεν το στομα αυτου εις βλασφημιας προς τον θεον βλασφημησαι το ονομα αυτου και την σκηνην αυτου τους εν τω ουρανω σκηνουντας
Rev 13:7 και εδοθη αυτω εξουσια επι πασαν φυλην και λαον και γλωσσαν και εθνος
Rev 13:8 και προσκυνησουσιν αυτον παντες οι κατοικουντες επι της γης ου αιγεγραπται το ονομα αυτου εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου του εσφαγμενου απο καταβολης κοσμου
Rev 13:9 ει τις εχει ους ακουσατω
Rev 13:10 ει τις εις αιχμαλωσιαν εις αιχμαλωσιαν υπαγει ει τις εν μαχαιρη αποκτα_θηναι αυτον εν μαχαιρη αποκτα_θηναι ωδε εστιν η υπομονη και η πιστις των αγιων
Rev 13:11 και ιδον αλλο θηριον αναβαινον εκ της γης και ειχεν κερατα δυο ομοια αρνιω και ελαλει ως δρακων
Rev 13:12 και την εξουσιαν του πρωτου θηριου πασαν ποιει ενωπιο_ αυτου και ποιει την γην και τους εν αυτη κατοικουντας ινα προσκυνησουσιν το θηριον το πρωτο_ ου εθεραπευθη η πληγη αυτου
Rev 13:13 και ποιει σημεια μεγαλα ινα και πυρ ποιη εκ του ουρανου καταβαινειν εις την γην ενωπιον των ανθρωπων
Rev 13:14 και πλανα τους κατοικουντας επι της γης δια τα σημεια α εδοθη αυτω ποιησαι ενωπιον του θηριου λεγων τοις κατοικουσιν επι της γης ποιησαι εικοναν τω θηριω ος εχει την πληγην της μαχαιρης και εζησεν
Rev 13:15 και εδοθη αυτη δουναι πνευμα τη εικονι του θηριου ινα και λαληση η εικων του θηριου και ποιηση ινα οσοι εαν μη προσκυνησωσιν την εικονα του θηριου αποκτανθωσιν
Rev 13:16 και ποιει παντας τους μικρους και τους μεγαλους και τους πλουσιους και τους πτωχους και τους ελευθερους και τ[ους δου]λους ινα δωσιν αυτοις χα[ραγμα] επι της χειρος αυτων της δ[εξιας] η επι το μετωπον αυτων
Rev 13:17 κ[αι ινα] μη τις δυνηται αγορασαι η π[ωλησαι] ει μη ο εχων το χαραγμα τ[ο ονο]μα του θηριου η τον αριθμο[ν του] ονοματος αυτου
Rev 13:18 ωδε η σοφ[ια εστιν] ο εχων νουν ψηφισατω τον [αρι]θμον του θηριου αριθμος γαρ ανθρωπου εστιν και ο αριθμος αυτου εξακοσιοι εξηκοντα εξ
Rev 14:1 και ιδον και ιδου το αρνιον εστοσ επι το ορος σιων και μετ αυτου εκατον τεσσερακοντα τεσσαρες χιλιαδες εχουσαι το ονομα αυτου και το ονομα του πατρος αυτου το γεγραμμενον επι των μετωπων αυτων
Rev 14:2 και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου ως φωνην υδατω_ πολλων και ως φωνην βροντης μεγαλης και η φωνη ην ηκουσα ως κιθαρ↔δων κιθαριζοντων εν ταις κιθαραις αυτων
Rev 14:3 και αδουσιν ως ωδην καινην ενωπιο_ του θρονου και ενωπιον των τεσσαρων ζωων και των πρεσβυτερων και ουδεις εδυνατο μαθει_ την ωδην ει μη αι εκατον τεσσερακοντα τεσσαρες χιλιαδες οι ηγορασμενοι απο της γης
Rev 14:4 οι μετα γυναικων ουκ εμολυνθησαν παρθενοι γαρ εισιν ουτοι οι ακολουθου_τες τω αρνιω οπου αν υπαγει ουτοι ηγορασθησαν απο των ανθρωπων απαρχη τω θεω και τω αρνιω
Rev 14:5 και εν τω στοματι αυτων ουχ ευρεθη ψευδος αμωμοι εισιν
Rev 14:6 και ιδον αλλον αγγελον πετομενο_ εν μεσουρανηματι εχοντα ευαγγελιον αιωνιον ευαγγελισαι επι τους κατοικουντας επι της γης και επι παν εθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον
Rev 14:7 λεγων φωνη μεγαλη φοβηθητε τον θεον και δοτε αυτω δοξαν οτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτου και προσκυνησατε τω ποιησαντι τον ουρανον και την γην και θαλασσαν και πηγας υδατων
Rev 14:8 [και αλλ]ος δευτερος αγγελος ηκολου[θησε]ν λεγων επεσεν επεσεν βαβυ[λων] η μεγαλη η εκ του οινου του [θυμ]ου της πορνειας αυτης πεποτι[κε]ν παντα τα εθνη
Rev 14:9 [και α]λλος αγγελος τριτος ηκολουθη[σε]ν αυτω λεγων εν φωνη μεγαλη [ει] τις προσκυνει το θυσιαστηριον [κ]αι την εικονα αυτου και λαμβανει [χ]αραγμα επι του μετωπου αυτου η επι την χειρα αυτου
Rev 14:10 και αυτος πιεται εκ του οινου του θυμου του θεου του κεκερασμενου ακρατου εκ του ποτηριου την οργην αυτου και βασανισθησονται εν πυρι και θειω ενωπιον των αγγελων και ενωπιον του αρνιου
Rev 14:11 και ο καπνος του βασανισμου αυτων εις αιωνας αιωνων αναβαινει και ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημερας και νυκτος οι προσκυνουντες το θηριο_ και την εικονα αυτου και ει τις λαμβανει το χαραγμα του ονοματος αυτου
Rev 14:12 ωδε η υπομονη των αγιων εστιν οι τηρουντες τας εντολας του θεου και την πιστιν ιησου
Rev 14:13 και ηκουσα φωνης εκ του ουρανου λεγουσης γραψον μακαριοι οι νεκροι οι εν κυριω αποθνησκοντες απ αρτι ναι λεγει το πνευμα ινα αναπαησο_ται εκ των κοπων αυτων τα γαρ εργα αυτων ακολουθει μετ αυτω_
Rev 14:14 και ιδον και ιδου νεφελη λευκη και επι την νεφελην καθημενον ομοιον υιον ανθρωπου εχων επι την κεφαλην αυτου στεφανον χρυσουν και εν τη χειρι αυτου δρεπανον οξυ
Rev 14:15 και αλλος αγγελος εξηλθεν κραζων εκ του ναου εν φωνη μεγαλη τω καθημενω επι της νεφελης πεμψον το δρεπανον σου και θερισον οτι ηλθεν η ωρα θερισαι οτι εξηρανθη ο θερισμος της γης
Rev 14:16 και εβαλεν ο καθημενος επι της νεφελης το δρεπανον αυτου επι την γην και εθερισθη η γη
Rev 14:17 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τω ουρανω εχων και αυτος δρεπανον οξυ
Rev 14:18 και αλλος αγγε[λ]ος εκ του θυσιαστηριου ο εχων εξουσιαν επι του πυρος και εφωνησεν φωνη μεγαλη τω εχοντι το δρεπανον το οξυ λεγων πεμψον σου το δρεπανον το οξυ και τρυγησον τους βοτρυας της αμπελου της γης οτι ηχμασαν αι σταφυλαι αυτης
Rev 14:19 και εβαλεν ο αγγελος το δρεπανον αυτου εις την γην και ετρυγησε_ την αμπελον της γης και εβαλεν εις την ληνον του θυμου του θεου τον μεγα
Rev 14:20 αι επατηθη η ληνος εξωθεν της πολεως και εξηλθεν αιμα εκ της ληνου αχρι των χαλινων των ιππων απο σταδιων χιλιων εξακοσιων
Rev 15:1 και ιδον αλλο σημειον εν τω ουρανω μεγα και θαυμαστον αγγελους επτα εχοντας πληγας επτα τας εσχατας οτι εν αυταις ετελεσθη ο θυμος του θεου
Rev 15:2 και ιδον ως θαλασσαν υαλινην μεμιγμενην πυρι και τους νικωντας εκ του θηριου και εκ της εικονος αυτου και εκ του αριθμου του ονοματος αυτου εστωτας επι την θαλασσαν την υαλινην εχοντας κιθαρας του θεου
Rev 15:3 και αδουσιν την ωδην μωυσεως του δουλου του θεου και την ωδην του αρνιου λεγοντες μεγαλα και θαυμαστα τα εργα σου κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ δικαιαι και αληθειναι αι οδοι σου ο βασιλευς των εθνω_
Rev 15:4 τις ου μη φοβηθη κυριε και δοξασει το ονομα σου οτι μονος οσιος οτι παντα τα εθνη ηξουσιν και προσκυνησουσι_ ενωπιον σου κυριε οτι τα δικαιωματα σου εφανερωθησα_
Rev 15:5 και μετα ταυτα ιδον και ηνοιγη ο ναος της σκηνης του μαρτυριου εν τω ουρανω
Rev 15:6 και εξηλθεν οι επτα αγγελοι οι εχοντες τας επτα πληγας εκ του ναου ενδεδυμενοι λιθον καθαρο_ λαμπρον και περιεζωσμενηι περι τα στηθη ζωνας χρυσας
Rev 15:7 και εν εκ των τεσσαρων ζωων εδωκεν τοις επτα αγγελοις επτα φιαλας χρυσας γεμουσας του θυμου του θεου του ζωντος εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 15:8 και εγεμισθη ο ναος καπνου εκ της δοξης του θεου και εκ της δυναμεως αυτου και ουδεις εδυνατο εισελθειν εις το_ ναον αχρι τελεσθωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελων
Rev 16:1 και ηκουσα μεγαλης φωνης εκ του ναου λεγουσης τοις επτα αγγελοις υπαγετε και εκχεετε τας επτα φιαλας του θυμου του θεου εις την γην
Rev 16:2 και απηλθεν ο πρωτος και εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την γην και εγενετο ελκος και πονηρον επι τους ανθρωπους τους εχοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου
Rev 16:3 και ο δευτερος εξεχεεν την φιαλη_ αυτου εις την θαλασσαν και εγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχης ζωης απεθανεν τα εν τη θαλασση
Rev 16:4 και ο τριτος εξεχεε_ την φιαλην αυτου εις τους ποταμους και τας πηγας των υδατων και εγενοντο αιμα
Rev 16:5 και ηκουσα του αγγελου των υδατων λεγοντος δικαιος ει ο ων και ο ην οσιος οτι ταυτα εκρινας
Rev 16:6 οτι αιμα αγιων και προφητων εξεχεαν και αιμα αυτοις δεδωκας πειν αξιοι εισιν
Rev 16:7 και ηκουσα του θυσιαστηριου λεγο_τος ναι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ αληθειναι και δικαιαι αι κρισις σου
Rev 16:8 και ο τεταρτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ηλιον και εδοθη αυτω καυματισαι τους ανθρωπους εν πυρι
Rev 16:9 και εκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμα μεγα και εβλασφημησαν ενωπιον του θεου του εχοντος την εξουσιαν επι τας πληγας ταυτας και ου μετενοησαν δουναι αυτω δοξα_
Rev 16:10 και ο πεμπτος εξεχεαιν την φιαλη_ αυτου επι τον θρονον του θηριου και εγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενη και εμασωντο τας γλωσσας αυτων εκ του πονου
Rev 16:11 και εβλασφημησαν τον θεον του ουρανου εκ των πονων αυτων και εκ των ελκων αυτων και ου μετενοησα_ εκ των εργων αυτων
Rev 16:12 και ο εκτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ποταμον τον μεγαν τον ευφρατην και εξηρανθη το υδωρ αυτου ινα ετοιμασθη η οδο[ς των] βασιλεων των απο ανατολω[ν ηλιου]
Rev 16:13 και ιδον εκ του στοματος το[υ δρακον]τος και εκ του στοματος του θ[ηριου] και εκ του στοματος του ψευδ[οπρο]φητου πνευματα τρια ακαθα[ρτα] ως β_τραχοι
Rev 16:14 εισιν γαρ πνευ[ματα] δαιμονιων ποιουντα σημεια [α εκπο]ρευεται επι τους βασιλεις της ο[ικου]μενης ολης συναγαγειν αυτου[ς] εις τον πολεμον της μεγαλης η[με]ρας του θεου του παντοκρατορος
Rev 16:15 ιδο[υ] ερχομαι ως κλεπτης μακαριος ο γρηγ[ο]ρων και τηρων τα ιματια αυτου ινα μη γυμνος περιπατη και βλεπωσιν την ασχημοσυνην αυτου
Rev 16:16 και συνηγαγεν αυτους εις τον ποταμον τον καλουμενον εβραιστι αρμαγεδων
Rev 16:17 και ο εβδομος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι το_ αερα και εξηλθεν φωνη εκ του ναου απο του θρονου λεγουσα γεγονεν
Rev 16:18 και εγενοντο αστραπαι και φωναι και βρονται και σισμος εγενετο μεγας οιος ουκ εγενετο αφ ου ανθρωπος εγενετο επι της γης τηλικουτος σισμος ουτω μεγας
Rev 16:19 και εγενετο η πολις η μεγαλη εις τρια μερη και αι πολεις των εθνων επεσαν και βαβυλων η μεγαλη εμνησθη ενωπιον του θεου δουναι αυτη το ποτηριον του οινου του θυμου της οργης αυτου
Rev 16:20 και πασα νησος εφυγε_ και ορη ουχ ευρεθησαν
Rev 16:21 και χαλαζα μεγαλη ως ταλαντιαια καταβαινει εκ του ουρανου επι τους ανθρωπους και εβλ[α]σφημησαν οι ανθρωποι τον θεον εκ της πληγης της χαλαζης οτι μεγαλη εστιν η πληγη αυτης σφοδρα
Rev 17:1 και εξηλθεν εις εκ των επτα αγγελω_ των εχοντων τας επτα φιαλας και ελαλησεν μετ εμου λεγων δευρο δειξω σοι το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης επι υδατων πολλων
Rev 17:2 μεθ ης επορνευσαν οι βασιλεις της γης και εμεθυσθησαν οι κατοικουντες την γην εκ του οινου της πορνιας αυτη[ς]
Rev 17:3 και απηνεγκεν με εις ερημον εν πνευματι και ιδα γυναικα καθημεν[ην επι θηρ]ιον κοκκινον γεμοντα [ονομ]ατα βλασφημιας εχων κε[φαλα]σ επτα και κερατα δεκα
Rev 17:4 και η γυ[νη η]ν περιβεβλημενη πορφυρου_ [και] κοκκινον και κεχρυσωμε[νη] χρυσιω και λιθω τιμιω και μαρ[γαρ]ιταις εχουσα ποτηριον χρυσου_ [εν] τη χειρι αυτης γεμον βδελυγ[μ]ατων και τα ακαθαρτα της πορ[ν]ειας αυτης
Rev 17:5 και επι το μετωπο_ [α]υτης ονομα γεγραμμενον μυστηριον βαβυλων η μεγαλη η μητηρ των πορνων και των βδελυγματων της γης
Rev 17:6 και ιδα την γυναικα μεθυουσαν εκ του αιματος των αγιων και εκ του αιματος των μαρτυριων ιησου και εθαυμασα ιδω_ αυτην θαυμα μεγα
Rev 17:7 και ειπεν μοι ο αγγελος δια τι εθαυμασας εγω ερω σοι το μυστηριον της γυναικος και του θηριου του βασταζοντος αυτη_ του εχοντος τας επτα κεφαλας και τα δεκα κερατα
Rev 17:8 το θηριον ο ιδες η και ουκ εστιν και μελλει αναβαινειν εκ της αβυσσου και εις απωλειαν υπαγει και θαυμασθησονται οι κατοικουντες επι της γης ων ουκ εγεγραπται το ονομα επι το βιβλιον της ζωης απο καταβολης κοσμου βλεποντων το θηριον οτι ην και ουκ εστιν και παρεσται
Rev 17:9 ωδε ο νους ο εχων σοφιαν αι επτα κεφαλαι επτα ορη εισιν οπου η γυνη καθηται επ αυτων
Rev 17:10 και βασιλεις επτα εισιν οι πεντε επεσαν ο εις εστιν ο αλλος ουπω ηλθεν και οταν ελθη ολιγον αυτον δει μειναι
Rev 17:11 και το θηριον ο ην και ουκ εστιν και αυτος ογδοος εστιν και εκ των επτα εστιν και εις απωλειαν υπαγει
Rev 17:12 και τα δεκα κερατα α ειδες δεκα βασιλεις εισιν οιτεινες βασιλειαν ουκ ελαβον αλλα εξουσια_ ως βασιλεις μιαν ωραν λαμβανουσιν μετα του θηριου
Rev 17:13 ουτοι μιαν γνωμην εχουσιν και την δυναμιν και εξουσιαν αυτων τω θηριω διδοασιν
Rev 17:14 ουτοι μετα του αρνιου πολεμησουσιν και το αρνιον νικησει αυτους οτι κυριος κυριων εστιν και βασιλευς βασιλεων και οι μετ αυτου κλητοι και εκλεκτοι και πιστοι
Rev 17:15 και ειπεν μοι τα υδατα α ειδες ου η πορνη καθηται λαοι και οχλοι εισιν και εθνη και γλωσσαι
Rev 17:16 και τα δεκα κερατα α ειδες και το θηριον ουτοι μεισησουσι την πορνην και ηρημωμενην ποιησουσιν αυτην και γυμνην και τας σαρκας αυτης φαγονται και αυτην κατακαυσουσιν εν πυρι
Rev 17:17 ο γαρ θεος εδωκεν εις τας καρδιας αυτων ποιησαι την γνωμην αυτου και δουναι την βασιλειαν αυτω τω θηριω αχρι τελεσθησονται οι λογοι του θεου
Rev 17:18 και η γυνη ην ιδες εστιν η πολις η μεγαλη η εχουσα βασιλειαν επι των βασιλεων της γης
Rev 18:1 μετα ταυτα ειδον αλλον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα εξουσιαν μεγαλην και η γη εφωτισθη εκ της δοξης αυτου
Rev 18:2 και εκεκραξεν εν ισχυρα φωνη λεγων επεσεν επεσεν βαβυλων η μεγαλη και εγενετο κατοικητηριον δαιμονων και φυλακη παντος πνευματος ακαθαρτου και μεμισημενου και φυλακη παντος θηριου ακαθαρτου και μεμεισημενου
Rev 18:3 οτι εκ του θυμου της πορνειας αυτης πεπτωκαν παντα τα εθνη και οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροι της γης εκ της δυναμεως του στρηνους αυτης επ↔
Rev 18:4 και ηκουσα αλλην φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν εξελθατε εξ αυτης ο λαος μου ινα μη συνκοινωνησηται ταις αμαρτιαις αυτης και εκ των πληγων αυτης ινα μη λαβητε
Rev 18:5 οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αχρι του ουρανου και εμνημονευσεν ο θεος τα αδικηματα αυτης
Rev 18:6 αποδοτε αυτη ως και αυτη απεδωκεν και διπλωσατε διπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω ω εκερασεν κερασατε αυτη διπλου_
Rev 18:7 οσα εδοξασεν αυτην και εστρηνιασε_ τοσουτον δοτε αυτη βασανισμον και πενθος οτι εν τη καρδια αυτης λεγει οτι καθημαι βασιλισσα και χηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ιδω
Rev 18:8 δια τουτο εν μια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτης θανατος και πενθος και λιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτι ισχυρος ο θεος ο κρινας αυτην
Rev 18:9 και κλαυσονται και κοψονται επ αυτη οι βασιλεις της γης οι μετ αυτης πορνευσαντες και στρηνιασαντες οταν βλεπωσιν τον καπνον της πυρωσεως αυτης
Rev 18:10 απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον του βασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη βαβυλων η πολις η ισχυρα οτι μιαν ωραν η κρισις σου
Rev 18:11 και οι εμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν εν αυτη οτι τον γομον αυτω_ ουδεις αγοραζει ουκετι
Rev 18:12 γομον χρυσου και αργυρου και λιθου τιμιου και μαργαριταις και βυσσινου και σιρικου και κοκκινου και παν σκευος θυινον και παν σκευος ελεφαντινον και παν σκευος εκ λιθου τιμιωτατου και χαλκου και σιδηρου και μαρμαρου
Rev 18:13 και κινναμωμον και αμωμον και θυμιαματα και μυρον και λιβανον και οινον και ελαιον και σεμιδαλιν και σιτο_ και κτηνη και προβατα και ιππω_ και ρεδων και σωματων και ψυχας ανθρωπων
Rev 18:14 και η οπωρα σου της επιθυμιας της ψυχης απηλθεν απο σου και παντα τα λιπαρα και τα λαμπρα απωλετο απο σου και ουκετι ου μη αυτα ευρησουσιν
Rev 18:15 οι εμποροι τουτω_ οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντες και πενθουντες
Rev 18:16 λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη περιβεβλημενη κοκκινον και πορφυρουν και βυσσινον και κεχρυσωμενη χρυσιω και λιθω τιμιω και μαργαριτη
Rev 18:17 οτι μια ωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος και πας κυβερνητης και πας ο επι τοπον πλεων και ναυται και οσοι την θαλασσαν εργαζονται απο μακροθεν εστησαν
Rev 18:18 και εκραξαν βλεποντες τον τοπον της πυρωσεως αυτης λεγοντες τις ομοια τη πολει τη μεγαλη
Rev 18:19 και επεβαλον χουν επι τας κεφαλας αυτων και εκραξα_ λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησαν παντες οι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ [της τιμι]οτητος αυτης οτι μια ωρ[α ηρημωθη]
Rev 18:20 ευφραινου εν αυτη ουρανε [και οι αγιοι] και οι αποστολοι και οι προ[φηται] οτι εκρινεν ο θεος το κριμα [υμων] εξ αυτης
Rev 18:21 και ηρεν εις α[γγελος] λιθον ως μυλινον μεγαν κα[ι εβα]λεν εις την θαλασσαν λεγων [ουτως] ορμηματι βληθησεται βαβυλω[ν] η μεγαλη πολις και ου μη ευρε[θη ετι]
Rev 18:22 και φωνη κιθαρωδων και μου[σικων] και αυλητων και σαλπιστων ου [μη] ακουσθη εν σοι ετι και πας τεχνιτης ου μη ευρεθη εν σοι ετι και φωνη μυλου ου μη ακουσθη εν σοι ετι
Rev 18:23 και φωνη νυμφιου και νυμφης ου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι εμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γης οτι εν τη φαρμακια σου επλανηθησαν παντα τα εθνη
Rev 18:24 και εν αυτη αιμα προφητων και αγιων ευρεθη και παντων των εσφαγμενων επι της γης
Rev 19:1 μετα ταυτα ηκουσα ως φωνην μεγαλην οχλου πολλου εν τω ουρανω λεγοντων αλληλουια η σωτηρια και η δοξα και η δυναμις του θεου ημων
Rev 19:2 οτι αληθειναι και δικαιαι αι κρισεις αυτου οτι εκρινε_ την πορνην την μεγαλην ητις εκρινεν την γην εν τη πορνια αυτης και εξεδικησεν το αιμα των δουλων αυτου εκ χειρος αυτης
Rev 19:3 και δευτερον ειρηκαν αλληλουια και ο καπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 19:4 και επεσαν οι εικοσι τεσσαρες πρεσβ[υ]τεροι και τα τεσσερα ζωα και προσεκυνησαν τω θεω τω καθημενω επι τω θ↔νω λεγοντες αμην αλληλουια
Rev 19:5 και φωνη απο του θρονου εξηλθε_ λεγουσα αινειτε τω θεω ημων πα_τες οι δουλοι αυτου και οι φοβουμενοι αυτον οι μικροι και οι μεγαλοι
Rev 19:6 και ηκουσα ως φωνην οχλου πολλου και φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βροντων ισχυρω_ λεγοντων αλληλουια οτι εβασιλευσεν κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ
Rev 19:7 χαιρωμεν και αγαλλιωμεν [και δω]σομεν την δοξαν αυτω οτι [ηλθε]ν ο γαμος του αρνιου και η γυ[νη αυ]του ητοιμασεν εαυτην
Rev 19:8 και [εδοθ]η αυτη ινα περιβαλητε βυσσι[νο]ν λαμπρον καθαρον το γαρ βυσ[σιν]ον τα δικαιωματα των αγιων [εσ]τιν
Rev 19:9 και λεγι μοι γραψον μακα[ρι]οι οι εις το διπνον του γαμου του [αρ]νιου κεκλημενο↔ [κ]αι λεγει μοι ουτοι οι λογοι οι αληθεινοι του θεου εισιν
Rev 19:10 και επεσα εμπροσθεν των ποδων αυτου προσκυνησαι αυτω και λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων σου των εχοντων την μαρτυριαν ιησου τω θεω προσκυνησον η γαρ μαρτυρια ιησου εστιν το πνευμα της προφητειας
Rev 19:11 και ιδον τον ουρανον ηνεωγμενο_ και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον πιστος και αληθεινος και εν δικαιοσυνη κρινει και πολεμει
Rev 19:12 οι δε οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος και επι την κεφαλην αυτου διαδηματα πολλα εχων ονομα γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη αυτος
Rev 19:13 και περιβεβλημενος ιματιον βεβαμμενον αιματι και κεκληται το ονομα αυτου ο λογος του θεου
Rev 19:14 και τα στρατευματα εν τω ουρανω ηκολουθει αυτω εφ ιπποις λευκοις ενδεδυμενοι λευκον βυσσινον καθαρον
Rev 19:15 και εκ του στοματος αυτου εκπορευεται ρομφαια οξια ινα εν αυτη παταξη τα εθνη και αυτος ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα και αυτος πατει την ληνον του οινου του θυμου της οργης του θεου του παντοκρατορος
Rev 19:16 και εχει επι τον μηρον αυτου ονομα γεγραμμενον βασιλευς βασιλεω_ και κυριος κυριων
Rev 19:17 και ιδον ενα αγγελον εστωτα εν τω ηλιω και εκραξεν φωνη μεγαλη λεγων πασι τοις ορνεοις τοις πετομενοις εν μεσουρανηματι δευτε συναχθητε εις το ↔
Rev 19:18 ινα φαγητε σαρκας βασιλεων και σαρκας χιλιαρχων και σαρκας ισχυρων και σαρκας ιππων και των καθημενων επ αυτους και σαρκας παντω_ ελευθερων τε και δουλων και μικρων και μεγαλων
Rev 19:19 και ιδον το θηριον και τους βασιλεις της γης και τα στρατευματα αυτου συνηγμενα ποιησαι τον πολεμον μετα του καθημενου επι του ιππου και μετα του στρατευματος αυτου
Rev 19:20 και επιασθη το θηριον και οι μετ αυτου ο ψευδοπροφητης ο ποιησας τα σημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν τους λαβοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου ζωντες εβληθησα_ οι δυο εις την λιμνην του πυρος της καιομενης εν θειω
Rev 19:21 _αι οι λοιποι απεκτανθησαν εν τη ρομφαια του καθημενου επι του ιππου τη εξελθουση εκ του στοματος αυτου και πα_τα τα ↔ εχορτασθησαν εκ των σαρκων αυτων
Rev 20:1 και ιδον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα την κλιν της αβυσσου και αλυσιν μεγαλην επι την χειρα αυτου
Rev 20:2 και εκρατησεν τον δρακοντα ο οφις ο αρχαιος ος εστιν διαβολος και ο σατανας και εδησεν αυτον χιλια ετη
Rev 20:3 και εβαλεν αυτον εις την αβυσσον και εκλεισεν και εσφραγισεν εμμενως αυτον ινα μη πλανηση ετι τα εθνη αχρι τελεσθη τα χιλια ετη μετα ταυτα δει λυθηναι αυτον μικρον χρονον
Rev 20:4 και ιδον θρονους και εκαθεισαν επ αυτους και κριμα εδοθη αυτοις και τας ψυχας των πεπολεμημενων δια τη_ μαρτυριαν ιησου και _ια τον λογον του θεου και οιτινες ου προσεκυνησαν το θηριον ουδε την εικονα αυτου και ουκ ελαβον το χαραγμα επι το μετωπον και επι την χειρα αυτων και εζησαν και εβασιλευσαν μετα του χριστου χιλια ετη
Rev 20:5 οι λ↔οι των νεκρω_ ουκ εζησαν αχρι τελεσθη τα χιλια ετη αυτη η αναστασις η πρωτη
Rev 20:6 μακαριος και αγιος ο εχων μερος εν τη αναστασει τη πρωτη επι τουτων ο δευτερος θανατος ουκ εχει εξουσιαν αλλ εσονται ιερεις του θεου και του χριστου και βασιλευουσιν μετ αυτου χιλια ετη
Rev 20:7 και οταν τελεσθη τα χιλια ετη λυθησεται ο σατανας εκ της φυλακης αυτου
Rev 20:8 και εξελευσεται πλανησαι τα εθνη τα εν ταις τεσσαρσι_ γωνιαις της γης τον γωγ και μαγωγ συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον ων ο αριθμος αυτων ως η αμμος της θαλασσης
Rev 20:9 και ανεβησαν επι το πλατος της γης και εκυκλευσαν την παρεμβολην τω_ αγιων και την πολιν την ηγαπημενην και κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν αυτους
Rev 20:10 και ο διαβολος ο πλανων αυτους εβληθη εις την λιμνην του πυρος και θιου οπου και το θηριον και ο ψευδοπροφητης και βασανισθησονται ημερας και νυκτος εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 20:11 και ιδον θρονον μεγαν λευκον και τον καθημενον επ αυτου ου απο του προσωπου εφυγεν η γη και ο ουρανος και τοπος ουχ ευρεθη αυτοις
Rev 20:12 και ιδον τους νεκρους τους μεγαλους και τους μικρους εστωτας ενωπιον του θρονου και βιβλια ηνοιχθησαν και αλλο βιβλιον ηνοιχθη ο εστιν της ζωης και εκριθησαν οι νεκροι εκ των γεγραμμενων εν τοις βιβλιοις κατα τα εργα αυτων
Rev 20:13 και εδωκεν η θαλασσα τους νεκρους τους εν αυτη και ο θανατος και ο αδης εδωκε_ τους νεκρους τους εν αυτοις και εκριθησαν εκαστος κατα τα εργα αυτων
Rev 20:14 και ο θανατος και ο αδης εβληθησαν εις την λιμνην του πυρος ουτος ο θανατος ο δευτερος εστιν η λιμνη του πυρος
Rev 20:15 και ει τις ουχ ευρεθη εν τη βιβλω της ζωης γεγραμμενος εβληθη εις την λιμνην του πυρος
Rev 21:1 και ιδον ουρανον καινον και γην καινη_ ο γαρ πρωτος ουρανος και η πρωτη γη απηλθαν και την θαλασσαν ουκ ιδο_ ετι
Rev 21:2 και την πολιν την αγιαν ιερουσαλημ καινην ιδον καταβαινουσαν εκ του ουρανου απο του θεου ητοιμασμενη_ ως νυμφην κεκοσμημενην τω ανδρι αυτης
Rev 21:3 και ηκουσα φωνης μεγα[λης εκ του] θρονου λεγουσης ιδου η σκ[ηνη του] θεου μετα των ανθρωπων και σκη[νωσει] μετ αυτων και αυτοι λαοι αυ[του εσον]ται και αυτος ο θεος μετ αυτω[ν εσται] αυτων θεος
Rev 21:4 και εξαλιψει ο θεος π[αν δα]κρυον εκ των οφθαλμων αυ[των] και ο θανατος ουκ εσται ετι ο[υτε] πενθος ουτε κραυγη ουτε πο[νος] ουκ εσται ετι τα πρωτα απηλθαν
Rev 21:5 και ειπεν ο καθημενος επι τω θ[ρο]νω και ιδου καινα ποιω παντα και λεγει γραψον οτι ουτοι οι λογο[ι] πιστοι και αληθεινοι εισιν
Rev 21:6 και ειπεν μοι γεγοναν εγω ειμι το αλφα και το ω η αρχη και το τελος εγω τω διψωντι δωσω εκ του υδατος της ζωης δωρεαν
Rev 21:7 ο νικων κληρονομησει ταυτα και εσομαι αυτων θεος και εσται μοι υιος
Rev 21:8 τοις δε δειλοις και απιστοις και εβδελυγμενοις και φονευσι και πορνοις και φαρμακοις και ιδωλολατραις και πασι τοις ψευσταις το μερος αυτων εν τη λιμνη τη καιομενη πυρι και θειω ο εστιν ο θανατος ο δευτερος
Rev 21:9 και ηλθεν εις εκ των επτα αγγελων των εχοντων τας επτα φιαλας των γεμοντων των επτα πληγων των εσχατων και ελαλησεν μετ εμου λεγων δευρο δειξω σοι την νυμφην την γυναικα του αρνιου
Rev 21:10 και απηνεγκεν με εν πνευματι επι ορος μεγα και υψηλον και εδιξεν μοι την πολι_ την αγιαν ιερουσαλημ καταβαινουσαν εκ του ουρανου απο του θεου
Rev 21:11 ο φωστηρ αυτης ομοιος λιθω τιμιωτατω ως λιθω ιασπιδι κρυσταλλιζοντι
Rev 21:12 εχουσα τιχος μεγα και υψηλον εχουσα πυλωνας δωδεκα και ονοματα επιγεγραμμενα α εστιν τα ονοματα των δωδεκα φυλων υιων ισραηλ
Rev 21:13 απο ανατολης πυλωνες τρεις και απο βορρα πυλωνες τρεις και απο δυσμων πυλωνες τρεις και απο νοτου πυλωνες τρεις
Rev 21:14 και το τειχος της πολεως εχων θεμελιους δωδεκα και επ αυτω_ δωδεκα ονοματα των δωδεκα α[ποστολων] του αρνιου
Rev 21:15 και ο λαλων [μετ εμου ε]ιχεν μετρον καλαμον [χρυσου]ν ινα μετρηση την πολιν [και του]ς πυλωνας αυτης και το [τειχος] αυτης
Rev 21:16 και η πολις τετρα[γωνος] κειται και το μηκος αυτης [οσον κ]αι το πλατος και εμετρη[σεν τ]ην πολιν τω καλαμω επι στα[διου]ς δωδεκα χιλιαδων το μη[κος] και το πλατος και το υψος [αυτ]ης ισα εστιν
Rev 21:17 [και ε]μετρησεν το τειχος αυτης 4 και [ε]κατον τεσσερακοντα πηχων [μ]ετρον ανθρωπου ο εστιν αγγελου
Rev 21:18 [κ]αι η ενδωμησις του τειχους αυ[τ]ης ιασπις και η πολις χρυσιον κα[θ]αρον ομοιον υαλω καθαρω
Rev 21:19 οι θεμελιοι του τειχους της πολεως παντι λιθω τιμιω κεκοσμημενοι ο θεμελιος ο πρωτος ιασπις ο δευτερος σαπφειρος ο τριτος χαλκηδων ο τεταρτος σμαραγδος
Rev 21:20 ο πεμπτος σαρδιονυξ ο εκτος σαρδιον ο εβδομος χρυσολιθος ο ογδοος βηριλλος ο ενατος τοπαζιον ο δεκατος χρυσοπρασον ο ενδεκατος υακινθος ο δωδεκατος αμεθυστος
Rev 21:21 και οι δωδεκα πυλωνες δωδεκα μαργαριται ινα εις εκαστος των πυλωνων η_ εξ ενος μαργαριτου και η πλατεια της πολεως χρυσιον καθαρον ως υαλος διαυγης
Rev 21:22 και ναον ουκ ιδον εν αυτη ο γαρ κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ο ναος αυτης εστι_ και το αρνιον
Rev 21:23 και η πολις ου χριαν εχει του ηλιου ουδε της σεληνης ινα φαινωσιν αυτη η γαρ δοξα του θεου εφωτισεν αυτην και ο λυχνος αυτης το αρνιον
Rev 21:24 και περιπατησουσιν τα εθνη δια του φωτος αυτης και οι βασιλεις της γης φερουσιν την δοξαν αυτων εις αυτην
Rev 21:25 και οι πυλωνες αυτης ου μη κλισθωσι_ ημερας νυξ γαρ ουκ εσται εκει
Rev 21:26 [κ]αι οισουσιν την δοξαν και την [τι]μην των εθνων εις αυτην
Rev 21:27 και [ου] μη εισελθη εις αυτην παν κοι[νο]ν και ποιων βδελυγμα και ψευδος ει μη οι γεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου
Rev 22:1 και εδειξεν μοι ποταμον υδατος ζωης λαμπρον ως κρυσταλλον εκπορευομενον εκ του θρονου το[υ θεου] και του αρνιου
Rev 22:2 εμμεσω της πλατει[ας] αυτης και του ποταμου εντευθεν και εκειθεν ξυλον ζωης ποιων καρπους δωδεκα κατα μηναν εκαστον αποδιδουν τον καρπον αυτου και τα φυλλα του ξυλου εις θεραπεια_ των εθνων
Rev 22:3 και παν καταθεμα ουκ εσται ετι και ο θρονος του θεου και του αρνιου εν αυτη εσται και οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω
Rev 22:4 και οψο_ται το προσωπον αυτου και το ονομα αυτου επι των μετωπων αυτων
Rev 22:5 και νυξ ουκ εσται ετι και ουχ εξουσι_ χριαν φωτος λυχνου και φως ηλιου οτι κυριος ο θεος φωτισει επ αυτους και βασιλευσουσιν εις τους αιωνας των αιωνων
Rev 22:6 και ειπεν μοι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθεινοι και ο κυριος ο θεος των πνευματων των προφητων _πεστειλεν τον αγγελο_ αυτου δειξαι τοις δουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει
Rev 22:7 και ιδου ερχομαι ταχυ μακαριος ο τηρων τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου
Rev 22:8 καγω ιωαννης ο ακουων και βλεπων ταυτα και οτε ηκουσα και εβλεπον επεσα προσκυνησαι προ ποδων του αγγελου του διγνυοντος μοι ταυτα
Rev 22:9 και λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων σου των προφητω_ και των τηρουντων τους λογους του βιβλιου τουτου τω θεω προσκυνησο_
Rev 22:10 και λεγει μοι μη σφραγισης τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου ο καιρος γαρ εγγυς εστι_
Rev 22:11 ο αδικων αδικησατω ετι και ο δικαιος δικαιοσυνην ποιησατω ετι και ο αγιος αγιασθητω ετι
Rev 22:12 ιδου ερχομαι ταχυ και ο μισθος μου μετ εμου αποδουναι εκαστω ως το εργον εστιν αυτου
Rev 22:13 εγω το αλφα και το ω πρωτος και εσχατος η αρχη και το τελος
Rev 22:14 μακαριοι οι πλυνοντες τας στολας αυτων ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις την πολι_
Rev 22:15 εξω οι κυνες και οι φαρμακοι και οι πορνοι και οι φονεις και οι ιδωλολατραι και πας φιλων και ποιων ψευδος
Rev 22:16 εγω ιησους επεμψα τον αγγελον μου μαρτυρησαι υμιν ταυτα εν ταις εκκλησιαις εγω ειμι η ριζα και το γενος δαυειδ ο αστηρ ο λαμπρος και ο προινος
Rev 22:17 και το πνευμα και η νυμφη λεγουσιν ερχου και ο ακουων ειπατω ερχου και ο διψων ερχεσθω ο θελω_ λαβετω υδωρ ζωης δωρεαν
Rev 22:18 μαρτυρω εγω παντι τω ακουοντι τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου εαν τις επιθη επ αυτα επιθησει ο θεος τας πληγας τας γεγραμμενας εν τω βιβλιω τουτω
Rev 22:19 και εαν τις αφελη απο των λογων του βιβλιου της προφητειας ταυτης αφελει ο θεος το μερος αυτου απο του ξυλου της ζωης και της πολεως της αγιας των γεγραμμενων εν τω βιβλιω τουτω
Rev 22:20 λεγει ο μαρτυρων ταυτα ναι ερχομαι ταχυ αμην ερχου κυριε ιησου
Rev 22:21 η χαρις του κυριου ιησου μετα παντων